หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[fkjj]

แอบเคืองชะนีแก่  ทำไมเห็นแก่ตัวงี้
 

[zemicolon]

เซร็งชะนี


ฮ่าๆๆๆ

[pay-it-forward]

เราว่าฟ้าตัดสินใจถูกแล้ว ถึงแม้ว่าฟางไม่ได้ทำตัวเป็นพี่ที่ดีก็ตาม
ยังไงพี่น้องก็สำคัญกว่าคนรักนะ และเชื่อว่าสักวันหนึ่งฟางจะรับรู้ได้ถึงเหตุผลที่ฟ้าตัดสินใจแบบนี้ว่าที่ทำไปทั้งหมดก็เพื่อฟาง
ส่วนคริส เพราะมันเป็นผลจากการกระทำของตัวเองยังไงล่ะ
ไม่ได้สมน้ำหน้า แต่ถ้าคริสรักฟ้าจริง ก็ต้องพิสูจน์ตัวเองต่อฟ้า ต่อครอบครัวของฟ้าต่อไป
ถ้าแค่นี้ท้อและถอดใจ คริสก็ไม่สมควรเป็นคนรักของฟ้าหรอก
 

[n2]

สงสารฟ้ากับคริส
ฟ้าคิดถึงตัวเองบ้างเถอะรักคริสก็คบกันไปไม่ต้องสนใจฟาง
ฟางยังทำเพื่อตัวเองเลย ฟ้าทำบ้างก็ไม่ผิดหรอก

[จริงใจ]

เฮ้อออออออออออออออ

[Ryuse]

ชอบฝ้ายอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
น้องฟ้าจะทำตัวเป็นนางเอ๊กนางเอกเจ้าน้ำตาอีกนานแค่ไหนเนี่ย ไม่ได้มีความเข้มแข็งเอาซะเลย
ส่วนกาย...เพื่อนที่ดียังไงก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีวันยังค่ำ มิน่าพี่ฟิล์มถึงทั้งหึง(?)หวงห่วงแบบนี้ อิอิ

[ปลาทองสีชมพู]

น้องฝ้ายแซ่บมาก ชัดเจน กระชับ ตรงประเด็น คนนี้ขอจองให้พี่นัท ฮ่า ฮ่า ฮ่า
จริง ไม่มีอะไรเหมือนเดิม ยิ่งความรู้สึกแล้ว ไม่มีคำว่าเหมือนเดิมจริงๆ กดถูกใจที่ตัวน้องฝ้ายสิบห้าที

[icyblue]

จัดให้ยัยพี่ฟาง คู่กับพี่นัท สิ
ฟ้าจะได้คู่กับพี่คริส แบบไม่รู้สึกผิดกับพี่สาวตัวเอง

[mascot]

 :monkeysad:เศร้าอ่ะ

[สมุนไพร]

ฟางมันห่วยอย่างที่ฝ้ายว่าจริงๆ

[nine-poo]

 

[Wins_Sha]

เศร้าอ่ะ

ทำไมฟางต้องบอกเรื่องจูบกับฟิล์มด้วยย
เพื่อให้ฟิล์มมาบังคับคริสให้คบกับตัวเองงั้นเหรอ

[Cupcake]

เจ็บๆๆ เจ็บกันไปหมดทุกคนอ่ะ จะคบกันไม่เห็นต้องไปสนคนอื่นเลย คนผิดหวังไม่นานก็ทำใจได้ ยังไงพี่ฟางก็ผิดหวังไปแล้วคน จะเพิ่มเป็น3คนทำไม
เป็นเราจะคิดว่าเราควรจะยิ่งต้องรักกันให้มากๆในเมื่อการที่เราคบกันมีอีกหลายคนต้องเจ็บ เราจะยิ่งรักกันให้มากๆให้คนที่ผิดหวังเค้าไม่ต้องเสียใจอย่างสูญเปล่า

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ)
21.2 - ทุกคนต้องการเวลา
.
.
.
>...ฟ้า...<

เสียงเคาะประตูห้องทำให้พวกเราหันไปมองพร้อมๆ กันเลย เป็นพี่ฟิล์มนั่นเองที่เดินเข้ามา ดูพี่เขาแปลกใจหน่อยๆ ที่เห็นกายกับฝ้ายอยู่ที่นี่ คงเพราะว่าทั้งคู่ยังสวมชุดนักเรียนอยู่ล่ะมั้งฮะ แต่กายกับฝ้ายไม่ได้เกเรียนนะ ตอนนี้น่ะโรงเรียนเลิกนานแล้วฮะ

“ฟ้าโทรไปบอกให้กายกับฝ้ายมาฮะ” ผมบอกพี่ฟิล์ม ซึ่งพี่ฟิล์มก็ไม่ได้ว่าอะไร พี่เขาเดินมาหาผมก่อนจะถามว่าปวดหัวมั้ยแต่พอผมส่ายหน้าตอบพี่ฟิล์มก็เลิกถามแล้วก็กดรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง ก็คงไปคุยโทรศัพท์กับพี่นิ้งล่ะฮะ ผมได้ยินอย่างนั้นนะ “พี่นิ้งบอกพี่ฟิล์มว่าไปเที่ยวกับเพื่อนที่พัทยาล่ะ” ผมบอกกายกับฝ้ายตามที่ได้ยินมาจากพี่ฟาฮะ นึกแล้วก็ไม่รู้ว่าจะขำดีรึเปล่า แต่ผมเดาว่าพี่นิ้งคงไม่อยากให้เรื่องที่เราทะเลาะกันถึงหูพี่ฟิล์ม พี่ฟาบอกว่าพี่นิ้งคงแน่ใจว่าพี่ฟิล์มจะไม่อยู่เฉยแน่ถ้ารู้ว่าพี่นิ้งพูดจาแย่ๆ ใส่ผมและลงไม้ลงมือกับพี่ลูกพีช

“พี่พีชก็ไม่ได้ไปเรียนเหมือนกัน” กายว่าพลางถอนหายใจ วันนั้นพอกายกลับมาก็ตกใจใหญ่เลยเมื่อเห็นหน้าพี่พีชฮะ “แม่กับพ่อบ่นใหญ่เลยล่ะ”

“อยากจะเจอเหมือนกันนะเนี่ยพี่นิ้งอะไรนี่น่ะ ท่าจะแรงน่าดู”

“มึงอย่าเจอเลยฝ้าย” ผมว่าพลางส่ายหน้า

“พี่เขาเรียนที่เดียวกับพี่ฟิล์มเหรอวะ คณะอะไร” สนใจอะไรนักหนานะฝ้าย ถามมากมายจัง

“คณะนิเทศ” แต่ผมก็ตอบล่ะฮะ “เล่นละครเก่งสุดยอดเลย”

“มึงเล่ามาแบบนี้กูยิ่งอยากเจอ” ฝ้ายมันว่าพลางยิ้ม

ผมกำลังจะว่าฝ้ายอยู่เชียวแต่ก็ต้องเงียบไว้เมื่อคุณแฟนของพี่นิ้งเดินหน้านิ่งเข้ามา ทะเลาะกันรึเปล่าล่ะนั่น พอหันไปมองกายก็เห็นกายมองไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าพี่ฟิล์ม เหอๆ ใครก็ได้บอกทีว่ามันอะไรกัน

“ฝ้าย เรากลับกันเลยดีมั้ย” กายชวนฮะ อะไรกันเพิ่งมาแท้ๆ นะ

“เออ ก็ได้” ฝ้ายอะ T^T

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง” พี่ฟิล์มว่าอย่างนั้นแถมยังมองหน้ากายนิ่งด้วย

“เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่” ฝ้ายมันโบกมือลาผมฮะ

“เออ แล้วเจอกัน” ผมก็โบกกลับไปให้ฝ้ายมันก่อนจะยิ้มให้กายที่ทำหน้ามุ่ยหน่อยๆ เอาแล้ว...กายเริ่มจะงอนเป็นแล้ว^^

“เดี๋ยวกูโทรหานะ” ฝ้ายมันว่าพลางบุ้ยปากไปที่คู่พี่ฟิล์มกับกาย มันเก่งอีกแล้วอะฮะ ผมว่ามันได้กลิ่นแปลกๆ จากคู่นั้นแน่เลย

“ไปนะฟ้า เจอกัน” กายลาผมพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ แต่พอหันไปเจอพี่ฟิล์มกายก็ทำหน้านิ่วเหมือนเคย ก่อนจะเดินตามฝ้ายออกไปเลย ไม่รอพี่ฟิล์มด้วย พี่ฟิล์มนี่เอาแต่ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามออกไปติดๆ ฮะ

และเพราะพี่ฟิล์มไปส่งกายกับฝ้ายที่บ้านของแต่ละคน ผมเลยต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วแต่ก็แค่ระหว่างที่รอพี่ชายกลับมาฮะ ผมนอนเล่นได้ไม่นานคุณหมอกับนางพยาบาลก็เข้ามาตรวจอาการแล้วก็บอกข่าวดีกับผมล่ะฮะ พรุ่งนี้สายๆ ผมก็จะได้กลับบ้านแล้วเพราะอาการไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว ที่เหลือก็แค่กินยาตามที่หมอสั่งกับมาดูอาการตามเวลานัด แล้วก็ต้องใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าเฝือกนี่ไปอีกสองเดือนกว่า

ดีจังนะ ผมน่ะเบื่อโรงพยาบาลนะฮะ รู้สึกว่ามันเป็นสถานที่ๆ ไม่น่าจำเท่าไหร่ เพราะช่วงเวลาแค่ไม่กี่วันที่ผมเข้ามาอยู่ในนี้ก็ดันเกิดแต่เรื่องร้ายๆ ขึ้น ผมได้แต่หวังว่าเมื่อได้กลับบ้านแล้วความรู้สึกแย่ๆ ที่มีอยู่นี่มันจะหมดไป อย่างน้อยผมก็เฝ้ารอให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ ล่ะฮะ

พอหมอกับนางพยาบาลออกไปแล้วห้องนี้ก็กลับมาเงียบเหมือนเดิมฮะ ผมว่าผมชักจะชินกับความเงียบซะแล้วล่ะ เมื่อไม่มีอะไรให้ทำผมก็หยิบหนังสือมาอ่านเล่น กายเอาหนังสือมาไว้ที่นี่หลายเล่มเลยฮะ ก็เพลินดี

“อ้าว~ฟ้าอยู่คนเดียวเหรอ”

ไม่รู้เลยฮะว่ามีคนเปิดประตูเข้ามาแต่พอได้ยินเสียงทักผมก็เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยิ้มออกเมื่อเป็นพี่ฟาฮะ พี่เขาหอบถุงใส่ข้าวของมาเยอะเลย ดูคร่าวๆ นี่มีแต่ของกินทั้งนั้นฮะ

“พี่ฟิล์มล่ะ” พอพี่ฟาวางถุงข้าวของแล้วก็ถามเลยฮะ

“พี่ฟิล์มไปส่งกายกับฝ้ายฮะ” ผมตอบพลางยิ้มเมื่อพี่ฟาส่งจานใส่ขนมเค้กมาให้ “พรุ่งนี้สายๆ ฟ้าก็กลับบ้านได้แล้ว คุณหมอเพิ่งบอกล่ะ”

“จริงดิ” ดูท่าพี่ฟาจะไม่เชื่อ แต่พอผมพยักหน้าพี่เขาก็ยิ้มฮะ “ดีเลย เดี๋ยวพี่โทรบอกแม่ก่อนแล้วคืนนี้พี่อยู่เป็นเพื่อนฟ้าดีกว่า ไหนๆ พี่ฟิล์มก็ไปบ้านกายแล้วก็ให้เลยไปนอนที่บ้านเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา แล้วพรุ่งนี้ก็จะได้เข้ามากันเลยทีเดียว” ว่าไปพี่ฟาก็กดโทรหาแม่ไปด้วยฮะ

แต่ผมน่ะไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากขนมเค้กของโปรด หูได้ยินพี่ฟาคุยกับแม่นะฮะ ไม่ใช่ว่าแม่ไม่สำคัญนะแต่ขนมเค้กน่ากินกว่านี่นา^^

“แม่ให้พี่ถามหมอว่ากลับวันนี้เลยได้มั้ย” พี่ฟาว่าพลางหัวเราะเมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว “ฟ้าเอาไง กลับเลยมั้ยล่ะ”

“อื้อ กลับๆ ฟ้าคิดถึงบ้านจะตายแล้ว” ผมหวังว่าคุณหมอจะให้กลับนะฮะ ก็แหม~กลับวันนี้กับกลับพรุ่งนี้มันคงไม่ต่างกันหรอกมั้ง ห่างกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนี่นา^^

“งั้นรอเดี๋ยวนะ” พี่ฟาว่าก่อนจะเดินออกไปจัดการเรื่องที่แม่ต้องการ

ส่วนผมก็อารมณ์ดีเลยล่ะ ผมค่อนข้างแน่ใจว่าจะได้กลับบ้านนะฮะ ก็นั่งรอพี่ฟาด้วยความหวังเลยล่ะ ตอนนี้ขนมเค้กนี่หมดความสนใจเลย บอกตามตรงว่าใจมันกลับไปที่บ้านแล้วเรียบร้อย

รอไม่นานพี่ฟาก็กลับเข้ามาพร้อมกับคุณหมอคนเดิมฮะ คุณหมอก็ตรวจๆ แล้วก็ถามอาการผมอีกรอบก่อนจะอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้ฮะ พี่ฟาเลยต้องออกไปจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย พี่เขาโทรไปหาพี่ฟางแต่พี่ฟางปิดเครื่อง สุดท้ายเลยต้องโทรหาพี่ฟิล์มบอกเรื่องที่ผมจะออกจากโรงพยาบาลตอนนี้เลย พี่ฟิล์มเลยบอกว่าจะรีบมา ได้ยินพี่ฟาว่าเพิ่งจะออกพ้นหมู่บ้านฝ้ายมาเอง เพราะอย่างนั้นผมเลยแน่ใจว่าพี่ฟิล์มต้องกลับมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับกายแน่เลย ฮ้า~ดีจังนะ กายกับพี่ฟิล์มได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองตั้งนานแน่ะ ชักอยากรู้ว่าได้คุยอะไรกันรึเปล่า คืนนี้นะผมจะเอากายนอนด้วยให้ได้เลย แล้วจะซักฟอกให้สะอาดเลยฮะ^^

“เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะฟ้า” พี่ฟากลับมาพร้อมกับถุงใส่เสื้อผ้าของผมฮะ “คุณแม่ให้ลุงชิดเอามาให้น่ะ”

ผมรับถุงเสื้อผ้ามาก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำฮะ เดี๋ยวนี้ผมเริ่มช่วยตัวเองได้แล้วล่ะ ไม่ต้องมีคนคอยพยุงแล้วฮะ

“ลาขาดล่ะนะ” ผมย่นจมูกใส่ชุดคนป่วยที่ถอดออกจากตัวก่อนจะสวมเสื้อผ้าที่เป็นของตัวเอง ไม่อยากบอกเลยว่ารู้สึกดีสุดๆ ฮะ

พอออกมาจากห้องน้ำพี่ฟาก็กำลังคุยโทรศัพท์อยู่เลย ผมเลยนั่งรอที่โซฟาฮะ แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อพี่ฟายื่นโทรศัพท์มาให้

“พี่นัทน่ะ”

ได้ยินอย่างนั้นผมเลยรับโทรศัพท์มาและกรอกเสียงลงไปคุยกับพี่นัทที่รออยู่ “พี่นัท...” แปลกที่ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

“ฟาบอกว่าฟ้าจะกลับบ้านแล้วใช่มั้ยครับ” น้ำเสียงของพี่นัทยังเหมือนเดิมเลยฮะ ยังฟังดูใจดีและทำให้ผมสบายใจได้เหมือนเคย แต่มันก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดมากกว่าเดิมซะอีก

“พี่นัทฮะ ฟ้าขอโทษ...”

“ไม่เป็นไร พี่อยู่ข้างๆ ฟ้าเสมอนะ”

“อืม...ฮะ ฟ้ารู้ แล้ว...” ผมไม่กล้าถามถึงอีกคนเลยฮะ ถ้าพี่นัทยังคงเหมือนเดิมแล้ว...พี่คริสล่ะ...

“อาจต้องใช้เวลาแต่คริสมันไม่ได้เกลียดฟ้าหรอกนะ พี่แน่ใจว่ามันไม่มีทางเกลียดฟ้าได้หรอก”

“ฝากบอกพี่คริสด้วยนะฮะว่าฟ้าขอโทษ” เพราะไม่รู้ว่าพี่คริสจะยอมเจอผมอีกมั้ย ผมถึงทำได้เพียงฝากคำนี้ไปกับพี่นัท

“แล้วพี่จะบอกมันนะ ฟ้าก็อย่าคิดมากล่ะ”

“ฮะ พี่นัทก็ด้วยนะ”

“ครับ แล้วเจอกันนะ มีอะไรก็โทรหาพี่ได้เลยนะ”

“ฮะ แล้วเจอกันฮะพี่นัท”

พี่ฟายิ้มน้อยๆ เมื่อผมส่งโทรศัพท์คืนไปให้ ผมนึกขอบคุณพี่ฟาในใจที่พี่ฟาไม่ถามอะไรตอนนี้ ผมรู้ว่าพี่ฟาต้องรู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว พี่ฟากับพี่ฟิล์มไม่เคยปกปิดอะไรกันนี่นา และผมรู้สึกดีนะที่พี่ฟาไม่ถามย้ำหรือบังคับให้ผมต้องพูดในเรื่องที่ผมเองก็แน่ใจว่าไม่ต้องการได้ยินอีก ไม่ว่าจะออกมาจากปากของผมหรือปากของคนอื่น อย่างที่ฝ้ายว่าไว้ ตอนนี้ผมแน่ใจว่ามันเจ็บมากกว่าเมื่อครั้งที่เรื่องเกิดขึ้นใหม่ๆ เพราะตอนนี้ถึงผมจะยิ้มได้แต่ความเจ็บและความรู้สึกผิดมันก็ยังคงไม่หายไปไหน มันยังฝังลึกอยู่ในใจของผม และผมไม่รู้ว่าวันไหนที่มันจะจากผมไป

“ทุกคนต้องการเวลานะฟ้า”

ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่ฟาเมื่อได้ยินพี่เขาพูดอย่างนั้น สุดท้ายผมเลือกที่จะไม่ถามอะไรออกไป เพราะประโยคที่พี่ฟาพูดก็มีคำตอบในตัวของมันเอง และมันคงจะจริง ผมต้องการเวลาที่จะกลับมาเป็นฟ้าเดียวคนเดิม และทุกๆ คนก็คงต้องการเวลาไม่ต่างกัน

“เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้ว” พี่ฟายีหัวผม พี่เขาอยากให้ผมยิ้มได้

“ฟ้าไม่รู้ว่าฟ้าทำถูกรึเปล่า” แปลกที่ผมพูดอย่างนั้นออกไป เมื่อสามชั่วโมงที่แล้วผมยังยืนยันกับฝ้ายและกายอยู่เลยว่าสิ่งที่ทำลงไปมันดีที่สุดแล้ว แต่ถึงตอนนี้ทำไมผมถึงได้ถามคำถามนี้ออกมานะ

“ไม่มีใครถูกทั้งหมดและไม่มีใครผิดทั้งหมดหรอกฟ้า” พี่ฟาลงมานั่งกับผมพร้อมกับโอบไหล่ผมไว้และโยกเบาๆ คล้ายจะหยอกเย้า “พี่มีคำพูดของใครบางคนมาบอกฟ้านะ เขาคนนั้นฝากมาบอกว่าขอโทษ”

ผมมองหน้าพี่ฟาทันทีเลย “ใครฮะ”

“พี่สาวของฟ้าไงล่ะ”

ไม่รู้ว่าผมทำหน้ายังไงออกไปแต่พี่ฟาก็กอดผมเอาไว้ จนตัวเองรู้สึกถึงรสเค็มปร่านั่นล่ะถึงได้รู้ว่ากำลังร้องไห้อยู่ คำว่าขอโทษของพี่ฟางผมจะบอกตัวเองได้มั้ยนะว่าอย่างน้อยสิ่งที่ได้ทำลงไปก็ไม่สูญเปล่า อย่างน้อยที่สุดพี่สาวคนนี้ก็ยังคงเป็นพี่สาวของผม และเธอก็ยังไม่ได้ปล่อยมือจากผมไป เรายังคงจับมือกันอยู่...ผมคิดอย่างนี้ได้ใช่มั้ย...

“น้องฟ้าร้องไห้ทำไม”

ผมรีบปาดน้ำตาออกจากแก้มและเงยหน้าขึ้นจากอกของพี่ฟาเมื่อได้ยินเสียงพี่ฟิล์มร้องถามมาอย่างนั้น ข้างหลังพี่ฟิล์มเป็นกายที่มีสีหน้าเป็นห่วงและมองผมด้วยแววตาวิตกกังวล

“ฟาเล่าให้ฟ้าฟังเรื่องพี่ฟางน่ะ”

พี่ฟิล์มพยักหน้าเข้าใจทันที “ไม่เป็นไรนะเด็กดี” พี่เขายิ้มและเอื้อมมือมาลูบแก้มผมเบาๆ “พี่ว่าเรากลับกันเลยดีกว่านะฟา ป่านนี้แม่กับพ่อคงรออยู่แล้วล่ะ” พูดไปพี่ฟิล์มก็หัวเราะไปก่อนจะเล่าให้ฟังระหว่างที่พี่เขากับพี่ฟาช่วยกันเก็บข้าวของไปด้วยว่าแม่โทรมาเร่งให้รีบพาผมกลับบ้านเพราะตอนนี้ที่บ้านเตรียมอาหารไว้ขุนผมมากมายเลย นี่ถ้าบอกก่อนล่วงหน้าตั้งแต่เมื่อเช้าว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลเร็วแม่คงจะจัดงานเลี้ยงรับขวัญผมแน่ๆ

“แต่ฟาว่ามันก็งานเลี้ยงดีๆ นี่ล่ะ” พี่ฟาว่าพลางยิ้ม “แม่ได้บอกพี่ฟิล์มรึเปล่าว่าให้ชวนเพื่อนๆ ไปด้วยน่ะ”

“เออ...พี่ลืมเลย” ว่าแล้วพี่ฟิล์มก็โทรหาพี่น้ำฮะ พี่เขาบอกให้เพื่อนๆ ไปรวมตัวกันที่บ้าน ผมได้ยิน เอ...ก็ได้ยินกันหมดแหล่ะเพราะพี่ฟิล์มคุยเสียงดังนี่นา “ลากคอไอ้คริสไปด้วยนะเว้ย! บอกมันด้วยว่าถ้ากูไม่เห็นหน้ามันล่ะก็กูจะไปลากคอมันมาจากบ้านเองเลย!” แล้วพี่เขาก็วางสายจากนั้นก็หยิบเอากระเป๋าข้าวของกับพวกถุงของกินที่พี่ฟาซื้อมาถือไว้ฮะ “ไปกันเถอะ”

พี่ฟาถือถุงข้าวของที่เหลือส่วนกายก็ลุกมาพยุงผม เราสองคนยิ้มให้กันก่อนที่จะเดินออกจากห้องพักของโรงพยาบาล ผมไม่ได้หันกลับไปมองประตูบานนั้นแต่เดินกุมมือไปกับกาย ผมจะทิ้งความรู้สึกแย่ๆ ไว้ในห้องพักนั่น แล้วจะพยายามก้าวเดินต่อไปในวันข้างหน้า
.
.
.
 

[BlackClover]

มีครั้งนี้ที่ไม่เห็นด้วยกับฟิมล์อ่ะ ...คนเราถ้าอยากมาก็มาเองไม่ใช่ไปลากมาแบบนี้
รู้ว่าเขารู้สึกยังไง เสียใจแค่ไหนมันฝืนใจกัีนชัดๆ

[kuankao]

ดีใจจังมาจ่อแล้ว

แต่มันค้างอ่า

ไม่รุจะเชียร์ใครแล้ว 

สงสารพี่คิดจัง รีบมาต่อน่ะ 

[kajeaw]

ไปเถอะคริส .... ไปอังกฤษ ไปเริ่มชีวิตใหม่ ไปพบกับสิ่งดี ๆ ที่นั่น

ลืมฟ้าเถอะ .... คนที่ไม่เห็นคุณค่าในความรักของคุณ
ด้วยการโยนมันทิ้งอย่างไม่ไยดี แล้วอ้างเหตุผลโง่ ๆ 

คนอย่างนี้ไม่มีคุณค่าเพียงพอสำหรับความรักที่คุณมอบให้หรอก ... 

[tvemmyxq]

อุอุ  แอบมีพี่ฟิมกับน้องกายด้วย

ิอยากอ่านตอนต่ิอไปแล้วง่ะ งุงิ T..T

[Ryuse]

กายกับฟิล์มจะไปกันรอดไหมเนี่ย?
น้องฟ้าดูอ่อนแอกว่ากายอีกนะ เข้มแข็งให้ได้ซักครึ่งของเพื่อนก็ดีนะ ฟ้าเอ๋ย
ยังไงก็สู้ๆทั้ง2คน หวังว่าอะไรๆจะดีขึ้น อ้อ! รวมถึงคุณคนแต่งด้วยคร้าบ

[Rockstar]

จะบอกว่าสมน้ำหน้าฟ้าเหมือตอนที่แล้วก็ไม่ได้ จะเห็นใจก็ไม่เชิงอีก
แต่สิ่งที่ดีอย่างหนึ่งคือ พี่น้องทะเลาะกัน อย่างน้อยก็มีคำฝากขอโทษมา
จริงๆมันควรจะต้องคุยกันเองและขอโทษกันทั้งสองฝ่าย เพราะว่าอีกฝ่ายก็พี่สาวเรา
จะทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชายมันก็ไม่ถูกหรอก แต่เรื่องของหัวใจน่ะมันห้ามไม่ได้หรอก
เพียงแต่ว่าแต่ละคนจะเข้าใจมันได้มากน้อยแค่ไหน ยอมรับมันได้มากน้อยแค่ไหน

ชอบพี่ฟานะ ดูเป็เหตุเป็นผลดี อย่างน้อยก็มีพี่ฟาคอยเป็นกำลังใจให้ ไม่ซ้ำเติม แต่ให้ข้อคิด

ส่วนคริส อยากให้ไปเมืองนอกนะ เพราะทุกคนต้องการใช้เวลา ดังนั้นในเมื่อทุกคนต้องการเวลา
ก็เอาเวลาตรงนี้แหละไปอยู่ที่อื่น ให้พี่น้องเค้าได้ปรับความเข้าใจกันจริงๆ เพราะอย่างน้อยมันทำให้ฟางได้รู้ว่า
คริสเค้าไม่เลือกฟาง และ ก็ออกห่างจากฟ้าด้วยเหมือนกัน......พี่น้องเค้าอาจจะได้เข้าใจกันมากขึ้น มีเวลาทำใจ
และคิดว่าจะมีอะไรดีต่อไปหรือเปล่า.

[ToeyTato]

อ่า ดีแล้วจ้า ทิ้งความทุกข์ไว้ข้างหลังแล้วก้าวเดินต่อไป
ว่าแต่อยากอ่าน พี่ฟิล์มกับกายอ่าจ๊ะ

[nine-poo]

สงสารคริสนะ ถ้าเกิดเจอฟ้าตอนนี้คงทำตัวลำบากมากๆ 

ความรู้สึกแบบนี้ของคริส+ฟ้าไม่รู้จะเป็นไปอีกนานไหม



รออ่านตอนต่อไป.....

[kanda53]

พี่น้องให้ยังไงก้อคือพี่น้อง....
ความรักความผูกพันธ์ยังคงอยู่ตลอดไป.....
เป็นกำลังใจให้น้องฟ้ากลับมาสดใสเหมือนเดิม.....

อยากรู้จังว่า....เวลาฟิล์มกะกายอยู่กันสองคนคุยกันแบบไหน.....
เดี๋ยวนี้นู๋กายเริ่มแสดงอารมณ์มากขึ้นแล้วนะ...

 

[Safina_safe]

ฟ้า ทำตามใจตัวเองเถอะนะ ก่อนมันจะสายเกินไป

[pimkihae]

เฮ้ออ สงสารพี่คริสจัง
ตอนหน้าต้องถูกอัญเชิญมาร่วมงาน
ทั้งๆที่ตัวเองยังทำใจไม่ได้อ่ะ
ส่วนพี่ฟาง น่าจะเคลียร์ๆกับน้องฟ้าให้รู้เรื่องไปเลย
ตัวเองถอยไปอ่ะดีที่สุดแล้ว
ทำตามใจตัวเองซะทีนะน้องฟ้า เฮ้ออ ลุ้นจนเหนื่อย
รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ

[Wins_Sha]

มาเร็วทันใจจริงๆๆ

บอกไม่ได้จริงๆว่าฟ้าทำถูกหรือทำผิด

แต่จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอจร้า

ปล.คิดถึงจิ๊บกะเจี้ยบมากกกก

[l3iZal2l2e]

โห คราวนี้มาไวจัง อิ อิ

ดีแล้วที่พี่ฟางก้รู้สึกว่าตัวเองทำไม่ถูกอยู่บ้าง ดีแล้วที่ยอมขอโทษ
ยังไงพี่น้อง ก็เป็นพี่น้องกันวันยังค่ำ แม้จะโกรธกันขนาดไหนก็ตาม
ว่าแต่ว่า ไปบังคับให้พี่คริสมาจะดีเหรอ
 

แต่แบบนี้ ถึงพี่คริสไปอังกฤษ ฟ้าก็คงไม่อะไรอยู่ดีละมั้ง
ฟ้าก็คงทำใจ แล้วก็คิดว่า ดีแล้วล่ะ ประมาณนี้แน่เลยอะ
 

เรื่องกำลังสนุกเลยค่ะ มาต่อไวไวแบบนี้อีกนะคะ อิ อิ
 

[Paracetamol]

นางเอกก็ต้องเป็นนางเอกเสมอนะคร้าบบ บ ฮึๆ
เรื่องจะชุลมุนแน่ๆ เลยนะ
ฟางน่าจะคิดให้มากกว่านี้บอกว่ารักน้องแท้ๆ
ความรักของน้อง รักที่คนสองคนรักกัน แต่คนที่คริสรักไม่ใช่ฟางเท่านั้นเอง
เป็นพี่น่าจะคิดให้มากกว่าที่ฟ้าคิดนะ ฮี่ๆ
รอต่อไปก๊าบบ บ!!! 

[jara]

ถ้าพี่คริสมาแล้วจะทำยังไง

พี่ฟิล์มอะ  แง๊ๆๆๆๆๆ

[bbyuqin]

เฮ้อ..คราวนี้งานเลี้ยงรับขวัญน้องฟ้า พี่คริสก็มา แล้วพี่ฟางจะมาด้วยมั้ยเนี่ย....ถ้าได้เจอกันสามคน จะเป็นยังไงเนี่ย..

แล้วกายกับพี่ฟิล์มอ่า....ถึงไหนกันแล้วเนี่ย