หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13)

[Mercy]

มาแล้วค่า !!!!

Mercy มาแล้วค่า

ต้องกราบขออภัยอย่างสูงจริงๆ ค่ะที่มาต่อซะดึกดื่นขนาดนี้

กลับมาถึงบ้านอาบน้ำก็นอนสลบไปเลยค่ะ ตื่นมาอีกทีสี่ทุ่ม ก็รีบมาปั่นต่อเลยค่ะ

ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ ตามพละกำลังของผู้เขียน

สัญญาว่าตอนต่อไปจะมาแบบยาวๆ นะคะ



ขอติดคอมเมนท์ไว้ก่อนเน้อ... เค้าหมดแรงข้าวต้มแล้ว ไปสลบต่อก่อนนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่ดูแลน้องเลิฟให้นะคะ

ขอบคุณทุกๆ คน ทุกๆ คอมเม้นท์ ทุกๆ กำลังใจ นะคะ  ทุกๆ คน ที่นี่อบอุ่นเสมอเลยค่ะ


+++++++++++++++++++++++++++++



ตอนที่ 16 คนพิเศษคนใหม่



ผมไม่เคยเข้าใจคำว่า ‘งมเข็มในมหาสมุทร’ มากเท่าตอนนี้เลย!!


กับการตามหาคนๆ หนึ่งที่เราไม่รู้หลักแหล่งที่แน่นอน รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้เขาอยู่ในโลก ต่อให้แคบแค่กรุงเทพฯ มันก็ยังยากอยู่ดี หากคนหนึ่งตามหา อีกคนหลบซ่อน


แต่ผมรู้สึกได้โดยสันชาตญาณ (แห่งรัก) ว่าน้องยังอยู่ในประเทศไทย ตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ตครับ ก่อนหน้านี้ผมไปตามเลิฟที่เชียงใหม่ เลย แม่ฮ่องสอน กลับไปเชียงใหม่อีกครั้ง ก็ยังคงไม่มีวี่แววของเลิฟ ผมก็ล่องลงใต้ ไป กระบี่ ตรัง พังงา สมุย และตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ต


เหนื่อยกายมากครับ แต่ใจผมยังสู้อยู่ ผมใช้เวลาในการตามหาเลิฟมาสองอาทิตย์แล้วครับ สิบสี่วันผมทัวร์ทั่วไทยไปแปดจังหวัดแล้วครับ ผมว่าพรีเซนเตอร์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยปีหน้าต้องเป็นผมแน่นอน...




ริ๊ง ริ๊ง ริ๊ง ริ๊งงงงง!!!


“ว่าไงวะไอ้กอล์ฟ” ไอ้กอล์ฟโทรมาครับ


“อยู่ไหนวะมึง อยู่เชียงใหม่อยู่เปล่าวะ ซื้อน้ำพริกหนุ่มมาฝากกูด้วย” ตีนกูเอาไหม ไอ้ห่านี่ เพื่อนยิ่งเครียดๆ อยู่ โทรมากวนตีนซะงั้น


“ไอ้สัดนี่!!! มึงก็รู้ว่ากูยิ่งเครียดๆ อยู่ ยังมากวนตีนกูอีก ตอนนี้กูอยู่ภูเก็ต”


“เฮ้ย กูเปล่ากวนตีนอยู่อยากแดกจริง...โห เหนือจดใต้เลยเหรอวะ แล้วตามหาน้องมันเจอรึเปล่า” ถ้าเจอกูจะหงุดหงิดใส่มึงเหมือนคนเป็นเมนส์อย่างนี้ไหม


“ไม่เจอหวะ ไม่ได้เรื่องเลยซักที่ ไม่มีวี่แววเลยสักนิด แปดที่แล้วนะเว้ย กูจะทำไงดีวะกอล์ฟ ป่านนี้น้องมันเกลียดกูฟังใจไปแล้วมั้งเนี่ย” ผมกังวลนะครับกลัวว่าน้องจะตัดใจจากผมได้จริงๆ แล้ว เขาว่ากันว่าเวลามันจะช่วยเยียวยาสมานแผลใจ ป่านนี้น้องไม่แผลหายสนิทไปแล้วเหรอเนี่ย


“กูมีข่าวน้องมาเล่าให้มึงฟังหวะ ไอ้แทนมันมาเล่าให้กูฟังอีกที มึงสนใจฟังไหม แต่ไม่รู้จะเป็นข้อมูลให้มึงตามหาน้องเจอหรือทำให้มึงปวดใจนะ ฮ่าๆๆ” อ้าวไอ้เชี้ย แล้วถ้ากูปวดใจมึงจะหัวเราะทำไม


“มึงว่ามาเลย มีอะไรเร็ว”


“ใจเย็นดิว้า!!! คืองี้ไอ้แทนมันเล่าให้ฟังว่า ตอนนี้น้องเลิฟน่ะกำลังเริ่มคบกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ เป็นคนที่ตามจีบน้องมานานแล้ว แล้วคนนี้เนี่ยที่บ้านเขาก็รู้จักกัน สนิทกันตั้งแต่เด็กๆ เหมือนน้องมันจะเคยชอบๆ ด้วยนะ แล้วผู้ชายคนนี้ก็ไปเรียนต่อโทต่างประเทศแต่ตอนนี้เรียนจบกลับมาแล้ว เขาว่ารูปหล่อ พ่อรวย อนาคตประธานบริหารบริษัทค่ายเทปเมโลดี้มิวสิค ค่ายเทปยักใหญ่แถมยังมีสื่อในวงการบันเทิงอีกเพียบ นี่ถ้าน้องมันคบกับไอ้คนนี้นะ อนาคตทางด้านดนตรีของน้องคงไปอีกไกลเนอะ...เอ่อ กูลืมตัวหวะ โทษที”


“มึงรู้มาจากไหน น้องอยู่ที่ไหน มึงรู้ใช่ไหม บอกกูมา” ผมต้องรีบตามหาน้องให้เจอ คุยกับน้องให้รู้เรื่องก่อนที่อะไรมันจะสายไปมากกว่านี้ ผมยังคงเชื่ออยู่ว่าน้องเองก็ยังคงมีเยื่อใยกับผมบ้าง บางทีน้องอาจทำไปเพราะอยากตัดใจจากผม เลยหาคนอื่นมาเป็นตัวแทน


“กูไม่รู้ว่าน้องอยู่ไหน กูรู้มาจากไอ้แทนแค่นี้ ไอ้แทนมันก็คงรู้มาจากไอ้โมกับไอ้โรสน่ะ แต่กูว่ามึงกลับมาตั้งต้นที่กรุงเทพฯ ก่อนดีไหมวะ แล้วลองไปจังหวัดใกล้ๆ ดูบ้าง” อืม..ก็จริงนะ ถ้าตัดโรงแรมในกรุงเทพออกไป ใกล้ๆ กรุงเทพฯ สุดก็น่าจะเป็นหัวหิน เอ่อ...น้องมันเคยเล่าว่ารีสอร์ตที่หัวหินสวยที่สุด สงบทีสุดแล้วเลิฟก็ชอบมาก ทำไมถึงลืมวะกู โว้ยย!!! โมโหตัวเองหวะ


“เฮ้ยเดี๋ยวกูกลับไปเอารถที่กรุงเทพฯ แล้วกูจะตีรถไปหัวหินวันนี้เลย ไฟล์ทไปกรุงเทพฯ มีตอน บ่ายโมง” กว่าจะกลับไปถึง ไปเอารถก็น่าจะออกซักประมาณบ่ายสาม ไม่เกินหกโมงเย็นก็น่าจะถึงหัวหิน


“เฮ้ย มึงจะรีบไปไหน พรุ่งนี้ก็ทันมั้ง มึงพักผ่อนซักหน่อยดีกว่านะ”


“ไม่อะ กูไม่เหนื่อย กูรีบ กูกลัวจะเสียน้องไปจริงๆ แค่นี้ก่อนนะ” หลังจากวางสายจากไอ้กอล์ฟ ผมก็รีบโทรไปจองตั๋วเครื่องบิน โชคดีที่ไฟล์ทบ่ายโมงยังไม่เต็ม
+
+
+
+
ห้าโมงเย็นนิดๆ ผมก็ถึงรีสอร์ทของน้องที่หัวหิน ผมแทบจะกระโดดตะโกนด้วยความดีใจ ผมเห็นรถน้องจอดอยู่ครับ รถของเลิฟ ผมจำยี่ห้อ สี และทะเบียนได้ แสดงว่าน้องต้องอยู่ที่นี่จริงๆ สินะ ผมมัวแต่โง่อยู่นาน ไอ้เซฟเอ๊ย มึงนี่ไม่เฉลียวใจซักนิดวะ


“สวัสดีครับ คือผมเป็นรุ่นพี่ของน้องเลิฟน่ะครับ ผมมาหาเลิฟครับ” ผมเข้าไปติดต่อที่รีเซฟชั่นฟรอนท์ พนักงานยิ้มแย้ม บรรยากาศของรีสอร์ทก็สวย หรู ดูผ่อนคลาย และสงบ แบบที่น้องเคยบอกจริงๆ ครับ


“คุณเลิฟออกไปข้างนอกกับคุณคิวค่ะ เห็นว่าจะพาคุณคิวไปเดินตลาดน่ะค่ะไปกันนานแล้วเดี๋ยวก็คงกลับมา ยังไงนั่งรอตรงล๊อบบี้ก็ได้ค่ะ จะรับกาแฟ หรือน้ำผลไม้ดีคะ”


“เออ...น้ำเปล่าก็พอครับ ว่าแต่ว่าคุณคิวนี่เป็นใครเหรอครับ” อย่าบอกนะว่ามันคือ...


“อ๋อ...คิ๊กๆ” อ้าวแล้วจะได้คำตอบไหมเนี่ย คุณพี่รีเซฟชั่นสาวคนที่คุยกับผม หันไปหัวเราะเขิน คิ๊กคักกับเพื่อนสาวข้างๆ


“คือ คุณคิวเป็นลูกชายของคุณคมเดชค่ะ คุณคมเดชเป็นเพื่อนสนิทกับคุณวุฒิคุณพ่อของคุณเลิฟน่ะค่ะ คุณคิวก็สนิทกับคุณเลิฟม๊าก มากนะคะ เขาว่ากันว่าคุณคิวตามมาจีบคุณเลิฟต่อน่ะค่ะ น่ารักมากค่ะคู่นี้” แล้วสองสาววายรีเซฟชั่นก็หันมาจับมือกันแล้วแอบกรี๊ดเบาๆ


ไอ้บ้านี่มันมาตามจีบเลิฟจริงๆ ด้วย เลิฟครับอย่าเพิ่งหวั่นไหวนะ พี่เซฟมาแล้วครับ


ผมนั่งรอน้องอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็มองเห็นเลิฟเดินเข้ามาในล๊อบบี้ กับผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าไม่มองด้วยสายตาหมันไส้ส่วนตัว ผมก็ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาดีมาก บุคลิกดี เดินถือของเต็มไม้เต็มมือตามน้องต้อยๆ


“เลิฟครับ” ผมรีบเดินไปดักหน้าน้อง


“พี่เซฟ” น้องดูตกใจ สะดุ้งน้อยๆ แต่ก็เปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นนิ่งเฉย กลายเป็นผมเองที่ต้องตกใจ ผมไม่เคยเห็นน้องทำสีหน้าแบบนี้ใส่ผม ปกติน้องต้องยิ้มให้ผม ทำตาโต แก้มป่องเวลางอนนิดๆ หรือแม้แต่สีหน้าหงอยๆ เวลาโดนผมเมินใส่ ก็ยังไม่มีสีหน้าเมินเฉยแบบนี้


“มาทำไมครับ หรือมาพักผ่อน มาเที่ยว ตอนนี้ห้องยังพอมีเหลือนะครับ ติดต่อที่รีเซฟชั่นได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะให้ทางรีสอร์ตคิดราคาพิเศษให้ มาคนเดียวหรือว่าพาน้องบูมมาเที่ยวด้วยหละครับ” น้องแทนตัวเองว่าผม คุยกันแบบห่างเหินมากครับ แต่แอบดีใจที่น้องยังประชดเรื่องน้องบูมอยู่ แสดงว่าน้องยังหึงผมอยู่น่ะสิ


“ผมดีใจด้วยนะครับที่พี่เลือกคบน้องบูม อย่าทำให้น้องเขาเสียใจหละครับ ผมขอตัวก่อนนะ ไปครับพี่คิว พี่คิวอยากย้ายไปนอนโซนซีวิวไหม เดี๋ยวเลิฟไปนอนเป็นเพื่อนก็ได้นะ เห็นอยากตื่นเช้ามาเห็นวิวทะเล” อะไรนะ นอนด้วยกันเลยเหรอ ผมหูฝาดไป หรือเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ผมต้องคุยกับน้องตอนนี้ เดี๋ยวนี้ แล้วยังเรื่องน้องบูมอีกสรุปน้องไม่ได้หึง แต่น้องคิดว่าผมคบกับบูมจริงๆ ไปแล้วใช่ไหม กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย!!!


“เลิฟครับ เลิฟเข้าใจผิดนะ พี่ขอโทษสำหรับทุกเรื่อง พี่อยากอธิบาย พี่อยากคุยกับเลิฟ ขอพี่คุยด้วยได้ไหม นะครับ นะครับเลิฟ ขอโอกาสพี่ได้ไหม” ผมจับมือน้องมากุมไว้ พยายามอ้อนวอนน้องให้เห็นใจครับ


“บรรยากาศ และสถานะการณ์มันคุ้นๆ นะฮะ พี่ว่าไหม ผมว่าเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วมั้งครับ เพราะพี่ก็บอกผมแล้วว่าพี่ไม่มีอะไรจะคุยกับผม พี่เคลียร์หมดแล้ว พี่เลือกแล้ว ผมก็เคารพในการตัดสินใจของพี่” เลิฟดึงมือของน้องออกจามือผมก่อนจะพูดเรื่องที่ทำให้ผมได้แต่ก้มหน้ารับความผิดของตัวเอง


“อ่อ...ลืมแนะนำครับ นี่พี่คิว พี่คิวเป็นคนพิเศษของผมตอนนี้ครับ พี่คิว นี่พี่เซฟครับ รุ่นพี่ที่มหา’ลัย ครับ” คนพิเศษ น้องบอกว่ามันเป็นคนพิเศษ ไม่จริงใช่ไหม เลิฟทำไปเพราะประชดพี่ใช่ไหม


“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมพาเลิฟไปเก็บของก่อนนะครับ เดี๋ยวจะได้มาทานข้าวเย็น เชิญน้องเซฟด้วยนะครับมื้อเย็นวันนี้พี่เป็นเจ้าภาพเอง รุ่นพี่ของเลิฟมาทั้งทีต้องเลี้ยงดูปูเสื่อให้เต็มที่ ไปครับเลิฟ อาบน้ำก่อนไหม จะได้สบายตัว เดินเมื่อยมาทั้งวัน เดี๋ยวพี่เตรียมน้ำอุ่นให้นะ”


แล้วไอ้เวรนั่นก็รวบของไว้ในมือเดียวแล้วอีกมือก็จับจูงมือเลิฟเดินไปขึ้นลิฟต์ ผมมองภาพนี้ด้วยความเจ็บปวดครับ ที่ตรงนั้น มือนั้น มันควรจะเป็นของผม เพียงแค่ผมรู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้ ยอมรับทุกสิ่งง่ายกว่านี้ ผมจะได้เป็นคนที่กุมมือน้องและเดินคู่กันไป ผมจะได้รับรอยยิ้มหวานๆ ที่ยิ้มกว้างจนตาหยียิ้มให้ผมเพียงคนเดียว ผมจะได้แฟนน่ารักๆ ช่างเอาอกเอาใจ ดูแลห่วงใยผมตลอดเวลา ตอนนี้หัวใจผมมันแปลบๆ หวิวๆ ใจหายครับ





คนที่กำลังจะเสียของรักเขารู้สึกกันแบบนี้เองเหรอ?

[Vesi]

วุ้ววววววววววว
มาอัพด้วยอ่ะ
เมพ ขิง ขิง
ทั่นเซฟอย่าเพิ่งระเบิดตัวเองนะ ใจเย็นไว้
สองคนนั้นก็ตีบทแตกกันจริงๆ ขอชม
แต่สำคัญที่สุดต้องชมไรต์เตอร์ ข้ามจังหวัดมาอัพ ทำไปได้
 

[panuwattew]

   โอ๊ยไม่รู้จะสงสารหรือสะใจดี

แต่มาต่อไว ๆ หน่อยก็ได้ครับ

ค้างเติ่งเลย

[PeeYaR]

เห็นพี่เซฟเศร้าแล้วรู้สึกดีจัง 555
ยังไงก็อย่าเพิ่งถอดใจไปก่อนซะล่ะ
อยู่ให้น้องมันแกล้งนานๆหน่อยแล้วกันนะ
อิอิ

[bbyuqin]

ยังไม่ถึงครึ่งที่น้องโดนเลย.....ทนเอาหน่อยเน้อพี่เซฟฟฟ

[vvivy]

คนที่กำลังจะเสียของรักเขารู้สึกกันแบบนี้เองเหรอ?

พออ่านประโยคสุดท้าย..แล้วสงสารพี่เซฟจังเลย

นู๋เลิฟ..อย่าเพิ่งใจอ่อนง่ายๆ..แต่ก้ออย่าทรมานพี่เซฟนานเน้อ

PS.ตอนนู๋เลิฟเจ็บเค้าก้อสงสาร..มาตอนพี่เซฟเจ็บเค้าก้อดันสงสารด้วยอีก..สรุปไม่รู้ว่าตัวเองเป็นแม่ยกฝ่ายไหน..เป็นทั้งสองฝ่ายเลยแระกัน
PS 2.ขอบคุณ คุณMercyมากๆเลยค่ะที่อุตส่าห์มาต่อให้ทั้งๆที่เหนื่อยมากๆเเล้ว พักผ่อนเยอะๆนะคะ Take careค๊า

[tutu]

  ทำเค้าไว้เยอะนี่...ก็พยายามเอาล่ะกันนะ

[stupidchild]

สมน้ำหน้า

[krappom]

สม
 

[Little Devil]

ใจแข็งไว้น้องเลิฟ
สะใจ.....

+1 ให้พลังงานสำรองของ writer  

[SoN]

^^

[maxtorpis]

 

[zingiber]

 เมื่อคืนรอไม่ไหวเลยรีบตื่นมาอ่านตอนเช้า
สู้ๆนะน้องเลิฟแค่นี้ยังน้อยไป 555 (จะโดนแฟนคลับพี่เซฟ :z6:ไม๊เนี่ย เหอๆๆ)

[n2]

น้องเลิฟตบหัวก่อนแล้วค่อยลูบหลังนะ 555 
ปล.ยังไงก็เชียรพี่เซฟ

[JJHJJH]

แค่นี้เริ่มท้อซะแล้วอิตาพี่เซฟ
กรรมต้องชดใช้ สู้ต่อไป ^^
+ ไร้ท์เตอร์จ้า

[anajulia]

คุณMercy สู้ๆ หายเหนื่อยไวไวนะคะ

ความรู้สึกจะเสียของรัก มันแย่มากเลยใช่มั๊ยล่ะอิพี่เซฟ แบร่ๆๆๆๆๆ

[benxine]

 

[๋JEFF]

ยะฮู้ๆๆ


สมน้ำหน้า ไอ้เซฟ โว้ยย

   จัดหนักๆ นะเลิฟลี่

        ห้าๆ


เป็นยังไง        ล่ะ เล่นตัวดีนัก เลิฟลี่ เล่นให้    หนักเลยย

แต่แอบสงสาร

ไรท์เตอร์ สู้ๆ

 ย๊ากกก

กอด

[sayhi11]

คิดถึง เซฟ กับ เลิฟ มากๆเลย
แต่คิดถึง writer มากกว่า รีบมาอัพต่อเลย
มันค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[PEENAT1972]

อยารกจะตะโกนดังๆค่ะ ว่า "สะใจจัง"

บอกแบบนี้ อีเจ้ดูเป็นคนซาดิสซ์ ไหมนี่

555555555

[jadezii]

สะใจ สมกับที่รอคอย 
แต่ค้างมากเลยอ่ะ 

ไรท์เตอร์คะ รีบมาต่อด่วนๆ เลยนะคะ 


 

[สมุนไพร]

โอ๋~~~พี่เซฟ

[j3llnlyza]

หมาหงอยได้อีก คุณพี่เซฟ

[♥a2k♥]

อ่านทันแล้วค่า เย้เย้
ชอบมากเลยค่ะน้องเลิฟกับสุดที่รักน่ารักมากก
แอบหมั่นไส้พี่เซฟไปหลายตอนเลย เชอะ
ถ้าพี่คิวไม่มีสุดที่รักนะ จะยุให้จีบน้องเลยย

[yunjaejoong]

น้องเลิฟมันแรงไปเปล่าน้องเกิดว่าไอ้คุณเซฟมันท้อมันไม่สู้ขึ้นมาล่ะจะทำงัย
แล้วมันจะเป็นน้องเลิฟนั้นแหละที่จะเจ็บนะ ลดๆลงมั้งความแรงน่ะ

[yunchun]

ท่าน Mercy  มาแล้ววววว  คิดถึงเลิฟๆจังเลย
สะจายมากค่ะตอนนี้ห้าห้า เป็นไงแล้ว พี่เซฟ เจ็บกระดองใจดีมั้ย 
อีกนานมั้ยเนี่ยกว่ารีดเดอร์จะได้อ่าน NC มีหวังNc ที่หัวหินแหงมเลย 
ใจนึงอยากให้คืนดีอีกใจนึงไม่อยากให้คืนดีอ๊ากกก เอาไงดี อยากให้พี่เซฟง้อนานๆหน่อย
จะได้รักกันมากกว่าเดิม อิอิ Mercy  กอดดดดด

[lizzii]

ฮร่า ๆๆๆ เปนไงละพี่เซฟ
เจออย่างนี้เข้าไป หึหึ

[katarena]

  นี่สินะ ที่เค้าเรียกกันว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า
จัดมาหนักๆเลยค่า ทำกับน้องเิลิฟไว้เยอะเหลือเกิ๊น เสียน้ำตาไปหลายปี๊ปจริงๆ

[Pa'veaw]

สะใจแล้วก็สมน้ำหน้าพี่เซฟ

ทำกับเค้าไว้ซะเยอะนิ
 

[εїзป่วงน้อยεїз™]

สมน้ำหน้าพี่เซฟ อิจฉาตาร้อนล่ะซิ หึหึหึ