หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[SoYiLovE]

คนเล่าน่าร๊ากกกก เก่งด้วย (สู้คนอีกต่างหาก อิอิอิ)

ขอบคุณค่ะที่มาลงบ่อยๆ

ฝากความคิดถึง ถึงเจ้าของเรื่องโน้นด้วยนะคะ อยากรู้ข่าวคราวบ้างจัง มาเล่าต่อก็ดีน้าาาาาา

[หนุ่มร้ายนายหรู]

ถ้าหายทัน พี่ยอดจะขออะไรหว่า

อยากรู้ๆ

ทีมนี่เสน่ห์เหลือร้าย จริงๆ

[thomaskung]

เหอ ๆ ว่าแล้วเชียว
เป็นพวกเจ้าชู้ไม่รู้ตัว

 

[nidnoi]

 

[kaerokaeropy]

มาแล้ววววววว



พี่ยอดดดดดด



ชอบคร้าบบบบบ



มาลงบ่อยๆ ถี่ๆๆๆ



อิอิ

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

Love You    


ตอนนี้ก็น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกอีกแล้นนนนนนนนนนนนน   


Ps.มาลงบ่อยๆก็ดีแล้วค่ะคุณพี่เป้   

[JJHJJH]

เข้ามา + ให้พี่เป้ มะกี้เห็นออนบอร์ดแว่บๆ

วันนี้จะมาย้ำความถี่ให้อีกมั้ยค๊า จะปูเสื่อรอ ^^

[dragon3oyd]

พี่ยอด น่ารักจังจ้า

[namtaan]

เดาๆๆๆ
พี่ยอดจะ ขอคบกับทีมเป็นแฟน/ ขอความรัก/ หรือขออะไรกันน้า

บวก 1 แต้ม รอพี่ยอดเฉลย ฮ่าๆๆๆๆ

[tutu]

สู้เพื่อวันอังคาร 

[Ak@tsuKII]

พี่ยอด น่ารัก  ดีมากกกกกก

ทีมนี่ก็มีลูกล่อลูกชนนะ   

ทำให้พี่ยอดยอมรักตัวเองมากขึ้น

[OitJi]

 

[RomeO_C_Leng]

มารออออออคร้าบบบบบบบบบ

[Deux_Garçon]

ปูเสื่อนอนรอคร่า  พี่เป้   

[ArgèntaR๛]

ทีมจะหนีพี่ยอดไปเที่ยวกลางคืนซะแล้ว
หนุ่มออสซี่นั่นไม่น่าไว้ใจเลย (ระแวงๆ)

บทนี้หวานๆก่อนจะตัดมาในหน้าที่การทำงานแทน
..เห็นประเภทของลูกค้าแบบนี้ก็เหนื่อยแทนจริงๆครับ
ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าต้องมารับมือกับอะไรแบบนี้บ่อยๆ
สงสัยคงต้องมีสติแตกได้สักวัน

รอตอนต่อไปครับพ้ม!

[mma419109]

       งานจะเข้าอีกแล้ว พี่ยอดต้องงอนอีกแน่ๆงานนี้ ไปกับเพื่อนๆไม่เป็นไร
 เล่นชวนหนุ่มต่างชาติไปด้วย มีหึงล่ะงานนี้

          :man1:น้องเป้ งานโรงแรมน่าสนุกผู้คนหลากหลายดีเนอ  แต่น่าสนุก+น่าปวดหัว..
 ด้วยหรือเปล่า

[a_tapha]

มาจกข้าวเหนียวส้มตำรอ


 

[Deux_Garçon]

เง้อออออออ  พี่คร่าหายไปไหนคร่ะ

รออยุ่ๆๆๆๆน้าคร่ะ   อยากอ่านใจจิขาดแร้ววววว

 

[kaerokaeropy]

 


น้านนนนนน นาน เนอะ



กร๊าซซซซซซ

[RemySexyCool]

We belong together 28
…เย็นนั้นผมรีบกลับห้อง...ขอยืมชามช้อนที่ห้องแม่บ้านชั้นล่างของหอพัก...เดินไปแคนทีน ขอข้าวเย็นให้พี่ยอดกิน...ป้าแม่ครัวน่ารักมาก ขอแค่ชามเดียว แต่แถมใส่ถุงให้ซะเยอะแยะ...ป้าแกบอกว่าจะเผื่อพี่ยอดหิวตอนดึก ๆ ก็ให้เอาไปอุ่นในไมโครเวฟที่ห้องแม่บ้าน...
...พี่ยอดนอนหลับอยู่ที่โซฟา...ข้างตัวมีซองยา...ผมวางอาหารเย็นของพี่ยอดไว้บนโต๊ะ...มองหน้าเค้าตอนหลับอย่างเต็มตา...โครงหน้าคมสัน...ขนตาหนากำลังดี...จมูกโด่งได้รูป...ปากอิ่มสวยเหมือนจะอมยิ้ม...สงสัยกำลังฝันดี...ภาพของพี่ยอดในวันแรกที่เจอ กับวันนี้มันต่างกันราวกับคนละคน...
...ใจนึงก็อยากจะปลุกพี่ยอดให้ลุกขึ้นมากินข้าว..แต่อีกใจผมก็อยากให้เค้าพักผ่อนมาก ๆ...ผมนั่งมองพี่ยอดหลับ เหมือนตอนที่เค้ามองผมหลับในวันแรก...เพิ่งรู้ว่ามันเพลินมาก...พี่ยอดดูดีในชุดฟอร์มช่างสีเข้ม แต่ไม่มีร่องรอยสกปรกให้เห็น คงเพราะช่วงเช้า เค้าดูงานที่ล็อบบี้ จึงไม่เลอะเทอะนัก...
“...พี่ยอด...ตื่นเถอะ...กินข้าวได้แล้ว...”  ผมเรียกเมื่อเห็นพี่ยอดขยับตัว แต่ยังไม่ลืมตา
“...ทีมกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่...”  พี่ยอดถามแล้วบิดขี้เกียจ
“...กลับมาซักพักแล้ว...ลุกไปล้างหน้าล้างตา...กินข้าวเหอะ...จะได้กินยา...”  ผมเร่ง เพราะต้องจัดการกับตัวเองเหมือนกัน
“...ครับผม...”  พี่ยอดยื่นมือให้ผมดึง และพยุงไปห้องน้ำ
“...พี่ยอด...อาบน้ำเลยดีกว่า...”  ผมบอก พี่ยอดมองยิ้ม ๆ
“...คิดอะไรอยู่หรือเปล่า...”
“...คิดแค่ว่า ช่วยพี่ยอดอาบน้ำ แต่งตัว หาข้าว หายาให้กิน นวดขาอีกแป็บนึง...แล้วทีมก็ไปแดนซ์สบายใจ...”  ผมกวน
“...โห...ตกลงเป็นห่วงพี่มั่งหรือเปล่าเนี่ย...”
“...ถ้าไม่เป็นห่วงป่านนี้ไปเซ็ทผมที่ห้องมิ้นท์แล้ว...”  ผมตอบ พี่ยอดยิ้มออกมาได้
*
*
...พี่ยอดอาบน้ำแต่งตัวเร็วกว่าปกติ...ผมจัดอาหารมื้อเย็นพร้อมวางยาหลังอาหารให้ ก่อนไปอาบน้ำแต่งตัวบ้าง เดินออกมาจากห้อง พี่ยอดกินข้าว กินยาเสร็จพอดี...
“...ยื่นขามา...”  ผมนั่งกับพื้น เพื่อเตรียมทายาที่ข้อเท้า และพันผ้าให้
“...ทีมจะไปเที่ยวจริง ๆ เหรอ...”  พี่ยอดถามเสียงอ่อย
“...อืม...”
“...เที่ยวเธคต่างจังหวัด...แต่งตัวแบบนี้มันไม่เวอร์ไปหน่อยเหรอ...”  พี่ยอดสำรวจเสื้อผ้าผม
“...นี่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดาที่สุดเลยนะ...ไม่เห็นเวอร์เลย...”  ผมก้มมองตัวเองบ้าง
“...เฮ้อ...อย่างทีมใส่อะไรก็ดูดีไปหมดแหละ...”  พี่ยอดพูดเสียงเศร้า
“...แต่พี่ยอด...ถ้าไม่ใส่อะไรเลยเนี่ยดูดีมากเลยนะ...”  ผมปล่อยมุขให้พี่ยอดขำ
“...จริงเหรอ...” พี่ยอดทำหน้าหื่น
“...พูดเล่น...ใครจะไปคิดอย่างนั้นล่ะ...ไปดีกว่า...พี่ยอดอย่าเดินเพ่นพ่านนะ จะได้หายเร็ว ๆ...”  ผมพูดจบก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ กระเป๋าเงิน แล้วออกไปรวมตัวกับเพื่อนสาวที่ห้อง
*
*
...พวกเราลงมากินข้าวที่แคนทีนตอนหัวค่ำ...แล้วขึ้นมาโหมสวยกันที่ห้องเพื่อนสาวอีกรอบ...นั่งดูนังมิ้นท์แต่งหน้าอ่อน ๆ...มันพยายามชักชวนผมกับแก้วให้แต่งหน้าเป็นเพื่อน ผมรอดตัวมาได้เพราะอ้างว่ากลัวแพ้...ส่วนแก้วก็โดนมิ้นท์จับไปเขียนขอบตาให้ดูคมขึ้น...ผมนึกสนุก เลยอาสาเป็นสไตลิสท์ให้แก้วและมิ้นท์ โดยนำเอาเสื้อผ้าของพวกมันมามิกซ์ แอนด์ แมทช์ ให้ดูดีไปอีกแบบ...
“...วันนี้มึงต้องดูดีที่สุดนะมิ้นท์...”  ผมพูดขณะจัดเสื้อมันให้เข้าที่เข้าทาง
“...ปกติกูก็ดูดีอยู่แล้วนี่...”  มิ้นท์พูดขำ ๆ
“...ใครหลอกมึงวะ...”  ผมกัด
“...อีนี่...ไม่มีใครชม กูก็ต้องชมตัวเองสิ...”
“...เออ...หมาขี้ไม่มีใครยกหางให้ ก็ต้องยกเอง ไม่งั้นมันจะเปรอะขี้ไง...”  ผมกัดไปอีกดอก
“...แก้ว...ดูอีทีมมันกัดชั้นสิ...”  มิ้นท์หันไปฟ้องแก้ว ที่นั่งอมยิ้มอยู่ เพราะรู้ว่าผมจะเซอร์ไพร้สมิ้นท์ ด้วยการพาหนุ่มฝรั่งรูปหล่อไปเที่ยวด้วย
“...ทีมเค้าไม่ได้กัดอะไรนี่...เค้าแค่พูดเปรียบเปรยเฉย ๆ...”
“...เออ...เข้าข้างกันอีกแล้ว...เห็นชั้นสวยกว่าอ่ะดิ...รมณ์เสีย...”  มิ้นท์แกล้งค้อน
*
*
...เมื่อถึงเวลานัด...ผมโทรคอนเฟิร์มกับซอนย่า ไผ่ และเพื่อนนักศึกษาฝึกงานคนอื่น...แต่วันนี้มีพี่ ๆ พนักงานบางคนขอไปแจมด้วย พวกเราก็ยินดี มีคนไปเยอะ ๆ จะได้สนุก...ตอนนี้พวกเค้านั่งรอเราอยู่ที่ร้านแล้ว... และก็เช่นเคย เราได้รับส่วนลดโดยที่คุณกรณ์จัดการให้ และเราก็รอลุ้นว่าคุณกรณ์จะไปปรากฏตัวที่นั่นคืนนี้หรือไม่...
“...รอแป๊บนึงนะ...เดี๋ยวมา...”  ผมบอกเพื่อนสาวที่ยืนรอรถโรงแรมไปส่งที่ตลาด
“...ไปไหนวะ...ให้กูไปด้วยมั้ย...” มิ้นท์พูดพลางจะเดินตาม
“...ไม่เป็นไรหรอกมิ้นท์...ทีมเค้าไปแถวนี้แหละ...”  แก้วรั้งไว้
“...อืม...รอตรงนี้แหละ...จะไปตามรถมาให้ด้วยไง...”  ผมพูดแล้วรีบเดินไปรับเดวิดที่จุดนัดพบตามที่ผมส่งข้อความขึ้นห้องเค้าเมื่อบ่ายนี้
*
*
...ผมทักทายเดวิด...ต่างคนต่างชมในรูปลักษณ์ใหม่ที่เพิ่งเคยเห็น...เดวิดดูสดใสขึ้นจากการได้พักผ่อนไปหลายชั่วโมง...ส่วนผมก็ไม่ได้อยู่ในชุดสูท กลายเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง...เรายืนคุยกันแป๊บเดียว รถของโรงแรมก็มาจอดตรงหน้า...ผมกับเดวิดขึ้นรถเพื่อไปรับเพื่อนสาวอีกจุดหนึ่ง...
“...แก...แขกห้องไหนอ่ะ..หล่อชิบเป๋งเลย...”  อีมินท์กัดฟันพูด เพราะไม่กล้าออกอาการมากนักทันทีที่ขึ้นรถและเห็นเดวิด
“...จะรู้ไปทำไม...”  ผมแกล้งมัน
“...แหม...ไม่ยอมบอก จะเก็บไว้กินคนเดียวเหรอ...กูจะฟ้องพี่ยอด...”
“...อีนี่...อยากรู้ก็ถามเองสิ...”  ผมแกล้งต่อ
“...ไม่เอา...ภาษากูไม่แข็งแรง...อีกอย่าง เห็นหน้าหล่อ ๆ แบบนี้ กูปากคอสั่นพูดผิดพูดถูกแน่ ๆ...”
“...เดวิด...นี่มิ้นท์เพื่อนไอ...ชีจะดูแลยูทั้งคืนเลยนะ...” 
“...ยินดีที่ได้รู้จักครับมิ้นท์...”
“...ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันเดวิด...” อีมิ้นท์บอกว่ามันกลัวจะพูดผิด ปากคอสั่น...คงไม่ใช่นะ...มันคงสั่นทั้งตัวแหละ
“...มึงรู้จักเค้าแล้วใช่มั้ย...”  มันหันมาเล่นงานผม
“...เออสิ...คืนนี้มึงลืมพี่เชฟไปก่อนนะ...กูเอาหนุ่มออสซี่มาให้ตะมอยเล่นก่อน...” ผมพูดยิ้ม ๆ
“...กูรักมึงจังเลยอีทีม...”  มิ้นท์กอดผม แล้วดึงแก้วมากอดด้วย เดวิดมองอย่างสงสัยว่าพวกเราเป็นอะไรกัน หวังว่าคงไม่คิดว่าเราจะเป็นเลสเบี้ยนนะ
*
*
...คืนนี้เราเต็มที่กันมาก...สนุกสุด ๆ กลุ่มเราเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดในร้านบรรยากาศคล้าย ๆ ร้านแถวเอกมัย...เราได้นั่งโต๊ะวีไอพี...ใกล้เวที...ตอนผมเที่ยวในกรุงเทพฯ ผมจะไม่ชอบเข้าร้านที่เล่นดนตรีสด เพราะไม่ชอบเท่าไหร่...แต่เพราะบรรยากาศและเพื่อน ๆ ที่นี่ทำให้ผมสนุกได้อย่างไม่น่าเชื่อ...ส่วนเดวิด เมื่อเจอแสงโสมกับกระทิงแดงเข้าไปก็สนุกเต็มที่...ทั้ง ๆ ที่เหล้านอกยี่ห้อดังก็วางอยู่บนโต๊ะ ซึ่งเป็นของสมนาคุณจากทางร้านให้คุณกรณ์ แต่พวกเราดันเสียดาย ต้องกินเหล้าไทยให้หมดแบนก่อน...มันเป็นเหล้าที่พี่ ๆ ในโรงแรมสั่งมากินกันเล่น ๆ ก่อนพวกผมจะมา...
*
*
…คุณกรณ์ไม่มาในคืนนี้ ยิ่งทำให้ผมสนุกมากขึ้น...เพราะไม่ต้องนั่งเกร็ง หรือเกรงใจใคร...พวกพี่ ๆ ในแต่ละแผนก ตอนอยู่ที่โรงแรมก็ดูนิ่ง ๆ แต่พอมากินเที่ยวด้วยกันแล้ว เฮฮา เป็นคนละคนเลย...แผนกฟร้อนท์ของผมจะมีพี่ ๆ รอบบ่ายมาสมทบหลังเลิกงาน...ดนตรีสดเล่นทั้งเพลงไทยและสากล. หลายวงผลัดกันเล่น...แต่ที่ผมไม่ชอบที่สุดก็ตรงที่มีชะนีโคโยตี้มาเด้งหน้าเด้งหลังใกล้ ๆ แถมยังจ้องมองเดวิดแบบแทบจะกินไปทั้งตัว...
*
*
…เวลาแห่งความสุขผ่านไปอย่างรวดเร็ว...ถึงเวลาต้องแยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว...ผมสังเกตเห็นความสัมพันธ์ของไผ่กับแก้ว มีความรู้สึกว่าสองคนนี้น่าจะไปด้วยกันได้ ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกไม่แน่ใจว่าไผ่จะเป็นเกย์หรือไม่...คนต่างจังหวัด ถ้าไม่แสดงออกเต็มที่ ก็ปิดซะมิด...แต่มีคนเคยบอกว่า สิ่งที่คนเมาพูดหรือทำ คือสิ่งที่เค้าคิดตอนที่ยังไม่เมา...อาการกระหนุงกระหนิงกันสองคน...นั่งด้วยกัน เต้นด้วยกัน ผมเห็นแก้วยิ้มอย่างมีความสุขจริง ๆ เป็นครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกันมา...ส่วนมิ้นท์ก็ระริกระรี้กับเดวิด ป้อนเหล้า ป้อนกับแกล้ม เต้นสีกันไฟแทบลุก...ส่วนผมก็ได้แต่นั่งดูบรรยากาศ และลุกขึ้นเต้นบ้างในเพลงที่ชอบ...
*
*
...ไผ่เมา...เดวิดเมา...มิ้นท์กึ๋ม ๆ ส่วนผมกับแก้วกินเหล้าแก้วเดียวอยู่ได้ทั้งคืน...สติยังสมบูรณ์ ต้องพยุงไผ่กับเดวิดกลับโรงแรมด้วยรถสองแถวที่วิ่งบริการหน้าสถานที่ท่องเที่ยว...เมื่อถึงโรงแรม ผมเรียกพนักงานเปิดประตูมาช่วยพาแขกขึ้นห้องพัก...ส่วนไผ่ คืนนี้นอนห้องแก้วตามที่เราคาดการณ์ไว้...แต่...แก้วมันดันขอไปนอนกับมิ้นท์แทนซะงั้น...มันบอกว่าไม่อยากฉวยโอกาส...และกลัวมองหน้ากันไม่ติดถ้าทำอะไรแบบนั้น...
*
*
...ผมเดินกลับขึ้นห้อง...ระหว่างทางคิดว่าผมจะสนุกกว่านี้ ถ้าพี่ยอดไปเที่ยวด้วย...ตอนกิน เต้น หัวเราะกับเพื่อน ๆ ในใจผมกลับนึกถึงพี่ยอดที่ต้องนอนแก่วอยู่ในห้องคนเดียว...น่าจะมีอะไรทดแทนให้พี่เค้าได้บ้าง...ในฐานะรูมเมท...
“...กลับแล้วเหรอ...”  พี่ยอดงัวเงียถามผมทันทีที่ผมเปิดประตู เปิดไฟเข้าห้อง
“...ทำไมไม่เข้าไปนอนในห้องอ่ะ...”  ผมถามพี่ยอดที่นอนอยู่บนโซฟา
“...พี่รอทีมอยู่อ่ะ...ถ้านอนในห้อง ทีมมาพี่ก็ไม่รู้สิ...”  พี่ยอดยันตัวลุกขึ้นนั่ง
“...จะไปไหน...”  ผมถามพี่ยอดที่ทำท่าจะลุกขึ้นยืน
“...ไปกินน้ำ แล้วก็เข้าห้องน้ำด้วย...”
“...มา...ทีมช่วย...” ผมเดินเข้าไปพยุง พี่ยอดชะโงกหน้ามาใกล้จนเหมือนจะหอมแก้มผม
“...กินเหล้ามาด้วยใช่มั้ยเนี่ย...”
“...กินนิดนึง...”
“...ไหนบอกว่าไม่ชอบกินเหล้าไง...” 
“...ไม่ชอบ ไม่ได้หมายความว่าไม่กินนี่...เค้าเรียกว่ากินเพื่อสังสรรค์ ตามสังคม...”
“...มันก็ไม่เห็นจำเป็นต้องกินเลยนี่...”
“...ทีมว่า วันแรกที่ทีมเจอพี่ยอดที่ร้านอาหารนั่น ทีมก็เห็นแก้วเหล้าพี่ยอดนะ...”  ผมย้อนเบา ๆ
“...ผู้ใหญ่เตือน...ทำไมชอบเถียง...เดี๋ยวหอมแก้มเลย...”  พี่ยอดดุ
“...อู๊ยยยย...ผู้ใหญ่...พี่ยอดกับทีมห่างกันแค่สามปี พูดยังกับเป็นลุงหลานห่างกันสามสิบปีเลยนะ...บ่นเก่งนัก...เดินไปเองละกัน...”  ผมแกล้งงอน ปล่อยแขนพี่ยอดแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปเตรียมตัวอาบน้ำนอน
*
*
...ผมรีบเดินเข้าเดินออกห้องเพื่ออาบน้ำ เพราะเห็นพี่ยอดนั่งดูทีวีรอผมอยู่ที่โซฟาเหมือนเดิม...หลังจากแต่งตัว เป่าผมแห้งดีแล้ว ออกมาเห็นพี่ยอดนอนหลับไปอีกรอบ...ไม่รู้ว่าว่าผมเป็นอะไร รู้สึกมีความสุขกับการมองพี่ยอดหลับ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนต้าก็มานอนเล่นห้องผมบ่อย ๆ ผมยังไม่เห็นอยากจะมองเค้าตอนหลับแบบมองพี่ยอดตอนนี้เลย...
“...พี่ยอด...ตื่น...ไปนอนในห้องเหอะ...จะตีสามแล้ว...”  ผมเขย่าตัวพี่ยอดเบา ๆ
“...อืม...”  พี่ยอดครางในคอ แล้วยื่นมือสองข้างให้ผมดึง
“...ง่วงจริงหรือแกล้งเนี่ย...”  ผมออกแรงดึงพี่ยอดด้วยความยากลำบาก
“...ง่วงสิ...ดึกแล้วนี่...ตีสามของพี่ก็เหมือนหัวค่ำของทีมมั้ง...”  พี่ยอดประชด
“...เดี๋ยวก็ให้นอนคนเดียวเลย...”  ผมทำเสียงแข็ง
“...ไม่บ่น ไม่ว่าแล้วครับ...ทีมไปนอนกับพี่นะ...นะ...”
*
*
...จากที่ไม่คิดว่าจะนอนร่วมเตียงกับใครได้...แต่มาเดี๋ยวนี้ ผมรู้สึกว่าการมีใครสักคนนอนอยู่เคียงข้าง มันช่างอบอุ่น และรู้สึกปลอดภัยเหลือเกิน...คืนนี้ผมเต็มใจให้พี่ยอดนอนกอดได้ตั้งแต่เราล้มตัวลงนอน...คางของพี่ยอดอยู่ที่บ่า ลมหายใจอุ่น ๆ ละเลียดอยู่ที่แก้ม...อกแข็งแรงแนบกับหลังของผม...ต้นขาแกร่งพาดอยู่ที่สะโพก...รู้สึกถึงส่วนกลางลำตัวของพี่ยอดที่มันค่อย ๆ ขยายตัวเพราะแรงเบียดที่พี่เค้าขยับเข้ามาจนติดกับสะโพกผม...

****************************************************************************
...ขอบคุณทุกรีพลาย ทุกกำลังใจ ทุกคำติดชมนะครับ...และต้องขอโทษที่มาช้านะครับ...มัวแต่ไปเริงเมืองในวันหยุด...และต้องวุ่นวายกับ MSN ตัวใหม่ที่ทำยังไงก็เล่นไม่ได้ซักที ทั้ง ๆ ที่เครื่องในออฟฟิศลงทีเดียวเล่นได้เลย แต่เครื่องที่บ้านลงหลายรอบแล้วก็ยังเล่นไม่ได้ เซ็ง...
...เป้...

[ChiiCaLorz]

โว้ว นอนห้องเดียวกันหลายคืนแล้วเนอะ   

[JJHJJH]

ขอบคุณพี่เป้ที่มาอัพให้ค๊า ดีใจมากมายได้อ่านพี่ยอดกับนุ้งทีมก่อนนอน ^^

เครื่องเจก็ลง M แล้วป่วงๆ ค่ะ เดี๋ยวนี้เลยแทบจะได้ไม่ได้ออนละ -"-

[Cha Ris Ma]

“...ผู้ใหญ่เตือน...ทำไมชอบเถียง...เดี๋ยวหอมแก้มเลย...”  พี่ยอดดุ

:impress2:มั่นใจนะว่านี่คือการดุ

[Huo_To]

นอนกอดกันแย้วว 

[nidnoi]

พี่ยอดน่ารักขึ้นทุกวัน

[IZE]

อิพี่ยอด มาทีละนิดๆๆๆๆๆๆๆๆ   


อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[┗◎┗◎]

พี่ยอดไม่ต่อยอดน้องทีมคืนนี้หรือ  

[jokirito]

   เอิ๊กๆๆๆ  น่ารักน่าเอ็นดูเสียจริงๆ
พี่ยอดเนี่ยว่าง่ายแบบเน้น่ารักที่ซู๊ดดดดดด
น้องทีมก็น่ารักเที่ยวสนุกแต่ก็ไม่ลืมคิดถึงพี่ยอด
 

[mecon]

นาทีนี้ขอ อยากจะบ้า
เฮ้อ....ปากคอเราะร้ายเป็นที่สุดจิกกันเพื่อนได้แผลเหวอะมากๆ
มิ้นท์เอ้ยไปลับคมปากมาใหม่นะ..เจอนุ้งทีมเข้าไปโธ่ๆๆชิดซ้ายเลยคระ ปากกัดเจ็บจริงๆ

สั่งคนป่วยเหมือนสั่งลูกหมาน้อยเลยอ่ะ ".พี่ยอดอย่าเดินเพ่นพ่านนะ จะได้หายเร็ว ๆ..."
  แหม..จะไปเที่ยวก็สั่งว่าที่ซะ...มีไว้พร้อม 5555 พี่ยอดทำตัวดีๆล่ะ
น้องอุตส่าห์หาข้าวหาน้ำ ป้อนยูกยาให้ อิอิ ทำตัวดีๆ
“...แต่พี่ยอด...ถ้าไม่ใส่อะไรเลยเนี่ยดูดีมากเลยนะ...”
>>แหมหยอดได้น่า   ,มากคะรอเท้าหายก่อนเอิ๊ก
มิ้นท์กอดผม แล้วดึงแก้วมากอดด้วย เดวิดมองอย่างสงสัยว่าพวกเราเป็นอะไรกัน
 หวังว่าคงไม่คิดว่าเราจะเป็นเลสเบี้ยนนะ
>>ฉิ่งฉาบทัวร์  

ขอมันเคยๆนอนกอดกันมันชิน อิอิอยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป
+1 คะ

[Deux_Garçon]

โฮกกกกกกกกในที่สุดพี่ก้อมาต่อออออออ    555555555+

อ่านแล้วอมยิ้มอีกแล้ว  พัฒนาขึ้นแล้วนะความสัมพันธ์

อยากอ่านตอนต่อไป  ตอนต่อไปๆๆๆจิงๆๆเลยย

อยากรออ่านตอนพี่ยอดหายเป๋ด้วยยยย  เส็ดแน่ๆๆๆๆเรยเนี่ยยย

พี่ทีมหยอดได้โฮกกกมากกกก  “...แต่พี่ยอด...ถ้าไม่ใส่อะไรเลยเนี่ยดูดีมากเลยนะ...”