ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
------------------
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
*********************************************
เมื่อ หนุ่ม จอมจอมเฟอะ ฟะ อย่าง (เจ) ผู้ซึ่งมีลางสังหรณ์ ที่แม่นยำราวกับตาเห็น
กับหนุ่มจอมเนี้ยบปากร้ายแต่หน้าหล่อ แถมยังรวยอีก (กาย)
ต้องโคจรมาเจอ กัน อาจเป็นเพราะโชคชะตาหรือฟ้ากลั่นแกล้ง ที่ทำให้เขา สอง คน มีปากเสียงกันตั้งแต่แรก เห็น แล้วความวุ่น
ในครั้งนี้ จะเป็นเช่นไร และ สุดท้ายเรื่องราวของพวกเราจะเป็นต่อไปเช่นไร มาร่วมติดตามและให้กำลังใจไปกับ
"Falling In Love หลุดพรางหัวใจ ของนายหน้านิ่ง"ไปติดตาม กันเล้ย ! ><
*********************************************
นี้ก็เป็นเรื่อง ก็เป็นนิยายเรื่องแรกที่คิมเองได้มาลอง แต่งน้อ ! ก็อยากให้เพื่อนๆลองเปิดใจอ่านกันดู ภาษาอาจจะงง นิดๆ! (พึ่งประเดิมแต่งนี้นา หลังจากที่ได้ลองอ่านนิยายดีๆจากเล่าเป็ดมาก็หลายเรื่องทำให้มีกำลังใจที่อยากจะลองแต่งดูบ้าง )
ยังไงก็ ฝาก กาย&เจเจ ไวในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะจ๊ะ ปล.(นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกแต่งขึ้นมานะครับ เรื่องราวและเนื้อหาไม่ได้มีความจริงแต่อย่างใด!เด้อ)
ⒻⒶⓁⓁⒾⓃⒼ ⒾⓃ ⓁⓄⓋⒺ(̲̅❤̲̅) (̲̅❤̲̅)หลุมพรางหัวใจของนายหน้านิ่ง(̲̅❤̲̅)
Chapter:1 จุดเริ่มต้น (ของหนี้ก้อนแรก)
!เห้ย ไอห่ายืนอึ้งอะไร ส่งบอลมาซะทีสิวะ(เสียงตะโกนสุดถ่อยจากบุคคลปริศนา(ตรงไหน) ที่ยืนตะโกนเรียก ผมจากในสนาม จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก มาร์วินเพื่อนรักคนสนิทของผมเอง) o13
(ผมกับไอวินเราคบกันมาตั้งแต่ม.ต้น มันเป็นทั้งเพื่อนสนิทคนสำคัญและที่สำคัญมันยังเป็นเพื่อนกินที่ดีอีกด้วย(อันนี้มันเคยบอกว่าสำคัญกว่าผมซะอีก)ฮ่า ฮ่า )
“เออก็กำลังเก็บให้อยู่นี้ไง ไอห่า กูพึ่งจะเดินมาเองนะเว้ย จะให้กูกระโดดไปรับเหมือน เดอะแมททริก เลยรึไงไอควายย ”
(ผมยืนสบถด่ากลับไปขณะที่กำลังก้มเก็บลูกบอลและส่งกลับไปให้มัน)
จะเตะไปแล้วนะ ! (ผมตั้งท่าพร้อมที่จะเสริฟ์ลูกบอลคืนให้กับมันแต่ดูเหมือนเรด้าของผม จะไม่ตรงกับเป้าที่วางไว้แหะมันกำลังลอย ไปหล่นอยู่ที่หน้ากระจกรถยนต์คันหรู )
เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!
(เสียงของลูกบอลที่หล่นคาอยู่ที่กระจกหน้ารถ ทำเอาผู้คนบริเวณนั้นต่างพากันหันมามองกันอย่างตกตะลึง ! OoO)
ชิบบหายย แล้วกู !
(ผมรีบวิ่งไปดูสถานการณ์ จากที่เกิดเหตุ พบว่า รถคันดังกล่าว ที่มีมูลค่า 7หลัก(เดาเอาล้วนๆ) มีรูโบ๋อยู่ที่หน้ากระจก)
ผู้คนในระแวกนั้นต่างพากันกรู่วิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์กันอย่าง มิได้นัดหมาย)
ฝีมือของใคร?(เสียงของผู้ชายนั้นดูเย็นชาและดูอึมครึมแปลกๆแต่ก็ใช่ว่าจะทำให้บรรยากาศโดยรอบเงียบลงแต่อย่างใดแต่กลับมีเสียงกรี๊ดกร๊าด จากสาวน้อยสาวใหญ่ สาวแท้ สาวเทียม กรู่ร้องกันอย่างคลั่งไคร่ ก่อนที่เสียงร้องเหล่านั้นจะค่อยๆเงียบลงหลังจากที่ มันพูด ประโยคเดิมครั้งทั้งสอง)
“กูถามว่าฝีมือของใคร”
(ทำเอาผม ที่กำลังจะเอ่ยปากพูดนี้ถึงกับชะงัก แต่ด้วยความเป็นลูกผู้ชายที่มีอยู่เต็มร้อย ทำให้ผมไม่กลัวที่จะยอมรับความผิด ผมรีบเอ่ยปากพูดไปทันที)
“เห้ย นาย เราขอโทษวะ ” (คือคำพูดแรกของผมที่หลังจากเดินมาถึงก็ไม่พูดพล่ำทำเพลง ก่อนจะรีบกล่าวขอโทษมันไป)
“ใครจะรับผิดชอบ?” (เสียงของมันบวกหน้าที่นิ่งราวกับฟรอสซิวน้ำแข็ง(ช่างเปรียบเปรยเน้อ)ทำเอาบรรยากาศโดยรอบมาคุเข้าไปใหญ่ )
“คือ เรา ขอโทษ วะ เราไม่ได้ตั้งใจ ที่จะเตะบอลมาโดนรถของนายเลยนะ” (มันนิ่งไปพักนึง ก่อนที่มันจะค่อยๆเดินมาหยิบลูกบอลที่คาอยู่ที่หน้ากระจกรถของมันและเอ่ยปากพูดอะไรกับผม) :katai5:
“มึงจะรับผิดชอบยังไง?”
“ก็ กูบอกว่ากูไม่ได้ตั้งใจไงวะ” ! (ผมที่ตอนนี้กำลังพูดประโยคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้มันฟังแต่ดูเหมือนมันจะเริ่มกวนตีนผมเล็กๆแล้ว)
“แล้วยังไง “
“แล้วมึงจะให้กูทำยังไงวะ”(ในตอนนี้ผมเริ่มมีน้ำโห นิดๆ ละ ก็แหม่ดูมันพูดกวนตีนวกไปวนมาอยู่อย่างนี้)
“รับผิดชอบ”
“ยังไง”
“ค่าเสียหาย” (โหย ไอผมก็นึกว่า อะไร ห๊ะ ค่าเสียหาย ดูสภาพหน้ารถที่พังยับเยินไปในตอนนี้ ราคาไม่ใช่ขี้เลยๆ นะ)
“ท..ท.เท่าไหร?” (น้ำเสียงของผมเริ่มสั่นเครือ เพราะกลัวว่าสิ่งที่มันจะบอก คือราคาที่ผมเองต้องรับผิดชอบให้กับมัน
โอ้ยยย สงสัยผมคงจะต้องขายตับ ขายไตใช้หนี้แล้วละมั้งเนี้ย (เผลอๆแบ่งขายทั้งตัวนี้คงยังไม่พอค่าซ่อมให้กับมันเลย?)
“มึงก็ลองใช้สมองของมึงคิดดูสิ ว่าราคามัน น่าจะเท่าไหร่” (มันเริ่มแสะยิ้มที่มุมปาก หน้าหมั้นไส้ชะมัด อยากกระโดดเข้าไปถีบปากมันจริงๆ = =’ แต่ก็ต้องระงับสติ ของตัวเองเอาไว้ ยุบบ หนอ พองหนอออ หลายยตังงง หนอออ)
“แต่กูว่า อย่างมึงคงไม่มีปัญญาจ่ายกูหรอก” (เออแต่ก็จริงอย่างที่มันว่า ต่อให้ผมขาย หมดทั้งตัวนี้ยังไม่พอจ่ายเงินให้กับมันเลยนะ )
แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ?
“ก้ม”
“ก้ม ?” (ตอนนี้ผมเริ่มงุนงง กับสิ่งที่มันกำลังจะทำแล้ว)
“กราบ ขอโทษกู”(หลังจากมันพูดจบทำเอาผมและคนอื่นๆที่ยื่นอยู่โดยรอบอึ้งไปตามๆกัน)
“มึงจะบ้าหรอ จะให้กูก้มกราบ เพื่อแลกกับค่าซ่อมรถของมึงเนี้ยนะ ให้ตายเถอะไอสัตว์ เอาปืนมายิงหัวกูเลยดีกว่า ถ้ามึงคิดว่ากูจะยอมทำตามใน”สิ่งที่มึงบอก”(เดือดแล้วครับตอนนี้อารมณ์ของผมอยู่ในระดับที่ควบคุมไม่ได้แล้ว ก็แหม่ จะให้ผมก้มกราบมันเพื่อแลกกับการจ่ายค่าซ่อมเนี้ยนะ เหอะๆ ชาติหน้าตอนบ่ายๆ เหอะมึง) :angry2:
“งั้นก็จ่ายมา”
“โถ่เว้ยมันจะเท่าไห่รนักวะกับไอแค่ค่าซ้อมรถกากๆของมึงเนี้ย ” (จริงๆแล้วไม่กากนะ แต่บรรยากาศและฟิลลิ่งมันพาไป เลยพาลไปทั่วเลยทีนี้)
“สองแสน”
“………………………….”
“ส…ส..แสนนนน มึงบ้าป่ะ มันพังแค่กระจกเองนะ ไอห่า เวอร์ไปป่ะ”
(บ้าแล้วบ้าไปแล้วแค่กระจกรถเสียให้กูจ่ายสองแสน มึงคิดอะไรอยู่ OoO)
“ว่ายังไงจะจ่าย หรือไม่จ่าย”
(ถึงตอนนี้อาการปากเก่งของผมเมื่อครู่ก็หยุดทำงานชะงักเลยละครับ แค่กระจกแตกนิดหน่อย(อย่างนี้ไม่เรียกว่าหน่อยนะ) ปาไปสองแสนกระจกของมันนี้กันกระสุนหรือไง แม่งแพงชิบหาย ผมในตอนนี้ได้แต่ยืนตะกุกตะกักไม่กล้าที่จะพูดอะไร แม้แต่หายใจตอนนี้ ยังไม่กล้าเลย)
เห้ย ! (นั้นไงโผล่มาแล้ว ไอ วิน ไอวินเพื่อนรัก) T_T :sad4:
ทำไมช้าจัง ว่ะ กับอีแค่มาเก็บบอลเนี้ย (แหม่ไอวินไอเพื่อนเลว มึงไม่ดูสถาการณ์ตอนนี้บ้างเลยรึไง กูจะตายแหล่ไม่ตายแหล่อยู่แล้วยังมีหน้ามาห่วงฟุตบอลอีก)
“อ้าวไอกาย”
“!มึงรู้จักไอเหี้…..นี้ด้วยหรอวะ?”
“อือ ! กูกับมันเรียนคณะเดียวกัน” :katai1:
“………………………………………”(แดกจุดเลยยกู)
“อ้าว พี่เต้ยยหวัดดีครับบ” (เสียงของไอวินกล่าวทักทายบุคคลซึ่งไม่รู้ว่าอยู่ตรงส่วนไหนของพื้นที่นี้แต่ก็ทำให้ชาวบ้าน
(พวกที่ยืนอยู่รอบๆ) ต่างพากันวิ่งไปคนละทิศคนละทางก็แหม่พี่แกเป็นพี่ว้ากสุดโหดของคณะวิศวกรรมศาสตร์นะสิจะ ไม่ให้กลัวหัวหดกันได้ยังไง ทำเอาตอนนี้พื้นที่โดยรอบ เหลือสิ่งมีชีวิตเพียง สามตน ก็คือ ผม ไอวิน และ ไอกาย
เสียงหายใจของผมเริ่มดังขึ้นเรื่อยและถี่ขึ้นเรื่อยๆก็เล่นเกร็งจนกลั้นหายซะนานขนาดนั้น ถ้าผมเอาความสามารถนี้ไปประกวด ดำน้ำทีมชาติ
นี้ ผมคงได้เหรียญทองไปแล้ว = =’
“แล้วมึงสองคนมายืนจ้องหน้าทำตาขวางใส่กันทำไมเนี้ย ไม่กลัวท้องกันรึไง”
.”ท้องบนหน้ามึงหน่ะสิ คนนะไม่ใช่ปลากัดที่จะได้มองแล้วท้องหน่ะ”(ผมพูดด่ามันกลับไปก็แหม่ มาว่าหน้าหล่อๆอย่างผมเหมือนปลากัดได้จั่งได๋ เจ รับบ่ได้ (อ่อใช่ๆ ผมลืมแนะนำตัว ผมชื่อเจตรินทร์ วงค์วิริยะไพยบูณณ์ ชื่อเล่นชื่อ เจเจ ตอนนี้อยู่ปี2 คณะมนุษย์ศาสตร์)
“ก็เพื่อนมึงพังรถของกูซะเยินเลยแหกตาดูดิ”
“ไหนๆ ขอกูดูผลงานหน่อย !”(มันค่อยๆเดินเข้าไปสำรวจกระจกบริเวณหน้ารถ ใกล้อีกๆๆ จะสิงรถแล้วสิน่ะเพื่อนกู= =’)
“ หืม ไอเจ มึงเตะมาอีท่าไหนหล่ะเนี้ย รูแม้งถึงได้โบ๋ขนาดนี้ :katai5:.” (ไอวินหันมาถามผมด้วยหน้าตาที่ดูจริงจัง(เสือกนั้นเอง))
“กูก็เตะ มาของกูเฉยๆนี้แหละ มันต่างหากเอารถมา โดนฟุตบอลกูเองทำไม?”
“สรุปคือกูผิดที่จอดรถไม่ดูตาม้าตาเรือว่างั้น ?”
“เออมึงนั้นแหละที่ผิด” (ระหว่างที่ผมพยายามโบ้ยความผิดไปที่มันแต่ในขณะเดียวกันมันก็ส่งสายตาอัมหิตมาจ้องหน้าผมชนิดที่ว่า มองตาไม่กระพริบเลยละ )O…O
“เห้ย มึงสองคนจะมายืนทะเลาะกันเพื่ออะไรวะ ไอห่า กับอีแค่กระจกรถทำจะเป็นตาย”
“ก็มันกวนตีนกูก่อน แม้งบ้าจะให้กูนั่งคุกเข่าขอโทษมัน” :angry2:
“เฮ้อมึงสองคนนี้เกินการจริงๆ กายมึงก็อีกคน แค่นี้ต้องทำให้เป็นเรื่องเลยหรอวะ”
“แล้วถ้าอยู่ดีๆกูไปทุบรถมึงบ้าง มึงจะโกรธกูไหมห้ะวิน?” (เอาละสิครับไอวิน ถึงกับพูดไม่ออกเลย หลังจากที่มันยืนแพร่มอยู่คนเดียวมาซักพัก ก็โดนไอหน้านิ่งตอกกลับซะจุกเลย )
“ก็ถ้ามันเป็นอุบัติเหตุกูก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้ามึงจงใจ ก็อาจจะมีเคลีย” (ไอวินเป็นฝ่ายพูดกลับไปบ้าง ทำเอาสีหน้าของไอนิ่ง(ผมเรียกมันว่าไอนิ่ง) ที่ยืนแสะยิ้มอยู่เมื่อครู่ ค่อยลดลงๆ จนที่สุดก็กลับมาหน้าบึ้งอีกครั้ง(ทำเป็นอยู่หน้าเดียวสินะ) )
“แต่กูมั่นใจว่ายังไงกูก็ไม่ผิด มันต่างหาก ที่แตะบอลมาโดนรถของกู ”
“ก็กูขอโทษมึงไปแล้วแต่มึงไม่รับคำขอโทษจากูเองช่วยไม่ได้”
“แล้วคำขอโทษของมึงมันช่วยให้รถของกูกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมละ?”
“………………………………………..” (เงียบครับเจอแบบนี้ไปเงียบเลย ผมปะติดปะต่อคำพูดไม่ถูกเลย จริงอยู่ที่ว่าผมผิดที่ทำรถมันเสียหายแต่ผมก็ขอโทษมันไปแล้ว แต่มันดันไม่รับเองให้ทำยังไงได้หละ -3- )
“คุกเข่า ขอโทษกู ไม่งั้นก็ ชดใช้ค่าเสียหายมาให้กู เลือกเอา ?”
“……………………………………………” (เงียบช็อตที่สองแล้วครับพี่น้องไปไม่เป็นเลย ผมครุ่นคิดอยู่พักนึง ว่าควรจะทำอย่างไรดี จนในที่สุดผมก็แน่ใจ)
“ได้”
“รีบทำสิ กูไม่ได้มีเวลา มานั่ง มานอนรอมึงทั้งวันหรอกนะ” (พูดจบมันก็หันมาจ้องหน้าผมและแสะยิ้มเลวๆที่มุมปากของมันก่อนจะยืนกอดอกและเหลือบตาหันมองทางอื่น)
“ใครบอกว่ากูจะคุกเข่าให้กับมึง?”
“…………..”
“กูจะจ่ายค่าเสียหายให้มึงเอง!” :serius2:
“ค่ากระจกกี่ตังละวะนั้น” (เสียงของไอวินที่เอ่ยปากถามออกมาด้วยใบหน้าที่ชวนสงสัย(หน้าเสือก))
“สองแสน!”(เสียงที่นิ่งขรึมของมันทำเอา ไอวินถึงกับแหกปากร้องลั่นด้วยความตกใจ )
“สองแสน! หืมแค่กระจกรถแม้งสองแสนเลยหรอวะมึงเข้มไปป่ะไอกาย” (เสียงของไอวินที่ยืนถามบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้า ของผม)
=…………………………………=
“หึหึ”(เสียงขำเลวๆ บวกกับหน้าเลวของมันทำผมตอนนี้กลั้นอารมณ์ไว้แทบไม่อยู่ แต่ก็ต้องเก็บกาการไว้เพราะขืนปล่อยออกไปตอนนี้ผมคงจะได้ฆ่ามันหมกสนามๆแน่ๆ) =[]=
“มึงก็รีบขอโทษมันไปสิวะ ไอเจ”
“ไม่ กูไม่มีทางคุกเข่าให้กับคนอย่างมันเด็ดขาด” (ผมยังยืนยันคำเดิมแม้ว่าตอนนี้ยังไม่มีวิธีหรือหนทางที่จะแก้ไขอะไรได้เลยก็ตาม)
“หน้าติ๋มๆอย่างมึง จะไปได้ซักกี่น้ำ?”
“มึงก็คอยยดูเอาละกันว่าหน้าติ๋มอย่างกูเนี้ยแหละจะหาเงินมาชดใช้ให้มึงเอง” (แล้วผมจะไปยอมรับมันว่าผมหน้าติ๋มทำไมกันหล่ะเนี้ยโอ้ยยย = =’)
“งั้นกูให้เวลา มึง หนึ่งเดือน”
“ห๊ะ ” (ผมตะโกนออกมาด้วยความตกใจเงินสองแสนกับเวลาหนึ่งเดือนผม จะไปหามาจากที่ไหนได้ ) :a5:
“มึงจะบ้าหรอ เดือนเดียว กูจะหาเงินมาจากไหนตั้ง สองแสน ”
“นั้นมันก็เรื่องของมึง กูไม่ได้อะไรอยู่แล้ว เงินแค่สองแสน ขนหน้าแข้งกูไม่ร่วงหรอก?”
(คิดว่าเป็นลูกหลานคนรวยแล้วมึงคิดจะทำอะไรก็ได้อย่างงั้นหรอ! (เออมึงคงทำได้!)จะพูดเพื่ออะไรวะเนี้ย)
“งั้นกูขอเวลาสามเดือน”
“สามเดือน”
“ใช่สามเดือน กูจะหาเงินมาใช้มึงภายในสามเดือน”
“แล้วถ้ามึงทำไม่ได้อย่างที่พูดละ?”
“มึงจะทำอะไรกับกูก็ได้”
“………………………………”
“งั้นเตกลง”
(พูดจบมันก็เดินหันไปขึ้นรถก่อนที่มันจะถอยเข้ามาใก้ลผม แล้วค่อยๆเปิดกระจกพูดอะไรกับผมบางอย่าง)
“ถ้าคิดว่าไม่ไหว ก็ถอนตัวได้นะ กูไม่ถือเด็กตาดำๆ อยู่แล้ว หึหึ!” (มันเลื่อนกระจกรถกลับเข้าไปก่อนจะโบกมือบ๊ายบายและขับขับไปอย่างช้าๆ) “กูละเกลียดเสียงขำเลวของมึงจริงๆ ”
“คนอย่างกูพูดแล้ว ไม่คืนนคำหรอกเว้ยย!!” (ซักพักมันและรถของมันก็ค่อยห่างหายไปจากสายตาของผม!)
“ไอเจ มึงมีทางใช้หนี้คืนมันอยู่หรอวะ?”
“มีมึงทั้งคนจะกลัวอะไร” (ตอนนี้มีผมมีมันเป็นความหวังสุดท้ายของชีวิตแล้ว ถ้าเกิดมันไม่ช่วยผมขึ้นมาละก็งานนี้ มีเล๊ะแน่ๆ(ผมนะไม่ใช่มัน)ที่จะเละ)
“เอ่อกูยังไม่ได้บอกมึงใช่ไหม ว่าเกรดของกูเทอมที่ผ่านมามัน ไม่ค่อยดี พ่อกูคิดว่ากูเอาแต่เที่ยวเตร่และไม่สนใจเรียน เขาเลยอาญัติบัตร ทุกธนาคาร ทุกบัตรเครดิตกูเลยวะ”
“ห๊ะ!แล้วทำไมมึงพึ่งจะมาบอกกูวะไอเหี้….วิน”
“ก็มึงไม่ได้ถามกูนี้หว่า”
“แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่เสือกค้านน” (ผมเริ่มฟึดฟัดหันหน้าไปมองมันตาขวาง)
“ก..ก.ก็มึงไม่เว้น ช่องให้กูพูดเลยนี้หว่า กูเห็นมึงแม้งเล่นแรปใส่ไอกาย ซะขนาดนั้น ให้กูเอาเวลาไหนเข้าไปสอดได้ละ”
(เออแต่จะว่าไปมันก็จริงอยู่เพราะเมื่อครู่ ผมมัวแต่ด่าไอนิ่ง ชนิดที่ว่าหูดับตับไหม้กันเลย ทีเดียว ตอนแรกก็ตะหงิดๆ ที่เห็นไอวินมันเอ่อๆ อ่าๆ คิดว่ามันทำท่าทำทางเฉยๆ แต่ที่ไหนได้ทำเซอไพทร์ซะกูพูดไม่ออกเลย) = =’
“โอ้ยแล้วจะทำยังไงดีวะเวลาแค่สามเดือนกับเงินตั้งสองแสนกูจะไปหามาจากไหน”
(ผมพยาเหล่หน้าไปมองไอวินที่ตอนนี้มันทำหน้าหงอยไปเลย ขืนผมโทรไปบอกพ่อน่ะ ได้ช็อคตายกันพอดี )
“มึงไม่ต้องมาทำตาแบ๊วใส่กูเลยนะไอเหี้..เจ ต่อให้กูกับมึงขายไตกัน มันก็ยังไม่พอใช้หนี้เลย”
“แล้วกูจะทำยังไงดีวะเหี้…วินน”(พูดแล้วอยากจะร้องไห ในตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลย ได้ยืนสะอื้น ขอความเห็นใจจากไอวินมัน)
“กูมีวิธีมึง ไม่ต้องเปลืองเวลา ถึงสามเดือนด้วย แต่ต้องใช่ความใจกล้าหน่อย”
“อย่าบอกนะว่า มึ’…งงง จะพากู ไป ไป …..ไปปปปปป ขายยตัววว ไอเพื่อนเหี้ยยยยย !”
“ขายตัวห่าอะไรกันละ?”
“ไม่ให้กูขายตัวแล้วจะให้กูเอาความมั่นใจมาทำไมหล่ะห้ะ”
“ที่กูหมายถึงคือให้มึงไปขอโทษไอกายมันต่างหากละเว้ยย ” :impress2:
“……..”
“ กูก็นึกว่ามึงจะฉลาดที่แท้มึงแม้งก็โง่ไอห่าคิดจะขายเพื่อนรึไง เลววระยำจริงมึงเนี้ย”
“กูยอมขายตัวดีกว่าที่จะต้องไปนั่งคุกเข่าต่อหน้ามันอีกรู้ไว้ซะด้วย”
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อละวะไหนลอง อธิบายให้กูฟังซิ”
“กูว่า…………..”
“?????????????????????”
“กูคงต้องหาจ็อบเสริมแล้ววะ!! ฮืออออออออออ”
“จ็อบเสริม! ขี้เกียดตัวเป็นขนอย่างมึงเนี้ยนะ จะไปทำงานให้กูออกลูกเป็นลิงยังจะง่ายซะกว่า” :z3:
“อย่างกูนะ ถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้วอะมันก็ต้องทำได้เว้ยย!” (ผมพูดปลอบบใจตัวเอง ตั้งแต่ผมเกิดมานี้การงานนี้ อย่าว่าแต่แตะเลยแค่คิดยังไม่เคยด้วยซ้ำ (แลดูเหมือนขี้เกียดเน้อ แต่จริงๆแล้วผมขยันมากนะ แต่แค่ไม่อยากจะทำมันเฉยๆ))
=3=
“กูขอให้เก่งอย่างที่มึงพูดละกันไอสัด อย่ามาโอดครวนกับกูที่หลังก็แล้วกัน”
“มึงรอดูกูได้เลย!!!” :z13:
TBC………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
(นี้เป็นนิยายเรื่องแรกของ คิมเองหากมีคำพูดที่ขัดหู ขัดใจ ผู้อ่านก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ มือใหม่ยังไม่ค่อยชิน)
(เพื่อนๆ สามารถ ว่ากล่าวติเตียนได้ตามสบายเลยนะครับ)
(หากมีข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี ด้วยจ้า )
#คิมกอนนอูววว!!! =3=
:bye2: