หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61)

[wwooooqq]

รอติดตามอยู่นะครับ

พี่ทีสบายดีนะครับ แล้วปอเป็นยังไงบ้าง


 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ดีใจ  ที ใจดีมาลงให้คนอ่านหายคิดถึงบ้าง

ทีน้อย น่ารักปะแป้งขาว หอบข้าวของกระติกน้ำ

ที ยังได้ไปเที่ยวสระแก้วกับปอ
ที ทำให้นึกถึงที่ท่องเที่ยวของสระแก้ว
เพราะเดี๋ยวนี้เวลาคนไปสระแก้ว มีแต่ไปโรงเกลือ ไปบ่อน
ปอ ยังละเมอเพ้อพกถึงทีนะ ดูจากซื้อเสื้อเหมือนที แบบเสื้อคู่ปะ
   
ชักคิดตามและว่าที วัยทอง บร้าาาาา เพิ่งสามสิบเองงงงง
รู้สึกที ถูกโฉลก(ดึงดูด) หนุ่มน้อยที่ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว ป.ปลานะ
แต่ทีอ่านขาด ฉั่วะๆ เลย 
ยังไงๆ ก็อยากให้ที สดชื่นมั่งนะ
       
 

[strawberryboys]

คิดถึงมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่กลับมาเล่าเรื่องราวให้ได้อ่านกัน

[Poseidon]

ปาล์มน่ารักดีนะ มีการลังเลด้วย 55555

[จั๊กหล่ะ]

มาต่อเร็วๆนะค่ะ

[snowboxs]

โห ทีมาต่อตั้งนานแล้ว ไม่รู้เลย
วันนี้นึกถึงเลยเจ้ามาดู กะจะมาบอกคิดถึงหมอที
อ้าว มีการอัพเดทด้วย ดีใจนะคะที่หมอทีเข้ามา

ว่าแต่กับปาล์มนี่ สานต่อไปในทางไหนหรือเปล่า
แต่ปาล์มก็ไม่ถามเลยเนอะว่าทีมีแฟนหรือยัง
คงอยากได้ที่ปรึกษานั่นแหล่ะเนอะ

ทีดูแลตัวเองดีๆนะคะ อย่าหักโหมมาก

[@Lucifer_Prince@]

พี่ทีน่ารักมากมาย
ขอบคุณที่มาอัพเรื่องราวดีๆให้อ่านอีกครั้ง
ขอบคุณพระเจ้าที่เราได้เข้ามาอ่านเรื่องพี่ทีในวันนี้แล้วได้วิ่งสิ่งดีๆบางอย่างกลับไป 
ใช่อย่างพี่ปอว่าแหละที่บางอย่างเราก็ต้องปล่อยมันไปตามธรรมชาติ
ทุกวันนี้บางอย่างผมก็พยายามปล่อยนะแบบไม่วางแผนมันมากไป
แต่เดี๋ยวนี้บางครั้งก็จะลืมตัวทำเหมือนเดิมคิดเหมือนเดิม
พอมาอ่านอย่างนี้ก็เหมือนได้ฉุกคิด
หนุ่มปาล์มมาจากสงขลาหรอ  อื้มๆ​  ผู้แถวนั้นก็ดีนะ แต่ทึ่ที่ผมไปอยู่มาเชื้อสายจีนจะเยอะหน่อย​
ก็จะแบบน่ารักๆตัวขาวๆปากแดงๆ​  น่ารักที่สุด
เห็นพี่ทีว่ารู้สีกเฉยๆกับเรื่องความรัก ก็เอ๊ะเพิ่งจะ30เอง
แต่พอหันกลับมาที่เราก็เออว่ะ เราก็เฉยๆไปละเหมือนกัน
หรือเราจะกร้านโลกว่ะ​ อายุก็เกือบจะเรียกพี่ทีว่าน้าทีได้เลย

[@Lucifer_Prince@]

พี่ทีน่ารักมากมาย
ขอบคุณที่มาอัพเรื่องราวดีๆให้อ่านอีกครั้ง
ขอบคุณพระเจ้าที่เราได้เข้ามาอ่านเรื่องพี่ทีในวันนี้แล้วได้วิ่งสิ่งดีๆบางอย่างกลับไป 
ใช่อย่างพี่ปอว่าแหละที่บางอย่างเราก็ต้องปล่อยมันไปตามธรรมชาติ
ทุกวันนี้บางอย่างผมก็พยายามปล่อยนะแบบไม่วางแผนมันมากไป
แต่เดี๋ยวนี้บางครั้งก็จะลืมตัวทำเหมือนเดิมคิดเหมือนเดิม
พอมาอ่านอย่างนี้ก็เหมือนได้ฉุกคิด
หนุ่มปาล์มมาจากสงขลาหรอ  อื้มๆ​  ผู้แถวนั้นก็ดีนะ แต่ทึ่ที่ผมไปอยู่มาเชื้อสายจีนจะเยอะหน่อย​
ก็จะแบบน่ารักๆตัวขาวๆปากแดงๆ​  น่ารักที่สุด
เห็นพี่ทีว่ารู้สีกเฉยๆกับเรื่องความรัก ก็เอ๊ะเพิ่งจะ30เอง
แต่พอหันกลับมาที่เราก็เออว่ะ เราก็เฉยๆไปละเหมือนกัน
หรือเราจะกร้านโลกว่ะ​ อายุก็เกือบจะเรียกพี่ทีว่าน้าทีได้เลย

เหมือนจะไม่พอ ยังไงก็รักพี่ทีเสมอค้าบบบ

[sarawutcom]

ลอยกระทง  ไปเที่ยวไหนกันบ้างเอ๋ย  หมอ ที

[bangsing]

แอบเศร้านิด ๆ ทีไม่รักปอแล้ว

[kongkangman]

ปกติไม่ค่อยได้เข้าอ่าน นี้น่าจะเม้นแรกเลยมั้ง ผมเริ่่มอ่านตั้งแต่วันศุกร์  นี้ก็เกือบ 72 ชั่วโมง สามวันเต็มๆ ผมอ่านทุกตัวอักษร อินจัดทิชชู่หมดไปสองกล่อง ตาบวม เจ็บแทนที เจ็บในอกจิ๊ดๆ เหมือนโดนเอง อ่าน 3 วัน นอนไปไม่ถึง 10 ชั่วโมง (เล่นเกมส์ไปด้วยครึ่งนึ้ง) จบแล้ว จะคอยติดตามอ่านนคับ เป็นกำลังใจให้  ปอก็ไม่เข็ด ทีก็ดีเกิน ยังจะมีปามล์เข้ามาอีก ยาวเลยทีนี้ ปีละ 2 ตอน ยังคอยเสมอนะคับ  ขอบคุณคับ 

[habanice]

มีความคิดถึง
รักและห่วงใยเสมอ
 

[unicorncolour]

 :pig4

[top_fy]

ไม่อยากให้พี่ที มาปีละครั้งเลยอ่า ฮรือๆ ถ้าพี่ที่ว่างก็มาบอกข่าวคราวบ้างบางเวลา ถึงแม้จะ 1บรรทัด 2บรรทัด. ก็ยังดี 555. ยิ่งมาเล่าตอนปัจุบันยิ่งทำให้อยู่รู้ไปอีก555. ลุ้นๆเอาใจช่วยปาล์ม อิอิ

[snowboxs]

จำไม่แม่นว่าวันเกิดทีวันนี้หรือเปล่า แต่ก็น่าจะประมาณๆกัน

สุขสันต์วันเกิด ขอให้ทีมีความสุขกับทุกๆเรื่อง HBD.

[gang]

จริงๆชอบวิธีคิดของคุณปอหลายแย่างมากเลยนะครับ ถ้าถามผมนะ ยังไงก็อยากให้โอกาศ ปอ มากขึ้น เพราะมันมีความผูกพัน และจากที่อ่าน ผมว่า ปอ เปลื่ยนตัวเองไปในทางที่ดีมากขึ้นมากที่เดียว แบะยังแสดงให้ทีเห็นว่าเค้่าดีขึ้น ชอบทีปอนะครับ. บางอย่างปอกูพูดถูกนะครับ.

[sarawutcom]

สวัสดีปีใหม่  2561  นะ  ทุกคน

[honeymic]

ถ้าปอรู้คงคลั่งแน่ๆเลย T^T

[Tee_Por]

ช่วยด้วย! ผมได้แฟนเหี้ย ไอ้เด็กช่างยนต์... 60 ฟ้าหลังฝน

   สวัสดีปีใหม่ผู้อ่านที่น่ารักยังคงคอยติดตามทุกๆท่าน (ถึงแม้จะนานๆมาทียังจำกันได้) ตอนนี้มีเรื่องเซอร์ไพส์เล็กน้อยให้ติดตาม ตัวผมเองก็ยังอึ้งๆกันไปเลย…
    มีหลายคนสงสัยจากตอนที่แล้ว ปาล์มละว่าไง เป็นไง ซึ่งอันนี้ผมก็ยังไม่รู้ 555 หลังจากที่นัดกินข้าวกันครั้งนั้นก็ไม่ค่อยได้เจออีกเลย มีไลน์มาบ้างแต่ด้วยตัวผมติดงาน (เหตุผลกะข้ออ้าง เส้นบางๆกั้นอยู่) จึงปฏิเสธแบบถนอมน้ำใจหลายครั้ง จนในที่สุดก็มารู้ว่าปาล์มกลับใต้ไปแล้ว ซึ่งได้รับคำตอบว่า
   “พี่ ผมกลับบ้านนะ ผมมีเรื่องไม่สบายใจ อยู่ในกรุงเทพ ก็เหมือนตัวคนเดียว” ก็ทำให้ไอ้ทีสะอึกอยู่ ที่ไม่พยายามเข้าใจและแก้ไขที่ความคิดของปาล์ม (เกิดมาบนโลกคนที่เราพบ พูดคุย และคนที่มารู้จักกับเรา จริงๆ ไม่ใช่ความบังเอิญ แต่เรามีภูมิหลังร่วมกันมาไม่รู้ชาติไหน เราควรกระทำให้คนเหล่านั้นเกิดความสบายใจ ไม่ใช่เป็นทุกข์) ...สาธุ เป็นไงละ นี่ยังไม่ได้บวชนะ กำลังจัดสรรวางแผนชีวิตตัวเอง ..ซึ่งไอ้ทีก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก (มีบางคอมเม้นต์บอกว่าดีเกิ๊น) ก็หวังว่าให้ปาล์มอยู่บ้านสักพัก ให้จิตใจสงบ เดี๋ยวจะเจรจาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
    ไอ้ทีก็ยังเป็นคนเดิมไม่เปลี่ยน วันหยุดก็กลับบ้าน แต่ไม่ได้ไปไหน กลับบ้านก็อยู่บ้านจริงจัง 555 ช่วงปีใหม่ก็เช่นเดิม ทางบ้านก็ไปเที่ยวกันและไอ้ทีอาสาเฝ้าบ้านตัวเองและญาติๆ ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบที่ไอ้ที ทำหน้าที่ตรวจยาม เช้า เย็น ดึก
    ในคืนวันที่ 31 ผมตั้งใจจะไปสวดมนต์ข้ามปี (ไม่ต้องสงสัย ปกติไม่เคยทำ เข้าวัดน้อยครั้งนัก) ตกเย็นหาชุดขาวทั้งตู้ (ม่ายยยยยยยยย) บาปคงหนาเข้าวัดไม่ได้ ไม่มีชุดขาวใส่ (จำได้ว่าเคยมี) สุดท้ายไม่ได้ไป ...แต่ที่น่าเจ็บใจคือ มีเพื่อนๆ ส่งไลน์มา ในงานสวดมนต์ข้ามปี เสื้อหลากสียังกะงานวัด (อื้มมม ความโง่ไม่เคยปราณีตรู) นึกว่าต้องขาวล้วน (ขำตัวเอง คิดไปได้ สวดมนต์ข้ามปียังกะจะบวชนาค)
    สรุปก็อยู่บ้าน เปิดดูทีวีเทศกาลกะเค้าบ้าง มองลอดหน้าต่างเห็นพลุจุดเมื่อถึงเวลา ผมเดินออกมาดูพลุ ดูท้องฟ้าอันสงบ “Happy New Year to Me” ผมบอกกับตัวเอง
    และแล้ววววว ...ก่อนที่จะเดินเข้าบ้าน ผมเห็นมีใครอยู่นอกรั้วบ้าน ถึงแม้จะมองไม่ค่อยถนัดนัก แต่ก็พอดูบุคลิกกับมอเตอร์ไซต์คันนั้นออก ผู้ชายที่นั่งมอเตอร์ไซต์ที่จอดสนิทสายตามองมาที่ผม พอเห็นว่าผมรู้ตัวก็พลางลุกขึ้นยืน
    ผมเดินไปที่ประตูรั้ว ด้วยความงงเล็กๆ (ปอ มึงมาทำไม) ผมเดินมาถึงหน้าบ้าน ยืนนิ่งมองหน้าไอ้ปอ ซึ่งมันก็มองผมนิ่งๆ เช่นกัน
   “ไปฉลองไหนมา เมามาป่าวเนี้ย” ผมพยายามพูดให้ดูครื้นๆ เหมือนการทักทายปกติ
   “ป่าว ไม่ได้ไปฉลองที่ไหน ตั้งใจมานี้” ไอ้ปอพูดเบาๆ (มึงจะทำหน้าเศร้าทำไม)
    “มานานแล้วเหรอ ไม่เรียกละ”
    “ก็... ไม่รู้ว่านานมั้ย แต่ทุกปีก็จะมาแบบนี้” ไอ้ปอพูดพร้อมกับมองหน้าผม ตามันไม่กระพริบ ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูก อึ้งๆ รู้สึกผิด รู้สึกเศร้า (แต่ก็สับสนว่าตัวเองผิดอะไร) เหมือนมีคนมารอ แต่ทั้งๆที่เราไม่ได้นัด (ว่าไปก็คงผิดทั้งสอง)
    “มั่วป่าว ทำไมกูเพิ่งเห็น ปีที่แล้ว ปีก่อนยังไม่มาเลย” ผมแกล้งแซวๆ (กลบความรู้สึกตัวเอง)
    “กูรู้  ทุกปีมึงจะอยู่บ้านคนเดียว มันเป็นเวลาเดียวที่กูเฝ้ามองมึงได้ โดยที่ไม่มีใครเห็น” ไอ้ปอพูดพร้อมละสายตาไปทางอื่น (มึงจะพูดทิ่มลงไปในใจให้กูรู้สึกผิดไปทำไม)
   “ทำไมไม่เรียกละ กดออดก็ได้ โทรก็ได้” ผมก็กลั้นน้ำตาพูด (ทำไมมึงต้องลงทุนด้วยเวลาที่มาเฝ้ารอ)
    “กูไม่ได้หวังให้มึงรับรู้ ไม่ได้หวังว่าต้องเจอ ไม่ได้หวังอะไรจากมึง ..แค่อยากมาบอกมึงด้วยปากของกู Happy New Year เหมือนที่คนอื่นเค้าอยากบอกกัน อยากให้มึงมีความสุข อยากให้มึงดูแลตัวเอง อยากให้มึงยิ้ม อยากให้มึงหัวเราะ” ไอ้ปอพูด ผมได้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้ (มึงโตและเป็นผู้ชายนะเว้ย อย่ามามีน้ำตา) พลางละสายตามองไปที่ประตูและเปิดให้ไอ้ปอเข้ามา
    “Happy New Year เหมือนกันนะ...เข้ามาดิ” ผมพูด ไอ้ปอพลางเดินเข้ามา และเข้าไปในบ้าน  “หิวป่าว กินไรมารึยัง” ผมถามต่อ
    “ก็ยังไม่ได้กินข้าวเย็น” ไอ้ปอพูด
   “ทำไมไม่กินไรวะ มันดึกแล้ว เอาไง จะออกไปซื้อรึกินไข่เจียว” (กูก็ทำเป็นแค่นี้แหระ)
    “กินไข่เจียว” พูดด้วยสีหน้ายิ้มเชียวนะมึง
   “แหง๋ล่ะ งานขี้เกียจ เอาภาระมาฝากไว้กะกู” ผมบอก
    “ไม่ได้ขี้เกียจ แต่กูอยากกินสิ่งที่มึงทำ.. กูหุงข้าวก็ได้อ่ะ จะได้พอๆกัน” ไอ้ปอพูด
    “ไม่ต้องๆ กูทำเอง แต่....มึงล้าง 555” (งานล้างจานล้างหม้อเป็นงานที่กูขี้เกียจกว่า)
    “ไม่มีปัญหา แต่... มึงกินเป็นเพื่อนกูหน่อย” ไอ้ปอรีบตอบทำหน้ายิ้ม
    “ไม่ๆ กูกินละ” ผมรีบปฏิเสธ
    “นั่งเฉยๆก็ได้” (อะไรวะ เริ่มที่จะเยอะละ หลังจากสงสารมานิดนึงเมื่อกี้)
    หลังจากเจียวไข่ หุงข้าวเสร็จ (แฉะๆหน่อยก็กินเถอะ ดีกว่าไม่สุก ..มีความเละๆ) ฝีมือไอ้ทีไม่ต้องห่วง ดีสุดละ (ก็ไม่ได้ทำประจำ กะน้ำหุงผิดพลาดบ้าง)
    “ไปซื้อข้าวเซเว่นเหอะวะ” ผมบอกไอ้ปอ (555 ฝีมือตัวเอง กูยังไม่อยากกินเลย)
    “กินนี่แหระ ว่าแต่...เอาน้ำร้อนมาเติมเป็นโจ๊กได้เลย 555” (แหมะๆ ฝีปากกล้าหาญ)
   “ใครบอกให้มึงขี้เกียจแต่แรก”
    ไอ้ปอก็นั่งซดข้าวเละๆ กับไข่เจียวนั้นแหระ 555 (ขอบคุณที่ถนอมน้ำใจ มึงกินเหมือนมันอร่อย)
   “โอ้ยยยอิ่ม ท้องจะแตก ..ออกเรือนเป็นแม่บ้านได้เลย” มันพูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก
   “ให้ได้อย่างงี้ อิ่มแล้วมีแรงกัดกู”
    “555” ไอ้ปอขำเสียงดัง มันรีบหอบจานไปล้าง
    “เมื่อไหร่มึงจะกลับ ดึกแล้ว นี่จะตีสองละ” ผมไล่ (กูง่วงงงงงง)
    “ง่วงอ่ะ อิ่มละชอบง่วง ขับรถจะหลับป่าว”
   “อย่ามาลีลา แดกเหล้าเป็นขวดๆยังกลับได้เลย บ้านมึงไปไม่กี่โล อย่าเยอะๆ กลับบ้านได้แล้ว” ผมพูด ไอ้ปอเดินไปที่โซฟาล้มตัวนอน
   “นอนนี่ก็ได้นะ” มันพูดหน้าคว่ำลง ทำเป็นหลับตา
   “ตามใจ ไปเอารถเข้ามาในบ้าน ล็อคประตูหน้าบ้านให้เรียบร้อย นอนไหนก็นอนไปเหอะ กูจะไปนอนละ” พูดจบ ผมก็เดินขึ้นไปบนบ้าน
    ถึงห้องล้มตัวลงนอน (ง่วงงงแล้ววว ฝันดีนะปอ) ...บอกในใจ ม่ะกล้าบอกข้างนอก 555 (ไอ้ทีๆอย่าเพิ่งหลับ รอให้ไอ้ปอหลับก่อน) กะว่ามันหลับแล้วจะเอาผ้าห่มลงไปห่มให้ ชลก็จะหนาวๆ หน่อย ปีใหม่ปีนี้อากาศดี ...ฝืนง่วงตัวเองครึ่งชั่วโมงได้ หอบผ้าห่มลงไปแบบย่องเบาจะยกเค้าบ้านตัวเอง วางผ้าห่มบนตัวไอ้ปอเบามือที่สุด (กลัวมันตื่น)
   “เป็นห่วงกูด้วยเหรอ” เสียงเบาๆถามผมโดยที่ไม่ลืมตา (อ้าวววววว กรรม มันยังไม่นอน)
   “ก็อากาศมันเย็นๆ เพิ่งคิดได้เลยเอาผ้าห่มลงมาให้”
   “ไม่หนาวหรอก แต่เหมือนมียุง มียากันยุงป่าว” ไอ้ปอลืมตามาถามผม
   “นอนบ้านมึงไหม มันจะได้ไม่มีอะไรมาไต่มาตอมมึงเลย” ผมประชดมัน (แหมะๆ นอนบ้านกูยังออฟชั่นเยอะอีก)
   “ไม่เอาละ กัดไปตัวเดียวคงไม่มีอีกแล้วแหระ แค่นี้ก็พอ” มันหลับตายิ้ม (มียุงจริงป่าววะ..ลังเล มึงคงไม่กล้าหลอกกูมั้ง)
    “อ่ะๆ ไปนอนห้องกูก็ได้ แต่ๆๆๆ ห้ามใกล้ตัวกูมากนะ” ผมบอก
    “จริงป่ะที ห้ามคืนคำนะ” ตาสว่างเลยมึง
   “มึงอย่าทำตัวเวอร์ แค่นอนห้องเดียวกัน”
   “ได้ๆ มึงบอกให้กูนอนตรงไหน ก็ได้ กูจะไม่ดิ้น”
   “ในห้องน้ำ ห้องกู 555”
    “ใครขึ้นมาก่อนมีสิทธิ์เลือกที่ก่อนเว้ยยยยย” ไอ้ปอพูดจบหอบผ้าห่มวิ่งขึ้นบนบ้าน
    “อ้าวววๆ ห้องกู” ผมรีบวิ่งตามมันไป
    เตียง 6 ฟุต ผมแบ่งเนื้อที่ให้ไอ้ปอสัก 2 ฟุตก็พอ 4 ฟุตเป็นของผม จริงๆผมนอนไม่ดิ้นแต่เหลือพื้นที่ส่วนกลางไว้ ผมนอนริม 2 ฟุต ตรงกลางเหลือ 2 ฟุต
   “กูชอบนอนกอดหมอนข้าง มึงจะให้กูไว้ตรงไหนอ่ะ” ไอ้ปอถาม (ถุยยยย ทำมาเป็นเบบี้ แต่ก่อนไม่ยักจะกอด)
   “เอาไว้ส่วนพื้นที่กูได้ ล้ำมาได้เฉพาะหมอนและขาข้างใดข้างหนึ่ง”
   “กูไปต่อไม่ถูกเลย 555+” ไอ้ปอพูดและขำ (แผนมึงเยอะนัก)
   เงียบไปสักพัก ด้วยความง่วงและเงียบสงบทำให้ผมเริ่มที่จะเคลิ้มหลับ แต่ก็รู้สึกมีอะไรมาโดนช่วงขา ก็พอรู้แหระว่าขาไอ้ปอ แต่ก็ไม่อะไรมาก (เดี๋ยวมันคงหลับ ดึกละ)
   “คุ๊กคิกๆ” เสียงไอ้ปอดิ้น (มึงล้ำมาแล้วแน่ เสียงเหมือนใกล้ๆ) ไม่ทันได้คิดต่อ ก็สัมผัสได้ถึงแขนมันมาสัมผัสข้างแขนผม
   “ไรๆๆๆ ออกไปอีก” ผมหลับตาพูด (กูง่วงโว้ยยยย ไม่มีเวลามาเล่นกะมึงนะ)
    “ไม่โดนสักหน่อย” มันตอบกลับ
   “ไม่โดนแต่มันรู้สึก ขนแขนมมึงมันมาสัมผัสขนแขนกู” ผู้อ่านคงเคยเป็น ไม่สัมผัสแต่มันใกล้จนรู้สึกได้ถึงชีพจร มันทำให้ส่วนนั้นเต้นแรง
   “จริงจังๆ แค่อยากถามว่าลูกเรามันก็จะเข้าอนุบาลละ มึงว่าจะให้เข้าไหนดี” ไอ้ปอถาม (เอ๊ะ สรรพนามผิดลูกเราคืออะไร ลูกมึงคนเดียว กูเป็นลุงงงงง)
   “พรุ่งนี้ค่อยคุย” ผมตัดบท ถ้ายามปกติไม่วิกาล มึงโดนไปละ
   “ไม่ๆ เรื่องด่วนคุยตอนนี้”
   “ด่วนห่าอะไร มึงจะให้เข้าพรุงนี้เช้ารึไง” ผมด่ามัน
   “อ้าว หาเรื่องได้เรื่องนะที” มันเอามือมากอดผมแน่น
   “โอ้ยยยไอ้ปอ กูจะนอน อะไรของมึง”
   “มึงบอกกูมาก่อน ว่าจะเอาไอ้ที(น้อย) ไปเรียนไหน” มันถามย้ำ (เอ้ยยย กูต้องมาคิดที่เรียนตอนนี้ เวลานี้ บ้าไปแล้ว) ผมลืมตาแสงไฟสลัวๆ เห็นผมไม่ตอบไอ้ปอยิ่งเอาตัวมาคร่อมตัวผม
   “กูถามก่อน กูผิดอะไร มึงจะมาคาดคั้นเอาอะไรกะกู” (กูงง) ผมถามมัน
   “ไม่ผิด แต่กูอยากรู้”
   “ตามใจมึง มึงอยากให้เรียนไหนก็เรียน”
   “งั้น กูให้ไปเรียนในกรุงเทพ”
   “บ้า มึงจะเข้าไปทำไม เรียนในชลนี่แหระ”
   “ก็มึงบอกตามใจกู”
   “คือมึงก็ใช้ตรรกะคิดบ้าง มึงมีญาติในกรุงเทพเหรอ ใครจะช่วยมึงเลี้ยง รับส่งอีกวุ่นวาย” ผมด่ามัน
   “ญาติไม่มี มีแต่เมีย” มันพูดเบาๆยิ้มๆ (พอกูจริงจังก็ดันมาเล่นๆ)
   “กูนอนนนน แล้วแต่มึง” ผมหลับตา
   “อ่ะๆ จริงจังๆ กูจะไปทำงานในกรุงเทพ ก็คงหาที่อยู่กะลูกสองคน ก็มึงบอกให้กูเลี้ยงลูกเอง จำได้ป่าว กูเชื่อมึงคนเดียวนะเว้ย”
   “ดราม่า ไปไม่เกิน 2 วันอ่ะอย่างมาก มึงได้เผ่นกลับชลแน่”
   “เอ้า ก็มึงบอกตามใจกู กูก็อยากให้มันเรียนในที่ดีๆ”
   “ชลไม่ดีตรงไหน กูก็เรียนที่นี้ มึงก็เรียนที่นี้” ผมลืมตามาด่ามัน
   “ก็ที่กรุงเทพมีมึงไง มึงก็จะได้เจอไอ้ทีบ่อยๆ สอนมันด้วย กูเชื่อมือมึง”
   “อย่ามาๆ ให้โรงเรียนเค้าสอนไป”
   “อ่ะๆ กูยอม กูบอกมึงก็ได้ กูไปเรียนต่อในกรุงเทพ 3 ปีละ กูขอโทษที่ไม่ได้บอกมึง”.. (ผมลืมตาเบิกกว้าง..พร้อมผลักมันนอนลงข้างๆ จะได้คุยจริงจัง)
   “อ้าวววว ทำไมกูไม่รู้” ผมถามยังอึ้งๆ
   “มึงเคยสนใจกูที่ไหน” มันพูด (จุกเลยกู)
   “เออ ขอโทษที่ไม่ได้ถาม” ผมสำนึกผิดเล็กๆ “แล้วเรียนอะไร ที่ไหน” ผมถามมันต่อ
   “วิดวะ ที่..............” (แม่เจ้า ม.ดังซะด้วย หลักสูตรต่อเนื่องจาก ปวส. 3 ปี) อึ้งงงงงกับสิ่งที่มันเอ่ยออกมา (ไม่อยากจะเชื่อด้วย)
   “ตอนนี้จบแล้วเหรอ”
   “เทอมสุดท้าย ฝึกงานอยู่ กูเลยลาออกจากงานละ ฝึกงานไม่มีเวลา จบมาก็คงหางานในกรุงเทพทำ”
   “แล้วทำไมไม่บอกกูแต่แรก”
   “กูอยากทำให้มึงมั่นใจ เห็นว่ากูตั้งใจจริงไม่ได้พูดเล่นๆ ที่ผ่านมากูใช้ชีวิตให้มึงห่วงมาก กูไม่อยากสัญญาอะไรกับมึงอีก แค่อยากทำให้เห็นว่ากูตั้งใจ จริงๆว่าจะบอกเมื่อจบแล้ว แต่ก็บอกก่อน”
   “พ่อกับแม่มึงคงภูมิใจมากๆ ขนาดกูยังดีใจเลย” ผมพูดพร้อมรอยยิ้ม
   “มึงดีใจเหรอที กูดีใจมากกว่ามึงอีกที่เห็นมึงยิ้มเรื่องของกู” มันนอนตะแคงมองผม
   “อื้ม ดีใจสิ” ผมตอบ
   “เหมาะกะที่จะมีเมียเป็นด็อกเตอร์ป่าว” มันเอามือมาลูบอกผม
   “กูเพิ่งยิ้มไม่ถึง 2 วิ ทำกูอารมณ์เสียอีกละ”
   “กูตั้งใจเรียนขนาดนี้ มึงจะไม่ให้อะไรกูหน่อยเหรอ”
   “อ้าวววว เรียนมึงทำเพื่อตัวเอง อนาคตมึง มึงจะมาเอาไรกับกู”
   “ก็รางวัลที่มีค่าที่สุดสำหรับกู ก็คือมึงนะ” (เลียนนนนนน)
   “กูจะอ้วก นอนเหอะจะสว่างละมั้ง”
   “ผมผลักหัวมันล้มลง”
   “มึงนี่นะ กูจับกดได้จับกดนานละ มันน่านัก”
   “ยังๆ เล่นไม่เลิก”
   เว้นระยะเงียบเป๊ปเดียว ไอ้ปอหลับสนิทนอนติดกับตัวผม
มรสุมมึงคงผ่านพ้นแล้วสินะ ชีวิตฟ้าหลังฝนขอให้มึงมีแต่ความเจริญเติบโตต่อไป HNY ปอ
...
ปล. ว่างๆจะมาตอบกลับคอมเม้นต์นะครับ

[puiiz]

 

[whynotme]

สวัสดีค่ะพี่หมอที ต่อไปนี้ก็ยิ้มได้แล้วเนอะ
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ ที่ปอเค้าพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น 
ขอให้พี่หมอทีมีความสุขมาก ๆ นะคะ
ละก็มาแบ่งปันความสุขให้น้อง ๆ ที่นี่ได้อ่านบ้างนะคะ 
ดีใจจังที่กลับมาคุยกันได้เหมือนเดิม ไม่ต้องเหงาอีกแล้วเนอะ
เวลา...ช่วยให้อะไร ๆ ดีขึันได้จริง ๆ
    

[nokkaling]

เซอร์ไพส์จริง ๆ

[Tinton]

โคตรจะเซอร์ไพส์ ตั้งแต่พี่ทีมาต่อ พี่ปอเรียนใกล้จะจบ และจะไปทำงานและเลี่ยงลูกที่กรุงเทพ ผมคิดว่า ต่อจากนี้น่าจะมีเรื่องมาเล่าบ่อยแน่ ๆ 555  Happy New Year และสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ คุณหมอที

[Maymon]

สวัสดีค่ะพี่ที ขอบคุณที่มาต่อนะคะ
แล้วก็ขอสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วยค่ะ 

[Naenprin]

 

Happy New year ค่ะ พี่หมอที

[Kelvin Degree]

ฟ้าหลังฝนจะสดใส่เสมอครับ

[GBlk]

ยังติดตาม

[Yarkrak]

สวัสดีปีใหม่ครับน้องที
เซอร์ไพรส์จริง ๆ ที่น้องทีเข้ามาหลังจากที่รอมานานนนนนนนนนน มาก
สรุปว่าจะต่อความสัมพันธ์กับปออีกใช่ไหม รีบมาเฉลยให้หน่อยนะ
ช่วงนี้น้องทีก็คงไม่เหงาละสิ
ปีใหม่ ฟ้าใหม่ ชีวิตเริ่มต้นที่ดี ขอให้น้องทีมีความสุขสดชื่นตลอดไป

ปล.รอข่าวความคืบหน้าชีวิตรักของน้องทีค่ะ

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

โคตรจะเซอร์ไพส์ ตั้งแต่พี่ทีมาต่อ พี่ปอเรียนใกล้จะจบ และจะไปทำงานและเลี้ยงลูกที่กรุงเทพ ผมคิดว่า ต่อจากนี้น่าจะมีเรื่องมาเล่าบ่อยแน่ ๆ 555  Happy New Year และสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ คุณหมอที

คิดเหมือน
ดีใจ  ตาโตเป็นไข่ห่านเลย ว่าตัวเองอ่านหัวข้อ วันที่ ไม่ผิดนะ   

ปอ ทำให้อึ้งเลย พัฒนาตัวเองแบบไม่น่าเชื่อ
จากเป็ดขี้เหล่ ดำ เกเร มาเป็นอินทรีผงาดฟ้า ยอดเยี่ยม 
แถมให้ที ช่วยติดที่เรียนให้ทีน้อย
จะพากันไปทำงาน อยู่กับ เมีย  ซะด้วย
เห็นด้วยนะ ทีจะได้ไม่ต้องอยู่ตัวคนเดียว
มีทีน้อยให้สดใส มีชีวิตชีวา   
ปอ ที    หวังให้เป็นดังปอหวัง
       
     
ขอโทษนะ      ที ลงเดือนผิดมีเลขเกินมาหนึ่งตัว   
ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61)

[snack]

ดีใจที่ปอพยายามปรับปรุงแก้ไขทุกอย่างให้ดีขึ้นเอาใจช่วยปอนะ

และคิดว่าคุณทีก็คงดีใจอยู่ไม่น้อยกับสิ่งที่ปอทำนะคะ