-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
วันนี้เอาสปอยมาฝากครับ.............
“เอาตรงๆ เลยนะ.......” ผมไม่อยากอ้อมค้อมอีกแล้วครับลุยเลยดีกว่าให้รู้ดำรู้แดงกันไปเลย
“คนไหนล่ะ....บอกมาสิเดี๋ยวจะช่วย”
“พี่ไงครับ!!!”
“ผม อยาก เอา พี่ ตอนนี้”
“ที่ห้องผมตอนนี้”
“มาได้ไหม?”
“หรือจะให้ผมลงไปหา?”
“โอเคไหม?” เป็นชุดเลยครับข้อความที่ผมส่งไป อ่านทันไหมนั้น? ผมกั้นใจพิมพ์อย่างไม่ลืมหูลืมตา กด Enter ส่งอย่างเดียว แต่ก็ใจหวิวๆ นะครับ ตอนที่ส่งไปและที่บอกไปอย่างนั้น ผมจะโดดพี่เขาเกลียดไหมหนอ? จะโดนพี่เขาว่าเอาไหมหนอ? ความสัมพันธ์ที่ดีของเราจะจบลงแค่นี้ไหมหนอ? ไม่อยากจะคิดเลยครับ.......เศร้าจัง!!!!!
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: รีบมาต่อนะค่ะ ชื่อเรื่องดึงดูดใจมากกก เค้าไม่ได้หื่นนะ :m13:
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
แรงจริงๆ ..
รอตอนต่อไปค่ะ
-
โอ้ ตรงไปมั้ย 555
-
:laugh: พี่เค้าคงช็อคไปแล้วมั๊งนั่นนนนน. ติดตามจ้าาาาาาาาา :L2:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
รอติดขอบจอจร๊า!!!!!!!
-
:mc4:
นั่งรอ แถวหน้า :z2:
-
เข้ามา :z13: :z13:เรื่องใหม่
โอ้ววววว...พูดตรงไปมั๊ยคะนั่น 555+
รออ่านตอนต่อไปนะคะ >____<
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 1 :oo1:
ในเฟซบุ๊คของผมก็มีพี่แกเป็นเพื่อนมาก็นานแล้วนะครับ มีบ้างที่เราเข้ามาทักทายกันผ่านหน้ากระดานไทม์ไลน์ของกันและกัน มีบ้างที่ผมแอบหยอดมุกเสี่ยวๆ ผ่านทางข้อความส่วนตัว แต่คำตอบที่ได้ก็มีแค่ “555+” แบบนี้เสมอ
วันนี้ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดทั้งมวลที่มีอีกครั้งเข้าไปทักพี่แกในข้อความส่วนตัว......เอาว่ะลุย!
“หวาดเดคราฟเพ่!”
ผมทักตามแบบฉบับภาษาแชทๆ เข้าไปไม่นานนักเสียงแชทข้อความของเว็บไซต์ยอดฮิตติดลมบนในเทรนด์ขณะนี้ก็ดังตอบกลับมา
“ว่าไงเรา สบายดีนะ?”
เหมือนเดิมครับ สิ่งแรกที่พี่มักจะแสดงออกกับทุกคนไม่ว่าจะน้อง เพื่อน พี่ ก็คือคำถามปกติ ที่บางคนอาจคิดว่าเป็นการทักแบบขอผ่านที แต่จะมีสิ่งหนึ่งที่ต่างไปจากคนอื่นนั้นก็คือ “รอยยิ้ม” รอยยิ้มอันสดใสของพี่แกครับตราตรึงใจผมมาก เป็นรอยยิ้มที่จริงใจสดใสปรากฏอยู่บนใบหน้าสวยๆ นั้นครับ และเช่นกันคราวนี้ถึงไม่ได้เห็นหน้ากันผมก็ยังคงจำรอยยิ้มกับฟันขาวๆ บวกกับกลีบปากที่น่าจูบนั้นได้ดี
“สบายดีครับ! พี่ทำไรอยู่...”
“อ่อ.....นังออนเน็ตเล่นเรื่อยน่ะ แล้วเราล่ะ?”
“เรื่อยๆ เหมือนกันครับ....”
“ดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอเดี๋ยวระวังไม่หล่อนะ 555+....”
“ว่าแต่ผม...แล้วพี่เหอะ ยังไม่นอนเหมือนกันมัวแต่คิดถึงใครอยู่?”
“ป่าวนะ.....แค่ยังไม่ง่วงเท่านั้นเอง แต่ก็เพลียนิดนึงละ แต่ขอคุยกับเพื่อนอีกแป๊ปนึงก่อน”
“ครับผม...”
การสนทนาก็เรื่อยๆ ครับ จนผมจนคำคำพูดที่จะต่อจึงตอบแบบสิ้นคิดไป
“แล้ววันนี้ไม่หนีบใครกลับมาที่ห้องเหรอไงเราน่ะ?”
แต่แล้วพี่เขาก็เปิดประเด็นให้เข้าเรื่องจนได้ครับ จริงๆ แล้วผมเลิกนิสัยแบบนั้นมาได้สักพักหนึ่งแล้วนะครับ(เพื่อจะมาหนีบพี่นี่ไงครับ...ผมคิดในใจ) เพราะคนที่ผมหนีบมาด้วยแต่ละคนนั้น ก็แค่มีอะไรกันก็จบแค่นั้น ก็มีบ้างบางคนที่อยากจะสานต่อความสัมพันธ์ต่อ แต่ผมไม่ครับ!
“โหย...น้องเป็นเด็กดีแล้วนะครับพี่เผื่อคนแถวนี้จะมองเห็นความหล่อและความดีของน้องบ้าง?”
“ใครเหรอ? เด็กในคณะเราป่ะ? พี่ช่วยเอาไหม?”
ตอบกลับมาแบบได้ใจอีกแล้ว ว่าแต่พี่จะช่วยผมจริงไหม?
“ช่วยได้เหรอครับ.....มันเรื่องใหญ่นะคัรบ?”
“ลองดูก็ไม่เสสียหายนี่น่า...ว่ามาสิเดี๋ยวพี่จะเป็นพ่อสื่อให้แต่ไม่รับประกันนะ 555+”
“จริงนะพี่...!!!!!!”
“อืม....ว่ามา”
“เด็กคณะเรานี่แหละพี่ ตัวเล็กๆ ตาโตๆ ตัวขาวๆ ใส่แว่นกรอบหนาหน่อยๆ เรียบร้อยๆ น่ารักง่าครับ”
พี่จะรู้ไหมว่าที่ผมบอกไปนะมันพี่นะครับ
“อ่อ....รู้แล้วสงสัยน้องคนนั้นแน่เลยที่เรียน JR ใช่ไหม?”
ไปกันใหญ่แล้วครับคนน่ารักของผม ออกทะเลไปแล้ว
“ไม่ใช่พี่........!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“เอาตรงๆ เลยนะ.......”
ผมไม่อยากอ้อมค้อมอีกแล้วครับลุยเลยดีกว่าให้รู้ดำรู้แดงกันไปเลย
“คนไหนล่ะ....บอกมาสิเดี๋ยวจะช่วย”
“พี่ไงครับ!!!”
“ผม อยาก เอา พี่ ตอนนี้”
“ที่ห้องผมตอนนี้”
“มาได้ไหม?”
“หรือจะให้ผมลงไปหา?”
“โอเคไหม?”
เป็นชุดเลยครับข้อความที่ผมส่งไป อ่านทันไหมนั้น? ผมกั้นใจพิมพ์อย่างไม่ลืมหูลืมตา กด Enter ส่งอย่างเดียว แต่ก็ใจหวิวๆ นะครับ ตอนที่ส่งไปและที่บอกไปอย่างนั้น ผมจะโดดพี่เขาเกลียดไหมหนอ? จะโดนพี่เขาว่าเอาไหมหนอ? ความสัมพันธ์ที่ดีของเราจะจบลงแค่นี้ไหมหนอ? ไม่อยากจะคิดเลยครับ.......เศร้าจัง!!!!!
ยังครับ ยังไม่มีคำตอบและไม่มีแม้แต่วี่แววใด เลยครับ ทุกคนเคยเล่นเฟซฯ ไหมครับ เวลาที่อีกฝั่งกำลังจะพิมพ์ข้อความมันมักจะขึ้นว่า “.....กำลังพิมพ์ข้อความ” นี่ก็ไม่ขึ้นครับ
แต่ที่ผมยังรออยู่เพราะว่า ในข้อความแชทของพี่เขายังขึ้นสีเขียวมันแปลว่าพี่เขายังออนไลน์อยู่ไม่ได้ไปไหน หากจะเป็นเพราะว่าพี่เค้าจะโกรธผมไปแล้ว? จะเกลียดผมไปแล้ว? ไม่อยากคุยกับผมแล้ว? ไม่นะกว่าผมจะรวบรวมความกล้าได้ขนาดนี้ พี่รู้ไหมว่ามันนานมาก เกือบปีแล้วนะ ตอนนี้ผมก็ทำตัวดีขึ้นแล้วนะครับไม่หนีบใครอีกแล้วนะครับ พี่อย่าเกลียดผมนะครับ เพราะผม “รักพี่” นะครับ
ผมยังจำได้ดีในวันแรกของการรับน้องคณะเรา พี่เขาอยู่ในทีมงานของพี่สวัสดิการที่คอยบริการน้ำ ข้าว ให้น้องๆ เฟรชชี่ที่หิวกระหาย ในห้องเชียร์อันแสนหฤโหดนะครับ ตัวเล็กๆ ผิขาวๆ เนียนๆ ตาโตๆ ที่ซ่อนอยู่ภายใต้กรอบแว่นสีดำค่อนข้างหนาและใหญ่พอสมควรแบบเด็กแนวที่คงแก่เรียน “น่ารัก” นี่คือคำอธิบายแบบเชิงอรรถที่ผมแอบขีดเส้นใต้ไว้ให้กับพี่เขามาจนทุกวันนี้ ใบหน้า ของคนคนนี้มองไม่เบื่อเลยแม้แต่น้อย แบบนี้ “เป็ค เป็ค เลยพี่ พี่นะเป็คผมครับ” ผมอยากตะโกนบอกพี่เค้าจัง
ดังนั้นระยะเวลาแห่งการรับน้อง 3 เดือนที่ผ่านไป การเข้าห้องเชียร์แบบเด็กปีหนึ่งรุ่นใหม่หน้าใส เฟรชชี่ของผมจึงไม่เบื่อที่จะมาร่วมกิจกรรมเลย ทั้งที่ผมคาดไว้ก่อนที่จะมารับน้อง ผมบอกตัวเองว่าจะเข้าห้องเชียร์แควันแรกเท่านั้น แต่ผมมีเป้าหมายครับ “เป้าหมายมีไว้ให้พุ่งชนครับ” ผมมีความสุขมากที่แอบมอง ได้สัมผัสพี่เขาในบางครั้ง ผมยังแอบนึกในใจเล่นๆ เลยนะครับ(ถ้าได้ก็ดีนะ) ว่าอยากได้พี่เขามาเป็นพี่รหัสจัง ผมจะได้รวบหัวรวบหางซะทีเดียวไปเลย ฮ่าๆๆ
แต่ความฝันของผมก็สลายไปในพริบตา เพราะก่อนปิดห้องเชียร์แค่สองวัน แค่สองวันเท่านั้น วันก่อนวันสุดท้ายตอนเลิกเชียร์ ผมรีบวิ่งลงจากสแตนของสเตเดี่ยมมายังข้างล่างเพื่อมาหาพี่เขา แต่ที่ผมเห็นคือ ภาพของผู้ชายคนที่ผมปลื้มอย่างสุดหัวใจนั้นกำลังยืนคุยกันกระหนุงกระหนิงกับชายอีกคนใต้ต้นกระจงขนาดใหญ่ด้านหน้าถนนทางเข้าสนามกีฬา ทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข
ใบหน้าของพี่เขาเปื้อนรอยยิ้มอย่างไม่ขาดเลย ไอ้คนตัวโตกว่าที่ดูตี๋ๆ หน่อยยกมือหนาของมันขึ้นลูบผมข้างแก้มของพี่เขาที่ตอนนี้มันยาวลงมาประบ่า แล้วจับมันขึ้นทัดหูบางๆ ดูสิ ดูรอยยิ้มนั้นสิ มันต้องเป็นของผมนะ ไม่นานนักไอตี๋เสาไฟฟ้าก็จูงมือพี่เขาเดินจากไป พี่เขาเดิมตามมันไปด้วย ไม่ขัดขืนด้วย.........เดินไปแล้วครับ ไปแล้ว!
คนน่ารักของผมก็เดินก้มหน้ายิ้มแบบอายๆ ตามมันไปด้วยแล้วครับ ไม่พอเท่านั้นครับ ยังมีเสียงตะโกนแซวจาก เพื่อน พี่ น้อง ตามทางเดิน มันยิ่งทำให้คนน่ารักของผมเขินเข้าไปใหญ่เลยครับ ก่อนที่ทั้งสองจะเดินจากไปจนไกลพอสมควรแต่ก็ไม่ได้ไกลไปจากสายตาของผมเลย ผมเห็นพี่เขาซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ไอ้หน้าตี๋ ไอ้มารหัวใจผมไปแล้วครับ........เสียงเครื่องยนต์เบนซิน หรือว่าดีเซลก็ตามเถอะแต่ตอนนี้มันไกลออกไปจนสุดสายตาที่ผมจะมองเห็นแล้วครับ ภาพสุดท้ายที่มองเห็นคือพี่เขาโอบกอดเอวหนาของไอ้ตี๋เสาไฟนั้นไปแล้ว ไปแล้วจริงๆ ครับ ว๊ากกกกกกกก ไอ้เฟิร์สจะบ้าตายครับ
แต่มีเหรอที่คนอย่างไอ้เฟิร์สจะยอมแพ้ง่ายๆ เฟิร์สซะอย่างครับ ผมศึกษาหาข้อมูลของพี่เขามาหมดครับ บ้านอยู่ไหน พักที่ไหน ชอบอะไร และอีกหลายๆ เรื่อง เอาน่า สู้ศึกครั้งนี้มันต้องเตรียมพิชัยสงครามสักหน่อยแล้วกันน่า ชิลล์ๆ ครับ ว่าป่ะ อิอิ
จนตอนนี้ผมได้พาตัวเองมาอยู่หอเดียวกับพี่เขาครับ ฮ่าๆ เหยียบถิ่นคู่ต่อสู้แล้วครับ แน่ไหมล่ะครับผม(คู่ต่อสู้ของผมไม่ใช่ไอ้ตี๋หน้าหล่อหุ่นเสาไฟฟ้าหรอกครับ เพราะคนที่ผมจะสู้ด้วยคือพี่เขาเองต่างหาก) เป็นหอพักที่เงียบสงบดีครับ น่าอยู่ มียามเฝ้าตลอด 24 ชม. มีระบบคีย์การ์ด อีกอย่างที่น่ายินดีคือมีเซเว่นหน้าหอด้วยครับอันนี้ดีจริงๆ เลยครับผมยืนยัน ปลอดภัยดีครับกลับมาเรื่องดีกว่าครับ ออกทะเลอีกแล้วครับผม พี่เขาน่ารักครับ เป็นเด็กเรียนเรียนดีตลอดทุกเทอม ได้เกียรติดี รางวัลเกียรตินิยมรออยู่แล้วครับ แต่เป็นผมเสียเองที่ทำตัวเสเพลย์ ไม่เอาเรื่องไม่เอถ่าน แต่การเรียนผมก็พอไหวนะครับ จบได้แน่นอนครับ
ผมจะประชดพี่เขาเสมอครับ บางทีก็หนีบคนนั้น คนนี้มานอนด้วยที่หอ แต่ก็ไม่เคยจะลงเอยกับใครสักคนครับ เพราะผมมอบหัวใจดวงน้อยๆ ให้พี่เขาไปหมดแล้ว “ผมรักพี่เขาไปแล้ว” แต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันที่เป็นแบบนี้ ว่าผมจะประชดพี่เขาทำไม
บางทีเราเจอกันเราก็แค่ยิ้มให้กันเท่านั้นไม่ได้มีอะไรมากมาย อาจเป็นผมเองที่ไม่กล้าพอ หรือเพราะพี่เขามีคนรักอยู่แล้ว? บางทีเจอกันตอนผมหนีบคู่ขามาพี่เขาก็เฉยๆ แต่กลับเป็นผมเองที่ออกอาการดึงคนข้างๆ มากอด จูงมือบ้าง ทำอะไรต่างๆ
นานา...............พี่จะเห็นถึงแววตาผมบ้างไหมครับ?
บ่อยครั้งครับที่ผมเห็นไอ้ตี๋หน้าหล่อ มาเสนอหน้าแถวตึกคณะ เพื่อมารอรับสุดที่รักของผม ไปนั้นนู้นนี่ด้วยกันตลอด หมั่นไส้ครับ บางทีก็มาส่งที่หอบ้างแต่ผมไม่เคยเห็นพี่เขาจะชวนไอ้เสาไฟฟ้านั้นขึ้นห้องสักกะที..........
.................ตึ๊ง!!!!!!!!!!
“อย่ามาอำพี่เล่นนะเฟิร์ส พี่ไม่ขำด้วยนะ!”
นั้นแหละครับเสียงสวรรค์ที่ดึงผมออกจากห้วงความคิดอันเตลิดเปิดเปิงกันไปใหญ่ไหนต่อไหนกลับมาหน้าข้อความสนทนา
“ผมไม่ได้อำครับ ผมพูดจริง พีเห็นผมเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้เหรอครับ”
นี่สำทับไปเลยได้ทีครับ
“.................................”
เงียบครับ ว่างเปล่าไร้สัญญาณตอบรับ
“ได้ไหมครับ”
“แบบว่าเรามีอะไรกัน”
“แต่เราก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมครับ”
“แบบว่าสนอง Need ไงครับ”
ผมส่งไปอีกหลายข้อความแบเสี่ยงๆ ครับ เอาว่ะมาขนาดนี้แล้วคงถอยไม่ได้แล้วครับ เป็นไงเป็นกัน จะออกหัวออกก้อย
“เฟิร์ส..................”
“พี่ซีเรียสนะ..........”
“ครับพี่”
ตอนนี้แกคงจะซีเครียดจริงๆครับ เรียกชื่อผมสองรอบแล้วครับ ซีเครียดจริงชัวร์
“ผม อยาก เอา พี่ จริงๆ ครับ”
ผมยังย้ำความปรารถนาเดิม
“เฟิร์สรู้ใช่ไหมว่าพี่เหงา?”
ทำไมผมจะไม่รู้ครับพี่ครับ รู้ซะยิ่งกว่ารู้ซะอีกครับ
หลังจากไอ้ตี๋หน้าหล่อเสาไฟฟ้า มันหันไปคั่วเด็กปีหนึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับผม ที่แสนจะแรง และแรด ผมพูดจริงนะครับ อันนี้ยืนยันกันทั้งมหาลัยเลยครับ แรงจริงไรจริงครับ เล่นตามมารังคราญพี่เขาไม่หยุดเลยครับ ตามมาถึงหอเลยครับ ผมเจอออกบ่อยครับ(หน้าสวยนะแต่ไม่ไหวนะครับแบบนี้ (ไอ้เสาไฟฟ้าเอาได้ไงว่ะ) ตามมาจนเพื่อนพี่เขาพากันรำคาญ จนต้องพากันออกโรงเองเพราะเหตุนึงก็สงสารเพื่อนที่แสนจะเป็นคนดีไม่เคยตอบโต้อะไรเลย และอีกอย่างหนึ่งก็เพราะรำคาญ ชัวร์
เพื่อนๆ พี่เขาเรียกไอ้ตี๋เสาไฟฟ้ากะคู่ขามาเลยครับตอนแรกก็นั่งเคีลยร์กันนะคัรบ แต่ไปไงมาไงกลายเป็นยืนเท้าสะเอวใส่กันสะงั้น แต่เรื่องก็จบนะครับ ถึงจะไม่แฮปปี้แอนดิ้งก็ตามเหอะ
แต่ไอ้ตี๋หล่อนั้นโดนไปสองหมัดครับจากพี่ต้อสุดแมนครับที่ทนเห็นน้ำตาเพื่อนไม่ได้ครับ แถมท้ายด้วยประโยคเด็ดๆ ตบท้าย “กูไม่ขอโทษมึงหรอกไอ้วิช เพราะมึงทำเพื่อนกูเจ็บ เห็นมารับมาส่งกันทุกวันนึกว่าจะจริงกับเพื่อนกู ที่ไหนได้ก็แค่หวังฟันว่ะ หมัดแรกสำหรับเพื่อนกูที่มึงทำให้เสียน้ำตา ส่วนหมัดที่สองสำหรับอีตุ๊ดหน้าแหลมนี่......มึงอย่ามายุง่กะเพื่อนกูอีก” พูดเสร็จพี่ต้อชี้หน้าไอ้ตี๋หล่อพลางหันไปทำท่าเชือดคอใส่คู่ขาหน้าสวยของมันด้วย
ตอนแรกเพื่อนๆ ผู้ชายคนอื่น กะจะสนองบาทาให้มันอีก ดีนะที่สุดสวยของผมห้ามไว้ก่อนด้วยเห็นแก่เคยคบกันมาก่อน เรื่องเลยจบที่พี่ต้อสุดแมนคนเดียวครับ
จากนั้นมาทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติ ไม่มีคู่ขาหน้าแหลมของไอ้ตี๋ตามมาหลอกหลอนคนสวยของผมครับ ส่วนไอ้เสาไฟฟ้าผมยังเห็นวนเวียนรอบๆ ที่รักของผมอยู่ครับ
ตั้งแต่ผมแอบเห็นเหตุการณ์ในวันนั้นผมมั่นใจกับตัวเองแล้วครับว่า สุดที่รักของผมเลิกกับไอตี๋นั้นแล้ว ผมจึงเลิกนิสัยเสเพลย์ เพลย์บอย หนีบคนนั้นที หนีบคนนี้ที เลิกแล้วครับ เพื่อที่รักของผม...........หากจะรักกับพี่เขาผมต้องทำตัวให้ดี ทำตัวให้สะอาดครับ เพราะผมเอาจริงคัรบ คนนี้ผมรักจริงหวังแต่งครับ
“ครับ.........ผมก็เหงาครับ…”
“ตกลงได้ไหมครับ?”
“ได้หรือไม่ได้?”
“จะมาหาหรือจะให้ไปหาครับ?”
ผมยังรุกคำถามต่อไปเรื่อยๆ อย่างหน้ามืด
“ตอนนี้เลยเหรอ.....?”
ตกลงแปลว่าไงครับ พี่เขายอมใช่ไหมครับ
“ครับ!!!!!!!”
“เฟิร์สอาบน้ำยังล่ะ?”
“อาบแล้วครับ ทำไม่ครับ?”
“จะมาอาบกับผมอีกรอบก็ได้นะครับ”
“ผมพร้อม 555+”
ข้อความอีกชุดที่ถูกส่งไปแบบเสี่ยวๆ
“บ้า.........พี่ไม่คุยด้วยแล้วนอนดีกว่า”
อ้าวไหงเป็นงั้นไปล่ะครับพี่ ตายเลยนะเนี่ย ตอนนี้เฟิร์สน้อยๆ ของผมกำลังกึ่มๆ ได้ที่เลยนะเนี่ย
“อ้าว.....”
“ไม่มาเหรอครับ?”
ผมยังส่งข้อความกลับไปอีกรอบ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยารีเฟคชั่นตอบสนองกลับมาเลย
1 นาทีผ่านไป
5 นาทีผ่านไป
10 นาทีผ่านไป
เห้อ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไอ้เฟิร์สกินแห้วไปหลายหัวเลยครับคราวนี้
[/color]
*****************************
อิอิ แอบแต่งเล่นเมื่อคืนนี้เองครับลองวิจารณืกันหน่อยพอดีมันนอนไม่หลับเลยได้มา 1 ตอนกับอีกหน่อยๆ ฝากด้วยนะครับ
เดี๋ยวปั่นตอนที่สองเสร็จะเอามาฝากนะครับ "หวังว่าจะถูกใจทุกคนนะครับ" :z3: :z3: :z3:
ฝากติดตามนิยายอื่นๆๆๆ ด้วยนะครับ
ที่อัพแล้วล่าสุด 30/05/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.450 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.240 Brother I Love You
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2008301#msg2008301 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
อันนี้เป็นนิยายของพี่เคท ผมรับอาสาลงนิยายให้พี่แกยังไงฝากด้วยนะครับ...........
-
ไม่อยากบอกว่าคนเขียนก็หื่นนิดนึง............... :impress2:
-
:serius2::ค้างง้าาาาาาาาาาาาา
-
ด้านเข้าไว้ถึงจะได้
สนุกๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
-
อะไรอะ!! ไม่แห้วเด้~~~~ ลงไปเลยยย ไปเอาเลยยย
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 2 :oo1:
ไงล่ะครับทีนี่เคว้งดิครับ.............
ไม่ได้รับการสนอง Need
นั่งซดทั้งน้ำแห้ว กินทั้งเนื้อแห้ว กินทั้งเปลือกแห้ว แถมใบแห้วให้อีกครับ.................
ไอ้เฟิร์ส แกโดนพี่เขาเกลียดแน่นอน ไม่ต้องมีหมอลักษณ์ที่ไหนมาฟันธง หรือหมอกฤษณ์มาคอนเฟิร์มครับ.............
แห้วทั้งสวนครับ เห้อ!!!!!!!!!!!! ถอนหายใจยาวววววววเลยครับ
“ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!!”
ใครว่ะมาเคาะห้องตอนนี้ไม่รู้รึไงว่าเฟิร์สกำลัง Sad คนกำลัง Sad เข้าใจไหม แต่ก็ลุกครับ ลุกไปเปิดโดยปริยายครับ
“ผ่าง ผ่าง ผ่าง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
........................อึ้งกิมกี่ อึ้งกิมง้วน อึ้งกิมเฟิร์สเลยคราวนี้........อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!
“พี่บัส!!!!!!!!!!!!!!!”
ตาค้างเลยครับ ค้าง ค้างจริงๆ ครับ ไม่คิดว่าพี่เขาจะมาครับ
Oh No!!!!!!!! ยิ้มอีก ยังจะมายิ้มอีก ไม่ขำนะพี่แล้วไอ้ยิ้มแบบนี้
พี่อย่าไปยิ้มให้ใครที่ไหนนะครับ ผมกลัวเขาจะจับพี่กด(เหมือนคืนนี้นะครับ)
“อะไร ยืนทำตาโตเป็นไข่ห่านอยู่ได้ ตกลงจะให้เข้าไปไหม........ถ้าแค่อำพี่ให้ขำๆ พี่ก็จะกลับแล้วนะงั้น”
ช้าไปแล้วบัสเอ๋ย.....อ้อยเข้าปากช้างแล้ว จะช้าอยู่ใย ละสาละวันเตี้ยลง...............
ผมคว้ามือก่อนที่เจ้าตัวจะหมุนตัวกลับพร้อมดึงเข้าห้องไป
และมืออีกข้างที่ว่างงานก็จัดการปิดประตูลงกลอนสองชั้นมาตรฐานโซเล็กซ์เลยครับกันหนีครับ เผื่อพี่เขาเปลี่ยนใจ
ผมก็จะจัดการข่มและขื่นให้ชื่นช่ำดวงจิตซะเลย...........เทพจริงๆ ไอ้เฟิร์ส
บอกตรงๆ นะครับ ว่า ผมทำอะไรไม่ถูกเลยทั้งๆ ที่เป็นคนชวนขามาเองนะเนี่ย มันอึ้งครับ
ขออึ้งก่อนครับผม....
เข้ามาในห้องได้ผมก็ปล่อยมือพี่เขาอย่างรวดเร็วแต่ก็เสียดายนะครับ มือนุ่มๆ ขาวๆ เนียนๆ เห้อ!
รายนั้นก็เหมือนรู้งานครับ โน้นไปรอที่เตียงแล้วครับ จัดการกับตัวเองเสร็จสรรพถอดแว่นกรอกบหนาๆ ออกวางบนหัวเตียง...............
ถอดแว่นออกแล้ว น่ารักจัง โอย ไอ้คุณเฟิร์สจะละลายแล้วครับ ใครไม่มาเป็นผมไม่รู้หรอกว่า มันซี๊ดขนาดไหน
ชิ้นต่อมาก็สร้อยพระครับ ถอดออกแล้วครับสร้อยทองเส้นสวยคู่กับคอระหงส์
ผมยังมีอารมณ์ขันนะครับให้นึกถึงวรรณคดีไทยเรื่องหนึ่งที่ผู้ชายกล่าวชมแม่หญิงนางหนึ่งว่าสวยปานชะนี้
“สูงระหงส์ ทรงเพรียวเรียวรูด มองละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า
พิศแต่หัวจรดเท้าขาวแต่ตา สองแก้มกัลยาดั่งลูกยอ...”
บทละครเรื่อง ละเด่นลันได
ให้นึกว่าหากพี่เขาสวยแบบนี้คงจะพิลึกน่ามองน่าดูดีนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ถ้าใครมาเป็นผมตอนนี้จะรู้เลยว่า.........มัน “อืมนะ!!!!!!แค่ไหน?”
จริงๆ ครับ สุดจะบรรยาย ผมล่ะจินตนาการตามอย่างคนที่มีอิมเมจิเนชั่นเลยทันทีครับ ผิวขาวเนียนๆ ใต้เสื้อยืดคอกลมสีขาวสะอาดตัวนั้น กับเรียวขาสวยๆ ใต้กางเกงขาสั้นสีขาวสว่างตาตัวนั้นด้วย โอย ไม่ ไหว แล้ว ครับ พี่ ผม ขอ นะ พี่!!!!!!!!!!!!!!!
แต่ผมต้องชะงักอาการตัวเองไว้ก่อนเมื่อตาโตๆ ของคนข้างหน้า มันเกือบจะถลนออกมาจากเบ้าแล้วครับ
พี่เขามาองผมแบบอึ้งๆ ครับ ทำให้ผมต้องมองตามสายตาคู่สวยนั้น และจุดหมายของมันก็คือ.......ก็คือ......น่านว่าแล้วไงงานเข้า
ไอ้เฟิร์สอีกแล้วตรู...........ว๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!
“อยากมากเหรอเฟิร์ส?”
พี่เขาละสายตาจากเฟิร์สน้อยๆ
ที่กำลังชี้โด่เด่
อย่างชัดเจน
ขอย้ำนะครับว่า
ชัดและเจนมาก...........
พี่เขาละสายตาไปแล้วครับ เฉทำเป็นมองนั้นนู้นนี่แทน ผมสังเกตเห็นว่าพี่เขาก็เขินๆ เหมือนกันครับ(ก็ผมไม่ได้ใส่ กกน. นี่น่า มีแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว)
“ครับ!!!!!!!!”
ไม่รู้จะแถไปยังไงเพราะหลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้แล้วก็ต้องยอมรับตามระเบียบเรียบร้อยโรงเรียนเฟิร์สละครับงานนี้ พี่เขายังไม่สนใจผมอยู่ดีครับถามทิ้งถามข้วางขนาดผมตอบไปแล้วยังไม่สนใจเลยครับ.....
แถมยังลงไปนอนเล่นบนเตียงอีกต่างหาก พี่คราฟ จะยั่วผมไปถึงไหนเนี่ย?
“งั้นคืนนี้ขอนอนด้วยคนนะ”
ว่าเสร็จก็คว้าหมอนข้างของผมไปกอดเฉยเลยครับ ใครจะยอมล่ะครับงานนี้จะมาแพ้หมอนข้างได้ไง ผมรีบดึงหมอนข้างออกจากอ้อมกอดคนสวยทันทีครับ โน้น ไปอยู่กลางห้องเลยครับ วันนี้งดหมอนข้างไปคืนนึงครับ
ผมค่อยๆ โน้มตัวลงช้าๆ คร่อมคนบนเตียงไว้ ตอนนี้พี่เขาหน้าแดงมากเลยครับ ผมก้มลงจูบหน้าผากไปทีนึงก่อน เหมือนพี่เขาจะสะดุ้งน้อยๆ นะคัรบ(พลางคิดในใจผมจองพี่มานานแล้วนะคัรบ)
ก่อนจะก้มลงจูบชิมรสหวานล้ำกับปากบางๆ สีระเรื่อย อยากหื่นกระหาย แต่ต้องขัดใจเมื่อโดนคนข้างล่างผลักออกอย่างเบามือ
“ถนอมหน่อยแล้วกันนะ..........เฟิร์สก็รู้ใช่ไหม?”
คนอะไรพูดเองอายเองก็เป็นเฮ้ย! แต่ผมก็ผงกหัวรับคำไปแบบนั้นแหละครับ เรื่องถนอมน่ะไม่แน่ครับ แล้วเรื่องรู้ จะให้รู้อะไรล่ะครับตอนนี้รู้อย่างเดียวครับ “ผมจะกดพี่อ่ะ!” สิ้นเสียงหวานๆ สองมือที่ดันอกหนาๆ ของผมอยู่ก็ผ่อนคลายลงวางแนบกับพื้นเตียง อย่างสิ้นหวัง.....
รู้ชะตากรรมแล้วล่ะสิบาสเอ๋ย.....ชะเอิงเงย ต่อไปนี้เฟิร์สจะบรรเลงเพลงทั้งไทยเดิม ไทยสากล ไทยลูกทุ่ง สากล เกาหลี ร็อค แร๊พแล้วนะครับ........
น่านๆ ยังอีก ยังจะมาอ้อนอีก สองแขนที่เคยแนบเป็นแนวเดียวกับเตียงตอนนี้มันถูกยกขึ้นมา ลูบต้นแขนผมเบาๆ โฮะๆ อารมณ์ผมตอนนี้ต่อให้เอาช้างเอราวัณมาฉุดก็หยุดเฟิร์สไม่ไดแล้วครับ.......................ลุยเลยแล้วกันนะคัรบผม
“ผมขอนะครับ”
ผมก้มลงกระซิบข้างหูพี่เขาด้วยเสียงแหบพร่า กระเส่า ด้วยการสะกดกั้นแรงอารมณ์ของผมเอาไว้มานานแล้วครับ.......ไม่ไหวแล้วโวย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ผมเลียติ่งหูบางอย่างอดใจมิได้ มันหวานเสียนี่กระไก พี่เขาเบี่ยงตัวหลบเบาๆ แต่ก็เหมือนใจสู้ครับ ผมชิมใบหู ติ่งหู แก้ม ซอกคอขาวๆ มาจบที่ริมฝีปากบางสีระเรื่อยนั้น.......อ่าส์.......สุดยอดครับ
ตอนนี้พี่เขาตัวสั่นๆ นะครับ ผมรู้สึกได้ครับ ชัดเจนมาก สั่นๆ ยิ่งสั่นยิ่งใจอารมณ์ครับ....ผมโรคจิตหรือเปล่าว่ะเนี่ย????????
ไม่มีทางครับที่ผมจะหยุด ไม่ใช่ไม่อยากหยุดนะครับ แต่มันฉุดไม่อยู่แล้วครับ สองมือผมรู้งานเป็นอย่างดีครับสอดเข้าไปใต้เสื้อสีขาวสะอาดอย่างเบามือ เฟ้นหน้าท้อง หน้าอก ก่อนจะไปหยุดตรงจุดพิเศษที่ไวต่อสัมผัสเช่นกันครับ แค่ลูบเบาๆ ยังกระตุกเลยครับ
ผมค่อยถอดเสื้อสีสะอาดออกอย่างช้าๆ เบามือ โดยไม่รีบร้อนแต่อย่างใด ผมว่าพี่เขาค่อนข้างเงอะงะนะครับ เหมือนไม่เคยมาก่อนเลยล่ะครับผมล่ะงงจริงๆ ไอ้ตี๋หน้าหล่อเสาไฟฟ้าไม่เคยสอนรึไงนะ ผมนึกถามในใจ แต่ผมก็สนใจก้อนบนหน้าอกที่ตอนนี้แข็งเป็นไตสู้มือผมมากกว่าครับเรื่องอื่นเอาไว้คิดทีหลังครับ
“อ่ะ!....”
พี่เขาแอบส่งเสียงสั่นๆ น้อยๆ ครับพลางเอี้ยวตัวหลบให้หนีพ้นจากมือปลาหมึกของผมครับ แต่ไงล่ะครับในเมื่อผมไวกว่าจับให้พี่เขานอนนิ่งใต้ร่างของผม ผมยังลองลิ้มชิมร่างขาวๆ ที่เปลือยท่อนบนอย่างเมามันส์ แบบไม่ลืมหูลืมตาเลยครับ
“อ่าส์...!! ไม่เอา ไม่กัด!!!!!”
เสียงน้อยที่เล็ดลอดออกมา กลังจากที่ผมใช่ฟันขาวๆ ขบเม้มก้อนแข็งสองก้อนสลับไปมา เพื่อแหย่คนน่ารักของผม ได้ผลครับ ตอนนี้ผมจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วครับ หมดไม่มีเหลือสักชิ้นครับ แบบว่ามืออาชีพครับ(แต่ทุกทีไม่เคยต้องถอดเองนะคัรบ)
ผมยังคงไซร้ซอกคอขาวๆ สลับไปมากับหน้าอกสีอ่อนอย่างลุ่มหลงครับ ในขณะที่ปากกำลังทำงานงานอยู่ มือทั้งสองก็รู้หน้าที่ครับ ดึงกางเกงขาสั้นตัวน้อยของพี่เอาออกไปทีเดียวเสร็จเลยครับทั้งขาสั้นและ กกน. หลุดไปกองกะพื้นเรียบร้อยครับ สุดยอดป่ะครับผม!
มันเผยให้เห็นความน่ารักแบบสุดยอดของบัสน้อยๆ ที่ น่าชังยิ่งนักตอนนี้กำลังได้ที่แล้วครับ ผมก้มลงจูบเบาๆ ทำเอาพี่เขาสะดุ้งน้อยๆ ประมาณว่าสยิวกิ้วครับ จนต้องเอามือทั้งสองข้างมาปิดหน้าไว้ ผมเดาว่าพี่เขาคงอายมากๆ ครับ
“ผมขอชิมบัสน้อยๆ หน่อยนะครับพี่?......”
หากใครได้ยินเสียงผมตอนนี้จะบอกเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า “ไอ้หื่น” ขนาดผมยังรู้เลยครับว่าตัวเองหื่นมาก เอาสิร้อยทั้งร้อย ลองมาเป็นผมดูสิครับใครห้ามใจได้ผมให้เหยียบหน้าเลยครับ ก็อีแค่ผมจินตนาการยังสุดยอดแล้ว นี่มาเจอของจริงโอย มันยิ่งกว่าคำว่าสุดยอดอีกครับ จะไม่ให้ผมหื่นได้ไงล่ะครับ (เวลาช่วยตัวเองผมจะจินตนาการถึงพี่ทุกครั้งครับ มันก็สุดยอดแล้วนะครับ)
“อื้ม!!!!!!อ่ะ.......อ่าส์!!!!!!!!”
ยิ่งพี่เขาส่งเสียงยิง่เพิ่มความกระสันให้ผมเข้าไปใหญ่เลยครับ
“อ่าส์!!!!!!!บัสน้อยอร่อยมากลเยครับหวานไปหมดเลยครับ...อืมห์”
พูดจบผมก็จับมือทั้งสองข้างของพี่เขาออกเพื่อผมจะมองหน้าหวานๆ ก่อนที่จะก้มลงประกบปากกับพี่เขาอีกครั้ง ผมส่งลิ้นร้อนๆ เข้าไปสำรวจ ทุกซอก ทุกมุม ต้อนลิ้นน้อยๆ ของพี่เขาให้จนมุม จนบางทีพี่เขาก็ส่งลิ้นมาแลกกับผมแบบเผลอๆ ครับ น่ารักดีนะคัรบ กับอาการเก้ๆ กังๆ เงอะๆ ง๊ะๆ โก๊ะๆ ของพี่เขา
“อืมห์.....อืมห์!!!!”
เสียงครางประท้วงในลำคอดังขึ้นน้อยๆ เป็นระยะ ๆ บอกให้ผมรู้ว่าพี่เขากำลังขาดอากาศหายใจ ผมจึงผละออก พี่เขารีบโกยเอาอากศเข้าปอดอย่างเต็มสูบเลยครับ น่าสงสารจัง แต่ตอนนี้ผมมองดูปากบางๆ ขึ้นสีระเรื่อย เผยอเล็กน้อยจากการบดขยี้ของผม
“ให้ตายเถอะเซ็กซี่เป็นบ้าเลยครับ”
ทำให้ผมห้ามใจไม่ไหว ก้มลงลิ้มชิมรสอาหารจานนี้อีกครั้งอย่างไม่ยอมลดละ เสียงครางกระเส่าดังมาเป็นระยะๆ ทำให้ผมได้ใจยิ่งขึ้นก่อนจะจับพี่เขาพลิกตัวอย่างรวดเร็วให้อยู่ในท่าคว่ำหน้า ผมใช้มือหนาของผมแหวกช่องทางด้านหลังของพี่เขาที่ตอนนี้จ่ออยู่ที่หน้าผมแล้วครับ ผมจึงส่งลิ้นร้อนๆ เข้าไปตรวจสอบอีกรอบ
“อ๊ะ!!!!!!!...อืมห์....เฟิร์สมันสกปรกนะ”
“ครับ!!!”
ตอบได้แค่นั้นจริงๆ ครับ เพราะผมไม่อยากเสียเวลาอีกแล้วครับ สกปรกตรงไหนครับพี่ หวานออกซะขนาดนี้
ผมอ้อยอิ่งอยู่นานกับช่องทางอันน่าพิศวาสนี้ครับ พี่เขานี่สิ ครางส่งเสียงตลอดเวลา
โอย สุดยอดครับ เฟิร์สน้อยของผมก็พร้อมรบเต็มที่ครับนั่งผงกหัวงึกๆ รอรับคำสั่งอยู่แล้วคับ ผมผละออกมาจากจุดอ่อนไหวอย่างเสียดาย แต่ก็นะครับ เพื่อปฏิบัติการขั้นต่อไป ผมต้องยอมครับ
ผมลุกจากเตียงเดินไปตู้เสื้อผ้าค้นของในลิ้นชัก อยู่หนึ่งก่อนจะหันมามองร่างบางที่ขาวละเอียดน่าสัมผัส นอนคว่ำหน้าซุกหน้าเข้ากับหมอนใบโตอยู่ ร่างบางสั่นน้อย พอกระสันครับ ผมรู้ว่าพี่เขาก็อารมณ์ได้ที่เหมือนกันนะครับ
ผมบีบเจลใสๆ ใส่มือก่อนะลูบเบาไปยังจุกที่ผมเพิ่งจะได้ลิ้มชิมรสหวานมาไม่นาน ผมวนอยู่นานเลยครับ
“อ๊ะ!!!!!!”
ทันทีที่เจลใสป้ายโดนพี่เขาสะดุ้งเล็กน้อยแล้วก็เผลอส่งเสียงสวาท เรียกอาการหื่นของผมอีกแล้วครับ ผมค่อยๆ ส่งนิ้วเข้าไปก่อนนิ้วนึงก่อนะจะเป็นสองนิ้ว
“อ่าส์!!!!”
ดรรชนีไฉไลนี่ได้ใจจริงๆ ครับเรียกเสียงจากคนตรงหน้าได้ไม่ขาดสายเลยครับ ผมนึกในใจนี่แค่นิ้วนะครับพี่ ถ้าพี่เจอของจริงจะไม่ขาดใจตายไปก่อนเหรอครับ
“อ่าส์!!!!!!!เฟิร์ส”
เอาแล้วไงเรียกชื่อผมด้วยครับ เรียกเข้าไว้นะครับ เฟิร์สนี่แหละจำให้ขึ้นใจ “ผัว” คนใหม่ของพี่นะครับ
นิ้วผมยังทำงานไม่หยุดครับจากสองนิ้วตอนนี้กลายเป็นสามไปแล้วครับ พระเจ้ามันโคตรฟิตครับ นี่แค่นิ้วอ่ะครับโครตแน่นง่ะครับ ฟิตเวอร์มากครับ แถมตอดดีเหลือเกินครับ ผมยังหวนคิดไปถึงว่าไอ้พี่วิชทิ้งไปได้งวะ? มันไม่บ้าก็โง่แล้วครับ โคตรน่ารัก โครตแน่น โครตฟิต โครตตอดเลยครับแถม.................อืมนะ........น่ากินไปทั้งตัวซะขนาดนี้.........โอยแบบนี้เป็นผมรักตายเลยครับ แบบถวายหัวเลยครับ
ผมตั้งใจไว้แล้วครับหลังจากเสร็จภารกิจ ในค่ำคืนแสนสุดหฤหรรษ์คืนนี้แล้วผมจะเดความในใจที่ผมเก็บมานานกับพี่เขาเสียทีครับ ผมรอไม่ไหวแล้วครับ ผมกลัวว่าจะโดนตัดหน้าไปอีกครับ คราวนี้ผมไม่ยอมอีกแล้วครับ ก็ผมรักของผมมาตั้งนานแล้วครับ
แต่ว่าถึงยังไงตอนนี้ภารกิจร่วมกันของเราสองคนตรงหน้ามันสำคัญกว่านะครับ ผมขอเคลียร์งานตรงหน้าให้เสร็จไปก่อนแล้วกันครับ ผมมองเป้าหมายตรงหน้าอย่างได้ใจครับ
“อ๊ะ...อืมห์!!!”
เสียงครางยังดังมาเรื่อยพร้อมร่างกายที่ขยับน้อยๆ เวลาผมขยับนิ้มสำรวจไปมาในตัวพี่เขาครับ ตอนนี้ผมเพิ่มปริมาณนิ้วเข้าไปอีกแล้วครับเป็นสี่แล้วครับ ผมกลัวพี่เขาจะเจ็บผลเยต้องเปิดทางให้สะดวกก่อนครับ เพราะแค่ประโยคที่ว่า “ถนอมหน่อยนะ” แค่ประโยคเดียวทำให้ผมต้องรักและถนุถนอมร่างกายนี้ หัวใจนี้ให้อยู่กับผมไปอีกนานครับ..................ผมสัญญาครับ
ผมไม่อยากให้ครั้งแรกของเรารุนแรงเกินไปเหมือนที่ผมเคยทำกับคนอื่นๆ ที่ผ่านมา ผมอยากให้มันนุ่มนวลละมุนละไมมากกว่าครับ เพราะผมก็ไม่แน่ใจเหใอนกันว่าไอ้ตี๋หน้าหล่อมันจะบรรเลงเพลงรักกับพี่เขาในทำนองไหน ไทยเดิม ลูกทุ่ง ลูกกรุง ไทยสากล สากล ร็อค แร๊พ หรือพังก์.....แต่สำหรับผมต้องนุ่นมวลแบบไทยเดิมครับเบาๆ ค่อยเป็นค่อยไปแต่ตรึงใจไปตลอดกาล........
ผมยังคงสอดนิ้วเข้า-ออกเรื่อยๆ เพื่อให้พี่เข้าชินทางก่อนจะทำอะไรมากกว่านี้ พลางก้มประทับริมฝีปากกับบั้นท้ายงอนๆนั้นด้วย ผมมันเคี้ยวอดใจไม่ไหวจึงขบเม้มไปแรงๆ ทีนึง
“อ๊ะ!!!!! อ่าส์.......ซี๊ด”
ได้เรื่องเลยครับเสียงที่เบาลงไปชั่วขณะดังขึ้นมาอีกแล้วครับ ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปบนแผ่นหลังแล้วประทับรอยต่างๆ ไว้ทั่วเลยครับ ทั้งที่มือยังคงปฏิบัติการอยู่อย่างไม่หยุดยั้ง
“อ่าส์.........เสียวไหมครับ?”
ผมเอ่ยถามคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
“อืมส์!อ๊ะ!!!!!”
ก่อนจะได้คำตอบผมก็กระแทกนิ้วแรงไปทีนึง ผมมีความสุขจังครับเวลาที่พี่เขาส่งเสียงให้ผมได้ยิน ผมชอบนะครับ
“ชอบไหมครับ....ที่รัก?”
ผมก้มลงกระซิบข้างหู
“อืมครับ.....ไม่ไหวแล้วเฟิร์ส...อ่าส์”
“จะเอาเฟิร์สน้อยเข้าไปในตัวพี่แล้วนะครับ”
ผมค่อยถอนนิ้วทั้งสี่ออกมาอย่างเบามือแต่ก็ไม่วายครับ
“อ่าส์!!!ซี๊ด!!!!!!!!!!..........เอา....เอาเข้ามาเถอะไม่ไหวแล้วครับ!!!!”
เฟิร์สน้อยที่พร้อมรบอยู่แล้ว รอรับคำสั่งอย่างว่าง่ายเลยครับ ผมคว้านหาซองถุงยางข้างขอบเตียงใส่หลอดเจล แกะมันอย่างชำนาญมือก่อนจะสวมมันอย่างรวดเร็วแล้วชโลมเจลอีกครั้ง
“ขอเฟิร์สเข้าไปตัวที่รักนะครับ...”
ผมก้มจูบแผ่นพี่เขาเบาๆ ครับ
“ครับ......”
“อ่าส์..........”
ฟิตมากเลยครับนี่แค่เข้าไปนิดหน่อยนะครับ
“อ๊ะ!!!!!!!!!!!!!...เจ็บเฟิร์ส....เจ็บ”
ไม่ร้องห้ามอย่างเดียวครับพี่แกเล่นเอามือดันตัวผมออกอย่างรวดเร็วเลยครับ แถมขยับหนีอีกต่างหาก แต่ผมก็ไม่ได้บังคับอย่างไรครับ เพราะผมจะให้ครั้งแรกระหว่างเราเป็นไปอย่างนุ่มนวลครับ
“เอาไงดีครับ แต่ผมต้องปลดปล่อยนะครับพี่”
ผมพูดด้วยเสียงกระเส่าครับพลางก้มมองเฟิร์สน้อยที่ผงกหัวงึกๆ อยู่ล่อหน้าล่อตาเหลือเกินครับ
“งั้นเดี๋ยวพี่ลองนอนหงายดูนะครับท่านี้อาจจะไม่เจ็บเท่าไหร่นะครับ”
ผมออกความคิด จริงๆ ผมก็อยากถามเหมือนกันนะครับว่าไอพี่วิชมันชอบเอาท่าไหนแล้วพี่บัสชอบให้มันเอาพี่ท่าไหน ผมจะได้ทำให้พี่บ้าง แบบว่าอยากลบรอยเดิม ของคนเดิมๆ ครับ
“ครับ.........”
พี่เขาพยักหน้าเบาๆ ผมเลยดึงตัวเข้ามากอดพร้อมจูบประโลมใจเรียกอารมณ์ใหม่อีกครั้ง แหมที่รักผมนี่เครื่องติดง่ายเหลือเกินนะครับ แค่จูบนิดหน่อยเอง เครื่องติดเฉยเลยครับ ดีแล้วครับ ผมชอบครับพวกเครื่องฟิตสตาร์ทติดง่าย มือที่เคยอยู่เฉยๆ ก็ยกขึ้นมาโอบกอดผมอย่างไม่ต้องสั่งเลยครับ
“ผมจะเริ่มแล้วนะครับ”
ผมกดพี่เขานอนลงอย่างเบามือแล้วยกขาทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่า แล้วจ่ออาวุธที่พร้อมอยู่แล้วตรงช่องทางทันที
“เดี๋ยวก่อนเฟิร์ส......”
อะไรอีกละเนี่ย
“เอาเจลมาใส่เพิ่มอีกหน่อยไหมพี่กลัวเจ็บ....พอดีเคยอ่านมาเขาว่าครั้งแรกมันจะเจ็บ ....” ห๊า!!!!!???ว่าไงนะ “ครั้งแรก”
“ครั้งแรก????????”
ผมอุทานเบาๆ แต่ก็ดังนะ
“อืม!!”
พี่เขาตอบรับแบบอายๆ ก้มหน้ามุดเลยคราวนี้ จะอายทำไมครับที่รัก ผมละดีใจแทบตายเลยเนี่ยรู้ไหม?
“แสดงว่าพี่กับ.......”
“อืม”
“จริง?”
“ครับ”
“.............”
อึ้งครับ ไอ้พี่วิช มึงแพ้กูแล้วล่ะ กูคนแรกว้อย คนแรก ครั้งแรกว้อย นึกได้ก็ยิ้มกริ่มอย่างมีชัย ทำเอาคนข้างหน้ายกกำปั้นทุบอกผมเบาๆ เพราะอาย
“ผมจะทำเบาๆ นะครับ”
ผมก้มจูบหน้าผากเนียนอย่างรักใคร่เพิ่มขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าพันเท่าเลยครับ “รักมาก รักมานาน และจะรักตลอดไปเลยด้วยครับ”
ขอบคุณนะครับที่พี่ยังไม่ได้เป็นของไอ้พี่วิช ไอ้หน้าตี๋คนนั้น ขอบคุณที่พี่มีผมเป็นคนแรกนะครับ ผมจะรักและถนุถนอมพี่อย่างดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำเพื่อผู้ชายคนหนึ่งได้นะครับ ผมสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายเลยครับ.....ว่าผมจะรักและภักดีกับพี่จากนี้และตลอดไปครับ
“ผมรักพี่นะครับ.......” คำนี้ผมยังไม่กล้าบอกออกไปจึงได้แต่นึกในใจเบาๆ อยากบอกให้คนตรงหน้ารู้เหลือเกินครับว่าผมรักเขามากมายแค่ไหน......................ที่รักของผม[/color][/color]
*******************************
เห้อตอนที่ 2 ผ่านไปอย่างทุลักทุเล.............NC นิดๆ หรือเปล่านะ โอยแต่งไปอายตัวเองไปทำไม "หื่น" จังเลย "เฟิร์ส" หื่นแบบโรคจิตอีกต่างหาก..................เดี๋ยวรอตอน 3 ต่อนะครับ วันนี้พักยกก่อนะครับ หัวมันตื้อๆ ไปหมดเเล้วครับ....ขอไปทำงานก่อนเดี๋ยวโดนเฉ่งเอาครับ แล้วเจอกันตอน 3 นะครับบายๆๆๆ
ฝากติดตามนิยายอื่นๆๆๆ ด้วยนะครับ
ที่อัพแล้วล่าสุด 30/05/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.450 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.240 Brother I Love You
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2008301#msg2008301 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
อันนี้เป็นนิยายของพี่เคท ผมรับอาสาลงนิยายให้พี่แกยังไงฝากด้วยนะครับ...........
-
อร้ายยยย!! :pighaun:
ชอบอ่ะ! สนุกมากกก รอตอน 3 นะค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาติดตามนะครับ อาจจะขัดๆ บ้าง นะครับยังก็ติกันได้นะครับ จะพยายามให้จบไวไวครับ....
เดี๋ยวมันจะกลายเป็นรเื่องสั้นที่แอบยาวนะครับ...........เรื่องแรกเลยยังไงก็ฝากด้วยครับ
ตอนหน้าตอน 3 จะหื่นอีกไหมกำลังนึกอยู่ หรืออาจมีพลิกล็อดยังไงก็ตามมาดูนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
o13
-
ติดตามค่ะ TAT
ค้างงงง กําลังได้อารมณ์เลย
-
บ๊ะ ไอ้วิช ไอ้ฟายยย พลาดแล้วเอ็ง
แต่แต่งไว้แบบนี้ มันค้างนะ!! รีบๆมาต่อเลยยยยยยยยย
-
หื่นได้ใจจริงๆเลยยย
:laugh: :laugh:
-
ยังหาจุดจบไม่เจอเลยมันตึ๊บ.........จะให้จบยังไงดี?
จะฆ่าคนอ่านก็กะไรอยู่ครับ.......เพราะตัวเงอก็ไม่ชอบแบบนั้น :z3: :z3: :z3:
-
:-[
รีบมาอัพต่อนะ
-
แอบค้าง
รออ่านตอนต่อไปนะคะสนุกมากเลย >____<
นายเอกน่ารัก แต่พระเอกหื่นไปมั๊ยคะ? 555+
+คุณเป็ดให้
-
:-[
-
รอจ้ารอ :z2:
-
:z1: จุดดจบหรออออ ก็ประมาณว่าพี่บัสกลัวว่าน้องเฟิร์สจะแค่แก้เหงา ไม่จริงจัง. แต่จริงๆก็เริ่มชอบน้อง. ไอ้พี่วิชก็มาตามตอแย แอบวางยาปลุกเ
ซ็ก. สุดท้ายน้องเฟิร์สมาช่วยทัน. และปรับความเข้าใจกัน. ว่าผมรักพี่จริงจังกับพี่ครับ :a9: กร๊ากกกกก หลบเท้าคนเขียนอย่างไว :z6:
-
:pighaun: อ๊ากกกกชอบอ่ะ
มาต่อไวๆนะครับ :L1:
-
ชอบอ่ะ :z1:
รออยู่นะ
:call:
-
น่ารักอ่ะ...... :haun4:
-
กำลังจะได้คนรัก
แถมครั้งแรกอีก คุ้มจริงๆๆ
55555+
-
จัดหนัก
-
สนุกมากเลยค่ะ รีบมาต่อนะคะ :กอด1:
เฟริสเกรียนมากอ่ะ ชอบ :impress2:
-
มารอ ๆๆ ให้กำลังใจค่ะ สนุกสนานมากๆ อ่านไป ลุ้นไป ยิ้มไป ยังไงก็มาต่อไวๆ นะคะ
-
หื่นมว๊ากก :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่บัสคิดอะไรอยู่ แต่คนอ่านชอบ
-
นายเฟิร์สนี่หื่นมากๆ เนอะ
ว่าแต่ บัส ก็ สมยอมง่ายๆ นะ หรือว่าจะชอบเฟิร์สมานานแล้ว หรือไงนะ ถึงได้ยอมง่ายๆ :z1:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ
คนแต่งก็ หื่น.....555 ( CaloLove ) :laugh:
-
^^
-
ครั้งแรก แอบดีใจไปด้วยนะเนี้ยะ
:haun4:
-
ค้างอะไรไม่ค้าง มาค้างตอนฉาก NC 55+
-
:L2:
-
เอาคะแนนไปตรง ระเด่นลันได แบบว่ามันตรงข้ามกับบัสสุดฤทธิ์เลย
-
น่ารักอ้ะ \(//A//\)
-
ค้งนนี่ย
-
:haun4: :z1:
:oo1:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
หูยยย ค้างอ่าา :serius2: :serius2:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
รอจ้า
-
อย่าทำอะไรพี่บัสรุนแรงนะน้องเฟิร์ส
-
ตายแล้ว หวังว่าหลังจบภารกิจ มันจะดีขึ้นนะนะ
-
:m25:
-
เฟิร์สข้ามขั้นไปหรือเปล่าเนี่ย ยังไม่ได้บอกความรู้สึกเลยไม่ใช่หรือ
-
ค้างอ่ะ .. o22 o22
-
หื่นจริงอะไรจริง :m25:
บอกช้าระวังเหอะก่อนบอกรักจะโดนบอกเลิก :m16:
-
ร้ายกาจที่สุด มาแนวใหม่ดี อิอิ
รอติดตามนะคีาฟฟฟ ><
-
สั้นจริงๆคะ หรือว่าบาสเองก็แอบรักน้องเหมือนกัน
-
รอ รอ รอ
-
เฟิร์สท่าทางหื่นได้อีก :z1:
-
รอตอนต่อไปจ้า :call: :call:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณทุกคนที่มาติดตามนะครับ.........
ตอนนี้กำลังเครียดได้ที่เลยครับว่าจะทำให้ "บัส" รัก "เฟิร์ส" ยังไงดี??????? :z3: :z3: :z3:
ตอนนี้พล็อดเรื่องลอยเต็มหัวเลยแต่ไม่รู้จะเกาๆๆๆ เขี่ยๆๆๆ มันออกมาได้ยังไง.....เอาเป็นว่า
เอากันครั้งเดียวรักกันเลยดีไหม?????????????????????????????????????????? o22 o22 o22 o22 :a5: :a5: :a5:
-
ติดตามนะคับๆ
-
แนะนำนะ(ไม่หื่นเลย :z1:)
ซ่ำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็รักกันเอง
o13 :L2: :กอด1:
-
มาต่อไวๆนะคะ :กอด1: :กอด1:
-
เฟิร์สหื่นนอ่ะ
มาต่อไวๆน่ะค่ะ
-
มาต่อเร็วๆนะ เป็นกำลังใจให้ :laugh: :laugh:
-
น้องเฟิร์ส จริงจังตรงประเด็นมาก พี่บัสก็ตรงดี ลงมาหาด้วย แสดงว่าต้องมีใจให้ตังแต่แรกแล้วหละ ใช่ปะ :impress2:
มาต่อเร็วน้า... รอ รอ
-
อั๊ยยะ น้องจัดหนักมาก55555
-
แร๊งค์!!!คนแต่งหื่นมากคะ!!!555555 :pighaun:
แอร๊ย พี่บัสโมเอะอะ น่ากินจริงๆด้วย โฮก!!!
แต่แอบโกรธนิด ทำไมเอ็งไม่บอกรักไปเลยวะคะ!!!ไหนว่ารักจริง แล้วทำไมไม่บอกรักไปเลย ทำไมไม่กล้า โนวววววววววววว :m31:
-
เหอๆๆ ยังไม่ถึงไหนเลยเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: อยากตาย จริงไรจริง
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1: ตอนที่ 3....................05/06/55 :impress2:
ดูยังไง มองยังไงก็ไม่เบื่อเลยครับคนน่ารักของผม ยิ่งตอนนี้ผมทำไมรู้สึกรักคนที่นอนตัวสั่นน้อยๆ ทำหน้าแดงๆ อายๆ ทำไมผมรักพี่จังเลยครับ...ผมจะกล้าและผมจะทำทุกอย่างแล้วครับ ต่อไปนี้ผมจะไม่ให้ทุกอย่างมันหยุดอยู่เพียงในความคิดของผมเท่านั้นอีกแล้วครับ......ผมรักพี่ครับ ผมจะแสดงออกทุกทาง ทุกช่อง เท่าที่ผมจะทำได้ เพื่อให้พี่สัมผัสถึงความรักของผมให้ได้ ถึงแม้การเริ่มต้นของเรามันจะผิดพลาดไปคนละทางก็ตาม แต่หลังจากวันนี้เป็นต้นไป ทุกอย่างที่มันผิดพลาดมันจุค่อยๆ ถูกต้องมาทีละนิดและทุกอย่างจะถูกและถูกทุกข้อแถมเป็นคำตอบสุดท้ายด้วยนะครับ.........เพราะคำตอบของผม คือ “พี่” ครับ มองตาผมนะครับแล้วพี่จะรู้ว่ามันแปลว่าอย่างไร?
ผมรักคนตรงหน้านี้จังเลย ถ้าเทียบกับคนในครอบครัวผมแล้วผมว่าผมรักพี่เขาไม่น้อยกว่าใครเลย (ทนอีกหน่อยนะคัรบแล้วเราจะได้เป็นครอบครัวเดียวกัน อิอิ)
ครั้งแรกของพี่ ขอให้เป็นผม ถึงแม้ครั้งแรกของผมจะไม่ใช่ของพี่ แต่ผมสัญญานะคับว่านับจากนี้ทุกครั้งของผมจะเป็นของพี่ เพราะพี่จะเป็นคนสุดท้ายของผมครับ “รักพี่นะคัรบ” ผมก้มจูบเบาๆ ตรงหน้าผากมนอย่างทะนุถนอมเป็นที่สุด
“ให้ผมเป็นครั้งแรก......ของพี่นะครับ.....แล้วผมจะอยู่กับพี่ตลอดไป” รักจัง ผมรักคนตรงหน้านี่ครับ ผมคิดบ่อย พูดบ่อยเหลือเกินกับคำว่ารักราวกับมันจะเป็นคำพูดพล่อยๆ ของคนอย่างผม แต่ไม่เลยครับ ผมไม่เคยบอกรักใครเลยสักคน ที่เป็นคู่นอนของผมที่ป่านมา
ผมยังแปลกใจตัวเองเหมือนกันครับคบกันมาตั้งนาน เกือบเทอม ไอ้พี่วิชหน้าตี๋ยังไม่ได้แอ้มคนสวยของผมอีกเหรอว่ะ? แปลกแฮะ เป็นผมหน่อยไม่ได้เลยครับ ถ้าผมเป็นไอ้พี่วิชผมจะจับกดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยครับ น่ารัก น่าฟัด น่ากินซะขนาดนี้ เหอๆๆ พูดแล้วก็...!!!!!!!!!!!! อืมห์ นะครับ อย่าช้าเรไรร่ำร้องอะไรอีกเลยครับ ผมเอื้อมเจลลงมาบีบใส่มือเพิ่มอีกตามคำร้องขอของคนสวยที่หลับตาพริ้มอย่างยอมรับชะตากรรมที่จะพบเจอแล้วครับ “ผมสัญญาครับว่าพี่จะมีความสุข ผมจะทำให้ครั้งแรกของพี่เป็นครั้งแรกที่น่าจดจำ และพี่จะจำได้แค่ผม ว่ามีแค่ผมเท่านั้นที่สามารถทำกับพี่ได้ เพราะพี่เป็นของผมเท่านั้น พี่เป็นของคนอื่นไม่ได้…..ผมสัญญาครับ!!”
“ผมจะเข้าไปแล้วนะครับ...” ผมจ่ออาวุธที่ปากทางพร้อมถูไถไปมาก่อนจะก้มลงกระซิบเสียงกระเส่าเบาๆ ข้างหู ก่อนจะส่งลิ้นร้อนลองชิมใบหูบางๆ น่าขบเพื่อช่วยเรียกอารมณ์ของพี่เขาให้ผ่อนคลายครับ
“อืม!!!....” เบาครับเสียงเบามากแต่ทำไมผมได้ยินมันชัดเจนจังครับ ผมค่อยๆ ดันคัรบกลัวว่าพี่แกจะเจ็บครับ เพราะผมรู้ดีครับว่าครั้งแรก มันเจ็บนะครับ(เอาน่าคนมันมีประสบการณ์ให้อภัยกันนิดนึงเนอะ ผมศึกษามาเพื่อการนี้แหละครับ จริงนะ...55+)
ผมรู้เลยครับว่าพี่แกเจ็บมาก สังเกตได้จากสีหน้าที่ตอนนี้เหยเกแล้วครับ ส่ายไปมาเบาๆ มือเรียวกับนิ้วยาวที่ขยุ้ม จิก ข่วน ต้นขาผมอยู่เป็นรอยแน่ครับแต่ผมทนได้ครับ เหมือนพี่แกจะรู้ครับคงกลัวว่าผมจะเจ็บ ยังมีสติอยู่ครับเลยเปลี่ยนมือมาขยุ้มผ้าปูที่นอนแทนครับ น่าสงสารมากครับแต่ผมคงหยุดไม่ได้แล้วครับ นี่ขนาดตัวเองเจ็บแบบนี้ยังอุตส่าห์เป็นห่วงผมอีก แล้วผมจะหนีไปไหนได้ละคัรบถ้าไม่หยุดกับคนนี้ผมจะหยุดกับคนไหนล่ะครับ จริงไหมครับ? คิดเหมือนผมกันไหม?
ผมก้มลงจูบปากบางๆ ที่เผลครางเบาๆ ออกมาครับเพราะความเจ็บครับเพื่อช่วยให้ผ่อนคลายครับ ทนอีกนิดนะครับที่รักของผมครึ่งทางแล้วครับ แล้วเดี๋ยวผมจะทำให้พี่ลืมความเจ็บปวดที่ผ่านมานะครับ ผมแน่ใจว่าพี่จะลืมมันได้แน่ครับ ผมหยอกล้อกับปากบางที่ตอนนี้เผยอรับจูบของผมอย่างโหยหาครับ หวานจังปากนี้ อยากจะจูบ จะชิมทั้งวันเลยครับไม่อยากให้เช้าเลยครับ
“อ่ะ....อือ....จะ..เจ็บ!!!” เห็นไหมครับบอกแล้ว ก็เฟิร์สน้อยๆ มันน้อยสมชื่อซะที่ไหนละครับ มันใหญ่เกินตัวด้วยล่ะไม่ว่า
“ทนอีกนิดนะครับคนดี” ผมบอกเบาๆ แต่ก็หยุดการเร่งรัดที่จะดันทุรังก่อนครับ ให้พี่แกผ่อนคลายก่อนครับ จากนั้นก็ค่อยๆ ดันต่อครับ
“อ่าส์!!!!!!!!!!.....”
“ไหวไหมครับ......หืมม์” ไม่ได้คำตอบครับผมเห็นแค่หัวที่ผงกรับคำแทน ผมเลยจูบแก้มเนียนๆ เป็นการตอบแทนความอดทนไปทีนึงครับ
“อีกนิดนะครับ” ผมดันอีกทีมิดด้ามเลยครับตอนนี้ ไหลพรากเลยครับน้ำตาพี่แก ทั้งสองข้างเลย ผมสงสารคนตรงหน้าจัง แต่มันหยุดไม่ได้นะครับเพรามันต้องผ่านจุดนี้ไปให้ได้จริงๆ นะคัรบ ผมไม่ได้เห็นแก่ตัวนะครับ แต่พี่ต้องทนอีกนิดนะครับ ผมจูบซับน้ำตาตรงหางตาอย่างรักใคร่ครับ ก็มันรักจริงนี่หว่า
“อยู่เฉยๆ ก่อนนะคัรบอย่าเพิ่งขยับ”
“อืม...”
“อ่าส์...อย่าเกร็งสิครับ...อืมม โคตรฟิตเลยครับ”
“อ่าส์...ผมจะขยับแล้วนะครับ” ผมค่อยๆ ขยับบั้นเอวที่พร้อมจะทำงานทุกวินาทีอย่างแผ่วเบาครับ เพื่อให้ร่างกายขอพี่แกคุ้นเคยกับสิ่งแปลกปลอมที่ตอนนี้กำลังสำรวจอยู่ข้างใน
“อ่ะ....อ่าส์!!!!!!”
“อืมม์....สุดยอดเลยครับ อ่าส์!!” มันแน่นมาก ฟิตมาก แถมตอดดีตลอดเวลาเลยครับ ผมว่าตอนนี้คงได้ที่แล้วครับ เห็นครางใหญ่เลยคงไม่ใช่เพราะเจ็บแล้วล่ะคัรบอย่างนี้
“อ่าส์......!!”
“อูวว์......อืมม์....อ่าส์....”
“อ๊ะ.....เฟิร์ส!!!........แรงอีกครับ!!” เห็นไหมครับว่าผมน่ะลีลาเนี่ยทีหนึ่ง ได้ผลตลอดเลยครับ อย่าร้องเรียกลเยครับ ผมก็จัดให้แน่นอนครับ กระแทกเต็มเหนี่ยวเลยครับ
“อ๊ะ.....อูวว์!!!!!!!!!!”
“อ่าส์....มีความสุขไหมครับที่รัก?”
“คะ.....คะ ครับ!!!”
“อ๊ะ!!!!!!!!!อ่าส์” ผมกระแทกแรงเข้าไปอีกจนตอนนี้เสียงพี่แกดังมากครับ เสียวล่ะสิครับ อย่าเพิ่งไปก่อนนะครับให้ผมมอบความสุขให้พี่นานๆ ก่อนนะครับ ให้พี่คุ้นกับร่างกายของผมก่อนนะครับ
“อ่าส์....!!”ผมใช้มือที่ตอนนี้ล่ะมาจากยอดอกเนียนๆ มอบความสุขให้กับบัสน้อยๆไปด้วยที่ตอนนี้เริ่มกึ่มๆ จนขยายเต็มมือผมแล้วครับ ได้ผลครับพี่แกโอบแขนสองข้างรัดเอวผมเต็มที่เลยครับ
“เฟิร์สจ๋า.....!!!!!!”
“บัสไม่ไหวแล้ว.....อ่าส์.................................” ครางยาวเลยครับคราวนี้
“ปล่อยมาเลยครับที่รัก...” กระฉูดเลยครับ เลอะที่ไหนตรงไหนบ้างไม่รู้ครับ ตอนนี้ผมสนใจแค่งานตรงหน้าแล้วครับ ช่องทางของพี่เขาตอดเฟิร์สน้อยๆ หลายรอบเลยครับพร้อมกับร่างกายที่กระตุกถี่ๆ ของพี่แก ผมแรงเวลาอีกไม่นานก็ปลดปล่อยออกมาครับ ผมเกร็งตัวเบาๆ ครับพร้อมกับเฟิร์สน้อยที่กระตุกแรงๆ ในตัวพี่แกทำให้ผมได้ยินเสียงครางอย่างมีความสุขของพี่แกอีกหลายรอบติดกัน
เสียงหอบระคนปนกันดังไปทั่วทั้งห้องครับ ไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครครับ แต่ที่ผมรู้ตอนนี้คือผมมีความสุขมากครับ ณ เวลานี้ผมว่าใครในโลกคงมีความสุขได้ไม่เท่าผมอีกแล้วครับ การที่ได้เป็นคนแรกของพี่แก โอยสุขจนล้นเลยล่ะครับ
ผมล้มตัวลงข้างๆ พี่เขาพลางดึกร่างที่นอนหอบเหงื่อกโชกตัวเข้ามากอด ผมจูบเบาๆ ลงไปที่ปอยผมชื้นเหงื่อ คนในอ้อมกอดผมทำไมน่ารักอย่างนี้นะ ทำไมผมไม่กล้าให้มากว่านี้นะ ทำไมผมไม่ทำอะไรให้ถูกต้องไปมากกว่านี้นะ ทำไมแกขี้ขลาดแบบนี้ว่ะเฟิร์ส ผมนึกตำหนิตัวเองในใจอีกรอบ....
................แต่จากนี้ไปเฟิร์สคนนี้จะกล้า กล้าที่จะรักพี่แล้วครับ เพราตอนนี้พี่เป็นของผมแล้วนะคัรบ พี่รู้ไหม?
“ไปอาบน้ำล้างตัวก่อนนะครับ” ผมบอกคนในอ้อมกอดอย่างเป็นห่วงครับ
“อืมก็ดีนะ”
“อ๊ะ!!!!!!!!!!!”
“เป็นอะไรครับ?”
“เจ็บ.......”
“อย่าขยับเร็วสิครับ...”
“ผมขอโทษครับ.....ที่ทำให้ครั้งแรกของพี่ไม่น่าประทับใจเท่าไหร่นะคัรบ”
“อย่าซีเรียสน่าไหนบอกแค่ขำๆ ไงพี่ก็แค่อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร?”
“ครับ...แล้ว...!!”
“อืม...ก็ดีนะ โอเคดีนะ มิน่าละวิชมันถึงตื้อขอมีอะไรกับพี่อยู่บ่อยๆ” พี่เขาพูดพลางก้มหน้าลงน้อยๆ แถมยังทำหน้าเศร้าอีก ไม่นะอย่าทำหน้าแบบนี้สิครับรู้ไหมว่าผมเจ็บยิ่งกว่าพีอีกนะคัรบ
“พี่ยังมีผมนะครับ” พูดจบผมก็ดึงคนตรงหน้ามากอดแบบว่าอย่างแน่นเลยครับ
“อืม....แต่ว่า.............เรายังเป็นพี่น้องกันได้ใช่ไหมเฟิร์ส?”
“ทำไมพี่ถามแบบนี้ล่ะครับ?”
“พี่กลัวว่าเฟิร์สจะรังเกียจพี่ จะขยะแขยงพี่ ที่พี่ทำตัวง่ายแบบนี้” ตีหน้าเศร้าอีกแล้วครับ ไม่เอาแล้วครับ
“ผมจะดูแลพี่เองนะคัรบ......ตอ่ไปนี้ ให้ผมดูแลพี่ได้ไหม ให้ผมอยู่ข้างๆ พี่ได้ไหมครับ....ผมขอรักพี่ได้ไหมครับ? ให้โอกาสผมนะคัรบ.......สักครั้ง?” ผมหลุดไปแล้วครับ บอกพี่แกไปแล้วครับ
“มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเฟิร์สบอกพี่เองไม่ใช่เหรอว่ามันแค่ขำๆ !!!” แทงใจดำผมเหลือเกินครับประโยคนี้ “แค่ขำๆ “ ทำไมผมขำไม่ออกนะ เห้อ!!!!! คาสโนว่าอย่างเฟิร์สสงสัยหมดลายแล้วครับ
“แต่...........ผมชอบพี่นะครับ ชอบมานานแล้วนะครับจนตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นความรักแล้วก็ว่าได้นะครับ”
“.........................” ไม่มีคำตอบใดๆ ครับ
“ให้โอกาสผมหน่อยได้ไหม ให้ผมได้พิสูจน์ตัวเองว่าผมรักพี่จริงๆ ผมไม่ได้ทำไปเพราะแค่อยากขำๆ กับพี่นะคัรบ!”
“ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะได้กลับไปนอน” ไม่พูดเปล่าครับ แกะมือผมออกด้วย ทำไมผมหนาวอย่างนี้หนาวในหัวใจแปลกๆ จัง เกิดมาไอ้เฟิร์สยังไม่เคยโดนใครปฏิเสธมาก่อนเลยนะครับ มีแต่คนมาเสนอตัวให้แต่ทำไม????????
“.........................”นิ่งเงียบเลยสิครับไอ้เฟิร์ส หมาหง๋อยสิครับตอนนี้ ผมว่าฝันของผมสลายแล้วแน่ๆ อยากจะร้องไห้จังเลยโว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงน้ำยังดังกระทบกับพื้นห้องเรื่อยๆ แต่ผมทำไมรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยังไงไม่รู้นะครับ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยครับ
ทำไมพี่ใจร้ายกับผมจัง? ตั้งแต่พี่แอบไปคบกับไอ้ตี๋หน้าหล่อนั้นแล้วนะครับพี่ทำไมทำร้ายจิตใจผมจัง? ทั้งๆ ที่ผมสารภาพทุกอย่างที่ผมยอมเก็บมาตั้งนานแล้ว ผมสารภาพกับพี่ไปหมดแล้วนะคัรบความรู้สึกของผม “ผมรักพี่มานานแล้วนะครับ!!!!!!”
“ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวพี่ก็จะกลับห้องเลยเล้วกันนะ..............แล้วเจอกันนะ” ออกมาตอนไหมไม่รู้ครับ แถมยังมาบอกว่าจะกลับห้องด้วยไหนบอกว่าจะนอนกับผมไงครับ แล้วรอยยิ้มนั้นอีก พี่อย่าทำกับผมเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ไหมครับ ผมเหรอตอนนี้สงสัยหัวใจหยุดเต้นไปแล้วเรียบร้อยครับ จะตายให้ไดเลยตอนนี้ ถ้าพี่ไม่ให้ผมรับผิดชอบเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปไม่กี่นาทีกับพี่ ถ้าอย่างนั้นพี่ช่วยรับผิดชอบความรู้สึกของผมหน่อยไม่ได้หรือไงครับ? “พี่อย่าใจร้ายกับผมนักเลยครับ ผมจะตายเพราะรักพี่อยู่แล้วนะครับ”
“เฟิร์สๆ......ไปอาบน้ำซะจะได้พักผ่อน พี่ก็จะกลับห้องแล้วนะ....” ผมจมอยู่กับความคิดนานเกินไปไหมพี่เขาแต่งตัวเรียบร้อยเลยพร้อมจะไปจากผมเต็มที่เลยครับ น่านเดินไปแล้ว!! อยู่หน้าประตูแล้ว???????
“อย่าเพิ่งไปได้ไหมครับ...........ผมขอร้อง คืนนี้พี่ช่วยนอนกับผมสักคืนได้ไหมครับ....แค่คืนเดียวก็ได้ครับ” ผมรีบลุกมาอย่างเร็ว คว้ามือไว้ได้ข้างนึงครับ พร้อมเปล่งเสียงเศ้ราๆ ออกไป มันเศร้าจริงนะครับ พี่เขาทำท่าคิดครู่นึงครับ
“อืม....งั้นก็รีบไปอาบน้ำล้างตัวซะแล้วมานอนนะ”
“อึดอัดเหรอครับ?”
“เปล่านิ!”
“ครับ.....ผมอาบน้ำก่อนนะคัรบ รอผมด้วยนะครับเดี๋ยวมานอนด้วยครับ”
สายน้ำที่กระทบเนื้อตัวผมช่วยให้ผมได้สติและคิดอไรได้บ้าง เหตุการณ์ในครั้งนี้มันเกิดขึ้นเพราะผมเอง เป็นเพราผมอยากมีอะไรกับพี่เขา แต่ที่ผมอยากเพราผมรัก ที่ผมทำลงไปทุกอย่างทุกการกระทำ เพราะผมรักพี่เขาครับ เพรารักคำเดียวที่เป็นแรงผลักดันให้ผมต้องมาตกที่นั่งลำบากอยู่อย่างตอนนี้ แต่ผมก็เริ่มความรักของผมด้วยความผิดพลาด เริ่มต้นความรัก ที่เป็นรักเขาข้างเดียวด้วยความผิดพลาดอีกต่างหาก?? เห้อคิดแล้วเศร้าจังไอ้เฟิร์ส
ผมจมอยู่กับความคิดไม่นานก็รีบล้างฟองสบู่ ยังไงซะผมขอนอนกอดคนที่ผมรัก รักอย่างสุดหัวใจ ก่อนแล้วกันครับ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของผมก็ตาม.............ผมยินดีครับ ผมขอน้อมรับด้วยความสดุดีครับ
หลับไปแล้วครับ ไหนว่าจะรอนอนพร้อมผมไงครับ แต่ก็ช่างเถอะ อาจเพราพี่แกคงเหนื่อยครับ ยังไงก็ยังดีกว่าทิ้งให้ผมนอนคนเดียวครับ ผมรีบเช็ดตัวให้แห้ง รีบใส่เสื้อผ้า เพื่อที่จะได้มีเวลามาซึมซับเอาความอบอุ่นจากคนสวยของผม
ผมล้มตัวลงเบาๆ ครับ ค่อยๆ ดึงคนสวยที่นอนหลับตาพริ้ม อย่างไม่รู้เรื่องเข้ามาไว้ในอ้อมกอด อย่างเสียดายครับ ผมไม่อยากให้เช้าเลยครับ อยากอยากหยุดเวลานี้ไว้แค่ตรงนี้ เวลาที่มีเพียงเราสองคนอยู่ด้วยกันนะตรงนี้ ผมไม่อยากเสียพี่ไปเลยครับ......................
.........................เห้ย!!!!!!มาไงเนี่ย!!!!!!!! น้ำตาลูกผู้ชายไหลมาเป็นทางเลยครับ ผมสะกดแรงสะอื้นให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่มันแน่นไปหมดในอกของผม.....หัวใจผมไม่ได้เสริมใยเหล็กนิครับ ผมปาดน้ำตาทิ้งอย่างอ่อนล้าและสิ้นเรี่ยวแรงครับ.....
“ผมขอโทษที่ผมขี้ขลาดตาขาวเกินไป เกินกว่าจะทำอะไรให้มันถูกต้องตั้งแต่แรก.....แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมมีให้พี่ตั้งแต่แรกเจอที่ผมยังไม่เปลี่ยนแปลงคือผมรักพี่นะครับ....” ผมพูดเสียงเบาๆ อย่างยากลำบากเพราะมันแน่นในอกครับ ผมอยากให้คำพูดของผมซึมลงไปให้คนที่หลับอยู่ในอกผมได้ยินมันจัง
“ผมคงหมดโอกาสแล้วใช่ไหมครับ? ผมจะไม่มีโอกาสได้นอนกอดพี่แบบนี้อีกแล้วใช่ไหมครับ?...ขอบคุณนะครับ ที่ให้ผมได้เป็นคนแรกของพี่ แล้วพี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายและคนสุดท้ายของผมนะครับ...ผมจะรอครับรอจนกว่าพี่จะเปิดใจรับผู้ชายขี้ขลาดคนนี้นะครับ ผมจะพยายามครับ” เบาครับเสียงเบามาก แต่ผมบอกได้เลยว่าทุกคำมันหนักแน่นเหลือเกินครับ ผมจูบเบาๆ บนปอยผมที่นุ่มและหอมอีกครั้ง ผมไม่อยากคลายอ้อมกอดนี้เลยครับ
“ฝันดีนะครับที่รักของเฟิร์ส!!!”
“เฟิร์สรักพี่บัสนะคัรบ รักคนเดียว รักมานานแล้ว รักมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน....ผมรักพี่นะคัรบ!!!” ผมจูบหน้าผากมนเบาๆ อีกครั้งอย่างรักใคร่.................
*************************************
ค้างไหม? ผมว่าคงไม่ค้างกันเนอะ........หากค้างอย่าปารองเท้ามานะครับขอโต๊ดดดดแล้วกานครับ
ติดๆ ขัดๆ บ้างนะครับ.......ยังไงก็ฝากด้วยนะัครับ ติชมด้วยนะครับ
แต่ยังหาทางออกไม่ได้เลยว่าจะทำไงให้รักกันดี(แอบเห็นเม้นบอกว่า ซ่ำ กันไปเรื่อยๆ เอ้อ น่าจะดีเนอะ รักกันง่ายและไวด้วยอิอิ เราถนัดด้วยสิเรื่องหื่นๆ แบบนี้)
เกือบตายแน่ะตอนนี้................
ฝากติดตามนิยายอื่นๆๆๆ ด้วยนะครับ
ที่อัพแล้วล่าสุด 30/05/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.450 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.240 Brother I Love You
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2008301#msg2008301 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
อันนี้เป็นนิยายของพี่เคท ผมรับอาสาลงนิยายให้พี่แกยังไงฝากด้วยนะครับ...........
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณทุกคอมเม้น ทุกรีพลาย ทุกการติดตามนะครับ..........ขอตัวไปปั่นตอนต่อไปก่อนนะคัรบ
-
ฉงฉานเฟิร์ส :sad4:
-
สงสารจริงๆ
-
ตื้อต่อไป!!!ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก :a2:
-
จุกอก แน่นไปหมดเลย!!
น้ำตาเกือบไหลแระ แต่ยังๆ
ยังไงก้อรอน้า อัพบ่อยๆนะ++
-
ลุยเป็นลุย จีบเลยๆเขาเรียกจับกดแล้วค่อยจีบ
-
:L2: :L2:
-
ขอตอบเม้นหน่อยนะครับ
Tiamo_jamsai............555+ คนเขียนแอบหื่นด้วยครับ เลยออกมาได้แบบนี้ ต่อให้แล้วตอนนี้ ได้ 3 ตอนเเล้วนะครับ..
jimmyFG..................ขอบคุณที่แวะมานะครับ ฝากด้วยนะครับ
Zurruz......................แรงเริ่มๆ อาจจะแผ่วปลายนะครับ อิอิ
iamnan...................ตรงๆ ครับ อยากได้ก็ขอ อยากลองเอาไปใช้บ้างก็ได้นะครับ มิสงวน 555+
armmyrine.............ขนาดคนเขียนเองยังชอคเลยครับ ชื่อเรื่องแรงม๊วกกกกกกกก///ขอบคุณสำหรับพล็อตเรื่องนะครับ มาช่วยผมเขียนด้วยจะดีใจมากกกกกกกกกกกก อิอิ
AnimajuS...............อย่าลืมมาติดตามนะครับ
ka[ze]na...............ตอนนี้มาถึงตอน 3 แล้วนะครับ ฝากด้วยนะครับ
หนูจะเอ้า...............แถวหน้าบัตร 50000 นะคัรบ อิอิ แต่งานนี้ ยกที่นั่งให้ฟรีครับ หุหุ
Kanda Moe..........อย่าลืมมาเป็นกำลังใจให้น้องเฟิร์สนะครับ เพราะน้องทนมานาน......
PrAeW...............ด้านเข้าไว้ แบบว่าด้านได้อายอดเนอะๆๆๆ
-west-.................ผมรักคนนี้จังเล้ย........เอาใจไปเลยครับ ตรง "ลงไปเอา กะ ไอ้วิชไอ้ฟายนี่แหละครับ" นี่แหละครับ ผมขำหลายรอบเลยนะเนี่ย555+
Mickey Mouse...........ที่มันออกมาไ้ดหื่น เพระาคนเขียนมันหื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนครับ 555+
Nus@nT@R@..........มาเอาใจช่วยน้องเฟิร์สนะครับ.............
topphy.....................ขอบคุณที่ชอบนะครับ จะต่อให้ไวที่สุดครับ
tawan........................ขอบคุณนะครับ ที่มาเป็นกำลังใจให้ครับ
kasune........................อย่าลืมแวะมาเชียร์กันอีกนะคัรบ
kun.............................จะคุ้ม หรือขาดทุน หรือได้กำไร ต้องรอตอนต่อไปนะคัรบ
ooo_aer....................ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะออกเกรียนแบบนี้นะครับ แต่รู้อย่างเดียวว่าเฟิร์สมันหื่นมากกกกกกกก
momoko_1144............ขอบคุณที่มาอรนะครับ
iDistort.......................หื่นม๊วก อันนี้หมายถึงเฟิร์สเนอะ อิอิ(คนเขียนเสียวๆๆ เพราะหื่นเอง)
yeyong......................บัสคิดไม่ตก ขอบคุณที่ชอบนะครับ
coolzaa....................เอ๊ะ....ยูสเซอร์นี้คุ้นๆๆๆ หื่นจริงเหรอ???????????
SoN.........................ขอบคุณที่มาติดตามนะคัรบ
bun........................คนเขียนก็จิ้นไปด้วยเลยครับ "ครั้งแรก" โฮกกกกกกกก
TONG...................ต่อให้แล้วนะครับ ไม่รู้จะเรียกลเือดได้ไหม? NC เนี่ย?
jiki.....................555+++ ตอนเขียนนึกไปถึง 3 สาวจาก ททท......(เทย เที่ยว ไทย)
KawaYuuMI.........ขอบคุณที่ชมผมนะครับ อิอิ (แอบมาตู่เอา่เลย)
aoihimeko..........ไม่ค้างแว้วววววววว
GoodNice.........ขอบอกว่าชอบรูปดิสเพลย์มากกกกก แอบจิ้นนารูโตะกับซาซึเกะ(ผมแฟนตัวจริงนารูโตะนะเนี่ย เาอนารูโตะเขามาทำแบบนี้ เลือดกระฉูดเลยงา)
ryokame..............เอาทิชชู่ไหมครับ 555555555555+
supizpiz.................ผมว่าผมจะค้างก็เพระาอีรูปจูบๆๆ คลำๆๆ กันเนี่ยแหละครับบบบบบบบบ อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!
GUNPLAPLASTIC.................แจกทิชชู่เพิ่มอีกคนนะคัรบ
gupalz..............................อย่าลืมตามเรื่อยๆๆ นะคัรบ
seaz.............................เค้าสัญญาจะให้เฟิร์สนุ่มนวลน้า
Supermimt.......................จบภารกิจ...............เห้อ!!!!!!!!!!!
beery25................หงานยเงิบเลย 555+
maru.......................ปล้ำก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากันครับ 555+
mellowshroom.................มาต่อเเว้ววววววววววววววววววว
bulldog17.....................ผมละกลัวจริงว่าจะออกมาแบบนั้นนนนนนนนนนนนนน
•♀NoM!_KunG♀•.............ขอบคุณมากครับที่มาติดตาม
sevenkung....................รอๆๆ หน่อยนะครับ.......คนเขียนเริ่มตึ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ
witchhound...............มันหื่นเพระาคนเขียนหื่นครับ
mild-dy..................แล้วแวะมาอีกน้าครับ ขอบคุณครับ
art_francais............ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับ
S_za......................คิดเหมือนผมเลย ซ่ำ ไปเรื่อยๆๆๆๆ (หื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
kingkakingka...............ตอนนี้ได้เเค่ตอน 3 ครับ หัวมันตึ๊บๆๆๆๆ
Only_oil.................เฟิร์สหื่นหรือคนเขียนหื่นตอนนี้แยกไม่ออกเลยง่าครับ
I-Sky.....................ขอบคุณครับ!!!!!!!!!!
kisskiss.............เสนอซื้อ สอนงขายครับ มันตามอุปสง อุปทาน อิอิ
cotone................ไม่นักเท่าไรห่ครับขอโทษทีที่ออกมาไม่ค่อยโดนใจนะครับ
rubymoona..............ตรงประเด็นมาก ยอมรับว่าคนเขียนหื่ืนครับ อิอิ
gupalz / snooppy................น่าสงสารจริงๆๆ ครับ เฟิร์สจอมหื่นหายไปแล้วเหรอเนี่ย???????????
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ ตอน 3 อ่านเเล้วไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ ไ่ม่แน่ใจว่าตอนต่อไปจะออกมาดีไหมหนอ ....................เครียดครับ :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
“อย่าซีเรียสน่าไหนบอกแค่ขำๆ ไงพี่ก็แค่อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร?”
“ครับ...แล้ว...!!”
“อืม...ก็ดีนะ โอเคดีนะ มิน่าละวิชมันถึงมีอะไรกับพี่อยู่บ่อยๆ” พี่เขาพูดพลางก้มหน้าลงน้อยๆ แถมยังทำหน้าเศร้าอีก ไม่นะอย่าทำหน้าแบบนี้สิครับรู้ไหมว่าผมเจ็บยิ่งกว่าพีอีกนะคัรบ
รู้สึกสงสัยประโยคตรงนี้จัง
-
ตื๊อเลยลูก ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ตื๊อให้ติด จัดให้หนัก คนสวยใจดีจะได้ใจอ่อน
รออ่านตอนต่อไปคร๊าบบบ
-
“อย่าซีเรียสน่าไหนบอกแค่ขำๆ ไงพี่ก็แค่อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร?”
“ครับ...แล้ว...!!”
“อืม...ก็ดีนะ โอเคดีนะ มิน่าละวิชมันถึงมีอะไรกับพี่อยู่บ่อยๆ” พี่เขาพูดพลางก้มหน้าลงน้อยๆ แถมยังทำหน้าเศร้าอีก ไม่นะอย่าทำหน้าแบบนี้สิครับรู้ไหมว่าผมเจ็บยิ่งกว่าพีอีกนะคัรบ
รู้สึกสงสัยประโยคตรงนี้จัง
โอ๊ะ.................พลาดเลยเดี๋ยวไปแก้ให้นะครับ
ขอบคุณมากครับ
"ขอมี" ครับขอมี
-
สู้ต่อไป .. :ped149: :ped149:
จีบแบบเปิดเผยไปเลยดิ อย่าไปกลัววววว ไอ้น้อง :a2: :a2:
-
เดินหน้าลุย
เต็มพิกัด :z2:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: ตอนที่ 4 (50%)
มาต่อกันเลยครับ.................... :z2:
เช้ามืดของวันใหม่เริ่มขึ้นแล้ว ผมแอบหนีออกจากอ้อมกอดอุ่นๆ ของชายคนนึงที่เรารู้จักกันในฐานะ พี่ น้อง ร่วมคณะ ร่วมสถาบัน ร่วมสาขา
เมื่อคืนผมทำอะไรลงไปเนี่ย? ผมดันไปตกลงมีอะไรกับน้องมันและก็มีไปเรียบร้อยแล้วด้วย เออ....รู้สึกดีด้วยแฮะ???? ผมต้องบ้าไปแล้วแน่เลย? ผมใจง่ายไปกับคำชวน? เปล่าหรอกผมแค่อยากลองอยากรู้ว่ามันมีความรู้สึกยังไงทำไมวิชมันถึงขอมีอะไรกับผมบ่อยมาก? แต่ตอนนี้ผมเลิกกับวิชไปแล้วผมคงไม่มีวันได้ย้อนเวลากลับไปได้อีกแล้ว หากผมอยากจะให้วิชกลับมามีอะไรกับผม ณ ตอนนี้ แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อ “เฟิร์ส” น้องร่วมสาขา ที่เรารู้จักกันมาเกือบปีตั้งแต่มันเข้ามาเป็นน้องใหม่แห่งรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกับผม
วันแรกผมยังจำได้ที่เจอน้องมัน น้องมันน่ารักครับ น่าตาดี หุ่นดี อารมณ์ดี เป็นที่จับตามองของคนทั้งคณะตอนที่รายงานตัว มีแต่คนมองน้องมัน อ้าว!!!!! ก็คนมันน่าตาดีเนอะ ขนาดผมยังแอบมองเลยครับ เพื่อนผมหลายคนยังมองมันเลยครับ สมส่วนซะขนาดนั้นเต็มพร้อมสรรพไปด้วยรูปสมบัติแบบไม่ขาดตกบกพร่องเลย หน่วยก้านก็ใช้ได้เลยครับ จนถูกจับตัวให้เข้าร่วมกับทีมบาสของคณะไปโดยปริยาย เวลาน้องมันแข่งกำลังใจล้นหลามครับ แต่เหตุที่มันไม่น่าเข้าใกล้เลยก็คือ มันเปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้าเลยครับ บางคนคบกันแค่วันเดียวก็เลิกครับ แต่ก็มีบ้างบางคนที่ตามตื้อน้องมัน แต่มันก็ไม่เล่นด้วยครับ ผมว่ามันใจร้ายนะครับ อย่างนี้แหละหล่อเลือกได้ ชิส์!!!!(ผมขอเม้าท์นะครับแฟนมันก็เป็นผู้ชายแบบผมนี่แหละครับ เพราะรสนิยมเดียวกันครับ เรารักษ์โลกครับเลยช่วยกันปลูกป่าครับ)
แต่จู่ๆ หลังจากที่เรามีอะไรกันเสร็จ ไอ้เด็กบ้านั้นกลับมาบอกว่า “มันรักผม” รักมานานแล้วด้วย แถมยังขอโทษผมอีก หรือนี่คือคารมคมคายของมันกันนะ
“ฝันดีนะครับที่รักของเฟิร์ส!!! เฟิร์สรักพี่บัสนะครับ รักคนเดียว รักมานานแล้ว รักมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน....ผมรักพี่นะครับ!!!”
ไอ้ประโยคตัวปัญหานี่แหละครับวนเวียนในหัวผมไม่หยุดเลยครับ ขนาดนี้มาอยู่ห้องของตัวเองเลเวนะครับ ยังจะตามมากวนใจกันอีกถึงในความคิดอีกนะ ไอ้เด็กบ้า
จะให้ผมทำอย่างไรล่ะครับ ผมเพิ่งผ่านการอกหักมายังไม่นานเลยครับ แต่ผมก็เลิกเสียใจแล้วครับ เศร้าไปก็เท่านั้นครับไม่มีอะไรคืบหน้า หรือช่วยอะไรได้ครับ ยังไงซะเขาคนนั้นก็จากผมไปแล้ว ไปคบกับคนใหม่น่ารักกว่าผมด้วยครับและน้องคนนั้นคงยอมให้ในสิ่งที่วิชเขาขอผมมาตลอด และผมพยายามบ่ายเบี่ยงมาตลอดด้วยเหคุผลว่า “ไม่พร้อม” ถึงผมจะเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายแต่ยังไงผมก็นะครับ ยังไม่พร้อมจริงๆ คัรบ
ทุกคนอาจจะยังไม่รู้จักวิชคือใคร วิช คือเด็กวิศวะ รุ่นเดียวกับผมนี่แหละครับ สูง หล่อ ขาว ตี๋ เป็นที่ต้องการของตลาดเกย์ ณ ตอนนี้ครับ เพราะกระแสเกาหลีฟีเวอร์ เคป๊อปมาแรง ขาวตี๋เลยเป็นที่ต้องการของตลาดครับ
เรารู้จักกันมานานครับแรกๆ วิชเขาก็เข้ามาทักทายผมตามปกติ ผมก็ไม่ไดคิดอะไรมากมาย เพราเขาน่าตาดีเกินกว่าที่ผมคิดจะเอื้อม เพราะเขาก็เนื้อหอมใช่ย่อยครับ
แต่จู่ๆ วันนึงเขาก็เดินเข้ามาบอกผมว่าชอบผมท่ามกลางเพื่อนฝูงผมที่ห้อมล้อมครับ เขาไม่อายเลยครับตอนที่ขอผมเป็นแฟนกลางฝูงชน ผมที่แอบปลื้มอยู่แล้วเพราะตามเอาใจเช้าถึงเย็นถึงขนาดนี้ไม่ให้คิดอะไรด้วยก็บ้าแล้วครับ แล้วผมก็คิดว่าเขาคงชอบผมบ้าง(ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับ)
ผมจึงตกลงคบกับวิชครับ วิชเขายังเหมือนเดิมครับตามรับตามส่ง เอาใจทุกอย่างไม่ขาดตกบกพร่องดูแลดีเยี่ยมครับ จนเพื่อนทุกคนยังอิจฉาผมเลยครับ มีบ้างที่วิชถึงเนื้อถึงตัว อย่างมากสุดก็แค่จูบครับ เขาขอมีอะไรกับผมบ่อยมากเขาบอกว่า เขารักผม เขาอยากให้ผมเป็นของเรา แต่ผมก็ยังให้เหตุผลเดิมครับว่ายังไม่พร้อม.............
..........จนวันสุดท้ายของการรับน้องในห้องเชียร์ เหมือนเดิมครับเขามารอรับผมหน้าทางเข้าห้องเชียร์ เราคุยกันอยู่สักพักวิชก็ชวนผมกลับแล้วไปส่งผมที่ห้อง ผมไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะชวนเขาไปนั่งเล่นที่ห้องหรือมานอนค้างที่ห้อง ทั้งๆ ที่เราคบกันในฐานะแฟน ผมคิดเพียงว่า หากเขารักผมจริงเขาต้องรอผมได้ รอวันที่ผมพร้อมทั้งกายและใจที่จะเป็นของเขา เพราะตอนนี้หัวใจผมยกให้เขาไปแล้วหวังว่าเขาจะรอผมได้นะครับ
ผมลงรถหน้าหอ วิชยืนทำท่าเอื่อยๆๆ ก่อนจะเอื้อมมือหนามาคว้าผมไว้และกอดเบาๆ ผมไม่ได้อายนะครับ ผมกลับชอบมากกว่า ผมคิดในใจว่า อีกไม่นานผมจะยอมให้เขาเข้ามาอยู่ในตัวผมแล้ว วิช ทน รอผมอีกหน่อยนะครับ ผมรักเขานะคัรบ รักจริงๆ เพราเขาคือรักแรกของผมครับ
แต่ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมจริงๆ ขอผมทำใจอีกนิดนึง ขอเวลาบัสทำใจอีกนิดนะครับ...แล้วเราจะเป็นของกันและกันทั้งตัวและหัวใจ ไม่ใช่ผมไม่อยากนะครับ แต่ผมไม่พร้อม เพราะอะไรผมก็ให้เหตุผลกับตัวเองและคนรักของผมไม่ได้เหมือนกันเพราะเขาเคยขอเหตุผลกับผมครั้งนึงตอนที่ผมปฏิเสธไป
ถึงผมจะรู้ตัวเองดีว่า ผมไม่ได้มีรสนิยมชมชอบผู้หญิง ผมชอบผู้ชายชอบมากด้วย แต่ผมก็ยังไม่พร้อมจริงๆ นะครับ ทุกคนคงเข้าใจนะครับ(รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสาวน้อยแรกรุ่นที่ต้องเก็บพรมจรรย์ไว้เป็นสิ่งสำคัญเลยแฮะ)
วิชกอดผมอยู่นานครับไม่มีทีว่าว่าจะปล่อยผมจึงถามว่าวันนี้เป็นอะไร ทำไมแปลกจัง เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร ผมก็เชื่อครับ แล้วเขาก็เอ่ย ประโยคเดิมที่ผมปฏิเสธมาตลอดอีกครั้ง
วิชบอกผมว่าวันนี้เขาจะขอผมเป็นครั้งสุดท้ายและถ้าผมปฏิเสธเขาอีก เขาก็จะไม่ขอผมอีกเลย เหมือนขู่ผมนะคัรบ ผมยืนนิ่งคิดสักครู่ ก่อนจะเขยิบเข้าใกล้เข้าอีกนิดโอบแขนรัดตัวเขาเบาๆ แล้วยังยืนยันคำตอบเดิมว่า ผมยังไม่พร้อม ผมหอมแก้มวิชเบาๆ แล้วเดินจากเขามา โดยที่เขาโบกมือและยิ้มหวานๆ ให้ผมเหมือนเดิม
เช่นเคยครับผมไม่เพียงไม่ยอมเขา แถมยังไม่คิดที่จะชวนเขาไปนั่งห้องเล่นๆ หรืออะไรเลย แต่ผมคิดไว้แล้วครับว่าอาทิตย์หน้าผมจะชวนเขาไปทานข้าวที่ร้านประจำของเรา
และผมจะชวนเขามาที่ห้องและวันนั้นผมจะผมให้เขาโดยที่เขาไม่ต้องขออะไรผมก็จะให้เขาเอง ผมก็ไม่ใช่เด็กแล้วครับผมก็ศึกษามาบ้างเรื่องประมาณนี้ว่าการ Born to be รับ จะเป็นอย่างไรบ้าง ผมไม่ได้ลามกนะผมก็ศึกษาเป็นกรณีศึกษาครับ
ผมว่าอาทิตย์หน้าก่อนจะชวนวิชไปทานข้าวผมจะซื้ออุปกรณ์สำหรับการนี้มาให้พร้อม เพราะผมสงสารวิชที่เขาอ้อนขอผมหลายครั้งแล้วผมก็ปฏิเสธเขา ผมว่าเขาคงขายหน้ามากที่ถูกผมปฏิเสธไป
วิชทนอีกนิดนะอีกนิดเดียวบัสขอเวลาอีกไม่กี่วันบัสจะยอมวิชโดยไม่มีข้อโต้เถียงใด ยอมทุกอย่างที่วิชขอ ถึงวิชไม่ขอผมก็จะทำให้เพราผมรักวิช แค่คำเดียวเลย แต่ถ้าวิชรักบัสจริงวิชก็ต้องรอนะครับ
ผมไม่เคยบอกสิ่งเหล่านี้กับวิชเลยเพราะผมจะให้เป็นของขวัญในวันครบรอบที่เราคบกันครับ 3 เดือน ผมคิดว่าวิชคงดีใจแน่เลยครับกับของขวัญจากผมในครั้งนี้ ผมคิดเองนั่งยิ้มเองในห้อง
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผมก็ใช้ชีวิตปกติตามเคย แต่ที่แปลกไปก็คือสามวันแล้วที่วิชหายไปโทรหาก็ไม่ยอมรับสายและไม่โทรกลับด้วย
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเพราะคิดว่าวิชคงงานยุ่งแน่นอน จนล่วงเลยมาถึงวันที่ผมจะเริ่มแผนการที่ผมเตรียมไว้กะจะเซอร์ไพร์สที่รักของผม
วันพรุ่งนี้แล้วสินะครับ ที่ผมกับเขาจะได้เป็นคนคนเดียวกันแล้ว อายครับ ผมนั่งหน้าแดงคนเดียวเป็นเอามากครับ
เย็นวันนี้หลังเลิกเรียนผมกำลังจะแยกย้ายกับเพื่อนเพื่อกลับห้อง ไม่สิผมต้องไปเตรียมอุปกรณ์ก่อนสินะ ก็มีน้องปีหนึ่งหน้าตาน่ารักคนหนึ่งครับเดินเข้ามาหาผม
แล้วบอกกับผมด้วยเสียงที่ดังและฟังชัดครับ เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนวิชและขอให้ผมเลิกยุ่งวุ่นวายกับวิชได้แล้ว ไม่ต้องโทรไปหาอีก
ที่วิชเขาไม่รับโทรศัพท์ผมเพราอยู่กับน้องเขา แล้วยังบอกต่อให้ผมหน้าชาเล่นด้วยว่า วิชฝากมาบอกว่า “รำคาญ” ผมยืนนิ่งครับ คิดอะไรไม่ออกเลยครับ มันอึ้งครับ
ผมว่าน้องเขาอำผมเล่นหรือเปล่า พอได้สติผมก็ยังยิ้มสู้ เอ่ยถามน้องด้วยเสียงนิ่งๆ ที่เริ่มแกว่งๆ บ้างก็ตาม แต่น้องก็ยืนยันว่าไม่ได้โกหกหรืออำเล่นเลย แถมยังเอารูปหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดู มันเสียดแทงใจทันทีเลยครับรูปที่น้องหน้าหวานกำลังจูบปากกับผู้ชายคนนั้นที่ผมคุ้นหน้ามากที่สุด
นี่สินะคือเหตุผลที่เขาหายไปจากผม แค่ไม่กี่วันเองเขาสามารถมีคนใหม่ได้แล้วเหรอ?
วิชน่ะเหรอรำคาญผม เมื่อก่อนไม่เห็นจะพูดเลย ไม่เห็นว่าอะไรเลย ไหนวิชบอกว่าชอบในสิ่งที่ผมเป็น ชอบที่ผมเป็นแบบนี้ ชอบรอยยิ้มของผม ไม่เครียดกับเรื่องอะไรเลย นี่แหละคือเสน่ห์ของผม นี่คือสิ่งที่วิชชอบและวิชรักผม!!!!! แล้วสิ่งเหล่านัน้มันหายไปไหนหมดแล้ว?
มันทำให้ผมนึกถึงประโยคที่เขาพูดกับผมวันนั้น วันที่ผมเห็นหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้ยินเสียงเขาเป็นครั้งสุดท้ายได้กอดเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้หอมเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้อะไรอีกหลายๆ อย่างเป็นครั้งสุดท้ายกับเขา
หรือเป็นเพราะผมที่ไม่ยอมเขา
ไม่ยอมให้เขามีอะไรกับผมสักที
ก็ตอนนี่ไงตอนนี้ผมพร้อมแล้วไง
ผมจะเซอร์ไพร์สเขาไง
เขาไม่รอผมแล้วใช่ไหม?
แต่ว่ามันสำคัญด้วยเหรอกับเรื่องแบบนี้ที่ผมจะยอมเขาก็เพราผมรักเขา ผมอุตส่าห์เตรียมการทุกอย่างแต่มันกลับพังไม่เป็นท่าซะแล้ว.....
ที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้ทำหน้าที่แฟนที่ดีขาดตกบกพร่องไปเลยนิครับ หรือผมทำอะไรผิดไปอีก ผมพยายามใช้สมองที่ตอนนี้มันขาวโพลนเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง
ราวกับผมโดนค้อนปอนด์ทุบลงมาอย่างจังเลยครับ น้ำใสๆ ไหลออกมาจากดวงตาที่ใครๆ ก็บอกว่าสวย ไหลมาเองเลยครับไม่ต้องสั่งเลยครับ
จนเพื่อนๆ รุมกันเข้ามาดูและบอกให้น้องคนนั้นให้ไปไกลๆ ต้องใช้ว่าบอกน่าจะสุขภาพเพราะเพื่อนผมแต่ละคนไม่ได้เป็นอย่างที่ผมบอกเลยมันต่างกับคำว่า “บอก” นะครับ จะออกอาการของการ “ไล่ตะเพิด” ซะมากกว่า
ไงล่ะครับเซอร์ไพรส์จริงๆ ครับ
กับวันครบรอบการคบกันของผมที่ผมเตรียมการทุกอย่างไว้
หวังว่าเขาคนนั้นจะชอบและพอใจกับสิ่งที่ผมเตรียมไว้
แต่กลับเป็นผมซะเองที่เซอร์ไพรส์ซะมากกว่าหลายพันเท่า
ผมเลิกติดต่อ ลบเบอร์ และพยายามลบทุกอย่างออกจากสมองให้หมดร่องรอยระหว่างเราผมก็พยายามลบทีละนิด ผมล่องลอยอย่างคนไร้วิญญาณอยู่ได้ประมาณอาทิตย์กว่าๆ แต่น้องหน้าหวานเด็กวิทยาฯ แฟนของวิชก็ยังมารังควานไม่หยุด ไม่หย่อน ทั้งทีผมเองก็ไม่ได้ติดต่อกับแฟนเขาแล้ว แต่เขาคงไม่ไว้ใจอยู่ดีแหละครับ แต่ผมไม่ทางกลับยุ่งกับแฟนเขาได้หรอกครับ เพราะในเมื่อเขาสองคนกำลังคบกันอยู่ เพราผมก็ไม่อยากให้น้องมันต้องมาตกที่นั่งเดียวกับผมตอนนี้
แต่เพื่อนๆ ผมก็รำคาญครับต้องออกโรงเองเรียกน้องหน้าหวานและวิช มาเคีลยร์กันกันจนวางมวยไปรอบนึงเรื่อจึงจบตอนแรกเพื่อนๆ คนอื่นกะจะสั่งสอนวิชให้รู้สำนึกแต่ผมก็ไม่อยากสร้างเวรกับใคร จึงขอร้องไว้ แต่วิชก็ยังน่ารักเหมือนเดิมครับยอมรับผิดแต่โดยดีโดยไม่ตอบโต้อะไรเลยที่ต้อ เพื่อนผมคนหนึ่งที่เป็นหัวหน้าทีมบาสต่อยเขาเข้าไปสองที โดยให้เหตุผลว่าทำร้ายผมและไม่ดูแลแฟนเด็กหน้าแหลมคนนั้นให้ดีปล่อยให้มาหลอกหลอนอยู่ได้
จากนั้นมาผมก็เจอวิชบ้าง ผมก็เฉยๆ นะครับถึงวิชจะพยายามที่จะเข้ามาทักหรืออะไรๆ ก็ตามแต่ผมก็จะเลี่ยงและหลบหลีกให้ไวที่สุด ผมใช้ชีวิตเป็นปกติสุขมาได้ก็นานแล้วครับ ผมลืมเรื่องราวได้บ้างแต่ก็ยังไม่หมดครับ จนวันนี้ผมก็นั่งทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาว่าทำไม? ทำไม? และทำไม? ผมก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดี หากถามว่าตอนนี้ผมลืมวิชได้รึยังผมก็บอกได้ว่าลืมได้แล้วและถ้าจะให้กลับไปคบกันอีกผมคงต้องขอเวลาคิดนิดนึงแต่ตอนนี้คงต้องตั้งใจเรียนให้มากที่สุดแล้วครับ
ตึ๊ง!!!!!เสียงข้อความในเฟซบุ๊คดังขึ้นครับทำให้ผมเลิกคิดอะไรไร้สาระได้บ้าง หันมาอยู่กับความเป็นจริงดีกว่าเนอะ
*****************************
TBC...........นะครับ ตอนนี้ปวดข้อมมือมากเร่ง เขียน เร่งพิมพ์
ตอนนี้หัวสมองกระฉูดครับแต่มือไม้มันไม่ทำงาน
ดันออกมาได้แค่นี้ ขอโทษด้วยนะครั เอาไปก่อนครึ่งนึงนะครับ
แล้วจะมาต่อครึ่งหลังให้นะครับ
ยังไงก็อย่าลืมมาติดตามกันนะครับ ฝากด้วยครับ
ขอบคุณครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคัรบ
ที่อัพเดทเเล้ว วันที่ 06/06/55
1 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.270 Brother I Love You
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2017123#msg2017123 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.msg2017153#msg2017153 ผมหลงรักชายโฉด
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
-
^^
-
อึนๆ หน่วงๆ
ไม่พูดกันให้เข้าใจแล้วเอาแต่หนี เดี๋ยวก็ลงอีหรอบเดิมหรอก
-
วิซทำตัวเองอ่ะ
-
รออ :)
-
วิชย่มกห็นก่ตัวที่สุด
-
+คุณเป็ดให้นะคะ
เย้คนแต่งมาแต่งต่อแล้ววว >ww<
อ่านตอนนี้แล้ว อืมมมม...ไม่รู้ว่าจะสงสารใครดี วิชก็รู้สึกสงสาร(ในแง่นึง) แต่สงสารบัสมากที่สุด
ที่วิชเลิกเพราะบัสไม่ยอมสักทีใช่มั๊ย? แบบนี้คบเพราะหวังนี่นา บู่ววว :angry2: :angry2: =3=
รออ่านตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค้า :กอด1: :กอด1: :L2:
-
เข้ามากระเเซะนิดนึงแอบทำโพล์ไว้ อิอิ ลองช่วยกันตอบดูนะครับ............ว่าหนทางสุดท้ายของการต่อสู้เพื่อรักครั้งนี้ของเฟิร์สจะสามารถพิชิตหัวใจบองบัสได้ไหม หรือว่าบัสจะยอมวกเดินกลับมาหาวิชที่เป็นรักแรกของเขานะครับ......สนุกๆๆ นะครับ อย่าซีเรียสน้าครับ :impress2: :impress2: :impress2:
-
เรื่องนี้กลับตาลปัตรไปหมด คนเสียใจเป็นคนที่ไปกดเค้า
คนเสียเวอร์จิ้นใจร้ายยยย :sad11:
-
o13โห ดูโหวตแล้วน้องเฟิร์ส. พระเอก100%อ่ะ
-
:L1: :กอด1:
-
พี่บัสแค่อยากลอง น้องเฟิร์สดันรักจริง แล้วจะไปยังไงต่อ
-
น้ำตาไหลเฉย T^T
รอที่เหลือนะคับT^T
-
หัวใจพี่ว่างแล้วนี่นา เพราะงั้น"รักน้องเถอะ" ลืมๆไปว่ามันขอ"เอา"นะเพราะมัน"รักพี่"
-
รออ่านจร้า
-
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
อึนๆ มึน นึกไรไม่ออกแอบมาตอบเม้นๆๆ ดีกว่า :impress2: :impress2: :impress2:
snooppy......................................ง่า ออฟก็ไม่นึกว่าจะออกมาแบบนี้นะเนี่ย
gupalz........................................ฮือๆๆ รู้สึกต่อเฟิร์สยังไงไม่รู้
bulldog17....................................มันยากตรงจะตื้อยังไงนี่แหละครับ ออฟเลยอึนๆๆ อยู่เนี่ยครับ
•♀NoM!_KunG♀•.........................ง่า มันเศร้ามากเลยเหรอครับ เอาทิชชู่ไหมครับ อิอิ ตอนแรกกะเอาฮามาไงไม่รู้เลยง่าคัรบ
jimmyFG....................................กด-จีบ กด-จีบ คล้ายๆ แบบตบ-จูบ ป่ะครับ
Tiamo_jamsai...........................ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจครับ
filmybutter................................ออฟแก้ให้แล้วนะครับ ขอบคุณมากที่ช่วยออฟดูนะครับ และขอโทษทีนะครับที่พลาดไป :a5:
-west-.......................................ออฟเคยได้ยินมาเคา้บอกว่า "คนสวยมักใจร้าย"
mellowshroom.............................โอ่วๆๆๆๆๆๆ กำลังใจเฟิร์สมาแล้วคราฟฟฟฟฟฟฟฟ เดี๋ยวให้เฟิร์สไปนอนด้วยคืนนึงนะคัรบ
CarToonMiZa..................................เดินเครื่องเต็มพิกัด กลัวมันจะแหกทางโค้ง ลงวัดทาซะก่อนนะสิครับ
SoN..............................................ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับ แล้วมาให้กำลังใจเฟิร์สอีกน้า :L1:
jiki.............................................แงๆๆๆ กลัวด้วยเหมือนกันครับ กลัวจะเขียนมาแบบนั้นจัง :fire:
gupalz.........................................ตอนแรกไม่ได้คิดโครงเรื่องแบบนี้นะครับ อันนี้มาเอง วิชเลยรับเคราะห์ไป :beat:
obab..........................................รอตอ่ไปนะคัรบ แล้วมารออีกน้า ออฟจะหมั่นเอามาเสริฟนะคัรบ :pig4:
aoihimeko.................................ช่ายๆๆ รุมด่ามันเลยเจ้สวิชนี่ ไม่รู้ใจบัสเลยนะ :z6:
Kanda Moe.............................ขอบคุณสำหรับเป็ดน้อยนะครับ ออฟจารีบปั่นนะครับ :กอด1:
kisskiss...................................ออฟเขียนเองยังงเลยครับ....คนสวยใจร้ายเนอะ
armmyrine..............................อิอิ ออฟเองยังเชียร์เลย แต่ไม่เเน่ครับ อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามีปาปิก้า
CarToonMiZa.............................ขอบคุณนะครับกับกำลังใจที่มีให้ อย่าลืมมาติดตามนะครับ
yeyong...................................รักมานานด้วยนะ คนสวย น่ารัก ใครก็อยากได้ครอบครอง แต่คนสวยใจร้าย :3125:
moredee..............................อิอิ รักคนนี้จัง เนอะๆๆ ลืมๆๆไปเหอะ เรามารักกันดีกว่าฮิ้วๆๆๆ :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ออฟขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกกำลังใจนะครับ ตอนแรกไม่คิดว่าจะมีคนติดตามเลยด้วยซ้ำ ขอบคุณมากนะครับ ออฟจะเอากำลังใจเหล่านี้ไปปั่นต่อนะครับ..............มีใครสงสารส่งยาแก้ปวดมาให้ออฟนวดข้อมือด้วยก็ดีนะ อิอิ(ปวดมือง่าพิมพ์ไม่ทัน) :o12: :o12:
ขอบคุณนะครับ :pig4:
-
+ & Vote เรียบร้อย!! ( เชียร์น้องเฟิร์สของพี่ )
บัสจัง_ว่างแล้ว...อย่าลืมมองคนใกล้ตัวน่ะ :L2: :-[ :กอด1:
-
รอคร้าบบบ
บัสน่ารักจัง ไอ้วิชก็นะเมิงงงง
-
สัญญาเมื่อสายัณว่าคืนนี้จะต่อตอนต่อไปให้นะครับแล้วมาเจอกันพรุง่นี้นะครับ :n1:
-
เอาแล้วไง...เฟสเตือนอีกแล้ว อ๊าก...อาจจะ :oo1: :oo1:
อีกก็ได้น้าาา 5555555555555
สู้ๆค่ะ...ตามอ่านๆ ตอนแรกฮาเฟิร์สตอนนึกถึงกลอนมากคือ...นายยังมีอารมณ์ คิดได้นะ
ฮ่าๆๆๆ
-
รีบๆมาต่อนะคะ :call:
-
นายวิชนี่ท่าทางจะ ... มากนะ :m16:
แค่ไม่พร้อมมีอะไรด้วย ก็ไปหาคนอื่นซะงั้น
ไอ้เราก็นึกว่าคบกันเป็นปี อดทนหน่อยก็ไม่ได้ เห๊อะ :angry2:
ดีแล้วบัสเลิกกะมันไป แล้วมาคบเฟิร์สดีกว่า
ถึงจะไม่ใช่คนดี แต่ก็ รู้สึกดี กว่าใช่มั้ยล่ะ .. o18
รออ่านต่อจร้าาาาาา :จุ๊บๆ:
-
บัส อย่ายึดติดกะอดีตสิ อนาคตสำคัญกว่า
-
หลอกให้เค้าค้างอีกแล้วน๊าาา
:L2:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
....เรื่องสั้น...
ตอนที่ 4 Part 2..........มาแล้วครับต่อกันเลยเนอะ
ตึ๊ง!!!!!เสียงข้อความในเฟซบุ๊คดังขึ้นครับทำให้ผมเลิกคิดอะไรไร้สาระได้บ้าง หันมาอยู่กับความเป็นจริงดีกว่าเนอะ
“หวาดเดคราฟเพ่!” อ้อ เฟิร์สนั่นเอง น้องเป็นเด็กน่ารักครับ เป็นที่หมายปองของคนทั้งมอ ทั้งสาวน้อย สาวใหญ่ ทั้งแท้และเทียม แต่ที่น่าเสียดายแทนผู้หญิงทุกคนก็คือมันมีรสนิยมแบบผมครับ เราชอบปลูกป่าครับ
“ว่าไงเรา สบายดีนะ?” ผมทักตามปกติครับไม่รู้จะคุยอะไรด้วยครับ
“สบายดีครับ! พี่ทำไรอยู่...”
“อ่อ.....นังออนเน็ตเล่นเรื่อยน่ะ แล้วเราล่ะ?” ใครมันจะกล้าบอกล่ะครับว่ากำลังทบทวนความหลังเมื่อครั้งเก่าก่อนครับ แถมยังเป็นเรื่องแฟนเก่าอีก แต่ผมก็คิดนะว่าถ้าหากผมยอมมีอะไรกับวิชไปตั้งแต่ครั้งแรกที่วิชขอมีอะไรกับผม เราคงได้อยู่ด้วยกันแล้วตอนนี้ ผมก็คงไม่ต้องมานั่งเหงาอยู่แบบนี้ แต่มันก็สายไปแล้วเนอะ
“เรื่อยๆ เหมือนกันครับ....”
“ดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอเดี๋ยวระวังไม่หล่อนะ 555+....” ผมก็แซวไปงั้นแหละครับ อย่างมันน่ะตัวพ่อเลยล่ะครับเรื่องหน้าตาเดินไปไหนฟรีโรโมนกระฉูดเลยครับ แถมมันยังหนีบคนมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้าอีกต่างหาก น่ากลัวแทนมันจริงๆ หวังว่ามันจะป้องกันนะครับ
“ว่าแต่ผม...แล้วพี่เหอะ ยังไม่นอนเหมือนกันมัวแต่คิดถึงใครอยู่?”
“ป่าวนะ.....แค่ยังไม่ง่วงเท่านั้นเอง แต่ก็เพลียนิดนึงละ แต่ขอคุยกับเพื่อนอีกแป๊ปนึงก่อน” ผมรีบตอบกลับอย่างทันควันเลยครับเพราะรู้สึกเหมือนคนที่กำลังถูกจับผิดได้อย่างงั้นแหละครับ
“ครับผม...”
“แล้ววันนี้ไม่หนีบใครกลับมาที่ห้องเหรอไงเราน่ะ?” ผมเหน็บมันไปนิดหน่อยขำๆ ครับ
“โหย...น้องเป็นเด็กดีแล้วนะครับพี่เผื่อคนแถวนี้จะมองเห็นความหล่อและความดีของน้องบ้าง?” น้องมันสวนกลับมาทันทีเลยครับ แถมยังบอกอีกว่าเผื่อจะมีใครมาสนใจบ้าง แต่ก็จริงครับ ผมพอเห็นอยู่ว่าช่วงนี้น้องมันไม่ค่อยจะพาใครมาเลยครับ แต่กลับเป็นน้องมันเองที่โดนตามตื้อ แต่พวกที่ตามมาก็โดนไล่กลับอย่างไม่ใยดีเลยครับ สงสารคนพวกนั้นจังครับ นึกถึงตอนที่ตัวเองโดนทิ้งใหม่ๆ เลยครับ ดีนะที่ผมไม่ได้ไปตามง้อวิชแบบนี้หากโดนไล่มาผมคงอายน่าดูเลยครับ......แต่ผมก็ยังอยากรู้นะว่าน้องมันหมายถึงใครในประโยคที่มันว่ามาก่อนหน้านี้
“ใครเหรอ? เด็กในคณะเราป่ะ? พี่ช่วยเอาไหม?” ผมถามไปแบบอยากช่วยจริงๆ นะครับหากผมสามารถเป็นกามเทพได้นะครับ...........เห้อย้อนมามองตัวเองก็เศร้าครับ เหงาจัง เมื่อไหร่จะมีคนมาจีบผมบ้างนะ แอบคิดไปไกลเลยครับ
“ช่วยได้เหรอครับ.....มันเรื่องใหญ่นะครับ?” เอ๊ะยังไงก็บอกอยู่ว่าจะช่วย!!!!!!!
“ลองดูก็ไม่เสียหายนี่น่า...ว่ามาสิเดี๋ยวพี่จะเป็นพ่อสื่อให้แต่ไม่รับประกันนะ 555+” ผมยังยืนยันครับว่าจะช่วยมันจริงๆ
“จริงนะพี่...!!!!!!”
“อืม....ว่ามา”
“เด็กคณะเรานี่แหละพี่ ตัวเล็กๆ ตาโตๆ ตัวขาวๆ ใส่แว่นกรอบหนาหน่อยๆ เรียบร้อยๆ น่ารักง่าครับ” อ๋อ...ไอ้ที่ว่ามาผมว่ามันคุ้นๆ นะเดี๋ยวนึกก่อน อ้า............น้องเด็ก JR คนนั้นแน่นอน เหมือนเป๊ะ ตามที่บอกมา
“อ่อ....รู้แล้วสงสัยน้องคนนั้นแน่เลยที่เรียน JR ใช่ไหม?” ผมตอบกลับไปอย่างมั่นใจ แถมยังแอบอิจฉาน้องมันจังที่ไอ้บ้าสุดหล่อ แอบไปชอบมันเข้า เห้อ!!!!!!!
“ไม่ใช่พี่........!!!!!!!!!!!!!!!!!!” อ้าวซะงั้น
“เอาตรงๆ เลยนะ.......”
“คนไหนล่ะ....บอกมาสิเดี๋ยวจะช่วย” หลังจากนั้นข้อความก็ไหลมาเป็นชุดเลยครับ ตึ๊งๆๆๆๆๆ ติดต่อกันหลายๆ รอบเลยครับ อ่านแทบไม่ทันเลยครับ ผมยิ่งสมองช้าๆ อยู่นะตอนนี้ แต่มีอยู่ข้อความหนึ่งที่สะกดผมไว้จนผมต้องกลับไปอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก จนต้องเริ่มสะกดทีละตัวเลยล่ะครับ กลัวว่าจะอ่านผิด
“พี่ไงครับ!!!”
“ผม อยาก เอา พี่ ตอนนี้”
“ที่ห้องผมตอนนี้”
“มาได้ไหม?”
“หรือจะให้ผมลงไปหา?”
“โอเคไหม?”
ผมนั่งนิ่งครับกำลังตกใจกับสิ่งที่ได้อ่านไปครับ ตอนนี้กำลังประมวลสมองด้วยระบบปฏิบัติการ ios 5 ล่าสุดของสตีฟ จ๊อบ อยู่ครับ แต่เหมือนมันจะขึ้นคำว่า Error แทนซะงั้น ผมยังงงว่าไอ้บ้านี่มันจะมาอำเล่นอะไรกันตอนนี้ว่ะ ผมกำลังนึกถึงเรื่องแฟนเก่าไม่สางก็มีเรื่องใหม่เข้ามาเติมอีก ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรกอีกแล้วครับ
“อย่ามาอำพี่เล่นนะเฟิร์ส พี่ไม่ขำด้วยนะ!” ลองเล่นบทซีเรียสจริงจังไปสักหน่อยครับ
“ผมไม่ได้อำครับ ผมพูดจริง พีเห็นผมเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้เหรอครับ” น่าน เอาไงล่ะทีนี้ เอาจริงซะด้วย
“.................................” เอ๋อ กินสิครับงานนี้จนคำตอบ ใช่ว่าผมจะไม่เคยโดนขอแบบนี้นะครับ แต่มันคนล่ะสถานะ คนละเหตุการณ์กันนะครับนั่นกับแฟนนี่กับใคร? แต่คราวก่อนๆ กับคนที่เรียกกันว่าแฟนผมก็ปฏิเสธมาตลอดเลยนะ
เอาไงดีครับผมคิด จริงๆ ผมก็อยากลองนะครับอาจเป็นเพราะห้วงความคิดเมื่อก่อนหน้าก็ได้ที่ผมนึกถึงเรื่องวิชขอมีอะไรกับผม จนผมมานึกว่า เออ ลองดูก็ได้น่ะว่ามันจะมีความรู้สึกยังไงเห็นวิชมันขอผมตั้งหลายรอบ???? น่านเป็นบ้านแน่เลยผมคิดอะไรออกมาเนี่ย? แต่ก็อยากรู้นะครับว่ามันสำคัญยังไงและมันสำคัญมากเหรอกับการมีเซ็กส์(ช่วยแนะนำผมทีผมยังไร้เดียงสาแต่ภาคทฤษฎีผมก็พอรู้มาบ้างนะครับ เพราะผมเตรียมตัวมาให้กับวิชก่อนหน้านั้น.........เอาอีกแล้วความรู้สึก เลยอยากลองประชดตัวเองสักครั้งจะเป็นไรไปครับ)
“ได้ไหมครับ”
“แบบว่าเรามีอะไรกัน”
“แต่เราก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมครับ”
“แบบว่าสนอง Need ไงครับ”
“เฟิร์ส..................”
“พี่ซีเรียสนะ..........”
“ครับพี่”
“ผม อยาก เอา พี่ จริงๆ ครับ”
“เฟิร์สรู้ใช่ไหมว่าพี่เหงา?” จริงๆ แล้วเหงาไหมก็ไม่เชิงหรอกครับตอนนี้ มันเป็นอารมณ์แบบไหนผมก็ไม่แน่ใจ แต่มันก็อยากลองบ้างครับ ว่าจะเป็นยังไงเอ๊ะ?? ยังไงเนี่ยเราหรือจะลองดีตอนนี้ผมเริ่มๆๆ ลังเลครับว่าจะเอาไงดี สับสนครับ
“ครับ.........ผมก็เหงาครับ…” จะมาเหงาอะไรกันอย่างแกน่ะเหรอจะเหงาเห็นหนีบซ้ายคน ขวาคน ชิส์!
“ตกลงได้ไหมครับ?”
“ได้หรือไม่ได้?”
“จะมาหาหรือจะให้ไปหาครับ?”
“ตอนนี้เลยเหรอ.....?” ผมถามกลับไปอย่างลองเชิงครับ
“ครับ!!!!!!!” สงสัยอยากจริงไรจริงว่ะไอ้เด็กคนนี้
“เฟิร์สอาบน้ำยังล่ะ?” ผมถามมันไปหากมันยังไม่อาบผมก็จะไล่ให้มันไปอาบน้ำ เผื่อจะลดอาการหื่นกระหายของมันได้บ้าง หากลดไม่ได้ผมก็จะแนะนำให้มันไปขอความช่วยเหลือจากแม่นางทั้งห้า ในปฏิบัติการโลกสวยด้วยมือเราไปก่อน (อย่าเถียงผมนะว่าไม่เคยขนาดผมยังเคยเลยนะครับเห็นหน่อมแหน๋มอย่างนี้ก็ผู้ชายนะว้อย หื่นได้เหมือนกันแหละครับ)
“อาบแล้วครับ ทำไมครับ?”
“จะมาอาบกับผมอีกรอบก็ได้นะครับ”
“ผมพร้อม 555+” เอากันเข้าไปชี้โพรงให้กระรอก สอนจะเข้ว่ายน้ำอีกผม.....
“บ้า.........พี่ไม่คุยด้วยแล้วนอนดีกว่า” ผมว่ามันไปก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วดิ้นๆๆๆๆ คิดไปว่าจะเอาไงดี ใจนึกก็อยากลองเหมือนกันนะครับว่ามันเป็นไง? ผมก็ไม่ได้เสียหายอะไรสักหน่อยผู้ชายนี่หว่าไม่ท้องด้วย แล้วก็ให้ผมนึกไปถึงวิชอีกครั้ง ว่ามันดีขนาดนั้นเลยเหรอทำไมวิชถึงขอมีอะไรกับผมบ่อยๆ และล่าสุดก็มีไอ้เด็กน้อยน่าหล่อ หุ่นเพอร์เฟ็คสเปคใครหลายๆ คนในมหาวิทยาลัย ยังจะมาขอมีอะไรกับผมอีก เอ๊ะหรือผมจะคว้าโอกาสนี้เอาไว้แล้วสวมรอยเป็นแฟนกับมันสักระยะหนึ่งดี อวดใครๆ ในมอดีไหม?
“อ้าว.....”
“ไม่มาเหรอครับ?” มันยังทวงมาอีกครับ ยังไม่หยุด ขอใช้ความคิดก่อนได้ไหมไอ้หน้าหล่อ ผมนิ่งไปสักพักครับขอนั่งสมาธิใช้หมองเป็นอิคคิวซังก่อนนะครับ
เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน ไหนๆ ก็ไหน คงไม่เสียหลายล่ะว้า ผู้ชายกับผู้ชาย จะได้รู้สักทีว่ามันดีเสิศเลอประเสริฐศรีมณีเด้งซ้าย เด้งขวาสักขนาดไหนเชียว ที่ทำให้ใครๆๆ ร่ำร้องเรียกหากันขนาดนี้ คิดได้ดังนี้ผมก็นำพาร่างกายอันแสนบริสุทธิ์ไปยังห้องมันครับ..............
รู้ตัวอีกทีก็มายืนหน้าห้องมันแล้วครับ ทุกคนจะมองว่าผมใจง่ายเกินไปไหม ถ้าแม่รู้แม่จะด่าไหมที่ลูกทำตัวน่าเกลียดใจง่ายแบบนี้? ต้องโทษไอ้ขาสองข้างนี่แหละพามาได้ โอ๊ย..............เครียด น่านๆๆ ไม่ทันไรมือไม่รักดีอีก สงสัยกลับไปต้องตัดแขน ขา ทิ้งซะแล้วล่ะครับ
“ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!!”
“ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!!” ยังนิ่งครับตกลงเอาไงห๊า?
“ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!!” รอีกสักนิดหากไม่มาเปิดผมกลับแน่คอยดูสิอุตส่าห์หน้าด้านหน้าทนเดินมาเองเลยนะเนี่ย? ไอ้เด็กบ้า พลันความคิดจะกลับยังไม่ทันหายประตูก็เปิดออกอย่างรวดเร็ว
“พี่บัส!!!!!!!!!!!!!!!” มายืนทำตาโตใส่ผมอีกจะตกใจอะไรนักหนาผมไม่ใช่ผีนะ อะไรจะตกใจขนาดนี้
“อะไร ยืนทำตาโตเป็นไข่ห่านอยู่ได้ ตกลงจะให้เข้าไปไหม........ถ้าแค่อำพี่ให้ขำๆ พี่ก็จะกลับแล้วนะงั้น” พูดเสร็จเกือบจะหันหน้ากลับแล้วล่ะครับ
หมับ!!! โดนคว้าไว้ตรงแขนอย่างเร็วครับ แค่แป๊ปเดียวผมก็ย้ายตัวเองมาอยู่ในห้องน้องมันแล้วครับ
อืม สะอาดดีนะครับ น่าอยู่เรียบร้อยด้วย ไม่คิดนะว่ามันจะเป็นคนเรียบร้อยขนาดนี้ เตียงสีฟ้าด้วยสีโปรดผมอีกต่างหาก สีฟ้าดึงดูดครับ เดินไปนั่งบนเตียงเฉยเลยครับ พื้นเตียงยุบตามน้ำหนักตัวที่ผมทิ้งลงทันทีครับ
ผมนั่งพลางเสยผมก่อนจะถอดแว่นออกวางไว้บนหัวเตียงตามด้วยสร้อยพระครับ เป็นสร้อยทองเส้นเล็กที่แม่ถอดใส่คอให้ผมก่อนจะมาเรียนที่นี่
ผมจะถอดเวลานอนเสมอจนตะขอมันหักไปหลายอีกแล้วครับ ผมวางไว้บนหัวเตียงไม้สักสีทองเลื่อมๆ ด้วยการลงแล็คเกอร์ ผมยังคงทำเหมือนอยู่ห้องตัวเองเป็นปกติ แต่ที่มันผิดปกติก็วันนี้แหละครับที่ผมใจง่ายมาตามคำชวนให้มาเสียตัว ทั้งที่ขนาดผมกับวิชเราคบกันมาตั้งนานมันขอมีอะไรกับผมผมยังปฏิเสธแล้วนี่อะไรเนี่ย????
แล้วความคิดต้องหยุดลงเมื่อเมื่อสายตาผมต้องชะงักมองกับปัญหาและอุปสรรคอันใหญ่หลวงตรงหน้าครับ
“อยากมากเหรอเฟิร์ส?” ผมถามโดยไม่ต้องคิดอะไรให้ยุ่งยากเลยครับ ให้ใครลองมาเป็นผมตอนนี้ดูก็ต้องถามเช่นนี้ครับ เล่นชี้หน้าเอาผิดซะขนาดนี้ ขนาดนี้แล้วทำไมไม่ควักออกมาโชว์ให้มันสิ้นเรื่องไปเลยล่ะ
“ครับ!!!!!!!!” ตอบได้หน้าตาเฉยมากเลยครับ ผมสิอาย ถามเองอายเอง จนต้องเฉไฉมองไปทางอื่นแทน ทำเป็นมองนั้นนู้นนี่แทนครับ
“งั้นคืนนี้ขอนอนด้วยคนนะ” ผมคว้าหมอนข้างมากอดทันทีครับ แต่ก็เท่านั้นครับยังไม่ทันจะได้กอดเลยด้วยซ้ำ
โน้นแล้วครับปลิวไปแล้วครับ ตามแรงกระชากของคนที่ยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าผมครับ ผมทำตัวไม่ถูกตั้งตัวไม่ติดเลยครับ น้องมันก็โน้มตัวหนาๆ ไหล่กว้างๆ อกบึกบึนลงมาหาผมแล้วครับ........ช่วยด้วยผมคิดผิดหรือคิดถูก ที่มาตามคำขอของมันเนี่ย? เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันไหม เห้ย!!!เฟิร์สรอก่อนได้ไหมเนี่ย???? ไม่ทันแล้วครับผมหมดโอกาสรอดแน่................ไอ้บัสตายแน่.............
แอร๊ย!!!!!!!!!!!อายง่ะครับ ขอเก็บไว้เป็นความลับระหว่างผมกับน้องมันได้ไหมครับ ขอสงวนนะครับ ฮี่ๆๆๆ อายครับ ขออุ๊บส์????ไว้นะครับอย่าว่ากันน้า อย่าโกรธผมนะครับ ครั้งแรกขอปิดไว้นะครับ หากมีครั้งต่อไปแล้วผมจะมาเล่านะ อิอิ ฟิ้วววววววว.................!!!!!!!!!!
จากนั้นไม่นานกิจกรรมเข้าจังหวะของผมไม่สิ ของมัน ก็ยังไม่ใช่ถ้าจะให้ถูกต้องมันต้อง “กิจกรรมเข้าจังหวะของเรา” ใช่ไหมครับ จบลงแค่ครั้งเดียวครับ แค่นั้นจริงๆ ครับไม่ยกสอง สาม ตามมาเลยนะครับ จริงๆ ดูตาผมสิใสซื่อซะขนาดนี้ไม่โกหกหรอกครับ
ผมรู้สึกรังเกียจตัวเองจังที่ทำตัวง่ายแบบนี้ แต่ก็ได้รู้ซะที ว่ารสชาติมันเป็นอย่างไร ถึงขั้นต้องเอาตัวเข้าแลกเลยนะครับ!!!!!! สุดยอดจริงๆ ไอ้ยอดขมองอิ่มบัสเอย!!!!!!!
รสชาติของการเสียเวอร์จิ้นในครั้งนี้ ผมยอมรับนะครับว่ามันดีมากๆ เลยครับ เป็นครั้งแรกที่น่าจดจำของผมจริงๆ ครับ น้องมันแสนอ่อนโยนและนุ่มนวลกับผมมาก แต่มันก็เร้าร้อนรุนแรงระคนไปด้วยมันทำให้ผมมีความสุขมากเลยทีเดียวครับ
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทำไมวิชถึงขอมีอะไรผม แล้วผมก็น่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว ไม่น่าจะปฏิเสธวิชไปเลย หากผมรู้ว่ามันเป็นกิจที่แสนจะมีความสุข แสนเพลิดเพลินหฤหรรษ์ อย่างน่าอัศจรรย์ใจเยี่ยงนี้ผมจะรีบคว้ามันไว้เลยครับ แต่ก็สายไปแล้วนะครับ มันกลายเป็นอดีตไปแล้วครับเรื่องระหว่างผมกับวิชในเมื่อเขาไม่รอผม เขาไปมีคนอื่นแล้วครับ ตอนนี้เราก็เลยเป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น
ตอนแรกผมก็กะจะนอนที่ห้องกับน้องมันเพราะไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้กับผมจริงๆ แต่พอเสร็จภารกิจผมก็อายนะครับ รังเกียจตัวเองด้วย เลยบอกน้องมันไปว่าจะกลับมานอนที่ห้องตัวเอง เพราะคิดว่าน้องมันคงรังเกียจผมแน่ ที่ผมนิสัยแบบนี้ไม่ต่างไปจากคนอื่นที่อยากมีอะไรกับมันแล้วก็เลิกราและจากกันไป
แต่ทำไมน้องมันรั้งผมไว้ น้องมันยังอยากนอนกับผมอยู่อีกเหรอ? คนใจง่ายแบบผมเนี่ยนะ? สายตาและคำพูดอ้อนวอนของมันทำให้ผมยอมแพ้ครับ น้ำเสียงของมันทำไมเศร้าจัง สายตาทำไมเป็นอย่างนี้ น้องมันคนที่ผมรู้จักหายไปไหนทำไมมันเศร้าสร้อยอย่างนี้ คนที่สดใสหายไปไหนแล้ว.............
พอผมตกลงว่าจะนอนกับมันที่นี่ตาลุกวาวเลยครับ ดีใจออกนอกหน้าเลยครับ รีบลุกไปอาบน้ำเลยแทบจะทันทีครับ
นั่งรอน้องมันสักพักเพราะรับปากมันว่าจะรอนอนพร้อมมันแต่มันก็เพลียนะครับ เลยล้มลงนอนเล่นๆ พลางพักสายตานิดหน่อย เจ็บครับมันแปลบๆ กับครั้งแรกในชีวิต เท่านั้นยังไม่พอแล้วสิ่งที่ผมเจอมามันก็ใช่ย่อยที่กันละครับ ครั้งแรกก็เจอเข้าไปเต็มๆ ขนาดนั้น ………แต่ก็รู้สึกดีนะครับ ก็น้องมันชำนาญแล้วนี่น่า
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกมาแล้วครับ อยากลืมตาขึ้นมองมันนะครับ แต่ไม่ดีกว่าลองแกล้งหลับดูว่ามันจะทำอะไรกับผมอีกบ้าง.............เฉยครับ เฉยมาก นิ่งด้วย ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยนะ ผมกะจะลืมตาขึ้นมองมันแล้วเชียวนะ
ทันใดร่างผมก็ถูกดึงอย่างเบามือเข้าไปกอด อย่างอ่อนโยนเลยครับ ทำไมผมรู้สึกว่ามันอบอุ่นจัง แล้วสิ่งที่ผมกำลังได้ยินอยู่นี้ ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมครับ เสียงสะอื้นน้อยๆ เหมือนถูกสะกดกั้นเอาไว้ เฮ้ย!! น้องมันร้องไห้ครับ ร้องทำไม? เกิดอะไรขึ้น หรือผมทำอะไรผิดไปอีกละเนี่ย? ผมไม่กล้าลืมตามองมันเลย เลยจำเป็นต้องแกล้งหลับต่อไปอย่างเสียมิได้ครับ
“ผมขอโทษที่ผมขี้ขลาดตาขาวเกินไป เกินกว่าจะทำอะไรให้มันถูกต้องตั้งแต่แรก.....แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมมีให้พี่ตั้งแต่แรกเจอที่ผมยังไม่เปลี่ยนแปลงคือผมรักพี่นะครับ....”
“ผมคงหมดโอกาสแล้วใช่ไหมครับ? ผมจะไม่มีโอกาสได้นอนกอดพี่แบบนี้อีกแล้วใช่ไหมครับ?...ขอบคุณนะครับ ที่ให้ผมได้เป็นคนแรกของพี่ แล้วพี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายและคนสุดท้ายของผมนะครับ...ผมจะรอครับรอจนกว่าพี่จะเปิดใจรับผู้ชายขี้ขลาดคนนี้นะครับ ผมจะพยายามครับ”
น้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้เลยครับว่าคนพูดพยายามสะกดอารมณ์ไว้แค่ไหน เพราะมันแสดงให้เห็นได้ชัดเจนเลยครับ ผมอยากจะลุกขึ้นมาปลอบน้องมันจัง อยากถามว่าเกิดอะไรขึ้น? มีอะไรที่ผมพอจะช่วยมันได้ไหม? แต่ผมก็จำต้องเงียบและจบความคิดไว้ เพราะจากเรื่องราวที่ผมได้ฟังมานั้น............มันคืออะไร งง ไปหมดแล้วครับ น้องมันจูบหัวผมเบาๆ ด้วยครับ
“ฝันดีนะครับที่รักของเฟิร์ส!!!”
“เฟิร์สรักพี่บัสนะครับ รักคนเดียว รักมานานแล้ว รักมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน....ผมรักพี่นะครับ!!!” พอสิ้นประโยคน้องมันก็ยังก้มลงมาจูบหน้าผากผมอีกครั้ง
ผมได้ยินทุกคำ ทั้งประโยค ที่น้องมันพูด และก็เพราะไอ้ประโยคเหล่านี้แหละครับที่มันยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเช้านี้และไม่แน่อาจะเป็นตลอดทั้งวันเลยก็ได้นะ น้องมันชอบผม น้องมันรักผม รักมาตลอด ตั้งแต่ตอนแรกที่เราเจอกัน....................จะให้ผมทำยังไงละครับตอนนี้ โอ๊ยๆๆๆๆ ผมละเครียดครับ งงด้วย มึนด้วย ไม่คิดว่าจะมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้า ตอนแรกกะมีอะไรเพราะผมแค่อยากรู้ คิดว่าพอจบงานก็จบกัน เท่านั้นเอง แล้วไหงออกมาเป็นแบบนี้ว่ะเนี่ย? โอ๊ย........ไอ้บัสมึนครับ....พี่บัสมึนนะน้องเฟิร์ส
*****************************************************
:a5: :a5:............ต้องขอโทษใครหลายๆ คนที่ต้องผิดหวังไปกับเสียงข้อความที่ดังมาทางเฟซบุ๊คนะครับ
ฮี่ๆๆๆๆๆ...............................แค่อยากให้บัสออกมามีปากมีเสียงกับเขาบ้างในฐานะคนไทยที่อยากใช้สิทธิ์นะครับ อิอิ
หวังว่าตอนนี้จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังนะครับ..........................
อยากมาบอกว่าอาจจะขอลาไปสัก 3-4 วันนะครับ
แบบว่าตอนนี้ร่างกายมัยปวดเมื่อยกำลังจะขอไปทำการนวด(มณีเวช)ก่อนนะครับ
อาจกลับมาเจอกันอีกทีอาทิตย์หน้าแต่ไม่รู้วันไหนหากมือ แขน ขา และเข่า ของออฟหายหรืออาการดีขึ้นจะมาอัพต่อให้นะครับ
แบบว่ามันปวดมากโดยเฉพาข้อมือทั้งสองข้าง.............. :impress2: :impress2:
************************************
ฝากติดตามนิยายอื่นๆๆๆ ด้วยนะครับ
ที่อัพแล้วล่าสุด 30/05/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.450 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.240 Brother I Love You
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2008301#msg2008301 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
***************************************
ขอแวะตอบเม้นหน่อยนะครับเพระาอีกหลายวันกว่าจะมาเจอกันอีก อย่าลืมคิดถึงออฟบ้างนะคัรบไม่ใช่มัวแต่คิดถึงบัสกะเฟิร์สน้า.......
snooppy...................................ขอบคุณน้าครับสำหรับคะเเนนโหวต :pig4:
Monkey D................................ขอบคุณน้าครับ มารอเรื่อยๆ จนจบน้า อย่าเกลียดวิชเลยนะครับ แต่ถ้าเป็นออฟ 3 แรกคบกันเสร็จไปแล้ว555+
tong_pub.................................ขอโทษทีนะคัรบที่ต้องผิดหวังกับเสียงเตือน อิอิ อย่าเค้าน้า... :impress2:
mild-dy....................................มาต่อให้เเล้วครับ อย่าลืมมารออีกนะคัรบ
mellowshroom........................ก็คนมันอยากนะครับ อิอิ รู้สึกดีเดี๋ยวให้ซ่ำไปเรื่อยๆ จะได้ชินเนอะ o22
i-love-you................................ไม่ได้ยึดติดน้าครับ แค่เสียดายที่ไม่ได้ลิ้มรสชาติมันไวกว่านี้(บัสฝากมาบอกครับ555+)
Mickey Mouse...........................อิอิ ค้างซะงั้นนะ ขอโทษด้วยนะครับ :o8:
ขอบคุณทุกเม้นนะครับ ขอบคุณทุกคนที่มาติดตาม.............รักคนอ่านทุกคนนะครับ
-
ลองเปิดใจดูก็ได้นี่นาพี่บัส
-
ขอให้ข้อมือหายไวไวน๊า
รักษาสุขภาพด้วย
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน
แปลงบ่อย :L2:
ยังไงก้อรอได้จ้า :z2:
เอาเป็ดไปกิน1ตัว
-
:z3:
-
:o12:
รอตอนต่อไปคะ
:z2:
-
รอได้จ้า..ขอให้หายไวๆ น้า :L2:
บัสน้อย innocent จัง ( น่ารักนะเนี่ย )
ฮึฮึ ถ้าเป็นเราน่ะ :haun4:
-
+คุณเป็ดให้นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะสู้ๆ แอบอยากอ่านต่อแหละคะรู้สึกแอบค้างๆยังไงก็ไม่รู้ XD
ถ้าเฟิร์สจริงจังแบบนี้ลองเปิดใจคบเลยพี่บัส ><bb
-
เปิดใจอีกดิ ครั้งนี้อ่านจะดีกว่ารักที่แล้วก็ได้
คนหล่อมารักสักที รีบเอาเลย หายากนะเออ
อย่าเล่นตัวเลย รอตอนต่อไปครับ
-
ทิชชู่ไม่ทันแล้วครับ ขอเป็นถุงเลือดเลยได้ไหม ฮ่าๆๆๆ จะหมดตัวแล้ว
พักผ่อนเยอะๆนะครับ
-
มาต่อ ด่วนๆ เลยนะ
-
บัสดูมึนๆนะเนี่ย รีบๆตัดสินใจละ
เดี๋ยวน้องมันช้ำใจตายซะก่อน :กอด1:
ป.ล.ก็ดีนะ หึหึ ...
-
โอเค ส่งข้อความไปถึงแล้วนะเฟิร์สนะ
-
:กอด1: :กอด1:อย่านะพี่ อย่ามาทำเป็นกุลสตรีเสียดายตัว
:mc4:ลุยโลด กิ กิ น้องคนนี้ของพี่เว้ยเฮ้ย :z2:
-
ลองเปิดใจดูก็ได้น่ะบัส
สงสารน้องมัน
-
เฟิร์ทสารภาพตัวต่อตัวไปเลย ให้รู้รักจริงไรจริง ไม่ได้อยากฟันขำ ๆ แล้วต่อไปจะได้ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันเลย จบ... ประหยัดเห็น ๆ
ขอให้คนแต่งหายไว ๆ
สำหรับคนอ่าน รอ รอ และ รอ
-
พี่บัส ,,,,รู้แล้วว่าน้องคิดยังไงก็ให้โอกาสเฟิร์สหน่อย อย่ามัวแต่งง
-
มันจะเปงยังไงต่อไป ต้องตามไปดูกานนนนน!!
-
คิดถึงคนอ่านจัง ตอนนี้อาการก็ดีขึ้นนะครับ...หรือว่ากำลังใจดีไม่รู้
แอบมาหาคนอ่าน มาส่องคนดู....อิอิ คิดถึงนะครับแล้วออฟจะต่อเรื่อยๆ คัรบ
แอบมาดูผลสำรวจ....มี 1 อยากให้อยู่คนเดียว หรือว่าจะให้พี่บัสครองโสดไปเลยงงดีนัก เล่นตัวเหลือเกิน
อิอิอิ แล้ววันนี้จะพยายามนะครับ เจ็บก็ทนครับ.......ทานยาไปแล้วถ้าจะดีก็ขออย่าให้ได้มีอะไรไปมากกว่านี้เนอะ :pig4:
-
สุดสุดเลย
-
รอ รอ และ รอ
ไม่รู้คนแต่งหายหรือยัง ? ขอให้หายไว ๆ นะ
(หวังผลจริง ๆ อยากอ่านนะ)
-
tong_pub.................................ขอโทษทีนะคัรบที่ต้องผิดหวังกับเสียงเตือน อิอิ อย่าเค้าน้า...
เอิ่ม...................................จะยกโทษให้ดีมั้ย?
=[]=!!
-
เอิ่ม...................................จะยกโทษให้ดีมั้ย?
=[]=!!
โค้งสวยๆ ครับ ขอโทษทีนะครับ แงๆๆๆๆๆๆ.....อะให้ :z13: 1 ที
-
เข้ามากราบสวยๆ โค้งงามๆ ให้กับคนอ่านทุกคนครับ ขอโทษทีนะครับ........ไม่ไ้ด้มาต่อใ้ห้
อนุญาตให้ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:.............หลายๆ ทีครับ ตอนนี้ข้อมือแอบปูดด้วย
เลยยังงงกับร่างกายตอนนี้หัวสมองยิ่งแล่นๆ แต่มือพิการ o22 o22 o22.........อยากจะ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
สัญญาจะมาต่อให้เรียกที่สู้ดดดดดดดดดดดดดครับ....................................... :n1:
-
หายเร็วๆจ้า
-
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคราบ
อ่านมาทั้งหมดเห็นภาพเลยอ่ะ อิอิอิอิ
จารออ่านต่อนะคราบ
-
ชอบอ่ะ รีบมาต่อไวๆนะ เป็นกำลังใจให้ :pig4:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”....เรื่องสั้น...ตอนที่ 5 (14/06/55) P.5
(สปอยนิดหน่อย)
แวะเอาตัวอย่างมาให้อ่านกันไปก่อนนะครับ จะเป็นเครื่องหมายแห่งการสัญญาว่า ออฟ ไม่ได้หายไปไหนนะครับ......
ยังคงเรียบเรียงเสียงประสานให้อยู่แต่ตอนนี้ร่างกายก็ดีขึ้นมาแล้วครับ.....ปวดนิดหน่อย(สองข้างเลยด้วย) ต้องขออภัยด้วยนะครับ
โค้งงามๆๆๆ ให้คนอ่านทุกคนนะครับ :impress2: :impress2:
***************************** :กอด1:*****************************
“วืดดดดดดด!!!!!!!!!!” ผมวาดมือพร้อมแขนยาวๆ ออกไปเต็มแรงครับ เพื่อหวังจะคว้าคนน่ารักมากอดให้ชื่นใจในตอนเช้าตรู่ ประมาณว่าตื่นมาก็เจอหน้าเธอคนแรกครับ อ้าว!!!!!!!!!!!!................ว่างเปล่าครับ หายไปแล้วครับ ไม่มีแล้วครับ ไม่อยู่แล้วครับ กอดลม กอดฝน กอดฟ้า..........ไอ้ผมก็เด้งตัวขึ้นมาเลยในบัดดลครับ ก่อนจะปรับอารมณ์เข้าสู่โหมดเศร้าสลด
“พี่เขาไปแล้ว!!”
“ไม่ลาด้วย!!”
“ทิ้งผมไปแล้ว...!!”
“พี่จะไม่รับผอดชอบผมหน่อยเหรอครับ” นั่งเศร้าครับ จ๋อยเลยที่นี้ เศร้าจริงๆ นะครับผมไม่ได้แกล้งนะ ขนาดทำใจรอแล้วนะครับ ว่าผมต้องเจอเรื่องแบบนี้เข้าสักวัน .........แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วปานนี้ เอาว่ะ ยังไงซะผมก็จะสู้ครับ รักนี้ต้องสู้ สู้เพื่อรักของผมครั้งนี้ครับ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ผมจะสู้ครับ ขอสู้นะครับ ผมไม่ผิดใช่ไหมที่จะสู้กับความรักในครั้งนี้ ผมจะไม่ยอมเศร้า ไม่ยอมแพ้ แล้วครับ ผมจะไม่ยอมอ่อนแออีกแล้วครับ
5 วันเข้าไปแล้วครับกับปฏิบัติการ “พิชิตหัวใจเธอ” ของผม ที่ตามตื้อพี่เขา ตอนแรกเพื่อนของพี่แกก็พากันแปลกใจนะครับว่าผมมายุ่มย่ามวุ่นวายอะไรกันนักกันหนา อยู่ดีอยากโผล่มาก็มา บางทีก็ตามติดพี่เขาเป็นเงาครับ จนตอนนี้ทุกคนรู้แล้วครับว่า ผมกำลังตามจีบ คนน่ารักคนนี้อยู่ โดยเฉพาะพี่ต้อครับ ลูกพี่ผมเองครับหัวหน้าทีมบาสที่มาชวนผมร่วมทีมด้วย ตอนแรกพี่แกวางมาดเข้มใส่ผมเลยครับ ก็ใช่จะว่ามีแต่พี่ต้อคนเดียวที่ไหนกันเกือบทุกคนแหละ เพราะเล่นพากันรู้สรรพคุณไอ้เฟิร์สซะหมดไส้หมดพุงขนาดนี้เนอะ คงห่วง หวง เพื่อน เป็นธรรมดา ไอ้ผมก็สร้างวีกรรมไว้เยอะใช่ย่อยที่ไหนกัน แต่ผมไม่สนหรอกครับ ก็ผมจะเอาง่ะครับ ผมจะเอาคนนี้นะ เมียผมทั้งคนใครจะยอมปล่อย ทั้งน่ารัก น่าฟัด น่ากิน แถมยังหวานไปทั้งตัวขนาดนี้ใครจะปล่อยไปให้โง่ละครับ ในมอนี้ให้โง่แค่ไอ้พี่วิชคนเดียวเถอะครับ ผมไม่โง่ด้วยหรอก ชิส์ จะขวางผมเหรอ ฝันกันรึเปล่า???
******************************** :กอด1:******************************
ฝากด้วยนะครับตัวอย่างตอนที่ 5.............ตอนนี้ได้ไปครึ่งตอนเเล้วครับ
หัวสมองวิ่งไปถึงตอนจบและตอนพิเศษไปเป็นที่เรียบร้อยเเล้วแต่มือยังพิการใช้งานได้ไม่เต็มร้อยครับ....
.....เยอะเนอะคนเเต่งคนนี้เรื่องเยอะมากกกก
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคัรบเอาไส้อ่านเล่นหรืออ่านจริงจังก็ได้นะครับ
ขอบอกว่าสนุกทุกเรื่องครับการันตี............... o13 o13 o13
ที่อัพเดทเเล้ว วันที่ 06/06/55
1 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.msg2017153#msg2017153 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.msg2017135#msg2017135 Brother I Love You By Katesnk
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.120
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+) แต่ก็ลงไว้เยอะเเล้วครับ
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
-
มาแล้วดีจัง เข้ามาดูทุกวัน จะรอต่อไป หายไว ๆ นะครับ
-
เฟิร์สสู้ๆ
-
อ้าวววว
มาแค่นี้ ก็ค้าง อะซิครับพี่น้องงงง
o13 o13
-
รอจ้ารอ :L2:
-
รอรอ
-
รอจ้า
เฟิร์สสู้ๆนะ
-
น่ารักๆๆๆๆๆ รออออออออ :z2:
:call:
-
มาแล้ววววววววววววววววว
น่ารักอ่ะ o18 o18 o18
-
สั้นไปนิดแต่ก็ยังดีกว่าไม่มาต่อเน๊อะ
รออ่านๆ สู้ๆนะค้าา
-
งืออ รอจ้ารอ
อยากอ่านแล้ว ภาระกิจพิชิตใจ
-
:L2:พักมือก่อนดีกว่า ให้หายดีก่อนก็ได้
-
มารออครับบๆ
-
มาอ่ะยาง
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1:ตอนที่ 5 (15/06/55) P.5 ฉบับเต็ม
เอาฉบับเต็มมาให้แล้วนะครับขอให้สนุกกันนะครับ :monkeysad:
*********************************** :กอด1:*********************************
“นมสดฟรุ๊ตสลัดถุงนึงครับขอลูกเดือยเยอะหน่อยนะครับ!”
“ปาท่องโก๋กับเต้าหู้ทรงเครื่องชุดนึงครับ....เต้าหู้ขอลูกเดือยเยอะๆ นะครับ”
ผมยืนหน้าเป็น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สั่งเมนูสุดโปรดของที่รักของผมอยู่ครับ(เรียกเอาฤกษ์เอาชัยก่อนครับ แต่อันที่จริงผมก็เรียกมานานแล้วนะครับ อิอิ) ที่รักผมชอบลูกเดือยครับ ชอบมากด้วย ผมเลยจัดหนักจัดเต็มเลยครับ เอาใจครับ....
5 วันเข้าไปแล้วครับกับปฏิบัติการ “พิชิตหัวใจเธอ” ของผม ที่ตามตื้อพี่เขา ตอนแรกเพื่อนของพี่แกก็พากันแปลกใจนะครับว่าผมมายุ่มย่ามวุ่นวายอะไรกันนักกันหนา อยู่ดีอยากโผล่มาก็มา บางทีก็ตามติดพี่เขาเป็นเงาครับ จนตอนนี้ทุกคนรู้แล้วครับว่า ผมกำลังตามจีบ คนน่ารักคนนี้อยู่ โดยเฉพาะพี่ต้อครับ ลูกพี่ผมเองครับหัวหน้าทีมบาสที่มาชวนผมร่วมทีมด้วย ตอนแรกพี่แกวางมาดเข้มใส่ผมเลยครับ ก็ใช่จะว่ามีแต่พี่ต้อคนเดียวที่ไหนกันเกือบทุกคนแหละ เพราะเล่นพากันรู้สรรพคุณไอ้เฟิร์สซะหมดไส้หมดพุงขนาดนี้เนอะ คงห่วง หวง เพื่อน เป็นธรรมดา ไอ้ผมก็สร้างวีกรรมไว้เยอะใช่ย่อยที่ไหนกัน แต่ผมไม่สนหรอกครับ ก็ผมจะเอาง่ะครับ ผมจะเอาคนนี้นะ เมียผมทั้งคนใครจะยอมปล่อย ทั้งน่ารัก น่าฟัด น่ากิน แถมยังหวานไปทั้งตัวขนาดนี้ใครจะปล่อยไปให้โง่ละครับ ในมอนี้ให้โง่แค่ไอ้พี่วิชคนเดียวเถอะครับ ผมไม่โง่ด้วยหรอก ชิส์ จะขวางผมเหรอ ฝันกันรึเปล่า???
ทุกเช้าผมจะคอยบริการเต้าหู้ ปาท่องโก๋ นมสดฟรุ๊ตสลัด ตลอดครับ เอาห้อยไว้หน้าห้องทุกวันครับ ตอนเย็นก็แบบว่าทำทีขี่แมงกะไซค์คู่หูผ่านไปแว๊บๆๆ ดู หน้าตึกที่พี่เขาเรียน ก็ผมจะพาเมียผมกลับด้วยง่ะครับใครจะทำไม? อิอิ ตอนแรกพี่แกก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่ผมตื้อครับเอาสิหน้าด้านตื้อขนาดนี้แล้วว่ะ เหตุผลที่ใช้แล้วอยู่หมัดก็คือ “หอเดียวกันกลับด้วยกัน” ครับ ชะงักนักแล จบข่าวเลยคราวนี้!
แต่ลึกๆ แล้วผมก็แอบหวาดหวั่น เหมือนกันนะครับกับการตามหาหัวใจของผมในครั้งนี้ หลังจากภารกิจเด็ดดวงดอกฟ้าในคืนนั้น ที่ผมได้รับโชคถึงสองเด้ง(คงรู้กันนะครับว่าสองเด้งนี่อะไรเด้งได้บ้าง)
“วืดดดดดดด!!!!!!!!!!” ผมวาดมือพร้อมแขนยาวๆ ออกไปเต็มแรงครับ เพื่อหวังจะคว้าคนน่ารักมากอดให้ชื่นใจในตอนเช้าตรู่ ประมาณว่าตื่นมาก็เจอหน้าเธอคนแรกครับ อ้าว!!!!!!!!!!!!................ว่างเปล่าครับ หายไปแล้วครับ ไม่มีแล้วครับ ไม่อยู่แล้วครับ กอดลม กอดฝน กอดฟ้า..........ไอ้ผมก็เด้งตัวขึ้นมาเลยในบัดดลครับ ก่อนจะปรับอารมณ์เข้าสู่โหมดเศร้าสลด
“พี่เขาไปแล้ว!!”
“ไม่ลาด้วย!!”
“ทิ้งผมไปแล้ว...!!”
“พี่จะไม่รับผอดชอบผมหน่อยเหรอครับ”
นั่งเศร้าครับ จ๋อยเลยที่นี้ เศร้าจริงๆ นะครับผมไม่ได้แกล้งนะ ขนาดทำใจรอแล้วนะครับ ว่าผมต้องเจอเรื่องแบบนี้เข้าสักวัน .........แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วปานนี้ เอาว่ะ ยังไงซะผมก็จะสู้ครับ รักนี้ต้องสู้ สู้เพื่อรักของผมครั้งนี้ครับ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ผมจะสู้ครับ ขอสู้นะครับ ผมไม่ผิดใช่ไหมที่จะสู้กับความรักในครั้งนี้ ผมจะไม่ยอมเศร้า ไม่ยอมแพ้ แล้วครับ ผมจะไม่ยอมอ่อนแออีกแล้วครับ
เรียกสติกลับมาได้ดังนี้ผมก็ปฏิญาณกับตัวเอง ด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง ลูกเสือสามัญ และเกียรติของ รด. ที่ผมอุตส่าห์ร่ำเรียนมาครับ ว่าผม “จะสู้” เพื่อรักครั้งนี้ขอทำสักครั้ง จะไม่ขี้ขลาดอีกแล้ว ดีกว่านั่งเฉยๆ ปล่อยให้เวลาผ่านไปแล้วมานั่งเสียใจในภายหลัง แล้วตอนนี้พี่เขาก็ไม่ไดมีใครแล้วครับ ผมต้องเดินหน้าแล้วครับต้องเร่งเครื่องด้วย
ดังนั้นผมจึงปฏิวัติตัวเองใหม่ ด้วยการตื่นแต่เช้า (แล้วก็บาปกรรมอะไรของผมนะ โชคชะตามันช่างกลั่นแกล้งเหลือเกินครับ เล่นงานผมด้วยให้เทอมนี้มีเรียน สาย ขอย้ำนะครับว่า สาย เกือบทุกวัน) เพื่อไปซื้อเมนูโปรดของที่รักผมตามที่ผมได้หาข้อมูลมาก่อนหน้านี้อย่างละเอียด เพื่อมาคอยบริการ อีกอย่างหนึ่งครับที่ผมอยากจะบอกว่า ผมได้แอบปริ้นตารางเรียนพี่แกจากเน็ตมาด้วยครับ อันนี้ก็ปัญหานึงครับ แหม!!! ล่อเช้ามันซะทุกวัน เล่นเอาเฟิร์สก้าวขาถอยหลังรอเลยครับ........จะฟิตอะไรกันนักหนาว่ะ แต่ในเมื่อผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะสู้ ผมก็ต้องทำให้ได้ครับ จะมีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าการที่เราได้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก ได้เห็นเขามีความสุขอีกละครับ...
สู้โว้ย!!
“อย่าลืมทานนะครับ นมสดจากใจ ไม่รักไม่หามาให้นะครับ รักนะครับ จุ๊บๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“เต้าหู้กะปาท่องโก๋ มาเป็นคู่ แต่ผมอยากคู่พี่จังครับ รักนะครับ จุ๊บๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“รักใครให้ดื่มนม...ถ้ารักผมได้ดื่มนมทู๊กวันเล้ย รักนะครับ จุ๊บๆๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“มาเป็นแพ็คคู่อีกแล้วครับ...แล้วเมื่อไหร่พี่จะมาคู่ผมสักที จุ๊บๆๆ รักจัง”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
นี่เป็นไงครับนี่แค่ตัวอย่างนะครับ มีเยอะกว่านี้อีกกลัวว่าจะพากันอิจฉาที่รักของผมกันซะก่อนเลยเอามาให้ดูไม่หมดครับ คำหวานๆ เลียนที่ผมโน้ตไว้กับของฝากจากใจที่ผมเตรียมมาให้ที่รักทุกเช้า ตอนแรกพี่แกก็บอกว่าเกรงใจ ไม่ต้องซื้อมาให้หรอก ผมก็เถียงไปคอเป็นเอ็นเลยครับ “ผมทำเพื่อคนที่ผมรักครับ” ไงล่ะเจ๋งเปล่าครับ แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะบอกรักพี่แกผ่านโน้ตใบเล็กไปด้วยนะครับ ได้ไงล่ะเรื่องแบบนี้มันต้องบอกบ่อยๆ ให้ได้ยินบ่อยๆ ให้ซึมเข้าไปเลยในสายเลือดเลยครับ
สองอาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนกันนะครับ ผมจีบพี่แกอย่างเปิดเผยแล้วครับตอนนี้ เพื่อนผม หรือเพื่อนพี่แก ตอนนี้ก็รู้เรื่องกันหมดแล้วครับ เผลอๆ คงรู้กันไปทั่วมหาวิทยาลัยแล้วมั้งครับ บางคนก็ว่าผมจะแน่สักแค่ไหน? จะได้สักกี่น้ำ เดี๋ยวก็เลิกเหมือนที่ผ่านมา โฮ๊ะ!!!!!! ดูถูกกันเหลือเกินคนนี้น่ะรักจริงโว้ย!!!!!!!!!รักมานานแล้วด้วยว้อย ตอนนั้นน่ะพี่เขาแค่โดน มคปด. หรอก จะบอกให้
(มคปด.แปลกันเองนะครับ อิอิ เข้าใจกันว่าไงบ้างแวะมาบอกผมบ้างนะว่าจะเหมือนกันไหม หุหุ)
ทุกวันนี้ผมเทียวรับเทียวส่งเป็นพลขับที่ดี จะไปไหนก็ติดกันเหมือนปาท่องโก๋ที่ผมยังคงบริการพี่แกเหมือนเดิม ไม่ขาดตกบกพร่อง เดี๋ยวนี้ไม่ห้อยแล้วหน้าห้อง บริการถึงในห้องเลยครับ ถือวิสาสะเข้ามานั่งเล่นในห้องด้วยครับ มาบ่อยด้วยครับจนจะกลายเป็นห้องตัวเองไปแล้ว ก็แบบว่าอยากบริการอย่างอื่นด้วยใจจะขาดน่ะสิครับ แต่ไม่มีโอกาสดีๆ เลยสักทีนี่สิ มันขาดช่วงนะครับว่าไหม? เดี๋ยวก็ไม่ชินหรอก?
รุดหน้าไปหนึ่งคืบครับ แค่คืบเดียวเองนะเมื่อไหร่ผมจะได้ศอก และต่อด้วยวาก็ไม่รู้ เอาว่ะ ทนต่อไป รักนี้ต้องสู้จริงๆ ครับ
แต่พี่แกก็แกร่งนะครับ ใจแข็งเหมือนกินเลย ผมล่ะอยากแอบไปสอบถามข้อมูลจากไอ้พี่วิชเหมือนกันนะครับว่าทำจั๋งได๋จึงได้พี่เขามาเป็นแฟน? แค่คิดครับไม่มีทางหรอกเสียเชิงชายหมด แต่บางทีผมก็ท้อนะครับ ผมไม่เคยง้อใครมากขนาดนี้มาก่อนเลยนะครับมีแต่คนอื่นนะครับมาง้อมาขอผม ผมดูไม่ออกเลยจริงๆ ครับว่าพี่แกคิดยังไงกับผม มีใจให้ผมบ้างไหม? หรือเพราะประโยคที่ว่า “แค่สนอง Need มีไรกันก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกัน” แต่ตอนนี้ผมแสดงออกซะขนาดนี้ว่าไม่อยากเป็นพี่น้องกัน เขาน่าจะรู้นะ.....ว่าอะไรเป็นอย่างไร
เช่นเคยครับวันนี้อากาศดี ผมรีบควงคู่หูผมมาจอดรอหน้าตึกที่พี่แกเรียนอยู่ ผมมารอก่อนเวลาครับผิวปากอย่างสบายใจ ตลอดเวลาทุกวัน และทุกวันที่ผ่านมา ผมมารอรับพี่เขากลับด้วยทุกวัน โดยแลกกับการที่ผมได้แอบหาเศษหาเลยกับร่างกายหอมๆ แค่จับมือผมก็มีความสุขแล้ว
“พี่บัสกลับพร้อมผมนะครับ!!”
ผมเอ่ยพร้อมรีบก้าวลงจากแมงกะไซค์ที่จอดรออยู่แล้ว หลังจากที่เห็นใบหน้าสวยๆ หวานๆ ยิ้มสวยเดินมากับเพื่อนๆ เหมือนจะไม่เห็นผมนะเนี่ย มัวแต่เม้าท์อะไรล่ะครับที่รัก สามีที่รักที่แสนดีมารอทั้งคนยังไม่สนใจอีกเดี๋ยวเถอะ?? ผมจึงต้องโบกมือโบกไม้ให้สัญญาณก่อนที่เพื่อนพี่แกจะสะกิดให้มอง ตัวใหญ่ซะขนาดนี้ยังจะไม่เห็นอีกเห้อ!! เมียใครว่าตาไม่ดีจริง.............
“อ้าว.....ว่าไงเฟิร์ส?”
“มารับกลับห้องครับ กลับกับผมนะครับ” ผมยิ้มหวานยิ้มให้ดอกนึง โทษฐานน่ารักเกินครับแฟนผม
“แล้วพี่เคยกลับกับคนอื่นไหมล่ะ!!”
“แฮ่ๆ..........ก็ผมไงครับ”
“ป่ะขึ้นรถครับ....หวัดดีครับพี่ต้อไปก่อนนะครับ” ผมยกมือไหว้พี่ต้อหัวหน้าทีมบาสและลูกพี่ผมเองก่อนจะติดเครื่องยนต์เจ้าเพื่อนคู่หู
“จะไปไหนน่ะ ไม่ใช่ทางกลับหอเรานะ?”
“ขอแวะไปเอาหนังที่เพื่อนแป๊ปนะครับให้มันไรท์ลงแผ่นให้แล้วครับ เดี๋ยวดูกันเย็นนี้ครับ” ผมดึงมือพี่แกมาเกาะเอวไว้เรียบร้อย จับไว้ตลอดเลยด้วย
“ถามรึยังว่าพี่จะดูด้วยไหม?”
“น่า....นะนะนะครับ!!!!!!!”
“อืม.....เห้อ!!”
อิอิ ผมเผยยิ้มน้อยให้เห็นอย่างไม่ปิดบังครับว่าผมดีใจแค่ไหนที่เวลาผมทำอะไรพี่เขาก็ไม่เคยจะโกรธผมสักครั้ง ผมเลยได้ใจ มัดมือพี่เขาชกบ่อยๆ เลย จนหลังๆ มานี่พี่เขาต้องยอมโดยปริยายเพราะห้ามผมก็ไม่ค่อยจะฟังอยู่แล้ว แต่ถ้าพี่เขาเอาจริงผมก็ไม่กล้าหื้อนะ....ผมคนกลัวเมียครับ
หลังจากแวะไปทำธุระก็รีบกลับเลย ไม่ไกลครับระยะทางจากห้องเพื่อนผมมาที่หอเรา ใช้เวลาไม่มากครับแค่ไม่กี่นาทีก็ถึง
“เดี๋ยวผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะครับแล้วจะรีบลงมาครับ แล้วนี่ผมฝากไว้ก่อนนะครับเดี๋ยวมาดูด้วยกันครับ”
ผมวางกระเป๋าโน๊ตบุ๊คพร้อมแผ่นหนังไว้บนโต๊ะ ในห้องพี่แกทันทีที่มาถึงแล้วรีบพูดรีบออกมาเลย ไม่รอคำตอบอะไรทั้งนั้น ช้าไม่ได้เวลายิ่งมีค่า ยิ่งเวลาที่ได้อยู่ด้วยสองต่อสองยิ่งมีค่ามากมาย
รวดเร็วปานจรวดครับ ตอนนี้ผมกำลังนั่งต่อสายนั้นโน้นนี่เข้ากับทีวีครับ ที่รักผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ ตัวหอมเชียว หมั่นเคี้ยวนัก ผมละอดใจไม่ไหวจริงๆ ครับ แต่ก็ต้องห้ามใจตัวเองไว้ก่อนไม่อยากให้อะไรต่อมิอะไรมันผิดพลาดไปมากกว่านี้อีกแล้ว อยากก็ต้องอด อดทน ลูกผู้ชายอดทนครับ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน.............เห้อ!!!
จะอดทนได้นานเท่าไหร่กัน ผมยิ่งหื่นๆ อยู่ยิ่งเห็นตัวขาวๆ แก้มป่องๆ แดงๆ บางสีเรื่อย โอยนึกถึงตอนผมจูบสิครับว่ามันจะแดงไปกว่านี้อีกแค่ไหน แล้วผิวเนียนๆ ใต้เสื้อนั้น ยามที่ผมสัมผัส.......พอๆๆๆ ผมส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดบ้าๆ เหล่านั้นทิ้งไป เพราะผมรับรู้ถึงการมาของอะไรบางอย่างในตัวผมที่ทีมันกำลังดุนดันกางเกงผมอยู่ตอนนี้ หากไม่หยุดผมว่า คงไม่ได้ดูแน่หนังน่ะครับ ได้เล่นหนังสดกันชัวร์…..
“ทำไม...ต่อไม่ได้เหรอ?”
เห็นผมส่ายหัวเลยถามมาเลยครับ ห่วงผมหรือห่วงไม่ได้ดูหนังน้า
“อ๋อ...เปล่าครับ??”
ผมรีบปฏิเสธทันทีครับ อิอิ อย่าส่งเสียงดิพี่เฟิร์สน้อยมันได้ยิน มันยิ่งอยากเจอพี่อยู่นะครับ เย็นไว้ลูก เย็นไว้.....
“อ่ะ...เสร็จแล้วครับ”
ผมเดินมาเปิดคอม แล้วใส่แผ่นหนังลงไป พร้อมจัดการทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง ที่รักผมนั่งรออยู่อย่างสบายใจเลยครับ เดี๋ยวต้องขอรางวัลความขยันสักหน่อยนะ
บ่อยครับที่ผมมักจะหาข้องอ้างเอาหนังมาดูห้องพี่แก ทั้งที่ห้องผมก็มีครบทุกอย่าง แต่มันขาดคนนั่งด้วยหรอก จึงอยากมาดูด้วยกัน
หนังที่ผมเอามาวันนี้ เพื่อนมันบอกสนุกดี เป็นหนังค่อนข้างเก่าแล้วนะครับ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ นะเป็นหนังที่เข้าฉายเมื่อปี 2010 เองถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ
ชื่อเรื่อง Leap Year เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับปี อธิกสุรทิน คือปีที่มี 366 วันหรือในปีนั้นก็มีวันที่ 29 กุมภาพันธ์นั้นเองครับ ซึ่งการจะเวียนมาบรรจบเหตุการณ์นี้ได้ต้องรอถึง 4 ปีเน่ะครับ ใครที่เกิดวันนี้ก็ต้องรอหน่อยนะครับกว่าจะได้ฉลองวันเกิด
ใช้ว่าจะเกี่ยวกับแค่เรื่องราวของชาติตะวันตกเท่านั้นนะครับเรื่องราวของปีอธิกสุรทินก็เกี่ยวข้องกับบ้านเราเช่นกันครับ มันจะทำให้ปีนั้นๆ มีเดือนแปดสองหน
ทำไมต้องมีเดือนแปดสองหนนั้นก็เพราะว่า มันเกี่ยวกับจำนวนวันในรอบปี ของจันทรคติจะไม่เท่ากับวันของปีในสุริยคติไงครับ
ด้วยพระอาทิตย์เป็นตัวกำหนดฤดูกาล กำหนดธรรมชาติที่มีอยู่ในโลกนี้ทั้งหมด และจะผันแปรไปตามการขึ้นลงของพระอาทิตย์ในแต่ละช่วงฤดูครับ
ฉะนั้น หลักการของเรื่องนี้ จึงเป็นการปรับวันให้เท่ากัน เพื่อให้ธรรมชาติตรงกับปฏิทินนัดหมายในกิจกรรมต่างๆ ซึ่งการนัดหมายในเรื่องต่างๆ ของมนุษย์นั้นจะใช้พระจันทร์ในการกำหนดนัดหมาย เพราะสังเกตง่ายและเห็นการเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกวัน
แล้วมันเกี่ยวกับเดือนแปดยังไงอีกล่ะทีนี้ ก็เพราะเดือนแปดนั้น เป็นเดือนที่เริ่มเข้าสู่ฤดูฝน เข้าสู่ฤดูของการทำนา ซึ่งเป็นกิจกรรมหลักของชาวนาไทยทั้งหลาย ฉะนั้นเดือนแปดจึงเป็นตัวกำหนดน้ำฟ้าน้ำฝน กำหนดการทำนา หากปีเคลื่อนเดือนคล้อย ก็จะมีผลกระทบต่อข้าวในนา ต่อความเป็นอยู่ของชาวนาไทย ทั้งหลาย ฉะนั้นเมื่อเดือนคลาดเคลื่อนไปและจะเติมเดือน จึงต้องเติมเดือนแปดด้วยประการนี้แหละครับหากผมเข้าใจไม่ผิดนะครับ
เห็นไหมครับธรรมชาตินี่มันน่าพิศวงนะครับ มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งที่วิทยาศาสตร์ก็ไม่สามารถอธิบายได้ บางเรื่องก็เข้าใจง่าย บางเรื่องก็เข้าใจยาก ก็เหมือนใจคนนี่แหละครับ ยากแท้หยั่งถึง รู้หน้าไม่รู้ใจ น้ำทะเลที่ว่าลึกยังหยั่งได้ ไม่เหมือนใจคนครับ น่ากลัวที่สุด
ปีอธิกสุรทินตรงกับปีนี้เลยครับ เดือนกุมภาพันธ์มี 29 วันพอดี เป็นปีที่มีอธิกมาสเดือนแปดสองหน ผมว่าผมนอกเรื่องไปเยอะนะครับวกกลับมาดีกว่า ผมว่าผมกำลังจะเล่าเรื่องย่อของหนังนิครับไหงกลายมาเป็นเรื่องวัน เดือน ปีไปแล้ว ฮ่าๆๆ ออกทะเลบ่อยจังผมเนี่ย?
เรื่องราวของหนังมันจะเป็นเรื่องของหญิงสาวที่ต้องเดินทางไปเมืองดับลินในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ เพื่อขอแฟนหนุ่มแต่งงาน ซึ่งเป็นการอาศัยธรรมเนียมเก่าแก่ของชาวไอริช(ซึ่งในปีที่มีอธิกมาสหรืออธิกสุรทินชาวไอริชจะยอมให้ผู้หญิงขอผู้ชายแต่งงานได้ครับในวันที่ 29 กุมภาฯ ด้วยนะ อย่าไปขอกันวันอื่นล่ะ) แต่เหมือนชะตามาเล่นตลก เธอต้องเผชิญอุปสรรคนานาเพื่อที่จะเดินทางไปหาเขา และยังต้องเดินทางไปกับหนุ่มกักขฬะ ชายแปลกหน้าที่รับอาสาไปส่งเธอเพื่อแลกกับค่าจ้าง เธอและเขาทะเลาะกันไปตลอดทาง เจอเรื่องป่วนๆ ตลอดทาง ซึ่งอุปสรรคต่างๆก็ทำให้ชายหญิงแปลกหน้าคู่นี้เกิดตกหลุมรักกันขึ้นมา จนชายหนุ่มแปลกหน้าก็นำพาเธอไปเจอกับแฟนได้เป็นสำเร็จและได้แต่งงานกัน แต่หลังจากนั้นไม่นานหญิงสาวคนเดิมก็กลับมาหาชายแปลกหน้าที่เขาตกหลุมรักเมื่อครั้งนั้นและขอเขาแต่งงาน ทั้งสองคนรักกันครับ…..อึ๋ยๆๆ ฉากสุดท้ายจูบกันด้วย
ผมอินจัดครับตอนนี้ดึงมือพี่แกเข้ามากุมไว้แล้วครับ ผมหันมองหน้าเนียนที่กำลังส่งสายตามาหาผมเช่นกัน ไวเท่าความคิดครับ
“จุ๊บ!!!!!!!!”
เข้าข้างแก้มเนียนๆ ทันทีครับ ไม่ห้ามไม่ขัดขืน
ต่อเลยครับ......
......ผมยกมือที่ว่างงานอีกข้างดึงหน้าพี่เขาเข้ามาช้าๆ พร้อมกับประกบปากไปที่ปากบางเลยครับ
หลับตาพริ้มเลยครับที่รักของผม ก่อนจะยกมือดันผมออกแต่ก็ไม่แรงเท่าไหร่นะครับ ทำให้ผมขืนแรงไว้ได้ ผมหาเศษหาเลยล่วงเกินปากบางอยู่นาน ผมส่งลิ้นร้อนๆ ไล่ต้อนลิ้นบางที่กำลังพยายามหลบหลีก จนต้องจนมุมยอมรับการรุกล้ำ ผมดูดดุนริมฝีปากบางอยากโหยหา มีบ้างบางครั้งที่พี่แกแอบตวัดลิ้นกลับมาบ้างครับ แต่ไม่บ่อย เคลิ้มล่ะสิ....
.......นานครับกว่าผมจะผละออกมาอย่างเสียดาย รีบกรูร่นเข้าข้างเตียงเลยครับ ออกห่างผมแทบจะทันที ที่ผมปล่อยตัวให้เป็นอิสระ เหมือนรังเกียจผมมากเลย ทำราวกับผมเป็นเชื้อโรคน่าขยะแขยงเลยครับ
“ขอโทษครับ!!”
ผมเอ่ยเบาๆ พร้อมจ้องตาหวานๆ ที่ตอนนี้แววของความตกใจหายไปหมดแล้วครับ ผมไม่ละสายตาเลยครับ ผมไม่กลัวหรอก อยากจะเห็นว่าในแววตาคู่นี้จะมีอาการอย่างไรให้ผมได้เห็นบ้าง
“อือ!!!”
แววตาอ่อนโยน ไม่มีแววของความโกรธเคืองเลยครับ แค่เสียง อือ คำเดียวยังสะเทือนไปถึงหัวใจผมเลยครับ น่ารักจัง คนสวยของผม ยิ่งเวลาตกใจนะน่ารักไปใหญ่เลย พี่จะให้ผมตกหลุมรักพี่วันล่ะกี่รอบกันครับ
“ผมขอกอดพี่ได้ไหมครับ?”
“................”
เงียบ แถมยังมาทำตาโตอีก โอยๆๆ น่ารักกันเข้าไปครับ ไม่ไหวแล้วครับ อยาก.......กด!!
“ผมอยากรู้ว่าเวลาที่ผมอยู่ใกล้พี่ พี่รู้สึกยังไงบ้างครับ ตื่นเต้นไหม? หัวใจพี่เต้นแรงไหมครับ?"
“...............”
ยังนิ่งครับ ไม่รอแล้วครับ ไม่ไหวแล้ว.........
............เขยิบร่างกายอันแข็งแกร่งของผมเข้าหาเลยครับ สวมกอดคนตรงหน้าเลยครับ แล้วจับตัวบางๆ เบาๆ หมุนตัวให้หันหลังมานั่งบนตักผม หลังพี่เขาปะทะเข้ากับอกหนาของผมครับ ผมชอบท่านี้มาก ชอบกอดคนที่ผมรักจากด้านหลังแล้วเอาครางเกยไว้ที่ไหล่เขา มันเหมือนเราได้ถ่ายเทพลังบางอย่างถึงกันและกันนะครับ ลองไปทำดูนะครับมันอบอุ่นมาก ผมสอดมือเข้ารัดเอวเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้วยาวๆ ของผมไล้นิ้วเรียวเล่นไปมา
ผมรักผู้ชายคนนี้จัง........ชาตินี้ผมคงไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วหากพี่ไม่รับรักผม ผมคงตายแน่ครับ
“ผมรักพี่นะครับ......!!!”
“ห๊ะ!!!!!!!!?”
ผมว่าผมพูดชัดนะครับสาบานได้
“ผม รัก พี่ ครับ!!”
ผมย้ำช้าๆ ชัดๆ ทีละคำเลยครับ
“ผมรักพี่ครับ........พี่ไม่หวั่นไหวกับผมบ้างเหรอครับ?”
“ไหนบอกว่าเราจะยังคงเป็นพี่น้องกันไงเฟิร์ส?”
“แต่ผมไม่อยากเป็นแค่พี่กับน้อง...นั้นมันแค่ข้ออ้าง ผมรักพี่ อยากคบกับพี่จริงๆ นะครับ ผมรักพี่มานานแล้วนะครับ ผมแสดงออกขนาดนี้แล้วพี่ยังไม่รู้สึกอีกเหรอครับ!!”
“ปล่อยก่อน!!!!!!!!!”
“ไม่ครับผมชอบ มันอุ่นดี”
“แต่พี่อึดอัด!!!!!!!!”
ใบ้กินไป 3 วินาทีครับ
“ครับ!!!!”
เสียใจนะครับ ใครได้ยินแบบก็เสียใจแหละครับ ไม่เชื่อก็ลองดูนะครับว่าจริงไหมเดี๋ยวจะหาว่าผมโกหก
“แล้วเฟิร์สไม่รำคาญเหรอ?”
“ไม่ครับ ผมบอกแล้วไงว่าผมชอบ ผมอยากกอดพี่ อยากอยู่ใกล้ๆ พี่ อยากให้พี่รู้ว่าผมรักพี่จริงๆ ว่าผมต้องการพี่ ผมรักพี่นะครับ!!”
“.............................”
นิ่งครับ
“.............................”
ไงได้ล่ะพี่เขาเงียบผมก็เงียบบ้างสิพูดอะไรไปก็ไม่ได้ช่วยเลยครับ พูดไปสองไพเบี้ยนิ่งเสียตำลึงทอง ดีกว่าครับ
“เออ............ถ้างั้น...............อ่ะ มาสิ แล้วอย่ามาบ่นว่าหนักนะ!”
พี่เขาทำหน้ายื่นๆ แก้มป่องๆ บอกให้ผมเขยิบเข้ามาหาเขาอีก อิอิ ช้าอยู่ใย อย่ามัวร่ำไร อ้อยอิ่ง
“ครับ.....!!!!!!!”
อารามความดีใจเลยกอดแน่นไปหน่อยครับ
“หายใจไม่ออก~~”
“ฮ่าๆๆ........”
ผมคลายอ้อมกอดอกนิดนึงครับเดี๋ยวคนสวยของผมจะขาดอากาศหายใจตายไปซะก่อน เดี๋ยวอดเชยชมกันพอดี
“งั้นคืนนี้ผมขอนอนที่นี่ด้วยนะครับ นอนคนเดียวมันหนาว...”
“อย่ามาเฟิร์ส....ได้คืบจะเอาศอก!!!!”
“ไม่เอาศอก...........จะเอาพี่ครับ........!!!”
ผมก้มกระซิบเบาที่หู แล้วก็เป่าลมใส่ด้วย อิอิ (ผมพูดจริงนะ จะเอา จะเอา จะเอา)
“โอ๊ย!!!!!!!!!!!พี่หยิกผมไมง่าครับ?”
“ทะลึ่ง.......ปล่อยแล้วก็กลับไปนอนห้องได้แล้ว”
“ใจร้ายจัง ไม่สงสารเด็กน้อยหน้าหล่อๆ ตาดำๆ หน่อยเหรอครับคนสวย”
“ไม่!!!!!!!”
“งั้นขอจูบทีนึงก่อน”
“อย่ามาต่อรอง “
“น่า.......นะนะนะนะครับ”
ผมทำหน้ายื่นหน้ายาว ใส่พี่แกแบบว่าแอ๊บแบ๊วครับ
“เห้อ!!!!!!!............อือ...จูบอย่างเดียวนะอย่าลามปาม”
ไม่รอช้าจับหน้าสวยๆ แบบว่าเห็นแล้วอยากกดง่ะครับ หันมาเลยครับ รับจุมพิตไปอย่างดูดื่มครับ
“อือ...!!!!!!”
เสียงพี่เขานะ ไม่ใช่ของผม เคลิ้มล่ะสิ เห็นฝีมือไอ้เฟิร์สรึยังล่ะว่าแน่เเค่ไหน?
ผมชิมปากบางที่ขึ้นสีระเรื่อย อย่างทะนุถนอมที่สุดครับ ค่อยๆ ไล้ไปทีละนิดๆ จนตอนนี้ลิ้นร้อนของผมได้สำรวจไปทั่วโพรงปากแล้วครับ ผมดูดดุนลิ้นบางอย่างเอร็ดอร่อย พี่เขาก็คอยส่งเสียงๆ คลอไปด้วยครับ ปากนี้ช่างหวานยั่วใจผมยิ่งนัก ผมจะไม่ยอมให้ใครได้ครอบครองมันแน่ ผมเล้าโลมอ้อยอิ่งอยู่นานครับ พี่แกคงลืมตัวแน่เลยตอนนี้สองมือเรียวยกขึ้นมาโอบคอผมไปเรียบร้อยแล้วครับ ร่างกายบางสั่นเทิ้มน้อยๆ อ่อนระทวยแทบจะละลายในอ้อมแขนผมให้ได้เลยทีเดียว.....
.....ผมรักผู้ชายคนจัง ผมไม่อยากจะห่างเขาแม้สักวินาทีเลย ผมไม่อยากให้ใครมองเขา ไม่อยากให้เขามองใคร อยากให้ในสายตาเขามีแค่ผม เพราะผมก็จะมองแค่เขาคนเดียวไปตลอดชีวิตของผม ถึงแม้ว่ามันจะสั้นหรือจะยาวก็ตาม ผมก็จะรักและจะรักผู้ชายคนนี้เพียงคนเดียว....อ๊าส์ ชื่นใจจังครับ :กอด1:.......................
********************************** :กอด1:*********************************
จบตอนไปอย่างยากเย็น มันขัดๆ ยังไงไม่รู้เนอะ
ภารกิจพิชิตใจของเฟิร์สในฉบับออฟคงมีแต่ "ซ่ำ :oo1: :oo1: :oo1:" ไปเรื่อยๆ รึเปล่าไม่เเน่ใจ :z3: :z3:
ฮ่าๆๆ ก็คนเขียนมันหื่นง่าครับ ไม่ว่ากันเนอะ
แต่ก็ผ่านไปได้เห้อ!!!!!!!!!!!!!!
หวังว่าคงไม่ทำให้ใครหลายๆ คนที่เฝ้ารอผิดหวังนะครับ
หากผิดหวังกับตอนนี้ก็ต้องขออภัย( โค้งสวยๆๆๆ) อย่างแรงนะครับ
ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องราววุ่นๆ เรื่องนี้ด้วยนะครับ
ขอบคุณทุกคนที่ยังมาให้กำลังใจ อาการดีขึ้นเเล้วครับแต่ก็ปวดๆ นิดหน่อย
ขอบคุณทุกคนที่ยังมารอกันนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอตัวไปปั่นตอนต่อไปก่อนนะครับ แล้วจะรีบเอามาส่งให้อีกนะครับ
ช่วงนี้ขออ่านหนังสือด้วยนะครับจะไปสอบดว้ย อิอิ
แถมยังทำงานอีกจ้องขึ้นเวรๆๆ ด้วยมีเวรมีกรรมจริงๆ ครับ.....ฮี่ๆๆๆ บ่นเยอะจังคนเขียนเนี่ย
********************************************************************
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคัรบเอาไว้อ่านเล่นหรืออ่านจริงจังก็ได้นะครับ
ขอบอกว่าสนุกทุกเรื่องครับการันตี...............
ที่อัพเดทเเล้ว วันที่ 06/06/55
1 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.msg2017153#msg2017153 ผมหลงรักชายโฉด
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.msg2017135#msg2017135 Brother I Love You By Katesnk
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.120
ที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+) แต่ก็ลงไว้เยอะเเล้วครับ
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
-
^^
-
กว่าจะใจอ่อนได้นะพี่บัส น้องเฟิร์สสู้ๆ
-
จะรออ่านคะ :o8:
-
หวานอ่ะชอบบบบ รุกต่อไปเฟริสสู้ๆ
-
สุดยอดเลยอ่ะครับ นายเฟริสของเรา
อิอิอิอิ อยากมีคนมารักแบบน้องเฟริสจังเลยอ่ะครับ
รอตอนต่อไปนะครับ
-
สักวันก้อน่าจะใจอ่อนนะนี่ แล้วอย่าทำให้เสียใจละ
ไม่งั้นหมีเหลืองแน่ 555++
-
เอาเล่ย เอาเล่ย เอาเล่ย!!! #เชียร์นอกหน้า พี่บัสใจอ่อนหน่อยเซ่
-
o13
-
อย่างน้อยก็ได้จูบอีกครั้งอ่ะนะ
-
ไม่เอาศอกแต่เอาพี่ กร๊ากกกกกกก อ่านแล้วขำ(แบบไม่มีสาเหตุ XD)
พี่บัสใจแข็งมั่กเลยเริ่มใจอ่อนแล้วอ่ะจิ อิอิ
ตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลกสินะ XD
รออ่านตอนต่อไปนะคะ ตอนนี้น่าร๊ากกกกก :-[ :-[
-
กว่าจะลงเอย....ลุ้นซะหัวใจหวั่นไหว 555++++
-
อ๊ายย ตอนนี้หวานๆ
สู้ๆน่ะ น้องเฟิร์ส
-
พี่บัสไม่ใจอ่อน
รับรักเฟิร์สสักที :z3:
-
เย้ เย้ ภาระกิจสำเร็จ คาดว่าคืนนี้ยังอีกยาวไกล หึหึ o3
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
พ่นไฟใส่คนเขียน...อ๊ากกกกก มาต่อเดี๋ยวนี้เลยๆๆๆ
ดูสิ...บัสใจอ่อนแล้วแน่ๆอ่ะ แบบยอมนั่นนิดนี่หน่อย
เฟิร์สก็ได้ชิมอร่อยเหาะไปเลยนะ
กำไรเห็นๆ อีกไม่น่าพวกนายก็จะได้กันรอบสอง(ห๊ะ!)
ตอนแรกที่เฟิร์สบอกจะดูหนังไอ้เราก็คิดไปไกลเฟ่อร์ๆว่าเป็นหนังอย่างว่า แอบลุ้นไง 5555555
-
น่ารักดีนะครับ ผมเพิ่งตามมาอ่าน ชื่อเรื่องโดนดี
แทนที่จะขอความรัก ดันไปขอ"เอา"เค้าก่อนซะงั้น
แล้วก็ได้ด้วยดิ เจ้าบัสน้อย ยอมไปเห้อ สงสารคนอ่าน
ลุ้นจนนั่งไม่ติดแล้วครับ :laugh:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
:z13:
-
เฟิร์สท่องเข้าไว้ "ด้านได้... อาย อด" และ "ตื้อเท่านั้นที่คลองบัส"
สู้ สู้
รอต่อไป
-
อ่านแล้ว คิดถึงตัวเอง เอาเรื่องผมไปเขียนหรือเปล่าเนี้ย 555 !!?!
-
ตอนนี้หวาน
(แต่ไมเค้ารู้สึกสงสารเฟิร์สจัง)
-
สู้สู้ ค่ะ :z2: :z2: :z13:
-
น่ารักจัง ผู้ชายคนนี้ .. :-[
-
คิคิ อิจฉา 555
มีคนมารักยังงี้จะไม่เล่นตัวเลยละ หึหึ
รอตอนต่อไปนะค่ะ ขอบคุรมากจ๊ะ
-
น่ารักกกกกกกจังเลยยยย :-[
:call:
-
สวีสดีครับคนอ่านที่น่ารักทู๊กคนครับ.......แวะมาบอกว่าตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว
เมื่อวานแอบไปเที่ยวพันท้ายฯมากะเอานิยายไปเขียนด้วยดันเตะโน๊ตบุ๊คตัวเองตกซะงั้น....... o22 o22
ใจหายใจคว่ำหมดเลย เฮ้อ ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมากนอกจากได้รอยมาหลายรอย :fire: :fire:
อุตส่าห์ไปบิ๊วอารมณ์ต่อที่ตลาดน้ำคลองลัดมะยมด้วยแต่มันก็....ตื้อๆๆครับ
จะพยายามนะครับ....ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจนะครับ :pig4: :pig4:
ขอตอบเม้มๆๆๆ หน่อยนะครับ
SoN ขอบคุณนะครับทีเข้ามาติดตามอย่าเพิ่งหายไปไหนน้าครับ ยังมาเรื่อยๆๆๆ
seaz ไม่ใช่บัสรักน้องเฟิร์สไปแล้วเหรอครับ อิอิ แบบรักนะแต่ไม่แสดงออก
eern ดีใจจังที่เข้ามารอ รอนห่อยนะครับ คนเขียนเรื่องมากไปหน่อย
jimmyFG หวานเหรอครับ ออฟยังว่ามันขัดๆ ยังไม่รู้เลยตอนนี้ แต่ก็ยังดีที่มีคนชอบตอนนี้เยอะอยู่นะคัรบ
a-o-pai เอาไหมเดี๋ยวออฟส่งเฟิร์สไปให้ที่บ้านเลยนะ อิอิ
•♀NoM!_KunG♀• แงๆๆ มีขู่กันด้วยง่า...................
-west- เอาเลย เอาเลย นี่ออฟแปลได้หลายความหมายนะครับ ยิ่งหื่นๆๆๆ บอกให้เอาเดี๋ยวก็เอาอีกหรอกครับ
beery25 ขอบคุณสำหรับนิ้งโป้ง โค้งให้งามๆๆ ครับ
gupalz จูบอีกครั้ง และจะได้เลยไปถึง................? :oo1:
Kanda Moe อิอิ ขอบคุณที่ขำกับมุกแป๊กๆๆ นะคัรบ อิอิ
ka[ze]na หวั่นไหวได้แต่อย่าแอบหวั่นไหวไปกับเฟิร์สนะครับ อิอิ เพระาเค้ารักเดียวจริงๆ
Only_oil หวานจริงเหรอครับ ขอบคุณน้าครับ
CarToonMiZa อาจจะอ่อนเเล้วก็ได้ มิงั้นจะยอมง่ายๆ เหรอครับ อิอิ
kisskiss อิอิ ยาวแน่เลยคืนนี้ .............................?
tong_pub อั๊ยยะ โดนเผาซะเเล้วเรา ง่า นึกว่าจะดูหนังเรื่องอะไรหนอ????????
NewYearzz ขอบคุณนะครับที่ติดตาม อย่าเพิ่งหนีไปไหนน้าครับ ออฟจะต่อให้จนจบแน่เพราะตอนนี้ตอนจบอยู่หัวเต็มไปหมดเเล้วครับ แอบเขียนตอนพิเศษไว้เเล้วตอนนึงด้วย อิอิ
peerapong มาจิ้มๆๆๆๆๆ ขอบคุณนะครับ ที่มาจิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆ
automaton อิอิ อายก็อดดิเนอะ สู้ๆๆ สู้โว้ย!!!!!!!!!!
feranec อ้าวเจอเจ้าของเรื่องเหรอเนี่ย?????????? แล้วคุณferanec เป็นพี่บัสหรือน้องเฟิร์สล่ะครับ อิอิ แซวเล่นนะครับ เรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของออฟล้วนๆๆ ครับ แต่สถานที่ในเรื่องมีจริงๆ นะครับ อย่างมหาลัยก็มีจริงๆๆนะแค่อุปทานมาเอาครับ ส่วนบางสถานที่ก็ปรุงรสเอาครับ ส่วนมากก็จะเป็นสถานที่จริงๆ นะคัรบ
¡ииσcэиτ ทำไมมีแต่คนสงสารเฟิร์สง่า ไม่สงสารบัสบ้างเหรอโดนไปซะเยอะขนาดนั้น
nunnan สู้ๆสุดใจนายเฟิร์สใช่ไหมครับ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
mellowshroom ผู้ชายคนนี้นี่หมายถึงใครเหรอครับ เฟิร์ส? บัส? หรือออฟครับ? อิอิ :-[
yogurtjung เอายกเฟิร์สให้ไปเลยเอาไหม(พี่บัสฝากบอกมาเพราะมันหื่นมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!X)
tawan อิอิ น่ารักเหมือนคนเขียนนะครับ :z6: :z6: :z6: หลบก่อนเดี๋ยวโดน อิอิ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณมากๆๆๆ นะครับที่มาติตดามเรื่องราวของรุ่นพี่รุ่นน้องคู่นี้ เรื่องราวจะลงเอยอย่งไรฝากติดตามด้วยนะครับ อย่าเพิ่งหนีหายไปไหนนะครับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
แงๆๆๆๆ.........ตอนที่ 6 หายไปง่าครับ....................................
เดี๋ยวออฟมาลงให้ใหม่นะครับ..........พร้อมกับตอนที่ 7 เลยแล้วกัน
เม้นๆๆ ของคนอ่านที่รักทุกท่านก็หายไปด้วยมาเม้นให้ออฟใหม่น้าครับ....คิดถึงทุกคนน้าครับ..... :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เดี๋ยวออฟจะอัพนิยายเรื่องอื่นที่พี่เคทฝากมาลงด้วยครับ
1.ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานฯ
2.ผมหลงรักชายโฉด
3.Brother I love you
ให้ด้วยเลยนะครับ..........ได้รับคำสั่งใหม่มาเเล้วครับว่า ให้ลงอาทิตย์ละตอนได้เลย อิอิ
ส่วน 4. Sweet sleeping Beauty พี่เคทแกกำลังปั่นนะครับ
-
จะมาลงเมื่อไรหนอ ? จะรอหน้าคอมตั้งแต่เช้ากันเลย
ตีพุงรอครับ
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1:
ตอนที่ 6
จริงๆเล้ย!......ไอ้เด็กบ้านี่ ให้มันได้อย่างนี้ตลอดสินะ ทำเอาผมเคลิ้มไปด้วยตลอดเลย แล้วไอ้ร่างกายบ้าบอนี่ก็เช่นกัน จะตอบสนองอะไรกันนักกันหนา ว่าจะไม่อะไรแล้วนะ กระตุกๆ อยู่นั้นแหละ.....ก็รู้อยู่ว่าอยาก(มันก็มีนิดนึงอ่ะครับ จากครั้งที่ผ่านมา ผมก็เริ่มจุดง่ายขึ้นกว่าเดิมเยอะครับ กลายเป็นว่าคล้อยตามการรุกเร้าของน้องมันตลอดครับ........) แต่ไม่นะครั้งนี้ผมต้องห้ามใจ ห้ามกาย ห้ามทุกอย่างก่อนที่อะไรมันเลยเถิดไปจนกู่ไม่กลับ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมได้อานิสงส์จากน้องมันคอยบริการอาหารเช้าที่ผมเคยต้องหาทานเองทุกวัน ตอนนี้น้องมันก็รับหน้าที่ไปครับ บริการทุกเช้ามีหวังต้องอ้วนตายกันพอดี เดี๋ยวอ้วนมาแกช่วยรับผิดชอบด้วยแล้วกัน ถ้าผมหาใครมารักไม่ได้ก็จะจับมันนี่แหละโทษฐานขุนผมจนอ้วนคอยดูเถอะ แล้วดูเมนูแต่ล่ะอย่างนะครับ นมสดฟรุ๊ตสลัด เต้าหู้ทรงเครื่อง บวกปาท่องโก๋อีก ผมว่าจะไม่ทานแล้ว ก็เถอะน่าของโปรดทั้งนั้น อีกอย่างก็เสียดายนะครับเงินทั้งนั้นทุกบาททุกสตางค์
นอกจากจะคอยบริการอาหารเช้าสุดโปรดแล้วก็ยังคอยเป็นสารถีสหวีวี่วีคอยรับส่งผมตลอดเช้า-เย็นทุกวัน จนผมชักตะหงิดๆ ใจขึ้นมาว่าทำๆไมเวลาเรียนมันจะตรงอะไรกับของผมไปซะทุกวัน ไม่ได้การครับเลยแอบไปสืบสักหน่อยแล้วกัน......
.......ผมไม่ได้คิดอะไรนะอย่าหาว่าอะไรผมนะครับ
ความจริงก็ปรากฏ มันไม่ได้เลิกเรียนหรือเริ่มเรียนตรงกับผมแม้แต่วันเดียว แสดงว่าที่มันมาคอยรับผมตอนเลิกเรียนแต่ละวันคือ “โดดเรียนมา” ชัวร์ร้อยเปอร์เซ็นต์
หน็อย!!!!!ไอ้เด็กบ้านี่เดี๋ยวต้องจับตัวมานั่งคุยกันสักหน่อยแล้ว ด้วยเหตุนี้ก็เลยทำให้ผมจำยอมกับมันไปก่อน เอาว่ะ!!!!! ขนาดยอมขาดเรียนมารับมาส่งก็ตามใจมันหน่อยแล้วกัน แต่เดี๋ยวต้องบอกกันแล้วล่ะครับไม่ไหวจะเคลียร์นะเรื่องแบบนี้
ส่วนเรื่องตอนเช้านี่ก็เช่นกันครับ แทบจะไม่มีวันไหนที่ไอ้ถึกหน้าหล่อของผมมันจะเรียนเช้า นี่แสดงว่าต้องตื่นแต่ไก่โห่ ไปหาซื้อของมาประเคนผมทุกเช้า อันนี้ไม่ว่ากันครับถือเป็นเรื่องดีจะได้มีกำไรชีวิตตื่นเช้าๆ เข้าไว้ อากาศตอนเช้ามันบริสุทธิ์ตื่นมาสูดบ่อยๆ น่ะดีแล้วครับ อันนี้ไม่ว่ากัน
แต่มันก็ทำให้ผมเสียนิสัยนะครับ เดี๋ยวนี้ต้องมานั่งรอของกินจากน้องมันทุกเช้า รอมันทุกเย็นทั้งที่บอกว่าจะคุยกับมันหน่อยเรื่องโดดเรียนเนี่ยครับ แต่ดันเจอรอยยิ้มใสๆ กับใบหน้าเข้มๆ ยอมครับไม่ว่าแล้ว มันเล่นเทคแคร์ดีขนาดนี้นิครับ.....วันไหนผิดคิวเบี้ยวขึ้นมาสงสัยจังว่าผมจะเป็นยังไง เพราะตอนนี้เหมือนน้องมันได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมไปแล้วเรียบร้อย
“อือ........!!เฟิร์สไหนบอกแค่จูบไง?”
ผมร้องถามเบาๆ เพราะคนตรงหน้าเริ่มจะไม่ใช่แค่จูบแล้วคับ ลามไปที่ซอกคอผมแล้วครับ มือก็ล้วงไปในเสื้อผมแล้วครับ หวิวๆๆ จัง
“”อืม!!........”
แค่นั้นครับคำตอบที่ผมได้จากมัน แต่ที่ผมหวาดกลัวที่สุดตอนนี่ก็ไอ้ท่อนอะไรสักอย่างที่มันดันขาผมอยู่ตอนนี้ ก็น่ากลัวน้อยซะที่ไหนละครับขนาดมันไม่ได้สมชื่อ “เฟิร์สน้อย” เลยนะสิ คราวที่แล้วก็เล่นเอาผมระบมไปเลยนะ
อั๊ยย่ะ!!!!!!!!แต่ที่น่ากลัวผมว่าคงไม่ใช่มันแล้วละครับเพราะตอนนี้ ผมซะเองที่ดันมีอารมณ์ไปด้วย ไอ้ตุงๆ ที่หว่างขาผมมันก็ร่ำร้องอยากจะออกมาเหลือเกิน.................!!!!!!!!
“อ๊ะ!!!!!!.........เฟิร์สไม่นะ หยุดก่อน!!!!!”
กว่าจะพูดจบ ไม่ทันแล้วครับ ผมโดนผลักให้นอนราบลงกับเบาะรองที่เราปูนั่งดูหนังด้วยกันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ไอ้หล่อล่ำบึกมันเลิกเสื้อผมขึ้นเผยให้เห็นหน้าท้องบางๆ ของผม ตอนนี้หน้ามักซุกอยู่กับหน้าอกผมแล้วครับ เฟ้นใหญ่เลยครับกับไอ้เม็ดน้อยๆ สองเม็ดนั่น
“อืมห์.....อ๊ะ อ่าส์!!!!!!”
ไม่อยากบอกเลยครับว่า มันรู้สึกดีจังครับ
“อ๊ะ....!!!!!!ตรงนั้น อย่าเฟิร์ส?????”
ล้วงไปแล้วครับ ตรงนั้น อ่าส์.........
“ตรงนี้ของพี่ให้ผมปลดปล่อยนะครับ”
น้องมันล้วงเข้าไปเจออะไรแล้วครับ ลูบอย่างแผ่วเบา ทำให้ผมต้องโยกตัวตามแรงมือมันด้วยครับ
“อ๊ะ!!! เฟิร์ส อย่า??!!!~”
“มันต้องการผมนะครับดูสิครับสู้มือใหญ่เลย....นะครับ!!!!!”
โอยเสียงมันจะเซ็กซี่ไปไหนกันเนี่ย? แค่นี่ผมก็จะถึงจุดสุดยอดอยู่แล้วครับ
“อ๊ะ!!....เฟิร์สอย่า!!นะ??”
น้องมันหันหน้ามาผมพร้อมส่งสายตาเยิ้มๆ มาให้ผมด้วยครับ ก่อนจะมอบจูบอันหวานล้ำมาให้ผมอีกครั้ง มันหนักหน่วงและอ่อนโยนในคราวเดียวกันครับทำให้ผมที่พยายามกลั้นเสียงเอาไว้ต้องลมปราณแตกซ่านเลยครับ
“อือ....”
มือน้องมันยังคงวนเวียนอยู่กับจุดอ่อนไหวของผมอยู่อย่างไม่ละวางครับ
“อ่าส์.........!!!”
ผมรีบโกยอากาศเข้าปอดทันทีที่น้องมันปล่อยให้ปากผมเป็นอิสระ ยิ้มอีกยังมีหน้ามายิ้มอีกนะ ไอ้เด็กบ้า
“ดูสิครับ...ว่าบัสน้อยต้องการผมเหมือนกัน เห็นไหมยิ้มให้ผมใหญ่เลย!!!”
ไอ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้ทะลึ่ง!!!!
ผมละอยากจะด่ามันจริงๆ ครับ แต่ตอนนี้ขอเสียวก่อนนะครับไม่ไหวแล้ว
อ้าวเฮ้ย!!!!!!!!!!!!!มันถอดกางเกงผมออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย??????ไอ้เฟิร์ส.............
“ผมรักพี่นะครับ ผมอยากจะกลืนกินพี่ไปทั้งตัวเลย ให้ผมชิมหน่อยนะครับ...อุบส์!!!!!!!”
จะร้องห้ามก็จะทันไหมล่ะ แล้วแกจะถามฉันทำไม? น่านเข้าปากไปแล้วเรียบร้อยโรงเรียนเฟิร์สล่ะครับ โอ้ๆๆ บัสจ๋าน่าอายจริงเสียเหลิมให้เด็กน้อยเนี่ย????
“อืม!!....อ่าส์”
ผมเสียววูบวาบตรงท้องน้อยจังครับ
สะโพกก็ค่อยๆส่ายไปมาไม่ได้อยู่กับที่เลยตอนนี้ ยอมรับว่ามันหวิว รู้สึกดีนะครับ มือผมเหรอโน้นแล้วขยี้หัวทุยๆ ของมันอยู่ครับ บางทีก็ดันหัวมันให้ขึ้นลงตามแรงที่ผมเด้งเอวสวนกลับไปมาด้วยครับ
มันใช้ปากหยอกกับน้องชายผมอยู่นานครับทำให้ผมตอนนี้บิดสะโพกไปมา ตามแรงบดขยี้ของมันอยู่ ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่าใครเป็นคนคุมเกมทั้งหมด มือมันก็อยู่เฉยที่ไหนครับวนเวียนอยู่กับยอดอกที่แข็งขันของผมอยู่เนี่ย
“อ่าส์....!!!!!!!!”
กลั้นไม่ไหวจริงๆ ครับ
“อืมม์.....อ่าส์!!!!!!”
ขออีกรอบแล้วกันนะครับ............โอยอายจัง
“ฟะ..ฟะ...เฟิร์ส!!!อ่าส์...”
“ไม่ไหวแล้ว....อ๊ะ!!!!!อ๊าส์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ครางยาวเลยครับ เรียบร้อยไปหนึ่งดอก ผมเกร็งตัวแรงๆ สองสามที แล้วบัสน้อยๆ ของผมก็กระตุกถี่ๆ หลายรอบครับ ถึงสวรรค์ชั้นไหมไม่รู้แล้วครับ
แต่ที่รู้ตอนนี้คือ มันกระตุกในปากของไอ้หื่นหน้าหล่อของผมอยู่ครับ มันไม่ยอมถอนปากออกด้วยครับ แถมยังดูดเม้มแรงๆ ทำให้ผมต้องส่งเสียงที่มีความสุขออกมาให้มันได้ยินอีก อย่าบอกนะว่ามันกลืนลงคอหอยไปหมดแล้ว...
.....ไอบ้า!!!มันกินได้ที่ไหนเล่า......ยังไม่ไปคายทิ้งอีก แล้วจะดูดต่อทำไมเนี่ย น่านๆ ส่งสายตาเยิ้มๆ มาอีก โอยผมละอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนีเลยครับ
“เป๊าะ!!!!”
เหอๆๆ เสียงมันดึงปากออกจากตรงนั้นของผมครับ ไม่รู้จะอายยังไงอีกแล้วครับ เลอะมุมปากเช็ดด้วยแก ผมอยากบอกมันอย่างนี้เหลือเกิน
“หวานจังครับ นึกว่าจะหวานแค่ตัวกับปากเท่านั้น...เมียผมนี่หวานไปทั้งตัวเลยจริงๆครับ”
เสียงชวนสยิวครับ โน้มมาแล้วครับหน้ามัน จุ๊บ!!!!!!!! เข้ากับปากผมทันที........อ๊ากกกกกแกยังไม่ได้ล้างปากลเยนะเนี่ย
“อือ.....อือ!!!!!”
ทำไงได้ละครับผมหลับตาพริ้มเลยรอรับรสจูบจากมันอย่างเดียวครับ
“คาวๆ นะ...”
ผมพูดอย่างอายๆ ครับ
“ของใครล่ะครับ เฟิร์สว่าหวานดีออกครับ คราวหน้าขอกินอีกนะครับ….”
ผมฟาดมือเข้าให้เลยครับ ดีนะที่ทำหน้าเซ็กซี่ทำแรงถูกผ่อนไปเกือบหมดจนกลายเป็นการสะกิดเบาๆ แทน
“ใครบอกจะมีครั้งหน้าอีกละ....”
“ทำร้ายร่างกายสามีแบบนี้ต้องโดนลงโทษนะครับ”
แค่เสียงยังจะเซ็กซี่เลยครับเอากับมันสิครับ
“ใครๆ สามีใคร อย่ามามั่วนะ!!~???”
“ให้เฟิร์สย้ำอีกสักที สองทีดีไหมครับจะได้จำได้ว่าใคร?”
“ทะลึ่งล่ะ ย้ำเยิ้มอะไร ไม่ใช่เรื่อง?”
“เรื่องอะไรอีกล่ะครับ.......น่านะนะนะครับ ตัวเองสบายไปแล้วอย่าทรมานเฟิร์สสิครับ ให้เฟิร์สเข้าไปอยู่ตัวพี่บัสนะครับ ดูสิว่ามันคิดถึงพี่บัสแค่ไหนนะครับ”
ไม่พูดเปล่าครับจับมือไปวางแหมะตรงนั้นพอดี สะดุ้งดิผม
“ทะลึ่งล่ะ....โน้น ในโน้นเลย....ไป”
ผมชี้มือไปทางห้องน้ำเลยครับ
“ใจร้ายจัง ไม่สงสารเฟิร์สน้อยๆ เหรอครับ มันอยากรักพี่บัสอีกแล้วนะครับ”
เอาอีกแล้วครับดึงมือผมกลับไปวางจุดเดิมอีกแล้วครับ จะดึงกลับก็โดนล็อคไว้กับที่
“ช่วยหน่อยนะครับ....ใช้มือให้ผมก็ได้ครับ?”
อย่ามาทำหน้าแบบนี้นะไอ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้ทะลึ่ง........น่านกดมือผมไปมากับน้องชายมันอีกแถมยังซี๊ดปากด้วย เหอๆ ผมต้องทำให้มันใช่ไหมเนี่ย?
นอนแผ่หลาลงไปแล้วครับไอ้หล่อหื่นกามของผม ตอนนี้ผมทำเองแล้วครับไม่ต้องให้มันบงการ ตอนแรกก็เกร็งๆ นะครับ พอได้ยินเสียงครางเบาๆ ของมันผมก็รู้สึกดีนะครับ สาวมือใหญ่เลยครับตอนนี้แรงๆ ด้วย
“อ่าส์...!!!....อืมม์ ซี๊ด!!!!!!!!”
“อ่าส์..พี่บัส!! อ่าส์ เฟิร์สรักพี่บัสนะครับ!!”
ดูปากมันสิครับ ยังจะมาบอกรักผมอีก
แล้วนี่อะไรอีกล่ะเนี่ยไอ้บัสน้อยไหนหลับไปแล้วไงตื่นมาทำอะไรอีก.....
......ไอ้บัสดูแลน้องชายแกด่วน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“อ๊ะ..อ๊ะ!!!เร็วอีกครับพี่ เร็วอีกครับที่รักครับ.......อ่าส์!!”
ไม่ต้องสั่งหรอกทำเป็นอยู่ผมแอบประท้วงในใจครับ หมับ! อ้าวมาไงละเนี่ย มือหนาๆ ของมันส่งมาหาบัสน้อยของผมที่ตอนนี้ตื่นขึ้นมาอีกแล้วครับ
“ฮ่าๆ....เห็นไหมครับ บัสน้อยมันก็คิดถึงผมนะครับ!!”
ขย้ำมือเบาๆ บนจุดอ่อนไหวของผมอีกแถมคำพูดลามกนั่นอีก ผมเลยละมือจากน้องชายมันเพื่อเอามาดึงมือหนาๆ ของมันออกจากตัวผม แต่ทำไมกลายเป็นว่าผมเสียหลัก โดนมันกดทับด้วยร่างกายอันกำยำ ไปด้วยหมัดกล้าม ที่ดูแล้วเซ็กซี่จัง!!!!!
“อือ....!!!”
มันส่งปากร้อนพร้อมลิ้นชุ่มๆ ลากผ่านต้นคอผมทำให้เผลอครางออกมาแบบไม่ตั้งตัวเลยครับ
“อ๊ะ...!!เฟิร์ส อือ อ่าส์!!!!!!!!!”
“ผมขอนะครับ ให้ผมเข้าไปอยู่ในตัวพี่นะครับ ผมไม่ไหวแล้วครับ ให้ผมรักพี่นะครับ”
“พี่ไม่มีอุปกรณ์นะเฟร์ส?”
“งั้นขอสดนะครับ?”
ดูมันพูดเข้าผมน่ะมีมันคนแรก แต่มันล่ะ ผมเป็นคนที่เท่าไหร่ จะปลอดภัยไหมเนี่ย?
“นะครับที่ผ่านมาผมป้องกันทุกครั้งครับมั่นใจได้ครับ...”
อ่านใจผมได้อีกนะไอ้เด็กบ้า
“ให้ผมรักพี่นะครับ แบบไม่ต้องมีอะไรมาขว้างกันเรานะครับ ผมรักพี่นะครับ!!”
จริงๆ แล้วผมก็เคลิ้มนะครับกับสัมผัสของมันใช่ว่าผมจะไม่ต้องการมันนะครับ ตั้งแต่คราวที่แล้วผมก็อยากให้มันสัมผัสผมอีกนะ ก็มันโอเคดีนิ......อ้าวยังไงละเนี่ยผม????
“อืม..!!”
ผงกหัวน้อยๆ เป็นสัญญาณด้วยครับ หลังจากนั้นผมก็ปล่อยเลยตามเลย เป็นอะไรก็เป็นกันครับ
“เบาๆ หน่อยแล้วกัน มันยังไม่ชินนะ!!”
“อยากจะให้มันชินก็ต้องให้ผมเข้าไปบ่อยๆ สิครับ.....โอ๊ย!!"
“ทะลึ่ง!!!!!!”
“ทำร้ายร่างกายผมอีกแล้วนะครับ เดี๋ยวช้ำในตายพอดี ระวังจะเป็นหม้ายนะครับ!!!!!”
ดูมันพูดเข้า แล้วผมไปตกลงเป็นอะไรกับมันตอนไหน เมื่อไหร่? กันครับ ผมยังจำไม่ได้เลยนะเนี่ย? แล้ววันนี้ผมต้องสู้ศึกแบบไม่มีทัพหน้าคอยกันอะไรอีก
ชีวิตผมไม่เหลืออะไรอีกแล้วครับ หากเกิดอะไรขึ้นมารับผิดชอบด้วยแล้วกันนะ
ไอ้บ้า
ไอ้หื่น
ไอ้ลามก
ไอ้บ้ากาม........
ไอ้ ไอ้ ไอ้.............
ไอ้หน้าหล่อ
ไอ้ล่ำบึก
ไอ้หุ่นดี
โอย ไอ้เซ็กซี่..........ไอ้ถึก
สรุปศึกครั้งนี้ของผมที่ไม่มีตัวช่วยอะไรเลย ผ่านไปแบบสดๆ 2 รอบครับ 2 ยกนะครับคุณๆ ลองนึกตามแล้วกันครับ จนอ่อนล้าเหนื่อยแรง
ไอ้หล่อล่ำบึกถึกทึนของผมมันต้องอุ้มผมไปอาบน้ำล้างตัว ไม่รู้มันคึกอะไรหนักหนาเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันไม่รู้ ซัดผมไปอีกยกหนึ่งในห้องน้ำ
ตอนนี้จะทำอะไรก็ทำเถอะครับกับผมไม่ไหวแล้ว ทุกคนนึกภาพออกไหมครับตอนนี้ผมนั่งบนชักโครกกอดคอมันอยู่ ขณะที่มันกำลังล้างตัวให้ผม
หลังจากที่ใช้ร่างกายผมไปแล้วก็ทำความสะอาดให้ด้วยแล้วกัน
ตี2 ครับกว่าจะได้นอน เช็ดตัว ใส่เสื้อ ผ้า หน้าที่เป็นของมันหมดครับ........
.....เชิญตามสบายเลยครับ ผมฟุบหลับไปทันทีที่มันวางผมลงกับพื้นเตียงนุ่มๆ จำได้ลางแค่ว่ามันดึงผมไปจูบเบาๆ แล้วกอดผมนอนและบอกรักข้างๆ หูผมแล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย
*****************************************************
แงแงแงตอนนี้หายไปเลยเอามาลงให้ใหม่นะครับ ฝากเม้นไไให้ออฟใหม่ด้วยนะครับ
เพราะเม้นมันก็หายไปด้วยง่าครับ...............เดี๋ยวออฟจะลงตอนที่ 7 ให้ ด้วยนะครับเดี๋ยวรอดูเม้นๆๆ ก่อนว่าจะมาเยอะไหม? :impress2: :impress2:
นะครับ อิอิ
มารอดูว่ามีใรรักเฟิร์ส :impress2:
รักบัส :impress2:
และที่สำมะคัญเลยมาดูกันว่าจะมีใครรักออฟกันบ้างนะครับ อิอิ :L3: :L3: :L3:
.......ไปหาที่หลบก่อนนะครับเดี๋ยวโดน :beat: :beat: :z6: :z6:
ขอขอบพระคุณคนอ่านที่น่ารักทุกท่านนะครับ....จุ๊บๆๆ 3 ที อิอิ
ใครอยากได้มากกว่านั้นก็บอกเดี๋ยวจะตามไปจุ๊บ ให้ถึง้บานเลย อิอิ
***************************************** o13*****************************************
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะครับ อัพเดทแล้ว 21/06/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2031787#msg2031787 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.270 Brother I love you
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.480 ผมหลงรักชายโฉด
................................................... .........................................................................
เรื่องอื่นที่ยังไม่ได้อัพแต่ก็ลงไว้เยอะเเล้วนะคัรบ
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อ ผมขอนะคัรบ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11751.0 สยองรักฮาโลวีน
4.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2295.420 ดอกรักสีม่วง
5.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=27454.0 หัวใจอสูรฯ
6.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12593.390 โฉมงามหนุ่มวาย กับเจ้านายปีศาจ
-
:z1: :z1: :z1:
:pig4:
-
มาเม้นท์ให้แล้วจ้า
เฟริ์สหื่นจริงนะ :z1:
-
เข้ามารอเชียร์น้องเฟิรส์ให้สู้ๆชนะใจพี่บัสให้สำเร็จ
น่าสงสารน้องนะ
รักจริงหวังแต่งมากๆ
เขียนเรื่องสนุกดีค่ะ
-
:กอด1:.ใจพี่มันอ่อนยวบๆเลยสินะ รักน้องแล้วๆๆๆ :z2:
-
^^
-
หลวมตัวขนาดนี้แล้วเป็นแฟนมันไปเถอะบัส เด๋วจะหลวมฟรีป่าว :z1:
-
ขนาดนี้แล้ว
เป็นแฟนน้องมันไปเต๊อะ~
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
ตอนที่ 7 อัพเดท 21/06/55
“หุ่นดีเหมือนกันนะเนี่ย?”
ผมที่ตื่นมาตั้งแต่เช้า ถึงแม้เมื่อคืนผมจะรับศึกหนักมาก็ตาม แต่มันเหมือนเป็นวงจรชีวิตของผมไปแล้วครับ ถึงจะมีเรียนหรือไม่มีเรียนผมก็มักจะตื่นเช้าเสมอ เพราะมันเป็นกำไรชีวิตอย่างหนึ่งนะที่สามารถตื่นขึ้นมาสูดอากาศบริสุทธิ์ของเช้าวันใหม่ได้ก่อนใครหลายๆ คน
ผมจึงมีเวลาที่จะใช้สายตาศึกษารูปพรรณสัณฐานของคนที่กระทำชำเราผมเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่ผมไม่ได้จะแจ้งความจับมันนะครับสงสารมันเดี๋ยวอนาคตจะจบสิ้น....หรือว่าด้วยเหตุผลอื่นๆ อีกผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
เช้านี้มีเวลาเพ่งมองมันอย่างชัดเจน ไม่ต้องอาย ไม่ต้องเขินด้วยครับ เพราะน้องมันหลับตาพริ้มอยู่ในห้วงนิทรารมย์อย่างสบายเลยครับ คงเหนื่อยไม่น้อยไปกว่าผมหรอกเล่นล่อไปซะขนาดนั้น
“หุ่นดีใช้ได้เลยนะเนี่ย!!”
ผมใช้มือเรียวๆ ลูบไล้แผงอกหนาๆ ที่ปราศจากอาภรณ์ใดบดบัง จะไม่ให้ดีได้ยังไงครับ นักกีฬาบาสของคณะเชียวนะครับ ทั้งสูง ทั้งหุ่นดี ไปที่ไหนก็มีแต่คนมอง แต่มันก็ไม่ยอมเอาจริงกะใครสักที ที่ผมรู้ว่ามันเป็นนักกีฬาของคณะก็เพราะเพื่อนผมเองครับ ต้อไงครับเพื่อนผมเองหัวหน้าทีมบาสคณะ เล่นมาจับตัวมันยัดทีมตั้งแต่เทอมที่แล้ว
น้องมันน่าตาดีนะครับ ขนตายาวๆ ถึงหน้าจะไม่เนียนเท่าไหร่แต่ก็จัดว่าดี เครื่องหน้าต่างๆ ไม่ว่าจะจมูก คิ้ว ปาก ตา มันช่างเข้ากันดีเสียนี่กะไร ผิวถึงจะไม่ขาวโอโม่แต่ก็พอดูได้นะ ผมว่าดูเข้มๆ นิดหน่อยด้วยซ้ำ ทำไมวันนี้มันหล่อจัง ผมเพิ่งจะเห็นมันหล่อก็วันนี้แหละ หรือผมเพิ่งจะได้มีเวลาเพ่งพินิจพิศมองด้วยความจริงจังกันนะ เมื่อก่อนทำไมผมมองมันเป็นแค่เด็กรุ่นน้องคนหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรเลย แต่เป็นเด็กคนนึงที่แสนจะเพลย์บอย เสเพลย์ไปวันๆ จีบคนโน้น จับคนนี้ ไปเรื่อย
พลางคิดถึงตรงนี้ ทำให้ผมหันกลับมามองตัวเอง
หรือเราจะแค่คนในสต๊อคอีกคนของมัน
หรือว่าเพราะมันเหงาไม่มีใคร?
จึงหันมาหาผม?
ผมเป็นเพียงแค่ที่ระบายอารมณ์ของมันเหรอ?
หรือผมจะเป็นแค่คู่นอนของมันที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป สนุกๆ ขำๆ
ประมาณว่าน้ำแตกแล้วแยกทางอะไรแบบนี้หรือเปล่า?
เพราะที่ผ่านมาผมเห็นน้องมันหิ้วคนนั้น คนนี้ ไม่ว่าจะรุ่นเดียวกันหรือรุ่นพี่ไปปีนเกลียวเด็ดมาก็ตามเหอะ
หรือผมจะเป็นหนึ่งในนั้นกันนะ?
ทำไมผมรู้สึกหวิวๆ ในใจจัง หน้ามันชาๆ เกิดอะไรขึ้นกับผมเหรอครับ ผมน้อยใจน้องมันเหรอที่เห็นผมเป็นแค่คู่นอนคนหนึ่ง ที่มันไม่คิดจะจริงจังอะไรกับผม
แล้วถ้าวันหนึ่งผมเกิดไปหวั่นไหวกับมันแล้วผมจะทำอย่างไรดีครับ.........?? ผมส่ายหัวเบาๆ ไล่ความคิดเหล่านั้นออกไปให้หมด คิดไปก็เท่านั้นป่วยการเปล่า
“อืม....ตื่นแล้วเหรอครับที่รัก?”
ลืมตาได้ก็บิดก่อนเลยครับขี้เกียจน่ะ มาที่รงที่รักอะไรกัน
“อืม!”
”ตื่นนานยังครับ หืมม์?”
พูดเฉยๆ ก็ได้ ทำไมต้องเอามือมาลูบแก้มผมด้วย สายตาอีกอย่ามาใช้สายตาแบบนี้กับผมนะ มันสะเทือนอารมณ์ เชอะ หรือว่าทำแบบนี้บ่อยแล้วล่ะสิ?
“ทำแบบนี้บ่อยสิท่า.....เห็นหนีบมาไม่ซ้ำหน้าเลยแต่ละวัน!!”
โดนผมไปดอกหนึ่งรับเช้าวันใหม่ครับ
“ครับ!!”
ยอมรับหน้าตาเฉยเลยครับ เสียงหนักแน่นด้วย ไอ้บ้า!! โกหกบ้างก็ได้นะแก
“แต่นั้นเมื่อก่อนครับ ตอนนี้ผมหยุดแล้วครับ หยุดมานานแล้วด้วยพี่ก็น่าจะรู้นะครับว่าผมทำเพื่อใคร?”
ดึงผมไปกอดทำไม น่านๆ จูบหน้าผากอีก จะมาหวานอะไรแต่เช้าเดี๋ยวน้ำตาลขึ้นหรอก กอดด้วยเบาๆ หน่อยแน่นหายใจไม่ออก แค่โดนกอดกะจูบเข้าไปทำให้ผมลืมเรื่องที่คิดไปเมื่อก่อนหน้าหมดเลยครับ แต่ยังไงเสียต้องนึกห่วงสวัสดิภาพตัวเองก่อน
“ไม่ต่อแล้วนะเมื่อคืนก็หนักพอแล้วยังระบมอยู่เลยนะ!!!!!”
“แต่วันนี้หยุดนี่ครับ....อีกสักรอบไหมจะได้ชิน?.....โอ๊ย!!!!!!!!!”
คราวนี้ร้องยาวเลยครับ บิดตรงท้องให้เลยครับ ถึงจะหาไขมันไม่เจอเลยก็เล่นมันตรงหนังนี่แหละ แต่หน้าท้องมันแข็งมากเลยนะครับ มีซิกแพ็คด้วย
“ทำร้ายร่างกายผมอีกแล้ว ไม่ถนอมผมเลยนะครับ”
“จะทำเยอะกว่านี้อีกหากยังมีความคิดแบบนี้อีก”
“งั้นยอมเลยครับ ยอมเลยทั้งตัวและหัวใจ”
ยังจะมายิ้มอีก เออนะ กอดดีจังกอดอีกแล้ว
ฟอด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“หอมจังเมียใครนะ.....ห๊อมหอม แถมยังหวานน่ากินไปทั้งตัวด้วย”
“พอเลยหยุดๆ ไปอาบน้ำ”
ผมรีบไล่มันก่อนเลยครับ เป็นห่วงสวัสดิภาพตัวเอง เพราะเมื่อคืนยังระบมอยู่เลย ตกลงนี่ผมผิดใช่ไหมที่ให้มันมาดูหนังที่ห้องและมาเที่ยวเล่นที่ห้องแบบนี้ แต่จะว่าไปแล้วมันก็มาอยู่ห้องผมตลอดเลยนะเท่าที่จำได้ จนจะกลายเป็นห้องมันไปแล้วล่ะ สงสัยเดือนนี้บิลค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าห้อง และค่าสึกหรอของผมอีก ต้องไปเรียกร้องค่าเสียหายแล้วครับ.............เห้อ!!!!!!!!!!!นี่แหละหนาไอ้บัสคบเด็กสร้างบ้านจริงๆ
******************************* :กอด1:********************************
ผมคิดว่าผมเดินเกมส์รักในครั้งนี้ถูกแล้วนะครับ เพราะเวลาที่ผ่านมาพี่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะรำคาญ เบื่อหน่ายหรืออึดอัดออกมาให้ผมได้เห็นเลยแม้ผมจะทำตัวเอาแต่ได้ แอบฉวยโอกาสกับร่างกายพี่เขาตลอดเวลาก็ตาม ไงได้ละครับ ผมน่ะชอบอยู่แล้ว เวลาไหนที่ได้ใกล้ชิด กอบโกยให้หมดเอากำไรคืน
แต่ทุกคนอย่าเพิ่งคิดว่าผมจะละเลยหน้าที่เดิมที่ผมเคยทำมานะ มื้อเช้าสุดโปรดของที่รักผมยังบริการอยู่ ส่วนเรื่องการเป็นพลขับก็เหมือนเดิมครับไม่ขาดตกบกพร่องสักข้อเลย......แน่ไหมล่ะครับ ระดับเฟิร์สแล้ว ผมน่ะเข้าตามตรอกออกตามประตูอยู่นะ ถึงครั้งแรกจะแอบมาทางหมาหมุดก็เหอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
“คิดถึงที่รักจังครับ.....อยากกอด จุ๊บๆ”
ผมกดส่งข้อความไปหาที่รัก หยอดคำหวานตามแบบฉบับหลังพักเบรก
“บ้า!!!!!!!!!!!”
ส่งกลับมาแค่คำเดียวครับ เปลืองตังค์นะเนี่ย????
“คิดถึงจริงๆ ครับ มากอดทีนึง และจูบสองที”
“เย็นนี้รอที่เดิมนะครับ ผมเข้าเรียนก่อนนะครับ....จุ๊บๆๆ”
ข้อความสุดท้ายของวันที่ส่งไป ช่วงนี้ผมค่อนข้างวุ่นนิดหน่อยกับการซ้อมบาสครับ เลยกลัวว่าหากไม่มีเวลาให้พี่เขาเดี๋ยวจะหาว่าไม่เอาจริง ดังนั้นผมจึงจะรีบมารับแกไปส่งที่ห้องก่อนเสมอๆ ก่อนที่จะไปซ้อมบาสบางทีก็แอบไปสาย พี่ต้อก็ไม่ว่าครับ เหมือนจะช่วยผมด้วยเลยนะ ผมก็ยังคิดถึงพี่แกอยู่ดีครับ นั่งเรียนจนจบคาบอาจารย์เลิกคลาสผมก็ไปรอที่เดิมครับ
“หิวไหมครับ ทานอะไรไหม?”
ผมก็ถามไปงั้นแหละว่าอยากทานอะไร? มีอย่างเดียวที่ที่รักผมชอบ คือ ผัดไท ทานได้ทุกวันเลย
“อยากกินผัดไท”
เห็นไหมเชื่อสิหากซื้อหวยผมรวยไปนานแล้ว
“ครับ!!!!!!”
ว่าง่ายครับ ก็ผม สามี ที่ดีนิครับ ต้องเชื่อฟังมอสระเอียไว้ครับ
“ผัดไทกุ้งสด 2 จานครับ ....เอาผัดผักกาด แล้วก็หอยทอดด้วยครับ!”
เมนูโปรดที่รักผมทั้งนั้นที่ผมสั่งไป
“เป็นไงบ้าง?”
“อะไรครับ?”
“ก็ซ้อมบาสไง แล้วจะแข่งเมื่อไหร่ล่ะ?”
“อ่อ ก็เหนื่อยดีครับ อยากได้กำลังใจจัง”
พูดจบผมก็ทำแก้มป่งๆ ตาแป๋วๆ ใส่พี่แกด้วยครับ
“ไม่อายตัวเองก็อายคนอื่นเขาบ้างนะ!!”
“อายทำไม.....ผมอ้อนแฟนผมนิครับ?”
“พูดดีๆ นะเฟิร์ส.......ใครแฟนใคร?”
“ก็พี่ไงแฟนผม!!!!!!!”
“ไปตกลงตอนไหน?”
“ไม่รู้แหละก็ผมรักของผมง่าครับ”
“เห้อ!!!!!!!!!!”
“ถอนหายใจทำไมครับ?”
“เปล๊า!!!!!!!!”
“อยากกอดพี่จัง....ขอหอมด้วยทีนึงได้ป่ะครับ?”
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วพูดเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน
“ทะลึ่ง!!!!!!!!”
“จริง!!!!!!!”
“โน้นผัดไทมาแล้ว สั่งไปซะเยอะรีบกินเข้าไปเลย อย่ามามั่วแถวนี้......!!!!”
อะไรหว่าของชอบตัวเองนั้น ดีนะระฆังช่วยชีวิตไว้ก่อน แต่เย็นนี่อย่าหวังว่าจะรอดเย็นนี้จะนอนกอดให้ซี่โครงหักไปเลย อาทิตย์กว่าๆ แล้วมั้งครับหลังจากที่ผมเล่นบทสดไปวันนั้น เราก็ไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย ผมไม่รู้ว่าพี่เขาจะต้องการผมเหมือนที่ผมต้องการเขาหรือเปล่านะ?
“เอานมสดไหมครับ?”
ผมเอ่ยถามตอนที่เราลุกจากโต๊ะเดินกลับรถ
“ไม่แล้วเดี๋ยวอ้วน”
“อ้วนยังไงก็รักครับ กอดอุ่นดีออก!”
“ให้มันแน่เหอะ เห็นเจอย้วยๆ มาก็เผ่นกันทุกราย”
“ยกเว้นผมเหอะ รักซะขนาดนี้ จะหนีไปไหนรอด?”
“ตกลงจะกลับไหมหอน่ะ........? ถ้าจะกลับก็ช่วยสตาร์ทรถด้วย ไม่งั้นพี่จะเดินกลับเอง!!!!”
“คราฟฟฟฟฟฟ!!!!!!!!!!!!!!.....ทำไมต้องดุด้วยนะ ที่รักครับ?”
“”.....................”
นิ่งครับ นิ่ง ผมเห็นนะว่าแอบยิ้มอยู่น้อยๆ น่ารักจัง แฟนใครหว่า ไม่สิเมียใครหว่า? อยากจะกดมันซะตรงนี้เลยโอ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!หื่นครับ
ผมคิดไปเองหรือเปล่านะครับ ช่วงนี้ดูพี่แกจะไม่ค่อยขัดเขินอะไรแล้วนะครับ เวลาไปไหนมาไหนหับผม ไม่เหมือนช่วงแรกๆ ที่เกร็งๆ แข็งๆ พักหลังมานี่เริ่มเป็นกันเองมากขึ้น
เวลาผมแซวก็มีเขินตอบบ้าง อายหน้าแดงๆ ให้เห็นบ้าง ผมคอยสังเกตตลอดเลยครับ บางทีก็ค้อนผมนะ วงใหญ่เลย ควับ!!คอหมุนแทบหัก มีเคืองมีประชดด้วยนะ ไอ้อาการพวกหลังๆ นี่จะออกอาการตอนที่มีเด็กในสังกัด ตอนเมื่อก่อน ต้องย้ำนะว่าเมื่อก่อนมันเป็นอดีตไปแล้วหรอก พวกนี้ก็จะพยายามเข้ามาใกล้ หาเรื่องคุย หรือขวนผมไปนั้น นู้น นี่ ผมก็จะเจออาการพวกนี้เข้าให้เป็นชุดเลยครับ มาเป็นแพ็คเกจเลย ประชด ค้อน เคือง แรงมากๆ ก็โกรธเลยแหละครับ แถมงอนด้วยนะจะบอกให้ แต่ผมก็บอกไปแล้วว่าลด ละ เลิก ไปได้หมดแล้ว ที่ตามมาน่ะ ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้ว จะมาติดใจอะไรนักหนาตอนนี้ผมลงเอยกับคนนี้แล้วครับ
“จะดึงไปทำไมมือน่ะ ไม่เคยจับเหรอ?”
จับนิดจับหน่อยทำบ่นครับ หัดๆ เข้าไว้จะได้ชิน
“เคยครับ แต่อยากจับบ่อยๆ จับนานๆ จับไปตลอด เผื่อความรู้สึกในหัวใจของผมจะได้ส่งผ่านมันไปถึงหัวใจของพี่บ้าง?”
“ขับไปรถน่ะ.............!!!!!!!!แล้วถนัดเหรอ?”
“ถนัดครับก็ทำมาตลอดนี่ครับ จะเอาท่ายากกว่านี้ผมก็แอ๊ดว๊านซ์ให้ได้นะครับ?”
ฮิ้วๆๆๆ หื่นไหมครับ เป็นใครจะอดใจได้ล่ะครับ แล้วช่วงนี้ไม่รู้ทำไม ผมว่าพี่แกน่ารักกว่าเดิมเยอะเลย ว่าแล้วก็ต้องให้ “ซี๊ด!!!!!!!ปาก” ดังๆ ครับ................
ฟอด!!!!!!!!!!
ผมยกมือคนน่ารักขึ้นมาหอมแรงๆ ห๊อมหอมครับ คนอะไรก็ไม่รู้หอมไปทั้งตัวเลย ตัวก็นิ่มๆ น่ากอดเหลือเกิน
“เห้ย!!!!!”
ตกใจรีบดึงมือกลับใหญ่เลย
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!”
“จะจับอีกทำไม ถึงหอแล้วปล่อย!!!!!!!!”
โวยวายพอผมดึงมือมาจับอีกรอบ
“ไม่เอา อยากจับ อยากกอด อยากหอม อยากรักพี่ด้วยวันนี้!!”
“อย่ามาทะลึ่งน่ะเฟิร์ส!”
พี่แกคงรู้ความหมายของคำว่า “รัก” ในที่นี้ได้ดีชัวร์ ฮ่าๆๆ
“นะครับ ให้ผมรักพี่นะครับวันนี้?”
“จอดๆๆ.......จะลงแล้วถึงแล้ว ช่วยปล่อยมือด้วย!!”
“ครับ ดุจริงแฟนใครหว่า?”
ผมพูดยิ้มๆ พอปล่อยมือได้ ก็จ้ำใหญ่เลยครับ โน้นเดินไปโน้นแล้ว ไม่สนใจข้าวของอะไรเลยครับ อยากบอกว่ากระเป๋าพี่อยู่นี่ครับ คีย์การ์ด กุญแจห้อง อยู่ที่ผม รอก่อน!!!!!!!!!!
“รีบจังทำไมไม่รอผมด้วยล่ะครับ ก็รู้อยู่ว่าผมไม่มีแรงวิ่งตาม เหนื่อยกับซ้อมบาสมาตั้งหลายวันนะครับ”
ผมแสร้งพูดเบาๆ แบบน้อยใจ
“ให้มันจริงเหอะ เห็นคึกได้ตลอดไม่ใช่เหรอ เปิดประตูเร็วอยากอาบน้ำแล้ว”
“คราฟ อาบน้ำกัน อาบน้ำกัน....”
“กลับห้องไปเลยวันนี้งดรับแขก!!!!!!!!!”
“แต่ผมคนไทยครับถ้าเห็นแขกมาผมไล่เอง...ฮ่าๆๆๆ!!!!!!”
พูดเสร็จเดินนำโด่งมาเลยไม่สนใจหรอก
ผมเปิดประตูห้องให้คนสวยตอนนี้ยืนทำหน้าดุ เหมือนจะกัดผมอยู่ข้างๆ เข้าห้องได้ก็เก็บข้าวของอะไรให้เรียบร้อยเลยน่ารักไหมผมเนี่ย? แต่เจ้าของห้องนั่งนิ่งบนเตียงไม่สนใจผมเลยครับ น่าน้อยใจนัก
“ขอกอดทีนึงได้ไหมครับแล้วจะไม่กวนพี่อีก?”
น้อยใจจริงๆ ครับ ทำไมต้องทำเป็นไม่สนใจผมด้วยนะ ผมแค่อยากมีตัวตนในสายตาพี่บ้างเท่านั้นเอง มันไม่มากไปใช่ไหม?
“ไม่ต้องเลยเดี๋ยวก็เลยเถิดอีก!!!!!”
เสียงดังใส่ผมด้วย เห้อ!!!!!!!!!!!!!คนแค่ต้องการกำลังหรอก
“ครับ! งั้นผมกลับนะครับ ฝันดีครับ”
ผมพูดเบาๆ พูดจบก็เดินออกจากห้องเลยครับ ไม่หันไปดูหน้าด้วยว่าจะมีอาการแบบไหน เพราะเดาได้เองครับ คงไม่รู้สึกอะไรกับผมหรอก ผมเข้าใจข้อนี้ดี ถึงผมจะทำดีแค่ไหน ทำดีให้ตาย มันก็แค่เท่านั้น ตำพริกละลายแม่น้ำเปล่าๆ เหนื่อยจังครับวันนี้ เพลียๆ ด้วย
พอเจอแบบนี้ไอ้ผมที่พยายามสดใสมาตั้งแต่ตอนเย็นก็ห่อเหี่ยวได้เหมือนกันครับ ใช่ผมจะอารมณ์ดีได้ตลอดนะ แต่ผมก็ไม่ได้โกรธอะไรพี่เขาหรอกครับ ก็รู้ว่าคงเบื่อหน่าย คงรำคาญกันบ้างแหละ เพราะผมเองที่ผิดที่ผมไปวุ่นวายกับชีวิตของเขาขนาดนั้น ยุ่งได้ทุกเรื่องหรอกน่า คิดเอาเองว่าเขาคงชอบ คงรู้สึกดี แต่มันก็เป็นการคิดเข้าข้างตัวเองฝ่ายเดียวมาตลอดเวลา
ก็เพราะเหตุผลแบบนี้แหละที่ทำให้ผมมีกำลังใจทำอะไรได้อยู่ทุกวันนี้ จะเพราะอะไรล่ะนอกจากคำว่า “รัก” คำเดียว ผมล้าจริงๆ นะ อ่อนล้ามาก จะสามเดือนแล้วมั้งหรือว่ามากกว่านั้นไปแล้วด้วยซ้ำที่ผมตามจีบ ทำตัวเกะกะพี่เขามาตลอด ทำไมพี่เขาไม่รู้ถึงจิตใจ ความรู้สึกที่แท้จริงของผมบ้างนะว่ามันเป็นอย่างไร ว่าผมรักเขามากแค่ไหน
คนสวยของผมใจแข็งเหลือเกิน แกร่งเกิน ผมก็มีหัวใจนะครับ มีความรู้สึก รักไปแล้วก็อยากได้รักกลับคืนมาบ้างมันผิดมากเหรอครับ เหนื่อยเหมือนกันนะไม่ใช่จะไม่เหนื่อยไม่รู้สึกอะไร ผมเดินคอตกจนถึงห้อง เข้าห้องได้ก็โยนกระเป๋าทิ้งเลย ล้มตัวนอนลงบนเตียงไม่อยากทำอะไรมันแล้ววันนี้ หมดอารมณ์แล้วสำหรับวันนี้ เหนื่อยครับเหนื่อยมากจริงๆ ผมขอพักก่อนแล้วกันนะครับ
ตอนนี้รู้อย่างเดียวว่าเหนื่อย
มันต้องการพักเอาแรงก่อน
อย่างอื่นค่อยว่ากันใหม่ครับ..........พักก่อนนะ
ขอพักกายพักใจหน่อยแล้วกัน
จะเอาอย่างไร ทำยังไง?
ขอตื่นมาพรุ่งนี้ค่อยว่ากันนะครับ.........เห้อ!!!!!!!!!!
****************************************************************
ตอนที่ 6 หายไปพร้อมเม้นของใครบ้างช่วยมา้เ้ม้นให้ออฟใหม่ด้วยนะครับ
มาทวงเม้นที่หายครับ...........อิอิ
************************************** :กอด1:******************************
เอาตอนที่ 7 มาเสิร์ฟแล้วน้าครับ
ฝากด้วยน้าครับ........จะค้างกันไหม? คงไม่ค้างเนอะ อิอิ
มาร่วมลุ้นกันหน่อยว่าตอนหน้าจะออกมาในรูปแบบไหนนะครับ อยากให้ออกมาแบบไหนก็บอกได้นะครับ จะจัดมาให้ อิอิ
เห้อ!!!!!!!!!!!!!!!เหนื่อยจริงๆๆ ถ้าออฟเป็นเฟิร์สออฟก็เหนื่อยนะครับ คบแบบไม่มีจุดหมายปลายทาง
ไม่รู้อะไรเลย.............เหนื่อยจังทำไมเขียนออกมาทำให้เฟิร์สเหนื่อย เพลีย ได้ขนาดนี้นะ สงสารเฟิร์สจัง
ดีไม่ดีตอนหน้าอาจจะเศร้ากว่านี้หรือว่าจะกลับตาลปัตรน่ะ.........เห้อ กลุ้ม!!!!!!!!!!กว่าเฟิร์สอีก :serius2: :serius2:
***************************************************************************************
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะครับ อัพเดทแล้ว 21/06/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2031787#msg2031787 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.270 Brother I love you
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.480 ผมหลงรักชายโฉด
................................................... .........................................................................
เรื่องอื่นที่ยังไม่ได้อัพแต่ก็ลงไว้เยอะเเล้วนะครับ
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อ ผมขอนะคัรบ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11751.0 สยองรักฮาโลวีน
4.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2295.420 ดอกรักสีม่วง
5.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=27454.0 หัวใจอสูรฯ
6.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12593.390 โฉมงามหนุ่มวาย กับเจ้านายปีศาจ
-
บักเฟิร์สงอนแล้วพี่บัส
มาง้อ มาให้กำลังใจด่วนๆเลย
-
พี่บัสง้อด่วน
-
ตอนที่หกหายไปพร้อมกับเม้นเค้าด้วยนะ :sad4:
ตอนนี้...สงสารเฟิร์ส
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
หนุกๆ อยากอ่านต่อแล้ว :m3:
-
น่ารักจริงๆ :z1:
รักเค้าแล้วก็ยอมรับซะ :z1:
:call:
-
อารมณ์ท้อเกิดกับเฟิร์สแล้ว บัสมาง้อด้วย เดี๋ยวคนอ่านจะงอนบัสด้วยอีกคนนะ
-
สดเลยซะงั้น :o8: :o8:
อย่าปฎิเสธใจตัวเองเล๊ย 555
-
:z3: อัดอั้นนาน จัดเต็มเลยทีเดียว
ถนอมๆ หน่อยจิ
-
งอนไปแล้วววว
-
อ่านไปกำลังดราม่านิดๆกับรักของน้องเฟิร์ส
ป้าดดดดดดดด มาฮาแตกเอาตรงที่คนอ่านทวงเม้นนี่แหละ
เอาน่ะเฟิร์สเดี๋ยวบัสก็ใจอ่อนแล้ว
>///////////<
-
รอจ้ารอ :really2:
-
ใครงอนม่ะรุ้
รุ้แต่ว่าเฟริสต้องง้อลูกเดียว
อิอิ
ช่ายม่ะ
-
ตามมาอ่าน 2 ตอนเลย
พี่บัสใจแข็งมากเลยแต่ก็นะเพราะอดีตเคยเป็ยหนุ่มเพลย์บอยขนาดนั้นจะไม่ให้กลัวก็กระไรอยู่เน๊อะ XD
+คุณเป็ดให้ทุกตอนเลย
รออ่านตอนหน้านะคะ
-
น้องเฟิร์สน่าสงสารอีกแล้ว พี่ับัสใจร้าย!!!
-
อ่อยยยย!! เคลิ้มมมมมม ที่สวดดดดดดดดดดดดด มาติดตามด้วยคนนะคะ o13
-
เห้อ สงสารเฟริสอยากแรงเลยอ่ะ
เป็นเราาหน่อยไม่ได้เฟริสเอาใจขนาดนี้
รับรักไปนานแล้ว ห้าๆๆๆๆๆ
เฟริสเดี่ยวผมกามใจให้น้า อิอิอิ
-
น้องเฟิร์สอย่าเพิ่งท้อ สู้ๆ
-
สงสารน้องเฟิร์ส :o12: :o12: พี่บัสถ้ารักน้องก็รีบบอกน้องนะ น้องเฟิร์สเริ่มท้อแล้ว :z6:
-
เวลาสามเดือนกับการพิสูจน์ใจคน.....เฮ้อเหนื่อยยยยย!!!
สู้โว้ยยยยยย.....เฟิร์ส......
-
เฮ้อ คนแต่งขรา. อย่าเศร้าเลยค่ะ เริ่มมาออกจะน่ารัก หวานๆดีแล้ว
บางทีคนเราได้อะไรมาง่ายก็ลืมเห็นค่าเหมือนกันนะเออ
จีบแค่สามเดือน ท้อแล้วเหรอคะตัวเธอ แอบรักเค้ามาเป็นปี ตอนนั้นไม่มีความหวังกว่าอีก
มาให้กำลังใจน้องเฟริส น้องบัส
-
กำลังสนุกเรยยย รีบมาต่อนะ เฟริสสู้ๆๆ
-
:กอด1:พักบ้างก็ดีเหมือนกัน วิ่งตามมากๆคงเหนื่อยน้องชายชั้น
-
อย่ามาม่ามากนะ สองคนนี้น่ารักมาก... รีบมาต่อนะคะ รออ่านค่า :impress2:
-
^^
-
กลัวเฟิร์สท้อจัง
น้องออฟสู้ๆ !! :L2:
-
แวะมาตอบเม้นๆ หน่อยนะครับ มีคนเชียร์เฟิร์สกันใหญ่เลยเดี๋ยวออฟจะบอกเฟิร์สให้นะครับว่ากำลังใจดีเยี่ยม o13....อิอิ
automaton มาแล้วครับ 2 ตอนเลยครับ รอตอนต่อไปด้วยนะครับอย่าหนีหายไปไหนนะคัรบ
Tiamo_jamsai ขอบคุณน้าครับที่มาติดตามเป็นกำลังใจให้ออฟเสมอๆ
CarToonMiZa ขอบคุณน้าครับที่เเวะมาเม้นๆ ให้คับ ที่เฟิร์สหื่นเพราะออฟหื่นครับ อิอิ คนเขียนหื่นกว่าไงครับ...............??
Salome ขอบคุณน้าครับที่มาติดตาม เดี๋ยวบอกเฟิร์สให้นะครับ ว่ามีกำลังใจมาเสิร์ฟๆ....ของมีค่าทุกอย่างต้องได้มายากเย็นใช่ไหมครับ
moredee ก็คนมันใจอ่อนนะครับ เลยอ่อนใจ อิอิ หรือว่ามันติดใจกันแน่หนอ?????.....ให้น้องพักบ้างเนอะครับ
SoN ขอบคุณน้าครับที่แวะมาติดตามและให้กำลังใจน้าครับ รอตอนต่อไปด้วยนะครับ
beery25 ไม่หลวมฟรีน้าครับ.................หลวมแล้วต้องได้ๆๆๆๆ อิอิ
¡ииσcэиτ เนอะๆๆๆ เป็นแฟนมันเหอะ สงสารเฟิร์สๆๆ เนอะครับ
-west- งานนี้น้องเฟิร์สเหนื่อยๆ จริงไรจริง บัสต้องง้อเนอะๆๆ ตามมาง้อเลยเดี๋ยวนี้
gupalz ง้องานนี้ต้องเอาตัวเข้าแลกหรือเปล่า มันถึงจะเวิร์ค
NewYearzz ช่ายครับ มันหายไปพร้อมกันหมดเลยครับ ขอบคุณที่มาเม้นให้ใหม่นะครับ
jubujubu ขอบคุณครับ รอติดตามด้วยน้าครับ อย่าเพิ่งหนีออฟไปไนหนา้คัรบ
tawan อิอิ ผู้ร้ายปากแข็งทั้งรักและติดใจไงครับ แต่วางฟอร์มเยอะๆๆๆ หรือเปล่า?
donutnoi งอนบัสเลยๆๆๆๆ อิอิ งั้นตอนหน้าเอาบัสมาง้อน้องดีกว่าเนอะคัรบ
•♀NoM!_KunG♀• ช่ายครับ "สด" ถูกใจไหมครับ อิอิ
kisskiss ก็เฟิร์สมันหื่น แล้วบัสก็น่ากินซะ!!!!!!!!!!!!!!
Mickey Mouse งอนไปแล้ว........บัสมาง้อเลยเนอะะะะะะะ
tong_pub 555+ ก็เม้นมันหายง่าครับ มาทวงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z13: :z13:
mild-dy รอน้าครับ ยอ่าเพิ่งไปไหน มาอยู่รอเป็นกำลังให้ออฟก่อนนะคัรบ
entirom เอออ..............เฟิร์สงอนนี่น่าครับ ต้องบัสสิมาง้อ หรือให้เฟิร์สงอนเองหายเองดีน้า
Kanda Moe โค้งงามๆๆๆ ให้กับเป็ดน้อยหนึ่งตัวครับ เพลย์บอยก็เพราะประชดรักเนอะ รักเค้าไม่ยอมบอกเล่นออกทางสรรพคุณแทนเลยหวาดกลัวนิดหน่อย(นิดเดียวจริงๆ)
seaz เดี๋ยวออฟส่งบัสใส่กระสอบไปให้ช่วยซ้อม :beat:มันให้ทีนะ โทษฐานทำร้ายพระเอกของเราเนอะ
maykiz เคลิ้มเลยเหรอครับ อิอิ ขอบคุณน้าครับ
a-o-pai ไม่ได้ครับเฟิร์สรักเดียวใจเดียวน้า(ของบัสแย่งมะด้าย) จะดามให้มาดามให้ออฟนี่หาครับคนดามใจอยู่ :L3: :L3: :L3:....ฮิ้วๆๆๆ :impress2: :impress2:.....................
Nus@nT@R@ สู้ๆๆๆๆๆ สู้โว้ยยยยยยยยยยยย :fire: :fire: :fire:
sumonta บัสอาจกำลังลังเลอยู่มั้งครับ???????????
Nankoong 3 เดือนไม่ไวไปเนอะที่จะให้บัสมอบใจให้เฟิร์ส ช่ายป่ะครับ
TeuyHom ขอบคุณครับเดี๋ยวออฟรีบปั่นๆๆๆ ก่อนนะครับ
mamewism ไม่มากครับ แค่เฟิร์สเหนื่อยนิดหน่อยเดี๋ยวกลับมาสู้ต่อนะครับ ไม่มาม่านะ
snooppy ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ เฟิร์สไม่ท้อแล้วล่ะกำลังใจเยอะขนาดนี้ สู้อยู่เเล้วครับ
************************************* :กอด1:******************************
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณเม้นทุกเม้น ขอบคุณกำลังใจที่ส่งมานะครับ................รักนี้ต้องสู้ใช่ไหมครับ สัญญาลูกผู้ชาย สัญญาไว้เเล้วว่า "รัก" เค้า แล้วจะ "สู้" ก็ต้องสู้ใช่ไหม เฟิร์สให้พักเหนื่อยเนอะครับ.................
ตอนนี้ตอนที่ 8 กำลังไปได้ครึ่งทางแล้วครับ เดี๋ยวเอาสปอยมาฝากอีกทีนะครับ
ขอตัวไปปั่นทั้งงานทั้งนิยายก่อนนะครับ........วันนี้งานาเข้าครับ :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เฟริสน่าสงสารอ่ะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อย่าเพิ่งท้อนะเฟริส์ เดียวบัสก็เห็นใจเองน่า ต้องสู้ๆต่อไปนะ
-
เสร็จลูกอ้อนเด็กอีกจนได้ :oo1: 555 :z13: :z13: :z13:
-
ชอบมากๆครับ เรื่องสนุกดีครับ
-
สงสารเฟิร์สอ่ะ อย่าพึ่งท้อน่ะเฟิร์ส สู้!
พี่บัสเห็นใจน้องหน่อยยน่ะ
-
อย่าให้เหมือนกะครั้งก่อนนะ
ชีวิตคนเรามันสั้นจะทำอะไร
จะบอกอะไรทำได้ทำเลยตรงๆไปเลย
เอาใจช่วยให้บัทตอบรักไวๆ
ปล.จำเอาไว้นะ..ซ่ำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ติดเองอิอิ
-
:o12:
พั้บัสใจแข็งจัง
แต่เฟิร์สก็น่ารัก
:mc4:
-
สงสารเฟิร์ส :sad11: :sad11: :sad11:
-
นายบัส ห้ามท้อนะ สู้ๆ ..
มาหาพี่มา เดี๋ยวให้กำลังใจ .. :กอด1:
-
ต่างฝ่ายต่างคิดมาก
ไม่รู้เมื่อใจจะเข้าใจกันซักทีนะ
-
สงสารเฟิร์ส
พี่บัสรีบมาง้อเลยนะๆ
-
เฟริสงอนแล้ววววววว
แต่อย่าพึ่งท้อนะะะะ
สู้ๆ
-
จะเอาตอน 8 มาเร็วๆนะ
-
สู้ๆเว้ยยยยย
เฟิร์ท เป็นกำลังใจให้เว้ยยยย
น้องบัสน่ารักน่ากินขนาดนี้
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”....เรื่องสั้น...
ตอนที่ 8 (24/06/55) P.8((สปอยๆ))
วันนี้เอาสปอยๆๆๆ นิดๆ มาปล่อยก่อนนะครับ ฉบับเต็มเดี๋ยวตามมานะครับ...... :z10: :z10: :z10:
*************************************
บัส Part........
สองเดือนแล้วครับกว่าๆ ด้วยซ้ำ ที่ผมมีน้องมันคอยตามติดแบบนี้ แรกๆ ก็รำคาญนะครับ ไหนบอกจะเป็นแค่พี่น้องกันไงแล้วจะมาเอาอะไรกับผมล่ะ? ตัวเองก็แค่เหงาๆ ผมก็แค่เหงาๆ คนเหงาสองคนมาบรรจบกันก็จบกันแค่นั้นน่าจะดีกว่าไม่ใช่เหรอ แล้วน้องมันต้องการอะไรจากผม ถึงได้ประกาศตัวออกมาว่าชอบผม และแสดงอาการตามจีบผมถึงขนาดนี้ อยากเห็นผมเป็นอะไรเหรอ? เห็นผมเป็นแค่ตัวตลกเหรอ? หรือเป็นแค่คนแก้ขัดคลายเหงาเบาความกำหนัดเท่านั้นเอง? ไม่คิดจะจริงจังกับผมตั้งแต่แรกอยู่แล้วนิครับ
ผมน่ะรักใครรักจริงนะครับ ไม่อยากจะเผลอใจ ไม่อยากจะเสียใจเหมือนครั้งก่อนอีกแล้วครับ ผมอยากบอกน้องมันเหลือเกินว่าหากจะแค่ขำๆ จีบเล่นๆ ก็ช่วยหยุดทีเถอะ เพราะผมเองก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะทนกับความดีที่มันคอยทำให้ได้นานแค่ไหน เกราะกำบังที่ผมสร้างขึ้นนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ คนที่ดูภายนอกแสนจะเข้มแข็ง แข็งแกร่งอย่างผมนั้น ที่จริงข้างในแสนจะเปราะบางและว้าเหว่เพียงใด
หากวันใดวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอรักน้องมันขึ้นมาจริงๆ วันที่ผมไม่สามารถห้ามหัวใจตัวเองได้แล้วมอบใจดวงนี้ไปให้มันแล้วเกิดมันชิ่งหนีผมไป ทิ้งผมให้โดดเดี่ยวเดียวดายอีกจะทำไงล่ะ ก็มีแต่ผมเท่านั้นที่เสียใจ แล้วเราจะมองหน้ากันยังไง จะเข้าหน้ากันไม่ติดอีก ถ้าเพียงแค่คิดว่าจะไม่ได้คุยจะไม่ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของน้องมันอีกผมก็ไม่อยากนึกภาพแล้ว ผมคิดเยอะนะคิดมากด้วย
“กลับมาเดี๋ยวนี้นะไอ้เฟิร์ส มาทำให้ฉันรู้สึกผิดแล้วจากไปแบบนี้ได้อย่างไรกัน........ไอ้เด็กบ้า!!!!!” ผมประท้วงขึ้นในใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะน้องมันไปแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว ผมต้องนอนคนเดียวใช่ไหมคืนนี้ กอดหมอนข้างนอนเหรอ?
**************************************************
เฟิร์ส Part.............
“คิดถึงจัง....อยากกอดมาก คิดถึงผมไหม ผมขอโทษนะครับ?” ผมพิมพ์ๆ ลบๆ ข้อความแบบนี้มาเกือบจะ 3 ชั่วโมงแล้วนะครับ จะส่งไปก็กลัวว่าพี่เขาจะรำคาญ ก็เพิ่งจะห่างกันมาเมื่อตะกี้นี่เองจะมาคิดถึงอะไร? ผมนึกคำตอบได้เลยครับ ผมนอนไม่หลับเลย ผมอยากกอดพี่จัง จริงๆ วันนี้ผมแค่อยากนอนกอดคนที่ผมรักเท่านั้นเอง ผมไม่มีแรงรังแกพี่เขาหรอกครับ เหนื่อยนะแต่ทำไมจนดึกป่านนี้แล้วผมยังไม่ง่วงอีก ปิดตาไปหลายทีแล้วก็ไม่ยอมหลับเลย มองนาฬิกาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว
“ผมรักพี่นะครับ” คำนี้ผมบอกพี่เขาทุกวัน ทุกครั้งที่ใกล้กัน ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันสองคนหรือท่ามกลางคนหมู่มากผมก็บอก ก็ผมรักจริงๆ ผมไม่อายใครหรอกใครจะมองอย่างไรผมไม่สนใจและไม่แคร์ด้วย เพราะคนที่ผมสนใจ คนที่ผมแคร์ก็มีแต่พี่เขาเท่านั้น ผมอยากให้เขาได้ยินบ่อยๆ ได้ยินทุกวัน แล้วพี่แกจะรู้สึกอย่างไรบ้างนะ? จะรู้ไหมว่าผมพูดทุกคำมันมาจากใจ หรือพี่เขาจะเข้าใจว่ามันเป็นแค่คำพูดพล่อยๆ ของคนคนนึง ที่พร่ำเพรื่อได้อีกของคนเจ้าชู้ประตูดินอย่างผม ที่ลอยผ่านลม ผ่านฝนไปเท่านั้น...........ผมรักพี่จริงๆ นะครับ พี่จะรู้บ้างไหม?
************************************** :กอด1: :กอด1:**********************************
ฉบับเต็มกำลังเดินทางมานะครับแบบว่ารีบสุดๆๆๆๆๆ.............
ขอบคุณทุกคน ทุกกำลังใจที่แวะเข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ :pig4: :pig4: :pig4:
อย่าเพิ่งหนีหายไปไหนนะครับ
อย่าลืมเม้นเป็นกำลังใจออฟด้วยนะครับ
-
มารออ่านนนนน นนนนนนนนนนน
-
โฮกกกก
มารอตอนเต็ม
-
พรึบ!!
ปูเสื่อรอ นอนแทะข้าวโพดเล่นๆ
ลมพัดเย็นๆ อุ๊ย..สบายยยย
-
มารอค่ะ :กอด1:
-
เย็นนี้จะมาไหมหว่า?? -..-
-
มาเชียร์ออฟ เอ้ย! ไม่ใช่ มาเชียร์เฟริสอีกแรงนะ
บัสอย่าบิดกั้นตัวเองเลย
อย่ากลัว โย่ โ่ย่ โย่
:fire: :fire: :fire:
-
รออ่านตอนเต็มนะค้า
เป็นกำลังใจให้คะ >____<
-
รอตอนจัดเต็ม
-
:monkeysad:สปอยด์แบบโหยหากันทั้งคู่เลยนะเนี่ย
เก็บมาฝาก>>"เกรากำบัง"ที่ผมสร้างขึ้นนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ คนที่ดูภายนอกแสนจะเข้มแข็ง แข็งแกร่งอย่างผมนั้น ที่จริงข้างในแสนจะเปราะบางและ"หว้าเหว่"เพียงใด
หากวันใดวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอรักน้องมันขึ้นมาจริงๆ วันที่ผมไม่สามารถห้ามหัวใจตัวเองได้แล้วมอบใจดวงนี้ไปให้มันแล้วเกิดมันชิ้งหนีผมไป
-
รอๆ
-
แล้วน้องมันต้องการอะไรจากผม ถึงได้ประกาศตัวออกมาว่าชอบผม และแสดงอาการตามจีบผมถึงขนาดนี้ อยากเห็นผมเป็นอะไรเหรอ? เห็นผมเป็นแค่ตัวตลกเหรอ? หรือเป็นแค่คนแก้ขัดคลายเหงาเบาความกำหนัดเท่านั้นเอง? ไม่คิดจะจริงจังกับผมตั้งแต่แรกอยู่แล้วนิครับ
บัสแรงอ่ะ ดูคิดเข้าดิ เค้าก็รักขนาดนั้น :เฮ้อ:
แต่ก็เข้าใจนะ คนมีแผลอ่านะ
สู้ต่อไปนะเฟิร์ส ถ้าบัสไม่เอานิวยังว่าง :laugh:
มาเร็วๆนะครับออฟ
รอฉบับเต็มครับ :L2:
-
:monkeysad:สปอยด์แบบโหยหากันทั้งคู่เลยนะเนี่ย
เก็บมาฝาก>>"เกรากำบัง"ที่ผมสร้างขึ้นนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ คนที่ดูภายนอกแสนจะเข้มแข็ง แข็งแกร่งอย่างผมนั้น ที่จริงข้างในแสนจะเปราะบางและ"หว้าเหว่"เพียงใด
หากวันใดวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอรักน้องมันขึ้นมาจริงๆ วันที่ผมไม่สามารถห้ามหัวใจตัวเองได้แล้วมอบใจดวงนี้ไปให้มันแล้วเกิดมันชิ้งหนีผมไป
ขอบคุณครับ ออฟแก้ให้แล้วรีบไปหน่อยและตกภาษาไทยครับ อิอิ ยอมรับโดยสดุดี ไม่มีข้อโต้เถียง :impress2: :impress2:
-
รีบมาต่อนะๆๆ
:call:
-
รอนะคะ
-
ต่างก็โหยหากันและกัน
แล้วมันเกิดไรขึ้นอ่ะ ทำไมต้องแยกกันด้วย
แอบดีใจที่บัสก็เริ่มเปิดใจให้น้องมามั้งแล้ว
รอ รอ รอ นะคะ :กอด1:
-
เต๋ออยากเจอคนที่รักเราจิงๆแบบนี้มั่งจังเรยยอ่ะ อิอิ
-
แวะมาทักทายกันตอนเช้าตรู่ เดี๋ยวจะเอาตอนเต็มมาให้นะครับ ขอทักทายกันก่อนนะครับ....."สวัสดีครับกับเช้าวันจันทร์"
¡ииσcэиτ ครับมารอนะเดี๋ยวตอนสายๆๆ ออฟจะเอาตอนเต็มมาให้อ่านครับ
tong_pub จนข้าวโพดหมดก็ยังไม่มา อิอิ
donutnoi เดี๋ยวตอนสายๆๆ เจอกันนะคัรบบบบบบบบ
HETATaughT เย็นไม่ทันครับ มาเช้าเลยเเล้วกันนะครับ
a-o-pai ง่าๆๆๆๆๆๆๆ อยากเชียร์ออฟก็บอกมาตรงๆ นะครับ อย่าอายไปเลย ชอบๆๆๆๆๆๆ อิอิ :impress2::impress2:
Kanda Moe ขอบคุณนะคัรบที่ติดตามทุกตอนและให้กำลังใจมาตลอดครับ
jimmyFG จัดเต็ม จัดหนัก เอาไปเลยเนอะๆๆๆ
moredee ขอบคุณนะคัรบที่มาติดตามและคอยบอกกล่าวเสมอมาครับ :pig4:
gupalz วันนี้เจอกันแน่ไม่ให้รอเก้อ
NewYearzz ไม่ได้นะครับ เฟิร์สคนนี้รักบัสคนเดียวห้ามแย่ง อิอิ
tawan เดี๊ยวได้เจอกันเป็นแน่แท้คัรบ อิอิ
-west- คราฟฟฟฟฟฟฟ มารอรอรอรอ ขอบคุณน้าครับ
kisskiss แค่อิเฟิร์สมันแอบนอยนิดหน่อย อิอิอิ ออฟอยากให้บัสรู้ใจตัวเองบ้างง่าครับเลยออกมาแบบนี้ครับ
TeuyHom อิอิ อยากเจอเหรอครับ มานี่มาเดี๋ยวออฟรักให้ อิอิ :-[
-
:z13:
จิ้มคนเขียนแรววิ่งไปอ่านนนน
ขอบคุณค่า
-
:z13:
จิ้มคนเขียนแรววิ่งไปอ่านนนน
ขอบคุณค่า
ขอแก้ก่อนนะครับ ขอโทษทีครับลบไปก่อน
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 8
(25/06/55) P.9 ฉบับเต็ม
:oo1: :oo1: :oo1:
อึ้งดิครับ ไอ้บัสอึ้งจริงๆ ครับ ขออึ้งก่อนนะครับ กับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ผมไม่คิดว่าน้องมันจะว่าง่ายขนาดนี้ครับ ทุกทีเห็นอ้อนตลอด จะด่า จะว่าอะไรยังไงก็ยังยิ้มได้ ทนได้ตลอดเลย ถึงผมไม่ยอมมันจะบังคับขู่เข็ญผมจนได้ แต่วันนี้น้องมันยอมโดยง่ายดาย ไม่อ้อนต่อ ไม่ขออะไรเลยยอมแบบง่ายๆ
แต่แววตาเมื่อกี้ สายตาเมื่อกี้ น้ำเสียงเมื่อกี้ อาการที่ผมเห็นทั้งหมดถึงมันจะแค่ครู่เดียวที่ผมได้เห็นอาการเหล่านั้นที่น้องแสดงออกมา ผมเดาว่าคงกลั้นไว้แล้วถึงแสดงออกมาแบบกั๊กๆ อยู่นะ คงไม่อยากให้ผมเห็นอาการเหล่านั้นแน่นอน
ผมรู้สึกผิดยังไงไม่รู้ครับ ตอนนี้ตัวมันเบาๆ ลอยๆ หวิวๆ จัง ร้อนวูบวาบสลับกันเย็นๆ ไปมา เกิดอะไรขึ้นกับผมงั้นเหรอครับ
สองเดือนแล้วครับกว่าๆ ด้วยซ้ำ ที่ผมมีน้องมันคอยตามติดแบบนี้ แรกๆ ก็รำคาญนะครับ ไหนบอกจะเป็นแค่พี่น้องกันไงแล้วจะมาเอาอะไรกับผมล่ะ? ตัวเองก็แค่เหงาๆ ผมก็แค่เหงาๆ คนเหงาสองคนมาบรรจบกันก็จบกันแค่นั้นน่าจะดีกว่าไม่ใช่เหรอ แล้วน้องมันต้องการอะไรจากผม ถึงได้ประกาศตัวออกมาว่าชอบผม และแสดงอาการตามจีบผมถึงขนาดนี้ อยากเห็นผมเป็นอะไรเหรอ? เห็นผมเป็นแค่ตัวตลกเหรอ? หรือเป็นแค่คนแก้ขัดคลายเหงาเบาความกำหนัดเท่านั้นเอง? ไม่คิดจะจริงจังกับผมตั้งแต่แรกอยู่แล้วนิครับ
ผมน่ะรักใครรักจริงนะครับ ไม่อยากจะเผลอใจ ไม่อยากจะเสียใจเหมือนครั้งก่อนอีกแล้วครับ ผมอยากบอกน้องมันเหลือเกินว่าหากจะแค่ขำๆ จีบเล่นๆ ก็ช่วยหยุดทีเถอะ เพราะผมเองก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะทนกับความดีที่มันคอยทำให้ได้นานแค่ไหน เกราะกำบังที่ผมสร้างขึ้นนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ คนที่ดูภายนอกแสนจะเข้มแข็ง แข็งแกร่งอย่างผมนั้น ที่จริงข้างในแสนจะเปราะบางและว้าเหว่เพียงใด
หากวันใดวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอรักน้องมันขึ้นมาจริงๆ วันที่ผมไม่สามารถห้ามหัวใจตัวเองได้แล้วมอบใจดวงนี้ไปให้มันแล้วเกิดมันชิ่งหนีผมไป ทิ้งผมให้โดดเดี่ยวเดียวดายอีกจะทำไงล่ะ ก็มีแต่ผมเท่านั้นที่เสียใจ แล้วเราจะมองหน้ากันยังไง จะเข้าหน้ากันไม่ติดอีก ถ้าเพียงแค่คิดว่าจะไม่ได้คุยจะไม่ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของน้องมันอีกผมก็ไม่อยากนึกภาพแล้ว ผมคิดเยอะนะคิดมากด้วย
น้องมันก็เพิ่งจะปีหนึ่งเอง ยังคงสนุกสนานได้อีกเยอะกับเพื่อน กับกิจกรรมกับงานต่างๆ และอีกอย่างกับคนรอบข้างที่จะเข้าหามันก็มีอีกเยอะ น้องมันก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกในสิ่งที่ดีที่สุดใช่ไหม หากผมไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับมันล่ะจะให้ผมทำไง ผมคงรับกับสถานะแบบั้นไม่ได้หรอก แล้วน้องมันก็ใช่ว่าขี้ริ้วขี้เหร่เสียที่ไหน ไปที่ไหนก็มีแต่คนมอง ทั้งยังเป็นที่หมายปองของทุกคน แล้วจะมาทนอยู่กับคนอย่างผมได้เหรอ คนที่ไม่มีอะไรเลย หวานไม่ค่อยเป็น ทำได้แต่เย็นชา บอกได้แค่รอก่อน เพราะแค่รอก่อนก็ทำให้ผมเสียใจเสียคนรักไปแล้วรอบหนึ่งแล้ว
ผมนั่งใช้ความคิดหาเหตุผลมาลบล้างกันเพียงใดสุดท้ายก็เหลือเพียงความรู้สึกผิดที่มีต่อคนคนนึงที่แสนจะดีกับผม ไม่ต่างไปจากคนในครอบครัวเลย ผมไม่รู้จะทำอย่างไรสู้ให้มันเข้ามาใกล้ๆ จับนั้น ขอนี่ คลอเคลียผมไปเรื่อย ดื้อกับผมยังจะดีซะกว่า ไม่ใช่ดินหนีไปแล้วทิ้งให้ผมต้องเป็นแบบนี้
“กลับมาเดี๋ยวนี้นะไอ้เฟิร์ส มาทำให้ฉันรู้สึกผิดแล้วจากไปแบบนี้ได้อย่างไรกัน........ไอ้เด็กบ้า!!!!!” ผมประท้วงขึ้นในใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะน้องมันไปแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว ผมต้องนอนคนเดียวใช่ไหมคืนนี้ กอดหมอนข้างนอนเหรอ?
ยอมรับโดยสดุดีไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ให้จำเลยอย่างผมพ้นผิดได้เลยครับว่า ผมรู้สึกดีมากๆ กับการกระทำทุกสิ่ง ทุกอย่างที่น้องมันแสดงออกและทำกับผม ผมยอมรับแบบหน้าไม่อายเลยด้วยว่าแม้กระทั่งตอนที่เรามีอะไรกันถึงแม้ผมจะไม่สมยอม ขัดขืนบ้าง(ก็แค่เริ่มๆ เท่านั้นแหละนอกนั้นก็เคลิ้มหรอก)
ผมรู้สึกดีนะ ดีมากๆ ด้วย ไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย อ่อนโยน รุนแรง หนักหน่วง อ่อนหวานในคราวเดียวกัน....ยอมรับว่าการที่ถูกสัมผัสจากคนคนนี้มันทำให้รู้สึกดี มีชีวิตชีวาเพิ่มขึ้น ทำให้รู้สึกว่ามีความสำคัญกับใครสักคน ผมสามารถมีตัวตนในสายตาใครสักคน.....ตอนนี้ผมกำลังสับสน กำลังเหงา กำลังเหว่หว้า กำลังต้องการน้องมันเหรอ?
ทำไมผมรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปนะ ผมยังคงจมอยู่กับความคิดของตัวเองอยู่นานพอสมควร จึงได้ลุกไปอาบน้ำ กระจกในห้องน้ำผมนิ่งจ้องตัวเอง ปากนี้มันก็เคยจูบแล้ว ไม่สิทั้งตัวผมผ่านมันมาหมดแล้ว แม้กระทั้งตรงจุดนั้นก็โดนมาแล้ว และตอนนี้ร่างกายของผมเป็นของน้องมันหมดแล้ว มันจะรู้สึกยังไงบ้างนะแล้วเวลามันสัมผัสผม ผมอยากจะถามมันจัง ที่มันบอกตลอดเวลาว่ารักผม มันรักผมจริงไหม? มันต้องการผมจริงไหม? หรือมันแค่เล่นๆ กับผม อยากแกล้ง อยากเอาชนะ หรืออะไรก็ตาม ผมอยากรู้จริงๆ แต่ผมก็ไม่เคยกล้าถามมันเลยสักครั้ง เพราะผมหวาดกลัวกับคำตอบที่จะได้รับ แล้วผมคาดหวังว่าจะได้ยินอะไรจากปากนั้นล่ะ ผมหวังอะไรไว้เหรอ? ผมอยากได้ยินอะไรเหรอ? แล้วทำไมผมต้องกลัวด้วย?
เนิ่นนานทีเดียวกับการใช้เวลาและความคิดในห้องน้ำครั้งนี้ กว่าจะออกมาได้ สมองผมยังคงวนเวียนคิดแต่เรื่องของคนคนเดิมที่อยู่กับผมตั้งแต่เย็น จนตอนนี้ไม่อยู่ให้เห็นตัวเป็นๆ ก็ยังคงเกาะแน่นในหัวสมอง ในห้วงความคิดของผมอยู่เลย
น้องมันจะนอนหรือยังนะ มันจะนอนหลับไหม? มันจะมีอาการเดียวกับผมไหม? หรือมันจะนอนไปแล้ว จะกวนมันไหมหากผมจะทำตามความคิดตอนนี้ที่ผมอยากทำและที่ผมคิดได้ สุดท้ายก็ได้เพียงว่าไม่ดีกว่าน้องมันคงนอนไปแล้ว เห็นบ่นเหนื่อย ผมจึงพยายามข่มตานอน บังคับตัวเองให้หลับไปวะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ให้ผ่านวันนี้ไปก่อนถ้ามันรักผมจริงๆ อย่างที่มันเคยบอกผมตลอดเวลา มันคงจะไม่โกรธผมข้ามคืนหรอกจริงไหม?
เกือบชั่วโมงแล้วครับนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงจนยู่ยี่หมดแล้วที่นอนผม ทำไมเตียงวันนี้มันแข็งๆ จัง กว้างๆ ยังไงชอบกลด้วย ทุกทีก็นอนได้สบายนิไม่เห็นจะเป็นไรเลย หรือว่าผมจะไม่สบาย?
“ลูกแกะตัวที่ 1 ลูกแกะตัวที่ 2..................................”
“ลูกแกะตัวที่ 99 ลูกแกะตัวที่ 100........................................”
“ลูกแกะตัวที่ 250 ลูกแกะตัวที่ 251........................................” ครึ่งห้าร้อยตัวแล้วครับแกะน้อย จนเต็มห้องไปหมดแล้วตอนนี้ ผมยังไม่หลับเลย นอนไม่หลับ เอาไงเนี่ยครับ ช่วยผมคิดทีช่วยบัสคิดหน่อยครับ หัวจะระเบิดอยู่แล้ว!!!!!!!!!!!!! ทำไงดีครับ????????? แล้วไอ้เด็กบ้านี่โผล่มาได้ไงผมนับแกะอยู่นะทำไมหน้าไอ้บ้าหน้ามึนนี่มาแทนที่ได้ล่ะเนี่ย??????????โอ้ยๆๆๆๆๆ............................
************************************************* :กอด1:*********************************
มีต่อนะครับยังไม่จบๆๆๆ
-
“คิดถึงจัง....อยากกอดมาก คิดถึงผมไหม ผมขอโทษนะครับ?” ผมพิมพ์ๆ ลบๆ ข้อความแบบนี้มาเกือบจะ 3 ชั่วโมงแล้วนะครับ จะส่งไปก็กลัวว่าพี่เขาจะรำคาญ ก็เพิ่งจะห่างกันมาเมื่อตะกี้นี่เองจะมาคิดถึงอะไร? ผมนึกคำตอบได้เลยครับ ผมนอนไม่หลับเลย ผมอยากกอดพี่จัง จริงๆ วันนี้ผมแค่อยากนอนกอดคนที่ผมรักเท่านั้นเอง ผมไม่มีแรงรังแกพี่เขาหรอกครับ เหนื่อยนะแต่ทำไมจนดึกป่านนี้แล้วผมยังไม่ง่วงอีก ปิดตาไปหลายทีแล้วก็ไม่ยอมหลับเลย มองนาฬิกาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว
“ผมรักพี่นะครับ” คำนี้ผมบอกพี่เขาทุกวัน ทุกครั้งที่ใกล้กัน ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันสองคนหรือท่ามกลางคนหมู่มากผมก็บอก ก็ผมรักจริงๆ ผมไม่อายใครหรอกใครจะมองอย่างไรผมไม่สนใจและไม่แคร์ด้วย เพราะคนที่ผมสนใจ คนที่ผมแคร์ก็มีแต่พี่เขาเท่านั้น ผมอยากให้เขาได้ยินบ่อยๆ ได้ยินทุกวัน แล้วพี่แกจะรู้สึกอย่างไรบ้างนะ? จะรู้ไหมว่าผมพูดทุกคำมันมาจากใจ หรือพี่เขาจะเข้าใจว่ามันเป็นแค่คำพูดพล่อยๆ ของคนคนนึง ที่พร่ำเพรื่อได้อีกของคนเจ้าชู้ประตูดินอย่างผม ที่ลอยผ่านลม ผ่านฝนไปเท่านั้น...........ผมรักพี่จริงๆ นะครับ พี่จะรู้บ้างไหม?
“เห้อ!!!!!!!!!!” ครั้งที่ร้อยแล้วมั้งครับ ในคืนนี้ที่ผมนั่งถอนนอนถอนหายใจอยู่ เขาบอกว่าหากถอนหายใจหนึ่งครั้ง ชีวิตจะสั้นลงไป 10 ปี ผมว่าอีกไม่กี่นาทีผมคงต้องตายแล้วล่ะครับ ช่วยเรียกกู้ชีพพี่ป่อเต็งตึ๊งมารับศพผมด้วยแล้วกันครับ.....ผมไม่อยากขึ้นอืดตายอย่างโดดเดี่ยวในห้องนี้
ผมเด้งตัวลุกขึ้นนั่งจะโทรลงไปหาดีไหม? หรือว่าจะลงไปหาเลยดีไหม? หรือพี่เขาจะนอนไปแล้ว? หรือจะอะไรยังไงดีเนี่ย?????????โอ๊ยๆๆๆๆคิดไม่ตกครับ คิดไม่ออกจริงๆ ว่าผมควรจะทำยังไงดี ที่จะให้พี่เขาพอใจ ให้พี่เขายอมรับผมสักที แล้วไหนผมบอกว่าเหนื่อยไง? อยากพักไม่ใช่เหรอ? แล้วผมทำอะไรอยู่ตอนนี้?
“กริ๊งๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” นั่นล่ะครับ ผมจึงได้สติเพราเสียงโทรศัพท์ห้องที่ดังขึ้น ใครกันนะโทรมาเอาป่านนี้
“คราฟเฟิร์สครับ” ใครมาฟังเสียงผมตอนนี้จะรู้ได้เลยว่าวิญญาณใกล้ออกจากร่างแล้วครับ
“....................” เงียบครับ
“โหลๆๆๆๆๆ!!!!!”
“นอนยัง?!!!!” เสีงยคุ้นๆ นะครับ
“ยังครับ”
“อืม......!!!!!” ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้าวซะงั้น วางสายไปแล้วครับ แต่เสียงคุ้นๆ นะครับ เฮ้ย!!!!นั่นเสียงที่รักผมนี่ครับ โทรมาหาผม โทรมาทำไม? ทำไมยังไม่นอนอีก?มีอะไรเหรอ? ผมจะลงไปหาดีไหม? ผมคิดได้ต่างๆ นานาเลยครับ แต่ความคิดน้อยใจก็แล่นแว๊บเข้ามา “เขาอาจจะโทรมาบอกว่ารำคาญแกก็ได้นะ” อารามดีอกดีใจฝ่อลงแทบทันที
“ก๊อกๆๆๆๆ!!!!!!!!!” ใครมาเคาะห้องตอนดึกอีกนะ เฟิร์สกำลัง Sad อีกแล้วครับ คราวนี้ Sad กว่าครั้งไหนๆ เลยนะครับ ฮือๆๆ อยากร้องไห้จัง
“ก๊อกๆๆๆๆ!!!!!!!!!” ยังไม่หยุดอีก
“ก๊อกๆๆๆๆ!!!!!!!!!” จำเป็นต้องลุกไปเปิดโดยปริยายครับเพราะคนข้างน้องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย
“ทำไมช้าจังยืนเคาะตั้งนานแล้วนะ......!!!!” โดนเลยครับใส่มาก่อนเลยทั้งที่ยังไม่ทันเห็นหน้ากันด้วยซ้ำ
“คะ.....คะ...ครับ!!!!!!!!!!!!” ตกใจดิครับ อึ้งด้วย
“ขอนอนด้วยสินอนคนเดียวไม่ได้กลัวผี!!!!” อึ้งรอบสองและอึ้งๆๆๆๆๆๆ
“คะ....ครับ!”
“ครับก็หลบสิ...หรือจะให้นอนหน้าห้อง?” เสียงใสเชียว
“ครับ.....เอ้ยไม่ใช่!!!!” ผมโน้มตัวไปจับมือคนน่ารักที่ยืนตาใสอยู่หน้า น่ารักจัง อิอิ ดูสิท่าหอบหมอนข้างมาด้วย อยากจะมานอนกะเขายังจะเอาหมอนข้างมาอีก รู้ทั้งรู้เนอะ? ผมเผลอยิ้มน้อยๆ มาให้ถึงที่อีกแล้ว “แซ่บแน่” งานนี้
“ปิดไฟด้วยง่วงแล้วจะนอน” สั่งทันทีที่ขึ้นไปจับจองที่นอนเป็นของตัวเองได้
“คราฟ....เมียใครว่ะดุจัง” ความคิดต่างๆ นานาของผมก่อนหน้านี้สาบานได้ครับ ผมโยนมันทิ้งไปหมดแล้วครับ ตั้งแต่ที่เจอพี่แกยืนน่ารักแก้มป่องๆ หน้าห้อง ให้ตายเถอะ ความเหนื่อย อาการน้อยใจ ทุกอย่างผมโยนมันทิ้งหมดแล้วครับ........เห้อ!!!!!! เฟิร์สเอ้ยตายน้ำตื้นจริงแก
“ทะลึ่งรีบเลยจะได้นอนดึกแล้ว!”
“ขอกอดหน่อยได้ไหมครับ.....รู้ไหมว่าผมคิดถึงพี่แค่ไหน คิดถึงแก้มเนียนตัวหอมๆ ของพี่แค่ไหน วันนี้ผมแทบเป็นบ้าแล้วรู้ไหม?” ไม่รอคำตอบหรอกครับถือว่ามาแล้วก็ต้องยอมผมล่ะครับ ดึงมากอดเลย ยอมไม่ยอมไม่รู้ล่ะกดจมูกลงไปแล้วด้วย อยากทำให้ผมคลั่งทำไมล่ะอย่างนี้ต้องทำโทษ
“กอดเฉยๆ นะง่วงจริงๆ”
“ครับกอดเฉยๆ ครับแค่นี้ก็ดีใจมากแล้วครับ” จริงๆ นะครับ ผมโครตของโครตของความดีใจเลยครับ ที่พี่เขาแสดงออกมาแบบนี้ก็แปลว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผม ทำลงไปนั้นมันก็บอกให้ผมรู้ได้ว่าผมไม่ได้ลงทุนหัวใจของผมไปโดยเปล่าประโยชน์เลย ที่ผมหวังว่าจะได้อะไรตอบแทนมามันกลับมีภาพขึ้นมาลางๆ แล้วครับ ผมไม่ได้เห็นแก่ตัวใช่ไหมครับที่ผมทำอะไรลงไปแบบหวังผล ผมไม่หวังอะไรมากนะครับ แค่ขอให้พี่เขาเห็นคุณค่าของความรักของผมบ้างเท่านั้น มันไม่ยากเกินไป และไม่มากเกินไปใช่ไหมครับ
“อืมม์...นอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปเรียนแต่เช้า”
“วันเสาร์ครับที่รัก”
“วันเสาร์ใครเขาเรียนกันหืมม์......?”
ฟอด!!!!!!!ขอฟัดอีกสักทีเถอะครับ น่านว่าแล้วคึกมาเลยครับ คึกมาเองเลย ไอ้เฟิร์สน้อยมันดึกแล้วนะเว้ย!!!!!งานเข้าอีกแล้วตูคืนนี้เก็บกดแน่เฟิร์ส ดันมาแล้ว ดันออกมาแล้ว อย่านะลูก นิ่งไว้ลูกพ่อนิ่งลูก...น่านแหละดีแล้ว อ้าวเฮ้ย!!!!!!!! ไหงเป็นงั้นล่ะเนี่ย เยี่ยมเลย แถวตรง!!!!!!!!
เรียบร้อยแล้วครับ พร้อมเข้าลู่เรียบร้อยรอฟังเสียงปืนอย่างเดียว เข้าที่!!!!!!!ระวัง!!!!!!! เตรียมตัว!!!!!!!!เลยครับน่ารักมากลูกชายผม เชื่อฟังกันมากเลย ลูกรักของพ่อ ไอ้เฟิร์สแกนี่มันหื่นไดโล่จริงๆ บ้ากามแบบชั้นเทพ(แบบเมพขิงๆ) ละเหี่ยใจกับตัวเองจังครับ แค่เห็นคนตรงหน้ามันก็ทำให้ผมมีอารมณ์ได้ตลอดเวลาสิน่า จริงๆ เล้ยไอ้เฟิร์สนะไอ้เฟิร์ส ก็ใครใช้ให้ที่รักของผมน่ารัก น่าฟัด น่ากิน แล้วจะหอมจะหวานไปทั้งตัวทำไมล่ะครับ
“เฟิร์ส!!!!” น่านเรียกอีก.......เดี๋ยวเหอะ
“ครับ!!!”
“นอน!!”
“ครับ!!!”
“เฟิร์ส!!!”
“ครับ!!!!”
“........................” เรียกกันแล้วเงียบทำไมง่าครับ.
“เฟิร์ส.........อยากมากเลยเหรอ??” คนในอ้อมกอดผมเอ่ยถามขึ้น สงสัยจะโดนอะไรเข้าให้แล้วครับ
“............!!!!!” นิ่งครับ ผมยังไม่กล้าตอบเพราะตอนนี้กำลังสกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านอยู่ครับ
“เฟิร์ส!!!!”
“ครับ.......ให้ผมรักพี่นะครับ ผมไม่ไหวแล้วครับ?” ผมพยายามสกัดอารมณ์ไว้แล้วแต่มันก็เท่านั้น ผมพยายามพูดให้ชัดเจนที่สุด เพราะต้องทนข่มอารมณ์ไว้อย่างสุดขีด
“นะครับ!”
“...........” เงียบ เงียบทำไมครับ ถามผมแล้วทำไมไม่ตอบล่ะครับ
“ได้ไหมครับ......ที่รัก?”
“................”
“นะครับ ผมขอรักพี่นะครับ ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ นะครับพี่ไม่สงสารผมเหรอครับ?”
“ได้ไหมครับ ผมขอนะครับ”
“..................” โอยจะเงียบทำไมครับ
“ครั้งเดียวนะ!!!!!!!” ครั้งเดียวก่อนก็ไดครับ ตอนนี้ผมจะลงแดงตายอยู่แล้วครับ ทำไมผมเสพติดร่างกายนี้จังเลยครับ พาผมไปรักษาทีเถอะ ไม่ไหวจะรักแล้วคนอะไร อยู่ใกล้ยิ่งรัก ยิ่งอยากครอบครอง ยิ่งอยากทำอะไรมากมายกว่าแค่กอดเฉยๆ
“ครับ!!!!!” รับปากอย่างขันแข็งเลย ครั้งเดียวก็ได้ครับ ถ้าจะมีรอบสอง รอบสามเดี๋ยวค่อยว่ากัน ขอเอาอาการตรงหน้าให้รอดก่อนเถอะครับ
ผมบดเบียดและจับสะโพกมนให้รับกับสิ่งที่ผมพยายามสะกดมันไว้แต่ว่าอารมณ์ของผมมีมากกว่า คนสวยของผมรับรู้ได้ดีว่าผมกำลังทำอะไร เพราอะไรๆ ที่มันขึงขัง พร้อมออกมาเผชิญกิจกรรมต่อไปกำลังดุนดันร่องสะโพกมนอย่างท้าทายที่เดียว
แต่วันนี้มาแปลก ไม่ขยับหนีแถมยังขยับสะโพกเข้ามาบดเบียดกับมันอีก แผนหลังที่เขยิบเข้ามาจนแนบสนิทกับอกหนาๆ ของผม ที่เยี่ยมยอดกว่านั้น คนสวยของผมบิดสะโพกเบาๆ ถูไปมากับเฟิร์สน้อยๆ ของผมที่ลงร่องรออยู่แล้ว ได้ใจผมสิงานนี้กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เบียดเฟิร์สน้อยเข้าอีกทั้งที่มันก็ไม่เหลือพื้นที่ให้อยู่อีกแล้ว ทำไมจะยั่วผมขนาดนี้ครับ ผมจะละลายอยู่แล้วนะครับ ผมรักผู้ชายคนนี้จัง
“อ๊ะส์!!!!” เสียงหวานๆ ดังขึ้นทันทีที่ผมก้มลงประทับริมฝีปากกับซอกคอขาวๆ อย่างหื่นกระหาย
“ผมรักพี่นะครับ รักมากด้วย” เสียงกระเส่าเลยครับ อาการของผมที่อดกลั้นไว้มันได้ปลดปล่อยแล้วครับ บวกกับท่าทีของพี่เขาวันนี้มันสุดยอมาก.......ซี๊ด จริงๆ คัรบ
“อ่าส์.....ได้ยินอยู่ บอกทุกวัน!” ค้อนน้อยๆ ใส่ผมด้วย ง่า!!!!!!!!! จะน่ารักไปไหนกันครับ
“ต้องบอกทุกวันครับ” ได้ไงล่ะเรื่องแบบนี้บอกให้ฟังทุกวัน ต้องย้ำกันทุกวินาทีด้วย
“มะ...ไม่....อือ!!!!!” หมดโอกาสเถียงแล้วครับ ผมครอบครองปากหวานๆ ไว้แล้ว ผมใช้มืออีกข้างดันคางมนให้เข้ามาหาผม เพื่อที่จะได้ง่ายต่อการสำรวจ ลิ้นร้อนๆ ถูกผมส่งเข้าไปทำหน้าที่สำรวจและไล่ต้อนลิ้นบางที่แสนหวานให้จนมุมในที่สุดก่อนถูกผมดูดดุนเบาๆ
“อือ!!” รู้สึกดีสิท่า ฮ่าๆ ถึงได้ส่งเสียงออกมาซะได้ใจเฟิร์สเลยครับ ผมได้ใจลุยต่อเลยทันที ไม่รู้มาไงครับมือเรียวส่งมาโอบคอผมไว้แล้วตอนนี้ข้างหนึ่ง แล้วค่อยๆ พลิกตัวมาหาผม ส่งมืออีกข้างหนึ่งเข้ามาประสานกับข้างที่โอบคอผมไว้ ผมมีความสุขจังครับวันนี้ กับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ที่พี่เขายอมผมมากขนาดนี้ บวกกับอาการที่มีปฏิกิริยาร่วมไม้ร่วมมืออย่างสุดยอดในตอนนี้.........
“อุปกรณ์ไม่มีนะครับ....วันนี้ขอสดเหมือนคราวก่อนนะครับ?” ที่ผมบอกไม่ใช่ความจริงครับ ผมอยากจะรู้ปฏิกิริยาจังว่าเป็นอย่างไร อุปกรณ์ของผมน่ะ เต็มลิ้นชักครับ ผมแค่อยากสัมผัสร่างกายนี้โดยที่ไม่มีอะไรมาขว้างกันเรา ผมอยากให้พี่เขาสัมผัสกับผมโดยที่ไม่มีอะไรมากางกั้นเช่นกัน เพราะมันรู้สึกดีมากกว่ากันเป็นไหน เพราะผมมีประสบการณ์มาจากคราวที่แล้ว มันสุดยอดจริงๆ นะครับ
“อืม...!!!!” ตอบเบามากๆ ครับ แต่ผมกลับได้ยินมันชัดเจนมาก ก้มหน้าแดงๆ ซุกอกผมเลยครับ โอยๆๆๆ อย่างนี้ผมก็หนีไปไหนไม่รอดสิครับ พี่ทำเสน่ห์ผมเปล่าเนี่ย?
******************************************** :กอด1:***********************************
มีต่ออีกน้ายังไม่หมดดดดด
-
“ไหน ให้ผมสำรวจหน่อยสิครับ” พูดจบผมค่อยๆ เลิกเสื้อยืดตัวบาง ขึ้นพร้อมกันในทีเดียวก็พรมริมฝีปากไปทั่วตัวหวานๆ จนมาหยุดที่ยอดอกน้อยๆ ที่ช่างแสนรู้งานตอนนี้กำลังแข็งขันสู้ลิ้นผมที่วนไปมาอยู่ ผมก้มลงลิ้มชิมรสอย่างเอร็ดอร่อยแบบไม่ยอมเบื่อหน่าย อ่าส์......หวานจริงๆ ร่างกายนี้
“หวานจริงๆ หวานไปทั้งตัวเลยครับ .....เมียใครน้า?”
“อ๊ะ!!!!!!!!!อย่ากัด” ประท้วงด้วยเสียงที่กระเส่าทันทีที่ผมขบเม้มยอดอกน้อยๆ
“อือ....อ่าส์!!!!!” ผมค่อยๆ ส่งมือหนาลงไปสำรวจใต้ขอบกางเกงขาสั้นสีขาว ผมสาละวนอยู่นานกับจุดอ่อนไหว ที่ไวต่อการ
สัมผัสเหลือเกิน ที่ตอนนี้กำลังพองตัวสู้มืออย่างไม่ลดล่ะ
“อ่าส์!!!!!!!”
“อือ!!!!!!!!”
“อ๊ะส์!!!!!!!!!”
“อืมม์!!!!!!!”
ผมอ้อยอิ่งอยู่นาน กับการใช้มือหนาหยอกเอินกับบัสน้อยกว่าจะปลดพันธนาการออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นสัดส่วนที่พร้อมใช้งานที่สวยได้รูป ไม่พูดมากส่งเข้าไปในปากก่อนเลย
“อ่าส์....อืมม์!!!” ดีมากครับส่งเสียงดังๆ เลยครับ ปลดปล่อยมันออกมาครับอย่าเก็บกดมันเอาไว้
“อ๊ะส์! อืมม์ อ่าส์!!” ผมครอบปากไว้แล้วดึงขึ้นลงตามจังหวะ แล้วค่อยๆ ใช้ปลายสิ้นแตะเบาๆ ตรงส่วนยอดที่ตอนนี้กำลังโชว?สีสดดูน่ากิน พี่เขากระตุกตัวตามด้วยเบาๆ เสียวล่ะสิ ฮ่าๆ
“หวานจังครับ หวานไปทั้งตัวเลยนะครับ” ผมพูดพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้คนตรงหน้าที่กำลังส่งสายตาที่ยั่วยวนชวนสยิวมาให้ผมด้วย ราวกับกับว่าเป็นการบอกผ่านมาทางสายตาว่า “ไม่ไหวแล้ว”
ผมยิ้มน้อยๆ ให้ก่อนหันมาจัดการกับบัสน้อยที่ผงกหัวเชิญชวนงึกๆ ผมครอบปากลงไปอีกเป็นครั้งที่สอง พี่เขาก็เด้งเอวสวนเบาๆ ตามแรงดูดดันของผม มือสองข้างของผมก็รู้งานดีครับ บี้ยอดอกขาวๆ เนียนๆ อย่างเมามันส์ พี่แกก็ยังส่งมือเรียวๆ มาจับหัวผมไว้ขยี้ไปมาช่วยขยับดึงขึ้นลงตามแรงเด้งเอวที่แกพยายามสวนกลับมา รับจังหวะกับปากผมอย่างลืมตัว
“อ่าส์!!!!!”
“อืมม์” ไม่เสียงใดๆ นอกจากเสียงแห่งความสุขที่ดังสอดประสานกันไปมาอย่างเร่าร้อน
“อ่าส์!!!!!!! ถอดเสื้อให้ผมหน่อยสิครับ?” ผมหันไปบอกคนที่กำลังหลับตาพริ้มให้ช่วยเลหือบางสิ่งบางอย่าง มือเรียวๆ คู่สวยถูกส่งมาอย่างว่าง่ายค่อยๆ ดึงเสื้อผมขึ้น ไม่ไหวแล้วผมจัดการที่เหลือเลยครับ โน้นถูกทิ้งลงไปกองกับพื้นแล้วครับ
“จูบผมหน่อยได้ไหมครับ?” ผมดันตัวเองขึ้นคร่อมร่างบางที่ตอนนี้กำลังขึ้นสี น่ากินมาก คนสวยของผมส่งมือเรียวคู่เดิมมาดึงหน้าผมอย่างอ่อนโยนให้โน้มลงไปรับกับปากบางที่เผยอรออย่แล้ว มาแปลกครับวันนี้ แปลกจริงๆ ?
“อ่าส์!!!!!!อืมม์” เสียงผมเองครับ ก็จะไม่ให้เปล่งมันออกได้ไงคนสวยของผมเล่นตวัดลิ้นบางหยอกล้อกับแผงอกหนาๆ ของผมอยู่ ลิ้นบางอ้อยอิ่งอยู่กับยอดกที่แข็งเป็นไตสู้ลิ้นน้อยๆ อย่างไม่ลดละเลย ยอมรับว่ารู้ดีไม่น้อยเลย เสียวซ่านดีนะ ถึงแม้พี่เขาจะไม่ค่อยชำนาญทางเท่าไหร่ แต่ไอ้ท่าทีเงอะงะนี่แหละครับ มันสุดยอดจริงๆ ครับ....อ่าส์!!!!!!!!!! เสียวดิครับ สะท้านไปเลย
ผมผลักคนสวยออกเบาๆ เล่นเอาหน้าตื่นเลยครับ เพราะกำลังได้อารมณ์ วันนี้พี่แกมาแปลกจริงๆนะครับ อารมณ์เตลิดๆ ยังไงไม่รู้ แต่ผมว่าดีออกนะครับเตลิดบ่อยๆ นะครับ เพราผมจะได้กำไรเยอะๆ อิอิ ไปกินอะไรมาหรือเปล่าหรือกินยาแล้วลืมเขย่าขวด?????
“ช่วยถอดกางเกงให้ผมหน่อยสิครับ ไอ้ข้างในมันอยากออกมาหาพี่แล้วครับ?” อายครับ อายเข้าไป ยังจะอายอีก จะให้ผมนอนแผ่ให้มองทั้งวันเลยยังได้นะครับหากยังไม่ชิน นี่ขนาดเห็นกันมาหมดแล้วนะครับ เยอะกว่าแค่มองก็ทำมาแล้ว ยังอายอีก อย่างนี้มันต้องให้เห็นบ่อยๆ ให้เจอบ่อยๆ ซะแล้ว
ช้าไม่ทันใจครับนึกว่าจะให้ช่วยสักหน่อยมัวแต่อายอยู่ได้ ผมได้ลงแดงตายพอดี จัดการมันเองเลยนี่แหละครับ ไม่กี่วินาทีเฟิร์สน้อยๆ ก็ผงาดง้ำเด่นสง่าโชว์หรา ยิ้มเยิ้มๆ เลยครับ หมับ!!!!คว้ามือพี่แกมาก่อนเลยมาจับไว้ตรงน้องชายผมเลย สะดุ้งน้อยๆ กลัวเหรอ? ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดนะครับ ลองเล่นกับมันดูสิครับ มันน่ารักออกจะตาย แถมยังอยากรักพี่ด้วยนะครับ
“สัมผัสผมหน่อยนะครับ ผมอยากให้พี่สัมผัสมันและจำไว้ว่ามันเป็นของพี่คนเดียวนะครับ” แรกๆ ก็ขัดเขินครับ แต่ก็ไม่ดึงมือออก จนตอนนี้รัวมือใหญ่เลยครับ ดูหน้าสิครับ แดงจัดเลยครับ อย่าไปทำหน้าแบบนี้กับใครนะครับผมหวง ทำได้กับผมคนเดียวนะขอสงวนลิขสิทธิ์
“อ่าส์!!!!!” นั่นแหละครับสาวอีก ไวไว แรงๆ ด้วยผมชอบ
“อืมม์!อ่าส์”
“แรงอีกครับ....อ่าส์!!!ซี๊ด!!!อูวว์!!!”
“แรงอีกครับ...อ่าส์!!!!!!!ไม่ไหวแล้วครับ” ผมผลักพี่แกให้นอนลงอย่างรวดเร็วจนคนสวยตั้งตัวไม่ทัน แต่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“ผมจะเริ่มสำรวจแล้วนะครับที่รักครับ” ผมยกขาเรียวทั้งสองข้างขึ้น แยกออกน้อยๆ ก่อนก้มลงจูบและเลียช่องทางที่ผมจะลงมือสำรวจในคืนนี้
“อ๊ะส์!!!อือ!!!!!” ทันทีที่แตะริมฝีปากและลิ้นลงไปก็ได้ยินเสียงหวานๆ ตอบรับกลับมา
“อือ...อ่าส์!!!!!!” ส่งแค่เสียงมาไม่พอนะ ยังส่งมือมาจับหัวผมคอยบังคับด้วยสงสัยคงมีความรู้สึกประมาณว่ากำลังกุมบังเหียนอยู่หรือเปล่านะ เพราะทั้งขยี้ กด หัวผมไปมา เหมือนผมมีหน้าที่ลงลิ้นอย่างเดียวอย่างอื่นให้คนสวยของผมจัดการไปเลยครับ แถมยังเด้งสะโพกส่ายไปมาอีกแน่ะ อืม........ซี๊ดเหลือเกินวันนี้
ผมว่าวันี้พี่แกดูแปลกไปจริงๆ นะครับทุกคนคิดเหมือนผมไหม? ตั้งแต่ขอมานอนกับผมแล้ว จนกระทั่งผมขอรักพี่แกในคืนนี้อีก ว่าอะไรทำตามอย่างง่ายดาย บางเรื่องไปได้ขอยังทำเองอีกต่างหาก ติดใจเฟิร์สเหรอครับ? เห้อ!!!จะไม่ให้ผมรักจะทนได้ยังไงล่ะครับ
“อ๊ะๆๆ.....อ่าส์...อ้า!!!!!!!!!!!!!!” ครางยาวเลยทีนี้ เพราะผมถอดลิ้นออกมาแล้วส่งนิ้วยาวๆ เข้าไปแทนนะสิครับ หนึ่งนิ้ว! สองนิ้ว! วนอยู่นานครับ เพราะต้องช่วยเยอะๆ หน่อยครับวันนี้สดจริงๆ ไม่มีตัวช่วยอะไรเลย
“อ๊ะ!!!!!อ่าส์”
“อืมม์...!!”
“เฟิร์ส!!!....อืมม์ อ่าส์!!!!!”
“ครับ ว่าไงครับ?”
“อ่าส์ ไม่ไหวแล้ว!!!!!!” เสียงนี่กระเส่าเลยครับ เซ็กซี่เป็นบ้าเลยครับ ลองมาฟังดูสิ
“อ่าส์...เข้ามานะ ไม่ไหวแล้ว??” ห๊ะ!!!!!!!!ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมครับ ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมครับ? ช่วย Replay อีกรอบนึงได้ไหมครับ เพราะไอ้ประโยคนี้แหละเล่นเอาเส้นความต้องการของผมที่คอยประคองมาตลอดขาดผึ่งเลยครับ
“ต้องการผมเหรอ? ต้องการผมไหม?” แต่ผมก็ขอแกล้งหน่อยเถอะครับถึงความต้องการของผมจะถึงขีดสุดแล้วก็ตาม
“อืม!!!”
“มากไหมครับ หืมม์?”
“อืม...นะเข้ามาสิ!!!!!!!”
“ตรงไหน ตรงนี้ใช่ไหมครับ?” ผมใช้นิ้วที่เพิ่งถอนออกมาลูบวนเบาๆ ตรงช่องทางสวยๆ เพื่อทรมานคนที่ตอนนี้ผมว่าอารมณ์ความต้องการไม่ได้ต่างไปจกาผมเลยสักนิด ดูหน้าสิครับ โอยมันซี๊ดมากครับ บ๊ะ!!!!!
“อืม ตรงนี้นะ ๆ!!ได้โปรดเข้ามาเถอะ!!!!” เจ้าตัวเลื่อนนิ้วเรียวๆ มาลูบวนช่องทางของตัวเองไปด้วยเล่นเอาผม เกือบจะเสร็ขไปแล้วทีเดียว
“ครับ ผมจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แล้วนะครับ!!!” ผมถูๆ น้องชายกับช่องทางเบาๆ ก่อนจะลงมือ ดันละมะดันดองครับ
“อ่าส์!!!!!!!!!!!!อืมม์!!!!!!”
“อึก!!!อ่าส์!!!! ซี๊ด!!!!!!!” คราวนี้สดจากไร่ใหม่จากต้นจริงๆ ครับมะดันลูกนี้ ไม่มีตัวช่วย มันให้ความรู้สึกดีมากๆ เลยครับกับการสัมผัสเนื้อแนบเนื้อแบบนี้ มันสุดยอดจริงๆ ครับ “โคตรฟิต” เลยครับ ตอดตุ๊บๆ ด้วย
“ขอแช่ไว้ก่อนนะครับ!!” ดันที่เดียวมิดด้ามเลยครับ ก็ใครใช้ให้พี่ยั่วผมล่ะ เจ็บล่ะสิผมเห็นนะ ผมก้มลงจูบปากสีระเรื่อยที่เผยอรอรับอยู่แล้วอย่างอ่อนโยนเพื่อช่วยผ่อนคลายความดึงๆ บริเวณช่องทาง เพราผมดันเล่นบทโหด หื่น ซะขนาดนี้ดันที่เดียวมิดเลยครับ ผมแอบเห็นน้ำตาหยดน้อยๆ ที่ไหลออกทางหางตา ผมเลยก้มลงจูบซับให้อีกทั้งสองข้างเลย ก่อนจะก้มจูบเบาๆ ที่เปลือกตาสองข้างด้วยเช่นกัน
“ผมขอโทษนะครับที่รุนแรงกับพี่...ผมทนไม่ไหวจริงๆ ...ผมรักพี่นะครับ...ผมจะขยับแล้วนะครับ!!”
“อ๊ะ!!!!!”
“อืมม์ อ่าส์ โครตฟิตเลยครับ”
“อือ อึก อ่าส์!!!!!!!!!!!”
ผมค่อยๆซอยบั้นท้ายแบบช้าๆ เนิบๆ จากจังหวะ Acousticversion จนตอนนี้เริ่มคุ้นเคยแล้วก็ลายมาเป็นจังหวะ Dance ต่อเนื่อง เสียงครางยังระงมไปทั่งครับไม่รู้แล้วว่าของใครเป็นของใคร ปนกันไปหมดแล้วครับ ผมเลยเร่งจังหวะเพิ่มให้กลายเป็น Dance Remix เลยครับ โยกเต็มที่เลยครับเอามันให้สุดๆ ไปเลย วันนี้ ผมยอมรับนะครับว่าวผมโหดมาก เพราะอาการของคนสวยที่ผมเจอมามันทำให้ผมห้ามตัวเองไม่ได้เลย มีแต่อยากโหมกระหน่ำไปให้สุดแรงเกิดเลยครับ
เหงื่อไหลมาเป็นทางเลยครับ หยดลงบนเนื้อตัวพี่แกที่มีเหงื่อเม็ดน้อยๆ ผุดขึ้นมาตามใบหน้าสวยๆ ที่คอยส่งสายตาเยิ้ม และคอยเด้งสะโพกสวนมากับผมที่เด้งรับกันไปมา มันสุดยอดจริงๆ ครับ ผมขอให้คืนนี้เป็นความจริงนะครับ อย่าให้มันเป็นความฝันเลย แต่หากเป็นฝันมันก็เป็นความฝันที่สุดยอดจริงๆ ครับ
มือเรียวๆ ทั้งสองข้างตอนนี้โอบแผ่นหลังผมอย่างแนบแน่นครับ ผมแนบอกหนาลงกับอกบางเสียดสีกันไปมา ผมได้ยินเสียงหายใจหอบถี่ๆ ของคนที่ถูกผมรังแกอยู่ มันแรงมากเลย คนสวยทั้งจิก ทั้งข่วน แผ่นหลังบึกๆ ของผมจนแสบไปหมดเพรามันปะทะเข้ากับเหงื่อที่โทรมกายอยู่ตอนนี้ ดีครับพี่เอาเลยพี่เจ็บเท่าไหร่ ขอให้แสดงมันออกมา ให้มันมาลงกับผมนะครับ “ผมรักพี่นะครับ” ผมพยายามส่งคำๆ นี้ไปยังพี่เขาด้วยทุกท่วงท่า ลีลา รักที่ผมบรรเลงไปในครั้งนี้
“ช่วยตัวเองไปด้วยนะครับ ผมอยากมองเวลาที่พี่ทำแบบนั้น” ผมก็ทะเล้นนะครับ จับมือพี่แกมาวางบนบัสน้อยๆ ของเจ้าตัว ให้ช่วยตัวเองไปด้วยระหว่างที่ผมกำลังสวนกระแทกช่องทางด้านหลังอยู่ อย่างเสียวสะท้าน ตาเยิ้มส่งมาที่ผมส่วนมือก็สาวของตัวเองไปด้วยอย่างเร็วครับ อดไม่ไหวผมก้มลงไปมอบจูบและลิ้นอันเร่าร้อนให้อีกที
“อ่าส์!! เสียวไหมครับที่รัก?”
“อือ อ่าส์!!!!!!!!!”
“”รักเฟิร์สรึยังครับ?” เงียบครับ ไม่ตอบนี่ขนาดอารมณ์เตลิดขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมเอ่ยอะไรเลยครับ ผมจึงกระแทกแรงๆ ไปอีกหลายที
“อ๊ะ!!!!!!!อ้า อ้า อืมม์!!!!!”ไม่ยอมพูดก็ต้องเจอแบบนี้แหละครับ
“ซี๊ด!!!!!!!!!!!!!”
“ขอข้างในนะครับ พี่ใกล้ยังครับ?”
“ครับใกล้แล้วครับ...อ๊ะ!!!”
“พร้อมกันนะครับ...ซี๊ด!!!! อ่าส์!!!!!” ผมเร่งจังหวะเร็วขึ้นอีก พี่แกก็รัวมือใหญ่เลยครับ สงสัยได้อารมณ์พุ่งทะยานแน่ๆ พร้อมกันนั้นก็ยังส่งเสียงหวานๆ มาตลอดระยะทางครับ
“อ่าส์ๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” พี่แกครางยาวๆ เลยครับ พร้อมกับเกร็งตัวแล้วกระตุกแรงๆ ถี่ๆ ทำให้ช่องทางที่ผมกระแทกอยู่มันตอดรัดผมไปด้วย ตุ๊บๆๆ!!เลยครับ ส่งผลให้ผมเสร็จไปโดยที่ไม่ต้องออกแรงกระแทกซ้ำเลยครับ ผมกระตุกแรงๆ หลังจากที่ปล่อยพี่แกนอนหอบโอบผมอยู่ไม่นาน น้ำอุ่นๆ ก็ถูกพ่นเข้าไปในตัวพี่แกจนหมดเกลี้ยง
“อ่าส์..!!ซี๊ด!!!!!” ผมทิ้งตัวลงทับตัวที่แกที่หยาดสายน้ำแห่งกิจกรรมเข้าจังหวะของเราที่ถูกปล่อยมาจากตัวพี่เขาเองเลอะไปทั่วอาณาบริเวณ ผมทาบตัวทับลงไปตอนนี้ทำให้น้ำมันเลอะทั้งตัวผมและตัวพี่แกไปด้วยเลยครับ
“ผมรักพี่นะครับ!!” ผมพูดจบแล้วจึงค่อยๆ ถอนแก่นกายที่คาอยู่ออกจากช่องทางช้า ผมสังเกตเห็นมีน้ำสีขาวขุ่นๆ ทะลักออกมาด้วยครับ ก็เยอะสิครับเล่นอั้นมาตั้งนาน ไม่อยากเอาออกเองครับเสียดายของขอปล่อยในตัวพี่เขาดีกว่า เสียวกว่ากันเยอะ
“อ๊ะ!!!!” ยังจะมีเสียงตามมาอีกนะครับตอนที่ผมดึงเฟิร์สน้อยออกมา ผมก้มลงเลียตามตัวพี่แก ทุกซอกทุกมุมที่เลอะ น้ำจากพี่แกถึงจะร้องห้ามเบาๆ ผมก็ไม่สนหรอกครับ ใช่ว่าผมจะไม่เคยทำแบบนี้ซะที่ไหน ของเมียผมทั้งคนนะครับใครจะรังเกียจ แถมยังหวานซะขนาดนี้ ผมเลียไล้จนหมดแถมยังคว้าเอามือข้างที่เลอะขึ้นมาเลียต่อ ทำให้คนตรงหน้าที่นอนหอบหมดแรง อายหน้าแดงต้องบิดหน้าหนีสายตาผมที่ส่งไปให้ พอเสร็จภารกิจตรงมือผมก็ดึงหน้าหวานๆ ให้หันมามองสบตาชั่วครู่ ก่อนจะก้มลงชิมปากบางเป็นภารกิจสุดท้ายในค่ำคืนนี้ ผมอ้อยอิ่งกับริมฝีปากระเรื่อยอยู่นาน อย่างไม่เคยได้พบเจอมาก่อน
“ดูสิครับเฟิร์สน้อย อยากรักพี่บัสอีกแล้ว....อย่าห้ามผมเลยนะครับ ให้ผมเข้าไปอยู่ในตัวพี่นะครับ เพราะมันรู้สึกดีมากๆ นะครับ ผมรักพี่นะครับ นะครับ นะนะนะ...!!!!!!!” ผมพูดให้พี่เขารู้สึกตัวว่าต้องเจอกับศึกหนักอีกรอบแน่ เพราถึงจะห้ามผมก็ไม่ฟังหรอก ก็ใครใช่ให้น่ารัก น่ากิน น่าฟัดเล่า? ผมก็อดใจไม่ได้สิ
“.....................” นิ่ง หน้าแดง เหอๆๆๆ เสร็จแน่ ชักช้าอยู่ใย เอ้า ฮ้าฮ้าไฮ.....ฮิ้วๆๆๆ
การลงเอยของคืนนี่ที่พี่เขาต้องกรำศึกอย่างโดดเดี่ยว โดยที่มีผมเปิดศึกตลอดทั้งคืน การรบพุ่งกันของเราจบกันที่ 3 รอบ(บนเตียงนะ) เพราะตอนที่อุ้มพี่แกไปอาบน้ำผมก็กะแค่เล่นๆ แต่ดันจริงจังซะงั้น ก็น่าฟัดซะขนาดนี้ใครจะอดใจไหวล่ะ แล้วมือไม้น่ะ แปะไปแปะมาตามตัวผม แถมบัสน้อยๆ ยังสูมือ สู้ปากดีเหลือเกินเลยจัดหนักจัดเต็ม แบบฟูลออฟชั่นไปอีกรอบ
อ่อนระโหยโรยแรงเลยครับคนสวยของผม ผมคงพอแค่นี้จริงๆ ครับ(ถึงจะอยากอีกสักรอบ) เพราะตอนนี้คนตรงหน้าทรุดไปแล้วครับ ผมจัดการอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณให้อย่างเสร็จสมอารมณ์หมาย แล้วก็อุ้มออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี จัดแจงเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แล้วแต่งองค์ทรงเครื่องให้เรียบร้อย ดูหน้าสิครับนี่ขนาดหมดแรงนะ ยังยั่วผมได้ขนาดนี้ลองมาเป็นผมดูสิ ใครอดกลั้นได้ผมให้เตะเลยเอ้า!!! ผมจูบเบาๆ แต่เนิ่นนานตรงหน้าผากเนียน ผมรักผู้ชายคนนี้ครับ ผมรักมาก ผมอยากจะย้ำให้ทุกคนรู้ว่าผมรักพี่เขาจริงๆ
“ผมขอโทษนะครับ....ผมรักพี่นะครับ!!!” ผมดึงคนข้างๆ เข้ามากอดอย่างห่วงใย รักใคร่ คงจะเพลียและง่วงจริงๆ ครับ ซุกหน้าสวยๆ กับอกผมพร้อมลมหายใจที่สม่ำเสมอรดตรงหน้าอกเปลือยเปล่าของผม
“ผมรักพี่นะครับ!!”
*************************************** :กอด1:***************************
เห้อเมื่อกี้โพสต์ผิดๆๆ เลยลบไปนะครับ เาอมาใหม่เเล้วครับ
ผ่านไปอย่างยากเย็นเหลือเกิน
ทำไมมันรู้สึกว่าตอนนี้มันหื่นๆ เนอะ หรือว่าออฟคิดเอง555+
คำผิดอาจจะเยอะไปหน่อยนะครับ เพราะรีบๆๆ ช่วยดูๆๆ บอกด้วยนะครับเดี๋ยวแก้ให้
รักเฟิร์สต้องมาเป็นกำลังให้นะครับ
แต่ถ้ารักออฟก็บอกได้นะครับเพระาออฟ :L3: :L3: :L3: :L3: :impress3: :impress3: :impress3:555+
ฝากตอนนี้ด้วยนะครับ ไปทานข้าวเเล้วครับบบบบบบบบบบบบ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
ขอบคุณทุกคนน้าครับที่มาเป็นกำลังใจให้ครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
***************************** :กอด1:***********************
ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะครับ อัพเดท 26/06/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.0 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานกับน้องชายจอมป่วน
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.0 ผมหลงรักชายโฉด
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.0 Brother I love you
-
โอ๊ะ คนแต่งหื่นหรือตัวละครหื่นกานนะ
รู้สึกจะทุกวันเลยนะนี้555++
ป้องกันหน่อยน้อ ช่วยรณรงค์จะได้ไม่ติดเชื้อ ^^
รักของสองคนนี้แปลกๆแท้ อิอิ รักที่เริ่มจากเซ็กของคนนึงที่ตั้งใจแต่อีกคนไมไ่ด้ตั้งใจ
ตามต่อไปโล้ดดดดดดด!!
-
จัดเต็มเลยทีเดียว
-
ร้อนแรงฝุดๆ :haun4: :pighaun:
มีแต่พระเอกของเราบอกรักอะ!!! เมื่อไรพี่บัสจะยอมพูดซักทีเนี่ย!!!
-
เลือดท่วมจออออออออออ :oo1: :haun4: :jul1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด ถูกใจมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
สมกับรอคอยมาแสนนาน พี่บัสน่ารักมากมาย แต่ขัดใจเฟิร์สทำไมไม่บอกพี่เขาไปซักทีว่าไม่ใช่แค่ขำ ๆ อันนี้รักจริงรักจังนะ
มัวอึมครึมอยู่ เดี๊ยะเชียร์ให้หนุ่มอื่นมาจีบพี่บัสซะหรอก
-
ชอบๆๆอ่ะ แต่เรื่องนี้ ออฟหื่นหรือตัวละครหื่นกว่ากันน๊าาา 55
-
พี่บัสโดนจันเต็มแบบนี้ จระรอดเหรอเนี้ยะ
:jul1:
-
เลือดหมดตัว ว ว วววววววว :jul1:
เฟิร์สส สส สสสส นายเจ๋งมากอะ สุดยอดไปเลย :haun4: o13
พี่บัส สสสสส น่ารักไปแล้ววววว อ๊าย ยยยย อยากกอดๆ :impress2:
สองคนนี้แบบน่ารักมากอะ ขอบคุณนะค่าาา รอตอนต่อไปคะ :pig4:
-
ไม่ไหวแล้ว :m25:
-
o13
-
NewYearzz ไม่ได้นะครับ เฟิร์สคนนี้รักบัสคนเดียวห้ามแย่ง อิอิ
ก็ไม่ได้บอกว่าจะแย่ง แค่บอกว่าถ้าบัสมันเยอะ เหนื่อยนักก็มาพักทางนี้ คนเขียนคิดมากอ่ะ เราก็แค่สงสาร :laugh:
ตอนนี้อ่านแล้ว :jul1: เลือดเต็มจอเลยอ่ะ ไหนนายเฟิร์สเค้าบอกว่าเหนื่อยไง ไหงมาเต็ม 4 ยก :a5:
บัสเอ๊ย เสียไปทั้งตัวแล้ว ใจก็ให้ๆไปเหอะ ถ้าเยอะ มคปด ไม่รู้นะเว๊ยยยย :m26:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
เลือดไหลหมดตัวเลยทีเดียว
-
กริ๊ดดดด เลือดหมดตัวเจ้าค่ะ
อ๊ากกกกกก บัสแม่งหื่นอ่ะ 55
แสดงว่าพี่คนสวยมีใจให้แล้วสินะค่ะ อิอิ
หวานกันจริงอ่านไปมดทั้งกัดทั้งจิกคนอ่านเลย 55
:impress2:
รอตอนต่อไปนะค่ะ ^^
-
เฟิร์สสหื่นนนอ่ะ
เมื่อไรพี่บัสจะบอกรักน้องเฟิร์สซะทีน่ะ
-
หุหุ สมกับที่อัดอั้นมานาน :oo1:
-
น่ารักอ่าาาาาา
บัสน่ารักน่ากิน ไว้เฟิร์ทเผลอแล้วเจอกันได้ป่าวคร้าบบบ
ฮ่าๆๆๆๆ
-
เล่นซะเลือดหมดตัวเลยพี่น้อง :m25:
กำลังเติมเลือดอยู่มาอีกนะ :m25:
:call:
-
^^
-
แทบอยากจะขอต่อ...(มึงหื่นไป)
เฟิร์ส...พี่ขอให้น้องจัดเต็มยี่สิบรอบเป็นมิวสิคัลพี่บี้ไปเลยน้อง
เอาให้บัสหยอดน้ำข้าวต้มเลย(ซาดิสม์)
เรื่องนี้เฟิร์สหื่นตั้งแต่ตอนแรกยังตอนนี้จริงๆ
อ่านไปเขินไป แอบอยากเป็นเห็บ ไร ใต้เตียง
แต่ก็นะ...เสียงเตียงคงดัง(?)
อย่าลืมรีบมาต่อนะคะ จ๊วฟๆ!!
-
ชอบๆ พี่บัส รู้ใจตัวเองลงมาหาน้อง ที่ปิดกั้นเพราะกลัวผิดหวังนี้เอง เข้าใจๆ
แล้วน้องเฟิร์สจ๊ะ พี่บัสยอมเปิดกำแพงให้ขนาดนี้ห้ามทิ้งเด็ดขาดนะ รักมากๆนะ (หมายถึงรักจริงๆ ไม่ใช่รักแบบ แบบ เอิ่ม ก็ด้วยละกัน หยวนๆ 555)
-
ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ.............เเวะมาตอบเม้นๆๆ แต่เช้าตรู่คิดถึงคนอ่านทุกคนจังครับ :impress2: :impress2:
•♀NoM!_KunG♀• ฮี่ๆๆๆ ครับต่อไปต้องป้องกันเนอะๆๆ ปล.คนแต่งหื่นครับมากด้วย o13
gupalz จัดเต็มจัดหนัก เอาไปเลยเนอะๆๆ ก็มีคนบอกออฟมาว่า "ซ่ำบ่อยๆ เดี๋ยวรักกันเองเลยอยากให้รักกันเลยจัดหนัก อิอิ"
-west- จะิอีกนานไหมหนอ? กว่าพี่ชายสุดสวยจะยอมเปิดใจ รอต่อไปด้วยนะครับคงอีกไม่นานก็อาจจะ อาจจะนะครับ อิอิ
four4 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อย่าลืมไปเติมเลือดด้วยนะครับ
Akad3ar ขอบคุณนะครับที่ชอบตอนนี้ครับ :pig4: :pig4:
automaton เฟิร์สก็อยากบอกนะครับ แต่บอกด้วยกระทำไปแล้วไง อิอิ :oo1: :oo1:
TeuyHom ขอบคุณที่ชอบนะครับ เอาตรงๆ เลยนะครับ "ออฟหื่น" ครับ เรื่องนี้ชัวร์ ฮ่าๆๆ
bun รอดครับๆๆ รอดสิ ไม่รอดเดี๋ยวำพระเอกเราซ้ำใจตายซะก่อน
faNg ขอบคุณนะครับที่ชอบเรื่องนี้ โค้งให้งามๆๆ ครับ
jubujubu ขอ CPR หรือ Ambulance มาช่วยชีวิตด่วนๆๆๆๆๆๆๆ
bytoey ฮิ้วๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับ o13 นะครับ อิอิ
NewYearzz ง่าออฟคิดมากใช่ป่ะเอ๊ะหรือหึงเฟิร์สกันนะ อิอิ อาจจะหวงพระเอกก้ได้นะครับ 55555555+
jimmyFG พาไปเติมเลือดด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
yogurtjung น่าจะนะครับน่าจะมีใจให้น้องหรือเปล่าหนอ???????
Only_oil หื่นตามคนเขียน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอตอนที่บัสจะบอกรักน้องด้วยนะครับ
KimGeeHu อั้นมานานจริงๆ ก็เหนื่อย แต่พอเจอสวยๆ น่ารักน่ากินเข้าไป หื่นขึ้นสมองเลยพระเอกเรา อิอิ
Monkey D เฟิร์สไม่มีทางเผลอหรอกครับ อิอิ รอไปนะครับ............อาจจะมีสักวัน
tawan 555+ เติมด่วนๆๆๆๆๆ เดี๋ยวหมดตัวก่อนคราฟ
SoN ขอบคุณที่มีรอยยิ้มน้อยๆ ^^ มาฝากออฟทุกตอนนะครับ :pig4: ขอบคุณครับป๋ม
tong_pub อั๊ยย่ะ!!!!! Sadism เเน่เลยง่าครับ หรือจะลองดูสักตอนดีนะ
kisskiss ขอบคุณที่ชอบนะครับ..............เฟิร์สสัญญาว่าจะไม่ทิ้งคราฟ รักซะขนาดนี้ครับ
*********************** :กอด1:**********************
รู้สึกว่าตอนนี้หลายคนจะหมดเลือดไปเยอะแฮะ ออฟว่ามันก็ดูหื่นๆๆ ยังไงไม่รู้เนอะ :z3:
เขียนเองยังเขินเองเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.........................................
ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักทุกคนนะคัรบที่เข้ามาติดตามเเละเป็นกำลังใจให้ออฟนะครับ
ขอให้รักกันไปนานๆๆ นะครับเพราะออฟขาดความอบอุ่น ต้องการความอบอุ่นครับ :กอด1:
ตอนหน้าจะเป็นเรื่องราวของพี่บัสนะครับแต่เป็นตอนเดิมนี่แหละมาใน Part ของบัสบ้าง
อย่าลืมมาตามดูกันนะครับว่าพี่บัสจะรู้สึกยังไงบ้างเนอะๆๆๆ............เริ่มไปได้ครึ่งนึงละครับ
เี๋ดี๋ยวเอาสปอยไปนิดนึงละกันครับ
่*
*
*
*
*
*
“เฟิร์ส.........อยากมากเลยเหรอ??” ผมตัดสินใจถามมันออกไปแล้วครับ ตอนแรกก็ไม่กล้านะครับ แต่เพราะไอ้หลักฐานที่มันตำตาผมอยู่นี่แหละ นี่มันเห็นผมมีค่าแค่เวลาแบบนี้ มีค่าแค่เรื่องอย่างว่าเหรอครับ? มีค่าแค่เรื่องบนเตียงอย่างงั้นเหรอ? ผมมีค่าแค่เวลาที่มันมีอารมณ์ มันกระสันใช่ไหม? ความรู้สึกของมันไม่ได้มีอะไรเลยอีกแล้วนอกจากเรื่องพวกนี้ เพราะผมก็คงเหมือนกับคู่นอนคนอื่นๆ ที่ผ่านมาของมันใช่ไหม? ทำไมผมต้องน้อยใจมันด้วย? ทำไมผมต้องหดหู่ใจด้วยนะ? ทำไมใจผมมันหวิวๆ อย่างนี้ล่ะครับ? ผมคาดหวังอะไรอยู่ลึกๆ อย่างนั้นหรือ?
“............!!!!!” นิ่งครับ ผมถามไม่ตอบไอ้บ้า บอกมาเดี๋ยวนี้
“เฟิร์ส!!!!”
*******************************************
ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะครับ อัพเดท 26/06/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.0 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานกับน้องชายจอมป่วน
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.0 ผมหลงรักชายโฉด
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.0 Brother I love you
-
นักเขียนหื่น!!!
จึงถ่ายทอดผลงานออกมาแบบนี้ อิอิ
-
พี่บัสสสสสสสสสส :m25:
-
หึๆๆๆ
อร่อยกันไปเลยทีเดียวนะเฟิร์ส เหอะๆๆ
-
ต้องขอโทษออฟอย่างแรงเลยที่เมื่อวานไม่ได้มาอ่านต่อ
เนื่องจากเมื่อวานนี้ผมคอเคล็ดอ่ะ(ตกหมอน...ปวดมาก แง้ๆๆๆๆ)
สุดยอกมากเลยอ่ะครับ...หื่นได้ใจจริงเลยอ่ะ
จินตนาการถึงเอ็นซีแล้ว....หุ้ย.....สยิวกิ้วเลยอ่ะ
ว่าแต่บัสก็ต้องการเหมือนกันนะเนี่ย สนองจนเฟริสหน้ามืดไปเลยอ่ะ
ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยังไงจารอตอนต่อไปเด้อ อิอิอิอิอิ
มาเป็นกำลังใจให้คู่รักคู่นี้ต่อนะครับ (หรือแอบให้กำลังใจคนเขียนดีหว่า หุๆๆๆๆๆ )
-
:z3:
สุดท้ายบัสก็มาง้อเหิร์สเอง
5555555555555
เฟิร์สจัดเต็มเลยที่เดียว
:z10:
-
seaz ยอมรับคราฟฟฟฟฟฟ "หื่น" เกินพิกัด จริงๆๆๆ :pighaun:
CarToonMiZa พี่บัสแซ่บเวอร์ใช่ไหมครับบบบบบบบบบ
ka[ze]na ถ้าไม่ติดที่แีรงหมดก่อนก็จะต่อให้อีก อิอิ........อร่อยจัด
a-o-pai มาให้กำลังใจออฟดิ ไม่มีใครรักออฟกันเลยง่าา......ทำตาเเป๋วแบบน่าสงสาร อิอิ อ่อ หายปวดคอยังถ้ายังมานี่เดี๋ยวออฟนวดให้ อิอิ :impress2: :impress2:
Naenprin ให้รู้จักง้อซะบ้างสงสารเฟิร์สแล้ว อิอิ สมน้ำหน้าโดนจัดเต็มไปเลย :z2: :z2: :z2:
ปล.........ถ้าวันนี้ไม่มีงานเข้าเดี๋ยวคงไ้ด้เจอกันกับตอนที่ 9 นะครับ........ตอนบ่ายๆๆ
-
คนอ่านอย่างเราก้อหื่น เหมือนกัน :laugh:
เพราะงั้น พี่บัสน่าสงสารสุดๆ ถูกไอ้น้องและคนอ่านรุมหื่น
-
มารอตอนใหม่
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1: :oo1:
ตอนที่ 9 (27/06/55) P.10
ผมรู้สึกผิดเหรอ?
ผมเสียใจเหรอ?
ผมแคร์มันเหรอ?
ผมต้องง้อมันเหรอ?
ผมต้องการมันเหรอ?
นี่ผมคิดถึงมันเหรอ?
ผมอยากให้มันนอนกอดผมเหรอ ผมคิดถึงอ้อมกอดของมันเหรอ?.......
ม่ายยย!!!!!!!!!!!
ไม่ใช่นะ .................................................
แต่จะอะไรก็แล้วแต่เถอะครับ
ตอนนี้สองขาไม่รักดีนี้พามาที่นี้อีกแล้ว ผมยังไม่ลืมนะว่าที่นี่คือที่เสียเวอร์จิ้นของผม
คราวนี้ผมหนีบหมอนข้างมาด้วยนะจะบอกให้ เคาะตั้งนานแล้วนะยังไม่ลุกมาเปิดประตูอีก
ก็เมื่อกี้โทรมายังรับสายอยู่เลย
ยังไม่นอนเลยนี่
อะไรจะหลับเร็วปานนั้น
ถ้าไม่หลับแล้วมันมัวทำอะไรอยู่?
“แกร๊ก!!”
หึหึ ถ้าช้าอีกนิด จะพังเข้าไปแล้วนะ รู้ไหม? ไม่ใช่จะกลับหรอกนะมาขนาดนี้แล้ว........
“ทำไมช้าจังยืนเคาะตั้งนานแล้วนะ......!!!!” ยังจะมาทำตาโตใส่ผมอีก? ผมทำบึ้งตึงใส่มันสักหน่อยรักษาภาพก่อนเดี๋ยวมันจะหาว่านั้นนู้นนี่อีก เชอะ!!!!!!!
“คะ.....คะ...ครับ!!!!!!!!!!!!”
“ขอนอนด้วยสินอนคนเดียวไม่ได้กลัวผี!!!!” โอยๆๆ จะบ้าตายดูเหตุผลของผมสิ เหอๆๆ อยากจะแขวนคอตายซะตอนนี้เลยครับ เหตุผลเยี่ยมมากกกกกกกก....ว่าไหม?
“คะ....ครับ!”
“ครับก็หลบสิ...หรือจะให้นอนหน้าห้อง?”
“ครับ.....เอ้ยไม่ใช่!!!!” น่านถึงเนื้อถึงตัวผมอีกแล้วนะไอ้บ้า! แต่ทำไมผมไม่อึดอัดไม่ขัดขืนล่ะ ทำไมผมยอมมันง่ายๆ เอ๊ะ!!!!!!! ยังไงแล้วผมนี่???? จูงมือผมเดินไปเหมือนเด็กน้อย ผมเหรอตามสิครับว่าง่ายซะด้วยผม
“ปิดไฟด้วยง่วงแล้วจะนอน” พอนั่งได้ที่บนที่นอนสีฟ้าสีสุดโปรดดึงดูดอีกแล้วครับ สัง่มันก่อนต้องเข้มใส่มันไว้ก่อนไม่ได้ครับ ผมหวาดกลัว (ไม่ได้กลัวมันนะ ผมกลัวใจตัวเองต่างหาก???)
“คราฟ....เมียใครว่ะดุจัง” เห็นฤทธิ์มันรึยังครับได้ทีปีนเกลียวผมเลย หึหึ ไอ้บ้า!!!!!! อ้อ ผมขอบอกก่อนนะครับวันนี้ของเรียกน้องมันว่า “มัน” เฉยๆ นะครับ มันได้อารมณ์ดีครับไม่ว่าผมนะ ที่จริงผมนะสุภ๊าพ สุภาพนะครับ ไม่เชื่อมองตาผมสิ ตาแป๋วเลย ไม่งั้นไอ้บ้านี่ไม่มาหลงผมหัวปักหัวปำอย่างนี้หรอกจริงไหมครับ อิอิ
“ทะลึ่งรีบเลยจะได้นอนดึกแล้ว!” ผมล้มตัวลงนอนทันทีกอดหมอนข้างแน่นเลยครับ หันหลังให้มันด้วย คิดๆ อยู่นะว่ามันจะกอดผมจากด้านหลังอีกไหม? (ผมชอบนะเวลาที่มันกอดผมจากด้านหลัง มันอบอุ่นดีนะครับเหมือนมันคอยถ่ายเทสิ่งต่างๆ มาสู่ตัวผมได้เป็นอย่างดี เห้ย!!!!!!!บ้าไปแล้วแน่ๆ ไอบัส)
“ขอกอดหน่อยได้ไหมครับ.....รู้ไหมว่าผมคิดถึงพี่แค่ไหน คิดถึงแก้มเนียนตัวหอมๆ ของพี่แค่ไหน วันนี้ผมแทบเป็นบ้าแล้วรู้ไหม?” ไม่ทราบว่าจะถามผมทำไมครับไอ้คุณน้องเฟิร์ส ยังไม่ทันจะตกลงอะไรเลย ดึงไปกอดเรียบร้อยแล้วถามเพื่อ??? มันคงคิดว่ามันคนเดียวมั้งที่จะเป็นบ้า? มันคงคิดว่ามันคนเดียวมั้งที่คิดถึงคนอื่นเป็น? มันจะรู้บ้างไหมว่าผมก็อยากนอนกอดมันเหมือนกันนะ อยากให้มันกอดผมเหมือนกันนะรู้ไว้ด้วยไอ้บ้า คืนนี้ผมแทบจะบ้าอยู่แล้วเล่นเลี้ยงแกะไปเป็นร้อยแล้วนะ เพราะแกะมันเต็มห้องหรอกถึงมาขอนอนด้วย หุหุ
“กอดเฉยๆ นะง่วงจริงๆ” ผมพยายามบอกมันไปด้วยหวังว่าจะไม่เกิดอะไรขึ้น หากมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ผมก็แค่ได้แต่ภาวนานะครับ ไม่ใช่ภาวนาให้มันหยุดหรอกเพราะคงทำไม่ได้ข้อนั้นผมรู้ดี แต่ที่ผมกำลังจะสวดภาวนาคือให้ตัวเองแทนต่างหาก ขออย่าให้ผมคล้อยตามอารมณ์ของมัน ขออย่าให้ผมต้องการมากกว่านี้เลย
“ครับกอดเฉยๆ ครับแค่นี้ก็ดีใจมากแล้วครับ” ผมรู้หรอกไม่ต้องบอกตาโตยิ่งกว่าไข่นกกระจอกเทศซะอีกจะถลนออกมาจากเบ้าแล้วน่ะ ตอนที่ผมยืนอยู่หน้าห้อง ยิ่งบอกว่าจะมานอนด้วยยิ่งไปกันใหญ่เลยดูอาการแล้วเหมือนคนถูกรางวัลล็อตตารี่รางวัลที่หนึ่งเลยครับ
“อืมม์...นอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปเรียนแต่เช้า”
“วันเสาร์ครับที่รัก”
“วันเสาร์ใครเขาเรียนกันหืมม์......?” ฟอด!!!!!!!ไอ้บ้า!!!!!!!!มาหอมทำไมเนี่ย???????? ทุกคนครับลองนึกถึงตอนนั้นสิครับที่มันตีหน้าเศร้าเดินคอตกออกมาจากห้องผมอย่างง่ายดาย สีหน้าท่าทางแบบนั้นมันหายไปไหนหมดแล้วเอากลับมาสิ
ก็เพราะอีสีหน้าท่าทางแบบนั้นแหละที่ทำให้ผมมาตกที่นั่งลำบากแบบนี้(เอ๊ะหรือมาด้วยเพราะเหตุผลอื่นด้วย???) มันดึงผมไปกอดแล้วครับทำให้แผ่นหลังผมแนบเข้ากับอกหนาของเจ้าตัวไปแล้วครับ อุ่นดีจัง แต่อ้าวเฮ้ย!!!!!!!! อะไรมันดุนๆ หลังผมอยู่ตรงจุดยุทธศาสตร์ด้วยนะเนี่ย ตรงพอดี ตรงร่องพอดี เข้ากันได้แม่นยำ นี่มันกะระยะมาแล้วใช่ไหม?
ไอ้บ้า!!!!!!เอาออกไปนะอย่ามาทำให้ผมเคลิ้มนะ ก็รู้อยู่ว่าจุดติดง่ายเดี๋ยวนี้ โอยไอ้บัสอยากจะบ้าตาย จริงๆ เลย ไอ้เด็กบ้านี่มันจะคึกอะไรกันนักกันหนานะเนี่ย? ตลอดเวลาเลยครับกับคนอื่นมันจะเป็นแบบนี้บ้างไหม? หรือจะเป็นกับผมคนเดียว? เฟิร์สจ๋าช่วยเก็บลูกชายหน่อยได้ไหม? ผมอยากจะหันไปบอกมันอย่างนี้จัง แต่ก็เท่านั้นทำได้แค่คิดครับ แค่นั้นจริงๆ
“เฟิร์ส!!!!”
“ครับ!!!”
“นอน!!”
“ครับ!!!”
“เฟิร์ส!!!”
“ครับ!!!!”
“........................” ผมไม่กล้าจะพูดอะไรเลยครับอายมากเลยตอนนี้
“เฟิร์ส.........อยากมากเลยเหรอ??”
ผมตัดสินใจถามมันออกไปแล้วครับ ตอนแรกก็ไม่กล้านะครับ แต่เพราะไอ้หลักฐานที่มันตำตาผมอยู่นี่แหละ นี่มันเห็นผมมีค่าแค่เวลาแบบนี้ มีค่าแค่เรื่องอย่างว่าเหรอครับ? มีค่าแค่เรื่องบนเตียงอย่างงั้นเหรอ? ผมมีค่าแค่เวลาที่มันมีอารมณ์ มันกระสันใช่ไหม? ความรู้สึกของมันไม่ได้มีอะไรเลยอีกแล้วนอกจากเรื่องพวกนี้ เพราะผมก็คงเหมือนกับคู่นอนคนอื่นๆ ที่ผ่านมาของมันใช่ไหม? ทำไมผมต้องน้อยใจมันด้วย? ทำไมผมต้องหดหู่ใจด้วยนะ? ทำไมใจผมมันหวิวๆ อย่างนี้ล่ะครับ? ผมคาดหวังอะไรอยู่ลึกๆ อย่างนั้นหรือ?
“............!!!!!” นิ่งครับ ผมถามไม่ตอบไอ้บ้า บอกมาเดี๋ยวนี้
“เฟิร์ส!!!!”
“ครับ.......ให้ผมรักพี่นะครับ ผมไม่ไหวแล้วครับ?” ในที่สุดก็จนได้ครับ แค่คำว่า “ให้ผมรักพี่” ผมก็รู้เลยว่าหมายความว่าอย่างไร แค่คำนี้คำเดียวก็ทำให้หัวใจผมเต้นระรัวได้ ทำให้ผมลืมห้วงความคิดเมื่อกี้ไปไหมดแล้วแค่คำว่า “ให้ผมรักพี่” แค่คำนี้จริงๆ
“นะครับ!”
“...........” เงียบครับผมก็อายเป็นเหมือนกันนะ....
“ได้ไหมครับ......ที่รัก?” น้ำเสียงกระเส่าเลยครับ พอเดาได้เลยว่าต้องสะกดกั้นอารมณ์ที่พุ่งพล่านของตัวเองขนาดไหน พูดเฉยๆ ก็ได้นะแล้วช่วยเอาหน้าออกไปให้ไกลจากซอกคอผมทีเหอะ
“................”เอาว่ะ เงียบไว้ก่อน เงียบสงบ สยบทุกการเคลื่อนไหว
“นะครับ ผมขอรักพี่นะครับ ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ นะครับพี่ไม่สงสารผมเหรอครับ?”
“ได้ไหมครับ ผมขอนะครับ”
“..................” โอยๆๆๆ ผมก็อายนะจะมัวมาถามเอาอะไรเนี่ย? จะมาคาดคั้นเอาอะไรล่ะ จะทำอะไรก็รีบทำสิ ช้าเดี๋ยวก็ทำเองซะหรอก เห้อ!!!!!!!!! ผมว่าผีเข้าผมแน่นอน ความคิดพวกนี้มันมาอยู่ในหัวผมได้ไงกันนน!!!!!!??
“ครั้งเดียวนะ!!!!!!!” อ้าวหลุดไปจนได้ ทั้งที่ผมรู้อยู่แล้วว่าหลังๆ มานี่มันไม่เคยหยุดที่ครั้งเดียวเลย ขุดหลุมฝังตัวเงอชัดๆ ไอ้บัสเอ้ย หลังจากนี้ก็ยอมรับชะตากรรมแล้วกันนะ........
“ครับ!!!!!” ไอ้บ้า ไอ้เด็กบ้า แกจะไม่หยุดคิดก่อนเลยสักนิดเลยเหรอ ขนาดผมกว่าจะตอบมันได้ผมยังเล่นตัวอยู่ตั้งนานนะ นี่เล่นรีบรับคำเลยแทบจะทันทีลิ้นผมยังไม่ทันเข้าปากเลยนะ
อ้าวแล้วผมเป็นอะไรอีกละเนี่ย เขยิบเข้าไปหามันด้วย แถมยังบดสะโพกน้อยๆ ของผมที่ตอนนี้ถูกมันจับไว้ไปมากับส่วนนั้นของมันอยู่ ที่กำลังขึงขังดุนดันร่องของผมอยู่ ผมว่าถ้ามันทะลุออกมาได้มันคงทำไปแล้วครับ นี่ผมกำลังเป็นอะไรไปเหรอ? ผมต้องการมันใช่ไหม? ผมอยากให้มันสัมผัสร่างกายของผมเหรอ?
“อ๊ะส์!!!!” สะดุ้งนิดหน่อยครับเมื่อมันก้มลงมาจูบตรงซอกคอผม
“ผมรักพี่นะครับ รักมากด้วย” ผมรู้แล้วได้ยินทุกวัน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจริงหรือเปล่า?
“อ่าส์.....ได้ยินอยู่ บอกทุกวัน!” ผมค้อนน้อยๆ ใส่
“ต้องบอกทุกวันครับ”
“มะ...ไม่....อือ!!!!!” ผมกำลังอ้าปากจะเถียงเลย แต่ดันโดนปิดปากไปซะก่อน ผมยอมรับนะครับว่ารู้สึกดีมากๆ กับสัมผัสของน้องมัน ผมโหยหาสิ่งเหล่านี้จากน้องมันเหรอครับ แม้กระทั่งตอนนี้ผมเองที่เผลอจูบตอบกลับน้องมันไปแล้วด้วย!!!!!!!(สังเกตนะครับ สรรพนาม เรียกเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว แค่โดนจูบไปแค่ครั้งเดียวเองนะ อะไรจะใจง่ายปานฉะนี้นะไอ้บัส.....11 รด. เหลือเกิน แค่เขาจูบก็.....?????เลยนะแก)
“อือ!!” ผมรู้สึกเสียววูบวาบตรงท้องน้อยจัง ตอนนี้บัสน้อยของผมกำลังตื่นแล้ว น้องมันพยายามที่จะยื่นมือมาดึงหน้าผมอย่างเบามือ ผมเลยพลิกตัวเองเข้ามาน้องมัน ประชันหน้ากันเลย ส่งมือโอบคอไปเรียบร้อยแล้วครับ ทำไมผมปล่อยตัวปล่อยใจแบบนี้นะ แต่ผมก็ยอมจำนนแต่โดยดีนะว่าวันนี้ผมต้องการผู้ชายคนนี้ ผมต้องการสัมผัสจากผู้ชายคนนี้ ต้อวการให้น้องมันสัมผัสผม ให้มากที่สุดเท่าที่มันจะมีแรงทำได้
“อุปกรณ์ไม่มีนะครับ....วันนี้ขอสดเหมือนคราวก่อนนะครับ?” ไอ้บ้า!!!!ดูเถอะครับ มาบอกทำไมตอนนี้ คราวที่แล้วก็ด้นสดกันมาแล้วรอบหนึ่ง(แต่หลายครั้งนะ) ตอนนี้ไม่ทันแล้วล่ะ จะให้หยุดก็คงไม่ทันแล้วล่ะนะ ไอ้บ้า!!!!!!!แกทำไมไม่รู้จักเตรียมไว้ห๊า!!!!!!!!!แค่คิดในใจนะครับ แค่นัน้จริงๆ
“อืม...!!!!” ผมตอบน้องมันไปเบาๆ ครับ ก้มหน้าด้วยรู้สึกว่าหน้าร้อนๆ ยังไงชอบกล นี่ผมต้องการน้องมันมากขนาดนี้เลยเหรอ
“ไหน ให้ผมสำรวจหน่อยสิครับ” พูดจบน้องมันก็เลิกเสื้อผมขึ้นเลยครับ ทั้งลูบ ทั้งจูบ ทั้งเลีย บอกได้คำเดียวครับว่า “เสียว” สะท้านเลยครับ
“หวานจริงๆ หวานไปทั้งตัวเลยครับ .....เมียใครน้า?” ดูมันยังจะมาพูดอีกอยากทำอะไรก็ทำไปเลย ผมก็อายเป็นเหมือนกันนะ ไอ้บ้า ไอ้ลามก
“อ๊ะ!!!!!!!!!อย่ากัด” ไอ้บ้า!!!!!!!!กัดมาได้ คนกำลังเคลิ้มๆ อยู่ อารมณ์เตลิดเลยเห็นไหม? บิ๊วให้ใหม่เลยนะ
“อือ....อ่าส์!!!!!” เสียงผมเองครับ มันยากที่จะสกัดกั้นจริงๆ เพราะตอนนี้ผมโดนข้าศึกบุกโจมตีอย่างหนักหน่วงจนกรุงแตกสูญเสียเอกราชไปแล้วครับ ไม่ไหวแล้ว ก็เล่นมาซะครบเลยทั้ง ล้วง ลูบ รูด ดึง ชัก ฯลฯ แล้วแต่จะทำเถอะคัรบเชิญเลยเพราะเวลาอย่างนี้ผมคงสู้อะไรไม่ไหวทำได้อย่างเดียวคือยอมครับ ยอมแต่โดยดี
“อ่าส์!!!!!!!”
“อือ!!!!!!!!”
“อ๊ะส์!!!!!!!!!”
“อืมม์!!!!!!!”
ผมรู้สึกมาก รู้สึกอย่างบอกไม่ถูกเลยกับการสัมผัสของน้องมัน ตอนนี้ร่างกายผมเปลือยเปล่า ไม่มีอะไรมาปิดกั้นเลยแม้แต่ชิ้นเดียว บัสน้อยๆ กำลังสู้มือน้องมันอยู่ครับ น้องมันไม่เคยที่จะรังเกียจผมเลยแม้แต่สักครั้งเดียวและคราวนี้ก็เช่นเคย น้องชายผมถูกส่งเข้าไปในโพรงปากอุ่น กระทบไปมากับลิ้นร้อนๆ ที่ไล่ตวัดไปมาแล้วครับ อ่าส์!!!!!!!รู้สึกดีจัง ผมอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ส่งมือเรียวๆ ไปขยี้หัวทุยๆ ของมันเล่นด้วย ทั้งดึง ทั้งรั้งไปในคราวเดียวกัน
“อ่าส์....อืมม์!!!”
“อ๊ะส์! อืมม์ อ่าส์!!” ผมกระตุกตัวเบาๆ ตามแรงดูดของปากหนานั้นด้วย บางทีก็เด้งรับกลับไปด้วยนะครับ
“หวานจังครับ หวานไปทั้งตัวเลยนะครับ” แน่ะยังจะหันมามองอีก ทำตาเยิ้มใส่ผมด้วย ผมเลยส่งสายตาอ้อนวอนไปแทน หวานก็เอาสิ ชิมต่อสิ อยากทำอะไรก็ทำเลย ชิมมันอีกเร็ว ผมออกแรงกดหัวน้องมันลงไปหาน้องชายผมที่ตอนนี้จ่อปากมันอยู่ ผมไม่ไหวแล้วครับ ผมจับหัวน้องมันไว้ทั้งกดลงยกขึ้นไปมา แถมยังเด้งสะโพกรับไปมาตามแรงด้วย อ่าส์!!!!!!สุดยอดครับ หรือว่าผมจะติดนิสัยหื่นๆ มาจากน้องมันกันนะ?
“อ่าส์!!!!!”
“อืมม์”
“อ่าส์!!!!!!! ถอดเสื้อให้ผมหน่อยสิครับ?” ผมรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนตัวเองต้องมนต์สะกดเอาไว้ น้องมันว่าอะไรผมก็เห็นดีตามไปด้วยทุกอย่าง ผมส่งมือไปดึงเสื้อมันอย่างว่าง่าย แต่เหมือนไม่ทันใจ เจ้าตัวเลยดึงที่เหลือเองเลยรวดเดียวจบ เผยให้เห็นร่างกายที่กำยำสมส่วน ไอ้เด็กคนนี้ทำไมหุ่นมันเซ็กซี่ขนาดนี้นะ?
“จูบผมหน่อยได้ไหมครับ?” ไม่ต้องบอกหรอกเฟิร์สวันนี้ ฉันจะจูบแกแน่ๆ ผมดึงหน้าน้องมันลงมาหาบดรีมฝีปากกับน้องมันนัวเนียเลยครับ
“อ่าส์!!!!!!อืมม์” คนตัวหนาบึกบึนส่งเสียงแล้วครับ ครางออกมาเลย ผมเลียเบาๆ ที่แผงอกหนาได้รูป ก่อนจะหันไปจัดการกับเม็ดคู่ใจของเจ้าตัวที่กำลังขึงขังแข็งตึงสู้ลิ้นผมอยู่ตอนนี้ ผมตวัดลิ้นหยอกเล่นอยู่นานที่เดียว ไม่รู้ว่าน้องมันจะชอบหรือเปล่า แต่ก็ได้ยินแต่เสียงครางนะครับ หลับตาพริ้มเลย คงดีในระดับหนึ่งแล้วกันครับ เพราเพิ่งเคยทำครั้งแรกเหมือนกัน ดีไม่ดีก็ช่วยวิจารณ์หน่อยแล้วกันคราวหน้าจะได้ทำให้มันดีกว่านี้ เห้ย!!!!คราวหน้าใครบอกจะมีคราวหน้าอีก ไม่นะๆๆ
ขณะที่ผมกำลังสาละวนกับแผงอกของคนด้านบนอยู่ เจ้าตัวก็ผลักผมออกหน้าตาเฉยเลย ตกใจสิครับนี่ผมทำอะไรผิดเหรอ หรือน้องมันไม่ถูกใจ
“ช่วยถอดกางเกงให้ผมหน่อยสิครับ ไอ้ข้างในมันอยากออกมาหาพี่แล้วครับ?” อ้อ ถึงบางอ้อเลยครับ นึกว่าผมทำอะไรไม่ถูกใจที่ไหนได้ ผมก็อายนะเลยยังไม่กล้าจะยื่นมือออกไป จริงๆ ก็คิดอยู่แล้ว แต่ก็เหมือนไม่ทันใจคนที่เอ่ยปากขอร้อง เลยดึงเองรวดเดียวจบเหมือนเดิม ไม่กี่วินาทีเฟิร์สน้อยๆ ก็ผงาดง้ำเด่นสง่าโชว์หรา ยิ้มให้ผมอยู่
“สัมผัสผมหน่อยนะครับ ผมอยากให้พี่สัมผัสมันและจำไว้ว่ามันเป็นของพี่คนเดียวนะครับ” โอ๊ะ!!!!ดึงมือผมไปจับแล้วครับ ใจจริงผมก็อยากจะสัมผัสมันเหมือนกันแต่ขอวางฟอร์มหน่อยแล้วกัน ก็ไม่คิดว่าพี่ชายมันจะใจกล้าได้ขนาดนี้ ถึงขั้นดึงมือผมให้ไปจับน้องชายตัวเองแบบนี้ ผมก็บรรเลงเพลงมือสิครับ สาวสุดแรงเกิด ให้นึกถึงบรรยากาศงานว่าวนานาชาติจังเลย ติดลมบนซะด้วยสิครับ
“อ่าส์!!!!!”
“อืมม์!อ่าส์”
“แรงอีกครับ....อ่าส์!!!ซี๊ด!!!อูวว์!!!” แน่อยู่แล้วครับ ผมจะทำให้มันรู้ซึ้งถึงรสมือผมสักหน่อยนะวันนี้ว่ามัน อูมามิแค่ไหน?
“แรงอีกครับ...อ่าส์!!!!!!!ไม่ไหวแล้วครับ” เจ้าของเสียงครางกระเส่าผลักผมออกจากตัว ทำให้ผมนอนราบกับพื้นสองขาถูกยกลอยเด่น
“ผมจะเริ่มสำรวจแล้วนะครับที่รักครับ”
“อ๊ะส์!!!อือ!!!!!”
“อือ...อ่าส์!!!!!!” เสียวจริงๆ ครับเล่นส่งลิ้นมาก่อนแบบนี้ ผมชอบจังเวลาที่น้องมันทำแบบนี้กับผม ผมเองก็ทำได้แต่บิดไปบิดมา พร้อมกับมือที่ขยี้หัวไปมาแรงๆ ผมว่าผมกดหัวน้องมันด้วยนะเหมือนประมาณว่า เอาอีกเฟิร์ส เอาอีก
“อ๊ะๆๆ.....อ่าส์...อ้า!!!!!!!!!!!!!!” ผมครางยาวเลยทีนี้ เล่นแหย่นิ้วเข้ามาไม่บอกไม่กล่าวกันก่อน หนึ่ง สอง!!!!!!! สวนเข้าออกไปมา อืมม์ ไม่สามารถบรรยายได้จริงๆ อารมณ์ตอนนี้ครับ
“อ๊ะ!!!!!อ่าส์”
“อืมม์...!!”
“เฟิร์ส!!!....อืมม์ อ่าส์!!!!!”
“ครับ ว่าไงครับ?”
“อ่าส์ ไม่ไหวแล้ว!!!!!!” ตาวาวเลยล่ะสิ ผมไม่ไหวจริงๆ นะครับ ได้โปรดเถอะเฟิร์ส เข้ามาสักทีเถอะ
“อ่าส์...เข้ามานะ ไม่ไหวแล้ว??” ผมเอ่ยปากขนาดนี้แล้วมันยังไม่ทำอะไรอีกนะครับ
“ต้องการผมเหรอ? ต้องการผมไหม?”
“อืม!!!” ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ นะ
“มากไหมครับ หืมม์?”
“อืม...นะเข้ามาสิ!!!!!!!”
“ตรงไหน ตรงนี้ใช่ไหมครับ?” น้องมันใช้นิ้วที่เพิ่งถอนออกมาลูบวนตรงชอ่งทางที่ผมต้องการให้มันเข้ามาอยู่ในตัวผมเหลือเกินตอนนี้
“อืม ตรงนี้นะ ๆ!!ได้โปรดเข้ามาเถอะ!!!!” พี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ เฟิร์สตรงนี้ๆ พี่ต้องการเฟิร์สตรงนี้ต้องการจริงๆ ผมใช้นิ้วตัวเองลูบวนประสานกับนิ้วของน้องมันตรงช่องทางที่พร้อมจะรับศึกครั้งนี้แล้ว
“ครับ ผมจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แล้วนะครับ!!!” อย่าเอามาถูเฉยๆ เอาเข้ามาสักทีเหอะ ผมเอามือที่ว่างอยู่จับสะโพกแน่นๆ ของน้องมันเพื่อช่วยดันครับ
“อ่าส์!!!!!!!!!!!!อืมม์!!!!!!”
“อึก!!!อ่าส์!!!! ซี๊ด!!!!!!!” จุกดิครับไอ้บ้า!!!! บอกให้เอาเข้ามาไม่ใช้ให้เอาเข้ามาที่เดียวหมดมิดไนท์ออนเซลล์แบบนี้เล่า ไอ้ควาย!!!!!!ขอด่าหน่อยเถอะครับ ทั้งเจ็บ ทั้งจุกเลยสิครับ น้ำตาผมไหลเลยครับ
“ขอแช่ไว้ก่อนนะครับ!!” ก็สมควรล่ะครับอย่าเพิ่งขยับนะเจ็บจริงๆ เจ้าตัวดีตอนนี้ก้มลงมาประกบปากผมช่วยผ่อนคลายแรงตึงผิวตรงจุดได้เยอะเลยครับ จูบซับน้ำตาตรงหางตา เปลือกตาให้ผมด้วย ผมชอบจังเวลาที่น้องมันจูบผมแบบนี้
“ผมขอโทษนะครับที่รุนแรงกับพี่...ผมทนไม่ไหวจริงๆ ...ผมรักพี่นะครับ...ผมจะขยับแล้วนะครับ!!”
“อ๊ะ!!!!!”
“อืมม์ อ่าส์ โครตฟิตเลยครับ”
“อือ อึก อ่าส์!!!!!!!!!!!”
น้องมันค่อยๆ โยกสะโพกเบาๆ ก่อน แบบช้า เนิบนาบ จนตอนนี้จังหวะทุกอย่าเข้าที่หมดแล้ว สะโพกผมยกลอยขึ้นตามแรงเด้งเข้าออก ไปแล้วครับ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้วตอนนี้ มันเสียววูบวาบตรงท้องน้อยเหลือเกินครับ เกินกำลังจริงๆ ครับ เหงื่อโทรมกาย คนด้านบนผมเลย ดูสิครับหน้าเจ้าตัวเซ็กซี่ใช่เล่นเลยนะ ของผมก็ผุดขึ้นมาตามใบหน้าบ้าง ตามตัวบ้าง
เจ้าของร่ายกายกำยำเซ็กซี่ วันนี้น้องมันเร่าร้อน รุนแรงและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน ผมทั้งข่วนทั้งจิก แผ่นหลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อบึกบึน ผมอยากบอกเจ้าตัวจังเลยครับว่า ผมรู้สึกดีนะครับ น้องมันเอื้อมมือมาจับมือผมไปวางตรงจุดอ่อนไหวของผมที่กำลังกึ่มๆ ได้ที่
“ช่วยตัวเองไปด้วยนะครับ ผมอยากมองเวลาที่พี่ทำแบบนั้น” ผมมองตาหวานเยิ้มคู่นั้นสักพักเหมือนโดนสะกด แล้วไม่นานนักผมก็ปฏิบัติตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
“อ่าส์!! เสียวไหมครับที่รัก?”
“อือ อ่าส์!!!!!!!!!” ผมไม่ตอบนะครับ แต่ส่งเสียงครางเป็นคำตอบแทน
“”รักเฟิร์สรึยังครับ?” จริงๆ ผมก็อยากจะบอกน้องมันเหมือนกันนะครับ แต่ผมอยากจะบอกคำนี้ตอนที่ผมมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนมากกว่าถูกอารมณ์ตัณหาครอบงำ หากผมจะบอกผมจะบอกตอนที่เรามองตากันและเต็มไปด้วนความรู้สึกที่เต็มตื้น
“อ๊ะ!!!!!!!อ้า อ้า อืมม์!!!!!” น้องมันกระแทกแรงเข้ามาอีกจนผมต้องปล่อยเสียงออกมา
“ซี๊ด!!!!!!!!!!!!!”
“ขอข้างในนะครับ พี่ใกล้ยังครับ?”
“ครับใกล้แล้วครับ...อ๊ะ!!!”
“พร้อมกันนะครับ...ซี๊ด!!!! อ่าส์!!!!!”
“อ่าส์ๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมกระตุกแรงๆ ถี่ๆ สักพักก็ พุ่งเลยครับเป็นมาสายเลย เลอะหน้าท้อง หน้าอกตัวเองหมดเลย ไม่รู้ว่าจะเลอะที่นอนของคนที่กำลังเกร็งตัวแรงๆ ถี่ๆอยู่บั้นท้ายของผมหรือเปล่า
“อ่าส์..!!ซี๊ด!!!!!” ไม่นานแท่งร้อนๆ ในตัวผมมันก็กระตุกแรงๆ ตามมา ก่อนเจ้าตัวจะโน้มตัวลงมาทาบทับตัวผมไว้ ทำให้น้ำสีขาวขุ่นของผมเลอะตัวน้องมันไปด้วยเลยสิครับ
“ผมรักพี่นะครับ!!” ผมจำได้ว่าทุกครั้งที่เรามีอะไรกันเสร็จไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง หลังจากที่ปลดปล่อยสิ่งต่างๆ เสร็จน้องมันจะบอกรักผมทุกครั้งซึ่งนั้นทำให้ผมรู้ดีมากๆ ทีเดียว
“อ๊ะ!!!!” เจ้าตัวถอดน้องชายออกไปแล้วครับ ผมรู้สึกได้ถึงการขยับที่ชัดเจนจึงเผลอครางออกมาตามเพราะขนาดมันยังไม่ลดลงเท่าใดนัก
จากนั้นคนตัวหนาก็ก้มลงมาละเลงลิ้นร้อนไปทั่วทั้งตัวผมทุกส่วนทุกพื้นที่ ที่เลอะและมีร่องรอยน้ำสีขาวขุ่นที่ผมเป็นคนทำเลอะเองอย่างไม่รังเกียจรังงอนใดๆ จนหมดเกลี้ยงเลยครับและต่อฉากจบที่ปากผมครับ มันคาวๆนะผมว่า แต่คนที่ลิ้มลองยังบอกว่ามันหวานน่ากินตลอดทุกครั้ง แต่ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจในรสชาติมันหรอก?
น้องมันจะทำแบบนี้กับทุกคนหรือเปล่า? น้องมันจะทำแบบนี้กับคนอื่นไหม? หรือว่านี่คือวิถีทางของการมีเซ็กส์ของน้องมันกันนะ? ถ้ามันจะทำแบบนี้กับคนอื่นๆ มันก็คงไม่ผิดหรอกที่จะทำแบบนี้กับผมด้วย เพราะผมคงเป็นแค่หนึ่งในคนเหล่านั้นเช่นกัน
ผมเผลอคิดอะไรที่ทำให้จิตใจผมหดหู่ได้ตลอดสินะ แล้วก็ทำให้ตัวเองต้องรู้สึกเสียใจ น้อยใจ หวิวๆ ที่ใจ บอกไม่ถูกครับ ก็เท่านั้นแหละที่ผมคิดได้หากผมยังไม่กล้าที่จะถามหรือกล้าที่พูดอะไรไปมากกว่าที่เป็นอยู่
“ดูสิครับเฟิร์สน้อย อยากรักพี่บัสอีกแล้ว....อย่าห้ามผมเลยนะครับ ให้ผมเข้าไปอยู่ในตัวพี่นะครับ เพราะมันรู้สึกดีมากๆ นะครับ ผมรักพี่นะครับ นะครับ นะนะนะ...!!!!!!!” เหอๆ ติดง่ายจริงๆ นะเครื่องยนต์ชนิดนี้ ยังพักไม่ถึงสิบนาทีเลยนะ (อย่าว่าแต่น้องมันเลย ตัวเองก็ใช่ย่อยที่ไหนกันไวต่อสัมผัสเหลือเกิน) เอาเหอะ เลยตามเลยครับ ยกผลประโยชน์ให้จำเลยสิครับ
“.....................” ผม ไม่ตอบนะครับ ดูปฏิกิริยาของพี่เอานะเฟิร์ส
ทริปเปิลเอ็กซ์ครับคืนนี้จบลงที่ 3 รอบครับ น้องมันอึกจริงๆ นะครับผมยอมรับเลย ตอนแรกก็กะจะแยกกันอาบน้ำ แต่ผมเองล่ะครับที่ออกแนวคิดว่าให้อาบพร้อมกัน ไหนๆ ก็ไหนจะได้ไม่เสียเวลาจะนอนไวๆ ด้วย ไปไงมาไงไม่รู้ แถมให้อีกหนึ่งชุดใหญ่ในห้องน้ำครับ อันนี้ผมเองนะเริ่มก่อน ก็ใครใช้ให้แกเซ็กซี่ซะขนาดนี้ล่ะไอ้บ้า!!!!!!!!! อึดนักใช่ไหม หุ่นจะเซ็กซี่ล่อตาล่อใจผมไปไหน? ก็เลยขออีกสักทีแล้วกันเผื่อพรุ่งนี้เช้าโลกจะแตก
“ผมขอโทษนะครับ....ผมรักพี่นะครับ!!!” น้องมันกระซิบผมเบาๆ ที่หู จากนั้นก็ดึงผมอย่างนุ่มนวลมากอดอบอุ่นจังเลย
ผมรู้สึกดี รู้สึกอบอุ่น รู้สึกปลอดภัยจังในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้ ตอนนี้ผมง่วงจังเลยขอซบหน่อยแล้วกันนะ ผมซุกหน้าเข้าหาแผงอกหนาๆ ที่เปล่าเปลือยแข็งแกร่ง
“อ้า...อุ่นจัง” ขอซบหน่อยนะเหนื่อยแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ จะเอายังไง? จะเป็นอย่างไร? ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตแล้วกัน ปล่อยให้ฟ้านำทางไปแล้วกัน แล้วผมจะปล่อยหัวใจของผมเดินตามทางนั้นแล้วกัน ผมว่าผมพอจะเดาทางออกบ้างแล้วล่ะ? แต่วันนี้ผมขอซบอกหนาๆ ของผู้ชายคนนี้ไปก่อนแล้วกัน นอนก่อนให้สมองมันโล่งมากกว่านี้หน่อยแล้วกันแล้วค่อยมาว่ากันใหม่......
“ผมรักพี่นะครับ!!” เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินในค่ำคืนนี้ผมอยากจะตอบน้องมันไปเหมือนกันนะครับแต่แรงไม่มีเหลือแล้ว เลยได้แต่คิดในใจก่อนจะหลับไปในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นและปลอดภัย
“................ไอ้ถึกของผมเอ้ย!!!!!!!”
************************************** :กอด1:****************************
ตอนนี้อาจทำให้ผิดหวังกันหน่อยนะครับเป็นเนื้อหาของตอนที่เเล้วแต่เป็นในส่วนของพี่บัส
กับความรู้สึกที่เริ่มหวั่นไหวให้กับน้องมันไปแล้วครับ.........แต่ไม่กล้าแสดงออกเท่าไหร่?
ยังไงก็ฝากด้วยเเล้วกันนะครับ..................ออฟรู้สึกว่า NC อออฟเยอะเหลือเกินเดี๋ยวลดลงบ้างล่ะเนอะ เพระาเริ่มรักกันเเล้ว
"ซ่ำกันจนรักกันเเล้ว" ก็เบาบางบ้างดีกว่า เดี๋ยวมันหื่นเกินไปคนเขียนจะขาดใจตายเพราะเลือดหมดตัวซะก่อน ฮี่ๆๆๆๆ :pighaun:
ฝากด้วยนะครับผม :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ.....ไม่อยากให้รักกันเลย เพราะรักกันนั่นแปลว่ามันใกล้จะ "จบ" แงๆๆๆๆๆ
*********************************************************************************************
ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะครับ อัพเดท 26/06/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.0 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานกับน้องชายจอมป่วน
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.0 ผมหลงรักชายโฉด
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.0 Brother I love you
-
:L2:พี่บัส ได้ข้อสรุปรึยังว่าน้องมันรักที่ทุกเวลา ไม่เฉพาะตอนก่อน ขณะ หลัง :laugh:ซั่ม
-
เลือดไหลหมดตัวอีกแล้ว
-
ถ้าคนเขียนจะยอมรับขนาดนั้น กร๊ากกกก :m20: :m20:
ก้อคงมีให้อ่านการทุกตอน
ประการณ์สินะนี่ อิอิ
รอรอน้อ
-
ซ่ำจนรักกันของจริงล่ะทีนี้ 55555
-
เสียเลือดรอบสอง :m25:
:call:
-
สนุกคร้าบบบบ
ฉากนี้บัสเซ็กซี่เว่อร์
ชอบจริงๆ อยากขอแบบนี้สักคน ฮ่าๆๆๆๆ
-
.....คนเขียน........หื่.....น.......แต่ก็ชอบนะ .......อั๊ยๆๆๆๆๆ :m25:
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆ อัพบ่อยๆนะ
กอดๆๆๆ :กอด1:
-
ได้อ่านมุมบัสบ้าง ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ชอบ :pighaun:
อยากให้รักกันค่ะ แต่ไม่อยากให้จบ :กอด1:
-
แหม,,,วิธีง้อน้อง หมดเรี่ยวแรงกันเลยทีเดียว
-
เฟิร์สละมุน น่ารักมากตอนกำลังมีไรกัน รู้สึกถึงความรักที่มีให้พี่บัสมากๆเลย :กอด1:
ขอ บอกรักตลอด :-[ หลงรักเฟิร์สเข้าแล้ว :L2:
-
นิวว่าที่หื่นสุดไม่ใช่บัสหรือเฟิร์สหรอก
เป็นคนเขียนเนี๊ยะแหล่ะ หื่นสุดหื่นจริง
นี่เขียนฉากอัศจรรย์ทั้งฝั่งเฟิร์สฝั่งบัสเลย :jul1:
ออฟครับ คนอ่านเค้าเดาบัสออกกันหมดแล้วแหล่ะ :laugh:
ว่าแต่จบฉากเหมือนตอนต่อไปจะมีปัญหาอย่างนั้นแหล่ะ
ขอให้ผมคิดไปเองนะ อยากให้คู่นี้รักกันอ่ะ
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
:mc4:
ชอบมากค่ะ เฟิร์สน่ารักอ่ะ
พี่บัสก็ยอมง่ายเกิ๊น เพราะรักเฟิร์สแล้วล่ะสิ
แต่ก็น่ารักทั้งคู่ เลิฟซีนแรงได้อีกนะคะ
ตอนต่อไปจะเกิดอะไรนะ
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z2:
-
นิวว่าที่หื่นสุดไม่ใช่บัสหรือเฟิร์สหรอก
เป็นคนเขียนเนี๊ยะแหล่ะ หื่นสุดหื่นจริง
นี่เขียนฉากอัศจรรย์ทั้งฝั่งเฟิร์สฝั่งบัสเลย :jul1:
เห็นด้วยกับด้านบนอย่างแรงเลยอ่ะครับ
ผมว่าคนเขียนแอบหื่นอยู่แน่เลยอ่ะ :z1: :z1: :z1:
แต่ไม่เป็นไรครับ สำหรับออฟ ผมยอมอยู๋แล้วครับ อิอิอิอิ
จะเขียนเยอะเท่าไรก็ไม่ว่านะครับ ชอบๆๆๆๆๆๆ
ผมขอเป็นกำลังใจให้ออฟนะครับ (บัสกับเฟริสมีกำลังใจเยอะและ เป็นกำลังใจให้คนเขียนบ้างดีกว่า เผื่อจาได้ใจคนเขียน ห้าๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:)
และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ผมนะครับ
PS : ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้วอ่ะครับแต่ยังบวมอยู่เลยอ่ะครับแต่คงอีกเป็นอาทิตย์อ่ะครับกว่าจะหาย....ผมรออฟมานวดให้อยู่นะครับ อิอิอิอิ
-
^^
-
แวะมาอ่าน 2 ตอนแล้วบับว่า..... :m25: :m25: :m25: :m25: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
อ่านแล้วเลือดลมไหลเวียนดีมากคะ กร๊าซซซซซ *///////////*
ดีแล้วๆที่ 2 คนรักกันๆ >ww<
-
ฮ่าๆๆๆๆ ฮิ้วๆๆๆๆๆๆ.........ที่ทำงานออฟมีก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกขายกันนะครับใครอยากเติมเลือดเชิญได้นะครับ.....
หรือถ้าใครเสียเลือดมากบอกได้เดี๋ยวออฟจะช่วยเติมเลือดให้ อิอิ
เช้านนี้เเวะมาตอบเม้นๆๆๆ หน่อยนะครับ
moredee เหมือนพาผู้ร้ายไปทำแผนประกอบคำรับสารภาพเลยนะครับ "ก่อน ขณะ หลัง" ฮ่าๆๆ ก็รักจริงๆๆ ง่าครับ....
gupalz สนใจก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตก หรือเติมเลือดสักถุงไหมครับเดี๋ยวออฟบอกพยาบาลแถวนี้ให้ครับ 555+
•♀NoM!_KunG♀• ฮ่าๆๆ ยอมรับครับ ไม่ใช่ประสบการณ์เลยนะครับ.......เรื่องจริงนะครับ แต่บอกไปใครจะเชื่อว่า ออฟยัง "จิ้น" ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีประสบการณ์เลยนะครับ o22 o22 o22
-west- รักันเพราะซ่ำ ซ่ำกันก็เพราะรัก........และจะรักๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
tawan รายที่สองมารับเลือดเพิ่มได้ที่ออฟนะครับ 5555+
Monkey D 55+...........................ลองหาดูนะครับ เผื่อจะเจอ เจอแล้วบอกออฟด้วยว่าหาที่ไหนจะได้ไปหาด้วย หุหุ
Zitraphat ป๋าคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ............หื่นเพราะป๋าแหละ หุหุ............มากอดๆๆๆทีดิ
donutnoi แงๆๆ พูดถึงเรื่อง "จบ" ออฟก็ไม่อยากให้จบเหมือนกัน อยากบอกว่าต้นกำเนิดของนิยายเรื่องนี้เกิดมาจากการที่ออฟนอนไม่หลับเเล้วลุกขึ้นมาเขียนเล่นๆ เห้อ..............ไม่อยากให้จบเหมือนกันเนอะ
Nus@nT@R@ วิธีนี้ลองเอาไปง้อแฟนดูก็ได้นะครับ อาจจะได้ผลเหมือนกันนะครับ
kisskiss เห็นไหมมีคนรู้สึกถึงความรักของเฟิร์สเเล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
NewYearzz ห๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ "คนเขียนหื่น" นี่สิของจริงๆๆ เยี่ยม o13มาก อ้าวกันออกกันหมดแล้วเหรอว้าเเย่จังงั้นตอนต่อไปก็จบเลยเเล้วกันนะครับ......เห้อโดนเดาทางได้ซะล่ะ :z3: :z3:
Naenprin ออฟก็ยังกลัวเหมือนกันครับว่าจะโดนว่ารึเปล่าเพราะเลิฟซีนออฟเยอะมากเลย จะโดนว่าไหมหนอว่าเอาเลิฟซีนมาล่อคนอ่านรึเปล่า...........อันนี้คิดหนักเหมือนกันนะครับ เดี๋ยวคงลดๆ บ้างเเล้วครับ
a-o-pai ออฟไม่ได้แอบหื่ืนนะครับแต่ออฟหื่นให้เห็นกันชัดๆ ผ่านบัสและเฟิร์ส อิอิ ยอมจริงป่าว? หุหุ ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจนะครับ เอา :L1:ใจออฟไปเลยครับยกให้เอาใจไปแล้วอย่าลืมเอาตัวออฟไปด้วยล่ะครับ.........ปล.อย่าเพิ่งหายรอออฟไปนวดให้ก่อน อิอิ :-[
SoN ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มสดใสที่มีให้ออฟทุกตอนนะครับ :pig4:
Kanda Moe อ้า..........แบบว่าสดชื่นใช่ไหมครับ อิอิ :กอด1: :กอด1:
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้นะครับ มีอะไรแนะนำออฟได้นะครับ ไม่มีการโกรธเคืองใดๆ ทั้งสิ้นนะครับ...
"คำชมน่าฟัง แต่ไม่ยังประโยชน์
คำติน่าโกรธ มีประโยชน์ แต่ไม่น่าฟัง"
-
อ่านจบตั้งแต่เมื่อคืน
แต่พอจะเม้นปุ๊บเน็ตดับปั๊บเลยต้องกลับมาเม้นตอนเช้า ^^
คนเขียน...จะจัดให้แบบเฟิร์สลุกไม่ขึ้น
โดยที่บัสโซโล่เองบ้างปร้ะ!! (แกคิดอะไร)
แบบเอาให้เฟิร์สนอนกับที่เลย บัสรุกเอง
อ๊ายยยยยย พูดไปเขินไป 555555555
ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีอะไรแต่แค่คนอ่านตบเสิร์ฟเร็วเราก็พอใจล่ะ
-
เสียเลือดกันอีกแล้ว :jul1:
-
ตอนแรกเราแนะนำว่าให้ซ่ำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็รักกันไปเอง
แต่ตอนนี้ขอบอกว่าพอละไม้อยากซ่ำบ่อยๆเดี๋ยวจะเบื่อ
ขอน้ำหรือเนื้อเพิ่มได้ปะแล้วเมื่อไหร่สองคนนี้จะเข้าใจกัน
เอาแต่ต่างคนต่างความคิดแล้วแบบนี้จะรู้ว่าอีกฝ่ายคิดไง
เปิดอกคุยกันหน่อยนะ
:L2: :กอด1:
-
เอ๊ะ !! ทำไมอ่านจบรู้สึกเพลียจัง หรือเรามีส่วนได้ ส่วนเสียกับเขาด้วย
กร๊ากกกกกกกกกกก
ชอบบบบบ ไม่หื่นเกินไปหรอก มันเหมาะกับพวกหมาเห่าใบตองแห้งอย่างเรา
เคยมีผู้รู้สอนไว้ว่า "ลามกวันละนิดจิตแจ่มใส" ดังนั้นผู้ใหญ่สอนเราต้องจำ 555555555555
-
ตามทันแล้ว ชอบพี่บัสน่ารัก
โหวตให้พี่บัสคู่เฟริสเนี่ยแหละ
ปล.ไม่ต้องลด NC หรอก
ยิ่งใจตรงกัน เป็นแฟนกันยิ่งต้องหื่น 55555
-
นี่ขนาดยังไม่ได้เปนแฟนกันนะเนี่ยะ คืนละ4รอบล่ะ
ถ้าเปนแฟนแลิวจะขนาดไหนนนนน
ว่าแต่น้องเฟิร์ทถึก พี่บัสกะอึดใช่ย่อยนะ 555
-
ออฟแวะมาเยี่ยมทุกวันนะครับ.........
.เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันกับตอนต่อไปวันนี้เอา
สปอยน้อยๆ มาล่อ ลวง พราง
มาฝากกันครับมาดูกระแส
[/color]
*********************************************** :กอด1:**************************************
ตั้งแต่วันที่ผมถูกวิชทิ้งไปก็ได้น้องมันนี่แหละครับ เข้ามาช่วยเติมเต็มทดแทนในสิ่งที่วิชเคยทำให้ผม แต่ผมก็ไม่ได้มองน้องมันเป็นตัวแทนของวิชเลยนะ ผมแค่อยากจะบอกว่า น้องมันเข้ามาช่วยเติมในส่วนที่ผมขาดหายไปประมาณว่า “เธอคือส่วนขาด” (ลองไปหาฟังดูแล้วกันนะครับเพลงของมอส ปฏิภาณ มันอาจจะเก่าไปบ้างนะ แต่ผมก็ชอบนะเพลงเก่าๆ ใครจะว่าผมแก่ก็ช่างเหอะ ผมไม่สนหรอก ยิ่งนักร้องสุดโปรดของผมนะนี่เลย อรวี สัจจานนท์ ร้องเพลงเพราะเวอร์มาก เสียงปานระฆังดังกังวาน ผมฟังทุกเพลงนะของนักร้องคนนี้ ยิ่งตอนโดนวิชทิ้งไปใหม่ๆ มีเพลงหนึ่ง เพลงนี้เลยผมอยากแนะนำ “โกหกหน้าตาย” ผมล่ะฟังอยู่ทุกวันเกือบอาทิตย์เลยนะครับ)
ปวดใจดังไฟสุมทรวงทะลวงฉัน
เมื่อเธอมาตัดสัมพันธ์เอาเมื่อสายไป
ใครไหนจะทันตั้งตัวยั้งหัวใจ
หลอกให้หลงงมงายใจสุดแสนดำ
อยู่พูดมาดื้อดื้อว่ามีเจ้าของ
ช่างพูดได้อย่างช่ำชองไม่ติดสักคำ
ก่อนจะรักทำไมไม่บอกเล่าเท้าความ
ให้เราหลงเดินตามหลวมตัวถลำใจ
จริงจริงเธอนะหรือเธอรู้เต็มอก
ไยจึงมาเพ้อพกโกหกหน้าตาย
ใจหนึ่งก็รักจับจิตฝังใจ ใจหนึ่ง ก็แสนจะแค้นเธอ
เพลง โกหกหน้าตาย
นักร้อง อรวี สัจจานนท์
อัลบั้ม รักที่คิดถึง ชุด 11
http://music.gmember.com/%E0%B9%82%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A2-/Song-0600650201
******************************************* :กอด1:*************************************
-
ขอจิ้มทีนึง :z13:
.....................
พูดถึงวิชอีกทำไม เอามันไปโยนทะเลเถอะ :z3:
รอของจริงครับ :L2:
-
แง่ะ
อย่าไปนึกถึงวิชมันเลยๆ
รอๆจ๊า
-
มันก็เป็นแค่อดีตอ่ะเน๊อะ ตอนนี้ปัจจุบันสำคัญกว่า
ส่วนเรื่องแย่ๆในอดีตก็พยายามลืมๆมันไปจดจำแต่แค่ความทรงจำที่ดีก็พอ XD
(ตอบคนแต่ง) อ่านแล้วสดชื่นดีค้า(ฮาาาา) *//////*
รออ่านตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
เข้าใจครับว่าคนเคยรักกัน......มันยากที่จะตัดใจ
แต่ไงตอนนี้ก็ต้องรักไอ้เฟร์สคนเดียวนะครับ บัส
-
เข้ามารอด้วยคนค่ะ(เพลงนี้เคยฟังของเท่ห์. อุเทน)
-
จิบกาแฟรออยู่ครับ
-
เลือดท่วมจอมาสองตอนติด
ตอนต่อไปพี่บัสยอมเปิดใจให้น้องเฟิร์สแน่เลย
เริ่มมีใจให้ ก็อย่าปากแข็งสิ
-
:z13:
อดีตก็คืออดีต
ปล่อยเค้าไปเถอะ
รอเรื่องเต็มๆนะคะ
:bye2:
-
คนอ่านก็เข้ามารอน้องออฟลงตอนใหม่เหมือนกันจ้า
สองตอนที่แล้วทำเอาป้าเลือดพุ่ง :pighaun: ช๊อบ ชอบ
หื่นออกหน้าออกตา อิอิ
ก่อนหน้าฉากเซอร์วิซ เจ้ละสงสารน้องเฟิร์ส พยายามเท่าไรเหมือนบัสจะไม่ยอมเชื่อใจน้องสักที
มันหน่วงๆหนึบๆดีแท้
น้องออฟเจ้ไม่อยากกินมาม่าชามใหญ่ได้ป่าวจ๊ะ ขอแค่ถ้วยจิ๊ดๆพอนะ
-
แวะมาตอบเม้นๆๆ ก่อนเดี๋ยวจะลงตอนใหม่ให้ครับ :-[
tong_pub อ๊ากกกกกกก คิดเหมือนกันเลย แต่จะเขียนยังไงละทีนี้
CarToonMiZa ขอบคุณน้าครับที่เอาเลือดมาบริจาคกับเรื่องนี้ ฮ่าๆๆๆ
S_za เดี๋ยวจะหวานกันเเล้วครับก็รอลุ้นเเล้วกันครับว่าใครจะหวานได้มากกว่ากัน
automaton ง่าๆๆๆๆๆ งั้นเดี๋ยวเาอมีแต่ NC เลยนะครับ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับเดี๋ยวจะหวานบ้างไรบ้างนะคัรบ
Ryoooo ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตนะครับ โค้งงามๆๆ ให้เลย :pig4: อย่าลืมมาตามต่อนะครับ
kisz อิอิ เดี๋ยวเป็นแฟนกันมันจะลดลงโดยอัตโนมัติ อิอิ ล้อเล่นนะครับ ก็บัสน่ารักง่าครับ ใครจะอดใจไหว ขนาดออฟยังหั่วไหวกับบัส อิอิ อยากได้แบบนี้สักคน อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
NewYearzz เอามาเป็นน้ำจิ้มให้มีสีและสันบ้างนะครับ...........เดี๋ยวมันเรียบๆๆ เกินไปเนอะ เดี๋ยวยังเจอวิชอีกหลายตอนนะคัรบ
¡ииσcэиτ อิิอิ ขอคิดนิดนึงนะครับ ยังไงก็คนคุ้ยเคยเนอะไม่ว่ากันนะคัรบ
Kanda Moe ครับ อดีต ที่ผ่านไปแล้วคราฟ.................อย่าเพิ่งหนีออฟไปไหนนะครับ ยังมีเรื่องวุ่นๆ หวานๆ อีกน้า
Monkey D บอกดังๆๆ เลยเนอะให้รักเฟิร์สได้คนเดียว เยี่ยม o13 ....................
ruby โอวๆๆๆ มีคนเคยฟังด้วยออฟดีใจจัง พอดีออฟโดนคนแก่บางคนหาว่าเกิดไม่ทันเพลงนี้(เค้าแอบว่าออฟแก่ง่าครับ ทำไงได้ก็เเม่ออฟพาฟังเนอะ หุหุ) มีทั้งหมดที่ออฟรู้มีคนเอามาร้อง 3 คนครับ 1.กุ้ง กิตติคุณ 2.เท่ห์ อุเทน 3.อรวี ที่ออฟเลือกเวอร์ชั่นอรวีเพราะเสียงเพราะออฟชอบโดยส่วนตัว และที่สำคัญเสียงเธอเศร้าๆๆ ด้วย อิอิ ถูกใจเลยตอบยาวเลยครับ
automaton เอากาแฟชนิดแรงๆ นะครับเดี๋ยวจะง่วงไปก่อน ไม่นานเกินรอนะครับ
jubujubu พวกใจไม่ตรงกับปาก ปากไม่ตรงกับใจ เดี๋ยวต้องรอให้เสียเขาไปก่อนมันจะรู้สึก เอาแบบนั้นดีไหมครับ ให้เฟิร์สหายไปเลยน่าจะดีนะครับ
Naenprin ครับ ออฟจะทำให้อดีตมันจบไปแน่นอนคัรบแต่ยังต้องเจอกับคนในอดีตอีก 2- 3 ตอนเนอะครับ อย่าเพิ่งปาอะไรมาใส่ออฟน้าครับ................ :beat:
Salome 555 ถึงขั้นนั้นเชียวเหรอครับ มาม่ามีนิดหน่อยนะครับ หรือเยอะก้ไม่เเน่ครับ เพราะออฟไม่ถนัดเขียนให้ทรมานแล้วก็เเนวทะเลาะหรือผิดใจกันเนี่ยไม่ค่อยเวิร์คครับลองมาแระ รับรองว่าไม่ได้ทานมาม่าแน่ แต่อาจเป็นไวไว แทน อิอิ (ไวไว = จบไว)
**************************** :กอด1:******************************
เดี๋ยวหลังพักเที่ยงออฟจะมาต่อให้นะครับ ตอนที่ 10 ฉบับเต็ม....................รอกันก่อนนะคัรบอย่าเพิ่งจากออฟไปไหนน้าครับ
รักทุกคน รักทุกคอมเม้น รักทุกกำลังใจนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1:
....เรื่องสั้น...ตอนที่ 10 (29/06/55) P.11 ฉบับเต็ม
เกือบสามเดือนแล้งมั้งครับนับตั้งแต่วันนั้น(ผมว่าทุกคนคงรู้นะครับว่าวันไหน อ่ะ!!บอกให้ฟังอีกรอบก็ได้กลัวจะลืมกัน ก็ตั้งแต่วันที่ผมยอมตกลงปลงใจอย่างง่ายดายยอมเสียเวอร์จิ้นให้ไอ้เด็กรุ่นน้องหน้าหล่อหุ่นล่ำบึกนั้นไงครับ) น้องมันก็ทำหน้าที่เป็นคนคอยบริการอาหารมื้อเช้าของผม รู้อีกนะว่าชอบเต้าหู้ปาท่องโก๋ กับนมสดฟรุ้ตสลัด แถมยังรู้อีกว่าชอบร้านไหนด้วย น่ารักไหมล่ะครับไอ้เด็กบ้าคนนี้.....อย่าอิจฉาผมนะใครอยากได้ก็บอกผมนะขอก็ได้เดี๋ยวให้แต่ระวังไว้อย่างนึงนะครับ เพราะมัน “หื่นมาก” อันนี้น่ากลัวมากครับ ขอย้ำเลย
นอกจากนั้นยังไม่พอนะครับยังคอยมาเป็นพลขับ รับส่งแทบจะทุกวัน แล้วถ้าหากวันไหนที่ติดธุระจริงๆ มาๆไม่ได้ก็จะโทรมาบอกก่อนเสมอแถมยังคอยย้ำว่าให้ผมกลับดีๆ อย่าไปถเลไถลที่ไหน อย่าแอบไปมองใครนะมันหึงและหวง น่านเอากับมันเข้าไปสิครับนี่ผมเป็นพี่มันหรือเป็นอะไรของมันกันแน่ที่ต้องคอยมารับคำสั่งจากมัน อิอิ แต่ผมก็ทำตามนะไม่รู้เพราะอะไร เห้อ!!!!!!!!! แต่พอเสร็จจากธุระน้องมันก็จะรีบโทรหาผมทันทีหรือไม่ก็รีบมาหาที่ห้องเลยครับ พร้อมของกินและอะไรอีกหลายอย่างคอยมาเอาอกเอาใจ
เดี๋ยวผมจะยกตัวอย่างให้ดูกันนะครับว่าเวลาน้องมันมาส่งมื้อเช้าก็จะมีคำหวานๆ หยอดมาด้วยทุกครั้ง ลองไปดูกันนะครับ
“อย่าลืมทานนะครับ นมสดจากใจ ไม่รักไม่หามาให้นะครับ รักนะครับ จุ๊บๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“เต้าหู้กะปาท่องโก๋ มาเป็นคู่ แต่ผมอยากคู่พี่จังครับ รักนะครับ จุ๊บๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“รักใครให้ดื่มนม...ถ้ารักผมได้ดื่มนมทู๊กวันเล้ย รักนะครับ จุ๊บๆๆ”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
“มาเป็นแพ็คคู่อีกแล้วครับ...แล้วเมื่อไหร่พี่จะมาคู่ผมสักที จุ๊บๆๆ รักจัง”
เฟิร์สของพี่บัสครับ
นี่แค่ตัวอย่างในกระดาษโน้ตแนบท้ายใบน้อยๆ ที่ทำให้ผมต้องอดยิ้มไม่ได้เลยสักครั้งสินะ ที่ผมชอบที่สุดก็น่าจะเป็น “เฟิร์สของพี่บัส” นี่แหละ มันมาเป็นของผมตั้งแต่เมื่อไหร่กันล่ะเนี่ย?
เดี๋ยวนี้ยิ่งแล้วใหญ่เลยครับ ไม่เอามาห้อยไว้แล้วหน้าห้องบุกเข้ามาถึงในห้องเลย ด้วยเหตุผลง่ายๆ ของน้องมันก็คือ “คิดถึง อยากเจอหน้า” แล้วก็ขอค่าจ้างเป็นการกอดเบาๆ หรือไม่ก็หาเรื่องละลาบละล้วงผมตลอดแหละครับ เห้อ!!!!เอากับมันสิแล้วผมไปจ้างมันอีกตั้งแต่เมื่อไหร่น้า???? ให้มันได้อย่างนี่สิหาเศษหาเลยกับผมได้ตลอดเลย แต่ละวันก็ไปรอรับหน้าตึกเรียนอีก แสนรู้จริงๆ เจ้าเด็กบ้านี่ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้จะเกาคางให้แล้วกัน แล้วก็แถมกอดกับหอมสักฟอดดีไหม? อันนี้ขอไปคิดก่อนแล้วกัน
เดี๋ยวนี้น้องมันแสดงออกเยอะมากเลยนะครับ จนกลายเป็นว่าเพื่อนๆ ทุกคนของผมเข้าใจกันโดยปริยายไปแล้วว่าผมกับน้องมันคบกันในฐานะคนรู้ใจกันไปเรียบร้อยแล้ว ถึงผมจะพยายามอธิบายด้วยเหตุผลเท่าไหร่มันก็ป่วยการนะครับ ช่วยอะไรไม่ได้เลย ก็ไอ้ตัวปัญหานี่เล่นติดแจเป็นเงาตามตัว คอยเป็นทุกอย่างในทุกเวลาซะขนาดนี้ ผมยอมรับโดยไม่ขัดขืนเลยว่าไม่เคยรู้สึกรำคาญหรือนึกรังเกียจเลย แต่กลับรู้สึกดีซะอีก ดีมากด้วยนะ จนตอนนี้เหมือนกับว่าน้องมันได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมไปแล้วครับ(เหมือนจะขาดไม่ได้ด้วยนะ)
หากวันไหนที่น้องมันไม่ว่างมารับ ผมก็ใจหายเหมือนกันนะ แต่จะเป็นส่วนน้อยมากที่มันจะไม่มารับมาส่ง ซึ่งนั้นทำให้ผมเสียนิสัยไปแล้ว ว่าพอถึงเวลาก็จะมีไอ้เด็กรุ่นน้องหน้าหล่อ หุ่นล่ำบึก มาคอยรับคอยรอพร้อมใบหน้ายิ้มแย้ม ที่เห็นแล้วทำให้โลกนี้ ชีวิตนี้สดใสไปเป็นกอง น้องมันยิ้มสวยจริงๆ นะครับ ไม่เชื่อมาดูสิครับ แล้วอย่าไปหลงคารมมันนะ อันตรายถึงชีวิตและสวัสดิภาพของร่างกายเลยนะ ผมน่ะเคยมาแล้วจะบอกเอาไว้ให้
เวลาแค่ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ทำไมผมรู้สึกราวกับว่าน้องมันเข้ามาอยู่ในชีวิตผมนานเป็นปีอย่างนี้นะ เหมือนเรารู้จักกันมานานมากเลย ทั้งที่มันผ่านมาไม่แค่กี่เดือนเอง หากผมจะหวั่นไหวไปกับน้องมันผมจะผิดไหม? ผมจะกลายเป็นคนใจง่ายไปไหมครับ? ทั้งที่ผมไม่ใช่คนอย่างนั้นเลยนะ แต่ทำไมผมมีความรู้สึกแบบนี้ เอ๊ะ!!!!! เกิดอะไรขึ้นกับผมหรือเปล่า? สมองผมได้รับการกระทบกระเทือนหรือเปล่านะ?
น้องมันยังคงทำตัวน่ารักเหมือนเดิมตลอดไม่มีขาดตกบกพร่อง ไม่ขาดไม่เกินเลยแม้แต่น้อย ยิ่งสายตาเวลาที่น้องมันมองผมนะ หวานเยิ้มเลยล่ะ บางทีผมก็เขินมันนะ พยายามหลบสายตาน้องมันตลอด ยิ่งหน้าหล่อๆ เข้มๆ อยู่ด้วย ผมก็อายเป็นเหมือนกันนะ!!!!!ไอ้บ้า ไอ้หน้าหล่อ ไอ้ล่ำบึก!!!!!!!!!
บางครั้งบางทีผมก็แอบมองน้องมันบ้าง แอบเผลอกอดเอวมันบ้างเวลาซ้อนท้ายเป็นสก๊อยห้อยมอเตอร์ไซค์(ผมกลัวหล่นหรอกอย่าคิดไปไกลนะ) ทำไมเดี๋ยวนี้เวลานั่งรถกลับห้องกับน้องมันทำรู้สึกว่าระยะทางกลับหอมันใกล้จัง ใกล้กว่าเดิมมากเลย??เชื่อผมไหม หรือว่าผมคิดไปเอง ช่วยผมคิดทีสิครับ??
ตั้งแต่วันที่ผมถูกวิชทิ้งไปก็ได้น้องมันนี่แหละครับ เข้ามาช่วยเติมเต็มทดแทนในสิ่งที่วิชเคยทำให้ผม แต่ผมก็ไม่ได้มองน้องมันเป็นตัวแทนของวิชเลยนะ ผมแค่อยากจะบอกว่า น้องมันเข้ามาช่วยเติมในส่วนที่ผมขาดหายไปประมาณว่า “เธอคือส่วนขาด” (ลองไปหาฟังดูแล้วกันนะครับเพลงของมอส ปฏิภาณ มันอาจจะเก่าไปบ้างนะ แต่ผมก็ชอบนะเพลงเก่าๆ ใครจะว่าผมแก่ก็ช่างเหอะ ผมไม่สนหรอก ยิ่งนักร้องสุดโปรดของผมนะนี่เลย อรวี สัจจานนท์ ร้องเพลงเพราะเวอร์มาก เสียงปานระฆังดังกังวาน ผมฟังทุกเพลงนะของนักร้องคนนี้ ยิ่งตอนโดนวิชทิ้งไปใหม่ๆ มีเพลงหนึ่ง เพลงนี้เลยผมอยากแนะนำ “โกหกหน้าตาย” ผมล่ะฟังอยู่ทุกวันเกือบอาทิตย์เลยนะครับ)
ปวดใจดังไฟสุมทรวงทะลวงฉัน
เมื่อเธอมาตัดสัมพันธ์เอาเมื่อสายไป
ใครไหนจะทันตั้งตัวยั้งหัวใจ
หลอกให้หลงงมงายใจสุดแสนดำ
อยู่พูดมาดื้อดื้อว่ามีเจ้าของ
ช่างพูดได้อย่างช่ำชองไม่ติดสักคำ
ก่อนจะรักทำไมไม่บอกเล่าเท้าความ
ให้เราหลงเดินตามหลวมตัวถลำใจ
จริงจริงเธอนะหรือเธอรู้เต็มอก
ไยจึงมาเพ้อพกโกหกหน้าตาย
ใจหนึ่งก็รักจับจิตฝังใจ ใจหนึ่ง ก็แสนจะแค้นเธอ
เพลง โกหกหน้าตาย
นักร้อง อรวี สัจจานนท์
อัลบั้ม รักที่คิดถึง ชุด 11
http://music.gmember.com/%E0%B9%82%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A2-/Song-0600650201
เพลงผมแค่เอามาให้ดูให้ฟังเป็นตัวอย่างนะครับ ใช่ว่าผมจะเศร้าเหมือนในเพลงนะ แค่อยากให้รู้อารมณ์ตอนนั้นเท่านั้นเอง
แต่ช่วงนี้ผมว่าผมมีความสุขจังเลย บางวันที่น้องมันมารับช้าหน่อยผมก็นั่งรอนะ รอนานบ้างก็ไม่เคยเบื่อ จนเพื่อนๆ ก็พากันแซวอยู่บ่อยๆ ยิ่งไอ้ต้อลูกพี่มันนะ แซวผมใหญ่เลย แถมยังทำตัวเป็นป๋าดันอีกต่างหาก ทีตอนแรกนี่ทำเป็นหวงผม วางมาดซะเข้ม แต่ตอนนี้สิ ออกแรงเชียร์นั่งแถวหน้าเลยแหละ
พูดไปพูดมาผมก็วนอยู่แต่ที่เดิมๆ เรื่องเดิมๆ ของคนคนเดียว เห้อ!! ทำไงได้ละครับก็ตอนนี้ในหัวผมนอกจากเรื่องเรื่องเรียนที่แสนจะปวดหัวก็มีแต่เรื่องน้องมันนี้แหละที่วนเวียนไปมา มีบ้างบางทีที่ผมก็โทรไปหาน้องมันบ้างเพื่อถามไถ่อะไรบ้าง ไม่ให้เป็นการเสียมารยาทหรอกครับ เดี๋ยวจะโดนหาว่าคนน่ารักใจร้าย ใจจืดใจดำอีก แต่ก็ตอนแรกๆ เท่านั้นที่จำใจทำด้วยมารยาท แต่ตอนนี้โทรประจำ ทำด้วยใจไม่ใช้มารยาทแล้วครับ อ้าว!!!ก็คนมันอยากได้ยินเสียงทางนู้นเหมือนกันนิน่า?
จะเป็นอย่างไรเหรอครับหากวันใดวันหนึ่งที่ผมเผลอตัว เผลอใจไปรักน้องมันเข้าจริงๆ (ก็ใครจะไปทนได้ล่ะครับเอาใจเก่งซะขนาดนี้ หล่อดูดีซะขนาดนั้น แถมเรื่องอย่างว่าก็......?นะ) แล้วถ้าหากน้องมันแค่ขำๆ กับผมล่ะครับ? เล่นๆ กับผมเหมือนกับคนอื่นๆ ที่ผ่านมาล่ะครับผมจะทำอย่างไร? ผมก็เจ็บคนเดียวสิครับ ผมต้องตายแน่งานนี้? ผมอยากจะบอกน้องมันเหมือนกันนะครับว่าอย่าดีกับผมให้มากนัก อย่าทำอะไรให้มันรู้สึกดีมากไปกว่านี้เลย? หากวันใดที่ผมเผลอโดดลงหลุมที่น้องมันขุดรอไว้ ผมกลัวว่าจะขึ้นมาไม่ได้และหากวันใดที่มันเบื่อผมแล้ว หมดความพิศวาสในตัวผมขึ้นมาทิ้งให้ผมอยู่ในหลุมนั้นคนเดียวโดดเดี่ยวเดียวดายอีกผมจะทำยังไง? เพราะแค่ทุกวันนี้แค่สิ่งที่น้องมันคอยทำให้ผม มันก็มีผลกระทบต่อจิตใจ กระเทือนหัวใจผมยิ่งกว่าแผ่นดินไหว 9.9 ริกเตอร์ซะอีก
ตอนนี้ใครจะว่าผมยังไงก็ได้นะ แต่ตอนนี้ผมสับสนมาก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี จะเอายังไงดี?
ใจนึงผมก็กลัว อีกใจนึงก็บอกว่าไม่เป็นไร แล้วจะให้ผมทำยังไง ตัดสินใจยังไงล่ะ?
หากวันใดที่ผมรักน้องมันไปจริงๆ ถ้าเกิดมันทิ้งผมขึ้นมาล่ะ?
หากมันทำอย่างที่ผมคิดไว้ล่ะ?
ผมจะทำยังไง คนที่เสียใจก็มีแต่ผมคนเดียว ใครจะมาช่วยผมได้?
ผมยังคงนั่งใช้ความคิดเรื่อยเปื่อยกับตัวเองหาข้อดี ข้อเสียมาหักล้างกัน แต่จะมองทางไหนก็เจอแต่สิ่งดีๆ ที่ได้รับมาจากน้องมันในตอนนี้ แต่หากถึงตอนที่ผมตัดสินใจมอบหัวใจให้น้องมันไปแล้วมันจะเปลี่ยนแปลงไปไหม? มันจะเปลี่ยนไปจากเดิมตอนนี้ไหม?
“เฟิร์ส นี่เฟิร์ส ทำให้พี่หวั่นไหวใช่ไหม?!!!!!!”
“ขอโทษนะคะ พี่ชื่อบัสหรือเปล่าคะ?”
นั่นแหละเพราะเสียงใสๆ ของใครบางคนทักผมเข้ามาจึงทำให้ผมหลุดจากห้วงความคิดมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้ง เด็กสาวน่ารัก ดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็นน้องปีหนึ่งนะ แต่ทำไมน้องแต่งตัวเรียบร้อยจัง ไม่เหมือนไอ้หล่อล่ำบึกของผมเลยที่แต่งตัว ไม่ได้เกรงใจรุ่นพี่อย่างผมเลยสักกะนิด
“ครับ!” ผมตอบรับคำถามสั้นๆ
“เออ.......!!!!!!!” น้องทำท่าอึกอัก
“น้องมีอะไรหรือเปล่าครับ? ว่าไง ไม่ต้องอายนะ พี่คุยได้นะ ไม่กัดครับ!”
ผมพูดกับน้องด้วยเสียงที่ปนความเอ็นดู พร้อมรอยยิ้มหวานๆ ที่ไอ้หน้าหล่อของผมห้ามแล้วห้ามอีก ว่าอย่าไปยิ้มแบบนี้ให้กับใคร มันหวง ยิ้มได้กับมันคนเดียวเท่านั้น ไงได้ล่ะผมก็อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเองนะ
“เออ.....นี่ค่ะ!!มีคนเขาฝากมาให้!”
น้องรีบยื่นดอกกุหลาบขาวดอกโตสวยมากครับ มาให้ผม ผมก็มองอย่างงงๆ และก็ยังไม่ได้ยื่นมือออกไปรับ เพราะกำลังประมวลผลก่อนว่าใครจะฝากมาให้ผม เพราะตอนนี้ที่ตามติดผมก็มีแต่ไอ้หน้าหล่อของผมเท่านั้น
ถ้าหากเป็นของมันมันก็ไม่เคยฝากใครมาให้ผมเลยนะนอกจากเพื่อนๆ ผม และที่สำคัญไปกว่านั้นตั้งแต่ไอ้หล่อล่ำบึกมันตั้งหน้าตั้งตาจีบผมในระยะเวลาหลายเดือนมานี่ มันไม่เคยซื้อดอกไม้ให้ผมเลยซักกะดอกเดียว คนอะไรก็ไม่รู้ไม่รู้ใจผมเอาซะเลย? ไม่โรแมนติกด้วย
“ใครฝากมาเหรอครับ? ถ้าไม่บอกเจ้าของมาก่อนพี่ก็คงรับไม่ได้นะครับ!!”
“มีคนเขาฝากหนูมาน่ะค่ะ หนูก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน พอดีเขาบอกว่าช่วยเอามาให้พี่ให้หน่อย พี่รับไปเถอะนะคะไม่มีอะไรหรอกค่ะ!”
เห้อ!! เสียงเจื้อยแจ้วก็ทำให้ผมอดสงสารไม่ได้ แล้วจะให้เชื่อดีไหมว่าไม่รู้จักกันมาก่อน?
“ครับก็ได้ครับ........ขอบคุณนะครับ พี่ฝากขอบคุณเขาคนนั้นด้วยนะ อีกอย่างหนึ่งฝากบอกเขาด้วยว่าถ้าอยากให้ดอกไม้พี่ ต่อไปให้เขามาให้ด้วยตัวเขาเองนะครับ”
ผมยื่นมือไปรับดอกกุหลาบดอกสวยมาไว้ และฝากข้อความถึงบุคคลนิรนามเจ้าของดอกไม้ด้วย และที่ลืมไม่ได้ก็ต้องขอบคุณแมสแซนเจอร์สาวสวยน่ารักด้วย แต่ยังไงซะผมก็ยังอยากรู้จัก และอยากเห็นหน้าเจ้าของดอกกุหลาบขาวสะอาดดอกนี้อยู่ดี
ผมไม่ได้คิดอะไรมาหรอกนะครับ เพราะมันดีกว่าไม่ใช่เหรอที่เราจะมีคนรักมากกว่าคนชัง ผมเคยได้ยินคำคมประโยคหนึ่งที่ว่า “ชีวิตนี้มีศัตรูแค่คนเดียวก็มากเกินพอ แต่มีคนรักพันคนยังน้อยไป” ผมก็เลยรับมาโดยไม่ได้คิดอะไรมากมาย
“คะ!!แล้วหนูจะบอกเขาให้นะค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีคะ!!!”
น้องเขายกมือไหว้ผมแล้วรีบวิ่งไปเลย ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? ที่ไอ้หน้าหล่อของผมมันไม่เห็นจะกลัวผมแบบนี้บ้างเลย
ถึงผมจะบอกว่าไม่คิดอะไรมากมาย แต่ก็ยังงงๆ อยู่นะ ถามก็ไม่ยอมบอกว่าดอกไม้ของใคร?
เอ๊ะ!! หรือว่าจะเป็นเฟิร์สมันนะ?
หรือมันจะแอบมาเซอร์ไพร์สอะไรผมรึเปล่า?
ผมนั่งจ้อง นั่งเพ่งดอกไม้ราวกับว่าจะเจอหน้าเจ้าของมันประมาณนั้น
จนได้เวลาเรียนผมก็ยังถือดอกกุหลาบดอกสวยขึ้นห้องไปด้วย มีทั้งคนทักและถามว่าใครให้มา บางคนก็เอ่ยตอบแทนว่าไม่ต้องถามก็รู้ได้เลยว่าของใคร?
ให้ผมทายนะว่าในความหมายของทุกๆ คนคงหมายถึงไอ้หล่อล่ำบึกของผมแน่ๆ นั่นก็อีกแหละครับขนาดผมรับมาเองยังไม่รู้เลยว่าใครให้ผมมา?
ไม่เป็นไรหรอกของสวยๆ งามๆ รับไว้ก็ไม่เสียหายไหมครับ? แต่ก็ยังมิวายที่จะใช้ความคิดว่าหากเป็นของน้องมันจริงๆ
ทำไมมันไม่เอามาให้ผมเองล่ะ?
จะฝากคนอื่นมาทำไม?
ทำไมนะเหรอก็ผมอยากให้น้องมันเอามาให้ผมด้วยตัวเองง่ะผิดเหรอ?
แล้วผมก็ผมอยากจะเห็นสีหน้ามันนะสิ ผมอยากมองหน้าไอ้หน้าหล่อของผมว่ามันจะทำหน้าอย่างไร?
เวลาที่มันยื่นดอกไม้มาให้ผมแล้วผมรับดอกไม้จากมือมันมันจะทำอะไรบ้างนะ?
มันจะพุ่งเข้ามากอดผมไหม?
มันจะหอมแก้มผมไหม?
หรือมันจะจูบผมเบาๆ ด้วยไหม?
แล้วมันจะบอกว่ารักผมไหม?................
..................โอย!!!!!!!!!!!เตลิดไปไกลเลยครับ กะอีแค่ดอกกุหลาบดอกเดียว ทำให้ผมคิดๆไปไกลได้ขนาดนี้เชียวหรือ แต่ผมก็อดยิ้มไม่ได้นะเวลาที่คิดถึงหน้าหล่อๆ รอยยิ้มใสๆ กับเสียงหวานของน้องมัน เห้อ!!!!! คนอะไรไล่ก็ไม่หนี ตีก็ไม่ยอมไป แล้วแถมยังจะมาวนเวียนในหัวสมองผมอีก แล้วไอ้ผมก็อีกคนจะไปคิดถึงมันทำไมกันล่ะเนี่ย?!!!!!!น่านๆๆ ยิ้มอีก เห้อ!!!!!!!! ไอ้บัสเอ้ย??????ผมว่าผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
ทุกคนว่าไหมว่าผมต้องบ้าไปแล้ว?
ทุกคนว่าผมควรจะไปหาหมอดีไหม?
ทุกคนว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ?
ผมควรจะทำยังไงดี? ใครจะสามารถช่วยผมได้บ้างหนอ???????
เห้อ!!!!!!!!!แล้วก็ยิ้มน้อยๆ อีกครั้งให้กับดอกกุหลาบตรงหน้าเพียงแค่คิดขึ้นมาว่า ใครคือเจ้าของมัน??
************************************* :กอด1:**********************************
สั้นๆๆ ได้ใจความด้วยรึเปล่าก็ไม่รู้ อิอิ
ค้างไหมครับถ้าค้างบอกด้วยออฟจะได้แอบสะใจน้อยๆ หุหุหุหุ (หลบก่อนเดี๋ยวโดน :beat:)
ฝากด้วยนะครับตอนที่ 10 แล้ว
ไม่คิดว่าจะมาได้ไกลถึงขนาดนี้ ทั้งที่นิยายเรื่องนี้เริ่มมาจากอาการนอนไม่หลับของออฟเอง.......
ออฟเขียนไว้อีกเรื่องนึงตั้งแต่ปีที่แล้วแต่มันตื้อๆ เลยมาจน 2 ปีแล้วก็ยังต่อไม่ได้แฮ่ๆๆๆ หวังว่าจบเรื่องนี้ออฟจะมีความคิดเพิ่มขึ้นบ้างเนอะครับ
ขอบคุณทุกท่านนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
**************************************************************
-
วิช......เป็นเจ้าของกุหลาบ? o22
-
วิช......เป็นเจ้าของกุหลาบ? o22
ไม่เถียงครับป๋า............เพราะวิชมาแ้ล้วววววววววววววว ฮ่าๆๆๆ
ป๋าอยากได้มาม่าไม่ใชเหรอครับออฟจัดให้ 55
-
:z13:
ของวิชหรือเปล่า เฉลยๆๆๆๆๆ
พี่บัสเพ้อใหญ่แล้ว ก็คนมันน่ารักนี่นะ
อยากมีคนมาทำให้แบบนี้จัง
:mc4:
-
เป็นของเฟริสได้ป่าว
แบบว่าไม่มีเวลาจริงๆเลยฝากเพื่อเอามาให้
แต่ไม่เคยให้ดอกไม้นี่หว่าาา
สับสนเป็นเพื่อนพี่บัสสสส
-
ของใครอะ
แอบลุ้นว่าเป็นของวิช
อยากมาม่า 555555555555 :L2: :L2:
-
บัสอย่าสงสัย ดอกไม้ที่ส่งไป.......ผมเองคร้าบบบบบ ฮ่าๆๆๆๆ
(เนียนป่าว ฮ่าๆๆๆ)
-
รอลุ้น เพื่อความตื่นเต้น
-
รออ่านว่าวิชจะมาป่วนยังไง
-
^^
-
โอ้ คลื่นลมสงบ
คำเตืน : พายุกำลังจะเข้า :a5: :a5: :a5:
-
เจ้าของดอกกุหลาบคือใครกันน้าาา
-
ใครเป็นคนให้ดอกกุหลาบน๊าา อยากรู้จัง อิอิ!
-
:o8:อ่านะ แค่ชื่อก็กินขาดแล้วอ่ะ
-
ดอกไม้ไม่ใช่ของน้องเฟิร์สแน่นอน นิวฟันธง!!!!
แล้วมันของใคร? ขอร้องอย่าเป็นวิช เกลียดมัน :z6:
NewYearzz ห๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ "คนเขียนหื่น" นี่สิของจริงๆๆ เยี่ยม o13มาก อ้าวกันออกกันหมดแล้วเหรอว้าเเย่จังงั้นตอนต่อไปก็จบเลยเเล้วกันนะครับ......เห้อโดนเดาทางได้ซะล่ะ
ออฟครับ หื่นแต่ก็น่ารักหน่ะ
จะน่ารักกว่านี้ถ้ามาต่อตอนต่อไปเร็ว :m12:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
แงแงแงเค้ายังไม่ได้กลับบ้านเลยง่ายังทำงานอยู่เลย.............................อยากไปปั่นนิยายง่าครับ :z3: :z3:
ทายกันมาเยอะๆๆ นะครับว่ากุหลาบของใคร อิอิ???????
ผู้โชคดีจะได้รับรางวัลเอาบัสหรือเฟิร์สไปนอนกอดด้วย 1 คืนนะครับ แล้วมีออฟเ็ป็นของแถม 5555+
มีใครอยากได้ของแถมบ้างไหมเอ่ย???????????
หุหุหุ :impress2: :impress2:
-
Re Run อีกรอบเพราะมันขึ้นหน้าใหม่เดี๋ยวไม่มีใครเห็น...................... o13
"แงแงแงเค้ายังไม่ได้กลับบ้านเลยง่ายังทำงานอยู่เลย.............................อยากไปปั่นนิยายง่าครับ
ทายกันมาเยอะๆๆ นะครับว่ากุหลาบของใคร อิอิ???????
ผู้โชคดีจะได้รับรางวัลเอาบัสหรือเฟิร์สไปนอนกอดด้วย 1 คืนนะครับ แล้วมีออฟเ็ป็นของแถม 5555+
มีใครอยากได้ของแถมบ้างไหมเอ่ย???????????
หุหุหุ "
-
V
V
เป็นคนดี.....ขอของแถมอย่างเดียวแล้วกัน :man1:
ป๋ายังไงนู๋ก็เป็นเด็กในสังกัดป๋าอยู่แว้วววววววววววววววว :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ดอกไม้ของวิชเเน่เลยอ่ะ
จะมาขอคืนดีเหรอค่ะ อย่าเเม้เเต่คิด :z6:
ไม่อยากได้มาม่า (กินบ่อยเเล้วว)
-
เฮ่ อย่าพึ่งคิดไปไกลคุณนายเอก
555 ดอกไม้นั้นจากผู้ใดกันนะ ??????
-
รอพระเอกนะ
ตอนนี้พระเอกเราไปไหน :z2:
:call:
-
ห้่าๆๆๆๆๆๆ ออฟมีสังกัดแล้วเหรอ งั้นผมก้ออดอ่ะดิ อิอิอิอิ
ผมไม่อยากเดาาเลยอ่ะว่าดอกกุหลาบเป็นของใครอ่ะ
กลัวทำไรจิตใจน้องเฟริสอ่ะ อิอิอิอิอิอิ
เป็นกำลังใจให้คนเขียน(ออฟ)นะครับ
:fire: :fire: :fire: :fire:
ป๋ายังไงนู๋ก็เป็นเด็กในสังกัดป๋าอยู่แว้วววววววววววววววว :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
Re Run อีกรอบเพราะมันขึ้นหน้าใหม่เดี๋ยวไม่มีใครเห็น...................... o13
"แงแงแงเค้ายังไม่ได้กลับบ้านเลยง่ายังทำงานอยู่เลย.............................อยากไปปั่นนิยายง่าครับ
ทายกันมาเยอะๆๆ นะครับว่ากุหลาบของใคร อิอิ???????
ผู้โชคดีจะได้รับรางวัลเอาบัสหรือเฟิร์สไปนอนกอดด้วย 1 คืนนะครับ แล้วมีออฟเ็ป็นของแถม 5555+
มีใครอยากได้ของแถมบ้างไหมเอ่ย???????????
หุหุหุ "
ทำเป็นพูดไป เดี๊ยวขอนายเฟิร์ส ออฟก็ออกมาปกป้องออกแนวหวงอีกอ่ะ :laugh:
ส่วนของแถม ไม่เอาได้มั๊ย? คือว่าเห็นเค้าแย่งกันอย่างเยอะอ่ะ ไม่อยากโดนกระทืบ
พอดีตัวบางร่างน้อย (?) คงสู้ใครๆเค้าไม่ไหว โดนเฉพาะรีบน และบนๆๆๆๆ
(ไปแขวะเค้าอีก รีบหลบดีกว่า ไม่อยากโดน :z6:)
-
งะจะวุ่นอารายรึเปล่าน้า
แต่ถ้าวิชกลับมานะ หึหึ แม่จะโบกให้!!
แต่ก้อเอาเถอะยังไงเฟิร์สก้อมาก่อนอยุ่แระละ อิอิ
เพราะชื่อก้อบอกอยุ๋แระเนอะ 5555+++
รอรอตอนต่อไปน้ออ
-
รอตอนต่อไปจ้า :z2:
-
มาต่อเร็วๆนะ
-
พี่วิชแน่เลย! !! :'(
-
เพิ่งมาอ่านครั้งแรกคะรวดเดียวจบเลย
สนุกดีค่า o13
-
คงไม่ใช่ของวิชนะๆ
-
ขอฟันบัสน้อย(?)เลยว่า!! นายรักเฟิร์สของฉันแล้วล่ะยะ!!
คิดถึงทุกลมหายใจขนาดนี้ คงหนีไม่พ้น
ส่วนที่คนเขียนถามว่าจะแต่งแนว...เฟิร์สหยอดน้ำข้าวต้มอย่างไรนั้น...
คงต้องไปฝันเอามาเป็นพล๊อตล่ะ แต่ขอจริงๆ ขอแบบบัสจัดหนัก อะฮึก!!
เค้าชอบบบบบบ >///////<
-
เอาล่ะ งานมา มาม่าเกิด .. :sad4:
-
:a5: รอซดมาม่าในตอนต่อไปค่ะ
ขอรสต้มยำกุ้งนะคะ เเซ่บดี :z2:
-
อย่าบอกนะว่าพี่วิชจะกลับมาคืนดีกับบัสอะ
-
ไม่อยากได้ทั้งมาม่าและไวไว แล้วก็ไม่ขอทายแต่อยากได้ของแถมอย่างเดียวได้เปล่า ? เอิ๊ก
-
วันนี้มาตอบเม้นหน่อยน้าคราฟ..........คิดถึงทุกคนจังครับ
เดี๋ยวตอนต่อไปจะมาม่าหรือไวไว อะไรยังไงเดี๋ยวรอติดตามกันนะครับ.............
เจอกันตอนต่อไปในวันที่ 2 กค. 55 น้าครับ
้ต้อนรับเดือนใหม่ด้วยมาม่าตั้งแต่ต้นเดือนน่าจะเวิร์คๆๆๆ............. :laugh: :laugh: :laugh:
Zitraphat ป๋า.................อยากได้ของแถมจริงป่าวววววววว :fire:
Naenprin บัสเพ้อเกินไปไหมครับ??????????
Ryoooo นั่นแหละออฟถึงให้ทายกันไงครับว่าของใคร????????
-west- งั้นออฟเอาให้เป็นของวิชดีกว่าเนอะ จะได้แจกมาม่ากัน
Monkey D อ้าว................ไหนบอกจะให้ออฟไงครับไหงเอาไปให้บัสซะเเล้วล่ะอย่างงี้ออฟก็รอเก้อดิครับ 5555
gupalz น่ารักจังเล้ย มารอลุ้นๆๆๆๆ............... :z13: :z13:
jubujubu คงไม่มากมายหรอกเนอะ อย่าเยอะดีกว่า เอามาพอน้ำจิ้มๆ พอแล้ว ฟิ้วๆๆๆๆๆ.........แล้วก็หายไปแบบสายลม
SoN แวะมาเติมรอยยิ้มให้ออฟทุกตอนขอบคุณมากๆ นะครับ :pig4:
A_ay พายุรักหรือเปล่าหนอ?????????????ท
Kanda Moe ลองไปถาม Monkey D ดูนะครับว่าแอบเอามาให้บัสตั้งแต่เมื่อไหร่ 55555+
TeuyHom ของวิช? ของเฟิร์ส? ของTeuyHom? หรือของใครดี???????????ทท
kakaris ++++55555555+++ ชื่อก็สุดยอด อิอิ แล้วเนื้อเรื่องล่ะครับสุดยอดไหม???
NewYearzz มาต่อเร็วก็ไม่มีใครอยากได้ของแถมเล้ยยยยย น้อยใจจัง :impress3: :impress3:
Only_oil ลองมาม่าต้นเดือนสัก 2-3 ซองจะเป็นไรเนอะครับ อาจจะอร่อยก็ได้ครับ
yogurtjung บัสออกแนวเพ้อๆไปแล้ววววววววววววววววว
tawan พระเอกกำลังไปต้มมาม่ารอคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
a-o-pai สำหรับคนนี้ไม่เป็นไรเดี๋ยวออฟยกให้เลย อิอิ ไม่มีคำว่าอดคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :กอด1: :o8:
•♀NoM!_KunG♀• อ่าๆๆๆๆๆ กลัวดดนโบกกกกกกกก หลบก่อนดีกว่าาาาาาา :z6:
mild-dy พรุ่งนี้เจอกันเเน่ครับ.................
moobarpalang คราฟฟฟฟฟ ออฟกำลังปั่นๆๆ ครับ มารอด้วยนะคัรบ
powderje o13 เป็นวิชชัวร์เเน่......................
mro ขอบคุณครับที่มาติดตามครับ ยัมีต่อนะครับอย่าเพิ่งไปไหน :impress2: :impress2:
¡ииσcэиτ หากเป็นของวิชจริงๆๆๆอย่าโยนรองเท้ามาใส่ออฟนะครับ
tong_pub ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่่าสิครับออฟยิ่งหื่นๆ อยู่นะครับ
mellowshroom ออฟว่าอร่อยดีน้าาาาาาาาาาลองสักวองไหมครับ????มาม่า
hana_snsd เอามหมูสับก็พอแล้วครับ...........ออฟไม่ชอบมันแลดูจะเผ้ดเกินครับ
bun มาแน่นอนเลยครับ ออฟฟันธง!!!!!!!!!!!!!
automaton ได้ครับมาเอาไปเลยพร้อมรอส่งให้ถึงบ้านไม่คิดค่าจัดส่งครับ อิอิ...............(ขอไปถามเจ้าของก่อนนะคัรบว่าเขาจะให้รึเปล่า หุหุ)
************************************************
ขอบคุณทุกคน ทุกเม้น ทุกกำลังใจนะครับ
มาม่ามีแน่แต่อาจจะแหวกแนวนะครับ
มาแค่พอกระชุ่มกระชวย พอให้หัวใจของคนสองคนได้รักกันมากยิ่งนเนอะ.......
ใครที่รอมาม่าอาจจะผิดหวังส่วนคนที่ไม่อยากมาม่าอาจจะดีใจเนอะ
แต่บอกว่ามีแน่นะครับ "มาม่า" เอามาเสิร์ฟตั้งแต่ต้นเดือนกันเลยทีเดียวครับ :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:หลบก่อนดีกว่าครับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
**************รักคนอ่านทุกคนนะครับบบบบบบบบบบบบบ :กอด1: :กอด1: :กอด1:******************
-
โหย ถ้าเป็นนายวิชมาให้ดอกกุกลาบบัสละก็
ผมก็จะข้ามมิติไปฆ่านายวิชเลย
บางอาจมาข้ามหน้าขมตามน้องเฟริสของเรา
ย้ากกกกกกกกกกกกกก
:a5: :a5: :a5:
เป็นกำลังใจผู้เขียนนะคราบ
อิอิอิอิอิอิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โหย ถ้าเป็นนายวิชมาให้ดอกกุกลาบบัสละก็ ผมก็จะข้ามมิติไปฆ่านายวิชเลย บางอาจมาข้ามหน้าขมตามน้องเฟริสของเรา ย้ากกกกกกกกกกกกกก
:a5: :a5: :a5: เป็นกำลังใจผู้เขียนนะคราบ อิอิอิอิอิอิอิ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
V
V
งั้นก็เตรียมขอประตูจากโดเรมอน ได้เลยเน้อ ...เอามีดขนาดไหนหล่ะ ป๋ามีสะสมหลากขนาด ขอมาได้นะ :o10:
-
V
V
งั้นก็เตรียมขอประตูจากโดเรมอน ได้เลยเน้อ ...เอามีดขนาดไหนหล่ะ ป๋ามีสะสมหลากขนาด ขอมาได้นะ :o10:
................
@ a-o-pai
@Zitraphat
รู้สึกว่าสองคนนี้จะเข้ากันดีเหลลือเกินเนอะครับ.............งั้นป๋า ออฟยกซิมให้ป๋าไปเลยเเล้วกันครับ งอลๆๆ แล้ว...... :m15: :m15:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1:
ตอนที่ 11
“หึๆๆ......ไอ้เด็กบ้า นึกอยากจะโรแมนติกก็ทำเอาดื้อๆ ทั้งที่ไม่เคยซื้อดอกไม้ให้เลย แถมยังไม่กล้าเอามาให้เองอีกต่างหาก ไอ้บ้า!!!!!!!!”
ผมนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บ่นพึมพำกับดอกกุหลาบดอกใหญ่ในมือที่เริ่มจะช้ำไปบ้างแล้ว
พอผมคิดว่าคนที่ให้ดอกกุหลาบมาเป็นใคร มันก็ทำให้ผมมีรอยยิ้มได้ตลอดเลยสินะ วันนี้อาจารย์เลิกคลาสเร็วกว่าปกติ ซึ่งทุกวันผมจะมีคนหล่อมารับถึงที่อย่างตรงต่อเวลา แต่วันนี้เลิกไวน้องมันคงไม่รู้แน่นอน ผมเองก็ไม่รู้จะไปไหนเลยขอแยกกับเพื่อนๆ มานั่งรอไอ้หล่อล่ำบึกของผมดีกว่า เพื่อนๆ มันก็พากันแซวใหญ่เลยโดยเฉพาะไอ้ต้อหาว่าผมทั้งสองคนจะห่างกันไม่ได้เลยเหรอ? เอ๊ะ!!พวกนี้ยังไงทั้งทีผมก็บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นอะไรกับน้องมันซะหน่อย ผมยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับไอ้หน้าหล่อนั้นสักหน่อย? แต่ก็เถอะนะแค่โดนแซวมาแค่นั้นก็ทำให้ผมยิ้มน้อยๆ ได้เช่นกัน ยิ่งบวกกับมองดอกกุหลาบสีขาวสุดสวยในมือก็ยิ่งยิ้มได้นานเข้าไปกันใหญ่เลย ยิ่งคิด ยิ่งได้ยินอะไรๆ มาก็ทำให้ผมมีความสุขจัง??????
ไม่อยากโทรตามน้องมันครับ เพราะรู้ดีว่าพอถึงเวลามันต้องรีบมารับผมอยู่แล้วทุกวัน จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว เลิกปุ๊ปรับกลับปั๊บมีบ้างที่ไปทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ นั่งเล่นด้วยกันที่ห้องของผม ดูหนัง ฟังเพลงเป็นแบบนี้อยู่ตลอดที่ผ่านมาจนห้องผมจำเป็นต้องรับสมาชิกใหม่เพิ่มโดยปริยายไปอีกหนึ่งคน บางทีก็อ้อนขอกอดผมบ้าง หอมแก้มบ้าง ให้นวดให้บ้าง เอ๊ะ!! ยังไงกันนี่แฟนกันรึก็ไม่ใช่?
นั่งเล่นอยู่คนเดียวสักพัก จริงๆ ผมก็กลับเองได้นะทำไมไม่กลับไปล่ะ? ไม่เอาหรอกมันแปลกๆ ยังไงไม่รู้เลยนั่งมองกุหลาบที สลับกับยิ้มที ก็เพลินดีนะ....การนั่งรอใครสักคนก็ไม่น่าเบื่อเหมือนที่คิดนะว่าไหม?
โน้นมาโน้นแล้วครับกับคู่หูสีหวานแหว๋วมาเชียว คนบ้าอะไรถึกอย่างกะควายขี่มอเตอร์ไซค์สีชมพู ผมละเหี่ยใจกับไอ้ถึกของผมจริงๆ ครับ แต่ที่บ้าไปกว่านั้นก็ตรงผมนี่แหละที่ก็บ้าไปตามมันนั่งเป็นสก๊อยมาได้เป็นเดือนๆ ดูเข้า เอ้า!!!! ชะเง้อเข้าไป ตัวโตไม่พอยังจะตาถั่วอีกเห้อ!! น่าหนักใจไหมครับ?
“อยู่นี่เฟิร์ส!!!!!!!”
ผมตะโกนเรียกพร้อมบกมือเป็นสัญญาณให้คนตาถั่วได้มองเห็น แล้วมันจะรีบไปไหนผมไม่ได้หนีมันไปไหนซะหน่อย รออยู่ตั้งนานแล้วเนี่ย? ขับช้าๆ ก็ได้หวาดเสียว?????
“อ้าวทำไมนั่งคนเดียวล่ะครับ?”
“วันนี้อาจารย์เลิกไวน่ะ”
“ทำไมไม่โทรตามผมล่ะครับ?”
“ไม่ง่ะ อยากนั่งเล่นๆ ดูอะไรบ้าง”
“เอ๊ะ!!นั่นซื้อดอกกุหลาบมาให้ผมเหรอครับ?”
อ้าวซะงั้นก็ของตัวเองแท้ๆ ที่ฝากมาให้ผม ยังจะมาเล่นมุกอะไรอีกเนี่ย????เฟิร์ส
“อ้าว บ้า!! ก็ของตัวเองฝากมาให้พี่ไม่ใช่เหรอ?”
“ผม!!!!!!!!!”
ดูมันทำหน้าตกใจสิครับ เห้อ!!หล่ออีกแล้ว ยกมือชี้หน้าตัวเองอย่างงงๆ ด้วย
“อืม!!!”
“เปล่านะ....ผมไม่ได้ซื้อนะถึงจะเคยคิดก็ตามเหอะ”
เห้ย!!!!!!!! แล้วของใครละเนี่ย?
“อ้าวถ้าไม่ใช่ของเฟิร์สแล้วของใครล่ะเนี่ย????”
ผมมองดอกกุหลาบในมือสลับกับคนตรงหน้าไปมาอย่างงงงวยไม่แพ้กัน เอาล่ะสิบัสงานเข้าแน่!!!!
“ไปรับดอกกุหลาบของหนุ่มที่ไหนมา?”
เสียงเข้มเลยนะแกเปลี่ยนไวจริงๆ อารมณ์เนี่ย?
“ไม่รู้เหมือนกัน??!!”
ก็ผมไม่รู้จริงๆ นี่ครับตอนแรกก็นึกว่าของน้องมัน สาบานได้เลยนะเนี่ย ให้ผมน่ารักขึ้นอีกร้อยเท่าเลยเอ้า!!!!
“......................”
เงียบครับ ตายังจ้องดอกกุหลาบไม่วางเลยเอาไงละเนี่ย?งานเข้าๆๆๆๆๆๆๆ
“งั้นให้พี่เอาทิ้งไหม?”
ผมมองดอกกุหลาบในมืออย่างเยดาย ก็ดอกตั้งใหญ่ สวยด้วยดูท่าจะแพงนะเนี่ย?
“ไม่เป็นไรครับไหนๆ ก็รับมาแล้วก็เก็บไว้ซะ เดี๋ยวคนให้มาเขาจะเสียใจ!!!”
ดูทำเข้าประชดผมนะนั้นน่ะ ผมรู้หรอกฟังจากน้ำเสียงก็รู้
“อืมก็ได้.........งั้นพี่ให้เอาไหม?”
“........................”
เงียบ คนอุตส่าห์ยิ้มให้นะเนี่ย แถมยังนั่งรอตั้งนานด้วยอย่ามาทำตาเขีนวใส่ผมนะ
ไอ้ถึก ไอ้บ้า ไอ้หน้าหล่อ ไอ้ล่ำบึก ไอ้ ไอ้ ไอ้ โอย................!!!!!!!!!!
“งั้นไปกันเถอะ พี่หิวแล้วไปกินผัดไทกัน”
อ้าวเห้ย!!!!!หันกลับเลยครับ ไม่เหมือนทุกวันเลย กลับมาจูงมือฉันก่อนสิไอ้บ้า!!!ก็ฉันนึกว่าแกเอามาให้นะเนี่ยนึกว่าดอกไม้ของแกนะ??จะมาโกรธกันทำไมเนี่ย? คนก็อุตส่าห์ดีใจ วันนี้ก็ยังนั่งรอด้วยนะจะมาเฉยเมยกับฉันอย่างนี้ไม่ได้นะแก........!!!!!!!!!!!!ไอ้บ้า!!!!!!!!!!!
“จะกลับไหมครับ หิวไม่ใช่เหรอ?”
กรุณามองตาฉันด้วยเวลาพูดไอ้ถึก แล้วอย่ามาทำเสียงเย็นอุณหภูมิติดลบอย่างนี้นะเฟิร์ส
“เดินกลับเองก็ได้!”
เชอะ!!!งอนแล้วนะ ตามมาง้อแล้วกันเดินหน้าหงิกหมุนตัวกลับเลยผมไม่คุยด้วยแล้ว หมับ!!!!!!!เข้ามาที่แขน
“ขึ้นรถ!!”
“พูดดีๆ ก่อนสิ!!”
“.......................” เงียบอีก
“ไม่เป็นไรปล่อย !!!!!!พี่กลับเองได้”
“ไม่ได้!!!!!!”
“แล้วจะเอายังไง?”
“ขึ้นรถนะครับ...นะ” อย่างนี้สิค่อยน่าฟังหน่อย
“ยิ้มด้วย!!!!!!!” อิอิ ได้ผลครับ
ผมก็ใจง่ายเหลือเกินกระโดดขึ้นรถไปแล้วครับ แค่เจอยิ้มเข้าหน่อยไม่ได้ เป็นสาวมอเตอร์ในเพลงของจรัญ มโนเพชรไปเลยครับ ฮี่ๆๆๆๆ
อ้าว!! ยังเฉยใส่ผมอยู่นะ เห็นทุกทีขึ้นรถได้จับมือผมก่อนเลยอันดับแรก แต่นี่อะไรอีกละเนี่ย? นี่แกเป็นอะไรไอ้หน้าหล่อ??? จนผมต้องเขยิบตัวเข้าหามันเองนะเอามือข้างหนึ่งที่ว่างงานโอบเข้าไปที่เอวหนาๆ แค่นั้นไม่พอนะ ยังจะเงียบมาตลอดทางด้วย ยังดีนะที่มันยังจำได้ว่าผมหิว ผัดไทร้านเดิมนะแต่ทำไมวันนี้รสชาติมันแปลกๆ ไม่อร่อยเหมือนทุกครั้งเลยนะ ขับรถมา นั่งกินผัดไท จนมาถึงหอ มันก็เงียบตลอดเลย ผมอึดอัดนะเนี่ย?แกรู้ไหมว่าฉันอึดอัดไอ้บ้า!!!!! ทำไมทางกลับหอวันนี้มันไกลเป็น 100 กิโลฯ เลยนะ
“เป็นอะไรไปอีกล่ะ?”
“เปล่าครับ”
“จะเปล่าได้ไงก็เงียบมาตลอดทาง มีอะไรก็คุยสิ”ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ
“ขึ้นห้องเถอะ.....ผมเหนื่อยแล้ว” ดีนะที่มันยังไม่ลืมผมไว้อีก ยังนึกได้ว่าต้องทำหน้าที่จูงผมไปด้วย
“เข้ามาก่อนสิ” ผมชวนคนที่ยืนหน้าบูดเป็นตูดหมึกแล้วเนี่ย
“จะเข้าไหม?” นั้นแหละต้องให้ใช้พลังแสนล้านโวลต์บวกพลังเสียงหลายร้อยเดซิเบล ทำให้คนหน้าบูดตรงหน้ายอมเข้าห้องกับผม
“ว่ามามีอะไร พี่ทำอะไรให้ไม่พอใจอีก วันนี้คนเขาอุตส่าห์นั่งรอยังจะมาโกรธอีก??”
ผมเดินมาอยู่ตรงหน้าเลยพร้อมประชันสายตาด้วย
“………………………..!!” เงียบอีก จะเอายังไงไม่เล่นนะสงครามประสาทเนี่ย?
“พี่ไม่ชอบนะเฟิร์ส มีอะไรก็คุยสิ ไม่ใช่เอาแต่เงียบ ไม่คุยกันแล้วจะรู้เรื่องไหม?”
“ขอกอดหน่อยได้ไหมครับ?”
มาอารมณ์ไหนอีกละเนี่ย? ผมเลยหันหลังให้เลย ยืนกอดอกด้วย อย่ามาไร้สาระแบบนี้ไม่ชอบ
เหวอ!!!!!!!!!!!ปลิวไปแล้วครับ นั่งบนตักมันเรียบร้อยแล้ว ไอ้บ้า!!!!!!
“แล้วไปรับดอกุหลาบใครมาล่ะครับ?” นี่ใช่ไหมเหตุผมที่หน้าบูดใส่ผมอยู่เนี่ย?
“ไม่รู้เหมือนกัน?”
“ไม่รู้แล้วรับมาทำไมละครับ”
เสียงอ่อยมาเชียว เอาออกไปห่างๆ หน่อยก็ได้จมูกกับต้นคอผมเนี่ย?
“ก็ตอนแรก.....เออ.....เออ....!!”
“เออ...อะไรครับ?”
“ก็พี่นึกว่าของเฟิร์สฝากมาให้นะเลยรับไว้”
ผมคิดแบบนั้นจริงๆ นะครับ ถ้าไม่ใช่แบบนั้นแล้วผมจะรับมาทำไม แถมยังนั่งมองทียิ้มที ไปเกือบครึ่งวัน ผมรู้สึกว่าไอ้หล่อล่ำบึกของผมมันกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นนะเนี่ย? คางมนของมันยังวางอยู่บนหัวไหล่ผม ลมหายใจอุ่นๆ ข้างแก้มวิ่งผ่านไปผ่านมา ผมรู้สึกร้อนๆ ตรงหน้ายังไงชอบกล
“เปล่านะครับ ไม่ใช่ของเฟิร์สนะครับ.....ต่อไปนี้ผมขอได้ไหมครับอย่ารับดอกไม้หรืออะไรก็ตามจากใครได้ไหมถ้าอยากได้บอกผมเดี๋ยวผมซื้อให้เอง ผมไม่อยากให้พี่รับของจากใครที่ไม่ใช่ผม ผมหวงนะครับ?”
ไอ้บ้าใครจะไปกล้าบอกล่ะว่าอยากได้นั้นอยากได้นี่ จะให้เดินไปบอก “เฟิร์สพี่อยากได้อันนี้นะซื้อให้หน่อย” อย่างนี้เหรอ ไม่เอาด้วยหรอก ไอ้ไม่ให้รับของจากใครผมพอทำได้แต่อันหลังนี่ขอบายนะ
“อืม!!” ผมลูบมือหนาที่ประสานกันอยู่ตรงหน้าท้องของผมอย่างเบาๆ
“อืม.....นี่แปลว่าอะไรครับ ไหนอธิบายสิ!!”
“จะไม่รับอะไรจากใครอีกแล้ว”
แล้วทำไมผมต้องทำตามที่มันบอกด้วยล่ะเนี่ย แล้วมานั่งอธิบายอะไรอีกด้วย?? ผมจะรับอะไรจากใครแล้วเกี่ยวอะไรกับมันด้วยล่ะ?
“น่ารักจังครับ....”
ฟอด!!!!!!!!!!!!!เข้าให้เห็นไหมผมว่าแล้วว่าต้องโดนแน่ๆ แบบนี้วนเวียนอยู่แถวนี้มาตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว
“พอเลยๆ คุยกันรู้เรื่องแล้วก็ปล่อยได้แล้ว!!!”
ผมใช้สองมือดันคางและหน้าอันหล่อของน้องมันออกไป หากนานกว่านี้จะเป็นผมซะเองที่จะเคลิ้ม
“เดี๋ยวนะยังไม่ได้ทำโทษเลยนะ มีความผิดอยู่นี่ครับ!!”
ดูมันครับ มาทำเสียงทะเล้นใส่ผมอีก
“อะไรอีก ความผิดอะไรอีกล่ะ?”
“ก็ไปรับดอกไม้จากหนุ่มที่ไหนมาล่ะครับ?”
“หนุ่มที่ไหนสาวต่างหาก น่ารักด้วยนะ”
“ห๊า!!!!!!”
“จริงสาวน้อยน่ารักมากๆๆ......”
“เหรอครับ?”
นี่ขนาดดันหน้าน้องมันออกไปได้แล้วแต่เอาเหอะ ให้เหลือหนวดปลาหมึกไว้สักสองเส้นแล้วกันให้วนเวียนแถวหน้าท้องผมไปก่อน เดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นค่อย ตัดให้ขาดเลยฉับๆ ทีหลังนะ
“อืม มีคนฝากเขามาอีกทีหรอก”
“ช่างมันเถอะครับ นั่นมันเรื่องนอกประเด็นอย่ามาชวนผมเปลี่ยนเรื่องเลย?”
“อะไรอีกล่ะก็เล่าให้ฟังแล้วนี่ไง?”
“ไม่ได้ยังไงต้องโดนทำโทษนะวันนี้?”
“บ้า อย่ามาทะลึ่ง”
ผมปัดมือหนาๆ ที่เลื่อนขึ้นมาลูบหน้าอกผมเบาๆ ผมลืมนึกถึงสวัสดิภาพของบั้นท้ายน้อยๆ ของผมเหลือเกิน นี่ขนาดยังไม่ได้คบกันเป็นแฟนนะครับ ถ้าหากเกิดคบกันขึ้นมาจริงๆ น้องมันคงหาเรื่องรังแกผมให้ได้ตลอดเลยสินะ มีหวังผมได้คลายลงเตียงแหงมๆ เลย
“ทะลึ่งอะไรผมยังไม่ได้คิดอะไรเลยนะครับ พี่คิดอะไรง่ะ?”
“อย่ามาพูดแล้วมือเนี่ย เมื่อไหร่จะเลิกเป็นหนวดปลาหมึกได้สักที”
“ก็ไม่ได้ทำอะไรนิครับ?”
“อย่ามาพูดหน่อยเลยรู้ทันนะ”
“อ่า.....งั้นได้ไหมล่ะครับ?”
“เคยห้ามได้ไหม?”
อันนี้ประชดนะครับ ผมประชด พักหลังๆ มานี่ เริ่มกิจกรรมเมื่อไหร่ไม่จบแค่ครั้งเดียวสักที อย่างต่ำ 2 ตลอด ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนนักหนา เห็นซ้อมบาสเกือบทุกวันด้วยนะ ไม่เหนื่อยบ้างรึไงกัน??
“ไอ้บ้า!!!!ปล่อยไหนบอกเหนื่อยไง??”
ผมโวยวายดังลั่นเลยครับ เมื่อเจ้าตัวปัญหาเริ่มปฏิบัติการล้วง ลูบ เลีย???????????????
“เหนื่อย แต่ตอนนี้หายเหนื่อยแล้ว เลยอยากทำอะไรให้มันเหนื่อยจัง??”
“ง่ายๆ เลยนะ โน้นออกไปวิ่งที่สนามโน้นไป๊!!!!”
“ไม่เอาไม่อยากออกกำลังกายกลางแจ้ง อยากเล่นกีฬาในร่มมากกว่า?”
ดูหน้ามันครับ เอาออกไปอย่ามาคลอเคลียแถวนี้...............
“ทะลึ่ง ไอ้บ้า!!!!! ไอ้เด็กลามก!!!”
“ทำไมต้องอายด้วย ลามกผมก็ลามกกับเมียผมคนเดียวหรอก!”
“ใครๆ ใครเมียใคร? ไอ้เด็กบ้า!!!!!”
“สงสัยจะยังจำไม่ได้ อย่างนี้ต้องย้ำๆ !!!!”
“เฮ้ย!!!!!”
ไอ้หื่นมันจับผมพลิกตัวอย่างเร็วเลย นอนแผ่หลาบนเตียงไปแล้ว โดยมีไอ้ถึกหน้าหล่อจอมหื่นของผมคร่อมอยู่ แม่จ๋าช่วยบัสด้วย!!!!!!!!!!!!!
“จำได้รึยังตอนนี้?”
“ไม่!!!!!!”
“ถามอีกครั้ง!!!!!!!”
“ม่ายยยยยยยยย!!!!!!.....อือ”
หายไปแล้วเสียงผม เอาปากกับลิ้นของแกออกไปเดี๋ยวนี้นะ
“อือ!!!!!!!”
น้องมันส่งลิ้นร้อนๆ ไล่วนในโพรงปากผมจนทั่วเลยครับ เล่นเอาผมระทวยเลยครับ มือที่ปัดๆ อยู่ตอนนี้ก็กลายเป็นโอบกอดสันคอไปเรียบร้อย........อ่าส์ เคลิ้มง่ะครับ
“จำได้รึยังครับ?”
น้องมันถอนปากออกให้ผมได้โกยอากาศเข้าปอดอย่างรีบร้อน อีกใจผมก็เสียดายนะดูตาผมสิ โหยหาซะขนาดนี้ ปากผมเผยอน้อยๆ มันร้อนๆ ยังไม่ร็ครับกับคำถามนี้
“.........................”
“หรือว่าต้องย้ำมากกว่านี่นะ?”
“ไม่เอาแล้ว!!”
ทำเป็นปฏิเสธแต่จริงๆ แล้ว ผมนะกำลังเพลินเลยล่ะ กลัวมันจะเลยเถิดไปมากกว่าหรอก
“แล้วจำได้รึยังว่าใครคือสามี?”
“อือ!!!!!”
ตอบเบาๆ ครับเบามากๆ ห่วงความปลอดภัยของตัวเองหรอกถึงตอบไป ไม่งั้นเจอศึกหนักแน่ขอห่วงเอกราชก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวจะเสียกรุงอีกรอบเพราะตัวเอกเป็นไส้ศึกซะเอง
“ฮ่าๆๆ น่ารักจังครับ ขออีกทีได้ไหม?”
“ไม่เอาแล้วเฟิร์ส!!”
“นะนะนะครับ!!”
“นี่ ไปอาบน้ำได้แล้ว”
“อาบด้วยกันไหมครับ?”
“ไม่เอาจะอาบคนเดียว เฟิร์สก็ไปอาบห้องตัวเองสิ”
“ไม่เอาง่าเดี๋ยวพี่เบี้ยว!!”
“ไม่เบี้ยวนะครับ เดี๋ยวรอนอนพร้อมกันนะ”
อ้อนไว้ครับ ยังไงซะขอเอาตัวรอดก่อนแล้วกัน
“อืม”
ไชโย โห่ ฮิ้วววววววว!!!!!!! ไอ้บัสรอดแล้วตอนนี้เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน
“รอผมด้วยนะครับ!!!”
อ้าวเห้ย!!!!!!ไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ? เห้ย!!!!!!คว้ากระเป๋าเดินออกห้องไปแล้ว ได้ไงล่ะทีนี้ ไอ้บ้า กลับมาจูบลาฉันก่อน มาทำให้ฉันค้างทำไม??????
ที่ผมบอกทุกคนว่าผมกลัว ผมห่วงความปลอดภัยนั่นหมายถึงผมเองแหละแล้วที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือ ผมกลัวตัวเองต่างหากที่นับวันยิ่งจะต้องการน้องมันมากขึ้น ผมไม่แสดงออกให้ไอ้หื่นหน้าหล่อของผมรู้หรอก ไม่งั้นนะผมคางเหลืองแน่ ว่าไหมครับ?
แต่ตอนนี้
ผมค้าง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แกกลับมาเดี๋ยวนี้เลยไอ้บ้า ไอ้หื่น ไอ้หล่อ ไอ้ล่ำบึก ไอ้......โอยผมค้างครับ
อาบน้ำดีกว่า!!!!!!!!!!!
**********************************************************
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มาต่อเเล้วนะคัรบได้รู้กันเเล้วว่าไม่ใช่ดอกอกุหลาบของเฟิร์ส์ จะเป็นของใครหนอ??????? อิอิ.......
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับที่มีให้กันมาตลอดเลยครับ....
ออฟขอฝากเพื่อนๆ ทุกคนช่วยเเว๊บไปติดตามนิยายที่ออฟลงเรื่องอื่นด้วยนะครับ เพราะมันเงียบๆๆ มากครับ ฝากด้วยนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
รักคนอ่านทุกคนนะครับ............................. :L1: :L1: :L1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
*******************************************************************************
ฝากนิยายเรื่องอื่นด้วยนะครับ......อัพเดท 02/07/55
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.msg2042561#msg2042561 Brother I love You
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.msg2042562#msg2042562 ผมหลงรักชายโฉด
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2042555#msg2042555 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน
-
นึกว่าจะได้สักยกสองยกสะอีก. 555+
-
ค้าง!!! 5555+
-
:sad4:ค้าง....ห้องใคร
-
บัส เราอยากได้สามีนายอ่ะ ขอได้ป่ะ? :o8:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
ค้างเหมือนบัสเลย ค้างอย่างแรง
-
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ น่ารักดีค่ะ ตลกบัสอ่ะ สุดท้ายค้างเอง 555
ปล. คลิกลิงเข้าไปดูเรีืื่อง พ่อครับ... อ่ะค่ะ ไม่ทราบว่าแต่งต่อป่าวอ่ะคะ พอดีเข้าไปอ่านแล้วเพิ่งเห็นว่าไม่ได้อัพมานานแล้ว TT แต่เรื่องยังไม่เฉลยเลย จึงลองถามดูึค่ะ ถ้าไม่เขียนต่อแล้วเสียดายมากเลยค่ะ (ไม่น่าเข้าไปอ่านเลยอ่ะ ฮือๆๆๆๆ)
-
บัสค้างเพราะไม่โดนเฟิร์สจับกด(ดันว่าง่ายซะงั้น)
ดอกกุหลาบนั่นก็ไม่รู้ของใคร
แต่เท่าที่อ่านสรุปได้เลยว่า..."กดคนเขียนกันเถอะ"
จบข่าว!!!!
-
น่ารักจังอะพี่บัส
บอกไปก็ได้ว่าอยากจะ...ให้จูบบ
ไม่ใช้ของเฟริสจริงๆด้วย หรือว่าจะมีหนุ่มคนไหนโผล่มาเป็นศัตรูหัวใจเฟริสเนี่ยยย
-
;b
ค้างทำไมไม่บอกล่ะครับบัส //วิ่งไปเคาะห้องออฟ เอ๊ยยย บัส ฮ่าๆๆๆ
-
อารมณ์ค้างอย่างแรงเลยนายบัส
55555++
(แอบสะใจบัสนิดๆอ่ะในที่สุดก็เริ่มหลงน้องเฟริสแล้ว 555))
มาเป็นกำลังใจให้ออฟนะคราบ
อิอิอิอิอิ
ลุ้นๆๆๆต่อไปคราบ
-
เช้านี้เเวะมาตอบเม้นครับ.........สวัสดีวัน กทม.ฝนตก ตั้งเมื่อคืนเเล้วครับ และแบบว่า ออฟซักผ้าอีกต่างหากกก :angry2: :angry2: :angry2:........จะแวะมาบอกด้วยว่าเมื่อแอบแต่งตอนพิเศษไปแล้วตอนนึงคาดว่าน่าจะเอามาคั่นกลางระหว่างตอนที่ 11 กับ ตอนที่ 12 ให้อ่านติดตามกันนะครับ ออฟจะพาทุกคนไปเที่ยวเหนือกันนะครับ เป็นบ้านออฟเอง อิอิ แอบเอาบ้านตัวเองมาโฆษณา 555+...............ขอเวลาอีกนิดนะครับ เเล้วจะได้อ่านตอนพิเศษกันนะครับ................... :impress2: :impress2:
TeuyHom อยากได้เหรอครับ....แค่ยกสองยก ไม่ใช่เฟิร์สแล้วล่ะครับอย่างเฟิร์สต้อง 3 ขึ้นครับ อิอิ
Daewoo_Sprinter ค้างตามบัสเหรอครับ อิอิ
moredee ห้องใครดีจะให้บัสเดินขึ้นหาน้องมันอีกไหม? อิอิ 2 รอบเเล้วนิครับ รอบแรกก็ไปเสียเวอร์จิ้น รอบสองก็ไปตามไปง้อ จะมีรอบสามอีกสักรอบจะเป็นไรเน้อออออออออ.........แอบหื่นอีกแล้ว
Zitraphat อ้างจาก "ห้อง ออฟ ออฟ คนเขียนดีกว่า ..สะอาดดี ...." ป๋าสะอาดอยู่เเล้วมีแต่ห้องป๋าแหละที่สกกาปกกกกก........ไม่รู้จักทำความสะอาดชิ!!!!!!!!
NewYearzz อ่ะ...........ยกให้เลยครับนิว ไม่หวงแระ อยากได้เอาไปเลย อิอิ..... o13
automaton ตามไปเลยเนอะตามเฟิร์สขึ้นไปเล้ยยยยยยยยย
zazoi ขอบคุณครับที่ติดตามนะครับ "เรื่องพ่อครับฯ.." ไม่ใช่นิยายออฟนะครับเป็นของพี่เคท ตอนนี้พี่เคทกำลังแต่วครับ ทุกเรื่องที่ออฟกำลังลงให้สัญญาว่าจะจบทุกเรื่องแต่ขอเวลาหน่อยนะครับ เพราะพี่เคทแกแต่งหาลยเรื่องครับ...ยืนยันว่าจบแน่และจบทุกเรื่องครับ :n1:
tong_pub ง่าจะมากดออฟเหรอ???????? ทำไงดีออฟต้องเตรียมตัว Born to รับ เหมือนเฟิร์สไหม? ครับ หรือว่าไม่ต้องอิอิ
Ryoooo ของใครต้องติดตามหลังตอนพิเศษนะครับ อย่าเพิ่งหนีหายไปไหนนะคราฟฟฟฟฟฟฟ
Zitraphat อ้างจาก "ได้ข่าวมาว่าป๋า คนเขียนมันขี้หวงนะ" ป๋านู๋ขอได้ไหมง่า อิอิ............นู๋อยากมี....?.....55+
Monkey D ตกลงเคาะห้องใครครับถ้าห้องออฟลูกบิดเสียครับไม่ต้องเคาะเปิดเข้ามาได้เลย อ้อ!!!!หน้าห้องต้องเป็นคีการ์ดถ้าเค้าไม่ได้แจ้งออฟนะครับเดี๋ยวลงไปเปิดให้ 555555555+
a-o-pai ขอบคุณนะครับที่มาเป็นกำลังใจให้ออฟเสมอๆๆ :3123:
*********************************************************************
ยังไงฝากทุกคนรอตอนพิเศษที่กำลังจะมาถึงด้วยนะคัรบ เพิ่งเริ่มปั่นเมื่อคืนคาดว่าอีกไม่นานนะครับ จะเอาลงให้ครับเอามาคั่นๆๆๆ
ขอไปปั่นต่อก่อนงานที่แผนกเก็บก่อนเอานิยายก่อน อิอิ :fire: :fire: :fire:
-
เพิ่งเริ่มเขียนเมื่อคืนคาดว่าอีกไม่นานจะเสร็จเลยเอาตัวอย่างมาให้ดูกันก่อนนะครับ
ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ของตอนพิเศษคั่นเวลา................
เกือบสิบชั่วโมงแล้วครับที่ผมขับรถออกจากกรุงเทพมหานครอันเจริญ คลาคล่ำไปด้วยผู้คน รถรา เทคโนโลยี อารคารตึกราม และอื่นๆ อีกมากมาย จุดมุ่งหมายปลายทางของผมคือพาสุดที่รักของผมที่ตอนนี้กำลังเข้าสู่ห้วงนินทรารมย์ หลับอยู่ข้างๆ ซึ่งผมปรับเบาะเอนให้คนสวยของผมได้นอนได้อย่างสบาย ดูหน้าสิครับคนอะไรยิ่งแก่ยิ่งสวย ผมจอดรถแวะเติมน้ำมันปั๊มข้างทาง พลางใช้สายตาทั้งหมดทั้งมวลของผมเพ่งมองคนที่หลับตาพริ้ม อย่างมีความสุขทำให้ผมมีความสุขไปด้วยเวลาที่ได้มองหน้าคนที่เรารักและได้อยู่เคียงข้างกันแบบนี้ ได้คอยเป็นกำลัง เป็นทุกๆ สิ่งให้กันและกันเสมอมา และตลอดไป
ผมค่อยๆ ติดเครื่องยนต์และออกรถอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้กระทบกับคนที่กำลังนอนพักอยู่ ตอนที่เราจะมาที่นี่ผมก็ลองคุยกันดูว่าผมจะลองนั่งเครื่องบินดูสักตั้งเหมือนกันว่ามันจะเป็นอย่างไร? แต่เอาไปเอามาก็ทำไม่ได้ครับ บางทีผมก็อยากจะบอกให้พ่อกับแม่พาผมไปรักษากับหมอจิตเวชดูบ้างนะว่าผมเป็นอะไรนักหนา แต่ถึงกระนั้นท่านทั้งสองกลับตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มว่า “หากถ้าวันไหนพ่อปลื้มของตาหนุ่มขับรถเองไม่ได้ก่อนค่อยว่ากัน” เอสิครับดูบุพการีผมเถอะครับ
ระยะทางมาที่นี้ก็พอๆ กับที่ผมขับรถพาที่รักของผมไปเที่ยงที่ตรังมาเมื่อคราวก่อนเลยนะครับ ทุกอาจจะดูว่าผมอึด ผมทรหด ก็แน่อยู่แล้วครับเพราะผมไปไหนก็ต้องขับรถเองตลอดเวลาครั้นจะให้นั่งเครื่องไปก็ไอ้ผมนี่สิ “กลัวเครื่องบิน” น่าอายไหมครับ แรกๆ พี่เขาก็แซวผมใหญ่เลยว่าตัวออกจะใหญ่โตกลัวอะไรไม่กลัวกลัวเครื่องบิน แถมขำผมอีก ทำให้งานแต่ละงานที่ต้องไปไหนแบบเร่งรีบหรือไปต่างประเทศแทนพ่อกับแม่ที่รักผมต้องรับหน้าที่ไปโดยปริยายเลยครับ
ตลอดสองข้างทางที่ผมขับรถผ่านมาเป็นบรรยากาศที่ในกรุงเทพไม่เคยจะได้เห็นและสัมผัสเลย ผมแอบเปิดกระจกออกน้อยๆ เพื่อยื่นมือออกไปสัมผัสอากาศที่แสนจะบริสุทธิ์ เย็นสดชื่น บรรยากาศปลายฝนต้นหนาวแบบนี้ช่างแสนศิวิไลซ์เป็นไหนๆ ทำให้ผมอยากมาอยู่ที่นี่จังเลย
*****************************************************************************************
-
บัสค้างเพราะไม่โดนเฟิร์สจับกด(ดันว่าง่ายซะงั้น)
ดอกกุหลาบนั่นก็ไม่รู้ของใคร
แต่เท่าที่อ่านสรุปได้เลยว่า..."กดคนเขียนกันเถอะ"
จบข่าว!!!!
555+
กดคนเขียนด้วยคน
-
รออ่านครับ....บัสไปเหนือครั้งนี้คงจะอุ่นทั้งคืน ฮ่าๆๆๆ
(ปล.เกรงใจคุณออฟ เดี้ยวผมปีนบันไดลิงไปเคาะหน้าต่างแทนนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
-
555+
กดคนเขียนด้วยคน
ง่าๆๆๆๆๆ จะกดออฟจริงๆๆ เหรอออออออออออออออออ :impress2: :impress2: :impress2:
-
รออ่านครับ....บัสไปเหนือครั้งนี้คงจะอุ่นทั้งคืน ฮ่าๆๆๆ
(ปล.เกรงใจคุณออฟ เดี้ยวผมปีนบันไดลิงไปเคาะหน้าต่างแทนนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
ไม่ต้องใช้ก้ได้ครับออฟอยู่แค่ชั้น 2 สอง
แต่จะมาทางหน้าต่างก้ไม่ได้นะเพราะเค้าติดลูกกรงนะครับ..........เอาไงดี????????????
-
นะ....เอามาให้อยาก
แล้วเธอก็จากไป ToT................ :a5:
-
มาแล้วครับฉบับเต็มสดๆ ร้อนๆ เพิ่งเสร็จเลยครับ
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"... :oo1: :oo1:
ตอนพิเศษ ขอพี่รักเฟิร์สบ้างนะครับ (03/07/55) P.13
เกือบสิบชั่วโมงแล้วครับที่ผมขับรถออกจากกรุงเทพมหานครอันเจริญ คลาคล่ำไปด้วยผู้คน รถรา เทคโนโลยี อารคารตึกราม และอื่นๆ อีกมากมาย จุดมุ่งหมายปลายทางของผมคือพาสุดที่รักของผมที่ตอนนี้กำลังเข้าสู่ห้วงนินทรารมย์ หลับอยู่ข้างๆ ซึ่งผมปรับเบาะเอนให้คนสวยของผมได้นอนได้อย่างสบาย ดูหน้าสิครับคนอะไรยิ่งแก่ยิ่งสวย ผมจอดรถแวะเติมน้ำมันปั๊มข้างทาง พลางใช้สายตาทั้งหมดทั้งมวลของผมเพ่งมองคนที่หลับตาพริ้ม อย่างมีความสุขทำให้ผมมีความสุขไปด้วยเวลาที่ได้มองหน้าคนที่เรารักและได้อยู่เคียงข้างกันแบบนี้ ได้คอยเป็นกำลัง เป็นทุกๆ สิ่งให้กันและกันเสมอมา และตลอดไป
ผมค่อยๆ ติดเครื่องยนต์และออกรถอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้กระทบกับคนที่กำลังนอนพักอยู่ ตอนที่เราจะมาที่นี่ผมก็ลองคุยกันดูว่าผมจะลองนั่งเครื่องบินดูสักตั้งเหมือนกันว่ามันจะเป็นอย่างไร? แต่เอาไปเอามาก็ทำไม่ได้ครับ บางทีผมก็อยากจะบอกให้พ่อกับแม่พาผมไปรักษากับหมอจิตเวชดูบ้างนะว่าผมเป็นอะไรนักหนา แต่ถึงกระนั้นท่านทั้งสองกลับตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มว่า “หากถ้าวันไหนพ่อปลื้มของตาหนุ่มขับรถเองไม่ได้ก่อนค่อยว่ากัน” เอสิครับดูบุพการีผมเถอะครับ
ระยะทางมาที่นี้ก็พอๆ กับที่ผมขับรถพาที่รักของผมไปเที่ยงที่ตรังมาเมื่อคราวก่อนเลยนะครับ ทุกอาจจะดูว่าผมอึด ผมทรหด ก็แน่อยู่แล้วครับเพราะผมไปไหนก็ต้องขับรถเองตลอดเวลาครั้นจะให้นั่งเครื่องไปก็ไอ้ผมนี่สิ “กลัวเครื่องบิน” น่าอายไหมครับ แรกๆ พี่เขาก็แซวผมใหญ่เลยว่าตัวออกจะใหญ่โตกลัวอะไรไม่กลัวกลัวเครื่องบิน แถมขำผมอีก ทำให้งานแต่ละงานที่ต้องไปไหนแบบเร่งรีบหรือไปต่างประเทศแทนพ่อกับแม่ที่รักผมต้องรับหน้าที่ไปโดยปริยายเลยครับ
ตลอดสองข้างทางที่ผมขับรถผ่านมาเป็นบรรยากาศที่ในกรุงเทพไม่เคยจะได้เห็นและสัมผัสเลย ผมแอบเปิดกระจกออกน้อยๆ เพื่อยื่นมือออกไปสัมผัสอากาศที่แสนจะบริสุทธิ์ เย็นสดชื่น บรรยากาศปลายฝนต้นหนาวแบบนี้ช่างแสนศิวิไลซ์เป็นไหนๆ ทำให้ผมอยากมาอยู่ที่นี่จังเลย ถ้าได้คงดีนะครับได้อยู่ท่ามกลางหุบเขาลำเนาไพร ธรรมชาติ อากาศที่แสนบริสุทธิ์ผมหายใจเข้าเต็มปอดเลยครับ สองข้างทางเต็มไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์และขุนเขาที่ห้อมล้อม ทางอาจจะคดโค้งไปบ้าง แต่ผมว่าไม่บ้างแล้วล่ะยิ่งช่วงออกจากพิษณุโลกเข้าอุตรดิตถ์ก็ทำให้ผมทราบได้เลยว่าทางข้างหน้าไม่ใช่เล่นๆ แน่ พอเลยมาจนถึงแพร่ เด่นชัย เข้ามาจนถึงอำเภองาวจังหวัดลำปางโอ้แม่เจ้า!!!!!!!ทางมันสุดยอดมากครับ โค้ง คดเคี้ยว เลาะเลียบตามเขา ท่านที่ไม่ชินทางควรศึกษาให้ดีอย่างเช่นผมที่ก่อนจะมาผมศึกษาเส้นทางมาแล้วเรียบร้อยเพราะทางขึ้นเขามันค่อนข้างอันตรายอยู่ไม่ใช่น้อย
ตอนนี้เราเข้าสู่เขตอำเภอเมืองจังหวัดพะเยาแล้วครับ ผมอ่านเอาจากป้ายสีเขียวแผ่นใหญ่ที่เข้าติดไว้พร้อมสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจของจังหวัดโชว์เด่น
ผมขับมาเรื่อยๆ จนถึงตัวเมืองที่แท้จริงๆ รถแทบจะมี่มีเลย ถนนโล่งมากครับขับได้สบายๆ เลย ผมขับรถผ่านมาจนถึงสะพานข้ามแม่น้ำสายเล็กด้านขวามือเป็นบึงน้ำขนาดใหญ่และด้านซ้ายมือก็คือ “พระตำหนักกว๊านพะเยา” อันนี้ตามที่ผมศึกษามาเป็นพระตำหนักของสมเด็จของเราชาวไทยครับ ข้างในมีศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำจืดของจังหวัดพะเยา โดยเฉพาะปลาบึกที่เป็นปลาน้ำจืดขนาดใหญ่ ผมหมุนพวงมาลัยเลี้ยวซ้ายเข้าถนนสายที่เล็กกว่าซึ่งตัดแยกออกจากถนนสายหลักที่ผมใช้เดินทางมาตลอดก็คือถนนพหลโยธินเป็นถนนทางหลวงที่ยาวที่สุดในประเทศครับ หากเราตรงไปก็จะไปถึงเชียงรายได้ แต่เป้าหมายของผมไม่ใช่เชียงรายหากแต่เป็น “พะเยา” ผมเห็นป้ายไม้ขนาดใหญ่ที่แกะสลักลวดลายเป็นลายไทยแบบพื้นเมืองเหนือเด่นสง่า ผมเดาว่าตัวหนังสือข้างในนั้นน่าจะเป็นคำขวัญของจังหวัดแน่นอน ผมเอ่ยอ่านออกเสียงเบาๆ เพราะกลัวจะรบกวนคนที่หลับอยู่
“กว๊านพะเยาแหล่งชีวิต ศักดิ์สิทธิ์พระเจ้าตนหลวง
บวงสรวงพ่อขุนงำเมือง งามลือเลื่องดอยบุษราคัม”
อืม!!!!ครบหมดเลยครับสถานที่ที่เราสองคนศึกษามาล่วงหน้าว่าจะไปเที่ยวกันนอกจากที่จะมาเที่ยวงานลอยกระทงแล้ว และสถานที่ที่ถูกเอ่ยในคำขวัญนี้เราก็จะไปกันครับ
ผมขับมาเรื่อยๆ จนเลยเข้ามาสู่ถนนที่ตัดผ่านบึงน้ำขนาดใหญ่ให้ทายที่นี่ก็คงคือ “กว๊านพะเยา” นั่นเอง คำว่ากว๊านในภาษาเหนือเขาหมายถึง “บึงหรือหนองน้ำขนาดใหญ่” นะครับ ที่ผมรู้เพราะผมอ่านมาหรอกครับ อิอิ ไม่ใช่ผู้เชียวชาญอะไร
ผมเห็นมีสถานที่ที่คล้ายๆ เกาะกลางน้ำพออ่านป้ายข้างๆ ก็ได้รู้ว่าที่นั่นคือ “วัดกลางน้ำ” นั่นเอง คือวัดติโลกอารามที่เคยมีข่าวเสนอกันว่าเวียนเทียนวัดกลางกว๊านก็น่าจะที่นี่แหละครับ
แลดูจากบรรยากาศรอบๆ ถนนที่ผ่านหน้ากว๊านมาก็แสดงให้เห็นว่าตอนนี้ที่นี่กำลังมีงานลอยกระทงกันอยู่ เพราะดูได้จากป้ายผ้า และป้ายไม้ อีกทั้งซุ้มใหญ่ๆ หลายแห่งที่มีรูปพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและพระราชินีอันเป็นที่รักยิ่งของเราชาวไทยทั้งผมอยู่ด้านบน ทำให้ผมได้รู้ว่าไม่ว่าที่ไหนในประเทศนี่ก็มีพระองค์ท่านทั้งสองพระองค์สถิตทั่วหล้าจริงๆ นะครับไม่แม้กระทั่งในรถผมที่นอกจากจะมีรูปครอบครัวของเราสองคนแล้ว ยังมีรูปของพระองค์ท่านติดรถไว้ด้วยนะครับ โดยที่ข้างใต้ของซุ้มจะมีถ้อยคำ “ทรงพระเจริญ” อยู่ด้านใต้และต่ำลงมากว่านั้นก็เป็นคำว่า “ยี่เป็งลอยกระทง ปล่อยโคมที่กว๊านพะเยา” เยอะมากตลอดทางครับ เป็นลวดลายอักษรแบบชาวเหนือที่เป็นเอกลักษณ์
ด้านหน้าผมก็เห็นมีเวทีการแสดงกลางน้ำด้วย และด้านขวามือหากเลยสวนสมเด็จพระศรีนครินทราฯ (สวนสมเด็จย่า 90) มาก็จะเป็นอนุสาวรีย์ของพ่อขุนงำเมืองอย่างแน่นอนตามข้อมูลที่ผมได้ศึกษามานะครับ พ่อขุนงำเมืองได้เป็นพระสหายกับพ่อขุนรามแห่งอาณาจักรสุโขทัยและพ่อขุนเม็งรายแห่งเมืองเชียงรายด้วยนะครับ ผมยกมือไหว้ก่อนจะขับรถไปต่อเพื่อมุ่งหน้าไปสูโรงแรมที่พักที่ผมจองไว้แล้ว โรงแรมที่ผมจองไว้อยู่ใกล้กับสถานีขนส่งผู้โดยสารของจังหวัด ผู้คนไม่ค่อยคึกคักนักเพราะอาจจะยังเช้าอยู่ก็ได้ แต่เท่าที่ผมเห็นแต่ละคนก็ใส่เสื้อกันหนาวกันนะครับ อากาศคงหนาวแน่นอน เพราะผมก็ได้สัมผัสมาบ้างแล้วหนาวเย็นจริงครับขอยืนยัน
ผมกับที่รักเรานั่งคุยกันเมื่อสองเดือนก่อนว่าอยากมาเที่ยงงานลอยกระทงที่เหนือ แต่ไม่เอาที่เชียงรายกับเชียงใหม่เหตุผลเพราไปบ่อยแล้วจึงตัดออกไป อีกอย่างอยากไปที่ๆ ไม่เป็นเมืองมากนักมีบรรยากาศของธรรมชาติแวดล้อม อากาศก็บริสุทธิ์ตอนแรกเลยกะว่าจะไปแม่ฮ่องสอนกันแต่ดูจากเส้นทางแล้วคงเป็นอุปสรรคไม่น้อยจึงหลุดผังไปอีกตามเคย จึงเหลือตัวเลือกอยู่แค่ไม่กี่ที่ก็คือ พะเยา ลำปาง และแพร่ ที่รักผมจึงตัดสินใจว่าเอาพะเยาดีกว่าเพราพะเยามีงานที่กว๊านพะเยาน่าจะบรรยากาศดีไม่น้อย ดังนั้นเหตุผลที่เลือกพะเยาก็คือ หนึ่งพะเยามีกว๊านน่าจะจัดงานได้ดี ข้อสองพะเยาเป็นเมืองผ่านทางมีเส้นทางที่สามารถไป
เชียงราย เชียงใหม่ ลำปาง แพร่และน่านได้ ข้อสุดท้ายพะเยามีความเป็นเมืองที่ไม่มากนักและมีความเป็นธรรมชาติมากสังเกตได้จากภูเขาที่ล้อมรอบ จากที่ผมดูๆ แล้วพะเยาน่าจะเป็นเมืองปิดนะครับเพราะมีหุบเขาล้อมรอบเลยตลอด 360 องศาเลยก็ว่าได้นะ
ผมจองห้องพักไว้ 4 วัน ผมเอารถเข้ามาจอดในชั้นจอดรถของโรงแรมมีเจ้าหน้าที่คอยบริการดูทางให้ตลอดต้องขอบคุณเขานะครับที่บริการดีเยี่ยม จอดรถเสร็จผมจึงหยิบเงินในเกะให้เขาไปนิดหน่อยเป็นสินน้ำใจครับ
“ที่รักครับ!! ที่รักครับถึงแล้วครับ!” ผมสะกิดหัวไหล่มนของคนน่ารักที่ยังคงหลับอยู่ให้พอรู้สึกตัว
“อืม!!ถึงแล้วเหรอ?” ดูหน้าสิครับจะยุ่งไปไหน เสียงก็งัวเงียซะ
“ครับ!ลงรถก่อนเดี๋ยวค่อยไปนอนต่อในห้องครับ”
“อืม!”
“อืม...ก็ลุกสิครับ”
“ลงไปก่อนเดี๋ยวตามไป”
ผมเดินลงจากรถเดินไปเอาสัมภาระด้านหลังมีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ 1 ใบพร้อมกับเป้และของอีก 3 -4 ชิ้น คนหน้ารักทำหน้ายุ่งๆ เดินมาอย่างงัวเงียช่วยจับของไปบ้าง เราพากันเดินไปติดต่อประชาสัมพันธ์ก็ได้ห้องพักที่จองไว้แล้ว อยู่ชั้น 8 ครับ ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึงห้องพักผมทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายเลยครับ (ผมแอบเห็นนะครับว่ามีพนักงานบางคนมองเราแปลกๆ แล้วแอบยิ้มให้ด้วย มีพนักงานชายบางคนแอบมองแฟนผมด้วยนะแต่ผมไม่สนใจหรอก อิอิ รู้ๆๆ กันอยู่เนอะ)
“อ้า!!!!!!!!.....สบายจัง ปวดเมื่อยไปหมดเลย”
“ง่วงไหม?” คนสวยเดินมานั่งข้างๆ ลูบหน้าอกผมไปมา
“อืม ครับ!!”
“ไหนนอนคว่ำสิ!” ผมพลิกตัวเลยครับตามคำสั่ง
เฮ้ย!!!!!!!! ยังก่อนนะครับตอนนี้ยังไม่ไหว ยังไม่มีอารมณ์ ก็นะเพราะที่รักของผมเล่นขึ้นมานั่งคร่อมหลังผมไว้ซะแบบนี้
“อ้า!!!!!!!..อ้า!!เบาๆ หน่อยสิครับ?”
“ไม่ได้ทำแรงสักหน่อย!”
“อ้า!!!อืม!!”
“อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!โอ๊ย!!!!!!!!”
“อย่าสำออยได้ไหมเดี๋ยวก็ไม่นวดให้หรอก?”
“อ้าสบายจังเลย”
“อ่ะพอแล้วจะอาบน้ำไหม?”
“ไม่เอาหนาว ไม่คิดว่าอากาศจะเย็นแบบนี้นะครับ”
“อืมช่ายๆ นี่ขนาดสายแล้วนะยังไม่ค่อยมีแดดเลย"
“งั้นขอนอนก่อนนะครับ”
“แล้วจะกินอะไรไหมจะได้สั่งเขาให้?”
“ผมขอกาแฟกับข้าวต้มกุ้งนะครับค่อยให้เขาเอมาส่งที่หลังนะครับ”
“อืม นอนเถอะเดี๋ยวตื่นมาค่อยมากิน” หมับ!!!!!!เข้าที่เอวคนน่ารักลากลงมากอดด้วยเลย
“กินคนนี้ก่อนได้ไหมครับ?” ฟอด!!!!!!!!!! เข้าให้ที่แก้มเนียนใสแถมแดงๆ ด้วยสงสัยเพราะอากาศเย็นแน่เลย
“มีแรงก็เอาสิ อ๊ะ!!!!!!” ทำท่าย่นจมูกใส่ผมอีก แถมยังยื่นมือมาบีบจมูกผมเล่นด้วยๆ ฮ่าๆๆๆ น่ารักจังแฟนผมเนี่ย?
“ฮ่าๆๆ ทีอย่างนี้ทำเป็นท้านะครับเดี๋ยวคืนนี้ไม่รอดแน่ขอนอนเอาแรงก่อนแล้วกัน!”
“จ้า!!นอนเถอะ” จุ๊บ!! อ้าชื่นใจจังผมกอดคนสวยของผมเบาๆ ก่อนที่เขาจะลุกไปและฝากรอยจูบละมุนไว้ที่แก้มผมให้ผมได้นอนหลับอย่างสบาย
เป็นอันว่าตั้งแต่ที่ผมนอนหลับพักเอาแรงไปเวลาก็ล่วงเลยมาจนบ่ายแก่ๆ เกือบเย็นเลยด้วยครับ แต่ที่ทำให้ผมไม่อยากลุกออกจากเตียงเหตุก็เพราะว่าคนตัวเล็กแก้มใสๆ กำลังนอนซุกตัวในอ้อมแขนผมใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันนี่สิครับ......มานอนกับผมตั้งแต่เมื่อไหร่น้า?????????
ผมนอนมองหน้าคนตรง ดวงหน้าสวยๆ แก้มป่องๆ ผมรักผู้ชายคนนี้จัง ผมอยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนี้จัง ผมไม่อยากให้เวลามันผ่านเลยไปไหนอีกแล้ว ผมอยากหยุดเวลาหยุดโลกนี้ไว้ให้มีแค่เราสองคนเท่านั้น “ผมรักพี่นะครับ” ไวเท่าความคิดผมก็ก้มลงจูบปอยผมนุ่มๆ อย่างละมุนก่อนจะปิดตาลงอีกครั้ง
......................................................................................
ผมจะเล่าให้ฟังว่าทำไมผมกับสุดที่รักถึงได้มาเที่ยวกันได้ทั้งๆ ที่เป็นช่วงไฮซีซั่นของฤดูการท่องเที่ยว เพราตรงกับช่วงเทศกาลลอยกระทงพอดี เพราะผมบอกกับท่าน ผอ. และท่านที่ปรึกษาท่าน ผอ. (พ่อกับแม่ผมเองครับ) ไปแล้วว่าผมจะพาตาหนุ่มของทุกคนมาเที่ยวพักผ่อนกับพ่อปลี้ม ตอนแรกก็พากันค้านนะเพราะไม่อยากทำงานเองอยากให้ผมกับพี่อยู่ช่วยงาน ผมเลยเถียงไปว่าทีท่านทั้งสองยังไกลถึงต่างประเทศได้เลยบ่อยด้วย คราวก่อนก็เพิ่งไปฮ่องกงกับสิงคโปร์มาอันนี้ไม่นับที่ไปยุโรปนะ ทิ้งให้ผมกับพี่เขาต้องนั่งทำงานห่ามรุ่งห่ามค่ำทั้งช่วงปลายปีและช่วงสงกรานต์อีกต่างหาก ดังนั้นคราวนี้ผมจึงไม่ยอมหรอกครับ....และผลสุดท้ายจึงทำให้เราสองคนได้มาสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ปลายฝนต้นหนาวที่แสนจะสดชื่น ปลอดโปร่งแบบนี้
อากาศที่นี่ดีจริงนะครับแต่ใช่ว่าจะดีแค่ที่พะเยาที่เดียวนะครับ ผมว่าทั้งภาคเลยครับอากาศดีมากจากที่ผมเคยสัมผัสมา ผู้คนที่ก็นิสัยดียิ้มแย้มแจ่มใส ผู้คนใช้ชีวิตแบบสบายๆ ไม่เร่งรีบ ทางเหนืออากาศดีเพราแวดล้อมไปด้วยกลุ่มไม้นานาพันธุ์ หุบเขา ภูเขา มองไปทางไหนก็ก็รายล้อมไปด้วยขุนเขา ภูเขาเลากาเห็นแล้วสดชื่นสบายตา พาเพลินจำเริญใจมาก ผมมาเหนือบ่อยอยู่นะครับตั้งแต่ทำงานมาเพราะส่วนมากทัวร์จะมาลงที่เชียงรายกับเชียงใหม่เป็นส่วนใหญ่ แต่ผมคาดว่ากลับไปคราวนี้ผมจะเอาพะเยาเข้านำเสนอพาทัวร์มาลงที่นี่บ้าง คงมีนักท่องเที่ยวไม่น้อยแน่ที่อยากมาสัมผัสบรรยากาศดีๆ แบบนี้
สรุปคืนนี้เป็นคืนแรกที่เรามาถึงที่นี่เราไม่ได้ออกไปไหนเลยครับ ตอนแรกกะว่าจะพาพี่เขาออกไปดูอะไรบ้างแต่ที่รักของผมก็ไม่ได้งอแงให้พาไปนั่นนู้นนี่เลย นอนกอดผมอยู่อย่างเดียว ไอ้ผมก็ชอบซะด้วยสิ
บรรยากาศยามค่ำคืนของเมืองพะเยาไม่ได้น่าอึดอัดเหมือนกรุงเทพหรือในเมืองใหญ่อื่นๆ เลย ถึงรถจะเยอะไปหน่อยเพราเป็นที่มีงานเทศกาลประจำปีแต่ก็สู้ไม่ได้หากเทียบกับอีกหลายๆ ที่ ที่พอมีงานทีนึงรถก็ติดเป็นพรวน
-
ผมยืนมองบรรยากาศเมืองยามค่ำคืนทีตอนนี้เต็มไปด้วยแสง สี เสียง ของบรรยากาศงานลอยกระทง ผมว่าบรรยากาศโอเคเลยนะครับมีดนตรีพื้นเมืองแบบชาวเหนือเปิดดังสนั่นทั่วงาน ดังมาจนถึงโรงแรมที่ผมพักเลยครับ อีกทั้งเสียงพลุ ประทัด ดอกไม้ไฟที่แข่งกันส่งเสียงบ้าง หรืออวดสีสีสันสลับกันไปมา
แต่ที่น่าสนใจมากกว่าอื่นใด ก็เห็นจะเป็นลูกไฟที่ลอยขึ้นท้องฟ้าเรื่อยๆ นั่นต่างหาก “โคม” นั่นเองครับที่คนเหนือชอบปล่อยกันตอนงานลอยกระทง โคมหลายร้อยลูกที่ถูกปล่อยขึ้นไปอวดสีสันละลานตาเป็นแถวแนวยาวเรียงร้อยตามกันไป เพื่อแย่งซีนดวงจันทร์และดวงดาวที่เบ่งแสงสู้อย่างไม่ลดละเช่นกันและไม่ไว้หน้ากันเลย
แต่ผมว่าช่วงนี้ดวงจันทร์กับดวงดาวดาราเด่นประจำท้องฟ้าในแต่ละคืน ต้องยอมแพ้ให้กับโคมที่ลอยอยู่บนท้องนภายามค่ำคืนแบบนี้นะครับ เพราะมันได้กลายเป็นดาราเด่นประจำงานและประจำท้องฟ้ายามนี้ไปเสียแล้ว เอาน่าครับแบ่งกันเด่น พลัดกันดังนะครับ
“สวยเนอะอยากไปปล่อยโคมจัง!”
คนสวยเอ่ยเบาๆ หลังจากเดินออกมาหาผมที่ระเบียงพลางสวมกอดเบาๆ เข้าที่เอวและซบหน้ากับแผ่นหลังของผม
ไปไหมล่ะครับ?”
ผมหันหน้ามาหาผู้มาใหม่แล้วจับร่างบางพลิกตัวเข้ามาในอ้อมกอดอย่างหลวมๆ เพราอากาศมันเย็นนะครับเลยอยากกอดเอาไว้เดี๋ยวคนตัวเล็กจะหนาวเอา
“พรุ่งนี้ก็ได้วันนี้เหนื่อยแล้ว”
“เหนื่อยอะไรเห็นนอนมาตลอดทางและตลอดวันอีกด้วย”
“อืม งั้นหาอะไรทำกันดีไหม?ให้มันเหนื่อยๆ” ดูทำหน้าเข้านี่ยั่วผมใช่ไหม?
“เอาสิครับ...ผมก็อยากอยู่พอดีลองดูไหมครับ?”
เอาไหมล่ะครับอย่าเล่นกับหื่นตัวพ่อนะครับ? ผมจับคางมนขึ้นให้เชิดนิดหน่อยเพื่อพอที่จะมองดูหน้าคนตรงหน้าให้ชัดเจน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงกับปากบาง ผมกดแรงเบาๆ อยู่เนิ่นนาน
“อือ!!” คนสวยครางประท้วงพร้อมส่งแขนเรียวขึ้นมาคล้องคอผมไว้ ก่อนจะลูบหลังผมไปมา มันเรียกอารมณ์ได้ดีนะครับกับสัมผัสจากคนที่เรารัก
เราแลกจูบกันอยู่เนิ่นนาน ผมอ้อยอิ่งกับปากหวานอยู่อย่างไม่อยากจะทิ้งไปไหน จนคนตัวเล็กต้องดันผมออกเบาๆ พอผมปล่อยให้ปากบางที่ขึ้นสีระเรื่อยเป็นอิสระเจ้าของก็รีบโกยอากาศเข้าปอดทันที ผมมองหน้าคนในอ้อมกอดอย่างยิ้มๆ ก่อนเจ้าตัวจะก้มหน้าซุกอกผมไว้และกอดกระชับผมแน่นขึ้นกว่าเดิมทำให้ผมต้องออกแรงกระชับอ้อมกอดเพื่อไม่ให้น้อยหน้าไปกว่ากัน
“เข้าข้างในเถอะครับ ตรงนี้อากาศเย็นเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
“อาบน้ำไหม?”
“ครับอาบด้วยกันไหมล่ะครับ?”
“ไม่เอาหรอกเดี๋ยวไม่ได้นอน”
“นะครับ น่านะนะนะ นานแล้วนะที่เราไม่ได้อาบน้ำด้วยกัน” ผมกอดคนตัวเล็กโยกไปโยกมา
“ไม่เอา รีบไปเดี๋ยวพี่จะได้ดูเอกสารและข้อมูลที่เราจะไปเที่ยวพรุ่งนี้กันรอ”
“ข้อแลกเปลี่ยนก่อน” ผมชี้ปากตัวเองก่อนจะทำปากยื่นๆ ใส่
“..............................” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ แต่ที่ผมได้กลับมาคือจูบที่อ่อนละมุนมากกว่า พี่เขายกมือลูบแก้มผมเบาๆ ก่อนจะถอนปากออก
“รักเฟิร์สนะครับ”
“ครับ”
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”
“ครับ”
ผมทิ้งที่รักของผมดูเอกสารที่เราขอมาจาก ททท. และข้อมูลในเน็ตถึงแม้ว่าเราจะศึกษามาก่อนหน้าแล้วก็ตาม แต่ที่รักของผมค่อนข้างจะชอบเรื่องประมาณนี้มาก จึงทำให้ได้ความคิดในการทำทัวร์แบบใหม่ๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และทำให้ยอดการทัวร์ของบริษัทเราทะลุเป้ามาแล้ว 3 ปีติดกันแล้ว เห้อแฟนผมเก่งไหมล่ะครับ
ผมเดินตัวแห้งหมาดๆ พร้อมเช็ดหัวไปมาให้หายเปียก ออกมาจากห้องน้ำ เห็นคนสวยของผมกำลังขะมักเขม้นกับสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า นี่เรามาเที่ยวหรือว่ามาทำงานเนี่ย???? ทำไมพี่เขาดูเคร่งเครียดจัง?
“ทำไมดูเครียดจังครับ!”
“อ่อ ป่าวนิ” หันมายิ้มให้ผมน้อยๆ อ๊ากน่ารักอีกแล้ว!!!!!!!!!!!
“”ครับ” ผมเดินเข้าไปใกล้คนที่กำลังนั่งเก้าอี้ไม้สานสีดูโบราณๆ
“ไหนมาหอมหน่อยว่าอาบน้ำมาสะอาดรึยัง?”
“อะ พิสูจน์เลยจะเยอะนั้นก็ได้นะครับ เพราะผมน่ะหอมทั้งตัวอยู่แล้ว”
พี่เขายันตัวลุกขึ้นแล้วใช้มือเรียวลูบแผงอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแผ่วเบาวนไปวนมา มันเรียกอารมณ์ผมได้ดีเหลือเกิน สุดที่รักของผมวนนิ้วไปมาก่อนจะลากลงไปตามหน้าท้อง แล้วลูบไปมาตรงหน้าท้องแข็งๆ ของผม ก่อนจะลงไปหยุดอยู่ที่ปมผ้าขนหนูสีขาวซึ่งเป็นสมบัติที่ติดตัวผมมาสองชิ้นถานับรวมกับผืนที่ผมใช้พาดคออยู่
“หุ่นดีจัง แอบไปออกำลังกายที่ไหนมานะ?”
“ฟิตเน็ตที่ห้องที่บ้านไงครับ?”
“ไม่เห็นมีเลย”
“บนเตียงไง บางทีก็ในห้องครัวบ้าง โซฟาบ้าง พื้นห้องบ้างและล่าสุดก็เพิ่งจะที่ระเบียงห้องมานะครับ”
“....................” ผมเห็นนะว่ายิ้มแบบอายๆ หน้าแดงด้วย อิอิ ก็จริงง่าครับที่ว่ามานี่สถานที่ออกกำลังของผมกับพี่เขาทั้งนั้น และไอ้ระเบียงห้องนี่ก็เป็นคนลากผมไปเองนะ หึหึ ร้ายไหมล่ะครับเดี๋ยวนี้
“ปลดลงดีไหม?” ทำเสียงสูงๆ ถามผมทั้งที่มือยังจับอยู่ที่ปมผ้าขนหนูนะครับ
“เอาสิครับ....ถ้าไม่อยากนอนก็ลองดูเอ๊ะ!!!!!!!หรือว่าเปลี่ยนบรรยากาศดี”
“อยากรู้เหมือนกันว่าจะเร้าใจแค่ไหน?”
“เอาสิครับอยากลองไหมล่ะผมน่ะพร้อมตลอด 24 ชั่วโมงนะครับ”
“แน่ใจ๊!!!!!!!”
“ครับ....ยันเช้าก็เจอมาแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”
ผมยกมือขึ้นลูบแก้มคนตรงหน้าเบาๆ บอกตรงๆ ตอนนี้น้องชายผมมันโด่งมาเลย ใช่ว่าพี่เขาจะมองไม่เห็นนะ ผมว่าเห็นหรอกถึงได้แกล้งผมแบบนี้
“น่าลองดูจังเลยเนอะ.......หรือว่าจะลองดีนะ?”
ขยับปมผ้าเบาๆ แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ผมด้วย ก่อนจะก้มมองสิ่งแปลกปลอมที่พี่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“ลองไหมล่ะครับ ผมว่าผมก็พร้อมแล้วนะครับ!!!!!!” ผมก้าวขาวเบาๆ เข้าหาคนเจ้าเล่ห์ตรงหน้า
“คิดได้แต่เรื่องอย่างนี้แหละตลอดเลย!!!!!!!” อ้าว!! ทำหน้ายุ่งใส่ผมอีก แล้วใครกันล่ะยั่วผมง่า???
“ก็ใครใช้ให้เมียผมน่ารัก น่าฟัด น่ากินขนาดนี้ละครับ” ผมก้มหอมตรงแก้มเนียนๆ ที่ขึ้นสีอยู่แล้วทันที
“อ๊ะ!!!!........ดูข้อมูลไปนะอาบน้ำก่อนนะ....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร ไม่เอาอย่างอื่นไว้ดูที่หลังวันนี้จะรักเมียก่อน????????”
“ไอ้บ้า.......ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!”
ตีผมดังเพี๊ยะ!!เลยครับแล้วก็ดูทำเข้าตีไม่พอยังดึงผ้าขนหนูผมอีก หลุดไปเกือบหมดเลยดีนะที่ผมคว้าไว้ทันไม่งั้นได้โชว์ของดีแน่ๆ ส่วนคนเจ้าเล่ห์ที่แอบมายั่วผมเหรอ? โน้นเดินหัวเราะก๊ากๆๆ เข้าห้องน้ำไปแล้วล่ะครับ คอยดูเถอะเดี๋ยวผมจะจัดรอบเหมาให้เลย
ผมจัดการกับตัวเองพลางๆ ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วปรับอารมณ์ให้เข้าสู่โหมดปกติเรียบร้อยจึงมานั่งอ่านนั้นนู้นนี่ อย่างสบายใจ ที่แรกที่เราจะไปกันแต่เช้าพรุ่งนี้ก็คือวัดศรีโคมคำหรือวัดพระเจ้าตนหลวงที่ชาวพะเยาและคนทั่วไปเรียกกัน พะเยาเคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดเชียงรายมาก่อน แต่แยกตัวออกมาเป็นจังหวัดปกครองตนเองเมื่อปี พ.ศ.2520 แต่ประวัติความเป็นมาของพะเยาหรือเมืองภูกามยาวนั้นมีมายาวนานมา อายุเกือบจะพันปีแล้วครับตามหลักฐานที่ปรากฏ
ผมว่าเรามาดูข้อมูลของวัดศรีโคมคำกันก่อนดีกว่าว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง วัดศรีโคมคำ หรือวัดพระเจ้าตนหลวง เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญได้สร้างมานานพร้อมกับการสร้างพระเจ้าตนหลวง
พระเจ้าตนหลวง เป็นพระพุทธรูปศิลปเชียงแสนที่ใหญ่ที่สุดในล้านนา ขนาดหน้าตักว้าง 14 เมตร สูง 16 เมตร สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2034-2067 ชาวพะเยาถือเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ในเดือนหก (ประมาณพฤษภาคม) จะมีงาน นมัสการพระเจ้าตนหลวง เดือนแปดเป็ง” จะมีประชาชนในจังหวัดพะเยาและจังหวัดใกล้เคียงมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก ถ้าอย่างนั้นเอาเป็นว่ารอให้ถึงพฤษภาคมอีกปีถัดไปผมจะลองมาเที่ยวงานนี้ดูนะครับ ที่น่าสนใจก็คือพระเจ้าตนหลวงนี่แหละครับผมว่าคงน่าสนใจไม่น้อย อีกอย่างหนึ่งก็คือด้านหน้าตรงข้ามกับวัดศรีโคมคำจะมีวัดพระธาตุดอยจอมทองผมว่าจะแวะขึ้นไปด้วย
ส่วนที่ถัดมาก็จะเป็นกว๊านพะเยาและอนุสวารีย์พ่อขุนงำเมืองซึ่งเมื่อวานผมได้ผ่านมาแล้ว มาพะเยาก็ต้องมากราบสักการะอดีตเจ้าผู้ครองเมืองสักหน่อยเพื่อเป็นศิริมงคลนะครับ
กว๊านพะเยาอยู่ในเขตอำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา อยู่ทางทิศตะวันตกของ อ.เมืองพะเยา ต้นน้ำที่นำน้ำมาสู่กว๊านพะเยาคือ น้ำที่ไหลมาจากทิวเขาผีปันน้ำ ซึ่งน้ำในกว๊านพะเยานี้เป็นต้นน้ำของแม่น้ำอิง บริเวณของสองฝั่งแม่น้ำอิงเป็นที่ราบลุ่มเป็นแนวยาว ซึ่งเป็นส่วนที่ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ จึงเป็นที่ตั้งของเมืองสำคัญคือ เมืองพะเยา เมืองเทิง และเมืองเชียงของ กว๊านพะเยาคือบึงน้ำจืดขนาดใหญ่ ใหญ่เป็นที่สองรองจากบึงบอระเพ็ดที่จังหวัดนครสวรรค์ มีน้ำมากตลอดปี และน้ำลึกพอที่จะเป็นแหล่งเพาะเลี้ยง "ปลาบึก" อีกอย่างที่น่าสนใจในกว๊านพะเยาก็คือวัดกลางน้ำที่ผมว่าจะพากันไปนั่งเรือพายเข้าไปชมกันนี่แหละครับน่าสนใจไหมครับ?
อนุสาวรีย์พ่อขุนงำเมืองตั้งอยู่ริมถนนที่เลียบริมกว๊านพะเยา มีลักษณะเป็นรูปหล่อสำริด มีลักษณะสุขุม มีอำนาจ พระหัตถ์ถือดาบอาญาสิทธิ์ ความสูงเท่าครึ่งของพระองค์จริง ประมาณ ๒ เมตร ๗๐ เซนติเมตร ประดิษฐานบนพระแท่นสูง ๒ เมตร ๕๐ เซนติเมตร พระพักตร์หันออกสู่กว๊านพะเยา รอบบริเวณอนุสาวรีย์คือ สวนสาธารณะของเมืองพะเยา เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง วึ่งเป็นสถานที่จัดงานลอยกระทงด้วยครับ
พญางำเมือง เป็นกษัตริย์ลำดับที่ ๙ ของราชวงศ์นับต่อจากพ่อขุนจอมธรรมเป็นต้นมา ประสูติเมื่อ พ.ศ.๑๗๘๑ เป็นราชบุตรของพ่อขุนมิ่งเมือง เมื่ออายุได้ ๑๔ ปี ได้ศึกษาหาความรู้กับฤาษีที่ดอยด้วน พออายุได้ ๑๖ ปี ไปศึกษาที่เมืองละโว้ ปัจจุบันคือ ที่เขาสมอคอน อำเภอท่าวุ่ง จังหวัดลพบุรี ซึ่งในการไปศึกษาที่ละโว้ในครั้งนี้ จึงได้พบกับพระสหายคือ พ่อขุนเม็งราย และพ่อขุนรามคำแหง ที่ไปศึกษาเช่นเดียวกัน ท่านจึงเป็นเพื่อนสนิทกันต่างก็มีอำนาจแต่ไม่รบกัน ไม่ทำลายกัน และไม่แปลกใจเลยเมื่อพ่อขุนเม็งรายจะย้ายเมืองจากเวียงกุมกาม ที่อยู่แถว ๆ อ.สารภีและถูกน้ำท่วมเมืองจะไปสร้างเมืองใหม่ที่เชิงดอยสุเทพ ทำไมท่านจึงเชิญอีก ๒ พ่อขุนไปร่วมพิจารณาภูมิประเทศที่จะสร้างเวียงพิงด้วย ท่านอยู่กันคนละทิศ ห่างกันหลายร้อยกิโลเมตร แล้วไปรู้จักกันได้อย่างไร แต่เมื่อศึกษาประวัติของ ๓ พระองค์ แล้วก็จะทราบว่าทั้ง ๓ พระองค์ เคยไปศึกษากับฤาษีที่เขาสมอคอน เมืองละโว้ ปัจจุบันก็มีวัดเขาสมอคอน และเคยมีพระอาจารย์ดัง ๆ ที่วัดนี้ถึง ๒ องค์ แต่มรณภาพไปหมดแล้ว พญางำเมืองครองเมืองพะเยา เมื่อ พ.ศ.๑๘๐๑ มีชายาชื่อ นางอั้วเชียงแสน คำว่าเชียงแสนมาต่อท้ายนามแสดงว่า นางอั้วเป็นธิดาของเมืองเชียงแสน ทำให้เมืองทั้งสองเป็นพันธมิตรกัน และการที่สามกษัตริย์เป็นพระสหายร่วมสำนักเรียนเดียวกัน ทำให้ร่วมการป้องกันภัยจากพวกมองโกล ซึ่งกำลังเข้ามารุกรานแดนพม่าแล้ว ๓ กษัตริย์ได้ทำสัญญากันใน พ.ศ.๑๘๓๐ ก่อนทำสัญญา พญาเม็งรายเคยยกทัพไปพะเยาแต่ไม่ได้รบกัน มีแต่การเจรจากันเข้าใจว่าความเป็นพระสหาย และด้วยความเข้มแข็งของพญางำเมือง ในขณะนั้นเป็นอุปสรรคต่อการขยายอาณาเขตของพญาเม็งรายที่จะขยายลงมาทางใต้ จึงต้องขยายออกไปทางฝางมายังหริภุญชัย มาสร้างเวียงกุมกาม และเวียงพิงค์ ส่วนพญางำเมืองก็ขยายอาณาเขตออกไปทางตะวันออก โดยเข้ายึดเมืองปัว กษัตริย์องค์สุดท้ายของพะเยาคือ พญาคำฟู (พ.ศ.๑๘๗๗ - ๑๘๗๙) ซึ่งพะเยาต้องเข้าไปรวมกับล้านนาคือ เชียงใหม่ และทางล้านนาก็ทรงผู้แทนมาปกครอง แต่จะให้ความสำคัญสูงมาก ซึ่งมักจะส่งเชื้อพระวงศ์มาปกครอง และกำหนดตำแหน่งเจ้าเมืองเป็น"เจ้าสี่หมื่น"
และอีกทีหนึ่งที่ผมคาดว่าเราน่าจะไปกันอีกวันหนึ่งถ้าไปวันเดียวกันนี้คงจะไม่ไหวแน่นอนครับนั่นก็คือ วัดอนาลโย ดอยบุษราคัม นั่นเอง ที่นี่มีสิ่งก่อสร้างและอุทยานพุทธศาสนามากมายหลากหลายเพราะเป็นการสร้างสิ่งก่อสร้างที่เข้ากับธรรมชาติได้เป็นอย่างดี มีการนำเอาศิลปะแบบล้านนามาสร้างซุ้มประตูที่ดูงดงามและสิ่งก็สร้างอื่น อีกมากมาย ตัววัดนั้นกินพื้นที่เขาไปสองลูก และด้านบนสุดของเขาลูกแรกจะประดิษฐานพระพุทธรูปบุษราคัม ส่วนลูกที่สองด้านบนสุดของดอยจะเป็นพระตำหนักที่ประทับคือพระตำหนักภูตะวัน ซึ่งเราสามารถมองเห็นตัวเมืองพะเยาได้เลยครับ
อ้า.........เล่ามาซะเยอะเลยอันนี้ผมยังไม่ได้ไปเที่ยวชมมานะครับ ผมอ้างอิงมาจากหนังสือบ้าง จากเว็บบ้าง ไม่งั้นผมคงไม่สามารถบรรยายได้ขนาดนี้ อิอิ ชัดเจนไหมครับ ผมล่ะอยากจะนอนแล้วให้เช้าไวๆ จังเพราะจะได้ไปยลที่เลห่านี้ด้วยตาของตัวเองสักที
อ้าวแล้วที่รักของผมยังไม่ออกมาอีกครับสงสัยจะหลับในห้องน้ำไปแล้วมั้งเนี่ย? จะอาบอะไรกันนักกันหนานานมากครับเวลาที่พี่เขาได้อยู่ในห้องน้ำ มีการบอกผมว่ามีความสุขดีออกยืนใต้ฝักบัวเย็นๆๆ สบาย เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก? อากาศยิ่งหนาวๆ อยู่
“มองอะไร?” น่านออกมาแล้วครับสงสัยได้ยินเสียงผมบ่นแน่เลย เสียงใสมาเชียวสดชื่นล่ะสิ?
“มองคนสวยน่าฟัด”
ผมพูดแล้วเดินเข้าไปหาคนตัวหอมที่ยืนโชว์หุ่นบาง เนื้อเนียนขาว ผมส่งมือหนาขึ้นลูบแก้มเนียนก่อนเป็นสิ่งแรก ก่อนจะดึงคนตรงหน้าเข้ามากอด
“ผมรักพี่จัง!”
“พี่ก็รักเฟิร์สนะครับ”
คนตัวเล็กเอ่ยพร้อมกอดผมเบาๆ ผมก้มลงสูดกลิ่นแชมพู ทำให้ผมสดชื่นขึ้นเป็นเท่าตัวเลย อาการที่ผมสามารถกำจัดมันทิ้งไปเมื่อครู่มันกลับมาอีกแล้ว
“ปล่อยก่อนพี่จะใส่เสื้อผ้า”
“ใส่ทำไมครับเดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดีครับ”
“ก็ใส่ไว้ก่อนถ้าอยากจะถอดเดี๋ยวถอดเองหรือจะช่วยก็ได้นะครับ?”
“มันเกะกะ....”
“ลามกได้ตลอดเลยเถอะ”
“ผมก็ลามกกับเมียผมคนเดียวนิครับ ก็เมียผมน่ารักซะขนาดนี้” ผมเสยค้างคนตัวเล็กให้เชิดขึ้นเพื่อสบตา
“จูบหน่อยสิ?” คนตัวเล็กเอ่ยทันที่ที่เราสบตากัน
“......” ผมไม่ตอบแต่ให้การกระทำเป็นคำตอบแทน พี่เขายกมือขึ้นดันหน้าอกผม ส่วนมือผมเหรอลูบไปทั่วแล้วครับ
“อือ!!!!!!”
“หวานจัง!”
“นอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเที่ยวอีกหลายที่นะครับ”
“ยังง่า ไม่ยอมด้วยยั่วเขาแล้วจะจากไปแบบนี้เหรอครับ?”
“ใครยั่ว ???”
“พี่แหละครับ”
“ปล่อยก่อนจะใส่เสื้อผ้า”
“ไม่เอาไม่ให้ใส่?”
“อย่าดื้อสิครับ” พี่เขายกมือขึ้นแก้มผมเบาๆ พร้อมยิ้มหวานให้ เห็นไหมยั่วอีกแล้ว
“ครับ” ผมจำเป็นต้องปล่อยครับเมื่อเจอลูกอ้อนแบบนี้แต่วันนี้ผมอยากรักพี่เขาจริงๆ นี่ครับ ขับรถมาตั้งไกลไม่เห็นให้รางวัลอะไรผมเลย หรืออยากจะยั่วให้ผมลงแดงตายกันนะ
สรุปทั้งคืนผมทำได้แค่ กอด หอม จูบ เท่านั้นครับ ทั้งๆ ที่พี่เขาก็รู้นะครับว่าผมต้องการมากแค่ไหน เพราะผมจงใจให้เขารับรู้ถึงสิ่งที่ผมอยากให้เข้าไปอยู่ในตัวของพี่เขาเหลือเกิน
ผมนอนกอดคนที่ยั่วผมตลอดทั้งคืนนอนอย่างมีความสุข โดยที่พี่เขาก็ซุกตัวเข้าวงแขนของผมอย่างคุ้นเคย ขอบคุณอากาศหนาวของพะเยาที่ทำให้ผมกับพี่เขา ให้เราได้ชิดใกล้กันมากขึ้น
พอตอนเช้ามาผมก็รีบลุกขึ้นมาแต่งตัวรอเรารีบทำธุระอะไรให้เสร็จเรียบร้อย แล้วตระเวนไปเที่ยวตามโปรแกรมที่วางไว้แล้ว ตามสถานที่ต่างๆ ที่ผมเคยเล่าให้ฟัง แต่ละที่สวยงามมาก แล้วยิ่งบรรยากาศช่วงนี้อากาศเย็นๆ ได้ใส่เสื้อกันหนาวด้วยครับ สุดยอดเลย ผมว่าที่เขาบรรยายมาในเน็ตหรือใบเอกสารแนะนำต่างๆ มันสู้ของจริงไม่ได้เลยครับ ผมจึงขอไม่บรรยายต่อดีกว่ากลัวว่าจะบรรยายออกมาได้ไม่ดีแล้ว ใครอยากเห้นอยากพิสูจน์ต้องมาให้เห็นด้วยตาตัวเองครับ
เวลาล่วงเลยมาจนเย็นแล้วครับเรายังเดินจูงมือกันเล่นอยู่ที่ข้างกว๊านพะเยาเห็นพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าไล่ต่ำลงตามขอบขุนเขา สวยงามมากครับ หากยังอยู่ที่กรุงเทพผมคงไม่ได้มีโอกาสได้เห็นอะไรแบบนี้แน่ เราเดินไปมาจนมาหยุดอยู่ที่ม้านั่งตัวหนึ่งที่ว่างข้างๆ กว๊าน ตอนนี้คนเริ่มทยอยมากันเรื่อยๆ ครับ ผมเห็นนะว่ามีคนหลายๆ คนแอบมองเราอย่างงงๆ ก็เพราะเราสองคนทั้งเดินจูงมือ เดินกอดกันไปทั่วซะขนาดนี้
“ปล่อยโคมไหมครับ?”
“อืมก็ดีนะแต่รอให้มืดกว่านี้หน่อยก่อนแล้วกันแล้วก็ไปลอยกระทงด้วยกัน”
“ครับ”
“หิวรึยัง?”
“ไม่ครับพี่หิวหรือเปบ่าครับ?”
-
“ไม่หรอกนึกว่าพ่อปลื้มหิว”
“ฮ่าๆๆๆ ทำไมเรียกแบบนี้ล่ะครับ?”
“คิดถึงย่านะ....เมื่อก่อนจะได้ไปเที่ยวงานลอยกระทงกับย่าบ่อยๆ”
“อ้อ เลยทำให้ตาหนุ่มของพ่อปลื้มคิดถึงย่าขึ้นมาใช่ไหม?” ผมขยี้หัวทุยๆ ของคนข้างๆ เบาๆ
“อืม” พี่เขาขยับตัวเข้ามาใกล้อีกแล้วซบลงกับหัวไหล่ผม เลยได้โอกาสผมกอดหัวไหล่มนกระชับเข้ามอีก
“งั้นเดี๋ยวกลับไปแวะไปเยี่ยมคุณย่านะครับ”
“ครับ”
“คิดถึงย่ามากเหรอครับ?”
“ครับคิดถึงมาก แต่โดนแย่งความรักไปหมดแล้ว”
อ้าว!!ค้อนใส่ผมซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆ ก็จริงครับเพราะตั้งแต่คุณย่ายอมรับให้ผมคบกับพี่เขา ผมก็กลายเป็นหลานรักแทนพี่แกไปแล้ว เพราไปที่ไร ก็จะกลายเป็นว่า “พ่อปลื้มคืนนี่มานอนกับย่านะลูก” เลยทำให้ตาหนุ่มของผมกลายเป็นหมาหัวเน่าไปเลยฮ่าๆ
“ฮ่าๆๆ งั้นไม่ต้องไปก็ได้นะเดี๋ยวกลัวใครบางคนได้นอนกอดหมอนข้างอีก”
“ไปนะคิดถึงย่าคราวนี้จะไล่ใครบางคนไปนอนคนเดียวแทนหรอก”
“อ่ะๆๆ ครับยังไงก็ได้”
“คนเริ่มเยอะแล้วนะไปปล่อยโคมกันเถอะเดี๋ยวต้องเบียดคนอื่นไม่ชอบ”
“ครับ” ผมลุกขึ้นแล้วดึงมือของคนน่ารักมาจับก่อนจะออกเดินไปพร้อมกัน ตอนี้อากาศเริ่มเย็นแล้วครับผมจึงต้องใกล้ชิดคนตัวเล็กเข้าไว้เดี๋ยวจะขาดความอบอุ่นครับ ไม่สนหรอกใครจะมองนะเท่าที่ผมเห็นจะมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นที่มองและก็ไม่ได้มองผมด้วย มองคนข้างๆ ผมต่างหาก ก็ดูสิครับอากาศเย็นทำให้แก้มสวยๆ แดงระเรื่อยเชียว มองกันเยอะมาก อยากมองนักใช่ไหม
“มีอะไรเหรอ?” คนตัวเล็กตกใจเพราะผมหยุดเดินกะทันหัน ผมหันมองซ้ายขวา ยังมีคนมองตามอยู่นะครับ ผมเลยจับแก้มคนตรงหน้าเบาๆ พอให้ใบหน้าสวยๆ แหงนขึ้นในระดับพอดีก่อนจะประทับริมฝีปากพร้อมแรงกดเบาๆ ทำให้คนตรงหน้าตกใจ ตอนแรกก็ดันๆ ผมออกเพราอายคน แต่ผมไม่ยอมหรอกอยากมองกันดีนักใช่ไหมประกาศมันซะกลางงานนี่แหละ คราวนี้ไม่ใช่แค่จะมอง บางคนก็ยกมือถือขึ้นถ่ายรูปด้วยครับ อิอิผมจูบอยู่สักพักก็ถอนปากออก
“ทำอะไรน่ะ???” คนโดนรังแกเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอายๆพลางเช็ดปากตัวเองเบาๆ
“อยากทำครับ โทษฐานที่แกล้งให้ผมค้างเมื่อคืน”
“อืม งั้นคืนนี้แยกห้องกันนอนเลยนะพี่จะเปิดห้องใหม่!”
“ได้ไงครับ”
“ไม่รู้แหละ?”
“โกรธผมเหรอ ???”
“เปล่า!”
“แล้วทำไมต้องแยกห้องนอนด้วย?”
“ไม่รู้ตอนนี้คิดได้แค่นี้ไปปล่อยโคมกันดีกว่าเนอะ”
เฉไฉดีเหลือเกินเดินลากมือผมฝ่าดงสายตาผู้คนไปแล้ว อิอิ อายก็บอกมาเถอะ
เราเดินมาหยุดที่ร้านขายโคมร้านหนึ่งซึ่งเป็นร้านของนักศึกษาของมหาวิทยาลัยในจังหวัดพะเยา ที่ตะโกนขายกันอยู่
“น้องพี่เอาโคมลูกนึงเท่าไหร่ครับ”
“ลูกเล็ก 35 ลูกใหญ่ 70 ครับ”
“เอาลูกใหญ่ลูกหนึ่งครับ พี่ขอยืมไฟแช็กด้วยได้ไหม?”
“ค่ะเดี๋ยวหนูจุดให้เลยจะปล่อยเลยไหมค่ะ?”
“ครับ” ผมเอ่ยตอบโดยที่มีพี่เขาเกาะแขนอยู่ข้างๆ
“เออ....พี่เป็นแฟนกันเหรอค่ะ?”
“อ่อ ครับทำไมเหรอครับ”
“เปล่าหรอกค่ะเหมาะกันดีค่ะ พี่มีกล้องหรืออะไรไหมค่ะเดี๋ยวหนูถ่ายรูปตอนปล่อยโคมให้พี่สองคน”
“ขอบคุณนะครับ” คนสวยของผมเอ่ยขึ้นพร้อมล้วงโทรศัพท์ให้น้องผู้หญิงผู้แสนน่ารักไป ส่วนเราสองคนก็กำลังช่วยกันจับโคมไว้ให้มันมันได้ที่และรอเวลาปล่อย ตอนนี้เราเดินมาอยู่ที่หน้าลานพ่อขุนงำเมืองวิวกำลังดีเลย
“คงได้ที่แล้วค่ะ พี่สองคนอธิษฐานสิค่ะ”
“ขอให้ตาหนุ่มรักพ่อปลี้มๆ รักพ่อปลื้มคนเดียวและพ่อปลื้มก็จะรักตาหนุ่มคนเดียวตลอดไปนะครับ”
ผมพูดออกมาดังๆ ให้คนตรงหน้าได้ยิน ผมว่าน้องเขาก็คงได้ยินด้วยแหละเห็นยิ้มด้วย
“บ้า!!”
“พี่ก็อธิษฐานสิครับ”
“อธิษฐานแล้ว!!”
“ว่าไงบ้างครับบอกหน่อยสิ”
“ไม่บอกหรอก!!”
“ใจร้ายจัง”
“พี่บัสจะรักและดูแลเฟิร์สคนเดียวและตลอดไปเหมือนกันนะครับขอให้เราทั้งสองรักกันตลอดไป”
คนตัวเล็กเอ่ยเบาๆ ทำให้ผมยิ้มได้ครับ
“ปล่อยละนะ!!”
“ค่ะเอาเลย!!!!”
“วู้ๆๆๆ!!”
แป๊ะๆๆ เสียงสุดที่รักของผมร้องตามและปรบมือตามโคมที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ผมไม่มองหรอกโคมมองหน้าคนตรงหน้าดีกว่า ผมเดินเข้าไปกอดทันทีที่ผมคิดได้
“อายน้องเขาบ้างสิเฟิร์ส”
“ถ่ายรูปนี้ให้นะครับน้อง”
“บ้า!!!!!!”
“อ้าวก็คนรักกันนี่ครับ”
“อืม” อิอิ ยอมแต่โดยดี
“ขอบคุณนะครับ อ่อแล้วพี่เห็นร้านขายกระทงข้างๆ ร้านน้องด้วยไหมครับ”
“ค่ะร้านของพวกหนูเองค่ะสนใจไหมค่ะ?”
“ครับพี่ขอซื้ออันนึงนะครับแล้วพี่ขอยืมไฟแช็กอีกทีเดี๋ยวเอมาคืนให้ครับ”
น้องพาผมกับพี่เขาเดินมาที่ร้าน ผมเห็นเพื่อนๆ น้องมองผมกับสุดที่รักของผมกันใหญ่เลยครับ
“เดี๋ยวพี่เอามาคืนให้นะครับ”
สุดที่รักของผมเอ่ยกับเด็กๆ ในร้านก่อนจะเดินออกมาทำให้เด็กในร้าน ยิ้มกันยกใหญ่เลย
ผมเดินจูงมือคนตัวเล็กฝ่าฝูงชนแทรกไปยังบันไดที่เชื่อต่อลงไปยังขอบน้ำของกว๊าน ลมแรงครับกว่าจะจุดเทียนกับธูปได้เล่นเหนื่อยเหมือนกันครับ ลมไม่พอนะอากาศหนาวอีกต่างหาก ดูที่รักของผมสิ เห็นแล้วอยากกอดคลายหนาวจัง?
“อธิษฐานสิครับ!”
“.......................”
เงียบครับแต่พี่เขานั่งหลับตาพริ้มทันทีที่ผมบอกแสดงว่ากำลังอธิษฐานอยู่แน่นอน ส่วนผมก็ขอขมาแม่คงคาที่ได้ล่วงเกินกับแม่คงคาไปและขอบคุณแม่คงคาที่ให้เราได้มีน้ำกิน น้ำใช้ และขอให้แม่คงคาช่วยเป็นพยานรักของเราสองคนด้วย ว่าผมจะรักและดูแลผู้ชายคนนี้ตลอดจนสิ้นลมหายใจของผม
เราหย่อนกระทงลงในน้ำพร้อมไล่น้ำให้กระทงลอยออกไปสู่ผืนน้ำอันกว้างใหญ่ไพศาล ผมหันมาสบตากับคนข้างๆ ก่อนจะจับมือเจ้าตัวเดินออกมาเพื่อให้คนอื่นได้ลอยกระทงกันบ้าง
“รักพี่นะครับ”
“รักเฟิร์สเหมือน”
“รักมากไหมครับ
“ครับ
“งั้นคืนนี้เรามารักกันนะครับ”
“รักแบบไหน?”
“แบบของผมไง ที่ผมรักพี่มาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกมาจนถึงตอนนี้ ผมก็ยังรักพี่แบบนั้นนิครับ”
“งั้นคืนนี้พี่จะรักเฟิร์สเองนะครับ”
“จริงไหม??????”
“ครับจริงสิ”
“งั้นรีบเอาไฟแช็กไปคืนเดี๋ยวนี้เลยจะรีบกลับห้องคืนนี่เมียผมจะรักผมครับ!!!!!!!”
ผมกอดคนตรงหน้าอุ้มโยนไปมาแล้ว อุ้มพี่แกหมุนวนหลายรอบจนคนข้างๆ พากันมอง
“คืนนี้พี่จะรักเฟิร์สเองนะครับ”
คนน่ารักเขย่งเท้ากระซิบข้างหูผมอีกครั้ง ทันทีที่ผมปล่อยให้เขายืนกับพื้น
“รักเฟิร์สนะครับ!!”
“กลับห้องเลยดีกว่า”
“เอาไฟแช็กไปคืนก่อนนนนนนนนน!!!!!”
*****************************จบตอนพิเศษ******************************
คิดกันเอาเองนะครับว่าสองคนนี้จะรักกันแบบไหน??????????????
ตอนนี้ปวดตามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
อิอิ แอบเอาบ้านตัวเองมาโฆษณา อิอิ อยากไปเที่ยวบอกได้นะครับเดี๋ยวเป็นไกด์นำเที่ยวเองครับ.........ราคาไม่แพงนะ 555+
-
รักกันเบาๆ ราคา 555+ จริงๆเหรอ :z2:
-
รักกันเบาๆ ราคา 555+ จริงๆเหรอ :z2:
ขอบคุณนะครับที่แวะมาแจ้งคำผิดให้ออฟนะครับครับ :pig4: :pig4:...
ส่วนเรื่องราคาตกลงกันได้นะครับจะ 555+ หรือ 666+ ก็ได้ครับ อิอิ :-[ :-[
-
อ่านแล้วเหมือนคู่รักไปฮานีมูนเลยอะ
น่ารัก และอนาคตดูราบรื่นดี ปลาบปลื้ม
-
+คุณเป็ดให้ก๊าบๆ
ตอนนี้น่ารักมากเลยคะ >_____<
-
อ๊ากก น่ารักไปแย้ววววววววววววววววว
นึกว่าจะมีเลือดสาด 555
แต่นายเอกเรื่องนี้เปลืองตัวมากเลยค่ะ อิอิ
รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
เอิ้กๆๆๆๆๆ น่าอิจฉาเฟริสกับบัสอ่ะ
อิอิอิอิอิ
น่ารักมากมายเลยอ่ะ
อีกมุมนึง โรแมนติกมากอ่ะคราบ
-
เข้ามาอ่านทันจนได้
คู่นี้น่ารักมากอ่ะ....ชอบตอนพิเศษตอนนี้นะ
มันทำให้อ่านแล้วต้องอมยิ้มตลอดเวลาอ่ะ :o8: :o8:
อ่ะ แต่อย่าลืมมาต่อของเดิมนะ.....รออยู่จ้า
^^
-
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่เป็นกำลังใจให้นะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า ออฟจามาตอบเม้นทุกคนนะครับ วันนี้เข้ามาทานข้าวที่บ้านกันครอบครัวครับ........................รักคนอ่านทุกคนนะครับ :L1:
-
นั่นล่ะใช่เลย ... ค้างตาม เจ้าบัส เลยล่ะ ...
ไปลอยกระทง กันเสร็จแล้ว กลับห้องกันดีๆ ล่ะทั้งคู่ เลย
-
5555 สงสัยไปจัดเต็ม
-
ขอมาสมัครเป็นแฟนคลับติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยคนคับ
อ่านแล้วชอบมากเลยคับ สนุกมากมาย อินสุด ๆ เลยคับ o13
-
หวานมากกกกก
มดเดินสวนสนามเต็มจอเเล้ว
รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
เลยไม่รู้เลยว่ารักกันยังไง :m28:
น่ารักหวานช่ำน้ำตาลย้อย :o8:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
เช้านี้เเวะมาตอบเม้นๆ ครับ ตามที่สัญญาไว้ครับ
วันนี้เพิ่งไปรับวัคซีนเพิ่มมาคงจะมีอาการปวดอย่างแน่นอนจากที่เคยฉีดมาแล้ว 2 เข็ม
(บาดทะยักครับ ตอนนี้เริ่มหน่วงๆ ที่แขนเเล้วด้วย อิอิ แต่ก็จะพยายามปั่นตอนต่อไปให้นะครับคงค้างกันไม่นาน)
ทุกคนอาจจะสงสัยว่า "พ่อปลื้มกับตาหนุ่ม" คืออะไรอย่างไร เดี๋ยวติดตามดูนะครับ ว่าฉายานี้ได้มาได้อย่างไรเนอะ.....
moredee ขอบคุณมากครับกับน้ำใจที่มีให้ออฟไม่ว่านะครับ รู้ดีด้วยอีกต่างหากครับ :pig4: :pig4: :pig4: ปล.มาตกลงเรื่องราคากันได้นะครับ 555+
Ryoooo เค้าก็น่าจะหวานกันตลอดเเล้วล่ะครับหลังจากนี้ไป เพราะตอนพิเศษตอนนี้ได้เกริ่นเรื่องไปเที่ยวตรังมาด้วย เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษที่ไปตรังมาให้ติดตามกันด้วยครับ อยู่ในหัวอยู่ยังไม่ออกมาครับ อิอิ
Kanda Moe ขอบคุณคราฟสำหรับเป็ดน้อย ให้ออฟทุกตอนเลยนะเนี่ยครับ น่ารักจริงไรจริง มาจุบทีนึง หุหุ
yogurtjung ฮ่าๆๆ เปลืองตัวนิดชีวิตรักสดใส นะครับ พยายามลดอยู่แต่คนเขียนมันหื่นนะครับอุตส่าห์ไม่ให้มี NC มาแล้วแต่ก็มีหื่นปนหวานมาตลอด อิอิ ทำใจเถอะเนอะพอดีคนเขียนมัน "หื่นลิสซึ่ม" :impress2: :impress2:
a-o-pai แอบมาอิจฉาอย่างเปิดเผยเลยเนอะครับ................
hanataro ขอบคุณนะครับที่ชอบตอนนี้ ตอนแรกออฟยังหวั่นๆ อยู่ว่ามันจะมึนๆ ไปหน่อยเพราะออฟรีบปั่นมากนั่งเขียนในเวลางานซะเลย เอาสิครับ......................ตั้งแต่เช้าเสร็จตอนบ่ายเลยรีบลง แถมคำผิดเยอะมาก ต้องขอโทษด้วยนะครับ ตอนต่อไปจะรีบนะครับ ไม่ให้นานเกินรอ เพราะอยากให้ทั้งคู่รักกันเเล้วครับ
Daewoo_Sprinter ต้องรีบพากลับครับ เพราะดีไม่ดีเดี๋ยวจะโซโล่กันกลางงานซะก่อน หุหุ คิดเเล้วหื่นๆๆๆๆๆๆๆ :pighaun:
gupalz ฝากคิดตามเอานะครับ ออฟไม่กล้าเขียนเพราะกลัวมันจะหื่นเกินพิกัดแล้ว :jul1: :jul1: :jul1:
miracle22936 ขอบคุณมากครับชอบ และยินดีต้อนรับด้วยความอบอุ่น(อ้าแขนรอทำท่ารอกอดเเล้วครับ มามะมมามะ................. :กอด1:)
hana_snsd อิอิ เขินจัง หวานจริงป่ะครับ ขอบคุณนะครับ :pig4: :pig4:
NewYearzz นิวครับพอดีเรื่องราวมันเเว๊บเข้ามาในหัวก่อนเลยรีบอัดเดี๋ยวรักกันอย่างไรนั้นคงอีกไม่นานนะครับได้รู้เเน่ อิอิ ฝากรอติดตามด้วยนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณนะครับคนอ่านทุกคนที่เข้ามาติดตามและรักกันเหนียวแน่นอย่างนี้ ซาบซึ้งใจมากครับ ขอบคุณจริงๆ ครับ อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะครับ และต้องขออภัยด้วยนะครับเพราะว่าคำผิดเยอะมาก คราวหน้าจะพยายามตรวจให้ละเอียดก่อนนะครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับ :L1: :L1: :กอด1: :กอด1:
-
tong_pub ง่าจะมากดออฟเหรอ???????? ทำไงดีออฟต้องเตรียมตัว Born to รับ เหมือนเฟิร์สไหม? ครับ หรือว่าไม่ต้องอิอิ
เอิ่ม...อย่ายั่วเหมือนกับบัสนะ!! (จับคนเขียนนอนลงกับเตียงแล้วขึ้นคร่อม)
เดี๋ยวเค้าจะโดนป๋าของคนเขียนกระทืบเอา = ="
ตอนนี้...หวังมากกกกกกกกกกกกกว่าจะมี NC แล้วไฉนเลยไม่มี?
คนเขียนกลับมาอัพต่อเดี๋ยวนี้เลย!!!
ชิชะ...ยั่วให้อยากแล้วจากไป TwT
ว่าแต่...เฟิร์สคงไม่ได้นอนทั้งคืนอ่ะ
หื่นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว 555555
-
อยากเป็นน้องคนนั้นจัง :o8:
:call:
-
เอิ่ม...อย่ายั่วเหมือนกับบัสนะ!! (จับคนเขียนนอนลงกับเตียงแล้วขึ้นคร่อม)
เดี๋ยวเค้าจะโดนป๋าของคนเขียนกระทืบเอา = ="
ตอนนี้...หวังมากกกกกกกกกกกกกว่าจะมี NC แล้วไฉนเลยไม่มี?
คนเขียนกลับมาอัพต่อเดี๋ยวนี้เลย!!!
ชิชะ...ยั่วให้อยากแล้วจากไป TwT
ว่าแต่...เฟิร์สคงไม่ได้นอนทั้งคืนอ่ะ
หื่นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว 555555
555+....ขอโทษทีนะครับที่ไม่ NC เพราะอยากให้หวานๆ มากกว่า....แต่ออฟก็ฝากทิ้งท้ายให้คิดกันเงอเอาน้าครับ ว่าบัสจะรักเฟิร์สแบบไหน อิอิ
ปล.ไม่ได้ยั่วน้าคราฟ เค้าขี้อ้อนตะหาก ป๋าไม่กระทืบหรอกครับป๋าใจดีง่า น่ารักด้วย อิอิอิอิ...........อยากกดลองถามป๋าดูดิครับถ้าป๋ายอมออฟก็ยอมครับ :o8: :o8: :o8: :o8:
-
อยากเป็นน้องคนนั้นจัง :o8:
:call:
ระวังจะไฟลุกวาวออกจากตาเอาน่ะสิครับหากได้เป็นน้องคนนั้นจริง อิอิ :pighaun:
-
ทุกตอนสินะ แทะๆเลมๆเนี่ย 5555++
-
ครบรสเลย แรกก็เศร้านิดๆ เริ่มดี หวาน พักหลังหื่นนนนนตลอด :jul1: นายเฟริส์ ยังไงคุณพี่บัสก็ทนเอานะคะ เด็กมันยั่วมันอึด อิอิ
ปล.ตอนพิเศษได้ความรู้ด้วย ดีคะ o13
-
น่ารักดี....รอตอนต่อไปค่ะ o13
-
ทุกตอนสินะ แทะๆเลมๆเนี่ย 5555++
แก้กระสันนะครับ...............อิอิ
-
ครบรสเลย แรกก็เศร้านิดๆ เริ่มดี หวาน พักหลังหื่นนนนนตลอด :jul1: นายเฟริส์ ยังไงคุณพี่บัสก็ทนเอานะคะ เด็กมันยั่วมันอึด อิอิ
ปล.ตอนพิเศษได้ความรู้ด้วย ดีคะ o13
คราฟขอบคุณครับ.............อยากได้ข้อมูลเพิ่มมากมายกว่านี้หรือจะไปแวะเที่ยวก็ได้นะครับ พะเยารอเธอ ยินดีต้อนรับครับ
-
^^
-
ไม่ต้องใช้ก้ได้ครับออฟอยู่แค่ชั้น 2 สอง
แต่จะมาทางหน้าต่างก้ไม่ได้นะเพราะเค้าติดลูกกรงนะครับ..........เอาไงดี????????????
อืมมมมมมมม....ผมก็ไม่ค่อยเก่งซะด้วยสิครับ
.
.
.
.
งั้นเอาท่าธรรมดาแล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก :laugh: :laugh: :laugh: :jul3:
-
ผมก็เคยไปเที่ยวพะเยานะครับ ผมว่าสวยกว่าเชียงใหม่นะ
วัดเยอะดีครับ ชอบบบบบบบ
แต่ตอนนั้นไปร้อนโฮกกกกกกก กลับมาแล้วดำเลยฮ่าๆๆ
-
น่ารัก่อะ เขินๆๆ 555+
-
:o8:
หายไปหลายวันกลับมาอ่าน เนื้อเรื่องน่ารักได้อีก พี่เฟิร์สของเรา จะรักบัสแบบไหนนะ
รออ่านเรื่องราวต่อไปนะคะ
ตอนนี้หวานมากมดไปมดกัดไป 5555555555555
:impress2:
-
:o8: ตอนพิเศษน่ารักมากเลยครับ อ่านแล้วอิ๊นอิน ชอบมากมายเลย
มาต่อตอนใหม่เร็วนะครับ อยากมีแฟนแบบพ่บัสจัง ผมคงจะรักจะหลงแบบเฟริสแน่ ๆ เลย ฮ่าๆๆ
-
อืมมมมมมมม....ผมก็ไม่ค่อยเก่งซะด้วยสิครับ
.
.
.
.
งั้นเอาท่าธรรมดาแล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก :laugh: :laugh: :laugh: :jul3:
เออออออออออ..............เอาท่าไหนก็ได้ครับ....ขอท่าที่จะไม่ต้องทรมาน(มาก)นะครับ :impress2: :impress2:
ปล.ไปช่วงไหนมาละครับถึงได้ร้อน แต่ปกติก็ร้อนอยู่นะขนาดบ้านออฟอยู่ในป่ายังร้อนๆๆ เลย 55555555 :laugh: :laugh:
-
น่ารักดี....รอตอนต่อไปค่ะ o13
อิอิ คราฟมารอนะเดี๋ยวรีบให้ปั่นๆๆ ครับ
-
^^
.
ขอบคุณกับรอยยิ้มที่มีให้ออฟนะครับ มาทุกตอนก้ไ้ด้รับรอยยิ้มทุกตอน :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารัก่อะ เขินๆๆ 555+
จริงป่ะครับ................ขอบคุณน้าครับ :pig4:
-
:o8:
หายไปหลายวันกลับมาอ่าน เนื้อเรื่องน่ารักได้อีก พี่เฟิร์สของเรา จะรักบัสแบบไหนนะ
รออ่านเรื่องราวต่อไปนะคะ
ตอนนี้หวานมากมดไปมดกัดไป 5555555555555
:impress2:
อ่านะมดกัดจริงป่าวครับ...........อุ๊ย!!!!!คนเขียนเขินจัง อิอิ :impress2: :impress2:
-
:o8: ตอนพิเศษน่ารักมากเลยครับ อ่านแล้วอิ๊นอิน ชอบมากมายเลย
มาต่อตอนใหม่เร็วนะครับ อยากมีแฟนแบบพ่บัสจัง ผมคงจะรักจะหลงแบบเฟริสแน่ ๆ เลย ฮ่าๆๆ
555++++++++++.........อยากได้ไหมครับเดี๋ยวออฟส่งพี่บัสไปให้ครับแต่ต้องไปแย่งกันเอาเองนะครับ
-
บัสน่ารักอะ o13
-
ในที่สุดก็ตามทัน อ่านมาวันละ 2-3 ตอน
อยากบอกว่าคนแต่ง หื่น! ได้ทุกตอน(จนแอบกลัว..)
ในที่สุดอ่านมาถึงตอนพิเศษ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีด้านแบบให้ความรู้จริง ๆ จัง ๆ กับเค้าด้วย
อ่านแล้วเหมือนได้ไปเที่ยวกับเฟิร์สและบัสเลย
ประโยคประทับใจ
“งั้นคืนนี้พี่จะรักเฟิร์สเองนะครับ”
“จริงไหม??????”
“ครับจริงสิ”
ชอบ 3 ประโยคนี้ที่สุดตั้งแต่อ่านมา เหมือนลุ้นแทนเฟิร์สมาตลอด ไอ้ตรงคำว่า “จริงไหม??????” โคตรฮาอ่ะ
จะรอตอนต่อไปนะ... o13
-
บัสน่ารักอะ o13
คนเขียนก็น่ารักนะครับ...........อิอิ :z3: :z3:
-
ในที่สุดก็ตามทัน อ่านมาวันละ 2-3 ตอน
อยากบอกว่าคนแต่ง หื่น! ได้ทุกตอน(จนแอบกลัว..)
ในที่สุดอ่านมาถึงตอนพิเศษ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีด้านแบบให้ความรู้จริง ๆ จัง ๆ กับเค้าด้วย
อ่านแล้วเหมือนได้ไปเที่ยวกับเฟิร์สและบัสเลย
ประโยคประทับใจ
ชอบ 3 ประโยคนี้ที่สุดตั้งแต่อ่านมา เหมือนลุ้นแทนเฟิร์สมาตลอด ไอ้ตรงคำว่า “จริงไหม??????” โคตรฮาอ่ะ
จะรอตอนต่อไปนะ... o13
ง่าออฟโดนมองว่าน่ากลัวซะเเย้วว :sad4: :sad4: :sad4:
จากนี้ไปก็เรื่อยๆ หวานๆ แล้วครับรักกันเเล้วคง NC น้อยลงจะหวานให้คนอ่านอิจฉากันไปเรื่อยๆ แหละคัรบ
อิอิ รอติดตามหน่อยนะครับเดี๋ยวก็จะจบแล้วครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณที่ติดตามนะคัรบ
-
ตอนพิเศษนี่มันค้างนะ ลุ้นด้วยมันน่าจะมี...ไรบ้าง แล้วปล่อยให้จินตนาการเอง แหม ! ก็คิดไม่ออก
นึกแล้วยังค้างอยู่นั้นแหละอยากจับคนแต่งกด จ๊ากกกก
ระวังนะ มีแต่คนอยากกด หึ หึ ( จะติดอยู่นิดเดียวตรง " ป๋า " นี่แหละ )
-
ตอนพิเศษนี่มันค้างนะ ลุ้นด้วยมันน่าจะมี...ไรบ้าง แล้วปล่อยให้จินตนาการเอง แหม ! ก็คิดไม่ออก
นึกแล้วยังค้างอยู่นั้นแหละอยากจับคนแต่งกด จ๊ากกกก
ระวังนะ มีแต่คนอยากกด หึ หึ ( จะติดอยู่นิดเดียวตรง " ป๋า " นี่แหละ )
อยากก็ขอป๋าดูสิครับป๋าออฟใจดีนะครับ
ป๋าออฟน่รักครับใจดีเป็นที่หนึ่งอ้อนๆ หน่อยแล้วกันครับ
ป๋ษก็อยากให้เด็กในสังกัดมีคนรับไปเลี้ยงดูปูเสื่ออยู่นะ ใครพอจะกล้าขอ ป๋าก็กล้าให้นะครับ
ไหวไหมละครับ ........................."กล้าป่ะ?ใจป่ะ??ครับ" :laugh: :laugh: :laugh:
-
อร๊ากกกกก ยุ่งมากๆ ไม่มีเวลาเข้ามาอ่านเลย!! กำลังตามอ่านอยู่จ๊ะ
หูย คู่นี้เขาไปไกลกันแล้วเนาะ (สมใจกรู)
ในที่สุดน้องเฟิร์สของเราก็สมหวังไปเกินครึ่งทางล่ะ
เหลือตอนพิเศษที่ยังไม่มีเวลาอ่านซะที ( แว่บมาเม้นท์ให้น้องออฟก่อน )
แว่บอ่านในเวลางานอันน้อยนิดนะเนี่ย!!! :m15:
-
อร๊ากกกกก ยุ่งมากๆ ไม่มีเวลาเข้ามาอ่านเลย!! กำลังตามอ่านอยู่จ๊ะ
หูย คู่นี้เขาไปไกลกันแล้วเนาะ (สมใจกรู)
ในที่สุดน้องเฟิร์สของเราก็สมหวังไปเกินครึ่งทางล่ะ
เหลือตอนพิเศษที่ยังไม่มีเวลาอ่านซะที ( แว่บมาเม้นท์ให้น้องออฟก่อน )
แว่บอ่านในเวลางานอันน้อยนิดนะเนี่ย!!! :m15:
อิอิ ไม่เป็นไรครับผมอนุญาตให้อ่านและเม้นในเวลางานได้ครับ.............
ตอนนี้เรื่องราวได้เดินทางมาเกินครึ่งทางแล้วคาดว่าไม่น่าจะเกินหรือถึง 20 ตอนก็น่าจะจบแล้วครับ
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ
ขอบคุณมากๆๆๆๆ.................ตอนนี้ในหัวมีรเื่องใหม่มาอีกเรื่องหนึ่งเเลว้ครับ
แต่ไม่รู้ว่าจะเอายังไงเพราะมันเขียนค้างไว้ 2 ปีเเล้วครับ
ยังไงซะก็ขอฝากบัสกับเฟิร์สไว้ด้วยนะครับแล้วจะรีบเขียนรีบอัพให้จบครับ
บายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :bye2: :bye2: :bye2:
-
เย่ในที่สุดก็อ่านตามทัน><
สนุกมากๆน่ารักด้วย...แถมหื่นอีกตะหาก(หมายถึงใครคิดเองนั><)
ขอสมัคเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อีกคนนะคะ><
-
เย่ในที่สุดก็อ่านตามทัน><
สนุกมากๆน่ารักด้วย...แถมหื่นอีกตะหาก(หมายถึงใครคิดเองนั><)
ขอสมัคเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อีกคนนะคะ><
ยินดีต้อนรับครับ อิอิ.........
"หื่น" คงหมายถึงเฟิร์สไง :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
V
V
อือ.....ใครๆเขาก๋หมายถึง เฟิร์ส กันทั้งน้านนนนนน [เสียงสู๊งๆ] :m29:
ป๋าพูดงี้มาต่อยกันเลยไหม??????????มาเลย o18 o18 o18
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนที่ 12 (07/07/55) P.15
เป็นใครจะไม่หึงบ้างล่ะครับ ก็เล่นรับดอกไม้ใครมาก็ไม่รู้ แถมยังตู่เอาเองว่าเป็นของผมอีก อิอิ แต่นึกถึงตรงนี้ก็แอบดีใจนะครับ ผมจะเชื่อได้ใช่ไหมครับว่าพี่เขาคิดแบบนั้นจริงๆ ที่พี่เขาบอกผมมาทุกอย่างผมเชื่อได้ใช่ไหม? จริงๆ ผมไม่ได้โกรธเลยนะครับ มีแต่แค่หึงหวงห่วง แต่ที่ทำไปแบบนั้นเพราะอยากแกล้งคนสวยของผมเท่านั้นเอง
ดีใจมากครับที่ได้ยินว่า วันนี้นั่งรอผมด้วย อ๊าก!!!!!!!!!!!!ดีใจโว้ย ทำไมจะน่ารักอะไรปานนี้นะครับแฟนผม ถึงแม้พี่แกจะไม่ยอมรับออกมาจากปากโดยตรงก็เหอะครับ ยังไงซะผมก็จะเรียกพี่แกว่าแฟนผมไปอย่างนี้และครับ สักวันนึงมันก็จะกลายเป็นฝันที่เป็นจริง....(หรือผมต้องไปขอให้คุณไตรภพ เอารายการนี้มาออกเสนอทางทีวีอีกดีนะ ผมจะได้ไปออกรายการบ้าง........ใครเกิดทันบ้างรายการนี้ ---ฝันที่เป็นจริงกับบรีส----)
“เขยิบเข้ามาใกล้ๆ หน่อยสิ!” อ๊ะ! เรียกผมเหรอ ผมยังแอบแกล้งงอนอยู่ครับ
หลังจากอาบน้ำลงมานอนด้วยกับสุดที่รักของผม อยากดูปฏิกิริยาครับว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากที่เห็นผมกุลีกุจอวิ่งออกห้องไปรีบอาบน้ำแต่งตัว อิอิ!! ดีใจสิครับจะได้ลงมานอนกอดสุดที่รักของผม ตั้งแต่ลงมาผมก็เลยแกล้งต่ออีกสักนิดครับ เวลานั่งก็นั่งห่างๆ หน้าบูดใส่ด้วย พอจะนอนปุ๊ปผมก็แกล้งนอนห่างๆ ชิดขอบเตียงเลยครับ ดูสิจะทำยังไงต่อคนสวยของผม?
“เฟิร์สได้ยินไหม!” อิอิ เรียกผมเหรอ? รอไปก่อนนะครับที่รัก เดี๋ยวจัดเต็มให้
“.......................” ผมยังคงเงียบ น่านๆ เริ่มดิ้นๆ แล้วครับ อิอิ
“พี่คุยด้วยได้ยินไหม?” ฮ่าๆๆ เอาหมอนมาจิ้มๆ ผมแล้วครับ
“........................”
“จะไม่คุยกับพี่อีกแล้วใช่ไหม? ไหนบอกว่าไม่โกรธแล้วไง?” ไม่ได้โกรธจริงๆ ครับ แค่อยากแกล้งคนน่ารักครับ
“.....................”
“นี่!!เป็นอะไรไปอีกล่ะเนี่ย?ไม่ง้อแล้วนะพี่ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย พี่ก็บอกแล้วว่ายังไง?”
“อืม!!”
“ไม่ได้โกรธแล้วใช่ไหม?หืมม์!!!!!!” เขย่าทำไม เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก ผมยิ่งเครื่องติดง่ายๆ อยู่ด้วยนะเนี่ย?
“เขยิบมาใกล้ๆ หน่อยสิ!!” ฮ่าๆๆๆ แผนของผมได้ผลครับครั้งนี้เกินคาดด้วย คนสวยไถลตัวเข้ามาใกล้ผมแล้วจับแขนผมดึงใหญ่เลย เอาสิแรงมีแค่นี้เองเหรอ?
“จะไม่เขยิบใช่ไหม? จะนอนแบบนี้ใช่ไหม? ก็ได้งั้นนอนไปเลยนะไม่ต้องมาคุยกันเลย!!?”
อ้าว!!ไม่สู้แล้วเหรอ ถอยกลับไปแล้ว ผมเลยพลิกตัวกลับมา เหอๆ สงสัยหน้างิกไปแล้วครับ แค่มองข้างหลังยังน่ารักเลยคนอะไรเนี่ย????????
หมับ!!!!เข้าให้ ผมสวกอดจากด้านเลยครับ สอดมือเข้าข้างใต้ร่างบางๆ อย่างรวดเร็ว ที่รักผมก็ดิ้นน้อยๆ ทำขัดขืนนะครับ
อ้า.....น่ารักอีกแล้ว ผมเลยดึงเข้ามากอดเลยครับ กระชับอ้อมกอดแน่นๆ ทำให้หลังบางๆ ของคนสวยปะทะเข้ากับอกหนาๆ ของผมเลย อืม อุ่นดีจัง หอมด้วย.........
“หื้อ........โกรธผมเหรอ?” ผมซุกหน้าเอาจมูกแหลมๆ คลอเคลียตรงต้นคอขาวๆ
“............................” ฮ่าๆๆ เงียบเหรอ?
“เฟิร์สถามนะครับ ทำไมไม่คุยกับเฟิร์สละครับ?”
“ทีพี่ถามเฟิร์สยังไม่คุยกับพี่เลย ทั้งเขย่าก็แล้ว!!”
ตกลงเสียงนี่จะงอนหรือจะอ้อนผมครับ ผมนึกเอาเองว่าจะอ้อนแล้วกันนะครับ
“ผมแค่อยากแกล้งเท่านั้นเอง.....!”
ฟอด!!!!!!!!!!!!!!!! อ้า.....ชื่นใจจัง
“ไม่ต้องเลยนะ!!”
“อะไรครับ รักจะตายคาอกอยู่แล้วครับทำไมจะไม่อยากคุยด้วยล่ะครับ....หืมม์?” ผมกระชับอ้อมกอดเข้าอีก
“อยากคุยกับบัสน้อยๆ ด้วยจัง?”
“ทะลึ่ง!!!!!”
“จริงครับ อยากคุยมาก.......ซี๊ด!!!!”
ผมซุกปากกับซอกคอแถมยังทำท่าซี๊ดปากด้วย ทำให้คนในอ้อมกอดย่นคอน้อยๆ
“ทะลึ่ง มันจั๊กกะจี้!!”
“อืม....ครับ”
ผมกระชับอ้อมกอดจนตอนนี้มันไม่มีที่จะว่างให้กระชับได้อีกแล้วครับ ก่อนจะดันบางสิ่งบางอย่างเข้าบดเบียดกับสะโพกมนอย่างเบาๆ เป็นการแจ้งเตือน
“อ๊ะ!!!!!!!!”
ฮ่าๆๆ ตกใจเลยครับ คนสวยของผม เอื้อมมือมาจับเอวผมไว้เลย พร้อมหันหน้าใสๆ มาส่งสายตาดุๆ เห้อ!!!!!! นึกเหรอว่าผมจะกลัว ฮี่ๆๆ กลั๊วกลัวครับ กลัวห้ามใจไม่อยู่จัง ก็เล่นน่ารัก น่าฟัด น่ากอด น่ากินซะขนาดนี้............ผมละหื่นขั้นเทพจริงๆ ครับ
“ฮ่าๆๆ ยังไม่ชินอีกเหรอครับ?”
“ไม่ชิน และไม่อยากจะชินด้วย!!”
“แต่ผมอยากให้มันชินไวๆ นะครับ.....เอาไหม”
“ทะลึ่งไอ้บ้า!!!!!” ผมได้ทีเบียดจุดยุทธศาสตร์เข้าไปอีกรอบแบบเน้นๆ ครับ
“อ๊ะ!!!!!!!!”
“ทะลึงผมก็ทะลึ่งกับเมียผมคนเดียว บ้าผมก็บ้ารักแต่คนน่ารักคนสวยของผมคนเดียวหรอก”
“ใครเมียใครอีก ใครสวยด้วย พี่ไม่ใช่ผู้หญิงนะอย่ามาเรียกแบบนี้!!”
“ก็พี่สวยจริงๆ นี่ครับ แล้วอีกอย่างพี่ก็เป็นฝ่ายรับก็ต้องเป็นเมียสิครับ” จุ๊บ!!!!เข้าแก้มเนียนไปหนึ่งทีโทษฐานน่ารักเกิน
“อ้า!!!!!!!ชื่นใจจังแก้มเมียผมนี่มันหอมจริงๆ”
“หยุดเลยนะ อย่ามามั่ว!!!”
“นะต่อไหมครับ? ดูสิ...อ่าส์ไม่ไหวแล้วล่ะ!!”
ผมพูดไปพลางจับเอวบางๆ ไว้ก่อนจะบดเอวของตัวเองกับสะโพกมน เบาๆ วนเวียนไปมาอย่างหยอกเย้า
“ต่ออะไรกัน?”
“ออกกำลังกายกันนะครับ นมสด เต้าหู้ ปาท่องโก๋จะได้ย่อย!”
“ย่อยไปหมดแล้วเมื่อตอนบ่าย”
“ไหนหันหน้ามาหาผมหน่อยสิครับ!”
“ไม่เอาจะนอนแล้ว!”
คนสวยยื่นมือมาจับมือหนาของผมไปโอบตัวเองไว้แล้วลูบไปมาเบาๆ จะรู้ไหมว่ามันเรียกอารมณ์ผมได้มากแค่ไหน?????
“น่านะครับ ขอผมดูหน้าเมียก่อนนอนไม่ได้เหรอ?”
“เมีย!!!!!!!!!ใครเมียบอกกี่ทีแล้วว่าไม่ใช่ผู้หญิง?”
“ก็ผมอยากเรียกแบบนี้นี่ครับ”
“เรียกไม่ได้ แล้วใครเมียใครกรุณาทำความเข้าใจด้วย”
“เอ๋!!!!สงสัยต้องย้ำกันอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย?”
“อย่ามาทะลึ่งนะเฟิร์ส...นอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไม่ใช่เหรอ?”
“งั้นหันหน้ามาหาเฟิร์สก่อนสิครับ”
“อ๊ะ!!!!!!......จะเอาอะไรอีก?”
หันหน้ามาก็ทำคิ้วผูกโบว์ ผมเลยจิ้มนิ้วชี้เข้าให้ตรงระหว่างคิ้วเลย
“อย่าทำคิ้วแบบนี้เดี๋ยวแก่จะไม่สวยนะ เดี๋ยวเฟิร์สไม่รักนะครับ!”
“ไม่รักก็ช่างปะไร?”
โอยคนอะไรเนี่ย อันนี้ทำหน้าโกรธใช่ไหมครับ แก้มป่อง ตาโต ปากยื่นๆ จูบสักทีจะดีไหมเนี่ย ผมตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปกี่รอบแล้วครับในวันนี้
“รักสิครับ ทำไมจะไม่รักรักคนเดียวเลยด้วย”
ผมพูดพร้อมส่งจุมพิตหวานๆ ไปยังหน้าผากเนียนก่อนจะกระซิบคำเดิมอีกครั้ง
“เฟิร์สรักพี่นะครับ รักมากและจะรักคนเดียวด้วยนะครับ”
“อืม!!!”
“นอนนะครับ...”
จุ๊บ ผมจุ๊บปากบางอีกทีเป็นการยืนยันว่าผมรักเขาจริงๆ นะ
“เดี๋ยว!!!!!ยังนอนไม่ได้” ทำไม จะให้ผมทำอะไรอีกเหรอ?
“ทำไมครับ หรือจะให้ผมทำอะไรอีก ผมอุตส่าห์ไม่ทำอะไรแล้วนะเนี่ย?” ผมยิ้มกรุ้มกริ่ม
“เฟิร์ส!!!!”
“ครับ!!”
“ปิดไฟ!!!!!!!!!”
“ครับ!!” เออจริงครับ ลืมปิดไฟ ฮ่าๆๆ ผมละคิดได้แต่เรื่องหื่นๆ เรื่องอย่างว่าจริงๆ นะครับ
ผมเอื้อมมือยาวๆ ปิดสวิตช์ไฟบนหัวเตียง แล้วใช้มือข้างเดิมดึงเอาคนข้างๆ มาซุกกับอกผมอีกครั้ง นอนขอเลยครับเอาหน้าซุกอกผมไว้เหมือนเด็กน้อยเลย แถมเอามือเรียวแนบกับอกบึกๆ ของผมไว้ด้วย ผมก้มลงหอมแก้มเนียนอีกครั้งอย่างรักใคร่ ทำไมผมถึงรักผู้ชายคนนี้ได้มากอย่างนี้นะ ใครก็ได้ช่วยหาเหตุผลให้ผมที
“ผมรักพี่นะครับ....จากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะอยู่ข้างพี่ตลอดไป เพื่อคอยปกป้องและรับผิดชอบชีวิตของพี่นะครับ เพราะพี่คือหัวใจของผม เพราะพี่คือทุกอย่างที่ผมค้นหามาตลอด ผมรักพี่นะครับ..”
ผมจูบเบาๆ อีกครั้งบนปอยผมที่นุ่มละมุนหอมละไม ผมรู้ว่าพี่เขาคงยังคงไม่หลับและได้ยินสิ่งที่ผมพูด
คืนนี้ผมคงฝันดีกว่าคืนไหนๆ เป็นแน่ แค่ผมได้นอนกอดคนที่ผมรักด้วยความเต็มใจของเขาแบบนี้ เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว เพียงพอที่จะทำให้ผมนอนหลับฝันดีได้แล้วครับ ถึงแม้ว่าคนสวยของผมจะยังปากแข็งอยู่ก็ตาม แต่ดูการกระทำสิครับ ผมยืนยันได้นะว่าอีกไม่นานหรอกครับผมจะได้ยินคำบางคำที่รอฟังอยู่ ตอนนี้ให้พี่เขาฟังจากผมไปก่อนแล้วกัน เพราะไม่ว่าพี่จะเบื่อหรือพี่จะรำคาญมันแค่ไหนผมก็จะบอก จะแสดงออกให้พี่เห็น ให้พี่รับรู้ ให้พี่รู้สึกได้ถึงมันอย่างไม่ลดละ
แต่ตอนนี้ขอผมนอนกอดคนรักของผมและฟังเสียงหัวใจของเขาไปในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเราในคืนนี้นะครับ.......ฝันดีนะครับที่รักของผม
********************************************* :กอด1:*************************************
สั้นๆ นะครับตอนนี้ทุ่มไปกับตอนพิเศษซะเยอะเลย อิอิ
แว่วข่าวมาบอกว่าตอนพิเศษตอนก่อนมีเกริ่นไปเที่ยวที่ตรังด้วยนะครับ
เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษที่ไปตรังมาฝากด้วยนะครับ
ตอนนี้ก็มาถึงตอนที่ 12 แล้วคงเหลืออีกไม่กี่ตอนก็จะจบเเล้วนะครับ(คาดว่าไม่น่าเกิน 20 ตอนนะครับ)
ยังไงก็ฝากด้วยนะครับ...............เดี๋ยวจะปั่นเรื่องใหม่ๆ ด้วยครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับ..............
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ขอบคุณทุกเม้น
ทุกการติดตาม
ทุกคำแนะนำครับ...........
[/color]
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เอาตอน 12 มาลงให้แล้วหวังว่าคงไม่มีใครอยากจะกดคนเขียนอีกนะครับ
แต่หากอยากดจริง ออฟถามป๋ามาแล้วป๋าบอกว่า "กด" ได้เลย ไม่ว่าอะไร อิอิ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ถ้าเรื่องนี้จบต้องรีบลงเรื่องใหม่นะ
คิดถึงคนแต่ง :กอด1:
:call:
-
บัสน่ารัก..อิๆๆ ชอบๆๆ
-
เฟิร์สมันหื่นทุกวัน ทุกเวลาจริงๆ
-
เฟิร์สหายใจเข้าก็พี่บัส หายใจออกก็พี่บัส แถมยังหื่นทุกสถานการณ์ด้วย 55555+
พี่บัสซึ๊นซึนน่ารัก >ww<
-
โอ๊ยไม่ไหวบัสน่ารัก
มากมาย :o8:
-
อ่านตอนก่อน แล้วคิดถึงกว๊านจิงๆเลยยยย :music:
สองคนนี้นี่ก็สวีทตลอดอ่ะ :o8:
-
น่ารักมากกกกกกกกกก
-
น่ารักมากกกก ทั้งเฟริสทั้งบัสน่ารัก
-
:กอด1:
เป็นสามีที่โคตรน่ารักและโคตรหื่นเลย
-
ตามอ่านทันแล้ววว ;) บัสน่ารักมาก ส่วนเฟิร์สก็หื่นมากเช่นกันน
:pighaun:
-
จับ-จูบ-ลูบ-คลำ นี่มันเป็นนิสัยไอ้เฟิร์สจริง ๆ เว้ย!
เผลอหรือไม่เผลอ ก็จะเอา
เอ๊ะ! รึว่าเป็นนิสัยคนเขียนด้วยหว่า ????
-
ไม่ใช่ของคุณพระเอกจริงๆด้วย -0-
ใครคือศัตรูกันน้า 55
วันนี้ฝันดีไปก่อนพายุจะมาแล้วกัน คิคิ
รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
+เป็ดให้กับความงุ้งงิ้งของน้องเฟิร์สสส แหมมีการเอา นมสด เต้าหู้ ปาท่องโก๋ มาอ้าง
กินแต่เช้าย่อยหมดหมดแต่วันอย่างพี่บัสว่าเฮอะ 555
-
อ่าาาาา ตอนใหม่มาแล้ววว ฮิ้วววว :z2: :z2:
-
บัสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
โอ๊ยยยยยยยยยย ผมอยากจะเป็นเฟิร์สจริงๆครับ
วันนี้ผมได้ไปถ่ายรูปกับคนที่ผมชอบมา ผมมองเขาทีไรเขาก็เหมือนเฟิร์ทในจินตนาการจริงๆ
เห็นแล้วอยากกด แถมนิสัยเขาก็ดีและน่ารักมากๆ
อร๊ากกกกกกกก อยากได้ๆๆครับ
*******************
มาอ่านบวกระบายแล้วก็จากปายยยยยยยยย
-
อ่านไปอ่านมา ...
เฟิร์ส นี่มัน เหมือนกับแฟนเราตอนนี้เลยนี่หว่า - -"
ล่ำถึก และ หื่นมาก!!!
-
น่ารัก .. :L2: :กอด1:
-
ทำไมหื่นทุกวันเลยคะ...คุณเฟิร์ส ?! :z1:
บัสก็น่ารักอะ !!
โอ๊ยยน่ารักจริงอะไรจริงคู่นี้ .ว่าแต่เมื่อไหร่จะเลิกปากแข็งเนี่ย.><
-
น่ารักมากพี่บัส ใจอ่อนแล้วปากอ่อนด้วยสิ บอกรักน้องมันหน่อยนะ :L2:
-
ฝากถามคนอ่านหน่อยสิครับ
ว่าึคนอ่านทุกท่าน มีใครคิดหรือ Imagination ภาพของ "เฟิร์ส" กับ "บัส"
เป็นแบบไหนกันบ้าง หมายถึงรูปร่างหน้าตานะครับ
หรือจะมีรูปมาประกอบด้วยก็ไ้ด้นะครับ
ออฟอยากรู้ว่าคนอ่าน Image หน้าตาของสองคนนี้ไว้อย่างไร?
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
*********************************************** :กอด1:************************************
ค้างตอบคอมเม้นไว้ก่อนนะครับ.......เดี๋ยวว่างๆ กว่านี้จะแวะมาตอบนะครับ
แบบว่าตอนนี้กำลังเมามันกับคนไข้ เย้ยยยยเยอะมากกกกกกกกก :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
รอจ้ารอ :t3:
-
แล้วใครคือเจ้าของดอกไม้ละเนี่ยยย
อยากรู้จิงๆ
-
ตอบๆๆครรับ
บัสหน้าตาเหมือนคนที่ผมชอบ ส่วนเฟิรส์หน้าตาเหมือนผมไง ฮ่าๆๆ
มีรูปแต่ไม่กล้าเอาลง ฮ่าๆๆๆ
สู้ๆกับการทำงานนะครับผม
-
สั้นอ่ะ แต่รักจริงนะ :-[
-
มาชวนคนอ่านที่น่ารักทุกท่านไปทานข้าวกันครับ...............
เพิ่งจาได้พักเองครับ :z10: :z10: :z10: :z10:
ไปทานข้าวกันไหม?ครับ...........
-
ถึงตอนที่ 12 จะไม่ค้าง แต่ก็ยังขัดใจอยู่ดี ที่บัสไม่บอกรักเฟิร์สสักที คนแต่งแกล้งแน่เลย อยากจับกดอีกแหละ
แล้วที่หายไปวันกว่า ๆ นี่นะ ไปหาของมาเซ่นป๋าอยู่ ไอ้เราอ้อนไม่เก่ง หาของเซ่นแล้วกัน เผื่อป๋าจะใจดียกคนแต่งให้ง่าย ๆ
555555
ไปหละ หลบ... หลายคนที่จ้องจะกดคนแต่งเหมือนกัน เอิ๊ก เอิ๊ก
-
แวะไปเติมพลังงานมาเเล้วครับ.............วันนี้คนไข้เยะแยะเลย
ฮ่าๆๆๆ แต่ก็แอบมาตอบเม้นๆ สักหน่อยนะครับ
kakaris รักง่ะ รักจริงครับ.........ว่าแต่ว่า อะไรสั้นครับ???? :a5:
Monkey D ขอบคุณครับ........ที่เป็นกำลังใจให้แต่ว่าแอบชอบใครอยู่เนี่ย???? เอารูปมาดูดิครับ อิอิ......ปล.แล้วอยากไปกดเขาทำไมกัน..................????????????? ชอบก็บอกไปเลยครับเดี๋ยว มคปด.นะ อ้างจาก "วันนี้ผมได้ไปถ่ายรูปกับคนที่ผมชอบมา ผมมองเขาทีไรเขาก็เหมือนเฟิร์ทในจินตนาการจริงๆ เห็นแล้วอยากกด แถมนิสัยเขาก็ดีและน่ารักมากๆ อร๊ากกกกกกกก อยากได้ๆๆครับ"
Yunatsu แฮ่ๆๆๆๆๆ รออีกนิดก็จะได้รู้แล้วครับ....รู้ไวเดี๋ยวได้กินมาม่านะคัรบ
mild-dy ขอบคุณครับ..............มารอนะครับ จนจบเลยนะครับอย่าเพิ่งหนีหายไปไหนนะครับ :impress2:
donutnoi แข็งได้ไม่นานหรอกครับ...............รออีกนิด (ปากแข็งนะครับไม่มใช่อย่างอื่นๆ )
ammamooty หื่นวันละนิืดจิตแจ่มใส หื่นมากๆๆ ยิ่งแจ่มใสเข้าไปใหญ่ 5555 กระชุ่มกระชวยครับ.......ปากแข็งแต่ก็เพ้อได้ขนาดนี้เนอะบัสเนี่ย???มันน่า :beat: :beat:
mellowshroom ขอบคุณครับที่ชมออฟ อิอิอิ o22 o22 o22
Daewoo_Sprinter อั๊ยย่ะ!!!!!!!!!!!มีแบบนี้ด้วย ขอยืมมาดูหน่อยสิครับแฟนเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
miracle22936 มาแล้วแล้วจะตามมาจนจบครับ รออีกนิดนะครับ...........
Zitraphat อั๊ยย่ะป๋าๆๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2:.............แต่เรื่องนย่ารักนิสัยดีเขายอมรับ อิอิ ปล.ป๋าหวงออกสื่อเลยเหรอ....เเล้วเมื่อไหร่จะได้เกิดล่ะครับป๋า :impress2: :impress2: :impress2:
kisskiss งุงิงุงิ.................เฟิร์สน่ารักแต่คนเขียนน่ารักกว่าไงครับ อิอิ............. :z3: :z3: ขอบคุณสำหรับเป็ดน้อยน่ารัก
yogurtjung คงไม่ถึงขั้นพายุหรอก..........แค่ลมเพชรหึงพัดมาเบาๆๆ "เอาอยู่ครับ" o13 o13
Onlymin บอกตามตรงว่า........."นิสัยคนเขียน".................แต่ก็ไม่มีให้จับ ให้จูบ ให้ลูบ ให้คลำเร้ยยยยยยยย :m16: :m16:
Theznux ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับ :pig4: :pig4: :pig4:...........ทั้งหื่น ทั้งหวาน อิอิ ชอบแบบนี้ง่าครับ
PetitDragon ง้าาาาาาาาาาาเค้าชอบคำนี้ "สามีที่น่ารัก" อิอิ ชอบง่า ชอบมากกกกกกกกกก
Ryoooo น้อยใจจังชมแต่บัสกะเฟิร์ส :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
jimmyFG ขอบคุณครับที่ชมออฟ อิอิอิ (ตู่เอาเลย 555+)
RainyMooD คิดถึงกว๊านก็ไปเยี่ยมได้เพระา "พะเยายังรอเธอ" นะนะ อิอิอิ...........
CarToonMiZa คาดว่าจะมีน่ารักกว่านี้อีกในฐานะ "ภรรยาสุดเลิฟ" หุหุ คิดแล้วก็หื่นๆๆๆ :pighaun: :pighaun:
Kanda Moe มีแต่เฟิร์สทีไ่หนกันครับ บัสก็ใช่ย่อยคิดถึงเค้าซะขนาดนั้น............. :o8: :o8:
gupalz จิงๆ นะครับ ขอบอกๆๆๆๆ หื่นๆๆๆๆๆๆๆ :oo1: :oo1: :oo1:
ka[ze]na " ขอบคุณคราฟฟฟฟฟ" อันนี้บัสฝากมาขอบคุณครับ 5555+
tawan แล้วจะพยายามนะครับ แต่อตนนี้ขอเอาคู่นี้ให้รอดก่อนแล้วกันนะครับ :n1: :n1: :n1:
มะเห็นมีใครคิดสสสสสสสสสสสสสถึงเชาบ้างเลย ไม่ชมว่าเขาน่ารักด้วย งอลๆๆๆ :impress3: :impress3: :impress3:
มีแต่ชมเฟิร์สกะบัสแงๆๆๆๆ................................................
ฝากมาบอกว่าตอนต่อไปใกล้ความจริงเเล้วครับ....คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะได้เจอกัน หึ๋ยๆๆๆๆ ใกล้จะได้ดูบัสโซโล่แล้ว อิอิหื่นขึ้นมาทันที :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ถึงตอนที่ 12 จะไม่ค้าง แต่ก็ยังขัดใจอยู่ดี ที่บัสไม่บอกรักเฟิร์สสักที คนแต่งแกล้งแน่เลย อยากจับกดอีกแหละ
แล้วที่หายไปวันกว่า ๆ นี่นะ ไปหาของมาเซ่นป๋าอยู่ ไอ้เราอ้อนไม่เก่ง หาของเซ่นแล้วกัน เผื่อป๋าจะใจดียกคนแต่งให้ง่าย ๆ
555555
ไปหละ หลบ... หลายคนที่จ้องจะกดคนแต่งเหมือนกัน เอิ๊ก เอิ๊ก
ง่า........................เชียร์ให้ขอเลยครับป๋าแกใจดีไม่มีไรหรอกแกหวงไปงั้นแหละ อิอิ... :impress2: :impress2: :impress2:
...ได้ข่าวว่าป๋าแกชอบอะไรที่หวานๆ เอาน้ำตาล กูลโคส ไซรัป มาเซ่นดูดิครับ 55555 :laugh: :laugh: :laugh:
เอ๊ะ!!!!!!!!หรือว่าจะให้ออฟช่วยดีนะ...เรามาเล่นงานป๋ากันเถอะ o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18
-
^^
-
ฝากถามคนอ่านหน่อยสิครับ
ว่าึคนอ่านทุกท่าน มีใครคิดหรือ Imagination ภาพของ "เฟิร์ส" กับ "บัส"
เป็นแบบไหนกันบ้าง หมายถึงรูปร่างหน้าตานะครับ
หรือจะมีรูปมาประกอบด้วยก็ไ้ด้นะครับ
ออฟอยากรู้ว่าคนอ่าน Image หน้าตาของสองคนนี้ไว้อย่างไร?
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
*********************************************** :กอด1:************************************
เอามารีอีกรอบเพื่อสอบถามความเห็นคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
จินตนาการไว้ว่า
เฟริส จะตัวล่ำ ๆ (ไม่ถึงขนาดพวกนักกล้ามนะ) คือจะตัวจะดูใหญ่ กล้ามหน้าท้องกับกล้ามอก ชัด ๆ ดูดี ๆ หน้าตาหล่อ ผิวขาว
บัส จะตัวผอมนิด ๆ เห็นกล้ามหน้าท้องนิด ๆ ผิวขาวอมชมพู
อ๊ายยยยย เขิลลลลล :o8:
-
เรื่องน่ารักมากเลย
-
บัสปากแข็งมากไปนะ คนอ่านลุ้นตัวโก่งหมดแล้วววววววว
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
Daewoo_Sprinter อั๊ยย่ะ!!!!!!!!!!!มีแบบนี้ด้วย ขอยืมมาดูหน่อยสิครับแฟนเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอตอบว่า... ไม่ให้ !!! :P :laugh: :z1:
-
เฟิร์ส น่ารักตลอดเรยอ่ะ เขินๆๆๆ อิอิ
-
บัสครับบัสที่อยากกดบวกอยากกอด :impress2: :impress2:
เขาก็ตัวเล็กๆอ่ะครับ ตัวยังไม่ถึงไหล่ดีเลย
รูปร่างก็น่ากอดอ่ะครับ ไม่ผอมไม่อ้วน กำลังน่ากิน ฮ่าๆๆๆ :z1: :z1:
นิสัยก็ น่ารักมากกกก ขี้อายแต่ไม่หยิ่ง เรียบร้อยสุดๆ
แล้วเขาก็จะเด่นมากมองไปก็จะเห็นเขาก่อนใครอ่ะครับ
หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยครับ
พูดแล้วก็อยากจะจับทำเมียจริงๆ ฮ่าๆๆๆ :haun4: :oo1: :laugh:
มีแต่คนชอบเขา ผู้หญิงผู้ชาย ชมว่าน่ารักกันทุกคน
ผมตีหัวลากเข้าห้องดีไหมครับ ฮ่าๆๆๆ
*********************
คนแต่งคุณออฟน่ารักอยู่แว้วววว คร้าบบบผม
รีบมาต่อนะครับ อยากเห็นบัสโซโล :laugh:
:L2:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1:
ตอนที่ 13
(09/07/55) P.16
วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วนัก ผมว่าเวลาที่เรามีความสุขมันมักจะผ่านไปเร็วเหลือเกิน ยิ่งมีความสุขมากเท่าไหร่ มันก็จะผ่านเราไปเร็วเท่านั้น
ไม่ผิดเลยที่พุทธศาสนาสอนให้เราเข้าใจความเป็นไปของโลก มีสุขก็ย่อมมีทุกข์ปนเปกันไป หากเราจะพบว่ามันคือสุขเราก็ต้องผ่านทุกข์มาก่อนอย่างเช่นผมที่ผ่านเรื่องราวที่ทำให้เสียใจและมีความทุกข์มาก่อน จนได้มาเจอกับความสุขอย่างทุกวันนี้
ดังนั้นเราก็ควรทำใจยอมรับธรรมดาของโลกนี้ด้วย ดั่งภาษิตจีนที่ว่า “ดอกไม้งามมักจะเบ่งบานได้เพียงครู่” มันก็เปรียบได้กับความสุข ความสวยงาม จะให้มันจีรังยั่งยืน ถาวรตลอดไปไม่มี เป็นไปไม่ได้ แต่จะยังไงเสียผมก็จะทำให้ชีวิตอันน้อยนักของผม ให้มีความสุขและผมจะคว้ามันมากอดให้นานเท่าที่ผมจะทำได้
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเกินครึ่งเทอมแล้วครับ ที่ชีวิตผมได้เปลี่ยนไป ผมไม่ได้อยู่คนเดียว โดดเดี่ยวเดียวดายอีกแล้ว เมื่อมีไอ้เด็กบ้าหมาน้อยหล่อล่ำบึก เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันประจำคืนไปแล้ว
ไม่ว่าจะเวลากิน “พี่ครับทานอะไรรึยังครับ อ๊ะ! ผมเอามาฝากทานนะครับ”
ไม่ว่าจะนอน “คืนนี้ผมนอนด้วยคนนะครับนอนคนเดียวมันเหงาอยากมีคนนอนกอด”
ไม่ว่าจะเวลาไหนก็มีน้องมันตลอด ยอมรับโดยสดุดีไม่ต้องมีการพิพากษาใดๆ ว่าผมรู้สึกดี อบอุ่น ปลอดภัย มีความสุขเหลือล้น เวลาที่อยู่ใกล้ๆ น้องมันหรือเวลาที่มันคอนคลอเคลีย เวลาที่ห่างกันผมเองก็มักจะคิดถึงมัน แบบตอนนี้ไงครับ ผมก็ได้แต่ภาวนาให้น้องมันเป็นคนดีแบบนี้ ดีกับผมแบบนี้ไปตลอดแล้วกัน!
“พี่บัสคะ!!พี่คะ!!”
“อ้อ ครับ ว่าไงครับ?!” มาอีกแล้วครับน้องผู้หญิงคนเดิม ไม่ต้องบอกว่ามาทำอะไร เพราหลักฐานมันอยู่ในมือของเธอแล้ว
“มีคนฝากมาให้อีกแล้วค่ะ!” น้องคนสวยยื่นดอกกุหลาบดอกใหญ่มาให้ผม
“น้องชื่ออะไรครับ?” ผมไม่ได้ยื่นมือออกไปรับกุหลาบ แต่กลับยิงคำถามไปแทน
“เรียนคณะอะไร? สาขาอะไร?” น้องคนสวยหน้าเหวอไปเลยครับ
“ตอบพี่ได้ไหม? .........แล้วช่วยบอกด้วยว่า ดอกไม้นี่มาจากใคร? ถ้าตอบพี่ได้ไม่ครบ ก็ช่วยเอาดอกกุหลาบดอกสวยกลับไปคืนเจ้าของเขาด้วยนะครับ เพราะพี่ไม่อยากรับของของคนแปลกหน้า และฝากขอบคุณเขาอย่างจริงใจด้วยนะครับ หากเขาอยากให้พี่รับมันไว้ช่วยให้เขาเอามาให้พี่เองนะครับ!!”
ผมไม่ได้ใช้น้ำเสียงโหดร้ายหรือทารุณอะไรนะครับ ผมก็พูดตามปกติ พร้อมยิ้มสยามตามแบบฉบับของผมนั้นแหละ
“เออ.....!”
“เออ......อะไรครับ ตอบพี่ได้ไหม?”
“หนูชื่อกิ๊ฟค่ะ! เรียนวิศวะโยธา!!” ห๊า!!!!สวยแบบนี้เรียนวิศวะ ผมว่าไปเรียนพยาบาลหรือมาเรียนนิเทศศาสตร์กับผมน่าจะเหมาะกว่านะครับ
“อืม...เกือบครบล่ะ แล้วดอกไม้เจ้าปัญหานี่ล่ะ?” ผมลุกขึ้นเอี้ยวตัวน้อยๆ พร้อมชี้ไปที่ดอกกุหลาบดอกสวยในมือของน้องกิ๊ฟ
“เออ........!!!!!!”
“หมดเวลาครับ....พี่ฝากเอาดอกกุหลาบไปคืนเจ้าของเขาด้วยนะครับ ฝากขอบคุณเขาด้วยแล้วกันนะครับ แล้วอย่าลืมบอกเขาด้วยนะว่าถ้าอยากให้พี่ให้เขาเอามาให้พี่เองกับมือนะครับ....” ผมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะหันหลังเตรียมก้าวเดินจากที่มั่นออกไป อย่างไม่หวนคืนพร้อมโบกมือให้น้องกิ๊ฟที่ยืนทำหน้าเหวออยู่
ไม่ใช่ไม่อยากได้นะครับ สวยจะตายดูสิครับ ดอกออกจะใหญ่ด้วย ผมล่ะชอบมากๆ ดอกกุหลาบสีขาว แหมๆ ดูท่าจะแพงด้วยนะครับ แต่ที่ผมไม่อยากรับมาก็เพราะใบหน้าของไอ้หมาน้อยหน้าหล่อของผมมันลอยมาทันทีนะสิ แล้วคำพูดของมันก็ลอยมาในสมอง ไอ้หมาน้อยของผมมันขอไว้นะสิ อ้าว!!!!! แล้วผมจะทำตามที่มันบอกทำไมล่ะ เห้ยๆๆ!!ไม่ได้เดี๋ยวมันโกรธขึ้นมาจะทำงานล่ะครับงานเข้าผมอีกคราวนี้ ใครล่ะจะมาช่วยผมง้อมันล่ะ เกิดมันมีข้อเสนอแปลกๆ พิเรนท์ๆ มาเสนออีกผมละหวาดกลัว.......
แต่ผมก็ห่วงความรู้สึกของน้องมันนะครับ “ถ้าอยากได้บอกผมเดี๋ยวซื้อให้เองครับ!!!” ประโยคนี้ผุดขึ้นมาทันทีที่เห็นน้องกิ๊ฟคนสวยมาพร้อมดอกกุหลาบดอกใหญ่ ขอบอกว่าไม่ได้มาแค่ประโยคนะหน้าคนมันก็ลอยมาเลย วิ้งๆๆๆ ตอนนี้ก็ยังวนเวียนอยู่เนี่ยไล่ไปก็ไม่ไปซะที เง้อออ!!!!!จะมาวนเวียนอะไรกับผมนักหนาเนี่ย?? เจ้าตัวไม่มาให้เห็นหน้าจริงๆ ก็ยังลอยมาวนเวียนในหัวสมอง ในห้วงความคิดของผมอีก เห้อ!!!!! แล้วผมจะคิดถึงมันทำไม? ทำไมผมต้องคิดถึงมันด้วย...คิดถึง คิดถึง คิดถึง ไอ้ถึกหล่อล่ำบึก........ของผม ผมคิดถึงมันงั้นเหรอ??
********************************************************************************************
“ต้อวันนี้มีซ้อมบาสไหม?” ผมเอ่ยถามเพื่อนรักที่มีดีกรีเป็นถึงหัวหน้าทีมบาสคณะ
“ไม่มีหรอก ให้ลูกทีมพักซะบ้าง บ่นเหนื่อยกันมาหลายวันแล้ว เดี๋ยวจะหมดแรงซะก่อน”
“อืม ป่ะ!! ไปทานข้าวกัน พวกนั้นเดินไปโน้นแล้วรีบเก็บของซะ”
“ทำไม? จะถามถึงใครก็บอกมาตรงๆ เถอะน่า เพื่อนกันไม่ว่าหรอก” ดูมันเข้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ใส่ผมอีก ไอ้เพื่อนรักเอ้ย!!
“อะไร!!!!!!!!!ไอ้นี่??????” ทำมาเป็นรู้ทันผมอีก เกลียดจริงๆ ไอ้พวกคนรู้ทันเนี่ย จริงๆ ผมก็ห่วงไอ้ถึกของผมนะครับ เพราะช่วงนี้เห็นบ่นเหนื่อยๆ แถมยังจะดูเพลียด้วย แต่ก็ดีแล้วได้พักซะบ้าง เดี๋ยวจะหมดแรงไปซะก่อน................แล้วผมจะซวยเอา อิอิ
“ไป...ไปกินข้าวช้าไม่รอแล้วนะ!!!!!” ผมพูดแบบเก็บอาการที่ถูกรู้ทัน ไว้อย่างแนบเนียนก่อนจะรีบลุกไป
ถึงจะไม่ใช่ตอนเที่ยงพอดิบพอดี แต่คนในโรงอาหารก็เยอะพอประมาณนะครับ คลาคล่ำไปด้วยเหล่าบรรดารุ่นน้องปีหนึ่ง ถึงจะจะมีการปลดป้ายชื่อไปกันบ้างบางคณะตั้งแต่เทอมที่แล้ว แต่ก็ยังมีบางคณะที่ยังคงกฎไว้อยู่ ที่รู้ว่าเป็นรุ่นน้องปีหนึ่งได้ก็เพราะการแต่งตัว
นึกไปก็ย้อนให้ขำตัวเองเมื่อตอนเป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ ผมคนหนึ่งล่ะที่กลัวรุ่นพี่มากบอกให้ทำอะไรก็ทำ พอมาเป็นพี่จริงๆ ผมเลยไม่กล้าทำอะไรรุ่น้องมันมากมาย เพราะผมสัญญากับตัวเองไว้ว่า “หากเราไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำในสิ่งนั้น” ผมจึงไม่ค่อยมากนักกับพวกรุ่นน้อง ไหว้ไม่ไหว้ นับถือไม่นับถือผมไม่ว่าหรอกครับ เพราะเรามาที่นี่เพื่อมาเรียนหนังสือ แต่หากมันเกินเลยกันจนเกินขอบเขตอันนั้นก็ไว้ว่ากันอีกกรณีหนึ่ง แต่ผมก็ไม่ใช่ว่าแหกกฎเกณฑ์ที่เขาวางไว้นะครับ ผมยังยึดมั่นมันอยู่แค่ไม่อยากไปจริงจังซีเรียสอะไรเท่านั้นเอง
“บัสตอนนี้กับเฟิร์สยังคบกันดีไหม?” เอาแล้วไงเพิ่งหนีจากไอ้ต้อมาหยกๆ ยัยเพื่อนเลิฟก็เอ่ยประโยคเด็ดขึ้นอีกแล้ว เออนั่นสิแล้วผมไปคบกับน้องมันตั้งแต่เมื่อไหร่กันละเนี่ย?????
“อือ.....ก็ไม่มีอะไรนิ แต่ที่สำคัญคือฉันกับน้องมัน ไม่ได้คบกัน เข้าใจ๊!!!!” ผมพูดเสียงดังชัดเจนและพยายามเน้นตรงคำว่าไม่ได้คบกันให้ดังกว่าคำใดในประโยค อ้าว!! ไอ้คนพวกนี้ก็อะไรมาโห่ผมทำไมล่ะ
“อย่ามาโกหกหน่อยเลย ยอมรับมาซะดีๆ เพื่อนกันอายอะไรว้า??” ไอต้อๆๆ เมิงนะเมิง(ผมพยายามกลั้นที่จะไม่ใช้คำหยาบคายแล้วนะครับเสียภาพพจน์)
“ช่ายๆ ฉันก็เห็นอยู่ เล่นติดกันซะขนาดนั้น ยังจะมาปากแข็งอีก!!” เจี๊ยบจ๋า แค่เปิดประเด็นมาก็เพียงพอแล้ว อย่าเสริมอะไรอีกเลยนะเพื่อน
“อืมๆ ช่ายๆ แถมบริการทุกอย่าง ไม่ยอมให้คลาดสายตา หล่อล่ำบึกซะขนาดนั้นเป็นฉันนะจะรีบจับไว้เลย!!” ปุ๋ยนี่แกก็เข้าข้างพวกมันใช่ไหม? ตกลงผมหัวเดียวกระเทียมลีบจริงๆ พวกมัน 3 คนรวมหัวกันรังแกผมง่ะ!!!!
“จริงๆ นะแกฉันเห็นมีแต่คนจ้องจับมันชักช้าระวังโดนฉกซะก่อนนะ ยิ่งตอนซ้อมบาสนะมีแต่คนมองมันเต็มเลยทั้งแท้และเทียมนะแก วันก่อนฉันยังเห็นรุ่นพี่ปี 3 แว๊บมาหามันที่สนามด้วยนะว้อย!!” ไอ้ต้ออีกแล้วนะแก...แต่เห้ยจริงเหรอ!!!!มีใครมาตามไอ้หล่อของผมเหรอ? ไม่เห็นมันเล่าให้ผมฟังเลย.....เดี๊ยะๆๆ โดนดีแน่ไอ้ถึก
“ก็เรื่องของมันสิใครอยากได้ก็อำปสิน้องมันก็ไม่ใช่ของฉันสักหน่อยจะหวงทำไม?” วางฟอร์มไว้ก่อนเหอๆๆ “แต่จริงเหรอต้อมีคนมาตามมันขนาดนั้นเลยเหรอ?” นี่แหละคือคำถามที่ผมอยากพูดไปแต่กลืนมันลงคอไปแล้ว............ก็ผมยังไม่ได้คบกับมันนี่ครับจะหึง จะหวง มันทำไมล่ะจริงไม๊!!!!!!
“จริงรึเปล่า!!!!!!!ไม่ได้คิดอะไรกับน้องมันเลยเหรอ?แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย ดูๆ ตาโตซะ” ไอ้ต้อจบสักทีเหอะ.............จะมาซักอะไรกันให้มากพวกนี้ จริงเหรอผมหน้าแดงเหรอ ทำตาโตด้วยเหรอ ผมยกมือขึ้นลูบหน้าน้อยๆ ทำให้เจ้าเพื่อนทั้ง 3 คน เผลอยิ้มน้อยๆ
“คิด!!!!!!!!!!..............ก็แค่รุ่นน้องคนหนึ่ง เท่านั้น!!!!!!”
“งั้นคิดกับใครล่ะ หรือจะมีคนอื่น หรืว่ายังลืมใครบางคนไม่ได้กันห๊า??!!” ปุ๋ยพูดอะไรหมายถึงใครอะไรยังไง??
“ใครอีกล่ะ??” ผมถามขึ้นอย่างอยากรู้
“โน้นไง....ฉันเห็นจ้องแกมาตั้งแต่มาถึงแล้ว!!” ปุ๋ยโบ้ยปากเป็นการชี้ทางให้ทุกคนรวมทั้งผมหับไป พรึ่บ!!!!!!!!พร้อมกันเลยครับ
“วิช!!!!!ไอ้วิช!!!!!” ประสานเสียงเลยครับ แต่คำว่าไอ้วิชนี่ทุกคนคงรู้นะคัรบว่าใครจะเรียกแบบนั้น เหอๆ แบบประสานเสียงเลยครับ ไม่เบาด้วยนะทำให้เจ้าของชื่อต้องยิ้มเขินให้กับพวกผม แทนที่พวกผมต้องอายไม่ใช่เหรอ??
“ช่ายๆ ฉันเห็นมันตามมาด่อมๆ มองๆ แกที่คณะหลายวันแล้วนะ” ปุ๋ยเอ่ยสำทับขึ้นมาอีก...เจ้าแม่เหตุการณ์แวดล้อมตัวผมจริงๆ เพื่อนคนนี้
“ตามฉันเหรอ???” ผมชี้หน้าตัวเองอย่างงงๆ
“อืม..!!”
“แล้วไงล่ะ ก็ไม่เห็นมีอะไรเลย?”
“ไม่รู้!!ไปถามมันเอาเองสิว่าอยากมีอะไรไหม? แต่อย่าให้มันเข้ามาใกล้นะว้อย งั้นมีเฮแน่งานนี้!!” เพื่อนชายผู้แข็งแกร่งของผมเอ่ยขึ้น ทำให้ผมนึกเรื่องราวหนก่อนมาได้ว่า “มันจัดการไปแล้วนิ”
“ฉันได้ยินมาว่าวิชมันเลิกกับเด็กคนนั้นได้พักนึงแล้วนะ...ก็แน่ล่ะว้าเล่นตามจิกซะขนาดนั้นแถมยังสวยจนฉันอายเลย!!” ปุ๋ยยังเอ่ยต่อ แหมๆๆ รู้สึกว่าข้อมูลมันจะเยอะจังนะครับ
“สาววะขนาดนั้น ไม่รู้วิชมันคบไปได้ยังไง ไอ้เรื่องสาวๆ สวยๆ ไม่เท่าไหร่นะแต่ไอ้เรื่องตามจิก ไม่ห่างเข้าใกล้ใครไม่ได้เลยนี่สิ สงสัยวิชมันคงจะรำคาญแน่” ปุ๋ยยังเล่าต่อ เล่ามาอีกปุ๋ยเล่ามาอีกเพื่อน บัสยังอยากรู้รายงานมาให้หมดแกรู้อะไรบ้าง
“ล่าสุดฉันยังได้ข่าวมาว่าเด็กคนนั้นก็ยังจะตามไปตื้อ ไม่ยอมเลิกด้วยนะ” เห้อ! ก็เล่นหล่อ ขาว ตี๋ ฟีเวอร์ซะขนาดนั้นใครจะอยากปล่อยไปล่ะครับ ใครๆ ก็อยากได้เป็นแฟนกันทั้งนั้นแหละ
ล่าสุดผมก็ได้ยินแว่วๆ มาเหมือนกันว่าวิชเลิกกับน้องหน้าสวยคนนั้นไปแล้ว ไม่คิดว่าจะจริงนะครับนึกว่าแค่ข่าวเล่าลือกันมาเท่านั้น แต่จะให้ผมทำอะไรได้ละครับ ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้วนิ วิชจะเลิกกับใครจะคบกับใครก็คงเป็นสิทธิ์ของเขา เพราะผมกับวิชเราได้กลายไปเป็นอดีตไปแล้ว ยังคงเหลือแค่ความเป็นเพื่อน แคเพื่อน เพื่อนห่างๆ คนนึง วิชจะไปทำอะไรที่ไหนก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับผมเลยนิ ทำไมผมต้องสนใจด้วยล่ะ????
“ฉันว่ามันทำเหมือนจะเข้ามาหาแกเลยนะบัส เหมือนจะอยากเข้ามาทักเลย!” เจี๊ยบเอ่ยขึ้นหลังจากสังเกตการณ์มาพักใหญ่
“มาสิฉันจะซัดหน้าเข้าให้!!” ต้อเอ่ยพร้อมทำท่าชกหมัดเข้าหากัน
“ต้อ!!!!!! เคยบอกกี่ครั้งแล้ว คนเราคุยกันด้วยเหตุด้วยผลได้ ไม่ชอบให้ใช้กำลังถ้ายังอยากคบกันต่ออย่าทำตัวนักเลงแบบนี้อีกเข้าใจ๊!! คราวนั้นแค่ห้ามไม่ทันเท่านั้นเองนะ!!”
ผมพูดทีเล่นทีจริง เพราะไม่ชอบจริงๆ คนต่อยกัน หรือทะเลาะกันแบบใช้กำลังยิ่งเรื่องชู้สาวแล้วด้วย อย่างที่เห็นข่าวในทีวี หรือสื่ออื่นๆ ก็ตามที่เห็นเด็กผู้หญิงตบกัน ตีกันแย่งผู้ชาย หรือผู้ชายทะเลาะกันเพราะแย่งผู้หญิงถึงขั้นลงไม้ลงมือฆ่าแกงกัน ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องนะ เป็นนิสัยของพวกป่าเถื่อนไร้การศึกษา ไร้วัฒนธรรม ผมไม่ชอบจริงๆ นิสัยแบบนี้ หากเรารักเขา หรือเขารักเรา หรือว่าจะเป็นเรารักกันเราต้องรักกันให้มันถูกวิธี
ท่าน ว.วชิรเมธี หรือท่านมหาวุฒิชัยเมธี ท่านเคยกล่าวไว้ว่า “คนเรารักกันมันต้องรักให้ถูกวิธี รู้จักรักแท้ แก่นของความรักที่เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์ ไม่ใช่รักใคร่ที่เต็มไปด้วยตัณหาราคะ ถ้าเป็นรักแบบนั้นมันจะกลายเป็นหลง หลงจนไม่ลืมหูลืมตา”
เพราะคำว่าหลงนี่แหละมันทำให้ความรักกลายเป็นอันตราย ความรักจริงๆ แล้วมันสวยงาม เป็นสิ่งดีเพียงแต่เราไปปรุงแต่งจิตใจตัวเองโดยเอาความรักมาเป็นข้ออ้างเท่านั้น มีข่าวรายวันให้เห็นกันอยู่บ่อยๆ อกหักรักคุดก็ฆ่าตัวตายประชดรัก ไปง้อขอคืนดีแฟนแล้วไม่สมหวังก็ฆ่าแกงกัน อย่างนี้มันไม่ใช่ความรักแล้วล่ะ มันจะกลายเป็นทุกข์ไปเสีย
ดังนั้นคนเราขึ้นชื่อว่าเป็นคน เป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ประเสริฐ เราพูดภาษาเดียวกัน พูดกันแล้วเข้าใจโดยไม่ต้องใช้ล่ามอะไรที่ไหนมาแปลภาษา เราก็คุยกันได้ด้วยเหตุและผลเหมือนปัญญาชนวิถี......
แต่นะครับ!!!
ผมก็มีแต่เหมือนกัน หากคุยกันด้วยเหตุด้วยผลแล้วไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ นั้นก็อีกเหตุผล อีกกรรม อีกวาระ แล้วแต่จะเอาให้เข้าใจกันโดยวิธีไหนนั้นก็ตามแต่สถานการณ์แล้วล่ะครับ เพราะผมเองก็ไม่ใช่พ่อพระมาจากไหนหรอกนะ...
“อืม ขอโทษนะ ยังเจ็บใจแทนแกไม่หาย.....แต่ยังไงซะฉันก็เชียร์น้องฉันว่ะ!!ฉันอยู่ข้างไอ้เฟิร์สโว้ย!!” ต้อมันพูดพลางตบไหล่ผมเบาๆ
“ทะลึ่งล่ะ.....ไอ้นี่!!!!!!!!!”
“จะอะไรก็ช่างมันก่อนแล้วกันนะฉันว่าตอนนี้ทานข้าวกันก่อนดีกว่าเดี๋ยวไม่ทันเข้าเรียน” เจี๊ยบเอ่ยขึ้นก่อนที่ทั้งกลุ่มจะสลายตัวแยกไปหาของโปรด ของชอบ หรือของที่อยากกินกันเองตามใจตน
สำหรับผมเหมือนเดิม ผัดไท ของโปรด เดินไปสั่งเลยอย่ารอช้า ตรงดิ่งไปเลยไม่สนใจใครหรอก อิอิ ของโปรดผมนิ
พักหลังมาได้กินเกือบทุกวันครับ ขอแค่ให้เอ่ยปาก ถึงไม่บอกอะไรไม่พูดอะไรผมก็ได้กินครับ...เพราะมีคนรู้ใจผมอยู่ อิอิ
น่าน!!!!!ยิ้มอีกผม ผมมักจะยิ้มได้ง่ายๆ เพียงนึกถึงเรื่องของใครบางคน? ก็จะใครที่ไหนล่ะครับก็ไอ้ถึกหล่อล่ำบึกของผมไง ทั้งพาไปนั่งกินบ้างซื้อมาประเคนผมบ้าง.....ชอบสิเป็นใครบ้างจะไม่ชอบ
“ผัดไทกุ้งสดพิเศษจานนึงครับพี่!”
“ยังชอบทานอยู่เหรอ ไม่เบื่อบ้างเหรอ??!!” เสียงใครว่ะ...!!!!!!คุ้นๆ หันควับเข้าให้
“วิช!!!!!!!!!”
“เออ........อือ!!!!!!!!!” ผมไม่รู้จะตอบคนที่เข้ามาทักโดยมิได้นัดหมายว่าอย่างไร? มองไปหาตัวช่วยที่เหลือทั้งสามตัว ไปไหนกันหมด!!!!!!!!!มาช่วยบัสก่อน.....ไอ้ต้อไหนแกบอกจะช่วนฉันไง??????
“ไม่ได้นั่งทานข้าวด้วยกันนานแล้ว มานั่งกับวิชไหม? วิชนั่งคนเดียวนะ!!” วิชเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติ เหมือนที่เขาเคยคุยกับผม ผมยังจำน้ำเสียงแบบนั้นได้ดี มันอบอุ่นฟังแล้วดูสดใสจัง!!
“เออ...เออ.........พอดีบัสมากับเพื่อนน่ะคงไปนั่งด้วยไม่ได้มั้ง?”
“แค่นั่งทานข้าวกับวิชก็ไม่ได้เลยเหรอ..หืมม์????”
“เออ.....!!!!!!???” เอาไงล่ะทีนี้
“วิชมาคนเดียวนะ มาหลายวัน แล้วและก็นั่งคนเดียวมาหลายวันนะ”
“แล้วน้องคนนั้นล่ะ...ไม่ได้มาด้วยเหรอ? บัสกลัวจะโดนด่ากลางโรงอาหารนะ เอาหรอกแบบนั้นอายเขาแย่เลย!!”
“อ้อ...เรื่องน้องเค้าเหรอคงไม่มีปัญหาแล้วล่ะ เพราะว่าวิชเลิกกับน้องไปแล้ว!!”
“น้องผัดไทได้แล้วคะ!!!!”
“45 บาทนะครับเดี๋ยวผมจ่ายเงินให้” ผมรีบก้มควักเงินในกระเป๋าตังค์ยื่นให้.............ช้าไปแล้วครับ
“แล้วตามมานะบัส วิชจ่ายให้แล้ว!!!!!!” เฮ้ย!!!!ผมยังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะว่าจะไปนั่งด้วย เดี๋ยวสิวิชหยุดก่อน!!!!!!!!!!! ไม่ทันแล้วครับจ้ำอ้าวไปโน้นแล้วยิ่งขายาวๆ อยู่
ผมชะเง้อมองหาตัวช่วยที่ตอนนี้นั่งจุมปุก สุมหัวกันอยู่เพื่อขอความช่วยเหลือ ส่งแค่สายตาจะช่วยอะไรฉันได้เล่าไอ้เพื่อนบ้าพวกนี้ มันจะเห็นไหมว่าผมกำลังขอความช่วยเหลือพวกมันอยู่ ดูสิดูแถมยังทำไม้ทำมือประมาณว่าช่วยเหลืออะไรผมไม่ได้ ต้องให้ผมหาวิธีช่วยเหลือตัวเองแล้วกันหรือไม่ก็ต้องยอมรับชะตากรรมนี้ซะ!!!!!!
โดยเฉพาะไอ้ต้อนะไอ้ต้อ ไอ้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเอ้ย!!!!ไหนบอกบอกจะช่วยกันไงฟ่ะ!! ส่วนไอ้ตี๋นั่นก็กะไร เลิกก็เลิกไปแล้ว จะมาวุ่นวายอะไรกับผมเนี่ย??? นั่งโต๊ะไปแล้วยังจะส่งยิ้มหล่อๆๆ นั่นมาอีก โว้ย!!!!!!!!งานเข้าบัสง่าครับ............คิดๆๆๆ เร็วใช้สมองน้อยๆ หน่อย
ผมไม่สนแล้วครับยืนจุดเดิมรักษาจุดยุทธศาสตร์ได้อย่างมั่นคง กลับหลังหันไปเลย ทันทีพึ่งใครไม่ได้ก็เอามันวิธีนี้แหละ หึ!!!!!!
“พี่ครับผมเอาผัดไทกุ้งสดพิเศษอีกจานหนึ่งครับ พี่รีบทำให้ผมก่อนได้ไหมครับ!!!!!!”
“จ้าอีกแป๊ปนะไม่เกิน 5 นาที”
“ครับงั้นผมไปซื้อน้ำก่อนนะครับเดี๋ยวมาเอา!”
อย่าลุกนะไอ้ตี๋ฟีเวอร์ นั่งรักษาฐานทัพไว้นะ ได้โปรดนะวิชอย่าลุกมาตามบัสเลยนะ .....ผมภาวนาในใจพลางเสตามองวิชที่ทำท่าจะลุกมาตาม แต่ทันทีที่เห็นผมเดินไปร้านขายน้ำเขาก็ยุบตัวลงนั่งที่เดิม แต่ดูสายตาสิครับมองผมไม่คลาดเลยนะ....
“เฮ้ย!!!!!เกิดอะรขึ้น??” ปุ๋ยเอ่ยถามขึ้นทันทีที่ผมเดินมาที่โต๊ะ จะอะไรล่ะครับผมได้น้ำแล้วรีบเดินมาเลยมาหาผองเพื่อนก่อนเลย วิชก็ลุกยืนขึ้นเลยครับทันทีที่ผมเดินมายังโต๊ะ แต่บัสไวนะวิชโทษทีนะ
“พวกแกไม่มาช่วยฉันเลยนะ....แกด้วย!!” ผมชี้นิ้วไปที่ไอ้ต้อที่กำลังนั่งปั้นหน้าอยู่
“ปุ๋ยไปเอาผัดไทให้หน่อยสิสั่งไว้แล้ว”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเอาให้ก็ได้...!!!!!” โอ้โห้แมนมากไอ้ต้อ!!!!!
“ฉันว่ามันยังไงๆ อยู่นะ หรือว่ามันจะมาขอคืนดีกับแก??”
“ฉันก็ไม่รู้ว่ะ! เอายังไงดี???” ผมนึกไม่ออกจริงๆ ครับว่าจะเอายังไง ถ้าหากวิชมาขอคืนดีจริงๆ ผมจะทำยังไงล่ะครับ
“คิดเองแล้วกันว่าจะเอายังไง?” เจี๊ยบช่วยได้มากเลย เพื่อนผมแต่ละคน ดูสิครับ พึ่งพาได้ซะเหลือเกิน ผมหันไปมองต้อที่กำลังเดินถือผัดไทเจ้าปัญหา ดูสิครับทีงี้ทำเก่ง ดูมันครับทำท่าเชือดคอใส่ไอ้ตี๋รูปหล่อที่นั่งหน้าเหวออยู่ มองตาละห้อยเชียววิช ขอโทษนะวิชบัสยังไม่ได้เตรียมใจนะหากวิชจะมาขอคืนดีนะ
“อ๊ะ!!!!ผัดไทเจ้าปัญหา!!!!!!กินให้หมดนะเว้ย”
“เออ....ขอบใจ!!!!!!”
ทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติ อย่างไม่มีปัญหาอะไร ผมละเหงื่อตกเลย นึกว่าจะต้องได้ประกาศใช้ พรก.ฉุกเฉิน
ซะแล้วนะเนี่ย??????? ผมนั่งทานไปมองวิชไปด้วย ก็เห็นว่าวิชไม่แม้จะตักอะไรเข้าปากสักคำ จนพวกผมลุกออกจากที่นั่ง วิชก็ยังมองตามมะตลอดเลยครับ สงสารจังเลยครับ !!!!!!!!
มันเป็นมื้อเที่ยงที่น่าระทึกใจดีเหมือนกันนะครับ ทำไมผมกลัววิชจังทั้งๆ ที่เราก็เคยคบกันมาก่อน เอ๊ะ! หรือว่าผมจะกลัวใจตัวเองมากกว่า?? กลัว่าจะยอมใจอ่อนกับวิชหรือเปล่า?
หากวิชมาขอคืนดีกับผมจริงๆ แล้วผมจะทำยังไง? ผมยังไม่ได้คิดแผนรับมือเลยนะ ทำไมวิชต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยนะ? มีแต่คำถามเกิดขึ้นเลยสำหรับผม เล่นเอาบ่ายนี้ทั้งบ่ายจนถึงเย็นเรียนไม่รู้เรื่องเลยครับปวดหัวกับเรื่องวิชที่จู่ๆ ก็โผล่มา ไหนจะเรื่องไอ้หล่อล่ำบึกของผมอีก................โอยๆๆๆ บัสปวดหัวจังครับ
****************************** :กอด1:***********************************
ฮ่าๆๆ มาอีกแล้วดอกุหลาบ หวังว่าตอนนี้คงจะทายกันได้แล้วนะครับว่าเป็นของใคร?
เอามาซะมืดวันนี้นั่ง OT เลยมีเวลามาลงให้นะครับ.............ฝากไว้หน่อยนะครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เหลืออีกประมาณ 5 ตอนก็จะจบแล้วครับ พร้อมตอนพิเศษอีก 2 - 3 ตอนตามแต่กำลังครับ :fire: :fire:
มาม่าไม่เยอะนะครับแค่เ็นน้ำจิ้มๆ แต่หากใครอยากจิ้มคนเขียนเชิญเลยนะครับ
ยิ่งคนที่อยากกดคนเขียนเชิญตามสบายครับ.........พร้อม อิอิ :laugh: :laugh: :laugh:
***************************************************
ฝากถามคนอ่านหน่อยสิครับ
ว่าึคนอ่านทุกท่าน มีใครคิดหรือ Imagination ภาพของ "เฟิร์ส" กับ "บัส"
เป็นแบบไหนกันบ้าง หมายถึงรูปร่างหน้าตานะครับ
หรือจะมีรูปมาประกอบด้วยก็ไ้ด้นะครับ
ออฟอยากรู้ว่าคนอ่าน Image หน้าตาของสองคนนี้ไว้อย่างไร?
-
จิ้มๆๆๆ คนเขียนคนแรก ฮ่าๆๆๆ
-
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-733856.jpg)
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-733861.jpg)
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-734009.jpg)
เหมาะไหมหนอกับลุคนี้แบบพี่บัสของเรา.............
แต่นึกหน้าอีเฟิร์สไม่ออกเลยง่าครับช่วยหน่อยจิครับ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!
ไม่เอามาม่านะตอนหน้าอ่ะ
สงสารเฟิร์สจัง ดูบัสตอบเพื่อน ๆ เข้าเซ่
ไอ้บ้าวิชมึงจะโผล่มาทำไมตอนนี้วะเนี่ย?!!!
เซ็ง!!(อินจัดไปหน่อย แอบคิดไปล่วงหน้า)
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
บัส ทำไมงี้อ่า เฟิร์สรู้จะเสียใจมากนะครับ
อย่ากลับไปคบกับไอ้วิชเลย
คนเขียนจัดคิวไว้ให้ผมด้วยนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
บัสอย่าใจอ่อนนะ
คิดถึงหน้าน้องเฟิร์สเข้าไว้
-
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนเหรอ
ป่านนี้แล้วพี่บัสยังไม่ยอมรับความจริงอีกเหรอ ซึนอะไรขนาดนี้
ตอบซะเสียงดังฟังชัดขนาดนี้ หนูเป็นเฟิรส์ หนูก็ท้อนะ
เหมือนเฟิรส์รักพี่บัส ทุ่มเททำทุกอย่างคนเดียวเลยอะ
เฮ้อ ต้องเตรียมซดมาม่าแล้วใช่ป่าวคะ จะได้ทำใจ
รูปใหม่น้องออฟน่ารักนะเนี่ย :กอด1:
-
บัสเอ้ยยย ถ้าไม่ชัดเจน งานงอกแน่ คุยกะใจตัวเองด่วนเหอะ :เฮ้อ:
-
ถ้าจะมีมาม่าจริง ก็อย่ามากนะคะ :monkeysad:
-
ที่ถามเรื่องหน้าตาเฟิร์ส-บัส พอจะคิดออกเฟิร์สก็ประมาณ เจมส์ จิรายุ นักวอลเล่ย์บอล แต่อาจจะดำไปหน่อย ชอบเขาเก่งดี (เขาแต่งงานไปแล้วนะ) ส่วนบัสนี่ปิ๊งเข้ามาในหัวเลย วันก่อนไปที่ดิน ได้เจอน้องคนหนึ่งที่ทำงานธนาคารเขาตัวเล็ก ๆ สูงน่าจะประมาณ 160 cm.ขาว พูดจาดี หน้าตาน่ารัก หุ่นกำลังเหมาะ ไม่อ้วนไม่ผอม การแต่งตัวดีสะอาดสะอ้าน โป๊ะเชะ ..นี่เลยบัส กลับมาแล้ว so sad คงไม่ได้เจออีก หาคนดามใจ ออฟช่วยที (ไอ้นี่มาทีไหน หยอดคนแต่งทุกทีไป .... ก็น่ารักอะ.... ยังอีก ยังอีก)
อ้อ !!! ซื้อทองหยอดไว้พร้อมแล้วด้วย หรือแต่ไปหยอด เฮ้อ ! ไม่ใช่ เหลือแต่เอาไปเซ่นอย่างเดียว ออฟช่วยหน่อยซิป๋าจะได้ไม่ตืบ หรือคนอื่น ๆ ก็อยากตืบด้วย ? หลบอย่างว่องงงงงง จ๊ากกกกกกกกก บาทาเยอะแยะไปหมด (มันยังไม่เลิก ตบมันหัวทิ่ม 555555) :z2:
-
ทำไมตอนนี้ไม่มีเฟิร์สอ่า :z3:
นิวคิดถึงเฟิร์ส!!!!!!!!!!!!!! (เอ่อ ออฟด้วย เดี๊ยวน้อยใจ :laugh:)
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
555 เรื่องชักเข้มข้นเหมือนต้มยำกุ้ง -..-
รอตอนต่อไปนะค่ะ :L2:
-
:z3: :z3: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กำลังสนุกเลยไม่น่าจบ ตอนใหม่มาเร็ว ๆ นะครับค้างเลยยย :sad4:
อ๊ากก ชอบเฟริสสส พ่อหล่อล่ำบึก :o8:
-
ถ้าพี่บัสใจอ่อนกับวิช ไม่สงสารเฟิร์สหรออ ไม่นะไม่ !! :z3:
ปล้ำลิง. อิมเมจพี่บัสน่ารักอะฮ้าา
-
มาต่อๆ ตอนหน้า เตรียมใจรับมือกับ ดราม่า - -"
-
ตัดสินใจง่ายจะตาย
คนที่เคยทิ้งเราจะเอาไว้ทำเหี้ยอะไรละ :m16:
:call:
-
ไม่ชอบวิช
-
ไอ่หล่อล่ำ มาตามเมียด่วน
ปล. คนเขียนก็น่าร้าาากกก :กอด1: งุ้งงิ้งอ้อนรีดเดอร์ด้วย
-
สงสารเฟิร์ส นิดๆและ
บัสจะเอายังไงก็ตัดสินใจเร็วๆเน้อ
-
นำเสนอ เฟิร์ส อิมเมจนี้...
(http://upic.me/i/61/porshe.jpg)
**ส่วนลิงค์ที่ขอ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33295.msg2050133#new เรื่องเบาๆแอ็คชั่น คอมมาดี้ ของ 'โทษทีค่ะ..ที่คุณเรียกว่า'ตุ๊ด'เมื่อกี้หน่ะ..แฟนหนู [ลูกหว้า กับ เจ้ส้ม และ ซูซี่ ]**
-
อิมเมจของ เฟิร์ส พ่อหล่อล่ำบึก เราต้องเป็นแบบนี้ ครบ ทั้ง หล่อ(มากกกน่ารักด้วย) ล่ำ บึก
ดวงตาทะเล้นนิด ๆ แฝงด้วยความน่ารัก นี้แหละ เจ้าเฟิร์สสสสของผม :laugh:
(http://image.free.in.th/z/in/18945752616.jpg) (http://pic.free.in.th/id/719ed8a63cb50884fb07626fbe07d573)
(http://image.free.in.th/z/iz/18945732104.jpg) (http://pic.free.in.th/id/3f359c4dd0379c5c5fd80220853064c9)
เครดิส g-gang นายแบบชื่อ จัสติน อกัสติน :-[
-
อ้าวๆ พี่บัส ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ?
:o11:
ปล ยังนึกอิมเมจไม่ออกเลยครับ
-
อ้าว พี่บัส นี่ถ้าเฟริสมาได้ยินแล้วก็เห็นจะรู้สึกยังไง
ตอนนี้เฟริสหายไปเลยอะ กลับมาดูแลพี่บัสด่วนๆๆ
ปล.ออฟก็น่ารักจ๊า โอ๋ๆๆๆ
-
v_v อั๊ยยะ.......ขอแวะมาตอบเม้นหน่อยนะครับ คิดถึงคนอ่านทุกคนจังเมื่อวานแอ๊บคุยกะป๋า เลยให้ช่วยหาอิมเมจอีเฟิร์สมาแล้ว อิอิอิ
Monkey D มาจิ้มคนเเรกแล้วไงเหรอครับ :a5:........ปล.แล้วจัดคิวเรื่องไรง่าครับ??????ขอความกระจ่างด้วย
Onlymin โผล่มาเรียกอาการเลือดลมสูบฉีดเท่านั้นเองครับ แล้วทำให้ใครบางคนรู้ใจตะเองนะครับ ไม่มาม่าเยอะหรอก แต่มาม่าแบบน่ารัก อิอิ
Nus@nT@R@ เหมือนท่องนะโมไหมครับ ท่องเอาไว้เนอะ อิอิ :m16: :m16:
Salome เตรียมซดเลยครับ มาม่าอร่อยเเน่ครับ.........อิอิออ รักเม้นนี้ที่สุดเท่าที่เปิดกระทู้มาเลยครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: อิอิ(เพราะชมคนเขียน 55555+)
route rover งานงอกเเน่ๆ อิอิ สงสารเฟิร์สเนอะครับ
donutnoi มาม่ามีเเเน่แต่มาม่าบ้านนี้อร่อยนะครับ :z2: :z2: :z2:
automaton จิรายุเค้าดูเข้มไปครับออฟว่านะ แต่เรื่องสูงและหุ่นรับไปเต็มๆ อ่านะมาสิออฟชอบอยู่นะครับพวกทองหยิบทองหยดฝอยทอง อร่อยเอามหยอดและมาเซ่นนะครับ เดี๋ยวออฟช่วยเอง ไม่ยากป๋าออฟน่ารักครับ อิอิ อ้างจาก "อ้อ !!! ซื้อทองหยอดไว้พร้อมแล้วด้วย หรือแต่ไปหยอด เฮ้อ ! ไม่ใช่ เหลือแต่เอาไปเซ่นอย่างเดียว ออฟช่วยหน่อยซิป๋าจะได้ไม่ตืบ หรือคนอื่น ๆ ก็อยากตืบด้วย ? หลบอย่างว่องงงงงง จ๊ากกกกกกกกก บาทาเยอะแยะไปหมด (มันยังไม่เลิก ตบมันหัวทิ่ม 555555)"
NewYearzz เจอเฟิร์สบ่อยเเล้วเบื่อไงครับนิวเอามันไปเก็บซะบ้าง อิอิ คิดถึงเก๊าเจงป่าว :laugh: :laugh:
yogurtjung ไม่เข้มข้นเหมือนต้มยำกุ้งขนาดนั้นครับ แค่น้ำซุบซดเบาๆ พอลื่นคอคราฟฟฟฟฟ :laugh:
miracle22936 คราฟป๋มมาต่อไวนั้นหมายถึงจะจบแล้วนะครับ.....หากจบไปจะมีใครคิดเขาบ้างเนอะ ขอบคุณสำหรับอิมเมจเฟิร์สนะครับ หล่อ ล่ำ บึก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pighaun: :pighaun: :pighaun: แต่ขาวไปหน่อยนะ แต่ออันนี้ออฟชอบโดยส่วนตั๊วส่วนตัว อิอิ
Theznux สงสารสิครับคอยตามดูนะครับ อิอิ ขอคุณนะครับที่ชอบออฟว่าน่ารักดีเลยเอามาแปะให้ดูกันครับ
Daewoo_Sprinter งอนง่าครับไม่มาต่อให้หรอกแค่ขอดูหน้าแฟนหน่อยก็มิได้ อิอิ ล้อเล่นน้าคราฟฟฟฟฟ :-[ :-[
tawan เนอะง่ายมาก ทิ้งไปแล้วจะกลับมาทำไมไม่เอามาทำพันธุ์หรอกพวกแบบนี้เขี่ยๆๆๆ ทิ้งไปด้วยอะไรสักอย่างที่.....?............ :laugh: :laugh:
bytoey มีจุดยืนที่ชัดเจนมาก :fire: :fire:
kisskiss สงสัยนอนหมดแรงแน่เลยครับเดี๋ยวออฟปลุกให้นะครับ :laugh: :laugh: :laugh: อิอิอ้อนิดหน่อยครับ.....แบบว่าไม่มีใครสนใจคนเขียนเลยง่าครับ.............ปล.รบกวนเปลี่ยนมาใช้คนอ่านกะคนเขียนดีกว่านะครับจะได้ตามกฏของเล้าเนอะครับ รักนะจุ๊บๆๆๆ
gupalz ไม่ต้องคิดและไม่ต้องใช้สมองก็น่าจะตอบได้นะครับออฟว่า ง่ายจะตายเนอะครับ o13
Zitraphat ป๋าขอบคุณครับต้องบอกให้พอร์ชไปฟิตหุ่นอีกนิดนะจะได้ล่ำๆๆๆ อิอิ ขอตั้งนานกว่าจะให้มาเดี๋ยวจะตามไปอ่านนะครับขอปั่นคู่นี้ก่อนน้าป๋า รักนะคนดีของชั้น หุหุหุ....(ป๋ามีคนมาหยอดหนมจีบ...อุ๊ย!!!ไม่ใช่มาหยอดทองหยอดง่าครับป๋าว่าไงคราฟ...... :z10: :z10:)
PetitDragon อย่าเพิ่งโกรธบัสกันนะคัรบเดี๋ยวมาตามเรื่อยๆ น้าเเล้วจะรู็ว่าอะไรเป็นยังไงเนอะครับ.......ครับผมขนาดออฟเองก็นึกหน้าไม่ออกเลยเลยอยากให้ค่านอ่านช่วยๆๆ นึกหน่อยตอนนี้มีมา 3 รายครับ อิอิ.......เข้าแก๊ปอยู่นะครับ
Ryoooo ไปตามเฟิร์สกับออฟไหมครับ?? ลากคอมาตามเมียเลยเนอะ อิอิ........น่าร๊ากจริงป่าวครับงั้นเอาไปเลย :3123: :3123:........และขอน้อมรับคำชม อิอิ รีบก่อนเดี๋ยวจะคืนคำ
ขอบคุณทุกเม้น ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ..........เม้นไหนที่ออฟไม่ได้ตอบต้องขอโทษด้วยนะครับมาทวงได้นะครับเดี๋ยวตอบให้ครับ รักคนอ่านทุกคนนะคัรบ อย่าเพิ่งกันโกรธพี่บัสนะครับ และอย่าเพิ่งโมโหออฟน้า มาม่าบ้านนี้อร่อยน่ารับทานคราฟฟ...รอทานมาม่าด้วยกันก่อนเนอะ :z2: :z2: :z2: :z2:
รักทุกคนนะครับ o13 o13 o13
*****************************************************************************************
ฝากถามคนอ่านหน่อยสิครับ
ว่าึคนอ่านทุกท่าน มีใครคิดหรือ Imagination ภาพของ "เฟิร์ส" กับ "บัส"
เป็นแบบไหนกันบ้าง หมายถึงรูปร่างหน้าตานะครับ
หรือจะมีรูปมาประกอบด้วยก็ไ้ด้นะครับ
ออฟอยากรู้ว่าคนอ่าน Image หน้าตาของสองคนนี้ไว้อย่างไร?
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-733856.jpg)
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-733861.jpg)
(http://www.baggy-b.com/attachments/product/images_1-734009.jpg)
เหมาะไหมหนอกับลุคนี้แบบพี่บัสของเรา.............
แต่นึกหน้าอีเฟิร์สไม่ออกเลยง่าครับช่วยหน่อยจิครับ
ดันๆๆ อิมเมจพี่บัสหน่อยครับ
-
ไอ่วิชไปไกลๆเลยแก :m16:
อันนี้พี่บัสเค้า คนอะไรน่าร้ากกกกกกก แต่เฟิร์สยังคิดไม่ออกแหะ
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
-
เอิ๊ววว วิชมาทำด๋อยไรอะ กลับบ้านเรานี่มะ(ถูกตบ) ...
เฟิร์สก็รีบๆมาทวงความเป็นเจ้าของดิ !! แหม ให้มันได้อย่างงี้เซ่
-
ไอ่วิชไปไกลๆเลยแก :m16:
อันนี้พี่บัสเค้า คนอะไรน่าร้ากกกกกกก แต่เฟิร์สยังคิดไม่ออกแหะ
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
อ๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!เค้าชอบคนนี้ง่าสวยมากกกกกกกก :pighaun: :pighaun: :pighaun:
แต่อีเฟิร์สนี่นึกยากมากมาย :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เอิ๊ววว วิชมาทำด๋อยไรอะ กลับบ้านเรานี่มะ(ถูกตบ) ...
เฟิร์สก็รีบๆมาทวงความเป็นเจ้าของดิ !! แหม ให้มันได้อย่างงี้เซ่
:beat: :beat: :beat: :beat:อีวิชเลยใช่ไหมครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ไปตามเฟิร์สด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
o13 o13
รอจ่ะ ๆ
-
รอตอนต่อไป ลุ้นว่าบัสจะแก้ปัญหายังไง
ฝากข่าวถึงป๋าหน่อย "ป๋าคร๊าบบบบบบชอบกินทองหยอด ? ถ้าไม่กินจะไปหยอดออฟแล้วนะ "..... รู้สึกว่าจะพิมพ์ผิด ต้อง "ถ้าไม่กินจะไปกดออฟแล้วนะ" ยังแม่ง ๆ อยู่มั๊ย ? เปลี่ยนก็ได้ " ถ้าไม่กินจะไปป้อนออฟแล้วนะครับ " อะจึ๋ย เจี๊ยก จ๊ากกกกก :z2:
-
ลืมบอก รูปบัสที่ออฟแปะไว้ก็โออยู่นะ แต่ตามที่บรรยายคิดว่าจะตัวเล็กหรือเตี้ยกว่านี้ซะอีก
แต่ทีสำคัญรูปใหม่ของออฟน่ารักอ่ะ :impress2:
-
บัสอย่ากลับไปคืนดีกับวิชนะ ไม่เอาๆๆๆๆ
รูปบัสน่ารักอ่ะ อิอิ!!
-
เพิ่งเจอ ภูมิใจนำเสนอ V2 Tom Daley นักกีฬากระโดดน้ำทีมชาติ ..
(http://upic.me/i/59/tom_daley1.jpg)
(http://upic.me/i/m3/22images.jpg)
-
ปวดหัวได้อีก เหอะๆๆๆ
-
รอๆๆๆ อ๊ากกกกกกกกก ใกล้จบแล้วอะ
บัสต้องเข้มแข็งมากๆนะ อย่าไปสนใจไอ้วิชนะ เลิกแล้วเลิกเลยๆๆ
อย่าทำไอ้ถึกเสียใจน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 14
เอาตัวอย่างมากระแซะก่อนนะครับ ลองดูเสียงหน่อย อิอิ แกล้งคนอ่านไปก่อน
:laugh: :laugh: :laugh:
“อ้า!!!!!!!! อากาศดีจังช่วงนี้ อ้า!!!!!!!มีความสุขจังเลยตอนนี้......” ผมยืนสูดอากาศบริสุทธิ์พร้อมพูดกับตัวเองเบาๆ ก็จะไม่ให้ผมมีความสุขได้ยังไงครับ ขอกอดก็ให้กอด ขอหอมก็ให้หอม แถมมีงอนผมด้วยนะครับ บางทีพอผมแกล้งงอนก็มาง้อนะ อิอิ น่ารักเลยแฟนใครหว่า??(พี่เขายังไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนกับผม ผมรอมานานแล้วนะครับ อยากได้ยินสักครั้งนึง)
เดี๋ยวนี้พี่เขาน่ารักขึ้นมีอ้อนด้วยนะครับ วันไหนที่ผมเฉยๆ ไม่กดไม่หอม ก็ถามเอาเองเลย....อิอิ อ้า!!ชื่นใจจัง เป็นเดือนแล้วครับที่ผมไม่ได้อยู่หัวตัวเองเลยสิงอยู่แต่ห้องพี่เขา เมื่อก่อนนะไล่ผมจัง ออกปากไล่ผมบ่อยๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว แถมยังนอนซุกผมทุกคืนด้วยนะ ฮี่ๆๆๆ อิจฉาผมไหมล่ะครับทุกคน?????? ก็แฟนผมน่ารักง่าครับ
ต้องขอบคุณดอกกุหลาบดอกนั้นด้วยนะครับที่ทำให้ผมมีความสุขได้เพิ่มขึ้นอีก(ผมว่าถ้าหากสวนดุสิตโพลล์หรือเอแบ็คโพลล์มาสำรวจระดับดัชนีความสุขของผม มันคงพุ่งปรี๊ดดดดดด!!!!! ทะลุแน่นอนเลยครับ) ก็ดูคนสวยของผมพูดเข้าสิครับ “ก็พี่นึกว่าของเฟิร์สไง!!....” แล้วยังจะมาทำหน้าอ้อนๆ อีก น่ารักมากครับ อยากให้ทุกคนมาดูหน้าตอนนั้นจัง......ดูเฉยๆ นะ อย่าเผลอมาหลงรักแฟนผมนะ ผมหวงมากๆๆ
เจ้าตัวคงนึกว่าผมซื้อให้สินะดอกกุหลาบ ผมไม่เคยเลยตั้งแต่ตามจีบพี่แกมายอ่างจริงจัง ไม่เคยซื้อให้เลยแม้แต่ดอกเดียว ถึงจะสืบรู้มาว่า ที่รักของผมชอบดอกกุหลาบขาวมาก เห้อ!! แฟนผมนี่โก๊ะจริงๆ น่ารักไม่พอเปิ่นอีกด้วย แต่ผมก็ยังไม่วางใจหรอกนะว่าไอ้หน้าไหนแอบเอาดอกกุหลาบมาให้แฟนผม แถมยังรู้อีกนะว่าแฟนผมชอบกุหลาบสีขาว เอาดอกใหญ่มาล่อด้วย เหอๆๆๆๆๆ แต่แฟนผมน่ารักกว่าเยอะ อิอิ นึกว่าเป็นของผม โอยๆๆ ผมคิดไปแล้วก็ยิ้มกับตัวเองไป ผมจะตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปอีกกี่รอบกันนะครับ..............
เกือบอาทิตย์แล้วมั้งครับที่ผมได้นอนกอดร่างบางๆ ขาวๆ นิ่มๆ ทุกคืน โดยที่ไม่ทีท่าขัดขืนเหมือนที่ผ่านมาด้วยยอมให้ผมหอม กอด ลวนลามได้อย่างสบายใจเลย ส่วนเจ้าตัวเหรอนอนขดซุกตัวกับอกผมตลอดคืนเลย ผมมีความสุขจัง โดยที่ไม่ได้ล่วงเกินร่างกายนี้เลย แค่ได้นอนกอดกันเท่านั้นผมก็สุขจนล้นแล้วครับ
ผมจะรอนะครับ ผมจะพี่ รอวันที่พี่พร้อมจะเปิดใจให้ผมเข้าไปอยู่ข้างในนั้นในหัวใจของพี่ ผมขอเวลานั้นนะครับขอให้เป็นเวลาของผม ขอพี่อย่าไปมองใครขอให้มองแค่ผมและให้โอกาสกับเวลานั้นแก่ผมคนเดียว ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน นานเท่าไหร่ผมก็จะรอครับ เพราะผมรักพี่นะครับ
***********************************************************************
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
มีความสุขจังได้แกล้งคนอ่าน หึหึหึหึ............อย่าเพิ่งปาอะไรมาใส่ออฟนะครับ........หลบให้ว่องไว..................... :z10: :z10: :z10: :z10:
-
คนเขียนโรคจิตนะเนี่ย 5555555 รอจ้าา ไม่ปาของใส่ด้วย เค้าเป็นคนอ่านมารยาทงามเน้ออ
-
ง่ะ เอามายั่วน้ำลายงี้ได้ไงอะ ><
เราก็จะรอรอวันที่คุณคนเขียนเอาตอนต่อไปมาลง..มารอด้วยกันนี่มะเฟิร์ส(หลบสายตาอาฆาตของบัสอย่างเร็ว)
-
ผมผิดหรอแค่อยากเม้นคนแรกอ่ะคร้าบ :serius2:
น้อยใจวิ่งไปหาคนน่ารักกว่าคุณออฟ :o12: :o12: :o12:
o18
**********************
ไอ้เฟิร์สสู้เขาลูกพ่อออออออ
น่ารักแบบนี้อย่าได้ปล่อยไปไหน
ปล. ชอบอิมเมจบัสผมยาวมากเลยน่าร้ากกกกก (แต่สู้เด็กผมไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆ)
-
เอ่อ.....
:z3: :z3:
-
ผมผิดหรอแค่อยากเม้นคนแรกอ่ะคร้าบ :serius2: น้อยใจวิ่งไปหาคนน่ารักกว่าคุณออฟ :o12: :o12: :o12:
สกัดขารีบน......
....
.
.
จะโผมากอดใคร??? ออฟ มีสังกัดเน้อ... o8
-
:z3:
ไม่ได้เข้ามาหลายวันตามแทบไม่ทันเลย
เข้าจะกลับมาเพื่อ เลิกแล้วก็ไปเลยสิ
อย่ากลับมาทำให้บัสสับสนและเฟิร์สจะเสียใจด้วย
ฮือออออออออออ ไม่ยอมนะ
:z13:
-
สปอยอีกแล้ว มาให้อยากและจากไป
-
ออฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เอามาทำไมแค่นี้ เค้าขอยาว ยาวววววววววววววววววว
เค้าคิดถึงออฟเจงๆนะ แต่เค้าคิดถึงเฟิร์สมากกว่าง่ะ :-[ :laugh:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
ถึงจะแค่สปอยเค้าก็อยากเม้นท์ให้อ่ะ
คนแต่งมนุษสัมพันธ์ดีจังวุ้ย!!
-
อิมเมจที่ผ่าน บัส.....
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
[/quote]
อิมเมจที่ผ่าน เฟิร์ส.....
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
-
ตามอ่านอยู่ แต่ยังไม่มีโอกาสได้มาเม้นเลย ฮ๋าๆๆ
เฟิร์สบัสนี่น่ารักดีนะเนี่ย ^^ เห็นเม้นนึง อูยยยยย.. เลือดกำเดาแทบพุ่ง อะไรจะหล่อลากปานนั้น
แล้วรูปบัสแต่ละอิมเมจก็นะ.. อร๊ากกกกกกก
= ,.= ฟินไปไกลแระ ฮ๋าๆๆ คือตอนนี้บัสกับเฟิร์สก็ใจตรงกันแล้วแหละ แต่พ่อหนุ่มของเรามันย่ามใจไปหน่อย ไม่ยอมขอเป็นแฟนสักที เห้อ เดี๋ยวหมาก็เข้ามาวุ่นวายอีกหรอกกกกก...
ปล. วิชถ้ามันไม่มีใครจริงๆ ก็คนอ่านหลายคนรออยู่นะ ฮ๋าๆๆ ว่างๆๆๆๆๆๆๆๆ o18
-
โหยยยย ไรอ่าาาา เอาไอ่ล่ำมาพร่ำเพ้อ ให้เราเราเวิ่นตาม
คนเขียนใจร้ายยยยย :o12:
รู้หละว่าตอนที่แล้วพ่อพระเอกมัวแต่นั่งเคลิ้มอยู่นี้เอง
ศัตรูกำลังจะโจมตีประตูหลังแล้วว ไม่ใช่หละ 555
รีบมาต่อน๊าาาาาา :monkeysad:
-
:monkeysad: อ๊ากกก มาทำให้เราอยากแล้วก็จากไป!!!
นิสัยไม่ดีเลย :z3: :z3: :z3:
-
ถ้าเฟิร์สช้า จะเชียร์พี่วิชแล้วนะ
:m29:
-
ร้องเพลง กลับมาทำไมให้อายบ้านนา นวลน้อง! ให้วิชฟังซักฮุคซิ!!
-
สกัดขารีบน......
....
.
.
จะโผมากอดใคร??? ออฟ มีสังกัดเน้อ... o8
555555 ผมจะไปหาเด็กน่ารักของผมไง :m20: หึงคุณออฟหรอค๊าบ :m20: :jul3:
-
เอา วาซาบิ เขวี้ยงใส่ คุณอ๊อฟ ... ข้อหา ลงแค่บางส่วนทำให้ จิ้น ค้างๆ คาๆ
โอ้ววว ถึงกับงอลผมเลยหรอเนี่ย ... T_T
รออ่าน ตอนเต็ม นะครับ ^__^
-
เอา วาซาบิ เขวี้ยงใส่ คุณอ๊อฟ ... ข้อหา ลงแค่บางส่วนทำให้ จิ้น ค้างๆ คาๆ โอ้ววว ถึงกับงอลผมเลยหรอเนี่ย ... T_T รออ่าน ตอนเต็ม นะครับ ^__^
V
V
ระวังอ๊อฟโดดงับนะ อ๊อฟชอบวาซาบิ....แต่ป๋าเกลียด !!
-
ค้างมาาากกกกกกก เอาอีกกกกก
-
จะสั้นไปไหนเนี่ยอ๊อฟ ค้างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
รูปตัวละครน่ารักมากกกกกกกก
รีบมาต่อนะ :sad4:
:call:
-
อิมเมจที่ผ่าน บัส.....
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
อิมเมจที่ผ่าน เฟิร์ส.....
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
ในที่สุดเราก็ได้อิมเมจพี่บัสกะน้องเฟิร์ส มาเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว
(ตัดสินจากความพอใจของคนเขียนเองครับ :laugh: :laugh: :laugh:อิอิ) ไม่รู้ว่าจะถูกใจคนอ่านกันไหมเอ่ย???
เช้านี้ขอแวะมาตอบเม้นหน่อยเเล้วกันครับ...........เรียกน้ำย่อย(ขอแกล้งคนอ่านอีกนิดนึงเป็นความโรคจิตของคนเขียน :laugh: :laugh: :laugh:)
maiouar น่ารักมากครับ.............ปามาก้ได้นะครับออฟไม่ว่า อิอิ แต่ขอเป็นปาความรักมาให้ก้ดีนะครับพอดี :L3:
ammamooty งั้นเอาเฟิร์สไปนั่งรอด้วยเลยนะครับ (คาดว่าน่าจะไม่ได้อ่านนิยายหรอกหากเฟิร์สไปนั่งด้วยคิดเอาเองนะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น หุหุ)
Monkey D ไม่ผิดหรอกที่อยากเม้นคนแรก แต่จะผิดก็ไอ้ตรงที่มีคนน่ารักกว่าออฟเนี่ยแหละ :3125: :3125: :3125:.............ไม่ยอมนอกใจเค้าเหรา :m16: :m16: :m16: :m16:
shoi_toei อิอิ...........ติดกับดักความโรคจิตของคนเขียน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :fire: :fire:
Zitraphat ป๋า :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:อย่าสะกัด............นะไม่นะ............ไม่นะ
Naenprin มีบทเจ้าน้ำตารออยู่แน่ครับ...........หึหึหึหึหึ
gupalz จริงๆ เขียนจบแล้วนะคัรบตอนนี้ แต่อยากแกล้งคนอ่าน 5555555555............โค้้งงามๆ ขอโทษนะคราฟฟฟฟฟฟ.......แล้วก็แอบไปหัวเราะต่อ หึหึหึ
NewYearzz จะไม่มาต่อให้ย๊าวยาวววววววววววก็เพราะแบบนี้แหละนะครับนิว :m16: :m16: :m16:
Onlymin ดีใจจังแค่สปอยยังมีคนรอครับ..........ไม่ได้มนุษยสัมพันธ์ดีอย่างเดียวนะครับ อย่างอื่นก็ดีด้วยนะครับ เชิญพิสูจน์ได้ครับ.....แต่จะเจอกับออฟได้ต้องป่วยมานะครับถึงจะยินดีบริการเพราะไม่ป่วยคงไม่ได้เจอกันนะครับ อิอิ :z2: :z2:
sunshinesunrise ขอบคุณน้าครับที่มาติดตามเรื่องของออฟนะครับ ยินอย่างยิ่งเลย....งั้นเอาวิชไปเเล้วกันนะครับ หล่อตี๋ฟีเวอร์ เป็นที่ต้องการของตลาด..............ยกให้ครับ
kisskiss :laugh: :laugh: :laugh:โจมตีประตูหลัง(บ้าน) เน้อออออออออออออออออออ
miracle22936 1 ในเหยื่อของออฟจากความโรคจิต แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :pigha2: :pigha2: :pigha2:
PetitDragon อั๊ยย่ะ!!!!!!!อย่าเปลี่ยนขั้วนะครับ ไม่ยอมคนเขียนม่ายยยยยยอม!!!!!!!!
-west- "มาทำไม ให้อายบ้านนาล่ะนวลน้อง ไม่ต้องกลับคืนมา วันจะไปไม่ลาหนีหน้าไปกับหนุ่มเมืองหลวง ทิ้งคนข้างหลังนั่งน้ำตาร่วง มันเจ็บในทรวงพุ่มพวงรู้รึป่าว!!บลาๆๆๆๆ" นึกภาพตอนที่ อิเจื้อยตามง้อบักแหยมนำเน่เด้อ!!!!! :laugh: :laugh: :laugh:...........
Daewoo_Sprinter เคา้ยังงอลตะเองอยู่น้าครับ.....มาง้อหน่อยเร็วครับ ปล.จะขว้างวาซาบิเหรอครับ ออฟจะบอกว่าออฟชอบที่สุดเลย อิอิ เราไปทานอาหารญี่ปุ่นกันไหมที่สุขุมวิช 33 "คุโรดะ" อร่อยเหาะนะครับ
Yunatsu :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: ค้างงงงจริงๆ เหรอครับ.....เดี๋ยวมาต่อให้น้าครับ จุ๊บๆๆๆๆ
fangkao ถึงขั้นจุดธูปกันเลยทีเดียวมิน่าเมื่อคืนออฟนอนฝันทั้งคืนเลยครับ :oo1: :oo1:
tawan ครับน่ารักมากแอบจิ้นๆๆ เอาเองจน...?......... :laugh: :laugh: :laugh:เดี๋ยวจะมีรูปอิพี่วิชมาฝากด้วยตามมาดูนะครับ........................... :z10: :z10: :z10:
**************************************************************************************
ลองเอารูปอี่พี่วิชมาให้ดูกันว่าจะเวิคไหมครับ? หรือมีใครอยากมีอิมเมจมาให้ก็ได้นะครับ "ตี๋ๆ ขาวๆ ฟีเวอร์แบบเกาหลีเนอะ"
(http://www.google.co.th/imgres?q=leejoon&hl=th&biw=1440&bih=781&tbm=isch&tbnid=4XyQBYPcfNePcM:&imgrefurl=http://www.fanpop.com/spots/lee-joon/images/27724790/title&docid=sRkzepaCgVSUtM&imgurl=http://images5.fanpop.com/image/photos/27700000/-Lee-Joon-lee-joon-27724790-1280-1024.jpg&w=1280&h=1024&ei=pPv8T5fzGYnSrQeGnqXFBg&zoom=1&iact=hc&vpx=746&vpy=387&dur=3572&hovh=201&hovw=251&tx=143&ty=130&sig=110792052044558650738&page=2&tbnh=140&tbnw=183&start=37&ndsp=40&ved=1t:429,r:4,s:37,i:199)
(http://www.google.co.th/imgres?q=leejoon&hl=th&biw=1440&bih=781&tbm=isch&tbnid=jzQApl6O5P804M:&imgrefurl=http://www.fanpop.com/spots/lee-joon/images/16302115/title/soo-cute&docid=FOlXZZvRDvTXqM&imgurl=http://images4.fanpop.com/image/photos/16300000/Soo-CuTe-Smi-e-lee-joon-E2-99-A5-16302115-1024-686.jpg&w=1024&h=686&ei=pPv8T5fzGYnSrQeGnqXFBg&zoom=1&iact=hc&vpx=302&vpy=385&dur=1121&hovh=184&hovw=274&tx=186&ty=113&sig=110792052044558650738&page=2&tbnh=139&tbnw=189&start=37&ndsp=40&ved=1t:429,r:17,s:37,i:240)
(http://www.google.co.th/imgres?q=leejoon&start=77&hl=th&biw=1440&bih=781&addh=36&tbm=isch&tbnid=q3lBPU41Ao-n_M:&imgrefurl=http://diary-room-stars.blogspot.com/2012/01/lee-joon-picture.html&docid=pcQkHEzO0t8eyM&imgurl=http://4.bp.blogspot.com/_gyXH960f5oo/TCbRgKfXgLI/AAAAAAAAAXY/TBaGJUL7UYE/s1600/a0033230_4c2217e58fda8.jpg&w=800&h=600&ei=ufv8T7XgEMeGrAeq8_W_Bg&zoom=1&iact=hc&vpx=891&vpy=475&dur=2904&hovh=194&hovw=259&tx=149&ty=137&sig=110792052044558650738&page=3&tbnh=145&tbnw=194&ndsp=39&ved=1t:429,r:36,s:77,i:118)
นึกหน้าออกมาแบบว่าเอา Leejoon จากวง MBlaq ไปแระกันนะครับ..............
หากวันนี้เน็ตไม่เน่าจะมาต่อที่เหลือที่พากันค้างให้นะครับผม :n1: :n1: :n1: :n1:
-
:L2:ชอบอิมเมจที่คาโลหามา พี่บัสรูปนั้นน่ะ ชอบบบบ ถึงจะไม่ผ่านการสะกัดดาวรุ่งก้อเหอะ :laugh:
-
:L2:ชอบอิมเมจที่คาโลหามา พี่บัสรูปนั้นน่ะ ชอบบบบ ถึงจะไม่ผ่านการสะกัดดาวรุ่งก้อเหอะ :laugh:
ชอบเหมือนกันครับ แต่รูปนี้มันตรงสเปคมากว่านิดนุง อิอิ.....เรียก "ออฟ" ก้ได้ครับ ไม่รู้ว่าแก่กว่าหรืออ่อนกว่าออฟ นะครับ เรียกออฟดีกว่าเนอะดูใกล้ชิดกันดีครับ
-
มีความรู้สึกว่าอิมเมจอิพี่วิชจะไม่ขึ้นนะครับเอามาลงให้ใหม่นะครับ.....
(http://images5.fanpop.com/image/photos/27700000/-Lee-Joon-lee-joon-27724790-1280-1024.jpg)
(http://images4.fanpop.com/image/photos/16300000/Soo-CuTe-Smi-e-lee-joon-E2-99-A5-16302115-1024-686.jpg)
(http://images5.fanpop.com/image/photos/27600000/-Lee-Joon-lee-joon-27699535-604-460.jpg)
(http://images4.fanpop.com/image/photos/23400000/lee-joon-lee-joon-23483449-500-422.png)
(http://images4.fanpop.com/image/photos/16300000/Lee-Joon-_MTV-Idol-United-recording-lee-joon-E2-99-A5-16302212-1012-655.jpg)
Leejoon จากวง MBlaq นะครับไม่รู็จะถูกใจกันป่าว?....หากไม่ชอบแบบ Korea Korea ก็ต้องกราบขออภัยด้วยเน้อคราฟ
-
Daewoo_Sprinter เค้ายังงอลตะเองอยู่น้าครับ.....มาง้อหน่อยเร็วครับ ปล.จะขว้างวาซาบิเหรอครับ ออฟจะบอกว่าออฟชอบที่สุดเลย อิอิ เราไปทานอาหารญี่ปุ่นกันไหมที่สุขุมวิช 33 "คุโรดะ" อร่อยเหาะนะครับ
อุ่ย... คนเขียน งอล คนอ่าน ... :-[
ง้อไงดีอ่ะ? ไม่เคยง้อใคร อิอิ ... มีแต่แฟน คอยง้อ ผมอ่ะ ... :z1:
ปล. เขวี้ยงวาซาบิใส่ นึกว่าจะแสบตา ปรากฎว่าเป็นของชอบ ซะงั้น ... สุขุมวิท อยากบอกว่า ไกลบ้านมากมาย กินแถวๆ สยามโอเคกว่าแระ หาทางกลับบ้านง่ายกว่า ^_^
-
อุ่ย... คนเขียน งอล คนอ่าน ... :-[
ง้อไงดีอ่ะ? ไม่เคยง้อใคร อิอิ ... มีแต่แฟน คอยง้อ ผมอ่ะ ... :z1:
ปล. เขวี้ยงวาซาบิใส่ นึกว่าจะแสบตา ปรากฎว่าเป็นของชอบ ซะงั้น ... สุขุมวิท อยากบอกว่า ไกลบ้านมากมาย กินแถวๆ สยามโอเคกว่าแระ หาทางกลับบ้านง่ายกว่า ^_^
เหอๆๆ ไม่เคยจะกลัวเลยวาซาบิเนี่ยๆๆ ยิ่งขึ้นจมูกจนน้ำตาไหลยิ่งอร่อยยยย
ปล.ลองง้อดูสิ นิดนึงนะ หุหุ (เคยไปกินที่อื่นแล้วไม่ถูกใจเท่าที่นี่เลยไม่อยากไปที่อืน กลัวเสียความรู้ง่าครับ เพราะไปที่นี่ประจำทุกเดือนๆ ลองไปดูนะ อาหารอร่อยเจา้ของเป็นคนญี่ปุ่นโดยแท้....)
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1: :oo1:
ตอนที่ 14 (11/07/55) P.118
“อ้า!!!!!!!! อากาศดีจังช่วงนี้ อ้า!!!!!!!มีความสุขจังเลยตอนนี้......” ผมยืนสูดอากาศบริสุทธิ์พร้อมพูดกับตัวเองเบาๆ ก็จะไม่ให้ผมมีความสุขได้ยังไงครับ ขอกอดก็ให้กอด ขอหอมก็ให้หอม แถมมีงอนผมด้วยนะครับ บางทีพอผมแกล้งงอนก็มาง้อนะ อิอิ น่ารักเลยแฟนใครหว่า??(พี่เขายังไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนกับผม ผมรอมานานแล้วนะครับ อยากได้ยินสักครั้งนึง)
เดี๋ยวนี้พี่เขาน่ารักขึ้นมีอ้อนด้วยนะครับ วันไหนที่ผมเฉยๆ ไม่กดไม่หอม ก็ถามเอาเองเลย....อิอิ อ้า!!ชื่นใจจัง เป็นเดือนแล้วครับที่ผมไม่ได้อยู่หัวตัวเองเลยสิงอยู่แต่ห้องพี่เขา เมื่อก่อนนะไล่ผมจัง ออกปากไล่ผมบ่อยๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว แถมยังนอนซุกผมทุกคืนด้วยนะ ฮี่ๆๆๆ อิจฉาผมไหมล่ะครับทุกคน?????? ก็แฟนผมน่ารักง่าครับ
ต้องขอบคุณดอกกุหลาบดอกนั้นด้วยนะครับที่ทำให้ผมมีความสุขได้เพิ่มขึ้นอีก(ผมว่าถ้าหากสวนดุสิตโพลล์หรือเอแบ็คโพลล์มาสำรวจระดับดัชนีความสุขของผม มันคงพุ่งปรี๊ดดดดดด!!!!! ทะลุแน่นอนเลยครับ) ก็ดูคนสวยของผมพูดเข้าสิครับ “ก็พี่นึกว่าของเฟิร์สไง!!....” แล้วยังจะมาทำหน้าอ้อนๆ อีก น่ารักมากครับ อยากให้ทุกคนมาดูหน้าตอนนั้นจัง......ดูเฉยๆ นะ อย่าเผลอมาหลงรักแฟนผมนะ ผมหวงมากๆๆ
เจ้าตัวคงนึกว่าผมซื้อให้สินะดอกกุหลาบ ผมไม่เคยเลยตั้งแต่ตามจีบพี่แกมายอ่างจริงจัง ไม่เคยซื้อให้เลยแม้แต่ดอกเดียว ถึงจะสืบรู้มาว่า ที่รักของผมชอบดอกกุหลาบขาวมาก เห้อ!! แฟนผมนี่โก๊ะจริงๆ น่ารักไม่พอเปิ่นอีกด้วย แต่ผมก็ยังไม่วางใจหรอกนะว่าไอ้หน้าไหนแอบเอาดอกกุหลาบมาให้แฟนผม แถมยังรู้อีกนะว่าแฟนผมชอบกุหลาบสีขาว เอาดอกใหญ่มาล่อด้วย เหอๆๆๆๆๆ แต่แฟนผมน่ารักกว่าเยอะ อิอิ นึกว่าเป็นของผม โอยๆๆ ผมคิดไปแล้วก็ยิ้มกับตัวเองไป ผมจะตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปอีกกี่รอบกันนะครับ..............
เกือบอาทิตย์แล้วมั้งครับที่ผมได้นอนกอดร่างบางๆ ขาวๆ นิ่มๆ ทุกคืน โดยที่ไม่ทีท่าขัดขืนเหมือนที่ผ่านมาด้วยยอมให้ผมหอม กอด ลวนลามได้อย่างสบายใจเลย ส่วนเจ้าตัวเหรอนอนขดซุกตัวกับอกผมตลอดคืนเลย ผมมีความสุขจัง โดยที่ไม่ได้ล่วงเกินร่างกายนี้เลย แค่ได้นอนกอดกันเท่านั้นผมก็สุขจนล้นแล้วครับ
ผมจะรอนะครับ ผมจะพี่ รอวันที่พี่พร้อมจะเปิดใจให้ผมเข้าไปอยู่ข้างในนั้นในหัวใจของพี่ ผมขอเวลานั้นนะครับขอให้เป็นเวลาของผม ขอพี่อย่าไปมองใครขอให้มองแค่ผมและให้โอกาสกับเวลานั้นแก่ผมคนเดียว ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน นานเท่าไหร่ผมก็จะรอครับ เพราะผมรักพี่นะครับ
ผมนั่งมองต้นไม้ใบหญ้า พร้อมกับน้ำนิ่งๆ ในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่พอประมาณ บรรยากาศร่มรื่นเงียบสงบดี ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วแดดไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ เป็นแสงอ่อนๆ อีกประมาณเดือบชั่วโมงเน่ะครับกว่าที่รักผมจะเรียนเสร็จ วันนี้ผมว่าง คลาสสุดท้ายอาจารย์ยกเลิกคลาสไปสบายผมสิครับ ฮ่าๆๆ
ผมนั่งเพลินๆ คิดอะไรไปเรื่อยๆ บางทีถ้าผมพาพี่แกมานั่งเล่นกันสองคนบ้าง? ไปไหนด้วยกันบ้าง? ก็น่าจะดีนะ แต่ผมไม่ค่อยโรแมนติกเท่าไหร่ครับ รักก็บอกว่ารักไปเลย อยากได้อะไรก็บอกตรงๆ จนบางทีผมก็คิดไปว่าพี่เขาจะอยากให้ผมโรแมนติกกับเขาบ้างไหม? คิดจนเพลินจริงๆ ล่วงเลยเวลามามากจนใกล้ถึงเวลาที่ต้องไปรับที่รักของแล้ว
ผมพาคู่หูที่พี่แกเคยบอกว่าไม่เหมาะกับผมเลยสักนิด ฮ่าๆๆ ก็สีชมพูหวานแหว๋ว ผมชอบจะตายน่ารักดีออก อยากซ้อนรถผมกันไหมล่ะ ถ้าอยากไปถามแฟนผมดูนะว่าเขาจะโอเคไหม? ตอนนี้มาเทียบท่ารอรับอยู่หน้าตึกเรียนแล้วครับ
ไม่นานคนอื่นๆ ก็เดินลงกันมาตามทางเดิน รุ่นพี่บางคนผมก็ร็จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง ก็มีทักทายกันบ้างกับคนที่รู้จัก ยกมือไหว้ตามธรรมเนียมครับ พี่บางคนก็พากันแซวผมว่ามารอรับใครเหรอ? ทั้งที่พวกเขาก็รู้กันดีแต่ก็แซวผมอีกนะ
โน้นมาแล้วครับ เดินยิ้มๆ มากับเพื่อนแล้ว
พอเห็นผมปุ๊ป!!!!!!!ฮ่าๆๆ
ไม่ต้องรีบก็ได้ครับเดินมาตามปกติก็ได้
ไม่ต้องวิ่งเดี๋ยวก็หกล้มเอาหรอก.....อิอิ น่าแดงๆ เชียว หอบน้อยๆ น่ารักจังเลย
ถ้าผมจะกระโดดเข้าไปกอดแล้วหอมคนตรงหน้าตอนนี้ผมจะโดนอะไรบ้างนะครับ?
“มานานยังหึ?” หอบเป็นลูกหมาเลย วิ่งแค่นี้เอง เอ้าๆ เหนื่อยก็พักก่อนแล้วกัน
"ไม่ครับไม่นานแต่ถึงต่อให้นานแค่ไหนปมก็รอได้ครับ.....!”
ผมยิ้มหวานพร้อมเดินเข้าไปหาคนตรงหน้า ก่อนจะแย่งกระเป๋ามาถือไว้เอง
“ไปกันเถอะหิวแล้ว!”
“ครับ”
“วันนี้กินไรดีครับ?”
“อยากกินอูด้งร้านข้างๆ หอไปกินกันนะ” กอดเอวผมแน่นเลยแฮะ ผมก็ขับปกตินะครับ ไม่เร็วอะไรเลย
“ครับ!”
“เห้อ!!!!!เหนื่อยจังเลยวันนี้” เห้ยๆๆ ซบหน้ามากับหลังผมด้วย โอยๆๆ ไอ้เฟิร์สละเชื่อเลยครับ
“ขอยืมหลังหน่อยนะ!”
“ครับ...ยกให้เลยทั้งตัวและหัวใจครับเอาไปหมดเลยอย่าเอาไปแค่หลัง ยกให้เลยด้วยไม่ให้ยืมครับ”
โฮ่ๆๆ.............ใจเย็นๆ ก่อนเฟิร์ส......ผมละอยากจะจับคนที่นั่งกอดผมอยู่ตอนนี้มากดซะมันตอนนี้เลย ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยเชียว ค้างมานานเป็นอาทิตย์แล้วนะครับไม่ได้ปลดปล่อย
ถึงเราจะนอนห้องเดียวกันมาตลอดแต่ผมก็ไม่ได้มีอะไรที่รักผมทุกวันนะครับ ใช้ยอมๆ หน่อยเดี๋ยวจะบุบสลายไปซะก่อน ใช้เวลาไม่นานครับในการทานอูด้งแสนอร่อยของเราเพราคนไม่เยอะแถมกลับห้องก็แป๊ปเดียว เพราะร้านอยู่ข้างๆ หอเลยครับ
ที่รักของผมบ่นเหนื่อยอยากอาบน้ำ ผมก็เลยให้แกใช้เวลาส่วนตัวไปก่อนผมเลยขอกลับห้องตัวเองบ้างเดี๋ยวมันจะร้างไปซะก่อน จริงๆ ผมก้อยากขอย้ายมาอยู่ด้วยนะครับแต่ข้าวของของผมมันเยอะซะเหลือเกิน อย่างน้อยไม่ได้อยู่ก็เอาไว้เก็บของก็ได้ว่ะ!
ผมแอบเห็นนะตอนที่ผมบอกว่าจะขอตัวกลับห้องทำตาละห้อยใส่ผมเชียว ผมไม่ได้ไปไหนครับแค่กลับไปเยี่ยมมันสักหน่อยเดี๋ยวมันงอนเอา ฮ่าๆๆ ก็อยากกลับอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวให้หอมๆ หน่อยด้วยเหมือนกันเดี๋ยวจะกลับมานอนกอดเหมือนทุกคืนนะครับ
“เดี๋ยวมานะครับ...” จุ๊บ!!!! ผมหันหลังกลับมาก่อนจะออกไป มัดจำไว้ก่อนทีนึง พี่แกก้มหน้างุดเลยครับ ผมรู้ทันนะว่าไม่อยากให้ผมไป ผมเลยบอกออกไปว่าเดี๋ยวกลับมานะไม่ได้หายไปไหน อ๊าก!!!!!!น่ารักว่ะแฟนใครว่ะเนี่ย?
“ไม่ได้นอนกอดแฟนมันนอนไม่หลับครับ”
“ไอ้บ้า..!!!”
ว่าผมอีก คนอะไรทำอะไรก็น่ารักไปหมด วันนี้ผมตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปกี่รอบแล้วนะ ผมเดินออกไปพร้อมโบกมือน้อยๆ และยิ้มหวานๆ ให้คนน่ารักก่อนจะเดินออกไปอย่างสบายใจ ฮ่าๆๆ คืนนี้เสร็จผมแน่ อั้นมาหลายวันแล้ว!!!!!!คิดได้แบบนี้ก็มีกำลังใจขึ้นมาทันที หุหุ
ไม่ได้อยู่ซะนานแต่ก็ไม่ได้ทำรกอะไรนะครับสภาพห้องยังคงปกติดี แค่มีฝุ่นนิดหน่อย ปัดนั้นกวาดนี่สักนิดเดี๋ยวก็สะอาดแล้ว เพราะผมไม่ค่อยชอบอะไรสกปรกรกรุงรังอยู่แล้ว ผมเก็บกวาดห้องสักพักพอได้เหงื่อ ก็เข้าไปอาบน้ำ
ในหัวผมตอนนี้มีแต่ภาพคนน่ารักตัวขาวๆ ผิวเนียนนุ่มนอนซบอยู่ใต้ตัวผม พร้อมโปรยสายตาหวานเยิ้มมาให้ผม คึกมาเลยครับเอาสิ เอากับมันครับไอ้ลูกชายพ่อ เงียบไว้ก่อนเดี๋ยวคืนนี้พ่อจะพาหนูออกศึกนะลูก จัดหนักจัดเต็มไปเลยๆๆ ฮ่าๆๆ ผมรีบจัดการชำระล้างร่างกายแต่จิตใจและหัวสมอองยังคงหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเดียวของคนเดิมๆ เห้อ!!!!ผมทำไมหื่นขึ้นสมองขนาดนี้นะ
ก๊อกๆๆๆ!!!!! ไม่นานครับประตูห้องก็เปิดออก พร้อมใบหน้าสวยๆ ของคนที่ผมอยากกอด อยากหอม อยากรักตลอดเวลา
“คิดถึงผมไหม?” ผมยื่นหน้าเข้าไปพร้อมเอ่ยถาม
“เพิ่งห่างกันไม่กี่นาทีเอง” เหรอครับ!!แต่เสียงอ่อยเชียว อิอิคิดถึงผมก็บอกมาเถอะครับ
“โหยขนาดผมยังคิดถึงพี่เลยวินาทีเดียวที่ห่างก็ยังคิดถึง ขนาดตอนนี้อยู่ตรงหน้ายังคิดถึงเลยครับ”
“ไอ้บ้า อย่ามาทะลึ่ง!!”
“จริง!!!!”
“จะเข้าไหมห้อง?”
“ครับ!!!!!” ผมเอ่ยพร้อมยื่นช่อกุหลาบที่ซ่อนอยู่ด้านหลังให้คนตรงหน้า
เป็นช่อดอกกุหลาบขาวช่อน้อยๆ ไม่ใหญ่เท่าไหร่ ผมแอบไปสั่งที่ร้านไว้ตอนบ่ายก่อนจะออกไปรับพี่แกแล้วก็รีบเอามาเก็บไว้ที่ห้อง อิอิ
“ผมให้ครับ....ผมรักพี่นะครับ” อารมณ์ตอนนี้ก็ประมาณว่าเหมือนจะขอพี่เขาแต่งงานเลยครับ ฮ่าๆ
“..........................” นิ่งครับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลยง่าครับ
“ไม่ชอบก็ไม่บอกทีของคนอื่นยังรับมาง่ายๆ ผมอุตส่าห์ทำมาให้!” ผมแกล้งทำเสียงน้อยใจใส่
“อืม...ใครบอกไม่ชอบเอามา!”
ดึงไปเลย อิอิ อ่อนโยนกับผมบ้างก็ได้ตำรวจไม่จับหรอกครับ ไม่ต้องอายนะไหนๆ เราก็เป็นคนคนเดียวกันแล้วนะครับ ฮ่าๆๆ
“หอมผมหน่อยสิตรงนี้นะครับ!” ผมยื่นหน้าเข้าไปอีกพลางหันแก้มซ้ายให้แล้วชี้มือตัวเองมาที่แก้ม
“บ้าอายเขา!!!!”
“อายทำไมคนเป็นแฟนกันใครๆ เขาก็ทำกันครับ”
“แต่พี่ไม่ทำอายเขา”
“ครับ!งั้นก็แสดงว่าถ้าไม่มีคนเห็นก็จะทำ” ปัง!!ประตูปิดพร้อมๆ กับที่ผมดันคนตรงหน้าเข้ามาให้ห้อง
“ได้รึยังครับทีนี้??”
“.......................”
“นะครับ!!!!!”
“อืมๆ!!!!!” ผมค่อยยื่นหน้าเข้าใกล้คนในอ้อมกอดที่ยกช่อกุหลาบดันอกผมไว้อยู่
จุ๊บ!!!!!!อย่างรวดเร็ว
“โหย...ไม่ผ่านนะครับอย่างนี้ไม่นับอ่ะ!!!!” จริงๆ นะครับแค่เอาปากแตะเฉยๆ แล้วก็รีบเอาออกเลย
“ไม่เอาแล้ว!!!!” อายเข้าเอ้าๆ หน้าแดงอีก อิอิ น่ารักมากเลยครับ
“งั้นผมทำเองก็ได้ครับ!!”
ผมกระชับอ้อมกอดเข้าอีกนิดก่อนจะหยิบช่อกุหลาบออกจากมือคนที่ทำตาหวานให้ผม ผมวางช่อกุหลาบอย่างเบามือลงบนเตียง ก่อนจะจัดการกับคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยนไม่ต่างกัน ทำไมผมโหยหาผู้คนนี้เหลือเกิน ผมโหยหาร่างกายอันหวานยั่วใจนี้เหลือเกิน.........
หลังจากนั้นผมก็ยืนคนน่ารักอยู่นิ่งๆ นานพอสมควรเลยนะครับ คนในอ้อมกอดก็ไม่ได้ขัดขืนหรือดิ้นหนีแต่อย่างใดแถมยังซบหัวทุยๆ เข้ากับอกของผมอีก ผมกอดอยู่นานเพื่อให้ไออุ่นจากผมส่งผ่านไปยังคนที่ผมรักให้มากที่สุด ให้เขาได้รู้ว่าแค่ผมได้กอดเขาเท่านั้นผมก็มีความสุขมากมายแล้วครับ
“ชอบไหมครับ?”
“อะไรเหรอ?”
“ผมไง..!!” พี่แกแหงนมามองหน้าผมอย่างเร็วเลยครับ
“ฮ่าๆๆๆ ดอกไม้นะครับชอบไหม หืมม์?”
“ชอบสิดอกไม้สวยขนาดนั้นใครจะไม่ชอบล่ะ!”
ก้มหน้าลงไปที่เดิมแล้วครับ ซบเลยครับซบอีกผมชอบครับ
“ครับ ผมดีใจที่พี่ชอบมันนะครับ”
ผมยังยืนกอดคนตัวเล็กอย่างไม่อยากจะปล่อยไปไหน ไม่อยากคลายอ้อมแขนจากคนคนนี้เลย
"ปล่อยก่อนนะ ไม่ปวดขาเหรอ?”
“ครับ!!!!!.....ผมรักพี่นะครับ!!!!”
ก่อนจะคลายอ้อมแขนผมก้มลงไปสูดความหอมจากแก้มเนียนอีกครั้ง
“อือ...”
ใครจะว่าผมยังไงก็แล้วแต่เถอะครับ ไม่มาเป็นผมไม่รู้หรอก ลองมาเป็นผมสิ มีคนตัวเล็กๆ ขาวๆ ตาโตๆ ยืนน่ารักน่าฟัดอยู่ตรงหน้าก็ต้องมีฉาบฉวยจาบจ้วงหาเศษหาเลยกับคนสวยตรงหน้าบ้างแหละครับ ถ้าใครอดใจไหวผมให้เอาตีนลูบหน้าเลยเอาสิ!!!!!!!
“แล้วเรื่องแข่งบาสล่ะ ซ้อมไปถึงไหนแล้ว?”
“ก็เรื่อยๆ ครับพี่ต้อเขาไม่ซีเรียสอะไรครับ”
“ดีแล้วล่ะจะได้ไม่ต้องมานั่งเครียดอะไร กีฬามันก็ต้องมีแพ้มีชนะ......อย่าหักโหมให้มากแล้วกัน”
ไอ้ประโยคหลังนี่ทำไมเบาจังบอกดังๆ ก็ได้ครับผมอยากได้ยินชัดๆ
“ครับ!”
“มีอะไรจะเล่าให้ฟังด้วยนะอยากฟังไหม?”
“ผมอยากชิมตรงนี้ก่อนได้ไหมครับแล้วค่อยฟัง!”
ผมเอานิ้วยาวๆ เตะตรงปากบางสีระเรื่อยพร้อมทำตายั่วๆ
“ไอ้บ้า...ไอ้ทะลึ่ง!! งั้นไม่ต้องฟงต้องฟังแล้วชิมอะไรก็ไม่ต้องชิมด้วย นอน!!!!!”
ตะวาดผมเบาๆ เห้อ!นี่ขนาดโมโหนะครับ ยังน่ารักได้ขนาดนี้
“ฮี่ๆๆๆ.....ฟังก็ได้ครับ ฟังๆๆๆ คราฟ!!!!!”
ผมเขย่าร่างคนในอ้อมกอดเบาๆ ดูหน้าสิ จมูก ปาก ตา จะรวมกันอยู่แล้ว.......
“ไม่เล่าแล้ว!!!!”
“น้าคราฟ...เฟิร์สอยากฟั๊งอยากฟังครับ”
“ไม่!!”
“น้าคราฟ....เล่าหน่อยเนอะ นิดนึงก็ได้อ่ะ!!”
ผมกระชับอ้อมกอดเบาๆ พลางเอาคางเกยหัวไหล่มนอย่างรักใคร่ โฮะๆๆ แฟนผมนี่น่ารักเป็นบ้าเลย
“อือ”
“ครับ....เล่ามาเลยครับ หูผึ่งแล้ว!!”
“วันนี้น้องคนนั้นมาอีกแล้วนะ!”
“หืมม์ คนไหนเหรอครับ?”
“ก็น้องคนนั้นไงที่เล่าให้ฟังไง”
“อืม...นึกๆๆ ก่อนนะครับ....แฮ่ๆ จำมะด้ายคราฟ!”
“อ้าวก็น้องผู้หญิงคนที่เอาดอกกุหลาบมาให้พี่ไง!”
“แล้วไงต่อ อย่าบอกนะว่าเอาดอกกุหลาบมาให้แฟนผมมอีกแล้ว? อึ๊บ!!”
ผมยกตัวคนในอ้อมแขนขึ้นวางบนตักเลยคราวนี้
“เฮ้ยๆ อะไรอีกล่ะเนี่ย???”
“อย่าดิ้นสิครับ!!”
“แล้วใครบอกให้ทำแบบนี้ล่ะ?”
“ก็ผมชอบเวลาที่พี่นั่งตักผมง่ะครับ อย่าดิ้นสิครับเดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นผมไม่รับผิดชอบนะครับ อาทิตย์นึงแล้วด้วยนะที่ผมไม่ได้เข้าไปอยู่ในตัวพี่!” นิ่งเลยครับ ตัวแข็งทื่อเลย อิอิ
“เล่าต่อสิครับ จบแล้วเหรอ?”
ผมประสานมือเข้ากับเอว พร้อมวางคางไว้ตรงไหลคนบนตักเช่นเดิม ทำไมผมรู้สึกดีจังเวลาที่คนๆ นี้อยู่ใกล้ๆ ยิ่งใกล้ชิดยิ่งโหยหา ยิ่งอยากเข้าใกล้มากกว่านี้ทั้งที่มันก็ไม่ได้มีช่องว่างอะไรอีกแล้ว
“ยังอยากจะฟังอยู่อีกเหรอ?”
“อยากสิครับทุกเรื่อง ทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่ผมอยากรู้ อยากฟังและสนใจทุกอย่างครับ”
“อืม..เขาก็เอากุหลาบมาให้เหมือนเดิมแหละ”
“ไหนละครับไม่เห็นถือมาด้วยเลย?”
“ก็ไม่ได้รับมาไง!!หรืออยากให้รับ”
“ไม่ครับไม่อยากให้รับครับ”
“จริงๆ แล้วพี่ถามไปว่าดอกกุหลาบเป็นของใคร แล้วน้องชื่ออะไร เรียนคณะ สาขาอะไรตอบได้หมดจะยอมรับดอกกุหลาบนั่น!”
“แสดงว่าไม่ได้คำตอบเลยอดได้ดอกกุหลายแสนสวย”
“อืมๆๆ เสียดายจัง!”
“อยากได้เหรอ?”
“เปล่าหรอก? ก็น้องมันตอบไม่ได้นิรู้มาแค่ว่าชื่อกิ๊ฟ เรียนวิศวะโยธาสวยด้วยนะสนใจไหม?”
“ครับ!...สนใจมาก!”
“เจ้าชู้ตลอดแหละ!” อ้าวค้อนใส่ผมอีก วงใหญ่ด้วย ฮ่าๆ หึงอ่ะดิ
“ผมสนใจพี่ไงครับ รักจะตายอยู่แล้วจะให้ไปเจ้าชู้ที่ไหนได้อีกล่ะครับหืมม์ "
ผมโยกตัวคนขี้งอนไปมาอย่างรักใคร่ แล้วกระชับอ้อมแขนเข้าอีกเพื่อให้พี่เขาได้รู้ว่าผมจะไม่มีวันนอกใจผู้ชายคนนี้เป็นแน่นอน
“งั้นคืนนี้เรารักกันไหมครับ?”
“อย่ามาทะลึ่งเฟิร์ส!!” ฟาดหัวไหล่ผมเบาๆ ด้วย อิอิ หน้างแดงเชียว
“จริงนะครับ ไม่ได้รักพี่มาเกือบอาทิตย์แล้วนะได้แค่นอนกอดเฉยๆ ง่า”
“งั้นคืนนี้ก็นอนกอดเฉยๆ หรือว่าจะกลับไปกอดหมอนข้างนอนที่ห้องแทนเอาไหมล่ะ?”
“ไม่เอาคราฟกอดแฟนดีกว่าอุ่นกว่าเยอะครับ” ฟอด!!!! หอมเข้าให้ทีนึงก็ใครใช้ให้น่ารักล่ะครับ
“งั้นนอนเถอะพี่ง่วงแล้ว เราเองก็เหมือนกันพักผ่อนเยอะๆ บ้าง เดี๋ยวจะไม่มีแรงเอาหรอก!!”
น้ำเสียงที่ฟังดูอบอุ่นเป็นห่วงเป็นใยผมกว่าครั้งไหนที่ผมเคยได้ยินมาเลครับ
“ขอรอบนึง!!”
“เฟิร์ส!!!!!!!อย่ามาทะลึ่ง!!”
จริงๆ แล้วผมก็ง่วงนะ แค่แกล้งเล่นๆ ไป แต่ถ้าได้ก็ดีไง ใช่ไหมล่ะ
“นอนเถอะพี่เพลีย”
คนสวยพลิกตัวหันมาบอกผมด้วยสายตาและน้ำเสียงอ่อนโยน พร้อมใช้มือเรียวสวยลูบแก้มผมเบาๆ
จุ๊บ!!!!!!!!!!!!
เห้ย!!!!!!!!!พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้งหลังมอ!
พี่แกเอาปากบางๆ มาจุ๊บที่ปากผม....
ถึงจะเร็วไปหน่อยแต่ผมก็สัมผัสได้ถึงจูบนั้น โอ้วววววววเยสสสสสส!!!!!!!
“ให้แค่นี้ก่อนนะ...อยากนอนจริงๆ กอดอย่างเดียวเถอะนะ อย่าทำให้พี่รู้สึกว่าพี่มีค่าแค่เรื่องอย่างว่าเลยนะเฟิร์ส”
ทำไมน้ำเสียงพี่ดูเสร้าจัง พี่ไม่ได้มีค่าแค่เรื่องอย่างว่านะครับ พี่มีค่าสำหรับผมมาก มีค่ามากกว่าข้าวของเงินทองทุกอย่างของผม มีค่ามากกว่าชีวิตผมด้วย
ผมกระชับอ้อมแขนเข้าอีกทั้งทีมันก็ไม่มีที่จะให้เบียดกันแล้ว แม้เพียงอากาศก็ยังหมดโอกาสที่จะแทรกซึมผ่านอ้อมกอดของผมได้ในครั้งนี้ คนสวยยังก้มหน้าสวยๆ แก้มใสๆ ซบเข้ากับอกผมอีก อั๊ยย่ะ!!!!!! มือเรียวยังลูบหน้าอกที่ตัวเองกำลังเบาๆ ด้วย
“ครับ ผมรักพี่นะครับ!” ผมยกมือลูบหลังร่างบางในอ้อมกอดอย่างรักใคร่ ไม่ไหวจะรักแล้วครับงานนี้
“อืม!”
“งั้นขออีกทีได้ไหมครับ?”
“ห้ามต่อรองแล้วนะ เดี๋ยวจะไม่จบพี่รู้ทันนะ!” คนสวยประท้วงขึ้นเบาๆ
“ฮ่าๆ คราฟ!!...นอนดีกว่าเนอะ”
ผมช้อนร่างบางขึ้นอย่างง่ายดาย พี่แกรีบวาดแขนเรียวโอบคอผมไว้เลยกลัวตกล่ะสิ ฮ่าๆ ผมไม่ทำพี่ร่วงหรอกครับ
ผมวางร่างสุดที่รักลงบนเตียงนอนนุ่มๆ อย่างเบามือแล้วล้มตัวตะแคงข้างๆ ก่อนจะยกมือขึ้นไล้ลอนผมตรงหน้าผากที่บดบังดวงหน้าสวยๆ ออกเพื่อให้ผมได้มองหน้าคนที่ผมรักอย่างชัดเจนให้เต็มเต็มตา เจ้าของดวงหน้าเนียนๆ ยกมือบางขึ้นจับมือของผมที่ไล้ลอนผมอยู่อย่างอ่อนโยนแล้วลูบไปมา
“กอดหน่อยสิ!!”
น้ำเสียงที่หวานปนโหยหาที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนดังขึ้นทำให้ผมยิ้มน้อยๆ อย่างเปิดเผย ไม่ต้องขอผมก็จะกอดครับ ผมจับมือเรียวมาจูบแล้วจึงดึงคนน่ารักตรงหน้าเข้ามากอดซึมซับไออุ่นอย่างรักใคร่
“ขอกอดตลอดไปนะครับ!” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“อืม..” คนสวยตอบรับเบาๆ พร้อมผงกหัวงึกๆ แล้วซบหน้าเข้าต้นแขนผม ผมจึงสอดแขนเข้าไปให้สุดที่รักของผมได้หนุนนอน
“ฝันดีนะครับที่รัก ผมรักพี่นะครับ เฟิร์สรักพี่บัสนะครับ!”
ผมว่าการที่เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกวันมันก็ดีนะครับ หรือว่าผมคิดไปฝ่ายเดียว แต่ก็ช่างเถอะครับ
ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมมีความสุขที่สุด มีความสุขมากกว่าใครหลายคนบนโลกนี้แน่นอน แค่ผมมีคนที่ผมรักได้นอนกอดเขาทุกๆ คืนได้เป็นคนสุดท้ายที่เขาจะเห็นหน้าบอกราตรีสวัสดิ์ทุกค่ำคืน พอตื่นมาตอนเช้าก็เป็นคนแรกที่ได้เอ่ยคำว่าอรุณสวัสดิ์ มันก็เพียงพอต่อการมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วครับ
ผมจะไม่มองหาใครเข้ามาแทนที่ผู้ชายคนนี้ คนในอ้อมกอดนี้ เพราะอ้อมกอดของผมแคบเกินที่จะรับใครเข้ามาได้อีกแล้วและใจผมก็แคบพอที่จะไม่รับให้เข้ามาอาศัยได้อีกแล้ว เพียงผมมีคนตรงหน้าในอ้อมกอด ในหัวใจก็เกินพอที่เขาจะยึดครองมันไปแล้วครับเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้น
แต่ผมก็ยังวนเวียนคิดไปถึงเรื่องดอกกุหลาบที่พี่เขาเล่าให้ฟัง วันนี้มาอีกแล้วครับ แต่ที่รักของผมไม่รับมาด้วย อิอิ น่ารักจังแฟนใครหนอ?
ส่วนของที่เอามาให้พี่เขาเหรอครับนี่ไงส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ บนหัวเตียงอยู่นี่ไงครับ แต่มันจะมีใครอีกน้าที่แอบมาชอบแฟนผม ก็เล่นน่ารักซะขนาดนี้คงมีใครหลงเสน่ห์บ้างแหละขนาดผมยังโงหัวไม่ขึ้นเลย..
...เห้อ!!!!แต่อย่าให้รู้นะครับว่าเป็นใคร ผมไม่ยอมนะ อย่ามาแทรกกลางระหว่างเรานะครับ เพราะตอนนี้ทุกอย่างกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี ผมได้แต่ภาวนาขออย่าให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกเลย
เพราะผมรู้สึกกลัวกลัวเหลือเกิน
รู้สึกกลัวไปหมด
รู้สึกเหมือนจะสูญเสียคนที่ผมรัก
คนที่ผมสามารถนอนกอดเขาหลับไปอย่างอบอุ่นคนนี้ไปจังเลย.................
...............วันนี้ผมขอกอดแน่นๆ หน่อยแล้วกันนะครับ
“ผมรักพี่นะครับ!”
ผมก้มลงจูบบนปอยผมนุ่มๆ อีกครั้ง ที่รักผมยังไม่หลับแค่ซุกตัวขดในอ้อมกอดผมเท่านั้น เพราตอนที่ผมบอกไป คนสวยยังดิ้น
เบาๆ ผมเลยหอมแก้มเนียนไปอีกครั้ง
“เฟิร์ส!!!!!!!!!!นอน!!!!!!”
“ฮ่าๆๆ....คราฟป๋ม!!”
******************************************** :กอด1:************************************
อิอิค้างกันอีกไหมคราวนี้ :laugh: :laugh: :laugh: คงไม่ค้างกันโน๊ะะะะะะ.......
........หากค้างก็รอไปก่อนแบบว่าคนเขียนเข้าขั้นโรคจิตรุนแรงอยากแกล้งคนอ่าน :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ปล.ขอความช่วยเหลือนิดนึงนะครับแบบว่าช่วยจิ้นอิมเมจอีพี่วิชให้ด้วยอีกคนสิครับ.....อยากรู้ว่าทุกคนคิดว่าวิชหน้าตาแบบไหน สำหรับออฟก็น่าจะประมาร Leejoon จากวง MBlaq ที่เอารูปลงให้ดูกันนะครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับ :L1: :L1: :L1:
ขอบคุณทุกคอมเม้น ทุกการติดตาม ทุกกำลังใจนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เหลืออีกแค่ 4 ตอนเท่านั้นก็จะจบแล้วนะครับ...........ใจหายยังไงก็ไม่รู้นะครับ หวังว่าจบเรื่องนี่ไปแล้วคงจะคิดถึงออฟบ้างนะครับ
อย่าลืมติดตามนิยายของพี่เคทที่ออฟอาสาลงให้แกในเล้าด้วยนะครับ
ขอกำลังใจแฟนคลับเฟิร์สกับบัสช่วยส่งแรงใจและเป็นกำลังใจให้พี่แกด้วยนะครับ....รักทุกคนนะครับ :bye2: :bye2: :bye2:
-
อย่างเฟิร์สต้องเรียกว่าหัวปักหัวปำจริงๆ ถ้ากินพี่บัสเข้าไปได้คงกินไปแล้ว :จุ๊บๆ:
-
หวานมากกกกกกกกกกกกก
-
ไม่จิ้นพี่วิช อ้ะ ชังมัน
คืนนี้ลูกชายไม่ได้ออกศึก คึก"ค้าง"เลย :z3:
-
ไม่หลงธรรมดา
แล้วเฟิร์สหลง
จนโง่หัวไม่ขึ้น :laugh:
-
อ้อนไว้เฟิร์ส น่ารักเป็นที่สุด :กอด1:
-
:laugh:
หวานได้อีกอ่ะนะ ออฟเขียนได้หวานมากกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบมากเลย
อยากอ่านต่อเร็วๆๆๆๆๆๆมากเลย
อยากรู้ว่าถ้าเฟิร์สรู้เรื่องวิชแล้วจะทำไง
:really2:
-
image บัส กับเฟิร์ส สุดโฮก เลยคร่า~ ขอตัวไปกรี๊ดก่อน น่ารักสุดๆ
-
เห็นเฟิร์สทั้งรักทั้งหลงพี่บัสแบบนี้แล้ว
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าพี่บัสกลับไปหาวิช
จะเกิดอะไรขึ้น
ให้เสียวกลิ่นมาม่าที่โชยมาแต่ไกลเลย
-
ท่าทางจะหลงพี่บัสแบบถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นแล้วม้าง
-
หลงพี่บัสขนาดนี้
ยกขันหมากเลยเห๊อะ 555
-
หลงรักคู่นี้ :กอด1:
น่ารักกกกกกอยากมีแฟนเด็ก :laugh:
:call:
-
ตอนหน้ามาม่ามาแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3:..............
ขอเตือนล่วงหน้านะครับ
บอกด้วยว่ามี 2 Part นะครับ อิอิ :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
น่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆ
-
นะ.เฟริ์สก็ยังน่ารัก บัสก็ยังน่ากอดเหมือนเดิม....
ติดตามๆๆ
-
พี่บัสไม่แน่จริงนี่นา เล่าให้เฟิร์สฟังไม่หมด
....จริง ๆ นะ....ไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นเลย(ไม่อยากให้จบเร็ว)
มันมีพล็อตอีกมากมายที่พอจะไปต่อได้(มิใช่หรือ???)
แบบ...เรตติ้งก็ดี...เอิ่ม...ขยายพล็อตต่อไปอีกได้ไหม...เอาคำว่าเรื่องสั้นออกซะเถอะ
FC. น้องเฟิร์สกับพี่บัส รีเควสสสสสสส
-
ตอนนี้ สำลักความหวานตายไปแล้ว :give2:
-
เข้ามาอ่านที 2 ตอนรวดค่า ><"
เอร๊ยยยยยยยย ตอนนี้หวานมั่กเยย
แอบอยากอ่านดราม่าเบาๆ อิอิ //โดนรุมยำ
รออ่านตอนต่อไปนะค้า
-
o13 น่ารักมาก
-
ได้อ่านตอนเต็ม ละ ... ไม่ค้าง 555 +
คราวหน้า มาม่า ใช่ไหม? ... ได้เลย ปูเสื่อ ต้มน้ำรอชง ...
-
ดีใจจังเลยครับที่มีคนมารอ ยิ่งอ่านเจอว่ามีคนอ่านอยากให้ต่อเรื่องอีก...ยิ่งดีใจจังเลยครับ
แต่บอกได้เลยว่าคงไม่มีต่อนะครับนอกจากจะมีตอนพิเศษมาบ้างนะคัรบ
o13 o13 o13 o13 o13
-
ตอนหน้าดราม่า!!! ชอบบบ :z3: :z3: แต่ไม่ขอน้ำเน่านะครับมะชอบเลยยย :m31:
มีสองพาททท เอามาลงสองพาทพร้อมกันเลยได้ไหมครับ
ไม่อยากค้างงงงง!!! :sad4: :sad4:
-
ไม่เอาตอนพิเศษแบบ มาบ้าง...ไม่มาบ้าง
แต่เอาตอนพิเศษแบบเรื่อย ๆ วันเว้นวัน ได้มะ ??? 555
-
เฟิร์สเกรียนอ่ะ 55
รักปานจะกริ๊ดคนอ่านตาเป็นไฟแล้วค่ะ
แต่พี่คนสวยไม่บอกไปละของวิชชี่เอาให้ -..-
รอตนต่อไปนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
อิมเมจ พี่วิชเน้อ .....คนเขียนเน็ตเน่าลำบากป๋าจริงๆ
(http://upic.me/i/93/bio_leejoon_mblaq_front.jpg)
(http://upic.me/i/4n/mblaq_joon.jpg)
-
ตอนหน้าคงต้องเตรียมผ้าไว้ซับน้ำตาสินะ
-
ตอนหน้าดราม่าด้วยอะ โหยยย !!! ToT เตรียมตัววว
-
อิจฉาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากมีคนมาให้นอนกอดแบบนี้บ้างอ่า
-
NewYearzz จะไม่มาต่อให้ย๊าวยาวววววววววววก็เพราะแบบนี้แหละนะครับนิว
ออฟ เค้าจริงใจเค้าผิดหรอ? เค้าก็คิดถึงออฟนะ แต่เค้าคิดถึงเฟิร์สมากๆนี่นา :o8:
ทำไมตอนนี้บัสไม่เล่าเรื่องวิชอ่า ไม่คิดหรอว่าถ้าเฟิร์สรู้ทีหลังจะเสียใจอ่ะ :เฮ้อ:
ทำไมชอบทำร้ายจิตใจเฟิร์ส(ของนิว)นักหนาอ่า ไม่รักก็ส่งมาบอกแล้วไง :angry2:
โอ๊ย ยิ่งอ่านยิ่งอิน ออฟครับ :จุ๊บๆ: มาต่อเร็วๆยาวๆน้าคนดี :กอด1:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
แวะมาฝากนิยายของพี่เคทที่ออฟอาสาลงให้พี่เขานะครับ....ฝากแฟนๆ ของเฟิร์สกับบัสเเวะไปเยี่ยมเยือนกันหน่อยนะคัรบ
ช่วยไปเป็นกำลังใจให้พี่เขาด้วยนะครับ......
ตอนนี้อัพอยู่ 3 เรื่องครับ ส่วนเรื่องอื่นๆ ถ้าได้เนื้อหามาก็จะอัพเรื่อยๆ นะครับ
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2052613#msg2052613 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.msg2052615#msg2052615 Brother I love you
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.480 ผมหลงรักชายโฉด
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ว้า..............ไม่มีใครคิดถึงเฟิร์สกับบัสบ้างเลย............งั้นเดี๋ยวออฟจาหายไปบ้างดีกว่าครับงั้น
งอลคนอ่านง่าครับ :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
:กอด1:
โอ๊ะโอ อย่าเพิ่งงอนนะจ๊ะ ยังรอเฟิร์ส-บัสทุกวันจ้ะ :z2:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 15
ตอนที่ 15 Part 1
“ขอนั่งด้วยคนนะ!”
อ้าวเห้ย!ใครน่ะ?
วิชเหรอ????มาเมื่อไหร่?
แล้วจะมานั่งกับผมทำไม?
เดี๋ยวไอ้หล่อล่ำบึกของผมจะมารับแล้วนะ เกิดมันมาเห็นเข้างานก็เข้าผมนะสิ
“เออ...................อืม”
ผมไม่รู้จะตอบยังไง จะปฏิเสธไปก็ไม่มีเหตุผลที่จะยกมาแย้งพอกับการที่ไม่ให้เขานั่งกับผม แต่ทำไมต้องมานั่งกับผมด้วยล่ะ?
“นั่งรอใครอยู่ล่ะ ไม่หิวเหรอ?”
“เปล่าไม่ได้รอใครนิ แค่นั่งเล่นเพลินๆ น่ะก็หิวนิดๆ วิชมีอะไรเหรอ?”
จะให้บอกไปเหรอครับว่ารอให้ใครบางคนมารับกลับ
“อยากมานั่งด้วยไม่ได้เหรอ?”
“อืม....”
“แล้วเป็นไงบ้างช่วงนี้สบายดีไหม?”
“ก็สบายดีนะ ไม่เจ็บไม่ไข้”
“แล้วแน่ใจนะว่าไม่ได้รอใคร?”
“เออ.....อือ ทำไมเหรอ?”
“เปล่าก็บอกแล้วแค่อยากมานั่งด้วยเฉยๆ”
“มันต้องมีเหตุผลสิวิช จู่วิชจะอยากมานั่งกับบัสทำไมล่ะ?”
ผมเริ่มเครียดแล้วครับเดี๋ยวอีกสัดพักไอ้หล่อของผมก็จะมารับแล้วผมต้องรีบสะลัดคนคนนี้ออกไปก่อน เดี๋ยวมันมาเจอเข้าเห็นผมนั่งคุยกับวิช จะทำให้เข้าใจผมผิดก็ได้ ถ้าเกิดมันงอนผมขึ้นมาผมขี้เกียจง้อนะครับ รู้ๆ อยู่ว่าต้องง้อแบบไหนถึงจะยอมหายงอน อ้าวแล้วมันงอนแล้วมาเกี่ยวอะไรกับผมล่ะทำไมผมต้องง้อมันด้วย....เออนะ?
“ไปทานข้าวกันไหมหิวไม่ใช่เหรอ?”
“หะ ห๊ะ!!!!!อ๋อ ไม่ล่ะเดี๋ยวค่อยไปกับเพื่อนเอาวิชมีอะไรไหมเดี๋ยวเราจะกลับแล้วนะ”
หาทางหนีก่อนครับไม่ไหวจะเคลียร์
“ใครเหรอ? จะไปทานข้าวกับใครเหรอ?”
“ทำไมบัสต้องบอกวิชด้วยล่ะ?”
“แค่อยากรู้น่ะ”
“มันไม่จำเป็นที่วิชจะต้องรู้หรอก บัสจะมีเพื่อนกี่คนกันล่ะ?”
“อืมก็จริง ก็เห็นไปด้วยกันตลอดนิกับพวกนั้น หากจะไม่ไปทานข้าวด้วยสักมื้อคงไม่เป็นไรมั้ง?”
“ก็ไม่เป็นไรหรอก ทำไมเหรอ?”
“ก็ไม่ได้ทานข้าวด้วยกันนานแล้วนะ ไปทานผัดไทกันไหมบัสชอบไม่ใช่เหรอเดี๋ยววิชเลี้ยงเอง?”
“ช่ายมันก็นานแล้วนะเท่าที่บัสจำได้หลังจากวันนั้น!”
“อืม ไปนะไปทานผัดไทกัน?”
“อือ ไม่ดีกว่าขอบใจนะ”
“ไปเถอะนะบัส วิชไม่อยากทานข้าวคนเดียวไปเป็นเพื่อนวิชหน่อยนะ”
“..........................”
“วิชคิดถึงบัสนะปานข้าวแล้วเดินเล่นกันหน่อยไหม.....................ได้ไหม?”
“ห๊ะ!!!!!ว่าไงนะ!!!” ผมได้ยินชัดนะที่วิชพูดเมื่อกี้
“ตามนั้นแหละบัส ไปหาไรทาน ไปเดินเล่นกันนะ วิชอยากไปกับบัสนะ วิชคิดถึงบัสนะ”
“คิดถึง!!!!!มาบอกทำไมตอนนี้ล่ะ?”
“วิชคิดถึงบัสตลอดเลยรู้ไหม? ไปทานข้าวกันก่อนไหมแล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน”
“.................”
“นะบัส!!”
“แต่ว่า....?”
“ไปกับวิชนะบัส!”
“เออ.......!!”
“ไปในฐานะเพื่อนคนนึง เพื่อนไปทานข้าวกับเพื่อนคงไม่เป็นไรมากใช่ไหม?”
“อืม...!”
เห้อ............ไม่รู้จะทำยังนะครับ เพราะจริงๆ ผมเองก็ไม่ได้โกรธวิชแล้ว และก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วด้วย แต่ที่ตอบตกลงไปเพราะสงสารวิชจริงๆ นะครับ หน้าเศร้ามาเชียว ผมก็พอรู้นะว่าวิชเลิกกับน้องคนนั้นแล้ว
เพราะเจอเหตุการณ์ก่อนหน้าที่โรงอาหารไปแล้วรอบหนึ่ง คราวนั้นผมก็สงสารวิชนะหน้าเสียไปเลยก็อาการตามเดิมสงสารอีกแหละ เอาว่ะ!!ยังไงก็แค่เพื่อนกันคงไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวขอโทรบอกไอ้ถึกของผมก่อนแล้วกันนะเดี๋ยวมาหาแล้วจะไม่เจอ จะเป็นห่วงเอา......
“งั้นเดี๋ยวแป๊ปนึงนะ.....”
ผมเอ่ยบอกคนที่ทำหน้าเศร้าเพราะเขากำลังเตรียมตัวลุกอย่างเต็มที่ ผมล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมากดเบอร์ที่คุ้นเคยที่สุดและก็จำได้ขึ้นใจแล้วตอนนี้
“อืม...ไม่ต้องมารับนะเย็นนี้พี่จะไปทนข้าวกับเพื่อนกลับก่อนเลยไม่ต้องรอนะ!อย่าลืมหาอะไรทานด้วยนะ”
“อ้อ...เดี๋ยวเพื่อนไปส่ง”
“อืม เพื่อนจริงๆ อืม ไม่รู้จักหรอกไม่ต้องถามมาก”
ยังจะมาซักผมอีกว่าเพื่อนคนไหน แต่ผมก็พยายามเน้นคำว่าเพื่อนให้ดังๆ เข้าไว้ด้วยแหละเพื่อสื่อความหมายถึงคนปลายสายและคนข้างๆ ที่หน้าเจือนๆ
“อืมๆ ไม่นานหรอก”
“อืม...อืม”
จะมาสั่งเสียอะไรกันนักหนาผมไม่ได้ลามันไปที่ไหนสักหน่อยดูเถอะครับ สั่งผมนั้น นู้น นี่ เยอะเลย ผมก็ผู้ชายนะครับ มีอะไรก็ป้อกันตัวเองได้เหมือนนะ
“ครับ...เสร็จแล้วเดี๋ยวโทรหา....ไอ้บ้า!!!!!!!แค่นี้แหละ”
ดูมันสิครับขนาดคุยโทรศัพท์กันมันยังจะมาลามกจั๊กกะจี้ใส่ผมอีก เอากับมันเข้าไปสิครับ แถมไม่พอยังจะขอตามมาด้วยอีก ใครจะบ้าให้มาล่ะเดี๋ยวมาเจอกับวิชก็มีเรื่องกันอีกไม่เอาด้วยหรอก.....
“ใครเหรอบัส?”
“อ้อ น้องน่ะ....ไปกันเถอะ แต่บัสอยู่นานไม่ได้มีงานต้องทำอีก”
“ครับ”
วิชทำหน้าเหมือนมีเครื่องหมายคำถามชุดใส่โปรยอยู่บนใบหน้า แบบว่า “น้อง” เหรอ? อะไรประมาณนี้ ก็น้องจริงๆ นี่ครับผมยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับไอ้ถึกล่ำบึกสักหน่อย ผมไม่ได้โกหกนะ
ไม่ผิดใช่ไหมครับที่ผมตัดสินใจไปกับวิชในครั้งนี้ ก็แค่เพื่อนกันนิ ผมไม่ได้คิดอะไรกับวิชแล้วจริงๆ แต่ก็ยังงคงมีความรู้สึกดีๆ ให้กันอยู่ มันไม่จำเป็นเสมอไปหรอกนะผมว่าการที่เราเลิกรากันไปแล้ว เราจะต้องเกลียดกัน ชิงชังกันด้วย คนเราในการที่จะได้มาพบพานกันนั้นมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญนะคัรบพระพุทธเจ้าท่านสอนไว้ว่า
“การพบกันของคนเรานั้นล้วนมีเหตุและผลแห่งกรรมแต่ปางก่อนกำหนดทั้งนั้น”
การที่เราจะได้พบพานกับใครสักคนนั้นลองนึกภาพนะครับในจักรภพ จักรวาลนี้มันกว้างใหญ่ไพศาลเพียงใด บนโลกนี้มีคนเป็นล้าน เป็นแสน เอาแค่ในประเทศไทย แค่ในมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนก็พอได้นะว่ามีนิสิตนักศึกษาทั้งหมดกี่คน ดังนั้นการพบกันของบุคคลคนนึงนั้นมันจึงต้องมีเหตุและผลนำมาแน่นอน เพียงแต่ว่าเราจะถูกดลให้มาพบกันในรูปแบบใด คนในครอบครัว เพื่อน แฟน คู่ชีวิต คู่กรรม คู่เวร หรือเพียงแค่คนผ่านทางเท่านั้น บางคนเราแค่เดินผ่านกันแค่ส่งยิ้ม ส่งสายตาให้เท่านั้น
เพราะชีวิตเรานั้นมีกรรมกำหนด ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วที่นำทางชีวิตไป แต่การที่เราได้เกิดมาเป็นคนนั้นก็แสดงว่าเราได้ประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดีงามมาอย่างแน่นอน ที่ผลกรรมนั้นยังให้เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ ที่สามารถพัฒนาจิตใจให้สูงขี้นกว่าสัตว์เดียรัจฉานอื่นๆ ดังเป็นเรื่องราวที่ปรากฏในพุทธประวัติให้เราศึกษากันมาตั้งแต่ตอนประถมกันแล้ว
ดังนั้นไม่ว่าจะพบเจอกับใครๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ก็จงทำดีกับเขาเข้าไว้เพราะไม่แน่การพบกันครั้งนี้อาจจะเป็นการพบกันครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเรากับเขาก็ได้ ดั่งที่คุณดนัย จันทร์เจ้าฉายกล่าวว่า “จงทำดีกับทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต” จงอย่าทำให้คนตรงหน้าคุณเสียใจ แม้กระทั่งเขาเป็นคนที่ทำร้ายคุณก็ตามแต่
ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะไปกับวิชในครั้งนี้เพื่อจะไม่ทำร้ายจิตใจเขา และผมก็ยังเลือกที่จะฟังเสียงที่ดังในใจเบาๆ ว่า มีใครอีกคนที่ยังรอการทำดีจากผมอยู่...แม้จะอยู่กับวิชแต่ผมก็ยังคิดถึงเขาได้ เวลาที่คิดถึงเขาผมมักจะมีรอยยิ้มเสมอ “การพบกันของเราคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญจริงๆ แน่นอน เนอะ!!ถึก!!”
ผมคิดอะไรมากมายในขณะที่ผมขึ้นนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คันนี้ที่ผมคุ้นเคย ที่ที่ผมเคยนั่งมันประจำจนชินและมีความสุขมาตลอดแต่ทำไมวันนี้ผมถึงไม่มีความสุขและรู้สึกไม่สบายใจเลยที่มากับวิช แล้วทิ้งให้ใครบางคนอยู่คนดียว ตอนนี้ผมมากับวิชในฐานะเพื่อนนี่น่าจะคิดมากอะไรกัน?
ผมถอนหายใจเบาๆ วิชพาผมขี่วนรอบตึกออกไปทางหน้าตึกคณะก่อนจะตัดผ่านไปยังร้านผัดไทที่ผมชอบไปชอบกับวิชเสมอเมื่อก่อน แต่ตลอดเวลาช่วงที่ผ่านมาผมมีคนอื่นพามาแล้วและผมก็ยินดีที่จะให้เขาพามาและยินดีให้เขาเข้ามาในชีวิตผม...วิชยังจำได้ว่าผมชอบทานผัดไทร้านนี้? แต่คนที่ผมอยากทานด้วยตอนนี้ไม่ใช่คนที่พาผมมาเลย
“ผัดไทกุ้งสดพิเศษ 2 จานครับ และก็ผัดผักกาดด้วยนะครับ!!”
วิชเอ่ยสั่งทันทีที่เราทั้งสองนั่งลงบนเก้าขี้สีแดงสดข้างๆ ร้าน
“อ้าววันนี้ไม่พาแฟนมาด้วยเหรอบัส?!!”
“ห๊ะ!! เออ........ครับ!!?”
เจ้าของร้านที่เรารู้จักกันดีเอ่ยทักขึ้นด้วยประโยคที่ทำให้ผมเสียวสันหลัววูบขึ้นมาทันที เพราะผมมักจะมากับไอ้ถึกบ่อยๆ และไอ้บ้านี่แหละที่เที่ยวไปบอกคนรอบๆ ร้านว่าเป็นแฟนผมแถมยังจะมาหวานจนเลี่ยนตลอดเวลาที่นั่งทานผัดไทกัน จนพี่เขาเข้าใจไปโดยปริยาย
ผมล่ะทำหน้าไม่ถูกลเลยจริงๆ ผมว่าวิชก็คงพอน่าจะรู้เรื่องราวอะไรมาบ้างนะ ถึงไม่มากก็น้อย เรื่องผมกับน้องมันที่ตอนนี้เขาก็พากันพูดไปทั่วว่าคาสโนว่าหมดลาย เพราะเจอผมเข้าไป ผมไม่ได้จะว่าตัวเองหรือน้องมันเด่นดังอะไรนะครับ ทุกคนก็รู้นิครับว่าเรื่อง “คู่เกย์” ในมหาวิทยาลัยหรือที่อื่นๆ มักจะเป็นที่สนใจของสังคมอยู่แล้ว ไม่แปลกหรอกที่คนเขาจะพากันพูดถึง อย่างน้อยวิชก็คงไดยินเรื่องราวลอยผ่านหูบ้างแหละครับผมเดาเอาเองนะครับ
“น้ำไหม?” วิชเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบๆ ตามปกติ
“อ่อ ขอบใจนะ”
“วันนั้นทำไมบัสไม่มานั่งทานข้าวกับวิชล่ะ!”
“เออ.........บัสมากับเพื่อนเลยไปนั่งด้วยไม่ได้น่ะ!”
“อืม......เหมือนจะห่างกันไม่ได้เลยนะ หรือเกรงใจใครหรือเปล่า?”
วิชเอ่ยด้วยท้ายประโยคทำให้ผมสะดุ้งน้อยหน้าไอ้ถึกของผมลอยมาเลยครับ
“อ่ออ ออ เปล่านี่!!!!!!”
“อืม...ทำไมบัสไม่รับดอกกุหลาบที่วิชฝากไปให้ล่ะ?”
ผมตกใจกับคำถามก่อนยังไม่ทันหายดีก็มาเจอะปัญหาอีกรอบที่ต้องการคำตอบมานาน อ้อ! ผมถึงบางอ้อเลยคราวนี้ ทำไมผมไม่ทันคิดได้นะ เพราะว่ามีไม่กี่คนหรอกที่รู้ว่าผมชอบดอกกุหลาบสีขาว ผมน่าจะคิดได้ตั้งแต่แรกแล้วสินะ ผมมัวแต่คิดอะไรอยู่นะถึงนึกไม่ออกว่าเป็นวิช ก็เล่นนึกไปถึงไอ้ถึกล่ำบึกนั้นซะได้เห้อ!!!!!!ผมละเพลียกับตัวเอง
“อ้าวของวิชหรอกเหรอก็บัสถามน้องมันแล้วไม่ยอมบอกนิว่าใครฝากมาไม่อยากรับของของคนแปลกหน้า”
“ครับ! น้องกิ๊ฟบอกแล้ว....วันนี้วิชถึงเอาให้บัสด้วยตัวเงอยังไงล่ะ”
พูดจบวิชก็ลุกไปที่รถทันที โดยมีผมมองตามอย่างอยากรู้ เพราะผมสังเกตเห็นอยู่นะว่าหน้ารถมีอะไรห่อไว้สักอย่างแต่ผมก็ไม่ได้เอ่ยถามเพราไม่ใช่ธุระอะไรของผม
“วิชให้นะครับ คราวนี้คงรับได้แล้วสินะรู้แล้วนิว่าใครคือเจ้าของ”
วิชพูดพร้อมกับยื่นดอกกุหลาบสีขาวดอกโตมาให้ผม หลังจากที่เกะมันออกมาจากห่อกระดาษ
“เออ!!คือว่ามันจะดีเหรอ??”
“ดีสิ...ไม่เห็นจะมีเหตุผลอะไรที่ไม่ดีเลยนิบัส”
“เออ!!มันยังไงๆ อยู่นะวิช บัสว่าวิชเก็บมันไว้เถอะ”
“เถอะนะรับไปนะบัส ถือว่าวิชเอามาขอโทษบัสก้ได้นะครับ!!”
“บัสไม่ได้โกรธวิชแล้วนะ แล้วก็ไม่ได้ต้องการให้วิชมาทำอะไรแบบนี้หรอกนะ”
“รับไปเถอะนะครับ..........โน้นผัดไทมาแล้ว”
วิชฉวยมือผมแล้วยัดดอกกุหลาบดอกสวยใส่มืออย่างรวดเร็วในขณะที่ผมไม่ทันตั้งตัว
“ทานผัดไทดีกว่าเนอะน่าอร่อยจัง ไม่ได้มาทานด้วยกันซะนาน คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จังเลยว่าไหม?”
“อือ...!!” ผมครางในลำคอแบบว่าไม่รู้จะตอบยังไง จึงตัดสินใจรีบกินจะได้รีบกลับดีกว่า
“ทานเสร็จแล้วไปนั่งรถเล่นกันไหม?”
“ไม่ดีกว่า!”
“บัสชอบไม่ใช่เหรอ เมื่อก่อนเรายังไปนั่งรถเล่นด้วยกันบ่อยๆ เลย”
ใช่ครับ ผมชอบมากที่วิชพาผมไปนั่งรถเล่นดูไฟที่เขาเปิดตามทางในมอ บรรยากาศมันดีมากแล้วลมเย็นๆ ทำให้จิตใจปลอดโปร่ง สดชื่น แต่ผมไม่ได้อยากมากับวิช เพราะคนที่ผมอยากมาด้วยตอนนี้คงนอนเล่นอยู่ที่ห้องผมไปแล้ว อ้อ! ลืมบอกไปนะคับตอนนี้ผมปั๊มกุญแจให้น้องมันไปอีกดอกนึงแล้วครับ แล้วก็แบ่งกุญแจสายยูให้อีกดอกนึงด้วย เพราะไล่คงไม่หนีแล้วจริงๆ จึงทำได้เพียงเท่านี้
“พอดีเรามีงานต้อวทำต่อนะ ไว้วันหลังได้ไหม?”
ผมไม่อยากไปจริงๆ นะ เพราะผมเป็นห่วงที่รอผมที่ห้องว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง?ขนาดผมยังคิดถึงน้องมันขนาดนี้แล้วน้องมันจะเป็นไงบ้าง? ทานอะไรรึยัง? จะอาบน้ำรึยัง? หรือจะแอบไปเหล่ใครที่ไหนรึเปล่า??????
“ไปเถอะนะแป๊ปเดียวเอง วิชอยากไปกับบัสนะ”
ดูหน้าสิจะตีหน้าเศร้าทำไมกันนักกันหนา รู้อยู่ว่าผมขี้แพ้อาการแบบนี้ เห้อ!!!!!!!
“ทานก่อนแล้วกันเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที!”
ผมว่าผัดไทร้านนี้เริ่มจะไม่อร่อยแล้วล่ะครับ ผมจะขอไม่ทานมันไปอีกสักพักแล้วกันนะครับ.......
จนแล้วจนรอดผมก็ต้องตกกระไดพลอยโจนจนได้ เพราะมันผิดตั้งแต่ที่ผมตัดสินใจมากับวิชแล้วล่ะจะโทษใครได้ล่ะ
วิชพาผมนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คันสวย เข้ามาวนไปตามทางในมอ ไฟสวยนะ ลมเย็นดีด้วยแต่ผมว่ามันตะหงิดๆ ยังไงอยู่นะครับทำไมวิชต้องทำอะไรแบบนี้?
ทำไมวิชต้องพาผมไปไหนที่เราเคยไปด้วยกัน? ทำอะไรๆ ที่ผมเคยชอบทำกับเขานะ อย่าบอกนะว่า...............?
“เลี้ยวมาทำไมตรงนี้ไหนบอกแค่ขับรถเล่นไง ไม่เอานะบัสจะกลับแล้ว!!”
ผมขึ้นเสียงแต่ก็ไม่ดังนัก เมื่อวิชเลี้ยวรถเข้ามาในสวนของมหาวิทยาลัย ซึ่งมันเป็นสถานที่ในความทรงจำของผม เพราะตอนที่เราคบกันใหม่ๆ วิชชอบพาผมมานั่งเล่นที่นี่ จนติดเป็นนิสัย
“บัสชอบไม่ใช่เหรอ?เมื่อก่อนยังเห็นชวนวิชมาบ่อยๆ เลย”
ดูพูดเข้าเมื่อก่อนเป็นเรื่องอดีตไปแล้วจะเอามาพูดทำ แล้วในสวนก็ใช่ว่าจะไม่มีคนนะครับ คนเยอะด้วย ถ้าเกิดใครมาเห็นเข้าแล้วเอาไปพูดกันผมจะไม่เสียหายเหรอ? คนเขาจะมองผมเป็นคนแบบไหนกัน? ถ้าเกิดน้องมันรู้เข้าผมจะทำยังไงล่ะ?
“นั่งเล่นสักพักนะ”
ไม่เอามันก็ไม่ต้องถามกันหรอกวิชในเมื่อทุกอย่าง วิชจัดการหมดจอดรถเสร็จก็ลากผมตามไป ทั้งที่ผมก็พยายามขืนตัวไว้อยู่นะ แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไรเดี๋ยวคนเขาจะมองเอา ผมจึงจำยอมนั่งลงข้างๆ คนที่มัดมือผมชกมาตลอดเย็น จนมืด!!!!
“จำได้ไหมตอนที่เราคบกันใหม่ๆ บัสชอบชวนวิชมานั่งเล่นที่นี่ประจำ”
เอาล่ะครับ เริ่มกระบวนการระลึกความหลังแล้วครับ
“อือ.....จำได้!”
“แล้วจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นอีกที่นี่?”
“..........................................”
ผมเงียบครับเพราะผมจำได้ดีว่า ณ ที่แห่งนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง ผมไม่ลืมหรอกสิ่งเหล่านั้น แต่เพียงแค่ผมไม่อยากให้ความสำคัญกับมันเท่าเอง เพราะมันหมดความสำคัญกับผมไปนานแล้ว
“ที่นี่ ตรงนี้ เราเคยนั่งด้วยกันเสมอๆ แล้ววิชก็จูบบัสเป็นจูบแรกของกันและกัน บัสยังจำมันได้ใช่ไหม?”
“ปล่อยมือก่อนได้ไหม?”
“ทำไมล่ะ ไม่ชอบเหรอ?”
“เปล่ามันทำตัวไม่ถูกน่ะ!”
จะให้บอกตรงๆ ว่าไม่ชอบเหรอ ผมไม่ใช่คนประเภทที่ทำร้ายจิตใจคนด้วยสิ เลยตอบแบบเลี่ยงๆ แทน
“งั้นก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเถอะ ขอวิชได้จับมือนี้หน่อยได้ไหม?”
เอาสิ ไม่ยอมปล่อยมือผมอีก
“วิชจะทำอะไร? มีอะไรก็ว่ามาเลยเอาแบบตรงๆ!!”
ผมอึดอัดนะครับไม่ไหวแล้วเลยพูดออกไปแบบนั้น ถึงน้ำเสียงสีหน้าจะไม่ได้แสดงออกว่าไม่ชอบใจ แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ?
“วิชขอกอดบัสหน่อยได่ไหม?”
“อย่าเลยดีกว่า...!!”
“ไม่ได้เลยเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่ามันจะได้หรือไม่ได้ เพียงแต่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะทำอะไรแบบนั้นได้แล้วต่างหาก!”
“งั้นต้องอยู่ในฐานะไหนละบัส....................บอกวิชหน่อยสิ?”
“ไม่รู้.............แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!”
ผมรู้สึกว่าตอนนี้ไม่ได้ตกอยูในอาการที่จะประหม่าหรือไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนตอนเย็น เพราะผมสามารถที่จะต่อปากต่อคำกับวิชได้อย่างชัดเจน
“....................”
“ในเมื่อวิชเลือกไปแล้ว บัสก็ไม่เคยว่าอะไรเลย แต่ถ้าจะให้กลับไปเป็นเหมือนเก่ามันก็คงไม่ได้แล้วล่ะ!!”
“ขอโอกาส.............ให้วิชไม่ได้เลยเหรอ!!??”
“โอกาส!!!!!????????”
“ใช่ครับ ขอมันให้วิชได้ไหมแค่อีกครั้ง?”
“แล้ววิชจะทำยังไงเหรอถ้าบัสให้โอกาสนั้นแก่วิชไป?”
“ไม่รู้เหมือนกันแต่อยากขอโอกาส”
“ไม่รู้เหรอ....วันนี้อยากมาขอโอกาสเหรอ?”
“ครับ ให้วิชได้ไหม?”
“.........................”
ผมไม่รู้จะตอบยังไงกับคำถามและคำขอนี้
ถ้าผมให้โอกาสวิชไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ?
มันจะจบเหมือนเดิมอีกไหม?
แล้วไอ้ถึกของผมล่ะผมจะเอาน้องมันไปไว้ที่ไหน?
ผมควรจะทำอย่างไรดีกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ณ ตอนนี้ ใครก็ได้ช่วยตะโกนบอกผมจากที่ไหนสักแห่งได้ไหม?
ผมควรจะให้โอกาสวิชไหม?ใครก็ได้ช่วยตัดสินใจแทนผมด้วย
แล้วถ้าหากผมต้องเจอกับเหตุการณ์ที่มันซ้ำรอยเดิมล่ะจะทำอย่างไร?
หากวิชขอมีอะไรกับผมแล้วจะยอมได้ไหม?
ผมจะต้องทำตัวอย่างไรเหรอเมื่อเหตุการณ์การนั้นมันเกิดขึ้นอีกครั้ง?
แต่มันคงไม่ยากไปกว่าที่ผ่านมาหรอกว่าไหม?
เพราะผมก็ไม่ได้บริสุทธิ์อะไรอีกแล้วเพราะผมผ่านสิ่งต่างเหล่านั้นมาหมดแล้วใช่ไหมล่ะ?
มันคงไม่ยากต่อการตัดสินใจนะ......
.....แต่ว่าผมไม่รู้จะทำอย่างไรกับคำถามที่กำลังต้องการคำตอบจากผม ณ ตอนนี้
ผมนั่งนิ่งไม่ไหวติ่งโดนมีวิชที่กำลังส่งสายตาอ้อนวอนมาอย่างไม่ขาดสาย ผมต้องตอบใช่ไหม?
ว่าจะเอาอย่างไร...................
“บัสต้องตอบใช่ไหม?”
****************************************************************
จบ Part 1 ไม่มีอะไรจะพูดครับ.............เหลือแค่ 3 ตอนก็ตะจบแล้วยังก็ทนๆ อ่านกันหน่อยนะครับ
ค้างกันไหม ออฟว่าคงค้างกันแหละครับ...........ขอแกล้งหน่อยแล้วกันโทษฐานไม่มีใครคิดถึงเฟิร์สกับบัสและออฟเลย
งอนจริงๆ นะเนี่ย
ขอให้สนุกนะครับ........ :bye2: :bye2: :bye2:
-
:z13:
อ่านเสร็จก็นอยด์บัสด้วยเหมือนกัน แหะแหะ
:L2:
-
ฉันเหมือนคนที่โดนเธอแทงข้างหลัง แล้วมันทะลุถึงหัวใจ :z3:
:L2: :3123: :L1:
-
ทำไมบัสทำอย่างนี้ เอาเฟิร์สมาแค่แก้เหงารอวิชกลับมาหรออ :sad4:
-
คิดถึงสิคร้าบบบบบบบ
คุณออฟน่ารัก บ๊องแบ๊วที่สุด ฮ่าๆๆๆ :haun4:
(ไม่กล้าชมมากเดี้ยวป๋ามาสกัดขาอีก ฮ่าๆๆๆๆ :m20:)
บัสทำไมงี้ว่ะ เป็นเฟิร์สหน่อยไม่ได้จะโกรธไม่พูดด้วยเลย
มันน่านัก :3125: :m16: :m31: :fire: :angry2: :serius2:
-
แอบเกลียดบัสนิดนึงได้มั้ยอะ o18 o18
ทั้งคำพูดทั้งการกระทำ มันจะย้อนมาทำร้ายทั้งบัสและเฟริสนะ
ไม่รู้หรอกว่าเพราะไม่มั่นใจใจตัวเฟริสหรือว่าอะไร
แต่ทำแบบนี้มีแต่จะทำให้ทุกคนเจ็บนะ
ออฟใจร้าย ค้างขนาดนี้ :z3:
เพราะงั้นคิดถึงแค่ส่วนเดียวพอ อีกส่วนค่อยให้ตอนต่อไปนะ (งอนพี่บัสกับออฟเบาๆ :o12:)
-
คิดถึงสิคร้าบบบบบบบ
คุณออฟน่ารัก บ๊องแบ๊วที่สุด ฮ่าๆๆๆ :haun4:
(ไม่กล้าชมมากเดี้ยวป๋ามาสกัดขาอีก ฮ่าๆๆๆๆ :m20:)
บัสทำไมงี้ว่ะ เป็นเฟิร์สหน่อยไม่ได้จะโกรธไม่พูดด้วยเลย
มันน่านัก :3125: :m16: :m31: :fire: :angry2: :serius2:
ขอนอกเรื่องนิดนึงนะครับ ที่แนะนำออฟมาในเรื่องของการขอย้ายกระทู้น่ะครับ
ต้องทำยังไงเหรอครับ
-
โอ๊ย,,,บัสทำไมทำอย่างนี้ล่ะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกจนได้
-
ขอนอกเรื่องนิดนึงนะครับ ที่แนะนำออฟมาในเรื่องของการขอย้ายกระทู้น่ะครับ
ต้องทำยังไงเหรอครับ
[/quote]
ผมก็ไม่รู้อ่ะครับ เคยเห็นนิยายเรื่อง"ใครเป็นภรรยาแกฟระ" ย้ายไปอยู่นิยายไม่มีคนมาต่อ แล้ว อยู่ๆก็ได้มาอยู่หน้าหลักอีก
ก็เลยคิดว่าน่าจะย้ายได้มั้งครับ ถ้าแจ้งผู้ดูแลTHIP อะไรแบบนี้รึป่าว
(ปล. ผมไม่รู้นะครับ อย่าเชื่อถือผมมาก)
-
ขอนอกเรื่องนิดนึงนะครับ ที่แนะนำออฟมาในเรื่องของการขอย้ายกระทู้น่ะครับ
ต้องทำยังไงเหรอครับ
ผมก็ไม่รู้อ่ะครับ เคยเห็นนิยายเรื่อง"ใครเป็นภรรยาแกฟระ" ย้ายไปอยู่นิยายไม่มีคนมาต่อ แล้ว อยู่ๆก็ได้มาอยู่หน้าหลักอีก
ก็เลยคิดว่าน่าจะย้ายได้มั้งครับ ถ้าแจ้งผู้ดูแลTHIP อะไรแบบนี้รึป่าว
(ปล. ผมไม่รู้นะครับ อย่าเชื่อถือผมมาก)
อ่อ ขอบคุณครับ ไม่เป็นไรครับ
ขอบคุณมากๆๆ ครับบ :pig4: :pig4: :pig4:
-
ไม่เห็นจะยาก
คิดง่ายจะตาย
อย่าทำตัวเป็นนางวันทองนะ :m16:
-
อ่านตอนนี้แล้วเพิ่งรู้ตัวว่า รักเฟิร์สมากกว่าบัส
เจ็บ....แทนเฟิร์ส :o12:
บัส...ไม่ได้ดั่งใจเล้ย...จะไปกับมันทำไมก็ไม่รู้ :z3:
-
ตรรกะความคิดของพี่บัสห่วยจริงๆ :เฮ้อ:
-
ขอนอกเรื่องนิดนึงนะครับ ที่แนะนำออฟมาในเรื่องของการขอย้ายกระทู้น่ะครับ ต้องทำยังไงเหรอครับ [/quote]
V
V
แจ้งโมฯดุ ของห้องนั้นๆ พร้อมเหตุผลที่ขอย้าย
-
:jul1: อ่านไปอึดอัดแทน! กลัวตาถึกรู้
กระโดดกัดหูออฟ1ที o3 o3 o3 o3 o3
ปล.โทษฐานที่ทำให้ค้าง
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก ลุ้นหลังโก้ง เลย โอ้วไม่นะ เฟิร์สของผม บัสอย่าทำให้เสียใจนะ ไม่นะไม่เอาาาา :sad4:
มาต่อพาทสองเร็ว ๆ นะครับ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เริ่มเกลียดบัสแล้วนะ
มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละบัส ที่จะเจ็บแล้วไม่จำ
แล้วต่อให้โง่เพราะรัก แต่อย่าลืมว่า
ถ้าตัดสินใจอะไรไป แล้ว ยังมีอีกคนที่จะเสียใจมากกกก
คิดถึงแต่วิช แล้วเฟิร์สละ ไม่คิดถึงบ้างหรอ ว่าเค้าจะรุ้สึกยังไง
-
ถ้า ตกลง นะ จะมาด่า ให้
-
สงสารเฟิร์สจัง
จะรุ้มั้ยว่าบัสคิดถึงความรู้สึกอีกคนมากกว่าตัวเอง :เฮ้อ:
กลัววิชเสียใจ ไม่กลัวเฟิร์สเสียใจเลยเนาะ
คนที่มาคอยอยู่ข้างๆตอนที่ตัวเองเจ็บไม่นึกถึง ไปห่วงไอ้คนที่ทำตัวเองเสียใจ
บัส ทำแบบนี้ได้ไงอ่ะ ถ้าเฟิร์สรุ้จะเสียใจแค่ไหน :sad4:
เเล้วนี่มันยังต้องคิดอีักหรอ ว่าควรหรือไม่ควรให้โอกาสอ่ะ
เอาเฟิร์สไปเก็บไว้ที่ไหน ถึงต้องคิด
ไม่ชอบบัสที่เป็นเเบบนี้เลย ถ้าไม่ชอบจริงๆก็ปฏิเสธไปเลยสิ
เหมือนเเค่เอาเรื่องใจอ่อนมาอ้าง อย่ามาทำไรครึ่งๆกลางๆ :m16:
-
คนอ่านนอยกันหมดแล้ว รีบมาแปะตอนต่อไปเหอะคร้าาา อกดิชั้นจะแตกตาย :z3:
-
เอ่อ บัส จ๋า แบบว่านะ ช่วยตัดสินใจสักอย่างเถอะ
ถามใจตัวเองสิค่ะ ว่าต้องการใคร
คำตอบองคำถามมันตอบไม่ยากหรอก
หากเราใช้ใจ แะความรู้สึก เป็นตัวตัดสินน่ะ
ลังเลแบบนี้สงสาร เฟิร์ส นะ
-
ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากให้บัสกลับไปคบกับวิชเลยยย!!!
-
เกลียดอิวิชง่า
-
นี้เป็นบททดสอบความรักของบัสที่มีกับเฟิร์สใช่ไหม
ตอนนี้เฟิร์สลอยลำเรื่องรัก รักแฟน หลงแฟน ไม่ไหวแล้ว คงไม่มีทางไปไหนพ้น
แต่พี่บัสนี้สิ คือใจอะรัก และก็ไม่แน่ใจ กลัวไรบางอย่าง
ต้องรอดูว่าพี่บัสจะตัดสินใจ ทำอะไร หวังว่าคงเคลียร์ทันก่อนที่เฟิร์สจะรู้ จะเห็น แล้วเสียใจ
แล้วเดี๋ยวจะโดนเคลียร์ยาวนะจ๊ะพี่บัส หึ หึ o3 จะหาว่าคนอ่านไม่เตือน
-
:กอด1: :L2:
-
บัสถ้าเคลียร์ไม่ดีนะ
โดนหนักแน่ๆ :m16:
-
บัสบอกปฎิเสธไปตรงๆเลยว่าตอนนี้มีแฟนแย๊วววว
อยากอ่านต่อจังเลยคะแอบค้างเบาๆ
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน จะจบแล้วเหรอ
เซ็งพี่บัส ขอให้เฟิร์สงอนจนพี่บัสต้องง้อหนักๆเลย
ปากแข็งจริงๆ
-
อย่างน้อย เขาก้อเป็นคน"เคยรัก" เพราะงั้นวูบไหวไขว้เขวไปบ้าง ให้อภัยอ้ะ
แต่ขอให้นึกถึงคน"กำลังรัก"ดีกว่าเนาะ :กอด1:
คิดถึงอ๊อฟ...ก้อได้ :laugh:color]
-
:really2:
ออฟอย่าทำแบบนี้ แนนส่งสารเฟิร์ส ให้เฟิร์สได้รับรู้บ้าง
แล้วก็พี่บัสอ่ะ อย่าคิดให้มากนัก นึกถึงคนที่เค้าดูแลเราดีกว่านะ
ควรจะแคร์เฟิร์สมากกว่านี้ ยังต้องลังเลอะไรอีก
:z2:
-
......................แวะมาทักทายคนอ่านที่น่ารักน้าครับ.....................
route rover ฮ่าๆๆๆๆ นอยด์บัสหรือแอบนอยด์ออฟกันหนอที่ทำให้ค้างๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
Heladasless โดนแทงเลยเหรอครับ...........รีบรกษาแผลด้วยนะครับ :กอด1: :กอด1:
DooDee_In ออฟว่าเฟิร์สเต็มใจมาเองนะครับ อิอิ......บัสไม่ได้บังคับสักกะหน่อย :z2: :z2:
Monkey D ถึงน่ารักอย่างน้อยก็สู้คนของคุณ Monkey D ไม่ได้หรอกใช่ไหมครับ ป๋าไม่สะกัดหรอกครับป๋าใจดี แบ่งๆ กันใช้คราฟฟฟฟฟฟ :laugh: :laugh:
Ryoooo งั้นขอรับแค่ส่วนเดียวสัก 1 2 3 4 เดือนดีไหมครับให้ค้างน๊านนาน ได้ไหมครับ อิอิ (อิอิออฟไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกครับ อยากให้รีบจบๆๆ จะได้เริ่มเรื่องใหม่สักที่ครับ)
Nus@nT@R@ เรืองมีให้เป็นแน่ครับ รอพาสต่อไปนะครับ อิอิ
tawan โฮก......."วันทอง" สองผัวไงครับ น่าจะดีไหม????เอ่ย 3P ดีไหมหนอ....ลองดูไหมครับเอาแบบหักมุมสุดๆๆ เลยเนอะ
Onlymin เอ๋?????????หรือว่าแอบรักเฟิร์สมานานแล้วรึเปล่าครับ :laugh: :laugh:
yeyong ฮี่ๆๆๆ ตรรกะ ที่ไม่ค่อยเวิคมักนำไปสู้เรื่องราวแห่งน้ำตานะครับ.............. :z10: :z10:
Zitraphat ป๋าาาาาาาา :serius2: :serius2: :serius2:คิดสสสสสสสถึงป๋าง่า...มาแค่เม้นเดียวๆๆ ด้วยง่า
powderje อั๊ยย่ะเรียก "ตากถึก" น่ารักง่าออฟชอบ เดี๋ยวออฟเอียงหูให้กัดอีกข้างโน๊ะๆๆๆ หรือจะเอาแก้มด้วยดีแต่ตรงนี้ขอเป็น "จุ๊บ" เบาๆแทนแล้วกานนนนนน :impress2: :impress2: :impress2:
miracle22936 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:.........คราฟเดี๋ยวจะมาต่อให้ครับ เมื่อวานกับวันนี้งานเข้าครับต้องนั่งทำรายงานเกือบ 100 เล่ม งอกเลยครับ :z3: :z3: :z3:
Yunatsu ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่กล้าตอบเม้นนี้เลยครับเสียวสันหลังมากกกกกกกกกกกกก :3123: :3123:
«ƤȑǃǹĉΞḠ○ḺҒ™» แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4: :sad4:เเล้วใครจะกล้าล่ะเนี่ยๆๆๆๆๆ มาดักไว้ซะขนาดนี้
muiko อ่านเม้นนี่เเล้วเจ็บจังนะครับ.........รู้สึกได้เลยว่า :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
maiouar o22 o22 o22 o22ตายเเล้วอย่าเพิ่งนอยด์ออฟน้าครับเดี๋ยวรีบๆ ปั่นให้ครับ
hanataro ตอนหน้าได้รู้แน่ครับว่าใครจะกระเด็น จะเป็นเฟิร์ส จะเป็นวิขวิช หรือบัส...........ที่ต้อง.............?..............
TeuyHom แอบบอกนะครับว่าบัส "ได้ให้โอกาสวิช" ด้ยนะครับ.........................
fangkao อย่าเพิ่งเกลียดวิชของออฟสิครับ ดูรูปไปสิครับ Leejoon เชียวนะหล่อซะขนาดนั้นโน๊ะๆๆ
kisskiss ซาบซึ้งกับเม้นนี้ไปนานหลายนาทีครับขอไป :o12: :o12: :o12:ก่อนนะคัรบ
phenomintna ขอบคุณน้าครับกับกำลังใจที่ส่งมาให้นะครับ..... :pig4: :pig4:
CarToonMiZa งั้นออฟจะพาบัสไปหลบที่ไหนดีหนอ? เอานานๆๆๆ เลยเนอะครับงั้นแล้วค่อยกลับมานะครับ :laugh: :laugh: :laugh:
Kanda Moe มีคนค้างเบาๆ ด้วยนิ งั้นรอไปก่อนรอให้ค้างเยอะๆ ก่อนออฟจะมาต่อให้น้า อิอิอิ (รู้สึกตัวเองโรคจิตจัง หุหุหุ)
jubujubu คราฟฟฟฟฟฟฟใกล้ จะ จบ เเล้วครับ อีก 3 ตอนเองครับ........ตามที่คาดไว้นะครับคงไม่เกิน 20 ตอนนะครับ ช่วยติดตามหน่อยนะครับ.................แล้วจะเริ่มเรืองใหม่มาใหอ่านนะคัรบ
moredee แต่เคยมีคนบอกว่า "คนเคยรัก" มักได้ใจไปนะครับ.............ขอบคุณคราฟฟฟที่คิดถึงออฟครับ อิอิ
Naenprin คุณแนนครับเฟิร์สได้รู้แน่ครับ........ตอนหน้าเรื่องราวจะเปิดเผยและลงเอยเองว่า บัสจะเลือกใคร ระหว่าง "คนเคยรัก" กับคนที่ "กำลังรักหรือกำลังไม่แน่ใจ" ช่วยเป็นกำลังใจให้เฟิร์สด้วยนะครับ
*******************************************************************************************
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
ขอบคุณทุกเม้น ทุกกำลังใจที่มีมาให้ตลอดนะครับ........................ตอนต่อไปขอ :z10: :z10: :z10:ต่อไปนะครับ อิอิ........
รักคนอ่านทุกคนนะครับ
-
นะ...จะรออ่านตอนต่อไป
เหมือนให้เราเลือก...ระหว่างคนที่เรารัก และคนที่รักเรา
แต่จะขอถามบัสได้ไหม???
ว่าได้รักเฟิร์สหรือเปล่า? เคยรักกันบ้างไหม?
สุดท้ายคนที่ตอบคำถาม หรือตัดสินใจทุกอย่าง ก็อยู่ที่บัสคนเดียว
เลือกสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อตัวเอง....
เพราะทุกวินาที ไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีกต่อไปแล้ว......
-
อิมเมจที่ผ่าน บัส.....
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
อิมเมจที่ผ่าน เฟิร์ส.....
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
เอาบัส กับ เฟิร์สมากระตุ้นอีกครั้ง หากใครคิดถึงสองคนนี้นะครับ ดูรูปแล้วไปจิ้นเอาเอง 5555+ ว่าบัสจะเลือกใครนะครับ...
-
เอาวิชมาให้จิ้นด้วยอีกคนนะครับ.......
(http://3.bp.blogspot.com/_QM2-6hVKZbQ/TLQYt4epxFI/AAAAAAAAM2c/PbJzpAftkQU/s400/lee_joon2.jpg)
(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSyrnG0fgzPfnvnYmLSCY8840HO2gjfCTR8z7FxRT0DDWdxjXlkleXUREvc)
(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRFcyd4OhQNib5xQ2Hg4e8AFgagog7LDLGnGjGd_Al3yjcX4CK_mx_Es9P5tA)
(http://4.bp.blogspot.com/_gyXH960f5oo/TCbRgKfXgLI/AAAAAAAAAXY/TBaGJUL7UYE/s1600/a0033230_4c2217e58fda8.jpg)
......มาดูกันว่าระหว่างคน "เคยรัก" และอีกคนที่ "กำลังคลุมเครือ"
ว่าบัสจะเลือกใคร.....................แต่งานนี้ต้องเลือกครับ....มีคนต้องเจ็บแน่ และมีคนเสียน้ำตาด้วยนะครับ
จะเป็นน้ำตาลูกผู้ชายหรือไม่นั้น รอออฟนิดนึงนะครับ....กำลังๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
เค้าเอาอิมเมจเฟิร์สมาฝากน้าคราฟฟฟ.........มีแต่คนสงสารเฟิร์สกันเลยอินจัด นั่งดูรุปๆๆๆๆ ไป อิอิ
(http://external.ak.fbcdn.net/safe_image.php?d=AQDxvJCnWyNxX7uI&url=http%3A%2F%2Fprofile.ak.fbcdn.net%2Fhprofile-ak-ash2%2F373212_324758024266892_681766471_n.jpg)
(http://profile.xx.fbcdn.net/hprofile-ash2/373021_174421542678462_1381758134_n.jpg)
(http://musicblog.gmember.com/wp-content/uploads/2012/06/%E0%B8%90%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A3-%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%B4%E0%B8%9E%E0%B8%A2%E0%B9%8C.jpg)
อั๊ยย่ะรูปสุดท้ายหามาได้แค่นี้ง่าไม่ค่อยชัดใครสามารถหาชัดๆๆ เห็น 6 เเพ็ดเอามาแบ่งกันบ้างน้าครับ
(http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A12361934/A12361934-0.jpg)
-
บัสบอกว่าไม่อยากทำร้ายจิตใจใครแสดงว่าไม่เคยรู้ตัวเลยสิว่าทำร้ายจิตใจเฟิร์สมาตลอดแล้วยังจะเรื่องคราวนี้อีกสงสารเฟิร์สอ่ะ
-
จะบอกว่าไม่ชอบใจทั้งวิชทั้งบัสเลย
เฟิร์สดีขนาดนั้นยังไม่สนใจ จะมาเอาไอ้บ้าคนรักเก่าที่เลิกเพราะไม่ยอม...
บัสจะโลเลไปถึงไหน :เฮ้อ: บอกแล้ว เอาบัสไปเก็บแล้วเอาเฟิร์สส่ง EMS มาให้นิวเลย
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
อยากอ่านต่อแล้วววววววววววววววววววววว
(จริง ๆ คือจะเอา กระทู้ขึ้นไปหน้า 1 อ่ะ 555)
คิดถึงเฟิร์สนะ
-
:m16: บัสจะเอายังงัยกันแน่อ่ะ
ทั้งๆที่เฟิร์สเองก็ออกจะชัดเจน แต่ทำไมบัสถึงโลเลแบบนี้ :angry2:
ถ้าให้โอกาศวิชแล้วไอ้ถึกของฉันหละ :เฮ้อ:
-
บัส อย่าลังเล เลย อดีต เคยเจ็บ ต้องเอามาเป็นบทเรียน สงสาร ตาล่ำ ถึก มั่งนะ
-
รอๆๆๆๆๆๆๆจ้าาา
-
จิ๊! ยังไม่มาอีก
(แวะเข้ามารอจ้า)
-
รอต่อ พาร์ท 2 ... ตอนต่อไป
-
โอกาศให้ได้แค่เพื่อน แต่ไม่ใช่คนรัก
-
คิดถึงออฟแล้วนะครับ :กอด1:
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"...เรื่องสั้น...ตอนที่ 15 Part 2...(12/07/55) P.21
ตอนที่ 15 Part 2
“บัสต้องตอบใช่ไหม?”
“ช่วยทีนะ ช่วยให้โอกาสวิชด้วย ในครั้งนี้..”
วิชพูดทุกคำสายตาก็ยังจ้องหน้าผมอยู่ บรรยากาศทำไมมันน่าอึดอัดจัง ลมเย็นนะแต่ผมไม่ได้สัมผัสถึงสายลมที่ปะทะเข้ากับตัวเลย แต่ทำไมผมรู้สึกร้อน ร้อนตรงขอบตา ผมพยายามกลั้นมันเอาไว้ก่อนที่สายน้ำสายเล็กนี้จะหลั่งไหลพรั่งพรูออกมา แสดงความอ่อนแอ เปราะบางให้คนตรงหน้าผมได้เห็น
ของใครบางคนลอยมาให้หัวผมตลอดเวลาทำไมเวลาอย่างนี้? เวลาที่ต้องการคนคนนั้นแบบนี้เขาถึงไม่โผล่มาล่ะ? ผมอยากให้เขามาอยู่ข้างๆ บ้างในเวลาที่ผมอ่อนแอแบบนี้ ผมต้องการกำลังใจ มือผมสั่นน้อยๆ เพราผมพยายามกลั้นมันเอาไว้ ถึงมันจะอยู่ในการกอบกุมของคนที่พยายามร้องขอโอกาสจากผม ทัง้ที่ผมไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเขาเลยในขณะที่เขาเดินจากผมไป
“วิชต้องการโอกาสเหรอ?” ผมพยายามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือนิดๆ
“ใช่ครับ!”
“บัส....ได้ให้โอกาสวิชแล้ว...!!!”
ผมพูดจะพูดให้จบประโยคแต่มันก็ทำไม่ได้มันจุกที่อกเหลือเกิน ผมพยายามเสหน้ามองไปทางอื่นแทนการสบตาคู่สวยที่แน่วแน่ตรงหน้า เป็นสายตาเดียวกับตอนที่เขาขอคบกับผมครั้งก่อนไม่ผิดเพี้ยนถึงไฟจะไม่สว่างมากนัก แต่ผมก็จำสายตาแบบนั้นได้อย่างดี และจะไม่มีวันลืมด้วยว่าสายตาแบบนั้นทำให้ผมใจอ่อน สายตาแบบนั้นทำให้ผมเจ็บ สายตาแบบนั้นทำให้ผมได้รู้อะไรต่างๆ มากมาย
“จริง!!!!!!” วิชรีบโพลงพูดรับออกมาทันควันพร้อมบีบมือผมแรงขึ้นกว่าเดิม แต่ผมก็ไม่ได้ดึงมันหนีแต่อย่างใด
“ใช่บัสเคยให้โอกาสวิชแล้ว แต่เป็นวิชเองที่ไม่ได้คว้ามันเอาไว้!?”
ผมย้ำตรงคำว่า “เคย” อย่างชัดเจน จนวิชที่ดีใจมองหน้าผมแบบงงๆ
“.....................................”
“บัสเคยให้โอกาสวิชแล้ว แต่วิชไม่ได้คว้ามันไว้เองนะ!!”
ผมพูดทุกคำชัดเจนพอ เท่าที่แรงมี ถึงมันจะเริ่มจุกแน่นที่หน้าอก จนหายใจไม่ออกแล้วก็ตาม
“ตอนไหนเหรอบัส ตอนไหน?”
“.....................................”
ผมเงียบเพราะพยายามปรับลมหายใจให้เข้าสู่สภาวะปกติ ให้อาการแน่นหน้าเบาลง เพราขอบตาที่ร้อนผ่าวเริ่มมีหน่วยน้ำคลอๆ
“ตอนไหนล่ะบัสที่บัสบอกว่าให้โอกาสวิช?”
“อย่าให้บัสพูดเลยนะวิช พูดไปมันก็เหมือนเป็นการดูถูกตัวบัสเอง!”
จะให้ผมบอกไปเหรอว่าผมน่ะเตรียมตัวเพื่อการ Burn to be รับ ให้กับวิชอย่างนั้นเหรอ? ไม่มีทางหรอก
“วิชอยากรู้บ้าง อยากรู้เหตุผลอะไรบ้าง?”
“เหตุผลอะไรเหรอวิช?”
“บัสบอกให้วิชรอ รอ รอ แล้วจะให้วิชรอถึงเมื่อไหร่ล่ะ?”
วิชเริ่มเสียงแข็ง แล้วก็จนได้ในที่สุดวิชก็พูดเรื่องเดิมๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่าขึ้นมา สำหรับทุกคนแล้วผมก็มีค่าแค่นี้สินะ มีค่าแค่เรื่องพวกนี้ ไม่มีใครที่จะมองเห็นหัวใจของผมสักคนเลยใช่ไหม? ทุกคนหวังแค่เพียงเรื่องนี้เท่านั้นใช่ไหม?
“เมื่อวิชรอไม่ได้วิชก็เลือกแล้วไง วิชเคยจำอะไรได้บ้าง? เคยคิดอะไรได้บ้างล่ะ? เคยคิดกับบัสในเรื่องอื่นๆ บ้างไหม?”
หมดกันครับไหลมาเป็นทางแล้วครับสิ่งที่ผมกลั้นไว้ ผมไม่ได้ตะโกนหรือแหกปากอะไรนะครับ ผมก็พูดเบาๆ แต่มันจุกครับเลยต้องหยุดในสิ่งที่จะพูดต่อเพื่อหายใจเอาแรงก่อน
“..........................” วิชนิ่งและดูจะตกใจเล็กน้อยที่ผมร้องไห้ออกมา
“นอกจากเรื่องที่จะขอมีอะไรกับบัสตลอดเวลาที่เจอหน้ากันวิชเคยคิดอะไรบ้างไหม? บัสเคยที่ค่าอะไรไหม? นอกจากเองแบบนั้น? เคยมีค่ากับวิชบ้างไหม?”
ผมพยายามพูดให้ชัดเจนที่สุดทั้งที่น้ำตายังคงไหลมาไม่ยอมหยุด
“บัสมีค่ากับวิช มีค่ากับวิชมากด้วย!!” วิชเอ่ยเสียงเบากว่าเดิม
“แต่วิชก็ทิ้งไป วิชก็ทิ้งบัสไปเพียงแค่เหตุผลที่ว่า................”
ผมหยุดประโยคท้ายไว้ด้วยมีก้อนลมก้อนใหญ่อัดแน่นขึ้นมาอีกระรอก ผมพยายามสูดอากาศเข้าปอดให้มากที่สุดเพื่อช่วยขับไล่ก้อนที่จุกแน่นอยู่ตอนนี้ให้หายไป
“ฮึกๆๆ ....เพียงแค่บัสไม่ยอมให้วิชมีอะไรกับบัส...ฮึกๆๆ ฮือๆๆ....!! วิชรู้ไหมว่าบัสทำอะไรไว้บ้าง ฮึกๆๆ...เตรียมอะไรไว้บ้าง ฮือๆๆ ฮึกๆๆ”
“ไม่ต้องพูดแล้วบัสวิชขอโทษ!!”
“วิชฟังสิ ฮึกๆๆ บัสจะพูด ฮึกๆๆฮือๆๆ...ในวันพิเศษของเราบัสต้องเตรียมอะไรไว้รอวิชบ้าง วิชเคยรู้บ้างไหม?เพื่อจะเซอร์ไพรส์ แต่วิชกลับทำให้บัสเซอร์ไพรส์มากกว่าหลายร้อยเท่า.....ฮึกๆๆ”
ผมพยายามกลั้นสะอื้นไว้จนพูดให้จบ แต่น้ำตาที่ไหลก็ยังคงไหลมาอย่างไม่ยอมหยุด ผมไม่ได้รู้สึกเสียนะที่วิชทิ้งผมไป แค่รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจกับเหตุที่เขายอมทิ้งผมไปง่ายๆ ต่างหาก นั้นมันเป็นสิ่งที่เจ็บมากกว่า เป็นเหตุผลที่น่าอายมากที่เขาทิ้งผมไปแบบนั้น ผมอายมากที่รู้ว่าเขาทิ้งผมไปด้วยเหตุผลแบบนั้น
“ฮึกๆๆๆ.....” ผมยกมือตัวเองขึ้นอย่างอ่อนล้าปาดน้ำตาที่ไหลมาเป็นทาง
“วิชขอโทษนะครับ ขอโอกาสให้วิชแก้ตัวอีกครั้งได้ไหม?”
“ฮึกๆๆๆ ฮือๆๆๆ!!!!!!”
เพียงแค่คำว่าขอโอกาสแกตัว ทำให้ผมปล่อยโฮออกมาเบาๆ อีกรอบ
“ไม่ร้องแล้วนะครับ ไม่ร้องนะครับ”
“ฮึกๆๆ !!”
ผมยังนั่งสะอื้นเบาๆ อยู่ข้างคนที่ทำให้ผมร้องไห้ แต่ผมก็พยายามจะกลั้นเอาไว้ให้ได้มากที่สุด และให้น้ำตามันไหลหยุดให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ น้ำตาเริ่มเหือดหายไป เสียงสะอื้นก็เบาลงแล้ว
“กี่โมงแล้ว...ฮึกๆๆ”
“สามทุ่มครับ...ไม่ร้องแล้วนะครับ!!”
วิชเอ่ยพร้อมโน้มตัวเข้ามาทำท่าจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้ผม
แต่ทันใดนั้นมือใหญ่ของวิชก็ต้องชะงักเพราะมีมือของใครบางคนรั้งไว้อย่างรวดเร็ว
“กลับห้องเรากันนะครับ!!”
เสียงนี้ทำไมคุ้นจัง เดี๋ยวสิอย่าดึงสิเฟิร์ส!!มาได้ไงเนี่ย?
“เฟิร์ส!!!!!!”
ผมตกใจครับตกใจมากที่เจอน้องมันโผล่มาแบบนี้ จนลืมสะอื้นไปเลย ขอตกใจก่อนแล้วกัน
“กลับห้องเรากันนะครับผมมารับพี่แล้ว ผมคิดถึงพี่นะครับนอนคนเดียวมันหนาวครับ!!”
น้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและอบอุ่นพร้อมด้วยสายตาที่ห่วงใย
“เฟิร์ส!!”
“คุณ!!อย่ามายุ่งกับแฟนผม!!!!!”
คราวนี้เสียงเข้ม ทั้งเสียงทั้งหน้าตาดุดันมากเลยครับเพราะน้องหันไปพูดกับคนที่ชะงักค้างไปชั่วครู่ ผมไม่เคยเห็นน้องโมโหแบบนี้มาก่อนเลย เพราเวลาอยู่ด้วยกันผมมักเจอแต่ลูกอ้อนอาจมีงอนบ้างแต่ก็ไม่ถึงขนาดนี้
“เฟิร์ส!!!!!”ผมกระตุกมือคนที่ฉุดให้ผมลุกขึ้น
“ไม่ร้องแล้วนะครับ....หืมม์”
น้องส่งมืออุ่นๆ มาปาดน้ำตาที่ตอนนี้มันแห้งไปแล้วคงไว้เหลือแต่คราบแล้วล่ะ
“อย่า มา ยุ่ง กับ แฟน ผม!!!!”
น้องเอ่ยประโยคเดิมอีกครั้งคราวนี้ช้าๆ ชัดเจนมาก จนขนาดผมยังรู้สึกกลัวสุ่มเสียงที่เย็นยะเยือกแบบนั้นเลย ก็ผมไม่เคยเจอมากก่อนนี่ครับ ไอ้ผมไม่มีโหมดโหดแบบนี้เลยตอนอยู่กับผม
“................................”
วิชที่ยืนนิ่งอึ้ง ไม่รู้จะตอบโต้อย่างไร ได้แต่ยืนกำหมัดแน่น พร้อมใบหน้าที่ขาวๆ ก็ขึ้นสีเหมือนกัน
“ไม่สิต้องเรียกได้มากกว่านั้นด้วยซ้ำ!!!!!!!!!..........ใช่ไหมครับที่รักหืมม์!!??”
น้ำเสียงตอนท้ายประโยคที่หันมาพูดกับผมมันช่างต่างกันกับตอนต้นของประโยคเหลือเกิน
“นายเป็นใคร!!!!!!????”
วิชเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบ แต่แฝงด้วยความโมโหโกรธาอย่างเห็นได้ชัดจากอาการที่แสดงออกมามือที่กำหมัดแน่น ราวกับว่าหากมีอะไรอยู่ในนั้นมันคงแหลกลานไปแล้ว
“กลับกันนะครับ!!”
น้องไม่ตอบ แต่หันมาคุยกันผมพร้อมออกแรงกระตุกมือเบาๆ เป็นสัญญาณว่าให้ตามมา ผมเลยเดินไปอยู่ข้างหลังคนตัวใหญ่
“ฉันถามว่านายเป็นใครแล้วมายุ่งอะไรกับบัส?”
“ผมเหรอ? ผมก็เป็นแฟนพี่เขาไง!!”
น้องยกมือขึ้นชี้หน้าตัวเองแล้วพูดแต่ละคำอย่างชัดเจน ผมสังเกตดูวิชตอนนี้หน้าแดงจัดเลยครับ
“กลับกันนะครับ ดูสิเดี๋ยวตาก็บวมหรอก!ไม่เอาไม่ร้องแล้วนะครับ!!”
น้องยกมือขึ้นลูบแก้ม ลูบหางตาผมเบาๆ อย่างอ่อนโยน
ทำให้ผมต้องลปล่อยโฮออกมาอีกรอบพลางยกมือขึ้นจับมือน้องมันไว้ด้วย
“เฟิร์ส....ฮึกๆๆ ฮือๆๆ พา...พา..พี่กลับนะ ฮึกๆๆ!!!!!”
ผมดึงมือหนามาจับไว้อย่างโหยหา มือคู่นี้แหละที่ผมอยากจับไว้ตลอดไม่อยากจะปล่อย ไม่อยากให้ไปไหนอีกแล้ว
“ไม่ร้องนะครับคนดี หืมม์!!ไหนดูสิเดี๋ยวตาก็บวมหรอก ดูสิตาแดงหมดแล้ว”
น้องดึงผมเข้าไปกอดต่อหน้าต่อตาวิชที่ยืนมองด้วยความโกรธปนตกใจและงุนงงไปพร้อมกัน
“ครับกลับนะครับชูว์ๆๆๆ!!!ไม่ร้องแล้วนะครับเฟิร์สอยู่นี่แล้วไงครับ”
“อืม....ไม่ร้องแล้ว ฮึกๆๆๆ!!”
ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นให้หยุดไปพร้อมๆ กับน้ำตา ทั้งที่ผมยังคงกอดคนตรงหน้าอย่างไม่อยากคลายอ้อมแขน
“ไม่ร้องนะครับคนเก่ง!”น้องเขย่าโยกตัวผมไปมาเบาๆ อย่างรักใคร่
“อืม...”
ผมพยักหน้าเบาๆ ยกมือตัวเองจับมือหนาที่ลูบแก้มปาดน้ำตาให้ผมอยู่ด้วยความรักยิ่ง ผมไม่สนใจหรอกว่าวิชจะคิดยังไง? เพราะที่ผมรักตอนนี้คือคนคนนี้คนที่เข้ามาช่วยเหลือผมตลอดเวลาที่วิชทิ้งผมให้เดียวดายมาตลอด
ผมคุมสติตัวเองได้ก็คลายอ้อมแขนออก ทำให้ผมสามารถมองหน้าคนตรงหน้าได้อย่างชัดเจน ผมเห็นไอ้ถึกมันยิ้มน้อยๆ ด้วยนะครับ ไม่สนหรอกตอนนี้คิดถึงอยากกอด ไม่สนใจด้วยว่าใครจะคิดยังไง? โดยเฉพาะ
วิชอยากยืนมองก็ยืนมองไปสิผมไม่สนใจอยู่แล้ว เพราะผม “รัก” ของผมนิ
“ปล่อยมือนายจากบัสเดี๋ยวนี้นะ!!!!!”
วิชเอ่ยด้วยเสียงที่ดังลั่นจนทำให้คนที่เดินผ่านไปมาต่างพากันหันมาตามเสียง
“หยุดนะ...แล้วถอยไปด้วย!!”
ผมพลิกตัวเองเข้ามาขวางวิชที่กำลังจะเดินเข้ามาประชิดตัวน้องมัน จนทำให้วิชต้องชะงักและตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจัดการเอง”
“ไม่เอาเฟิร์ส!!”
ผมที่คุมสติได้แล้วเริ่มเข้ามาควบคุมเหตุการณ์ไว้ เพราะคิดว่าน่าจะเกิดเรื่องแน่นอน(แต่ที่ปล่อยโอไปเมื่อกี้เพราเห็นหน้าน้องมันหรอกครับ ไม่รู้ว่าเพราอะไรเคยเป็นไหมครับเวลาที่เราอ่อนแอมากๆ แล้วเราเจอใครสักที่เข้าใจเราเราก็มักจะร้องไห้ได้ง่าย ก็แบบนั้นแหละครับ)
“จัดการเหรอ นายมีสิทธิ์อะไรมาจัดการแล้วนายเป็นใคร?”
วิชยังคงใช้เสียงที่ดังเหมือนเดิมเรียกร้องความสนใจจากผู้คนที่เดินไปมาในสวนได้อย่างดีเลยแหละ เพราะมันก็มืดแล้วบรรยากาศมันก็เงียบพอใครทำเสียงดังอะไรมันก็ได้ยินชัดเจนกว่าปกติ......อายเขาจังเห้อ!!!!!!!!
“จะเป็นใครก็ช่าง บัสว่ามันไม่เกี่ยวกับวิชเลยนะ!!”
คราวนี้ตาผมบ้างที่ตะโกนใส่หน้าวิชด้วยเสียงที่ดังไม่แพ้กัน
“แต่บัส.....ไอ้หมอนี่มัน!!!!!!!!!”
“อย่าเรียกน้องบัสว่าไอ้หมอนี่นะ!!!!!”
“บัส.....!!” วิชทำท่าฟึดฟัดใส่ผม
“บัสว่าวิชกลับไปเถอะในเมื่อวิชเลือกแล้วบัสก็ยอมวิชมาตลอดไม่เคยที่จะทวงขอสิทธิ์อะไรเลย อย่าให้ต้องมีเรื่องกันเลยนะ อย่าทำให้ความรู้สึกดีๆ ที่บัสยังคงหลงเหลือให้วิชมันต้องหมดไปเลย วิชสามารถเลือกได้ จากนี้ไปบัสก็จะเลือกทางของบัสบ้าง เพราะบัสไม่ใช่ตัวเลือกของใครที่พอใจจะมาหาก็มา ไม่พอใจก็ทิ้งไป...บัสขอเป็นฝ่ายเลือกบ้าง!!!!!!”
“แต่วิชมาก่อนนะ!!!”
“มาก่อนวิชก็ทิ้งบัสไปก่อนเช่นกัน ในเมื่อตอนที่วิชทิ้งบัสไป บัสไม่เคยขอไม่เคยทวงอะไรเลย เพราะฉะนั้นวิชก็อย่าได้มาร้องขอหรือทวงสิทธิ์อะไรจากบัสเลย เราจบกันไปนานแล้ว และบัสก็รู้ตัวดีว่าบัสกำลังทำอะไรและเลือกที่จะทำอะไร!!!!!”
น้องมันยืนอยู่ข้างๆ คอยจับมือผมไว้ตลอดเวลา และบีบมือส่งแรงใจมาตลอดทำให้ผมกล้าพูดสิ่งต่างๆ ออกมา ตอนนี้ผมรู้ใจตัวเองแล้วว่าต้องการอะไร
“วิชฟังบัสนะ เรื่องของเรามันจบแล้วจากนี้ไปบัสก็จะขอเลือกทางเดินของบัส เพราะวิชได้เลือกทางของวิชไปแล้ว บัสเจ็บแล้วจำนะและก็ไม่ได้ลืมนะว่าเราเคยมีคืนวันดีๆ ร่วมกัน บัสจะเลือกในสิ่งที่ดี คนที่ดีที่สุดสำหรับบัส”
ผมบีบกระชับมือเข้าหามือหนาที่จับมือผมอยู่อย่างแรงๆ เหมือนจะสื่ออะไรบางอย่างให้เจ้าของมือนั้นรู้
“ขอล่ะวิชในเมื่อวิชเลือกจากบัสไปแล้ว ก็ขอให้เรื่องราวทุกอย่างมันเป็นอดีต ขอให้เรากลายเป็นแค่คนรู้จักกันก็พอ จะให้สนิทใจเหมือนเมื่อก่อนบัสคงทำไม่ได้แล้ว เพราะบัสเคยรักวิชไปแล้ว!”
ผมย้ำคำว่า “เคยรัก” อย่างชัดเจน ทำให้วิชที่ก่อนหน้านี้มีท่าทีโมโห เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นอาการเศร้าอย่างเห็นได้ชัดเจน คำพูดที่ผมพรั่งพรูออกมานั้นต้องขอบใจกำลังใจที่ดีเยี่ยมจากคนข้างๆ ที่คอยจับมือผมไว้ไม่ห่าง ขอบคุณคนที่โผล่มาทันเวลาที่ผมต้องการเขาพอดี
“วิชหมดโอกาส หมดหนทางแล้วใช่ไหม?”
“ไม่หรอกวิช ! วิชยังมีโอกาสอีกมากมาย มีคนอีกมากมายที่เขาต้องการวิช คนน่ารักแบบวิชยังมีคนให้รักอีกแยอะ แต่คงไม่ใช่บัสอีกแล้วล่ะเพราะตอนนี้บัสเลือกของบัสได้แล้ว”
ผมพูดจบก็หันหน้าไปมองสบตากับคนที่ผมบอกว่าเลือกเขาแล้ว ก่อนจะยิ้มบางๆ ให้ ผมแอบเห็นความดีใจที่แสดงผ่านมาทางแววตาคู่นั้น แววตาคู่ที่ผมอยากจะมองมันก่อนนอนทุกคืนและตื่นขึ้นมาสบตากับมันทุกเช้านับจากนี้ของทุกนาทีของชีวิต
“วิชขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมานะบัส แต่วิชอยากให้บัสรู้ไว้อย่างหนึ่งว่าวิชรักบัสคนเดียวนะและวิชไม่เคยลืมบัสเลยแม้แต่วันเดียว”
“ขอบคุณนะที่ยังรักบัสและเก็บบัสไว้ในความทรงจำ ขอให้เราสองคนกลายเป็นความทรงจำที่ดีต่อกันนะวิช”
ผมปล่อยมือจากคนข้างๆ แล้วเดินไปหาวิช แต่เหมือนคนตัวสูงข้างๆ ผมจะรู้ทันไม่ยอมปล่อยมือผมง่ายๆ ผมจึงหันไปยิ้มให้เป็นการบอกว่าไม่เป็นไรหรอก เจ้าตัวถึงยอมปล่อยมือผมแต่โดยดี
“ดูแลตัวเองด้วยนะวิช” ผมยื่นมือไปจับมือวิชที่หล่นอยู่ข้างๆ ตัวเจ้าของ
“....................”
“ขอให้วิชโชคดีนะ”
“ขอกอดหน่อยได้ไหม?”
“เฮ้ย!!!!!ไม่ได้นะ!!!”ไม่ใช่เสียงผมนะ คงรู้ว่าใคร?
“อืม...นานไม่ได้นะแฟนบัสหวง!”
ผมพูดคำว่าแฟนดังพอสมควรนะครับหวังว่าไอ้ถึกมันจะได้ยินนะ ถ้าหูมันไม่ตึงไปซะก่อนวัยอันควร ผมหันไปส่งยิ้มให้คนตัวโตที่ยืนเกาหัวตัวแกร๊กๆๆ ทำท่าอายๆ กับคำที่ได้ยิน
“ขอบคุณนะบัส”
วิชดึงผมเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว ผมยืนนิ่งสักพักก่อนจะดันตัวออก ทำให้วิชต้องคลายอ้อมแขนโดยปริยาย ก็จะนานได้ไงล่ะครับหันไปมองข้างหลังสิดิ้นเป็นเจ้าเข้าแล้วนั่น!! ผมก้มลงหยิบดอกกุหลาบดอกสวยที่วิชให้ผมตอนกินข้าว ผมไม่ได้วางไว้แบบไม่ใยดีนะ แค่ตอนที่เรานั่งคุยกันผมก็วางไว้ข้างๆ ตัวแหละ ผมส่งดอกกุหลาบดอกเดิมคืนให้กับเจ้าของไปด้วยสายตาที่ห่วงใย
“ขอบคุณนะวิชแต่บัสคงรับไว้ไม่ได้แล้วล่ะ!!” ผมพูดยิ้มๆ ให้กับคนที่ยังคงมีสีหน้าเศ้ราแม้จะฝืนยิ้มให้ผมก็ตามแต่
“ไปนะ แล้วเจอกัน!!” ผมบอกลาวิชก่อนจะเดินกลับไปหาไอ้หมาตัวเขื่องที่ยืนทำตาขวางใส่ผมอยู่
“ป่ะกลับกันเถอะ!!” ผมเดินไปคว้ามือหนาขึ้นมาทันทีที่มาถึง
“ยังจะกลับไปหามันอีกเหรอ?” เห้อ!!!!จริงๆ เล้ยไอ้เด็กคนนี้
“ไอ้บ้า!!!”
ผมเขย่งเท้าจนสุดปลายตะโกนเบาๆ ใส่หูคนตรงหน้าอย่างยิ้มๆ พร้อมปล่อยมือที่จับมือน้องมันทันที เห็นชัดเลยนะว่าทำหน้าเศร้า แต่แทนที่ผมจะเดินหนีไปผมกลับกางแขนออกทำท่าเหมือนกับเป็นสัญญาณบอกว่า “กอดหน่อย” ไอ้หมาน้อยของผมจึงยิ้มได้ครับ ไอ้บ้านี่!!!!!!!!
“ไหนผมดูหน่อยสิตาบวมหมดเลยเห็นไหม?”
ยังจะมาทำหน้าทะเล้นใส่ผมอีก ไม่ได้ร้องอะไรมากมายสักหน่อยนานๆ ล้างตาทีหรอก
“กลับไปดูที่ห้องก็ได้ดึกแล้วนะพี่อยากอาบน้ำพักผ่อนแล้ว!”
ผมดึงมือหนาที่ลูบแก้ม ลูบหน้า ผมอยู่มาแนบไว้กับแก้มของผม ทำไมคืนนี้ผมอยากนอนกอดกับผู้ชายคนนี้จัง......ผมรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยจัง
“ครับ!!”
น้องจูงมือผมเดินออกจากสถานที่ที่เกิดเหตุโดยไม่สนใจคนที่ยังยืนอยู่กับที่ มองผมและน้องมันด้วยสายตาละห้อย ผมไม่อายหรอกนะ ที่ผมจะแสดงอาการรักใคร่คนที่ผมรักต่อหน้าใครๆ ผมไม่สนใจด้วยว่าวิชจะคิดยังไงในเมื่อเขาเลือกแล้ว อีกทั้งยังเป็นคนเลือกก่อนผมด้วย.....เพราะถ้าหากเขาไม่ทำแบบนั้นกับผมก่อนคนที่ผมจะนอนด้วยคืนนี้คงเป็นวิชแน่นอน
“ไปก่อนนะวิช!”
ผมก็ยังเป็นผมวันยังค่ำ ก่อนจะเดินมาผมก็ยังหันไปเอ่ยลาคนเคยรักของผมก่อนจะเดินจากมากับคนที่ผมเลือกเขาแล้ว เลือกที่จะรักเขา!
ผมหวังว่าวิชคงจะเข้าใจผมนะ
เพราะตอนนี้ผมได้เลือกแล้ว
เลือกคนที่จะเดินเคียงข้างด้วย
ในวันที่นับต่อจากนี้ไม่ว่ามันจะสั้นหรือยาว จะมั่นคงเพียงใด ผมไม่อาจรู้ได้
แต่ที่ผมรู้ตอนนี้คือผมเลือกแล้ว ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ตอบแทนให้ได้เท่าที่เขาคนนั้นมอบให้ผมมา
รอหน่อยนะโปรดอยู่รอฟังคำนั้นจากปากผมก่อน อย่าเพิ่งด่วนจากไป อย่าด่วนทิ้งให้ผมต้องอยู่คนเดียวนะ...
oooooooooooooooooooooooooooooooooo :กอด1:oooooooooooooooooooooooooooooooooooo
มาต่อ Part2 ให้แล้วนะครับ ขัดๆ ยังไงไม่รู้แต่ก็จบไปแล้วไม่ถูกใจยังก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
เหลืออีก 2 เท่านั้นนะครับก็จะจบแล้วครับ..............ว้าๆๆ ใจหายๆ จังเลยนะครับ
ขอบคุณทุกเม้น ทุกกำลังใจ ที่เป็นเพื่อนกันมาตลอดนะครับขอตัวไป :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:ก่อนครับจะจบแล้วๆๆ ฮือออออออออออออออออออออ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig2: :pig4: :pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด (ทำไม)
+คุณเป็ดให้นะคะ
ดีแล้วๆที่บัสพูดไปแบบนั้น พูดเคลียร์ไปให้ชัดเจนไปเลยโน๊ะดีที่สุด
อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วแอบใจหายเบาๆ
รออ่านตอนต่อไปนะค้า
-
รอหน่อยนะโปรดอยู่รอฟังคำนั้นจากปากผมก่อน อย่าเพิ่งด่วนจากไป อย่าด่วนทิ้งให้ผมต้องอยู่คนเดียวนะ...
ประโยคสุดท้ายทำไมมันน่ากลัวแปลกๆอ่าครับออฟ อีกสองตอนเองเน้อ ออฟคงไม่แกล้งคนอ่านใช่มั๊ย?
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
ชอบๆๆๆ สนุกมากคะ
555++ จะตามอ่านน๊า!!!! :o8:
-
พี่บัสน่ารักมากกก ดีแล้ว เลือกเฟิร์สสุดหล่อดีกว่าา
-
บัสต้องอย่างนี้
-
จาจบแล้วหรอออออออออออออออ
สนุกอยู่เลยน้าาาาา
-
ประโยคสุดท้ายทำไมมันน่ากลัวแปลกๆอ่าครับออฟ อีกสองตอนเองเน้อ ออฟคงไม่แกล้งคนอ่านใช่มั๊ย?
รอตอนต่อไปครับ :L2:
^
^
^
^
^
^
เห็นด้วยค่ะ เริ่มจะดีแล้วกลัวมาตายตอนจบ :เฮ้อ:
-
อ๊ายยย พี่บัสน่ารักมาก มาๆมารัด?ที่นึง
ชอบอะ มีการบอกว่าแฟนหวงด้วย หุหุ เฟริสจะไม่จัดมันก็จะม่ใช่เฟริสนะ 555
เหมือนอีกสองตอนก็ใจหายเหมือนกัน
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น้องเฟิร์สรอได้อยู่แล้ววววววว
ไม่ต้องห่วงนะบัส .. :กอด1: :กอด1:
-
ในที่สุดเรื่องของวิชกับบัสก็เคลียร์สักที สบายใจยังแหละนายเฟิร์ส อิอิ
เฟิร์สมาจังหวะดีจริงๆ คนนี้ก็รักจริง หวงจัง นึกภาพแล้วฮาตาม เต้นเป็นเจ้าเข้า ตอนที่เค้ากอดลา :กอด1:
เหลืออีก 2 ตอนเองเหรอ เสียดายจัง
ยังไงก็แต่งเรื่องอื่นๆ ตามมาด้วยน๊า จะรอติดตามคะ
-
อ๊ากกกก ดีมากครับบัส
มันต้องอย่างงี้สิ จะได้ไม่เสียแรงเชียร์
กลับไปให้เฟิร์สทำโทษให้หนักเลยยยยย ฮ่าๆๆๆ
-
รอๆๆๆๆน้า <3 :กอด1:
-
หมดมาม่า อิเจ้ก็กลับมารายงานตัวแล้วค่ะน้องออฟ
โฮ๊ะๆๆๆ หัวเราะด้วยความสะใจอิวิช บังอาจทิ้งน้องบัสไป
ตอนนี้จะกลับมาคร่ำครวญอะไรกันคะคุณ
สะใจที่น้องบัสบอกเลือกทางของตัวเองแล้ว
มานอนรอตอนหน้านะคะ
-
แหม กว่าจะกล้าพูดไปตามหัวใจของตัวเองนะบัสซี่ o16
ดูท่าคืนนี้ ไอ้ถึกคงจะนอนฝันหวา่นทั้งคืน เอ๊ะ รึจะไม่ได้นอนหว่า :z1:
-
เอร๊ยยไม่ได้เข้ามาตั้งหลายวันมีมนตั้งสามตอน(รึเปล่านะ ?).
หว๊านหวานหวานจนมดขึ้นขาเรา( ? ).อะ !!
-
ตอนนี้หวานกันเชียว
สงสัยตอนหน้า :z1:
-
เข้ามาทักทายยามเช้านะครับ.....เหลืออีกแค่สองตอนเองนะครับใจหายเหมือนกันนะครับ
จะจบเเล้ว... :o12: :o12: :o12: :o12:
อยากเขียนเรื่องใหม่ด้วยเหมือนกันแต่ช่วงนี้งานเข้าค่อนข้างเยอะเเล้วนะครับ
หวังว่าคงจะมีเรื่องใหม่มาให้ได้ติดตามกันต่อนะครับ
เพราะตอนนี้เรื่องใหม่กำลังวิ่งๆๆๆๆๆ อยู่ในหัวเเล้วแต่ยังไม่มีสมรรถภาพกลั่นกรองได้...เห้อ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:เคร้าครับ
ปล.....ขออภัยนะครับที่ไม่สามารถตอบเม้นได้ทุกเม้นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาถือวันนี้ตอบเม้นเดียวรวบยอดนะครับ
จากนี้ไปคงไม่มีอะไรหวือหวาอีกแล้ว(มั้ง)ครับนอกจาก.....จะมีตอนที่ ทุกคนลอยคอและรอคอยคือ "บัสโซโล่" เบาๆ นะครับ อิอิ
แอบหื่นนิดๆ
อิอิ..........ต้องขออภัยที่ชอบใส่สีแดง(ตัวหนังสือและใช้ตัวโตๆ)นะครับไม่ได้ชอบสีนี้เป็นพิเศษหรือว่าอะไรยังไงแต่พอดีมันโดนเต็มๆๆ นะครับ อิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักทุกคนนะคัรบ จุ๊บๆๆๆๆๆ
-
เวลาอ่านนิยาย คนอ่านก็หวังว่าตอนจบมันต้อง happy ending น่ะนะ :impress2:
แหะแหะ เราก็หวังเช่นนั้นเหมือนกัน หวานเลี่ยนๆ หื่นๆ ก็ไม่เป็นรัย ขอเุถอะนะคนแต่ง :3123:
-
ขอประกาศดังๆ นะครับว่า นิยายของออฟ "Happy Ending" แน่นอนนะครับ
เศร้าแค่กับชีวิตจริงก็พอแล้วเนอะครับ.....ของการ Lonely เนี่ย
แฮปปี้แน่ครับ..............สัญญานะครับ มีตอนพิเศษเปิดลางแห่งความสุขไปแล้วตอนหนึ่งเเล้ว
และจบไปก็จะมีคอนพิเศษมาเรียกความหวานให้เลี่ยนๆ กันอีกนา้ครับ.......................... :z1: :z1: :z1:
-
เย้ รู้ว่าแฮปปี้ก็แฮปปี้ละ เอ๋ ใครปั่นประเด็นกลัวดราม่าอ่า? :m7:
รอครับรอ :L2:
-
อืม...ดีแล้ว ๆ
-
เย้ รู้ว่าแฮปปี้ก็แฮปปี้ละ เอ๋ ใครปั่นประเด็นกลัวดราม่าอ่า? :m7:
รอครับรอ :L2:
ไม่มีหรอกครับนิว แต่ออฟอยากบอกไว้ครับ เพราะเกรงว่าทุกคนกลัวกันเพราะลุ้นกันมาตัวโก่ง
สุดท้ายดราม่า ได้มาม่าไปต้มกินซะงั้น...5555
ไม่มีดราม่าตอนจบ มีแต่ความหวานเกินพิกัดครับ แต่ไม่รู้จะหวานโดนใจกันรึเปล่านะครับ
แอบบอกว่าตอนนี้ตอนพิเศษตอนที่สองเขียนเสร็จไปแ้วนะครับ(เขียนเสร็จก่อนตอนจบซะอีก 555)
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ผ่านไปด้วยดี o13
จัดตอนหวานๆปน :haun4: ให้หน่อยนะคะ อิอิ
-
จะอ่านบัสโซโล่ๆๆๆๆๆๆๆ><แย๊กๆๆ .ขอแบบไม่เบาๆได้ไหมคะ(กระซิบเบาๆ) :กอด1:
-
บัสสสสสสสสส มันต้องอย่างนี้สิ o13
ต้องชัดๆๆๆเเบบนี้ สมน้ำหน้าวิช
ว่าเเต่เฟิร์สมาได้ไงเนี่ย แอบตามมานานเเล้วรึเปล่าน้า :laugh:
เเต่มาได้ถูกเวลามาก
บัสก็ยอมรับว่าเฟิร์สเป็นเเฟนเเล้วด้วย
ถือว่าวิชเข้ามาคราวนี้ เฟิร์สก็คุ้มนะ
รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
แวะมาบอกว่าวันนี้ตอนค่ำ ๆจะมาอัพตอนต่อไปให้นะครับ........ใกล้จบแล้วเร่งมือก่อนนะครับ
รักทุกคนนะครับ............. :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 16
คนก็อุตส่าห์เป็นห่วง ที่ไหนได้แอบมาสวีทกับแฟนเก่านี่เอง ให้มันได้อย่างนี้สิสุดที่รักของผม ผมควรจะโกรธดีไหม? ผมควรจะเข้าไปขวางดีไหม? ทำไมผมร้อนรุ่มอย่างนี้นะ? ทำไมจิตใจผมกระวนกระวายจัง? อ้าวเฮ้ย!!!!ผมเครียดได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องตกใจทันทีเมื่อทีรักของผมกำลังร้องไห้....
ผมอยู่เฉยไม่ได้แล้วงานนี้หลังจากที่แอบสุ่มดูด้วยความอดทนมานาน นั้นก็ได้ทำให้ผมเห็นว่าทีรักของผมไม่ได้ตามไอ้หมอนี่มาด้วยความเต็มใจเลย ผมพุ่งไปอย่างรวดเร็วคว้ามือไอ้ตี๋เสาไฟฟ้าไว้พร้อมใช้มืออีกข้างที่ที่ว่างอยู่ดึงที่รักของผมให้ลุกขึ้นสุดแรงเกิด คนสวยของผมปลิวขึ้นมาเลยครับ ตาลุกวาวเลยครับตกใจละสิ พระเอกขี่ม้าขาวมาแล้วครับ
พอเจอหน้าผมคนสวยก็ปล่อยโฮเลยครับแถมยังกอดผมแน่นเลยๆ บอกให้พากลับอย่างเดียวเลย ดูสิตาแดงหมดเลยครับ ผมว่าไอ้ตี๋นี่ต้องโดนสักหมัดหน่อยไหม? ก็อย่างที่คิดแหละครับตอนแรกก้เกือบจะมีเรื่องแล้ว แต่ดีนะที่ที่รักผมห้ามไว้ และผมก็รู้ดีว่าคนสวยของผมไม่ชอบการใช้กำลัง ผมจึงเชื่อฟังแต่โดยดีครับก็คนมันรักเมียนิครับไม่กล้าหือเลย ฮ่าๆๆ
หลังจากที่โดนห้ามทัพเอาไว้ไม่ให้มีเรื่องกันผมก็กลายเป็นผู้ชม แค่ผู้ชมจริงๆ นะครับ รอจนหนังฉายจบผมจึงมีตัวตน แต่ทำไมในช่วงที่หนังกำลังฉายผมรู้สึกว่าผมได้เป็นตัวละครในนั้นด้วย ผมสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่เกิดขึ้น พี่เขาบอกว่าเลือกผมแล้ว แล้วยังบอกไอ้ตี๋เสาไฟนั้นด้วยว่าผมเป็น “แฟน” พี่เขาด้วย........อ๊าก!!!!!!!! ไม่พอเท่านั้นนะครับยังคอยจับมือผมตลอดเวลาที่ผมยืนอยู่ข้างๆ ผมเองก็คอยบีบมือบางนั้นเป็นระยะๆ ...
อิอิ ผมขอคิดเข้าข้างตัวเองแล้วกันนะครับงานนี้ “เลือกผมแล้ว” “เป็นแฟนกับผม” อิอิ ยิ้มสิครับใครบ้างจะไม่ยิ้ม ฮ่าๆๆ ตอนแรกผมก็โมโหนะที่สุดที่รักของผมยอมมากับไอ้หมอนี่ แต่พอได้ยินแบบนี้ อิอิ หายโกรธเลยครับ
ไม่จบครับ ไอ้ตี๋นี่ถ้าจะอยากมีเรื่องแล้วไอ้คนของเราก็เถอะเดินเข้าไปหามันทำไมกัน ไอ้หมอนี่ก็ยังจะมาขอกอดแฟนผมอีก แล้วไอ้แฟนผมก็ใจง่ายเหลือเกินน่ารักอย่างเดียวก็พอเถอะ อย่าใจดีไปทั่วแบบนี้สิ...ยอมให้มันกอดอีก เห้อ!!!!!!! เรื่องนี้ต้องมีเคลียร์นะครับ เพราะยังไงซะผมก็ “ไม่ยอม” ผมจะลบรอยกอดนี้ให้หมดด้วยตัวผมเอง คอยดูสิ คอยดูนะครับที่รักเดี๋ยวเฟิร์สจะจัดการเอง กลับห้องก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที
“ไหนให้ผมดูหน่อยสิครับตาบวมหมดเลยเห็นไหมร้องไห้ทำไม หืมม์??” ผมดึงคนสวยตรงหน้าที่ตาปรือๆ มาลูบใบหน้าเนียนๆ ดูตาสิครับยังแดงอยู่เลยนี่ขนาดอาบน้ำล้างหน้าออกมาแล้วนะเนี่ย?
“อือ!!” เอาสิ มาทำแก้มบวมๆ ใส่ผมอีก
“ไปกอดมันทำไม?” ผมถามแกล้งๆ ดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดอย่างรักใคร่ คนน่ารักของผมก็ไม่ได้ขืนตัวเลยลอยมาปะทะกับอกผมอย่างจัง แถมซบลงเอาหน้าถูไปมาด้วย โอยๆๆๆ ซี๊ดมากครับ
“ไม่รู้.....ห๊าววว!!” ฮ่าๆ น่ารักจังแฟนผมนี่ว่าจะลงโทษสักหน่อย แต่ดูท่าแล้วน่าจะไม่ไหวนะครับ
“ป่ะนอนกันเถอะครับ ผมอยากนอนกอดพี่แล้วครับ” ผมโยกตัวคนในอ้อมแขนไปมาเบาๆ
“ห้ามเบื่อนะ กอดไปนานๆ กอดตลอดไปด้วยน้า......ห๊าววววว!!!” เออนะยังจะพูดอีก ถึงไม่บอกผมก็จะกอดพี่ไปอย่างนี้ครับ พี่นั้นแหละอย่าเบื่อผมก่อนแล้วกัน
“ครับสัญญาครับ.....นอนดีกว่าเนอะเดี๋ยวจะตื่นสายน้า”
“อือ..!!อุ้มด้วย!!” เหอๆๆ อ้อนจังวันนี้ ผมอุ้มคนที่ขอร้องผมขึ้นวางลงบนพื้นเตียงนุ่มๆ อย่างละมุนละไม ด้วยความห่วงใยและรักยิ่ง ผมใช้มือเกลี่ยไรผมที่ปิดหน้าคนสวยอยู่ออกไปเพื่อที่จะได้ยลยินดวงหน้าคนตรงหน้าอย่างชัดเจนที่สุด ให้ผมได้สัมผัสความจริงได้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
“ฝันดีนะคับที่รักของเฟิร์ส” ผมจูบเบาๆ ตรงหน้าผากเนียนก่อนจะล้มตัวลงนอนเคียงข้าง
“ครับ!!ฝันดีครับ!” จุ๊บ!!!!!!!!เฮ้ย.....อย่ายั่วผมนะ มาจุ๊บปากผมอีก ถ้าตื่นและคึกขึ้นมาง่วงแค่ไหนผมก็จะงัดขึ้นมาเป็นคู่ซ้อมนะครับขอบอกไว้ก่อน (ดันละมะดันดองตีหนึ่งตีสองปลุกน้องมาดันแน่ เอาสิ!!ฮ่าๆๆ)
“ครับผมรักพี่นะครับ เมื่อไหร่พี่จะบอกคำนี้กับผมสักที!?” เหอๆ ไม่ฟังแล้วครับมุดหน้าเข้ากับอกผมแล้วครับ ดูจากการหายใจที่สม่ำเสมอ และหน้าอกที่ขยับเป็นจังหวะ หลับไปแล้วไวจริงๆ สงสัยจะง่วงจริงๆ
วันนี้ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหมครับ? ผมได้ฟังผิดไปใช่ไหม? ที่พี่เขาบอกว่าเลือกแล้ว เขาเลือกผมแล้ว แถมยังบอกว่าผมเป็นแฟนพี่เขาด้วย ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมครับ? จากนี้ไปต่อให้นานแค่ไหนกว่าที่ผมจะได้ยินคำว่ารักจากพี่ ผมก็จะรอครับ ผมรอได้ แค่วันนี้ที่ได้ยินพี่บอกว่าเลือกผมแล้ว บอกว่าผมเป็นแฟนพี่แล้ว มันก็เกินพอแล้วครับ ผมไม่อยากคิดอะไรให้มาก ขอนอนกอดคนน่ารักคนนี้ไปแบบนี้ตลอดก็พอแล้ว “ผมรักพี่นะครับ”
***********************************************************
“เห้ยบัส!!!!!!!”
“ว่าไง?”
“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“อะไร? ไม่เห็นมีอะไรเลยก็ปกติดีนิ?”
“อย่ามาอำหน่อยเลย ฉันได้ยินมาว่าเมื่อคืนเกิดศึกรักนักศึกษาเหรอ?”
“ศึกรงศึกรักอะไรของแกกัน?”
“อย่าเลยตอนนี้เด็กทั้งมอเขาดำลังลือกัยแซ่ดเรื่องแกนะเว้ย!....ดังใหญ่แล้ว”
“เวอร์ไปล่ะเรื่องอะไร?” ผมก็ยังนึกไม่ออกว่าเรื่องอะไร แต่ถ้าจะเป็นเรื่องเมื่อคืนมันก็ไม่ได้มีอะไรนิครับ...
“อ้าวก็เมื่อคืนพวกแกมีเรื่องกันไม่ใช่เหรอกับไอ้วิช!?” อ้อ.........เรื่องนี้จริงๆ ด้วย
“อ้อ ไม่ได้มีอะไรนิแค่ไปคุยกันเฉยๆ”
“เหรอ เห็นเด็กปีหนึ่งมันคุยกันบอกว่ามีบทเศร้าเคล้าน้ำตาด้วยนิ?”
“ไอ้บ้า ฉันไม่คุยกับแกแล้วเลิกคุย!!!!!” เริ่มไม่อยากคุยกับมันแล้วครับเข้าตัวยังไงชอบกล
“เอาน่าเล่ามาหน่อยแล้วกันแค่อยากรู้ความจริง!” ยังคะยั้นคะยอไม่เลิกนะ
“ก็มันไม่มีอะไรจริงๆ”
“ว่าไงนายสองคน?” มาแล้วครับเพื่อนสาวสุดที่รักของทั้งสองคน
“อืม ว่าไง?”
“มาเลยแกสองมาช่วนเค้นเอาความจริงจากไอ้บัสหน่อย?!!!!!” อ้าวซวยล่ะสิผมจะเดินหนีไปตอนนี้เลยได้ไหมหนอ?
“ช่ายๆ กำลังจะมาถามเรื่องนี้แหละ!!” เจี๊ยบเอ่ยขึ้นสำทับ
“เรื่องอะไรล่ะ?”
“อย่าทำเป็นทองไม่รู้ร้อนนะคุณเพื่อน?”
“ก็เรื่องนี้ แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ เพราะฉันยังคงนึกไม่ออกเลยว่าเรื่องอะไร?”
“ก็เรื่องของแก วิช แล้วไอ้น้องเฟิร์สไง!!!!!!!”
“อ่อ.........ไม่เห็นมีอะไรนิ!!”
“มีสิ ตอนที่ฉันกับเจี๊ยบเดินผ่านมาทางตึกคณะเห็นเด็กมันคุยกันอยู่นะ”
“อืมนะ......”
“คงเม้ากันกระจายไปหลายวันแน่เลย!!” ไอ้ต้อนี่แกจะช่วยให้กำลังใจหรือซ้ำเติมว่ะเนี่ย? ดูหน้ามันสิครับ น่าเอาฝ่าเท้าเนียนๆ ขาวๆ นุ่มของผมลูบหน้าสักทีสองทีนะ
“เห้อ!!!!!!!!มันก็ไม่มีอะไรร้ายแรงสักนิดเลยนะ?”
“อือ งั้นก็เล่ามาว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไรไม่อยากฟังจากปากคนอื่น!!”
“ช่าย!!!!!!!!!” สองสาวพร้อมใจกันตอบเสริมกำลังให้กับเพื่อนต้อสุดเลิฟของซะเหลือเกินนะเนี่ยยยย????
“อือ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังก็ได้!!!!!”
อยากรู้เดี๋ยวบัสจะเล่าให้ฟังจนจบแล้วกัน แล้วอย่ามาล้อกันนะว้อย ดูสิครับเพื่อนผมแต่ล่ะคนดูท่าจะไม่ค่อยอยากรู้เรื่องของผมสักเท่าไหร่เลยเนอะ
ดูหูสิตั้งกันเป็นแถบนั่งฟังกันอย่างใจจดใจจ่อ แสนดีจังเพื่อนผม ทีไอ้เรื่องแบบนี้ละชอบกันจัง ดูสิตาแป๋วเลย แถมพยักหน้างึกๆ เหมือนว่าเข้าใจกับเหตุการณ์ไปด้วย ทีเวลาอาจารย์สอนนะพากันเม้าท์แตกน้ำลายกระจายทั้งคาบ พอเรื่องไม่เป็นเรื่องล่ะ เห้อ!!!!!!!!!!!!เพลียกับพวกมันจริงๆ แต่ก็ไงได้ครับ เพื่อนนิครับ รักกันมาตั้งนานแล้ว เพราะที่คบกันได้ก็เพราะรักและเข้าใจกันมาตลอดอีกทั้งพวกมันก็ไม่เคยจะรังเกียจที่ผมเป็นแบบนี้เลยด้วยซ้ำแถมยังคอยเป็นกำลัง ปกป้องกันมาตลอด โดยเฉพาะต้อน่ะถึงจะปากปีจอไปหน่อย นิสัยก็ดุดันมุทะลุไปบ้างแต่ก็ดูแลพวกเราเป็นอย่างดี แล้วสองสาวก็เหมือนกันเห็นห่ามๆ แบบนี้ เกรดดีทุกเทอมนะครับ ผมเลยพลอยได้อานิสงส์ไปด้วย รักพวกมันจังครับ.......................
“เหรอ!!!!!!!!!!!?????????” ปุ๋ยโพลงขึ้นมาทันทีที่ผมพูดจบลิ้นยังไม่ทันเข้าปาก
“แกบอกว่าแกเลือกแล้ว.....ใช่ไหม?” ย้ำมาอีก
“ใช่เลือกแล้ว” ดูสิครับเพื่อนผมสามคนนั่งยิ้มกันใหญ่เลย ดีมันดีใจกับผมอยู่ใช่ไหมครับ?
“งั้นแสดงว่า....ฮั่นแน่????!!!!!!!” ไอ้ต้อ!!!!!!!ผมเพิ่งนึกชมมันไปนะเนี่ย?? มาทำเสียงกรุ้มกริ่ม ใส่ผมอีก
“อะไรๆ ของพวกแกที่ชั้นบอกว่าฉันเลือกน่ะ คือเลือกจำความเจ็บที่ผ่านมาต่างหาก ฉันกินข้าวนะไม่ได้กินหญ้า เจ็บแล้วจำ!!!!!!” ผมบอกไปว่าแค่เลือกกับพวกมันมันยังคิดกันได้ขนาดนี้ถ้าเกิดผมบอกว่าผมเรียกน้องมันว่า “แฟน” ไปแล้วพวกมันคงปิดมอเลี้ยงฉลองแน่เลยครับ ดูแต่ละคนจะส่งกำลังแรงใจให้ไอ้บ้าหมาน้อยล่ำบึกของผมกันซะเหลือเกิน ถ้ามันรู้ว่าเพื่อนสนิทผมเชียร์มันขนาดนี้มันคงดีใจมากแล้วคงทำอะไรต่อมิอะไรกับผมต่อหน้าเพื่อนผมแน่............ใช่ไหมครับ ผมคงคาดไว้ไม่ผิดหรอก เอ๊ะ!!!!!!แต่ทำไมผมถึงได้ยิ้มอยู่นะ อิอิ
“อ้าว!!!!!ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แล้วเป็นบ้าหรือเปล่านั่งยิ้มอยู่ได้?”
“เปล่านิ!!” ผมรีบแก้ตัวแล้วหุบยิ้มอันน่าสงสัยไว้ในส่วนลึกของหัวใจ
“เมื่อสักพักฉันเจอน้องมันด้วยดูสดใสเป็นพิเศษเลยนี่ขนาดมีเรื่องมาเมื่อคืนนะ”
“เหรอ....ที่ไหน!!!???”
“อยากรู้ไปทำไมกัน?”
“...........................” จนคำตอบจริงๆ ครับ ผมอยากรู้ไปทำไมกัน
“ฉันเห็นมันโดนรุ่นใหญ่คั่วอยู่นะเท่าที่จำได้!!” ดูสิครับคุณเพื่อนปุ๋ยพูดด้วยแอคติ้งเป็นเลิศที่เห็นแล้วอยากกระโดดถีบสองขามากเลยครับ
“เหรอ!!???” ผมเองครับเสียงผมเอง...........
“ช่ายๆๆๆๆ!!!!!!!”
“พอเหอะสงสารมันดูสิตาโตแล้วนั่น!! ไม่มีอะไรหรอกน้องมันก็นั่งคุยกับเพื่อนตามปกติแหละ” เจี๊ยบเอ่ยขึ้นมันทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายลงบ้าง ฉันรักแกที่สุดเลยเจี๊ยบ
“อ้าวทำไมละเนี่ยอุตส่าห์แกล้งจะให้มันอกแตกตายซะหน่อยดูสิดูทำสิ ฮ่าๆๆ” จริงครับแค่ผมได้ยินว่ามันอยู่กับคนอื่นผมก็รู้สึกตกใจนะ
“อะไรล่ะเนี่ยอยากรู้อะไรก็เล่าให้ฟังหมดแล้วยังจะมาแกล้งกันอีกนะ”
“ก็แกเล่ามาไม่หมด???” ไอ้ต้อเอาอีกแล้ววว!!!!!!!!
“ไม่หมดตรงไหนอีกล่ะบอกมาสิ??”
“งั้นเดี๋ยวไปถามตอนซ้อมบาสก็ได้ว่ะ อาจจะมีเรื่องที่น่าฟังกว่านี้เยอะแน่!!”
“ไอ้ต้อ!!!!ฉันจะเคืองแกจนลูกบวชเลยคอยดู”
“อ้าวไหนบอกไม่มีอะไรไงทำไมต้องเคืองด้วยล่ะ??????”
“ช่ายๆ หน้าแดงด้วย โหย!! อย่าบอกนะว่าแอบไปแซ่บกันมาเรียบร้อยแล้ว” ทำตาวาวเลยปุ๋ยสงสัยวิญญาณสาววายจะซึมเข้าร่างไปแล้ว
“ฉันว่าชัวร์!!!!!!!!” เห้ย...เจี๊ยบเมื่อกี้แกยังอยู่ข้างฉันอยู่เลยนะเนี่ย?
“โป้งว่ะ!!!!!!ฉันไม่คุยกับพวกแกแล้ว” ลุกขึ้นทำท่าชู้นิ้วโป้งใส่พวกมันด้วยพร้อมหน้าบูดๆ อ้าวแล้วทำไมพวกมันไม่ยักจะกลัวผมกันนะ ยังจะพากันหัวเราะรวนอีก เห้อเพลียกับพวกมันจริงๆ แล้วผมคบกับพวกมันมาได้ยังไงเนี่ย????สุดท้ายก็ต้องเพลียกับตัวเองอีกรอบ...........
วันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยครับเอาแต่นั่งเหม่อตลอด จนเจี๊ยบต้องสะกิดหลายรอบ นั่นสิทำไมผมถึงได้แต่นั่งเหม่อลอยคิดถึงเรื่องเมื่อวานอยู่แบบนี้นะครับ
ผมพูดไปอย่างนั้นแล้ว แสดงออกไปขนาดนั้นแล้วมันจะดีไหม?
ผมไม่ได้คิดผิดและตัดสินใจผิดไปใช่ไหม?
ผมไม่ผิดใช่ไหมที่เลือกแบบนั้น?
ก็ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ นะครับ ผมไม่รู้ว่าคนที่เขาได้ยินและได้เห็นอาการของผมเขาจะรู้สึกอย่างไรบ้าง?
จะดีใจไหมหรือแค่เฉยๆ?
กับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ผมอยากให้เขารู้ว่าผมได้เลือกแล้วเลือกแล้วจริงๆ เลือกเขาแล้ว ผมรู้สึกแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?
ผมยอมให้เขาเข้ามาอยู่ในใจผมได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
แล้วเขาจะจริงใจกับผมสักแค่ไหน?
หากผมรับรักเขาไปแล้วเขาจะทำให้ผมเสียใจอีกไหม?
เสียใจกับความรักครั้งใหม่ในครั้งนี้?
ผมได้แต่คาดหวังเท่านั้น เพราะผมเองก็ยังรู้สึกไม่แน่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่าไหร่?..........
..........ขอให้อยู่กับผมนานๆ หน่อยนะครับกับความรักในครั้งนี้ ความรักที่ผมจะก่อตัวขึ้นใหม่อีกครั้ง ผมจะรดน้ำดูแลเอาใจใส่มันเป็นอย่างดี...................อย่าเพิ่งด่วนจากไปนะครับ ขอร้อง
*****************************************************************
สั้นๆ ไม่มีอะไรมากมายนะครับ........................ที่บอกว่าอีก 2 ตอนน่าจะผิดครับ อิอิ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ประโยคสุดท้ายนี่แสดงออกมาว่าบัสนี่คิดมากอย่างแรงอ่ะ :z3:
แล้วตอนโป้งเพื่อนๆนี่ แหม่ะ ได้ข่าวว่าเรียนมหาลัยแล้วนะน้องบัส แบ๊วดีอ่า :o8:
บอกๆไปเหอะ ตั้งโต๊ะแถลงเลยก็ได้ว่า "แซ่บ" กันไปแล้ว หลายยกแล้วด้วย :laugh:
ออฟครับ ไม่ต้องรีบจบก็ได้ ช่องหลายสีเค้ายังยืดแล้วยืดอีกเลย
คนอ่านไม่รีบครับ :กอด1:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
อย่ามีมาม่า ไม่เอาร้องไห้ตอนจบนะ :3123:
:กอด1: คนแต่งหลายๆ ที ถ้าจะจบ ขอยิ้มๆ หน่อยเหอะ :L2: :L1:
-
บัสใจ ๆ ไปเลย
เฟิร์สอุตสาห์รักแบบเต็ม ๆ แล้ว
ยังจะกลัวอะไรอีก...น้อ
-
คำก็ที่รัก สองคำก็สุดที่รัก
คนสวยมั้ง คนน่ารักของผมมั้ง
ฉันเริ่มหมั่นไส้แกมาหน่อยๆหละ 555
(ก็คนมันน่าหลงอะเนอะ อ้อนดีจังตอนนี้ :-[)
-
บัสนี่คิดมากเวอร์
-
คนเขียนจะตายเเล้วตอนนี้..........................แต่ก็ขอแวะมาดูนิยายหน่อยแล้วกันนะครับ
(แบบว่าเปลี่ยนครีมอาบน้ำใหม่คันคะเยอสิครับ ได้ยาไปสองเข็ม ง่วงๆๆ คันไปปนกันมันส์ดีไปอีกแบบนะครับ :z2: :z2: :z2:)
รักทุกคนนะครับ
แวะมาบอกว่า
เหลือตอนที่ 17 กับ 18 อีกสองตอนแน่นอนครับก็จะจบแล้ว
ตอนนี้นั่งเขียนตอนพิเศษ เขียนไปเขินไปว่ามันหวานจัง อิอิ.........(มาก่อนตอนจบอีก แบบว่าอินจัดเกินเลยมาก่อนตอนจบ อิอิ)
มีตอนพิเศษเพิ่มมาอีกน่าจะ 3 ตอนนะครับ
ยังไงก็ฝากไว้ด้วยนะครับ..................แต่ตอนนี้ออฟขอไปนอนก่อนนะครับ
เห้ย!!!!!!!!!!!ต้องอาบน้ำก่อนอีกด้วยจะรอดไหมหนอ???????ง่วงเกินไปแ้ล้ววววววววววววว :o12: :o12: :o12:
ฝันดีนะครับคนอ่านที่รักทุกคนครับ
-
^
^
^
จิ้มๆทำไมรีบนอนจังเลยละยังหัววันอยู่เลยนะเนี้ยอิอิ
รักเหมือนกันจร้า :กอด1: :L2:
-
บัสออกแนวคิดมากอย่างแรง
คิดมากเกินไปแล้ว
ไอ้น้องถึงมันไม่ทิ้งบัสหรอก o18 o18 o18
-
รักกันนานๆ นะครับ
-
จุ๊บคนแต่งน่ารักที่สุดดดดด
มีตอนพิเศษด้วยยยย :z1:
:call:
-
แอบดีใจกับคู่นี้อีกแรง
คุณออฟคันตรงไหนครับ...เดี้ยวผมช่วยเกา ฮ่าๆๆๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับผม
ปล.รูปดิสคุณออฟแต่ละภาพไม่เคยมีคำว่าธรรมดา (แอ๊บแบ๊วตลอดๆฮ่าๆๆๆ)
-
พี่บัสฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว จะคิดไปทำไมล่วงหน้าให้เครียดเปล่าๆ
-
เฟิร์สน่ารักจังเลยอ่ะ ชอบๆๆๆ
-
NewYearzz
ประโยคสุดท้ายนี่แสดงออกมาว่าบัสนี่คิดมากอย่างแรงอ่ะ
แล้วตอนโป้งเพื่อนๆนี่ แหม่ะ ได้ข่าวว่าเรียนมหาลัยแล้วนะน้องบัส แบ๊วดีอ่า
บอกๆไปเหอะ ตั้งโต๊ะแถลงเลยก็ได้ว่า "แซ่บ" กันไปแล้ว หลายยกแล้วด้วย
ออฟครับ ไม่ต้องรีบจบก็ได้ ช่องหลายสีเค้ายังยืดแล้วยืดอีกเลย
คนอ่านไม่รีบครับ
รอตอนต่อไปครับ
ออฟก็อยากต่อนะครับ แต่พอดี มันลงจบไปลแ้วเเละอีกอย่างหากต่อเรื่องมันอาจจะเลอะเทอะ และกลายเป็นว่าทุกคนจะเบื่อนะครับ
route rover อย่ามีมาม่า ไม่เอาร้องไห้ตอนจบนะ
คนแต่งหลายๆ ที ถ้าจะจบ ขอยิ้มๆ หน่อยเหอะ
ไม่มีคราฟ สัญญาจากใจจริงครับ ต่อไปคงได้ซดน้ำหวานแทนครับ
Onlymin บัสใจ ๆ ไปเลย
เฟิร์สอุตสาห์รักแบบเต็ม ๆ แล้ว
ยังจะกลัวอะไรอีก...น้อ
ก็ทำให้กลัวบ้างเเล้วกันเดี๋ยวจะหาว่ารักัะนง่ายไปเนอะครับ
kisskiss คำก็ที่รัก สองคำก็สุดที่รัก
คนสวยมั้ง คนน่ารักของผมมั้ง
ฉันเริ่มหมั่นไส้แกมาหน่อยๆหละ 555
(ก็คนมันน่าหลงอะเนอะ อ้อนดีจังตอนนี้ )
5555+++++++ไม่กล้าตอบเลยครับเม้นนี้
gupalz บัสนี่คิดมากเวอร์
คิดมากเหมือนคนเขียนครับ เวอร์มากจริงๆๆๆ
S_za ^
^
^
จิ้มๆทำไมรีบนอนจังเลยละยังหัววันอยู่เลยนะเนี้ยอิอิ
รักเหมือนกันจร้า
ง่า................จา 3 ทุ่มเเล้วนะครับ.............ง่วงจะแย่แถมโดนฉีดยามาอีก มึนเลยครับ
me_toey บัสออกแนวคิดมากอย่างแรง
คิดมากเกินไปแล้ว
ไอ้น้องถึงมันไม่ทิ้งบัสหรอก
เนอะรักจนหลงหัวปักหัวปำ เหมือน ค ว า ย ติดปลักซะขนาดนี้ :laugh: :laugh:
seaz รักกันนานๆ นะครับ
นานแน่นอนครับ นอตามตอนพิเศษนะครับว่าจะนานและหวานขนาดไหน(จะหวานรึเปล่าเหอะ)
tawan จุ๊บคนแต่งน่ารักที่สุดดดดด
มีตอนพิเศษด้วยยยย
555+++มาสิคราฟฟฟฟฟ เอาที่ไหนดีแก้มซ้ายเเละแก้มขวาของออฟยังว่างน้า...(หัวใจก็ว่างด้วยคราฟ)
Monkey D แอบดีใจกับคู่นี้อีกแรง
คุณออฟคันตรงไหนครับ...เดี้ยวผมช่วยเกา ฮ่าๆๆๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับผม
ปล.รูปดิสคุณออฟแต่ละภาพไม่เคยมีคำว่าธรรมดา (แอ๊บแบ๊วตลอดๆฮ่าๆๆๆ)
ขอบคุณนะครับที่เป็นกำลังใจให้ ว่าแต่ถ้าบอกจะมาช่วยเกาเหรอครับกลัวจะโดนใครบางคนแถวนั้น..?....ไว้ซะมากกว่า
ปล.ไม่ได้แอ๊บน้า เค้าเป็นแบบนี้จริงๆ ครับ หุหุหุ(เมื่อไหร่จะมาต่อ "ผมไม่ใช่นางฟ้า" ซะทีแอบนอกเรื่องทวงกันซึ่งหน้า)
yeyong พี่บัสฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว จะคิดไปทำไมล่วงหน้าให้เครียดเปล่าๆ
สงสัยออฟต้องพาพี่บัสไปวัดทำสมาธิเเล้วล่ะครับ เอ๊ะ!!!!!หรือเป็นคนเขียนเองที่ต้องไปกันแน่ :really2: :really2: :really2:
TeuyHom เฟิร์สน่ารักจังเลยอ่ะ ชอบๆๆๆ
ผู้ชายในอุดมคติด้วยรึเปล่าครับ
Zitraphat “อืม...นานไม่ได้นะแฟนบัสหวง!”
V
V
ทั้งหวงทั้งห่วงเลยครับ
หมายถึงเฟิร์สหวงและห่วงบัสใช่ไหมป๋า
....................อาจจะตอบได้ไม่ครบทุกเม้นนะครับแต่ก็ขอบอกว่าทุกเม้นทุกกำลังใจมีค่านะครับ....................
รักทุกคนนะครับ จุ๊บๆๆๆ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
สนุกดีแหะ
จะรออ่านต่อน๊า!!!
-
บัสเอ๊ยขนาดนี้แล้ว
ยังคิดอะไรอีก :L2:
-
รอจ้า
-
ในที่สุดพี่บัสก็เลือกเฟิร์ส
-
ขอให้มีแต่สิ่งๆดีๆนา o13
-
มีตอนพิเศษด้วยอ่ะ
จะรออ่านน้า อยากรู้ว่าจะหวานกันขนาดไหน มดจะลงคอมพ์หรือเปล่า 555+
บัส อ่ะ รีบบอกรัก เฟิร์ส ได้แล้วน้า... เฟิร์ส จะได้ชื่นใจในคำรักของ บัส อ่ะ
อยากเห็น เฟิร์ส ตัวลอยอ่ะ 555+
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:really2:
ไม่ได้เข้ามาสามสี่วัน เนื้อเรื่องไปไกลมาก ตามแทบไม่ทันเลย
แต่เรื่องราวก็สนุกมาก ดีนะที่พี่บัสกล้าพูดตรงๆกับวิช
แล้วยังเลือกเฟิร์สต่อหน้าวิชด้วยน่ารักที่สุด บัสน่าจะบอกรักเฟิร์สได้แล้วนะ
นานแล้ว อีกสองตอนก็จบแล้วเฟิร์สจะได้ยินคำว่ารักจากบัสไหมเนี่ย
:z2:
-
แซ่บเวอร์ !!! ตอนไหนจะมีฉาก เฟิร์สฟิทเจอริ่งกับบัสอีก อยากเห็นแล้ว ไม่ได้เห็นนานแล้วนะคับบบ :z2: :z2:
-
ตามอ่านทันซะที นึกว่าจะติดเรื่องนี้
จนไม่ได้ไปอ่านหนังสือสอบกลางภาคแล้ว
ดีใจที่อ่านทันก่อน 5555
ชอบมากครับ เฟิร์ส-บัส น่ารัก ><
ไม่อยากให้เป็นเรื่องสั้นเลยครับ 55555
-
ได้เป็นแฟนกันจริงๆ ซักที ลุ้นมานาน :กอด1:
-
+คุณเป็ดให้กับตอนนี้
น่ารักมากคะ เอร๊ยยยยยย :-[ :-[
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
ว๊าาาา อีก 2 ตอน จบเรื่อง แล้วสินะ ...
คิดถึง เจ้าเฟิร์ส แย่เลยเรา ^_^
-
-v-
ขออภัยทุกท่า่นนะครับตอนนี้ออฟแอบมาเป็นสปาย
แอบอ่าน แอบตั้งกระทู้ไปเรื่อยๆ ยังไม่มีเวลาเลยครับงานเข้าๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
แต่ก็แอบเข้ามาส่องๆ อยู่นะครับ อิอิ............ขอมาเเจ้งด้วยว่า
อาจจะหายไป 2 วันนะครับ เสาร์กะอาทิตย์ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
แต่วันนี้ก็แว๊บๆ เข้ามาอยู่้น้า ฮ่าๆๆๆๆๆ :z2: :z2: :z2:
-
สนุกมากกก ก o13
+เป็ดให้แล้วนะค้าบบ บ .
-
คุณออฟก็เล่นทวงกันซึ่งหน้า....กะจะนียนไปนานๆสักหน่อย ฮ่าๆๆๆ
ในหัวมีพivตเรื่องจนจบแล้วล่ะครับ แต่...เขียนไปแล้วรู้สึกมันยังไม่ใช่ แก้ไปหลายรอบ
ผมไม่ถนัดเขียนดราม่าเลยจริงๆ- -
รีบมาต่อนะครับผม อยากอ่านบัสโซโล่ อิอิ
-
มารอตอนต่อจ้า
-
รอยู่นะจ๊ะ :)
-
เข้ามารอ ๆ
-
นานแล้วน้า เค้ารออยู่~ :m15:
-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiรออีกนิดน่าจะไม่เกิน 10 โมง เดี๋ยวลงให้น้าครับiiiiiiiiiiiiiiiiii
ว่าเเล้วก็ลงเลยยยยยยยยยยย :z10: :z10: :z10: :z10:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” :oo1: :oo1: :oo1:ตอนที่ 17 (23/07/55) P.23
Part 1
ผมเริ่มเรียนและเริ่มเช้าวันใหม่ที่สดใสด้วยความร่าเริง สดชื่น ยิ้มแย้มแจ่มใส ผมยิ้มไม่หุบเลยนะครับ คนมีความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เอง เห้อ!!แต่เย็นนี้ผมติดซ้อมบาสซะงั้น อดเห็นหน้าที่รักเลย แต่ก็เอาเถอะแอบๆ ไปก็ได้มั้ง? เดี๋ยวค่อยโทรหาอีกทีแล้วกัน
วันนี้เป็นวันที่ผมตั้งใจเรียนที่สุดตั้งแต่เปิดเทอมมา จะให้ผมบอกยังไงดีล่ะครับผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมมีความรู้สึกว่าผมมีความสุขมาก มากกว่าใครหลายๆ คนเลย เหมือนตัวมันลอยๆ เนอะ อิอิ คิดแล้วก็ยิ้มหวานๆ ให้กับตัวเอง......อ่าส์!!!!!!!!!
เมื่อคืนทั้งที่พี่เขามีเรื่องให้วุ่นวายใจแต่ก็ยังแอบหวานใส่ผม นี่พี่เขาเลือกผมแล้วจริงๆ ใช่ไหมครับ? แถมเรียกผมแบบนั้นอีก อ้า!! สุขสุดๆ พี่เขาบอกผมแล้วใช่ไหม? พี่เขายอมรับผมแล้วใช่ไหม? แต่ก็ช่างเถอะในเมื่อผมรักไปแล้วและตัดสินใจที่จะดูแลคนๆ นี้แล้วยังไงผมก็จะรอครับ รอฟังคำนั้นจากปากสวยๆ นั่น รอจนวันสุดท้ายของชีวิตเลยครับ...พูดจริงนะเนี่ย?!!จะมาหาว่าผมเชื่อถือไม่ได้นะ เอาไว้คอยดูกันต่อไปแล้วกันนะครับ ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน รักพี่บัสทั้งคนเดี๋ยวเฟิร์สจะพิสูจน์ให้เห็นเอง อารมณ์ผมตอนนี้คงประมาณว่าฉุดไม่อยู่แล้วล่ะครับเตรียมพุ่งโลดแล่นโจนทะยานได้เต็มที่ พลางให้นึกถึงบทละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธา ที่มีความตอนหนึ่งว่า
“ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินแลไม่ยล อุปะสัคคะใดๆ
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป บ่ ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถ้าหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่ หวลคิดถึงเจ็บกายฯ...”
อ้างอิง : หนังสือเรื่อง มัทนะพาธา ตำนานดอกกุหลาบ
พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
เป็นไงล่ะครับ ผมว่ามันเข้ากับอารมณ์ของผมตอนนี้มากยิ่งเมื่อคืนได้รับเชื้อไฟรักเข้าไปจากพี่เขายิ่งทำให้จิตใจผมแล่นโลดกันไปใหญ่เลย
ต่อจากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมก็จะทำตามหัวใจผมเรียกร้อง ผมจะรักและดูแลผู้ชายคนนี้ด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ประดุจจันทร์เพ็ญที่ผ่องใส ผมไม่สนใจอะไรแล้วเพียงแค่ได้รักได้ดูแลคนคนนี้ตลอดไปผมก็พอใจแล้ว ในใจผมตอนนี้มันรุ่มเร้าอยากไปพบไปเจอ หากเพียงแค่ผมได้รักได้ดูแลคนคนนี้จนสิ้นชีวีผมก็จะไม่เสียดายเลย นี่แหละหนาความรัก...ทำให้ปักใจมิเสื่อมคลายจริงๆ มันทำให้ผมได้นึกถึงกลอนอีกบทหนึ่งขึ้นมาทันทีที่เปรียบเปรยได้น่าฟังยิ่งนัก
“อ้าอรวรนุชเนื้อ นฤมล
เรียมใฝ่มาฝากชนม์ ชีพด้วย
ตราบสิ้นสุธาดล อากาศ ก็ดี
สูญสมุทรสุเมรุม้วย ไป่ม้วยเสน่ห์นาง…”
อ้างอิง : ลิลิตพระศรีวิชัยชาดก
เจ้าพระยาพระคลัง (หน)
ทุกคนคิดไหมครับอารมณ์ผมทำไมศิลปินเหลือเกิน หรือว่าผมจะเป็นลูกเป็นหลานท่านสุนทรโวหาร(สุนทรภู่)กันนะ แต่ก็นั้นแหละครับดั่งที่ท่านสุนทรภู่เคยแต่งไว้ว่า
“ไม่เมาเหล้าแต่แล้วเรายังเมารัก สุดจะหักห้าจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี่ประจำทุกคำคืน…”
อ้างอิง : นิราศภูเขา
พระสุนทรโวหาร (สุนทรภู่)
เมามากครับตอนนี้ผม “เมารัก” พี่เขาเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถอะถึงจะยังไงเสียตอนนี้ผมก็มีความสุขเหลือเกิน ผมจะรักคนคนนี้อย่างมิเสื่อมคลายแม้ฟ้าจะสิ้นแผ่นทลาย ผมก็จะรักเขาเพียงคนเดียวครับ...............อ้า!!!!!มีความสุขจริงๆ สงสัยผมจะเมารักพี่เขาจริงๆ ซะแล้วครับดูสิเดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวเหม่อ อาการเบลอๆ เหมือนคนเมากัญชาเลยครับ ฮ่าๆๆ...
ผมไม่รู้ว่าจะมีใครเป็นเหมือนกับผมบ้างนะครับ โรคความรักลิสซึ่มซึมซาบเข้าทรวงซะแล้วครับตอนนี้ คิดถึงดวงหน้าหวานๆ นี้ทีไรก็เป็นยิ้มได้ทุกทีแหละน่า “ผมรักพี่จังเลยครับ” ผมอยากตะโกนคำนี้ออกมาดังๆ ให้เขาได้ยินมันจังครับ “รักมาก”
“หวัดดีครับที่รัก”
“ที่รงที่รักอะไรไอ้บ้า!!”
“งั้นเมียจ๋าก็ได้!”
“ไอ้บ้า!!!!!!!” เต็มหูเลยคราวนี้
“ไม่มีอะไรจะวางสายแล้วนะ!”
“ครับผมจะบอกว่าเย็นนี้ติดซ้อมบาสนะครับ”
“อ้อ ต้อบอกพี่แล้วล่ะ” ไม่ต้องทำเสียงหวานใส่ผมก็ได้นะครับ แค่นี้ผมก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้วครับ
“งั้นเดี๋ยวผมแว๊บไปส่งพี่ที่ห้องก่อนก็ได้นะครับ ช้าหน่อยพี่ต้อคงไม่ว่าหรอกครับ”
“ไม่ได้!” โหยทำไมต้องดุด้วยนิ
“ว้า ทำไมต้องดุผมด้วยง่าครับก็ผมอยากเจอหน้าพี่นิครับ อยากเจอ อยากกอด อยากหอม อยากรักพี่ด้วย”
“อย่ามาทะลึ่ง!!” ดูเสียงสิครับอ่อยเลย อิอิ ให้ผมทายนะว่าต้องนั่งหน้าแดงอยู่แน่ๆ อ้า!!!!คิดแล้วมอม้าคึกคัก ยอยักษ์อยากจับกดเสียจริง
“ง่าก็ผมเป็นห่วงพี่นี่ครับ?”
“ไม่เป็นไรพี่กลับเองได้”
“ไม่เอาหรอกใครจะยอมให้แฟนตัวเองเดินกลับคนเดียวไม่เอาหรอก!”
“เมื่อก่อนพี่ก็กลับเองออกบ่อยไม่เห็นเป็นไรเลยนิ?”
“นั่นมันเมื่อก่อนครับ ตอนนี้พี่มีผมแล้วจะให้ผมละเลยหน้าที่ตัวเองได้ไงครับ!” ผมเถียงด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“หน้าทงหน้าที่อะไร?ไม่จำเป็นเลย”
“จำเป็นสิครับ! ไม่รู้ล่ะยังไงผมก็จะไปส่งครับ”
“ไม่!!!!!!!!ถ้ามาพี่จะโกรธเราจริงๆ ด้วย ไม่คุยด้วย ไม่ให้เข้าห้อง และไม่ให้กอดด้วยนะ” กลัวตายละครับกับน้ำเสียงนี้ เจื้อยแจ้วดีเหลือเกิน ที่ว่ามาน่ะไม่ได้ขู่ให้ผมกลัวเลยนะนอกจากจะยั่วให้ผมอยากไปเจอและฟัดเจ้าของเสียงมันซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
“คราฟๆ ไม่ไปก็ไม่ไปครับ งั้นพี่กลับห้องดีๆ นะครับอย่าแอบไปโปรยเสน่ห์ที่ไหนนะครับผมหวง ถึงห้องแล้วโทรหาผมด้วยนะครับ”
“ครับผม!!” ดูสิรับคำผมซะน่ารักเชียว
“คิดถึงจังเลย อยากกอดจัง อยากหอมด้วย.....ไหนจุ๊บก่อนสิ!” ผมจะอ้อนแบบนี้ทุกครั้งถึงรู้ว่าพี่เขาไม่ยอมทำหรอก(ต่อที่สาธารณะนะ อิอิ แต่สองต่อสอง ทำครับ 5555+) แต่ผมก็อ้อนเอาครับ มีความสุขดีออก
“บ้า!!ไปได้แล้ว”
“ฮ่าๆ ดุจังกลัวแล้วครับ บายนะครับ”
“คิดถึงเหมือนกันครับ จุ๊บๆ....” ตุ๊ดๆๆๆๆ!!!!!เห้ยอย่าเพิ่งวางดิครับใครได้ยินเหมือนผมบ้าง? ขอชัดๆ อีกรอบสิครับ กลับมาคุยกันก่อน อย่าเพิ่งวางสายสิครับ...........แอบหวานเหมือนกันนะเนี่ยแฟนผม
ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ครับตั้งแต่เช้ามาผมก็นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว เหม่อๆ แล้วยิ้มไปมา ในห้วงความคิดก็สุนทรีมีแต่บทกลอนแห่งห้วงโสมนัสแห่งรักไปแล้ว จนเพื่อนมันหาว่าผมบ้าไปแล้ว เออแน่นอนครับผมต้องบ้าไปแล้ว ช่วยพาผมส่งศรีธัญญาหรือสวนปรุงทีครับ.....แล้วจะยังมาเจออาการแบบเมื่อกี้อีก อ๊าก!!!!!!...ผมจะกระอักความรักทะลักความสุขตายแล้วช่วยด้วย!!!!!!
มาถึงสนามก่อนซ้อมผมก็โทรหาสุดที่รักของผมอีกรอบ เพราะคนยังมาไม่ครบโดยเฉพาะหัวหน้าทีมก็ยังไม่มา ที่รักผมก็นะเสียงเจื้อยแจ้ว ฟังกี่ทีๆ ก็ไม่รู้จักเบื่อ ผมยังย้ำเรื่องเดิมๆ ให้กลับห้องดีๆ ถึงห้องแล้วให้โทรหาผมด้วย ถ้าโทรมาแล้วไม่รับสายแสดงว่าผมกำลังซ้อมอยู่ แต่ยังไงก็ต้องโทรมาให้ได้ ผมย้ำอยู่นานตอนแรกพี่เขาก็เถียงว่าทำไมต้องโทรด้วย ไร้สาระ หาเหตุผลมาสารพัดแต่ผมไม่ยอมหรอก ยังไงต้องแจ้งผมทุกความเคลื่อนไหวหากมีใครมาฉุดแฟนผมไปอีกจะทำไง ผมยังไม่วางใจเรื่องของไอ้พี่วิชนั่นหรอกนะ จริงไหมล่ะครับทุกคน ก็ตัวเองเล่นน่ารักซะขนาดนี้หากผมสามารถพับเก็บในกระเป๋าได้นะผมจะรูดซิปลงรหัสลับกักเก็บไว้เลย เถียงกันอยู่นานครับจนที่รักผมต้องยอมแพ้แถมหัวเราะออกมาเบาๆ บอกว่าถึงห้องแล้วเดี๋ยวจะรีบโทรหา แต่กลับเป็นตัวเองซะอีกที่ใส่ผมเป็นชุดบอกว่า ห้ามมองใคร ห้ามเหล่ใคร ห้ามยิ้มให้ใคร ห้ามๆๆๆๆ ทุกอย่าง ซ้อมเสร็จแล้วห้ามไปต่อที่ไหนถึงพี่ต้อชวนก็ห้ามไปให้รีบกลับ บอกว่าอยู่ห้องคนเดียวมันเหงา แถมทำเสียงอ้อนๆ ด้วย วู้ๆๆ!!!! ไม่ไปไหนหรอกครับกลับห้องอย่างเดียวชัวร์.......เดี๋ยวนี้พี่เขาน่ารักขึ้นนะครับ ขี้อ้อน ถึงเราจะไม่ได้ตกลงกันเป็นเรื่องเป็นราวในการที่จะคบกัน แต่ผมก็รู้แล้วว่าตอนนี้ “เรา” อยู่ในฐานะอะไรของกันและกัน
สมาชิกในทีมเริ่มมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ วันนี้คณะเราซ้อมกันเองครับ เอาทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องมารวมกัน เยอะเหมือนกันนะไม่คิดว่าตัวนักกีฬาบาสของคณะผมจะเยอะขนาดนี้ แต่ละคนก็สูงๆ หุ่นดีกันทั้งนั้นรวมทั้งหน้าตาก็ใช้ได้นะผมว่า แต่ผมคิดว่าคงไม่ได้มีแค่ตัวนักกีฬาเท่านั้นที่มาในวันนี้เพราะทุกคนคงแอบแนบอิงเอาเพื่อนบ้างหวานใจมาบ้างเพื่อมาเป็นกำลังใจในการซ้อม
ผมยังแอบหวังไว้นะครับว่าสักวันพี่เขาจะมานั่งมองผมซ้อมหรือเชียร์ผมแข่งอยู่ข้างๆ สนามบ้าง แต่ก็ช่างเถอะครับยังไงเสียเราก็ใกล้กันชิดกันทุกวันอยู่แล้ว ความรักมันไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ใครรู้ แค่เพียงสองคนเรารับรู้ซึ่งกันและกันก็พอแล้ว เพราะความรักเป็นเรื่องของคนสองคนไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรับรู้ก็ได้ และที่สำคัญที่ลืมไม่ได้เลยว่าอะไรที่ทำให้ผมรักผู้ชายคนมากขึ้นทุกๆ ก็เพราะเราได้เป็นคนคนเดียวกันแล้วครับ พี่เขาอาจจะไม่แน่ใจในตัวผมก็เป็นได้นะครับ เพราะผมเองที่เริ่มต้นความรักด้วยการกระทำที่ดูแล้วไม่น่าจะคงทน มั่นคงถาวรเลย แต่ผมอยากบอกผู้ชายคนนี้ว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอเขาและครั้งแรกที่เรามีอะไรกันผมทำทุกอย่างไปด้วยความรักทั้งหมดทุกการกระทำไม่มีสิ่งใดเจือปนเลยสักนิดมันจะมีก็แต่เพียง “ความรัก” ที่ผมพร้อมจะมอบให้เขาได้แม้กระทั่งลมหายของผม
จริงอยู่ครับที่ว่าความรักของผมมันเริ่มจากร้อย แต่ไม่มีวันที่มันลดน้อยถอยลง มันจะมีแต่เพิ่ม กับเพิ่ม ความรักของผมจะเพิ่มจากร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน......และกลายเป็นนิรันดร์ “จากนี้ไปจนนิรันดร์ผมจะรักผู้ชายคนนี้เพียงคนเดียว”
ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเป็นชุดที่พร้อมจะลงสนามแล้วครับ คาดว่าสมาชิกน่าจะครบแล้วก็จะขาดเพียงแค่หัวทีมนี่สิครับยังไม่มาเลย ผมเลยมานั่งรอบนอัฒจรรย์พลางๆ ไปก่อนปล่อยให้คนอื่นวอร์มร่างกายไปก่อนแล้วกัน
“หวัดดีเฟิร์ส!” อ้าวเสียงใครทักมานะ ผมกำลังจะใส่หูฟังพอดีเลยชะงัก
“อ้าวหวัดดีมิกซ์!” เหอๆ มิกซ์นั่นเองครับ
“มาซ้อมเหรอวันนี้?”
“อืม มิกซ์ล่ะมาทำอะไร?”
“อ้าวทำไมถามแบบนั้นล่ะ ทั้งคณะมิกซ์ก็รู้จักแต่เฟิร์สนิ?”
“อืม.....ครับ”
“ทำไมเหรอมาหาไม่ได้เหรอ?”
“ทำไมล่ะ?”
“คิดถึง อยากเจอเลยแวะมาหา”
*************************************** :กอด1: :กอด1:************************************
กราบขออภัยและโค้งงามๆ ให้กับความผิดที่ก่อไว้นะครับ
หายไปหลายวันเลย อิอิ
พอดีติดงานบวชนะครับทั้งเสาร์กะอาทิตย์เลย....นี่ก็มานั่งง่วงๆ หาวๆ ในออฟฟิศอยู่ครับ
ต่อตอนที่ 17 Part1 ให้แล้วนะครับ ก็เหลือน้อยลงไปอีก เหลือตอนที่ 17 Part 2 แล้วก็ตอนที่ 18 เองเท่านั้น
เรื่องราวความรักแบบงงๆ ก็จะจบแล้วนะครับ..........ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้าครับ
ขอบคุณทุกเม้น ทุกกำลังใจที่มอบให้กับออฟเสมอมานะครับ แม้จะเพิ่งเอาลงเรื่องแรกก็มีกำลังใจดีล้นหลามต้องขอบคุณจริงๆ ครับ :pig4: :pig4: :pig4:
รักคนอ่านทุกคน รักทุกๆ คอมเม้นนะครับ...........หวังว่าจบเรื่องนี้เเล้วออฟจะมีพลังปั่นเรื่องใหม่มาให้อ่านกันนะครับ :call: :call:
บายๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ...............แอบทิ้งท้าย ขอให้ทุกคนค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2: :serius2: :serius2:
-
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
เรื่องเก่าพึ่งจบ เรื่องใหม่มาอีก
-
ใครเนี่ย โผล่มาทำไมกันครับ
-
มิกซ์ ??
-
มิกซ์มาจากไหนเนี่ย :really2:
-
โอ๊ะโอ...มิกซ์ คือใครกันละเนี่ย
มิกซ์ เค้าเป็นใครน้า แล้วเค้ามาจากไหนอ่ะ :confuse: :confuse: :confuse:
อยากรู้จังเลย
มาอัพต่อไวๆ น้า รออยู่จ้า ^^
-
มารความรักอีกละ :z3:
-
มาเป็นกำลังจายให้จ้า เดี๋ยวเย็นๆมืดๆ จะมาอ่านเดอะพี่
-
เฟิร์ส หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
ว่าเเต่ มิกซ์ นี่ใครอ่าาาาาาาาาา :z6: :beat:
อย่าเข้ามายุ่งกะเฟิร์สนะ เด๋วมีปัญหากะพี่บัส :m31:
:pig4:
-
ใครโผล่มา หวังว่าจะไม่ใช่มารความรักนะ
เป๋นกำลังใจให้นะจ๊าาาา
ปล.เฟริสเพ้อเป็นกลอนขนาดนี้เลยเรอะ :m20:
-
ไผคือมิกกกก -.,-
-
อ่าว ๆ น้องมิกซ์นี่จะมาสร้างงานให้น้องเฟิร์สฉันรึเปล่าเนี่ย ???!!!
-
อยาก จะไปฉุดกระชาก ลากถูคน แต่งมาลงต่อ มาก.
ค้างงงงงง. มากกก. มาเด๋ว นี้ เลยนะ.
รอตั้งนาน ใจ ร้าย อ่ะ
-
อยาก จะไปฉุดกระชาก ลากถูคน แต่งมาลงต่อ มาก.
ค้างงงงงง. มากกก. มาเด๋ว นี้ เลยนะ.
รอตั้งนาน ใจ ร้าย อ่ะ
แวะมาเยี่ยมๆๆ เยียนๆๆ บ่อย ๆ
ก่อนจะเลิกงานกลับบ้าน........
อยากบอกว่าคนเขียนน่าจะถนัดแต่ถูกจับฉุดกระชากลากถูมา "กด" นะครับ อิอิอิ............. :laugh: :laugh: :laugh:
ออฟว่าจะเวิคกว่านะครับ อิอิ.................
ปล.....ถึงคนอ่านที่รักทุกท่านะครับเจอกันคราวหน้านะครับแล้วออฟจะมาตอบเม้นทุกๆ คนด้วยครับ......
...วันนี้จะแวะไปเดินเล่นแถวๆ ปิ่นเกล้าซักกะหน่อย
(ไปเดินเล่นไกลมากอยู่พระรามสองถ่อสังขารไปถึงปิ่นเกล้า ฮิ้วๆๆๆ........รถติดชัวร์) :z3: :z3: :z3:
รักคนอ่านทุกคนนะครับ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
มารมาผจญแล้ว
-
มิกมาจากไหนเนี่ยยยย ไม่เอามาม่าน๊าาา
-
มารความรักอีกละ :z3:
เป็นอย่างที่รีนี้ว่าหรือเปล่านะ?
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
:serius2: :angry2: มิกส์มาทางไหน กลับไปทางนั้นเลยยยย :z3: :z3:
-
มิกซ์ไหนเนี้ยยยยยย
มีตัวละครเพิ่มมาอีกหนึ่ง ดีครับๆจะได้ต่ออีกยาวๆฮ่าๆๆ
ทำไมไม่บอกว่าจะมาปิ่นเกล้าอ่ะครับ
ผมจะได้ไปปูเสื้อเป็นทางเดินให้คุณออฟ ฮ่าๆๆๆ
-
เอามิกส์ออกไปปปปปปปปปปปป :beat: :beat: โผล่มาทำมัยเนี๊ย :z6:
-
มิคก์คือใครวะ
แล้วโพล่มาทำไม
-
เขาเป็นใครหนอ ??
เขามาจากไหน??
มิกซ์ นั่นมันเป็นใคร อะไรยังไง และ เมื่อไหร่?
มิกซ์ นั้นต่ำสูง? ผอมหรืออ้วนไหม?
มิกซ์นั้นมันเป็นใครอะไรยังไง มาจากไหน??????????????????????????
...
งานงอก ละ ไอ้เฟิร์ส - -"
-
มิกซ์มันคือใครเนี่ย
-
จะจบแล้วหรอ? o22
-
รอๆๆๆๆจ้า
-
รอจ้ารอ อยากรู้มิกซ์เป็นใคร :serius2:
-
เรื่องเก่าพึ่งจบ เรื่องใหม่มาอีก
ฮ่าๆ....ไม่น่าจะมีปัญหานะครับแค่เอามาเสริมนิดหน่อยเองครับ
ใครเนี่ย โผล่มาทำไมกันครับ
โผล่เพิ่มพลังงานของความรักให้กระฉูดดดดดดดดดดด :o8:
มิกซ์ ??
คือ ซอสปรุงรสครับ ยี่ห้อหนึ่งที่เพิ่มรสชาติได้ดีเยี่ยม :jul3: :jul3:.
มิกซ์มาจากไหนเนี่ย
มาจากดาวอังคารหรือเปล่าน้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ.....ล้อเล่นนะครับ
โอ๊ะโอ...มิกซ์ คือใครกันละเนี่ย
มิกซ์ เค้าเป็นใครน้า แล้วเค้ามาจากไหนอ่ะ
อยากรู้จังเลย
มาอัพต่อไวๆ น้า รออยู่จ้า ^^
อยากรู้ต้องตามต่อนะครับ อิอิ
มารความรักอีกละ
ออฟว่าน่าจะเป็นกามเทพมากกว่านะครับ :กอด1:
มาเป็นกำลังจายให้จ้า เดี๋ยวเย็นๆมืดๆ จะมาอ่านเดอะพี่
แล้วตกลงอ่านไปยังง่า เช้าเเล้วนะเนี่ย????????????
เฟิร์ส หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ว่าเเต่ มิกซ์ นี่ใครอ่าาาาาาาาาา
อย่าเข้ามายุ่งกะเฟิร์สนะ เด๋วมีปัญหากะพี่บัส
ปัญหามีแน่แต่ต้องตามดูนะครับว่าเป็นแบบไหน.........
ใครโผล่มา หวังว่าจะไม่ใช่มารความรักนะ
เป๋นกำลังใจให้นะจ๊าาาา
ปล.เฟริสเพ้อเป็นกลอนขนาดนี้เลยเรอะ
อิอิ ก็ไอ้โคถึกไงครับ มันคึกตลอดเวลา :oo1: :oo1: :oo1:
ไผคือมิกกกก -.,-
อยากรู้เดี๋ยวตามต่อเฉลยยยยยยยยยแน่ๆๆๆๆๆๆ :z2: :z2:
อ่าว ๆ น้องมิกซ์นี่จะมาสร้างงานให้น้องเฟิร์สฉันรึเปล่าเนี่ย ???!!!
มาสร้างงานแน่นอนแต่เป็นงานที่ Positive เด้อคราฟฟฟฟฟฟฟฟ
มาแป๊ปๆ เดี๋ยวก็ไปแล้ว
อยาก จะไปฉุดกระชาก ลากถูคน แต่งมาลงต่อ มาก.
ค้างงงงงง. มากกก. มาเด๋ว นี้ เลยนะ.
รอตั้งนาน ใจ ร้าย อ่ะ
เม้นนี้ออฟตอบไปแล้วนิ อุ๊ย!!!!!!!!!!ลืมตัว :laugh: :laugh: :laugh:
มารมาผจญแล้ว
กามเทพมาแผลงศรรักต่างหากคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
มิกมาจากไหนเนี่ยยยย ไม่เอามาม่าน๊าาา
ออฟว่าจะได้กินหนมหวานมากกว่านะครับ :impress2: :impress2:
เป็นอย่างที่รีนี้ว่าหรือเปล่านะ?
รอตอนต่อไปครับ
ไม่เป็นจ้านิวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[ :-[
มิกส์มาทางไหน กลับไปทางนั้นเลยยยย
เอามิกซ์ไปเก็บนะครับงั้นไปเก็บๆๆๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2:
มิกซ์ไหนเนี้ยยยยยย
มีตัวละครเพิ่มมาอีกหนึ่ง ดีครับๆจะได้ต่ออีกยาวๆฮ่าๆๆ
ทำไมไม่บอกว่าจะมาปิ่นเกล้าอ่ะครับ
ผมจะได้ไปปูเสื้อเป็นทางเดินให้คุณออฟ ฮ่าๆๆๆ
ไม่ต่อน้าครับพล็อตจบได้เเล้วคงไม่ต่อนะครับ
เหอๆๆ งั้นคราวหน้าจะแจ้งล่วงหน้านะครับ แุถวๆ หน้าเซ็นทรัล ปิ่นเงินพล่าซ่า และลุมพินีเพลสจ้าาาาาอย่าลืมมารับรับด้วยนะ :laugh: :laugh: :laugh:
เอามิกส์ออกไปปปปปปปปปปปป โผล่มาทำมัยเนี๊ย
โผล่มา้เพิ่มความอูมามิให้รักเรานี้ แซ่บยิ่งขึ้นนนนนนน :haun4: :haun4:
มิคก์คือใครวะ
แล้วโพล่มาทำไม
มิกซ์คือ กามเทพคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :really2: :really2:
เขาเป็นใครหนอ ??
เขามาจากไหน??
มิกซ์ นั่นมันเป็นใคร อะไรยังไง และ เมื่อไหร่?
มิกซ์ นั้นต่ำสูง? ผอมหรืออ้วนไหม?
มิกซ์นั้นมันเป็นใครอะไรยังไง มาจากไหน??????????????????????????
...
งานงอก ละ ไอ้เฟิร์ส - -"
เป็นใครดีล่ะ???? หุหุหุ
รู้แต่ว่าเป็นกามเทพครับ....ไม่อ้วนไม่ต่ำ สูงๆ ขาวๆ น่ารัก น่าฟัดเหมือนกัน อยากได้ไปเก็บไว้บ้านไหมล่ะครับเอาไหม????? :laugh: :laugh: :laugh:
มิกซ์มันคือใครเนี่ย
มิกซ์นั้นมันคือกิ๊กเก่าของไอ้เจ้าถึกล่ำบึกของพี่บัสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
จะจบแล้วหรอ?
ใกล้เเล้วครับ เหลือแค่ ตอนที่17 Part 2 ตอนที่ 18 ก็จบแล้วครับ
แต่จะมีตอนพิเศษให้อีก 3 ตอนนะครับ
รอติดตามหน่อยเพราะมันอยู่ในหัวหมดแล้วตอนนี้ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รอๆๆๆๆจ้า
รอก่อนน้าอย่างเพิ่งใจร้อนจากออฟไปไหนนะครับ :o8: :o8:
รอจ้ารอ อยากรู้มิกซ์เป็นใคร
มิกซ์เป็นกามเทพมาแผลงศรรักให้มันชัดเจนคราฟฟฟฟฟ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:..................อย่าซีเรียสเรื่องมิกซ์กันนะครับทุกคนเพราะมิกซ์มาไม่นานหรอกแค่มาเพิ่มรสรักให้มันชัดเจนขึ้นเท่านั้นเองครับ ยังไงซะบัสก็ตัวจริง ดีกรีน่ารักน่ากินซะขนาดนี้จะหลุดไปได้ไง
ไม่มีมาม่ามาแจกแต่จะแจกทิชชู่แทนนะครับเพราะหลังจากนี้คงได้เลือดกระฉูดนะครับหลังจากที่ห่างหายจากเลิฟวีนมาหลายตอนแล้วครับ
บัสจะโซโล่ก็นิดหน่อยเองครับไม่เยอะนะครับ...........ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ครับกับการที่จะให้บัสลุยเองน้าครับ
ให้ :z13: :z13: :z13: :z13:คนเขียนได้นะครับ............อยากโดน :z13: :z13: :z13:.....................
ปล.เมื่อวานไปปิ่นเกล้ามาไม่เหมือนที่คาดคิดรถไม่ติดเลยง่าผิดคาดมากกกกก.................กลับมาตั้ง 3 ทุ่มง่วงมากกกกกกกเลยไม่ได้แต่งอะไรยังไงเพิ่มเติมเดี๋ยววันนี้จะรีบปั่นให้นะครับ ถ้าไม่ทันวันนี้ก็คงจะเป็นพรุ่งนี้นะครับ หากเสร็จแล้วจะรีบเอามาส่งนะครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับจุ๊บๆๆๆๆ
อนุญาตให้จิ้ม ให้กด ให้ตบ ให้กระชาก ให้ๆๆๆๆๆ ฯลฯ และอีกมากมายคนเขียนได้ครับขอภัยด้วยครับ........ที่ไม่ได้ปั่นให้น้าครับ
ขอโทษอย่างแรงครับ
รักคนอ่านทุกคนน่าครับ แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านจะรักคนเขียนกันบ้างป่าว :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มิกซ์มากระตุ้นต่อมหึงพี่บัสหน่อยก้ดีนะ
อุอุ(http://upic.me/i/zk/ca05uz8h.gif)(http://upic.me/i/zk/ca05uz8h.gif)
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"...เรื่องสั้น...ตอนที่ 17 Part 2...(24/07/55) P.24 (สปอยล่อ)
“มิกซ์!!!!!!!เฟิร์สว่ามิกซ์กลับไปเถอะนะ เราว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะหรือจะให้ตามแฟนมารับ?” ผมเอ่ยกับคนต้นเหตุของเรื่อง
“ยังไม่ต้องกลับคุยกันให้รู้เรื่อง บอกกี่ครั้งแล้วไม่ชอบนักเลง!!” สั่งมิกซ์คนเดียวไม่พอยังหันมาตาขวางใส่ผมอีก
“โหยย!!!” อะไรว่ะเนี่ยงานเข้าแน่เลย
“เรื่องอะไรพูดมาให้เคลียร์.....” นางฟ้าชาลีหันไปหาคนต้นเรื่องแล้วครับ
“อ่อ......พี่พอจะจำหน้าน้องได้แล้ว!!” อะไรอีกละเนี่ยที่รักผม
“อ้าวรู้จักกันเหรอ?” พี่ต้อเอ่ยขึ้น
“ต้อ!!!”
“ว่าไงเพื่อน?”
“ขอคุยกันแค่สามคนได้ไหม? แค่สามคนเท่านั้น” เอาล่ะสิครับไอ้เฟิร์สน้ำเสียงแบบนี้หนูไม่เคยเจอมาก่อนเลยด้วย งานเข้าล่ะสิ
“ส่วนน้องชายของต้อเดี๋ยวคุยเสร็จจะให้ตามไปซ้อม พาคนอื่นไปซ้อมก่อนเลยเขามองกันใหญ่แล้ว” ผมยืนตัวลีบเลยครับงานนี้
“เออๆ อย่ามีเรื่องกันล่ะ?”
“นี่แกเห็นเพื่อนแกเป็นนักเลงหัวไม้เหรอ?” ขนาดพี่ต้อยังโดนแล้วผมจะเหลืออะไรละเนี่ยใครก็ได้ช่วยผมที ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะครับ พี่ต้อกลับมาก่อนอย่าเพิ่งไปปปปป..................
“เอาล่ะว่ามาทำไมน้องเขาต้องเจ็บตัวด้วย?” เริ่มแล้วครับ????
“ไม่มีอะไรจริงๆ ครับพี่!” ผมเสียงอ่อนเสียงหวานใส่เลยครับ แล้วกำลังทำท่าจะเดินเข้าไปจับตัวก็โดนเลย
“หยุดตรงนั้น!!!!!”
“โหย!!ไม่เอาง่าครับ”
“แล้วเราล่ะว่าไง?”
“เออ...................!!” อึ้งรับประทานสิครับ ไอ้ตัวต้นเรื่องเจ้าปัญหา
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมว่าผมไปซ้อมบาสาดีกว่า!”
“อยากไปก็เชิญ...!!!!!” ขยับขาไม่ออกเลยครับ ใครจะกล้าไปล่ะคราฟ!!!!!
*****************************************************************************************
เอาสปอยมาฝากครับขอเวลาขัดๆ เกลาๆ อีกนิดนะครับ..........ขอโทษทีนะครับที่ไม่สามารถให้มันทันเวลาหวังว่าเย็นนี้มืดๆ จะทันนะครับ
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
สปอยแบบนี้ต่อยกันเลยดีกว่า o18
มาต่อให้ว้องเลย เค้าค้าง :laugh:
-
รอๆๆ
-
สปอยมา ดูแล้วงานเข้า งานใหญ่เลยนะเนี่ย
ตายแน่ๆ เลย เฟิร์สสสสส
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
รอเวอร์เต็ม.. อ่านแล้วเรางง (เข้าใจยากนะ ฮ่าๆๆ)
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"...เรื่องสั้น...ตอนที่ 17 Part 2 ฉบับเต็ม...(24/07/55) P.24
Part 2 ..................
อ่อ!!!!!!มิกซ์นั่นเองครับ ไม่ได้เจอกันซะนานเชียวนะครับกับคนคนนี้ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากมายนิครับ เราก็รู้จักกันผ่านๆ เท่านั้นเองแล้ววันนี้จะมามุกไหนอีกเนี่ย? เพราะผมคิดว่าเราเคยคุยกันรู้เรื่องแล้วในเรื่องของความสัมพันธ์ของเรามันแค่ “ฉาบฉวย สนองความต้องการเท่านั้น”
“ครับ...!!” ผมเน้นเสียงมากนะกับคำนี้เพื่อบ่งบอกให้รู้ถึงน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรของผมถ้าใครมาได้ยินคงจะรู้
“ทำไมทำเสียงเหมือนไม่พอใจเลย?”
“ใช่ เฟิร์สว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ และนานแล้วด้วย อีกอย่างมิกซ์ก็มีแฟนไปแล้ว!”
“ทำไมล่ะ? ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย?”
“เดี๋ยวแฟนมิกซ์ก็โกรธเอาหรอก?”
“ไม่หรอกเขาไม่ว่าหรอก!”
“ทำไมล่ะ?” ผมหยุดพูดแล้วหันไปมองหน้าคนข้างๆ อย่างขุนเคือง
“ถ้าเป็นเฟิร์สน่ะจะหวงแฟนมากไม่อยากให้ไปยุ่งกับคนอื่นหรอก?” ผมเน้นคำว่าคนอื่นให้มิกซ์รู้ตัว
“คนอื่นเหรอ?”
“ใช่!!!!!....คนอื่น”
“มิกซ์ว่าไม่น่าใช่นะ”
“งั้นเหรอ?”
“ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าวันนี้มิกซ์มาดูเฟิร์สซ้อมแล้วกันขอนั่งด้วยนะ” เอาเข้าไปสิครับขนาดผมแสดงออกซะขนาดนี้ว่าไม่อยากคุย ไม่อยากอยู่ใกล้ยังจะมายุ่งกับผมอีกอะไรกันว่ะ?
“ไม่แน่นะอาจจะไม่ได้เพราะเดี๋ยวแฟนเฟิร์สจะมา” ผมบอกไปจริงๆ แล้วที่รักผมไม่มาหรอก ป่านนี้คงอาบน้ำนอนตัวหอมน่ากอด น่าฟัดรอที่ห้องไปแล้วล่ะครับ ผมก็ยิ้มได้ทุกทีที่คิดถึงพี่เขาขนาดในเวลาแบบนี้
“เหรอ? งั้นแสดงว่าที่เขาพูดกันก็จริงน่ะสิ”
“อะไร?”
“พ่อคาสโนว่าหมดลาย!!” น้ำเสียงเยอะเย้ยเลยครับอย่างมากด้วย
“อืม!”
“อยากเห็นหน้ารุ่นพี่คนนั้นจังนะว่าจะน่าตายังไง?”
“ไม่ใช่เรื่อง?” ผมเริ่มอารมณ์ไม่นิ่งแล้วนะครับสังเกตได้จากคำพูดและน้ำเสียงที่เริ่มแข็งกร้าวขึ้นแล้ว
“เอาน่าหากเบื่อๆ อยากเปลี่ยนบรรยากาศก็มาหามิกซ์นะ มิกซ์น่ะได้ตลอด” ฟังเสียงสิครับพอพูดเรื่องแบบนี้เสียงใสเชียวคนอะไร?
“อย่ามามั่ว!!”
“ใครมั่ว มิกซ์แค่พูดความจริง”
“ถึงไม่อายคนอื่นก็ให้เกียรติตัวเองบ้างนะ แม้ว่ามิกซ์จะเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายก็ไม่ควรทำตัวแบบนี้ แล้วถ้าแฟนมิกซ์มาได้ยินเข้าจะว่ายังไง?”
“เหรอ??....งั้นช่วยทำให้มิกซ์รู้หน่อยสิว่าการมีเกียรติมันเป็นยังไง?” หมับเข้าที่คอผมเลยครับไวมาก แถมหน้าใสๆ ขาวๆ ก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว มิกซ์กำลังจะจูบผมงั้นเหรอ? ช้าไปแล้วมิกซ์
“ผั๊วะ!!!!” เข้าให้เลย ผมไม่ได้ตั้งใจนะ.................หมัดลุนๆ ตรงเข้ากับมุมปากสวยๆ น่าจูบนั้นทันที ทำให้เจ้าของหงายหลังลงไปกองกับพื้นตามลำดับ
“ขอโทษนะมิกซ์เฟิร์สไม่ได้ตั้งใจมันเป็นสัญชาตญาณน่ะ!” ผมยื่นมือเข้าช่วยให้คนที่นั่งจับมุมปากตัวเองได้ช่วยดึงตัวขึ้น
“เล่นแรงนะเฟิร์ส!”
“ไม่ต่างกันเท่าไหร่?”
“ไม่นึกถึงอะไรก็นึกถึงเรื่องครั้งก่อนบ้างนะอย่างน้อยวัวก็เคยขาม้าก็เคยขี่!” ผมไม่ได้สะทกสะท้านอะไรกับคำพูดของมิกซ์เลย เพราะผมเจอเรื่องประมาณนี้มาเยอะแล้วจนชิน อย่างที่บอกก่อนหน้านี้ผมเปลี่ยนคู่นอนบ่อยไม่ซ้ำหน้าและมิกซ์ก็คือหนึ่งในนั้น ซึ่งเราตกลงกันแล้วด้วยว่าอะไรแบบไหนยังไง?
มิกซ์เรียนอยู่สถาปัตย์รุ่นเดียวกับผมนี่แหละครับ ตัวเล็กกว่าผมไปนิดหน่อย หน้าตาน่ารัก ขาวๆ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าผมไปกินเลี้ยงกับเพื่อนมา ก็เจอกับเขาเข้าเห็นนั่งคนเดียวผมเลยเข้าไปนั่งดริ้งค์เป็นเพื่อน ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนั้น คุยไปคุยมาเห็นว่าทะเลาะกับแฟน ไอ้เราก็แมนเกินร้อยเลยจะพาไปส่งแต่ก็แวะห้องผมก่อนแล้วกัน จัดของแถมให้ก่อนกลับ จากนั้นมาก็ไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย แค่ครั้งเดียวจริงๆ ครับ
แต่มิกซ์สิเล่นตามผมจนน่ารำคาญเคยมาตามถึงที่ห้อง ผมเลยไล่กลับไปหลายรอบด้วย จนผมไม่อยากจะคุยด้วย หน้าตาก็ดี แต่ชอบทำตัวไร้ค่าผมไม่ชอบ แค่นอนด้วยกันจะเอาอะไรกับผมมากมาย แตกก็จบแค่นั้น ผมบอกแล้วว่าแค่ขำๆ ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมอาจจะดูเป็นคนเลวนะครับ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรด้วยง่ะ จะมาเอาอะไรกับผมได้ไงสนองนีดแค่นั้นก็จบ
“มีอะไรกันเหรอ?” เสียงคุ้นๆ แฮะดังมาจากทางไหน ผมหันไปตามต้นเสียง
“อ้าวพี่ต้อ!”
“มีเรื่องอะไรกันเหรอ?”
“เปล่าครับไม่มีอะไร”
“จะไม่มีได้ไง....!!!” เห้ยเสียงนี้!!!!!ที่รักผมมาได้ไง
“เออ......???????” ใบ้กินสิครับไอ้เฟิร์ส ผมรีบสะบัดมือแล้วเดินไปหาคนสวยของผมที่หน้าเข้มแล้วครับตอนนี้ จนมิกซ์ต้องตามเลย
“มาได้ไงครับ?” เปลี่ยนโทนเสียงเลยครับ บ่งบอกให้รู้ว่าอนาคตข้างผม “กลัวเมีย” ชัวร์
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ไปทำอะไรไว้เมื่อกี้?!?” โหยเสียงดุมาเชียว
“โหยไม่มีอะไรหรอกครับ!”
“ไม่มีอะไรจริงๆ ครับพอดีระลึกความหลังกันนิดหน่อย” ไอ้มิกซ์เงียบไปเลยแกผมหันไปมองตาเขียว
“ความหลังอะไรถึงขั้นต้องลงไม้ลงมือกันด้วย?” พี่ต้อคราฟพี่จะเสียงดังทำไมคราฟตอนนี้เขามองกันมาหมดแล้วทั้งสนามด้วย?????
“มิกซ์!!!!!!!เฟิร์สว่ามิกซ์กลับไปเถอะนะ เราว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะหรือจะให้ตามแฟนมารับ?” ผมเอ่ยกับคนต้นเหตุของเรื่อง
“ยังไม่ต้องกลับคุยกันให้รู้เรื่อง บอกกี่ครั้งแล้วไม่ชอบนักเลง!!” สั่งมิกซ์คนเดียวไม่พอยังหันมาตาขวางใส่ผมอีก
“โหยย!!!” อะไรว่ะเนี่ยงานเข้าแน่เลย
“เรื่องอะไรพูดมาให้เคลียร์.....” นางฟ้าชาลีหันไปหาคนต้นเรื่องแล้วครับ
“อ่อ......พี่พอจะจำหน้าน้องได้แล้ว!!” อะไรอีกละเนี่ยที่รักผม
“อ้าวรู้จักกันเหรอ?” พี่ต้อเอ่ยขึ้น
“ต้อ!!!”
“ว่าไงเพื่อน?”
“ขอคุยกันแค่สามคนได้ไหม? แค่สามคนเท่านั้น” เอาล่ะสิครับไอ้เฟิร์สน้ำเสียงแบบนี้หนูไม่เคยเจอมาก่อนเลยด้วย งานเข้าล่ะสิ
“ส่วนน้องชายของต้อเดี๋ยวคุยเสร็จจะให้ตามไปซ้อม พาคนอื่นไปซ้อมก่อนเลยเขามองกันใหญ่แล้ว” ผมยืนตัวลีบเลยครับงานนี้
“เออๆ อย่ามีเรื่องกันล่ะ?”
“นี่แกเห็นเพื่อนแกเป็นนักเลงหัวไม้เหรอ?” ขนาดพี่ต้อยังโดนแล้วผมจะเหลืออะไรละเนี่ยใครก็ได้ช่วยผมที ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะครับ พี่ต้อกลับมาก่อนอย่าเพิ่งไปปปปป..................
“เอาล่ะว่ามาทำไมน้องเขาต้องเจ็บตัวด้วย?” เริ่มแล้วครับ????
“ไม่มีอะไรจริงๆ ครับพี่!” ผมเสียงอ่อนเสียงหวานใส่เลยครับ แล้วกำลังทำท่าจะเดินเข้าไปจับตัวก็โดนเลย
“หยุดตรงนั้น!!!!!”
“โหย!!ไม่เอาง่าครับ”
“แล้วเราล่ะว่าไง?”
“เออ...................!!” อึ้งรับประทานสิครับ ไอ้ตัวต้นเรื่องเจ้าปัญหา
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมว่าผมไปซ้อมบาสาดีกว่า!”
“อยากไปก็เชิญ...!!!!!” ขยับขาไม่ออกเลยครับ ใครจะกล้าไปล่ะคราฟ!!!!!
“ผมบอกก็ได้ครับ”
“ว่ามาสิรอฟังอยู่!!” ดูเถอะครับทุกคนผมกลัวจะตายอยู่แล้วเนี่ย?
“ก็มิกซ์เขาแวะมาทักทายนะครับ เราก็คุยกันตามประสาเพื่อนกันนะครับ”
“แล้วไงต่อ??”
“ก็คุยกันครับ....” มิกซ์เอ่ยขึ้นบ้างดูท่าคงจะกลัวเหมือนกันเพราะอย่างน้อยคนที่ยืนซักตรงหน้าก็เป็นรุ่นพี่ ถึงจะตัวเล็กกว่าเยอะก็ตาม แต่ตอนนี้ผมว่าที่รักผมน่ากลัวมากครับ ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยอาการแบบนี้สงสัยจะโมโหมากแน่ๆ
“เราอธิบายเองดีกว่ามิกซ์นายเงียบไปเลย!!”
“ผมกับมิกซ์เราเคยมีอะไรกันมาก่อนครับ แล้ววันนี้เขาแวะเข้ามาทักทายพอดีคุยกันไม่รู้เรื่องผมเลยระงับอารมณ์ไม่ได้ครับ”
“แล้วต้องใช้กำลังกันเลยเหรอ?”
“ผมขอโทษครับต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วครับ”
“เคยบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ชอบพวกนิสัยนักเลง คนเราคุยกันรู้เรื่องทำไมไม่คุยกัน?”
“ครับรู้แล้วครับจะไม่ทำอีกแล้วครับ” ผมสังเกตเห็นมิกซ์ทำหน้าตกใจมากที่เห็นผมหงอเป็นลูกหมาแบบนี้
“แล้วเรา............!!”เปลี่ยนเป้าหมายแล้วครับ
“พี่พอจะจำหน้าเราได้แล้ว เคยมาเป็นคู่นอนให้กับเจ้านี้มันเหรอ?” ชี้หน้าผมด้วย ผมเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย?สรรพนามเรียกผมก็เปลี่ยนไปแล้วอะไรกันง่าครับ?????
“ใช่ครับ!!”
“ดีมาก สนใจมันเหรอ!!!!!!!! อยากได้มันเหรอ!!!!!!????”
“เห้ย!!ผมไม่เกี่ยวนะ!!”
“เงียบไปเลยไม่ได้ขอความคิดเห็น!!” ผมอึ้งเลยครับไม่เคยขึ้นเสียงกับผมเลยแต่คราวนี้ทำไม????????
“อ่อ..ไม่ล่ะครับวันนี้แค่แวะมาทักทายเฉยๆ” มิกซ์เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ที่ดูเกรงใจรุ่นพี่
“แต่ก่อนหน้านี้พี่เห็นเราตามมันออกบ่อยนิติดใจอะไรมันเหรอ?” ดูพูดเข้าสิครับ
“ก็นิดหน่อยนะครับเร้าใจดี!”
“มิกซ์!!!!!”
“อยากได้เหรอ เอาไหม?”
“พี่!!!!!!!”
“เงียบไปเลยพี่กำลังคุยกับน้องเขาอยู่!!”
“ก็ทำไมพี่พูดแบบนั้นล่ะครับ?”
“แบบไหน?”
“ก็จะยกผมให้ใครล่ะ?”
“แล้วทำไม ชอบไม่ใช่เหรอแบบนี้”
“พี่ครับ!!”
“ถ้าไม่ติดใจอยากได้ก็คงไม่ตามมาถึงที่หรอกใช่ไหม?” หันหน้าหาเจ้าตัวต้นเรื่องแล้วครับ
“อย่าคิดนะว่าพี่ไม่รู้เรื่องอะไร?”
“ก็นั้นมันเมื่อก่อนแล้วนี่ครับพี่”
“แล้วไงล่ะ......???”
“..............................”ผมเงียบครับไม่กล้าเถียงเลย
“อย่างน้อยก็เคยนอนด้วยกันมาก่อนไม่ใช่เหรอของมันเคยๆ นิ”
“.............................” ทั้งผมทั้งมิกซ์อึ้งเลยครับได้แต่นิ่งไม่กล้าเถียง มิกซ์ได้แต่ก้มหน้ามองพื้นอย่างเดียว ส่วนผมที่เพ่งมองดวงหน้าที่กำลังโกรธจัดตอนนี้หน้าขาวๆ แดงไปหมดแล้วครับ
“แล้วเราล่ะจะเอายังไงจะตามมันต่อหรือจะหยุด?”
“.....................” เงียบเลยตอบไปสิไอ้ตัวปัญหา สร้างครอบครัวเขาให้ร้าวฉาน
“ผมไม่เอานะ!!”
“พี่ถามเราเหรอเฟิร์ส?”
“ถึงมันจะเอาผมก็ไม่เอาหรอกผมรักพี่คนเดียวจะให้ผมไปอยู่กับคนอื่นได้ไง!!!!!!????” ผมตะโกนใส่หน้าพี่เขาดังมาก จนคนอื่นๆ หันมามองเลยครับ
“แล้วตกลงเราจะเอายังไงมิกซ์??”
“...............................” เงียบอีกแล้วตอบไปสิ
“คำตอบคือเงียบเหรอ?”
“ผมไม่เอาด้วยนะผมไปซ้อมบาสแล้วพี่ง่ะคุยไม่รู้เรื่อง??”
“จะให้รู้เรื่องได้ไง!!มีกิ๊กเก่าตามมาตื้อแฟนตัวเองใครจะทนได้ถ้าเป็นเฟิร์สจะทนได้เหรอ?” อ้าวหึงผมหรอกเหรอเนี่ย? อิอิ แอบดีใจนะครับ
“ก็ผมบอกแล้วว่าไม่มีอะไรพี่ก็ไม่ยอมฟังผม”
“จะให้ฟังว่าไงล่ะเฟิร์สไหนบอกมาสิ!!??”
“ผมว่าผมกลับดีกว่าครับ ขอโทษนะครับที่มารบกวน!!” ทำตัวลีบเชียวนะไอ้ตัวปัญหา
“ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น คุยกันให้รู้เรื่องมาสร้างปัญหาไว้แล้วจะหนีไปได้ไง??” หน้าหวานๆ ตอนนี้แดงจัดบ่งบอกให้รู้ว่าระดับความร้อนในร่างกายกำลังถึงขีดสุดแน่นอน แต่ผมไม่เคยเห็นพี่เขามีอาการแบบนี้มาก่อนเลยนะครับ น่ากลัวจัง!!!!!!
“ผมไม่ได้มีอะไรจริงๆ พี่ผมแค่แวะมาทักทายเท่านั้นเอง??” ไงล่ะไอ้ตัวปัญหาที่แรกทำอยากจะเห็นหน้าที่รักผมเป็นไงล่ะเจอรังแตนรังใหย่ไปเลย เป็นบุญมันมากเลยนะครับผมว่าที่มันสามารถทำให้ที่รักผมโกรธได้ขนาดนี้
“เห็นไหมผมบอกแล้วว่ามันไม่ได้มีอะไรสักหน่อย” ผมได้ทีเลยสำทับเข้าไป
“จะให้เชื่อใช่ไหม?” ตาขวางหันมาถามผมเลยครับ
“ครับ!!ก็มันไม่มีอะไรจริงๆ นี่ครับ”
“งั้นต่อไปนี้ถ้าเห็นอยู่ด้วยกันสองคนที่ไหนหรือมีข่าวมาอีกล่ะก็เจอดีแน่เฟิร์ส!!” ทำไมดุจังว่ะวันนี้ไปกินยาลืมเขย่าขวดหรือกินยาผิดขนานมาจากไหนง่า
“ส่วนน้อง!!!!” หันไปชี้นิ้วใส่มิกซ์อย่างเอาเรื่องเลยครับ
“หมอนี่ของพี่!!!!!” ปรายนิ้วมือมาหาผมก่อนจะหมุนเข้าหาตัวเอง
“อย่าได้เข้ามาใกล้มันอีก!!!!!” ไม่พูดเปล่าครับกระชากคอเสื้อผมไปด้วยเห็นตัวเล็กๆ แค่นี้แรงเยอะจัง ผมเลยได้โอกาสกอดเลยสิครับ
“วู้ๆๆ.....!!!!!ฮิ้วๆๆๆ!!!!!!” เสียงโห่ดังทันทีที่พี่เขาพูดจบ ผมว่าทุกคนคงนิ่งฟังผมสามคนทะเลาะกันแน่เลยครับถึงได้ทัน
เหตุการณ์ซะขนาดนั้น ผมไม่เคยเจอพี่เขาเป็นแบบนี้มาก่อนเลยครับ อิอิ หึงผมล่ะสิครับ หึงแรงด้วยนะชอบจัง
“ครับ!!งั้นขอตัวกลับก่อนนะครับ” เจ้าตัวปัญหาเดินตัวลีบออกไปท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่จับจ้องอยู่เลยครับ
“อย่าคิดว่าเรื่องจะจบแค่นี้นะ!!” พูดได้แต่ก็ยังอยู่ในอ้อมกอดผม เอาสิจะเคลียร์ยังไงว่ามาเลย
ฟอด!!!!!!!กดจมูกเข้ากับแก้มแดงๆ ไปทีนึง แล้วกอดกระชับอ้อมแขนแรงๆ พลางโยกร่างกายของคนตัวเล็กไปมา
ดีใจจังพี่เขาหึงผมด้วย!!!!!!
“ไปเคลียร์กันที่ห้องไหมบัส!!!!!!????”นั่นไงพี่ต้อช่างรู้ใจน้องซะจริง ตะโกนลัดสนามมาเลย วู้ๆๆๆ
“วิ๊ดวิ้ว ฮิ้วๆๆ!!!!!!!” เสียงโห่ยังตามมาอีก ผมไม่อายหรอกนะผมยังกอดสุดที่รักของผมอยู่เลย อิอิ
“ได้ไหมล่ะ!!งั้นวันนี้ขอยืมตัวไอ้หมอนี่ก่อนนะ!!??” เห้ย!!!!!!ไม่ใช่แค่ผมนะที่ตกใจพี่ต้อและคนอื่นๆ ยังตกใจเลย วันนี้พี่เขามามุกไหนเนี่ยครับ อึ้งกันไปทั้งสนามเลยเอาสิ!!!!!!!!
“เออๆๆ อย่าหักโหมแล้วกันให้น้องมันเหลือแรงไว้เล่นบาสบ้างนะ!!”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวแวะซื้อเอ็มร้อยกับสปอนเซอร์เตรียมไปด้วย!!” ผมว่าวันนี้กินยาผิดมาแน่นอเลยครับแฟนผม
“พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ? ไม่สบายไหม?” ผมถามเบาๆ ตอนนี้คลายอ้อมกอดแล้วครับ
“ไม่ครับ...สบายดีแล้วตกลงจะกลับกับพี่ไหมครับ หืมม์???” โอ้วมายก๊อดเสียงอ่อนเสียงหวานเลยครับ เฟิร์สรับมุกไม่ทัน ดูตาดิครับเยิ้มเลยง่า นี่ยั่วผมอยู่ใช่ไหม?อยู่ให้โง่สิครับ
“กลับครับเดี๋ยวเก็บของแป๊ปนะครับ” ผมรีบยัดข้าวของลงกระเป๋าทันทีครับ แล้วเงยหน้ามองคนสวยตอนนี้น่าจะกลับมาเป็นคนเดิมแล้วครับ ฮ่าๆๆ
“ป่ะ!!” พี่เขายื่นมือมาจับมือผมไว้แล้วเราก็เดินลงอัฒจรรย์ไปด้วยกัน
“ผมขอไปหาพี่ต้อแป๊ปนึงนะครับ”
“ไปสิ....ห้ามนานนะรอไม่ไหว!!” โฮก!!!!!!!!เลือดกระฉุดเลยครับคำนี้ ผมคิดลึกนะเนี่ย?????
“ครับ!!”
ผมรีบเดินกึ่งวิ่งเข้าไปที่สนามเพื่อหาหัวหน้าทีมของผม ซึ่งเขาก็กำลังเดินตรงมาหาผมเช่นกัน ผมขอโทษพี่ต้อกับเรื่องที่เกิดขึ้นและทำให้เกิดความวุ่นวาย ผมบอกว่าจะลงโทษผมยังไงก็ได้หรือจะตัดออกจากทีมเลยก็ได้ และต้องขอโทษที่เบี้ยวซ้อมวันนี้ แกบอกว่าไม่เป็นไรซ้อมบาสไว้วันไหนก็ได้ส่วนเรื่องทำโทษเจอแน่แต่ไว้ค่อยคิดก่อนว่าจะเอาแบบไหน แต่ให้ไล่ออกจากทีมคงยาก พี่ต้อตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะแซวผมบอกว่าเรื่องอื่นสำคัญกว่าเยอะ แถมบอกให้ผมเก็บแรงไว้ทำอย่างอื่นบ้าง? ผมก็ได้แต่เขินยืนเกาหัวแกร๊กๆ ก่อนจะลาพี่แกเพื่อวิ่งมาหาสุดที่รักของที่น่ารัก น่าฟัด น่ากิน น่าทุกๆ อย่างไปซะหมดยืนรออยู่ตรงทางออกก่อนแล้ว
“ช้านะเรา!!!!!!!!”
************************************* :กอด1:****************************
เอามาครบแล้วนะครับ................ขอโทษทีนะครับ
เห้อๆๆๆ.................ใกล้จบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
อย่าลืมเม้นให้กำลังใจออฟด้วยนะครับเหลืออีกไม่กี่ตอนแล้วอยากได้กำลังใจเยอะๆ นะครับ
ง่วงๆๆ จัง ยังนั่งทำงานอยู่เลยง่าครับ...........ใครก็ได้ช่วยมารับกลับบ้านทีช่วยพาไปอาบน้ำแล้วกล่อมเข้านอนด้วยนะครับ
อยากมีคนนอนกอดดดดดดดด :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อิอิอิ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
โดนจัดหนักแน่ตอนหน้า ไม่รู้จะโดนซ้อม หรือได้เสียว
-
ีพี่บัสหลอกให้น้องตายใจรึป่าว
กลับถึงห้องจะมีวิธีลงโทษเฟิร์สแผลงๆรึป่าว ฮ่าๆๆๆๆ
-
งื้ออออ :-[ พี่บัสอ่า น่ารัก :impress3:
-
โอ้ เกิดอะไรขึ้นกับพี่บัสนี่ ท่าท่างจะจัดเต็ม :z1:
-
บัสเด็ดมากอ่ะ เด็ดมากกกกกกกก
เอาแรงๆนะ ไอ้บ้ามิกซ์มันก็น่า :z6: นักเชียว
รักออฟครับ :กอด1:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
พี่บัสจะจัดการกับน้องเฟิร์สยังไงนะ อิอิ
-
มี SM โซ่แส้รออยู่ที่ห้องหรือเปล่า
ว่าแต่พี่บัสมาได้ไงง่ะ แต่หึงโหดดี ชอบบบ น่ารักด้วย
ปะรกาศเสียงดังเลย คนนี้ของพี่ ฮิ้วววววว
รอจัดหนักตอนหน้านะออฟ
หุหุ กอดๆ โอ๋ๆ
:กอด1: :กอด1:
จุ๊บุจุ๊บุ
-
พี่บัสจัดเต็มไปเลย อิอิ
-
โว้วว พี่บัสก็หวงแรงนะเนี้ย (ยิ่งกว่าเฟิร์สอีก)
จะปฏิบัติการให้เฟิร์สหลง แบบไม่ให้มองใครได้อีกใช่ปะละ หึ หึ
-
เฟิร์สหงอเลย
-
บัสหึงโหดมากๆอะ o13 คืนนี้จัดหนักเลยเฟิร์ส :oo1:
-
อิอิ รอๆๆๆๆจ้า ^^
-
เพิ่งเห็น บัส จัดเต็มแฮะ แถมจัดหนักอีกตางหาก
เล่นเอาอึ้งกับไปเป็นแถบๆ
ขำ มิกซ์ อ่ะ เจอ บัส เข้าไปไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
ตามไปอ่านที่ห้องงงงงงง
รีบแว้นส์กลับไปรเ็วว
-
เขินอ่ะ :-[
น่ารักกกกกกกกกก
:call:
-
อ่านตอนนี้แล้วพี่บัสออกแนวสาวแฮะ
สงสัยหึงน้องเฟิร์สจัด...แอบลืมตัวพูดจาเหมือน ผญ. เลยอ่ะ
รอตอนต่อไปจ้า
-
บัสจัดเต็มเรยคราวนี้ สนุกจังเคย ชอบๆๆๆ 55+
-
อื้มมมมม
สัมผัสได้ถึง พายุทอร์นาโด ที่หมุนวนอยู่ในตัวของ เจ๊บัส - -" :angry2:
บอกได้เลยว่า โค ตะ ระ รุนแรง :fire:
ดีใจเล็กๆ
เฟิร์ส มันปลอดภัย จากพายุ :เฮ้อ:
-
จะรอดหรอ เฟิร์ส :sad3:
-
อ่านเเล้วอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
บัส สุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
ไม่น่าเชื่อเลยว่า คนที่ดูนิ่ง พอหึงจริงๆจะน่ากลัวขนาดนี้
รอตอนหน้าค่ะๆๆๆ :call: :pig4:
-
บัสขี้หึงเหมือนกันน้าาาาา :m20:
-
ชอบบัสฉากนี้มากกกกกก
ได้ใจจริงๆเด็ดเดี่ยวได้อีก
คุณออฟครับ ไปรับกลับบ้านอาบน้ำแล้วกล่อมเข้านอน ตอนเช้าต้องเปลียนผ้าอ้อมด้วยอ่ะป่าวคร้าบบบ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
บัสหลอกเฟิร์สอ๊ะเปล่าๆๆ .เอากลับไปซ้อมที่บ้านงี้
เจอจัดหนักๆๆๆ ห้าห้าๆๆ ต้องรอลุ้นว่าจัดหนักเรื่องอะไรและ...ใครจัดใคร ..
-
ไม่รู้ว่าพี่บัสจะจัดการน้องหรือโดนน้องจัดการ
-
จัดหนักแค่ไหน....เอาให้สมกับที่ บัสรักเน้อ.... :a2:
-
ว้าวๆๆๆ...........แวะมาทักทายหน่อยนะครับคิดถึงทุกคนจังเลยครับ แต่วันนี้ออฟก็แวะมาเยี่ยมออกบ่อยนะครับ
โดนจัดหนักแน่ตอนหน้า ไม่รู้จะโดนซ้อม หรือได้เสียว
ฮ่าๆๆๆๆๆ จัดหนักแบบไหนกันหว่า?????
พี่บัสหลอกให้น้องตายใจรึป่าว
กลับถึงห้องจะมีวิธีลงโทษเฟิร์สแผลงๆรึป่าว ฮ่าๆๆๆๆ
มีมาอีกแล้วงั้นเล่นแผลงๆ ดีกว่านะครับ
งื้ออออ พี่บัสอ่า น่ารัก
น่ารักเหมือนออฟไงครับ
โอ้ เกิดอะไรขึ้นกับพี่บัสนี่ ท่าท่างจะจัดเต็ม
อิอิ รอหน่อยนะครับอาจจะเต็มในเเบบของออฟอาจะไม่ถูกใจหลายคนนะครับ
บัสเด็ดมากอ่ะ เด็ดมากกกกกกกก
เอาแรงๆนะ ไอ้บ้ามิกซ์มันก็น่า นักเชียว
รักออฟครับ
รอตอนต่อไปครับ
ไม่ติดใจตรงไหนเลยแค่ "รักออฟ" นี่แหละลอยเลยนะนิว
พี่บัสจะจัดการกับน้องเฟิร์สยังไงนะ อิอิ
ต้องตามมาดูกันครับตอนนี้ไม่ได้ปั่นตอนจบนะ แต่ปั่นตอนพิเศษอยู่ อิอิอิ
มี SM โซ่แส้รออยู่ที่ห้องหรือเปล่า
ว่าแต่พี่บัสมาได้ไงง่ะ แต่หึงโหดดี ชอบบบ น่ารักด้วย
ปะรกาศเสียงดังเลย คนนี้ของพี่ ฮิ้วววววว
รอจัดหนักตอนหน้านะออฟ
หุหุ กอดๆ โอ๋ๆ
จุ๊บุจุ๊บุ
ไม่น้าาาาาาาาาาาเค้าไม่ได้มาแนว SM น้าครับ เพระาออฟชอบแบบนุ่มนวลอ่อนโยน แต่เร่าร้อน หึหึ
พี่บัสจัดเต็มไปเลย อิอิ
จัดหนักจัดเต็มแบบฟลูออฟชั่น
โว้วว พี่บัสก็หวงแรงนะเนี้ย (ยิ่งกว่าเฟิร์สอีก)
จะปฏิบัติการให้เฟิร์สหลง แบบไม่ให้มองใครได้อีกใช่ปะละ หึ หึ
อิอิ คนเขียนคงเาอนิสัยตัวเองมาเขียนนะครับเลยแรงไปนิดๆๆ
เฟิร์สหงอเลย
กลัวเมียไงครับ........555+
บัสหึงโหดมากๆอะ คืนนี้จัดหนักเลยเฟิร์ส
เอากี่รอบดีครับหนักๆ เนี่ย????????
อิอิ รอๆๆๆๆจ้า ^^
รอจัดหนักๆ พร้อมกันน้าคราฟฟฟฟฟฟฟ
เพิ่งเห็น บัส จัดเต็มแฮะ แถมจัดหนักอีกตางหาก
เล่นเอาอึ้งกับไปเป็นแถบๆ
ขำ มิกซ์ อ่ะ เจอ บัส เข้าไปไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
เอามิกซ์มาก็น่าสงสารมิกซ์นะครับ ตอนกะว่าจะเอาแบบนุ่มๆ เรียบๆ รักันเบาๆ แต่เขียนเขียนมามิกซ์หมดความสำคัญไปเลย
ตามไปอ่านที่ห้องงงงงงง
รีบแว้นส์กลับไปรเ็วว
ห้องใคร ห้องออฟไหม ถ้าห้องออฟได้อ่านต้นฉบับเลยนะครับ
เขินอ่ะ
น่ารักกกกกกกกกก
เขินออฟเหรอครับ :impress2: :impress2:
อ่านตอนนี้แล้วพี่บัสออกแนวสาวแฮะ
สงสัยหึงน้องเฟิร์สจัด...แอบลืมตัวพูดจาเหมือน ผญ. เลยอ่ะ
รอตอนต่อไปจ้า
อิอิ สาวเหรอครับ หุหุ สงสัยออฟจะอินจัดไปป่าว??????
บัสจัดเต็มเรยคราวนี้ สนุกจังเคย ชอบๆๆๆ 55+
อิอิ คนก็หึงเป็นไงครับ อิอิ................
อื้มมมมม
สัมผัสได้ถึง พายุทอร์นาโด ที่หมุนวนอยู่ในตัวของ เจ๊บัส - -"
บอกได้เลยว่า โค ตะ ระ รุนแรง
ดีใจเล็กๆ
เฟิร์ส มันปลอดภัย จากพายุ
เจ๊บัส!!!!!!!!!!!ง่าๆๆ 555555+++++
จะรอดหรอ เฟิร์ส
ไม่รอดแน่ครับรับรอง
อ่านเเล้วอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
บัส สุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่น่าเชื่อเลยว่า คนที่ดูนิ่ง พอหึงจริงๆจะน่ากลัวขนาดนี้
รอตอนหน้าค่ะๆๆๆ
กรี๊ดเลยคราฟ เอาดังๆ มาให้ถึงออฟนา้ครับ อิอิ(แอบแรงไงครับ)
บัสขี้หึงเหมือนกันน้าาาาา
ของของไผให้มันรู้เน้อออออออ
ชอบบัสฉากนี้มากกกกกก
ได้ใจจริงๆเด็ดเดี่ยวได้อีก
คุณออฟครับ ไปรับกลับบ้านอาบน้ำแล้วกล่อมเข้านอน ตอนเช้าต้องเปลียนผ้าอ้อมด้วยอ่ะป่าวคร้าบบบ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ชอบบัสหรอกเหรอเห้อนึกว่าชอบออฟซะอีกนะครับ ก็ทำตามกระบวนการเหมือนเฟิร์สทำให้บัสไงแบบไหนก็แบบนั้นแหละครับ
บัสหลอกเฟิร์สอ๊ะเปล่าๆๆ .เอากลับไปซ้อมที่บ้านงี้
เจอจัดหนักๆๆๆ ห้าห้าๆๆ ต้องรอลุ้นว่าจัดหนักเรื่องอะไรและ...ใครจัดใคร ..
55555555+++++++++................เหมือนจะมีคนเดามาถูกทางแฮะ
ไม่รู้ว่าพี่บัสจะจัดการน้องหรือโดนน้องจัดการ
นั่นสิใครจะจัดใคร.........????????
จัดหนักแค่ไหน....เอาให้สมกับที่ บัสรักเน้อ....
ป๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆหายไปไหนมาง่ารู้ไหมว่าเค้าคิดถึงน้าาาาาาาา..........
สู้ๆๆน้าป่าตั้งใจทำงานล่ะ :กอด1:
******************************************************************************************
ขอโทษทีนะครับไม่ได้ต่อตอนต่อไปแต่มาปั่นตอนพิเศษแทน 555+++......
รอกันอีกนิดนึงนะครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกกำลังใจนะครับ
รักทุกคนนะครับ ใครอยากให้ออฟรักแบบพิเศษๆ ก็บอกได้นะครับ เดี๋ยวจัดให้ครับ(ประกาศอย่างออกนอกหน้า อิอิ) :call: :call:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ” ตอนที่ 18 :oo1: :oo1:
(ตอนสุดท้ายแล้วนะครับเหลืออีก Part 2 ก็จะจบแล้วนะครับ)
Part 1
วางสายจากไอ้หมาน้อยล่ำบึกเสร็จผมก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับตัวเอง เอาจริงๆ แล้วผมยิ้มตั้งแต่ได้ยินเสียงมันโทรมาแล้วล่ะครับ จากนั้นผมก็หันไปคุยกับเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดอย่างไอ้ต้อ ว่าจะไปดูมันซ้อมบาสด้วยให้รอก่อน ไม่พ้นก็โดนแซวจนได้ว่าจะไปดูมันหรือไปดูใครกันแน่ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะอยากไป ขนาดชวนไปยังไม่ไปเลยแล้วนึกคึกอะไรขึ้นมา? ผมก็หน้าร้อนขึ้นมาทันทีเลยครับเลยตอบไปว่า “ก็ดูมันทุกคนแหละใครวิ่งในสนามผมก็ดูหมดแหละ!!” อายจัง????
จะซ้อมบาสยังจะมาส่งผมอีกเป็นห่วงไม่เข้าเรื่องจริงๆ ถ้าเกิดตัวเองรีบมารีบไปขับรถไวๆ เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะว่ายัง ผมไม่เอาด้วยหรอก ไอ้อยากให้ก็อยากให้มานะครับแต่เป็นห่วงความปลอดภัยก่อนจะดีกว่าหากเกิดอะไรขึ้นมาใครจะว่าไง เดี๋ยวผมก็เป็นหม้ายตั้งแต่ยังสาวหรอก อุ๊ย!!!......อิอิอิ
เพราะยังไงก็ได้เจอกันตลอดทุกวันอยู่แล้ว.....แถมยังจะมาทะลึ่งใส่ผมอีกนะให้มันได้อย่างนี้สิครับเจ้าหมาน้อยตัวเขื่องของผม
ส่วนผมก็บ้าไปตามมันนะครับไอ้หมาน้อยตัวนี้ยิ่งนับวันยิ่งน่ารักขึ้นเรื่อยๆ ผมก็คิดถึงมันจังเลย อยากเจอหน้ามันจัง อยากให้มันกอดผมจัง เห้อ!!!!!ผมยอมรับเลยครับว่าตอนนี้หัวใจไอ้บัสหวั่นไหวและยกให้ไอ้หมาน้อยเด็กเมื่อวานซืนไปหมดแล้ว ทำไงได้ล่ะครับดีซะขนาดนี้ หล่อซะขนาดนั้นที่สำคัญกอดก็อุ๊นอุ่น ไม่เชื่อมาลองก็ได้นะครับ แต่ผมขอบอกก่อนนะว่าผมก็หวงของผมเหมือนกันนะ
ผมยังไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยจริงๆ นะครับขนาดกับวิชยังไม่ขนาดนี้เลยนะ ผมเมาหรือเปล่าเนี่ย? หรือว่ามันวางยาผมรึเปล่า?......แต่ทำไมผมต้องยิ้มด้วยล่ะเนี่ย อิอิ คิดถึงหมาน้อยของผมจังอีกเดี๋ยวผมก็จะได้เจอมันแล้ว!!!!!!!
ผมก็นั่งรอต้อมันเคลียร์งานได้สักพักก็เร่งฝีเท้าเดินมาหาผมที่พร้อมอยู่แล้ว เราก็ออกเดินทางจากคณะมายังสนามบาสที่จองไว้ ผมรู้สึกตัวเบาๆ ตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้ครับดีใจจังจะได้เจอหน้าไอ้หมาน้อยของผมแล้ว ไอ้หมาน้อยของผมมันจะดีใจไหมที่ผมจะมาดูมันซ้อมในวันนี้??
กึ๊ก!!!!!!!!?????.......
........ชะงักเท้าเลยครับกับภาพที่เห็นตรงหน้าไอ้หมาน้อยของผมกำลังจะจูบกับใคร???ใคร???กันน่ะ?? ผู้ชายคนนั้นคือใครหน้าตามันคุ้นๆ ด้วยนะครับเหมือนผมเคยรู้จักหรือเคยเห็นมันมาก่อน???ประมวลความคิดได้ก็นึกออกทันที อ่อ!!!!!!!เด็กสถาปัตย์นั่นเอง ช่วงก่อนหน้าผมเห็นตามตื้อไอ้หมาน้อยของผมอยู่พักหนึ่งแล้ววันนี้เกิดอะไรขึ้นล่ะ???????
ผั๊วะ!!!!!!
หมัดหนักเลยนะครับนั่น ไอ้หมาน้อยของผมมันพุ่งหมัดแน่นๆ ใส่แก้มเนียนขาวของคนที่กำลังดึงมันเข้ามาหวังจะฉวยโอกาส หงายหลังเลยครับผมจึงดึงตัวต้อไว้ก่อนรอดูสถานการณ์สักพักเพื่อความแน่ใจ ก่อนที่ผมจะเห็นภาพของความประทับใจอีกอย่างที่น้องมันกำลังแสดงออกโดยที่ยืนมืออีกข้างหนึ่งให้คนที่เสียหลักล้มเพราะหมัดของมันลงไปนอนมึนอยู่กับพื้น
ผมว่าเหตุการณ์น่าจะเข้าสู่สภาวะปกติแล้วล่ะครับ จึงได้สะกิดต้อเดินเข้าไปโดยที่ให้ต้อเดินเข้าไปก่อนแล้วผมค่อยตามเข้าไปสบทบ พอไปถึงต้อก็เปิดฉากก่อนเลยครับ จากนั้นก็ตามด้วยผม ดูไอ้หมาน้อยของผมสิครับ อิอิ ตาโตเลยมันดีใจหรือตกใจกันนะที่เห็นผม ผมว่าคงดีใจแหละครับตาหวานเยิ้มเดินเข้ามาหาผมเลยพร้อมเอ่ยเสียงอ้อนๆ ด้วย
แต่เดี๋ยวก่อน เอาไว้ก่อนนะจ๊ะเฟิร์สเดี๋ยวเรามาสนุกันก่อน จริงๆ ผมก็รู้นะว่าน้องมันไม่สนใจใคร่ดีกับไอ้น้องหน้าหล่อคนนั้นแต่ผมอยากแกล้งง่าครับจะทำไม? อีกอย่างนะครับผมจะบอกให้ไอ้เด็กรุ่นน้องคนนั้นรับทราบไว้ด้วยว่า “ไอ้หล่อนี่น่ะของผม!!” อย่าได้เสนอเหงือกเข้ามาเจ๊าะแจ๊ะเด็ดขาด!!!!!
เห็นแบบนี้ก็อย่าให้ผมร้ายนะ เงียบได้ เฉยได้ ไม่ใช่จะร้ายไม่เป็นนะครับ ของของใครใครก็หวงนะ ผมเลยจัดละครฉากใหญ่ไปให้เลยครับสงสารน้องคนนั้นเหมือนกันหน้าขาวๆ อยู่แล้วกลายเป็นซีดไปเลย อิอิ ก็แหมๆ รู้จักไอ้บัสน้อยไปซะแล้วนะ ให้มันรู้ซะบ้างของใครเป็นของใคร?
ดูไอ้หมาน้อยของผมสิครับพอเจอผมเล่นแบบนั้นไปหน้าหง๋อยเลยครับ ไอ้บ้า!!!!!แกจะน่ารักไปไหนว่ะ??????เห้อรักมันจัง!!หมาน้อยตัวนี้ของผม แล้วผมจะเลี้ยงมันเองแล้วกันนะครับ จะเก็บไว้ใช้งานคนเดียวไม่มีทางแบ่งใครด้วย!!!!!!!!
*****************************************************************************************
“อ้าว....!!!ยืนอยู่ทำไมล่ะกลับห้องตัวเองไปสิ!!” ผมแกล้งมันครับพอพาตัวออกมาจากสนามบาสได้ ดูมันดีใจอย่างลิงโลดเลยที่ผมบอกว่าจะพามาเคลียร์กันที่ห้องแถมบอกต้อไปว่าจะแวะซื้อเอ็มร้อยกับสปอนเซอร์มาอัพพลังให้มันด้วย
“เห้ย!!!!!ได้ไงล่ะ???” หน้าเหวอไปเลยครับ อิอิขอแกล้งอีกนิดแล้วกันนะครับ
“แล้วจะทำไมวันนี้กลับไปนอนห้องเลยนะ....’ทำโทษ!!’……..” ผมเน้นคำสุดท้ายแบบชัดๆ ด้วยนะ
“ไม่เอาน้าครับผมขอโทษ....นะนะนะ” อิอิดูทำหน้าสิครับน่าจับมากอดซะจริง
“แล้วแต่งั้นนอนหน้าห้องไปแล้วกันนะ!!” ปัง!!!ปิดประตูใส่หน้าซะเลย
“ปังๆๆๆ!!!!!!!!!”
“เปิดประตูนะครับพี่ให้ผมเข้าไปนะ”
“ไม่เอาแบบนี้ง่าครับพี่คราฟ!!!”
“ผมขอโทษ มันไม่มีอะไรจริงๆ นะครับพี่”
“ผมขอโทษมันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วครับ”
“ปัง!!!!”
“เปิดประตูให้น้าคราฟ!!!”
“ที่รักครับอย่าทำแบบนี้สิครับ” ผมละอดขำไม่ได้จริงๆ ครับก็นิสัยแบบนี้ไง ทำตัวน่ารักได้ตลอดเวลา จะงอนก็งอนไม่ได้ จะโมโหก็โมโหไม่ลงเลยสักครั้ง แค่ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วแว่วมาก็หายเลยครับ ยิ่งรอยยิ้มหวานๆ นั่นอีก แล้วเมื่อกี้นะตีหน้าเศร้ามาเชียวผมล่ะสงสารจริงๆ
เงียบไปแล้วครับเสียงหน้าห้องผมสงสัยจะงอนผมขึ้นไปบนห้องแล้วมั้งครับ ผมขอเก็บของอีกแป๊ปแล้วกันเดี๋ยวจะตามขึ้นไปหานะครับ “ไอ้หมาน้อย”
เปิดดูตู้เย็นก็มีองุ่นแดงของโปรดหมาน้อยตัวนี้ของผมด้วยเลยหยิบใส่ถุงไปด้วย ผมเอาของไปไม่เยอะหรอกครับพวกครีมนั่นนู้นนี่เสื้อผ้าเดี๋ยวไปหาใส่ของมันเอาแล้วกันจะได้ใส่หรือเปล่าก็ไม่รู้สิ?
อ้าว!!!!นั่งหน้างออยู่กับพื้นหน้าห้องแล้วครับเห็นแล้วอดขำไม่ได้จริงๆ ดูสิดูทำหน้าเข้าปากกับจมูกจะรวมกันอยู่แล้ว งั้นขอแกล้งต่ออีกนิดแล้วกันนะ!!!!!
“อ้าวยังไม่กลับอีกเหรอน้องรอใครล่ะครับ?”
“..................”
“ถามไม่ตอบเหรอน้อง?”
“..................”
“ว่าไงน้องรอใครครับ?”
“..................” อ้าวยังเงียบสงสัยจะงอนผมจริงๆ ดูตาสิครับแดงๆ ด้วยเห้อ!!!!!!!
“ถามไม่ตอบไม่คุยก็ไม่ต้องคุยนะ”
“.........................”
“ตกลงจะไม่คุยกับพี่ใช่ไหม?”
“ใจร้าย!!!!!” พูดจบก็ลุกขึ้นเลยครับ ตาแดงๆ นั่นอย่าบอกนะว่าไอ้หมาน้อยของผมมันร้องไห้!!!!!! หมับ!เข้าที่แขนทันทีก่อนน้องมันจะหันกลับไป
“ก็ไม่ได้บอกนี่ครับว่าจะไม่ตามขึ้นไปสักหน่อย แค่ขอเก็บของก่อน” ผมพูดเสียงหวานๆ เอาใจสักหน่อยแล้วกัน
“อืม!!!!” งอนผมจริงๆ ด้วยนะเนี่ย?
“ป่ะไปกันเถอะ”
ผมออกเดินนำไปพร้อมจูงหมาน้อยตัวล่ำๆ บึกๆ ไปด้วยแล้วจะหน้างอไปถึงไหนกันละเนี่ย? นับวันน้องมันก็ทำตัวน่ารักเพิ่มขึ้นทุกวัน แค่ชั้น 4 เองทำไมมันไวจังนะมาถึงแล้วเหรอครับเนี่ย น่าจะอยู่ชั้นสูงๆ กว่านี้อีกหน่อยนะครับผมจะได้เดินจับมือคนที่ตีหน้างอตามหลังผมอยู่เนี่ยนานๆ กว่านี้อีกหน่อย
“เปิดห้องสิครับจะให้อยู่ข้างนอกเหรอ?”
“ทีตัวเองยังให้เขาอยู่ข้างนอกเลย?” เอากับมันสิ
“หรือจะกลับไปซ้อมบาสต่อละพี่ก็จะได้กลับไปนอนที่ห้อง?” เอาสิเล่นกับผมใช่ไหม?
“อ่ะเปิดสิครับ!” ยื่นกุญแจมาแต่เสียงยังงอนๆ อยู่นะเนี่ย?
“นอนห้องตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หนอ???” ผมพูดขึ้นลอยๆ พลางหันมองหน้าเจ้าของด้วยรอยยิ้มก่อนจะยุบตัวนั่งลงบนเตียงสีฟ้าน้ำทะเลสีโปรดของผม
“ไม่เป็นไรครับ!!งั้นต่อไปนี้ผมก็จะนอนห้องตัวเองแล้วครับจะไม่กวนพี่แล้วครับ”
ยังไม่หายงอนผมอีกนะเนี่ยผมอุตส่าห์ยิ้มให้แล้วนะเนี่ย? ไอ้ลูกหมานี่เดี๋ยวเหอะ น่านๆ เดินออกไปโน้นแล้วนอกระเบียงห้องโน้น ดูหลังหนาๆ ของมันสิครับน่ากอดแค่ไหน ยิ่งใส่ชุดนักกีฬาบาสเข้าไปแล้ว ยิ่งไหล่กว้างๆ ใหญ่ๆ มีแต่หมัดกล้าดูบึกบึนมากครับ ตัวสูงๆด้วย
ฮ้า!!!!!ตกลงผมต้องง้อมันใช่ไหมไอ้หมาตัวนี้.....เอาว่ะไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วมันง้อผมมาตั้งนานแค่สักครั้งจะเป็นไรไปเนอะ
ผมลุกเดินจากเตียงออกไปยังระเบียงแล้วสวมกอดเข้าจากข้างหลังทำให้ผมได้สัมผัสแผ่นหลังที่สมส่วนอบอุ่น เป็นสิ่งที่ผมอยากทำมานานแต่ก็ไม่กล้าสักทีวันนี้จึงได้โอกาสเหมาะแล้วก็ขอกอดหน่อยแล้วกันนะ
“งอนอะไรพี่อีกละครับหืมม์?? ก็ไม่ได้บอกว่าจะให้มานอนคนเดียวสักหน่อยก็ตามมานอนด้วยนี่ไงครับ” ผมเอ่ยขึ้นทั้งๆ ที่ยังแนบแก้มเข้ากับหลังหนาๆ ของคนตัวใหญ่ขี้งอนอยู่
“พี่อึดอัดไหมครับเวลาอยู่กับผม?”
“ทำไมถามพี่แบบนี้ล่ะ?”
“ผมแค่อยากรู้เพราะพี่ไม่เคยบอกอะไรผมเลย?”
“แล้วที่พี่ทำอยู่นี่เขาเรียกว่าอึดอัดไหมล่ะ?” ผมพูดพร้อมกระชับแรงกอดเพิ่มขึ้นอีก
“ไม่รู้ครับ????”
“ตอบไม่ได้ก็อยู่เฉยๆไปเลยนะ ขอกอดหน่อยอยากทำแบบนี้มานานแล้ว”
“ชอบผมไหม????”
“ไม่!!”
“ไม่ชอบเลยสักนิด??” พูดจบผมก็คลายอ้อมกอดแล้วเดินไปยังขอบระเบียงก่อนจะยันตัวเองขึ้นนั่งกับขอบระเบียงที่กว้างพอสมควร แล้วจึงส่งมือไปดึงหน้าหมาน้อยหน้างอเข้ามาใกล้ๆ
“มองหน้าพี่สิ” อย่าทำหน้าเศร้าสิไอ้บ้า แกรู้ไหมฉันน่ะชอบเวลาที่แกยิ้มมากเลยรู้ไหม เพราะเวลาแกยิ้มน่ะโลกมันดูสดใสขึ้นเป็นกอง
“ยิ้มหน่อยสิ!!” ยังจะหน้าบูดอีก
“นี่คือคำสั่ง!!”
“ไม่ยอมทำตามใช่ไหม?” จุ๊บ!!!เข้าที่หน้าผากกว้างๆ ให้ทีหนึ่งก่อนแล้วค่อยๆ ลูบหน้าคมนั่นเล่นไปมา
“นี่คือการลงโทษ”
“พี่ไม่เคยชอบผมเลยใช่ไหม?” ดูทำเสียงเข้าแล้วดูคำถามสิครับมันโง่จริงๆ หรือมันแกล้งโง่กันนะครับ ใครดูไม่ออกบ้างว่าผมรู้สึกยังไงกับมันห๊ะ!!!!!!ไอ้บ้านี่
“ถ้างั้นพี่อย่าทำแบบนี้กับผมอีกเลย......นะครับ!!ผมขอร้อง”
“ทำยังไงเหรอ?” ผมพูดยิ้มๆ ให้น้องมันก่อนจะจับมือหนาๆ ทั้งสองข้างให้ขึ้นมาโอบผมไว้ ตอนนี้ตัวมันก็ซุกอยู่ระหว่างขาของผม ส่วนผมก็ส่งมือไปคล้องคอมันไว้เช่นกัน
“กอดหน่อยสิ!”
“ทำไมครับ หากกลัวตกก็ลงมาสิครับ”
“ไม่เอา กอดหน่อย” น้องมันจึงกระชับอ้อมแขนเข้า
“แค่นี้พอไหมครับ?”
“แน่นอีกหน่อยได้ไหม?” พูดจบมันก็กระชับแรงเพิ่มขึ้นอีก ผมเลยยกมือสองข้างที่คล้องคออยู่ขึ้นลูบหน้าหมาน้อยของผมอีกรอบด้วยความละมุนนุ่มนวล ก่อนจะโน้มหน้าเข้าหา ทำให้หน้าผากเราชนกัน
“ไม่ชอบเลยสักนิดคนนิสัยแบบนี้ใครจะชอบ หึ!!”
“ครับ!!” ดูตาสิครับแดงๆ ด้วยเห้อไอ้หมาน้อยตัวนี้แกล้งนิดแกล้งหน่อยก็จะร้องไห้ทำไมขี้แยจังว่ะ
“แต่รักเลยต่างหาก......ให้รักได้ไหม?ไม่เอาแค่ชอบ”
“ครับ!!!!!!!!” ฮ่าๆๆ อย่าฝืนเลยอยากยิ้มก็ยิ้มออกมาไอ้บ้า...ดูอมยิ้มเข้าน่าจูบจังปากนี้
“ได้ยินไหม?”
“ไม่ครับมันเบาไป”
“รักนะครับ! พี่รักเฟิร์สนะครับ ขอพี่รักเฟิร์สได้ไหม? คบกับพี่นะครับ ให้พี่ได้รักเฟิร์สบ้างนะครับ”
ผมไม่ต้องรอคำตอบอะไรทั้งนั้นแล้วครับ ให้การกระทำเป็นคำตอบแทนแล้วกัน ไอ้หมาน้อยของผมมันยกมือขึ้นกดท้ายทอยของผมลงเบาๆ ก่อนจะส่งปากหยักเข้าประกบกับปากผมที่พร้อมรอรับรอยจูบที่ผมคุ้นเคยมานานแล้ว เราคลอเคลียกันอยู่นานกว่าที่น้องมันจะปล่อยให้ปากผมเป็นอิสระ
“ขออีกทีได้ไหม?” เสียงผมเองครับ พูดจบผมก็ดึงหน้ามันเข้ามาหาแล้วประกบปากทันที ผมส่งลิ้นบางของผมเข้าไปในปากน้องมัน เจ้าหมาน้อยของผมมันก็ยินยอมแต่โดยดีไม่ดื้อดึง ผมคว้านหาความหวานจากปากคนตรงหน้าอยู่นาน น้องมันก็ตอบกลับมาอย่างเร้าร้อนเช่นกัน เราแลกจูบกันอยู่นานอย่างไม่อยากจะคลายออกจากกัน แต่ผมเองที่แพ้น้องมันเพราะผมต้องการอากาศหายใจจึงดันอกหนาๆ ออกเบาๆ
ผมยังคงโอบกอดคนตรงหน้าอย่างโหยหา ผมซบลงกับหัวไหล่แน่นๆ นั้นอย่างรักใคร่ เจ้าหมาน้อยของผมก็ส่งมือขึ้นมาลูบหลังผมไปมาอย่างละมุนละไม
ในที่สุดสิ่งที่ผมเก็บมานาน เก็บมันไว้ในใจให้รู้แน่ชัดว่า ผม รัก คน คน นี้ จริงๆ ผมจึงบอกคำๆ นั้นไป ตอนนี้ผมแน่ใจแล้วครับ ว่าผมรักคนคนนี้จริงๆ อย่างหมดหัวใจแล้ว และคงจะรักใครไม่ได้อีกแล้ว
ขอโทษทีนะเจ้าหมาน้อยที่ต้องให้รอมาซะนานเลย แต่วันนี้ผมก็ได้บอกมันไปลแว ได้พูดมันออกไปแล้วหวังว่ามันจะสามารถสื่อไปได้นะครับ หวังว่าจะยังทันเวลาและจะไม่สายเกินไปอีกแล้ว
“รักเฟิร์สนะครับ”
********************************** :กอด1:********************************
รอกันมานานตอนนี้ได้ฟังเเล้วนะครับ ว่าบัสรักเฟิร์สจะมีใครดีใจกันบ้างหนอหรือว่าพากันเดาออกหมดแล้วครับ
เหลือ Part 2 อีกตอนเดี๋ยวก็จะจบแล้วนะครับ
แล้วก็จะตามมาด้วยตอนพิเศษอีก 3 ตอนนะครับ ฝากไว้ด้วยนะครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับ....................ขอบคุณทุกกำลังใจ
ทุกเม้นนะครับที่อยู่ด้วยกันมาตลอดแล้วอย่าลืมตามไปที่กระทู้นิยายอีกหลายเรื่องที่ออฟเป็นคนอัพด้วยนะครับ
เดี๋ยวจะเอาลิงค์ที่อัพล่าสุดมาฝากนะครับ
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ นะครับ
ตอนนี้ กทม. ณ พระรามสอง ฝนตกหนักมากแรงมาก ลมแรง มืดฟ้ามัวดินหมดเลยไม่รู้ว่าที่ไหนเป็นอย่างไรบ้าง
แต่ก็รักคนอ่านทุกคนนะครับ
จบเรื่องนี้ไปแล้วอย่าลืมคิดถึงออฟกันบ้างนะครับไม่มีนิยายมาให้อ่านกันอย่าเพิ่งลืมกันนะครับ
ยังอยากคุยกับทุกคนนะครับ จะ PM มาคุยก็ไ้ด้นะครับ ออฟฉีดยาแล้วมีวัคซีนป้องกันโรคหมดแล้วนะครับทั้งพิษสุนัขบ้าบาดทะยัก ไวรัสตับ ไขหวัดใหญ่ และอื่นๆ อีกมากมายนะครับรับรองว่าปลอดภัยนะครับไม่กัดนะครับ
(กลัวทุกคนจะลืมออฟจังครับ) :o12: :o12: :o12: :o12:
เวิ้วเว้อซะเยอะเลยครับ..........อิอิ
ขอบคุณนะครับ...........บายๆๆๆ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
ชอบบบบบอ่ะ น่ารักจริงๆคู่นี้
ปล.ไม่ลืมคนเขียนแน่นอนจ้า จะติดตามเรื่องใหม่ๆนะ
-
“รักนะครับ! พี่รักเฟิร์สนะครับ ขอพี่รักเฟิร์สได้ไหม? คบกับพี่นะครับ ให้พี่ได้รักเฟิร์สบ้างนะครับ” <<< พี่บัสไม่ได้ต้องการจะรุกใช่ไหม :serius2:
-
พี่บัสขี้แกล้งอ่ะ ตอนนี้ก็หวานซะจนจะละลาย ฮิฮิ
-
หวานเว่อร์
:m1:
-
โอ๊ยหวานมาก แอร๊ยๆ :-[
-
อ่านตอนนี้แล้วเกือบไขว้เขว.. เกือบลืมว่า บัส เป็นรับนะ ไม่ใช่รุก เห้ย!!!!!!!! ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
-
น่ารักหวานนนนนนนนนน :impress2:
:call:
-
น่ารักครับชอบๆๆ ฉากนี้
รู้ความในใจกันสักทีนะครับ
ไม่ลืมคุณออฟหรอกคร้บผม
ไงก็มีนิยายเรื่องใหม่ๆมาลงอีกเยอะๆนะครับผม
-
พี่บัสเป็นแบบนี้ แสดงออกขนาดนี้
น้องเฟิร์สคงดีใจสุดๆ
-
+1 น่ารักน่ะเรา :o8:
-
คือ ... น้ำตาลขึ้นจอ แล้วอ่ะ ...
แทบแงะ ออกมา ลิ้มรสความหวานได้แล้ว สินะ ...
การจะให้ใครมารัก หรือ จะเดินเข้าไปรักใครซักคน ... มันต้องใช้เวลา
รอ รอ รอ แล้วก็ รอ
เพื่อให้ได้มา ซึ่งความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกัน
รัก คู่นี้จริงๆ เลยอ่ะ ... นิยายใกล้จะจบแล้ว ... หลังจากจบ ก็คงต้องกลับไปอยู่ในโลกของความเป็นจริง
ปล. พระราม 2 หยุดตกแล้วนะ คุณออฟ คงค้างอยู่แค่ ปรอยๆของเม็ดฝน เล็กๆ
-
อร๊ายยยยยยยยย อิจฉา ^^
-
น่ารักเน้อะ :o8:
-
พี่บัสน่ารักมาก ๆๆๆๆๆ
-
หวานดีจังชอบ o13
-
แหม บัส เป็นคนขี้แกล้งตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
เล่นเอาซะ เฟิร์สไปไม่เป็นเลยที่เดียว
อ่านแล้วมดตามขึ้นคอมพ์เต็มไปหมด
:laugh: :laugh: :laugh:
-
สวีดวีดวิ๊วมากอ่ะ
น่ารักน่าร๊ากกกกกกกกกกกก
โอ๊ยเขิล :-[ :-[
-
อ่านสองตอนหลัง เหมือนยิ่งให้เห็นพี่บัส
เวอร์ชั่นใหม่ที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นมาก่อน :laugh:
เเล้วก็เห็นเฟิร์ส ในอีกมุมนึงเช่นกัน
รู้สึกเหมือนพี่บัสจะเเมนกว่าเฟิร์สยังไงไม่รุ้
ไม่ใช่พึ่งว่าค้นพอตัวเอง ว่าอยากรุกบ้างหรอกน้า ถ้าเป็นยังนั้นคงขำแย่ :z1:
จะจบเเล้วหรอเนี่ย เศร้าจัง :o12: :monkeysad: อยากให้มีต่ออีกหลายๆตอน :pig4:
-
อย่างบัสถ้าจะรุกก็คงรุกไม่ได้นานหรอก...บัสถนัดนอนนิ่งๆมากกว่า ....
ใช่ป่ะออฟ เอ้ย! บัส.....หุหุหุ :man1:
-
อ๊ายยยย หวานเว่อร์อะ
ชอบบบบบบบ อ่านไปก็จะละลาย
พี่บัสมุมนี้สุดยอดดดดด
ขี้แกล้งด้วยอะ แต่น่ารักมากกว่า
ดูจิ แกล้งหมาน้อยจนร้องไห้ตาแดงเลย
บอกรักได้หวานมากกกก
สมที่เฟริสรอคอยยยยยย
ตอนหน้าจบแล้วเรอะ ใจหายเหมือนกันน่าา
มีตอนพิเศษอีกสามตอนก็จะรออ่านจ๊าาา
ไม่ลืมออฟหรอก น่ารักขนาดนี้ อิอิ
-
โอ๊ยยย ยังมาน่ารักน่ะ !!
บัสบอกรักได้น่ากด...เอร๊ย น่ารักมากๆเลยนิ
จะจบแล้วหรอคะเนี่ย แง้ๆๆ เอาตอนพิเศษเยอะๆเลยน้าคะ ><
-
เช้านี้เเวะเอานิยายที่ออฟอาสาอัพให้นักเขียนอีกท่านหนึ่งมาลงฝากนะครับ เผื่อเกิดว่าเรื่อง "พี่ครับ...ผมขอ(เอา)ได้ไหมครับ?" จบไปหากคิดถึงบ้างก็แวะมาตามที่กระทู้นิยายเหล่านี้ได้นะครับ เพระาออฟคงอัพตลอดครับ.......
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.0 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานกับน้องชายจอมป่วน (ตอนนี้กำลังมันเลย อิอิ)
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.0 ผมหลงรักชายโฉด
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.0 Brother I love you ภาคแรก
4.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับลูกชายพ่อผมขอนะครับ
5.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty(อันนี้สนุกมากขอคอนเฟิร์ม หื่นทั้งเรื่อง อิอิอิ)
ยังไงก็ฝากไว้ด้วยนะครับถ้าหากยังรักกันก็แวะไปทักทายให้กำลังใจคนโพสต์และคนเขียนได้นะครับ.............รักทุกคนนะครับ
ปล.ขอแปะตอบเม้นไว้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะมาตอบทุกเม้นนะครับ ขอบคุณครับ :pig4: :pig4:
-
สนุกค่ะ ....หวานสุดฤทธิ์ อิๆๆๆ
-
บัสหวานกับเค้า
ก็เป็นด้วย :o8:
-
แหม่ะ บัส เอาใหญ่เลยเชียว
น่ารักอ่า :o8:
รอตอนจบครับ :L2:
-
รออยู่นนะคะคุณอ็อฟ เห็นออนอยู่เอามาลงแน่เลย -3-
-
รออยู่นนะคะคุณอ็อฟ เห็นออนอยู่เอามาลงแน่เลย -3-
อยากบอกว่า ตอนนี้ติดลมบนครับ.................ยังไม่ได้เขียนเลยครับผมๆๆๆ อิอิอิ :z10: :z10:
-
อร๊ายยยย พี่บัสไปแกล้งน้อง แต่ก็หวานอะ :-[
ตอนหน้า เอิ๊กๆๆๆๆ :z1:
จะจบแล้วววอะ ยังไม่อยากให้จบเลยย :serius2:
-
แวะมาอัพรูปโปร์ไฟล์เฉยๆ อิอิ ยังไม่ได้เอามาลงนะครับ ตอนสุดท้ายรอนานนิดนึงนะครับ
ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
รักทุกคนนะครับ
-
หวานจัง....พี่บัสขอรักเฟิร์ส....น่ารักมาก....
-
เชื่อคุณ ออฟ เลยแวะมาอัพรูปโปรไฟล์ ฮ๋าๆๆๆ
น่าักครับผม
รีบๆมาต่อนะครับ ต่อไปหลายๆตอนได้ยิ่งดี
-
หวานจัง....พี่บัสขอรักเฟิร์ส....น่ารักมาก....
ตอนพิเศษมีมากกว่านี้รับ ทั้งหวานทั้งหื่นแระร้อนแรงเตรียมทิชชู่รอสักสามม้วนนะคัรบ
-
เชื่อคุณ ออฟ เลยแวะมาอัพรูปโปรไฟล์ ฮ๋าๆๆๆ
น่าักครับผม
รีบๆมาต่อนะครับ ต่อไปหลายๆตอนได้ยิ่งดี
อิอิ มาอัพรูปจริงๆๆ คราฟ
น่ารักใช่ไหม เยี่ยมมากครับ
เดี๋ยวมีรางวัลพิเศษสำหรับคนอ่านท่านนี้ ชมคนเขียนตลอด หึหึหึ o18 o18 o18
-
น่ารักจริงๆนะออฟ อิอิ
นี่ขนาดบัสแกล้งโมโหนะเนี่ย ยังน่ากลัวเลย ถ้าโมโหจริงๆจะน่ากลัวขนาดไหนล่ะเนี่ยยยย
-
น่ารักจริงๆนะออฟ อิอิ
นี่ขนาดบัสแกล้งโมโหนะเนี่ย ยังน่ากลัวเลย ถ้าโมโหจริงๆจะน่ากลัวขนาดไหนล่ะเนี่ยยยย
ออฟน่ารักหรือบัสน่ารักครับ
ปล.สงสัยเอานิสัยตัวเองมาผสมเยอะครับ เลยเนียนๆ เป็นบัสฮ่าๆๆๆ เลยเหมือนดูโมโหร้ายครับ
-
น่ารักเนอะ เจ้าหมาน้อย .. :L2:
-
เดี๋ยว จะเอามาลงให้นะครับ ขอถามคนอ่านนะครับ ขอฟังเสียงหน่อยครับ
เลยอยากถามว่า
1. อยากอ่านตอนต่อเลยหรือเปล่าครับ คือตอนที่ 18
หรือ
2.อยากอ่านตอนพิเศษก่อนไหมครับ
เพราะออฟเขียนจบแล้วนะครับตอนพิเศษ
แต่ตอน 18 มี 2 Part จะะเอาอันแรกมาลงให้(เพราะเขียน Part 1 เสร็จแล้วครับ)
ให้ช่วยโหวตเลือกหน่อยนะครับ..........แต่ไม่เอามาลงทั้งสองอันนะครับ
เพราะเดี๋ยวมันจะจบไว อิอิ
ยังอยากอยู่ด้วยกันนานๆ นะครับ
-
ขอโหวตตอน18 ก่อนและกัน จะได้จบทีเดียวเลย
ก่อนที่ตอนพิเศษจะมา
พี่บัสนี่น่ารักกว่าเดิมเยอะเลยอ่ะ
-
ขอเป็นตอนที่ 18 ก่อนดีกว่าจ้า
เพราะว่า
เค้าอยากเก็บตอนพิเศษที่ อ็อฟ เขียน เป็นเซอร์ไพร์อ่ะ
:o8: :o8:
-
ขออ่านตอนที่18ก่อนจ้า :oni2:
-
เหมือน 3 รีบนครับ ขอ 18 ก่อน :L2:
-
ตอน 18 ค่ะ :impress3:
-
ตอน 18 จ้าาาาา
-
18ก่อนแล้วต่อด้วยตอนพิเศษ เอาตอนของตัวละครอื่นมาแตกก็ได้
-
ลงมติเป็นเอกฉันท์
ตอนที่ 18 :laugh:
-
ขอ 18 ก่อนนนนนนค้าบบบบบบบบบบ
-
ยังไม่ครบ 20 เม้นเลยง่า อิอิ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ขอตอนที่18ก่อนเลยจ้าาา แล้วค่อยจัดตอนพิเศษมานะ อิอิ
ปล.น่ารักทั้งคู่เลยจ้าาาา
-
เอาตอนที่สิบแปด 18 ๑๘. เอ้กทีน คะ !!!
><
-
18.2 kaa
-
chapter 18 ja
-
ตอนไหนก็ได้ครับ
:z13:
-
โหวตตอนที่ 18 ต่อค่ะ :pig4:
-
ตามเสียงส่วนใหญ่ ขอตอนที่ 18 ค่ะ :กอด1:
-
ตอนที่ 18 ก่อนค่าาาา .. :a1:
-
18 จ้า. รอนะจ้า
-
ขอตอนที่ 18 ก่อนดีกว่าค่ะ แล้วต่อด้วยตอนพิเศษ :laugh:
-
ขอโหวดให้ ........
ตอนที่ 18 ก่อนแล้วกันนะ
แล้วต่อด้วยตอนพิเศษ
-
โหวตตอน 18 :mc4: :mc4: :mc4:
-
ความจริงเลือกไม่ถูกอ่ะ.. อยากอ่านตอนพิเศษก่อนนะ
แต่.. เลือกตอน 18 ละกัน อิอิ ฮ่าๆๆๆๆ o18
-
ตอน 18 ก่อนเลยจ้า
-
18จร้า
-
วันนี้เจอกันครับ 18.1 นะครับ
ฮิ้วๆๆ ขอไปกินตับก่อนนะครับ วันนี้จะกินตับให้ Uric Cretinine ขึ้นสักหน่อย เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆ :z10: :z10: :z10:
-
เย้... ตอน 18.1 มาให้อ่านก่อน หุหุ
-
ตามเพื่อนจ้าพี่ จัดมา
-
ปล.อย่าลืมโหวตให้พระเอกในดวงใจออฟด้วยนะคัรบ เจ้าหมาน้อยของออฟเอง
(จะหาที่ไหนได้นะครับ ผู้ชายอย่างเจ้าหมาน้อยเนี่ย? ใครเจอช่วยส่งมาให้ออฟหน่อย ออฟอยากได้แบบนี้ครับ :haun4: :haun4:)
-
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
เอาพี่บัสมาฝากกลัวจะลืมกันนะครับ.........ว่าบัสเขาน่ารักแค่ไหนครับ
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
นี่ก็เจ้าหมาน้อยของพี่บัส เอาให้ดูกันอีกรอบ น่ารักจริงไรจริง
-
พี่ออฟ * มันซ้ำ" กับหน้า 25
-
พี่ออฟ * มันซ้ำ" กับหน้า 25
อ้าวเหรอ........เดี๋ยวกลับไปดู
-
แจ้งประกาศดังๆ ออฟเข้าใจผิดนะครับ
ตอนที่ 18.1 ลงไปแล้วครับ
ขอโทษด้วยนะครับ(อย่าว่ากันนะคัรบ)
ตอนนี้คือตอนที่ 18.2 แล้วนะครับ
ตอนจบแล้วครับ.......................................
-
พี่ออฟ * มันซ้ำ" กับหน้า 25
ขอบคุณนะครับที่เตือนๆๆ กัน
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"...เรื่องสั้น...18.2 (จบ)มาแล้วครับ
ก่อนอื่นต้องขอโทษคนอ่านด้วยนะครับ ออฟจำผิดนะครับว่าตอนนี้คือตอนที่ 18.1 แต่จริงๆ แล้วมันคือตอน 18.2
ซึ่งเป็นตอนจบแล้วนะครับ
ขอโทษกับการที่ไปตั้งกระทู้ถามทุกคนนะครับ หากน้อง Onlymin ไม่บอกออฟก็คงไม่รู้นะครับ
ขอโทษจริงๆ ครับ...........ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรนะครับ......ขอโทษครับ
ตอนจบแล้วนะครับ.........คราวหน้าก็เจอกันกับตอนพิเศษนะครับ
[/color]
Part 2
“รักผมจริงไหมครับ?”
“ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ!!!!!!” ผมดันหน้าอกของคนตัวใหญ่ออกทันทีแต่ก็โดนขืนไว้
“ไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อนิครับแค่อยากได้ยินอีก บอกให้ผมฟังอีกทีได้ไหม? หืมม์!!”
“รักเฟิร์สนะครับ รักมากด้วยแต่อย่าถามว่าเริ่มตั้งแต่ตอนไหน? พี่ก็ตอบไม่ได้เหมือนกันแต่ตอนนี้รู้อย่างเดียวว่า รัก นะครับ” พูดจบก็ดึงตัวไอ้หมาน้อยขี้อ้อนของผมเข้ามากอดอีกครั้ง เรากอดกันอยู่ตรงระเบียงเป็นเวลานานโดยไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาราวกับว่าทุกอย่างได้ส่งผ่านมาหมดแล้วขอแค่ได้กอดผู้ชายคนนี้ไว้ ผมจะไม่ปล่อยให้เขาไปไหนอีกแล้ว ผมจะดึง จะรั้งเขาไว้จะไม่ยอมให้เขาไปจากชีวิตผมแน่นอน.....ผมสัญญา
“แล้วทำไมที่สนามบาสพี่ต้องดุผมด้วยล่ะครับ?”
“มันน่าดุไหมล่ะ? แค่นี้ก็แอบนอกใจแล้วเห็นนะว่าจะทำอะไร?”
“ผมไม่ได้ทำอะไรนิครับ!!”
“อย่ามาเถียงเห็นนะ”
“ผมเปล่านะครับ........”
“อืม....”
“อะไรครับ?”
“ก็พี่หวงนิ หรือหวงไม่ได้? เอ๊ะ!!หรือว่าไม่ชอบที่พี่บอกว่าเราเป็นแฟนกัน?”
“ชอบครับชอบมาก”
“อืม ป่ะอาบน้ำดีกว่าง่วงนอนแล้ว”
“ใครบอกจะให้นอนครับคืนนี้” ดูมันทำหน้าเข้าสิครับ ยิ้มกรุ้มกริ่ม หน้าฟาดด้วยหลังมือสักทีนะเนี่ย
“บ้า!!!!!อย่ามาทะลึ่ง พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้า”
“เดี๋ยวผมโทรบอกพี่ต้อว่าพี่ลาป่วย!!”
“เฮ้ย!!!!!!!!!ไม่เอานะใกล้สอบแล้ว!!.....................อือ”
เสียงผมหายไปแล้วครับโดนยึดเอกราชไปแล้วครับ อิอิ แบบนี้ผมก็เคลิ้มดิครับ รู้สึกว่าตัวมันเบาๆ ลอยๆ จังเลย อ้าว!!อุ้มผมไปแล้วครับเข้าห้องไปแล้วทั้งๆ ที่ตัวเองก็กำลังจูบผมอยู่ ไอ้หมาน้อยตัวนี้มันสามารถจริงๆ ครับ
“ปล่อยก่อนได้ไหม?”
“ไม่ได้ครับ เดี๋ยวหนีไปอีก”
“จะหนีไปไหนได้ล่ะครับ หืมม์....................วันนี้ว่าจะมาเปลี่ยนบรรยากาศสักหน่อยใครจะหนีไปไหนล่ะครับ หรือว่าจะหนีไปตรงนู้นดี” ผมทำปากยื่นๆ พร้อมชี้มือไปที่เตียง
“ก็ได้นะครับ และไม่ต้องอาบแล้วน้ำนะครับ”
“ไม่นะสกปรกจะตายเหงื่อออกมาทั้งวัน อาบก่อน!!”
“ครับ!!”
“ครับก็ปล่อยสิครับ จะได้ไปอาบน้ำ”
“อาบด้วยกันนะครับ” ยิ้มหวานมาเชียวไอ้หมาบ้า!!!!!!!
“ไม่เอาหรอก” ไม่ใช่ไม่เคยนะครับ แต่นั่นมันหลังเสร็จภารกิจ แต่จะให้ตอนนี้ก็ไม่กล้านะครับอายอยู่เหมือนกัน............แต่ก็เท่านั้นครับไม่ทันแล้ว อุ้มผมตัวลอยเข้าไปในห้องน้ำแล้วครับ ห้ามไปก็เท่านั้นเลยตามเลย ตอนนี้ผมนั่งหน้าแดงอยู่บนชักโครกไปเป็นที่เรียบร้อย
“ถอดให้นะครับ!” มือหนายื่นมาลูบหน้าอกผมแล้วไล่ลงมาหากระดุมที่ถูกกลัดเอาไว้
“ไม่เอา......พี่จะถอดเอง” ผมลุกขึ้นหันหลังให้แล้วค่อยๆ ปลดกระดุม พลางถอดเสื้อออกอย่างช้าๆ แต่ก็ต้องหยุดเมื่อโดนมือหนาสอดลูบเข้ามาใต้แขนสองข้าง
“หันหน้ามาสิครับผมอยากเห็นหน้าพี่จัง”
“ไม่เอา”
“งั้นถอดเสื้อให้ผมทีสิครับ”
ถามผมเพื่ออะไรล่ะครับ ในเมื่อจบคำถามแล้วก็ไม่ได้รอคำตอบว่าจะตกลงหรือไม่ จับตัวผมหมุนเลยทันที ผมมองหน้าคนเจ้าเล่ห์อย่างอายๆ เมื่อสายตามันจ้องหน้าผมแล้วไล่เลาะตามลำคอลงไปหาหน้าอกที่เปล่าเปลือย ผมต้องรีบหยุดสายตานั้นด้วยการยกมือเรียวดึงชายเสื้อกล้ามขึ้นน้อยๆ เผยให้เห็นหน้าท้องที่เป็นลอนสวยน่าลูบไล้ ผมเลิกชายเสื้อไปจนสุดมือแต่ก็ยังไม่สามารถถอดได้ให้มันพ้นจากตัว เพียงแต่ผมเจอหน้าอกที่ขึ้นหมัดกล้ามนิดหน่อยพอน่าสัมผัส และดูน่าหลงใหล ผมจึงใช้ปากจูบเบาๆ ได้ผลครับดูมันทำหน้าเข้าสิจะเซ็กซี่ไปไหนเนี่ย????? ให้น้องมันรับช่วงต่อจากการปลดพันธนาการ โดยที่ผมกำลังสูดกลิ่นกายและลองลิ้มชิมหน้าอกหนากับเม็ดคู่ใจที่ตอนนี้แข็งเป็นไตสู้ลิ้นผมอยู่ครับ
“พอก่อนนะครับ” เจ้าหมาน้อยจอมหื่นมันจับมือผมไว้ แล้วดันผมเข้ากับผนังสีขาว ก่อนจะส่งจมูกแหลมๆ มาคลอเคลียกับซอกคอผม
“อืม !!!คิดถึงร่างกายนี้จังเลย คิดถึงความหวานของร่างกายนี้จังนานเท่าไหร่แล้วนะครับ”
“คิดถึงจริงเหรอ?”
“ครับ รักด้วยให้ผมรักพี่นะครับ”
“ครับ!! อ๊ะ!!อ่าส์” ผมต้องส่งเสียงร้องเมื่อเจ้าหมาน้อยมันขบเม้มกับยอดอกผม ที่ตอนนี้กำลังแข็งขันสู้กับน้องมันอยู่ ไวจริงๆ ครับผมติดง่ายซะเหลือเกิน
“เดี๋ยวพี่ถอดข้างล่างให้นะครับ” ผมเลื่อนมือจากกลางหลังลงไปซุกไว้ในกางเกงกีฬาที่ตอนนี้ด้านหน้าของมันกำลังดุนดันหน้าท้องผมอยู่ ผมค่อยๆ เลื่อนมันลงอย่างใจเย็นเหมือนจะทรมานคนตัวใหญ่เล่นไปในตัว ดูหน้ามันสิครับตาเยิ้มเชียว ตอนนี้ลงไปกองกับข้อเท้าหมดแล้วครับทั้งตัวนอกแล้วตัวใน
เผยให้เห็นเฟิร์สน้อยที่เคยน่ากลัว แต่วันนี้ทำไมมันดูน่ารักจัง.....วันนี้ผมจะรักเฟิร์สน้อยๆ แล้วกัน.....ยิ้มทักทายผมใหญ่เลย ไวเท่าความคิด ผมล่ะมือจากกางเกงที่กองอยู่ขึ้นมาจับของตรงหน้าทันที ค่อยๆ ออกแรงรูดเบาๆ อย่างได้ใจก่อนจะเร่งจังหวะอย่างมันมือตามอารมณ์ ร่างกายที่เปลือยเปล่าของคนตรงหน้าที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามชวนให้น่ามองน่าสัมผัสเสียนี่กระไร ทำไมผมรู้สึกรักและหวงแหนร่างกายนี้จัง มันเป็นของผมคนเดียวนะ
“อ๊ะ!!อืมๆๆ”
“ชอบไมหครับ?” ผมเอ่ยถามก่อนจะส่งสายตายั่วยวนขึ้นมองหน้าคนตัวใหญ่ที่ซอยบั้นเอวเบาๆ ตามจังหวะมือผม
“ครับ!!” ดูหน้า ฟังจากเสียงก็รู้ว่ารู้สึกยังไง ดูท่าสิครับยืนดันผนังห้องน้ำไว้ แซ็กซี่มากกก!!!!!!!!!
“พอก่อนนะครับที่รักครับ!!” เสียงกระเส่าเชียวครับย่อตัวลงมาหาผมแล้วจูบปากเบาๆ ก่อนจะพยุงตัวผมให้ลุกขึ้น มือหนาก็วนเวียนอยู่แถวสะโพก
“ผมถอดให้นะครับ” จับผมหันหน้าเข้าผนังห้องแล้วบดเบียดแก่นกายเข้ากับร่องสะโพกไปมา
“ถอดสิ อย่าช้านะ!” ผมเอ่ยบอกเพราะผมรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองต้องการคนคนนี้มาก ต้องการการสัมผัสจากคนคนนี้ อยากให้เขาเข้ามาอยู่ในตัวผมเหลือเกิน น้องค่อยๆ ปลดตะขอออกพร้อมเข็มขัด พรวด!! เดียวจบม้วนเลยครับรวดเร็วได้ใจผมมาก
“อาบน้ำก่อนนะครับ” ก่อนที่จะพาผมไปยังฝักบัวก็บดเฟิร์สน้อยๆ เข้ากับสะโพกเปล่าเปลือยที่สองข้างถูกมือหนายึดไว้เป็นฐานที่มั่นก่อนหน้าแล้ว คนเอ่ยชวนยังไม่พาผมไปอาบน้ำอย่างปากว่าเพราะกำลังซุกไซร้ไล่เรียงตามเนื้อตัวผมอยู่ราวกับว่าจะใช้ปากทำความสะอาดตัวผมแทนซะประมาณหนึ่ง
“ไปล้างตัวก่อนนะเหม็นตัว”
“หอมดีออกหวานด้วย”
“อืม...”
ผมหันหน้ามาหาคนตัวโตก่อนจะลูบหน้าอกหนาเบามือ มองตาครู่เดียวตัวผมก็ลอยเด่นขึ้นเพราะแรงอุ้มจากคนตรงหน้าที่พาผมไปยังฝักบัว ตอนนี้เราสองคนเปียกปอนไปหมดเลยครับ แต่ก็ให้มันเปียกไปเถอะครับเพราะร่างกายของเราตอนนี้ไร้ซึ่งอาภรณ์ใดๆ กีดขวางห้วงแห่งการสัมผัสแล้ว เจ้าหมาน้อยของผมเวลาธรรมดาก็ว่าดูเซ็กซี่แล้ว แต่พอโดนน้ำไปแล้วยิ่งชวนฝันมากเลยครับ น่าดึงดูดจัง ผมซบตัวเข้ากับอกหนาอีกรอบ
“หัวเราะทำไม ไม่ชอบเหรอ?”
“เปล่าครับ ชอบมากครับทำบ่อยๆ นะครับ”
“เดี๋ยวถูหลังให้นะ หันหลังมาสิ” ผมดันๆ เจ้าหมาน้อยตัวเขื่องให้หมุนตัวพลางเอื้อมกดสบู่เหลวมาฟอกหลังหนาๆ น่าสัมผัสน่าหลงใหลคลั่งไล้ อย่างไม่เบื่อหน่าย ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งอยากสัมผัสเข้าไปอีก ย้ายจากหลังมาหน้า หน้าอก หน้าท้อง และตรงนั้น ผมก็ใช้มือรูดเบาๆ
“ซี๊ด!!!!!!อ้า!!อย่าสิครับ”
“ทำไมเหรอ?”
“ผมเสียวครับ อย่าเพิ่งทำอะไรมันนะครับผมจะปล่อยมันในตัวพี่นะครับ”
“ครับ!!” ผมดึงฝักบัวมาฉีดน้ำรดตัวเพื่อล้างฟองสบู่ออกจากกายกำยำของคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน ผมใช้มือค่อยๆ ลูบไปทีละนิดๆ เพื่อที่จะได้สัมผัสกับร่างกายนี้ได้อย่างทั่วถึงทุกซอกทุกมุม บางทีผมก็ใช้ปากสัมผัสไปบ้างตามความต้องการเจ้าตัวก็ไม่ว่าอะไรเลยได้แต่ยืนมองการกระทำของผมด้วยสายตาฉ่ำเยิ้ม
“หมดแล้วครับ ล้างมากเดี๋ยวผมก็เปื่อยหมดหรอกครับ ครับเดี๋ยวผมอาบให้พี่บ้าง”
เจ้าหมาน้อยของผมหันมาฟอกสบู่ให้ผมบ้าง ไม่ใช่ไม่เคยโดนมือหนาคู่นี้สัมผัสนะครับ แต่ทว่าการสัมผัสในแต่ละครั้งมันเร่าร้อน รุนแรง อ่อนโยนไม่ซ้ำกันเลยสักครั้งเดียว อยากให้มือนี้สัมผัสกายผมไปตลอด ร่างกายผมระทวยเลยครับจนน้องมันต้องช่วยพยุงไว้ ยิ่งตรงส่วนอ่อนไหวที่ไวต่อการสัมผัสและรับรู้ เหมือนรู้หน้าที่จังเด้งดึงขึงขังสู้มือหนาดีเหลือเกิน เจ้าหมาน้อยของผมก็อ้อยอิ่งอยู่กับตรงนั้นนานพอสมควรกว่าผมจะได้ล้างฟองสบู่ที่เลอะตามตัว
“อ๊ะ!!!!!!ตรงนั้น....อืม!!” เจ้าหมาน้อยของผมมันส่งบัสน้อยเข้าปากไปแล้วครับโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด
“อ่าส์!!!” สัมผัสนี้ ปากนี้ ลิ้นนี้ที่ผมโหยหา ผมอยากให้คนคนนี้สัมผัสผมแบบนี้เหลือเกินลิ้นหนาที่วนไปมาทำเอาผมสะท้านจนต้องใช้มือขยี้หัวทุยๆ ของคนเบื้องล่างไปด้วยเพื่อปลดปล่อยอารมณ์
“อ่าส์!!เฟิร์สจ๋าพอก่อน” ต้องบอกให้น้องมันหยุดครับไม่งั้นได้ปลดปล่อยในโพรงปากอุ่นๆ นั้นแน่นอน ผมรู้ว่าน้องมันไม่เคยคิดที่จะรังเกียจผมเลยแม้แต่น้อย แต่ผมก็ยังอายไม่กล้าให้มันทำแบบนั้นอีก แต่ก็ไม่เคยห้ามได้สักครั้งเลยที่ผ่านมา ผมดึงตัวเจ้าหมาน้อยขึ้นมาประชันหน้าก่อนจะประกบริมฝีปากอย่างโรมรันพันตูกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
“ให้พี่ทำแบบนั้นบ้างนะ”
“อืม!! แบบไนหครับ?”
“เหมือนที่เฟิร์สทำให้พี่ไง!!” พูดจบผมก็จูบซอกคอหนา(ผมต้องเขย่งเท้าเอานะครับเพราะยืนเฉยๆ ไม่ถึงมันหรอกสูงเกิน) ผมค่อยๆ จูบลากลิ้นวนเลียมาจนถึงหน้าท้องที่แบนราบเป็นลอนสวย วนเวียนอยู่ตรงสะดือนานทีเดียว คงจะเสียวนะครับเพราผมรู้สึกว่าตัวเด้งตั้งหลายรอบ
“อ่าส์!!!!!!!”
“อืม!!!อ่าส์!!!”
“ตรงนี้นะให้พี่ทำให้เฟิร์สนะครับ” ผมใช้มือจับส่วนที่แข็งขมึงทึงอยู่ตอนนี้
“เออ!! ไม่ถนัดก็ไม่เป็นไรนะครับ”
“อ่าส์!!!!!!”
ไม่ทันแล้วครับผมส่งมันเข้าปากไปแล้วครับ เพราะผมเองเวลาถูกทำแบบนี้ผมก็รู้สึกดีนะครับเลยอยากให้น้องมันรู้สึกดีแบบผมบ้าง ถึงผมจะไม่ค่อยถนัดแต่ก็พอทำได้นะ เคยดูจากคลิปวิดีโอมาบ้าง พร้อมทั้งวิธีการที่เคยศึกษามาบ้าง ผมพยายามไม่ให้มันโดนเข้ากับฟัน ผมใช้ลิ้นวนไปมาอย่างรักใคร่กับจุดนั้น มีบางทีที่ผมถอนปากออกแล้วใช้ปลายลิ้นแตะเลียเบาๆ เรียกเสียงครวณครางได้เป็นอย่างดี
“อ่าส์!!!ดีครับอย่างนั้นแหละครับ อ้า!!”
“อ๊ะ!!!อ่าส์!!”
“เสียวจังครับที่รัก....แอบไปฝึกกับใครมาครับ??”
“จะไปมีเวลาไปฝึกกับใครที่ไหนละครับนอกจากเรียนรู้เอาจากเฟิร์สไง?” ผมถอนปากออกแต่ก็ยังใช้นิ้วเรียวสาวด้วยจังหวะเร่งๆ
“อ้า!!!อ่าส์!!!!!!!!!”
“ซี๊ด!!!!!!!อ้า!!!!!”
“เสียวเหรอครับหืมม์?” ผมเอ่ยถามก่อนจะฝังปากลงไปอีกรอบเพื่อครอบครองจุดยุทธศาสตร์นั้นไว้
“อ้า!!!อ๊ะ!!.................พอก่อนนะครับไม่ไหวแล้ว!!” ผมไม่สนใจหรอกครับ ยิ่งห้ามผมก็ยิ่งเร่งจังหวะเข้าไปอีก ส่วนเจ้าตัวที่บอกห้ามก็ใช้มือมาช่วยกดหัวผมแทนตกลงนี่จะให้หยุดไหมล่ะครับ? แค่นั้นไม่พอยังกระแทกเอวสวนมาด้วยต่างหาก
“อ๊ะ!!อ้า!!”
“ซี๊ด!!!!!!!!!อ้า!!!!!!!!!!”
“ไม่ไหวแล้วครับ อ้า!!!!!!!!!!!!!!ซี๊ด!!!!!!!!” เจ้าหมาน้อยของผมมันเกร็งตัวแรงๆ พร้อมไอ้ที่คาปากผมอยู่ก็กระตุกๆ รัวถี่ก่อนจะปล่อยบางสิ่งบางอย่างออกมาเลอะปากหมดครับ เยอะมากสงสัยไม่ได้ปลดปล่อยมานานจริงๆ สงสารจังครับที่ต้องอัดอั้นไว้แบบนั้น
“อ้า!!!!!!!!!อ่าส์!!!!!!!!” ดูทำหน้าสิครับคงเสียวถึงใจแน่ครับ จากการคาดเดานะครับ ผมไม่ได้นึกรังเกียจเลยแม้แต่น้อย ผมก็กลืนลงคอเหมือนที่น้องมันเคยทำให้ผมทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา พร้อมกันนั้นผมก็ใช้ลิ้นเลียมุมปากที่มันเลอะออกมา พลางส่งสายตายั่วยุไปหาคนที่ตาเยิ้มให้ผมเช่นกัน
“ใครสอนมาเหรอครับ?”
“ไม่มีหรอกก็จำเอาไงอย่างที่ตัวเองเคยทำให้พี่”
“เก่งจังครับ......อือ!!!!!!!” ผมก้มลงดูดเม้มส่วนนั้นอีกรอบเพราะมันยังไม่อ่อนตัวเท่าไหร่ คนตัวสูงยังคงส่งเสียงครางอือเบาๆ ผมลุกขึ้นยืนว่าจะไปล้างปากแต่ก็โดนเจ้าตัวดึงไว้ก่อนพร้อมประกบปากเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“อือ!!”
“ผมอยากชิมว่าของตัวเองรสชาติเป็นไงบ้าง?”
“เป็นไงล่ะ?”
“ของพี่อร่อยกว่างั้นให้ผมชิมอีกนะครับ”
“เคยห้ามได้ไหมล่ะ”
“ไม่ครับ!”
“แล้วจะถามทำไม”
“ฮ่าๆๆ !!!!!” เจ้าหมาน้อยของผมมันอุ้มผมขึ้นวางบนชักโครกก่อนจะก้มลงชิมบัสน้อยๆ อย่างอ่อนโยนและเร่าร้อน รุนแรงปนกันไป เนิ่นนานทีเดียวที่คนตัวใหญ่คลอเคลีย ลิ้มเลียตรงนั้นให้ผม ผมรู้สึกดีมากๆ อย่างที่เคยบอกไป
“อ๊ะ!!!!!!!อ่าส์เฟิร์ส.....รักเฟิร์สจังเลยครับ!!” การกระทำที่หลากหลายรสชาติที่ผมต้องเจอไม่นานนักผมก็ต้องปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออกมาจนได้
“เห็นไหมครับผมว่าของพี่อร่อยกว่านะครับ”
“บ้า!!!!!!”
-
“แต่ตอนนี้เฟิร์สน้อยอยากรักพี่แล้วง่าครับขอนะครับ” เจ้าหมาน้อยของผมมันยันตัวเข้ามากระซิบคำพูดนี้ข้างๆ หูผมแล้วเป่าลมใส่หูผมด้วย ยังพูดไม่ทันจบคนตัวใหญ่ก็ยกขาผมขึ้นชี้แล้วก้มลงเลียช่องทางที่จะรับศึกในครั้งนี้
“อ้า!!!” น้องค่อยๆ แหย่ลิ้นเข้ามาทักทายก่อนทำให้ผมเสียวสะท้านเลยครับ
“อ๊ะ!!!!” ลิ้นที่วนไปมาแต่ละครั้งทำเอาน้องชายผมที่เพิ่งจะปลดปล่อยปเมื่อครู่ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว จนผมต้องคว้ามือหนามากำไว้เหมือนเจ้าตัวที่กำลังละเลงลิ้นก็รู้หน้าที่เลยสาวมือเบาๆ
“อ้า!!!!!!ซี๊ด!!!!!”
“เฟิร์ส!!!อ้า!!”
“อืมม์!!!!!!อ้า!!อ๊ะ!!!!!!!!” จี๊ดเลยครับส่งนิ้วเข้ามาแทน
“เฟิร์ส!!อ้า!!”
“เฟิร์สไม่ไหวแล้วเข้ามาเถอะนะครับ”
“แต่พี่จะเจ็บนะครับขอผมเปิดทางอีกนิดนะครับ!!”
“ไม่พี่ต้องการเฟิร์สเข้ามานะ” ผมใช้มือตัวเองวนไปที่ปากทางที่ตอนนี้น้องมันยังคานิ้วเอาไว้อยู่
“ตรงนี้นะเฟิร์ส!!เข้ามานะ!!” ผมใช้มือลูบเบาๆ
“แต่ผมเพิ่งจะ!!” ผมไม่ฟังแล้วครับจับมือที่คาอยู่ดึงออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับผลักคนตรงหน้าให้ถอยออกไป น้องตกใจใหญ่ครับหน้าเสียไปเลยทีเดียวผทก็หย่อนขาลงแล้วร่นตัวย่อลงกับพื้นก่อนจะขยับตัวขึ้นทับตัวคนที่นอนราบบนพื้นแทน ผมจับเจ้าตัวน้อยจ่อปากทางไว้แล้วหย่อนสะโพกลงอย่างไม่ลืมหูลืมตา
ผมมองเห็นคนตรงหน้าที่ตอนแรกหน้าเสียไปกลับมามีรอยยิ้มให้เห็นตรงมุมปาก ไม่เคยเจอล่ะสิแบบนี้ มันเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียวครับ
“อ๊ะ!!ซี๊ด!!เด้งรับมาหน่อยสิ”
“อึก!!!อ๊ะ!!อ้า!!!!!”
“เจ็บไหมครับ?”
“อือ...”
“ไหวไหมครับ!!”
“เดี๋ยวขอขยับเองก่อนนะอย่างเพิ่งนะ”
“บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งมันจะเจ็บนะครับ”
“อือ!”
“อืมม์!!!อ่าส์!!!”
“อ่าส์!!!!เสียวจังครับ”ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มเข้าที่แล้วครับ เริ่มขยับได้จังหวะแล้ว
“ลองขยับดูนะครับ” น้องมันส่งมือมาจับเอวผมไว้ก่อนจะเด้งสวนกลับมาเบาๆ
“อ่าส์!!!!!ซี๊ด!!!!!!!!”
“เฟิร์ส!!เฟิร์สจ๋าอ๊ะ!!!!!!” เจ้าของชื่อส่งมือมารูดจุดอ่อนไหวของผมไปด้วยยิ่งทำให้อารมณ์ของผมทะยานยิ่งยวดไปเลยทีเดียว
“ครับที่รักครับ อ้า!!เสียวจังครับ”
“รักเฟิร์สนะครับ อ๊ะ!!!”
“เหนื่อยไหม?”
“ไม่!!อ้า!!!!”
“เสียวไหม?”
“ครับเสียว....อ้า!!!!!”
“เร่งอีกเฟิร์ส!!” ผมบอกให้น้องเร่งจังหวะมืออีก
“แรงๆ อีกเด้งแรงอีกสิครับ” แค่บอกให้เร่งจังหวะมือไม่พอยังบอกให้เด้งสวนกลับมาแรงๆ
“อ้า!!!!!!!เสียวจังเฟิร์ส....เฟิร์สเสียวไหม?”
“ครับสุดยอดเลยครับ”
“ไม่ไหวแล้วน้าเฟิร์ส....อ้า!!!เสียวจังครับเฟิร์ส”
”ครับ!!อ๊ะ!! อ่าส์!!!!!!!!!!”
“อ้า!!!พี่ใกล้แล้วเหรอครับ?”
“ครับใกล้แล้วอ๊ะ!!!”
“ครับ!!รอก่อนนะครับเดี๋ยวผมเร่งให้” น้องหยุดมือไว้แล้วหันมาจับเอวผมไว้แทนแล้วผลิกตัวเองให้ขึ้นมาทับผมแทนในขณะที่เรายังเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่
“อ๊ะ!!!!!!!”
“อ้าส์!!!!!!!”
“เร็วเข้าเฟิร์สแรงอีก อ่าส์!!!!!!!!!!!!”
“ครับ!!อ๊ะ!!”
“อ้าเสียวจังเฟิร์สแรงอีกนะครับ!!” ผมกระหายร่างกายนี้การกระทำจากคนคนนี้เหลือเกินจนคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว
“ใกล้แล้วครับพี่อ๊ะ!!พร้อมกันนะครับ!!” น้องเร่งบั้นเอวขึ้นพร้อมกับส่งมือคว้าตรงนั้นของผมไปสาวด้วยความเร็ว
“เฟิร์สไม่ไหวแล้ว!!!!อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ผมเหมือนกันขอปล่อยข้างในนะครับ!!”
“อ๊ะ!!! อือ”
“อ๊ะ!!!!!!!!อ้า!!!!!!!!!!!” เราสองคนเกร็งตัวแรงๆ ในเวลาใกล้เคียงกันผมรู้สึกถึงความอุ่นวาบข้างในเมื่อตรงนั้นของเจ้าตัวกระตุกถี่แรงๆ ในตัวผม ส่วนผมก็ปลดปล่อยออกมาอีกรอบ ผมรักผู้ชายคนนี้จัง ผมต้องการการสัมผัสที่อบอุ่นจากผู้ชายคนนี้
“เลอะหมดเลยเห็นไหมครับ”
“ล้างตัวก่อนนะครับ”
น้องค่อยๆ ถอนตัวออกจากตรงนั้นอย่างช้าๆ แต่กลับกลายเป็นผมซะเองที่กำลังต้องการน้องมันอีกครั้ง
“เดี๋ยวผมทำความสะอาดให้นะครับ”
น้องก้มลงเลียบัสน้อยอีกรอบก่อนจะส่งมันเข้าปากไปอีกรอบ แต่ไม่นานก็ปล่อยให้มันเป็นอิสระ แล้วหันมาไล้เลียตรงส่วนที่ผมทำเลอะไว้บนตัวผมแทน จนหมดเกลี้ยงผมค่อยๆ ยันตัวเองขึ้นแล้วดังคนตรงหน้ามาจูบ
“ไหนขอชิมบ้างสิอร่อยนักเหรอ?”
“อือ!!” น้องครางเบาๆ ในคอแล้วกอดรัดผมเข้าไปในอ้อมแขนอีกรอบ
“อีกรอบได้ไหมครับ.....” ไม่ใช่เสียงของเจ้าหมาน้อยหรอกครับแต่เป็นผมเองต่างหาก
“ไม่ขอผมก็จัดให้ครับร้อนแรงซะขนาดนี้ผมจะจัดให้ทั้งคืนเลยแน่ครับ” พูดจบทุกอย่างก็เข้าสู่เวทีอีกครั้งผมดึงคนตรงหน้าเข้ามาจูบอย่างเร่าร้อนรุนแรง แล้วเราก็ต่อกิจกรรมเข้าจังหวะกันอย่างมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย
เนิ่นนานทีเดียวสำหรับการการอาบน้ำในครั้งนี้กว่าจะพากันออกมาจากห้องน้ำได้ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งแล้วไหนจะมาต่อกันที่เตียงอีก ไม่พอแค่นั้นครับผมยังจะดึงคนตัวใหญ่ลงมาเล่นปาจิงโกะกันที่พื้นห้องอีก ตอนแรกว่าจะขอไปรับลมที่ระเบียงห้องด้วยแต่คงไม่ไหวแล้วครับเล่นเอาหอบเลยครับ ไม่ไหวแล้วจริงๆ ครับตีห้าแล้วครับยังไม่ได้หยุดเลยและยังไม่ได้นอนเลยด้วย
ผมยอมให้เจ้าหมาน้อยอุ้มเข้าไปอาบน้ำแต่โดยดีตอนแรกว่าจะแค่อาบเฉยๆ ไปไงมาไงไม่รู้ผมนี่แหละเริ่มไปอีกรอบแบบไม่ได้ตั้งใจ จนจำไม่ได้แล้วว่าคืนนี้รวบเบ็ดเสร็จกี่รอบจำไม่ได้จริงๆ ครับ
“ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามานะ”
“งั้นก็ไม่ต้องใส่ครับ”
“บ้าเหรอเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”
“ผมไม่ใส่เป็นเพื่อน”
“ไม่เอา”
“จะเอา....” ไม่พูดเปล่าเอื้อมมือมาบีบสะโพกผมด้วย
“พอก่อนได้ไหมง่วงแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ได้ไหม?” ไม่ไหวจริงๆ นะไอ้อยากมันก็อยากนะแต่ขอพักหน่อยเถอะนะครับ
“ครับ แต่ว่าวันนี้เป็นอะไรมานะทำไมรุนแรงกับผมจัง?”
“ใครรุนแรงกันแน่?”
“พี่แหละครับ...ผมตามอารมณ์ไม่ทันเลย”
“ไม่ชอบเหรอ?”
“ชอบมากมายครับต่อไปเอาแบบนี้นะครับ”
“ครับ แต่ตอนนี้ขอนอนก่อนได้ไหม?”
“ครับงั้นนอนนะครับ”
“เอาเสื้อผ้ามาให้ใส่ด้วยสิ”
“ไม่เอานะครับ”
“อืม กอดด้วยนะ”
“ครับ ไม่บอกผมก็กอดพี่อยู่แล้วครับ” พูดจบเจ้าตัวก็อุ้มผมขึ้นเตียงอย่างทะนุถนอม เหมือนกับว่าหากรุนแรงกับผมจะทำให้ผมแตกสลายไปงั้นแหละ
“รักพี่บัสนะครับ”
“อือ....ครั้งนี้เฟิร์สทำกับพี่เพราะความรักใช่ไหม? ไม่ใช่ความใคร่หรือความอยากใช่ไหม?” ผมเอ่ยถามคำถามที่ผมอยากถามมานานแล้วกับเจ้าของอ้อมแขนอันอบอุ่นนี้ ในขณะที่ผมก็ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนนี้ก่อนเจ้าตัวจะดึงผ้าขึ้นมาห่มให้ผม
“ครับ!! ผมทำกับพี่เพราะความรักมาตลอดไม่ว่าจะครั้งไหนก็ตามรวมถึงครั้งแรกที่ผมขอมีอะไรกับพี่ผมก็ทำไปเพราะความรักครับ ผมอยากบอกให้พี่รู้ว่าทุกครั้งของผมที่ทำกับพี่เป็นทุกครั้งที่เกิดจากความรักและความต้องการที่อยากจะสัมผัสพี่อยากครอบครองพี่ด้วยหัวใจบริสุทธิ์ทั้งหมดของผม และหัวใจของผมทั้งหมดก็มอบให้กับพี่ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันแล้วครับ ผมรักพี่มานานแล้วนะครับ รักมากจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วนะครับ”
“เชื่อได้ไหม?”
“ครับ!!”
“อย่าทำหน้าเครียดสิเดี๋ยวไม่หล่อนะ”
“ครับ...ผมรักพี่นะครับ”
“พี่ก็รักเฟิร์สนะครับ” ผมจูบเบาๆ ที่หน้าอกเปลือยเปล่า แล้วลูบด้วยด้วยความรักใคร่
“เป็นไงบ้างครับมาเปลี่ยนบรรยากาศ?” เจ้าหมาน้อยของผมเอ่ยถามด้วยเสียงเจ้าเล่ห์ พร้อมด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นจังเมื่อเห็นรอยยิ้มนี้
“ก็ดีนะ คราวหน้าเราไปที่ระเบียงดูบ้างดีไหม?”
“ครับอยากลองก็ได้นะครับผมว่าคงรู้สึกดีไม่เบานะครับ”
“ฮ่าๆๆ ไอ้บ้า ไอ้ทึ่ง!!!”
“อ้าว!!!!!!ก็พี่อยากเดี๋ยวผมจัดให้ไงครับ ฮ่าๆๆๆ!!”
“กอดหน่อยสิ!!”
“ก็กอดอยู่นี่ไงครับ”
“แน่นอีกมันหนาว”
“ครับจะกอดแบบนี้นะครับและขอกอดพี่ตลอดไปนะครับ” พูดจบน้องก็ก้มลงจูบเบาๆ ตรงหน้าผากอย่างอ่อนโยน
“ห้ามทิ้งไปก่อนนะ”
“ครับ!!สัญญา”
“นอนเถอะง่วงแล้ว”
“ครับ”
“ผมรักพี่นะครับจะรักแต่พี่คนเดียวตลอดไป” สิ้นคำพูดก็ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของเจ้าหมาน้อยที่เคยพูดไว้กับผมเมื่อคราวก่อน
“ผมรักพี่นะครับ....จากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะอยู่ข้างพี่ตลอดไป เพื่อคอยปกป้องและรับผิดชอบชีวิตของพี่นะครับ เพราะพี่คือหัวใจของผม เพราะพี่คือทุกอย่างที่ผมค้นหามาตลอด ผมรักพี่นะครับ..” ประโยคนี้ยังคอยวนเวียนอยู่ในหัวผมมาตลอดเวลาจนถึงตอนนี้
ผมรู้สึกอบอุ่นจังที่ตอนนี้ได้ทำตามที่หัวใจเรียกร้อง เลือกในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับชีวิต น้องมันได้เข้ามาเติมเต็มให้ชีวิตผมที่เหมือนจะขาดหายไปในบางสิ่งที่ผมเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคืออะไร ผมว่าพรุ่งนี้จะไม่ไปเรียนหรอกครับค่อยไปทีเดียววันมะรืนเลยแล้วกันขอกอบโกยก่อนยังไงซะก็ต้องโดนอยู่แล้วทั้งต้อ เจี๊ยบ ปุ๋ย ทั้งสามต้องซักผมจนละเอียดแน่ ผมว่าหายมาอย่างนี้พวกนั้นคงสามารถจินตาการเองได้แล้วล่ะว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง ไงได้ละครับในเมื่อผมรักหมาน้อยตัวนี้ไปแล้วนิครับ
ผมว่าความรักมันสวยงามนะครับ ความรักมันไม่เคยเลือกหรอกว่าจะเกิดกับคนชนชั้นวรรณะไหน เพศไหน คนไหน ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร กับใคร แต่วันนี้ผมได้พบกับความรักของผมแล้วและผมจะดูแลมันให้ดีที่สุด
ผมไม่รู้หรอกว่ารักครั้งนี้ของผมที่ได้ก่อตัวขึ้นจะยาวนานมั่นคงถาวรแค่ไหนเพียงไร แต่ผมคงไม่คาดหวังอะไรมากมายเพียงแค่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด ราวกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้หรือทำอะไรร่วมกันเป็นครั้งสุดท้าย
ผมจะพร่ำบอกคำว่ารักและทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพราะวันพรุ่งนี้เมื่อเราตื่นขึ้นมาแล้วอาจจะไม่มีเขาหรืออาจจะไม่มีผม ผมก็จะไม่เสียใจเพราะอย่างน้อยเราก็เคยได้มีช่วงเวลาทุกวินาทีของหัวใจที่ใช้ไปด้วยกันด้วยความรักความเข้าใจ ทำทุกวินาทีของชีวิตให้คุ้มค่าที่สุดไปด้วยกัน คำหวานที่พร้อมจะพร่ำบอก อ้อมกอดที่แสนอุ่น รอยจูบที่แสนละไม จะตราตรึงจิตใจของเราให้ยึดเหนี่ยวผูกพันกันตลอดไป เราจะมีกันและกันตลอดไปรักเราจะมีแต่วันที่สวยงามนับตั้งแต่วินาทีนี้ของลมหายใจ
จงใช้ชีวิตนี้กับคนที่คุณรักราวกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้าย จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดราวกับว่าจะไม่มีพรุ่งนี้ให้แก้ตัว รักใครก็ให้รีบบอกเขาไปซะก่อนที่มันจะสายเกินไป อย่างวันนี้ “พี่รักเฟิร์สนะครับ”
ความรักสวยงามเสมอ
ความรักให้ความสุขเสมอ
ความรักให้แต่สิ่งดีและไม่เคยเรียกร้อง
ความรักไม่ได้ทำให้ใครเจ็บ
ความรักเป็นสิ่งงดงามและอ่อนหวาน
ความรักมีเส้นทางและระยะทางของตัวเอง
ขอให้ทุกหัวใจเข้าใจในรัก
เข้มแข็งและหนักแน่นกับความรัก.....นะครับ
วันนี้คุณลองรักใครแล้วหรือยังถ้ายังลองหันไปหาคนข้างๆ สิครับแล้วลองบอกรักเขาดูเขาอาจจะรอฟังอยู่ก็ได้.............................................
The End
*********************************** :กอด1: :กอด1: :กอด1:************************
ต้องขอโทษนะครับและโค้งงามๆ คารวะที่ทำผิดพลาดไปนะครับ ที่จำผิดพลาดสลับกันไปนะครับ
อย่าว่าออฟเลยนะครับ.......................................
ตอนนี้จบแล้วนะครับ.เป็นไงบ้างก็ไม่รู้บัสโซโล่ โอเคไหม?ง่าครับ
จบแล้วเน้อครับ.........................รอตอนพิเศษกันนะครับ
***************************************************************************************
ปล.อย่าลืมโหวตให้พระเอกในดวงใจออฟด้วยนะคัรบ เจ้าหมาน้อยของออฟเอง
(จะหาที่ไหนได้นะครับ ผู้ชายอย่างเจ้าหมาน้อยเนี่ย? ใครเจอช่วยส่งมาให้ออฟหน่อย ออฟอยากได้แบบนี้ครับ
(http://img513.imageshack.us/img513/7022/stud0617.jpg)
เอาพี่บัสมาฝากกลัวจะลืมกันนะครับ.........ว่าบัสเขาน่ารักแค่ไหนครับ
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
นี่ก็เจ้าหมาน้อยของพี่บัส เอาให้ดูกันอีกรอบ น่ารักจริงไรจริง
-
มีความสุขที่สุดค่า. ฟินม๊ากกกกก
ป้าต้องเอาผ้าเช็ดตัวมารองเลือดกันเลยทีเดียว
รักน้องออฟคนหล่อน่ารักที่สุด.
รอตอนพิเศษนะคะ
เอาเป็ดเอาบวกไปเลย :3123:
-
เป็นตอนจบที่เรียกเลือดคนอ่านจริง ๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ.......เรื่องสนุกมากค่ะ
รออ่านตอนพิเศษต่อนะคะ
+ 1 +เป็ด ค่ะ
-
เม้นก่อน เดี๋ยวค่อยกลับไปอ่านที่บ้าน
ขอบคุณคนแต่งนะครับ เห็นแวบๆ เรียกเลือดอีกแล้ว :m25:
-
อ๊ายยยยย พี่บัสจัดเต็ม
ชอบบบบบ แต่ขอเลือดมาเติมด่วนนนน โลหิตจาง จากที่พี่บัสออนท๊อปปปปปและใส่?เอง
อ่านแล้วชื่นใจ รักกันมาก ก็หื่นมากก 555 ตอนพิเศษก็ขอแบบจัดเต็มอีกน่า น้องออฟผู้น่ารัก
-
จบแบบเลือดท่วม
จอเลยทีเดียว :jul1:
-
:haun4:
พี่บัสร้อนแรงจัง
-
ขอบคุณนะครับ
:กอด1:
-
ขอเลือดด่วนครับ >.,<
-
น่ารักมากก สนุกมากเลยค่ะ
ขอตอนพิเศษแจ่มๆด้วยนะค่ะ :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ในที่สุด ก้รักกัน
-
จบแบบ บัส จัดเต็มอ่ะ
เล่นเอาเลือดหมดตัวเลยอ่ะ :m25: :m25:
แล้วจารอตอนพิเศษนะ
:L2: :L2:
-
บัส ร้อนแรงมากกกกกกก
เลือดหมดตัว :m25: :jul1:
รอตอนพิเศษค่าาา :pig4:
-
จบแบบคนอ่านเลือดออกทวารทั้ง5 :m25:
-
เป็นตอนจบที่เลือดหมดตัว :jul1:
ชอบบบบบบบบบ :z1:
เติมเลือดรอตอนพิเศษนะ
:call:
-
เปนเรื่องที่น่ารักมากเลย
แถมตอนจบเรียกเลือดได้ดีอีกตะหาก55+++
ชอบเรื่องนี้มากเลย
และจะคอยติดตามเรื่องอื่นด้วยนะ :กอด1: :-[ :o8: :haun4: :jul3[/font]]เปนเรื่องที่น่ารักมากเลย
แถมตอนจบเรียกเลือดได้ดีอีกตะหาก55+++
ชอบเรื่องนี้มากเลย
และจะคอยติดตามเรื่องอื่นด้วยนะ :กอด1: :-[ :o8: :haun4: :jul3 (ftp://[font=georgia)[/glow][/shadow]
:
-
:pighaun: :haun4: :pighaun: :haun4:
ตอนจบ ... เลือดพุ่ง อย่าง ฟินฯ อ่ะ
-
:z1: :pighaun: :oo1: :jul3: :m20:
สนุกครับ บัสโซ่โล่ได้ดีมากกกกก (รึคนแต่งทำได้ดีหว่า ฮ่าๆๆๆ)
จบแบบมีความสุขแบบนี้ชอบครับ ไม่ดราม่ามากดี ฮ๋าๆๆ
จบแล้วเรื่องนี้มอบ :กอด1: :L2: :3123: ให้นะครับคุ :3123:ณออฟ
แล้วรีบมาแต่งนิยายเรื่องใหม่อีกนะครับผม
อยากอ่านนิยายคนแต่งแบ๊วๆแบบนี้อีกคร้าบบบบ ฮ๋าๆๆๆ (ยอเต็มที่ เอิ้กกกๆๆ)
-
อบอุ่นมากสำหรับตอนจบ :pig4:
รอตอนพิเศษต่อไป :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับ เรื่องราวดีๆ ที่แต่งมาให้อ่าน ให้ได้ยิ้ม ให้มีความสุขนะคะ :L2:
-
อู๊ววววววว์
อ่านไปใจสั่นไป
ต้งแต่ตอนแรกยันตอนจบ
ขอบอกว่า ได้ใจสุดๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ
-
อ่าาาา จบแล้วอ่ะ :serius2:
อยากอ่านตอนพิเศษจังเนอะ :-[
-
ในที่สุดก็จบลงอย่างสวยงาม พี่บัสก็ยอมเปิดใจรักเฟิร์สเข้าไปเต็มๆ
พ่ายแพ้ต่อความรักที่น้องมีให้อย่างหมดใจ :กอด1:
รอตอนพิเศษต่อไป แล้วจะติดตามเรื่องต่อๆไปของออฟนะคะ :L2:
-
น่้ารักดีค่ะ...รอคอยตอนพิเศษนะค่ะ
^^
-
เลือดหมดตัวเลย
-
ดีใจ เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องแรกมั๊ยนะที่ตามตั้งแต่ต้นๆจนจบ จำไม่ได้
บอกได้เลยนะครับออฟ นิวเป็นคนนึงที่สิงบอร์ดนิยายที่จบแล้วเป็นหลัก
แต่ไม่รู้เพราะอะไรที่นิวมาอ่านเรื่องนี้ เพราะคนแนะนำ? อย่างไรก็ช่าง
อยากบอกว่าดีใจมากๆนะครับที่ได้มาอ่านเรื่องนี้ เรื่องนี้น่ารักมากๆครับ
ข้อผิดพลาดต่างๆก็มีบ้าง แต่ความน่ารักของคนแต่งทำให้นิวมองข้ามมันไป
จบไปแล้ว นิวคงจะคิดถึงบัสกะเฟิร์สมากๆเลยนะครับโดยเฉพาะเฟิร์ส :o8:
อ่อ ที่สำคัญคงจะคิดถึงออฟมากๆเลยหล่ะครับ
ขอบคุณมากๆนะนครับสำหรับนิยายเรื่องนี้ :pig4:
รอตอนพิเศษครับ :L2:
-
สนุกม๊วก ประโยคสุดท้ายชอบจัง
ปล.เรื่องนี้สอนหลายอย่างมาก ขอบคุณจ้าที่แต่งเรื่องดีๆให้อ่าน o13
+1ไปเล๊ย
-
:z1:.
-
รอจ้ารอ ^___^
-
บัสกับเฟิร์สร้อนแรงมากอะ เลือดกำเดาแทบพุ่ง จบแบบแฮบปี้เอนดิ้งดีใจที่สุดดดดดดดดดดด
-
.........ตอนพิเศษกำลังจะมานะครับ.........อดใจรอกันอีกนิดนึง
วันพระไปทำบุญกันมารึยังครับ
ส่วนออฟไปมาแล้วครับ
ถวายหลอดไฟกับสังฆทานมาเรียบร้อย(อิอิ เอาให้สว่างใสเจิดจรัสทีเดียว 9 หลอด หุหุหุ)
แล้วเจอกันตอนบ่ายนะครับ ขอไปทานข้าวก่อนนะครับ
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนพิเศษ เธอคือดวงดาวของฉัน...We will be together
Part 1
“เฟิร์สตื่นได้แล้วจะนอนอะไรกันนักหนา พอไม่ว่าก็เอาใหญ่แล้วนะ!!!”
ผมตะโกนเสียงดังจากห้องครัวมายังห้องนอนเพื่อให้คนที่นอนอยู่ในห้องได้ยิน เดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้ประจำเลยครับตั้งแต่มาทำงานกับพ่อนะก็เริ่มสังสรรค์กับเพื่อน กับลูกค้าบ้าง เริ่มเยอะแล้วครับตอนนี้เมามาแทบทุกวัน.....บอกก่อนนิดนึงนะครับ “พ่อ” ในที่นี้หมายถึงคุณพ่อของเฟิร์สนะครับ
บ้านน้องเปิดบริษัททัวร์ครับทั้งในและนอกประเทศ(บางประเทศเท่านั้นครับ) ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นบริษัทอะไรใหญ่โตแต่ไม่ใช่เลยมันค่อนข้างใหญ่นิดนึง(ทำตาโตด้วยนะครับ) เพราะว่าตอนนี้ผมได้ติดร่างแหมาทำงาน PR ให้บริษัทหรืองานอื่นๆ ในด้านของการประชาสัมพันธ์ นอกจากนั้นยังพ่วงงานบัญชีให้ด้วย แต่ไอ้คนที่นอนแฮงค์อยู่นั่นก็ใช้ย่อยนะครับ เห็นไม่เอาอ่าวไม่เอาถ่านสักเรื่องตอนเรียน พอได้มาทำงานก็เก่งพอตัวเลยนะครับ จนตอนนี้คุณพ่อท่านวางใจให้ดูแลงานแทนตลอด
เวลามันก็รวดเร็วจังเลยนะครับวันผ่านวัน คืนผ่านคืน จนล่วงเลยมาถึง 7 ปี แล้วครับที่เราคบกัน ผมล่ะก็หวั่นๆ อาถรรพ์เลข 7 จังเลย!!
“เฟิร์สลุกเดี๋ยวนี้เลยนะต้องไปประชุมให้คุณพ่อนะถ้าไม่ตื่นจะโทรบอกพ่อนะ!!”
“อืม อีกนิด”
“อีกนิดอะไรเดี๋ยวนนี้เมามาทุกวันเลยนะ!!” พูดเรื่องเมาแล้วผมก็โมโหจังเลยครับ จนควบคุมระดับปริมาณความโมโหไม่อยู่เพราะผมไม่ชอบคนขี้เหล้าเมาหัวราน้ำ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
อีกเรื่องนะครับตอนนี้เราซื้อคอนโดอยู่แล้วนะครับราคาไม่แพงเท่าไหร่ เอาอยู่สองคนพอไหวไม่กว้างขวางหรูหรา อะไรมากมาย ตอนนี้ทางบ้านเรารู้กันหมดแล้วตอนแรกพ่อของเฟิร์สก็ค้านหัวชนฝาเลยครับก็ได้คุณแม่และเจ้าตัวดีนี่แหละพูดให้ จนตอนนี้ทั้งพ่อและแม่ท่านยอมรับหมดแล้วแถมตอนนี้อยู่ข้างผมหมดเลย บอกว่าจะทำอะไรก็เชิญ จะเอาเจ้าตัวดีนี่ไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็ได้ตามใจ ก็ดูทำตัวสิครับน่ารักที่ไหนสงสัยจะได้เอาไปทำต้มยำทำโป๊ะแตกหม้อใหญ่แจกกันทั่วเมืองก็คราวนี้แหละครับ
ส่วนที่บ้านผมพ่อกับแม่ไม่ว่าหรอกครับเพราะท่านทั้งสองรู้มานานแล้วว่าผมเป็นแบบนี้ เป็นอะไรก็ขอให้เป็นไปตามที่ใจต้องการแต่ขอให้เป็นคนดี ไม่เบียดเบียนหรือสร้างความเดือดร้อนให้สังคมและผู้อื่นก็พอแล้ว แต่ที่ไม่ยอมรับเลยค้านหัวแข็งไม่ฟังอีร้าค่าอีรมอะไรเลย บอก “ไม่ได้ๆๆๆ” อยู่คำเดียว ก็เห็นจะเป็นคุณย่าของผมนี่แหละครับ จนผมกับน้องเข้าหน้าไม่ติดนานอยู่ แต่ก็พยายามไปมาหาสู่ตลอด พยายามทำความใกล้ชิดเข้าไว้จะได้คะแนน
อีกทั้งได้คุณพ่อกับคุณแม่ของเราทั้งสองที่หมั่นไปมาหาสู่เยี่ยมเยียนแกตลอด พยายามพูดหว่านล้อมเรื่อยมาก จนกระทั่งไอ้ตัวร้ายที่ไม่กล้าแม้จะสบตาย่าท่านก็ยังออกโรงช่วย จนโดนคุณย่าจับไปทำงานสวนที่บ้านสวนด้วยเลย จนถอดใจเอาหลายรอบ ทั้งขุดดิน ดายหญ้า ถางหญ้า ปลูกส้มโอ ดูแลสวนเอาเป็นว่างานสวนที่บ้านทุกอย่างไอ้ตัวร้ายนี่จัดการหมด ผมก็แวะไปเยี่ยมๆ บ่อยๆ แต่ย่าก็ไม่ให้เจอเลยกักกันไว้หมด จนพอได้เวลาที่สมควรปล่อยตัวออกมาให้ผมแทบจำไม่ได้เลยครับหนวดเครารุงรัง ผมยาวมัดรวบไว้ และอีกอย่างครับดำมาก มือเท้าแตกไปหมด แต่ที่ยังคงสดใสได้ก็เพราะรอยยิ้มของมันนี่แหละ
จนเวลาล่วงวันเลยผ่านเหมือนกลับข้างเลยครับตอนนี้ติดเจ้าบ้านี่ยิ่งกว่าผมอีกตอนแรกทำเป็นไม่รักไม่ยอมรับ เมื่อก่อนนะเรียกน้องมันว่า “พ่อไม่ปลื้ม” หรือสั้นๆ ก็ “ไม่ปลื้ม” เรียกจนติดปากอยู่นานจนพักหลังรักเขาไปแล้วก็กลายมาเป็น “พ่อปลื้ม” เสียงอ่อนเสียงหวาน หานั่นหานี่มาปรนเปรอยิ่งกว่าหลานตัวเองซะอีก
คุณย่าเรียกน้องมันว่า “พ่อปลื้ม” จนกลายเป็นคำติดปาก จนทุกคนพากันเรียกตามเพราะย่าบอกว่าชื่อพ่อปลื้มมันเรียกง่ายเหมือนชื่อ “ตาหนุ่ม” นั้นแหละย่าจะเรียกแบบนี้ใครจะทำไม? ฮาร์ดคอมากย่าผม ส่วนผมย่าแกจะให้พ่อกับแม่ตั้งชื่อว่า “หนุ่ม” แต่พ่อกับแม่ไม่เอาเลยตั้งชื่อว่า “บัส” แต่ย่าไม่ยอมก็เรียกตามความพอใจของแกว่า “ตาหนุ่ม” ตั้งแต่ผมเกิดมาเลยครับ ส่วนชื่อจริงในบัตรประชาชนคุณย่าบอกเป็นกรรมสิทธ์ของแกห้ามใครแตะ ผมเลยได้ใช้ชื่อว่า “นายธนาคาร” มาจนปัจจุบัน
ส่วนตอนนี้เหรอคุณย่าท่านติดพ่อปลื้มของแกไปแล้วล่ะมีการถามถึงตลอดเวลาที่ไม่เจอหน้า
“ตาหนุ่มพ่อปลื้มของย่าล่ะลูก?”
“ตาหนุ่มฝากอันนั้นนะอันนี้นะให้พ่อปลื้มหน่อยยนะลูก”
เวลาเทศกาลหรือไปเยี่ยมแกที่บ้านสวนผมก็ต้องนอนคนเดียวตลอดก็คุณย่าเล่นติดพ่อปลื้มแจเลยครับเหมือนเด็กน้อยด้วย ไม่ยอมปล่อยเลย จนหลังๆ มาเนี่ยผมเริ่มไม่ปลื้มพ่อปลื้มของทุกคนแล้วครับ
*****************************************************************
“เฟิร์ส!!!!!!!!!!!!!!!!จะตื่นไหม?????!!!!!!!!!” ผมยืนจังก้าใส่ผ้ากันเปื้อนพร้อมฝาหม้ออีกสองใบอยู่ข้างเตียง
“อือ!!”
“ไม่ตื่นใช่ไหม?????” ผมพูดด้วยอารมณ์และน้ำเสียงแบบว่ากัดฟันกรอดๆๆ เลยครับ
“ไม่ตื่นใช่ไหม!!!”
“ฉ่างๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมเอาฝาหม้อที่เตรียมมากระทบเข้ากันเหมือนกับตีฉาบนะครับ ดังลั่นห้องเลยสงสัยคราวหน้าผมต้องได้ใช้ฉาบของจริงๆ แน่นอน
“เย้ยยยย!!!!!!ที่รักง่าครับเขายังนอนไม่อิ่มเลย” ตกใจเด้งตัวหัวขมำลงเตียงเอียงกระเท่เร่เลยครับ สมน้ำหน้า
“หุบปาก!!!!!!!!ไปเลยจะตื่นไหม?ถ้าไม่ตื่นจะได้โทรไปบอกพ่อว่าเฟิร์สไม่ไปให้พ่อไปเอง”
“ไปแล้วครับเอาพ่อมาขู่ทุกทีแหละ!!”
“ต่อไปไม่ต้องกินเลยนะเหล้าเนี่ย? เสียการเสียงาน!!”
“คราฟฟฟฟฟฟ!!”
“ครับ!!!!!ครับแล้วกรุณาทำให้ได้ด้วย ครับแล้วทำไม่ได้ไม่ต้องครับ รับปากส่งๆ ไม่ชอบ!!!!!!!!”
“คราฟ!”
“ถ้ายังเป็นแบบนี้อีกพี่จะย้ายไปอยู่บ้านใหญ่กับคุณพ่อ คุณแม่และป้านวลนะจะปล่อยให้อยู่คนเดียวที่นี่นะ ไม่งั้นก็จะหนีไปไกลๆ เลยพูดกันไม่เคยจะฟังเลยนะโตแล้วนะเฟิร์ส”
“ไม่ให้ไปหรอก” ฟอดดด!!!!!มากอดมาหอมอีกเหม็นเหล้าจะตาย เมื่อคืนผมก็หนีไปนอนห้องนอนเล็กคนเดียวแล้วนะ
“อย่าเข้าใกล้เลยนะ!!!!!เหม็นเหล้าก็รู้อยู่ว่าพี่ไม่ชอบก็ยังทำตลอด!!!!!!”
“ผมไปกับลูกค้าหรอก”
“อืม!!ไปอาบน้ำเดี๋ยวก็ประชุมไม่ทันหรอก!!” ที่ไล่ไม่ใช่อะไรนะครับเพราะผมเองที่จะใจอ่อนพอได้ยินเสียงที่ไร อ้อนนิดหน่อยผมก็แพ้แล้วครับเลยไล่ไปไกลๆ ดีกว่า
“มาอาบให้หน่อยสิ ไม่ได้อาบน้ำด้วยกันนานแล้วนะครับ”
“อาบไปเลยเฟิร์สหรือจะเอาน้ำร้อนเดี๋ยวจะสาดให้!!”
“ใจร้าย!!” เห้อ!!!!หนักใจจริงครับตกลงใครจะดูแลใครกันแน่ครับ
ที่มันสัญญากับผมไว้ว่าจะดูแลผมแต่ดูท่าแล้วหลายปีที่ผ่านมาจะเป็นผมมากกว่านะครับ ตกลงนี่ผมมีแฟนหรือมีลูกชายกันแน่เนี่ยครับ? สงสัยว่าผมคงจะได้หาแม่ให้มันแล้วครับจะได้มาช่วยกันเลี้ยงหรือยกให้ไปเลยก็ได้
ใครอยากได้ยกมือหน่อยออกตัวมาเลยครับเดี๋ยวผมจะแพ็คส่งให้แบบ ems เลยครับไม่คิดค่าส่งไม่คิดค่าบริการแถมจะมีค่าเลี้ยงดูให้อีกเป็นขัวญถุง
วันนี้คุณพ่อท่านมีประชุมด่วนที่บริษัทแต่ติดธุระอยู่ที่ฮ่องกง(แอบไปเที่ยวหรอกครับ)เลยให้เจ้าตัวดีนี่ไปแทน บ่อยแล้วครับจนชินแล้วเดี๋ยวนี้ตอนแรกก็เหวอๆ กันบ้าง แต่น้องมันก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างดีเยี่ยมตลอดมาเลยครับ
จนตอนนี้ได้เข้ามาทำงานแทนคุณพ่อแบบกรายๆ แล้วครับ ตอนแรกก็คิดว่าเจ้าบ้านี่จะรับมือไหวไหมอะไรยังไง? แต่พอเอาจริงๆ เก่งน่าดูเลยครับ งานบริหารงานพบลูกค้า งานสัมพันธ์อื่นๆ เยี่ยมยอดจริงๆ ทั้งที่มันจบนิเทศฯมานะครับ(แอบมีลูกค้าติดมันด้วยนะขอเม้าท์หน่อย โดยเฉพาะลูกค้าผู้หญิง ขอย้ำว่าแก่ๆ ด้วย ติดใจกันมาก ไม่รู้ว่าจะพบกันอีท่าไหน? ไม่ใช่แค่ผู้หญิงนะครับผู้ชายก็มี ลูกค้าอะไรกันมิน่าล่ะยอดทัวร์ถึงพุ่งทุกปีๆ เพราะแบบนี้นี่เอง)
ทุกงานที่ทำแทนคุณพ่อก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่ก็มีบ้างบางงานที่หนักหนาเอาการต้องมาปรึกษาผมหรือไม่ไหวจริงๆ ก็ให้คุณพ่อช่วยจัดการ เวลาทำงานก็ดูมุ่งมั่นดีเอาการเอางาน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกอย่างที่พูดไปเมื่อกี้จังอยากเอาน้ำร้อนสาดมันจริงๆ เลยครับคนอะไร???
“อ้า!!!หอมจังวันนี้มีอะไรทานบ้างครับ?” มาแล้วครับนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียวเปียกโชกมากอดผมอีกแล้ว
“อืมหอมแก้มคนหรือหอมกับข้าว” ก็งงกับมันอยู่หอมแก้มผมแล้วมาถามหากับข้าว
“นั่นสิหอมแก้มคนหรือหอมกับข้าวน้าไหนๆ ลองพิสูจน์อีกทีดิ!”
“ออกไปไกลๆ เลยเปียกหมดแล้ว ทำไมไม่รู้จักเช็ดตัวให้มันแห้งก่อนนะพื้นเปียกเดี๋ยวก็ลื่นล้มหัวร้างค่างแตกกันพอดีต้องให้บอกตลอดเลยนะ หลบไป!!จะกินไหมข้าวเนี่ย?”
“ทานสิครับทำไมดุจัง?”
“ดุทุกวันแหละถ้าไม่ชอบก็ออกไปไกลๆ แล้วอย่ามาทำตัวแบบนี้อีก!!”
“ใจร้ายจังคนอะไร?” ยังไม่ยอมปล่อยอีก มันเคยกลัวผมบ้างไหมเนี่ย?
“จะทานไหมข้าวเนี่ย?”
“ทานสิครับหิวจะตายอยู่แล้ว!!”
“ตายซะสิ!!”
“ถ้าผมตายไปกลัวคนแถวนี้จะร้องไห้ขี้มูกโปง นอนเหงาเพราะเป็นหม้ายเอาแต่ยังสาวสิครับ!!” ดูสิครับมันจะรู้บ้างไหมว่าผมกำลังโมโหมันอยู่เนี่ยตามอารมณ์ผมหน่อยได้ไหม? ทะเล้นได้ตลอด
“ไปใส่เสื้อผ้าจะได้รีบมาทานข้าวเดี๋ยวจะไปประชุมสาย” เสียงผมยังแสดงถึงอาการโมโหชัดเจน
“ครับ!!” ฟอด!!!!เอาสิเห้อ ผมล่ะหนักใจจริงๆ เช้านี้ผมถอนหายใจกับมันไปกี่รอบแล้วนะ
เช้านี้ผมทำข้าวต้มกุ้งสดแบบง่ายๆ เพราะเจ้าบ้านี่มันชอบทานครับ มีไข่เจียวหมูสับ ยำไข่เค็ม ปลากรอบ จับฉ่าย แล้วก็เต้าหู้ทอด
พอเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเสร็จก็ตั้งหน้าตั้งตาทานเลยครับสงสัยจะหิวจริงๆ ล่อไปสามถ้วยเลยครับข้าวต้ม เอ๊ะ! หรือว่าผมทำอร่อยกันแน่ ผมก็อดยิ้มไม่ได้ที่คนตรงหน้าเจริญอาหารอย่างนี้แต่ก็ไม่ยักจะอ้วนสักที่ยังหุ่นฟิตแป๊ะเหมือนเดิมตลอด ทานเสร็จผมก็เก็บจานชามไปล้างตามปกติเหมือนทุกครั้ง แต่ทุกครั้งส่วนมากเราจะช่วยกันล้าง หากวันนี้เจ้านี้มันติดงานก็เลยไม่ได้มางอแงง๊องแง๊งข้างๆ
“จะไปแล้วนะครับ”
“อืม!!”
“ยังโกรธอยู่เหรอ?” มาแล้วครับเข้ามากอดอีกแล้วเสียงอ่อนเสียงหวานเลย
“ออกไปก่อนเดี๋ยวชุดเลอะ!!เดี๋ยวจะเหม็นอีก!!”
“ไม่เหม็นหรอกก็ผมอยากกอดเมียผมนี่ครับ!” ฟอด!!!!!!!
“อ้า! ชื่นใจจังไปล่ะนะครับ” ผมก็ยังไม่ล่ะมือจากอ่างจนเจ้าตัวเดินออกจากห้องครัวไปแล้วครับ
“เดี๋ยวก่อน!!” ผมตะโกนไล่หลังมาหลังจากเช็ดมือเสร็จ แต่จานก็ยังล้างไม่เสร็จหรอก ทิ้งไว้ก่อนเดี๋ยวมาล้างใหม่
“ทำไมครับ?” ไม่ต้องมาตีหน้าเศร้าเลย
“ตรวจความเรียบร้อยก่อนของครบไหม? เอกสารไม่ขาดแล้วนะไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหม?”
ผมถามพร้อมเดินเข้าไปหาคนตรงหน้าที่วันนี้ดูหล่อเหลาเป็นพิเศษด้วยชุดทำงานที่ผมก็เคยเห็นใส่ออกบ่อยนิครับ ก็มันมองไม่เบื่อเลยนิครับ เสื้อเชิ้ตสีชมพูบวกกับเนคไทน์สีชมพูเช่นกันกางเกงสีเทาเข้มๆ รองเท้าหนังทั้งชุดดูเข้ากันแบบลงตัวเมื่ออยู่ในตัวของคนตรงหน้าจริงๆ ทั้งตัวมันเนี่ยผมซื้อให้หมดเลยนะเนี่ย..........อิอิ หล่อจัง
“ทำไมเนคไทน์มันเบี้ยวแบบนี้ล่ะ หืมม์!!” ผมเดินไปจัดเสื้อผ้าให้คนที่ดูหล่อเหลาตรงหน้า อย่ามายิ้มนะไอ้บ้า!
“น่ารักจังเมียใครน้า?”
“ของใครล่ะจำไม่ได้เหรอ?”
“ครับเมียผมนี่น่ารักจัง” ผมไม่อยากให้เรียกหรอกนะคำว่าเมียเนี่ย แต่ห้ามไม่ได้เลยตกลงกันว่าหากอยู่กันสองคนก็ยอมให้เรียกแต่ ออกไปข้างนอกห้ามเด็ดขาด
“ไม่ต้องบอกก็รู้ส่องกระจกมองทุกวันอยู่แล้ว” เขินอยู่นะครับ ถึงจะคบกันมานานแล้วก็ตามพอเจอสายตาเยิ้มหวานแบบนั้นผมก็อายเหมือนกันนะครับ แต่ดีนะพักหลังมาเนี่ยงานหนักเลยไม่มีแรงมาหื่นใส่ผมเท่าไหร่ โล่งไปเรื่องหนึ่งก็มีเรื่องใหม่มาให้มึนอีก เห้อ!!!ขยันสร้างปัญหาให้ผมจริงๆ
“ขอกอดหน่อยสิ!”
“อยากกอดเขาก็ไม่บอก อะ!!!!”
อย่ามาแซวนะพูดจบมันก็อ้าแขนออกกว้างๆ ผมเลยสวมกอดเข้าไปแรงๆ อยากกอดนะครับเมื่อคืนผมก็นอนกอดหมอนข้างนอนคนเดียว อยากนอนกอดมันอยู่นะครับแต่เหม็นเหล้าไม่เอาหรอก
“รักนะ...อย่าเมามาอีกนะขอร้องล่ะห่วงสุขภาพตัวเองบ้างพี่เป็นห่วงนะไหนจะขับรถกลับอีกมันอันตรายนะ” ผมกอดคนตรงหน้าแน่นขึ้นไปอีก รักมันนะครับยิ่งนานยิ่งรัก รักมากขึ้นทุกวันเลยไม่เคยลดน้อยลงเลย
“ผมจะเบาๆ ลงบ้างนะครับแต่ไม่รับปากว่าจะไม่ทานนะครับเพราะผมต้องเจอลูกค้า นะครับคนดี” คนตัวใหญ่โน้มตัวลงมาจูบหน้าผากผมเบาๆ
“อืมๆ ไปเถอะเดี๋ยวสายนะ” ผมคลายอ้อมกอดออกก่อนจะบอกให้น้องมันรีบไปทำงาน
“ไปนะครับ เย็นนี้ทำกับข้าวรอผมด้วยนะครับผมจะกลับมาทานข้าวกับพี่นะครับ” คนพูดโบกมือน้อยๆ ก่อนจะคว้าเสื้อสูทพร้อมกระเป๋าเอกสารไปด้วยกัน เจ้าหมาน้อยของผมตอนนี้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากเลยครับ
นี่ก็เพิ่งจะผ่านช่วงไฮซีซั่นของฤดูกาลของการท่องเที่ยวมาได้ไม่กี่อาทิตย์ เพิ่งจะได้พักไม่กี่วันครับยิ่งเดือนที่แล้วติดสงกรานต์งานเข้าแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยที่เดียวตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์เลยนะที่ต้องเตรียมงาน แต่ผมว่าก็สนุกดีนะครับการทำงาน พนักงานทุกคนของบริษัทก็ช่วยกันทุกแรงแข็งขัน ทุกคนในบริษัทต่างก็รู้กันหมดแล้วครับว่าผมกับน้องมันคบกันในฐานะไหน แต่ทุกคนก็เข้าใจดีแถมยังช่วยเป็นสายลับจับบ้านเล็กให้ผมด้วยอีกต่างหาก น่ารักจังคนบริษัทนี้
ผมใช้เวลาตลอดช่วงเช้าเก็บครัวทำความสะอาดห้อง ล้างจาน เก็บขยะและอื่นๆ จิปาถะ วันนี้ลาพักร้อนขอหยุดสักวันก่อน ไม่ได้ทำความสะอาดห้องมาหลายวันแล้วเดี๋ยวจะมีแขกไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยม ไม่ต้องการครับ กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย กว่าจะได้อาบน้ำล้างเนื้อล้างตัว แล้วมานั่งพักผ่อนหย่อนกายดูทีวีเพลินๆ สักหน่อยจนเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
RRRRRRRRRRRRR”””
ผมสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น แต่ว่าไม่รู้อยู่ตรงไหน หาไม่เจอสักที จนแล้วจนรอดอยู่ใต้หนังสือที่ผมอ่านเล่นนี่เอง
“ครับ!!”
“รับช้าจังทำไรอยู่ครับ?”
“อ้อ พอดีเผลอหลับไปนะ”
“ครับคิดถึงจัง อย่าลืมทำกับข้ารอผมนะครับ วันนี้จะกลับไปทานข้าวกับมอสระเอียที่บ้านครับ”
“ไอ้บ้า.!!!”
“แล้วประชุมว่าไงบ้าง?”
“เหมือนเดิมครับเรื่อยๆ คุยแต่กับคนแก่ๆ ไม่มีสาวๆ ให้มองเลย”
“อยากมองไหมล่ะ?”
“ไม่มองหรอกครับเดี๋ยวกลับไปมองคนที่ห้องดีกว่า ได้อารมณ์กว่าเยอะ แถมอร่อยด้วย”
“ดีมากแสนรู้จริงๆๆๆ”
“อะไรครับ?”
“ก็เดี๋ยวกลับมาจะหวีขนแล้วก็เกาคางให้นะจ๊ะ”
“ผมไม่ใช่แมวนะครับ”
“ก็ใครบอกใช่ล่ะ !!ไปทำงานเถอะเดี๋ยวพี่ก็จะออกไปซื้อของแล้ว”
“ครับคิดถึงนะครับคิดถึงผมไหม?”
“ไม่!!แค่นี้แหละ” ผมวางสายใส่เลยครับ ไม่ได้จะใจร้ายหรือว่าอะไรนะครับ แต่ผมรู้สึกอายๆ เขินๆ จัง นี่ก็คบกันมาตั้งนานแล้วผมก็ยังไม่ชินซะเลย เหมือนกับว่าเราเพิ่งจะบอกรักกันและเพิ่งคบกันเมื่อวานนี้เองนะ
ผมยังไม่ออกไปหรอกครับแดดร้อนไม่อยากออกไปไหน รอให้เย็นอีกหน่อยแล้วกัน อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบ 7 ปีที่เราคบกันมาแล้วนะครับ เร็วไหมครับหรือว่าช้าไป.............
..........
...แต่สำหรับผมแล้วเหมือนเราเพิ่งรักกันเมื่อวานนี่เอง ความรักของเรามันสดใหม่เสมอสินะ
ผมอยากไปเที่ยวกันสองคนจัง เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันบ่อยหรอกครับล่าสุดเมื่อปลายปีที่แล้วก็ไปเชียงใหม่มา นึกแล้วผมก็อยากจะไปเที่ยวเหนืออีกสักครั้งถ้ามีโอกาส ผมจะหาโอกาสไปเที่ยวงานลอยกระทงที่เหนือดูบ้าง เพราะเคยดูแต่ในทีวีว่าที่เหนืองานลอยกระทงน่าเที่ยวมากมาย แต่ตอนนี้ผมอยากไปทะเลจังเลย เลยลองตะลุยดูข้อมูลดูสักหน่อยแล้วกัน
ภูเก็ต
สมุย
พีพี
ลันตา
ทะเลแหวก ฯลฯ
เยอะมากมายเลือกไม่ได้ แต่ผมอยากไปเที่ยวที่ที่เงียบๆ หน่อยคนไม่เยอะ ไม่วุ่นวาย ด้วยการทำงานทางนี้ผมจึงรู้ว่าที่ไหนพอจะเป็นเมือง หรือไม่ วุ่นวาย คนเยอะ อะไรอย่างไรหรือเปล่า แต่ผมก็จำได้ว่าน้องมันเคยบอกว่ามีลูกค้าคนนึงเคยแนะนำให้ว่าที่นี่เงียบดี คนไม่เยอะ บรรยากาศเป็นส่วนตัวมาก ผมเลยลองปรึกษาลุงกรูสักหน่อยแล้วกัน พิมพ์ไปเลยในกูเกิล “เกาะไหง” ข้อมมูลขึ้นมาหลายหน้าอยู่นะครับ มีหลายเว็บหลายบอร์ดที่ผมคลิกเข้าไปดูไม่ว่าจะเป็น
“ทะเลสวย น้ำใสที่เกาะไหง”
“เกาะไหง....Siamfreestyle”
“เกาะไหง ไม่ไปไม่รู้”
และอื่นๆ อีกมากมาย ทั้งหน้าที่พัก รีสอร์ท การจองโรงแรม ผมดูอยู่หลายๆ ที่นะครับแต่ถูกใจอยู่ที่หนึ่งดูจากรูปแล้วน่าอยู่ดี หาดสวยด้วยสีขาวสะอาดน้ำทะเลก็สีฟ้าสดใสเชียว แต่ผมก็นะติดนิสัยลองเลือกดูที่อื่นๆ ด้วยนะไม่ว่าจะเป็น เกาะไหงธัญญารีสอร์ท มายาเลย์บีชรีสอร์ท เกาะไหงวิลล่า โดโดคอทเทจ ทับวารินรีสอร์ท ชาโตว์ฮิลล์ เยอะเลยแต่สุดท้ายก็ยังติดใจอันแรกที่บอกไป เกาะไหงแฟนตาซีรีสอร์ท ผมว่าจะเอาที่นี่แหละจดเบอร์ติดต่อ อะไรเรียบร้อยไม่คิดมาก ตามประสาคนทำงานด้านนี้เลยดูปุ๊ปรู้ปั๊ปว่าอันไหนเข้าตาไม่เข้าตา แต่ผมก็ยังว่ามันก็เป็นความชอบส่วนตัวมากกว่า ได้ข้อมูลเสร็จสรรพก็ได้เวลาพอดี จึงออกไปหาซื้อของมาทำมื้อเย็นดีกว่า เดี๋ยวหมาน้อยกลับมาจะร้องทานข้าวอีก
ผมชอบเดินตามตลาดข้างนอกมากกว่าในห้างนะครับ เพราะราคาก็ถูกกว่าแถมยังได้คุยต่อรองราคากับแม่ค้า ไม่ได้หวังจะให้เขาลดราคาให้หรอกครับ เข้าใจดีอยู่ว่าการค้าขายเขาก็ต้องเอากำไรกันอยู่บ้าง กว่าจะส่งมาถึงมือเราก็คงต้องผ่านด่านหลายประการเช่นกัน ผมแค่อยากคุยกับพวกเขาเท่านั้นเองครับ(แอบบอกว่าผมกลายเป็นดาวประจำตลาดไปแล้วด้วยตอนนี้แม่ค้าเขารู้จักกันไปทั่วเลย อิอิ คนน่ารักก็แบบนี้แหละครับ)
ได้ของครบตามต้องการเล่นเอานานเหมือนกันหมดเวลาไปเกือบชั่วโมง ที่นานไม่ใช่เพราะเลือกของนานนะครับ เม้าท์แตก แหกกระจายกับแม่ค้าแม่ขายต่างหากเดินผ่านร้านไหนก็ต่างพากันร้องเรียกให้แวะ แถมยังให้ของฝากมาหลายอย่าง บอกว่าไม่เอาเกรงใจก็ยังยัดใส่มือมาอีก เพราะเราก็ไม่ได้ซื้อของอะไรกับเขาแต่ก็นะครับ เกรงใจๆ ก็ได้มาเต็มมือเลยโดยเฉพาะขนมหวานกับน้ำเต้าหู้นี่บางทีผมก็เกรงใจจนต้องจ่ายตังค์ไปบ้าง แต่เขาก็ไม่เอากันเลย น่ารักๆ จริงๆ แม้ค้าพ่อค้าแถวนี้ ดังนั้นบางทีเวลาว่างๆ ผมก็จะมาเดินเล่นบางครั้งเทศกาลพิเศษผมก็จะเอาของฝากมาฝากพวกเขาเป็นการตอบแทนกลับบ้าง
“สุดสัปดาห์นี้ไปเที่ยวกันไหม?” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะที่คนฟังกำลังตักข้าวเข้าปาก จานที่สามแล้วครับสำหรับมื้อนี้ ในขณะเดียวกันผมยังไม่หมดจานเลยอร่อยล่ะสิ อิอิ
“อืมม์....ไปดิครับ!”
“เคี้ยวให้หมดก่อนค่อยพูด เสียมารยาท”
“ครับ ไปดิ ขอไปแค่เราสองคนนะครับไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว”
“อืมพี่อยากไปทะเลนะดูข้อมูลมาหมดแล้ว”
“ไปที่ไหนล่ะครับ?”
“ตรัง..................ไปเที่ยวเกาะกัน”
“ครับผมไปได้ทุกที่แหละครับถ้ามีพี่ไปด้วยเคียงข้างผมตลอดทุกที่ครับ” คนพูดยื่นมือหนามากุมมือผมที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนจะยิ้มหวานส่งมาให้
“นั่งเครื่องไปนะ!!!”
“ไม่เอาหรอกครับ งั้นผมขับรถตามไปก็ได้!!” เสียงอ่อยหน้าบูดเลยครับ ก็จะอะไรอีกละครับ ก็ไอ้เจ้าตัวยักษ์นี่ดันกลัวเครื่องบินไม่กล้านั่งเครื่อง เวลาไปไหนมาไหนก็เลยต้องลำบากนั่งรถกันเอานะ จริงๆ ผมไม่ได้อะไรหรอกแค่เป็นห่วงนะสิครับ คนอะไรกันตัวออกใหญ่โตดันมากลัวการจะนั่งเครื่องบิน....เห้อ!!!!!!!เอากับมันเขาไป
“ฮ่าๆๆๆ...จะขับรถไปเองไหมล่ะครับมันไกลนะ” ผมกระเซาะหัวเราะเล่นพลางยิ้มหวานๆ ให้คนตรงหน้า
“ผมก็ขับเองตลอดแหละครับ”
“คราฟป๋ม...พี่จะจองห้องพักเลยแล้วกันนะเอาแบบสองเตียงนะจะได้นอนสบายๆ หรือแยกห้องกันดี?” ผมยังเหย้าคนตรงหน้าเล่นต่อ
“งั้นนอนเล่นที่ห้องแล้วกัน น้ำก็เล่นเอาในอ่างในห้องน้ำก็ได้ครับ”
“ได้ถ้างั้นพี่ไปเองก็ได้ไม่ง้อหรอก....ชิส์”
“ได้ไงไม่ยอมหรอก”
“ก็ใครบอกจะนอนอยู่ห้องล่ะ”
“ไม่เถียงแล้วทานข้าวดีกว่าขอข้าวอีกจานครับ มอสระเอียใครก็ม่ายรุทำกับข้าวอร๊อยอร่อยรสชาติเหมือนคุณย่าเลย”
“ก็มันสืบทอดกันมาทางสายเลือดนะ”
“งั้นเปลี่ยนไปเที่ยวหาคุณย่าดีกว่าครับ”
“ไม่เอาด้วยหรอกอยากไปไปเองเลย เดี๋ยวก็พ่อปลื้มมานอนกับย่านะลูก พ่อปลื้มนั่นนู้นนี่อีก”
“ก็นอน 3 คนไงครับ”
“งั้นพี่นอนห้องคนเดียวก็ได้นอนกอดหมอนข้างอุ่นกว่าเยอะ”
“โอ่ๆๆๆๆ ไม่งอนนะครับ”
“ไม่ได้งอน กินเข้าไปเลยแล้วล้างจานด้วยนะวันนี้”
พูดจบผมก็รวบจานของตัวเองตรงไปยังห้องครัวเลยไม่สนใจด้วย เกลียดมันจังคนบ้าอะไรชอบมาทำหน้าทะเล้น ทำตาเยิ้มๆ ใส่ผมอีก ....เชอะไอ้บ้า แล้วผมจะอายมันทำไมด้วยละเนี่ย รู้สึกหน้าร้อนหูร้อนด้วยนะ
…………………………………………………………………………………………………………….
0_o เสร็จไปเเล้วตอนพิเศษ Part 1..........
...........เดี๋ยวคราวหน้าจะเปลี่ยนรูปโปร์ไฟล์ เอาตอนไปเที่ยวเกาะไหงมาลงให้ดูเน้อครับ อิอิ(แอบพรีเซ็นต์สักหน่อยนะ)
ขอบอกว่าหาดทรายเกาะไหงขาวมากกกกกกกกกก.......
.......อากาศดีเวอร์จริงๆ ครับ
แต่ค่อนข้างเสียนิดนึงตอนที่ออฟไปเพราะพอถึงเเล้วก็ตกฝนตกมามืดเลย
เลยไม่ค่อยได้เล่นน้ำทะเลเท่าไหร่(ดีแล้วจะไม่ได้ดำ อิอิ)
แต่ขอย้ำว่าหาดสวย น้ำใส น้ำทะเลสีฟ้าสวยมากๆๆๆ o13 o13
โดนไปลอยเกาะ 3 วัน 2 คืน สนุกมากๆๆๆๆ แถมทาทนอาหารทะเลไม่ได้อีก เศร้าใจมากกกกกก :sad4: :sad4: :sad4:
มีโอกาสอยากไปอีกจัง.................ไว้หาเวลาไปกันนะครับ :z2: :z2: :z2:
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะครับ คิดถึงทุกคนด้วยนะครับ ขอบคุณทุกเม้นทุกกำลังใจนะครับ
-
น่ารักกกกก คู่แต่งงานครบรอบ 7 ปี
ยังน่ารักกันตลอด เฟริสดูมีสาระขึ้นเยอะ
แต่บัสน่ารักที่สุดดดดดด
พ่อปลื้ม คุณย่าเรียกน่ารักอะ
-
อิอิ รักกันหวานชื่น เตรียมตัวไปฮันนีมูนกัน :กอด1:
-
ชอบมาก ๆ เลยค่ะ สำหรับเรื่องนี้อ่านแล้วน่ารักมาก ๆ ยังไงมีตอนพิเศษบ่อย ๆ น่ะไม่อยากให้จบเลยน่ะ :man1:
-
แป๊บๆ 7 ปี และ แต่ก็ยังน่ารักอยู่
-
รออออออออออออออออ
:call:
-
คู่นี้คงไม่มีเจ็ดปีอาถรรพ์ รักกันเสมอ
แต่รู้สึกว่าพี่บัสเหมือนเมียขี้บ่นเลยอ่ะ ^_^"
-
น่ารักจริงๆคุ่นี้ :-[
หวานกันตลอดๆๆๆๆๆ
รอตอนเกาะไหงค่ะะะ
จะหวานจนทะเลกลายเป็นน้ำเชื่อมมั้ยเนี่ย
:pig4:
-
น่ารักจัง :-[
ชอบพี่บัสตอนท้ายๆจัง
ร้อนแรงมากอ่ะ :pighaun:
จะรอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ :กอด1:
-
:pig4:
-
7 ปี @ เกาะ ไหง...
ทำไม่ ของเรา มัน 7 ปี @ สุไหงโก - ลก ฟร๊ะ!!! ???
อยากดูรูปไปทะเล ของทั้ง 2 คน 555
-
o13
-
อ่านมาถึงหน้าสิบสามตอนพิเศษ
ถึงกับต้องตบเข่าฉาด อุบ๊ะ!
พะเยา ถิ่นเก่าคนอ่าน นึกภาพตามได้เป็นฉากๆเลย o13
-
ถูกใจงานเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ ถ้ารวมเล่มแล้ววางจำหน่ายอย่าลืมมาบอกกันน่ะค่ะ อยากได้เป็นเล่มมาเก็บไว้มาก ๆ ค่ะ อ่านในเครื่องมันไม่สะใจน่ะ เรื่องนี้ทั้งน่ารักทั้งเซ็กซี่หวานหยดย้อยมาก ๆ ชอบ ๆ :o8:ยังไงคนเขียนอย่าเพิ่งเลิกเขียนน่ะค่ะ อยากให้มีตอนพิเศษออกมาเรื่อย ๆ :3123: :call:
-
อ่านมาถึงหน้าสิบสามตอนพิเศษ
ถึงกับต้องตบเข่าฉาด อุบ๊ะ!
พะเยา ถิ่นเก่าคนอ่าน นึกภาพตามได้เป็นฉากๆเลย o13
ถิ่นเก่า...หมายถึงบ้านแฟนเก่า?
ถิ่นเก่า...หมายถึงบ้านของคนอ่าน?
อิอิอิ
................เพราะคนเขียนก็อยู่พะเยาเน้อครับ
-
น่ารักๆ :-[
ใครอยากได้ยกมือหน่อยออกตัวมาเลยครับเดี๋ยวผมจะแพ็คส่งให้แบบ ems เลยครับไม่คิดค่าส่งไม่คิดค่าบริการแถมจะมีค่าเลี้ยงดูให้อีกเป็นขัวญถุง
ส่งมาเลย กล้าป่าว? :laugh:
รอตอนพิเศษตอนหน้าครับ :L2:
-
ถูกใจงานเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ ถ้ารวมเล่มแล้ววางจำหน่ายอย่าลืมมาบอกกันน่ะค่ะ อยากได้เป็นเล่มมาเก็บไว้มาก ๆ ค่ะ อ่านในเครื่องมันไม่สะใจน่ะ เรื่องนี้ทั้งน่ารักทั้งเซ็กซี่หวานหยดย้อยมาก ๆ ชอบ ๆ :o8:ยังไงคนเขียนอย่าเพิ่งเลิกเขียนน่ะค่ะ อยากให้มีตอนพิเศษออกมาเรื่อย ๆ :3123: :call:
ถึงขั้นรวมเล่มเลยเหรอครับ คงไม่ขนาดนั้นนะครับ
ส่วนตอนพิเศษก็จะมีมาให้อีกนะครับ..........ที่คาดไว้ก็คือ ทั้งหมด 4 ตอนครับ ตอนนี้ลงไปแล้ว ตอนที่ 1 กับตอนที่ 2 พาร์ท แรกครับ..........ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ :pig4: :pig4: :pig4:
-
ฮ่าๆๆๆ รออ่านๆๆคร้าบบบบบ
-
หวาน
-
หวานกันไม่เปลี่ยนเลยน๊าคู่นี้อะ อิจฉาจังๆ
-
ดันๆๆๆ ให้คร้าบบผม
-
:really2:
ค่าาาาาาาาาาาาา ไม่ได้เข้ามาอ่านสองอาทิตย์
เรื่องราวเลยมาถึงตอนพิเศษแล้ว ตามแทบไม่ทันเลย
แต่ก็สนุกมากค่ะ พี่บัสน่ารักมาก เฟิร์สก็น่ารัก ชอบตอนจบมากเลย ตอนพิเศษก็สนุกมาก
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากเลยค่ะ
:bye2:
-
หวานกันจัง อิจฉา
-
หวานกันไปมั๊ยคู่นี้ :o8:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนพิเศษ เธอคือดวงดาวของฉัน...We will be together
Part 2
“เก็บของเสร็จยังครับเดี๋ยวออกสายรถติดนะครับ”
“เสร็จแล้วลงไปรอที่รถเลยขอเอาแผนที่กับหนังสือก่อน”
“ไม่ต้องหรอกไปซื้อเอาก็ได้”
“ไม่หรอกเผื่อมีอะไรข้างทาง จะได้แวะด้วยน่าสนใจดีออก”
“ครับ!!!!!ตามใจครับ”
ตามนั้นครับผมน่ะพวกชอบเตรียมอะไรเยอะแยะแต่พอขึ้นรถได้ไม่เกิน 30 นาทีก็หลับตลอดทาง ใจจริงก็อยากจะช่วยน้องมันขับรถนะครับ แต่เจ้าตัวก็บอกว่าให้นอนพักไปเลย ได้ทีสบายบัสสิครับ เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ตอนประมาณตีห้า ดูเถอะครับเร่งผมจังบอกจะสายๆ เพิ่งตีห้าเองนิ เช้าๆ ก็ไม่ค่อยมีรถเท่าไหร่ครับ ขับมาเรื่อยๆ ออกทางพระราม 2 เพื่อมุ่งหน้าไปยังเพชรบุรี ตามระบบนำทางที่คอยบอกตลอดระยะทาง สะดวกดีนะครับมีระบบแบบนี้แต่ก็เคยพาหลงวนไปวนมาเหมือนกันนะครับ แต่ก็คงดีกว่านั่งกางแผนที่แหละครับ รถวิ่งมาเรื่อยๆ วิ่งตัดออกจากถนนพระราม 2 เข้าสู่ถนนเพชรเกษม ตอนนี้น่าจะครึ่งทางได้แล้วละครับเพราะมองจากเวลาก็เลยเที่ยงมาแล้ว คนขับก็ยังไม่ได้พักเลยครับน่าสงสารจัง ไม่รู้ว่าตอนที่ผมหลับไปแอบขับเร็วรึเปล่า? ดูหน้าสิครับขึมเชียวแต่ก็หล่อดีนะครับ แฟนใครไม่รู้ น่ารักจัง
“เหนื่อยไหม? แวะทานอะไรก่อนไหม นม ขนมปัง กาแฟหรืออะไรดี?”
“ไม่ครับเอาไว้ถึงก่อนค่อยว่ากันครับ” มุ่งมั่นมากแฟนผม เวลาจะทำอะไรทำไมมันดูจริงจังจังเลยนะ
“แวะพักก่อนก็ได้นะ จะครึ่งวันแล้วนะยังไม่ได้พักเลยสักนิด”
“ไม่เป็นไรครับอีกนิดเดียวก็ถึงแล้วครับ” น้องหันมายิ้มให้ด้วยสายตาสดใสเหมือนจะบอกว่า “ไม่เป็นไรนะครับ”
“งั้นพักสักหน่อยก็ได้ครับ เดี๋ยวหาปั๊มข้างหน้านะครับ” พอหันมายิ้มให้ผมผมไม่ยิ้มตอบคงรู้ได้ทันทีเลยยอมแวะพักตามสัญญาณที่ผมแสดงออกทางสีหน้า
“เดี๋ยวพี่จะหาอะไรให้ทานด้วย” ผมรู้สึกผิดมากเพราะตั้งแต่ ออกจากกรุงเทพมาผมก็หลับมาตลอดทางเพิ่งจะตืนเอานี่แหละครับ หากไม่ตื่นมาน้องมันคงขับไปเรื่อยๆ ไม่คิดจะพักแน่เลย ส่วนอะไรที่ผมหามาเตรียมมาก็ถูกพับใส่กระเป๋าตามเดิมไม่ได้แกะออกมาใช้งานเลย
“ปั๊ม ปตท.ข้างหน้านี่แหละเลี้ยวเลย” ตาผมถึงจะไม่ดีแต่ก็ไวใช้ได้นะครับ เห็นป้ายแล้วรีบบอกเลย
“ครับ!” คนขับที่น่ารักก็หมุนมาลัยอย่างว่าง่ายเลยครับ
“ล้างหน้าหน่อยไหม?ดูสิหน้ามันหมดแล้ว”
“ครับพี่ซื้อกาแฟให้ผมด้วย ขอชีสท์ไบท์สองอันนะครับ”
“ครับผม” ผมรีบรับคำอย่างไว ทำให้คนขับยิ้มสวยๆ มาเป็นรางวัล ผมเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนที่เจ้าตัวจะรู้ก็หอมแก้มไปทีนึง ทำเอาเจ้าตัวตกใจน้อยๆ ยกมือขึ้นลูบแก้มอย่างชอบใจ
“เหนื่อยแย่เลยไปถึงรีสอร์ทเดี๋ยวนวดให้นะครับ”
พักอยู่ประมาณ 30 นาที ผมก็นวดๆ บีบๆ ให้คนขับที่แสนน่ารักของผมต่อ ผมก็บอกว่าจะเปลี่ยนมาขับให้ก็ไม่ยอม บอกอีกว่าผมไม่คุ้นทาง เหมือนตัวเองคุ้นทางนักแหละมาครั้งแรกเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? ก่อนออกรถผมก็ซื้อกาแฟมาเพิ่มอีกแก้วให้คนขับได้ทานตามทางด้วย มองตามป้ายสีเขียวตามทางข้างหน้าก็เห็นว่า “กิ่ง อ.รัชฎา/ตรัง/สุราษฎร์ธานี” แล้วมีลูกศรให้ตรงไป ผมว่าคงอีกไม่ไกลหรอกครับ ก็คงจะถึงแล้ว แต่ผมก็อยากให้แฟนผมพักนานๆ จัง.........เห้อเป็นห่วงจังเลย
น้องบอกว่ารีบไปจะได้ถึงไวๆ แล้วจะได้พัก เราออกเดินทางกันต่อ สองข้างทางก็มีภูเขาบ้างนะ สองข้างทางก็เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวสดใส ผมเลื่อนกระจกลงเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดไปสักนิดแล้วกัน
“อ้า...อากาศดีจัง”
“ครับ ปิดเถอะเดี๋ยวโดนลมจะไม่สบายเอา” ผมเลื่อนปิดกระจกทันทีตามคำสั่งไม่อยากให้คนขับเป็นห่วง ทีตัวเองไม่ยอมห่วงตัวเองแล้วยังจะมามัวเป็นห่วงผมอีก
ตอนนี้เราเข้าเขต จ.ตรังแล้วครับ ขับมาอีกประมาณ 2 ชม. ผมก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นไอของทะเล เราแวะพักอีกสักนิดก่อนจะต่อไปยังท่าเรือปากเมงจุดหมายของการเดินทางทางเรือของเรา
ฝั่งซ้ายมือของผมคือภาพของทะเลสีครามสุดลูกหูลูกตา แต่หาดไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ส่วนมากจะเป็นดินเลนแต่ก็ยังมีต้นสนสูงใหญ่มากมายตามหาด คอยปะทะกับลมทะเลอยู่ตลอด ผมสังเกตเห็นรถทัวร์ที่จอดกันเต็มเลยครับ ตรงไปด้านหน้ามีร้านรับฝากรถ ผมจึงบอกให้น้องขับไปเพื่อที่เราจะได้ฝากรถกัน ตรงข้ามก็คือท่าเรือที่เราจะลงเรือกันในครั้งนี้ เวลาในการค้างคืนที่ผมจองไว้คือ 2 คืน 3 วัน แต่ว่าค่าจอดรถแพงเหมือนกันนะเนี่ย???
พอเราหิ้วสัมภาระข้าวของเดินทางไปตามทางที่ทำลาดเข้าไปยังพื้นทะเลก็มีคนมาถ่ายรูปเราสองคน ผมก็งงๆ นะครับว่าเขาทำอะไร จนทำให้คิดได้ว่าเดี๋ยวพอขากลับก็จะมีรูปผมกับน้องมันตั้งโชว์เด่นแน่นอนจากนั้นเขาก็จะลวงให้เราเสียเงินในกระเป๋าเป็นแน่แท้ เป็นการมัดมือชกทางการตลาดที่เยี่ยมอย่างหนึ่งนะ แต่ไม่ว่าอะไรหรอกขอให้รูปออกมาสวยๆ นะ แล้วขากลับจะแวะมาเอาเอง
“อยากไปถึงเร็วๆ หรือช้าๆ”
“ยังไงก็ได้ครับแต่ถึงไวก็ได้พักไงครับ” ผมสงสารแฟนผมจังใช้แรงงานมาตั้ง 10 กว่าชั่วโมง
“งั้นขึ้นสปีดโบ๊ทไหม 20 นาทีก็ถึง”
“ผมว่านั่งกินลมดูทะเลกับพี่ดีกว่าครับ”
“แล้วบอกทำไมว่าเอายังไงก็ได้”
“ผมแค่อยากรู้ว่าพี่จะตอบยังไง...ทำไมเป็นห่วงผมเหรอ?” น้องก้มลงมาซบกับอกผมอย่างอ่อนโยน ก่อนผมจะยกมือขึ้นลูบที่หัวเบาๆ ผมไม่อายหรอกนะคนเยอะแยะ เจอกันแค่ครั้งเดียวก็ไม่ได้เจอกันอีกแล้ว รู้จักกันหรือก็ไม่ แล้วคนที่ผมแคร์ก็คือคนที่ซบผมมากกว่าครับ.....
“งั้นจะเอาไง”
“นั่งเรือนำเที่ยวไปก็ได้ครับจะได้ดูอะไรๆ ไปด้วยครับพี่ชอบไม่ใช่เหรอครับ”
“อืมงั้นไปเถอะ” เราสองคนลุกจากที่นั่งพักข้างๆ แล้วเดินลงเรือ ตลอดการเดินทาง ผมนั่งพิงไหล่ของคาตัวโตมาตลอดทางชมวิวไปเรื่อยๆ มือผมก็จับมือหนาตลอดเลย มีคนมองเราหลายคนนะครับ บางคนก็ยิ้มให้บางคนก็เฉยๆ ทั้งคนไทยและต่างชาติ แต่ผมสองคนก็ไม่สนใจหรอกเพราะตอนนี้ซ่อนดวงตาไว้ใต้แว่นกันแดดสีดำคู่สวยที่เราซื้อมาเป็นแพ็คเก็ตคู่รัก
รู้สึกเคว้งๆ นะครับ เพราะตอนนี้เรือแล่นออกทะเลเราห่างออกจากผืนแผ่นดินเรื่อยๆ มุ่งหน้าสู่หาดของเกาะไหงกันครับ เวลาผ่านไปประมาณ 40 นาที เราก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางกันแล้วครับ ภาพเบื้องหน้าก็คือเกาะที่มีขนาดไม่ใหญ่เท่าไหร่นะครับ แต่หาดทรายขาวมาก น้ำทะเลเป็นสีฟ้าใสสะอาดตามากจริงๆ ครับยิ่งกว่าภาพที่เห็นในเน็ตอีก แลดูร่มรื่น สงบ ผมตื่นตามากเลยสะกิดคนข้างๆ ดู อ้าวหลับเหรอเนี่ย? ตอนนี้เรือใหญ่จอดเทียบเพื่อให้ผู้โดยสารได้ลงเรือเล็กต่อไปยังเกาะอีกทีระยะทางไม่ไกลแต่หากลงเดินไปก็สามารถเปียกได้เช่นกัน ผมจึงสะกิดคนข้างๆ เบาๆ เพื่อที่เราจะได้เดินทางต่อไปพักต่อที่ห้องครับ
เราลงเรือใหญ่เพื่อต่อเรือเข้าเกาะอีกไม่ไกล ลงเรือเล็กเสร็จไม่นานก็มาถึงชายหาดจนสามารถลงเดินได้ ผมจูงมือคนตัวโตเดินไปตามทางเดินที่รีสอร์ทเขาทำไว้ให้
มาถึงผมจึงรีเช็คอินห้องพักเพื่อจะได้พาสุดที่รักของผมเข้าไปพักผ่อน ดูท่าจะไม่ไหวแล้วจริงๆ นะเนี่ยตั้งแต่ลงเรือมาไม่ตื่นตัวอะไรเลย แต่เจ้าตัวก็ยังบอกว่าไหวๆ อีกนะชอบเถียงจังคนอะไร เรามาถึงที่นี่ประมาณสี่โมงเย็น บรรยากาศดีมากๆ กลิ่นน้ำทะเลและเสียงคลื่นที่ซัดสาด ลมทะเลอ่อยเรื่อยๆ หาดทรายขาวสะอาดตา เงียบสงบร่มรื่นมาก เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าที่เขียวขจี น่าอยู่จังเลย
คนขับรถของผมเหรอตอนนี้นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงสีขาวบริสุทธิ์ มีเสียงกรนน้อยๆ ออกมาให้ได้ยินด้วยนะ สงสัยจะเพลียจัด ก่อนจะนอนผมก็ถามอยู่ว่าจะทานอะไรไหมเดี๋ยวจะสั่งให้แต่ไม่ตอบดันดึงผมเข้าไปนอนกอดอีก ผมก็ต้องยอมครับไม่งั้นเจ้าหมาน้อยตัวนี้จะไม่ยอมนอน ไม่นานนักตามที่คาดไว้เจ้าหมาน้อยของผมก็หลับปุ๋ยไปเลย
ผมเลยลองขยับตัวน้อยๆ ดูเชิงจนแน่ใจว่าหลับสนิทไปแล้วจึงยกมือหนาๆ กับแขนใหญ่ๆ ที่กอดผมอยู่ออกจากตัวเพื่อลงมาจากเตียงทำการเก็บข้าวของให้เรียบร้อย(ขอเรียกร้องความสงสารให้ฟอสระแอนอแฟนผมหน่อยนะครับ ขนาดผมนั่งหลับมาเกือบตลอดทางยังปวดเมื่อยเหนื่อยล้าขนาดนี้ แล้วเจ้าหมาน้อยตัวเขื่องของผมจะเป็นไงบ้างล่ะครับ สงสารจังเลยเดี๋ยวยังไงคืนนี้นวดให้สักหน่อยแล้วกันเนอะเป็นรางวัลสมนาคุณ)
มองออกไปจากกระจกหน้าห้องเห็นวิวทะเลสวยมากครับ ห้องพักของเราตอนแรกผมกะจะเอาห้องที่อยู่ลึกเข้าไปอีกเพราะมันดูส่วนตัวดี แต่พอมานึกได้ว่าเจ้าหมาน้อยของผมมันชอบวิวทะเล เลยเลือกห้องที่ติดทะเลด้านหน้าสุดเลย อ่อ ที่ผมเลือกมันจะเป็นเหมือนบ้านเป็นหลังๆ นะครับแยกออกมาอีกที เรียงด้านหน้าเลยสามารถมองเห็นทะเลได้ชัดเจนผมว่าคนที่นอนกรนเบาๆ บนเตียงคงชอบแน่ครับ เวลาตื่นมาก็จะได้เจอภาพทะเลสวยๆ ก่อนเลย
ตัวบ้านจะหลังเล็กไม่ใหญ่มากด้านในก็จะมีห้องน้ำ มีโต๊ะเตียงและอุปกรณ์ทั่วไปเหมือนรีสอร์ทที่อื่นๆ ครับ ทุกอย่างถูกจัดให้ลงตัวเข้ากับสภาพห้องและบรรยากาศของรีสอร์ทดีครับ น่าอยู่ น่าพัก ข้าวของหยิบจับมาใช้ได้สะดวก ยิ่งเตียงนะครับไม่แข็งไม่นุ่มจนเกินไปพอเหมาะกับการรับน้ำหนักได้เลย ผมรูดม่านเปิดกว้างอีกหน่อย มองไปด้านนอกมันสบายตามากกับภาพน้ำทะเลที่มองเห็น
ผมละมือจากม่านสีครีมหันไปมองคนบนเตียงที่ตระกองกอดหมอนข้างหลับตาพริ้มอยู่ในห้วงนินทรารมย์อย่างสบายอุรา เดินไม่กี่ก้าวก็มาถึงเตียงทำให้ผมสามารถเพ่งพินิจดวงหน้าของชายคนรักของผมที่นอนอยู่ ผมมองไปกี่ทีๆ ก็ไม่เคยเบื่อเลยนั่งมองนอนมองมากี่ปีแล้วนะ จะเจ็ดปีแล้วนะครับ รักคนคนนี้จัง ยิ่งนานยิ่งรัก รักมากขึ้นทุกวันๆ จนไม่สามารถบรรยายพรรณนาออกมาให้เป็นคำพูดได้เลย และไม่สามารถเทียบกับอะไรได้เลยในความรักของผมที่มีให้เขาคนนั้น....รักแกนะเจ้าหมาน้อย(ถ้ามันเป็นหมาจริงๆ ผมว่าจงจะประมาณพวกเซ็นเบอร์นาดหรือพันธุ์ทิเบตอะไรประมาณนี้แน่นอนตัวเขื่องซะขนาดนั้น)
มือเรียวของผมที่เจ้าหมาน้อยมันชอบจับ ชอบบอกว่านุ่ม จับแล้วไม่อยากปล่อยเลย มือนั้นถูกสั่งให้ลูบไล้ดวงหน้า และไรผมอย่างเบามือ ก่อนจะรู้ตัวผมก็ก้มลงประทับริมฝีปากเข้ากับแก้มของคนที่นอนอยู่อย่างไม่รู้เรื่องว่าโดนขโมยจูบไปแล้วล่ะ “รักนะไอ้หมาน้อย” ผมพูดขึ้นเบาๆ แล้วจึงลุกขึ้นแล้วกระชับผ้าห่มขึ้นอีกนิดและก็ไม่ลืมรูดม่านสีครีมให้ปิดด้วยก่อนจะออกจากห้องไป เพื่อสูดอากาศที่สดชื่นไร้ซึ่งมลภาวะสักหน่อย ด้านหน้าเป็นหาดทรายขาวที่ขาวละเอียดจริงๆ ครับ มีสนามวอลเลย์ที่ขึงตาข่ายเข้ากับต้นไม้สองต้น ด้านข้างๆ ดูเหมือนจะเป็นห้องอาหารที่เปิดโล่ง เพื่อรับลมทะเล หญ้าสีเขียวดูแล้วสดชื่นเต็มลานด้านหน้าก่อนจะถึงหาด ผมเดินเท้าเปล่าออกไปเหยีบเล่นบนพื้นหญ้า
“อ้า!!!!!!!!!!สบายจังเลยผ่อนคลายด้วยนะ” ผมพึมพำกับตัวเอง ไม่เชื่อลองดูนะครับ ลองเดินเท้าเปล่าบนพื้นหญ้าดูนะครับ ยิ่งช่วงอากาศเย็นๆ หนาวๆ ที่มีหมอกลงพื้นหญ้ามันจะเย็นๆ ให้ความรู้สึกผ่อนคลายได้ดีทีเดียวครับ ผมเดินเลาะไปจนตอนนี้มาถึงพื้นทรายของหาดขาวก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นทราย
ทอดสายตามองออกไปไกลๆ สบายตาสบายใจ ปลอดโปร่ง เบื้องหน้าจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากทะเล คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล.....มีแค่ม่านฟ้า น่านทะเล และเกาะน้อยใหญ่ที่เป็นโล่กำบัง มีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติชายหญิงคู่หนึ่งนอนเล่นบนผืนผ้าใบที่ปูไว้ นอกนั้นก็มีแต่เพียงลมกับเสียงคลื่น สวยจริงๆ ผมนั่งใช้ความคิดไปเรื่อยๆ ก่อนจะลุกเดินทอดน่องลงไปตามหาด
เกาะไหงเป็นเกาะที่มีหาดทรายสีขาวดั่งแป้งโรยชายหาดยาวตลอดแนวฝั่ง เกาะไหงอยู่ในรอยต่อของจังหวัดตรังและกระบี่แต่การเดินทางทางบกจากจังหวัดตรังจะง่ายกว่า แต่ก็มีนักท่องเที่ยวไม่น้อยที่เลือกเดินทางจากเกาะลันตามาทีนี้
เกาะไหงอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะลันตา เป็นเกาะที่มีความเงียบสงบไม่คึกคักเท่าเกาะลันตา เป็นเกาะที่มีขนาดเล็กไม่วุ่นวาย ถูกแล้วที่ผมเลือกมาที่นี่มาอยู่กับธรรมชาติและท้องทะเล สิ่งปลูกสร้างก็ถูกรังสรรค์สร้างให้เขากับธรรมชาติได้อย่างลงตัว ผมแอบเห็นนกเหงือกด้วยนะครับสองตัวแน่ะ
เขาบอกไว้ว่าที่ไหนมีนกเหงือกที่นั่นเป็นป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์นะครับ ผมเห็นจริงๆ นะครับไม่ได้ตาฝาดเลย พูดถึงนกเหงือกเขาบอกว่านกเหงือกจะมีรักเดียวใจเดียว หากเวลาที่มันออกลูกแล้วตัวเมียจะอยู่เฝ้าลูกในโพรง ตัวผู้จะออกไปหาอาหารมาให้ แต่นกชนิดนี้มักจะถูกล่าเพราะเป็นนกที่สวยงาม พอนกตัวผู้มาแล้วไม่เจอตัวเมียคู่ของมัน มันก็จะไม่มีคู่อีกเลยจนตราบนาทีสุดท้ายของชีวิตมัน น่ายกย่องนะครับความรักของนกที่เป็นเพียงสัตว์เดียรัจฉานแต่ก็มีรักที่มั่นคงและใจเดียวเด็ดเดี่ยวกว่ามนุษย์หลายร้อยพันเท่า ปัจจุบันนกชนิดใกล้สูญพันธุ์แล้วด้วยจึงถูกจัดให้เป็นสัตว์ป่าสงวนนะครับ
ผมยังคงเดินเล่นย้ำน้ำไปเรื่อยๆ จนเจอเจ้าหน้าที่ผมก็เลยคุยสอบถามไปเรื่อยเปื่อยจนได้ข้อมูลมาบ้างว่าหากเราเดินเรือออกไปทางใต้ของเกาะเราจะพบกับแหลมกวนอิมซึ่งเป็นเขาที่แยกตัวออกมามีลักษณะคล้ายเจ้าแม่กวนอิม ผมล่ะอยากไปดำน้ำดูปะการังและให้อาหารปลาจังครับ ยังมีอีกนะจากที่นี่ไปถ้ำมรกตก็ไม่ไกล แต่ก็ต้องขอดูสภาพร่างกายของคนขับรถของผมก่อนนะครับว่าจะไหวไหม? อันที่จริงผมก็วางแฟนไว้หมดแล้วว่าจะไปถ้ำมรกตด้วย แต่ก็ห่วงสภาพร่างกายของแฟนผมนะถึงจะตัวใหญ่ขนาดนั้นถ้าไม่ได้พักเอาก็เพลียกันได้
คิดมาได้ดังนั้นผมเลยเดินวกกลับไปทางห้องพักดีกว่าทิ้งหมาน้อยไว้ตัวเดียว หากเดี๋ยวตื่นมาไม่เจอเจ้าของจะร้องหาอีก ผมล่ะก็อยากจะกอดหมาน้อยของผมด้วยแหละครับระยะก้าวเท้าจึงกว้างและไวกว่าความคิดซะอีก ผมรีบสาวเท้าออกจกาน้ำทะเลตื้นๆ ริมหาดขึ้นมายังห้องพัก ผมล้างเท้าจากอ่างล้างหน้าบ้านพักก่อนจะขึ้นไปในห้อง ยังไม่ตื่นเลยครับหมาน้อยของผมสงสัยจะเพลียจริงๆ ครับ ผมคว้าโทรศัพท์โทรไปยังห้องอาหารตามเบอร์ที่มีให้แล้วสั่งอาหารไว้ให้เขาเอามาให้ตอนประมาณทุ่มครึ่ง แล้วผมก็ไปล้างตัวนิดหน่อยในห้องน้ำเดี๋ยวจะสกปรกครับ
เตียงนุ่มๆ ยุบลงตามน้ำหนักตัวของผมที่ขึ้นมาดึงผ้าห่มออกน้อยๆ แล้วซุกตัวลงข้างๆ คนตัวหนา เหมือนรับรู้การมาถึงของผมนะครับดึงผมเข้าไปกอดเลยนะ อิอิ ก็ชอบดิครับ
“หอมหน่อยนะครับ...” เสียงอู้อี้แต่ก็ฟังออกนะครับ ผมมองหน้ายังหลับตาพริ้มเลย ละเมอแน่ๆ
“ใครเหรอหอมใคร?” มีคนบอกว่าหากเวลาที่คนนอนละเมอให้ลองคุยกับเขาดูจะได้ความจริง แต่ก็เงียบนะไม่มีคำตอบ ทำให้ผมขำเบาๆ กับตัวเองว่าทำบ้าอะไรไปได้ขนาดนี้ หลังจากนั้นไม่นานความคิดของผมก็เลือนรางและหายไปพร้อมกับการหายใจที่สม่ำเสมอภายใต้อ้อมกอดของหมาน้อยตัวโปรดของผม
หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่ที่รู้ตอนนี้คืออาหารค่ำที่ผมโทรไปสั่งเขาเอามาส่งเรียบร้อยแล้วเพราะมันกำลังส่งกลิ่นรบกวนประสาทการรับกลิ่นของผมอยู่ ตาแป๋วๆ คู่นี้คุ้นๆ จังใครมาจ้องผมล่ะเนี่ย? พยายามปรับสายตาและขยี้ตานิดหน่อยก็รู้ได้ว่าตาแป๋วๆ คู่นั้นก็คือตาเจ้าหมาน้อยของผมนั้นเอง ดูทำหน้าสิครับ ดึงมากอดเล่นสักทีดีไหม?
“ตื่นนานแล้วเหรอ?”
“ครับ!” กระโดดขึ้นเตียงมาแล้ว
“อ๊ะ!”
“ฮึ๋ยๆ มากอดทีดิครับ” จบคำพูดตัวผมก็ลอยทันทีเลยครับ
“ปล่อยเดี๋ยวตก!!” ผมกลัวจริงๆ ครับเล่นเอาตื่นเต็มตาเลย เจ้าหมาน้อยของผมมันวางผมลงบนตักอุ่นๆ ผมก็ซบหน้าเข้ากับอกหนาๆ พลางสวมกอดย่างหลวมๆ
“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกล่ะหืมม์?”
“อยากมองหน้าคนขี้เซา”
“แล้วเห็นไหม? เจออะไรไหมล่ะ?”
“ไม่เจออะไรนอกจากปากแดงๆ แก้มเนียนๆ น่ากัดน่าฟัด น่ารักๆๆๆๆ”
“บ้า!! หิวไหม?”
“หิวครับ.....หิวคนตรงหน้ามากกกกกกครับ”
“บ้า!!ไปทานข้าวเลยวันนี้ทั้งวันยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะ”
“ป่ะไปทานข้าวกันก่อนนะครับเดี๋ยวจะได้มีแรงๆ รักมอสระเอียครับ....ขอจัดหนักๆ นะครับ อิอิ”
“ไอ้บ้าไอ้ทะลึ่ง!!!!!!!!!”
“ฮี่ๆๆๆๆ...” ดูหน้ามันสิครับ มันน่านัก หึ่ม!!!!!
“ไปทานข้าว!!เดี๋ยวจะได้พักต่อไป๊!!”
วันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขมาก หลังจากที่เราทานมื้อเย็นเสร็จเราก็อาบน้ำ(อาบด้วยกันนะครับ แต่ไม่ได้มีอะไรหรอก.....เพราะผมแอบกระซิบบอกว่าหากมีแล้วคืนนี้อด!!น้องมันเลยหยุด อิอิ ค่อยจัดเต็มทีเดียวเนอะจะได้ไม่ขาดช่วงครับ)
หลังจากชำระล้างร่างกายเรียบร้อยเจ้าหมาน้อยมันก็ชวนผมลงไปเดินเล่น ตามชายหาดดูเดือน ดูดาวเล่นข้างนอก
น้ำทะเลลดลงเยอะนะครับ ท้องฟ้าดูสดใสมากน่าดูกว่าท้องฟ้าในกรุงเทพเป็นหลายเท่าตัวเลย มองเห็นดาวทุกดวงเท่าที่จะสามารถมองเห็นได้ด้วยองศาของดวงตาที่ไล่เรียงเอา ดวงดาวแต่ละดวงบนนภากาศยามค่ำคืนที่แข่งกันเปล่งแสงระยิบระยับเรียงรายเรียกร้องความสนใจอยู่บนท้องฟ้าอันไกลโพ้น
เห็นแล้วอยากได้มาเก็บไว้สักดวง แต่ทะหากว่าผมมีดวงดาวของผม เป็นดวงดาวที่สดใส คอยอยู่ข้างๆ ผมตลอดเวลา เป็นดวงดาวที่ผมสามารถคว้าได้ จับต้องได้ สัมผัสได้ และคอยเปล่งแสงให้ความสว่างในใจอยู่ข้างผมตลอดไม่ว่าจะเป็นยามค่ำคืน หรือยามเช้า ดาวดวงนี้ก็จะคอยเคียงข้างผมตลอดเวลา “รักนะดวงดาวของฉัน” และผมก็จะคอยเป็นท้องฟ้าที่โอบกอดดาวดวงนี้ไปตลอดชั่วนิจนิรันดร์
“ไปจับปูกันครับ”
“ไปสิ!แต่ว่ามันจะมีเหรอ?”
“มีสิครับ เวลาน้ำลดแบบนี้มันจะชอบขึ้นมานะ”
“โน้นไง!!!!!!วิ่งไปโน้นแล้วรีบไปดูกันเร็วครับ” เจ้าหมาน้อยคว้ามือผมวิ่งไปตาม เราสองคนวิ่งเล่นกันไปมาบนหาดทรายที่น้ำลดอย่างสนุกสนาน ปูตัวน้อยๆ ก็วิ่งวนไปมาสาละวนกันใหญ่เลยครับ แต่ว่าเราก็ไม่ได้จับมันมาจริงๆ หรอกนะครับ
“นี่ไงพี่จับได้ตัวนึงแล้ว!!” ผมตะโกนบอกพร้อมชูปูตัวน้อยๆ ในมือให้คนที่เหมือนจะหอบนิดหน่อยด้านหน้าได้ดู
“ไหนๆๆๆ!!”
“น่ารักไหม?”
“แฟนผมน่ารักกว่าครับ”
“คนกะปูจะเทียบกันได้ไง?”
“ได้สิ ผมว่าแฟนผมน่ารักกว่าเยอะ”
“จะปล่อยมันไปแล้วนะ”
“ครับปล่อยมันให้อยู่ตามธรรมชาตินะดีแล้วครับ”
“พรุ่งนี้อยากไปดำน้ำดูปะการัง?”
“อืมครับ!”
“จะไปกับพี่ไหม?”
“ไปสิครับกี่โมงล่ะ?”
“คงสายๆ หน่อย ว่าจะไปดูถ้ำมรกตด้วยทำกิจกรรมให้ครบหมดเลยจะไหวไหมเดี๋ยววันสุดท้ายเราจะได้นอนพักกันไง”
“ครับเอางั้นก็ได้นะ....แต่เอ๊ะ!!!ใครบอกว่าจะได้นอนพักกันล่ะครับ?”
“ไม่นอนก็แล้วแต่?”
“ฮ่าๆๆๆ แล้วอย่ามาอ้อนผมน้า ไม่ยอมด้วย”
“รอดูแล้วกันว่าใครจะทนได้นานกว่ากัน”
“เอาสิครับแต่คืนนี้ไม่รอดแน่ๆ เพราะพลังงานผมเต็มร้อยแล้วครับ”
“ไอ้บ้า!!ไหนบอกจะพามาดูดาวไงไหนล่ะ?”
“โน้นไงครับ...เห็นไหมครับเต็มเลย” น้องมันโอบผมจากด้านหลังซ้อนเข้ามา อย่างที่รู้ๆ ครับเราชอบนั่งกอดกันแบบนี้มากจนกลายเป็นความเคยชินแล้วครับ ตอนนี้เรานั่งลงกับพื้นทรายเปียกไปเรียบร้อยแล้ว
เจ้าหมาน้อยมันชี้ไม้ชี้มือใหญ่เลยว่านั่นนู้นนี่ให้ผมได้ดูตามว่าดาวดวงไหนสวยกว่ากัน ใหญ่กว่ากัน ผมก็เพลินมองตามมือไปอย่างไม่คิดอะไร มีบ้างที่ผมแอบหันไปสบตามัน ก็ได้เจอดวงตาที่ยิ้มให้ผมเสมอพร้อมด้วยรอยยิ้มหวานๆ จากปากน่าจูบตลอดเวลา ดวงดาวนับล้านดวงที่ระยิบระยับส่องแสงสกาวบนท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาลก็คงต้องยอมแพ้ให้ดาวของผมแล้วล่ะ เพราะตอนนี้สายตาผมไม่ได้มองดาวดวงไหนเลย
“เห็นไหมครับ?”
“เห็นครับ สวยจริงๆ ด้วย”
“จะเห็นได้ไงครับไม่เห็นเลยนะครับ?”
“เห็นครับเห็นแล้ว.....”
“หน้าผมเนี่ยนะ”
“อืม...” ผมยกมือเลอะนิดหน่อยขึ้นเช็ดกับชายเสื้อให้มันพอสะอาดบ้าง ก่อนจะใช้ลูบดวงหน้าของคนตรงหน้า
“นี่ไงดวงดาวของพี่ ดวงดาวของพี่อยู่นี่ไงครับ ดาวที่พี่สามารถจับต้องและคว้ามากอดได้”
“ครับ..”
“ช่วยอยู่เป็นดวงดาวของพี่ตลอดไปนะครับ พี่จะรักและดูแลดวงดาวดวงนี้ตลอดไปด้วยความรักเช่นกัน”
“ครับ ผมจะอยู่เป็นดาวดวงน้อยที่คอยส่องสว่างนำทางให้พี่ตลอดไปนะครับ”
“ช่วยดูแลพี่ด้วยนะครับ พี่ก็จะอยู่เป็นท้องฟ้าที่คอยโอบกอดดาวดวงนี้ไปชั่วนิรันดร์”
“ผมรักพี่นะครับ”
“พี่ก็รักเฟิร์สเหมือนกัน” เราจ้องหน้ากันเพียงครู่ สุรเสียงทั้งหมดก็เงียบลงไปในบัดดล เมื่อปากหยักบรรจงเข้าหากันด้วแรงดึงดูดแห่งห้วงนาทีรัก
พรุ่งนี้จะครบเจ็ดปีที่เราคบกันแล้ว ผมจะไม่หวั่นกลัวอาถรรพ์เลข 7 อะไรนั่นอีกแล้วขอเพียงแค่ใจเรารักกัน เราจะผ่านมันไป เหมือนเช่นเวลาที่ผ่านมาแล้วเราจะผ่านไป เราจะเดินไปด้วยกันตราบนานเท่านานที่ยังมีลมหายใจ
ขอให้ท้องฟ้า ดวงจันทร์ที่พร่างพราว ดาวดารา ช่วยเป็นประจักษ์พยานแห่งความรักของเราด้วย ว่านับจากนี้ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะอยู่คู่กัน รักกัน ดูแลกัน ช่วยเหลือกัน สุขด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน เป็นหัวใจให้กัน เป็นลมหายใจให้กัน และเป็นชีวิตให้กันและกันตราบจนนิจนิรันดร์ ดุจดั่งดวงดาวที่อยู่คู่กับท้องฟ้าฉันใดก็ฉันนั้น
“รักนะดวงดาวของฉัน!!”
******************************************* :กอด1:*********************************
ตอนพิเศษตอนที่ 2 ก็จบไปแล้วนะครับ..............กับ Part2
หวังว่าคงถูกใจกันนะครับ...........
ก็เหลืออีก 2 ตอนนะครับฝากติดตามด้วยนะครับ................ตอนหน้ามีเลือดด้วยนะครับติดตามกันด้วยเน้อ
ปล.เลือดตกยางออก ตามดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นนะครับ..........แต่ที่แน่ๆๆ ได้เลือดชัวร์ :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
รักคนอ่านทุกคนนะครับ คิดถึงคนอ่านทุกคนด้วยนะครับ
ขอโทษทีที่มาต่อช้านะครับ เพราะคนเขียนเห่อของใหม่มัวแต่เล่นไลน์ อิอิ.............และแอบไปเวิ้นเว้อในกระทู้อื่นๆ อีกด้วย อิอิ
คราวที่แล้วบอกว่าจะเอารูปตอนไปเที่ยวเกาะไหงมาฝาก แต่ดันไม่ได้เซฟมาอยู่ในโน๊ตบุ๊คที่ห้องซะงั้น........เลยไม่ได้เอามาอวดเลยเห้อ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ก็เลยได้แค่รูป โปร์ไฟล์ตอนนั่งเรือเด้อคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ไปแระคราฟ............... :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
หวานกันจัง คู่นี้
-
หวานกันจริงๆ
-
อ่านแล้วแอบรู้สึกอิจฉาอ่ะ!
รักกันหวานชื่นไม่คิดถึงคนอ่านโสดๆบ้างเลยอ่า :sad4:
นิยายเค้าหวานๆ มาทำดราม่าซะงั้น :beat:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
ปล. คิดถึงออฟ :กอด1:
-
รู้สึกว่าคู่นี้เค้าจะอยู่ในช่วงฮันนีมูนกันตลอดเวลา
-
จะหวานกันเกินไปแล้ว
น้ำตาลขึ้น :L1:
-
หวานมากกก ชอบเลาแสดงความรักความห่วงใยกัน
ไม่ว่ากี่ปีก็คงหวานอย่างงี้แหละ
หมาน้อยกลายเป็นดวงดาวดวงสำคัญของพี่บัสไปแล้วววว
รอเสียเลือดตอนหน้าจ๊าา
-
น่ารักมาก
-
รอตอนหน้า อยากอ่านตอนได้เลือด :jul1:
-
เป็นคู่ที่น่ารักมาก รักกันหวานกันได้ตลอด
อยากได้แบบน้องเฟิร์สสักคนเน้
-
หวานกันได้อีกๆ
รูปโปรไฟล์สวยจังๆ อยากดูแบบเต็มๆจังเลยๆ
-
หวานถูกใจ :impress2:
-
อยากไปเที่ยวทะเลสวยๆม้าง
-
ห๊ะ!! ตอนหน้า ได้เลือด ? ... :a5: o22
-
แอบดูชาวบ้านเค้าหวานกัน
มีของฝากค่ะ
นกเงือกค่ะ ไม่ใช่นกเหงือก
-
น่ารักกกกกกก :-[
คิกว่าเรื่องนี้จะจบแล้วก็แอบเสียดาย :z3:
:call:
-
:z3:
โอ้ย หวานมากคร้า
จะหวานไปไหน คนอานดนมดกัดเต็มตัวเลย
น่ารักทั้งสองคนอ่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:bye2:
-
สวัสดีวันแม่นะครับใครที่อยู่กับแม่บ้างวันนี้ ส่วนออฟไม่ได้อยู่ด้วยเพราะแม่อยู่บ้านแต่ก็โทรหาแม่แล้วครับ :กอด1:
อย่าลืมบอกรักแม่และกอดๆ ท่านด้วยนะคัรบ.................."คิดถึงแม่จัง"
ตอนนี้กำลังปั่นๆ ตอนพิเศษตอนต่อไปอยู่นะครับ คิดถึงคนอ่านทุกคนนะครับ
กะว่าจะไม่มีเลิฟซีนแล้วนะครับเขียนไปเขียนมาคนเขียนเกิดอาการกระทิงเปลี่ยวสุดๆ
เลยจัดหนักจัดเต็มตามที่บอกกล่าวไปนะครับ
ว่าได้เลือดกระจายแน่คราวนี้ ช่วยเตรียมกระดาษทิชชู่มาซับเลือดกันด้วยนะครับ
ปล.แต่ตอนนี้มึนๆ กับอาการแฮงค์ยาแก้แพ้ครับ เย็นนี้เลยขอไปผ่อนคลายเดินเที่ยวที่ "เอเซียทีค" ให้โล่งสมองหน่อยนะครับ
หวังว่าทุกคนคงจะรอกันอยู่นะครับ เห็นกระทู้เงียบๆ ไม่มีใครแวะมาทักเลยขอปั่นกระทู้เจ้าของเล่น :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
แต่ว่าตอนนี้ฝนกำลังตกเลย คาดว่าเจริญกรุงเย็นนี้หวังว่ารถจะไม่ติดนะครับ วันแม่ซะด้วยเห้อ!!!!!!!!!!!!!!!! :call: :call: :call:
-
ยังคิดถึงและยังรออยู่ ทั้งนิยายและคนเขียนครับ :กอด1:
-
อยากอ่านแล้วอ่า
สูขสันต์วันแม่ค่า :กอด1:
-
รอคร้าา
-
:กอด1:
-
รออ่านจ้า :z1:
-
ยังรออยู่จ้า
ไม่ได้หายไปไหน :z2:
-
บอกรักแม่ไปแล้วเหมือนกัน
เที่ยวให้สนุกน๊าออฟ แต่ต้องมาลงตอนพิเศษให้ด้วย
ตอนนี้เลือดพร้อม
-
รอๆๆๆ จร้า รักคนเขียนมากมาย :จุ๊บๆ:
-
o13
:กอด1:
:pig4:
-
กระดาษเตรียมพร้อม
จัดมา :z1:
:call:
-
เสียดายจังเลยจ้ะที่ไม่ตีพิมพ์เป็นเล่ม เราว่าคุณออฟเขียนดีน่ะค่ะ บทหวานก้อหวานจริง ๆ บทฮอทก้อถูกใจจริง ๆ อ่านแล้วเลือดเดือดเลยจ้ะ ดราม่าก้อได้อารมณ์ด้วยจ้ะ ไม่น่าเชื่อว่าเขียนเป็นเรื่องแรกน่ะ รอติดตามเรื่อย ๆ ค่ะ ถ้าออกรวมเป็นเล่มเมื่อไหร่ก้อแจ้งด้วยน่ะ จะรอติดตามเรื่อย ๆ จ้ะ :3123:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนพิเศษ พ่อปลื้มจะรักตาหนุ่มนะครับ
Part 1 50% ครึ่งแรก.............
งานกองโต ประชุมรอบบ่าย แล้วยังมีนัดเลี้ยงลูกค้าอีก.........นี่เป็นงานที่ทั้งวันนี้ผมต้องเคลียร์ให้เสร็จหลังจากที่คุณพ่อกับคุณแม่เบี้ยวงานแอบหนีไปสิงคโปร์ เมื่อ 5 วันก่อนอีก 2 วันจึงจะกลับ ก็เป็นภาระของผมลูกชายคนเดียวที่ทำงานเยี่ยงกรรมกรห้องแอร์ซะอีก
วันนี้ผมเข้าบริษัทมาตั้งแต่เช้า เอกสารงานทัวร์ ทริปสิ้นปีซึ่งเป็นช่วงไฮซีซั่นเป็นฤดูแห่งการกอบโกยในงานทัวร์ ผลประโยชน์และเงินจำนวนมหาศาลที่รออยู่ แต่คุณพ่อสุดที่รักกับคุณแม่สุดที่เลิฟของผม ทั้งสองท่านต่างพากันทิ้งภาระหน้าที่ให้ผมปั่นอยู่คนเดียว ไหนจะเอกสารที่ต้องดูให้หมดในตอนเช้า บ้าเหรอ!!!!!!สองกองโตๆ เนี่ยนะ??? ไหนจะประชุมงานทัวร์ตอนบ่ายอีก หลังจากนั้นเลิกงานผมต้องไปเลี้ยงลูกค้าอีก...........เห้อ!!!เหนื่อยจัง
ผมเพิ่งจะรู้ว่าบ้านของนายสหกรณ์ เอกวิริยะอนันต์ หรือที่ทุกคนรู้จักกันในนาม เฟิร์สสุดหล่อของพี่บัสไงครับ ผมเพิ่งรู้นี่แหละว่าบ้านผมมันจะทำธุรกิจอะไร มากมายก่ายกองนักหนา...........ผมไม่ได้นอนกอดที่รักมากี่วันแล้วนะครับ ไม่ได้หยอกล้อกันกี่วันแล้วครับ???
ผมว่าผมขี้บ่นขึ้นเยอะเลยตั้งแต่ทำงานที่นี่ แต่ก็สู้รายนั้นไม่ได้หรอกครับ บ่นผมเช้า-เย็น จนหูชาหมดแล้ว พอเจอหน้าก็บ่นก่อนเลย แต่แปลกจังผมไม่เคยจะเบื่อเลยแฮะ ยิ่งได้ยินเสียง ยิ่งรักมากขึ้นทุกๆ วัน มีบ้างที่รู้ว่าเรื่องไหนที่ทำแล้วต้องโดนด่าโดนบ่น ผมก็มักจะทำเป็นประจำเหมือนผมเป็นโรคจิตไหมครับ?
ไม่รู้ว่าที่รักผมจะเป็นยังไงบ้างนะ ทั้งงาน Ads, Event ,PR ต่างๆ นานา กับโรงแรมบ้าง ทัวร์สาขาบ้าง หรือสถานที่ท่องที่ยวต่างๆ หรือจะกิจการที่พักต่างๆ ที่เราต้องสัมพันธ์ตลอดการทำงาน แถมไหนจะงานบัญชีอีกสงสัยเหนื่อยแย่เลย(แอบเม้าท์นิดนึงนะครับรายนั้นนี่ขางกสุดๆ ครับ แม้แต่บาทเดียวก็ไม่ยอมให้หลุดด้วยนะครับขอบอก จบนิเทศมาแท้ๆ แต่สายเลือดบัญชีมันเข้มข้นเกินครับ)
ผมต้องรีบปั่นงานทุกอย่าง ทุกวันให้เสร็จแบบไม่ค้างคา ทุกอย่างต้องลงตัวก่อนวันเสาร์ที่จะมาถึงนี้ และถ้าหากผมทำงานของผมเสร็จผมก็จะสามารถไปช่วยที่รักผมทำงานให้เสร็จด้วยเช่นกัน เพราะเราจะได้ใช้เวลาพิเศษมีกิจกรรมพิเศษๆ ร่วมกันนะครับ วันเสาร์นี่เราจะฉลองวันคล้ายวันเกิดครบ 27 ขวบของหวานใจนายเฟิร์สไงครับ มายเลิฟของผมเองครับ
กิจกรรมพิเศษของเราก็ไม่มีอะไรมากมายครับนอกจากที่เราจะมีเวลาพิเศษส่วนตัวกันบ้างแล้ว นอกจากนั้นสิ่งที่เราทำมาทุกๆ ปี เป็นเวลาที่ล่วงเลยมาแล้ว 7 ปีแล้วครับแล้วก็จะเข้าสู่ปีที่ 8 แล้วด้วยจะบอกให้ และมันก็จะไม่หยุดอยู่แค่นั้นหากแต่เวลาทั้งหมดเราจะใช้ไปด้วยกันจนวินาทีสุดท้ายของลมหายใจของกันและกัน
เพราะก่อนหน้านี้แฟนผมเขาหวาดกลัวกับอาถรรพ์เลขเจ็ดเหลือเกินครับ ได้ทีผมเลยตอกย้ำว่าอาถรรพ์เลขเจ็ดมันต้องแบบนี้จัดเต็มให้ซะเลยตอนอยู่เกาะไหง เห็นไหมล่ะครับกลัวดีนักจัดหนักจัดเต็ม ผลสุดท้ายกิจกรรมที่พี่เขาชวนผมทั้งหมดไม่ว่าจะ ดำน้ำ ดูปะการัง ให้อาหารปลา ไปถ้ำมรกต และอื่นๆ จบลงที่ห้องพักของเราจนวันสุดท้ายจริงๆ ครับ ยอมรับว่าผมชอบทะเลมากมาคราวนี้ขาดทุนครับ ไม่ได้เล่นน้ำทะเลเลย เล่นแต่จ้ำจี้มะเขือเปราะกันอยู่แต่ในห้อง อิอิ ผมกะว่าคืนวันเกิดจะย้ำหนักๆ ให้เลยอาถรรพ์เลขเจ็ดเหมือนกัน คิดแล้วก็ ฮิ้วๆๆๆๆ จังเลย
เมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยสนใจพวกงานวันเกิดหรือวันสำคัญอะไรพวกนี้มากนักครับ แต่พอคบกับพี่เขาก็ได้ทำอะไรบ้าง มีกิจกรรมพิเศษกันบ้าง เพราะพี่เขาเคยบอกว่า สำหรับชีวิตเราทุกวันคือวันพิเศษอยู่แล้วแต่มันจะดีกว่านั้นอีกนิดไม่ใช่เหรอหากเราจะมีวันที่พิเศษแบบเอ็กซ์คลูซีฟมาปะปนเพิ่มพลังชีวิตอีก เป็นวันครอบครัว ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง ตั้งแต่นั้นมาพี่เขาก็จะชวนผมทำทุกอย่างตลอด จนตอนนี้ชินจนติดเป็นนิสัยไปแล้วครับ
วันคล้ายวันเกิดแฟนผมปีนี้ก็เช่นเคยครับ อย่างที่เราเคยทำกันมาตลอด 7 ปีที่ผ่านมาก็คือเราจะตื่นกันแต่เช้าไปทำบุญกันบ้างหรือใส่บาตรก็ได้ แล้วซื้อพวงมาลัยมาไหว้คุณพ่อกับคุณแม่ของเราทั้งสอง และอีกสองคนที่ลืมไม่ได้ก็คือนวลของผมและคุณย่าของมายเลิฟของผมไงครับ คุณย่าเหรอครับอยู่แค่นครปฐมเองขับรถไปแป๊ปเดียว ส่วนนวลอยู่ที่บ้านนี่แหละครับและคาดว่าเช้านี้ก็ต้องได้เจอนวลแถวๆ ในครัว เพราะนวลจะเตรียมชุดสำรับสำหรับใส่บาตรให้เราสองคนแน่นอน
เย็นนี้ผมต้องไม่เมา ไม่สิต้องห้ามเมา เพราะผมทำคะแนนดีไม่เมาหัวทิ่มบ่อกลับบ้านมาได้ 5 วันแล้วครับ(ก็จะเมาได้ไงก็ท่านบุพการีที่รักและเทิดทูนของผมไม่อยู่หากเมามางานก็เข้าสิครับ) อ่อ แล้วก็เรื่องนี้อีกเรื่องครับที่พี่เขาจะบ่นผมทุกวันจนหูชา บ่นได้บ่นดีบ่นทุกวัน แต่อย่างที่บอกว่า ไม่เคยเบื่อเลยเสียงบ่นเนี่ยๆ ทนอีกนิดหากบ่นมากๆ ผมจะจับจูบเลยคอยดู อิอิ ก็ให้ทำไงได้ล่ะครับเพราะผมต้องพบลูกค้านิครับ ยังมีมาเถียงผมอีกนะว่างั้นต่อไปจะไปเลี้ยงด้วย จะเมากลับมาบ้าง เหอๆ ฝันไปเถอะครับจอร์ช??????คิดเหรอว่าผมจะให้ไป แค่ออกจากบ้านไปทำงานทุกวันนี้ผมยังห่วงไอ้เจ้าพวกพนักงานผู้ชายในบริษัทเลย แล้วคิดเหรอว่าผมจะให้ออกจากบ้านหลัง 3 ทุ่ม ศรีภรรยาที่ดีต้องอยู่บ้านรอสามีกลับใช่ไหมครับ???
แกร๊ก!!!!!!!
5 ทุ่มกว่าแล้วผมจึงพยายามเปิดประตูให้เสียงเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไฟทุกดวงปิดสนิท(อย่าหาว่าแฟนผมใจดำไม่ยอมเปิดไฟรอนะครับ เมื่อก่อนน่ะเปิดทุกดวงรอเลย แต่ผมเองที่บอกให้ปิดเพราะมันเปลืองเราต้องช่วยโลกประหยัดพลังงานนะครับ)
ภายในห้องเงียบสนิท คงมีแต่เสียงจากเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอยู่บนความเงียบแห่งค่ำคืน ผมยืนปรับสายตาสักพักก่อนจะคลำหาสวิตช์ไฟอย่างคุ้นเคย
พอเข้ามาในห้องได้สักพักผมเปิดไฟแค่ไม่กี่ดวงหรอกครับ เพียงเพื่อให้พอเดินได้ไม่ชนอะไรเท่านั้น ประตูห้องนอนปิดอยู่ ผมจึงหันมาสนใจที่จะชำระร่างกาย ขจัดเหงื่อไคลกลิ่นกายอันไม่พึงประสงค์ออกไปก่อนจะไปนอนกอดคนตัวเล็กที่ตอนนี้คงฝันหวานไปถึงไหนแล้ว
“นอนแล้วเหรอ?” ผมเอ่ยเบาๆ หลังจากที่เดินเช็ดหัวที่เปียกให้หมาดๆ ก่อนจะแขวนผ้าขนหนูไว้ตามที่ของมัน
ดูสิครับขนาดแสงสลัวๆ คนสวยของผมก็ยังสวยได้ไม่เคยสร่าง ผมก้มหน้าเข้าใกล้ร่างของคนรักที่นอนหลับตาพริ้มซุกตัวใต้ผ้าห่มแล้วจึงจรดจุมพิตเบาๆ ด้วยความรักใคร่อย่างสุดหัวใจลงบนหน้าผากมนอย่างละมุนละไมก่อนจะเดินไปปิดแอร์เพราะดูจากอาการของคนใต้ผ้านวมผืนใหญ่มองยังไงก็รู้ว่าหนาว
ผมค่อยทรุดตัวลงเตียงนอนอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้รบกวนคนที่นอนอยู่ พื้นเตียงยุบตามน้ำหนักตัวที่ปล่อยลงไป ผมค่อยๆ ดึงคนข้างๆ เข้ามากอดอย่างอบอุ่นก่อนจะฝากรอยรักไว้บนแก้มเนียนๆ อีกครั้งอย่างห้ามใจไม่ได้ ทำไมผมถึงรักคนคนนี้จัง ผมรักผู้ชายคนนี้จังเลยครับเหมือนว่าเราเพิ่งรักกันเมื่อวานนี้เองนะครับ ทั้งที่ก็ผ่านเวลาล่วงเลยมาหลายปีแล้วแต่ความรักของผมมันทำไมยังสดใสอยู่เลยนะ
“น่ารักไม่เคยเปลี่ยนเลยนะครับ.......ผมรักพี่นะครับ!!” ผมพูดกับร่างบางที่นอนดิ้นน้อยๆ ในอ้อมกอด
“รักแต่ก็ปล่อยให้นอนรอดึกๆ มาหลายวันแล้วด้วย!!” อ้าวเฮ้ย!!ยังไม่หลับอีกเหรอ?? เสียงหวานๆ เอ่ยขึ้นไม่ดังนักก่อนเจ้าตัวจะขยับตัวเข้ามาซุกในอ้อมกอดของผม
“อ้าวยังไม่หลับอีกเหรอครับ หืมม์!!??”
“นอนไม่หลับกอดแต่หมอนข้างนอนมาหลายวันแล้ว!!” สิ้นเสียงหวานๆ เอื้อนเอ่ยทำให้ผมต้องเอื้อมมือเปิดโคมไฟที่หัวเตียงที่ผมเพิ่งปิดไปเมื่อครู่นี้เอง เพื่อที่ผมจะได้มองหน้าคนพูดให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ดวงหน้าที่สดใส แก้มเนียนๆ น่ากดจมูกและประทับรอยจูบไว้ลอยเด่นขึ้นมาในดวงตาผมอย่างชัดเจนทันที จึงทำให้ผมนึกอยากแกล้งคนน่ารักของผมเล่น
“บอกสิครับว่าอยากกอดผม!”
“อืม.....หรือจะให้ไปกอดคนอื่นล่ะ?”
“ไม่เอาหรอกครับกอดได้แต่ผมคคนเดียวเท่านั้น!!”
“ครับ!!”
“นอนนะครับเหนื่อยมาหลายวันแล้ว เดี๋ยวพอพ่อกับแม่กลับมาก็คงสบายขึ้นนะครับ” ผมพูดพร้อมลูบไล้หัวไหล่คนในอ้อมกอดอย่างทะนุถนอม
“กอดหน่อยสิหนาว!”
“เดี๋ยวไม่ได้นอนนะครับ”
“คืนนี้ยอม!!”
“จริงง่ะ....!!” ผมทำเสียงดีใจล้อเลียน
“อืม!!” ดูทำหน้าเข้านึกว่าตัวเองเป็นเด็กรึยังไงกันนะ พูดเองอายเองด้วยคนเราดูสิครับม้วนตัวซุกอกผมไปเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็ป่านนี้คงนอนดิ้นเร่าๆ แล้วส่งเสียงน่ากระสันใต้ร่างผมไปแล้วละ ผมรู้หรอกว่าพี่เขาก็รู้ว่าผมช่วงนี้งานเยอะไม่มีแรงมาเล่นจ้ำจี้ด้วยหรอก ทีช่วงไม่มีงานนะไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย แต่ว่าเอ๊ะ!!ไอ้ลูกชายพ่อทำไมคึกคักมาล่ะเนี่ย ผมรู้สึกได้ถึงพละกำลังที่พุ่งออกแรงอย่างสุดตัวกับบางสิ่งบางอย่างในหว่างขาผมที่คงพร้อมจะออกศึกแล้วล่ะครับ
“นึกว่าไม่มีแรงเหรอครับ?”
“ก็ไม่ได้คิดว่าไม่มีนิ คึกมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“ยังจำได้ดีใช่ไหมครับ?”
“เขาเรียกรอยแผลเป็นต่างหากล่ะ!!”
“งั้นผมช่วยรักษาให้เอาไหมครับ?”
“อืม.........ตรงนี้นะ!” พูดเสร็จก็เงยหน้าหวานๆ ขึ้นมาหาผมพร้อมชี้ไปที่ปากบางที่กำลังขึ้นมีระเรื่อยน่าจูบเสียนี่กะไร ชักช้าอยู่ใยครับ!!
ผมก้มลงประทับรอยหยักเข้ากับเป้าหมายตรงหน้าตามคำเชื้อเชิญทันที ผมลิ้มรสปากบางอย่างโหยหา มันช่างหวานยวนใจไม่รู้คลายเลยจริงๆ ผมไม่เคยเบื่อเลยสักวันกับการเล่นเกมส์ค้นหาความหวานจากปากนี้ ลิ้นร้อนๆ ของผมถูกส่งเข้าไปในโพรงปากแลกรัวกันเป็นพลันละวันกับลิ้นบางที่ไล่ต้อนกันออกมา พี่เขาตวัดลิ้นเบาๆ พร้อมกับดูดริมฝีปากล่างของผมเบาๆ เราคลอเคลียแลกจูบกันอยู่นานโข ก่อนผมจะปล่อยให้คนที่อ่อนระทวยข้างๆ ให้เป็นอิสระจากการล้วงล้ำของผม
“นอนนะครับ......ผมไม่อยากกวนพี่นะครับรู้ใช่ไหมว่ามันจะไม่จบแค่ครั้งเดียว!!”
จริงๆ แล้วผมก็เหนื่อยนะครับ เพียงแค่รู้ว่าพี่เขายังต้องการในตัวผม ยังต้องการสัมผัสจากผมแค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว
“อือ....รักเฟิร์สนะครับ!” ยังจะส่งเสียงอ้อนๆ มายั่วผมอีก รู้ไหมว่าผมก็คึกเหมือนกันนะครับ
“ปากดีนะครับเดี๋ยวก็จะได้อดนอนกันจริงๆ หรอกครับ?”
“ฮ่าๆๆ ก็รักจริงๆ ง่า อดนอนก็ยอมอยากให้เฟิร์สรักจังเลยคืนนี้??”
“ยังไม่หยุดอีกเหรอครับ!!”
ผมเอ่ยเสียงเบาๆ เพราะไม่ใช่ผมนะตอนนี้ที่เริ่มเร้ารุก หากแต่เป็นที่รักของผมต่างหากที่ชอบยั่วและเริ่มก่อนตลอดระยะหลังๆมานี่ อย่างคืนนี้ก็เช่นกันเอาอีกแล้วครับดูมือเล็กคู่นี้สิครับ เมื่อก่อนต้องออกแรงบังคับ แต่เดี๋ยวนี้เหรอมาเองเลยไม่ต้องอ้อนขอด้วยซ้ำ วนอยู่ตรงหน้าท้องแถมล้วงเข้าไปใต้เสื้อนอนของผมลูบไล้วนเวียนตรงสะดือแบบพอให้เสียวเล่นๆ ก่อนจะล้วงเข้าไปใต้ตะเข็บกางเกงนอนเพื่อหยอกล้อกับน้องชายผมที่พี่เขาก็คงรู้จักและคุ้นเคยกันดี เพราะหลังๆ มานี่ผมเห็นล้วงออกมานั่งคุยกันบ่อยนะครับเล่นเอาผมสะท้านทรวงไปเลยจริงๆ แฟนใครหว่ายิ่งนานยิ่งสวย ยิ่งนานยิ่งเร้าใจ ยิ่งนานยิ่งเซ็กซี่ เหอๆ
“ไม่อยากนอนใช่ไหมครับ!”
ผมเอ่ยเบาๆ พร้อมกับหลับตาพริ้มเพราะกำลังเพลินกับมือบางๆ ที่ลูบไล้กับท่อนกำหนัดที่ขมึงทึงภายใต้กางเกงนอน
“อยาก!!” แค่คำว่าอยากคำเดียวทำไมมันกระตุ้นอารมณ์ผมได้ดีจังครับเสียงอ้อนๆ อืม....แบบว่ามันน่าซี๊ดมากครับ
“อยากก็เอามือออกสิครับ จะได้นอนนะครับ”
“อยาก....................อยากให้เฟิร์สรักจัง คืนนี้รักได้ไหม?เฟิร์ส รักเมียหน่อยนะครับ!!??”
ดูตาสิครับเยิ้มเชียวแต่ว่ามือก็ยังไม่เอาออกจากจุดยุทธศาสตร์ของผมสักที
“ผมก็รักพี่ตลอดนิครับ”
เห็นหน้าแล้วผมก็อดแกล้งคนน่ารักไม่ได้ ผมเย้ายวนเล่นกับคำพูดที่ได้ยินเหมือนกับว่าผมจะไม่เข้าใจความหมายมัน แต่จริงๆ แล้วผมน่ะเข้าใจดีกว่าใครๆ ในโลกด้วยซ้ำว่ามันแปลว่าอะไร?
“รักเหมือนทุกครั้งไง?”
เสียงหวานๆ ยังเย้ายวยอารมณ์เหมือนกับว่าจะปลุกอารมณ์ให้ผม แต่จริงๆ น่ะผมตื่นตั้งนานแล้ว แต่ขอแกล้งคนหน่อยแล้วกันครับ
“รักยังไงเหรอครับ? ผมก็บอกรักพี่ทุกวันนี้ครับ??”
“เชอะ!!อุตส่าห์อ่อยขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกงั้นก็นอนคนเดียวไปเลยแล้วกันไปนอนห้องนอนเล็กก็ได้!” ฮ่าๆ ได้ผลจริงๆ ครับ ดึงมืออกจากใต้กางเกงผมเลยแถมยังมีเสียงไม่พอใจน้อยๆ เหน็บผมมาอีก
“ฮ่าๆ !!จะไปไหนล่ะครับ??”
ผมรีบคว้าร่างบางมากดลงกับพื้นเตียงก่อนจะลุกได้ บอกไว้ก่อนนะครับผมไว้กว่าพี่หลายเท่านะครับ
“.......................”
“จะไปไหนละครับ หืมม์???อยู่ให้รักก่อนสิครับ!!”
“ไม่!!!!!!!!!!หมดอารมณ์!!”
อิอิ ดูเสียงสิครับ แถมยังมาทำปากยื่นๆ ใส่ผมอีกแบบนี้มันต้องกด กด แล้วก็กด!!!!!!!!!!!!!!ให้ชื่นใจเฟิร์สก่อนสิจ๊ะเมียจ๋า หึหึหึ
“จริงเหรอครับ??อย่างนี้ต้องพิสูจน์กันหน่อยแล้ว!!”
50…………………………%
****************************************** :กอด1:****************************
ขอค้างไว้แค่นี้ก่อนนะคัรบเลิฟซีนเขียนแล้วแต่ดูท่ายังจะไปไม่รอดเลยยังไม่ถึงไหน แต่กลัวจะรอกันนานเลยเอามาลงได้เท่านี้ก่อน คาดว่าคงค้างกันชัวร์(ขนาดออฟเองยังคา้งเลยเขียนเองค้างเองเป็นได้ไหม?ละครับ)
ต้องขอโทษทีนะครับ...............คิดถึงคนอ่านทุกคน รักคนอ่านทุกคนนะครับ
ต้องขอโทษอย่างแรง และโค้งงามๆ พร้อมอัญลี วันทา และอภิวาทด้วยนะคัรบที่ช่วงหลังๆ มานี่ไม่ได้มาตอบเม้นเลย
ด้วยเหตุผลดังนี้
1.งานเริ่มเยอะแล้ว
2.ติดการ์ตูน(นารูโตะ)แบบงอมแงม
3.มัวไปเวิ้นเว้อในกระทู้ชาวบ้านอยู่(แวะไปหยอดชาวบ้านมา อิอิ ก็ไม่มีคนมาหยอดเราก็ไปหยอดเขาแทน)
4.ช่วงนี้เดินสายบ่อยไปเที่ยว อิอิ
5.เห่อของใหม่ เล่นไลน์ทั้งวันทั้ง
ด้วยประการล่ะฉะนี้ จึงไม่สามารถทำภารกิจได้ลุล่วงด้วยดี "ยินยอมรับผิดและนับโทษทัณต์" นะครับ :o8: :o8: :o8:
ขอบคุณจากใจจริงๆ นะครับที่ทุกคนยังรักนิยายเรื่องนี้กันเหนียวเเน่น ขอบคุณมากๆ ครับไม่คิดเลยว่าเรื่องแรกที่เขียนจะได้รับการตอบรับดีขนาดนี้ เหลืออีกไม่เท่าไหร่แล้วก็จะจบแบบบริบูรณ์แล้วนะครับ........
คงคิดถึงคนอ่านทุกคนนะครับ รักคนอ่านทุกคนด้วยนะคัรบ และก็ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ.........50% ที่เหลือจะพยายามรีบให้ไวที่สุดนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ค้างงงงงงงงงงจิงงง
-
รออีก50%ที่เหลือ :z1:
-
รอคร้าบบบบ
-
ค้างๆๆๆอ่ะ รีบมาต่อนะครับ กำลังสนุกเรยยย
:oo1: :oo1: :oo1:
-
มาทำให้ค้างแล้วจากไปอีกแหละ
-
พี่บัสสสมาเต็ม อย่างงี้แหละที่เฟริสต้องการใช่ม่ายยย
หุหุ อีก 50% น่ากลัวว่าจะเสียเลือดดด
-
น่ารักจังเลยคู่นี้น่ะ ขอให้น่ารักไปตลอดน่ะจ้ะ เอาใจช่วย คุณออฟเขียนได้น่ารักจริง ๆ ไม่ใจอ่อนตีพิมพ์เร๊อะ น่าเสียดายน่ะ :sad4:มาอัพเร็ว ๆ น่ะ อยากเลือดออก :m25:
-
แล้วจะรอ 50% ที่เหลือนะ
ว่าแต่ ติด นารุโตะ เหมือนเราเลย 555
:L2: :L2:
-
โอ้วววววว พี่บัส
-
ค้างอ่ะมันบาปนะรีบมาต่อนะ :call:
-
กราบบบบบบบบ ... 50% ที่ค้างหายไป ... :z3:
โอมมมม จงมาลงไว ๆ 555+ :call:
-
เหอะๆ เตรียมเลือดก่อนนะ
-
อลากให้มีคนมา"รัก"แบบนี้บ้าง :-[
เขินๆๆๆๆๆๆ
รอตอนที่เหลือครับ :L2:
-
:z3:
โอ้ยอ่านนิยายในโทรศัพท์แล้วรีพายไม่ขึ้น
เนื้อเรื่องสนุกมาก หวานได้อีก สงสารคนอ่านบ้างนะ
รอตตอนต่อไปนะ
-
เอามายั่วให้ค้างคากันทำไมอ่าาา
-
ยังไม่เข้ามาอัพหรือจ้ะ เข้ามาทุกวันเลยน่ะ อารมณ์กำลังค้างน่ะ :pigha2:
-
ยังไม่เข้ามาอัพหรือจ้ะ เข้ามาทุกวันเลยน่ะ อารมณ์กำลังค้างน่ะ :pigha2:
วันนี้แหละครับ อาจมาก่อนทานมื้อเที่ยงหรือว่าหลังมื้อเที่ยงเอาตามเวลาที่ออฟขอตรวจคำผิดสักหน่อยครับ..
.....ขอบคุณที่มารอนะครับ :pig4: :pig4: :pig4:
ปล.เรียนท่านผู้อ่านที่น่ารัก น่าเลิฟ นะคัรบ หากมีคำผิดตรงไหน ช่วยแจ้งออฟด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
รอๆๆๆจ้าา
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"
ตอนพิเศษ พ่อปลื้มจะรักตาหนุ่มนะครับ
Part 1 ครึ่งหลัง... P.31
เหอๆ จริงแล้วผมก็เหนื่อยนะครับ ทำงานหามรุ่งหามค่ำมาก 4- 5 วันแล้วแต่ก็ช่วยไม่ได้นะครับเล่นมายั่วกันซะขนาดนี้ผมว่าคนที่ยั่วผมก็คงเหนื่อยไม่ต่างกันกับผมหรอกครับ เพราะเราทั้งสองก็ช่วยกันทำงานเหมือนกันนี่ครับ เพียงแค่ของผมจะเยอะกว่าเท่านั้นเองตอนแรกก็กะว่าถ้างานผมเสร็จไวจะแว๊บไปช่วยด้วย ที่ไหนได้ของผมเยอะกว่าซะอีก
เหนื่อยเหรอครับ???
ตอนนี้ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจหรือเก็บไว้ทดคะแนนคราวหลังแล้วกันครับ
เหนื่อยหรือเพลีย
อยากพักหรืออะไรก็แล้วแต่ตอนนี้ขอสต๊อปไว้ก่อนนะ
เวลานี้ตื่นตัวคึกคักอยากรักเมียอย่างแรงมากกว่าครับ
เล่นมายั่วซะถึงใจขนาดนี้ถึงตายลงหลุมไปแล้วก็ต้องลุกขึ้นมาจัดการให้เรียบร้อยแล้วกัน ความจริงผมกะว่าจะรับเหมารวดเดียวตอนฉลองงานวันเกิด ฮ่าๆ!!!! ช่วยไม่ได้นะครับขอรอบปฐมฤกษ์ก่อนแล้วกัน
“อือ!!!!!” ผมก้มลงประทับริมฝีปากอีกครั้ง คราวนี้มันหนักหน่วง รุนแรง และเร่าร้อน กว่าเดิมมากลหายเท่าตัวจนคนที่โดนล่วงเกินครางประท้วงเบาๆ แต่ก็ยังส่งมือเรียวมาคล้องคอผมไว้นะครับ เห็นไหมครับผมว่าแล้วมันต้องพิสูจน์ว่าหมดอารมณ์จริงไหม??? ฮ่าๆๆๆๆๆ
“อยากให้ผมรักไหมครับ??อยากให้เฟิร์สรักพี่บัสไหมครับ อยากให้ผัวรักเมียไหมครับ หืมม์????”ผมถามทั้งๆ ที่ผมส่งมือทั้งสองข้างของผมล้วงเข้าใต้เสื้อนอนแฟ้นหน้าอกหน้าท้องขาวๆ ของอีกฝ่ายที่กำลังระทวยไปแล้ว
“อือ!!!รักสิครับ!!”
“มากไหมครับ? ต้องการเฟิร์สมากไหมครับ?”
“ครับ!!มากที่สุดเลย!!” หลับตาพริ้มเลยครับคนสวยของผม ผมจึงยิ้มน้อยๆ กับคำตอบที่ได้
“ตรงนี้ใช่ไหมครับ??” ผมล้วงมือข้างหนึ่งเข้าใต้สะโพกมนทันที ก่อนจะใช้มือที่ว่างงานอีกข้างดึงกางเกงนอนตัวบางลงให้สุดปลายเท้า คนสวยก็ออกแรงช่วยยกขาขึ้นเพื่อให้ถอดมันได้ง่ายกว่าเดิม
“อืม!!นะเฟิร์สรักพี่ทีนะครับ พี่ต้องการเฟิร์สนะครับ!!” เสียงกระเส่าเชียว ยิ่งสร้างอารมณ์ให้ผมได้เยอะเลยครับ
“ครับ!!” ผมก้มลงจูบซอกคอขาวๆ ก่อนจะไล้ลิ้นร้อนๆ ไปตามความระหงส์ของคอนั้น
“อ่าส์!!!!!!รักพี่ทีนะเฟิร์สเร็วเข้า.....เฟิร์สจ๋ารักเมียทีนะครับเมียต้องการผัวมากเลยนะตอนนี้!!!!!” ซี๊ดเลยครับกับคำที่ได้ยินแล้วจะเสียงกระชากอารมณ์ซะขนาดนี้ ไม่ให้รักจะยั้งอยู่ได้ยังไงครับ
“ครับผัวก็ต้องการเมียมากเหมือนกันนะครับ ผัวก็รักเมียเหมือนกันนะครับ คืนนี้เฟิร์สจะรักเมียเฟิร์สนะครับ!!” พูดจบผมก็ก้มลงลิ้มชิมจุดอ่อนไหวที่กำลังแข็งขืนตื่นตัวอย่างเต็มที่
“อ่าส์!!!!!!”
“อืม.....อ๊ะ!!!!!” พี่เขาส่งมือมาขยี้หัวผมไปมาพร้อมโยกสะโพกเด้งรับกับจังหวะการดูดรัวของปากผมไปด้วย
“อ่าส์!!!!!!!!!เฟิร์สจ๋า...อ๊ะๆ อ่าส์!!!!!” ผมถอนปากออกก่อนจะถูกคนน่ารักดึงหน้าขึ้นไปประกบปากจูบอย่างเร้าร้อน นานแล้วนะครับที่เราไม่ได้มีอะไรกันแบบนี้ด้วยกัน นี่คงเป็นครั้งที่รุนแรงและเร่าร้อนมากเพราะที่รักของผมดูเหมือนจะต้องการผมมากจริงๆ
“อือ!!!!”
“อืม.....ฮ้า!!!!!” ทันทีที่ผมผละปากออกมาเจ้าตัวก็รีบหายใจเข้าปอดทันทีเลยครับราวจะขาดใจปานนั้น
“ซี๊ดๆๆๆ!!!!” ผมก้มลงชิมยอดอกบางๆ ที่ผมร้นเสื้อนอนขึ้นถึงต้นคอ เท่านั้นเพราะยังไม่อยากถอดชิ้นส่วนที่ช่วยปกปิดร่างกายให้หมดไป เพราะมันก็ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบดีนะครับ
ผมจับร่างบางผลิกกลับขึ้นมาทับร่างผมแทน ตอนนี้คนสวยหน้าแดงจัดราวผลตำลึงสุกมองหน้าผมอย่างเสน่หา ก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากกับผมอีกครั้ง เจ้าตัวเริ่มชำนาญแล้วครับตอนนี้ ปากก็ทำงานไปส่วนมือเรียวๆ สองข้างก็รู้หน้าที่ลูบไล้ ล้วงเข้าไปในกางเกงนอนอย่างชำชอง ก่อนจะรูดกางเกงนอนขาสั้นของผมลงไปได้ครึ่งขา
คนสวยร้นถอยลงต่ำก่อนจะจับท่อนเอ็นที่กำลังขึงขังสู้มือรูดไปมา เล่นเอาผมที่นอนมองสบตายั่วยวน คนที่กำลังรุกเร้าผมอยู่ มือทำงานไป แต่สายตากลับส่งมาเชื้อเชิญผมอย่างไม่ขาดสาย
“อ้า!!!!!!อ๊ะ!! เสียวจังครับ แรงอีกครับ..อ้า!!!!!!!!!!”
“อืม!!!!อ่าส์”
ที่รักของผมสาวมือเร็วและรัวอย่างคล่องตัว ตามคำสั่งของผม แต่ที่ทำให้ผมต้องสะดุ้งเกร็งน้อยๆ เพราะตอนนี้พี่เขาครอบครองมันเข้าไปในโพรงปากเรียบร้อยแล้ว ตัวเองก็นั่งแทรกกลางระหว่างขาผมที่อ้าออก ปากบางทำหน้าที่อย่างชำนาญทางเล่นเอาผมแทบจะเสร็จเลย
“อ้า!!!!!ซี๊ด!!!”
“อูวว์!!!!!!!อ้า!!”
“อืม!!อ๊ะ!!”
“พะ!...พะ....พอก่อนนะครับเดี๋ยวจะเสร็จก่อน” ผมต้องออกแรงดึงหน้าคนสวยที่กำลังง่วนกับการลิ้มรสเฟิร์สน้อยของผมอยู่ออกเพราะไม่อย่างนั้นคงได้แตกก่อนอย่างแน่นอน ผมไม่อยากให้มันจบไวนะครับ แต่ถึงอย่างไรเสียหากมันจะจบไว้ไปก็คงต้องมีครั้งอื่นๆ ตามแน่นอน
“อืม!!” คนสวยมองหน้าผมก่อนจะขยับตัวขึ้นมาจูบบดริมฝีปากกับผมอีกครั้ง พี่เขาลงมือปลดกระดุมทีละเม็ดๆ อย่างเร้าร้อนไม่ทันใดกระดุมก็หลุดออกจากรังมันจนหมดก่อนที่ผมจะสานต่อถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากร่างกาย เผยให้เห็นร่างกายเปล่าเปลือยของผม
คนน่ารักก็ลงมือพรมจูบไปทั่วหน้าอกผม อย่างโหยหา วนไปมาอย่างไม่อยากผละหนี วนไปมาจากข้างบนก็วนลงไปหาหน้าท้องแข็งๆ ของผมก่อนจะวนลิ้นบางเข้ากับสะดือเล่นเอาสะท้านกันเลยครับ
“อ่าส์!!!!!!!ซี๊ด!!!!!!!”
“อืม.........!!!!!”
“ชอบไหม?”
“ชอบครับชอบมากเลยครับ” ผมออกแรงเบาๆ กดหัวทุยๆ ของคนตรงหน้าให้ลงต่ำชนกับน้องชายผมอีกครั้งเหมือนรู้งานนะครับ เอาเข้าปากไปอีกรอบ แต่คราวนี้พี่เขาไม่ได้ใช้มือประครองแท่งร้อนนั้น เพียงแต่ผมเท่านั้นที่ใช้มือบังคับหัวเขาแทนและออกแรงเด้งบั้นท้ายสวนอย่างเมามัน มันเสียวถึงทรวงดีจังครับ ผมไม่ไหวแล้วครับเลยเด้งสวนเข้าไปแรงๆ ถี่ๆ ก่อนที่น้องชายผมจะกระตุกถี่ๆ แรงๆ คาในปากของคนสวยผมเกร็งตัวแรงๆ อยู่พักนึงจึงคลายแรงลง
“อ่าส์!!!อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!” พี่เขาก็ดูดเม้มเฟิร์สน้อยอย่างไม่ลดละเช่นกันถึงมันจะปลดปล่อยของเหลวออกมาจนหมดแล้วก็ตาม คนสวยังคงง้วนกับการทำความสะอาดมันให้ผมอยู่
“ให้ผมชิมบ้างสิครับไม่ได้ชิมบัสน้อยมานานแล้วนะครับ!!” ผมดึงคนในหว่างขาขึ้นมามองตาก่อนจะจูบประกบบดริมฝีปากเข้าไปอีกรอบ ทำให้ได้รับรู้กลิ่นคาวน้อยๆ กับของเหลวที่ผมปลดปล่อยไปเมื่อครู่
“อือ....ชิมสิครับ อยากชิมมากไหมครับหืมม์???” ดูทำหน้าสิครับ
ดันตัวผมออกแล้วก็ยกตัวเองขึ้นมาคร่อมคอผมไว้ก่อนนจะจับน้องชายตัวเองส่งเข้ามาใกล้ๆ ปากผม คงนึกภาพออกนะครับ ตอนนี้ผมนอนหงายราบจับเอวบางไว้ ส่วนเจ้าตัวก็ส่งมืออีกข้างมาจับคางผมไว้ก่อนจะใช้มือข้างที่จับบัสน้อยๆ จ่อปากผมนั้นถูไถไปมา ทำให้ผมต้องอ้าปากกว้างๆ แล้วส่งลิ้นออกมาหยอกล้อกับสิ่งที่พี่เขาปรนเปรอเข้ามาให้ จากตำแหน่งเอวผมก็ส่งมือขึ้นลูบไล้หน้าอกบางๆ อย่างหลงใหล พี่เขาก็ยังคงไช้มือจับคางผมไว้แล้วถูไถน้องชายตัวเองไปมาก่อนจะปล่อยให้มันหายเข้าไปปากผมอีกครั้ง
“อ่าส!!!!!!!อืม!!!!!!!!”
“อูวว์!!!!!!!!!อ่าส์!!!ซี๊ด!!!!!!!” แหงนหน้าขึ้นพลางส่งเสียงครวญครางเลยครับกับสิ่งที่ได้เจอคนสวยของผม ส่วมมือของตัวเองก็ส่งมากดหัวผมไว้แทนแล้วตอนนี้ พี่เขายกสะโพกขึ้นน้อยๆ แล้วเด้งบั้นท้ายสวนไปมาให้บัสน้อยรูดเข้าออกกับโพรงปากของผมที่กำลังลิ้มรสหวานจากส่วนนั้นเช่นกัน
“ใกล้แล้วครับ!!!ใกล้!!!” พูดจบก็ก้มหน้ามามองตาผม ผมจึงส่งสายตายิ้มๆ เป็นสัญญาณว่า “ได้โปรดปลดปล่อยมันออกมาเถอะครับที่รัก”
“อ้า!!!!!!!!!!!!!ซี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” คนสวยเก็งตัวแรงๆ ทำให้ผมต้องออกแรงใช้มือทั้งสองทั้งข้างกดสะโพกมนเพื่อให้บัสน้อยเข้ามาในปากผมลึกอีกเพื่อที่ผมจะลิ้มรสของเหลวที่พี่เข้าปลดปล่อยเข้ามาในปากผมได้ทุกหยาดหยดของสายธารแห่งรักจากพี่เขา
“อ้า!!!!!!!อืมม์!!!!!!!!!!” ผมผงกหัวน้อยๆ เพื่อให้ปากได้รูดแท่งร้อนๆ ที่กำลังอ่อนตัวลงไปบ้างแล้วหลังจากที่ได้ปลดปล่อยความกำหนัดในโพรงปากผม ผมยังคงดูดเม้มส่วนอ่อนไหวอย่างโหยหาแถมยังคงกดบีบสะโพกขาว ไว้แน่นด้วย
“ปล่อยก่อนนะครับ??”
“อืม!!” ผมจึงคลายมือทำให้คนสวยถอนบัสน้อยๆ ออกจากปากผมได้ แต่ก็เท่านั้นครับถึงพี่เขาจะปลดปล่อยไปแล้วแต่ลูกชายผมก็ตื่นตัวตั้งแต่ที่ได้ปลดปล่อยไปก่อนหน้าแล้ว ช้าอยู่ใยครับ ผมดึงร่างบางๆ ที่รวยระรินให้นอนราบกับพื้น เจ้าตัวก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด ยอมแต่โดยดีแถมยังส่งมือมาลูบไล้ร่างกายผมเพิ่งพลังงานความต้องการทางเพศให้ผมได้อีกแรงหนึ่ง
“คืนนี้เฟิร์สจะรักเมียทั้งคืนนะครับ ไม่ให้นอนหรอกครับ!!” ผมพูดยิ้มๆ ก่อนจะก้มลงจูบคางมนเบาๆ
“จะต่อพรุ่งนี้เช้าอีกก็ได้นะ ถ้ามีแรง!!” ดูสิครับยั่วผมอีกคิดเหรอว่าเฟิร์สไม่มีแรง ครั้งก่อนที่พี่เขาบอกรักผมผมก็จัดให้จนหอบเลย กลายเป็นตัวเองซะอีกที่ขอพัก แล้วอย่างนี้ยังจะมาทำเป็นยั่วผมอีก
“อ๊ะ!!!!!!!!” ร้องเสียงหลงเลยครับทันทีที่ผมส่งลิ้นร้อนๆ ไล้เลียช่องทางที่จะรับศึกในคืนนี้
กี่ครั้งกันนะครับคืนนี่ที่พี่จะต้องรับศึก???? ผมยกขายาวๆ ขึ้นพาดกับหัวไหล่แล้วใช่มือดันโคนขาขาวๆ ให้ยกขึ้น ทำให้สะโพกมนลอยน้อยๆ พอเจอกับลิ้นร้อนๆ ทำให้เจ้าตัวส่งมือมาจับหัวผมไว้เลยเชียว ผมออกแรงดูดเม้ม ไล้เลียปากทางไปทั่วก่อนจะหันมาดูดเม้มพวงชมพูที่ล่อตาอยู่แล้ว
“อ้า!!!!!!!!!”
“อ๊ะ!!!!!!!!อ๊ะ!!!!!!” คงถึงอารมณ์แน่นอนครับครางไม่หยุดเลย ผมได้ใจก็ละเลงลิ้นไปกับต้นขาขาวๆ เนียนวันไปมาอย่างชิวหา
“ซี๊ด!!!!!!!!อ่าส์!!!!!” ผมแหย่ลิ้นเข้าไปกับช่องทางรักของพี่เขา ทำให้เจ้าตัวดิ้นเบาๆ แถมกดหัวผมแรงๆ ด้วย
“รักเมียจังครับ วันนี้ทำไมเมียผมร้อนแรงจังครับ” ผมพยายามพูดให้ชัดเจนที่สุดกับอารมณ์ที่พุ่งทะยาน ถึงแม้ว่าจะได้รับการปลดปล่อยไปแล้วครั้งหนึ่งก็ตาม
“จ๋า!!!!!เร้าร้อนแล้วผัวชอบไหมล่ะครับ” พูดอย่างเดียวไม่พอยังกดหัวผมลงไปที่เดิมแถมยังส่ายสะโพกไปมาอีก อยู่ไงได้ละครับผมก็เลยละเลงลิ้นร้อนๆ กับปากทางไปอีกรอบก่อนจะส่งนิ้วยาวๆ เข้าไปทักทายก่อน
“อ๊ะ!!!!!!!!!!อึก!!!!!!!”
“อ้า!!!!!!!อ่าส์!!!!!!”
ผมแหย่นิ้วเข้าไปก่อนจากหนึ่ง เป็นสอง เป็นสามแล้วดึงสวนไปมาเข้าออกเพื่อให้ช่องทางนั้นไปรับการเล้าโลมเพื่อจะได้ผ่อนคลาย อย่างที่ทราบกันแหละครับตรงจุดนั้นไม่ได้สรรค์สร้างมาเพื่อรับการกระทำแบบอย่างว่าสักเท่าไหร่ และการยืดขยายมันก็มีขีดจำกัดหากไม่ได้รับการช่วยเหลือให้ผ่อนคลายก่อนอาจมีการบาดเจ็บเกิดขึ้นได้นะครับ ผมต้องรักและทะนุถนอมคนคนนี้ให้มากที่สุดครับ เพราะเขาคือสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับผม
“เดี๋ยวให้ผมช่วยก่อนนะครับ!!” ผมพูดในขณะที่ผมยังคงแหย่นิ้วสวนไปมา
“อ๊ะ!!!อ่าส์!!!!!!”
“มะ!!!....ไม่..!!ไม่ไหวแล้วเฟิร์สจ๋า!!!!”
“อีกนิดนะครับที่รัก!!”
“เข้ามานะครับเฟิร์ส......เมียจ๋าไม่ไหวแล้ว.....!!!!!!อ่าส์!!!!!!!!”ผมถอนมือออกจากการเล้าโลมแล้วดันตัวเองให้คร่อมคนตรงหน้า ก่อนจะก้มรับจูบตามแรงดึงของมือคู่สวยที่ส่งมากระชาก ต้องเรียกว่ากระชากนะครับเพราะมันเป็นนั้นจริงๆ
“อือๆๆๆ!!!!!!!!”
“อ้า!!!!!!”
“พร้อมรึยังครับ!!??”
“รอนานแล้วนะถ้ายังช้าเดี๋ยวจะทำเองนะ!!”
“เอาไหมล่ะครับ??”
“อือ!!!!!!!”
“งั้นพี่ทำนะครับ??” ผมดึงตัวคนที่นอนราบอยู่ให้รั้งขึ้นมาเป็นท่านั่งคร่อมตัวผมไว้ คนสวยใช้มือทั้งสองข้างยันหน้าอกผมไว้ก่อนจะก้มลงมาจูบตามเนื้อตัวของผมอย่าเร่าร้อน ส่วนผมก็คลึงสะโพกมนอย่างเมามันส์
“อ่าส์!!!!!”
“อืม!!!!” พี่เขาถอยร้นลงไปอยู่ตรงหว่างขอผมอีกรอบก่อนจะใช้ปากบางครอบครองท่อนกำหนัดของผมไปอีกรอบ
“อ้า!!!!!!!!อ๊ะ!!!!!!ซี๊ด!!!!!”
“อ้า........แรงๆ เลยครับ อ้าๆๆอ่าส์!!!!!!!!!!!”
“อืม!!!!!!!” คนสวยถอนปากบางออกแล้วดันตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะจับสิ่งที่เพิ่งคายออกมาจากปากอันน่าจูบนั้นจ่อเข้ากับช่องทางที่ดูท่าคงพร้อมแล้วสำหรับการรับมือ
ผมส่งมือจับขาเรียวๆ ทั้งสองข้าง พี่เขาก็ค่อยๆ ยุบตัวลงอย่างช้าๆ เพื่อให้น้องชายของผมดันตัวเองเข้าไปในตัวพี่เขาอย่างแผ่วเบา เหมือนมันจะยากเลยครับผมเลยใช้มือจับเอวบางเอาไว้อย่างมั่นคงก่อนจะออกแรงเด้งสวนเบาๆ
“อ๊ะ!!!!!!!!”
“เจ็บเหรอครับ??”
“อืม!!”
“งั้นหยุดก่อนไหมครับ??”
“ไม่เอาจะต่อ!!”
“จะเจ็บนะครับ??”
“เด้งหน่อยสิ!!??” จบคำผมก็กระแทกสะโพกเบาๆ ให้เรียกเสียงหวานๆ จากคนบนร่างผมได้ดีทีเดียว
“อ๊ะ!!เดี๋ยวก่อนหยุดก่อนนะ”
“อ่าส์!!!!!เสียวดีจังครับ แฟนใครนะครับโคตรฟิตเลย!!”
“ชอบไหมล่ะครับ??”
“ชอบสิครับไม่ชอบเมียจะให้ไปชอบใครที่ไหนละครับ??”
“จะขยับล่ะนะ!!”
“อืม...อ่าส์!!!!!!” แค่พี่เขาออกแรงขยับเท่านั้นแหละมันรัดมันตอด แน่นดีแท้ครับ เสียวถึงใจผมมากเลยครับ
“อ้า!!!!ซี๊ด!!”
“อืม!!อ่าส์!!!”
พี่เขาส่งมือเรียวเข้ามาประสานกับมือผมที่ดันข้อศอกขึ้น ตอนนี้คนสวยของผมออกแรงโยกสะโพกอย่างไม่ลืมหูลืมตาเลยครับ เสียงใครเป็นเสียงใครไม่รู้แล้วครับปะปนกันไปหมดกับเสียงเนื้อกระทบกันดั่งลั่นห้อง รู้แค่ว่าตอนนี้มันเสียวสะท้านไปหมดครับ เหงื่อเม็ดน้อยใหญ่ผุดขึ้นมตามร่างกายของเราเต็มไปหมด
ผมยังคงเด้งสะโพกสวนไม่หยุดเช่นกัน ก่อนที่ผมจะโอบร่างบางเอาไว้ แล้วดันให้คนสวยนอนลงกับเตียงแล้วผมจึงออกแรงกระแทกแบบหนักๆ ไปอีกหลายทีทำให้พี่เขาร้องระงมจนผมต้องประกบปากเป็นการช่วยให้ผ่อนคลาย
“อุ้มไปเก้าอี้หน่อยสิ!!” พี่เขาเอ่ยแนะนำ
ตามนั้นครับผมสามีที่ดีครับ ผมออกแรงอุ้มคนร้องเอ่ยตอนแรกก็ทุลักทุเลพอควรเพราะพี่เค้าไม่ยอมให้ถอนแก่นกายของผมออก ผมจึงพยายามไม่ให้ไม่หลุด ผมอุ้มพี่เขาไปวางบนเก้าอีกในห้องแล้วนิ่งไปสักพัก ก่อนจะแยกขาเรียวๆ สองข้างให้พาดกับราวพนักพิง พี่เขาเอาหัวพาดทาบวางลงกับขอบเก้าอี้ แล้วส่งมือเรียวมาดึงหน้าผมลงไปจูบประกบปากอีกทีอย่างดูดดื่ม
“เอาล่ะนะครับ!!”
“อืม!!”
“อ๊ะๆๆๆ!!!!!อ่าส์!!แรงอีกครับเฟิร์สจ๋า........อ้า!!!!!!!!!”
“อ้า!!เสียวไหมครับ ผมเสียวมากเลยครับ!!อูวว์!!!!!ซี๊ด!!!!!!”
“อืม!!อ๊ะ!!อึกๆๆๆ!!!!!!!!”
ผมก้มลงจูบซอกคอขาวๆ แต่บั้นท้ายยังคงทำหน้าที่อย่างเร่าร้อนไม่หยุดยั้ง ผมกระแทก บดเบียดส่วนนั้นเข้าอย่างโรมรัน ตอนนี้เหงื่อโชกหน้าเลยครับร้อนมากๆ แต่จังหวะทุกอย่างยังคงรุนแรง อ่อนโยน หนักหน่วง เร่าร้อนสลับกันไปมาอย่างไม่ขาดสาย เสียงร้องครางด้วยความเสพสมดังระงมไปทั้งห้อง
“อ๊ะ!!!ใกล้แล้วครับพี่ใกล้ยังครับ!!??”
“อืม!!ใกล้แล้วเหมือนกันแรงๆเลยเฟิร์ส!!อ้า!!!!!!!”
“อืม!!อ่าส์!!ซี๊ด!!!!!!”
“วู้ๆๆ!!อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมออกแรงกระแทกแรงๆ ติดกันถี่ๆ ก่อนที่ตัวผมจะเกร็งแรงๆ แล้วน้องชายผมที่ค้างอยู่ในตัวพี่เขาก็กระตุกรัวถี่ๆ ทำให้ผมปลดปล่อยสายธารแห่งรักเข้าไปในตัวพี่เขาอย่างสุดกลั้น ผมซบซุกใบหน้าเข้ากับหัวไหล่ของคนที่หอบแรงๆ เหมือนผมเช่นกัน เหงื่อที่ไหลรินตามไรผมยาวๆ ดูยั่วใจนัก
“อ๊ะ!!!!” ผมสวนบั้นท้ายเข้าออกอีกสองสามรอบเพราะน้องชายผมยังไม่อ่อนตัวเท่าไหร่ทำให้พี่เขาร้องครางเบาๆ ก่อนที่ผมจะถอนแก่นกายออกมา
“ให้ผมช่วยนะครับ!!”
“อืม...!!!!!!” ดูตาสิครับเชื้อเชิญเหลือเกิน
“อ้า!!!!!!!”
“แรงอีกเฟิร์สจ๋าอ่าส์!!!!!!!” ผมออกแรงสาวจุดอ่อนไหวของพี่เขาอย่างเมามันก่อนะเปลี่ยนจากมือมาเป็นปากแทนเพราะคาดว่าน่าจะใกล้แล้ว ผมจึงครอบปากลงไปทั้งที่ยังใช้มือสาวอยู่เช่นกัน
“อ๊ะๆๆๆๆ!!!!!!!!อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ซี๊ด!!!!!!!!!!!!!”
คนสวยครางดังมากและยาวทีเดียวก่อนที่บัสน้อยๆ จะกระตุกในปากผมอีกครั้งอย่างแรงๆ เจ้าตัวที่นอนเอียงยกขากพาดพนักแขนของเก้าอี้ก็เกร็งตัวหนักๆ พร้อมกระตุกแรงหลายที ก่อนจะปลดปล่อยของเหลวอุ่นๆ ขาวขุ่นเข้ามาในปากผมอีกครั้ง ผมใช้ปากเม้มดูดกลืนลงคอไปจนหมด ก่อนจะใช้ปลายลิ้นแตะเบาๆ อีกครั้งทำให้พี่เขาร้องครางเบาๆ
พี่เขาเร่าร้อนขึ้นทุกวันครับไม่รู้ว่าไปแอบจำมาจากไหน อย่างคืนนี้เช่นกัน ทั้งๆ ที่ผมเหนื่อยเพลียจากการทำงานแต่พอได้รับการ
รุกเร้าจากคนน่ารักของแล้วก็อดจะ......................มอม้าคึกคักไม่ได้เลยสักนิด
เลยจัดหนักจัดเต็มให้เลย ทั้งที่ผมบอกไปแล้วว่ามันจะไม่จบในครั้งเดียว พี่เขาก็ยังจะยั่วในน้องชายผมตื่นอยู่นั้นแหละเลยโดนไปซะ 3 รอบ ส่วนรอบทิ้งท้ายพี่เขาบอกว่าขอทำเองให้ผมนอนเฉยๆ คนสวยก็โยกได้สยิวกิ้วเลยครับเดี๋ยวนี้ผมเจอแบบนี้บ่อยครับ ส่วนผมนะเหรอก็ชอบน่ะสิใครจะไม่ชอบยิ่งหื่นตัวพ่อแบบนี้แล้วด้วย ฮ่าๆๆ
คิดว่าจะเหมาทีเดียวตอนวันเกิดแต่นี่ไหนได้เล่นเอารอบปฐมฤกษ์แบบจัดเต็มไปเลย เอาน่ารอบ Pre HBD นะครับเรียกน้ำย่อย อิอิ ย่อยกันจนเพลินเลยครับเลยจบที่ 4 รอบแบบเนาะๆ พอเสร็จภารกิจที่พี่เขาล่อลวงผมให้เป็นเหยื่อแล้วก็หน้าที่ผมอีกครับที่ต้องพาไปอาบน้ำล้างตัวประแป้งก่อนจะพาเข้านอน ผมบอกแล้วว่าให้นอนๆ เป็นไงล่ะครับตี 5 !!!!!!! ต้องตื่นไปทำงานอีกตอน 7 โมง............เหอๆ เฟิร์สล่ะเพลียจริงๆ ครับ
ผมอุ้มพี่เขาวางลงบนเตียงอย่างอ่อนโยนหลังจากที่ใส่เสื้อผ้าให้เสร็จ คนสวยก็ว่าง่ายจังวางลงก็ดึงผมมากอดแถมยังจุ๊บแก้มผมเป็นรางวัลอีก หลังจากนั้นเราก็นอนตระกองกอดกันอย่างรักใคร่ ภายใต้ค่ำคืน(คิดว่าน่าจะเป็นค่ำคืนอยู่นะครับ อิอิ)อันเต็มไปด้วยไฟสวาทแห่งรักและความอบอุ่น....ผมรักผู้ชายคนนี้จังครับ
******************************************** :กอด1: :กอด1:************************************
ครึ่งหลังมาแล้วน้าครับ................อายจังทำไมมันหื่นอย่างนี้นะเนี่ย(รึมาจากประสบการณ์ตรงของคนเขียนหว่า????)5555
ออฟว่าตอนนี้คงหื่นมากกว่าทุกตอนที่มีเลิฟซีนเลยนะครับ
กว่าจะเขียนได้ก็ "อืมนะ??" เหมือนนะครับ
ฝากไว้ด้วยนะครับ
เหลือตอนพิเศษตอนนี้ Part 2
และ
ตอนพิเศษตอนต่ออีกตอนเดียวก็จะ
"จบบริบูรณ์"
แล้วนะครับ ทนๆๆ ติดตามกันอีกนิดนะครับ
รักคนอ่านทุกคนนะครับ.......ขอบคุณทุกการรอคอย ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณทุกคอมเม้น ขอบคุณทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ปล.........แงๆๆ รูปอิพี่บัสหายๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ใครหามาไปตามมาให้หน่อยนะครับ มันโดนลบไปแล้ว :sad4: :sad4: :sad4: ได้โปรดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!
เหลือแต่อิมเมจเจ้าหมาน้อยนะครับ
(http://upic.me/i/yy/55068.jpg)
ผมน่ารักป่ะครับ อิอิ......
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ไม่มีคำบรรยายจริงๆ
-
รอจ้า :z2:
-
แล้วจะรอ 50% ที่เหลือนะ
ว่าแต่ ติด นารุโตะ เหมือนเราเลย 555
:L2: :L2:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เจอสาวก เจ้าหัวเหลืองด้วยง่าครับ.................
ออฟตามอ่านในเว็บนี้เลยครับ http://www.cartooniverse.co.uk/manga.php?id=1 เพระารอแอนนิเมชั่นมาแค่อาทิตย์ละตอนมันช้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก..............เลยอ่านเอาก็มันไปอีกแบบครับ ลองเข้าไปติดตามดูนะครับ สนุกมากมายครับ...........
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
น่ารักมากคร้า คนอ่านเขินอ่ะ ไม่เสียแรงที่รอเลย จัดหนักจัดเต็มกันทั้งคู่เลย รอตอนต่อไปนะคะ
-
หื่นเหมือนคนเขียนสินะ :m20:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
จัดหนักกันไปเลย ข็อตนี้
เลือดหมดตัวแล้วอ่ะ
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:haun4 :haun4: :haun4:
-
อ่านแล้วก็บอกได้แค่ว่า
'อืมนะ'เช่นกัน ฮึฮึ
เช็ดเลือดแทบไม่ทัน
ทำไมพี่บัสร้อนแรงแบบนี้
อ๋อยยยยยยย เขินอ่ะ
อ่านเองเขินเองแต่หื่นไปด้วยกัน ฮ่าๆๆๆ
^^
-
โอยยย ตายยย :haun4: พี่บัสจะน่ารักไปไหน น้องเฟริส์ กำลังดีเกิ๊นนน :-[
-
โทดทีจ้า พอดีกดผิดเลยกลายเป็นลบไป อ่ะเค้าเอามาโพสต์ให้ใหม่และนะ
(http://img443.imageshack.us/img443/7022/stud0617.jpg)
อ่ะแถมๆ
(http://img521.imageshack.us/img521/9997/108218427.jpg)
(http://img708.imageshack.us/img708/8140/dkfgsldfkgdf.gif)
-
จัดหนัก เลือดที่เติมไว้หมดไปกับตอนนี้
พี่บัสร้อนแรงแบบนี้ ชอบบบบบบ ออนท๊อปชอบบ
ประสบการณ์ของออฟหรือเปล่าน่าาา
แต่พอคิดว่าจะจบแล้วก็ใจหายเหมือนกันน่า
-
(http://img.kapook.com/u/pree/m2_6.jpg)
ไปเจอรูปนี้มา อิอิ ดูภูมิฐานมากๆๆๆ
-
ชอบค่ะ อยากได้เป็นเล่มจังเลยน่ะ ชอบจังเลยเฟิร์สกับบัสน่ะ อิจฉา ๆ ยังไงถ้าจบเรื่องนี้แล้วก้อแต่งเรื่องใหม่น่ะ เป็นกำลังใจให้จ้า :กอด1:
-
vvvvvvvv....................อ๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!ขอบคุณคุณ RainyMooD นะครับ
(http://3.bp.blogspot.com/_v5F0OsXjAIk/TMKtXG4IjXI/AAAAAAAAAEo/I2LaVO6CEag/s1600/tumblr_l74u4l93Qv1qb0qqao1_500.jpg)
(http://images5.fanpop.com/image/photos/27800000/he-is-so-park-ji-ho-27893276-600-450.jpg)
(http://images5.fanpop.com/image/photos/27800000/he-is-so-park-ji-ho-27893281-333-500.jpg)
(http://images5.fanpop.com/image/photos/27800000/he-is-so-park-ji-ho-27893280-400-519.jpg)
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!ออกแนวเวอร์เกินไปแล้วเจ้าออฟ อิอิ อิมเมจพี่บัสน่ารักมากกกกกกกกก :o8: :o8:
-
ติดต่อโรงพยาบาลให้ปร้าด่วนค่าาาาา
ขอเติมเลือดด่วน เอารถพยาบาลมารับปร้าด้วยน้องออฟ
ปร้าช๊อคคาที่ เลือดพุ่งหมดตัว :jul1:
ถูกใจปร้าที่สุดเลยยยยยตัวเอง
-
สุดยอดไปเลยอ่ะ 4 รอบเนาะๆ 555+
-
แม่เจ้า!!! พี่เฟิร์สช่างร้อนแรงเหลือเกิน สมัยเรียนไม่กล้าขนาดนี้เลย
-
หมดตัวแล้ว เลือดอะคะ :jul1:
-
เจอคนติด นารูโต๊ะ เหมือนเราแล้วววว ช่วงนี้กลังสนุกเลยครับ ฮ่าๆๆ
____________________________________________________________________
นิยายตอนนี้มันช่างสุดยอดเหลือเกิน เฮ้ออออ มาต่อตอนใหม่เร็วนะครับ ฮ่าๆๆๆ
-
ยังไม่มาอีกหรือจ้ะ รอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress3:
-
กลับมาแล้วครับบบบบบ
ฮ่าๆๆ คิดถึงผมไหมครับ
รีบมาต่ออีกนะครับผม ฉากข้างบนประสบการณ์คุณออฟหรอ หึหึหึ
ร้อนแรงนะครับ ฮ่าๆๆๆ
ปล.ไม่ได้ติดเด็กนะครับ กลับบ้านเฉยๆ
-
พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"
ตอนพิเศษ พ่อปลื้มจะรักตาหนุ่มนะครับ
Part 2 สปอย... P.31
วันนี้เอาตัวอย่างมาแปะให้อ่านก่อนนะคัรบ
ขอเม้นโดนๆ ใจหน่อยนะครับมาดูกันว่า
จะมีคนรัก บัส เฟิร์ส และออฟกันมากแค่ไหน
(ถึงยังก็จะมาต่อให้นะครับ...อิอิ คนเขียนโรคจิต)
Part 2 สปอย...
“ที่รักจ๋าเปิดประตูให้ที่รักหน่อยคราฟฟฟฟฟ” ดูสิครับฟังเอาเถอะไปหัดพูดแบบนี้มาจากไหนเนี่ย?
“สามีคราฟฟเปิดประตูให้เมียหน่อยเร็วๆๆ” ฮ่าๆๆ โดนใจอย่างแรงครับอันนี้เปิดให้เลยแบบด่วนจี๋เลย
“ไหนๆ ขอสามีหอมแก้มเมียที่รักหน่อยสิครับ” ทันทีที่เปิดประตูได้ก็ตรงเข้าไปกอดแล้วลากคนสวยหน้าหวานเข้าห้องเลยครับ
“งั้นคืนนี้ขอสามีที่รักรักเมียอีกสักรอบได้ไหมครับหืมม์?” เล่นเอาของขึ้นเลยครับนี่ขนาดจัดเต็มไปแล้วเมื่อคืนนะครับ
“ก็รักไปแล้วเมื่อคืนไงยังไม่พอเหรอครับ?”
“น่าๆๆ นะครับอยากรักเมียอีกแล้ว..ดูสิครับเฟิร์สน้อยอยากเข้าไปในตัวของเมียจ๋าแล้วง่าครับ” ไม่พูดเปล่าครับผมจับมือเรียวๆ มาจับตรงเป้ากางเกงที่มันกำลังตุงๆ ดุนๆ ดันๆ อยากออกมาชมนกชมไม้แล้วล่ะสิครับ
“อืม...!!!!!!” แค่ครุ่นคิดครับเมื่อก่อนพอจับมาวางทีไรต้องรีบดึงกลับแต่เดี๋ยวนี้เหรอ ไม่เอาออกไม่พอแถมยังบีบคลึงเบาๆ ด้วยอีกต่างหาก
“ได้ไหมครับหืมม์” แล้วพี่จะบีบมันเพื่อ?????
“อ่าส์!!!!!!”
“นะครับอยากรักเมียง่าครับ”
“ไว้วันหลังแล้วกันนะครับเมื่อคืนก็รักไปเยอะแล้วนี่ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะครับ”
“แงๆๆ ไม่เอาง่าครับจะรักคืนนี้อีก!!”
“ไม่งอแงน้าคราฟฟเดี๋ยวไม่ให้กินหนมนะครับ” พี่เขายกมือขึ้นมาบีบจมูกผมเบาๆ ทำให้ผมกอดกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอีก
“จะหนมของเมียง่าครับ”
“ต้องกินวันอื่นนะครับวันนี้กินไม่ได้” พูดจบคนน่ารักก็ยกมือขึ้นลูบหน้าผมเบาๆ ก่อนจะเขย่งเท้าตัวเองขึ้นแล้วจูบผมเบาๆ ตรงคา
“ไม่ยอมง่าครับ มาทำให้อยากแล้วจากไปได้ไง?” ผมโยกตัวคนในอ้อมกอดไปมาอย่างรักใคร่
“ไม่ได้จากไปไหนนิครับ แต่เป็นวันอื่นนะครับ” พี่เขาลูบหน้าอกผมเบาๆ
“ง่า!!!!!”
“เดี๋ยวให้เบิ้ลเลยอ่ะ!!”
“อันนั้นมันแน่อยู่แล้วหรอกครับ”
“อ้าวเหรองั้นให้เบิ้ล เบิ้ล เบิ้ล 3 เบิ้ลเลยอ่ะ!”
“แน่นะครับห้ามคลานลงเตียงก่อนนะครับ”
“ครับผม!!” แล้วพี่เขาก็จูบเข้าที่ซอกคอผมเบาๆ ผมอยากจะบอกกับทุกคนจังว่าผมรักผู้ชายคนนี้จังเลย รักจนยากที่จะหาอะไรมาเปรียบปานได้เลย
“เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับถือว่าเป็นมัดจำนะ เดี๋ยวไว้ไถ่คืนวันอื่นนะครับ”
“ครับผมรักพี่นะครับ”
“พี่ก็รักเฟิร์สนะครับนอนเถอะเดี๋ยวตื่นสายไม่ทันพระนะครับ”
“กอดก่อน!!” ทั้งที่เราก็กอดกันอยู่แล้วแต่ผมก็ยังอยากกอดอีก เอ๊ะยังไงกันนี่ผม????? สุดที่รักของผมก็เลยก้มหน้าซบกับอกของผมแล้วกระชับแรงทำให้อ้อมกอดนั้นแน่นขึ้นอีก อุ่นจังเลยครับ
*********************** :กอด1: :กอด1: :กอด1:**********************
อิอิ
ไปแระเดี๋ยวเจอ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
หลบกลับบ้านดีกว่า ฝนตั้งเค้ามาซะมืดตึ๊บเลยเดี๋ยวกลับบ้านไม่ได้
รักทุกคนนะครับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ่าว ไหนออฟบอกว่าจะขอดองอีกหน่อย อุ๊บส์ :eiei1:
เรื่องรักมากแค่ไหน? คิดถึงมากแค่ไหน? ไม่รู้จริงๆอ่ะ?
-
เลือดหมดตัวกันเลย
ทีเดียวตอนนี้ :jul1:
แค่สปอยยังจะพาล
น้ำตาลขึ้นถ้ามาเต็มๆๆ
สงสัยเป็นเบาหวานแน่เลย
รอตอนจัดเต็ม :laugh:
-
คร้า น่ารักได้อีก ถ้าต่อเร็วด้วยนะคะอ๊อฟ
-
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
ผมอยากเห็นลูกบัสกับเฟริส???? (ทำกันให้ลูกดกเลย ฮ๋าๆๆ)
-
ไม่ว่าอ่านเมื่อไหร่ก้อรักคู่นี้ที่สุดเลยจ้า :impress3:และชอบคุณออฟด้วยจ้ะ ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารัก ๆ แบบนี้มาให้อ่านน่ะ ตกลงไม่ใจอ่อนหรือจ้ะ :m16:
คิดเรื่องเมื่อไหร่ไว้หรือยัง รออ่านอยู่น่ะ :call:
-
น่ารักๆๆอ่ะ
-
ต้องขอโทษคนอ่านทุกคนด้วยนะครับ
ตอนนี้ออฟกำลังประสบกับปัญหา
"อารมณ์ไม่คงที่ และไม่สามารถจัดการกับอารมณ์และสมองของตัวเองได้ ยังไม่สามารถจัดระเบียบสมองตัวเองได้"
ขอโทษที่เอาเรื่องส่วนตัว ปัญหาของตัวเองมาทำให้คนอ่านยุ่งยาก ทั้งๆ ที่ มันใกล้จะจบแล้วจริงๆ นะครับ
ส่วนนิยายเรื่องอื่นๆ ออฟก็จะตามมาอัพเรื่อยๆ นะครับหากได้ต้นฉบับมาก็จะรีบมาอัพนะครับ
ขอโทษครับ
แล้วจะรีบมาต่อส่วนที่เหลือให้นะครับ
ขอโทษทุกคน ขอโทษจริงๆ ครับ............แต่งไปเดี๋ยวดราม่า ไม่ชอบครับ
อาจจะเจอออฟออนนะครับ.........แต่อย่ามาทวงนิยายนะครับ อิอิ
-
ค่อยๆคิดนะครับ ทำใจให้สบาย อย่าเครียดๆ
นิยายรอได้ สู้ๆ
-
สู้ๆ รออยู่ เรื่อยๆ
-
สู้ต่อไปนะออฟ อ่านมาตั้งนาน รอนิดรอหน่อยไม่เป็นไรจ๊ะ
-
ไม่ว่ายังไงก็รอครับผม ^^
ที่วุ่นวายนี้ สงสัยไม่รู้จะอ่านนิยายในเล้าหรือจะอ่านนารุโตะดีใช่ไหมครับ ฮ่าๆๆๆ
ผมแนะนำให้อ่านรีบอร์นแทนล่ะกันนะ
รอๆๆ ครับ รัก บัส เฟริส มากครับ รักคนแต่งด้วยอีกคน
-
รอเสมอจ้า :sad11:
-
เห็นชื่อเรื่องแล้วอยากอ่านมาก แต่มาเจอใบลาซะงั้น
ไม่เป็นไรนะคะน้องพี่จะอ่านตอนแรกๆรอไปเรื่อยๆ
หายเหนื่อยแล้วค่อยมาต่อนะ
ปล. เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ สู้เว้ย
-
ค่อยๆ คิดนะค่ะ ไม่ว่าปัญหาที่พบเจอจะยากแต่ไหน
ให้เวลากับตัวเอง แล้วค่อยๆ ไตร่ตรอง อย่าคิดมาก อย่าเครียด เด๋วมันจะทำให้แก่เร็ว (อันนี้เกี่ยวป่าวอ่ะ 555)
เอาเป็นว่า เราเป็นกำลังให้นะ ส้ๆ
:กอด1: :กอด1:
-
แล้วปัญหามันก็จะผ่านไปนะคะ :กอด1: :L2:
-
แต่ออฟก็ยังไม่ได้ไปไหนหรอกครับ วนเวียนอยู่แถวนี้แหละครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
ไม่อยากเขียนเพระากลัวมันดราม่า
แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะเพราะได้กำลังใจจากคนในเล้านี่แหละครับ
ขอบคุณทุกคนมากนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ผมส่ง ข้อความไปเห้นป่าว
-
ผมส่ง ข้อความไปเห้นป่าว
คราฟฟฟฟฟฟฟ
-
o13
-
พี่อ่านมาถึงตอนที่สี่แล้ว(คนอื่นเขารอตอนจบ)ขอบอกว่าสุดยอด
สมชื่อเรื่องเลย ตอนที่1ไอ้เฟิร์สมันก็ขอเลยแถมบัสยังให้อีก
และแล้วตอนที่2 มันก็เอาจริง และตอนที่3 เอาจริงกว่า
นี่ขนาดอ่านมาแค่4ตอนนะเนี่ย แล้วยังงี้กว่าจะอ่านจบ
ต้องสลบอัีกกี่รอบ พี่แก่แล้วหัวใจอ่อนแอค่ะน้อง
-
ออฟครับ สู้ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นสู้ๆนะครับ นิวขอเป็นอีกกำลังใจครับ :L2:
-
เฟิร์สหื่นขนาดนี้มีลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆ
-
สู้ๆ เป็นกำลัใจให้นะ o13 :กอด1:
-
เฟิร์สหื่นขนาดนี้มีลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆ
ว่างั้นเหมือนกันจ้า :impress3:
-
"พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ"
ตอนพิเศษ พ่อปลื้มฯ Part 2
(P.32) 100% ครับ
วันเวลาล่วงเลยมาจถึงวันที่ผมรอคอย วันศุกร์ที่ได้กลายเป็นวันสุขจริงๆ ของผมซักกะที โทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นในลิ้นชัก ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจอย่างสุดจะเปรียบเปรย เสียงนี้ที่ผมรอฟังมันมาหลายวันแล้ว 7 วันเต็มๆๆๆ หายไปเที่ยวกันไม่คิดจะโทรกลับมาหาหรือถามไถ่ผมกับพี่เขาบ้างเลยทั้งสองคนเลยนะ ฮึ่ม!!!!!!
“สวัสดีครับท่าน ผอ. มีอะไรจะให้นายสหกรณ์รับใช้ครับ!?” ผมพูดกรอกเสียงไปตามสายแกมประชด
“สี่ทุ่มมารับด้วยที่สุวรรณภูมิ”
“ครับท่านเดี๋ยวกระผมจะส่งรถไปรับนะครับ มีอะไรที่ต้องการเพิ่มเติมไหมครับ?”
“อย่าสายนะ!”
“รับทราบขอรับ!!!!!!”
ผมล่ะโคตรโล่งใจเลยครับพอได้ยินคำว่า ให้มารับด้วยเนี่ย จะได้หลุดพ้นบ่วงกรรมนี้เสียที ไม่รอช้าเลยครับผมรีบโทรลงไปแจ้งยังแผนกยานยนต์ให้รีบจัดรถตู้ไปรอรับท่านบุพการีที่รักทั้งสองท่านอย่างมิรั้งรอ
พ่อกับแม่ผมทั้งสองท่านชอบเที่ยวมากเป็นชีวิตจิตใจถึงได้มาเปิดบริษัททัวร์นี่ไงครับ แต่กลับเป็นผมซะเองที่ต้องมานั่งทำงานแทน ไงได้ล่ะครับท่านทั้งสองทำงานมามากแล้วเพื่อผม ก็คงต้องถึงเวลาที่ผมซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวก็ต้องรับภาระหน้าที่ดูแลกิจการของครอบครัวและดูแลท่านทั้งสองต่อแล้วล่ะครับ
ผมเคยบอกว่าอยากมีน้องสักคน ท่านทั้งสองก็บอกว่ากว่าจะเลี้ยงผมให้โตได้ก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ไม่ไหวหรอก ทำเป็นบ่นผมว่าคนที่เลี้ยงผมน่ะเป็นนวลมากกว่าอีก เชอะ!!!!!!!ผมขอเถียงเลยแหละ
พอตอนนี้ผมกับพี่เขามาช่วยงานที่บริษัทจนเข้าขั้นที่สามารถดูแลงานแทนได้เกือบหมดแล้วก็กลายเป็นว่า ตัวเองสองคนก็ Freedom ปล่อยตัวเองลอยตัวซะงั้น(ไม่ใช่ค่าเงินบาทนะเนี่ย?) แอบหนีไปเที่ยวจนชินจนเคยตัว แล้วเวลาไปไหนนะก็จะฝากงานกับพี่เขาไว้ตลอด รายนั้นนะเหรอเขาฝากอะไรก็รับไว้หมดทำได้ไม่ได้รับมาก่อน รับมาหมด รับมามั่วๆ ผลสุดท้ายก็ผมนี่แหละที่ต้องตามมาจัดการ เหอๆ เฟิร์สขอเพลียอีกรอบนะครับ!!!!!!
“ที่รักครับวันนี้กลับบ้านใหญ่กันนะคัรบ พ่อกับแม่กลับมาแล้วครับ”
“ครับ....จะไปกี่โมง?”
“อีกสักพักครับ งานใกล้จะเสร็จยังครับ?”
“ขอเคลียร์บัญชีอีก 20 นาทีคงเรียร้อย หิวไหม?”
“ยังครับรอทานกับภรรยาสิครับ!”
“ทะลึ่ง!!!!!”
“อ้าวเรื่องจริงนี่ครับ”
“จริงก็ห้ามเรียก!!”
“คราฟฟฟฟฟฟเมียใครน้าดุจัง”
“บอกว่าไง!!!!!!!!!!ไม่คุยด้วยแล้วทำงานก่อน”
ไม่เบื่อเลยจริงๆ ครับ คุยกันไปมองหน้ากันไป ขนาดเจอเวลาที่พี่เขาบ่นผมผมยังชอบเลย นี่ผมจะรักจะหลงผู้ชายคนนี้อะไรกันนักกันหนาเนี่ยครับ???
ผมก็ขอเคลียร์งานสักพัก เอกสารทุกอย่าง งานประชุมทุกครั้งผมจะสรุปเอกสารการประชุมเองหมดเลย ผมจะบอกว่าที่ผมต้องทำเองเพราะผมไม่เลขานะครับ(คงรู้นะครับว่าเพราะอะไร เนื่องจากมีบัญชาจากเบื้องบนนั่นเอง อิอิ ไม่ใช่อะไรหรอกครับพี่เขาบอกว่ามันเปลืองโดยใช่เหตุทำเองได้ก็ทำไป ขี้งกก็ว่ามาเหอะเนอะ) ผมเลยงานเข้าอยู่คนเดียวเลย ไม่มีผู้ช่วย แต่ผมว่ามันก็ดีไปอีกแบบนะครับ งานถึงจะหนัก แต่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างก็ได้ผ่านหูผ่านตาตลอด อันไหนดี อันไหนควรแก้ไขก็จะได้เห็นกับตาตัวเอง รอให้ถึงวันที่ผมไม่ไหวจริงๆ ก่อนค่อยขอผู้ช่วยแต่ตอนนี้ผมขอใช้พลังงานหนุ่มก่อนแล้วกัน
.......................................................
“ไหนล่ะครับของฝากจากสิงคโปร์”
“อุ๊ย!!!!!ลืมค่ะ!!” ดูเสียงคุณนายท่านสิครับ พร้อมแอ็คติ้งที่เยี่ยมยอดผมว่าเอาออสการ์ไปเลยครับแม่ผม
“ฮ่าๆ !!!!!!!!” นี่ก็อีกคนหัวเราะข่มผมอีกแทนที่จะเข้าข้างลูกชายบ้างก็ไม่มี
“ไม่มีอีกตามเคย ทิ้งให้ลูกชายทำงานคนเดียวหัวเป็นเกลียวตัวเป็นน็อต หนีเที่ยวกันสองคนแถมไม่มีของฝากอีก!”
อันที่จริงผมไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องพวกนี้หรอกครับ เพียงแค่ท่านทั้งสองเดินทางกลับมาหาผมอย่างปลอดภัยก็ดีแล้วครับ เพราะของฝากอะไรนั้น ผมมีเยอะแล้วอยากได้อะไรผมก็ไปซื้อเอาเองถูกใจกว่าด้วย
“อ้าวคนเดียวที่ไหนพี่เขาก็อยู่ช่วยนิใช่ไหมตาหนุ่มลูก??” คุณนายท่านเรียกหาฝ่ายสนับสนุนแล้วครับ ที่รักของผมก็ยิ้มน้อยๆ ตอบก่อนจะหัวเราะเบาๆ ไปกับเขาด้วย
“ครับพ่อปลื้มของคุณแม่ออกจะเก่งครับไม่ต้องให้หนุ่มช่วยหรอกครับ”
อ่อ ผมลืมบอกไปนะครับว่าพ่อกับแม่จะชอบเรียกพี่เขาว่า “หนุ่ม” เหมือนที่คุณย่าเรียกนะครับบอกว่าเพราะดีชื่อบัสเรียกยาก แล้วสุดท้ายก็มาจบที่ผมด้วยอีกคนชื่อที่ตัวเองตั้งให้ตอนนี้ก็ไม่เรียกแล้วครับหันมาเรียก “พ่อปลื้ม” ตามคุณย่าท่านกันหมด ผมละงงกับสองสามีภรรยาคู่นี้จริงๆ พ่อกับแม่ใครว่ะ???
“อย่าว่าเลยตาหนุ่มแม่ว่าจะเก่งแต่เรื่องสร้างปัญหาล่ะสิ!!”
“โหยแม่ว่าผมงี้ได้ไงล่ะครับ?? พี่บัสก็เหมือนกันให้ผมทำงานคนเดียวขอเลขาสักคนก็ไม่ยอม”
“ได้ไงเรา!!!พ่อบอกกี่ครั้งแล้วว่างานเราเราต้องทำเอง ถ้าอยากได้เลขาเดี๋ยวพ่อจ้างให้เอาไหม?”
“เอาครับ”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้เลื่อนตำแหน่งคุณสหกรณ์จากผู้จัดการใหญ่ไปรับตำแหน่งเลขาแทนแล้วกัน!!!”
“พ่อ!!!!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!!!” ดูสิครับทั้งสามคนรวมหัวกันแกล้งผมอีกแล้ว ที่รักผมก็เป็นไปกับเขาอีก แทนที่จะเข้าข้างสามีตัวเอง เห้อ!!!จะงอนดีไหมเนี่ย?
“งอนแล้วไปนอนดีกว่าไม่คุยด้วยแล้วมีแต่คนใจร้าย!!!!!!”
พูดจบผมลุกจากโซฟาเดินทำหน้าบูดๆ ออกมาเลยครับ แกล้งกันดีนักแกล้งกลับบ้างเลยแล้วกัน
“ตาหนุ่มตามไปสิลูกค่อยๆ ง้อกันนะพ่อขี้เกียจห้ามมวย”
“ครับพ่อ!!” ผมได้ยินดังนั้นจากที่เดินช้าๆ ก็เพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นรีบเข้าห้องไปเลยลงกลอนด้วย อยากแกล้งเขานักใช่ไหมงั้นคืนนี้ไม่ต้องมานอนกอดเขาเลย
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
“เฟิร์สเปิดประตูหน่อย!!” เคาะไปเถอะเคาะให้ตายเลย เชอะ!!
“เฟิร์สจ๋า!!!”
“ที่รักจ๋าเปิดประตูให้ที่รักหน่อยคราฟฟฟฟฟ” ดูสิครับฟังเอาเถอะไปหัดพูดแบบนี้มาจากไหนเนี่ย?
“สามีคราฟฟเปิดประตูให้เมียหน่อยเร็วๆๆ” ฮ่าๆๆ โดนใจอย่างแรงครับอันนี้เปิดให้เลยแบบด่วนจี๋เลย
“ไหนๆ ขอสามีหอมแก้มเมียที่รักหน่อยสิครับ”
ทันทีที่เปิดประตูได้ก็ตรงเข้าไปกอดแล้วลากคนสวยหน้าหวานเข้าห้องเลยครับ
“งั้นคืนนี้ขอสามีที่รักรักเมียอีกสักรอบได้ไหมครับหืมม์?”
เล่นเอาของขึ้นเลยครับนี่ขนาดจัดเต็มไปแล้วเมื่อคืนนะครับ
“ก็รักไปแล้วเมื่อคืนไงยังไม่พอเหรอครับ?”
“น่าๆๆ นะครับอยากรักเมียอีกแล้ว..ดูสิครับเฟิร์สน้อยอยากเข้าไปในตัวของเมียจ๋าแล้วง่าครับ”
ไม่พูดเปล่าครับผมจับมือเรียวๆ มาจับตรงเป้ากางเกงที่มันกำลังตุงๆ ดุนๆ ดันๆ อยากออกมาชมนกชมไม้แล้วล่ะสิครับ
“อืม...!!!!!!” แค่ครุ่นคิดครับเมื่อก่อนพอจับมาวางทีไรต้องรีบดึงกลับแต่เดี๋ยวนี้เหรอ ไม่เอาออกไม่พอแถมยังบีบคลึงเบาๆ ด้วยอีกต่างหาก
“ได้ไหมครับหืมม์”
“อ่าส์!!!!!!” แล้วพี่จะบีบมันเพื่อ?????
“นะครับอยากรักเมียง่าครับ”
“ไว้วันหลังแล้วกันนะครับเมื่อคืนก็รักไปเยอะแล้วนี่ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะครับ”
“แงๆๆ ไม่เอาง่าครับจะรักคืนนี้อีก!!”
“ไม่งอแงน้าคราฟฟเดี๋ยวไม่ให้กินหนมนะครับ” พี่เขายกมือขึ้นมาบีบจมูกผมเบาๆ ทำให้ผมกอดกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอีก
“จะหนมของเมียง่าครับ”
“ต้องกินวันอื่นนะครับวันนี้กินไม่ได้” พูดจบคนน่ารักก็ยกมือขึ้นลูบหน้าผมเบาๆ ก่อนจะเขย่งเท้าตัวเองขึ้นแล้วจูบผมเบาๆ ตรงคาง
“ไม่ยอมง่าครับ มาทำให้อยากแล้วจากไปได้ไง?” ผมโยกตัวคนในอ้อมกอดไปมาอย่างรักใคร่
“ไม่ได้จากไปไหนนิครับ แต่เป็นวันอื่นนะครับ” พี่เขาลูบหน้าอกผมเบาๆ
“ง่า!!!!!”
“เดี๋ยวให้เบิ้ลเลยอ่ะ!!”
“อันนั้นมันแน่อยู่แล้วหรอกครับ”
“อ้าวเหรองั้นให้เบิ้ล เบิ้ล เบิ้ล 3 เบิ้ลเลยอ่ะ!”
“แน่นะครับห้ามคลานลงเตียงก่อนนะครับ”
“ครับผม!!” แล้วพี่เขาก็จูบเข้าที่ซอกคอผมเบาๆ ผมอยากจะบอกกับทุกคนจังว่าผมรักผู้ชายคนนี้จังเลย รักจนยากที่จะหาอะไรมาเปรียบปานได้เลย
“เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับถือว่าเป็นมัดจำนะ เดี๋ยวไว้ไถ่คืนวันอื่นนะครับ”
“ครับผมรักพี่นะครับ”
“พี่ก็รักเฟิร์สนะครับนอนเถอะเดี๋ยวตื่นสายไม่ทันพระนะครับ”
“กอดก่อน!!” ทั้งที่เราก็กอดกันอยู่แล้วแต่ผมก็ยังอยากกอดอีก เอ๊ะยังไงกันนี่ผม????? สุดที่รักของผมก็เลยก้มหน้าซบกับอกของผมแล้วกระชับแรงทำให้อ้อมกอดนั้นแน่นขึ้นอีก อุ่นจังเลยครับ
“อ๊ะ!!!!!จะทำอะไรน่ะ???” เสียงประท้วงดังขึ้นทันทีที่เจ้าของเสียงลอยตัวอยู่กลางอากาศก่อนจะส่งมือเรียวมาคล้องคอผมไว้ ฮ่าๆ กลัวตกล่ะสิครับ ผมไม่ให้พี่ตกหรอกครับเดี๋ยวช้ำกันพอดี ผมอุ้มคนตัวเล็กเดินไปยังเตียงนอนทันที
“ก็ไปนอนไงครับพรุ่งนี้เราจะตื่นกันแต่เช้าผมบอกป้านวลให้เตรียมสำรับสำหรับใส่บาตรไว้แล้วครับ”
“ครับ!!” อ้าวยื่นหน้ามาแล้ว อิอิ รอช้าทำไมครับผมส่งปากเข้าไปก่อนได้เปรียบสิ ฮ่าๆ
“อือๆๆ!!!!!”
คนโดนเอาเปรียบครางประท้วงผมจึงหยุดภารกิจไว้ก่อน แล้ววางร่างบางน่าทะนุถนอมลงบนเตียงสีฟ้าน้ำทะเลที่เป็นสีโปรดของพี่เขาและเป็นสีนำโชคของผมด้วย อิอิ นำโชคเรื่องอะไรให้นึกย้อนกันไปนะครับ คิดแล้วพาให้คึกคักอีกแล้วครับ ฮ่าๆๆๆๆ
“นอนสิครับ!”
“อืม!” ครางรับเบาในลำคอก่อนจะดึงผมลงไปนอนด้วย
“กอดหน่อยสิ” มือเรียวน่าจูบยกขึ้นมาลูบแก้มผมเบาๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่น่าฟังขึ้นมา
“จริงๆ ก็อยากให้รักนะครับแต่เดี๋ยวกลัวตื่นสาย...!!” พูดจบก็มุดหน้าเข้าหาผ้าห่มเลย ทำให้ผมต้องใช้แรงนิดหน่อยดึงผ้าห่มออกเพื่อจะมองหน้าคนพูดให้ชัดๆ ว่าคนน่ารักของผมจะทำหน้าแบบไหน?
“ครับ!งั้นก็นอนนะครับถ้ายังไม่นอน คราวนี้ผมจะรักจริงๆ แล้วนะครับ”
ผมพูดจบก็กอดกระชับคนข้างๆ อย่างรักใคร่ พี่เขาก็ซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของผมเหมือนทุกครั้ง อุ่นดีนะครับลองหาใครสักคนมานอนกอดดูนะครับ
แสงแรกของเช้าวันใหม่เริ่มแล้ว พร้อมด้วยเสียงร้องเพลงของบรรดานักร้องเพลงขนสวยที่แอบอิงตามกิ่งก้านสาขาสุมพุมร่มไม้ในสวนหลังบ้านที่พากันประกวดประขันเสียงอันไพเราะขับกล่อมยามเช้าตรู่ ทำให้อรุณประไพของเช้าวันใหม่ไม่จืดชืด ละอองแดดอ่อนๆ ทาบทามทับลงกับพื้นดินและสิ่งปลูกสร้างทั้งหลาย ทำให้หลอดนีออนทั้งหลายได้หลับพักผ่อนกันบ้าง
“คุณหนูจะให้นวลยกสำรับออกไปเลยไหมค่ะ?” ป้านวลหญิงแก่ชราวัยที่ดูสดใสและอ่อนเยาว์กว่าวัยอันควรมากมายเอ่ยถามทันทีที่ผมเดินจูงมือเจ้าของงานวันเกิดเข้ามาในครัว
ป้านวลอยู่ที่นี่มาก่อนผมอีกนะครับ จนเรากลายเป็นครอบครัวเดียวกันไปแล้ว ป้านวลเป็นคนเลี้ยงผมมาตั้งเล็กเลยครับ แอบบอกว่าป้านวลแกยังโสดนะครับ ก็ได้ผมนี่แหละมาเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ผมมักจะเรียกป้านวลว่า “นวล” คำเดียวสั้นไม่มีสรรพนามนำหน้าอย่างใดเพราะผมคิดว่ามันดูใกล้ชิดกันมากกว่าครับเลยติดมาตั้งแต่เด็กๆ คนอื่นอาจจะมองว่าไม่สุภาพหรืออย่างไรไม่รู้แต่สำหรับผมนี่คือการเรียกขานที่ให้ความชิดใกล้กันและให้ความเคารพมากที่สุด ผมรักป้านวลเหมือนแม่อีกคนหนึ่งของผมเช่นกัน
ตอนแรกที่แกรู้ว่าผมที่แฟนแกดีใจมากบอกว่าจะได้อุ้มหลานสักที แล้วก็อยากเห็นหน้าว่าเป็นใครสวยขนาดไหนดีใจออกนอกหน้ามากมายครับจนผมทำตัวไม่ถูกเลยว่าถ้าป้านวลเห็นหน้าพี่แกเข้าจะเป็นยังไง? จนผมพาพี่เขามาแนะนำป้านวแกตาค้างไปเลยครับ อึ้งไปนานทีเดียวแต่ตอนนี้เหรอพากันหลงพี่เขากันจนหมดบ้านแล้วครับทำให้ผมกลายเป็นหมาหัวเน่าอยู่คนเดียวนี่แหละ
-
“ไม่ต้องหรอกครับนวลเดี๋ยวเฟิร์สทำเองครับ นวลไปรอข้างนอกนะครับเหนื่อยแย่เลยเดี๋ยวรอไปใส่บาตรด้วยกันนะครับ แล้วบอกนวลกี่ครั้งแล้วว่าห้ามเรียกว่าคุณหนู” ผมพูดพร้อมรอยยิ้มอันอบอุ่นให้กับหญิงชราเบื้องหน้าที่ยืนยิ้มตอบผมเช่นกัน
“มันติดนะคะ”
“ไม่เอานะครับ ไม่ชอบนะนวลจะเรียกชื่อเฉยๆ หรือจะเรียกตามพ่อกับแม่ก็ได้นะครับนะนวลนะ” ผมพูดขึ้นอีกหลังจากที่เดินไปจับมืออันเหี่ยวย่นไปตามกาลเวลาขึ้นมาลูบ
“ค่ะ!” ป้านวลยิ้มรับอีกเช่นเคย ผมจะบอกว่าอาหารฝีมือป้านวลอร่อยมากครับใครได้กินแล้วจะติดใจ ยิ่งขนมหวานนะครับขอบอกว่าอร่อยสุดๆ คนอะไรก็ไม่รู้หยิบอะไรลงหม้อลงจานก็อร่อยไปเสียหมดทุกอย่าง
“ป้านวลไปพักนะครับเดี๋ยวเราจะช่วยกันยกไปเองนะ แค่นี้ก็เหนื่อยแย่แล้วนะครับ” เจ้าของวันเกิดเดินมาจับมือหญิงชราตรงหน้าเช่นกันหลังจากที่ผมเดินมาดูข้าวของด้านหลัง
“เราจะได้ออกไปใส่บาตรพร้อมกันนะครับเกิดมาชาติหน้าเราจะได้มาเจอกันอีกนะครับ”
“ที่รักคราฟฟมาช่วยยกดอกไม้หน่อยสิครับ!!”
“ครับ!” คนน่ารักปล่อยมือจากแม่ครัวใหญ่ของบ้านแล้วเดินมาหาผม เราช่วยกันขนของไม่กี่รอบก็นำข้าวของทุกอย่างออกมาเรียงรายหน้าบ้านได้ครบพร้อมเพรียง โดยที่มีป้านวลยืนหัวแถวคอยตักข้าวถัดมาก็เป็นที่รักและก็ผมตามลำดับ
เราใส่บาตรต้อนรับเช้าวันใหม่และต้อรับวันเริ่มอายุใหม่ของคนน่ารักของผมด้วยความสดใสและปลาบปลื้ม พอใส่บาตรเสร็จพี่เขาก็เดินจับมือป้านวลเข้าบ้านก็เป็นหน้าที่ผมอีกตามเคยที่รับบทกรรมกรแบกหาม
....................................................
“ใส่บาตรกันเสร็จแล้วเหรอลูก?” คุณแม่เอ่ยทักเจ้าของวันเกิดด้วยรอยยิ้ม
“ครับเสร็จแล้วครับแล้วคุณพ่อล่ะครับ?”
“เดี๋ยวสักพักคงลงมาแหละเก็บของอยู่”
“เดี๋ยวบัสกับน้องจะมาหานะครับอย่าเพิ่งไปไหนกันนะครับ”
“จ้า!!!!”
“นวลเหนื่อยไหมต้องตื่นมาทำกับข้าวให้เด็กๆ ใส่บาตรกันตั้งแต่เช้าเลย” คุณแม่เอ่ยกับป้านวลที่นั่งลงข้างๆ
“ไม่หรอกคุณมีความสุขซะมากกว่า” หญิงชราเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“บ้านนี้หากไม่มีนวลคงยุ่งน่าดูเลย” คุณแม่ยังเอ่ยต่อพลางจับมือที่ผ่านโลกมาแล้วหลายร้อนหลายฝนกุมไว้
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกคุณ” เจ้าของมือยังคงตอบด้วยรอยยิ้มทำให้ดวงหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยนั้นดูเด็กลงไปมากโข
“นวล..ถ้าหากนวลเหนื่อยหรือไม่ไหวก็ไม่ต้องทำแล้วนะเดี๋ยวฉันจะหาคนใหม่มาทำแทน” เจ้าของบ้านยังคงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใยรักใคร่
“ไม่หรอกค่ะคุณยังไหวนะ!”
“ได้ไงล่ะนวลทำอะไรหนักๆ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปใครจะรับผิดชอบ” เสียงเข้มๆ ของผู้มาใหม่ดังขึ้นแทรกกลางระหว่างทั้งสอง
“คุณผู้ชาย!”
“พักได้แล้วนะนวลเดี๋ยวเราจะหาคนมาช่วยไม่เบื่อเหรอทำมาตั้งแต่ลูกชายนวลยังเล็กๆ จนป่านนี้โตเป็นหนุ่มแล้วนะ” คุณพ่อเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“มีความสุขดีค่ะ!!” เจ้าของเสียงแหบแห้งยังเอ่ยต่อด้วยรอยยิ้มพลางมีน้ำตาคลอหน่วยน้อยๆ ที่ขอบตา
“นวลอย่ามาเล่นละครน้ำเน่าหลังข่าวนะไม่ชอบดู” คุณพ่อเอ่ยกระเซ้าป้านวลที่เริ่มมีน้ำตา
“คุณก็!!” คุณแม่ที่นั่งข้างๆ แทรกขัดทันที
“มันอดไม่ได้จริงๆ ค่ะคุณนวลเลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยไม่คิดว่าจะโตเป็นหนุ่มขนาดนี้แล้ว สูงใหญ่แถมรูปหล่ออีกต่างหาก” หญิงชราเอ่ยพลางยกมือที่ว่างจากการกอบกุมของหญิงวัยกลางคนที่นั่งข้างๆ ขึ้นมาปาดน้ำตา
“ก็นวลแหละเลี้ยงลูกชายนวลด้วยอะไรล่ะมันถึงได้สูงใหญ่แบบนี้?” หญิงวัยกลางคนเอยสำทับหญิงชราที่กำลังเช็ดน้ำตาพลาง
ๆ
“นวลนี่บอกไม่เคยฟังเลยสักครั้ง!!” เสียงของชายวัยกลางคนที่นั่งข้างดังขึ้นก่อนจะหยิบทิชชู่ในกล่องบนโต๊ะส่งให้คนเจ้าน้ำตา
“คะแก่แล้วก็แบบนี้แหละห้ามตัวเองไม่ค่อยอยู่เลย”
“แก่ที่ไหนยังสาวอยู่เลยนะครับ” ผมเอ่ยขึ้นทันทีที่เข้ามาร่วมวงสนทนา
“บอกไม่เคยฟังเลยพ่อปลื้มดูแม่นวลของเราสิมาบอกว่ากงว่าแก่แม่เห็นมาตั้งแต่สาวแล้วนะอาการขี้แยเนี่ย?”
“ใครว่านวลแก่ครับไม่หรอกสวยขนาดนี้” ผมนั่งลงกับพื้นทันทีที่มาถึงตรงปลายเท้าของทั้งสามคนก่อนจะซบลงตรงตักอุ่นๆ ของหญิงสูงวัยที่ควรค่าแก่การนบนอม
“คุณหนู!!” หญิงชราเอ่ยขึ้นพร้อมลูบหัวผมเบาๆ
“บอกกี่ครั้งแล้วนวลว่าอย่าเรียกแบบนี้” ผมแหงนมองดวงหน้าที่เปื้อนน้ำตากำลังยิ้มทั้งน้ำตาให้เห็น
“คะ!!”
“ป้านวลร้องไห้ทำไมครับเฟิร์สทำอะไรเหรอครับ?” ที่รักของผมที่เดินถือพวงมาลัยดอกไม้สดเข้ามาร่วมวงตกใจกับสิ่งที่เห็นแล้วจึงทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ผม
“เปล่าหรอกคะคุณนวลขี้แยเองแหละ!!”
“ช่ายๆๆ ผมก็ว่าแบบนั้นแหละนวลน่ะขี้แยจะตายชอบร้องไห้ขี้มูกโปง” ผมเอ่ยขึ้นทำให้ในวงสนทนามีเสียงหัวเราะเบาๆ เกิดขึ้น
“โห!!!!!นี่แก่ขึ้นอีกปีแล้วสินะเรา ปีนี้ก็เหมือนเดิมสินะได้พวงมาลัยเช่นเคย ขอเปลี่ยนเป็นบรั่นดีแทนสักขวดได้ไหมตาหนุ่ม?”
คุณพ่อเอ่ยแซวคนที่เพิ่งมาถึง
“คงได้หรอกครับแค่คนข้างๆ เมามาทุกวันก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้วครับคุณพ่อ” พูดเสร็จหันมาทำตาเขียวใส่ผมอีก
“ผมไม่เกี่ยวนะ...นวลดูสิพากันแกล้งผมอีกแล้วนะ”
“คุณเขารักหรอกค่ะ!!”
“นวลง่ะ!!”
“วันนี้วันเกิดพี่เขาทำตัวน่ารักหน่อยนะพ่อปลื้ม”
“คราฟฟฟคุณหญิงแม่” พูดจบผมก็หันไปหยิบพวงมาลัยสีสวยพวงพอเหมาะมาพวงหนึ่ง
“พวงนี้สำหรับนวลนะครับ ขอบคุณนวลที่ดูแลเลี้ยงดูผมมาจนโตขนาดนี้ จนเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาได้มีการมีงานทำนะครับ รักนวลนะครับ”
“บัสก็เหมือนกันนะครับขอบคุณป้านวลที่ไม่เคยรังเกียจเดียดฉันบัสเลยแถมยังดูแลเอาใจใส่มาตลอดขอบคุณป้านวลนะครับที่เลี้ยงเฟิร์สมาจนโตให้มาเจอกับผม” เราสองคนพนมมือก้มลงกราบกับเท้าเปล่าที่ขาวซีด หากสังเกตแล้วจะพบว่าเท้าคู่นี้คงผ่านอะไรมากมาย ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแรมปี แค่นั้นแหละครับบ่อน้ำตาแตกเลย แต่น้ำตาที่ไหลหลั่งมากลับเป็นน้ำตาแห่งความยินดีปรีดาหาใช่เพราะเรื่องเศร้าอื่นใดเลย
“ขอบคุณนะคะที่ไม่เคยลืมคนแก่คนนี้เลยทั้งที่นวลก็แก่ลงทุกวันแล้วก็ไม่รู้จะอยู่ดูแลคุณและคุณหนูได้อีกนานแค่ไหนยังไงก็ฝากคุณช่วยดูแลคุณหนูให้นวลด้วยนะคะ มีอะไรก็ค่อยๆ คุยกันนะคะ หนักเอาเบาสู้ไหนๆ ก้ได้เป็นคู่ชีวิตกันแล้ว” หญิงชรารับพวงมาลัยไว้ในมือก่อนจะวางลงบนตักแล้วจับมือของเราทั้งมากุม พูดไปก็ร้องไห้ไป เห้อ!! นวลนี่นะ
“ครับ!!” เราสองคนรับคำพร้อมกันก่อนจะเขย่งตัวขึ้นเพื่อกอดคนแก่เจ้าน้ำตา
“ของพ่อกับแม่ไม่ต้องซึ้งนะตาหนุ่มมันเปลืองกระดาษทิชชู่!!”
“คุณพ่อก็!!”
“ครับ.....แต่ผมก็ต้องกราบขอโทษคุณพ่อกับคุณแม่นะครับที่ผมไม่สามารถมีทายาทตัวน้อยๆ ให้คุณพ่อกับคุณแม่ได้ ขอโทษที่ผมไม่ได้เกิดมาเป็นผู้หญิง ขอโทษที่ไม่สามารถทำให้ครอบครัวของเราสมบูรณ์แบบได้เหมือนครอบครัวของคนอื่น ขอโทษนะครับ” เจ้าของวันเกิดเอ่ยขึ้นก่อนจะก้มลงกราบเท้าของคุณพ่อและคุณแม่ตามลำดับ
“ไหนคุณพ่อบอกแล้วไงว่าไม่ต้องซึ้งแล้วเราร้องไห้ทำไมตาหนุ่มหืมม์??”
“ขอโทษครับคุณแม่”
“อย่าโทษตัวเองแบบนี้สิค่ะคุณ” หญิงชราเอ่ยขึ้นพร้อมลูบหัวคนที่กำลังตาแดงๆ เพราะเพิ่งเช็ดหยาดน้ำตาออกไป
“ขอโทษนะครับป้านวลที่ผมไม่สามารถมีหลานน้อยๆ มาสร้างสีสันให้ป้านวลได้วิ่งไล่ตามนะครับ ขอโทษนะครับคุณแม่ คุณพ่อ” คนน่ารักของผมยังคงพร่ำบอกแต่คำขอโทษพร้อมน้ำตาที่ไหลมาเป็นทาง
“ไม่เอาๆ เลิกพูดได้แล้วคำนี้จะมาขอโทษอะไร แม่ไม่อยากฟังแล้ว” คุณแม่พูดจบก็ก้มลูบหัวคนที่บ่อน้ำตาแตกไปตามนวลอีกคน
“ผมก็อีกคนนะครับที่ต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ไม่สามารถทำอะไรได้อย่างที่ทุกคนคาดหวังไว้แต่ผมก็จะทำหน้าที่ของผมทุกอย่างในวันนี้ให้เข้มแข็งและจะเป็นผู้นำครอบครัวของเราให้ดีที่สุดผมสัญญาครับ” ผมดึงมือพี่เขามากุมไว้หลังจากที่ก้มลงกราบเท้าบุพการีทั้งสองท่านเสร็จ
“แล้วเราคิดว่าพ่อกับแม่คาดหัวงอะไรในตัวเราล่ะพ่อปลื้ม? อย่ามาโทษตัวเองอีกคนนะ เราไม่สามารถเลือกที่จะเกิดได้หรอก หากเลือกได้เราก็คงเลือกที่จะเป็นคนที่มีความสมบูรณ์แบบกันไปหมดแล้ว ถ้างั้นในโลกนี้คงเป็นโลกแห่งความสมบูรณ์แบบไปแล้วล่ะ เราเลือกที่จะเป็นได้ เราเลือกที่จะเดินได้ เป็นอะไรก็ได้ขอแค่ให้เป็นคนดีของสังคมก็พอแล้ว” คุณแม่เอ่ยขึ้นพลางลูบหัวผมกับพี่เขาสลับกันไปมา
“งั้นเราไปทำกิฟท์กันไหมแล้วให้ตาหนุ่มอุ้มท้องเอาไหม?” คุณพ่อเอ่ยขึ้นขัดจังหวะอารมณ์ซึ้งของทุกคนทำให้นวลหัวเราะเบาๆ
“คุณก็เขากำลังอินในอารมณ์”
“เอาน่าอะไรมันจะเกิดก็ต้องปล่อยมันให้เป็นไปตามนั้นแหละเราจะไปกำหนดกฏเกณฑ์ให้มาผูกมัดตัวเราทำไม พ่อกับแม่น่ะไม่ห่วงหรอกเรื่องทายงทายาทอะไรนั้น สำหรับพ่อเองก็คงอยู่ไม่ถึงร้อยปีหรอก คงไม่ได้อยู่นานขนาดนั้น ถึงเวลานั้นมาไม่มีใครสืบทอดกิจการก็เอาไปบริจาคซะเป็นการทำบุญให้เราทุกคนก็แล้วกัน” คุณพ่อพูดจบก็ลูบหัวผมกับพี่เขาต่อจากคุณแม่ที่ดึงมือกลับไปแล้ว นั้นยิ่งส่งผลทำให้คนขี้แยของผมร้องไห้มาอีกรอบ
“อ้าวพ่อพูดอะไรผิดอีกละเนี่ยพ่อปลื้ม เอ้าๆๆๆ ปลอบกันเอาเองนะ!!”
“อย่าร้องเลยค่ะคุณเดี๋ยวก็ตาบวมหรอก” หญิงชราเอ่ยขึ้นทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่ได้ต่างจากกันเลยสักนิด
“ตาหนุ่มมาหาแม่นี่ลูก!!”คนถูกเรียกเขยิบเข้าหาเจ้าของเสียงก่อนจะถูกดึงขึ้นไปกอด
“แม่กับพ่อไม่ได้ห่วงอะไรหรอกนะลูก ใช้ชีวิตให้มีความสุขดีกว่านะลูก อย่าร้องไห้เลย อย่างที่พ่อพูดก็ถูกไม่มีใครดูแลกิจการหรือสืบทอดก็บริจาคทำบุญไปซะ แค่ตอนนี้ครอบครัวเรารักกันเข้าใจกันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอลูก แม่ขอแค่ตาหนุ่มจะรักและดูแลพ่อปลื้มของเราให้ดีก็พอแล้วนะลูก” คุณแม่เอ่ยพร้อมกอดปลอบประโลมคนยังคงร้องไห้อยู่
“ใช่ค่ะคุณแค่ครอบครัวเรารักกันเข้าใจกันก็พอแล้วนะค่ะ!!”
“ครับหนุ่มจะดูแลจะรักปลื้มให้ดีที่สุดจนกว่าวินาทีสุดท้ายของลมหายใจจะมาถึงนะครับ” คนสวยของผมพูดขึ้นทั้งน้ำตา อย่างหนักแน่น
“ผมก็เช่นกันนะครับจะรักและดูแลพี่และดูแลทุกคนในครอบครัวของเราให้ดีที่สุดครับ” ผมเขยิบเข้าหาขาของสองแม่ลูกที่ยังคงกอดกันอยู่ก่อนจะกอดขาของทั้งสองคนเข้าไว้ด้วยเช่นกัน
“เห้อ!!!อุตส่าห์บอกว่าไม่เอาซึ้งแล้วเชียวก็มาซะจนได้เอาเถอะๆ” เสียงเข้มๆ แต่ก็ฟังได้ว่าไม่ได้โกรธเคืองเลยเอ่ยท้วงขึ้น
“นวลว่าเราไปทานข้าวกันเถอะคะเดี๋ยวอาหารจะเย็นซะก่อนเดี๋ยวต้องไปบ้านโน้นอีกไม่ใช่เหรอค่ะแล้วจะต้องไปหาคณย่าท่านอีก”
“ใช่สิไหนจะต้องแวะไปหาคุณย่าอีกต้องไปบ้านสวนอีกนี่น่า” คุณแม่คลายอ้อมกอดหลังจากเอ่ยขึ้น
“ครับ!!งั้นเดี๋ยวผมขอพาคนขี้แยไปล้างหน้าก่อนนะครับดูสิตาบวมหมดเลย!!”
“ทานกันก่อนได้เลยนะครับไม่ต้องรอนะครับ” ผมเอ่ยขึ้นก่อนเดินจูงมือเจ้าของวันเกิดที่ตอนนี้หยุดร้องไห้แล้วครับเหลือแค่อาการตาแดงๆ
“ไหนให้ผมดูหน่อยสิครับ” ผมยกมือขึ้นลูบแก้มเนียนๆ พร้อมลูบเปลือกตาคนตรงหน้าเบาๆ ทำให้คนตรงหน้าหลับตาพริ้ม
“พี่ขอโทษนะเฟิร์ส พี่ขอโทษที่พี่ไม่ได้เกิดมาเป็นผู้หญิงของเฟิร์ส” น้ำเสียงแบบนี้ผมว่ามีโฮแน่ครับ
“ผมว่าถ้าพี่เป็นผู้หญิงพี่ก็คงไม่ได้มายืนให้ผมกอดอยู่ตรงนี้หรอกครับ อาจจะเป็นผู้ชายคนอื่นไปแล้วล่ะครับ!!”
พูดจบผมก็ก้มลงจุมพิตหน้าผากมนเบาๆ แต่เนิ่นนาน เพื่อส่งผ่านความรักความห่วงใย ที่ผมมีให้คนคนนี้อย่างไม่ขาดสาย ผมจะให้ความรักความอบอุ่นกับเขาตลอดไปไม่ว่าจะนานเพียงใดก็ตาม ผมจะรักและจะดูแลเขาให้ดีที่สุดจนสุดกำลังใจกำลังกายของผม
“พี่รักเฟิร์สนะครับ”
“ผมก็รักพี่นะครับ พ่อปลื้มรักตาหนุ่มนะครับ”
“อืม!!”
“พ่อปลื้มคนนี้จะรักจะดูแลครอบครัวของเราให้ดีที่สุดเท่าที่ยังมีลมหายใจและจะรักตาหนุ่มคนนี้ทุกวินาทีของหัวใจครับ”
“อือ!!ฮึกๆๆ!!!!!!!” อ้าวร้องไห้อีกแล้วครับ ใครก็ได้ช่วยผมที วั้นนี้ทำไมคนสวยของผมขี้แยจังนะครับ แต่ผมก็ไม่เบื่อหรอกนะครับไม่ว่าจะเวลาไหน ไม่ว่าพี่เขาจะยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ โมโห บ่น หรืออะไรก็แล้วแต่ผมก็ยังรักและชอบทุกการกระทำของพี่เขานะครับ
นับจากนี้ไปไม่ว่าจะเวลายิ้มผมก็จะยิ้มไปกับเขา เวลาหัวเราะผมก็จะหัวเราะไปกับเขา เวลาที่เขาร้องไห้ผมก็พร้อมที่ปลอบประโลมและยืนเคียงข้างคอยเช็ดน้ำตาให้เสมอ และเป็นกำลังใจให้ทุกครั้งที่เขาอ่อนแอตลอดไป
“ผมรักพี่นะครับรักมาก!!!!!”
“ครับ!”
สิ้นเสียงรับคำพูดผมก็กอดคนขี้แยอย่างอ่อนโยนแต่อบอุ่น จนแนบชิด เรากอดกันอยู่นานโดยไม่มีสุรเสียงใดๆ เอื้อนเอ่ยออกมา
เพียงแต่
ให้หัวใจรักกันของเราได้พูดคุยกันก็เพียงพอแล้ว
ครั้งแรกที่เจอรู้สึกเหมือนเคยเห็นเธอมาก่อน
มีเหตุสังหรณ์ว่าเธอกับฉันเคยคบกันมา
ทั้งที่ความจริงแค่ไม่กี่ครั้งที่เราพบหน้า
รู้สึกว่าถูกชะตาเหมือนกับว่าใจเราคุ้นเคย
ยามเธอยิ้มมาอยากบอกเธอว่าโลกนี้น่าอยู่
ยามเราเคียงคู่คลำหัวใจดูก็อุ่นจังเลย
ชิ้นส่วนสุดท้ายของคำตอบใจคอยเธอเอื้อนเอ่ย
ระหว่างรอเธอเฉลยอยากบอกไว้เลยฉันรู้สึกดี
เพราะเชื่อว่าคือเธอคืออีกครึ่งฝันที่ฉันตามหา
เราอาจพลัดพรากกันมาจากชาติก่อนหน้าจนเจอชาตินี้
หากหัวใจเธอรู้สึกตรงกับฉันพอดี
ก็อยากให้สองเรานี้อย่าได้มีวันพรากจากกัน
เธอบอกให้คอยฉันก็จะคอยรักไม่เคยเปลี่ยน
คือวันหมุนเวียนยังเก็บครึ่งใจเอาไว้เติมฝัน
ขอให้เวลาช่วยบอกเธอฉันรักคงมั่น
หากเราเกิดมาเพื่อกันคงมีเธอฉันในวันลงเอย
เพลง อีกครึ่งของฝัน
โดย ไม้เมือง
********************************************** :กอด1:****************************************
แวะมาบอกว่าตอนหน้าตอนสุดท้ายและท้ายสุดแล้วนะครับ ก็จะจบบริบูรณ์แล้วนะครับ.......ฝากติดตามกันอีกนิดเดียวนะครับ
ขอบคุณทุกคนนะครับ
ปล.เมื่อวานลงนิยายเเล้วไม่ได้แจ้งครับ..........รีบเกิน
-
ตอนนี้แต่งได้ดีมากคะ. ทำให้ซาบซึ้งกับความรักของคนทั้งคู่. และของครอบครัวด้วยจริงๆ
-
คร้า น่ารักได้อีก หวานจนมดกัดเต็มตัวเลย
-
รักด้วยความเข้าใจ
ใช่หาที่ร่างกายไม่ :L1:
-
ซาบซึ้ง :sad4: :sad4: :sad4:
-
ตอนนี้ซึ้งมากเลยค่ะ เป็นความรักที่ทุกคนมีให้กับคนที่ตัวเองรัก
เป็นความรักที่อบอุ่นมากจริงๆ
-
อยากมีคนมาอยู่ข้างๆแบบนี้บ้าง อิจฉาๆ :L3:
คู่นี้เค้าน่ารักกันตลอดเลยเนอะ :กอด1:
น่ารักมากครับ ขอบคุณคนเขียนมากๆครับ พี่ออฟ :pig4:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 ซึ้งอ่ะ
-
ซึ้งครับ เฟริสแม่งเท่ห์!!!!
คุณออฟมาต่ออีกนะครับผม //กอด
-
น่ารักกที่สุดเรยยยย อยากมีคนนอนกอดแบบนี้มั่งจัง
-
ซึ้งอ่ะ :sad4:
-
:monkeysad: ซึ้งอ่า
-
:sad11:
-
“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนพิเศษ แต่งงานกันนะครับ
เสียงถ่านไฟดังเปรี๊ยะๆ พร้อมด้วยกลิ่นอายของความร้อนจากถ่านที่กำลังติดไฟแดงฉานคละคลุ้งไปทั่วลานหลังบ้านเคล้ากับกลิ่นกะทิสดระคนปนกลิ่นน้ำตาลเคี่ยวลอยละล่องตามสายลมที่พัดโชย บรรยากาศเช้ามืดอย่างนี้แต่ละคนก็ต่างขะมักขะเม้นทำงานตามหน้าที่ของตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ ก็จะไม่ให้จดจ่อได้ไงละครับ คุณนายท่านปรุงจันทร์เล่นกุมบังเหียนคุมงานทุกอย่างด้วยตัวเอง เพียงเพราะเหตุผลที่ว่า “ทุกอย่างต้องออกมาดีที่สุด”
ผมนะเหรอก็แนะนำให้คุณย่าท่านสั่งร้านทำแล้วเอามาส่งให้ก็ไม่ยอมถ่ายเดียว อยากจะทำเองแล้วดูตัวเองสิครับอายุอานามน้อยซะที่ไหน ที่น้อยน่ะคงเป็นสาวแล้วล่ะ “สาวเหลือน้อย!!” ผมล่ะเป็นห่วงจริงๆ เลยครับ สุดท้ายก็ไม่มีใครที่จะสามารถค้านได้แม้กระทั่งพ่อปลื้มสุดรักสุดหวง ยังเงียบกริบไม่กล้าแม้จะออกความเห็นให้ได้ยินด้วยเกรงกลัวในแสนยานุภาพของท่านย่าปรุงจันทร์แห่งบ้านสวน สุดท้ายทุกคนก็ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ และต้องมาเป็นแรงงานต่างด้าวในเช้านี้อีกด้วย
ด้วยประการทั้งปวงล่ะฉะนี้จึงส่งผลให้ทุกคนต้องตื่นแต่เช้าตรู่ก่อนไก่โห่ มาเป็นลูกมือให้กับคุณย่า ที่ตอนนี้เดินเลาะไปมาจากตรงนู้นที ตรงนี้ที ผมล่ะหวาดกลัวว่าคุณย่าท่านจะสะดุดเท้าตัวเองล้มจังเลยครับ แค่นั้นไม่พอยังตินั่น ว่านี่ ด้วยแสงแหบๆ แห้งๆ ตามประสาชีวิตที่ผ่านโลกมาหลายนับฤดูนัก
ทุกคนในครอบครัวต่างช่วยกันด้วยรอยยิ้มถึงแม้จะถูกสั่งแกมบังคับและขู่เข็ญมาก็ตาม แต่ทุกคนรวมกระทั่งผมด้วยต่างเต็มใจที่จะมาช่วยกันในงานนี้เพราะว่า ขนมที่เรากำลังร่วมแรงร่วมใจกันนี้จะใช้เป็นของในงานมงคลสมรสของพี่รินในวันพรุ่งนี้
ซึ่งพวกผมทั้งครอบครัวน้องและครอบครัวผมเราเดินทางกันมาถึงบ้านสวนตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ มากันแบบแพ็คเก็ตยกชุดครบหมดยกเว้นป้านวลที่ชวนมายังไงก็ไม่มาเป็นห่วงบ้านเลยขอดูแลบ้านให้ ทั้งที่ตัวเองน่ะเก่งเรื่องเข้าครัวเสียกะไร อยากจะให้มาโชว์ฝีมือสักหน่อยก็ไม่ได้เลยครับ
พี่รินลูกสาวคนโตของป้าเรียมครับ สวยใช้ได้เลยนะ แถมดุอีกต่างหาก ส่วนป้าเรียมเหรอครับ? จะให้ผมเรียกป้าเรียมว่าอะไรดีล่ะครับ? คนใช้ในบ้านคุณย่าก็ไม่ใช่? เพราะส่วนมากป้าเรียมจะเป็นเพื่อนกับคุณย่ามากกว่า แต่ยังไงซะยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาใครๆ ถามแกก็ยืนยันตัวเองว่าเป็น “คนใช้” ในบ้าน เอากับแกสิครับ แต่ผม คุณย่า คุณพ่อ คุณแม่ และครอบครัวของน้องทุกคนไม่เคยมองป้าเรียมในฐานะนั้นเลยสักครั้ง ป้าเรียมเป็นเสมือนคนในครอบครัวของเราครับ ถึงแม้เราจะไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันก็ตาม
ป้าเรียมอยู่ที่นี่ตั้งแต่ยังสาวก่อนผมเกิดอีกนะครับ แถมมีลูกน้อยห้อยข้างมาด้วยหนึ่งคนและอยู่ในท้องกลมๆ อีกคนนึง สามีป้าเรียมเสียชีวิตในเหตุการณ์ไฟไหม้บ้าน ส่วนที่หอบมาได้ก็มีแค่ชีวิตตัวเองและลูกน้อย ที่เหลือไม่มีอะไรเลย คุณย่าท่านไปพบเข้าตอนเช้าหลังจากกลับจากวัด เพราะป้าแกไปขออาศัยอยู่วัดได้ระยะหนึ่ง คุณย่าจึงพากลับมาอยู่ที่บ้านด้วย
จนบัดนี้เวลาก็ล่วงเลยผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้ว จนพี่รินโตเป็นสาว และคนที่อยู่ในท้องป้าเรียมก็โตจนเป็นหนุ่มแล้ว
ป้าเรียมมีลูกสองคน คนโตก็คือว่าที่เจ้าสาวของเราในวันพรุ่งนี้ ก็คือรินระพี เอาสั้นๆ ก็พี่รินนะครับ ส่วนอีกคนเป็นผู้ชายครับหล่อเหมือนกันนะครับแต่แก่กว่าผม 2 ปี ก็คือพี่วี หรือพี่วีระพัฒน์ ทั้งสามคนแม่ลูกน่ารักมากโดยเฉพาะป้าเรียมที่ทำงานบ้าน ทำอาหาร ทำขนมเก่งทุกอย่างฝีมือไม่ต่างไปจากป้านวลเลยแม้แต่น้อย ส่วนพี่รินก็เชื้อไม่ทิ้งแถวเลยจริงๆ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเลย ทั้งพี่รินและพี่วีตอนนี้ต่างมีหน้าที่การงานทำกันหมดแล้ว พี่วีแกก็ทำงานที่นครปฐมนี่แหละครับเป็นบริษัทรถยุโรปยี่ห้องหนึ่ง(ขอแอบกระซิบไอ้ยี่ห้อรูปคล้ายๆ ดาวนะครับ พี่วีเป็นถึง ผอ.ด้วยนะครับอายุแค่นี้เอง)
ทั้งสองคนพี่น้องเคยที่จะขอย้ายออกจากบ้านคุณย่าเพื่อไปอยู่กันเองด้วยเหตุผลที่ว่าเกรงใจคุณย่า เลยโดนคุณนายปรุงจันทร์เฉ่งเข้าให้ เล่นงานป้าเรียมก่อนเลยจนไม่มีใครกล้าเอ่ยอีกในเรื่องนี้ ถึงป้าเรียมจะบอกว่าตอนนี้ลูกสาวลูกชายก็โตกันหมดแล้วรบกวนคุณย่ามามากแล้ว ไม่อยากรบกวนคุณย่าอีกกลัวคนจะครหาเอาได้ คุณย่าเลยซัดไปอีกดอกว่าอย่ามาคิดแทนท่าน ท่านเองยังไม่คิดอะไรเลยจะไปสนใจใครทำไมกับคำพูดคนอื่น ไม่เห็นจะมีอิทธิพลอะไรกับชีวิตเลยพูดได้ก็ให้พูดไปเหนื่อยมาวันไหนก็หยุดกันเอง อยู่บ้านด้วยกันหลายๆ คน คนเยอะๆ อบอุ่นดีออก แถมยังบอกด้วยว่าเดี๋ยวพอพี่รินแต่งงานไปมีลูกก็ให้มาอยู่ด้วยกันที่บ้านสวน ส่วนพี่วีท่านก็บอกว่าไว้เหมือนกันว่าหากแต่งงานเมื่อไหร่จะสร้างเรือนไทยต่อออกไปให้อีกหลังหนึ่งให้เป็นเรือนหอ ทำให้ทั้งสามแม่ลูกจนด้วยคำพูดทุกประการของคนแก่ขี้เหงาเอาแต่ใจ
บ้านสวนของคุณย่าร่มรื่นมากครับ ตัวบ้านเรือนไทยแบบภาคกลางเป็นเรือนหมู่ เพราะต่อจากส่วนตัวเรือนใหญ่ออกไปอีกเป็นเรือนย่อมกว่า เรียกว่า “หอกลาง” หลังนี้แหละที่คุณพ่อกับคุณแม่ใช้เป็นเรือนหอ นอกจากนั้นยังมีหอรี หอขวาง และหอนั่ง ส่วนหอนกนั้นตอนนี้ถูกรื้อออกไปแล้วตั้งแต่คุณปู่ท่านเสีย นกที่เลี้ยงไว้ก็ถูกนำไปปล่อยหมดแล้ว รอบๆ ตัวเรือนก็แวดล้อมไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ ที่ดูแล้วสดชื่นสบายตา ถึงจะไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าไหร่แต่แถวๆ บ้านสวนคุณย่าท่านก็มีทุ่งนานะครับ คนแถวนี้เขาก็ทำนากัน ต้นไม้น้อยใหญ่ที่โตตามอายุช่วยให้ร่มเงาได้ดีทีเดียว ขอบอกนะครับเพราะบ้านสวนแห่งนี้แหละผมจึงได้พ่อปลื้มมารักและครอบครองอย่างเต็มร้อย อิอิ แต่สภาพตอนที่เจอพ่อปลื้มหลังจากที่มาเผชิญชีวิตบ้านสวนนั้นผมไม่ขอบรรยายนะครับว่าเป็นอย่างไร?
พรุ่งนี้จะเป็นวันมงคลของพี่รินซึ่งคุณย่าท่านรับเป็นเถ้าแก่ให้ฝ่ายหญิง ผมแอบเห็นป้าเรียมพาพี่รินเข้าไปหาคุณย่าที่เรือนใหญ่ หายไปกันนานเลยครับ พอพากันออกมาก็เห็นตาแดงๆ กัน โดยเฉพาะคุณย่าที่ถึงจะแอบเอาแว่นกรอบทองมาบดบังก็เถอะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะใส่ ส่วนป้าเรียมกับพี่รินก็ยังคงกอดเกยกันด้วยรอยยิ้มที่ปนน้ำตา
พี่รินกับว่าที่เจ้าบ่าวก็คือพี่พงษ์หรือ ร.ต.อ.พงษ์พิสุทธิ์ นั่นเอง คบกันมานานมากตั้งแต่สมัยทั้งสองคนเรียนมอปลาย พี่พงษ์เคยให้พ่อแม่มาสู่ขอพี่รินหลายรอบแล้วครับ แต่ป้าเรียมก็บอกว่ารอให้เรียนจบมหาวิทยาลัยก่อน พอจบก็ขอให้ทำงานก่อน ไม่อยากให้ใครว่าเอาได้ว่าเกาะสามีกินขอกันอยู่ 3 รอบ จนรอบที่ 3 นี่แหละถึงได้แต่งกันสักที ฝ่ายเจ้าบ่าวก็ไม่เคยเกี่ยงงอนเลยแม้แต่น้อยกับการปฏิเสธไป 2 รอบ เพราะทั้งพ่อแม่พี่พงษ์ต่างรักและเอ็นดูพี่รินมาก จนถึงขั้นขู่พี่พงษ์บอกว่าหากไม่ได้ลูกสะใภ้ชื่อ รินระพี จะไม่มีงานแต่งเกิดขึ้นด้วยเชียวแหละครับ ทั้งสองฝ่ายต่างไปมาหาสู่กันตลอดระยะเวลาที่บ่าวสาวทั้งสองเริ่มคบหาดูใจกัน ทุกอย่างอยู่ในสายตาผู้ใหญ่มาตลอด
คุณย่าท่านจะสอนและบอกพี่รินเสมอว่าเราเป็นผู้หญิงจะเสียหายเอาได้ คุณย่าท่านจะยกเอาสุภาษิตสอนหญิงของท่านสุนทรภู่มาสอนเสมอๆ แต่คนฟังก็ไม่เคยเบื่ออะไรเลยเมื่อดูจากสีหน้าหากแต่จะเป็นสีหน้าแห่งความรักและเคารพทุกครั้งที่คุณย่าท่านเอ่ยบทกลอนมาให้ฟัง ทุกอย่างต้องทำให้มันถูกต้อง เข้าตามตรอกออกตามประตู ผมเลยแอบเอาบทกลอนมาฝากสักนิดนึงแล้วกันครับ
จงรักนวลสงวนนามห้ามใจไว้ อย่าหลงใหลจำคำที่ร่ำสอน
คิดถึงหน้าบิดาและมารดร อย่ารีบร้อนเร็วนักมักไม่ดี
เมื่อสุกงอมหอมหวานจึงควรหล่น อยู่กับต้นอย่าให้พรากไปจากที่
อย่าชิงสุกก่อนห่ามไม่งามดี เมื่อบุญมีคงจะมาอย่างปรารมภ์
อย่าคิดเลยคู่เชยคงหาได้ อุตส่าห์ทำลำไพ่เก็บประสม
อย่าเกียจคร้านงานสตรีจงนิยม จะอุดมสินทรัพย์ไม่อับจน
ถ้าแม้นทำสิ่งใดให้ตลอด อย่าทิ้งทอดเที่ยวไปไม่ได้ผล
เขม้นขะมักรักงานการของตน อย่าซุกซนคบเพื่อนไพล่เชือนแช
เมื่อเหนื่อยอ่อนนอนหลับอยู่กับบ้าน อย่าเที่ยวพล่านพูดผลอประจ๋อประแจ๋
อะไรฉาวกราวเกรียวอย่าเหลียวแล ฟังให้แน่เนื้อความค่อยถามกัน
ระวังดูเรือนเหย้าแลข้าวของ จะบกพร่องอะไรที่ไหนนั่น
เห็นไม่มีแล้วอย่าอ้างว่าช่างมัน จงผ่อนผันเก็บเล็มให้เต็มลง....ฯลฯ
สุภาษิตสอนหญิง
โดย : ท่านสุนทรโวหาร(สุนทรภู่)
นี่เป็นแค่บางส่วนบางตอนที่คุณย่าท่านพร่ำบอกพร่ำสอนพี่รินมาตลอด คุณย่าท่านจำกลอนบทนี้จนขึ้นใจแล้วครับ เพราะฟังมาตั้งแต่รุ่นคุณทวด ที่คอยพร่ำสอนกันมาเป็นทอดๆ ตามวิถีแห่งสตรีไทยที่ควรรักษาความงามทุกระเบียบนิ้วให้เหมือนกับผ้าพับไว้ ถึงแม้ว่าทุกวันนี้โลกจะเปลี่ยนหมุนเวียนไปไกล ชายหญิงมีความเท่าเทียมกันในทุกๆ ด้าน และมีอิสระทางด้านความคิดกันไปไกลโข แต่คำสอนของบรรพบุรุษก็ยังคงมีคุณค่าแก่การร่ำเรียนเสมอมิขาดหายไปจากสังคมไทยของเราเลย
คุณย่าท่านก็ไม่ได้บังคับอะไรให้พี่รินทำตามที่สอน แต่เพียงบอกว่าฟังไว้แล้วให้ไปคิดว่ามันจริงอย่างที่ผู้ใหญท่านกล่าวไหม? คนเขาอาบน้ำร้อนมาก่อนเตือนไว้ สอนเอาก็ควรเชื่อ รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม ไม่ได้หนักหนาปานใด ก็คิดพิจารณาประกอบกับยุคสมัยไปด้วยว่าอะไรควรมิควร
คุณย่าท่านรักพี่รินมาก แต่ที่ผมเห็นๆ ท่านก็รักหมดทุกคนแหละทำปากดีปากดุไปเท่านั้นแหละไม่เคยมีใครกลัวหรอกมีแต่รักและเคารพมากกว่า
ส่วนว่าที่เจ้าบ่าวเหรอครับเป็นถึงผู้กองเชียวนะ รายนี่น่ะหล่ออยู่แล้วไม่ต้องคุยเรื่องรูปสมบัติเลย แต่ตำรวจประสาอะไรกลัวเมียมากๆ แค่พี่รินกระพริบตาเท่านั้นแหละนิ่งเป็นหุ่นเลย ทุกคนในบ้านเคยเจอมาบ่อยๆ
ขนมไทยมงคลทั้งหลายอย่างที่พวกเราทุกคนต่างช่วยกันร่วมแรงร่วมใจบรรจงฝีมือทำกันตั้งแต่เช้ามืดก็เสร็จกันหมดแล้วครับ เวลาก็ล่วงเลยไปค่อนวันกันเลยทีเดียวนี่ขนาดร่วมแรงแข็งขันแล้วนะครับ ผมกับน้องและคนอื่นๆ ต่างช่วยกันทยอยลำเลียง ขนมหน้าตาน่าทานพร้อมชื่อมงคลทั้ง 9 อย่าง อันได้แก่ จ่ามงกุฎ เสน่ห์จันทร์ ทองหยอด ทองหยิบ เม็ดขนุน ฝอยทอง ขนมชั้น ทองเอก ขนมถ้วยฟู ทั้งหมดนี่เป็นฝีมือจากน้ำพักน้ำแรงของทุกคนในครอบครัวครับ
ป้าเรียมแกบอกว่าทำไมถึงทำเยอะจัง ระวังมันจะเหลือเอาเลยโดนคุณย่าตอบกลับไปว่า “ทำไว้ทานเองใช่จะเอาไปไหว้เจ้าที่ไหน หากมันจะเหลือก็เอาแบ่งแจกจ่ายบ้านใกล้เรือนเคียงก็ได้” ไม่นานขนมทุกอย่างก็ถูกนำมาเก็บในที่ที่ควรเก็บอย่างเรียบร้อย
“ตาหนุ่มพาพ่อปลื้มมาช่วยย่ายกต้นไม้หน่อยสิลูก!” ผมเพิ่งได้นั่งเองนะครับเนี่ยคุณย่าปรุงจันทร์เรียกผมอีกแล้ว
“ครับ!!!!!!” ไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ โน้นเสียงสุดที่รักของคุณย่าโน้น ยิ้มหรามาแต่ไกลเข้ากันดีจริงๆ คู่นี้
“อ้าว!!!!!!!ตาหนุ่มทำไมไม่มาช่วยพ่อปลื้มล่ะลูก???”
“ไม่เป็นไรครับคุณย่าผมช่วยเอง!!” เยี่ยมมากพี่วีมาช่วยผมได้ทันเวลาพอดี
“ให้พี่วีช่วยนะครับคุณย่าหนุ่มเหนื่อยจังขอนั่งพักสักแป๊ปนะครับ”
“ตลอดเลยแหละเราเนี่ย?”
“แฮ่ๆๆๆๆ!!!!”
ทั้งสามคนก็ช่วยกันยกโน้น จับนี่ จัดนู้น แต่จริงๆ ผมว่าคนที่ใช้กำลังงานก็จะมีแต่สองหนุ่มเท่านั้นแหละส่วนคนที่ออกคำสั่งนะเหรอ ชี้อย่างเดียวเลย ต้นไม้ไม่เยอะเท่าไหร่นะ แต่ก็ใช้เวลาพักใหญ่นะเล่นเอาเหงื่อโชกได้เหมือนกัน จัดเสร็จก็ทำให้ด้านหน้าของบันไดทางขึ้นที่แบ่งออกเป็นสองฝั่งดูเป็นระเบียบขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยครับ
“เดี๋ยวตาวีพ่อปลื้มย่าลืมไปเลยว่าสั่งดอกไม้มาด้วยเดี๋ยวไปเอามาจัดนะลูกอยู่หลังบ้านในเรือนเพาะชำ!” งานเข้าอีกรอบ
“ครับ!!!!!” โอ้โห้สองหนุ่มรับคำอย่างไม่เกี่ยงงอนสมแล้วที่คุณย่ารักส่วนผมหลานน้อยๆ ขอนั่งดูดีกว่า อิอิ
สองหนุ่มจัดดอกไม้ที่คุณย่าสั่งมาอย่างเรียบง่ายตามการสั่งงานของแม่ย่าปรุงจันทร์ ดอกไม้ส่วนมากจะเป็นดอกดาวเรืองกับบานไม่รู้โรยอันนี้เป็นความชอบส่วนตัว แต่ก็มีกุหลาบแซมมาบ้างเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศงานพรุ่งนี้ ถึงดอกไม้จะดูไม่ค่อยเข้ากัน แล้วใครจะกล้าขัดใจล่ะครับก็ตามนั้นอีก
การเตรียมงานของวันพรุ่งนี้โดยใช้เวลาวันนี้ทั้งวันทั้งการจัดแต่งสถานที่ ผ้าสวยสีสันต่างๆ ต่างถูกตกแต่งเป็นรูปช่อดอกไม้บ้าง พุ่มโบว์บ้าง ดูสวยงามโดดเด่นงดงาม เวลาก็ล่วงเลยมาจนเย็นย่ำตะวันลาลับขอบฟ้าทุกคนก็ต่างพากันพักผ่อนกายาที่เหนื่อยล้ามาทั้งวัน เพื่อเตรียมรับมือกับงานจริงในวันพรุ่งนี้ตั้งแต่เช้ามืดเช่นกัน ยิ่งพี่รินว่าที่เจ้าสาวของเราพรุ่งนี้ต้องพักผ่อนเยอะกว่าเพื่อน เพราะคุณย่าท่านบอกว่าเจ้าสาวต้องนอนแต่หัววันเลยหากนอนดึกเดี๋ยวตื่นมาตาโหลแต่งหน้าออกมาจะไม่สวย
ค่ำคืนนี้ผมไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนผมไหมที่รู้สึกตื่นเต้นแทนพี่รินจังขนาดผมทั้งๆ ที่เหนื่อยมากันทั้งวันยังนอนไม่หลับเลย คงไม่ต้องพูดถึงว่าที่เจ้าสาวนะครับว่าจะเป็นอย่างไร แต่ด้วยความเหนื่อยก็ช่วยทำให้ดวงตาหลับลงได้อย่างง่ายแม้ว่าจะคิดพะวงก็ตามแต่
เสียงเอ๊ะอะโวยวายของเช้ามืดวันใหม่เริ่มขึ้น ก็ตามที่รู้กันว่าเสียงใครนะครับที่ไล่เคาะประตูห้องนอนของแต่ล่ะห้องอย่างทั่วถึงขอย้ำนะครับว่า “ทั่วถึง”
“เฟิร์สๆ ตื่นครับ!!” ผมเอ่ยเรียกคนที่นอนกอดผมอย่างไม่อยากจะคลายอ้อมกอด นี่เป็นครั้งแรกเลยนะครับที่มานอนบ้านสวนแล้วผมได้นอนกอดก่ายกันอย่างไม่มีใครมาขัดขวาง อิอิ อยากให้มีงานแต่งที่บ้านนนี่อีกหลายๆ งานจัง
“อือ!!!!”
“ตื่นนะครับเดี๋ยวโดนคุณย่าดุเอา”
“อีกนิดได้ไหมครับ?”
“นะครับตื่นก่อนต้องลงไปช่วยงานเขานะครับ”
“คราฟฟฟฟฟ”
เสร็จสรรพเราสองคนก็ลงมาสบทบกำลังกันกับคนอื่นๆ เช้ามืดของวันทุกคนต่างรู้หน้าที่ ส่วนเจ้าสาวก็กำลังแต่งหน้าทำสวยอยู่กับช่างที่นัดมา จนสายๆ นิดหน่อยทุกคนก็แยกย้ายไปแต่งตัวเตรียมเข้างานตามระเบียบ
คุณย่าวันนี้มาในชุดไทยผ้าไหมดีเยี่ยมสีชมพูอ่อน เป็นชุดที่พี่รินซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีกราย วันนี้ทุกคนมาในชุดไทยกันยกบ้านเลยครับดูแล้วก็เหมือนบ้านคุณหลวงคุณพระ ในอดีตกันเลยทีเดียว ราวกับว่ามีการแสดงสี่แผ่นดินเดอะมิวสิคเคิลกันงั้นแหละ คงพอจะนึกภาพออกกันนะครับ
ข้าวของทุกอย่างถูกจัดวางเข้าที่อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยหมดแล้วไม่ว่าจะเป็นขนมมงคลทุกอย่าง ภัตตาหารสำหรับถวายเพลพระสงฆ์ท่าน และส่วนอื่นๆ อีกมากมาย ตอนนี้ทุกคนต่างออกมายืนรอกันที่หน้าบันไดบ้าน
ผมกับพี่วียืนถือยร้อยทองเส้นหนาของคุณย่าที่ถอดออกจากคอให้เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี่เอง บนเรือนก็เป็นคุณย่า ป้าเรียมและบรรดาคุณพ่อคุณแม่ของเราสองคน และเหล่าญาติผู้ใหญ่ที่นั่งคอยบนชานถัดจากอาสนะที่นั่งพระสงฆ์
คุณย่ากับป้าเรียมหันมองหน้ากันอย่างไม่ขาดสาย ผอมแอบเห็นป้าเรียมยิ้มไม่ยอมหุบเลย แต่ก็มีบ้างที่แอบยกมือที่ถือผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยขึ้นมาซับขอบตาบ่อยๆ เช่นกัน
น่าใจหายนะครับที่พี่รินจะออกเรือนไปแล้ว แต่คาดว่าคงไม่นานเท่าไหร่หรอกบ้านนี้คงจะกลับมาครึกครื้นกว่าเดิมแน่ เพราะคุณย่าบอกไว้แล้วว่าให้เวลา 3 เดือนคุณย่าต้องได้ข่าวดี คงน่าสนุกน่าดูนะครับหากมีหลานตัวน้อยๆ มาวิ่งเล่นซุกซนกันในบ้านใหไล่จับกัน
นางเอกของงานถูกเก็บตัวไว้ในห้องอย่างมิดชิดเพื่อรอเวลา แต่ถึงชิดและมิดแค่ไหนผมก็สามารถแอบไปดูมาแล้ว พี่รินสวยมากครับ แต่งหน้าไม่จัดเลย ผมรวบได้ทรงแล้วยังใส่ชุดไทยกันอีกครับ ผมว่างานนี้คงเป็นคอนเซ็ปส์ชุดไทยแน่นอน เสื้อสีขาวลูกไม้ระบายตามลายและทรง เป็นระย้าขึ้นตรงคอร้นสูงตามลำคอระหงส์เข้ากับรูปร่างพี่รินมากแถมเข้ากับโจงกระเบนสีครีมและผ้าสไบพาดบ่า พร้อมสวมสร้อยมุกเส้นใหญ่ของคุณย่าทีมอบให้เป็นของขวัญวันแต่งงาน พี่รินยิ้มแย้มดูมีความสุขเหลือเกิน
ใครๆ ก็บอกว่าช่วงวันเวลาที่มีความสุขมากที่สุดของผู้หญิงก็คือวันแต่งงาน ผมว่าก็จริงนะครับดูอย่างพี่รินสิครับ แต่ผมคิดว่านะครับการแต่งงานมันไม่ใช่จุดสิ้นสุดของการมีชีวิตคู่ หากมันคือจุดเริ่มต้นของชีวิต เพราะเมื่อเรามีความรัก สิ่งที่ตามมาก็คือความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ รับผิดชอบในความรักซึ่งกันและกัน อีกทั้งภาระที่หนักอึ้งยังคงรออยู่ในหนทางข้างอีกมากมายที่รอให้คู่ผัวตัวเมียได้พบเจอและร่วมฝ่าฟันไปด้วยกัน
-
ไปหาป๊อปคอร์ น้ำอัดลม ขนมทุกชนิด มานั่งรอ เค้าจาแต่งกันแว๊ว :z2:
จาจบแว๊ววว
-
รอๆๆๆๆๆๆจ้า อิอิอิ
-
จบแล้วเหรอครับพี่ออฟ ยังไม่ได้อ่านเลย
ยินดีด้วยนะครับพี่ เรื่องต่อไปพอจะมีไหมครับ ^^
-
ขบวนขันหมากมาแล้ว ต้องหาสายสิญจน์เห้ยเข็มขัดดิ มากั้นประตูก่อน
อย่าเพิ่งให้เจ้าบ่าวเข้ามา จะได้มีเวลาหาเสื่อแต่สมัยนี้หาเสื่อยาก
เอาเป็นนั่งรอหน้าคอมฯนี่แหละลงปุ๊บจะได้อ่านปั๊บ
-
เตรียมเข็มขัดไว้สำหรับกั้นประตูเรียบร้อยแล้วคร้า..เจ้าบ่าวจ๋า ขอซองใหญ่ๆนะ ไม่งั้น ไม่ให้ผ่าน..หุหุ o13 o13
-
ยาวจังคร้าบบบบบ
ฮ่าๆๆๆ รอฉบับเต็มนะครับ
-
เจ้าบ่าว เจ้าสาวพร้อม......คนลุ้นพร้อม.....คนเขียนบทช้า โดนตึ๊บ......ฮ่า ฮ่า อยากรู้ตอนต่อไปจ้า รอลุ้น
-
โอ๊ย น่ารักจังเลย ชอบ :mc4: ยินดีด้วยกับบัสและเฟิร์ส น่ะจ้ะ :-[
-
รอกั้นประตูทอง
อยู่น๊าเจ้าบ่าววววววว
อยู่หน่ายยยยยยยยย
รีบมาด่วนนนนนนนน :z2:
-
อยากกัดหูพี่ออฟ :z3:
-
ขอลูกบุญธรรมมาเลี้ยงสักคนสิครับ ^^
-
“โห่............ฮี โห่ ฮี โห่ ฮี โห่.................โฮ้ยย!!!!!!!!!”
“ฮิ้ว!!!!!!!!”
เสียงโห่นำขบวนขันหมากดังมากแล้วครับ ตามด้วยเสียงบรรเลงกลองยาวที่แสนคุ้นเคยกันดี ทุกคนต่างพากันตื่นเต้นดูคุณย่ากับป้าเรียมนั่งแทบจะไม่ติด ราวกับตัวเองจะได้แต่งงานเองซะงั้นแหละ!!
“โห่............ฮี โห่ ฮี โห่ ฮี โห่.................โฮ้ยย!!!!!!!!!”
“ฮิ้ว!!!!!!!!”
“ใครมีมะกรูด!!”
“มาแลกมะนาว!!”
“ใครมีลูกสาว!!”
“มาแลกลูกเขย!!”
“เอาวะเอาเหวยลูกเขยกลองยาว........ตะละลา....!!”
ผมมองพี่วีที่ตอนนี้ยืนยิ้มจับสร้อยทองเส้นใหญ่ของคุณย่าคู่กับผม พี่วีคงจะดีใจไปไม่น้อยกว่าผมหรือคนอื่นๆ ในบ้าน
มาแล้วครับขบวนขันหมากดำเนินมาถึงหน้าบันไดบ้านแล้วครับ เพื่อนเจ้าบ่าวทำไมดูสะดุดตาเช่นนี้นะครับ ชุดไทยราชปแตนคล้ายๆ กับเจ้าบ่าว อิอิ น้องมันก็ดูดีไปอีกแบบนะครับ ตอนเช้าเรียกให้ตื่นไม่ยอมอยากตื่นทั้งๆ ที่ตัวเองต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้กับพี่พงษ์ ดูสิครับยิ้มหรามาเชียว ทำไมหมาน้อยของผมมันดูหล่อจังเลยครับ ไม่เคยเห็นเจ้าตัวแต่งแบบนี้มาก่อนเลย หล่อจัง หล่อจริงๆ หล่อมากๆ หล้อหล่อ อิอิ มันทำให้ผมสามารถยิ้มกว้างๆ ออกมาได้เลยนะครับแค่เห็นคนตรงเบื้องล่าง เจ้าตัวเองก็ยิ้มตอบกลับมาให้ผมเช่นกัน
ดูเจ้าบ่าวสิครับหล่อมาเชียววันนี้(แต่ก็แพ้หมาน้อยของผมนะครับ) พี่พงษ์ก็มาในชุดราชปแตนเช่นกันเสื้อสีขาวกลัดกระดุมสีทองเรียบๆ กับโจงกระเบนสีครีมเข้ากันดีแท้กับเจ้าของเรือนร่าง ดูๆ แล้วมันเข้าชุดกับพี่รินจังคับ ก็จะไม่ให้เข้าได้ไงพากันไปเลือกชุดตั้งหลายรอบ หากทั้งสองมายืนคู่กันคงเหมาะสมกันยิ่งราวกิ่งทองใบหยก เจ้าบ่าวกำลังล้างเท้าก่อนขึ้นเรือน (กว่าจะล้างได้ทำอะไรเสร็จก็ทุลักทุเลเอาการนะ ไหนจะรองเท้า ไหนจะถุงเท้าถอดออกใส่เข้า) ตรงซุ้มบันไดบ้านมีด่านประตูเงินประตูทองแค่ด่านเดียวก็คือผมกับพี่วีเท่านั้นเอง
“ไม่จ่ายไม่ให้พบพี่สาวเรานะครับ มาไม่ทันฤกษ์ยามไม่รู้ด้วยนะคัรบ” ผมเอ่ยด้วยเสียงเจ้าเล่ห์
“ไม่ได้เลยเหรอ?”
“ประตูเดียวเองพี่พงษ์ครับ” พี่วีเอ่ยสำทับอีกแรง
“ไอ้เราก็อุตส่าห์เตรียมมาซะเยอะ”
“งั้นเอามาหมดเลยแล้วกันครับห้ามเอากลับนะครับโบราณเขาถือ!!” ผมเกทับไปอีกไม่รู้หรอกว่าโบราณอะไรว่าไว้ก่อน อิอิ เงินทั้งนั้น
“ร้ายนะเรา!!” พอรับซองเสร็จผมกับพี่วีก็ปล่อยเจ้าบ่าวขึ้นเรือนไปอย่าง่ายดาย ก็กลัวไม่ทันฤกษ์เช่นกันครับ ทุกคนเดินตามขึ้นมาบนเรือนหมดแล้วเพื่อร่วมเป็นสักขีพยานในรักครั้งนี้
“ไหนล่ะครับเจ้าสาว?” เพื่อนเจ้าบ่าวเอ่ยถามผมเบาๆ หลังจากหันซ้ายแลขวา
“อยู่ในห้องน่ะ”
“ครับ” มือหนาถูกส่งมาจับมือผมไว้แล้วบีบเบาๆ
“เดี๋ยวป้าเรียมคงพาออกมา”
“เมื่อไหร่พี่จะมาเป็นเจ้าสาวให้ผมล่ะครับ เดี๋ยวผมให้พ่อมาขอ อิอิ” เจ้าหมาน้อยก้มลงมากระซิบเบาๆ ข้างหู ทำเอาผมอายหน้าแดงได้เช่นกันนะเนี่ย?
“บ้า!!โน้นพี่รินมาแล้ว!!”
ไม่นานป้าเรียมก็เดินเคียงคู่ประคองเจ้าสาวนางเอกของงานออกมาจากประตูทันทีที่ข้ามพ้นธรณีประตู ก็ทำให้สายตาทุกคู่เพ่งไปสู่จุดเดียวกันอย่างมิได้นัดหมาย จะให้บรรยายอย่างไรดีล่ะครับ เพราะพี่รินสวยจริงๆ ราวกับนางในวรรณคดีไทยที่จำแลงแปลงกายเดินออกมาจากป่าหิมพานต์ฉันนั้น ที่กำลังพร้อมจะข้ามมหานทีสีทันดรมาพบรักแท้ที่รออยู่เบื้องหน้าท่ามกลางเหล่าบรรดาญาติมิตร ที่พรั่งพร้อมเพรียงหน้ามาร่วมกันเป็นประจักษ์พยานรัก
เจ้าสาวนั่งลงคู่กับเจ้าบ่าวแล้ว “เหมาะ!!!!!!!!!” กันมากครับ พิธีก็เริ่มขึ้นตามประเพณี บ่าวสาวก้มกราบผู้ใหญ่ของแต่ล่ะฝ่าย จากนั้นเจ้าสาวจึงหันมาไหว้เจ้าบ่าว แล้วผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวก็นำสินสอดทองหมั้นมาโชว์กันให้เห็นจะๆ เต็มตา ไม่นานก็ได้เวลาที่เจ้าบ่าวจะต้องสวมแหวนให้กับเจ้าสาวแล้วครับ
แหวนทองคำขาววงสวยประดับด้วยเพชรเม็ดงามหายเข้านิ้วเรียวระหงส์ของเจ้าสาวไปแล้ว พี่รินยกมือขึ้นประนมก่อนจะก้มลงกราบไปยังตักพี่พงษ์
เอาสิครับ!!!!เสียน้ำตาจนได้นะเจ้าสาวของเรา เจ้าบ่าวรีบยกมือหนาพร้อมกรีดนิ้วยาวๆ ปาดน้ำตาแห่งความปีติออกจากดวงหน้าสวยใสของผู้ที่จะมารับหน้าที่ศรีภรรยาและแม่บ้านแม่เรือนของครอบครัวด้วยความรักใคร่ จากนั้นก็ได้ยินเสียงตะโกนคุ้นๆ ของพี่วีดังขึ้นเชียร์ให้ทั้งสองหอมแก้มโชว์เรียกคะแนนความอิจฉาตาร้อนจากผู้ร่วมงาน
ผู้ใหญ่แต่ละฝ่ายก็อวยพรให้กับบ่าวสาวทั้งคู่ให้อยู่กันยาวนานตลอดจนแก่เฒ่าถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ให้มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมือง จากนั้นก็ได้เวลาที่ต้องส่งตัวบ่าวสาวเข้าเรือนหอ ซึ่งเรือนหอก็ใช้เรือนตัวเก่าของคุณพ่อกับคุณแม่ของผมนั้นเองที่ตอนนี้คุณย่าถือโอกาสยกให้พี่รินไปแล้ว แถมยังฝากไว้ด้วยว่าต้องหมั่นมาอยู่มาพักมานอนด้วย ไม่งั้นมันจะสกปรกและจะไม่ให้ป้าเรียมทำความสะอาดให้ด้วยต้องมาทำเอง มัดมือชกชัดๆ
งานต่างๆ ในแต่ละส่วนก็ดำเนินไปเรื่อยและผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ไม่มีอะไรผิดพลาด มันจะติดอยู่ที่ป้าเรียมนี่แหละที่ร้องไห้ดีใจไม่หยุดสักที ทีตอนที่เขามาขอไม่ยอมให้สักกะที พอเวลาแบบนี้ทำมาร้องไห้ดีใจ มันเห็นแบบนี้ก็พาลพาเอาคนอื่นๆ ตื้นตันไปด้วยจะน้ำตาไหลตาม
แม้เวลาจะล่วงพ้นมาจนพลบค่ำที่สามารถมองเห็นดวงดาราที่พร่างพราวอวดแสงคู่กับแสงจันทร์ที่สาดส่อง แต่กลิ่นอายของความสุมข ความรัก ความอบอุ่น ยังคงอบอวลปกคลุมอาณาบริเวณบ้านให้รับรู้ได้ว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งรักที่มิเสื่อมคลาย
หลอดนีออนบนบ้านถูกเปิดเพื่อให้แสงสว่างแทนแสงจากดวงอาทิตย์ในตอนเช้า เพราะถึงแม้ค่ำคืนนี้ดวงจันทร์จะสวยเด่นแต่ทว่าก็ยังคงไม่เพียงพอที่จะสาดแสงให้ความสว่างเพียงพอต่อความต้องการในการดำรงชีพของมนุษย์โลก ทำให้เราได้มีการพัฒนาเทคโนโลยีอย่างไม่หยุดนิ่งเพื่อให้ก้าวทันต่อความเปลี่ยนแปลงของปัจจุบัน
ผมยืนกอดอกรับลมเย็นๆ อยู่ชานบ้านพลางนึกถึงงานเมื่อตอนกลางวัน ตอนนี้บ้านก็เข้าสู่ความเงียบสงบ พี่รินและพี่พงษ์ก็กลับไปอยู่บ้านที่ซื้อร่วมกันในตัวเมือง วันนี้คงจะไม่มีใครมีความสุขเท่าพี่รินกับพี่พงษ์อีกแล้วล่ะครับผมคิดเช่นนั้นนะครับ
“คิดอะไรอยู่เหรอครับ?” ผมสะดุ้งตัวน้อยๆ พอให้รู้ว่าตกใจกับการมาเยือนของผู้มาใหม่ที่สวมกอดมาจากด้านหลัง พลางซบหน้าลงกับหัวไหล่ผมและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
“เปล่าหรอกครับ!” ผมยกมือลูบมือหนาที่ประสานกันตรงหน้าท้อง
“เหนื่อยไหม?”
“นิดหน่อยแต่มีความสุขมากกว่านะ” ผมเอ่ยพลางหันหน้าเข้าหาใบหน้าของคนข้างๆ ก่อนจะสบตากัน
“ครับ!!!!!!” น้องยิ้มให้ผมด้วยสายตาทำให้ผมขยับมือข้างหนึ่งขึ้นลูบใบหน้าของเขาอย่างอดใจไม่ได้
“แล้วเราล่ะมีความสุขไหม?”
“อิจฉาครับ!!!!!น่าอิจฉาพี่พงษ์เนอะครับได้เมียสวยๆ”
“ทำไมอยากได้เหรอ?เอาไหมเดี๋ยวหาให้??”
“ไม่เอาหรอกก็ผมมีแล้วนิ!!” พูดจบคนตัวโตกว่าก็กระชับอ้อมแขนและจรดจมูกโด่งๆ เข้ากับข้างแก้มผมเบาๆ
“ก็บอกอยู่หยกๆ ว่าอิจฉา”
“พูดเล่นหรอกครับเมียผมสวยขนาดนี้แล้วจะนอกใจได้ไง” ฟอด!!!!!!!!จากที่กดจมูกเบาๆ คราวนี้เล่นใส่มาเต็มแรงเลย ไม่ได้ไม่ชอบนะครับแต่มันก็เขินนะ เดี๋ยวถ้าเกิดคุณย่าหรือคนอื่นๆ มาเห็นเข้าได้อายกันหมุดดินหนีเลยคราวนี้ ผมเลยถือโอกาสนี้ซบเข้ากับอกหนาไว้อย่างผ่อนคลาย(ขนาดอายนะเนี่ย?)
“ลงไปเดินเล่นข้างล่างไหมครับ?”
“อืมไปสิครับ!” น้องคลายอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นทันทีที่ผมตอบรับแล้วเปลี่ยนมาเป็นเดินจูงมือแทน
“ดูพี่เหนื่อยๆ นะครับ”
“ไม่หรอกแค่เพลียนิดหน่อย!!”
“ครับ!”
“ทำไมเหรอครับ หืมม์?”
“เปล่าหรอกผมแค่เป็นห่วงครับ”
“อืม!!สงสัยจะนอนน้อยนะครับ”
“วันนี้พี่สวยกว่าพี่รินอีกรู้ไหมครับ ผมละมองไม่อยากจะกระพริบตาเลย”
“บ้า!!ตัวเองก็พูดไปทั่ว”
“เรื่องจริงนะครับ” พูดไปเดินไปจนตอนนี้เราสองคนเดินจูงมือกันลงมาถึงยังสนามหญ้าหน้าบ้านแล้ว กลิ่นอายของดอกไม้ใบหญ้าอ่อนๆ ลอยขึ้นมาแตะจมูก เป็นกลิ่นแห่งความสดชื่น ปลอดโปร่ง โล่งสบายทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายได้ไม่น้อย นี่แหละที่เขาว่าหากใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติมักจะมีแต่ความสดชื่นเสมอ
“ผมพูดจริงๆ นะครับพี่”
“อืม!!” ผมหันหน้ากลับมาแล้วหยุดเดินอย่างกะทันหัน
“อ้าวหยุดทำไมครับ?”
“ขอกอดหน่อยสิ!!” ได้ยินดังนั้นเจ้าตัวก็กางแขนออกกว้างๆ เหมือนจะโอบโลกทั้งใบไว้ได้เลย
“พร้อมเสมอครับ!!” ผมสวมกอดคนตรงหน้าพลางซบเข้ากับอกหนาๆ ของคนคนเดียวที่ผมจะซอบแนบอิงไปตลอดชีวิ
“เป็นอะไรไปครับ?” ผมไม่ตอบแต่ส่ายหน้าเบาๆ แทน
“มีอะไรเหรอครับหืมม์??” มือหนาถูกยกขึ้นลูบหัวผมเบาๆ ทำให้ผมกอดกระชับวงแขนเข้าอีก ทำไมวันนี้ผมอยากกอดคนคนนี้จังเลยนะครับ หรือผมจะแอบอิจฉาพี่รินกันนะครับ?
“ถอดรองเท้าออกสิครับ” ผมค่อยๆ คลายอ้อมกอดออกแล้วดันคนตรงหน้าออกนิดหน่อย
“ทำไมเหรอคัรบ?”
“ลองเดินดูนะครับ” ผมเอ่ยบอกให้คนตัวโตลองเดินเท้าเปล่าบนหญ้า มันจะรู้สึกดีและผ่อนคลายมากๆ พอเริ่มออกเดินผมก็นำหน้ามาก่อน ทิ้งให้น้องเดินมตามหลัง
.
.
.
.
.
.
“พี่ครับ!!!!!!!!”
“ตะโกนทำไมเดี๋ยวคนอื่นก็ตกใจกันหมดหรอก?” ผมเอ็ดคนเสียงดังน้อยๆ แต่คนโดนว่าก็คงไม่สนใจอะไรหรอกเห็นวิ่งเหยาะๆ เข้ามาหาผม แถมยิ้มแฉ่งซะขนาดนั้น
“ผมรักพี่นะครับ!!” คำบอกรักดังขึ้นทันทีที่เข้ามาประชิดตัวผม แล้วถือวิสาสะโอบเอวผมไว้อีกด้วยนะ ไม่พอแค่นั้นยังจะก้มหน้าหล่อๆ เข้ามามอบจุมพิตอันอบอุ่นประทับลงบนหน้าผากผมอย่างอ่อนโยน
ผมยืนนิ่งหลับตาอย่างอวยอาย จะหลบก็ไม่อยากหลบเพราะก็อยากโดนจูบเหมือนกัน มือผมถูกสั่งการโดยอัตโนมัติให้ยกขึ้นมาโอบหลังคนตรงหน้าทันที
“พี่ก็รักเราเหมือนกันนะครับ” ผมแหงนหน้ามองสบตากับดวงตาที่อบอุ่นคู่เดิมที่ผมจะมองมันทุกเวลาไม่ว่าจะเวลาก่อนนอนผมก็จะสบตาดวงตาคู่นี้ เวลาตื่นนอนขึ้นมาเช้าแรกของวันดวงตาคู่นี้ก็จะเป็นสิ่งที่ผมจะมองเห็นเช่นกัน
คนตัวโตล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงขาสั้นที่ใส่มาแล้วหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงสดออกมาให้เห็น
“แต่งานกับผมนะครับ เรามาแต่งงานกันนะครับ” คนตรงหน้าผมเอ่ยพร้อมเปิดกล่องกำมะหยี่เผยให้เห็นแหวนคู่ที่แลดูเรียบๆ แต่สวยงาม ยิ่งเมื่อยามที่ต้องแสงจันทร์ยิ่งสวยเข้าไปอีก
“แต่งงานเหรอ?” ผมทำหน้าตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าเจ้าตัวจะมามุกนี้
“ครับแต่งงานกับผมนะครับผมกำลังขอพี่อยู่นะครับ?” ดูเอาเถอะครับเจ้าตัวยิ้มแฉ่งเผยให้เห็นฟันขาวเรียงราย กับปากหนาน่าจูบนั้น
“ไหนบอกจะให้พ่อยกขันหมากมาขอไง?” ผมกระเซ้าเล่นด้วยทีเล่นทีจริง
“เอาแบบนั้นก็ได้นะครับถ้าพี่ต้องการครับ ผมน่ะได้เสมอ เอาให้ใหญ่กว่างานพี่รินเลยดีไหมครับ?” เอาสิครับจากที่ยิ้มน่ารักน่ากอด ตอนนี้แปรเปลี่ยนมาเป็นยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมดวงตาพร่างพราวร้อยเหลี่ยม
“บ้า!!แล้วนึกยังไงอยู่กันมาตั้งนานแล้วนะทำไมเพิ่งนึกได้” ผมต้องรีบเบรคคำพูดของคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วเพราะผมกำลังเขินอายกับการแสดงออกของคนตัวโต เชื่อผมสิหากมีใครสักคนมานั่งมองตอนนี้จะเห็นได้ทันทีว่าผมกำลังขวยเขิน แต่ก็พยายามจะเก็บอารมณ์เอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ทำไมหน้าผม หูผม มันร้อนๆ จังนะ
“ผมไม่รู้ครับ วันนี้มันคงทำให้ผมอินมั้งครับ อิจฉาพี่พงษ์ที่สามารถขอพี่รินได้โดยไม่ต้องกลัวอะไรด้วยมั้ง ถ้าหากผมมาขอพี่แบบนั้นบ้างพี่จะอายไหมครับ?”
“บ้า!!ไม่ต้องหรอก”
“ครับผมรู้หรอก แต่แหวนคู่นี้ผมซื้อมาได้สองปีแล้วนะครับจำได้ไหมครับที่เราไปงานจิวเวอรี่ครั้งนั้นไงครับ”
“แล้วทำไมเพิ่งเอามาให้ตอนนี้ล่ะ?”
“ผมหาโอกาสดีๆ ไม่ได้เลยครับวันนี้สบโอกาสเหมาะเลยเตรียมมาด้วยครับ”
“ไม่กล้าอีกตามเคยใช่ไหมล่ะ??”
“ครับ!!” คนที่ตัวโตกับนิสัยไม่กล้า ขี้กลัวอะไรแบบนี้แก้ไม่หายสักที วันนั้นหากเจ้าตัวไม่เอ่ยชวนผมและผมไม่ได้บ้าไปตามคำชวนของน้องมันเราก็คงไม่ได้มีวันนี้ร่วมกันแน่นอน ดูทำเข้ายังจะมายืนเกาหัวแกร๊กๆ อีก
“แต่งงานกับผมนะครับ!!” น้ำเสียงจริงจังเอ่ยขึ้นทันที เปลี่ยนสภาวะอารมณ์ไวจังนะเจ้าหมาน้อยของผม.....แต่หมาน้อยตัวนี้มันโตไวจังแฮะ?
“อืม!!เสียดายแหวนหรอกนะสวยซะขนาดนี้จะเอาไปทิ้งก็เสียดายขอแล้วกัน” ผมพูดยิ้มๆ ก่อนจะถูกมือหนาฉวยข้อมือขึ้นไปแล้วไล่เรียงหานิ้วที่ต้องการ น้องดึงแหวนออกจากกล่องเบาๆ แล้วสวมเข้านิ้วให้ผมอย่างรักใคร่
“ผมรักพี่นะครับ” พูดจบเจ้าตัวก็ก้มจูบที่แหวนแล้วไล่ขึ้นมาบนหลังมือผมตามลำดับทำให้ผมต้องดึงมือกลับอย่างเบาๆ คนมันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ....
“จะสวมได้ไหม?” ผมฉวยกล่องกำมะหยี่ในมือของคนตรงหน้าที่ยังคงเหลือแหวนอีกวงหนึ่งในนั้นขึ้นมาเปิดแล้วเพ่งมองแหวนสลับกับมองหน้าคนตรงหน้า อย่างยิ้มๆ ก่อนจะคว้ามือหนาข้างที่ต้องการเช่นกันขึ้นมาบ้าง
“รู้ไหมทำไมเข้าถึงสวมแหวนกันที่นิ้วนางข้างซ้าย?” ผมเอ่ยถามขึ้นแต่ยังกำแหวนโดยที่ยังไม่สวมมันเข้าไปในนิ้วของมือหนา
“เพราะมันเชื่อมต่อกับหัวใจของเราไงครับ”
“งั้นหัวใจดวงนี้เป็นของพี่นะครับ ตลอดไป!!”พูดจบแหวนก็หายเข้าไปในนิ้วที่แทนดวงใจของเจ้าของมือทันที
“รักเฟิร์สนะครับ”
“เช่นกันนะครับ”
“ครับ!!พี่จะดูแลหัวใจดวงนี้ของพี่นะครับ”
“ผมก็จะดูแลหัวใจของผมเช่นกันครับ” สิ้นเสียงของคนตรงหน้าผมก็เขย่งเท้าขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้สามารถจูบปากหนานั้นได้ถนัดขึ้น
เรายืนกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์ที่เป็นพยานรักให้เราในค่ำคืนนี้ไปพร้อมกับธรณีนี้ที่เราเหยีบยืนอยู่ด้วยเท้าเปล่าๆ ก็ขอให้แม่พระธรณีเป็นพยานให้รักเราด้วยเช่นกัน
ขอให้รักของเรามั่นคงเหมือนดั่งขุนเขาหนักแน่นเหมือนผืนปฐพี เจิดจรัสดังดวงดาวเคียงคู่ท้องฟ้า ตราบกาลเวลาที่จันทรายังรักห้วงเวลาแห่งค่ำคืน ขอให้รักของเราเป็น “รักนิรันดร์”
“รักนะครับ ชีวิตของผม”
จบบริบูรณ์
******************************************** :กอด1:*****************************************
และแล้วก็ดำเนินมาจนถึงตอนจบได้อย่างสมบูรณ์แล้วนะครับ
โดนใจกันบ้างหรือเปล่านะคัรบ แต่ออฟว่าตอนสุดท้ายไม่ค่อยหวือหวาเท่าไหร่เลย ไม่มีไคลเเม็กซ์อะไรเลย
เอาเป็นว่ารักกันเบาๆ แล้วกันนะครับ(แก้ตัวน้ำขุ่นๆ แถไปได้)
ขอบคุณทุกคน ทุกเม้น ทุกกำลังใจ ทุุกการติดตามทุกๆ อย่างจากแฟนนิยายทุกท่าน
ขอบคุณที่ทำให้นิยายแต่งฆ่าเวลานอนไม่หลับเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาได้
ขอบคุณที่ทำให้คนที่เพิ่งแต่งนิยายครั้งแรกจบเป็นเรื่องแรก(ที่สมบูรณ์)
ขอบคุณทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างที่ผ่านมานะครับ
ตอนแรกไม่คิดว่าจะมีคนมาตามอ่านด้วยซ้ำนะครับ...........แต่การตอบรับดีกว่าที่คิดด้วยซ้ำนะครับ
รักทุกคนนะครับหวังว่า่จะคิดถึงกันนะครับ
ส่วนเรื่องใหม่นั้นคาดว่าน่าจะมีแต่ขอให้มีเวลาว่างมากกว่านี้ก่อนนะคัรบ
เพราะตอนนี้ช่วงปลายปีจนถึงต้นปีหน้างานกำลังเยอะนะครับ
อยากจะแต่งเหมือนกันนะคัรบเพราะกลัวลืมเรื่องในหัวที่มีมา 555
หากคิดถึงกันก็ติดตามกันได้ในกระทู้นิยายของพี่เคทนะครับ
เพราะตอนนี้ออฟอาสาลงนิยายให้พี่เคทหลายเรื่องเช่นกัน
1.เรื่อง "ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวานกับน้องชายจอมป่วน"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg1905759;topicseen#msg1905759
2.เรื่อง "พ่อครับ ลูกชายพ่อผมขอนะคัรบ"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0
3.เรื่อง "รักใสๆ วัยละอ่อน...Brother I love You"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.0
4.เรื่อง "ผมหลงรักชายโฉด"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.0
5.เรื่อง "Sweet Sleeping Beauty"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.0
ปล.แจ้งทุกท่านที่เคยอ่านนิยายพี่เคทอาจจะทราบดีว่าแกชอบ "ดอง" แต่ตอนนี้ได้รับคำยืนยันและคำมั่นสัญญาแล้วว่าทุกเรื่องจบแน่นอนครับ ดังนั้นช่วยโปรดติดตามเป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียนเเละคนโพสต์ด้วยนะคัรบ
และออฟสัญญาจะทวงนิยายพี่เคทแกทุกวันๆ นะคัรบ อย่าลืมไปให้กำลังใจและช่วยทวงด้วยนะครับจะได้ดันกระทู้นิยายบ้างเรื่องกลับมา Boy's Story นะครับ อิอิ(ว่าเผื่อไว้นะครับ)
สุดท้ายอยากบอกว่ารักทุกคนนะครับ
ใครเล่นไลน์ /เล่นเฟส /IG /ขอได้หลังไมค์นะครับ ยินต้อนรับนะครับ
-
:sad4:จบแล้วอ่า แงๆ
ขอคุณน้าที่แต่งเรื่องสนุกๆ จน จบ เรื่องนี่สอนอะไรหลายๆอย่าง
ขอคุณค่ะ
:กอด1:
-
น่ารักมากๆเลย..ถูกใจสุดๆ o13แต่จบซะและ ใจหายเลย (ติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปจ๊ะ) สู้ๆ นะค :3123:
:bye2:ะ :pig4:เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ขอบคุณพี่ออฟมากๆครับ ตอนพิเศษสุดท้ายนี้น่ารักมากๆ :pig4:
-
จบแล้ว ไม่อยากให้จบเลย แต่ตอนจบก็น่ารักดีนะคะ ไม่หวือหว่ามากแต่ก็โรแมนติกดีชอบค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักน่ารักนะคะ
-
:กอด1:
-
อ๊ายยยยยยยย....ยังไม่อยากให้จบลงเลยอ่ะ
ต่อไปคงคิดถึง เฟิร์ส กะ บัส แน่ๆ เลย
ขอบคุณ ออฟ มากมายเลยน้า ที่มาเขียนเรื่องนี่ให้ได้อ่านอ่ะ
ขอบคุณมากจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จบแล้วววว ... ติดตามมาโดยตลอด ...
-
จบได้ดีมากออฟ เยี่ยม น่ารักดี เอาใจช่วย "ร้กนิรันดร์" ของเฟิร์สกับบัส
-
“รักนะครับ ชีวิตของผม”
รู้สึกดีจังกับคำนี้
ตอนแรกนึกว่าเป็นงานแต่งของเฟิร์สกับบัสแต่ถึงจะไม่ได้แต่งงานกัน
แต่เฟิร์สกับบัสน่ารักมากหวานซะจนน่าอิจฉา
ขอบคุณออฟด้วยที่แต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านน่ะ
-
งานแต่งงาน ฮิ้วววววววววววว แม่ครัวสาวเหลือน้อย เห็นภาพเลยอ้ะ
-
รักกันเบาเบา
แค่นี้ก็สุขใจ :L1:
รอติดตามเรื่องต่อไป
-
จบซะแล้ว หวานซะจนน่าอิจฉา
-
จบแล้ววว สนุกมากค่ะ o13
-
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อ่านแล้วมีความสุขมากๆ ยิ้มไม่หุบเลย ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านนะจ้าา
-
ขอบคุณมากค่ะ สนุกค่ะ ^^
-
มาจองที่นั่งไว้ก่อน แล้วจะตามมาอ่าน
-
:กอด1: กรีสสสสส จบแล้ว สนุกนะคะ แล้วจะติดตามเรื่องต่อๆไปค่ะ
-
มีมาเที่ยวที่พะเยาด้วย
เราก็อยู่พะเยานะ
อิจฉาน้องที่ขายโคมอ่ะ :o8: :o8: :o8:
-
กำลังอ่านแบบมีความสุข...เปิดทีวีมาเจอรายการนำเที่ยวที่กว๊านพะเยาพอดีเลย
เห็นนักท่องเที่ยวกำลังเวียนเทียนอ้วยทุกคนต้องใส่ชูชีพด้วยนะเพราะนักเรือข้ามเวียนเทียน..
ต้องไปซะหน่อยแล้ว...ขึ้นเหนือมีแต่ผ่านไปยังไม่ได้แวะ...แบบนี้พลาดไม่ได้ซะแล้ว... o13
-
น่ารักมากๆเลยค้าบบบ><
-
น่ารักอ่ะคู่นี้ชอบมาก o13
-
ซึ้งมากครับผม จบแล้วเสียดายจังครับ
มาต่ิอเรื่องใหม่อีกนะครับผม
//คุณออฟใจร้ายไม่ยอมบอกผมว่ามาลงเรื่องตอนจบแล้ว//
-
:mc4:ยินดีด้วยจ้ะที่จบบริบูรณ์ เสียดายนิด ๆ ที่ไม่มีฉากหวือหวา :z1: น่ารักมาก ๆ สำหรับเรื่องนี้ ขอเป็นกำลังใจให้คุณออฟแต่งเรื่องต่อไปออกมาเรื่อย ๆ น่ะ จะติดตามจ้า และถ้าตีพิมพ์เฉพาะกิจเมื่อไหร่กลับมาแจ้งที่กระทู้นี้ด้วยน่ะจ้ะ อยากได้ ๆ :monkeysad:
-
o13 o13 o13 o13 o13
-
:impress2: :impress2: :impress2:
:pig4:
-
จบแล้ว ใช้เวลาอ่านทั้งหมด ..... 2 วัน :mc4:
( นานไปนิดนะสำหรับคนบ้านิยายเข้าเส้น !!! )
จนจบแล้วก็ยังงงกับอิมเมจทั้งพี่และน้องคู่รักนี้
มีเยอะจนเลือกจิ้นไม่ถูก :really2:
งั้นขอจิ้นตามแบบที่ตัวเองชอบละกัน ^^.
ถ้าไม่ได้กันวันนี้คงไม่มีเราวันนี้ ???
โอ๊ย ถ้ายอมแล้วจะได้คู่ชีวิตขนาดนี้ จะยอมไปนานและไม่เก็บซิงไว้ชิงโชคหลอก :เฮ้อ:
แต่เรื่องนี้มันก็มาบ่อยจนเราจะจำวิธีได้และเนี่ย ??
ต๊ายและแอบจิต :m25:
ไปและ ขอบคุณคนเขียนมากนะค๊าบแล้วก้ขอบคุณคนที่เอามาลงให้ด้วย :L2:
ปล. ชอบประโยคสุดท้ายม๊าก "วันนี้คุณลองรักใครแล้วหรือยังถ้ายังลองหันไปหาคนข้างๆ
สิครับแล้วลองบอกรักเขาดูเขาอาจจะรอฟังอยู่ก็ได้............................................. "
ถึงขนาดเก็บไปฝันแล้วลองบอกคนข้างๆ :กอด1:
-
สนุกมาครับ น่ารักดี
-
อ่านจบแล้วอ่ะ ดีใจ ซึ้งใจ ปลื้มใจ ฯลฯ ใจ โฮ๊ะๆๆๆ :กอด1:
ขอบคุณมากค่ะ :pig4:
-
คิดถึง :กอด1:
-
มีความสุขจัง
o13
:bye2:
:bye2:
-
สนุกค่ะน่ารักมากทั้งน้องเฟิร์สสุดหื่นกับพี่บัสสุดสวย +
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ นะครับ ช่วงที่วิชกลับมาแล้วบัสทำอะไรไม่ถูก
รู้สึกรำคาญบัสมาก ดีแล้วที่ไม่ผิดใจกัน
-
ขอบคุณนะครับ :L2:
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่าา
ชอบอิมเมจพี่บัสมากกกกก อ่านไปคิดไป โอ๊ยยย อิจฉาเฟิร์ส :man1:
สนุกมากค่า
-
เรื่องนี้ นี่ น่ารัก ทั้ง เรื่องเลย คนแต่ง เก่งมาก o22
เสียดายมาไม่ทัน มาเจอ อีกที ก็อยู่ในนิยาย ที่โพสจบแล้ว
น่ารัก :impress2: อ่าน แล้ว ยิ้มทั้งวัน ตอนพิเศษที่ไป พะเยา
อ่านแล้วคิดถึง บ้าน อ่าาา ว่างๆมาเที่ยวที่พะเยากัน
เมืองไม่ใหญ่ ไม่ค่อยวุ่ยวายเหมือนเมืองหลวง
ลอย กะทง ปี นี้ ไปเที่ยวพะเยาปล่อยโคม จ้าาาา :กอด1:
ชอบบ เรื่องนี้ มากเลย " พ่อปลื้ม กะตาหนุ่ม " ประทับใจมากกก
:L2: :L2: :L2: :L2: ให้คนเขียนจ้า เขียนดีจิงๆ
-
ขอบคุณครับ
-
น่ารักมากมาย หวานไม่มีใครเกินละคู่นี้ :o8:
-
:o8: :o8: :-[
น่ารักอะ ทั้ง หื่น ทั้งหวาน
แล้วทำพูด สุดท้ายอีก อ็ายยยย :impress2: :impress2: :impress2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากกกกกก หวานเว่อร์ :-[ :-[
:pig4: :กอด1:
-
น้องเฟิร์ส พี่บัส น่ารักที่สุด :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
ฟินตัวแตกเลยเจ้าค่า :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากครับ
อยากมีคนที่เรารักและรักเราแบบนี้บ้าง
อิืจฉา 555+ :-[
-
:กอด1: :impress2:
-
:กอด1: :กอด1:
-
น่ารักจิงๆตาหนุ่มพ่อปลื้ม :o8:
-
ชอบคู่นี้มาก ๆ เลย
น่ารักมากๆ
ตอนพิเศษ ทั้งน่ารักทั้งซึ้ง
:L2: :L2:
-
ชอบมากค่ะ น่ารักมาก :pig4:
-
เรื่องนี้ น่ารักอ่ะ หนุกหนาน
แต่ไม่ไหวอ่ะ พระเอก want ตลอดดดดดด 555555
-
เพิ่งอ่าน ของเม้มก่อน เริ่มก็กระอักเลือดแล้ว ไว้จะเข้ามาเม้มขออ่านต่อก่อน ขอบคุณนะและขอให้กำลังใจมีความสุขแข็งแรง :pig4:จะรออ่านเรื่องต่อๆไปอีก จะรอติดตามนะครับ :L1:
-
สนุกมากเลยคะ น่ารักจังเลย :o8: อ่านแล้วก็เขินตลอด :-[ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
-
:mew4: :mew4: ชอบเฟิร์สสุดๆ ><~
-
:จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1: :จ้อบจัง1:
-
ขอบคุณครับ เรื่องสนุกมากก :D :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
ขอบคุณมากคับ สนุกคับ ^^ :katai5: o13 :bye2:
-
ขอบคุณค่ะ เรื่องสนุกและน่ารักมาก :m1:
-
บัสเอ้ย เจ็บแล้วจำคือคนนะ อย่าได้ใจอ่อนไปกับวิชเลยให้สวดส่งให้เขาไปผุดไปเกิดเถอะจะสับสนจะลังเลอะไรก็ให้คิดถึงอีกคนที่เขาเคียงข้างยามที่ไอ้วิทมันทำเราเจ็บมั่ง :sad4:
-
:pig4: :pig4:
-
ตั้งแต่เริ่มจนจบ
คำเดี่ยวคือ อิจฉาบัส
-
o13
-
:mew3: :mew3: :mew3: หนุกๆมากๆเลย
-
ตอนจบโคตรหน้ารักเลย :m25:
-
ขอบคุณคะ :hao7: :hao7:
-
ขอบคุณค่ะ ^^
ผู้ชายอย่างเฟิร์สมีจริงไหม อยากได้ 555
-
ขอบคุณมากค่ะ อ่านแล้วมีความสุขมากเลย :pig4:
อ่านแล้วอยากเป็นบัส ที่มีเฟิร์สอยู่ข้างๆ เฟิร์สมันน่ารัก ดูรักบัสมาก แม้แกจะหื่นไปหน่อยก็เถอะ แต่คนอ่านชอบนะ 555 :impress2:
-
เฟิร์สหื่นนนน
-
น่ารักอะ อยากได้ผู้ชายแบบพ่อปลื้ม5555
.......
สนุกมากเลยอะ ขอบคุณครับ
-
น่ารักมากมายเรื่องนี้ดูกี่ทีๆก็สนุกกกกก
-
ผู้ชายแบบเฟิร์สมีอีกไหม
อยากได้ๆๆๆๆๆ
-
:haun4: แอร้ยยยยย หื่นสุดอะไรสุดดดด
ชอบเวลา2คนนี้แสดงความรักกันบนเตียงมาก นี่ไม่ได้หื่นนะ555 แต่เหมือนทั้ง2คนกล้าพูด
มันทำให้ชีวิตคู่ราบรื่นเหมือนกันนะเรื่องบนเตียงนิ :L2:
ฟินมากกกกกกก :m25: ไม่ดราม่าเลยมั้ง เราคิดว่านะเพราะมันไม่ค้างคา
แฮะ รักนะค่ะคนเขียน :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สนุกมากเลยครับ เป็นเรื่องดีๆอีกเรื่องที่อยากแนะนำคนอ่านคนอื่น
ขอบคุณผู้แต่งมากครับสำหรับเรื่องสนุกๆแบบนี้
ชอบนะครับเรื่องนี้ เหมาะแก่การอ่านผ่อนคลาย
ดราม่าไม่เยอะ ภาษาดี เนื้อเรื่องลื่นไหล
แนะนำครับ
-
แปะไว้ เด่วมาอ่าน :hao3: :hao3: :hao3:
-
ชอบเรื่องนี้จัง น้องเฟิร์ส พี่บัส น่ารักมากเลย :impress2: :impress2: :impress2:
หลังๆ พี่บัสร้อนแรงมากกก ส่วนเฟิร์สนี่ก็หื่นเสมอต้นเสมอปลายเลยนะ :haun4: :haun4: :haun4:
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ แบบนี้นะครับ :z2: :z2: :z2:
-
o13 น่ารักมาก
ขอบคุณครับ
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อะแฮ่ม อะแฮ่ม !!!!!!!!!!
ยังมีใครตามมาดูไหมกับเรื่องนี้ จะบอกว่า
ตอนนี้ออฟลงนิยายเรื่องใหม่ที่กำลังเริ่มเขียนนะครับ
ฝากติดตามกันหน่อยนะครับ
ขอฝากผลงานใหม่ไว้อ้อมใจทุกคนหน่อยนะครับ อิอิอิ
(เนื้อเรื่องแบบนี้เพิ่งลองเขียนครับ)
"ในห้วงฝัน"
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=61751.0;topicseen
เป็นเรื่องราวของอดีตและปัจจุบันซ้อนทับกัน
(หวังใจอย่างยิง่ว่าจะไม่ล่ม 555 เพราะมันแลดูเขียนยากแต่อยากจะเขียน อิอิ)
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:hao5: :hao6: