CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 00:57:29

หัวข้อ: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 00:57:29

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

--------------------------------------------------------------------------------

มีคนเคยบอกผมว่าความจริงกับความฝันนั้นหายากที่จะไปด้วยกันได้

   หากคิดจะทำสิ่งที่รัก ก็ต้องเผชิญกับความจริงที่โหดร้าย

   หากเลือกที่จะปลอดภัย ก็ต้องเฝ้ามองผู้คนที่ทำตามฝันสำเร็จ

   ผมเป็นประเภทหลัง...คนที่ได้แต่มอง

   “วันนี้อยู่กะดึกเหมือนกันเหรอชา”ผมหันไปตามเสียงเรียก เจอกับอนุธินเพื่อนร่วมมหาลัยผมเอง

   “อืม”ผมตอบรับอย่างไม่ใส่ใจ หยอดเหรียญกดกาแฟกระป๋องสีเขียวออกมา

   “ขออย่าให้มีเคสหนักๆเลยว่ะ วันนี้คนเข้ากะมีแต่พวกเด็กใหม่ทั้งนั้น”ผมฟังมันบ่นไปตามเรื่องตามราว ปากทำเสียงอืมตอบรับ ในสมองนึกถึงเคสที่ต้องดูแลเป็นพิเศษคืนนี้

   “ขอตัวก่อนนะ”ผมตัดสินใจขอตัวเดินหนีมาเสียดื้อเพราะรำคาญเต็มที ความเครียดมันสะสมได้ง่ายเสียจนไม่ต้องให้ใครมาช่วยเพิ่มหรอก

   ผมเดินตรวจเช็กคนไข้ด้วยตนเอง ให้ตายเถอะ บางทีผมว่าผมควรจะมีจิตแพทย์ประจำตัวอย่างที่ใครๆแนะนำเสียที ยิ่งเห็นคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียงไม่รู้จบแบบนี้ทำผมหดหู่ไปเลย ความรู้สึกยินดีจะเกิดขึ้นแวบเดียวเมื่อพบว่าคนไข้อาการดีขึ้นหรือเมื่อนำชื่อที่หายไปไปถามกับพยาบาลแล้วได้คำตอบว่าคนไข้กลับบ้านไปแล้ว

   “สวัสดี”ผมสะดุ้งเมื่อคนไข้รายหนึ่งที่คิดว่าหลับแล้วทักขึ้นมา

   “สวัสดี หมอนึกว่าคุณหลับแล้วเสียอีก”ผมเอ่ย

   นัยน์ตาสีนิลวาวขึ้นเมื่อแสงจากประตูกระทบเข้า

   “หลับแล้วตื่นแล้ว หมอเข้ามาคุยเป็นเพื่อนผมได้ไหม?”

   ผมขมวดคิ้วแบ่งรับแบ่งสู้ไปว่าต้องไปตรวจคนไข้ให้หมดก่อน เมื่อครบทุกคนผมก็แวะไปถามพยาบาลเกี่ยวกับคนไข้รายนั้น

   “อ๋อ ห้อง12น่ะเหรอคะ เพิ่งเข้ามาวันนี้เองค่ะ เห็นว่าขากับมือหัก”ผมพยักหน้า เฝือกสีขาวนั่นเตะตาผมพอสมควร
   ผมตัดสินใจเข้าไปนั่งคุยเป็นเพื่อนตามคำขอ นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักกับคามิน



   “สรุปว่าหมอมาเป็นหมอเพราะได้แรงบันดาลใจจากพ่อสินะ”คามินสรุปหลังจากผมเล่าจบ ผมพยักหน้ายิ้มๆ อันที่จริงต้องบอกว่าผมมาเป็นหมอเพราะพ่อเป็นตังหาก บางคนอาจคิดว่าต่างกันตรงไหน แต่มันต่างครับ...

   คามินบอกว่าตนเองเป็นจิตรกรส่วนพนักงานส่งพิซซ่าเป็นอาชีพเสริมแม้ว่าเขาจะทำมันเป็นงานประจำก็ตาม

   “ผมอยากเป็นนักวาดรูปดังนั้นไอ้ส่งพิซซ่าก็ต้องเป็นงานเสริมระหว่างรอให้รูปผมสิดังสิหมอ”เขาโอ่

   “ไว้ถ้าดังแล้วอย่าลืมบริจาครูปให้โรงพยาบาลบ้างล่ะ”ผมแซว การแวะมาคุยกับเขาดูจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันผมไปโดยไม่รู้ตัว

   “แน่นอน ผมจะให้รูปหมอเป็นพิเศษเลย”เขาฉีกยิ้มกว้างจนผมอดจะยิ้มตามไม่ได้ ความคิดแง่บวกของเขาทำให้ผมรู้สึกมีกำลังใจขึ้นจนเพื่อนร่วมงานบางคนทักว่าผมดูหน้าตาสดใสขึ้น

   “ทำไมหมอถึงชื่อมณฑิชาล่ะ?”ผมเล่าว่าเป็นธรรมเนียมของครอบครัวที่จะให้ลูกชายคนโตชื่อคล้ายกับผู้หญิงเป็นการแก้เคล็ด

   “แปลว่าผู้มีความรู้ที่อ่อนโยน”พอผมบอกคำแปลเขาก็หัวเราะทันที

   “ผะ ผมแค่ คิ คิดว่ามันเหมาะกับหมอดี”เขากลั้นหัวเราะเมื่อเห็นว่าหน้าผมเริ่มบูดขึ้น

   “ทีนายล่ะ คนไทยแท้ๆแต่ดันชื่อคามินอย่างกับฝรั่ง”

   คามินยิ้ม “โธ่หมอ ชื่อผมออกจะอินเตอร์ดีออก แปลว่าบรรลุถึงแต่ถ้าแปลให้เพราะๆก็ถึงฝัน”

   ถึงฝัน...ช่างเป็นชื่อที่เหมาะกับเจ้าตัวจริงๆ คนที่มีฝันและพยายามที่จะไปให้ถึง...

   
   “หมอดูเครียดจังวันนี้ มีอะไรหรือเปล่า”ผมลูบหน้าตัวเอง

   “นิดหน่อยน่ะ...คงเพราะช่วงนี้ต้องเข้ากะดึกอย่างวันนี้บ่อย”

   นัยน์ตาคมหรี่มองอย่างรู้ทันว่าไอ้นิดหน่อยน่ะไม่นิด

   “หมอ...”คามินลากเสียงยาว

   “ดูแล้วท่าทางอีกไม่นานนายคงจะหายออกจากโรงพยาบาลได้แล้วล่ะ”ผมเสหยิบผลการตรวจของวันนี้ขึ้นมา

   “หมอไม่คิดจะเล่าให้ผมฟังจริงๆน่ะเหรอ ผมนึกว่าเราสนิทกันเสียอีก”ผมชะงัก สนิทงั้นรึ...การที่ผมแวะมานั่งคุยตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเรียกว่าสนิทได้ไหมนะ...

   “เดี๋ยวผมจะไปชงกาแฟทานอยากได้อะไรไหม”ผมเลี่ยงไม่ตอบ

   “ถ้าหมอไม่นับผมเป็นเพื่อนก็ไม่เอา”เขากล่าวเสียงขุ่น กอดอกมองมาที่ผมพลางทำแก้มป่องเหมือนเด็กเล็กๆ

   “มาเป็นเพื่อนคุยให้ตั้งนานนี่ไม่เรียกเพื่อนเหรอคามิน?”ผมเอ่ย ทั้งๆที่เจ้าตัวอ่อนกว่าผมแค่สี่ปีแต่ทำไมบทจะเป็นผู้ใหญ่ก็ดูน่านับถือแต่พอทำตัวเป็นเด็กก็ดูน่าเตะแบบนี้นะ

   “ตกลงหมอนับผมเป็นเพื่อน?”

   ผมพยักหน้าไป

   “แล้วเป็นเพื่อนสนิทไหม?”

   ผมชะงักแล้วตอบตามตรง “ไม่รู้สิ”

   คามินถอนหายใจ “ผมรู้เรื่องหมอจนแทบจะเอาไปเขียนชีวประวัติได้แล้วก็ถือว่าผมสนิทกับหมอแล้วกัน”

   “ขนาดนั้นเชียว?”

   “จะให้ผมร่ายประวัติหมอให้ฟังไหมล่ะ?”โดยไม่รอคำตอบเจ้าตัวก็ทำตามที่พูดจริงๆตั้งแต่วันเกิดกระทั่งเกรดตอนจบผมเขายังรู้  ผมถึงกับอึ้งว่าเพียงแค่เดือนเดียวแต่คามินกลับรู้จักตัวผมยิ่งกว่าเพื่อนบางคนที่รู้จักกับผมเป็นปีๆเสียอีก

   “พอๆ เอาล่ะสนิทก็สนิท แล้วนายจะเอาอะไร นมอุ่นๆสักแก้วไหม?”ผมตัดบท

   “นม? หมอเห็นผมเป็นเด็กหรือไงกัน”ชายหนุ่มผิวคล้ำโวยวาย

   “ถ้านายกินกาแฟเหมือนหมอจะนอนไม่หลับเอานะ”ผมปลอบ

   “ไม่หลับก็ไม่หลับสิ ยังไงหมอก็อยู่เป็นเพื่อนผมอยู่แล้วนี่นา หลับตอนกลางวันก็ได้”

   ผมส่ายหน้า ลุกไปชงกาแฟและชงโอวัลตินให้คามิน

“ถ้าผมออกไปแล้วจะได้เจอหมออีกไหมเนี่ย”

ผมยิ้ม “จะสั่งพิซซ่ามาตอนนายทำงานอยู่ดีไหมล่ะ?”

“เอาสิหมอ”เขารับคำอย่างว่าง่ายขณะยอมจิบโอวัลตินแต่โดยดี

ผมหันไปมองพระจันทร์ที่เห็นเพียงนิดเดียวเพราะหน้าต่างบังจึงลุกไปยืนข้างหน้าต่าง

“ท้องฟ้าคืนนี้เป็นไงบ้างเหรอหมอ?”

“พระจันทร์กำลังเต็มดวง ฟ้ามีเมฆบ้าง ดาวก็เห็นอยู่ไม่กี่ดวงเพราะแสงไฟมันสว่างแข่งหมด”

คามินวางแก้วในมืออย่างเบามือจนแทบไม่มีเสียง “หมอพูดเหมือนพยากรณ์อากาศพิกลนะรู้ไหม”

   ผมหัวเราะรับคำวิจารณ์นั้น

   “คนเป็นหมอนี่ผิวขาวกันซะส่วนใหญ่เนอะ”เขาทัก

   “ไม่รู้สิ คงเพราะผมไม่ค่อยได้ออกไปไหนด้วย ”ผมกล่าว ปกติถ้ามีเวลาพักผมมักจะอยู่บ้านมากกว่าออกไปสังสรรค์ทำให้ผิวขาวตามเชื้อจีนทางมารดายิ่งขาวเข้าไปอีก

   “เทียบกับหมอแล้วผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนิโกรได้เลยนะเนี่ย”แขนที่ยื่นมานั้นคล้ำแบบคนออกแดดจนเป็นสีช็อคโกแลต

   “งั้นของหมอก็กลายเป็นเผือกเหมือนกันนั่นแหละ”

   “รอให้ผมออกจากโรงพยาบาลนะจะพาหมอเที่ยวจนผิวเปลี่ยนสีเลย”ผมหัวเราะไม่พูดอะไรใจตอนนั้นคิดว่าพอคามินหายดีชีวิตผมก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม

   ...ผมคิดผิด...

   ไม่ใช่ว่าคามินเขากลับมาพาผมไปเที่ยวเปลี่ยนสีผิวอย่างที่เจ้าตัวเคยกล่าวไว้แต่หลังจากที่เขาออกจากโรงพยาบาลไปผมก็รู้ว่าผมเปลี่ยนไปแล้ว ผมไม่สามารถนั่งเป็นเวรกะกลางคืนโดยไม่นึกถึงช่วงเวลาที่คุยกับคนไข้มีเฝือกสีขาวได้ ผมไม่สามารถมองดูรูปวาดบนผนังโดยไม่นึกถึงคนที่โอ่ว่าตัวเองจะเป็นจิตรกรชื่อดังได้ ผมไม่สามารถดื่มโอวัลตินร้อนโดยไม่นึกถึงคืนวันที่ผมเหย้าแหย่กับเขาได้

   ผมไม่อาจลืมคามินได้...

------------------------------------------------

Talk :

เฮ ปีใหม่แล้ว~ (ได้ข่าวว่าจบเดือนแล้วเพิ่งแต่งเรื่องนี้จบ)

เรื่องนี้ต่ายแต่งข้ามปีเลยค่ะ อันที่จริง...เริ่มแต่งพร้อมๆกับ มอง อีกแต่เรื่องนี้หัวมันตันเลยหยุดแต่งไปนานพอดูเพิ่งมาเริ่มแต่งต่อเมื่อวันก่อนเองค่ะ 555+

แอบเห็นว่ามีคนโหวตเรื่องต่ายในเซ็งเป็ดอวอร์ดด้วย ขอบคุณมากค่ะไม่นึกว่าจะเข้าตาใครด้วย ฮะๆ(แต่ลืมแล้วว่าใครโหวตให้ แหะๆ)

ใครที่เพิ่งเข้ามาอ่านนิยายต่ายครั้งแรกแล้วอยากลองอ่านเรื่องอื่นก็เชิญที่

เรื่องสั้น
set คนไทยล้วน

ซีรีย์ Be step
 มอง   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9745.0)
 สบตา   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11597.0)
 จับมือ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12392.0)

 มุมมองของคนสามคน  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=16494.0)

Set ชาวต่างชาติ / มีตัวละครต่างชาติเป็นตัวเอก
 If only...(จบสั้นจริงๆนะ)  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13478.0)

 Cupid Dart   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=17798.0)

Just another Halloween day  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=19398.0)

Wednesday’s story (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31054.0)

 He's mine!  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32224.0)

Set ชุดเรื่องสั้น (คือธีมเดียวกันแต่แต่ละเรื่องสามารถเป็นเอกเทศด้วยตนเองค่ะ แนะนำให้อ่านเรียงเพราะบางครั้งต่ายจะเอาตัวละครเก่ามาเขียนใหม่)
ชุดเรื่องสั้น : Story from song
 พี่ชาย (จบสั้นมาก-มากที่สุด)   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13786.0)
 คนไม่มีเสน่ห์   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15595.0)
 ฉันรักของฉันจริงๆ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13865.0)
 อย่าถาม  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15596.0)

 ชุดเรื่องสั้น หอโคมม่วง   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21605.0)

เรื่องยาว (ยังไม่จบ)
 The Tales Of Greek Gods, ไดโอนิซัส-เฮฟีทัส   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=14013.0)

 What the…?!  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13756.0)

 ไม่ต้องมีเหตุผลระหว่างเรา  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29337.0)

 ต้องตา...ต้องใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32126.0)

ปล. ชื่อเรื่องนี้คิดยากมาก - -' สิ้นคิดยิ่งกว่าเรื่องข้างบนอีก (บางคนอาจคิดว่าชื่อข้างบนสิ้นคิดกว่า 555+)

แต่จริงๆนะ ต่ายคิดแทบไม่ออกว่าจะตั้งชื่อเรื่องนี้ว่าอะไร มันแบบ...ไอ้นั่นก็ซ้ำกับคนอื่น นี่ก็ไม่เข้า อันนี้พอเข้าสุดที่นึกออกแล้ว เอาเป็นว่าสนใจเนื้อเรื่องมากกว่าชื่อเรื่องกันเถอะค่ะ!!!

ปล.2 ต่ายเพิ่งไปแข่งแรลลี่แต่งเรื่องยาวมาล่ะ เพิ่งแต่งนิยายเรื่องยาวให้จบได้ครั้งแรกในชีวิต ตื่นเต้นๆ (สังเกตว่าที่ลงมานี่เรื่องสั้นหมด =w= )

ปล.3 ต่ายลงพยายามลงวันละตอนนะคะ ประมาณ3-4ตอนคงจบมั้ง? ต่ายใช้วิธีกะเอาว่าตัดตรงนี้ดีทีละ3-4หน้าได้ ;p

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 01-02-2010 16:09:38

เข้ามาเจิมเรื่องใหม่
หุหุ

 :L2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 01-02-2010 16:13:36

จะเศร้าไม่อะ อยากเชียร์คู่ี้นี้  :m3:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: สาวบ้านนอก ที่ 01-02-2010 16:34:37

มาอ่านเรื่องคุณหมอค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 01-02-2010 18:19:55

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: Sameejaejung ที่ 01-02-2010 19:20:26

 :L2:

จิ้มเรื่องใหม่คร่า

 :mc4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 01-02-2010 20:27:11

 :L2: บวก 1แต้มเป็นกำลังให้เรื่องใหม่ค่ะ

เริ่มต้นดูเศร้าๆ อึมครึมยังไงไม่รู้
จบจะเศร้ามั้ยเนี่ย

ปล คุณต่ายไม่เอาเรื่องยาวที่แต่งแล้วมาลงให้อ่านกันที่นี่บ้างหรือคะ?

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 21:44:49

อ้างจาก: lizzii ที่ 01-02-2010 16:09:38  

เข้ามาเจิมเรื่องใหม่
หุหุ

 :L2:

ขอบคุณค่า~ ผู้อ่านรายแรก อิๆ  :กอด1:

อ้างจาก: dahlia ที่ 01-02-2010 16:13:36  

จะเศร้าไม่อะ อยากเชียร์คู่ี้นี้  :m3:

เจอกันอีกแล้ว สวัสดีค่ะคุณดาเลีย

เรื่องนี้ไม่เศร้าค่ะ ออกแนวดราม่าหวานๆมากกว่า เรื่องนี้ส่วนตัวรู้สึกออกแนวผู้ใหญ่มากกว่าวัยรุ่นนะถ้าเทียบกับพวกปุ่น^^

อ้างจาก: คิคิคุคุ ที่ 01-02-2010 16:34:37  

มาอ่านเรื่องคุณหมอค่ะ :L2:

ยินดีต้อนรับค่ะ^^

อ้างจาก: cavalli ที่ 01-02-2010 18:19:55  

:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

ประทัดเต็มเลย=w=~

ใส่คำพูดบ้างก็ได้นะคะ แหะๆ

อ้างจาก: kochinaka ที่ 01-02-2010 19:20:26  

:L2:

จิ้มเรื่องใหม่คร่า

 :mc4:

ขอบคุณค่า~ :กอด1:

อ้างจาก: namtaan ที่ 01-02-2010 20:27:11  

:L2: บวก 1แต้มเป็นกำลังให้เรื่องใหม่ค่ะ

เริ่มต้นดูเศร้าๆ อึมครึมยังไงไม่รู้
จบจะเศร้ามั้ยเนี่ย

ปล คุณต่ายไม่เอาเรื่องยาวที่แต่งแล้วมาลงให้อ่านกันที่นี่บ้างหรือคะ?

ขอบคุณสำหรับคะแนนนะคะ^^

ถือว่าถูกค่ะ สีของเรื่องนี้ดูออกเทาๆหน่อยแต่จะมีสีอื่นเจือบ้าง

จบไม่เศร้าค่ะ แต่ไม่ถึงกับหวานมาก ส่วนเรื่องยาวนี่เดี๋ยวขอรอให้การทายนักเขียนทางนั้นจบลงก่อนแล้วจะเอามาลงค่ะ

มันก็ไม่ยาวมากหรอกค่ะ ตอนนี้13ตอนจบ+ตอนพิเศษอีกหน่อย ถ้ารีไรท์อาจจะยาวขึ้นกว่านี้


รักคนเม้นต์ทุกคนเลย จุ๊บๆ :-[

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่1 (1/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 21:47:15

ตอน2

ผ่านมาครึ่งเดือนแล้วนับแต่คามินออกจากโรงพยาบาลไป ผมเดินไปลาพยาบาลเมื่อหมดกะของผม เมื่อครู่มีอุบัติเหตุรถชนหมอไม่พอผมจึงต้องเข้าไปช่วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ มองนาฬิกาก็เย็นแล้วมิน่าถึงหิวจัง

“คุณหมอคะมีคนฝากของมาให้ค่ะ”ผมขมวดคิ้วสงสัยเมื่อพยาบาลก้มลงไปหยิบของบางอย่างใต้
เคาน์เตอร์ “น่าจะยังร้อนๆอยู่นะคะ เสียดายคลาดกับคุณหมอไปนิดเดียวเอง”

   ผมเบิกตากว้างมองของที่ฝากมาอย่างตะลึง “เพิ่งคลาดกันใช่ไหมครับ!”

   “คะ ค่ะ”ผมใช้บันไดหนีไฟวิ่งลงอย่างรวดเร็วเพราะลิฟท์ไม่ทันใจพอแต่ก็ยังช้าไป มอเตอร์ไซด์ที่เจ้าของใส่เสื้อแจ็กเก็ตสีแดงสัญลักษณ์ของร้านพิซซ่าได้จากไปแล้ว

   ผมกลับขึ้นวอร์ดอย่างซึมๆ รับของจากพยาบาลที่มองอย่างสนอกสนใจกลับบ้านไป ในถุงมีพิซซ่าถาดกลางสองถาดพร้อมไก่ พาสต้าและเป๊บซี่  ผมมองหาการ์ดหรืออะไรสักอย่างนอกจากอาหารแต่ก็ไม่มี

เฮ้อ...นี่ผมกำลังหวังอะไรเนี่ย ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเยอะขนาดนี้เจ้าตัวคงเจตนาจะให้ผมแบ่งกับทุกคนแต่ผมดันเอากลับมาหมดเลยเสี่ยนี่...แต่ยังไงก็กลับไปไม่ได้แล้ว ช่างมันเถอะ

จังหวะที่กำลังจะเริ่มทานเสียงกริ่งก็ดังขึ้น ผมสบถอย่างหัวเสียเดินไปเปิดประตูด้วยสีหน้าบูดบึ้งเต็มที่“เซอร์ไพร์ซ”ผมยืนอย่างตกตะลึงเมื่อพบคนๆหนึ่งยืนยิ้มตรงหน้าพร้อมดอกไม้ช่อเล็กขนาดเท่าสองกำปั้น

“คา...มิน...”

“หมอทานพิซซ่าที่ผมฝากไว้หรือยัง จริงๆผมจะรอหมอนะนั่นแต่พยาบาลบอกว่าไม่รู้จะออกจากห้อง
ผ่าตัดเมื่อไหร่ผมเลยฝากของไว้แล้วบึ่งรถไปซื้อดอกไม้ให้หมอเนี่ยเลยคลาดกันเลย”คามินตัวเป็นๆกล่าวเจื้อยแจ้วพลางยื่นดอกไม้ให้ผม

   “กุหลาบ?”ผมมองกุหลาบหนูหลากสีในห่อหนังสือพิมพ์อย่างงุนงง จังหวะนั้นคามินก็แทรกตัวผ่านเข้ามาพร้อมวิ่งไปที่โต๊ะอาหาร

   “ดีจังหมอยังไม่ได้เปิดถาดนี่”คามินกล่าวเมื่อเห็นว่าสก็อตเทปยังไม่ถูกแกะ

   “ทำไม?”ทำไม...คำถามเดียวที่รวมข้อสงสัยทั้งหมดของผมไว้

   ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่? ทำไมต้องทำท่าโล่งใจที่ผมยังไม่เปิดถาด? ทำไมถึงให้กุหลาบผม? ทำไม...ถึงเพิ่งมา?

   “หมอนั่งสิ”คามินกล่าวอย่างกระตือรือร้น ผมทรุดตัวลงนั่งฝั่งตรงข้าม “หมอเปิดถาดนี้นะครับ”

   “เอ๋?”ผมเปิดถาดที่คามินเลื่อนให้ด้วยความรู้สึกแปลกๆก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเปิดเจอความว่างเปล่าพอจะขยับปากบอกคามินก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง “นี่มัน...”

ภาพวาดจากสีโปสเตอร์สีสดแบ่งเป็นสองฝั่งรูปท้องฟ้าตอนกลางวันและกลางคืน ตรงกลางของทั้งสอง
ภาพจะมีคนตัวเล็กสองคนยืนจับมือกันอยู่

   “เผอิญผมยุ่งๆเลยยังพาหมอไปเปลี่ยนสีผิวไม่ได้ก็ไปเที่ยวด้วยกันในภาพก่อนนะหมอนะ”คามินกล่าว
อย่างเขินๆ

   “ผมชอบมากขอบคุณนะ”ทั้งๆที่เป็นภาพที่วาดลงบนกล่องพิซซ่าแท้ๆแต่ผมกลับชอบมันยิ่งกว่าภาพที่วาดบนผ้าใบราคาแพงเสียอีก

   “งั้นเรามาทาน...หมอ!”เสียงคามินร้องอย่างตื่นตระหนกเมื่อน้ำตาเจ้ากรรมไหลลงมาผิดเวลา

   “อา...ขอโทษนะ นายกินไปก่อนได้เลยเดี๋ยวผมมา”ผมปาดน้ำตาวิ่งเข้าห้องน้ำ คงเพราะผมอยู่ตัวคนเดียวมานานเกินไปแน่ๆ พอคามินมาทำดีด้วยอารมณ์เหงาผสมตื้นตันเลยพุ่งปรี่ขึ้นมาจนเก็บไว้ไม่อยู่

   “หมอ!”

   ท่าทางผมจะทำให้เขาเป็นกังวลน่าดู คามินเคาะประตูปังๆจนผมต้องล้างหน้าลวกๆแล้วเปิดประตูออกไป ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรก็ถูกรวบตัวเข้าไปกอด

   “เฮ้ย!”

   “อย่าร้องไห้สิ”เสียงอู้อี้บวกกับไหล่ที่สั่นเทาทำให้ผมรู้ว่าคนตรงหน้ากำลังร้องไห้อยู่เช่นกัน

   “เฮ้ๆ ไหงนายถึงร้องไห้กับผมล่ะ”ผมกล่าว ลูบหลังคามินเบาๆอดที่จะอมยิ้มไม่ได้ คนเป็นศิลปินเขาเป็นอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่านะ? นี่คงจะเห็นผมร้องไห้เลยร้องตามสินะ

   “ก็หมอร้องไห้”นั่นปะไร...คามินเงยหน้าขึ้นสบตาผม

   “ตาแดงเป็นกระต่ายแล้ว”ผมยิ้มแซว

   “หมอก็ตาแดงพอกันแหละ”แล้วเราก็หัวเราะด้วยกัน ผมจูงมือพาคามินมาล้างหน้าในห้องน้ำก่อนจะส่งผ้าเช็ดหน้าให้ พวกเราเดินกลับไปทานพิซซ่าที่เริ่มเย็นชืดแต่กลับเป็นมื้อที่อร่อยที่สุดในรอบปีสำหรับผมก็ว่าได้

   ขณะทานคามินก็บอกว่าเขาลาออกจากร้านพิซซ่าแล้ว ตอนนี้เขาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านแห่งหนึ่งใกล้ๆโรงพยาบาล

   “ผมจะได้เจอหมอสะดวกขึ้นไง”คามินยิ้มกว้าง ผมรู้สึกหน้าร้อนผะผ่าว นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย?

   หลังจากนั้นผมก็เจอกับคามินบ่อยขึ้น เขาจะเอาอาหารกลางวันมาให้ผมทุกเที่ยงแล้วเราจะไปนั่งทานที่สวนด้วยกัน พวกเรานัดเจอกันทุกครั้งที่ว่าง แต่ปกติจะไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะไม่ก็มาที่บ้านผมอย่างเช่นวันนี้ที่พวกเราตกลงมาสวนรถไฟ

   “นายเคยลงเรียนพวกโฟโต้ชอปไหม?”ผมถามขึ้นในวันหนึ่งหลังจากสังเกตว่าคามินเป็นประเภทสเก็ตภาพสวยกว่าลงสี

   “ไม่ล่ะหมอ คอร์สนึงแพงจะตายผมเอาเงินไปซื้อของวาดภาพดีกว่า”คามินตอบแต่สายตามองไปที่ภาพทิวทัศน์ข้างหน้าเป๋ง วันนี้ผมกับเขามาขี่จักรยานเล่นกัน พอเจอวิวเหมาะๆพวกเราก็จะหยุดพักให้คามินเสก็ตภาพแบบนี้

   “ผมออกเงินให้ไหม ตอนนี้พวกอนิเมชั่นก็น่าสนใจ ทำภาพไซไฟแบบในหนังไง”ผมแนะนำ

   คามินชะงักกึกเอ่ยเสียงเรียบ “ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ แดดเริ่มมาแล้วเราย้ายที่กันเถอะ”

   ผมลุกขึ้นตามอย่างงงๆ นี่คามินโกรธผมเหรอ? วันนั้นทั้งวันพอผมถามหรือชวนคุยก็จะได้รับคำตอบแบบถามคำตอบคำจนอดจะอึดอัดไม่ได้

   “บายครับ”คำลาที่ทำให้ผมเม้มปากแน่น ปกติคามินมักจะเอ่ยลาด้วยรอยยิ้มสดใสไม่ใช่สีหน้าเรียบเฉยแบบนี้ พร้อมจะยิ้มโบกมือพูดว่าเจอกันใหม่พรุ่งนี้หรืออยากอยู่กับผมต่อ...

   “พรุ่งนี้...”ผมเอ่ยขึ้นอย่างลังเล

   “พรุ่งนี้ผมอาจจะยุ่งๆเพราะมีคนขอลาถ้ายังไงคงไม่ไปหานะครับ”

   ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ พอกลับถึงบ้านผมก็ครุ่นคิดถึงเหตุการณ์วันนี้ ปกติมีแต่คามินที่มาหาตอนเที่ยงแต่พรุ่งนี้เขาไม่ว่าง...บางทีถ้าผมเป็นฝ่ายไปหาที่ร้านเขาอาจจะดีใจก็ได้!

------------------------------------------

Talk :

มินมันดูติสๆเนอะ...

ใครที่ไปเจอเรื่องนี้ลงที่อื่นแล้วเห็นจำนวนหน้าในตอนไม่เท่ากันอย่าตกใจค่ะ ต่ายจงใจ แหะๆ

แบบว่าอยากยืดเวลาลงในบอร์ดนี้ให้นานๆหน่อย~

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 01-02-2010 22:09:25

^
^
ขยันลง ก็ขยันอ่าน  :laugh:

ดีใจที่ไม่จบเศร้าจ้า (ถึงจะไม่หวานจัดก็เหอะ)

 :กอด1:  ขอบคุณคุณต่ายจ้า รอเรื่องยาวด้วยนะจ๊ะ จุ๊บๆ

------------------------------------------------

คามินต้องไม่พอใจเรื่องที่คุณหมอบอกว่าจะออกเงินค่าเรียนให้แน่เลย
คุณหมอก็หวังดี แต่มองอีกด้าน ใจเขา ใจเรา คามินทำใจลำบาก
คุณหมออยู่คนเดียวมานานเกินไปแล้วจริงๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 22:35:11

อ้างจาก: namtaan ที่ 01-02-2010 22:09:25  

^
^
ขยันลง ก็ขยันอ่าน  :laugh:

ดีใจที่ไม่จบเศร้าจ้า (ถึงจะไม่หวานจัดก็เหอะ)

 :กอด1:  ขอบคุณคุณต่ายจ้า รอเรื่องยาวด้วยนะจ๊ะ จุ๊บๆ

------------------------------------------------

คามินต้องไม่พอใจเรื่องที่คุณหมอบอกว่าจะออกเงินค่าเรียนให้แน่เลย
คุณหมอก็หวังดี แต่มองอีกด้าน ใจเขา ใจเรา คามินทำใจลำบาก
คุณหมออยู่คนเดียวมานานเกินไปแล้วจริงๆ

เช่นกันค่ะ มีคนอ่าน+เม้นต์ต่ายก็ลง 555+

ถือว่าถูกค่ะมินเขาโมโหว่าเห้นว่าเขาไม่มีปัญญาหาเงินเรียนเองใช่มั้ยอะไรแบบนั้น

ชาก็พูดไปไม่ทันคิดจริงๆนั่นแหละค่ะว่ามันเหมือนดูถูกกัน มินมันติสๆเลยฉุนกึกกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 01-02-2010 22:48:26

เป็นกำลังใจ   :L2:
ขอร้อง ไม่เศร้านะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 01-02-2010 22:56:22

คุณกระต่ายบอกว่า เรื่องนี้จบไม่เศร้า แต่ก็ไม่หวานมาก  ก็ยังดีค่ะ จะได้ตั้งใจเชียร์คู่นี้ซะเลย น่ารักดี


ปล. สวัสดีค่ะคุณกระต่าย เพิ่งเห็นเรื่องเลยเพิ่งได้อ่านค่ะ

คุณกระต่ายลงเรื่อง ก็อ่านอยู่แล้วค่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 01-02-2010 23:00:23

ยังดีที่จบไม่เส้า :)

รอตอต่อไป ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 01-02-2010 23:12:58

อ้างจาก: Little Devil ที่ 01-02-2010 22:48:26  

เป็นกำลังใจ   :L2:
ขอร้อง ไม่เศร้านะ

ก็...ไม่ได้เศร้านะคะ จบแบบคู่กันแต่สีของเรื่องมันออกเทาๆเอง

อ้างจาก: dahlia ที่ 01-02-2010 22:56:22  

คุณกระต่ายบอกว่า เรื่องนี้จบไม่เศร้า แต่ก็ไม่หวานมาก  ก็ยังดีค่ะ จะได้ตั้งใจเชียร์คู่นี้ซะเลย น่ารักดี


ปล. สวัสดีค่ะคุณกระต่าย เพิ่งเห็นเรื่องเลยเพิ่งได้อ่านค่ะ

คุณกระต่ายลงเรื่อง ก็อ่านอยู่แล้วค่ะ  :o8:

 :กอด1:  แหม...ถึงจะจบเศร้าก็เชียร์เถอะค่ะ เพราะบางทีต่ายอาจกลับไปแก้ได้ 555+

อ้างจาก: lizzii ที่ 01-02-2010 23:00:23  

ยังดีที่จบไม่เส้า :)

รอตอต่อไป ๆๆๆ

ตอนต่อไปรอวันพรุ่งนี้นะคะ ลงวันละตอน><

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 02-02-2010 08:54:52

คุณกระต่ายมาต่อเรื่องใหม่ ดีใจจังเลย  เราเพิ่งจะตามมาอ่านค่ะ

โถคามิน แหม ชื่อเป็นพระเอ๊กพระเอก อย่าไปโกรธคุณหมอเลย เธอคงไม่เข้าใจเรื่องศักดิ์ศรีอะไรนั่นหรอกนะ อย่าคิดมากสิ  ดูสิคุณหมองงแล้ว

ปล. ยังคิดถึงปุ่นกะเขมอยู่เลย

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 02-02-2010 19:57:12

เพิ่งมาอ่านครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-02-2010 20:43:08

อ้างจาก: น้ำค้าง ที่ 02-02-2010 08:54:52  

คุณกระต่ายมาต่อเรื่องใหม่ ดีใจจังเลย  เราเพิ่งจะตามมาอ่านค่ะ

โถคามิน แหม ชื่อเป็นพระเอ๊กพระเอก อย่าไปโกรธคุณหมอเลย เธอคงไม่เข้าใจเรื่องศักดิ์ศรีอะไรนั่นหรอกนะ อย่าคิดมากสิ  ดูสิคุณหมองงแล้ว

ปล. ยังคิดถึงปุ่นกะเขมอยู่เลย

ปุ่นกับเขมรอก่อนนะคะ ให้เขาไปสวีทกันสองคนไปก่อนมาแอบส่องคู่นี้แทนไปก่อนนะคะ ฮะๆ

อ้างจาก: thaitanoi ที่ 02-02-2010 19:57:12  

เพิ่งมาอ่านครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

ค่า ยินดีต้อนรับค่ะ>< ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่2 (1/02/2010) up!!!!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-02-2010 20:47:22

ตอน3 


“สวัสดีครับ กี่ท่าน...หมอ!”คามินทำหน้าตกใจเมื่อเห็นผม

“สองครับ”ผมยิ้มกว้างส่งให้คามินที่พาพวกผมไปที่โต๊ะ ตอนแรกผมกะจะมาคนเดียวแต่เผอิญวรุฬหมอรุ่นน้องที่ผมเคยเป็นที่ปรึกษาให้แวะมาเยี่ยมผมเลยชวนมาทานข้าวด้วยกันเสียเลย

วันนี้ถือเป็นวันที่ดีทีเดียวสำหรับผม ได้เห็นภาพคามินตอนทำงานดูแปลกใหม่ดีอีกทั้งได้เจอกับวรุฬที่ไม่ได้เจอมานานด้วย เสียดายแต่หลังจากมารับออเดอร์แล้วผมก็ไม่ได้จังหวะคุยกับคามินเลย

พอกลับถึงบ้านผมก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นร่างๆหนึ่งยืนพิงรั้วอยู่

“คามิน!”ผมร้อง รีบกดรีโมตเปิดรั้วทันที “มาไม่บอกนะนายเนี่ยผมจะได้รีบกลับ”

“แล้วไปไหนมาล่ะ รึว่าไปต่อกับคนเมื่อกลางวันล่ะครับ”

“รุฬน่ะเหรอ นั่นเขาแวะมาเยี่ยมเฉยๆ ผมเคยเป็นที่ปรึกษาให้เขาน่ะ นี่ทานอะไรมาหรือยัง?”ผมกล่าวขณะไขกุญแจรู้สึกสะกิดใจในน้ำเสียงของคามินนิดหน่อย

“สนใจผมด้วยเหรอ”

ผมวางของเปิดไฟก่อนจะหันไปมองคามินที่สีหน้าเรียบ “นายโมโหอะไร?” ผมมองในแววตาคู่นั้นเพื่อหาคำตอบ

“โมโห? เปล่าผมไม่ได้โมโหอะไรนี่รึหมอว่าไงล่ะ”

ผมถอนหายใจ “เดี๋ยวผมจะไปหาอะไรให้กินนั่งรอก่อนนะ”

“อย่าเดินหนีผม!”

“โอ๊ย!”ผมร้องเมื่อถูกกระชากแขนโดยแรง “นายเป็นอะไรของนาย!”

“ผมเป็นอะไร? ก็เป็นแค่พนักงานเสิร์ฟธรรมดานั่นแหละไม่ใช่หมอเด็กกว่านี่”คามินกล่าวนัยน์ตาวาววาบจนผมกลัว

“นายพูดถึงอะไรผมไม่เข้าใจ”

“อ๋อ ใช่สิต้องพูดจาภาษาหมอด้วยกันถึงเข้าใจใช่ไหมล่ะ เมื่อกลางวันถึงหัวเราะกันใหญ่!”

ผมมองคามินอย่างไม่เชื่อสายตา นี่เขากำลังพูดถึงวรุฬหรือ?

“นายหึง?”

คามินคำราม “ใช่! ผมหึงหมอจนแทบบ้าแล้ว!”

ทั้งๆที่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้กำลังเครียดแต่ผมก็อดยิ้มไม่ได้ คามินหึงผมอย่างนั้นหรือ?

“นายหึงผมจริงๆน่ะเหรอ?”

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ!”

ผมส่ายหน้า “ผมไม่ได้เปลี่ยนเรื่องนะ ผมกับวรุฬเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น ที่ไปนั่งทานข้าวด้วยกันเพราะบังเอิญ ผมกะจะไปหาคามินที่ร้านอยู่แล้ว”

“แล้วทำไมต้องไปกินกับมันด้วย”

“ก็เจอกันตอนพักเที่ยงนี่นา”

“แล้วทำไมต้องทำเหมือนเป็นแฟนกันด้วย!”

ผมกระพริบตาปริบๆ นี่ผมไปทำท่าเป็นแฟนกับวรุฬตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

“อย่ามาทำหน้าแบบนี้ใส่ผมนะ!”

ผมขมวดคิ้ว หน้าแบบไหนกัน?

“หน้าแบบนี้ก็ห้าม!”

ผมถอนหายใจ “คามิน ผมไม่รู้หรอกนะว่านายพูดถึงหน้าแบบไหนอยู่แต่ปล่อยแขนผมสักทีเถอะมันเจ็บนะ”

“ไม่! จนกว่าหมอจะไปบอกมันว่าผมเป็นแฟนหมอ!”ผมอ้าปากค้าง

“ใครเป็นแฟนกับนายกัน!”ผมร้อง หน้าแดงก่ำ

“ไม่รู้ล่ะ เราไปเดทกันทุกวันแบบนี้ไม่ใช่แฟนแล้วจะให้เรียกอะไร?”คามินหรี่ตา “รึหมอจะบอกมันว่าผมเป็นผัวหมอล่ะ?”

“บ้า!”

“ถ้าผมบ้าก็บ้าเพราะหมอนั่นแหละต้องรักษาผมไปตลอดชีวิตด้วย”

ตอนนี้ถ้าหน้าผมคงดูไม่ได้แน่ เกิดมายังไม่เคยเขินเท่านี้มาก่อนเลย ผมก็รู้ว่าสิ่งที่ผมกับคามินทำกันมันเกินคำว่าเพื่อนไปแล้วแต่เพราะคามินไม่เคยพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราให้แน่ชัดมาก่อนผมจึงไม่เคยเรียกคามินว่าเป็นแฟนสักครั้ง เรื่องรสนิยมทางเพศของผมนั้นผมรู้ตัวเองมาตั้งแต่มัธยมแล้วด้วยแต่คามินนี่สิ

“นาย...จะคบกับผมเป็นแฟนจริงๆน่ะเหรอคามิน ผมเป็นผู้ชายนะ”ผมกล่าวอย่างไม่แน่ใจ ตอนนี้คามินเปลี่ยนจากจับแขนเป็นจับมือผมแทนแล้ว

“ผมก็เป็นผู้ชายเหมือนหมอนั่นแหละ แล้วทำไมล่ะ? ถ้าหมอโอเคผมโอเคแค่นี้เราก็เป็นแฟนกันแล้ว”

ผมก้มหน้านิ่งน้ำตาเหมือนจะไหลออกมา ทำไมเขาถึงพูดออกมาอย่างง่ายดายแบบนั้นล่ะ?

“หมอ ผมไม่เคยพูดมาก่อนเพราะคิดว่าไม่จำเป็นแต่กันไม่ให้มีไอ้บ้าแบบเมื่อกลางวันมาอีกผมคงต้องทำให้หมอรู้ถึงสถานภาพตัวเองจริงๆสินะ”

คามินประคองใบหน้าผมให้เงยขึ้นสบตากัน ผมมองใบหน้าที่เริ่มพร่ามัวด้วยน้ำตา

“คุณหมอมณฑิชาครับ เป็นแฟนกับผมนายคามินนะครับ”

เท่านั้นเองผมก็ปล่อยโฮพยักหน้าถี่ๆ คามินเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา พอผมมองหน้าคามินก็เป็นอย่างที่คิด คามินกำลังร้องไห้เป็นเพื่อนผม...

“ร้องไห้ทำไมครับ”ผมยิ้มทั้งน้ำตา

“ก็เพราะใครไม่รู้ขี้แยผมกลัวจะเหงาเลยร้องไห้เป็นเพื่อนไง”คามินตอบ “โดยเฉพาะคนขี้แยคนนี้เป็นแฟนผม
ด้วย”

ผมเสมองไปทางอื่นอย่างขัดเขิน “นี่!ปล่อยมือได้แล้วล่ะเดี๋ยวผมจะได้ไปทำอาหารมาให้”

“จริงๆผมอยากทานอย่างนึงล่ะแต่กลัวหมอไม่ให้กินจัง”

ผมถามว่าอะไรคามินก็โน้มตัวลงมากระซิบข้างหู คำตอบที่ได้ก็ทำเอาผมสะดุ้งตัวแข็งเป็นหินเลย

“อยาก-กิน-หมอ”


หลังจากผ่านพ้นมื้ออาหาร(ที่ไม่ใช่รายการตามสั่งของคามิน)ไปพวกผมก็มานั่งดูทีวีที่โซฟากัน ปกติผมกับคามินจะนั่งกันเฉยๆแต่วันนี้คามินกลับเขยิบมานั่งชิดอย่างจงใจ

“หมอ...ขอจูบได้ไหม?”คามินเอ่ยอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยขณะถึงฉากที่พระเอกนางเอกจูบกัน

“ว่าไงนะ!”ผมร้อง

คามินเอี้ยวมาทั้งตัวพร้อมค่อยๆเอนตัวมาข้างหน้าเรื่อยๆจนอยู่ในลักษณะคร่อมตัวผมไว้กับโซฟา

“คะ คามิน ดะ เดี๋ยวสิ”ถึงจะรู้ว่าเป็นเรื่องปกติของคนเป็นแฟนแต่ขอผมทำใจบ้างสิ!

“ทำไมหมอรังเกียจผมเหรอ?”

“...เปล่า แต่มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ?”ผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวพยายามหาทางหนี

“จะสองเดือนแล้วไม่เร็วไม่ช้ากำลังดี”คามินกล่าวหน้าตาเฉย “รึว่าหมออยากโรแมนติกให้ผมจูบครั้งแรกวันครบรอบที่เราเจอกันล่ะ?”

ผมยิ้มแหยๆ “เอ่อ ก็ไม่ได้คิดแบบนั้นหรอก”

“งั้นทำไมถึงจูบไม่ได้?”

ผมเร่งคิดหาคำตอบเร็วจี๋แต่สุดท้ายดูจะไม่ทันใจคามิน

“หมดเวลา!”


ใช่ว่าผมจะไร้เดียงสาขนาดไม่เคยมีแฟนแต่จูบรุนแรงขนาดนี้มันไม่เคยนี่นา! ดังนั้นจึงไม่ใช่ความผิดของผมสักนิดที่สลบไปกลางคันน่ะ!

“บอกผมมาตรงๆเถอะน่าว่าหมอเขิน”คามินแซวไม่เลิก

“เงียบน่า!”โธ่เว้ย! ทำไมผมถึงควบคุมเลือดตัวเองไม่ให้ไปกองที่หน้าไม่ได้นะ บ้าจริง! คามินเลยรู้หมดว่าตอนนี้ผมอายจะตายอยู่แล้ว แต่ระบายกับคนไม่ได้ผมเลยกัดน่องไก่คำใหญ่แล้วเคี้ยวระบายอารมณ์แทน

“ถ้าผมรู้ว่าหมอยังใสขนาดนี้ผมจะจูบอ่อนโยนกว่านี้แล้วกันคราวหน้า”ยังมีหน้าตาขยิบตาอีก!

“ก็คนก่อนๆเค้าไม่มีใครจูบแบบจะสูบวิญญาณแบบนายนี่นา!”

เอิ่ม...บางทีผมอาจจะแก้ตัวผิดไปเพราะตอนนี้คามินเปลี่ยนจากหัวเราะมาเป็นหรี่ตามองผมอย่างสงสัยแทน

“คนก่อนๆงั้นเหรอครับ?”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงยะเยือก

“ก็แค่อดีตน่ะ ช่างมันเถอะ”ผมกล่าวหลบสายตาก้มหน้าทานอาหารต่อด้วยความรู้สึกหนาววูบ

ผมเห็นคามินรวบช้อนลุกขึ้นเดินอ้อมมาทางด้านหลังผมพร้อมเอาแขนโอบรอบคอ “แล้วอดีตของหมอเนี่ยนานรึยังครับ?”

“นานแล้ว”นี่คามินหึงผมอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย? แต่คราวนี้ผมไม่ยักจะดีใจเท่าไหร่เลยแฮะ

“แล้วที่หมอว่ามีประสบการณ์เนี่ย...เยอะจนพอจะสอนผมได้ไหมครับ?”

“ก็ไม่มากหรอก นายเองก็ต้องมีอดีตเหมือนกันแหละน่า”ผมเช็ดมือแล้วลูบแขนคามินที่โอบอยู่เบาๆ

“ผมไม่เคย”

“นั่นไง...หา?!?”ผมเอี้ยวตัวไปมองคนข้างหลังอย่างไม่เชื่อหู

คามินยักไหล่ “หมอเป็นคนแรกที่ผมจีบและเป็นคนแรกที่ผมจูบด้วย”

ผมอึ้ง...ผมเป็นคนแรก?

“เห็นไหมล่ะ ไม่ยุติธรรมเลยทำไมผมไม่ใช่คนแรกของหมอล่ะ”คามินเริ่มงอแง

“ก็จะให้ทำยังไงล่ะ”ผมถอนหายใจ

“หมอต้องให้ผมลบรอยออกให้หมดแล้วต้องให้ผมเป็นคนสุดท้ายด้วย”

ผมหน้าแดงก่ำ ไอ้‘ลบรอย’ของคามินนี่มันใช่เรื่องเดียวกับที่ผมคิดหรือเปล่าเนี่ย?

“อื้ม”ผมรับคำเบาๆ

คามินดูจะดีใจมากทำท่าจะฉุดผมให้ลุกขึ้นตมแต่ผมรั้งไว้อ้างว่ายังทานไม่เสร็จเลย

“ก็ได้ หมอจะได้มีเนื้อมีหนังกว่านี้หน่อยผอมเกินไปแล้วรู้ไหม”

“ผมหนักมาตรฐานนะ”ผมแย้งแต่คามินตอบว่าเขาชอบให้ผมอ้วนกว่านี้เวลกอดจะได้เต็มไม้เต็มมือหน่อย

“เดี๋ยวนายไปอาบน้ำก่อนแล้วกันฉันขอล้างจานก่อน”ผมเอ่ยขึ้น

“ถ้ารออาบพร้อมกันหมอโอเคไหมล่ะ”คำถามนี้ทำเอาผมร้อนหน้าวูบ

“ห้องน้ำบ้านผมเล็กไม่ใหญ่พอหรอก”ผมหาทางปฎิเสธแบบประนีประนอมไม่ให้คามินนึกว่าผมรังเกียจก่อนจะเดินถือจานทั้งหมดไปไว้ในครัว

“แต่ผมว่าพอนะ ยืนชิดๆกันหน่อยก็ได้นี่”คามินเดินมาโอบเอวผมกระซิบข้างหู

“นี่นายมีผมเป็นคนแรกจริงหรือเปล่าเนี่ย”ผมอดจะถามไม่ได้ก็ปกติคนมีประสบการณ์อย่างผมควรจะเป็นฝ่ยเริ่มก่อนไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงพูดหรือชวนทำอะไรน่าอายแบบนี้หน้าตาเฉยล่ะ!

“จริงสิหมออยากพิสูจน์เลยไหมล่ะ ครั้งแรกจะที่ไหนผมก็ไม่ว่านะ”มือคล้ำสอดเข้ามาในเสื้อเชิ้ตขณะที่อีกข้างเริ่มเลื่อนลงข้างล่าง

“ไม่เอานะคามิน ผมอยากอาบน้ำก่อน”

“งั้นก็ไปอาบกันเถอะครับ”คามินโอบเอวผมเดินไป ผมแย้งว่ายังไม่ได้ล้างจานเลย

“เดี๋ยวผมจัดการล้างให้พรุ่งนี้น่าตอนนี้ผมอยากให้คุณหมอมณฑิชาตรวจร่างกายให้แล้วมากกว่า”คามินตอบ “ค่าตรวจก็ผมตรวจร่างกายคุณหมอให้แล้วกัน”

------------------------------------------------

พรุ่งนี้ตอนจบค่ะ~

หืม? ทำไมตอนนี้ยาวจังเหรอคะ?

อันที่จริงตอน1กับ2มันควรจะเป็นตอนเดียวกันน่ะค่ะแล้วอันนี้ตอน2ฮะๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 02-02-2010 21:00:27

^
^
^

จิ้ม ๆๆๆ จิ้มต่ายอีกแล้ว :)
โอ๊ยย บอกรักกันแบบนี้เลยหร๋อออ
แบบนี้สงสัยคุณหมอต้องสอนคามินผู้ไร้ประสบการณ์ (??) ซะแล้วว
เอ๊ะ ๆๆ รึว่า ให้คามินสอนดีหว่า ฮร่า ๆๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-02-2010 22:00:43

อ้างจาก: lizzii ที่ 02-02-2010 21:00:27  

^
^
^

จิ้ม ๆๆๆ จิ้มต่ายอีกแล้ว :)
โอ๊ยย บอกรักกันแบบนี้เลยหร๋อออ
แบบนี้สงสัยคุณหมอต้องสอนคามินผู้ไร้ประสบการณ์ (??) ซะแล้วว
เอ๊ะ ๆๆ รึว่า ให้คามินสอนดีหว่า ฮร่า ๆๆ

หมอชาเขามีประสบการณ์แต่ไม่โชกโชนส่วนมินมันไร้ประสบการณ์จริงแต่เชี่ยวทฤษฎีค่ะ ก๊าก~

เวลาเอามาลงเล้าทีไรเสียวไส้ทุกทีว่าจะโดนติงว่าไม่สมจริงเหอๆ

แต่ยังไงนิยายมันก็เอามาจากชีวิตจริงเนอะ คงพอไปตรงชีวิตใครบ้างล่ะน่า!

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 02-02-2010 22:03:18

ไม่หวานจัดแบบที่คุณต่ายบอกไว้จริงๆด้วย
แต่ออกแนว หวานอมเปรี้ยวไม่เหมือนใคร เหมือนอมลูกอมรสสตอเบอรี่สอดไส้มะนาว
เพราะนายคามินเนี่ยเปรี้ยวใจจริงๆ
ไม่หวาน แถมยังทั้งแรง ทั้งตรง ยิงแต่ละดอกทำคุณหมอมณฑิชาดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ไปหลายรอบแล้วนะ
(ถ้าไม่ตรง คงไม่ขอให้คุณหมอมาคุยด้วยตั้งแต่อยู่รพ.แล้วหละ ปิ๊งคุณหมอตั้งแต่ครั้งแรกแล้วสิ)
ท่าทางคามินจะขี้หึง ขี้หวง ขี้อ้อนมากมาย คุณหมอชาคงไม่ได้อยู่คนเดียวอีกแล้วแน่ๆ  :-[
บวกอีก 1 แต้มให้คุณต่ายค่ะ ขอบคุณมากๆ รอตอนจบนะคะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 02-02-2010 22:21:57

 :z1: :z1: :z1:
มีตรวจร่างกายกันด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-02-2010 23:12:23

อ้างจาก: namtaan ที่ 02-02-2010 22:03:18  

ไม่หวานจัดแบบที่คุณต่ายบอกไว้จริงๆด้วย
แต่ออกแนว หวานอมเปรี้ยวไม่เหมือนใคร เหมือนอมลูกอมรสสตอเบอรี่สอดไส้มะนาว
เพราะนายคามินเนี่ยเปรี้ยวใจจริงๆ
ไม่หวาน แถมยังทั้งแรง ทั้งตรง ยิงแต่ละดอกทำคุณหมอมณฑิชาดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ไปหลายรอบแล้วนะ
(ถ้าไม่ตรง คงไม่ขอให้คุณหมอมาคุยด้วยตั้งแต่อยู่รพ.แล้วหละ ปิ๊งคุณหมอตั้งแต่ครั้งแรกแล้วสิ)
ท่าทางคามินจะขี้หึง ขี้หวง ขี้อ้อนมากมาย คุณหมอชาคงไม่ได้อยู่คนเดียวอีกแล้วแน่ๆ  :-[
บวกอีก 1 แต้มให้คุณต่ายค่ะ ขอบคุณมากๆ รอตอนจบนะคะ

หวานอมเปรี้ยวเหรอคะ? อืม~ ในหัวต่ายเรื่องออกแนวสีเทาอมชมพูนะค่ะ^^

คามินนี่ตรงๆติสๆค่ะ ฮะๆ ส่วนจะปิ๊งชาแต่แรกไหม...เอ นั่นสินะ ไว้ตอนพิเศษเอามุมมองคามินมาเขียนดีกว่า~

ขอบคุณสำหรับคะแนนค่ะ^^

อ้างจาก: kungyung ที่ 02-02-2010 22:21:57  

:z1: :z1: :z1:
มีตรวจร่างกายกันด้วยอ่ะ

ก็นะคะ~

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 02-02-2010 23:38:44

เขาจะตรวจร่างกายกันแบบไหนอะ  :z1:  :z1:
ยิ่งคามินไม่เคยมาก่อนด้วย แอร๊ยยย แบบนี้ต้องศึกษา  :o8:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-02-2010 23:56:48

อ้างจาก: dahlia ที่ 02-02-2010 23:38:44  

เขาจะตรวจร่างกายกันแบบไหนอะ  :z1:  :z1:
ยิ่งคามินไม่เคยมาก่อนด้วย แอร๊ยยย แบบนี้ต้องศึกษา  :o8:

รอดูฉากตรวจร่างกายพรุ่งนี้ค่ะ ฮะๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 03-02-2010 02:42:30

มีแฟนเด็กต้องทำใจนะคุณหมอ   :z1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: nithiwz ที่ 03-02-2010 04:06:41

ต้องรีบตรวจร่างกายกันนะครับ  ตรวจ anus เหอะๆๆๆ (รึเปล่า)
บรรยากาศแอบเหงาดีอ่ะ ชอบๆๆๆ หมอชาก็เหงา นายมินก็เหงา  เลยตกลงมาเหงาด้วยกันซะงั้น
น่ารักดีอ่ะครับ ชอบจริงอะไรจริง
รอติดตามต่อไปคับ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 03-02-2010 04:30:57

รออ่านครับ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2010 21:23:16

อ้างจาก: Little Devil ที่ 03-02-2010 02:42:30  

มีแฟนเด็กต้องทำใจนะคุณหมอ   :z1:

คงทำใจแล้วล่ะค่ะ 555+

อ้างจาก: nithiwz ที่ 03-02-2010 04:06:41  

ต้องรีบตรวจร่างกายกันนะครับ  ตรวจ anus เหอะๆๆๆ (รึเปล่า)
บรรยากาศแอบเหงาดีอ่ะ ชอบๆๆๆ หมอชาก็เหงา นายมินก็เหงา  เลยตกลงมาเหงาด้วยกันซะงั้น
น่ารักดีอ่ะครับ ชอบจริงอะไรจริง
รอติดตามต่อไปคับ  :bye2:

anus? แบบว่าต่ายไม่ได้เรียนสายวิทย์มาเลยไม่เข้าใจค่า แหะๆ

อ้างจาก: thaitanoi ที่ 03-02-2010 04:30:57  

รออ่านครับ

เชิญค่ะ><

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่3 (3/02/2010)
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2010 21:27:41

ในที่สุดก็ถึงฉากที่ชวนเสียวไส้ที่สุดแล้ว!!!!

ตอนที่4

สุดท้ายไม่ว่าจะเพราะเทคนิคการหว่านล้อมของคามินหรือเพราะใจของผมเองกันแน่พวกเราก็กำลังเปลือยกายอยู่ในห้องอาบน้ำแล้ว

“ก็ไม่แคบนะหมอ”คามินกล่าว “แต่ถ้าหนาวจะเบียดผมมาก็ได้นะ”

ห้องน้ำของผมแบ่งเป็นสองส่วน ฝั่งอาบน้ำนั้นเป็นฝักบัวกั้นด้วยกระจกใสคนสองคนสามารถยืนอาบพร้อมกันได้สบายๆ

“รีบๆอาบเถอะน่า”ผมกล่าวอย่างเขินอายหันหลังให้อีกฝ่ายที่ดูไม่มีปฎิกิริยากับการต้องถอดเสื้อผ้าพร้อมผมเลยสักนิด

“หมอนี่ขาวไปทั้งตัวเลยนะ”ผมสะดุ้งเมื่อนิ้วของคามินไล่จากต้นคอตามแรวกระดูกสันหลังลงมาหยุดที่เนินสะโพกเหนือรอยแยกอันเป็นจุดล่อแหลม

“ละ เล่นอะไรน่ะ”ผมเบี่ยงตัวหนีคว้าสบู่เหลวมาบีบใส่ใยขัดตัวก่อนจะรีบถูตัวอย่างรวดเร็วเวลานี้ขอแค่ออกไปจากห้องน้ำนี้ก่อนก็พอ!

“ให้ผมช่วยถูหลังให้นะครับ”ใยขัดตัวถูกแย่งไปจากมือขณะที่ตัวผมถูกหมุนกลับมาเผชิญหน้ากับแผ่นอกสีช็อกโกแลตส่วนมือคามินอ้อมไปถูหลังผมให้จึงเหมือนผมตกอยู่ในอ้อมกอดเขากลายๆ ผมหลับตาด้วยความอาย

“ผมไม่น่ามองขนาดนั้นเลยหรือไง ว้าเสียใจจัง”เสียงกระเซ้าทำให้ผมลืมตาขึ้นแต่ก่อนจะได้ตอบอะไรก็ต้องอุทานออกมาเสียก่อนเมื่อมือที่ถูหลังอยู่ดีๆของคามินก็อ้อมหว่างขาผมมาข้างหน้า

“อ๊ะ!”ผมรีบกลั้นเสียงครางเมื่อแก่นกายตกอยู่ในกำมือของคามิน สัมผัสสากแข็งเจ็บนิดๆของใยขัดตัวซึ่งสร้างความเสียวซ่านด้วยความตื่นเต้น

“ชอบไหม?”คามินกระซิบดึงมือผมไปยังแก่นกายของเขาขณะที่อีกมือเริ่มเคลื่อนไหวจนผมยากจะรู้ได้ว่าถามถึงสิ่งใดกันแน่

“คะ คามิน”ผมคราง มือข้างที่ยังว่างอยู่จิกลงบนแขนของร่างสูงด้วยความเสียวซ่าน

“ครับคุณหมอ?”เสียงทุ้มต่ำฟังดูแหบเครือ “อูย นั่นแหละหมอ อา...”

“คามิน ไม่เอา...ขอ...มือของนาย”แม้สัมผัสแปลกใหม่นั้นจะรู้สึกดีแต่ผมอยากสัมผัสโดยตรงมากกว่า คำขอของผมได้รับการตอบรับทันที ผมขยับหันยืนพิงกระจกเพื่อช่วยพยุงนั่นทำให้ขาข้างซ้ายต้องยกเกี่ยวกับแขนของคามินเพื่อจะได้สัมผัสได้อย่างถนัดถนี่

ความลื่นของสบู่ทำให้ต้องสัมผัสให้กระชับขึ้นพร้อมกับความเร็วในการขยับจนผมกับคามินครางจนก้องห้องน้ำ พอกลับมาคิดแล้วน่าอายมากดีที่ข้างๆบ้านหลังหนึ่งไม่มีคนอยู่ส่วนอีกหลังยังไม่กลับไม่อย่างนั้นผมคงไม่มีหน้าไปเจอเพื่อนบ้านแน่

“คามิน คามิน”ผมร้องเมื่อมือที่เกาะกุมหายไป ขากลายเป็นอิสระหากไม่ช้าคามินก็รวบเราสองคนเข้าด้วยกันแล้วขยับด้วยความแรงจนถึงฝั่งฝัน

“ล้างตัวกันเถอะ”เขากล่าวหลังจากที่เริ่มหายหอบกัน ผมพยักหน้าอย่างเคลิ้มๆ สายน้ำอุ่นชะล้างทุกสิ่งให้หมดไปไม่มีใครคิดจะหยิบสบู่มาถูตัวอีกผมก้าวไปหยิบผ้าเช็ดตัวแต่ยังช้ากว่าคามินที่แย่งมาเช็ดใบหน้าผมให้ ผมเงยหน้ามองคามินแล้วยิ้ม-เขายิ้มตอบ

“ไปที่เตียงกันไหม?”เขาถาม ผมหน้าแดงซ่านพยักหน้าเป็นคำตอบฉับพลันก็เหมือนร่างถูกยกลอยขึ้นด้วยความตกใจผมอุทานเสียงดัง คามินไม่ได้อุ้มผมท่าเจ้าหญิงหากในท่าเหมือนอุ้มเด็ก

“ไม่เล่นนะคามิน! ผมหนักนะปล่อยเถอะ!”

“หนักที่ไหนกัน เบากว่ากระสอบข้าวสารที่ผมเคยยกเยอะน่า”ถึงจะตอบเช่นนั้นแต่ผมก็ดูออกว่าเขาต้องใช้ความพยายามในการอุ้มผมพอสมควร ถึงคามินจะเคยใช้แรงงานยังไงแต่ผมก็เป็นผู้ชายหนักร่วมหกสิบกิโลนะ

เมื่อห้ามไม่ได้ผมจึงได้แต่กอดคออีกฝ่ายไว้เพื่อไม่ให้หล่น โชคดีที่ระยะห่างจากห้องน้ำถึงเตียงนอนไม่ไกลกันนัก เมื่อแผ่นหลังเปียกชื้นสัมผัสกับผ้าคลุมเตียงคามินก็ถอยห่างออกมาแล้วอมยิ้มราวกับกำลังชมงานศิลปะอยู่ สายตาชื่นชมนี้ทำเอาผมต้องหลุบสายตาลงอย่างเขินอายแต่แฝงความดีใจที่ถูกมองด้วยสายตาเช่นนี้

“คามิน...”การเรียกชื่อนี้เหมือนเป็นสัญญาณให้เริ่มต้น คามินย่างคุกเข่าลงบนเตียงขณะที่ผมเขยิบกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงพนัก-รอคอยด้วยความคาดหวังก่อนจะหลับตาลงช้าๆเมื่อใบหน้าคร้ามแดดเคลื่อนเข้ามาใกล้

สัมผัสแผ่วเบาราวปีกผีเสื้อไล้กลีบดอกไม้ชวนให้รู้สึกมากกว่าที่เป็นอยู่ หวานละมุนแม้เพียงแค่ริมฝีปากที่แตะกัน คามินแตะสัมผัสก่อนจะละออกทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนที่จะเพิ่มสัมผัสให้แนบแน่นขึ้น ผมปล่อยใจกายทำตามสัญชาติญานสิ้น

“หมอ...”คามินกระซิบเบาๆ ผมลืมตาขึ้นแย้มยิ้ม

“เรียกชื่อผมสิ”

“...ชา”ผมยิ้มกว้างขึ้น ให้รางวัลด้วยการจูบที่แฝงความปราถนา รสจูบของคามินแฝงความไร้เดียงสาอย่างที่เจ้าตัวเคยเอ่ยว่าผมเป็นคนแรกของเขา แม้กระนั้นกลับทำให้ผมรู้สึกดียิ่งกว่าจูบเชี่ยวชาญของคนก่อนๆเสียอีก

ผมเริ่มเรียกร้องรสสัมผัสแบบอื่นที่มากกว่าแค่ริมฝีปากแตะกัน มือสัมผัสเรือนผมตัดสั้นให้ความรู้สึกกระด้างแบบดิบเถื่อนขณะที่มือของคามินเริ่มเลื่อนสัมผัสบนตัวผมช้าๆ บางครั้งหยุดนิ่งก่อนจะขยับวนราวๆกับพิสูจน์อะไรบางอย่างให้แน่ใจ

“อ๊ะ!”ผมสะดุ้งเมื่อสองมือสากคว้าหมับเข้าที่แก้มก้นทั้งสองข้างและบีบขยำราวกับจะพิสูจน์ความยืดหยุ่น

“ก้นผมไม่ใช่ดินน้ำมันนะ!”ผมโวยวาย

คามินหัวเราะ “แต่ก้นชานิ๊มนิ่ม”

ผมค้อนขวับแก้เผ็ดด้วยการบีบที่ก้นของคามินบ้าง “แต่ก้นนายแข๊งแข็ง~” ผมลากเสียงยาว

“แล้วชอบไหมล่ะครับ”คามินยิ้มกริ่มถดสะโพกลงมาขณะที่ดันสะโพกผมขึ้นพร้อมบดเบียดแรงๆจนผมอดจะครางไม่ได้

บทรักที่เป็นไปอย่างเชื่องช้าหากไม่ได้ทำให้ผมหงุดหงิดแต่อย่างใด กลับให้ความรู้สึกดีด้วยซ้ำ คู่รักคนก่อนๆมักจะเล้าโลมให้มีอารมณ์เพื่อบรรลุเป้าหมายได้เร็วขึ้น ไม่มีการกระซิบรำพันหรือคุยหยอกล้อเช่นนี้แต่อย่างใด

“ชอบสิ”ผมกระซิบตอบบีบก้นของคามินเบาๆแล้วบดเบียดให้มากยิ่งขึ้น

“หมอ อืม..ชาอยากให้ผมใช้ถุงยางไหม?”คามินถามอย่างไม่แน่ใจ

ผมชั่งใจ ตามหลักแล้วเราควรจะใส่ถุงยางหากอีกใจผมชอบที่จะสัมผัสเนื้อแท้ของกันและกันมากกว่า

“คามิน...บอกผมตามตรงนะ นายไม่ได้เป็นโรคอะไรใช่ไหม?”

เขาส่ายหน้าหวือ “ตรวจสุขภาพปีที่แล้วผมปลอดภัยแข็งแรงดี เหล้าแตะบ้างแต่ยาไม่เคยใช้”

“งั้น...ก็ไม่ต้องใช้ถุงยางก็ได้”ผมลองเสี่ยงที่จะเชื่อใจเขาดู “ผมมีเจลอยู่ในลิ้นชักด้านขวามือ”

คามินผละไปหยิบเจลตามที่บอก ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้ผมขนลุกซู๋แต่ไม่ช้าความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างคร้ามแดดก็กลับมาปกคลุมผมอีกครั้ง

ผมอดจะเม้มปากกลั้นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้ ช่องทางคับแคบที่ร้างลามานานหลายปียังไม่ยินยอมรับการบุกรุก

“ผ่อนคลายหน่อยสิชา”คามินกล่าว น้ำเสียงดูตื่นเต้นแฝงกังวล

“คามินจูบผมที”ผมรั้งคอเขาลงมาแลกจูบขณะที่อีกมือเลื่อนไปที่เบื้องล่างเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสามก่อนจะถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่าแม้จะมีเจลหล่อลื่นช่วยแต่การสอดใส่ก็ทำเอาทำตาเล็ด

ถือว่าครั้งนี้เป็นการวัดความอึดและอดทนของทั้งผมและคามินทีเดียว เมื่อเข้ามาได้หมดผมก็บอกให้เขาแช่กายค้างไว้เพื่อปรับตัวเสียก่อน

“อูย นี่ถ้าผมล่มปากอ่าวชาจะว่าผมไหมเนี่ย”คามินคราง “ยะ อย่าเพิ่งตอดสิมันแน่นเกินไปแล้ว”

ผมหน้าแดงก่ำ “เปล่านะ!” ผมไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อยแต่เขานั่นแหละเป็นคนทำให้ผมเป็นแบบนี้เอง

“ผมไม่ไหวแล้วชา ขอเถอะ”แล้วคามินก็ขยับกายสวนเข้าออกอย่างรวดเร็วจนผมร้องเสียงหลง

เขาดูจะสูญเสียการควบคุมตนเองไปสิ้น ผมกระสาได้ถึงกลิ่นสนิมเหล็กจางๆท่าทางพรุ่งนี้ผมคงต้องขอลาป่วยเสียแล้ว

“ชา ชา”คามินครางขณะที่ผมเริ่มเรียกเขาตอบ เราต่างร้องเรียกกันและกันจนกระทั่งพายุห้วงอารมณ์ขยายตัวถึงขีดสุดก่อนจะสลายไปทิ้งไว้เพียงร่องรอยที่แสดงว่าเคยเกิดขึ้นมาก่อน

คามินทิ้งตัวหอบแรงบนตัวผม ภายในห้องมีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศกับเสียงหายใจของพวกเรา ผมหลับตาซึมซับความรู้สึกนี้ไว้ ทั้งอิ่มเอมสุขสมและเจ็บปวดเมื่อคิดว่าคามินอาจจะจากไปเช่นเดียวกับคนอื่นๆทิ้งไว้เพียงความทรงจำเท่านั้น

ความคิดนี้แล่นขึ้นจุกที่อกก่อนที่ผมจะเริ่มสะอื้นอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่

“ชา เป็นอะไร ผมทำคุณเจ็บมากเหรอ?”คามินถามอย่างเป็นห่วงเขายันตัวขึ้นถอนกายออกสร้างความรู้สึกว่างเปล่ายิ่งขึ้น

ผมได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธเพราะพูดไม่ออกหากคามินตีความจากเลือดที่ไหลออกมาย้อมผ้าปูที่นอนว่าผมร้องเพราะเจ็บ

“โธ่ชาผมขอโทษ”คามินผละออกไป ผมไม่รู้ว่าเขาจะไปไหนอาจจะไปหายาให้ผมก็ได้แต่ผมไม่ต้องมันตอนนี้

“มะ ไม่ อย่าไป”ผมสะอื้นผวาดึงแขนเขาไว้ ความเจ็บปวดแล่นปราดขึ้นมาจนตัวงอ

“ชา!”เสียงเขาร้องอย่างตกใจ “ผะ ผมจะไปตามหมอ!”

ผมอดจะยิ้มไม่ได้ ตามหมองั้นเหรอ? ผมนี่ไงหมอจะไปตามทำไม

“ไม่เป็นไร กอด...ผมที”ผมพยายามกลั้นสะอื้นเอ่ยออกมาช้าๆ “แค่กอด”

“แต่แผลคุณ”

“กอดผม”ผมยังยืนยันคำเดิม พอคามินเห็นว่าหากยังจะไปผมก็จะรั้งไว้และอาจจะเจ็บมากขึ้นเขาจึงล้มตัวตระกองกอดผมไว้หลวมๆ

“แป๊บเดียวนะผมจะได้ทำแผลให้”คามินกล่าว เงียบไปครู่ก่อนจะเอ่ยว่า “ผมขอโทษจริงๆที่ทำให้คุณเจ็บ”

“ไม่เป็นไร”ผมตอบเบาๆ เมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดนี้การร่ำไห้สะอื้นก็เริ่มหยุดลง “เดี๋ยวก็หาย”

“แต่มันคงเจ็บมากไม่งั้นคุณคงไม่ร้องไห้หรอก”

ผมชะงักก่อนจะตอบอย่างลังเล “ผม...ไม่ได้ร้องเพราะเจ็บแผลหรอก”

คามินดันตัวผมออกเพื่อสบตาให้ถนัดขึ้น “แล้วคุณร้องเพราะอะไร? หรือว่า...เสียใจที่ทำกับผม?” ประโยคสุดท้ายแฝงความเจ็บปวดชัดเจนจนผมต้องรีบปฏิเสธ แววตานั้นจึงมีประกายขึ้น

“งั้นเพราะอะไร?”

“ผม...นึกถึงตอนที่นายจะทิ้งผมไป”

“เหลวไหล!”คามินดุเสียงดังจนผมสะดุ้งเฮือก เหมือนเขาจะรู้ตัวจึงลดเสียงลง “ใครจะทิ้งใครกัน คิดอะไรของคุณกัน”

ผมหลบตาเบียดตัวกอดคามินยิ่งขึ้นก่อนตอบว่า “ก็ผมกลัวนี่นา”

คามินกอดตอบผมพลางลูบหลัง “ผมสิต้องกลัวคุณทิ้งผม คุณมีทั้งหน้าตาไหนจะฐานะอาชีพการงานดีกว่าผมมาก ถ้าคุณอยากจะหาคนที่ดีกว่าผมนั้นก็ไม่ยากเลย”

“ผมไม่อยากได้คนที่ดีกว่า ผมอยากได้แค่คามิน”ผมอดจะร้องไห้อีกไม่ได้ คนที่ดีกว่า?ใครล่ะ? คนที่มีฐานะพอๆกับผม? คนที่มีอาชีพเหมือนกับผมงั้นเหรอ? ผมไม่ต้องการสักนิด!

“ผมก็อยากได้แค่ชาเหมือนกัน พวกเราต่างก็อยากได้แค่กันและกันอย่างนี้คุณก็ไม่ต้องคิดอะไรบ้าๆแบบนั้นอีกโอเคไหม?”

ผมพยักหน้าแรงๆกับแผ่นอกกว้าง

“ร้องไห้อีกทำไมกัน ตาแดงหมดแล้ว”คามินเชยคางผมขึ้นเกลี่ยน้ำตาให้

“นายก็ร้องเหมือนกันแหละน่า!”ผมย้อนเสียงอู้อี้...คามินร้องไห้เป็นเพื่อนผมอีกแล้ว

“ก็เพราะชานั่นแหละ”

“ผมไม่เกี่ยวสักหน่อย นายร้องของนายเอง”ผมเถียง

“ชาร้องผมเลยร้องตามดูสิ ชาต้องรับผิดชอบด้วย”

ผมยิ้ม “ใครจะรับผิดชอบนายกันตัวโตเป็นเด็กโข่ง”

“คนเรา...ตะกี้ยังกอดผมร้องไห้แงๆบอกว่าอย่าทิ้งหนูๆอยู่เลย”

ผมทุบที่ไหล่แก้เขิน “ใครพูดแบบนั้นกัน!”

“เอ้า งั้นเปลี่ยนเป็นผมรักคุณๆแทนก็ได้” คามินยิ้มล้อเลียน

“นายรักผมตังหาก”ผมกล่าว

“คุณรักผม”

“นายรักผม”

“คุณรักผม”

“นายรักผม”

“คุณรักผม”

“นายรักผม”

“ผมรักคุณ”

“นายรัก...เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ”ผมชะงัก

คามินยิ้ม “ผมรักคุณ แล้วคุณล่ะ?”

“ผม...รัก...นาย”รางวัลของการเผยความในใจคือจูบที่หวานล้ำอบอุ่นถึงหัวใจ

“ผมรักคุณดังนั้นผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนทั้งนั้น”คามินกระซิบ

แม้วันข้างหน้าจะเป็นเช่นไรผมก็จะจดจำไว้ว่าวันนี้ผมมีความสุขเพียงไร คามินอาจจะพบคนใหม่ ผมอาจจะเป็นฝ่ายนอกใจหรือความตายอาจจะมาพรากเราจากกันแต่ผมจะจดจำช่วงเวลานี้ไว้เป็นความทรงจำที่จะทำให้ผมยิ้มได้ในวันที่อาจต้องอยู่คนเดียว

แม้รักเราจะเป็นเช่นไรหากผมจะยิ้มให้ได้ในวันนั้น...

ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนี้ มันจะมีอะไรปลี่ยนแปลง
ฉันไม่กล้าจะสัญญาด้วยคำใด
รักเรานั้นจะไปอีกไกล หรือวันไหนจะต้องร้างลา
ฉันไม่รู้ไม่เคยแน่ใจอะไร

* ฉันพูดได้เพียงว่าตอนนี้รักเธอ
เทให้ทั้งหัวใจ

** นี่คือสิ่งสำคัญ ที่เรายังอยู่ด้วยกัน
สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้ จะรักหมดทั้งใจที่มี
ให้มันตราตรึง อยู่ในใจเพื่อไปถึงวันลาจาก

เรื่องที่รู้วันนี้ตอนนี้ ฉันก็มีแต่ความอุ่นใจ
รักที่เราให้กันคือสิ่งดีงาม
แม้สุดท้ายจะเหลือพียงฝัน หรือจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ฉันจะทำวันนี้ให้ดีดังใจ

(เพลง สิ่งสำคัญ-ดา เอ็นโดฟิน)

THE END

แวะคุยกัน เมี้ยว~

ถามว่าพอใจให้จบแบบนี้มั้ยก็50-50นะ ใจนึงก็คิดว่าโอแล้วแต่ใจนึงก็รู้สึกว่าห้วนไปไหม

เอาเป็นว่าถ้าคิดตอนจบที่ถูกใจกว่านี้ได้จะแก้แล้วกัน 555+

เป็นครั้งแรกที่เขียนวายแบบฐานะต่างกันมาก  นึกถึงซีรีย์ฝรั่งเรื่องนึงชื่อ..E.Rมั้ง? ที่ฉากอยู่ในโรงพยาบาลน่ะค่ะ มีคู่นึงเป็นหมอผู้หญิงกับคนขับรถพยาบาล ถ้าเป็นในไทยนี่จะรักกันได้เหรอ? คือเงินเดือนมันต่างกันมากอะไรแบบนี้

หวังว่าเรื่องนี้จะอ่านแล้วโอนะคะ ><  เอาเรื่องลงในเล้าที่เครียดที่สุดคือฉากเนี่ยแหละค่ะ หวังว่า...จะไม่มีจุดไหนติดขัดนะคะ

หืม? น้ำเน่า? แหม...นิยายก็คือๆกับชีวิตจริงนั่นแหละค่ะ สองคนนี้อาจจะคล้ายกับชีวิตจริงใครบางคนก็ได้

แต่บางทีเวลาอ่านจั่วหัวข้อเรื่องเล่าในนี้แล้วแบบ...โอ้ เหมือนนิยายเลย ทำให้ซึ้งถึงสัจธรรมว่าชีวิตคือละครเลยค่ะ

ขอบคุณนักอ่านที่น่ารักทุกคนที่ติดตามแล้วคอมเม้นต์ค่ะ^^

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 03-02-2010 22:55:37

อืมมม เทาอมชมพูหรือคะ
แต่เรารู้สึกว่าเป็นชมพูอมส้มมากกว่านะเนี่ย

เพราะอดีตที่ผ่านมา คุณหมอชาอาจจะเจอฟ้าหม่น
แต่พอคามินเข้ามาท้องฟ้าก็ค่อยๆเปลี่ยนสี
วิมานนี้สีสวยสดงดงามไปเลย
ชอบคาแรคเตอร์ตัวละครแบบคามินจังเลยค่ะ  :m1:

บวกให้อีก 1 แต้มนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2010 23:22:06

อ้างจาก: namtaan ที่ 03-02-2010 22:55:37  

อืมมม เทาอมชมพูหรือคะ
แต่เรารู้สึกว่าเป็นชมพูอมส้มมากกว่านะเนี่ย

เพราะอดีตที่ผ่านมา คุณหมอชาอาจจะเจอฟ้าหม่น
แต่พอคามินเข้ามาท้องฟ้าก็ค่อยๆเปลี่ยนสี
วิมานนี้สีสวยสดงดงามไปเลย
ชอบคาแรคเตอร์ตัวละครแบบคามินจังเลยค่ะ  :m1:

บวกให้อีก 1 แต้มนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณมากค่ะ

จุ๊บๆน้ำตาลเช่นกันค่ะ><

ชมพูอมส้มเหรอคะ ต่ายไม่เก่งศิลปะด้วยสิฮะๆ

ว่าแต่มินนี่ดูเด่นแฮะ...ต่ายออกจะชอบหมอชา =3=

ปล.ถ้าน้ำตาลเข้ามาในนี้อีกต่ายอยากจะเสียมรรยาทถามว่าอายุเท่าไหร่เหรอคะ ไหนๆก็ถือว่าเป็นขาประจำนิยายต่ายแล้ว แหะๆ

ต่ายอายุ19ค่ะ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 03-02-2010 23:33:28

^
^
หุหุ ถ้าเช่นนั้นขออนุญาตเรียกน้องต่ายแล้วกันนะคะ
แบบว่า เรียนจบมาหลายปีมากละ  :-[

พูดถึงตัวละครนะคะ
คุณหมอชามีบุคลิกที่เหมือนจะเย็นชาเล็กๆในตอนต้น
อาจเพราะว่าความผิดหวังที่เกิดขึ้นในอดีต
ส่วนคามินเหมือนเป็นผู้กระเทาะเปลือกที่ห่อหุ้มคุณหมอชาออกไป
ด้วยการใช้ความรักและความจริงใจ และเสน่ห์แบบมินๆ คือซื่อตรงและจริงใจกับความรู้สึกตัวเอง
แม้ว่าจะเป็นเรื่องสั้น แต่บุคลิกของตัวละครสองตัวนี้ โดดเด่น ชัดเจนมากค่ะ
ถ้าถามว่าชอบหมอชามั้ยก็เฉยๆนะคะ ตอนแรกออกจะสงสารเล็กๆซะมากกว่า
แต่พอมีคามินแล้วก็เลยคิดว่าคุณหมอโชคดีแล้วหละ
สำหรับคามิน เนื่องจากชอบตัวละครลักษณะนิสัย บุคลิกแบบนี้ เลยโดนใจมากค่ะ

อ่านงานน้องต่ายมาหลายตอน
น้องต่ายแต่งเรื่องสั้นได้น่าอ่านมากๆค่ะ
แล้วก็หวังว่า เมื่อการประกวดผ่านพ้นไปแล้วจะได้มีโอกาสลองอ่านเรื่องยาวเรื่องนั้นบ้างค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 03-02-2010 23:44:33

จบแบบนี้ได้อย่างไง ไม่ยอมจริงๆ ด้วย  :m16:


มันต้องมีตอนพิเศษสิ ยังไม่จุใจกับคู่นี้เลย จะรีบจบไปหนายยยยยยยยยยยยยยย  :z3:  :z3:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: nithiwz ที่ 04-02-2010 00:33:09

หวานจริงจัง  แต่ฉากเรทนะ  เห็นทุกอากัปทุกกิริยา เหอะๆๆๆ
ฮาตอนหมอเป็นแผล  คามินจะรักษาแผลให้ (คามินกลายเป็นหมอซะงั้น เหอะๆๆๆ)
น่ารักจังอ่ะ  ชอบจริงอะไรจริง  ไม่รู้ใครจะทิ้งใครก่อน แต่เราคงไม่ทิ้งกัน เหอะๆๆๆ  :-[

ป.ล. anus คือ ช่องคลอดผู้ชายอ่ะจ๊ะ เหอะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 04-02-2010 00:49:23

อ้างจาก: namtaan ที่ 03-02-2010 23:33:28  

^
^
หุหุ ถ้าเช่นนั้นขออนุญาตเรียกน้องต่ายแล้วกันนะคะ
แบบว่า เรียนจบมาหลายปีมากละ  :-[

พูดถึงตัวละครนะคะ
คุณหมอชามีบุคลิกที่เหมือนจะเย็นชาเล็กๆในตอนต้น
อาจเพราะว่าความผิดหวังที่เกิดขึ้นในอดีต
ส่วนคามินเหมือนเป็นผู้กระเทาะเปลือกที่ห่อหุ้มคุณหมอชาออกไป
ด้วยการใช้ความรักและความจริงใจ และเสน่ห์แบบมินๆ คือซื่อตรงและจริงใจกับความรู้สึกตัวเอง
แม้ว่าจะเป็นเรื่องสั้น แต่บุคลิกของตัวละครสองตัวนี้ โดดเด่น ชัดเจนมากค่ะ
ถ้าถามว่าชอบหมอชามั้ยก็เฉยๆนะคะ ตอนแรกออกจะสงสารเล็กๆซะมากกว่า
แต่พอมีคามินแล้วก็เลยคิดว่าคุณหมอโชคดีแล้วหละ
สำหรับคามิน เนื่องจากชอบตัวละครลักษณะนิสัย บุคลิกแบบนี้ เลยโดนใจมากค่ะ

อ่านงานน้องต่ายมาหลายตอน
น้องต่ายแต่งเรื่องสั้นได้น่าอ่านมากๆค่ะ
แล้วก็หวังว่า เมื่อการประกวดผ่านพ้นไปแล้วจะได้มีโอกาสลองอ่านเรื่องยาวเรื่องนั้นบ้างค่ะ

ค่ะพี่น้ำตาล><

เรื่องยาวนี่เอามาลงแน่ๆค่ะ แต่กะว่าจะรีไรท์ก่อน(แก้คำผิด+เขียนเพิ่ม) เพราะอารมณ์ว่าได้รวมเล่มเป้นรางวัลก็อยากทำขายบ้างอะไรแบบนี้ ฮะๆ(เอามาลงฉบับสมบูรณ์เผื่อมีใครสน 555+)

แต่มินนี่เด่นจริงๆนะคะ รู้สึกมีแต่คนชอบ ฮะๆ ต่ายเองใจจริงอยากเขียนเรื่องยาวออกมาเยอะๆนะคะเพราะโดยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านเรื่องยาว ชอบอยู่กับตัวละครไปนานๆแต่...ไม่เคยแต่งได้จบยกเว้นในแรลลี่นี่เป็นครั้งแรกT^T

ต่ายเป็นคนไร้สาระจินตนาการเรื่อยเปื่อยวันนึงคิดพล็อตออกมาได้เยอะพอเขียนเรื่องยาวทีบางทีก็แอบหมดไฟไปกรี๊ดกร๊าดเรื่องอื่นแทน => แย่ ;p

ดังนั้นต่ายเลยมาเอาดีทางเรื่องสั้นแบบนี้แทน จบแน่ๆไม่ต้องมานั่งกังวล ~

อ้างจาก: dahlia ที่ 03-02-2010 23:44:33  

จบแบบนี้ได้อย่างไง ไม่ยอมจริงๆ ด้วย  :m16:


มันต้องมีตอนพิเศษสิ ยังไม่จุใจกับคู่นี้เลย จะรีบจบไปหนายยยยยยยยยยยยยยย  :z3:  :z3:

*เอานิ้วจิ้มๆกัน* ตอนแรกต่ายเกือบตัดจบตั้งแต่มินเอาพิซซ่ามาแล้วด้วยนะคะแต่เห็นสั้นไปเลยนั่งจิ้มต่อ

ตอนพิเศษก็คงมีล่ะค่ะ แต่จะมาเมื่อไหร่นี่อีกเรื่อง ><

อ้างจาก: nithiwz ที่ 04-02-2010 00:33:09  

หวานจริงจัง  แต่ฉากเรทนะ  เห็นทุกอากัปทุกกิริยา เหอะๆๆๆ
ฮาตอนหมอเป็นแผล  คามินจะรักษาแผลให้ (คามินกลายเป็นหมอซะงั้น เหอะๆๆๆ)
น่ารักจังอ่ะ  ชอบจริงอะไรจริง  ไม่รู้ใครจะทิ้งใครก่อน แต่เราคงไม่ทิ้งกัน เหอะๆๆๆ  :-[

ป.ล. anus คือ ช่องคลอดผู้ชายอ่ะจ๊ะ เหอะๆๆๆๆ

อ่อ...คุณnithiwzเป็นหมอเหรอคะ *-*

ต่ายเขียนเรื่องนี้ไปก็แอบคิด...เวลาหมอเข้าเวรเขาเข้ากันแบบนี้หรือเปล่าหว่า...แบบว่ามีมานั่งคุยกับคนไข้แบบนี้จะโดนว่ามั้ยน้อ~

ฉากเรทนี่นอกจากในห้องน้ำแล้วต่ายพยายามให้มันออกอีโรติกมากกว่าหื่นนะคะ -//////-

เขินนนนนนน (แล้วจะแต่งฉากต่อมั้ย....แต่ง!)

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 04-02-2010 01:43:11

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ   :L2:
ชอบนะ อบอุ่นดี
เป็นกำลังใจให้กับอีกหลายๆ คู่ได้
เรื่องความรักและความแตกต่าง
เกิดขึ้นได้เสมอ ..
อายุ ฐานะ การศึกษา ศาสนา เชื้อชาติ ..

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 04-02-2010 02:09:07

ขอบคุณครับ จบได้น่ารักดีนะครับไม่เศร้าดี

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 04-02-2010 07:37:51

ขำหมอชาจริงๆ  ร้องไห้เพราะกลัวถูกทิ้ง 

จริงอย่างที่คามินว่า คนที่จะกลัวถูกทิ้งต้องเป็นเค้าตะหากไม่ใช่หมอ 

สรุปสองคนเนี่ย คงไม่มีใครทิ้งใครหรอก ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตใช่มั้ยคะคุณต่าย

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: OhJa ที่ 04-02-2010 08:30:36

น่ารักดีค่ะ  ชอบๆ
รอตอนพิเศษนะ  :L2:

กด+1 ให้ไปเลยจ้า

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 04-02-2010 21:39:36

อ้างจาก: Little Devil ที่ 04-02-2010 01:43:11  

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ   :L2:
ชอบนะ อบอุ่นดี
เป็นกำลังใจให้กับอีกหลายๆ คู่ได้
เรื่องความรักและความแตกต่าง
เกิดขึ้นได้เสมอ ..
อายุ ฐานะ การศึกษา ศาสนา เชื้อชาติ ..

นึกถึงเพลง love is color blind นะคะ ^^

อ้างจาก: thaitanoi ที่ 04-02-2010 02:09:07  

ขอบคุณครับ จบได้น่ารักดีนะครับไม่เศร้าดี

ช่วงนี้ยังไม่อยู่โหมดใจร้ายกับตัวละครเท่าไหร่ค่ะ ฮุๆ

อ้างจาก: น้ำค้าง ที่ 04-02-2010 07:37:51  

ขำหมอชาจริงๆ  ร้องไห้เพราะกลัวถูกทิ้ง 

จริงอย่างที่คามินว่า คนที่จะกลัวถูกทิ้งต้องเป็นเค้าตะหากไม่ใช่หมอ 

สรุปสองคนเนี่ย คงไม่มีใครทิ้งใครหรอก ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตใช่มั้ยคะคุณต่าย

อ่ะถือว่าถูกค่ะ~

ไว้กะว่านอกจากตอนต่อให้มินบรรยายแล้วอยากแต่งอดีตชาจังเลยค่ะแต่ยังคิดไม่ค่อยออกนี่สิ(และดราม่าเศร้าแหงมๆ)

เวลาแบบนี้บางทีก็แอบอยากมีประสบการณ์รักบ้างอกหักกับเค้าบ้างอะไรบ้างแฮะ - -'

อ้างจาก: OhJa ที่ 04-02-2010 08:30:36  

น่ารักดีค่ะ  ชอบๆ
รอตอนพิเศษนะ  :L2:

กด+1 ให้ไปเลยจ้า

ขอบคุณค่า^______^


ดีใจจังเปิดมามีคนเม้นต์ให้เยอะแยะเลย~

การเปิดมาแล้วเจอว่ามีคนคิดยังไงกับนิยายเรานี่ช่างเป็นการชาร์ตแบตที่ดีจริงๆ(โดยเฉพาะเมื่อมีการบ้านที่ต้องส่งพรุ่งนี้แปะอยู่ข้างๆ ฮือ~)

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: nithiwz ที่ 05-02-2010 00:42:58

เหอะๆๆๆ ไม่ได้เป็นหมอ ตอนนี้เรียนวิศวะอยู่อ่ะครับ  :interest: แต่มหาลัยแบบว่าหมอเยอะหน่อย (แล้วก็เรียน anatomy physiology biochem พวกนี้ด้วย เหอะๆๆๆๆ)  สู้ๆ ฉากเรทไม่ซีเรียสหรอก  ชีวิตเรทกว่านี้อีก  :jul3: ล้อเล่น!! ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 05-02-2010 00:47:15

อ้างจาก: nithiwz ที่ 05-02-2010 00:42:58  

เหอะๆๆๆ ไม่ได้เป็นหมอ ตอนนี้เรียนวิศวะอยู่อ่ะครับ  :interest: แต่มหาลัยแบบว่าหมอเยอะหน่อย (แล้วก็เรียน anatomy physiology biochem พวกนี้ด้วย เหอะๆๆๆๆ)  สู้ๆ ฉากเรทไม่ซีเรียสหรอก  ชีวิตเรทกว่านี้อีก  :jul3: ล้อเล่น!! ฮ่าๆๆๆ

วิศวะ *-*

พอดีเลยค่ะ นิยายเรื่องยาวของต่ายที่จะเอามาลงโลเกชั่นอยู่ที่คณะวิศวะค่ะ(แอบมั่วๆใส่ชื่อวิชาไปพอดีจะได้มีคนช่วย อิๆ)

 :-[

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: O_cha ที่ 06-02-2010 19:40:17

แต่งเรื่องได้น่ารักมากๆ

แม้ว่ามีบางประโยคที่อ่านแล้วมันขัดๆ แต่โดยรวมผมอ่านแล้วอมยิ้มครับ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-02-2010 20:59:53

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 06-02-2010 22:44:32

น่ารักมากกกกกก ๆๆ
แบบว่า ชอบอ่ะ หุหุ
มันไม่ได้ออกเทาอมชมพูเลยน๊า
คิดเหมือนคุณน้ำตาล
ชมพูส้มมากกว่า :)
 :L2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 07-02-2010 00:49:10

อ้างจาก: O_cha ที่ 06-02-2010 19:40:17  

แต่งเรื่องได้น่ารักมากๆ

แม้ว่ามีบางประโยคที่อ่านแล้วมันขัดๆ แต่โดยรวมผมอ่านแล้วอมยิ้มครับ

พอจะบอกจุดที่ขัดได้มั้ยคะต่ายจะได้ปรับปรุง

อ้างจาก: cavalli ที่ 06-02-2010 20:59:53  

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ขอบคุณค่ะ^^

อ้างจาก: lizzii ที่ 06-02-2010 22:44:32  

น่ารักมากกกกกก ๆๆ
แบบว่า ชอบอ่ะ หุหุ
มันไม่ได้ออกเทาอมชมพูเลยน๊า
คิดเหมือนคุณน้ำตาล
ชมพูส้มมากกว่า :)
 :L2:

จริงเหรอคะ...ศิลปะต่ายแค่พอถูไถล่ะน่า เอาเถอะ ฮะๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: ANUNTAYA ที่ 07-02-2010 10:37:09

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ


 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 :z13:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 07-02-2010 14:23:07

อ้างจาก: ANUNTAYA ที่ 07-02-2010 10:37:09  

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ


 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 :z13:

ขอบคุณค่ะ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: Black Angel ที่ 07-02-2010 19:53:42

 :pig4:  :L1::L1: :L1: :L1: :pig4:

ชอบมากครับ ไม่มาก และไม่น้อยจนเกินไป

จะติดตามผลงานต่อไปนะครับ

 :pig4: :L1: :L1: :L1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 07-02-2010 20:19:48

อ้างจาก: Black Angel ที่ 07-02-2010 19:53:42  

:pig4:  :L1::L1: :L1: :L1: :pig4:

ชอบมากครับ ไม่มาก และไม่น้อยจนเกินไป

จะติดตามผลงานต่อไปนะครับ

 :pig4: :L1: :L1: :L1: :L1: :pig4:

ดีใจจัง ขอบคุณมากค่ะ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: wan2055 ที่ 07-02-2010 21:08:10

อ๊ายยยย
น่ารักขั้นรุนแรง  ละลายหมดแล้ววว

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 07-02-2010 23:48:13

อ้างจาก: wan2055 ที่ 07-02-2010 21:08:10  

อ๊ายยยย
น่ารักขั้นรุนแรง  ละลายหมดแล้ววว

จริงอ่ะ เรื่องนี้มันน่ารักหวานขนาดนั้นเลยเหรอ (ระดับการวัดความหวานยัยต่ายเจ๊งไปแล้วค่ะ)

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: Gligar ที่ 11-02-2010 23:53:54

สนุกดีครับคู่นี้
แอบฮาตอนหมอทำหน้าแบบนี้  :m28: หรือแบบนี้  :m21:
ส่วนมินก็ดูตรงๆ ดี แต่ติสไปหน่อย เหอะๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 12-02-2010 12:53:40

อ้างจาก: Gligar ที่ 11-02-2010 23:53:54  

สนุกดีครับคู่นี้
แอบฮาตอนหมอทำหน้าแบบนี้  :m28: หรือแบบนี้  :m21:
ส่วนมินก็ดูตรงๆ ดี แต่ติสไปหน่อย เหอะๆ

อารมณ์ศิลปินยากแท้หยั่งถึง....มันสนุกดีเวลาคิดว่ามินจะทำอะไรแบบที่ชาคาดไม่ถึงให้เซอร์ไพร์ซได้เรื่อยค่ะ แต่บางทีก็หนักใจ...ติสมั้ยเนี่ย...

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 13-02-2010 08:29:43

แค่นี้ก็หวานมากแล้วค่ะ
หมอชากับคามินไม่ได้ต้องการอะไรอย่างอื่นนอกจากกันและกัน

ส่วนเราไม่ได้ต้องการอะไรเหมือนกัน นอกจากคนที่จะมากอดไว้แล้วร้องไห้เป็นเพื่อนสักคนเท่านั้นเอง

 :กอด1:คุณกระต่ายค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 15-02-2010 23:39:08

อ้างจาก: anajulia ที่ 13-02-2010 08:29:43  

แค่นี้ก็หวานมากแล้วค่ะ
หมอชากับคามินไม่ได้ต้องการอะไรอย่างอื่นนอกจากกันและกัน

ส่วนเราไม่ได้ต้องการอะไรเหมือนกัน นอกจากคนที่จะมากอดไว้แล้วร้องไห้เป็นเพื่อนสักคนเท่านั้นเอง

 :กอด1:คุณกระต่ายค่ะ

:กอด1: คุณจูเลียเช่นกันค่ะ

มิเตอร์วัดระดับความหวานของต่ายคงแปลกกว่าคนอื่นจริงๆแล้วล่ะค่ะเพราะคู่นี้สำหรับต่ายมันยังอยู่ที่ระดับอบอุ่นปนหวานนิดๆเอง 5555+

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: Nanzari ที่ 02-03-2010 01:14:50

 :กอด1: กอดกระต่ายจ้า

เขียนเรื่องได้น่ารักอีกแล้ว

แอบสารภาพว่าแนนอ่านเรื่องของกระต่ายมาหลายเรื่องแล้ว

แต่ไม่ค่อยเม้นท์ให้เลย..แหะ ๆ อย่าว่ากันน้า  :monkeysad:

 :L2:...เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องต่อไปนะ ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-03-2010 01:45:20

อ้างจาก: Nanzari ที่ 02-03-2010 01:14:50  

:กอด1: กอดกระต่ายจ้า

เขียนเรื่องได้น่ารักอีกแล้ว

แอบสารภาพว่าแนนอ่านเรื่องของกระต่ายมาหลายเรื่องแล้ว

แต่ไม่ค่อยเม้นท์ให้เลย..แหะ ๆ อย่าว่ากันน้า  :monkeysad:

 :L2:...เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องต่อไปนะ ^^

 :กอด1: มาช้ายังดีกว่าไม่มาค่ะ ขอบคุณที่เม้นต์นะคะ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-03-2010 12:24:35

น่ารักกันจังเลยครับ

อยากให้มีตอนพิเศษจัง

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 03-03-2010 12:29:13

 :pig4:
เป็นกำลังใจให้กับผลงานชิ้นต่อๆไปนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-03-2010 13:44:13

อ้างจาก: seaz ที่ 03-03-2010 12:24:35  

น่ารักกันจังเลยครับ

อยากให้มีตอนพิเศษจัง

ก็อยากจะให้มีเหมือนกันค่ะ ตอนนี้มีหลายเรื่องจ่อคิวอยู่เลย คงค่อยๆเขียนล่ะค่ะ^^

อ้างจาก: mascot ที่ 03-03-2010 12:29:13  

:pig4:
เป็นกำลังใจให้กับผลงานชิ้นต่อๆไปนะ :bye2:

ขอบคุณค่า


+1ให้นักอ่านที่น่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: Human ที่ 03-03-2010 16:30:22

ขอตอนพิเศษหน่อยสิครับ


หรือไม่ก็ทำเป็นเรื่องยาวไปเลย

หลงคามินแล้วหงะ


 :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 03-03-2010 18:41:13

อุ็ยๆๆๆน่ารักๆๆ

ชอบค่า แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านอีกน้าาา

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 04-03-2010 00:34:27

อ้างจาก: Human ที่ 03-03-2010 16:30:22  

ขอตอนพิเศษหน่อยสิครับ


หรือไม่ก็ทำเป็นเรื่องยาวไปเลย

หลงคามินแล้วหงะ


 :impress3: :impress3:

ขอสอบเสร็จก่อนนะค้า แล้วจะไปขุดไหดองออกมาแต่งต่อแล้วกันค่ะ แหะๆ

จะว่าไป...ตอนต่อที่ค้างไว้...เอาไปเซฟไว้ที่ไหนหว่า = ="

อ้างจาก: punchnaja ที่ 03-03-2010 18:41:13  

อุ็ยๆๆๆน่ารักๆๆ

ชอบค่า แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านอีกน้าาา

ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบนะคะ^^




+1ให้นักอ่านที่น่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 05-03-2010 02:38:07

น่ารักมากเลยน้องต่าย

โดยเฉพาะตอนฉากหึงตอนที่สอง


 :o8:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 05-03-2010 11:23:52

อ้างจาก: ไอ้หัวแห้ว ที่ 05-03-2010 02:38:07  

น่ารักมากเลยน้องต่าย

โดยเฉพาะตอนฉากหึงตอนที่สอง


 :o8:

ดีใจที่ชอบค่ะพี่แห้ว

 o18

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 11-04-2010 19:12:54

น่าร้ากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 12-04-2010 09:14:57

เรื่องนี้เริ่มเรื่องเหมือนจะอึมครึม


แต่พอตอนถัด ๆ ไป  :a5:   :haun4:


ชอบจัง...เหลือเรื่องสั้นอีก 2  เรื่อง  ไปอ่านก่อนนะคะ!!! (เอ๊า...งานการไม่ต่้องทงต้องทำมันแล้ว)

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 12-04-2010 22:00:40

อ้างจาก: j4c9y ที่ 11-04-2010 19:12:54  

น่าร้ากกกกกกกกกก

คนแต่งใช่มั้ยคะพี่อาร์ม  :laugh:
^
l
พูดได้ไม่อายปากเลยชั้น...

อ้างจาก: jira ที่ 12-04-2010 09:14:57  

เรื่องนี้เริ่มเรื่องเหมือนจะอึมครึม


แต่พอตอนถัด ๆ ไป  :a5:   :haun4:


ชอบจัง...เหลือเรื่องสั้นอีก 2  เรื่อง  ไปอ่านก่อนนะคะ!!! (เอ๊า...งานการไม่ต่้องทงต้องทำมันแล้ว)

ใช่มั้ยๆๆ เปิดมามันดูบรรยากาศทึมๆเทาๆใช่มั้ยคะ!!!

มีแต่คนบอกเรื่องนี่สีส้มแต่ต่ายว่ามันสีเทาปนชมพูอ่ะ!!!

พี่จิชอบก็ดีใจนะคะแต่ทำพี่ไม่ยอมทำงานนี่ไม่ดีนา...

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: sek-sy ที่ 12-04-2010 23:37:04

น่ารักมากๆเลย
ความรักนั้นเกิดขึ้นได้กับทุกคน  ถึงแม้ว่าอาชีพ หน้าตาทางสังคมจะต่างกัน ขอแค่มีความรักให้กันก็ไม่มีอะไรมากขวางกั้นได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาถ่ายทอดให้อ่านกัน
ยังไงก้จะติดตาามผลงานเรื่องต่อไปจร้า
 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 13-04-2010 00:10:45

อ้างจาก: sek-sy ที่ 12-04-2010 23:37:04  

น่ารักมากๆเลย
ความรักนั้นเกิดขึ้นได้กับทุกคน  ถึงแม้ว่าอาชีพ หน้าตาทางสังคมจะต่างกัน ขอแค่มีความรักให้กันก็ไม่มีอะไรมากขวางกั้นได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาถ่ายทอดให้อ่านกัน
ยังไงก้จะติดตาามผลงานเรื่องต่อไปจร้า
 :bye2: :bye2:

ขอบคุณค่า~

ความรักเกิดขึ้นได้กับทุกคน^^

นึกถึงเพลงlove is color blindด้วยนิ~

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: fayala ที่ 13-04-2010 01:55:30

Narak na ka..

Both characters are so sensitive but I think it would be sweet if someone always cry with you.. chai mai ka??

Thank you for the story and always reply my comment na ka.. joob joob

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 13-04-2010 15:15:04

อ้างจาก: fayala ที่ 13-04-2010 01:55:30  

Narak na ka..

Both characters are so sensitive but I think it would be sweet if someone always cry with you.. chai mai ka??

Thank you for the story and always reply my comment na ka.. joob joob

นั่นสิคะ

มีคนปลอบเวลาร้องไห้ก็ดี แต่ถ้าเค้าร้องไห้ไปกับเราก็เหมือนมีเพื่อนร้องไปด้วยกัน

รึอาจจะหมดอารมณ์ร้องไห้เพราะต้องมานั่งปลอบคนข้างๆแทน  :laugh:

ส่วนคอมเม้นต์ยังไงๆก็จะตามตอบทุกคนค่ะ ฮะๆ บางครั้งอาจจะช้า-เร็วไม่เท่ากัน อ่านแล้วตอบโดยรวมแต่ยังไงตอบแน่ๆ><

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: V_we ที่ 15-04-2010 14:20:05

น่ารักมากเลยค่ะ คุณหมอกับเด็กส่งพิซซาช่างฝัน ช่วงแรกๆ เหมือนคุณหมอจะไม่รู้ใจตัวเอง แต่พอบางสิ่งขาดหายไปก็ได้ค้นพบว่าช่วงเวลาแต่ละวันที่แวะมาเยี่ยมคนไข้นั้นมีค่าและมีความทรงจำมากแค่ไหน ดีใจที่คามินกลับมาอีกครั้ง ทำให้ทั้งสองได้เรียนรู้กันมากขึ้น ตอนแรกก็ห่วงนิดหน่อยเพราะว่าดูภายนอกแล้ว ทั้งคู่จะแตกต่างกันมาก และก็เป็นจริงเมื่อหมอแนะนะเรื่องที่เรียนให้ คามิลคงจะน้อยใจในความแตกต่าง แต่ก็ยังดีนะคะที่หมอตามไปง้อ และก็ทำให้หึงโดยไม่รู้ตัว เลยทำให้พูดความในใจออกมา จนทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวน่ารักๆ ให้อ่านนะคะ :pig4:
+1 คะแนนที่ 77 ให้ค่ะ :กอด1:
ปล.น่าจะมีตอนพิเศษอีกนิดนะคะ อยากรู้ว่าคามินไปถึงฝันตัวเองหรือเปล่า (แอบเรียกร้อง) :impress2:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 16-04-2010 13:49:32

อ้างจาก: V_we ที่ 15-04-2010 14:20:05  

น่ารักมากเลยค่ะ คุณหมอกับเด็กส่งพิซซาช่างฝัน ช่วงแรกๆ เหมือนคุณหมอจะไม่รู้ใจตัวเอง แต่พอบางสิ่งขาดหายไปก็ได้ค้นพบว่าช่วงเวลาแต่ละวันที่แวะมาเยี่ยมคนไข้นั้นมีค่าและมีความทรงจำมากแค่ไหน ดีใจที่คามินกลับมาอีกครั้ง ทำให้ทั้งสองได้เรียนรู้กันมากขึ้น ตอนแรกก็ห่วงนิดหน่อยเพราะว่าดูภายนอกแล้ว ทั้งคู่จะแตกต่างกันมาก และก็เป็นจริงเมื่อหมอแนะนะเรื่องที่เรียนให้ คามิลคงจะน้อยใจในความแตกต่าง แต่ก็ยังดีนะคะที่หมอตามไปง้อ และก็ทำให้หึงโดยไม่รู้ตัว เลยทำให้พูดความในใจออกมา จนทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวน่ารักๆ ให้อ่านนะคะ :pig4:
+1 คะแนนที่ 77 ให้ค่ะ :กอด1:
ปล.น่าจะมีตอนพิเศษอีกนิดนะคะ อยากรู้ว่าคามินไปถึงฝันตัวเองหรือเปล่า (แอบเรียกร้อง) :impress2:

ขอบคุณคร้าบ~

 :กอด1:

จริงก็คิดจะเขียนตอนต่อนะคะ แต่นิยาย2เรื่องยาวมันติดพันอยู่เลยไม่อยากเขียนให้พะวงเท่าไหร่ กะว่าจบเรื่องยาวสักเรื่องแล้วค่อยหันมาจับเรื่องสั้นอีกรอบ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 16-04-2010 18:55:55

 :impress2: ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




อยากมีตอนพิเจดๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ




รอน้า แล้วก็ขอบคุรนะคะ ^ ^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 16-04-2010 19:03:03

+1 แทนคำขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นน่ารัก ๆ ค่ะ
อ่านตอนแรกดูเหมือนจะอึมครึม แกมเศร้า แต่จบได้
แบบไม่น่าเชื่อเลย หวานล้ำ มีความสุข ความรักแบบไม่
แบ่งชนชั้น คามินดูเหมือนจะเข้มแข็ง แต่พอหมอร้องไห้
ทีไร กลับร้องไห้เป็นเพื่อนทุกครั้งไป ดีจัง มีคนร้องไห้เป็น
เพื่อนด้วยทุกครั้ง .....จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ .... :pig4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 17-04-2010 11:39:29

น้องกระต่าย...
พี่หายไปทำภารกิจเพื่อชาติมา (ฟังดูยิ่งใหญ่เนาะ...นายตามให้ทำงานนั่นเอง)
ด้วยความที่อากาศมันร้อนแล้วสภาพเราก็ไม่ได้แข็งแรงอะไรมาก...ก็เลยน็อค
เข้าเรื่องเลยนะ!!!
พี่ต้องไปหาหมอที่ รพ.ตัวอำเภอ  ซึ่ง รพ. นี้พี่ไม่เคยเฉียดกรายมาก่อน(ปกติจะไปคลีนิคเพราะเร็วดี)
หมอสรุปว่า...พี่เป็นไข้หวัดลงคอ  ตาอักเสบ  และข้อมือซ้ายเคล็ด (พี่เจ็บมาเย๊อะ.... :o12:)
แต่ประเด็นที่จะจุดคือ!!!!!
หมอฝึกหัดอ่ะ :-[ หน้าตานี่สามารถจิ้นเป็นพี่หมอชาได้เลยอ่ะ
หน้าตาสะอาดสะอ้าน  ผิวขาว  และนัยน์ตาสวยเศร้า(กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด)
มีออร่าความเป็นเกย์อยู่ประปราย  อ่อนโยน(ดูได้จากที่ต้องฉีดยาที่ตรู๊ดสพี่  มือเบามากกกกก)
เค้าเกิดมาเพื่อเป็นตัวแทนพี่หมอชาชัดชัด!!!!



กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



ปล. ถึงได้ต้องกลับมานั่งอ่านพี่หมอชาอีกรอบด้วยบรรยากาศที่เป็นสีชมพูล้วน ๆ
ปล.2 ยังกดบวกให้น้องกระต่ายไม่ได้ ด้วยเพราะจำนวนรีพลายอัน้อยนิด  งั้นเอานี่ไปค่ะ :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 17-04-2010 12:44:15

 :กอด1:
ต่ายจ๋า..แต่งน่ารักมากมาย :-[
รักคามินจังเลย แต่ซาดิสป๊ะเนี่ย
55
ทำเอาหมอเราเลือดเลย ใส่ไม่ยั้ง
 :oo1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 18-04-2010 12:37:53

อ้างจาก: cartoons ที่ 16-04-2010 18:55:55  

:impress2: ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




อยากมีตอนพิเจดๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ




รอน้า แล้วก็ขอบคุรนะคะ ^ ^

เดี๋ยวรอเรื่องยาวจบสักเรื่องก่อนแล้วจะแบ่งเวลามาให้เรื่องสั้นต่อแล้วล่ะค่ะ^^

ขอบคุณเช่นกันนะคะ~

อ้างจาก: DEMON3132 ที่ 16-04-2010 19:03:03  

+1 แทนคำขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นน่ารัก ๆ ค่ะ
อ่านตอนแรกดูเหมือนจะอึมครึม แกมเศร้า แต่จบได้
แบบไม่น่าเชื่อเลย หวานล้ำ มีความสุข ความรักแบบไม่
แบ่งชนชั้น คามินดูเหมือนจะเข้มแข็ง แต่พอหมอร้องไห้
ทีไร กลับร้องไห้เป็นเพื่อนทุกครั้งไป ดีจัง มีคนร้องไห้เป็น
เพื่อนด้วยทุกครั้ง .....จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ .... :pig4:

ขอบคุณสำหรับคะแนนครับผม^^

 :-[

อ้างจาก: jira ที่ 17-04-2010 11:39:29  

น้องกระต่าย...
พี่หายไปทำภารกิจเพื่อชาติมา (ฟังดูยิ่งใหญ่เนาะ...นายตามให้ทำงานนั่นเอง)
ด้วยความที่อากาศมันร้อนแล้วสภาพเราก็ไม่ได้แข็งแรงอะไรมาก...ก็เลยน็อค
เข้าเรื่องเลยนะ!!!
พี่ต้องไปหาหมอที่ รพ.ตัวอำเภอ  ซึ่ง รพ. นี้พี่ไม่เคยเฉียดกรายมาก่อน(ปกติจะไปคลีนิคเพราะเร็วดี)
หมอสรุปว่า...พี่เป็นไข้หวัดลงคอ  ตาอักเสบ  และข้อมือซ้ายเคล็ด (พี่เจ็บมาเย๊อะ.... :o12:)
แต่ประเด็นที่จะจุดคือ!!!!!
หมอฝึกหัดอ่ะ :-[ หน้าตานี่สามารถจิ้นเป็นพี่หมอชาได้เลยอ่ะ
หน้าตาสะอาดสะอ้าน  ผิวขาว  และนัยน์ตาสวยเศร้า(กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด)
มีออร่าความเป็นเกย์อยู่ประปราย  อ่อนโยน(ดูได้จากที่ต้องฉีดยาที่ตรู๊ดสพี่  มือเบามากกกกก)
เค้าเกิดมาเพื่อเป็นตัวแทนพี่หมอชาชัดชัด!!!!



กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



ปล. ถึงได้ต้องกลับมานั่งอ่านพี่หมอชาอีกรอบด้วยบรรยากาศที่เป็นสีชมพูล้วน ๆ
ปล.2 ยังกดบวกให้น้องกระต่ายไม่ได้ ด้วยเพราะจำนวนรีพลายอัน้อยนิด  งั้นเอานี่ไปค่ะ :จุ๊บๆ:

พี่จิคะ!!!!

แล้วได้ถ่ายรูปมาฝากหนูมั้ย?!?  :a5:

อ้างจาก: PaTtO ที่ 17-04-2010 12:44:15  

:กอด1:
ต่ายจ๋า..แต่งน่ารักมากมาย :-[
รักคามินจังเลย แต่ซาดิสป๊ะเนี่ย
55
ทำเอาหมอเราเลือดเลย ใส่ไม่ยั้ง
 :oo1:

555+

ไม่รู้สิ  o18



+1ให้นักอ่านที่น่ารักครับ~

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 19-04-2010 16:04:28

น้องกระต่าย...
แค่พี่โลมเลียคุณหมออินเทอร์นทางสายตาพี่ก็แทบจะละลายแล้ว :-[ (ท่าทางคุณหมอคงคิดว่าอีนี่ขาดแคลนผู้ชาย!!!!)
จริงๆวันนั้นพี่เอากล้องไปนะ...เพราะนายให้ถ่ายบรรยากาศสงกรานต์มาประชาสัมพันธ์หน่วยงาน
แต่...พี่ก็อายบ้างไรบ้าง :o8: 
อืม...ถ้าหยิบกล้องมาขอถ่าย  พี่หมอชาจะว่าไงน้า  กลับไปขอถ่ายดีมะตัว?


ปล.ไม่ได้นึกเล้ยยยยยว่าคุณหมอจะกล้ำกลืนฝืนมองตรู๊ดสพี่แค่ไหน :laugh:
ปล.2 ยังอยากอ่านตอนพิเศษของหมอชากับคามินทร์นะคะน้องกระต่าย

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 20-04-2010 00:45:16

อ้างจาก: jira ที่ 19-04-2010 16:04:28  

น้องกระต่าย...
แค่พี่โลมเลียคุณหมออินเทอร์นทางสายตาพี่ก็แทบจะละลายแล้ว :-[ (ท่าทางคุณหมอคงคิดว่าอีนี่ขาดแคลนผู้ชาย!!!!)
จริงๆวันนั้นพี่เอากล้องไปนะ...เพราะนายให้ถ่ายบรรยากาศสงกรานต์มาประชาสัมพันธ์หน่วยงาน
แต่...พี่ก็อายบ้างไรบ้าง :o8: 
อืม...ถ้าหยิบกล้องมาขอถ่าย  พี่หมอชาจะว่าไงน้า  กลับไปขอถ่ายดีมะตัว?


ปล.ไม่ได้นึกเล้ยยยยยว่าคุณหมอจะกล้ำกลืนฝืนมองตรู๊ดสพี่แค่ไหน :laugh:
ปล.2 ยังอยากอ่านตอนพิเศษของหมอชากับคามินทร์นะคะน้องกระต่าย

เอารูปพี่หมอชาคนนั้นมาแลกตอนพิเศษละกันค่ะพี่จิ - -+

(ถ่วงเวลาเขียนไปอีกหน่อย :laugh:)

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: nishi ที่ 20-04-2010 12:11:05

 :L1: สนุกมากๆๆเลยค๊าบบบ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ ตอนที่4 จบ!
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 20-04-2010 13:51:30

อ้างจาก: nishi ที่ 20-04-2010 12:11:05  

:L1: สนุกมากๆๆเลยค๊าบบบ

 :L2:

ขอบคุณค่า ดีใจที่ชอบค่ะ^^


+1ครับผม

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: nunam ที่ 07-09-2010 18:05:10

ขอบคุณกั๊บ  :-[

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 09-09-2010 09:35:55

อ้างจาก: nunam ที่ 07-09-2010 18:05:10  

ขอบคุณกั๊บ  :-[

คิดถึงเรื่องนี้เหมือนกันแฮะ แต่งค้างๆไว้ในยูเอสบีตั้งสองตอนแหนะ...

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของห
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 03-02-2011 16:40:28

อ่านจบ ชอบค่ะ ....แล้วทำให้นึกถึงเรื่องเล่าเรื่องนึงในเล้านี่แหล่ะ
นายเอกเป็นหมอเหมือนกัน พระเอกอายุน้อยกว่าและด้วยกว่าเหมือนกัน
เป็นเรื่องเล่าที่เราชอบมากกกกกกกกก เ้พราะสมหวัง!!

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของห
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 04-02-2011 01:00:36

อ้างจาก: love2y ที่ 03-02-2011 16:40:28  

อ่านจบ ชอบค่ะ ....แล้วทำให้นึกถึงเรื่องเล่าเรื่องนึงในเล้านี่แหล่ะ
นายเอกเป็นหมอเหมือนกัน พระเอกอายุน้อยกว่าและด้วยกว่าเหมือนกัน
เป็นเรื่องเล่าที่เราชอบมากกกกกกกกก เ้พราะสมหวัง!!

เอ ใช่เหตุเกิดเพราะมอเตอร์ไซด์รึเปล่าคะ?

ต่ายก็อ่านค่ะ แต่หลังจากแต่งเรื่องนี้ไปแล้วน่ะนะคะ 555+

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: DeJavu~ ★ ที่ 29-03-2011 23:58:02

ชอบมากๆๆเลยเรื่องเนี่ย

คุณหมอชาตอนแรกดูเย็นชาและน่าสงสาร แต่แอบฮา ตอนที่หมอชาร้องไห้เพราะกลัวโดนทิ้ง

คามิน เป็นพระเอกที่ดูซื่อตรงและจริงใจ

ชอบบุคลิกของตัวละครทั้งสองมากๆๆเลย

พี่ตาย (ขออนุญาติเรียกนะคร๊าบบบ) แต่งเก่งมากๆๆ

เรื่องน่าัรัก และ ดูสดใสดี

ขอบคุนมากๆๆเลยครับ ที่นำเรื่องราวน่าัรักและน่าประทับใจมาให้อ่านกัน

ขอบคุณพี่ต่ายมากๆๆครับ

แต่ถ้าให้ดีกว่านี้ มารีบแต่ น้องแมน และ คริส ได้แล้วพี่ต่าย

มักดองนานแล้วอ่า

มาไวไวนะ จุ๊บ จุ๊บ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 30-03-2011 00:39:50

น้องต่าย จำพี่ได้ไหม

พี่อ่านซ้ำเฉยๆ เลย ฮ่าๆๆ

น่ารักเหมือนเดิม พี่ว่าแล้วคุ้นๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 31-03-2011 10:27:15

เรื่องราวน่ารักดีครับ จะว่าไป คนอารมณ์ติสต์นี่ บางที(หรือหลายที)ก็เดาใจยากเหมือนกันเนาะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 02-04-2011 08:42:29

น่ารักนะคะเรื่องนี้
คุงหมอกะคามิน
ขอบคุงสำหรับเรื่องดิดีน่ารักๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: Devil_Angle ที่ 02-04-2011 21:58:23

น่ารักจัง ชอบมากมาย ขอบคุณนะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-06-2011 00:56:52

อ้างจาก: DeJavu~ ★ ที่ 29-03-2011 23:58:02  

ชอบมากๆๆเลยเรื่องเนี่ย

คุณหมอชาตอนแรกดูเย็นชาและน่าสงสาร แต่แอบฮา ตอนที่หมอชาร้องไห้เพราะกลัวโดนทิ้ง

คามิน เป็นพระเอกที่ดูซื่อตรงและจริงใจ

ชอบบุคลิกของตัวละครทั้งสองมากๆๆเลย

พี่ตาย (ขออนุญาติเรียกนะคร๊าบบบ) แต่งเก่งมากๆๆ

เรื่องน่าัรัก และ ดูสดใสดี

ขอบคุนมากๆๆเลยครับ ที่นำเรื่องราวน่าัรักและน่าประทับใจมาให้อ่านกัน

ขอบคุณพี่ต่ายมากๆๆครับ

แต่ถ้าให้ดีกว่านี้ มารีบแต่ น้องแมน และ คริส ได้แล้วพี่ต่าย

มักดองนานแล้วอ่า

มาไวไวนะ จุ๊บ จุ๊บ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

โอ๊ะโอ๋ ทวงข้ามเรื่องเลยทีเดียว 555+

คริสแมนบอกตามตรงว่าตอนนี้ตัน รอหน่อยนะคะ แหะ ๆ

ดีใจที่ชอบค่ะ เรื่องนี้ตอนแรกรู้สึกมันหดหู่ ๆ รู้สึกโทนสีเรื่องออกแนวส้ม ๆ นะ?

อ้างจาก: ไอ้หัวแห้ว ที่ 30-03-2011 00:39:50  

น้องต่าย จำพี่ได้ไหม

พี่อ่านซ้ำเฉยๆ เลย ฮ่าๆๆ

น่ารักเหมือนเดิม พี่ว่าแล้วคุ้นๆ อิอิ

55+ จำได้ค่ะ กลับมาอ่านซ้ำเหรอคะเนี่ย ขอบคุณนะคะ

อ้างจาก: patz ที่ 31-03-2011 10:27:15  

เรื่องราวน่ารักดีครับ จะว่าไป คนอารมณ์ติสต์นี่ บางที(หรือหลายที)ก็เดาใจยากเหมือนกันเนาะ

น่าจะหลายทีค่ะ 555+ มีคนบอกว่าถ้าจับทางได้ก็จะเดาใจถูกแต่ต่ายว่ายังไงก็ยังยากจะเดาอยู่ดี~

อ้างจาก: EunSung87 ที่ 02-04-2011 08:42:29  

น่ารักนะคะเรื่องนี้
คุงหมอกะคามิน
ขอบคุงสำหรับเรื่องดิดีน่ารักๆนะคะ

ขอบคุณที่อ่านแล้วเม้นต์เช่นกันนะคะ ดีใจที่ชอบค่ะ ^^

อ้างจาก: Devil_Angle ที่ 02-04-2011 21:58:23  

น่ารักจัง ชอบมากมาย ขอบคุณนะ

เช่นกันค่าๆ ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะ ^^

+1ให้นักอ่านที่น่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-06-2011 01:01:13

ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี

   เสียงเพลงที่ตั้งปลุกในมือถือที่ดังฝ่าความเงียบของเช้ามืดปลุกในผมตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย อีกหนึ่งชั่วโมงจะหกโมง ที่นอกหน้าต่างได้ยินเสียงนกร้องแว่ว ๆ ผมพยายามขยี้ตาปลุกตนเองให้ตื่นแล้วลุกขึ้นช้า ๆ โดยพยายามให้คนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ผมเมื่อคืนหลับต่อไป

   ใช่ครับ คนข้าง ๆ ผมคือคามิน แต่ไม่ใช่ว่าเขายอมย้ายมาอยู่กับผมหรอกครับ ถึงจะคบกันมาหนึ่งปีแล้วแต่แฟนของผมก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เขายังคงไม่ชอบให้ผมยุ่งวุ่นวายเรื่องของเขา ยังคงชอบวาดรูป แต่เปลี่ยนพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารใกล้ ๆ โรงพยาบาลเป็นพนักงานในร้านสะดวกซื้อแทนเหตุผลเพราะเขากลัวว่าถ้ามีคนรู้ว่าพวกเราคบกันจะทำให้ผมโดนนินทา แต่สุดท้ายร้านสะดวกซื้อที่เขาไปสมัครก็นับว่ายังอยู่ใกล้โรงพยาบาลอยู่ดีเพียงแต่ห่างไปอีกซอยเท่านั้น

   อันที่จริงวันนี้จะเป็นวันครบรอบหนึ่งปีของพวกเราครับ ผมเลยคะยั้นคะยอขอให้คามินมาค้างกับผมด้วยเพราะอยากจะตื่นมาใส่บาตรด้วยกันตอนเช้า หลังจากที่ผมจัดการเตรียมของเสร็จก็ไปปลุกเขาขึ้นมา หลังอิดออดขอให้ผมจูบปลุกเขาก่อนเป็นเจ้าชายนิทราเขาก็ลุกขึ้นจากเตียงไปล้างหน้าแปรงฟันโดยไม่บ่นเรื่องที่ต้องตื่นเช้าสักคำ

อุณหภูมิหน้าหนาวและน้ำค้างตอนเช้าทำให้รู้สึกเย็นไม่น้อย พวกผมยืนกอดอกทั้งชุดนอนโดยมีเสื้อคลุมคลุมทับกันอยู่คนละตัวเท่านั้นเพราะคุยกันแล้วว่าหลังจากนี้จะกลับไปนอนต่อ ผมมีคนออกมายืนรอตักบาตรเช่นกันแต่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุเสียมาก พวกท่านส่งยิ้มทักทายอย่างมีไมตรี พวกผมก็ยกมือไหว้ยิ้มตอบ เพราะของที่ผมเตรียมไว้ส่วนใหญ่เป็นอาหารแห้ง ของสดมีเพียงต้มเลือดหมูที่เคี่ยวน้ำแกงไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเท่านั้นทำให้การตักบาตรวันครบรอบนี้เป็นไปอย่างรวดเร็ว พวกผมหันมายิ้มให้กันก่อนจะกลับเข้าไปในบ้าน

   “คามิน?” ผมยกมือแตะแขนที่โอบรอบตัวจากด้านหลังอัตโนมัติ เขาซบหน้าลงกับบ่าผมก่อนจะพูดเสียงอู้อี้ที่ทำให้ผมยิ้มออกว่า

   “หิว”

   “ถ้าจะกินข้าวก็ห้ามนอนต่อนะ มันไม่ดี” ถ้ากินแล้วนอนเลยจะไม่ดีต่อระบบย่อยอาหารครับ “ไม่อย่างนั้นกินนมสักแก้วพอเคลือบกระเพาะไหม?”

   แต่จริง ๆ ผมไม่ค่อยอยากให้กินอะไรเลยครับเพราะถ้าทานปุ๊บมันก็เหมือนเราไปสั่นกระดิ่งบอกกระเพาะว่าถึงเวลาอาหารแล้ว กระเพาะก็จะเริ่มปล่อยน้ำย่อยออกมา

   “ฮื้ม...อยากกอดหมอ”

   ผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าว อีกอย่างนึงที่คามินยังคงเหมือนเดิมคือคิดอะไรก็พูดอย่างนั้นครับ

   “ก็กอดอยู่นี่ไง” ผมเฉไฉ

   คามินรัดวงแขนแน่นขึ้น เงยหน้ามาหอมแก้มผม “หมอก็รู้ว่าผมหมายถึงอะไร”

   “แต่..มันยังเช้าอยู่นะ” ถึงจะผ่านเรื่องแบบนี้กันมาแล้วแต่ผมก็ยังรู้สึกอายอยู่ดีครับ พวกผมยืนกอดกันอยู่ห้องรับแขกที่ยังปิดม่านอยู่แต่ด้วยความที่ข้างนอกยังสลัว ๆ อาจจะทำให้เห็นเงาของพวกผมในบ้านที่เปิดไฟก็ได้

   “ไม่อย่างนั้นเขาจะมีคำว่าล้างหน้าไก่ไว้ทำไมล่ะ? เมื่อคืนหมอติดผมไว้นะ” เมื่อคืนผมไม่ยอมให้คามินทำครับเพราะกลัวจะตื่นขึ้นมาไม่ไหว

   ผมดันแขนคามินออก หันไปสบตากัน “ไม่หิวแล้วเหรอ?”

   “ผมกินของหวานก่อนของคาวก็ได้” เขายิ้มเห็นฝัน ยกมือกลับมาคล้องเอวแล้วดึงผมเข้าไปจนเผลอยกแขนคล้องคอเขาอัตโนมัติ คามินชะโงกหน้ามาให้หน้าผากชนกัน “จูบรับอรุณหน่อยเร็ว”

   “ก็จูบไปแล้วนี่” ผมตอบเสียงเบา หลุบสายตาลงมองพื้น

   “นั้นจูบปลุกต่างหาก ถ้าหมอไม่ยอมจูบงั้นผมจูบเองนะ” ก่อนที่ผมจะได้คัดค้านอะไรริมฝีปากเย็นของคามินก็แนบลงมาเสียก่อน

   ผมเองก็อายุไม่ใช่น้อยแล้วจะให้เล่นตัวมากมายก็ใช่ที่จึงเอียงใบหน้าให้องศาเข้าที่ก่อนจะจูบตอบจนกระทั่งรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิของพวกผมร้อนขึ้น

   “ไปที่เตียง” ผมเอ่ยขึ้น อย่างที่บอกไปครับว่าข้างนอกยังดูสลัวอยู่ ผมไม่อยากให้อะไรมันมากไปกว่านี้ ณ ที่ตรงนี้
   คามินหัวเราะ “รับบัญชาขอรับ”

   เขาไม่ได้อุ้มผมขึ้นแล้วพาไปที่เตียงหรอกครับ ตัวผมก็ไม่ใช่เล็ก ๆ จะไปทำท่าน่าอายแบบนั้นได้อย่างไงกัน เพียงแค่เดินจูงมือกันไปเท่านั้น

   “ถอดให้หน่อย” คามินยืนกางแขนส่งยิ้มมาให้ผมข้างเตียง ผมลงมือถอดเสื้อผ้าของเขาออกเหมือนเด็กเล็กเพียงแต่เด็ก ๆ ไม่ได้ทำให้ผมมีอารมณ์แบบคามินเท่านั้น เขายืนให้ผมชื่นชมร่างกายอย่างไม่คะเขินทั้งที่เขาเปลือยหมดแล้วแต่ผมยังมีเสื้อผ้าติดตัวครบทุกชิ้น

   เมื่อมองจนพอใจผมก็บอกให้คามินไปนั่งบนเตียงก่อนที่จะหันหลังลงมือถอดเสื้อผ้าด้วยตนเอง อุณหภูมิในห้องยังคงอุ่นจากองศาของแอร์ที่เปิดทิ้งไว้แต่ก็เพียงพอจะทำให้ผมขนลุกได้

   “ชา...” เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้ผมรู้ว่าคามินกำลังต้องการผม หลังจากวันแรกที่ผมขอให้เขาเรียกชื่อ คามินก็ยอมเรียกยามพวกเรากำลังรักกันเช่นนี้ แต่พอออกข้างนอกก็จะกลับไปเรียกผมว่าหมออีก

   นัยน์ตาขี้เล่นที่จับจ้องมาแฝงด้วยเสน่หาชัด คามินชันเข่าห้อยขาที่ขอบเตียง มือหนึ่งกำลังขยับอยู่ที่กึ่งกลางตัว อีกมือค้ำยันลำตัวให้อยู่ในลักษณะกึ่งนั่งกึ่งนอน

   ผมคลานขึ้นไปบนเตียง ชะโงกหน้าจูบที่ริมฝีปากบางก่อนจะไล่ลงมาเรื่อย ๆ อย่างเล้าโลมเพื่อให้บทรักครั้งนี้เป็นไปอย่างช้า ๆ ไม่รีบร้อน

   คามินครางอู้เมื่อผมทักทายคามินน้อยด้วยปากและมือ ผมเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าที่หลับตาพริ้มหากขมวดคิ้วมุ่นตรงหน้าอย่างมีความสุขที่ทำให้เขามีอารมณ์ได้ ผมสังเกตสีหน้า แรงจับที่ศีรษะผมและเสียงคราง เมื่อเห็นว่าเขาน่าจะใกล้ถึงจุดหมายแล้วจึงเร่งมือขึ้น ไม่ช้าหลักฐานของอารมณ์ก็ทะลักทลายออกมา ผมลุกไปคายน้ำทิ้งในห้องน้ำ ถึงจะรักกันแต่บอกตามตรงว่าผมไม่ชอบรสชาติของน้ำรักนี่เลยครับ กับแฟนคนก่อน ๆ ผมก็ไม่กลืน

“ตาผมบ้าง” คามินดันตัวผมให้นอนลงบนเตียงก่อนที่จะเริ่มประพรมจูบไปทั่วอกผม นิ้วที่ถูกชโลมด้วยโลชั่นเย็นแตะที่ช่องทางด้านหัลงจนผมสะดุ้งเล็กน้อย เขากระซิบปลอบโยนผมเบา ๆ ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปรั้งใบหน้าเขามาจูบกันระหว่างที่นิ้วยาวของคามินพยายามเบิกทางเพื่อให้คามินน้อยได้เข้ามาสะดวก

ผมพรูลมหายใจออกช้า ๆ เมื่อสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วหลายเท่าค่อย ๆ แทรกเข้ามา

“อย่ารัดผมมากสิชา อูย...” ผมอยากจะโต้กลับแก้ต่างให้ตนเองแต่ก็รู้สึกจุกเกินกว่าจะตอบได้

สองฝ่ามือสากแต่อบอุ่นลูบไปทั่วตัวผมเพื่อช่วยให้ผมผ่อนคลายขึ้นอีก ไม่ช้าผมก็รองรับคามินน้อยเข้ามาได้ทั้งหมดก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินไป

หลังถึงจุดของอารมณ์คามินจะชอบนอนฟังแนบหูกับอกผมเสมอ เขาบอกว่าการได้ยินเสียงหัวใจเต้นกับผิวอุ่น ๆ ของผมทำให้เขารู้สึกดี

ผมยิ้มกับตนเองมองเขาที่กลายร่างเป็นเด็กโข่งอยู่บนอกเช่นเคย ผมสางนิ้วกับเส้นผมนิ่มที่เริ่มยาวขณะดื่มด่ำกับความเงียบในยามเช้า แสงอาทิตย์ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาโดยที่พวกผมไม่ได้สังเกต

ในที่สุดก็เช้าแล้ว...

“ขอบคุณนะคามิน” ขอบคุณที่รักกัน...

เขาหันหน้ามาจูบที่อกซ้ายของผมเบาก่อนจะเงยหน้าส่งยิ้มแบบที่ผมชอบมองมาก่อนจะเอ่ยบางอย่างแบบไม่มีเสียงแต่ผมก็รู้ดีว่าเขาพูดว่าอะไรเพราะสายตาที่มองมาและการกระทำที่ผ่านมาของเขาบอกผมอยู่แล้ว

‘รัก’

The end
--------------------------------------------

เผอิญกลับมาดูเรื่องนี้แล้วเห็นคอมเม้นต์ใหม่เลยเลยเกิดกำลังใจแต่งตอนพิเศษออกมาค่ะ ^^

ถึงแม้จะสองหน้าเศษ ๆ เพราะเกิดฮึดแต่งตอนจะตี 1 เลยจะแต่งยาวก็กลัวค้างแถมกลัวตัวต่ายเองจะไม่มีเวลามาต่อเพราะสุดสัปดาห์นี้คิวออกข้างนอกยาวเลยค่ะ 55+

หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 03-06-2011 10:41:58

ตอนพิเศษ ของ คามินกับหมอชา กรี๊ดดด ดีใจจัง  :sad4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-06-2011 23:24:18

อ้างจาก: dahlia ที่ 03-06-2011 10:41:58  

ตอนพิเศษ ของ คามินกับหมอชา กรี๊ดดด ดีใจจัง  :sad4:

มีคนยังจำได้มาเม้นต์ดีใจเหมือนกันค่ะ 555+

กอดๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 04-06-2011 10:43:30

กริ๊ด เรื่องนี้น่ารักมากๆ ตอนๆเเรกบรรยากาศดุเสร้าเเต่เมื่อตกลงกันได้เเล้ว หงวานๆกำลังดี

หมอชากับคามิน

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 04-06-2011 17:31:05

 :o8: :o8: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 27-07-2011 20:10:40

 น่าร๊ากกกกกกกกกกก อะ:z1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 10-08-2011 02:30:10

ขอบคุณนะคะน้องต่าย   :pig4:
เรื่องนี้ไม่หวานมาก แต่ก็เห็นภาพความสุขของทั้งคู่ที่เกิดจากการได้อยู่ร่วมกันค่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 18-08-2011 03:07:07

เพิ่งจะเข้ามาอ่านหลายๆเรื่องของคุณคนเขียน สาบานว่าชอบมากกกกกกกกก ยิ้มไม่หุบ
เป็นคนชอบอ่านฟิค แฮบปี้เอนดิ้ง น่ารักกรุบกริบ เบาๆ ดราม่าเล็กๆ มีปมในชีวิตหน่อยๆ
อ่านแล้วพอให้ได้คิด ได้ร่าเริงพอเป็นกระสัย ขอบอกว่าฟิคคุณต่ายทำได้ทุกจุดดดด
ชอบมากกกกกกกกก คามิน เป็นพระเอกอิมเมจที่ ดิบ เถื่อน สด และน่ากินมาก !
ฮ่าๆๆ ตอนอ่านนี่ต้องขอเช็ดน้ำลายตัวเองไปพลางๆ เนื่องจากไม่ไหวในความร้อนแรง
ของพระเอกฟิคเราจริงๆ TT หมอชาเป้นคนที่น่าอิจฉาจริีงจริงงงงให้ดิ้นตาย
ยิ่งช็อตที่คามิน หึง โอ้วววววมายก๊อดดดดดดด !! ขอชั้นแบบนี้สักคนเถอะ TT
อยากจะลงไปตีอกชกพื้นจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ สติเสียกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: 20227ple ที่ 20-08-2011 23:29:27

มดจะขึ้นแล้ว :o8: อะไรจะหวานปานนี้ o18

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: azure™ ที่ 21-08-2011 00:42:56

เป้นเรื่องที่น่ารักมากๆเลยครับ อ่านแล้วยิ้มตามทั้งเรื่องเลย

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-03-2012 13:48:58

แอร๊ย คุณหมอนี่ก็น่ารักจริงจัง 555

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 05-03-2012 21:16:04

หมอชากับคามิน น่ารักยังไงก้น่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-03-2012 04:17:51

น่ารักดีค่ะเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 06-03-2012 08:50:15

ขอบคุณค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 14-03-2012 13:07:43

น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-03-2012 15:35:43

 :L2: :L2: :L2:ละไมในหัวใจ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-03-2012 09:35:03

คินขี้หึงไม่ใช่เล่นนะนั่น

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 25-03-2012 12:55:39

สำหรับเรา เรื่องนี้ให้ความรุ้สึก เทาอมชมพู อย่างที่คนเขียนบอกนะ
เพราะว่า ถึงจะรักกัน แต่ก็ยังเหมือนมีปมอยู่ในใจ อะไรประมาณนี้
แต่ว่า น่ารักมากนะ อิอิ อ่านแล้วอมยิ้ม ^^

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: keem ที่ 25-03-2012 16:18:44

ขอบคุณมากนะครับ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: chiji ที่ 06-01-2013 17:33:47

ดูจะอึมครึมตอนแรก แต่สุดท้ายก็หวาน o13

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 11-12-2014 19:15:47

น่ารักมาก ๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 13-03-2015 13:18:43

เรื่องนี้น่ารักอีกแล้วว~ :-[ ชอบตอนคามินร้องไห้เป็นเพื่อนคุณหมอจังค่ะ บรรยากาศดูอบอุ๊นอบอุ่น :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-10-2015 16:54:59

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 13-04-2016 00:33:41

นายคามินขี้หึงกว่าที่คิดนะ

อยากรู้ประวัตินายคามินจังเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Short fic] ช่องว่างของหัวใจ อัพ!! ตอนพิเศษ : วันหนึ่งของ1ปี [3/06/11]
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 13-08-2021 23:43:56

 :-[