ขอบอกว่าช่วงนี้ ม. เลื่อนเปิดไร้กำหนด...แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกานเลย
ผมนอนอ่านเซงเป็ดของพี่นัท เพิ่งจะจบรอบ2 น้ำตานองหน้าเลย
กะว่าจะอ่านแล้วนอนฝันดี มีคนมาปัดยุงบ้างไรบ้าง....แต่ก็...
อีกทั้ง พาลนอนไม่หลับมากกว่าเดิมอีก...เพราะทั้งเศร้าและตื้นตันไปพร้อมๆกาน
ซึ้ง ซึ้ง....มาก ถึงมากที่สุด (หนังสือพี่เป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิตที่อ่านจบ
ขนาดหนังสืออ่านนอกเวลาสมัยเรียนยังไม่เคยคิดจะแตะเลย)
อ่านแล้วรู้สึกดีมาก อยากมีใครสักคนบ้าง...ผมจะขอคอยติดตามดูเรื่องราวของพี่ๆ
ขอเปงกำลังใจให้พี่อีกคนนะ...สู้ สู้
