CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: July_Moon ที่ 14-05-2011 11:11:59

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 14-05-2011 11:11:59

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็น เวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


************************************************************************************************

นิยายเรื่องนี้เกิดจากอารมณ์หลังการฟังเพลงยามฝนพรำ  เพราะที่บ้านตอนนี้ฝนตกหนักมาก ฟ้าร้อง (มันยังมีหน้าเล่นคอม) หุหุ ><

Everybody's laughing in my mind
Rumors spreading 'bout this other guy

Do you do what you did, what you did with me?
Does he love you the way I can?
Did you forget all the plans that you made with me?
'Cause baby, I didn't

That should be me holding your hand
That should be me making you laugh
That should be me, this is so sad
That should be me, that should be me

That should be me feeling your kiss
That should be me buying you gifts
This is so wrong, I can't go on
'Til you believe that that should be me
That should be me

You said you needed a little time for my mistakes
It's funny how you use that time to have me replaced
Did you think that I wouldn't see you out at the movies?
Whatcha doing to me?

You're taken' him where we used to go
Now if you're trying to break my heart
It's working 'cause you know

That, that should be me holding your hand
That should be me making you laugh
That should be me, this is so sad
That should be me, that should be me

That should be me feeling your kiss
That should be me buying you gifts
This is so wrong, I can't go on
'Til you believe that should be me

I need to know should I fight for our love or disown?
It's getting harder to shield this pain in my heart, ooh

That should be me holding your hand
That should be me making you laugh
That should be me, this is so sad
That should be me, that should be me

That should be me feeling your kiss
That should be me buying you gifts
This is so wrong, I can't go on
'Til you believe that that should be me, ooh

Holding your hand, that should be me
The one making you laugh, oh baby
Oh, that should be me, yeah

That should be me, giving you flowers
That should be me, talking for hours
That should be me, that should be me
That should be me

Never should've let you go
I never should've let you go
That should be me
Never should've let you go
That should be me

Never should've let you go
Never should've let you go
That should be me

เพลง That should be me ของ Justin Bieber แนะนำว่าฟังที่ feat.Ruscal Flatts เพราะกว่าค่ะ ><~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 14-05-2011 11:17:36

Short Story : That should be me

   ผมเกลียดอากาศร้อนเพราะมันทำให้ผมมีผื่นแดงๆขึ้นมา  ผมไม่ชอบอาหารทะเลเพราะบางครั้งผมทานเข้าไปแล้วเป็นลมพิษ  ผมไม่ชอบที่ที่ไม่สะอาดเพราะผมแพ้ฝุ่น  ผมทนสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงมากไม่ได้เพราะภูมิคุ้มกันผมไม่ค่อยปกติ  ผมเล่นกีฬาไม่เก่งเพราะผมไม่ชอบออกกำลังกาย  ผมชอบนั่งอ่านหนังสือเงียบๆ และเวลาอ่านหนังสือผมจะไม่รับรู้โลกภายนอก 

   ผมเป็นคนแบบนี้  เป็นแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา  แต่บางทีคนเราก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงบ้าง....

   “เฮ้ย! ตฤณไปเล่นบอลกัน” 

   ผมเงยหน้ามองดลเพื่อนสนิทของผม  มันเป็นคนขาวมากๆ  ตาโตหวานใส่แว่น  แต่ยังไงมันก็ดูแมนๆห้าวๆมากกว่าที่จะเหมือนพวกหนุ่มหน้าหวานปกติ  มันเป็นคนมีเพื่อนเยอะ  มนุษยสัมพันธ์ก็ดี  เป็นคนร่าเริงคุยเก่ง  นิสัยดี  มีน้ำใจ  เอาเป็นว่าอะไรดีๆรวมกันในตัวมันหมด

   “อือ  วันนี้ขอนั่งดูแล้วกัน  ยังอ่านหนังสือค้างอยู่”  ผมยิ้ม  มันเองก็ไม่ว่าอะไรช่วยผมเก็บกระเป๋า  ก่อนเราสองคนจะเดินไปยังสนามฟุตบอล

   “นั่งดูตรงนี้นะ  อย่าอ่านหนังสือเพลินจนลืมดูทางบอลล่ะ” 

   ดลมันสั่งกำชับนักหนา  กลัวว่าผมจะเอาหน้ามาแทน Goal  ผมก็พยักหน้าส่งๆ ตอบมันไปอย่างไม่คิดมาก  ครั้งนี้ผมคงไม่ได้ซวยถึงขนาดที่ว่ามีคนเห็นหน้าผมเป็น Goal อีกครั้งหรอกมั้ง?  หวังว่าอย่างนั้นล่ะนะ

   ผมก้มหน้าลงเปิดหนังสือในมืออ่านอีกครั้ง  อากาศวันนี้ร้อนเอาการขนาดแดดร่มแล้วผมก็ยังรู้สึกว่ามันร้อนเกินไปอยู่ดี  ผมขยับเข้าหาเงาร่มไม้ก่อนเริ่มเข้าสู่โลกของหนังสืออีกครั้ง  ผมอ่านหนังสือได้เกือบทุกแนวที่ชอบมากคงเป็นเกี่ยวกับพวกสารคดีการค้นพบต่างๆ  หรือไม่ก็พวกนวนิยายแฟนตาซีจินตนาการสูงๆไปเลย

   อากาศร้อยพาลเอาอารมณ์ของผมหงุดหงิดขึ้นมา  เหงื่อกาฬเริ่มไหลราวกับท่อประปาแตก  ไม่รู้ว่าดลมันเล่นบอลทั้งๆที่อากาศร้อนขนาดนี้ได้ยังไง 

   ผมทนไม่ไหวถอดแว่นออกควานๆ หาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋านักเรียน  แต่ดูท่าทางผมจะลืมเอามาจากบ้าน  ถอนหายใจเซ็งๆ อยู่ดีๆ  ก็มีผ้าขนหนูสีขาวโยนมาคลุมหัวผมเอาไว้  เสียงฝีเท้าวิ่งมาทางผมผมเลยต้องเปิดผ้าออกพยายามมองหน้าคนที่โยนผ้ามาให้  แต่ว่าดลที่วิ่งมากลับโยนผ้าที่คลุมหัวผมออก  ก่อนมันจะยื่นผ้าของมันให้กับผมแทน

   “เช็ดหน้าซะ  เดี๋ยวกลับบ้านกันไม่เล่นแล้ว”

   ถึงผมจะมองหน้าดลมันไม่ชัดแต่รับรู้ได้ถึงน้ำเสียงซึ่งดูจะหงุดหงิด 

   พอเช็ดหน้าเสร็จผมก็ยื่นผ้าคืนให้ดล  ก่อนจะเช็ดแว่นตัวเองสักพักค่อยใส่กลับเข้าที่  แต่พอเห็นภาพตรงหน้าชัดเจน  ผมแอบคิดว่าผมมองไม่เห็นซะยังดีกว่า

   “กลับบ้านเถอะ”

   ดลย้ำอีกครั้งผมเลยลุกขึ้นเก็บหนังสือไม่อยากหันไปมองภาพตรงหน้านั้นอีก  บางทีผมแอบคิดว่าคนที่ยืนตรงนั้นควรเป็นผมมากกว่า  แต่นั่นแค่ความคิดของผมคนเดียวเท่านั้น

   “อ้าว! พี่ดลกับพี่ตฤณจะกลับแล้วหรือครับ  เดี๋ยวรอกลับพร้อมผมกับพี่เต้ก็ได้  ทางเดียวกันอยู่แล้ว”

   อาเหลียงรุ่นน้องในชมรมของดลส่งเสียงเรียกผมกับดลเอาไว้  ผมอยากยืนแทนที่น้องเขา  อยากยืนในจุดที่น้องเขาได้ยืนข้างๆคนๆนั้น

   “ไม่ต้องชวนหรอก  เขาคงไม่ได้อยากกลับกับเราสองคน  อีกอย่างมาก็ขัดความสุข”  สายตาแบบนั้นทำให้ผมอยากจะหายไปจากตรงนี้  การมีผมอยู่คงทำให้โลกของเขามันดูสกปรกมากอย่างนั้นสินะ 

   “ไปเถอะ  อยู่ตรงนี้นานๆไม่ดี  อารมณ์ดีๆมันจะเน่าซะหมด”

   ดลกอดคอผมลากออกมาจากตรงนั้น  ตลอดทางที่เดินไปยังรถของดลผมนิ่งเงียบ  ดลเองก็เลือกที่จะเงียบตามไปด้วย  ตอนนี้ผมไม่รู้ตัวเลยว่าควรต้องทำอะไร  รู้สึกเหมือนหัวใจค่อยๆถูกน้ำกรดราดทีละเล็กทีละน้อย  บางจุดเริ่มเป็นช่องโหว่  บางจุดมีเพียงบาดแผลสด

   กว่าเราสองคนจะกลับถึงบ้านก็ใช้เวลานานพอสมควร  ฝนตกทำให้รถติด  ซ้ำร้ายร่มหรืออะไรเราสองคนก็ไม่ได้พกติดรถเอาไว้  ตอนลงจากรถจะเข้าบ้านผมเลยอาศัยฝ่าฝนเข้าไปเล็กน้อย  ซึ่งทีแรกดลก็ไม่ยอมท่าเดียว  แต่ว่าวันนี้บ้านผมไม่มีคนอยู่จะให้ใครเอาร่มออกมารับคงไม่ได้  แล้วก็ไม่อยากรบกวนดลมันไปมากกว่านี้

   เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขณะที่ผมกำลังเช็ดผมให้แห้งหลังการอาบน้ำ  ไม่อย่างนั้นคงเป็นหวัดหนัก

   “ดล...ว่ายังไง”

   “ตฤณ  มึงกินข้าวและกินยาแก้หวัดเข้าไปด้วย  ถ้ากูรู้ว่ามึงไม่ทำกูจะขอป๊าไปนอนค้างกับมึงเดี๋ยวนี้เลย  เช็ดผมให้แห้งด้วยพรุ่งนี้มีเทสต์ป่วยมาจะแย่เอา  อีกอย่างนอนเร็วๆ เข้าใจไหม”

   เสียงปลายสายร่ายยาวจนผมเผลอหลุดหัวเราะออกมา  ดลมันสั่งอย่างกับจะเป็นพ่อผมอีกคนไปแล้ว

   “ไม่ต้องมาขำเลย  รีบๆกินข้าว กินยา  เออแปรงฟันก่อนนอนด้วยนะ อีกอย่างแปรงนานๆเดี๋ยวฟันผุ  รอกูเป็นหมอฟันก่อนมึงอยากทำอะไรทำไปกูรักษาฟรี  แต่ตอนนี้อย่าลืมแปรงฟันให้สะอาดก่อนนอน”

   “ไอ้บ้า  กูไม่ใช่เด็กสามขวบนะ”  ผมทั้งหัวเราะทั้งแอบจิกกัดมันแสบๆคันๆ

   “ไม่ใช่ก็เหมือนใช่วะ  ให้กูไปนอนเป็นเพื่อนไหม  กูกลัวมึงไม่สบายไม่มีใครดูแล”

   “ไม่ต้องๆ  มึงเองก็อ่านหนังสือด้วย  เทสต์ครั้งนี้ได้น้อยกว่ากูอย่ามาโวยวายนะ”  ผมแหย่มันกลับเรียกเสียงโวยวายลั่น  จนมีเสียงพี่สาวของมันตะโกนเข้ามาว่าให้เงียบๆหน่อย

   “กูต้องวางแล้วว่ะ  พี่ดรีมด่ากูใหญ่แล้ว  อย่าลืมทำตามที่กูบอกนะมึง  พรุ่งนี้เช้ากูไปรับหน้าบ้าน”

   “อือ  พรุ่งนี้เจอกันนะ”

   ผมกดตัดสายกลับมาเช็ดผมตัวเองต่อ  เหลือบไปมองคอนแทคเลนส์บนโต๊ะแล้วก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่  มีกระดาษโน้ตแปะเอาไว้  กำชับว่ายังไงก็ต้องใช้แทนแว่นตาอันเก่าที่เริ่มมัวๆ เพราะสายตาที่สั้นขึ้นของผม  ลายมือแบบนั้นคงไม่พ้นคุณพี่ชายสุดประเสริฐที่อุตส่าห์โดดเรียนเอาของแอบมาวางในห้องผม


   
   ผมลืมตาตื่นในตอนเช้าของอีกวัน  พอจะลุกขึ้นเท่านั้นกลับรู้สึกเหมือนจะวูบลงไป  จับๆตัวเองรู้ทันทีว่าไข้ไม่ได้ลดลงจากเมื่อคืนทั้งที่กินยาเข้าไปแล้ว  แต่วันนี้มีเทสต์ผมเลยตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว  เหลือบมองกล่องคอนแทคเลนส์ก็ถอนหายใจก่อนจัดแจงใส่ตามที่คนซื้อให้เขาอุตส่าห์ลำบากมา

   “ตฤณ  มึงอยู่ไหนอ่ะ  กูเอาข้าวเช้ามากินพร้อมมึงด้วย”

   เสียงดลมันตะโกนก่อนเปิดประตูเข้ามา  ผมเห็นมันจ้องหน้าผมพร้อมทั้งขมวดคิ้วยุ่ง

   “ทำไมไม่ใส่แว่น?”

   คำถามนั้นยิงใส่ผมทันทีที่เห็นว่าผมกำลังทำอะไรอยู่

   “พี่ชายกูเอานี่มาให้  มึงก็รู้ว่าพี่กูเป็นคนยังไง”  ผมตอบขำๆ  พี่เป็นคนรักน้องมาก  ห่วงใย ใส่ใจคนรอบข้างเสมอ  แต่ข้อเสียคือถ้าคนที่พี่เขาหวังดีแล้วไม่ยอมทำตามพี่จะงอน  ใช่เลยงอนไปหลายวัน....

   “เออๆ  เสร็จแล้วลงไปกินข้าวกัน  กูซื้อโจ๊กมากินพร้อมมึงแล้ว”

   พอกินข้าวเสร็จผมก็ได้อาศัยรถของดลในการไปโรงเรียนอีกครั้ง  ไม่นานพวกผมเองก็จะจบจากโรงเรียนแห่งนี้ไป  ผมกับดลตัดสินใจจะเลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน  แต่คนละคณะ  ดลอยากเรียนเป็นทันตแพทย์  ส่วนผมอยากทำงานเกี่ยวกับด้านภาษากับงานเขียนมากกว่า  คิดว่าจะเรียนอักษรศาสตร์

   “ตฤณ  ติวให้กูหน่อย  กูไม่เข้าใจตรงนี้ว่ะ” 

   เจเพื่อนในห้องวิ่งเข้ามากอดคอผมราวกับดีใจที่ได้เห็นหน้าผมในวันนี้มาก  ไม่แปลกอะไรเวลาจะสอบทีไรเป็นแบบนี้กันทุกที

   “หลบไปเลยไอ้เจ  วันนี้กูนัดตฤณติวให้กูแล้วโว้ย!”

   โจฝาแฝดของเจเข้ามาผลักหัวแฝดน้องของตัวเองอย่างแรง  จนเจมันกระเด็นไปอีกทาง  ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ชิงผม(?)ไปเป็นติวเตอร์มากกว่านี้เสียงจากหลังห้องก็ดังมาขัดอารมณ์ผมจนได้

   “หึ! ตฤณมันต้องติวกับแฟนมันสิ  พวกมึงอย่าไปสอดมือยุ่งความสัมพันธ์ของมันเลย” 

   เต้ตะโกนมาจากหลังห้องทั้งๆที่มือยังโอบเอวของอาเหลียงเอาไว้  ผมหลบสายตานั่นก่อนจะเดินไปยังห้องข้างๆ ซึ่งเป็นห้องที่ดลเรียนอยู่ทันที

   ไม่อยากต้องเห็นอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว....

   “ดล  กูขออ่านหนังสือห้องมึงนะ”  ผมเดินยิ้มๆ ก่อนจะนั่งที่ของดล  พักเดียวเท่านั้นก็มีเก้าอี้อีกหลายตัวลากมารอบๆให้ผมช่วยติวเทสต์ภาษาอังกฤษวันนี้

   คาบเช้าจบสิ้นไปพร้อมกับการจบการเทสต์ของห้องผมและห้องของดล  ได้ยินเสียงพูดคุยกันถึงข้อสอบแต่ละข้อจ้อกแจ้กจอแจกันไปหมด  อาการเวียนหัวของผมเริ่มหนักขึ้น  ซ้ำยังรู้สึกคันไปทั้งตัว  สงสัยผื่นคงขึ้นไม่รู้ว่าไปโดนอะไรอีก

   ผมเดินตรงไปห้องพยาบาลโดยไม่ได้บอกดลมัน  เห็นมันกำลังยืนจีบสาวในดวงใจของมันผมเลยไม่อยากไปขัด  ดลมันเป็นประเภทรักเพื่อนมาก  ผมกับมันคบกันมาจะ 12 ปีแล้ว  ไม่แปลกอะไรถ้าเห็นผมกับมันทำตัวติดกันราวกับปาท่องโก๋  แต่อีกไม่นานผมว่ามันคงมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักที  แล้วผมก็ยินดีที่จะเป็นแบบนั้น  จะได้เลิกมีข่าวลือแปลกๆว่าผมกับมันมีอะไรๆ กันสักที 

   อาจารย์ห้องพยาบาลไม่อยู่  ผมเลยจัดแจงหยิบขวดยาออกมาอย่างเคยชิน  หลังจากทานยาลดไข้ไปอีกเม็ดก็หยิบยาทาแก้ผดผื่นคันออกมา  เดินตรงไปที่เตียงซึ่งมีม่านกั้น  ผมเลือกจะใช้เตียงในสุดเพราะตรงนั้นมีกระจกส่องทำให้ผมรู้ได้ว่าควรจะทายาตรงไหนบ้าง

   ผมถอดเสื้อนักเรียนออกก่อนจะถอดเสื้อกล้ามออก  ทำให้เห็นผื่นแดงซึ่งขึ้นตามแผ่นหลังเป็นจุดๆ  ถึงจะไม่มากแต่ปล่อยไว้คงลามไปทั่ว  เขย่าขวดยาสักพักก็หันหลังเข้ากระจกเอื้อมมือจะทายา  แต่คงเพราะผมมัวแต่จ้องกับแผ่นหลังของตัวเองทำให้ไม่ทันสังเกตว่ามีคนเข้ามา

   “เอาขวดยามานี่  กูทาให้มึงเอง”

   ผมหันขวับไปมองตามเสียงแล้วก็ต้องประหลาดใจ  ก่อนพยายามถอยหนีมือที่ยื่นมานั่น..... 

***************************************************************************************************
ได้ยินแว่วๆ มีคนบ่นเรื่องเก่าไม่จบมันหาเรื่อง(สั้น)มาเพิ่มอีกแล้ว = ="
เหะๆ แบบบรรยากาศฝนตกมันพาไปอ่ะเนอะ ตอนหน้าก็จบแล้วอ่ะ  ฝากไว้หน่อยแล้วกันนะคะ  แบบมาตามเพลง~~~~
Ps. ลองหาเพลงมาฟังแล้วอ่านไปด้วยได้อารมณ์ดีค่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-05-2011 12:06:35

^
จิ้ม มือนั้นเป็นเต้หรือเปล่า ><
ขอตบทีนายเต้ แหม หนูตฤณ (ยกเป็นหนูและ) เป็นคนดีนะ มาพูดจาแบบนี้ เดี๋ยวเจอฝ่ามือพิฆาตหรอก - -* ชิส์

ไม่มาม่าเนอะ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Na_RimKLonG ที่ 14-05-2011 12:17:21

ใึครๆๆๆ

เค้าคนนั้นเป็นใคร

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 14-05-2011 12:37:14

คนนั้นเค้าเป็นใครสงสัยจะเป็นเต้แน่ๆๆ


รออ่านต่อไปค้าบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 14-05-2011 12:51:51

เต้รึปล่าวคนที่เข้ามาใหม่อ่ะ??

แล้วทำไมเต้ต้องพูดแดกดันกันขนาดนี้ด้วย หึงหรอ?? ทั้งๆที่ตัวเองมีแฟนอยู่แล้วเนี่ยน่ะ?? งง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 14-05-2011 15:10:29

เต้เหรอ ใช่รึเปล่าน๊ะ
ถ้าใช่ แล้วอาเหลียงจะคู่ใคร :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: PrinceTae ที่ 14-05-2011 15:36:51

มือของใครกันเนี่ย รออ่านครับผม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 14-05-2011 15:43:01

รีบมาต่อเลยนะน้องเฟิร์น
ก่อนที่พี่จะเกลียดเต้
เพราะถ้าเกลียดแล้วอย่าหวังว่าจะได้เห็นขาอ่อนน้องตฤณเลย เชอะ!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: tatum1234 ที่ 14-05-2011 15:56:10

 :a5: ค้างงงงง



รอตอนจบครับ :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-05-2011 16:26:16

มือที่มองไม่เห็น 55555555555 เป็นของใครกันหนอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 14-05-2011 16:31:31

ค้างค่ะ มือใครอ่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-05-2011 16:44:02

ไม่อยากให้เป็นมาม่า แต่..เพลงที่เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องน่ะ มันดูมาม่าเลยนะ
โดยเฉพาะเนื้อเพลงตรงนี้เนี่ย มันดูท้อแท้สับสนพิกล
I need to know should I fight for our love or disown?
It's getting harder to shield this pain in my heart, oo
อืม..."จะต่อสู้ หรือจะปล่อยวาง แล้วมันก็ยากเหลือกับการรักษาแผลใจ"
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 14-05-2011 17:03:53

มาม่าใช่มั้ย แต่ก็อยากอ่านนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 14-05-2011 17:43:38

 :L2:รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 14-05-2011 18:07:56

มือไอ้เต้แน่เลย - -!! แหมๆ ทำไมถึงต้องพูดอย่างนั้นนะ เฮ้อ!

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-05-2011 18:44:34

 :L2:


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 14-05-2011 22:20:03

ลุ้นจริงว่าจะจบแบบไหน
มือนั้นเป็นของใคร ใช่คนที่อยากไปยืนข้างๆหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 15-05-2011 17:48:33

มือ...ผีห้องพยาบาลรึเปล่า?!?

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 15-05-2011 19:06:17

ค้างเว่อ แอร๊ยยยยย ทำไม เต้ ต้องประชดประชันกัน?

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-05-2011 19:17:12

ค้างอ่ะ อย่าดราม่ามากนะครับ คนอ่านปวดใจ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 15-05-2011 21:09:09

ย๊ากกกก ค้าง  :serius2:
มารอต่อค่ะ สนุกดี
ไม่เข้าใจที่เต้ทำ ชิส์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-05-2011 21:31:39

ใช่เธอหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 15-05-2011 21:52:12

เอ๊ยยยย ชอบคะ ลุ้นๆๆ เป็นเต้ใช่ไหม
อยากอ่านต่อๆๆ มาต่อเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 15-05-2011 22:39:50

มือนั้นเป็นใคร

มาเฉลยกันซะดีๆๆๆเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 15-05-2011 22:44:20

อ๊ากกกกก ตาเต้แน่ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 16-05-2011 20:45:37

ใครอาสาทายาให้อ่ะ :-[


ว่าแต่อ่ะชอบประชดประชันตฤนตลอดเลยนะ :m16:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/0
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 16-05-2011 22:27:13

 :a5: ต่อด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 18-05-2011 13:22:10

หายไปไหนนิ อยู่ไหนกันนนนน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me [14/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: MimicClub ที่ 18-05-2011 14:07:38

 :a5: คนโพสหาย
 :serius2:  ค้างสุดๆ
 :z13:จะอ่านต่ออ่า :seng2ped:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 19-05-2011 13:39:54

   “ไม่เป็นไร  กูทาเองดีกว่า”  ผมหันหน้าหนีมันพร้อมกับจะเอื้อมมือไปทายา  แต่อยู่ๆมันกลับยึดข้อมือของผมเอาไว้แน่น

   “อย่าให้กูห่วงมึงมากกว่านี้จะได้ไหม?  เร็วๆเข้าหันหลังมา” 

   เต้หยิบขวดยาจากมือผมไป  ก่อนจะเริ่มลงมือทายาที่ด้านหลังของผม  มือของมันวนไล้นานมากจนผมรู้สึกแปลก  พอหันหน้าไปมองมันผ่านกระจกก็เห็นรอยยิ้มกวนๆ  กับหน้าของผมที่เริ่มขึ้นสี  ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพิษไข้หรือเป็นเพราะคนที่กำลังทายาให้ผมอยู่กันแน่

   “อ๊ะ!”  ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อมันเริ่มเอื้อมมือที่เปื้อนยาไล้มาด้านหน้าลำตัวของผม  ทำให้เหมือนกับผมถูกมันกอดจากด้านหลัง  หน้าของมันวางอยู่บนไหล่ของผม  ผมใจเต้นแรงไปหมดไม่อยากให้มันรู้เลยว่าตอนนี้ผมอายแค่ไหน

   “อย่าร้องเสียงแปลกๆสิ  เดี๋ยวก็มีคนเข้าใจผิดคิดว่าฉันทำอะไรนายหรอก” 

   เสียงหัวเราะเบาๆนั่น  กับคำพูดสองแง่สองง่ามทำให้ผมหัวใจของผมเต้นแรง  มือของเต้เริ่มเอื้อมมาทายาตรงหน้าอกข้างซ้ายของผม  แต่มือมันก็หยุดชะงัก  ใบหน้านั้นส่งยิ้มอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน  ดูอบอุ่นต่างจากบุคลิกปกติของมันอย่างสิ้นเชิง  มันนาบมือกับหน้าอกข้างซ้ายของผม  อกข้างซ้ายของมันเองแนบกับแผ่นหลังของผม  จนผมสัมผัสได้ถึงหัวใจของมันซึ่งเต้นแรงไม่แพ้กันกับของผม

   “เสร็จแล้วล่ะ  ไปกินข้าวได้แล้ว” 

   อยู่ๆ มันก็ตวัดหางเสียงอย่างไม่พอใจ  ก่อนจะผละออกจากผมเดินออกไปนอกห้องพยาบาล  ผมได้แต่ถอนหายใจคิดว่าคงทำไปตามหน้าที่เพื่อน  ผมน่าจะเลิกคิดไปรักมันซะที  เพราะมันเองก็มีอาเหลียงอยู่ในใจแล้วทั้งคน

   จนเลิกเรียนนั่นล่ะดลมันก็เดินมาหาผมตามปกติ  แต่มันมาซักไซ้ถามเรื่องห้องพยาบาลเพราะมันดันโผล่มาเห็นผมกับเต้เข้าพอดี  ผมก็เดินหนีไม่ยอมตอบมัน  สุดท้ายเลยลงเอยด้วยการที่มันเล่นงานจุดอ่อนผมโดยการจี้เอวแรงๆ  เท่านั้นล่ะผมลงไปกองกับพื้นตัวงอเป็นกุ้ง

   “พอแล้วๆ ไอ้บ้า ฮ่าๆๆๆ”  ผมกลิ้งตัวหลบดลมันก็ไล่ตามมาจี้โดยคร่อมตัวผมล็อกกับพื้นสนามแล้วลงมืออย่างไม่ปรานี

   “เดี๋ยวนี้มีความลับ  บอกมาเลยนะ นี่แน่ะๆ”

   “ฮ่าๆๆๆ พอแล้ว...ก...กูจะข...ขาดใจตาย”  ผมสิแย่มันอ่ะนั่งสนุก  เพื่อนกันยังมาทำร้ายกันได้ลงคออีก

   ปัง!!!

   เสียงบางอย่างกระทบกับผนังอย่างรุนแรง  พอผมหันไปก็เห็นเต้ยืนกำหมัดแน่นมองมาทางผมกับดล  สายตานั่นจ้องมองมาทำให้ผมรู้สึกกลัวขึ้นมากะทันหัน  ร่างกายสั่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้  น่ากลัวเกินไปแล้วนะ....

   “ก...กลับกันเถอะ”  ผมรีบลากดลออกมาจากตรงนั้น  ดลเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเดินตามผมมาแต่โดยดี

   “นี่....ถึงบ้านแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ”  ดลหันมาบอกกับผม

   แต่กลับกลายเป็นว่าพอกลับมาถึงพี่ดรีมก็โทรตามให้ดลกลับบ้านด่วน  รู้สึกว่าพี่ชายคนโตของบ้านพี่โดมจะกลับมาจากเรียนต่อที่อังกฤษพอดี  มันเลยกลับไปด้วยท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงเล็กน้อย

   ผมนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นของบ้านจนดึก  อีกไม่กี่วันก็สอบปลายภาค  อีกไม่นานพวกผมที่เป็นเด็ก ม. 6 ก็ต้องจบจากโรงเรียนแยกย้ายกันไปแล้ว  ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานแค่ไหนถึงจะได้พบกันอีก  รู้สึกเจ็บที่ใจแปลกๆ  นึกถึงภาพที่ต้องแยกจากคนๆนั้นแล้วก็เจ็บขึ้นมากะทันหัน

   บางที....ผมควรยอมแพ้แล้วตัดใจซะตั้งแต่ตอนนี้

   หรือผม....ควรจะลองลุกขึ้นสู้ใหม่อีกครั้งดีกันแน่นะ?

   รัก......................

   สำหรับผมมันคืออะไรกัน?

   บางครั้งก็คิดว่าคนตรงนั้นควรเป็นผม....

   นี่ผมเห็นแก่ตัวขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

   เฮ้อ.....ให้ตายสิ  ผมอยากจะบ้าตาย  ทำไมผมต้องมานั่งคิดอะไรบ้าๆบอๆแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้

   “เปิดประตู!!  เปิดหน่อย~~!!”

   ผมสะดุ้งเฮือกหลุดจากห้วงความคิดของตัวเอง  รู้สึกได้ถึงหยดน้ำอุ่นๆบนฝ่ามือ 

   นี่ผมร้องไห้อย่างนั้นเหรอ?  นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่เคยต้องร้องไห้แบบนี้

   “เปิดสิ!!!!  เปิดเดี๋ยวนี้เลยนะ~~!”

   ผมหันไปให้ความสนใจกับเสียงนั้นอีกครั้ง  วิ่งไปเปิดประตูออก 

   “เต้!  มาทำอะไรที่นี่  อ๊ะ! กลิ่นเหล้าหึ่งเลย  ไปกินมาทำไมเนี่ย” 

   “อย่ายุ่งน่ะ  ขอกูเข้าไปหน่อยสภาพนี้กูกลับบ้านไม่ได้  มึงมีชุดให้กูเปลี่ยนใช่ไหม?”  ผมยังไม่ทันจะตอบตกลงหรืออะไรมันก็ถือวิสาสะก้าวเข้ามาในบ้านของผมพร้อมกับเบียร์อีกจำนวนหนึ่ง

   “ทำไมไม่กลับบ้านตัวเองไปล่ะ  เดี๋ยวโทรบอกที่บ้านให้”  ผมจะเดินไปโทรศัพท์เท่านั้น  ก็ถูกมันกระชากเข้าไปหา

   “ไม่ต้อง  ไหนมึงบอกกูหน่อยว่าทำไมมึงทำตัวแบบนี้หา?!” 

   “อะไร?  กูทำตัวยังไง?  มึงเมามากแล้วไปอาบน้ำไปเดี๋ยวกูให้มึงนอนห้องกูก็ได้  แล้วกูไปนอนห้องน้องชายกูเอง”

   “ไม่!! มึงตอบคำถามกูก่อน  ทำไมมึงต้องชอบไอ้ดล  ทำไมมึงสองคนต้องเป็นแฟนกัน?  ทำไมมึงไม่ชอบกู?  ทำไมมึงไม่เป็นแฟนกู?  หา?!!!”

   ผมงงไปหมด  มันเมาแล้วเพ้อเจ้อหรือยังไง  ก็ไอ้ดลมันเพื่อนผม  ส่วนแฟนมันก็ไม่ใช่ผม....  อาเหลียงต่างหาก

   “มึงเมามากแล้ว  ไปอาบน้ำแล้วนอน  พรุ่งนี้มีเรียนอีก  ไปๆ!” 

   “ไม่เอา! มึงตอบคำถามกูมาก่อน  ไม่อย่างนั้นคืนนี้กูปล้ำมึงแน่!”

   ผมสะดุ้งเมื่อมือนั่นเลื่อนลงไปกุมเป้าของผมไว้  สัมผัสนั่นมันทำให้ผมอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี  ไอ้บ้านี่เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องจริงๆด้วย  ถึงผมจะชอบมันมากขนาดนั้น  แต่ถ้าจะต้องแย่งชิงกับอาเหลียงผมก็ไม่เอาด้วยหรอก  ผมไม่อยากมีรักที่ไปแย่งของใครมา

   ไม่เอาเด็ดขาดเลยแบบนั้น.....

   “ปล่อยกู!!  มึงมีคนรักแล้วอย่ามายุ่งกับกูนะ! มึงเองเกลียดขี้หน้ากูไม่ใช่เหรอ?”  ผมดันมือมันให้ออกห่างแต่อีกมือมันดันเข้าทางประตูหลังผม  ไอ้เต้แม่งชาติก่อนเป็นปลาหมึกหรือไงวะ?!

   “ไม่.... เป็นเมียกูนะ  กูอยากเอามึง”  มันไม่ได้รออะไรเลยจัดการดึงกางเกงนอนตัวบางของผมออก  ผมอายจนไม่รู้จะทำหน้ายังไงเมื่อเจ้านั่นของผมมันโผล่ออกมาให้เห็นทันที  ผมเป็นประเภทไม่ใส่กางเกงในนอน  ใส่แค่ขาสั้นหรือไม่ก็บ๊อกเซอร์ตัวเดียว

   “เชี่ยเต้...ไม่เอาแล้ว  เลิกแกล้งกูสักที” 

   “มึงยั่วกูนะ  เป็นเมียกูเถอะ”  ผมยังยืนทื่อทำอะไรไม่ถูก  กางเกงก็โดนมันโยนไปอีกฟาก  มือมันก็ดันลูบไล้อยู่แต่ตรงนั้นของผม  จะบ้าตายผมเองก็คนนะมีอารมณ์แบบนั้นได้เหมือนกัน  ยิ่งกับมันแล้วด้วย......

   “เต้.....กูรักมึงนะ”

   ผมไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ผมกับมันจะเป็นยังไง  บางทีพอมันหายเมาอาจจะลืมเรื่องทุกอย่างไปแล้ว  ผมผิดไหมถ้าขอแค่วันนี้เพียงวันเดียวก็ผมเป็นของมัน  และมันจะเป็นของผม

   แค่คืนเดียวก็พอ......

   “หึหึ!”  เสียงหัวเราะกวนอารมณ์ของมันจบ  ส่วนปลายของผมก็ถูกมันจับเลียเบาๆ  สายตานั่นช้อนขึ้นมามองหน้าผมราวกับจะถาม 

   “อืม.....ทำให้หน่อยได้ไหม?”  ผมครางแล้วบอกกับมันอย่างไม่อาย  แค่คืนเดียว  ผมมีสิทธิ์แค่นี้เท่านั้น  ถึงอย่างนั้นผมก็เต็มใจ

   ลิ้นร้อนโลมเลียทั่วแก่นกายของผมจนชุ่ม  มันเริ่มตั้งชูชันชี้หน้าของเต้  ร่างกายผมสั่นระริกแทบทรงตัวยืนไม่อยู่  ผมอยากให้มันสัมผัสผมให้มากกว่านี้  สัมผัสให้ลึกกว่านี้  อยากโดนหลอมละลายด้วยร่างกายของมัน  อยากถูกกอด  อยากจูบ  อยากทำแค่กับมันคนเดียวเท่านั้น

   ร่างของผมถูกผลักให้นอนราบลงไปกับพื้น  ขาทั้งสองถูกยกขึ้นพาดบ่าของมัน  ลิ้นร้อนวนไล้รอบแก่นกายลามไปถึงร่องด้านหลัง  ผมเสียวจนร้องครางไม่รู้กี่รอบ  เวลาที่มันสอดลิ้นเข้าไปในนั้นผมรู้สึกดีเอามากๆ  รู้สึกเหมือนได้รับการเติมเต็ม  ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันหายไปหมด  เหลือแต่อารมณ์เพียงอย่างเดียวที่นำทางผมกับมันในตอนนี้  เสียงจ๊วบดังสลับกับการลากลิ้นยาวๆแถวขาอ่อนของผม  ผมมีความสุข  ผมต้องการมันมาก  แค่คนๆนี้คนเดียวเท่านั้น  ผมหลับตาคราง  มือก็วนไล้เล่นกับหน้าอกตัวเองเพิ่มอารมณ์

   สักพักท่อนลำขนาดใหญ่ของมันก็จ่อเข้ามาก่อนจะกดส่วนหัวเข้ามาในตัวผมทีละน้อย  ผมต้องการมากกว่านั้น  เจ็บแทบตายน้ำตาไหลออกมาเรื่อยๆ  แต่ผมไม่อยากหยุด  ต้องการมากกว่านี้

   “รักนะครับ”

   อาจจะเป็นเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบา  แต่ผมได้ยินมันอย่างชัดเจน  ก้องอยู่ในหัวของผม  และจะฝังลึกลงไปในความทรงจำตราบนานเท่านาน  ถึงจะเป็นเพียงคืนเดียวที่ได้ยิน  เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย  ถึงตอนนั้นมันจะสร่างเมาแล้วลืมไปหมด  ผมเองจะไม่โทษมันเลยสักนิดเดียว

   “อ๊า......รู้สึกดีจัง”

   ทุกครั้งที่มันขยับเอวเข้าออกกระแทกเข้ามาด้านในผมรู้สึกได้ถึงความเสียวซ่าน  ภายในของผมเต้นตุบๆ ไปหมดราวกับต้องการให้มากกว่านี้  น้ำตาผมไหลเป็นทางแต่มันเป็นเพราะความสุข  สิ่งที่ผมต้องการคืออยากให้มันทำมากกว่านี้  ผมครางไม่หยุด มันเองก็ครางต่ำในลำคออย่างพอใจ  เราไม่ได้พูดอะไรกันแต่สื่อสารกันผ่านทางภาษากาย  จังหวะการเข้าออกค่อยๆเพิ่มความเร็วทีละนิด  ไม่นานทั้งผมและมันก็ถึงจุดหมาย

   เสียงหอบของเราสองคนดังไปทั่วห้องนั่งเล่น  แก่นกายของมันยังค้างอยู่ในตัวของผม  ความรู้สึกเฉอะแฉะภายใน  น้ำเหนียวที่ไหลออกมาเปรอะต้นขาและหน้าท้องของผม  ถูกลิ้นของมันเลียทำความสะอาด  รวมถึงแก่นกายของผมเองก็ถูกทำความสะอาดจนต้องเกร็งรับสัมผัสเสียวนั่นอีกครั้ง

   อยู่ๆมันก็ถอนแก่นกายมันออกจากตัวผม  นั่งนิ่งจ้องหน้าผมราวกับว่ามัน.....

   “ขอโทษนะที่ทำแบบนี้  ก...กูข....”

   “พอแล้ว  ไม่ต้องหรอกกูไม่เป็นไร  แค่อารมณ์ชั่ววูบอ่ะดิ  ไม่เป็นไรๆ  มึงไปอาบน้ำไปหายเมาแล้วนี่” 

   ผมยิ้มแล้วพยายามยันตัวขึ้นนั่ง  แต่ด้านหลังมันเจ็บแปลบๆ จนผมรู้สึกว่าตัวเองเผลออุทานด้วยความเจ็บออกไป  ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร  ผมคิดเอาไว้แล้วว่าแค่คืนเดียว  แค่นี้เท่านั้นที่ผมจะได้จากมัน

   ไม่เป็นไร.....จริงๆนะ

   “ไม่เป็นไรแล้วมึงร้องไห้ทำไม?” 

   “กูเปล่า”  ไม่เลยผมรู้ว่าน้ำตามันไหลออกมา  ผมรักมันมาก  แค่คืนเดียวก็ไม่ได้  อยากให้เป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ต่างหาก  ถ้าตอนนี้ผมฝันผมเองก็อยากฝันตลอดไป

   “อย่ามาโกหก  กูเห็นอยู่ว่ามึงร้องไห้  มานี่เลย” 

   “อ๊ะ!  มึงจะทำอะไร”  ผมถูกมันดึงเข้าไปนั่งบนตัก  ริมฝีปากนั่นจูบไล้ที่เปลือกตาซับน้ำตาของผม  ก่อนจะเลื่อนมาประกบที่ริมฝีปากไม่ได้ล่วงล้ำ  แต่กดจูบค้างไว้อย่างนั้นราวกับปลอบประโลม

   “ฟังกูนะ  กูรักมึง  ตอนนี้มึงเป็นของกูแล้ว  กูไม่สนว่ามึงคิดยังไง  แต่กูรักมึง!” 

   แค่นี้ที่ผมต้องการฟัง  ผมร้องไห้หนักกว่าเมื่อครู่อีก  แต่คราวนี้ผมร้องเพราะผมดีใจมากๆ  ไม่เศร้าแล้ว  ผมไม่ต้องแอบรักมันอีกแล้ว  อ้อมกอดของมันสำหรับผมแล้วอบอุ่นที่สุด  เสียงหัวเราะเบาๆ เหมือนกับกวนประสาทนั่นทำให้ผมสบายใจ  แต่มือมัน....

   “ท...ทำอะไรน่ะ  อ๊ะ! ลามกปล่อยนะ”  ผมหน้าร้อนไปหมด  มือปลาหมึกของมันลวนลามช่วงล่างผมอีกแล้ว  พอสบตาก็เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์  มันเลียริมฝีปาก  ผมอดรู้สึกไม่ได้ว่ามันเซ็กซี่ดีจัง

   “หึหึ...ก็จะทำเรื่องลามกกับเมีย...ตัวเอง  ผิดหรือไงครับ  หือ?”

   “ด...เดี๋ยวก่อน  ล..แล้วอาเหลียงล่ะ  น้องเขาเป็นแฟนนายนะ  อ๊ะ!  อย่าแกล้ง  พ...พอแล้ว  ป...ปล่อยคุยกันก่อนสิ   อ๊า.....อ๊า......”

   ในที่สุดผมก็ยังคุยกับมันไม่รู้เรื่องเพราะมันเล่นภาษากายกับผมไปอีกสองรอบ  ตอนนี้ผมเองหอบจนหมดแรง  มันสิยังไม่เลิกลูบไล้ช่วงล่างปลุกอารมณ์ผมอยู่นั่น  ทั่วตัวผมโดนฝากรอยแดงๆ ไว้เต็มไปหมด  โดยเฉพาะตรงต้นขานั่นทุกครั้งที่ถูกทำผมแทบคลั่ง  มันทั้งแกล้งทั้งยั่วผมไม่เลิก

   “ค...คุยกันก่อน  ฮึก....”  ผมเริ่มสะอื้น  ถึงจะบอกว่ารักผมแต่เรื่องอาเหลียงล่ะ  ผมไม่อยากแย่งใครอยู่ดี

   “ไม่ร้องนะครับ  เหลียงมันก็น้องไง  เอามาบังหน้าแกล้งคนแถวนี้เล่น  แต่คนแถวนี้ดันหนีผมไปหาไอ้เชี่ยนั่น  ผมเลยต้องวางแผนรวบหัวรวบหางแบบนี้  หึหึ...”

   “เดี๋ยวนะ!  แกล้งเมาเหรอ?  ล....แล้วที่ทำตัวแปลกๆมาตลอดทั้งเดือนนี่คือแบบนี้เหรอ?”  จะว่ายังไงดีล่ะ  จะโกรธหรือจะทำยังไงกับมันดี  ผมที่โดนท่าทางร้ายกาจของมันเล่นงานจนชาไปหมด  แต่กลับกลายเป็นว่าแค่แผนหลอกกินผมของมัน

   “ไม่ทำแบบนี้เมียจะยอมให้ผมเอาไหมล่ะ?  เมียชอบหลบหน้าอยู่เรื่อย  แถมมีไอ้เชี่ยดลเป็นก้างไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้เมียอีก  เลยแกล้งแบบนี้เมียจะได้รู้ใจตัวเองซักที  อย่าบอกนะว่าตอนนี้ก็ยังไม่รู้น่ะ  ไม่อย่างนั้นผมจะจับกดข้ามวันให้เอากับใครไม่ได้อีกเลย”

   “อ...ไอ้ทะลึ่ง  ลามก  ไอ้บ้ากาม!!”

   “ยอมรับครับ...  งั้นเมียที่ดีก็จ้องให้สามีเอาแรงๆอีกทีนะครับ จุ๊บ!”

   “เหวอ!  ไม่เอาพอได้แล้ว อ๊า.....ห...หยุด....อื๊อ.....แฮ่กๆ”

   “ซี๊ด....ตอดแรงดีจริงๆ  รักนะครับเมียของผม  ที่ควรจะเป็นของผมตั้งนานแล้ว  หึหึ”

   ผมขอไม่บอกนะครับว่าตลอดคืนผมโดนมันไปกี่รอบ  มันเล่นงานผมจนสลบไปเลย  แต่ตื่นเช้ามาก็เห็นตัวเองอยู่ในสภาพที่สะอาดเรียบร้อยนอนข้างมันพร้อมกับแดดที่แยงตา  คาดว่าแดดแรงขนาดนี้คงไม่พ้นยามเที่ยงไปแล้ว 

   เฮ้ย! แต่ดลมันมีกุญแจห้องผม  เปิดเข้ามาจะเป็นยังไงเนี่ย?!

   “หืม....อยากอีกแล้วหรือครับ  ผมยังไม่พร้อมนะ  หมดแรงแล้วด้วย” 

   “ไอ้บ้ากาม  นี่สายขนาดนี้ไม่ได้ไปโรงเรียน  ดลมันมารับใช่ไหม??  โอ๊ย! ตายแน่!”  ผมยีหัวอย่างหงุดหงิด

   “ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ  สามีที่ดีลงไปบอกมันแล้วว่าเอากับเมียจนดึกเลยตื่นไปเรียนไม่ได้  เห็นมันก็ยิ้มบอกยินดีด้วย  หาวววว.....”  มันอ้าปากหาวกว้าง  พอฟังมันจบผมอยากเอาอะไรยัดปากมันจริงๆ

   “ไปบอกกับมันแบบนั้นได้ยังไงกัน!!!”

   “ทำไม?!  หรือมึงชอบมัน”  คราวนี้ล่ะเสียงเข้มปั้ดเชียว  น่ากลัวชิบ

   “บ้าหรือไง  ถ้าชอบมันจะให้มึง....เอ่อ...นั่นล่ะไม่รู้กี่รอบทำไม”

   “หึหึ...ก็ดี  อย่าให้รู้ว่ามีคนอื่นไม่อย่างนั้นโดนเอาจนกลวงแน่  ต้องเป็นกูเท่านั้นที่มึงรัก!  จำด้วยนะครับคุณเมีย”  พูดจบก็หันมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ก่อนดึงผมลงไปนอนกอด

   “อ...อือ”  ผมอายก็อาย  ไม่ชินเท่าไหร่กับการโดนแตะเนื้อต้องตัวขนาดนี้  ถึงเมื่อคืนจะ...ก็เถอะ  อ๊ากกกกกก!  ผมทำอะไรลงไปเนี่ย!

   “รักนะครับ  หลับซะนะ  ผมจะนอนกอดเอาไว้อย่างนี้เอง”

   ผมหลับตาลงอีกครั้งท่ามกลางความอบอุ่นจากอ้อมกอดของคนที่นอนเคียงข้างผมในตอนนี้  ผมรักมัน  มันรักผม  อนาคตผมไม่รู้หรอก  เขาว่าความสุขมักอยู่กับเราได้เพียงไม่นานแต่ความทุกข์ก็เช่นกัน  ป่านมาแล้วมันก็ต้องผ่านไป  ผมผ่านความทุกข์และกำลังพบเจอกับความสุข  แต่ผมเองก็ไม่ได้ประมาทในความสุขครั้งนี้ 

   สิ่งที่ผมเคยคิดว่าควรจะเป็นผมที่ได้อยู่เคียงข้างมัน

   วันนี้คือผมจริงๆ.....

The End

******************************************************************************************************
ขอระบายสักหน่อยแล้วกันค่ะ
21 นี้ต้องไปอยู่หอในแล้วคงไม่ได้มาเล่นแบบนี้อีก แต่อยากบอกว่ารู้สึกว่าไม่อยากไปไหนเลย ไม่อยากรับน้องหรืออะไรก็แล้วแต่
แอบกลัวลึกๆเหมือนกันค่ะไม่รู้รูมเมตอีก 5 คนจะเป็นคนยังไงบ้าง นานแล้วที่ไม่ได้ต้องปรับตัวครั้งใหญ่ขนาดนี้
กังวลใจ จนกลายเป็นคิดมากไปได้ยังไงก็ไม่รู้
ขอยืนใบลาไว้ตรงนี้ค่ะ นิยายจะพยายามมาต่อเท่าที่เวลาพอจะอำนวย ชวงนี้ยุ่งๆกับการเตรียมของ เตรียมใจด้วย เครียดมากบอกตรงๆ
คณะที่เลือกก็ใช่ว่าตัวเองถนัดนะแต่อยากเรียนจริงๆ คนละสายกับที่เรียนมัธยมเลย
ไม่ท้อ แต่ก็กลัว  ถ้าอะไรๆเริ่มจะคลี่คลายไปในทางที่ดีแล้วจะกลับมานะคะ
ใครเห็นนิยายของเฟิร์นที่จบแล้วแต่ยังไม่ได้ย้ายไปบอร์ดจบก็รบกวนฝากบอกพี่ moderator ให้ทีนะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: YELLOWSTAR ที่ 19-05-2011 13:52:20

ดลไม่ว่าอะไรเลย แถมยินดีด้วย  หรือว่าเรื่องนี้ดลมีส่วนรู้เห็นวางแผนกับเต้??

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 19-05-2011 14:21:02

ดีใจด้วยนะ คู่ข้าวใหม่ปลามัน เพลาๆเรื่องนั้นบ้างเน้อไอ้คุณเต้
เดี๋ยวชำรุดก่อนเวลาอันควร 555 ล้อเล่นจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-05-2011 14:27:48

จะเล่นจน'กลวง'เลยเร๊อะ กร๊ากกก ตฤณ เอ้ยย 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 19-05-2011 14:31:56

ขอบคุณค่ะ  แหะๆ ขอเลือดด่วน  :jul1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 19-05-2011 14:53:16

อ่า....พิมพ์ต่อไม่ถูก 55+
อ่านที่ร้านด้วยนะเนี่ย ดีนะไม่มีใครนั่งข้าง ๆ หุหุ
*****
ดิท คำผิด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 19-05-2011 14:54:29

พวกเด็กๆนี่  พอหายเครียดก็รั่วกันเลยนะ ขำ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 19-05-2011 15:07:34

สรุปว่างานดลกับอาเหลียงคือผู้สมรู้ร่วมคิดสินะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 19-05-2011 15:08:52

โล่งอก นึกว่าเรื่องนี้จะจบแบบดราม่าแล้วซะอีก
ที่แท้เต้ก็แอบโรคจิต อยากแกล้งให้คนที่ชอบเหลียวแลตัวเองบ้างก็เท่านั้นเองหรอเนี่ย 555

มะรืนนี้แล้วซิที่น้องเฟิร์นจะเข้าหอ ก็ขอให้โชคดีนะจ๊ะ
การย้ายไปอยู่หอไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดหรอก อย่าเพิ่งกังวลไปเลย
แล้วยิ่งเรื่องรับน้อง มันก็ไม่มีอะไรหรอก สมัยนี้เค้าไม่นิยมให้รับน้องโหดๆแบบสมัยพี่แล้ว
อย่างมากก็นั่งร้องเพลง ทำความรู้จักเพื่อน แล้วก็รุ่นพี่ก็เท่านั้นแหละ
สู้ๆนะจ๊ะ แรกๆอาจจะเหนื่อยหน่อยในการปรับตัว แต่พี่เชื่อว่าน้องเฟิร์นต้องผ่านไปได้อยู่แล้วอ่ะ
 :กอด1:ส่งกำลังใจไปให้เยอะๆจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 19-05-2011 15:15:02

แหงะ เต้ซาดิสต์ว่ะ ชอบทรมาน(ใจ)คนรัก!

ปล.ขอตอนพิเศษแบบไม่อยู่บนเตียงบ้างได้ม๊า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 19-05-2011 15:30:22

สู้ ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 19-05-2011 15:34:35

ล้มโต๊ะ
โถ่ ที่ผ่านมา แกล้งหลอก เรอะ
แง่งงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 19-05-2011 15:40:09

อ้างจาก: ZuuZuu ที่ 19-05-2011 15:08:52  

โล่งอก นึกว่าเรื่องนี้จะจบแบบดราม่าแล้วซะอีก
ที่แท้เต้ก็แอบโรคจิต อยากแกล้งให้คนที่ชอบเหลียวแลตัวเองบ้างก็เท่านั้นเองหรอเนี่ย 555

มะรืนนี้แล้วซิที่น้องเฟิร์นจะเข้าหอ ก็ขอให้โชคดีนะจ๊ะ
การย้ายไปอยู่หอไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดหรอก อย่าเพิ่งกังวลไปเลย
แล้วยิ่งเรื่องรับน้อง มันก็ไม่มีอะไรหรอก สมัยนี้เค้าไม่นิยมให้รับน้องโหดๆแบบสมัยพี่แล้ว
อย่างมากก็นั่งร้องเพลง ทำความรู้จักเพื่อน แล้วก็รุ่นพี่ก็เท่านั้นแหละ
สู้ๆนะจ๊ะ แรกๆอาจจะเหนื่อยหน่อยในการปรับตัว แต่พี่เชื่อว่าน้องเฟิร์นต้องผ่านไปได้อยู่แล้วอ่ะ
 :กอด1:ส่งกำลังใจไปให้เยอะๆจ้า

แบบไม่ไหวเลยพี่ปอเครียดจริงๆ กลัวด้วย เป็นประเภทเข้ากับคนยากเลยไม่รู้ต้องทำยังไง แถมโดนบ่นบ่อยๆว่าตาหาเรื่องมาก T^T
จะเอาสมุดไปเขียนนิยายวายในหอเลยคอยดู!!!(มันยังไม่เจียม) สักพักจะกลับไปเขียนกลอนสีเลือดใหม่ หุหุ ><~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 19-05-2011 15:54:00

กว่าจะเข้าใจกันได้...เต้เล่นอะไรไม่รู้
แทนที่จะคุยกันดี ๆ ดันทำประชด ทำร้ายความรู้สึกกันซะงั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 19-05-2011 17:07:49

โหยยยยยยยยย ตอนแรกก็ใจร้าย ที่แท้ หวังจะเอาเค้าที่เอง 55

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: mo-no ที่ 19-05-2011 17:36:32

 :m25: :m25: :m25:
เสียเลือดไปเยอะเลย  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 19-05-2011 18:00:44

อ้างถึง

ขอระบายสักหน่อยแล้วกันค่ะ
21 นี้ต้องไปอยู่หอในแล้วคงไม่ได้มาเล่นแบบนี้อีก แต่อยากบอกว่ารู้สึกว่าไม่อยากไปไหนเลย ไม่อยากรับน้องหรืออะไรก็แล้วแต่
แอบกลัวลึกๆเหมือนกันค่ะไม่รู้รูมเมตอีก 5 คนจะเป็นคนยังไงบ้าง นานแล้วที่ไม่ได้ต้องปรับตัวครั้งใหญ่ขนาดนี้
กังวลใจ จนกลายเป็นคิดมากไปได้ยังไงก็ไม่รู้
ขอยืนใบลาไว้ตรงนี้ค่ะ นิยายจะพยายามมาต่อเท่าที่เวลาพอจะอำนวย ชวงนี้ยุ่งๆกับการเตรียมของ เตรียมใจด้วย เครียดมากบอกตรงๆ
คณะที่เลือกก็ใช่ว่าตัวเองถนัดนะแต่อยากเรียนจริงๆ คนละสายกับที่เรียนมัธยมเลย
ไม่ท้อ แต่ก็กลัว  ถ้าอะไรๆเริ่มจะคลี่คลายไปในทางที่ดีแล้วจะกลับมานะคะ
ใครเห็นนิยายของเฟิร์นที่จบแล้วแต่ยังไม่ได้ย้ายไปบอร์ดจบก็รบกวนฝากบอกพี่ moderator ให้ทีนะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ 

อย่าเพิ่งเครียด อย่าเพิ่งกลัว กับสิ่งที่เรายังไม่เคยลองทำสิคะ ลองทำดูก่อน การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวอะไร แรกๆ อาจจะเหนื่อย ท้อ ลำบากไปบ้าง
เดี๋ยวพอปรับตัวได้แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเองค่ะ

ปล.ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆที่นำมาให้อ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-05-2011 18:15:21

เจ้าเล่ห์มากแถมแผนการเยอะอีก แต่ใหอภัยที่ยังรักกัน o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-05-2011 18:21:33

เรื่องปรับตัวคงต้องสู้ๆ กับอดทน ไม่พอใจอะไรก็ควรพูดกันดีๆ อย่าเก็บไว้ในใจ
แต่ก็ไม่ควรระเบิดออกไปตรงๆ นั่นคือประสบการณ์ที่เรียนรู้จากอยู่ในสังคมหลายๆ แบบ

ส่วนนิยาย แล้วดลอะ ตอนแรกนึกว่าดลหลงรักตฤณ ดูจากท่าทีของดลแล้วเหมือนจะใช่นะ
ถ้าเป็นเพื่อนรักเพื่อนล่ะ น่าสงสารหนูดล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 19-05-2011 18:51:30

 o18เต้นี่ร้ายกาจมากวางแผนกันอย่างนี้ แต่ดีที่เข้าใจกันได้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 19-05-2011 20:53:54

เลิฟเต้จัง น่ารักมากมาย น่ารักที่ซู๊ดดดดดเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 19-05-2011 21:45:36

 :z1:ชอบค้า
ส่วนเรื่องปรับตัวเดี๋ยวมันก็ผ่านไปจ้า ปีๆ แป๊บๆ สู้ๆ น้าาา
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 21-05-2011 10:49:41

น่ารักอ่ะ ในที่สุดก็ อะจ๊่ยกันแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 09-06-2011 19:12:27

หงะ  คุณผู้เขียน ยังเป็นเด็กมหาลัยเหรอเนี้ย  อือ.....

อยากบอกว่าแต่งเรื่องได้หื่น  ได้สนุกดีอะ  ชอบฮับ  ฮิฮิ
(นึกว่าวัยทำงานเสียอีก  เหอๆ หื่นเข้าร่มดีจัง)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 09-06-2011 21:56:33

สนุกมากค่ะ ^^


อยากอ่านต่ออีกอะ ชอบพี่ดล หุหุ =]

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 10-06-2011 04:32:40

รู้สึกเหมือนอารมณ์เปลี่ยนเร็วไปนิด :really2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryojung ที่ 10-06-2011 18:40:57

 :pighaun: น่ารักกกกกกกกกก  o13 แหม ที่แท้เต้มันก็วางแผนไว้นี่เอง

อ๊า เสียดาย สั้นไปหน่อย อยากได้ยาวๆกว่านี้อีกหน่อยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 10-06-2011 19:02:48

เต้แม่งเจ้าเล่ห์โคดดดดดดดดดดด :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 10-06-2011 23:07:05

 :pighaun: เต้นี่เจ้าเล่ห์จริงนะ เนียนได้โล่เลยอ่ะ หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: natalee22 ที่ 07-07-2011 18:09:25

เหอๆๆๆ เต้แผนสูงว่ะ แกล้งเมาเพื่อมาเอาเมีย อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 08-01-2012 02:59:23

อาเหลียงกับดลนี้ผู้สมรู้ร่วมคิดในแผนของเต้สินะครับ

สุดๆเลยทีเดียว  :m25:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 09-01-2012 12:51:04

ดีใจที่จบแฮปปี้
เต้ ตฤณ รักกัน อิอิ
แต่เต้หื่นมากกกกกกกกกก
ทำไปตั้วหลายรอบ เต้สบลเลยอ่ะ ><~~~~~  :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 09-01-2012 13:42:49

เต้ หื่นได้อีกนะเนี่ย อิอิ
เรื่องนี้สนุกดีฮ๊าฟฟฟ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jincool ที่ 09-01-2012 19:40:17

เฮ้อ.........ตอนแรกนึกว่าจะเป็นดลซะอีกเพราะช่วงแรกๆ ไม่ค่อยได้กล่าวถึงเต้เลยก็เลยไม่รู้อุตส่าห์เชียร์เต็มที่เลยอ่ะ  แต่ว่าเป็นเต้ก็โอเคนะเพราะว่า....หุๆๆๆ  ดุเดือดดีจริงๆ มันช่างน่ารักจริงๆ คู่นี้เนี้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: อาคิรา ที่ 09-01-2012 20:42:30

 :pig4: :pig4: :pig4:(http://)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-01-2012 20:51:32

อ้าว...นึกว่าดลชอบตฤณก็เลยหวงซะอีก  o18

ที่ไหนได้สมรู้ร่วมคิดซะงั้น  :a5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 22-01-2012 14:36:03

เต้น่ารักนะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย >o<

5555 แผนสูงมาก !

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 22-01-2012 15:02:17

อ่านจบแล้วเกิดคำถามว่า "แล้วดลอ่ะ?"  :m28:

 :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: DeJavu~ ★ ที่ 22-01-2012 15:38:37

น่ารักอ่า แต่เต้ อ่าซาดิสไปปะ

จะเอาจนกลวง เนี่ย

กรี๊ดดดดดดดดด

ในที่สุดก้อจบแบบ แฮปปี้อ่า

ขอบคุนมากๆๆนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 22-01-2012 16:38:21

 :impress2:   น่ารักกันจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-02-2012 01:22:08

แหม ไอเราก็นึกว่ารักสามเศร้าซะอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 22-02-2012 10:24:04

ตอนแรกคิดว่าดลเป็นพระเอกที่มาดามใจให้นายเอกซะอีก
เหอๆๆ  แล้วก็เดาบุคลิดนายเอกผิดไปนิดด้วย
คิดว่าจะเรียบร้อย ใสๆ ขี้อาย อะไรงี้
แต่พอเข้าใจกะพระเอกแล้วถึงรู้ว่า
นายเอกก็ขี้โวยวาย และสู้คนเหมือนกัน

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: run2522 ที่ 22-02-2012 10:45:41

 :pighaun: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-02-2012 11:24:05

อย่ากลัวไปค่ะรับน้องสนุกนะ ทำให้ได้เพื่อน ได้รุ่นพี่ด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: janek_alo ที่ 22-02-2012 18:35:55

แบบว่า  แบบว่า

เตี๋ยมกันยกเซ็ตเลยนี้หว่า

ขนาดนี้แล้ว

จะหนีไปไหนรอด o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 22-02-2012 20:10:03

เต้แผนสูงมากนะ

ตอนแรกนึกว่าจะมาม่า จบได้น่ารักมากเลยค่ะ ชอบๆ

ขอบคุณนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 23-02-2012 04:02:03

 :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 16-10-2012 16:30:51

น่ารักจัง~   :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 27-10-2012 02:57:48

น่าจะทำเป็นเรื่องยาวเน้อ
สนุกดีค่ะ

เต้หื่นมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-10-2012 04:40:47

ไม่เข้าใจ ตกลงดลมันแกล้งหรือว่ายังไงกันแน่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: oujoong ที่ 27-10-2012 12:14:53

แบบเขินนนนนนอ่ะ

คนแต่งน่ารัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 11-10-2013 18:26:40

โห้ย~ ไอ้เราก็นึกว่าดลจะกระโดดถีบยอดหน้าอะไรอย่างนี้
เต้เป็นพวกขี้แกล้งนี่เอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 12-10-2013 00:30:24

 :pighaun: เลือดจะหมดตัว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Evil ที่ 13-10-2013 01:09:52

อ่านแล้วยิ้มแฉ่ง !!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 25-02-2014 11:19:14

หึงหื่นเกิน  :oo1: สงสารคุณเมีย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 25-02-2014 18:55:15

เต้นี่ร้ายจริง ถึงกับวางแผนลวง   แต่เลือดท่วมจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 25-02-2014 19:55:52

เหอะๆ

แล้วก้อ เสร็จเต้ ไปตามระเบียบพัก


ขอบคุณนะครับ

 :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 25-09-2015 00:42:59

:m1: :m3: :m1: :m3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 25-09-2015 13:24:01

เรื่องพลิกจบได้สุดยอดเลย ชอบมากคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 25-09-2015 20:59:47

นึกว่าเมาจริงๆๆซะอีก ที่แแกล้งเมา แล้วก็วางแผนทุกอย่าง ดีใจด้วยสำเร็จจนมีเมียเป็นตัวเป็นต้น ฮ่าๆๆๆๆ
เต้หื่นมากกกกกกก อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 26-09-2015 02:45:54

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 26-09-2015 14:18:52

แกล้งเมาเพื่อการนี้เลยใช่ไหม
แผนนี้น่าทดลองใช้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: purple ที่ 27-09-2015 21:23:20

อันนี้เรียกหักมุมไหม??
แต่เราเหวอเลย 555
เต้เป็นพระเอกนะนี่ แอบเจ้าเล่ห์น้าา ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] That should be me {The End}[19/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 29-09-2015 19:56:03

เต้ นายนี่โค-ต-รเจ้าเล่ห์เลย แถมหื่นคอดๆอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :hao7: :hao7: