วันนี้ผมพึ่งกลับมาจากเที่ยวที่วังน้ำเขียว ( ผาเก็บตะวัน )
ทางกลับบ้านต้องกลับทางด่วนที่ผ่านรังสิต ( ผมโง่ครับไม่รู้ว่าต้องกลับทางนั้น)
พอมาถึงเซียร์รังสิตอยู่ๆๆหัวใจผมก็เต้นแรง พึ่งรู้ว่าตัวเงกำลังจะผ่าน สนามบินดอนเมืองยอมรับตอนนั้น
ตื่นเต้นมาก ( จะได้เห็นที่ทำงานของพี่เป็ดกะพระอ้อยแล้ว
)
พอเห็นสิ่งแรกที่ผมเห็นคือ บ่อน้ำมากมายแต่ผมมองไม่เห็นว่าบ่อไหนมีต้นไม้ที่มีไปนั่งกัน
มองเห็นอาคารมากมายแต่ไม่รู้อาคารไหนที่พวกพี่เคยทำงาน แต่ตอนนันดีใจนะที่ได้ห็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ
ของพี่ๆๆ พอคิดได้ น้ำตาไหนเลย สงสารพี่เป็ด เพราะตอนนี้สนามบินดอนเมืองดูอ้างว้างมาก
จึงทำให้ผมได้ข้อคิดใหม่ๆ ว่าทุกๆสถานที่ทุกๆสิ่งถึงจะสวยหรือไม่สวย ต่างก็อาจจะมีความทรงจำที่มีค่าของใครบางคน
เก็บเอาไว้อยู่
ปล. ผมยังเป็นกำลังใจในการทำงานของพี่เป็ดเสมอและเป็นกำลังกับพระด้วย
( คนในเล้าจะลำคานเราไหมเนี้ย
)
กิ๊ก
หัวข้อ: เรื่องของพี่เป็ดและพระอ้อยมีอิทธิพลกะชีวิตผมด้วย 555 (อ่าน 4693 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก