ข้าน้อยสมควรตายจริงๆ ขออภัยมิตรรักแฟนนักอ่านของโมโมและโมโมเป็นอย่างยิ่ง
รู้ตัวว่าโก๊ะมาก อ๊ายอายยย ครั้งที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย
แล้วเราก็ยังคงโก๊ะต่อปายยย
ปล. ขอeditชื่อเรื่องที่รีพลายของแต่ละคนหน่อยนะจ๊ะ แหะแหะ
************************************************************
ตอนที่ 68.ผมขับรถแมงกะไซต์ จนมาถึงหน้าปากซอยอพาร์ทเม้นผมอะ...เกิดปอดแหกขึ้นมาซะงั้นอะผม...ไม่กล้าเผชิญหน้ากับไอนัท อะรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก.....เลยตัดสินใจ ขับรถเลยปากซอย อพาร์ทเม้นตัวเองไปซะเลย...ขอเวลาทำใจนิดนึงวะ....ผมขับแมงกะไซต์ไปเรื่อยๆ โดยไม่มีจุดหมาย....ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี...จนผมขับรถมาถึงริมบึง ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อาจจะเพราะความเคยชินก็ได้มั้ง.....เวลาไม่สบายใจหรือมีอะไรต้องคิดผมมักจะมานั่งเล่นที่ริมบึงคนเดียวเป็นประจำ...ครั้งนี้ก็เหมือนกัน...
พอถึงริมบึงผมก็เดินไปนั่งที่ ที่ประจำของผม...ค่อนข้างมืดพอสมควรอะ..ผมก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแหละครับ ... ส่วนมากจะเป็นเรื่องไอคิมซะส่วนใหญ่หง่ะ..หึหึ...ทำไมผมถึงสลัดมันออกไปจากหัวผมไม่ได้ซะทีก็ไม่รู้...ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้ผมจะไปเจอหน้าไอนัทมันได้ยังไง....นั่งไปนานๆ ชักเมื่อยครับ ผมจึงล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้าตรงนั้นนั่นแหละ...ลมเย็นๆ อากาศเย็นๆ...ทำให้ไอโมชักเคลิ้มครับ ...นิสัยเสียแบบเดิมๆ ก็เริ่มออกครับ... แล้วผมก็ผลอยหลับไปเฉยๆ หง่ะ...
“ไอน้อง...เฮ้ย..ไอน้อง...” เสียงเรียกพร้อมแรงเขย่าที่เกือบทำให้แขนผมหลุดทำให้ผมต้องสะดุ้งพรวดแล้วลุกขึ้นนั่งมองไปรอบๆ ตัว....ก็เห็นว่ามีแสงไฟจากไฟฉาย ส่องมาที่หน้าผมอะครับ...จนผมมองไม่ถนัดว่าใครกันที่ถามผมอยู่อะ...แต่จากที่ฟังน้ำเสียงทำให้ผมรู้ว่าเค้าเป็นผู้ชาย และคง เป้นห่วงผมพอควร....
“เป็นไร รึ เปล่า...โดนทำไรรึเปล่าเนี๊ยะหือ” แล้วคนคนนั้น เค้าก้อ ฉายไฟฉายมาที่ตัวผมอะครับ...ผมจึงได้มองหน้าคนคนนั้นได้ถนัด...ตายห่ะ...ซวยแล้วกู
“แฮะ...ไม่เป็นไรหรอกครับพี่...ผมแค่เผลอหลับไปหน่ะครับ...แฮะ” .... พอผมมองเห็นคนนั้นได้ถนัดก็เห็นว่า เค้าเป็นตำรวจอะครับ...ฟังจากน้ำเสียงผมคิดว่ายังเป็นคนหนุ่มอยู่ครับ...อืมก็ผมเห็นหน้าเค้าไม่ชัดอะครับมันมืด หุหุ ผมคาดว่าพี่เค้าคงมาตรวจดูความเรียบร้อยภายในสวนที่ริมบึงหง่ะครับ.....โดนเลยไอโม... ผมมองพี่คนนั้นอย่างขอลุแก่โทษอะ ยิ้มประจบประแจงหน่อยนึง หุหุ
“อ้าว..เฮ้อ..”แล้วพี่เค้าก็ลุกขึ้นยืนเท้าสะเอว ...แล้วส่องไฟใส่หน้าผมอีกทีอะครับ...จนผมต้องยกมือขึ้นบังหน้าตัวเอง...ส่องไมอะพี่ ผมแสบตานะคร้าบบบบบบ.....
“แล้วไม มานอนที่นี้หล่ะ หา...ผมก็นึกว่าคุณโดนทำร้าย...อะ ...คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกหล่ะ มันอันตรายรู้ไหม...ถ้าคนที่มาเจอคุณไม่ใช่ผม แต่เป็นคนร้ายหน่ะ...คุณจะเป็นยังไง..เฮ้อ เด็กสมัยนี้...ไม่รู้จักระมัดระวังตัวกันบ้างเล้ย...” ปากพี่เค้าก็สวดผมซะเละ มือพี่เค้าก็สาดไฟฉายอยู่ที่หน้าผมนั้นแหละครับ...เซ็งจริงๆ เลยกู....
“ขอโทษคร้าบ...ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ..แฮะ”ผมยกมือขึ้นพนมแต้ แหละครับ...ผิดจริงๆนี้หว่า..ให้ทำไงได้....
“อืม..ไม่เป็นไรหรอกครับ...น้องก็อย่าทำอีกแล้วกัน....” แล้วพี่เค้าก็ยื่นมือมา ...ให้ผมจับอะครับ ผมก็ยื่นมือไปหาพี่เค้าแล้วพี่เค้าก็ดึงให้ผมลุกขึ้นยืนอะครับ...แฮะ ไอโมก็ปัดก้นป่อยๆ แหละครับ...ยิ้มประจบพี่เค้าไปด้วยครับ...
“แถวนี้ตอนกลางคืนอันตรายนะ...มีคดีเกิดขึ้นแทบทุกคืนแหละ...ปล้นบ้าง ลักทรัพย์ บ้าง ...ข่มขืนบ้าง ถึงน้องจะเป็นผู้ชายก็อันตรายอยู่ดีแหละ...ระวังตัวด้วยหล่ะ..” แล้วพี่เค้าก็ยิ้มให้ผมอะครับ....แฮะ...ดูจากเคร้าโครงหน้าพี่เค้าแล้วพี่เค้าคงหน้าตาดีพอควรครับ....ตัวสูงกว่าผมนิดหน่อยหง่ะ..แฮะ...ตัวผมเองก็สูง..177 แย้วนาครับ...
“ครับ พี่ ขอบคุณมากครับ.....” แล้วผมกับพี่เค้าก็เดินออกมาจากสวนที่มืดๆ นั้นอะครับ...
“น้องชื่อไรเหรอ....” อยู่ๆ พี่เค้าก็ถามผมขึ้นมาอะครับ..
“ผมชื่อ แตงโมครับ...พี่ ...อืม”...ผมพยายามเพ่งมองชื่อพี่เค้าที่ป้ายชื่อหง่ะครับ..แต่มองไม่เห็นอะ..
“ผม ร้อยตำรวจตรี...........(ชื่อพี่เค้าครับและพี่เค้าก็บอกสังกัดของตัวเองด้วยครับ)...หรือจะเรียกว่า หมวด อู ก็ได้ครับ” พี่เค้าตะเบะ ให้ผมแล้วแนะนำตัวซะเต็มยศเลยอะครับ....ผมก็ยิ้มให้พี่เค้าทีนึงหง่ะ...พี่เค้าเป็นคนใจดีพอควรอะครับ...ผมคาดว่าถ้าอยู่นอกเครื่องแบบพี่อู คงจะฮามากกว่านี้แน่ๆ อะ... ถูกชะตาอย่างแรงครับ หุหุ...( พี่เค้าเท่ห์จริงๆครับ...)...
ผมกับพี่อู ก็เดินคุยกันมาจนถึง ตรงที่รถผมจอดอยู่อะครับ....ผมจึงได้เห็นว่าพี่อู เป็นตำรวจที่หน้าตาดีมากคนนึงเลยครับ...เข้าขั้นหล่อเลยแหละ...อายุน่าจะไม่เกิน 25 ยังหน้าใสกิ๊กอยู่เลยครับ...แต่ด้วยเครื่องแบบที่ใส่ รูปร่างสูงใหญ่ของพี่เค้าทำให้พึ่อูน่าเกรงขามได้อย่างไม่น่าเชื่อครับ...
...
“กลับบ้านซะหล่ะ...ดูแลตัวเองด้วยน้อง...หึหึ..อย่าไปเผลอหลับที่ไหนอีกหล่ะ” แล้วพี่เค้าก็ตบบ่าผมทีนึงแล้วยิ้มให้ผมด้วยครับ...ไอโมก็ยกมือขึ้นไหว้พี่เค้าอีกทีอะครับ....
ก่อนที่ผมจะสตาร์ทรถพี่อู เค้าก็ยื่นนามบัตร ให้ผม...ผมรับมาเก็บไว้ในกรเป๋าสตังค์ แล้วออกรถออกมาเลยครับ.....แฮะ....โชคดีที่เจอตำรวจไม่เจอคนร้ายครับไม่งั้นไอโมแย่แน่ๆ...เฮ้อ.....
หัวข้อ: ที่นายทำ...นี่เรียกว่ารัก ...งั้นเหรอ ภาคll (^_^)"(โมโม) (อ่าน 314269 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก