รักกันอ่ะไม่ใช่เืรื่องยาก(ระหว่างคิมกะโม) แต่รู้มั้ยรักกันให้นานอ่ะยากยิ่งกว่า(โมกับพี่นัท)
เอาง่ายๆถ้าวันนึงคิมตายไปโมจะทำไง แล้วถ้าวันนึงพี่นัทตายไปโมจะทำไง เป็นใครก็เลือกคิมจิงป่ะเพราะกับพี่นัทมันเป็นความรักที่ไม่อาจแตะต้องได้แต่กับคิมสามารถแสดงสิ่งต่างๆได้ออกมาอย่างชัดเจนว่าแม๊ะ
คุณรู้ไหม เม้น ของคุณตรงใจผมที่สุดแล้ว
ผมเลือกที่จะวาง คน สอง คนไว้ในสถานะที่แตกต่างกัน
แฟนคือคนอื่น เมื่อไหร่ก็ตาม ที่เราเลิกกัน ความสัมพันธ์ มันก็จบแค่นั้น
แต่คนในครอบครัว เค้าไม่เคยไปไหน เค้ายังอยู่ตรงนั้น
เหมือนกัน ไอนัท ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เมื่อใดที่ผมต้องการ ไอนัทมันยังอยู่ตรงนั้น
ที่ตรงนั้นยังเป็นของผมเสมอ....... ไอนัท ไม่เคยเปลี่ยน
"ไอนัท ยัง เป็น ไอนัท ของผมเสมอ"
ทำไมอ่านตรงนี้แล้วมันหดหู่... ที่จริงเปิดหน้านิยายไว้หลายหน้า เพราะว่าจะรีพลายคอมเม้นให้
แต่เจอรีนี้ของเพ่โม... มันหมดแรงไปเลย...ทำไมหว่า?????
เป็นเพราะเราเชียร์คิม และเห็นใจคิมตลอดรึไง (เพราะเริ่มที่อ่านเรื่องของพี่โม...ก็ไปอ่านภาคโมคิมก่อนซะงั้น)
แต่ก็มีนะความรู้สึกสงสารนัท ไม่เข้าใจโม...ขัดใจกับการกระทำของโม (เหมือนเคยเม้นเรื่องนี้ในอีกบอร์ดอ่ะ...คุ้นๆ บอร์ดเด็กๆรึเปล่า)
แบบว่าสงสารคิมมากกว่า...ตอนแรกๆ ไม่ใช่คิมไม่ทนไม่ใช่เหรอ พี่คิมก็อดทน เจ็บปวดเหมือนกัน...(ต่างหู PK) โมกลับมาหานัท แล้วตอนนั้นคิมอยู่ยังไง??? ตอนที่อ่านแบบว่าอินมาก
แต่ก็มีบ้างที่เห็นใจโมนะ...ก็คงอึดอัด กลุ้มใจอ่ะมั้ง ตอนที่ตัดสินใจออกจากโรงเรียน...แบบว่า...พอจะเด็ดเดี่ยวก็ทำได้เลยเน๊อะ
แต่...
แฟนคือคนอื่น เมื่อเลิกกัน ความสัมพันธ์มันก็จบแค่นั้น.... อ่านแล้วมันเจ็บอ่ะ เราอยากให้คิมมีความสุข
อาจจะเหมือนว่าเป็นแค่แฟนนิยาย ที่อินจัด โมเอะ.... แล้วนิยายเรื่องนี้ดันมาจากเรื่องจริง...แต่ความรู้สึกจริงๆ คือ อยากให้โมคิมรักกันตลอดไปจริงๆ นะ