เข้ามารายงานตัวค่ะ
มาสารภาพว่าแต่ก่อนไม่กล้าอ่านเรื่องของคุณบุหรง เพราะไม่อยากอ่านเรื่องเศร้าๆ
แต่หลังๆมานิยายที่อ่านๆอยู่เริ่มนานๆลงทีเลยลองตัวสินใจอ่าน
ตั้งแต่เข้าไปอ่านภาคหนึ่ง ยันภาคสองตอนล่าสุด
เราก็ติดเข้าจนได้ ใช้เวลาเกือบสองวัน เพิ่งอ่านเสร็จเมื่อกี๊ ตีสี่ครึ่ง พระเจ้าตายๆๆๆ พรุ่งนี้ทำงาน
อ่านภาคแรกเกลียดหมูจัง
แต่พอเริ่มอ่านภาคสองกลายเป็นรู้สึกเห็นใจค่ะ เพราะเห็นได้ชัดว่าตาหมูรู้สึกผิด
แล้วก็ทรมานมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น
อาจจะสวนกระแสแต่อยากให้ตาหมูสมหวังบ้างจัง
แล้วก็อยากรู้เรื่องพี่ไม้อ่คะ น่าสงสารอีกคนเสียคนที่รักไปถึงสองครั้ง คนเขียนจะกล่าวถึงบ้างมั้ยน้า
ติดตามต่อไปค่ะ
ปล. ไปนอนแย้ว พรุ่งนี้ตายแน่ตู
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
