แต้งส์กิ้วหลายเด้อจ้าน้องหมี เด๋วพี่จาลองไปหาดูนะจ๊ะ
***********************************************************************************
บรรยากาศในโต๊ะอึดอัดมาก ทั้งจากสายตาของไอ้โชค
สายตาที่ไม่เป็นมิตรของผู้หญิงที่นั่งข้างๆมัน เรานั่งทานอาหารและดื่มกันไป แต่การพูดคุยกับเป็นไปแบบถามคำตอบคำกันซะส่วนใหญ่ ไอ้โชคมันยังคงดูแลใส่ใจผมเหมือนเมื่อก่อน แต่ว่าวันนี้ ตอนนี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะมันมีคนที่มันต้องดูแลอยู่ข้างๆมัน
"ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะเพื่อนๆ เพลิงเดี๋ยวผมมานะครับ ฝากเพลิงด้วยนะทุกคน"
ผมรีบลุกจากโต๊ะที่นั่ง แล้วก้าวเท้าไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
<เพื่อนมึงเข้าใจไหม มันกับมึงเป็นเพื่อนกัน มึงต้องดีใจกับมันซิว่ะ มึงจะมาเจ็บปวดหัวใจทำใมห๊า>
ความคิดของผมมันสับสนหรือเกิน ผมรีบเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ เมื่อก้าวเท้าพ้นประตุ ผมก็เดินชนกับใครบางคน ที่คงจะมาเข้าห้องน้ำเช่นกัน
"ขอโทษครับ ผมไม่ทันมองคุณ..." ผมต้องหยุดคำถาม เมื่อเห็นใบหน้าคนต้องหน้าผมชัดๆ ผมรีบเลี้ยวตัวเพื่อเดินเลี่ยงผ่าน ร่างของมัน แต่ผมต้องหยุดนิ่งอยู่กับที่ เมื่อมันโอบกอดร่างของผมจากด้านหลัง
"อย่าเดินหนีกูแบบนี้เลย มึงโกรธเกลียดกูมากเหรอ รู้ไหมกูทรมาน กูขอร้องเถอะ มึงกับกูกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม"
เสียงของมันสั่น และผมรู้สึกได้ถึงหยดน้ำตาที่ใหลลงมาที่หัวใหล่ของผม มันทำให้หัวใจผมต้องกระตุก
"กูไม่เคยโกรธมึงเลย แต่กูเกลียดตัวเองมากกว่า ที่กูลืมมึงไม่ได้ มึงกลับไปดูแลคนของมึงให้ดีเถอะ ยังไงมันกูรักมึงมาก"
"แล้วมึงละ เล็ก มึงไม่รักกูแล้วเหรอ"
"ความรักมันมีวันหมดเหรอว่ะ กูไม่เคยรักมึงมากขึ้น หรือกว่าน้อยลงสักครั้ง ปล่อยกูเถอะถ้ามึงคิดว่ามึงรักกู"
"กูขอกอดมึงอย่างนี้อีกหน่อยเถอะนะ"
ผมปล่อยให้มันกอดผมต่อไป ผมจึงยืนมือไปแกะแขนมันให้ปล่อยผม ผมเดินกลับไปในงานด้วยไม่หันกลับไปมองร่างมัน ผมรู้หากผมหันกลับไปมองมัน ผมคงต้องใจอ่อนอีกครั้ง เมื่อกลับมานั่งที่โต๊ะ ผมไม่เห็นแฟนไอ้โชคมันแล้ว
"อ้าวโชค แฟนมึงล่ะ"
"กลับไปแล้ว" ไอ้โชคตอบผมด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แววตามันไม่เหมือนกับน้ำเสียงของมันเลย
"ไอ้นี้ มึงเป็นเหี้ยอะไรว่ะ ปล่อยแฟนกลับก่อน แล้วทำใมมึงไม่ไปส่งเค้าล่ะว่ะ"
"ช่างแม่ง มึงไม่ต้องสนใจมัน เล็ก มาๆ มึงมาดื่มกับกูนี้"
ผมหันหน้าไปหาเพลิง เพลิงก็ได้แต่ยิ้ม ผมเลยต้องดื่มเป็นเพื่อนไอ้โชคมัน ไอ้นุมันเดินมานั่งดื่มกลับพวกผมด้วย
เพื่อนคนอื่นทยอยกลับกันบ้างแล้ว ทั้งโต๊ะตอนนี้เหลือผม เพลิง ไอ้โชค ไอ้นุเจ้าของงาน ไอ้โชคยังคงดื่มหนักเรื่อยๆ
แต่ไม่มีใครห้ามมัน ผมยังไม่รู้สาเหตุตอนที่ผมไปห้องน้ำเกิดอะไรขึ้นบ้าง ผมถามใครๆก้ไม่มีใครตอบ รวมทั้งไอ้โชคและเพลิงด้วย
กำลังยกแก้วชนกัน ผมได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดจากโต๊ะอื่น ผมเลยมองไปที่เวที ผมก็ได้รู้ต้นเหตุของเสียงเหล่านั้น
ไอ้หมงมันไปยื่นบนเวที กำลังกระซิบบอกนักดนตรีอะไรสักอย่าง แต่สถาพมันที่เห็นคงดื่มไปไม่น้อยเหมือนกัน
[wma=300,50]http://www.siamcode.com/neo590/maipainjai.wma[/wma]
"ไม่บอกก็รู้ว่าเธอ ไม่มีฉันเหลืออีกแล้วในใจ
เจ็บมันเป็นอย่างไร เข้าใจลึกซึ้งก็วันนี้
อยากจะบอกเธอว่ารัก อยากจะฉุดรั้งเธอไว้
แล้วทำทุกอย่างที่ตัวฉันทำได้ แต่มันก็สายไปแล้วใช่มั้ย
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน
เมื่อคนนั้นเข้ามา ทำให้ใจเธอหวั่นไหวรักเค้าช่างง่ายดาย
ไม่อาจจะลบภาพเธอ จากความทรงจำที่ฝังในใจ
อยากหยุดเวลาไว้ ไม่อยากให้เธอต้องเจอเค้า
อยากจะบอกเธอว่ารัก อยากจะฉุดรั้งเธอไว้
แล้วทำทุกอย่างที่ตัวฉันทำได้ แต่มันก็สายไปแล้วใช่มั้ย
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน
ฉันจึงขอแค่เพียงยังรักเธอจะได้มั้ย นะเธอจะได้มั้ย
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน
ฉันจึงขอแค่เพียงยังรักเธอจะได้มั้ย รักเธอตลอดไป
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน
ฉันจึงขอแค่เพียงยังรักเธอจะได้มั้ย นะเธอจะได้มั้ย
"กลับกันเถอะ เพลิง" ผมชวนเพลิงกลับทันที่เมื่อมันเริ่มร้อง
"เป็นไรว่ะ ทนไม่ได้เหรอไงมึง"
ไอ้โชคมันถามผมด้วยน้ำเสียงที่ประชดประชัน ไม่เพียงแต่น้ำเสียงมันเท่านั้น สีหน้ามันก็ด้วย
"มึงเมาแล้วนะโว๊ยโชค นุมึงดูแลมันด้วยแล้วกัน กูไม่อยากคุยกับคนเมาว่ะ ป่ะเพลิงกลับกัน"
ผมลุกขึ้นแล้วรีบสาวเท้าออกจากโต๊ะ แต่ไอ้โชคมันเร็วกว่ามันมากระชากแขนผม
"กูไม่เคยมีดีในสายตามึงเลยเหรอว่ะ เล็ก ห๊า กูไม่เคยดีพอสำหรับมึงเลยเหรอ"
เสียงไอ้โชคมันตะโกน คนในการก็เริ่มหันมามองดูพวกผมแล้ว ผมพยายามแกะมือมันออกแต่มันยิ่งจับแน่นขึ้น
จนไอ้นุต้องมาช่วยดึงตัวมันออกไป แล้วลากมันไปนั่งที่โต๊ะตามเดิม ผมรีบจูงแขนเพลิงออกมาจากงานทั้นที่
แต่ไม่วายจะได้ยินเสียงไอ้โชคมันโวยวายอยู่ เมื่อมาถึงหอผมรีบถามเพลิงว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ผมไม่อยู่ที่โต๊ะ
เพลิงเล่าให้ผมฟังว่าแฟนของไอ้โชคไม่พอใจ ที่เห็นโชคเอาใจใส่ผม เลยทะเลาะกัน ผู้หญิงงอนเลยกลับแต่ไอ้โชคมันไม่ง้อเค้าเลย ผมยังไม่เข้าใจไอ้โชคมันอยู่ดี มันมีแฟนแล้วนิ แล้วมันยังจะอะไรกับผมอีกนะ