รถไปลุงจอดที่เดิมที่เรามาถึงในช่วงเช้า ผมและไอ้ลุงเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไป
ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียง แล้วภาพเมื่อเย็นๆ ก็ลอยเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง
ผมเอื้อมมือไปจับที่ริมผีปากผมเบา ๆ
แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง
การี๊ดกรี๊ด(ในใจ)......... ความไม่ปลอดภัยในความบริสุทธ์ กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว ไม่นะ
ตอนที่ 31.2
ผมเดินไปเปิดประตูตามเสียงเคาะนั้น
“ปอร์ไปเดินเล่นริมทะเลกัน”
ยังไม่ทันจะแหกปากพูด เซเยสอ่อโนว หรือขอความช่วยเหลือจากหนุ่มๆ บ้านข้างๆ5555
ด้วยเพราะมีคนกำลังจะกระทำชำเรา
ไอ้ลุงมันก็ลากผมออกจากห้องมุ่งตรงไปยังริมทะเลทันที
191 ครับ ผมมีความจะมาแจ้ง55 ข้อหาอันมีเจตนาว่าจะข่มขืน555
เสียงคลื่นลอยมาเป็นระยะเหมือนเดิม ไอ้ลุงยังจับมือผมลากไม่ปล่อย
ตายละ มึงจะตบจูบ กรูใช่ไหมลากกรูอยู่ได้ ปล่อยนะ(ยะ)
หาดทรายที่เวลาสี่ทุ่มกว่าๆ ช่างต่างกับเมื่อตอนเย็นที่ผ่านมา อาจเป็นเพราะความมืด
ไอ้ลุงเปลี่ยนจากลากมาเป็นจูงมือผมช้า ๆ ผมเดินตามหลังไอ้ลุงไม่ได้ขัดขืนอะไร
“โอ้ย” ผมอุทานขึ้น เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังชนอะไรบางอย่าง ที่อยู่เบื้องหน้า
ไอ้ลุง มันหยุดเดินโดยไม่ประชาสัมพันธ์ให้ผมทราบล่วงหน้าครับ
มันหันกลับมามองผม แล้วตอนนี้ผมอยู่ในอ้อมกอดมันอีกครั้ง
ภายใต้ความมืดของทะเล ที่มีแสงจากไฟหน้าบ้านพอให้มองเห็น
“ปอร์”
เสียงกระซิบแห่งความหายนะมาอีกครั้ง ผมคิดไปร้อยแป็ด ว่ามันจะขออะไรอีก
ขอแต่งงานแน่ๆ หวายๆๆๆ อนาคตหม่อมลูกปลา เอ้ย หม่อมลูกปอร์เห็นอยู่รำไร55
หรือว่าจะขอจูบอีก ได้ คราวนี้แลกลิ้นยังไหว555
ผมแหงนหน้าขึ้นไปมองหน้าไอ้ลุงอีกครั้ง
สองแขนของไอ้ลุงรัดตัวผมเข้ามามันแน่นขึ้นครับ อ็อยหายใจไม่เข้า เอ้ย หายใจไม่ออกต่างหาก
ตอนนี้ใบหน้าของผมซบลงที่ไหล่มันแล้วครับ ไอ้ลุงโยกตัวเบาๆ ไปมา
ผมเลื่อนตัวไปมาตามแรงโยกนั้น
“เต้นรำกัน”
หวายๆๆๆ ได้เลย แบบนี้บ่ยั่น รำปอบผีฟ้า เซิ้งกระติ๊บยังไหว 555
ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้ลุงอีกครั้ง ทั้งที่อยู่ในอ้อมกอดที่อบอุ่นของมัน
นาทีนี้ปฏิเสธอะไรไม่ได้แล้ว เต้นก็เต้น รำก็รำ จึงเป็นคำตอบสุดท้ายสำหรับผม
“ไหนละเพลง ” ผมถามเบาๆ ใบหน้ากลับมาซบที่อกไอ้ลุง นอกจากเสียงหัวใจที่กำลังเต้น ตุบ ตุบ ของไอ้ลุงไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย
“เสียงคลื่นไงครับ”
ตายละ เสตปไหนดีละ ลีลาศประกอบเลยดีไหม หรือจะชะชะช่า แทงโก้ จัมโป้ ปีโป้ โอ้ยๆๆๆเลือกไม่ถูก
ไอ้ลุงยังกอดผมแล้วโยกไปมาอย่างเดิม……….โยกๆๆๆเข้าไปให้มันหลุดโลก โลกนี้ โลกหน้า 5555
เสียงคลื่น ยังเป็นเพลงให้เราได้เต้นรำอย่างไม่รู้เหนื่อย
ท่ามกลางแสงสว่างจากหมู่ดาวที่ส่งแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า
เวลาผ่านไป
ไอ้ลุงผลักผมออกจากอ้อมกอดด้วยสองมือของมัน
ผมมองหน้ามัน หลังจากความอบอุ่นจากแผ่นอกได้หายไปเหลือไว้แค่รมทะเลที่พัดมา
“ปอร์” ว่าไงที่รัก555ผมตอบในใจ
อีกละครับ เสียงเรียกแห่งความหายนะ จะทำเป็นตายก็ไม่ได้ เพราะมันคงรับรู้ถึงแรงเต้นของหัวใจผม
“ปอร์ครับ”
เออออออ กรูรู้แล้วว่ากรูชื่อปอร์ มึงจะเรียกให้ตายกรูก็ยังปอร์เหมือนเดิม ไม่มีทางเปลี่ยนไปเป็น ป๊อป อารียาหรือปอบหยิบ แต่อย่างใด55
“มองหน้าผมหน่อยได้ไหมครับ” เจอคำสั่งของผู้ชายเมื่อไรเป็นต้องทำตามทุกที ใจง่ายที่สุดเลยกรู นี้คือข้อเสียนะครับ ผู้อ่าน ห้ามทำตาม
“รู้ไหม ว่าผมรู้จักปอร์ตอนไหน” ผมคิดอยู่นานเพราะผมไม่รู้ว่าตอนไหน
“มาเอาเนื้อย่างมั้ง” ผมตอบไป ขำไป
“มันนานกว่านั้นครับ” ไอ้ลุงหน้าตาจริงจังมาก ทำให้ผมเริ่มที่จะขำไม่ออกซะแล้ว
อย่านะกรูกลัว ข่มขืนกรูเลยสิ
“ผมรู้จักปอร์นานมาแล้วครับ ใครจะไม่รู้จักปอร์บ้าง ถ้าพูดถึงคณะนี้ ”
รู้จักกรูฝ่ายเดียวละสิมึง กรูรู้จักมึงซะทีไหนล่ะ
“ เจอปอร์ที่มหาลัยผมไม่กล้าที่จะเข้าไปทัก
หรือแม้กระทั้งขับรถผ่านที่ร้านผมไม่กล้าที่จะเข้าไปหาขอ โทษนะครับ”
ไม่เป็นไรที่รักให้อภัย ว่าแต่พร้อมหรือยัง 555
“ตอนนั้นผมไม่สามารถที่จะทำความรู้จักกับใครได้
แต่ตอนนี้ผมพร้อมที่จะรักและทำความรู้จักปอร์แล้ว”
ตายละนี้ถือว่าเป็นคำสารภาพแล้วใช่ไหม...........อย่านะ อย่าช้า
ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ความตื่นเต้นมาอีกล่ะ
“กอล์ฟ นายแน่ใจในคำพูดของตัวเองแล้วเหรอ” ผมเตือนความทรงจำไอ้ลุงให้มันได้สติกับสิ่งที่มันพูดออกมา
“ครับ” เสียงตอบเบา แต่จริงจัง
“กอล์ฟ นายก็เห็นใช่ไหมว่าเรา เป็นแค่คนธรรดมาคนนึงนะ” ผมยืนยันฐานันดรศักดิ์อันต้อยต่ำของตัวเอง
“แล้วผมต่างจากปอร์ตรงไหนล่ะ ถ้าตัดคำนำหน้าออกเราไม่ต่างกันเลยครับ ”
ผมดันตัวเองออกจากอ้อมกอดไอ้ลุง
เสียงคลื่นๆๆๆๆพัดมาเป็นระรอก
“เราไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ ไม่มีอะไรที่เทียบกับนายได้เลยนะ
นายไม่แคร์สายตาคนอื่นที่เขามองเหรอกอล์ฟ บลา บลา บลา
ที่สำคัญเราไม่คิดว่าเอ่อ เราสองคนจะ เอ่อ ไปด้วยกันได้ เพราะ นายเป็นถึง”
ตอนนี้ผมอ้างเหตุผลต่างๆ นานา ไม่ได้แล้ว เพราะปากผมถูกปิดมิดด้วยความริมฝีปากที่อบอุ่นของไอ้ลุงแล้วครับ
การี๊ดกรี๊ด ช้อบชอบ
http://www.youtube.com/watch?v=E79J6wYGk1s&feature=related (ฟังประกอบนะครับ)
ตายแล้วๆ นี้กรูเสียจูบครั้งที่สองแล้วนะ มึงจะมากไปแล้วไอ้ลุง แน่จริงต่อด้วยครั้งที่สามเลยไหม5555
“ปอร์ ผมไม่รู้ว่าที่ผ่านมาคุณคิดยังไงกับผม แต่สิ่งที่ผมจะขอคุณต่อไปนี้
มันมาจากมันมาจากความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ
ผมอยากให้คุณมั่นใจในตัวผม ว่าสิ่งที่ผมแสดงออกต่อคุณมันมาจากความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณจริง ๆ”
ไอ้ลุงสูดลมหายใจเข้าปอดเหมือนกำลังจะปล่อยกำลังภายใน5555
“ผมรักคุณนะ” การี๊ดกรี๊ดๆๆๆๆ ผู้ชายบอกรักแล้ว ครับพี่น้อง
ไอ้ลุงดูจริงจังกับคำพูดของตนเอง ร้อยทั้งร้อยเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เสร็จทุกราย ด้วยอนุภาพแห่งความหล่อของมัน
แต่มันไม่ใช่สำหรับคนสวยแบบผม 555
ผมแกล้งทำเป็นอึ้งไป3 วินาที เพราะรู้อยู่แล้วว่าไอ้ลุงมันจะพูดเรื่องนี้
ผมแค่อยากรู้วิธีการบอกรักของคนสุภาพ อ่อนโยนในแบบมันแค่นั้นเอง 555 ผิดด้วยเหรอครับที่จะเอาการแสดงที่เรียนมามาใช้
อย่างน้อยก็ทำให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าเราไม่คิดจะเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน 555
ผมทำเป็นอึ้งต่อไปเป็นนาทีที่5 และ6
น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากสองตา...........ออสการ์ดารานำชายถูกยัดใส่มือแล้วกรู5555
แล้วผมมีสิทธิ์ที่จะเลือกได้มากว่าหนึ่งข้อไหม นอกจากตกปากรับคำตามที่ไอ้ลุงมันขอ
นาทีที่ 7 และ8 9 10 ตามมาติดๆ
“เรามีสิทธิที่จะเลือกอะไรได้บ้างกอล์ฟ นอกจากตอบตกลง” ผมหาทางเลือกอื่นเพื่อเพิ่มมูลค่าให้ตัวเอง
“อันนี้ตามความรู้สึกจากใจปอร์ ว่าอยากคบกับผมไหม” ไอ้ลุงตอบผม ท่าทางมันลุ้นอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน
หวายไม่เซเยสก็บ้าล่ะคนเรา55
ผมแกะมือของไอ้ลุงที่กำลังบีบที่แขนผมออก สีหน้าไอ้ลุงเปลี่ยนตามแรงแกะนั้น
เหมือนรู้ความหมายของการกระทำ
“ขอโทษนะกอล์ฟนาทีนี้เราไม่คิดว่าเราจะไปด้วยกันได้ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้เรา”
น้ำตาผมไหลรินอาบลงสองแก้ม ผมหมุนตัวแล้วเดินจากไอ้ลุงอย่างช้าๆ
เสียงสะอื้นเริ่มดังขึ้นเรื่อย มันไม่ได้มาจากไอ้ลุงแต่มันมาจากผมแทน แต่มันไม่ใช่เพราะความเสียใจหรอกครับ
ผมไม่รู้ว่าภาพคนที่อยู่เบื้องหลังผมนั้นจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้โลกทั้งโลกอยู่ในกำมือของผมแล้ว จะบีบก็ตาย จะคลายก็ตายยิ่งกว่า55
ผมหันกลับไปมองหน้าไอ้ลุงอีกครั้ง
ตอนนี้ไอ้ลุงทรุดตัวลงคุกเข่า ก้มหน้ามองทราย ราวกับผิดหวังครั้งใหญ่ในชีวิต
ตายละกรู สมบทบาทไปหรือเปล่านี่ น่าจะตอบรับไป ไม่มาเล่นอะไรแบบนี้ สวยเลือกได้จริงๆกรู
ผมเดินกลับไปหาไอ้ลุงอีกครั้ง
ผมสูดลมหายใจเข้าปอดยังกะจะปล่อยพลังกลับไป5555
“นายจะเชื่อเราไหมกอล์ฟ ถ้าเราจะบอกว่านาทีที่เพิ่งผ่านไปนั้น เราหลอกตัวเอง”
ไอ้ลุงมันเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยความดีใจ สองมือมันดึงตัวผมเข้าไปกอด หน้าไอ้ลุงซบที่หน้าท้องผม
“เราพร้อมแล้ว ที่จะเดินไปข้างๆกับนาย” ผมตอบ สองมือผมลูบหัวมันเบาๆ
“ขอบคุณมากครับปอร์ ขอบคุณครับ” เสียงสะอื้นนั้นกลับไม่ได้มาจากผมแล้วในตอนนี้
* แล้วพบกับตอนพิเศษ ตอน เรื่องบนเตียง * /color]
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1205178 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก