หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[deadman]

อ่านถึงตอนที่ 12.1 ละ  น่ารักกันใหญ่แล้วทั้งพี่ทั้งน้องเลย   

[deadman]

ตามทันแล้ว  สนุกมากเลย  ไรเตอร์สู้น้อ   

[aeecd]

  :3123:ฉลองออกจากโรงพยาบาลค่า
 :-[ชอบฝ้ายอะ

[okotba]

ฟ้าเนี่ย..เป็นคนดีเน๊อะ

น่ารักจัง !!!!!!

 

[nine-poo]

 

[Seoul In Love]

คืนนี้ๆ 

[PRiiNZE]

^
^
^
ป๊าดดดดดดดดดดดดด จิ้มคนแต่ง จึ้กๆ   



อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ดีกันซะทีเหอะะะ น้องฟ้ากะ พี่คริสเนี่ยยยยยยยย
แล้วยังคู่พี่ฟิล์ม กะน้องกายอีกกก อยากอ่านคู่นี้มากอ่าาาาา
ไอ่พี่ฟิล์มมันไปทำไรน้องกายอีกกก
เดี๋ยวเหอะ จะยุให้น้องไปมีคนใหม่! :PPp

[PRiiNZE]

เมื่อไหร่จะมาน้ออออออออออออ

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ)
22 - เป็นพี่เป็นน้อง
.
.
.
>...คริส...<
   
คนอย่างผมเศร้าไม่นานหรอกครับ เสียน้ำตาไปมากพอแล้ว และมันก็ทำให้ผมนึกอะไรต่อมิอะไรออกได้บ้างหลังจากที่ใช้เวลาเงียบๆ อยู่กับตัวเอง ต่อจากนั้นผมก็ลุกไปอาบน้ำ และตอนนี้ก็ตั้งใจว่าจะลงไปหาอะไรทาน พอหายเศร้าแล้วท้องมันก็ประท้วงว่าหิวล่ะครับ

“ออกมาได้ซะทีนะมึง”

พอเปิดประตูมาก็เจอไอ้น้ำกับไอ้นัทยืนทำหน้าเครียดอยู่หน้าห้องผม ว่าแต่พวกมันมากันตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย อย่าบอกนะว่าอยู่ที่นี่กันมาห้าหกชั่วโมงแล้วน่ะ ก็นี่มันสี่ทุ่มกว่าเข้าไปแล้วนี่ครับ

“น้องฟ้ากลับบ้านแล้วนะคริส” ไอ้นัทมันบอกผมก่อนจะเดินตามผมลงไปข้างล่าง “ตายายเข้านอนแล้ว พวกท่านเป็นห่วงมึงมากนะ”

“กูไม่ตายหรอกน่า” ประโยคแรกที่ผมตอบ มันจริงนะ ผมไม่ตายเพราะเรื่องความรักหรอก ยังมีคนที่รักผมอีกเยอะนี่นา ที่สำคัญผมยังมีคนที่ให้ห่วงและดูแลอีกหลายคน ไม่เคยคิดจะตัดช่องน้อยหนีไปอยู่โลกอื่นหรอกครับ สู้ต่อไปในโลกนี้ดีกว่ากันเยอะ

“แต่ก็เกือบล่ะวะ” ไอ้น้ำปากดี “ไอ้ฟิล์มมันให้พวกกูมาตามมึงไปงานเลี้ยงรับขวัญน้องฟ้า มึงเอาไง”

“เดี๋ยวกูไป” ไม่มีเหตุผลต้องปฏิเสธนี่ ในเมื่อเพื่อนฟิล์มอยากให้ไปผมก็ไปได้อยู่แล้ว “ขอกินข้าวก่อน” ว่าแล้วผมก็เดินเข้าครัว มันสองตัวก็ยังตามผมมาอยู่ดีล่ะครับ

“คริส ฟ้าฝากขอโทษมึงด้วยนะ”

“กูไม่โกรธอะไรนี่” นี่ก็ความจริงครับ ผมไม่โกรธอีกแล้วหลังจากที่ได้เหตุผลจากความคิดของตัวเองนะว่าทำไมฟ้าถึงได้ทำแบบนั้น ถ้าจะโกรธใครซักคนผมเลือกที่จะโกรธตัวเองมากกว่า เพราะความมักง่ายของผมทำให้ตัวเองต้องพลาดสิ่งที่ดีที่สุดไป

“มึงฝืนอยู่รึเปล่าวะ” ไอ้น้ำมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง

“เปล่า กูก็เหมือนเดิมน่า” แต่มันยังทำหน้าไม่เชื่ออยู่ผมเลยยิ้มให้มันไปทีนึงก่อนจะเลี่ยงไปหาอะไรกินรองท้อง ส่วนไอ้นัทก็มองผมอยู่เหมือนกัน ผมรู้ว่าเพื่อนเป็นห่วง แต่ผมยังยืนยันคำเดิมนะ ผมไม่ตายเพราะเรื่องนี้หรอก เพราะงั้นไม่ต้องห่วงกันไป

“ถ้ามึงไม่ไหวไม่ต้องไปก็ได้นะคริส”

“มึงยังไหวแล้วทำไมกูจะไม่ไหวล่ะ” ผมตอบไอ้นัทไปพร้อมกับลงมือทานข้าวไปด้วย กับข้าวของยายยังคงอร่อยเหมือนเคยแม้ว่ามันจะเย็นชืดไปนิด แต่เพราะผมขี้เกียจอุ่นมันน่ะแหล่ะครับ “อย่าห่วงเลยน่า”

หลังจากนั้นพวกมันก็ปล่อยให้ผมทานข้าวต่อโดยไม่ปริปากพูดอะไรอีก ซึ่งผมก็ขอบคุณมากเลยเพราะถ้ามันถามอะไรมากกว่านี้ผมกลัวว่าจะไม่มีคำตอบให้พวกมัน

“เดี๋ยวกูขึ้นไปบอกตาก่อน” หลังทานเสร็จผมก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองครับ ผมต้องบอกตาก่อนว่าจะไปไหน และแน่ใจเลยว่าคืนนี้คงไม่กลับเข้ามาอีก บางทีอาจจะไปนอนค้างบ้านไอ้น้ำล่ะครับ

“ว่าไงลูก” ดูเหมือนตาจะดีใจนะที่เห็นหน้าผมน่ะ

“ผมจะไปงานเลี้ยงที่บ้านฟิล์มนะครับตา”

ตาดูเป็นห่วงแต่ก็พยักหน้าอนุญาต “ถ้าดึกก็ไม่ต้องกลับมานะ นอนพักกับเพื่อนนั่นล่ะ”

“ครับตา” ผมไหว้ลาตาก่อนจะเดินกลับลงไปยังชั้นล่าง พวกไอ้นัทรอผมอยู่แล้วก่อนที่เราจะไปขึ้นรถของไอ้น้ำที่จอดรออยู่หน้าบ้านครับ
.
.
.
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่งานเลี้ยงเล็กๆ อย่างที่ไอ้นัทมันบอกผมซะแล้วล่ะ ก็พอเข้ามาในบ้านก็เจอบรรยากาศงานเลี้ยงเข้าเลย สนามหญ้าหน้าบ้านนี่ถูกเปลี่ยนเป็นที่วางเก้าอี้และโต๊ะสิบกว่าโต๊ะเห็นจะได้ ไหนจะพวกอาหารการกินที่ถูกวางอยู่ตรงกลางงานซะอีก นี่มันงานเลี้ยงใหญ่งานนึงเลยนะ

“กูว่าจะไปตามเองแล้วนะเว้ย” ไอ้ฟิล์มมันยิ้มกว้างเลยเมื่อเจอหน้าผม “โอเคแล้วใช่มั้ยวะคริส” มันเดินเข้ามากอดคอผมก่อนที่ผมจะยิ้มตอบมันไป แล้วเราก็กอดคอกันเดินไปที่โต๊ะของกลุ่มเพื่อน พวกไอ้ตี๋นั่งรอกันอยู่แล้ว กลางโต๊ะน่ะมีของกินแล้วก็เหล้ากับเบียร์เพียบ

“มาๆ คุณคริส มาดื่มกับกูหน่อย” มันเมาแล้วครับไอ้ตี๋น่ะ มันลากผมมานั่งข้างๆ มันจากนั้นก็ส่งแก้วเหล้าให้ผมแล้วก็ตามนั้นล่ะ ผมก็ไม่ขัดเพื่อนนะ อยากดื่มอยู่เหมือนกัน

“ไม่ไปทักเจ้าของงานหน่อยเหรอมึง” ไอ้เป้มันกระซิบถามผมครับ

และเพราะอย่างนั้นผมเลยจำต้องวางแก้วเหล้าลงหลังจากที่กระดกไปจนหมดแล้วก่อนจะเดินตามไอ้นัทกับไอ้น้ำไปไหว้พ่อกับแม่ไอ้ฟิล์มที่นั่งกันอยู่อีกโต๊ะ เดาว่าเป็นโต๊ะของผู้ใหญ่และเป็นบรรดาพ่อแม่ของเพื่อนฟ้าครับที่นั่งคุยกันอยู่น่ะ

“มาแล้วเหรอตาคริส” แม่ของไอ้ฟิล์มทักผมพลางยิ้ม เราคุ้นเคยกันดีพอควรครับ เพราะผมน่ะเพื่อนซี้ไอ้ฟิล์มนี่นา

“มาแล้วครับแม่” ผมตอบแม่พลางยิ้ม ก่อนจะคุยกันอีกสองสามประโยคแล้วก็กลับไปนั่งที่โต๊ะตามเดิม เพราะโต๊ะแม่น่ะมีคนอายุเยอะคุยกันครับ ฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ T^T

นั่งดื่มกันไปได้หน่อยผมก็ขอตัวจากเพื่อนๆ ไปเข้าห้องน้ำในบ้าน ผมยังไม่เมาหรอกนะแต่เพื่อนผมหลายคนน่ะไปแล้วเรียบร้อย ไอ้แดนนี่เอนหัวไปฟุบลงบนไหล่ไอ้น้ำแล้วเรียบร้อยครับตอนที่ผมเดินออกมา

พอจัดการกับธุระส่วนตัวแล้วผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ตั้งใจว่าจะกลับเข้าไปหาเพื่อนฝูงล่ะครับ ถ้าไม่ได้ยินเสียงเรียกชื่อผมซะก่อน

“ขอฟางคุยด้วยได้มั้ยคะพี่คริส”

...น้องฟางจะคุยอะไรกับผมอีกล่ะเนี่ย...

ผมได้แต่คิดหากแต่ก็พยักหน้ารับคำขอของน้องฟางไปแล้ว ก่อนที่เราจะเดินไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งตอนนี้เงียบสนิทเพราะในบ้านน่ะไม่มีคนอยู่กันแล้วครับ เขาออกไปสนุกกันที่สนามหญ้ากันหมดแล้ว มีแต่ผมกับฟางนี่ล่ะมั้งที่ยังอยู่กันข้างในบ้าน

“ฟางขอโทษนะคะพี่คริส” น้องฟางยกมือไหว้ผม ทำเอาผมต้องรีบยกมือรับไหว้แทบไม่ทันเลยครับ “ฟางไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้” สีหน้าของน้องฟางบอกให้ผมรู้ครับว่าน้องรู้สึกผิดจริงๆ

“ช่างมันเถอะครับ พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษน้องฟาง” ไม่ได้อยากทำตัวเป็นพระเอกนะครับ แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

“ฟางรักพี่คริสค่ะ” น้องฟางบอกพร้อมรอยยิ้ม แต่พอผมจะขยับปากพูดน้องก็ส่ายหน้าน้อยๆ ทั้งๆ ที่ยังยิ้มอยู่ “ฟางรู้แล้วว่าพี่คริสรักน้องฟ้า พี่คริสไม่ต้องบอกฟางอีกรอบหรอกค่ะ”

น้องฟางเล่นดักคอกันแบบนี้ทำเอาผมไปไม่ถูกเลยนะ เลยทำได้แค่ยิ้มให้น้องเท่านั้นเองครับ

“พี่คริสช่วยตอบฟางหน่อยได้มั้ยคะ ฟางขอแค่คำถามเดียวเท่านั้น และไม่ว่าพี่คริสจะตอบยังไงฟางจะยอมรับในคำตอบของพี่ ช่วยตอบฟางหน่อยนะคะ” น้องฟางบอกผมพร้อมรอยยิ้ม หากแต่ผมมองเห็นน้ำตาที่เอ่อคลอนัยน์ตาคู่สวยของน้องอยู่ แต่น้องดูจะเข้มแข็งขึ้นมากเพราะน้องไม่หลบตาผมเลย ซ้ำยังยิ้มให้ผมอีกด้วย

ทั้งหมดนั่นทำให้ผมจำต้องยอมพยักหน้า “ถามมาสิครับ พี่จะตอบตามความจริง ทุกอย่างที่ฟางอยากรู้เลย”

“ถ้าไม่มีน้องฟ้า พี่คริสจะรักฟางได้มั้ยคะ” ถามไปน้องก็ปาดน้ำตาที่ไหลออกจากตาไปด้วย ทำเอาผมใจเสียเลยครับ ผมทำให้น้องฟางต้องเสียน้ำตาอีกแล้ว แย่ชะมัดเลยนะผมเนี่ย

“พี่เคยคิดถึงเรื่องนี้เหมือนกันนะ แต่คำตอบคือไม่ครับ”

น้องฟางนิ่งงันไปกับคำตอบของผม เลวใช่มั้ยล่ะครับ เพราะผมเป็นแบบนั้นไงล่ะผมถึงไม่ได้รับความรักจากใครตอบกลับมา ผมน่ะเล่นไปทั่วน่ะแหล่ะ ก็อย่างที่เคยบอกผมมีแฟนมาแล้วหลายคน แต่ละคนคบแล้วก็เลิกกันไปในชั่วเวลาไม่นาน ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่ดีแต่เป็นเพราะผมต่างหากที่ไม่รักพวกเขาให้มากพอกับที่ผมรักตัวเอง ผมรักสนุก ผมไม่คิดจะผูกมัดตัวเองกับใคร ทุกคนที่เข้ามาหาผมเราต่างสนุกกัน ใช้เงินซื้อตัว หรือใช้ของแลกกับความสนุกชั่วครั้งชั่วคราว และกับฟางก็ไม่ต่างกัน ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน

ฟางสนใจผมเพราะอะไรล่ะถ้าไม่ใช่เพราะหน้าตาของผม เพราะความที่ผมดังในมหาลัยและเพราะเราได้เจอกันบ่อย นั่นทำให้ฟางรู้สึกกับผมเกินกว่าเพื่อนพี่ชาย ส่วนผมก็คิดว่าฟางน่ารักถ้าคบไว้ควงเล่นก็ไม่เสียหายนี่ ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ นะ ผมใช้ชีวิตแบบนั้นจนกระทั่งได้เจอฟ้า แต่ก็นั่นล่ะเพราะความเลวของผมมันแก้ไม่หายไงครับ มันถึงยังโผล่มาทำให้ผมที่กำลังรู้สึกอยากจริงจังกับความรักต้องเสียใจและรู้จักกับความสูญเสีย

“พี่เป็นผู้ชายห่วยแตกใช่มั้ยครับ”

น้องฟางส่ายหน้าทั้งๆ ที่ถูกผมทำร้ายด้วยคำพูด “ฟางเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ” น้องตอบพลางสูดจมูกเบาๆ “แต่ฟางก็หลอกตัวเองว่าบางทีฟางอาจจะเป็นคนแรกที่ทำให้พี่คริสรักได้” น้องตอบพลางหัวเระเบาๆ

“พี่ขอโทษครับ พี่ขอโทษจริงๆ” ผมมีแค่คำนี้ให้น้องฟาง มีแค่นี้จริงๆ

“พี่คริสไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ เพราะฟางมีความสุขนะ ช่วงเวลาที่ได้อยู่ใกล้พี่คริสฟางมีความสุขจริงๆ” น้องฟางยังคงมีรอยยิ้มให้ผม และผมก็มีรอยยิ้มตอบให้น้องไปเหมือนกัน “ต่อไปเราก็เป็นพี่น้องกันใช่มั้ยคะ”

“ครับ” ผมเคยบอกน้องไปเมื่อครั้งที่เรียกน้องไปเคลียร์ครับ ผมบอกว่าอยากให้เราเป็นพี่น้องกันมากกว่าจะมาคบหากันแบบคนรักเพราะผมรักน้องชายของฟาง ผมทำร้ายน้องเขาด้วยคำพูดครั้งแล้วครั้งเล่า เลวเนอะ

“รู้สึกแปลกๆ เนอะ” น้องฟางหัวเราะทั้งๆ ที่หน้าแหยไปแล้ว และตาก็กำลังแดงกร่ำด้วย “แต่ฟางจะทำให้ได้นะ ฟาง...จะเป็นน้องสาวพี่คริส...”

ผมรู้สึกแย่นะครับ บอกได้เลยว่ารู้สึกแย่มากๆ น้ำตานี่มันไม่ได้ทำให้ใครมีความสุขเลยจริงๆ นะ ไม่ว่าจะคนร้องหรือคนมอง

“เราออกไปกันเถอะค่ะพี่คริส ฟางหมดคำถามแล้ว”

ผมพยักหน้าเบาๆ ให้กับคำชวนของน้องฟางก่อนจะยิ้มให้และเป็นผมที่เดินนำออกไป หากแต่เสียงเบาๆ จากน้องฟางก็ทำให้ผมต้องหยุดชะงักและหันกลับไปมองที่น้องอีกครั้ง รอยยิ้มน่ารักนั่นบอกให้ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมได้ยินเมื่อครู่นั่นเป็นความจริง และออกจากปากของน้องฟางจริงๆ

“รักฟ้าให้มากๆ นะคะพี่คริส”

นั่นคือถ้อยคำของน้องฟางที่ย้ำให้ผมได้ยินอีกครั้งก่อนที่น้องจะเดินผ่านผมออกไปยังสนามหญ้าหน้าบ้าน ผมจะทำอะไรได้นอกจากยิ้มกับคำพูดน่ารักๆ ของน้องฟาง แม้ผมจะรู้ว่าระหว่างผมกับฟ้าเราไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว แต่อย่างน้อยที่สุดฟางก็เข้าใจเสียทีว่าระหว่างผมกับน้องเราไม่สามารถเป็นอะไรได้มากไปกว่าพี่น้องและฟางก็ยอมรับแล้วว่าผมรักใคร
.
.
.

[lasom]

 

จิ้มก่อนไปอ่าน

[ounnajak]

นอกจากฟางจะเคลียร์เรื่องปัญหาหัวใจ ของตัวเองกะคริสแล้ว


ต้องไปเคลียร์กะน้องฟ้าด้วยนะ


เพราะตัวเองเป็นพี่ที่ทำลายความรักของน้อง

[Laxxeez]

เคลียร์กันซะทีนะคับ จะได้ไม่มีอะไรคาใจกันอีกต่อไป คราวนี้ก็รอดูว่าพี่คริสจะทำอะไร ยังไง ต่อไป

[tawan]

มาต่อไว้ ๆ นะ


รอ รอ รอ

 

 

 

[roseen]

กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรมันก็สายไปแล้วละอีฟางข้าวเอ๋ย

[didi]

อย่าว่าเราเห็นแก่ตัวนะค่ะ ขอแค่มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ
สู้ๆๆค่ะ
 
 

[l3iZal2l2e]

ใช่แล้ว ถ้าฟางเคลียร์กับคริสได้ ก็ต้องเคลียร์กับฟ้า
คุยกันให้เข้าใจซะดีกว่า

ส่วนพี่คริสกะน้องฟ้า เฮ้อออออ
จะยังไงต่ออะ พี่คริสสู้ หรือ ถอย ??
อยากให้น้องฟ้าตามตื้อมั่ง ฮ่า ๆๆ ๆ ๆๆ

ตอนหน้าขอพี่ฟิล์มกะน้องกาย ยาวๆๆๆๆๆหน่อยนะคะ
 

[krappom]

อย่างน้อยพี่น้องก็ไม่ต้องทะเลาะกันแย่งผู้ชาย
 

[vvivy]

 


เคลียร์ไปหนึ่งเรื่อง

[pooinfinity]

แล้วฟางฝากแค่คำขอโทษไปให้ฟ้าแต่ไม่ยอมไปเคลียร์เอง แค่นั้นจะพอเหรอ
ทำให้คนที่รักกันผิดใจกันมันน้อยไปมั้งทำแค่นั้นน่ะ

[nine-poo]

มาสั้นๆ ถึงกลางๆ
คราวหน้าขอแบบยาวๆๆ....นะครับ

*ฟางเคลียร์กับคริสแล้วนะ  แต่ถ้าบริสุทธิ์ใจจริงๆ เคลียร์กับฟ้าด้วยยังไงก็เป็นพี่น้องกันเคลียร์ๆ กันซะ
 ส่วนน้องฟ้าต่อไปก็ขึ้นอยู่ที่คริสแล้วว่าจะทำให้ฟ้าใจอ่อนได้หรือเปล่า  เพราะฟ้าเองก็คงต้องการเวลาครั้นจะใจอ่อนเลยก็คงเกรงใจฟางอีกอ่ะนะ  โอ้ความรักมันชั่งยุ่งเหยิงเจงๆๆ



ปล.คนเขียนอย่าหายไปนานนะ คิดเถิงนะ

[Rockstar]

คริสเข้มแข็งกว่าที่คิดนะเนี่ย จริงๆก็ลืมไปว่า ลักษณะนิสัยของคริสเป็นแบบนี้
เลยทำให้มองข้ามไปว่า เออ อาจจะขอหลบไปอยู่เมืองนอกสักพักอะไรแบบนั้น
แต่นี่เข้มแข็งและแมนดี เราชอบ 5555

อยากให้ฟางเคลียร์กับฟ้าด้วยตัวเอง คิดว่าคงอีกไม่นานหรอก เพราะในเมืองมาเคลียร์กับคริสแล้ว
ก็คงจะไปเคลียร์กับฟ้าต่อ เพียงแต่ขอเวลาทำใจสักพักล่ะมั้ง

ฟางก็เข้มแข็งกว่าที่คิดเหมือนกัน ตอนแรกอาจจะพูดเพราะเสียใจ แต่เวลาก็คงทำให้คิดได้และยอมรับตัวเองมากขึ้น

ก็ดี เป็นพี่เป็นน้องแบบนี้ให้หมดเลยก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องได้กับใครเลย (อ่าว 5555 อ่ะ ล้อเล่น)

แต่ตอนนี้อยากอ่านคู่ ฟิล์ม กาย มากมายเลยอ่ะ จะรักกันมั้ยเนี่ย

[Cupcake]

เข้าไปง้อฟ้าเลย!! เอาเลย

[fkjj]

น้องฟางเขาเคลียร์แล้วที่เหลือก็เคลียร์กับเจ้าของงานซ่ะทีนะคริส
นี่แหละบทเรียนของความมักง่าย  ทีหลังจะได่ไม่ทำ  หวังว่าน้องฟ้า
จะไม่งี่เง่าทำตัวเป็นนางเอกหนังเกาหลีหรอกนะ

[ชินจัง]

ตอนนี้ฟางเยี่ยมมาก สร้างปัญหาและมาจบปัญหาด้วยตัวเอง
ยอมรับความจริงได้ซักทีนะคะ ว่าเขาไม่รักเราและไม่มีวันรักตอบ
แต่อย่าลืมไปคุยและเคลียร์กับฟ้าให้เข้าใจด้วย 

[pppp]

โหย อ่านทันจนได้
เรื่องนี้ พี่นิ้งแรงมากกกก แบบว่าชีแรงไปทางแย่มากๆ เลย
ส่วนพี่พีช แรงเหมือนกัน แต่แรงเพราะรัก(น้อง) อิอิ

สรุปอ่านมาทั้งหมด ชอบน้องฝ้าย อันนี้เซ้นซ์แรง ฮ่าๆ
น้องพูดตรงประเด็นจริงจังมาก ถ้าน้องไม่มา น้องฟ้าอาจจะแย่กว่านี้

สู้ๆ พี่คริสเคลียร์กับน้องฟ้าให้ดีๆ นะ

[sweetiiez]

  ในที่สุดก็เคลียร์ซะที ถ้ายังไงก็ไปเคลียร์กับน้องฟ้าอีกทีด้วยนะฟาง

ขอให้น้องฟ้ารับรักพี่คริสไวๆนะคะ คนอ่านลุ้นจนตัวโก่งละเนี่ย

[pimkihae]

เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว
เคลียร์กะน้องฟางไปแล้ว
แล้วน้องฟ้าละ จะยอมฟังมั้ยน๊า
เอาใจช่วยพี่คริส สู้ๆๆ
รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ^^

[anajulia]

ไรท์เตอร์คะ คนอ่านคนนี้คิดถึงน้องกายอ้ะ

แบว่า ปลื้มน้องกายที่สุดในเรื่องแล้ว หงิงๆ

[p_phai]

เศร้าจัง

ความรักที่ไม่ได้รับการตอบสนอง

ก็เหมือนโยนหินลงในมหาสมุทร

[iforgive]

มาต่อเร็ว ๆ ได้มั๊ยยย  pleaseeeee