CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: jira ที่ 24-04-2011 00:54:13

หัวข้อ: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 24-04-2011 00:54:13

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 24-04-2011 00:56:05

อย่านับ!


เสียงก๊อกแก๊กดังมาจากที่ไหนซักแห่งในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ  เสียงหัวเราะทุ้มต่ำดังมาจากทางขวา  ผมหายใจถี่ขึ้นข่มใจไม่ให้รู้สึกตื่นกลัว  สะดุ้งสุดตัวเพราะปลายเท้าถูกมือหยาบแตะเบา ๆ  เสียงหัวเราะชอบใจดังมาจากทางซ้าย  ลมร้อนเป่าเข้ามาในหูจนต้องเบี่ยงหนี  มือที่ถูกมัดไพล่หลังแตะโดนใครซักคน  ขยับหนีออกมาก็แตะโดนใครอีกคนที่ยืนขวางอยู่ 

ผมจำได้ว่าเมื่อเย็นเลิกเรียนแล้วก็มาซ้อมบาสตามปกติ  พอซ้อมเสร็จก็เดินมาเอารถมอไซค์ที่จอดใต้ตึก  แล้วก็..มาโผล่อยู่ที่นี่ได้ไงก็ไม่รู้   มือโดนมัด  ตาก็ถูกปิด  ปากก็โดนเทปปิด  ยังดีที่ไม่โดนมัดขาด้วย  สัมผัสที่  1  คือการมองเห็นของผมถูกตัดขาด  ใช้ได้แค่หูกับจมูก  ขาสั่นเพราะความกลัว  มือหยาบทางขวาลูบแขนมาถึงไหล่   สะบัดออกแล้วตัดสินใจลุกขึ้นยืน  วิ่งหนี..ทั้งที่ไม่เห็นอะไรเลย

“เฮ้ย!  เดี๋ยวชนประตู!”  เสียงแหบห้าวที่เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนซักแห่งตะโกนดังลั่น  ผมชนเข้ากับอกแข็งของ  1  ในคนพวกนั้น  ถูกแขนแข็งกับอกแกร่งของคนอีก  2  คนกอดไว้กันหนี  ดิ้นสุดแรง  หัวโขกกับปลายคางของคนที่กอดจากข้างหลังดังโป๊ก  เจ็บ..แต่ก็ยังพยายามดิ้นหนี

ผมรู้..ไม่มีประโยชน์

แรงกอดรัดแน่นจากทุกทางพุ่งเข้ามาหาผมคนเดียว  หอบหายใจก่อนจะยอมแพ้   ปลายจมูกจากทางซ้าย  ขวา  หน้า  หลัง  ข้างบน..สูดดมกลิ่นตามผิวหน้าผม  เบี่ยงหนีเท่าที่จะทำได้ 

“ชู่ว..ไม่ต้องกลัว”  คนข้างหลังคลายแรงกอด แต่ไม่ถอนปลายจมูกที่หอมกรามมาถึงหลังหู  กระซิบปลอบ..ผมหายใจถี่ขึ้น  ยิ่งกลัวมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งหอบมากขึ้นเท่านั้น  คนข้างหน้าไล้ริมฝีปากจากแก้มลงมาตามซอกคอ  ความเหนียวจากปลายลิ้นจากคนทางซ้ายฉกเข้ามาในหู  ผมพยายามส่งเสียงขอร้อง  ถึงจะไม่เป็นคำแต่มันก็น่าจะส่งถึงใครซักคนที่ยังพอมีจิตใต้สำนึกดี ๆ อยู่บ้าง

“อื้ออออ...อื้อ อื้อ  อื้ออออออ”  คนทางซ้ายที่ลากปลายลิ้นอยู่แถวไหล่ชะงัก  แต่เสียงที่มันกระซิบตอบกลับมา..กลับปิดทางรอดผมจนมิด

“แป๊บเดียว..ไม่เจ็บหรอก”  เสียงหัวเราะชอบใจดังจากพวกมัน..อยู่รอบห้อง  หลับตารับความสิ้นหวัง  ปลายลิ้นของพวกมันเลียทั่วหน้าและพื้นที่ที่โผล่พ้นเสื้อผ้า  กลิ่นน้ำลายตลบอบอวลจนผมแทบจะอ้วก  ‘อย่ากัดนะ’  คนข้างหลังกระซิบบอกข้างหูผมแล้วจูบใบหูไล่ลงมาถึงซอกคอ  ริมฝีปากผมถูกพวกมันดึงเทปออก  พอริมฝีปากผมสัมผัสอากาศคนทางซ้ายกับข้างหน้าก็จูบมุมปากคนละฝั่งเบา ๆ  ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเริ่มรุกล้ำเข้ามาในปาก  คนข้างหลังคอยกระซิบให้ทำตามที่มันบอก..

“อ้าปากหน่อย..ดี..คนเก่ง”  ผมแทบจะอาเจียนออกมาเมื่อในปากผมมีลิ้นของใครก็ไม่รู้ดูดดุนลิ้นผม  พวกมันวนเวียนจูบผมจนผมเวียนหัว  มึนกับริมฝีปากและปลายลิ้นที่มีรสชาติต่างกันของพวกมัน  คนแรกมันไม่มีรส แต่ได้กลิ่นเหมือนน้ำยาบ้วนปาก  คนที่สอดลิ้นต่อจากนั้นขมนิด ๆ ลมหายใจมีกลิ่นบุหรี่  พอถัดจากนั้นผมก็ไม่รับรสอะไรแล้ว  หัวหมุนมึนไปหมดเมื่อต้องรับทั้งปลายลิ้น  และฝ่ามือที่ปะป่ายไปทั่วตัว 

“ถอดนะ..”  เสียงคนข้างหลังกระซิบบอก  เสียงของมันอบอุ่น..ต่างจากการกระทำลิบลับ  มันสอดมือมาด้านหน้าปลดกระดุมเสื้อผมทีละเม็ด  คนข้างหน้าละจากริมฝีปากผมระจูบลงมาตามซอกคอ  กระดุมเม็ดแรกที่ปลดมันก็ฝังจูบลงพื้นที่ผิวหน้าอกผมทันที  ขนลุกซู่กับปลายลิ้นของพวกมันที่ตามจูบผิวที่หลุดออกจากการคลุมของเสื้อ  บิดตัวหนีปลายลิ้นที่ระดมจูบยอดอก

ผมรู้..ไม่มีประโยชน์

ถอยหนีปลายลิ้นที่รุกไล่จนคนที่กอดผมจากข้างหลังเดินถอยตามจนชิดผนังห้อง  ยิ่งถอยยิ่งรับรู้ถึงอ้อมกอดจากคนข้างหลังที่เริ่มร้อนขึ้น  บั้นท้ายสัมผัสท่อนแข็งที่ดุนดัน  ยิ่งขยับหนียิ่งเหมือนยั่วให้มันร้อนมากเท่านั้น  เสียงครางต่ำดังอืออาข้างหู  ขนลุกกับปลายลิ้นที่ลากตามร่องซิกแพคของตัวเอง  กลั้นเสียงครางไม่ไหวเมื่อใครซักคนงับริมฝีปากลงไปที่ความต้องการของผม..

“ฮะห์..อาฮ์..”  ยืนบิดตัวเมื่อความต้องการของผมถูกงัดออกมาจากเป้ากางเกง  แอ่นตัวไปข้างหน้าเมื่อปลายลิ้นนุ่มเลียไปตามความยาวช้า ๆ จากทุกทาง  คนข้างหลังจูบตามลาดไหล่  เสียงจากริมฝีปากของพวกมันดังแช่งเสียงหอบของผม  กางเกงถูกปลดลงมากองที่เท้า  คนข้างหลังดันเข่าผมให้ยกปลายเท้าขึ้น  ใครซักคนจากข้างหน้าดึงกางเกงออกให้พ้นตัว  เสียงครางจากพวกมันดังไม่ขาดปากเมื่อแตะลิ้นลงบนความต้องการของผม..

“อือ..สีดีชิบหาย”  ริมฝีปากพึมพำกับท่อนแข็งของผมก่อนจะจูบด้านข้าง  ไล่ไปตามความยาวแล้วเลียน้ำเหนียวส่วนปลายของผมไปชิม  พวกมันผลัดกันชิมท่อนแข็งของผมทีละคน  ผมไม่รู้ว่าพวกมันมากันทั้งหมดเท่าไหร่  แต่ริมฝีปากของแต่ละคนมันทำให้ผมเริ่มไม่กลัวกับสิ่งที่พวกมันกำลังจะทำ  มันมีความรู้สึกอื่นแทนที่..ความกลัว

ผมเสียวจนแอ่นตัวรับปลายลิ้นของพวกมัน  เสียงครางต่ำของตัวเองดังไม่ขาดเมื่อความนุ่มจากริมฝีปากเปลี่ยนเป็นความคับแน่นของช่องทางร้อนของใครบางคนคนข้างหลังควักท่อนแข็งของตัวเองออกมายัดใส่มือผม  กระซิบเสียงพร่าให้จับไว้ให้แน่น  ผมจับความแข็งขืนของมันไว้เต็มมือก่อนจะครางยาวกับความเร็วของคนข้างหน้าที่ครอบครองท่อนแข็งของผม 

“ซี๊ดดด”  เสียงคนข้างหน้าครางพร้อมกับขยับก้นเข้าออกเร็วขึ้น  ผมโยกเอวสวนความเร็วนั้น  ริมฝีปากถูกคนที่โผล่มาทางซ้ายควานหาลิ้น  ใครอีกคนโผล่มาจากทาเดียวกับมันมาเลียหน้าอก  ข้างขวาพวกมันก็ไม่ปล่อยให้อกผมว่าง  เสียวจนลืมว่าคนข้างหลังดึงเอาท่อนเอ็นออกจากมือมาถูไปตามร่องหลืบ 

ข้างหน้าหยุดการเคลื่อนไหว  ทิ้งไว้เพียงแรงตอดรัดมหาศาลจากช่องทางแคบ  ผมดันความต้องการของตัวเองเข้าไปจนสุด  แล้วก็รีบขยับหนีเมื่อข้างหลังถูกรุกล้ำเข้ามาเรื่อย ๆ  คนข้างหน้าที่ตอดผมดันก้นสวนมาทำให้ผมต้องทนรับความใหญ่ที่กำไม่มิดเข้าทีละน้อย

“ซืดดดด  เสียวว่ะ  อีกนิดคนเก่ง..อาห์”  ริมฝีปากที่ถูกกวาดเอาลิ้นไปชิมไม่สามารถบอกได้ว่ามันเจ็บแค่ไหน  แต่ความเจ็บของผมก็ถูกพวกมันดึงความสนใจอีกครั้ง..

“ขอกูชิมมั่ง”  ความคับร้อนที่อยู่ข้างหน้าหายไปและถูกปลายลิ้นของคนที่เอ่ยเมื่อครู่กวาดชิมทันที  งอตัวเมื่อข้างหน้าครอบริมฝีปากพรวดเดียวมิดด้าม  การจู่โจมจากริมฝีปากข้างหน้าและความยาวที่กระแทกจุดเสียวในตัวผมทำให้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้

“อือ..ซี๊ดดดด  ใกล้แล้ว..อ่ะฮ์”  สะบัดหน้าหนีปลายลิ้นที่ดูดดุนปลายลิ้นตัวเองแล้วเอ่ยเสียงกระเส่า  ข้างหลังดันความยาวเข้ามาจนสุด  ดึงออกเกือบหลุดและแทงเข้ามาใหม่ไม่ยั้ง  ข้างหน้าเร่งความเร็วของริมฝีปากสนองให้ผมอย่างเต็มที่  ปลายลิ้นฉกเลียตามตัว  ยอดอก  ไม่เว้นแม้แต่ปลายนิ้ว..

“อาห์..”  ครางยาวก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นลงคอคนที่ครอบครองข้างหน้าเต็มสูบ  ริมฝีปากดูดของคนคนนั้นกลืนน้ำรักของผมจนหมดลำกล้อง  ข้างหลังที่คาอยู่ในตัวผมเร่งจังหวะก่อนจะกดริมฝีปากลงมาที่ไหล่  และปลดปล่อยน้ำรักใส่เข้ามาในตัวผมจนร้อนวาบในท้อง   ขยับตัวหนีปลายลิ้นที่ยังเลียท่อนแข็งไม่เลิกเพราะความเสียวแปลบ   คนข้างหลังแกะผ้าที่มัดมือผมออกก่อนจะพลิกตัวผมหันหน้าเข้าหากำแพง

ปลายลิ้นนับสิบเลียทุกส่วนในร่างกายผมเหมือนกินไอศกรีมยี่ห้อดัง  คนข้างหลังจับจองพื้นที่หฤหรรษ์ของผมคนเดียว  โดยที่ข้างหน้าปล่อยให้เพื่อนมันชิมได้จนกว่าจะพอใจ   ขาผมหมดแรงพยุงตัวเอง  ทรุดตัวลงนอนกับพื้น  ปล่อยให้คนพวกนั้นดูดชิมจนหลับไป..คาท่อนแข็งร้อนของคนข้างหลัง..ที่ไม่รู้จักอิ่ม

ตื่นลืมตารับวันใหม่ที่ห้องพักนักกีฬาของชมรมบาสเกตบอล  มองท่อนแขนที่โอบไว้หลวม ๆ แล้วเงยหน้ามองปลายคางเขียวครึ้ม  หันไปมองรอบตัวที่มีแต่แขนมาพาดตามตัวแล้วถอนหายใจยาว  ขยับตัวนิดหน่อยก็ปวดสะโพก  ไม่มีแรงจะโวยวาย  หลับตาลงและเข้าสู่นิทรา  หวังไว้ว่าตื่นขึ้นอีกครั้งจะร่างกายจะมาพร้อมเรี่ยวแรง..

แค่เห็นก็รู้แล้วว่าพวกจัญไรเมื่อคืนเป็นใคร..

กูโดนพวกแม่งลงลิ้นไปกี่คนล่ะเนี่ย..เหี้ยเอ้ย!!!!

กูตื่นเมื่อไหร่พวกมึงโดนกูเล่นรายหัวแน่..






ไอ้ลูกทีมสัตว์นรก!


END.


......................................


ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ   คนแต่งอารมณ์จิ้นระเบิดจากพล็อตที่ตั้งใจจะเขียนตอนพิเศษเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งค่ะ555+  จิ้นแล้วมันก็หยุดไม่อยู่  นั่งพิมพ์ก๊อกแก๊กเสร็จเลยเอามาลงค่ะ555+  ไม่เกี่ยวอะไรกับในเรื่องสั้นที่จะแต่งเป็นตอนพิเศษแต่อย่างใด  แค่คิดว่าผลโหวตมันกระจายแบบนี้มีหวังต้องเขียนเป็นเซ็กส์หมู่แหง..

แค่นี้จินตนาการมันก็มาเลยทีเดียว  หื่นสินะคะ555+

ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ
 :pig4: :o8: :กอด1:
 

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 24-04-2011 01:00:01

ทำไมเค้าไม่เกิดมาเป็นหัวหน้าทีมนี่นะ แต่ถ้าให้ดีอยากเป็นกัปตันทีมฟุตบอลค่ะ น่าจะได้เยอะกว่าทีมบาส อร๊ายยยยยยยย :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 24-04-2011 01:09:13

โดนไป1 แต่เสียบไปเท่าไหร่??
โอ๊กกกกกกกกกน่ากลัวมิใช่น้อย

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 24-04-2011 01:11:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด สั้นจริงอะไรจริง ฮา

 :pighaun: สุดยอดดดด :o8:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 24-04-2011 01:21:12

เปิดเรื่องมาก็  :m25: พุ่งกระฉูดกันเลยทีเดียว เอิ๊กๆ
คุณกัปตันทีม เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ? มีแรงเหลือพอ
จะลงโทษลูกทีมอยู่รึเปล่า ไงก็พักรักษาเนื้อรักษาตัวก่อน
ค่อยจับมาลงทัณฑ์เรียงตัว ก็ยังไม่สายนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 24-04-2011 01:21:25

เลือดหมดตัวมาเป็นหมู่คณะกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 24-04-2011 01:23:18

 :a5: ลูกทีมงั้นหรอ  o22กี่นายเข้าไปหล่ะนั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 24-04-2011 01:38:23

เป็นกัปตันทีมหรอ...น่าอิจฉา เอ๊ย! น่าเห็นใจเนอะ มีลูกทีมอย่างนี้อ่ะ :m25:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 24-04-2011 01:40:25

 :m25: :m25:
จะว่าไป.........มันก็น่ากลัวนะ   o22

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: YongaMO ที่ 24-04-2011 02:13:48

แล้วยังงี้คุณกัปตันจะเอาคืนยังไงหมดเนี๊ยยย หลายคนเกิ๊น !! 55  :pighaun:

ต้องการคนช่วยไหม? อิๆ  :oo1:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: PandP ที่ 24-04-2011 03:35:45

โอ้ สั้นๆแต่สนุก 5555

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 24-04-2011 04:01:01

 :pighaun: :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-04-2011 07:49:40

ทำแบบนี้บอกกันดีๆๆกว่ามั้ย


บางทีอะไรๆมันจะมันส์กว่าเก่า :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 24-04-2011 08:37:49

ลูกทีมแบบนี้หาได้ที่ไหนอ่ะ  เค้าอยากได้มั่ง    :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-04-2011 09:57:02

เกินไปแล้วนะ
เยอะเกินไปแล้ว
ไม่มีแบ่งอ่ะ :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: GAYLOVELOVE ที่ 24-04-2011 10:40:42

 :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 24-04-2011 11:43:44

อยากจะบอกว่าอ่านไปตอนแรกๆ ก็ยังไม่เข้าใจนะว่าตัวเองหมายถึงอะไร อย่านับอะไร
อ่านมาได้กลางเรื่องค่อนไปท้ายเรื่อง ทำไมยิ่งอยู่คนยิ่งเยอะ คิดในใจว่าตัวเองน่าจะมีหักมุมตอนจบว่าเป็นแค่ฝัน
แต่ที่ไหนได้ มันคือเรื่องจริง ไม่ได้ฝัน!!! แล้วอย่านับนี่หมายถึง......อย่านับ แต่ที่โดนเอง1คน ชิมิจิจ๋า
5555555555

กอดแน่นๆ :กอด1: ให้สมกับความถูกใจในเรื่องสั้นเรื่องนี้เค้าช๊อบชอบ ฮี่ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 24-04-2011 11:46:41

เป็นศึกรอบด้านจริงๆ โดนทุกทาง  ซ้าย ขวา หน้า หลัง บน ล่าง
ว่าแต่ ทีมบาสมี5 แล้ว มีตัวสำรองคอยเปลี่ยนรึเปล่าคะ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-04-2011 11:58:53

ได้สามีมา1  กับภรรยาอีกกี่คนนั่น  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: campping ที่ 24-04-2011 12:05:17

 :pighaun: :pighaun:

โหวววว สุดยอดคับ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: pp4 ที่ 24-04-2011 12:11:28

 :m25: :m25: :m25:
เจออย่างงี้ ขอน็อกคาที่เหอะค่ะ!!
ไม่ไหวจะเคลียร์ จี๊ดได้ใจ
เซ็กหมู่สุโค่ยยยยย เซ็กหมู่จงเจริญ กริ๊ดดด  :impress2:

หัวข้อ: Re: ...รักล้นใจ...(อัพครั้งที่ 16)
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 24-04-2011 12:24:23

ทีมบาสมันมีกี่คนกันล่ะเนี้ย สั้นแต่ได้ใจความ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 24-04-2011 13:05:15

เอ่อ เลือดหมดตัวเลยทีเดียวคุณจิ  :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 24-04-2011 13:41:00

 :a5:อย่านับจริงๆด้วยเยอะเกิน :laugh:
กอดแน่นๆตามจิไปทุกที่ :กอด1:+1

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 24-04-2011 14:17:15

+1  ให้ เอ่อ  :jul1: :jul1: :jul1:

น่ากลัวอ้ะ แต่รู้สึกว่าคุณกัปตันเค้าจะชอบนะค่ะ  o18

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 24-04-2011 14:33:54

โอยยย ทั้งตัวจริง ตัวสำรอง ไม่กล้านับ  เสียเลือดดด  :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 24-04-2011 14:55:12

 :jul1: แบบว่าอย่านับจริงๆค่ะ  ขืนนับนี่แบบว่าเหอๆ

 :-[ แต่ว่าแหม...สามี 1 ที่เหลือกี่คนแอบอยากรู้ค่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 24-04-2011 15:03:10

อย่านับจริงด้วย  :laugh:

ถ้าให้นับทั้งหมดนี่คง........ :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 24-04-2011 15:18:26

กัปตันต้องทำได้ทุกอย่างจริงๆ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 24-04-2011 15:54:50

ลูกทีม ? แสดงว่า.... :z1:
อย่านับจริงๆแหละ แต่แอบอยากอ่านต่อ 5555555555555

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 24-04-2011 20:19:21

อย่านับจริงด้วยยย  :jul1: :jul1:
นับไม่ไหวจริงๆๆ
ขอน๊อคคาทีเลย

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 24-04-2011 22:00:29

หงายหลัง ตึง
ง๊ากกกก ทีมบาส อิอ๊างงงงง
อย่าให้นับ อย่าให้นับ อ๊ากก
กรีดร้อง ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-04-2011 11:16:43

ดีแล้วแหละที่ไม ่ต้องนับ ไม่งั้น ตายยย

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 25-04-2011 11:40:54

นับไม่ได้จริง ๆ


 :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Oo๐FosfoggY๐oO ที่ 25-04-2011 14:59:49

ม่ายยยยยอ่ะ เค้าไม่กล้านับอ่ะเตง มันแบบว่า :z1: เอามือปิดตาแล้วอ่านผ่านนิ้ว :laugh:

 :จุ๊บๆ: ปล.เค้าเปลี่ยนเบอร์ใหม่แล้วน้า แล้วเค้าจะโทรหานะเตงง

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 25-04-2011 15:17:47

นับไม่ไหวยกทีมมาเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 25-04-2011 16:56:22

สมกับชื่อเรื่องจริง ๆ ว่าอย่านับ   :m25: +1

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 25-04-2011 17:12:12

ไม่ให้นับก็ไม่นับค่ะพี่จิ ไม่กล้านับด้วย :m25:
 :กอด1:บวก1ค่ะพี่จิ

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 25-04-2011 17:34:32

เป็นลม

หื่นสมใจมาก  ก๊ากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 25-04-2011 20:07:11

อย่านับ เพราะ มันจะนับไม่ถ้วน !!!
แสดงความรักกันเป็นหมู่คณะ เสียวกันได้ทั่วถึง
ช่างเป็นลูกทีมที่รักกัปตันเหลือเกิน ~

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่อง&
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 26-04-2011 12:46:34

นับไม่ไหว :pighaun: เล่นหมู่เลย รอกัปตันเอาคืน

มีสามี1คน มีภรรยาน่าจะ1คน ที่เหลือดูดให้

หัวข้อ: Re: อย่านับ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบแล้วจบเลยค่ะ -////-
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 26-04-2011 13:21:16

เห็นชื่อเรื่องแล้วแอบงงตอนแรก
แต่พออ่านไปได้สักแป๊บ
 :a5:
บรรลุทันที
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:
บอกแล้วว่าอย่านับ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 28-04-2011 17:18:57

อย่าถาม!


สายตานับสิบคู่จากนักกีฬาตัวจริงของทีมบาสโรงเรียนเอกชนมองไปที่คนคนเดียว  เด็กหนุ่มผมค่อนข้างยาวกว่าเด็กมัธยมทั่วไป  จมูกโด่ง  ผิวขาวสุขภาพดี  ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจับจ้องไปที่แป้นบาส..ไม่รับรู้ถึงสายตารักใคร่จากข้างสนาม  ลูกทีมที่นั่งอยู่ข้างสนามกำลังจับจ้องกล้ามเนื้อสมส่วนและผิวที่มีเหงื่อเกาะพราวตามตัว    มือใหญ่จับลูกสีส้มชูทลงห่วงเก็บ  3  แต้มไปอย่างสวยงาม  และยังเก็บหัวใจของลูกทีมที่นั่งมองอยู่ไปด้วยแบบฟูลทีม  เสียงปรบมือจากลูกทีมดังกึกก้องเมื่อเด็กหนุ่มคนนั้นวิ่งกลับมาที่ม้านั่งรวม  สายตาทุกคู่จับจ้องเหงื่อพราวที่ไหลจากไรผมไหลลงมาจนถึงคาง  ลูกทีมที่ยืนข้างล่างสุดของแสตนด์รีบหยิบผ้าขนหนูส่งให้..กัปตันทีม..

“รงค์มึงสปีดต้นดี  แต่แผ่วปลาย  ขาต้องมีกำลังมากกว่านี้  วิ่งเพิ่มอีก  10  รอบ”  กัปตันทีมหันหน้าไปสั่งตัวสำรองที่เล่นดีที่สุดในทีมตัวสำรอง  ณรงค์ก้มหัวรับคำสั่งแล้วหันหลังให้กัปตันทีม  วิ่งไปก็คิดไปถึงเรื่องสปีดต้นดีแต่แผ่วปลาย  เดี๋ยวเย็นนี้กัปตันคนเก่งก็จะรู้  ว่าคนอย่างณรงค์แรงดีไม่มีตกแค่ไหน  แค่คิดว่าเย็นนี้จะได้กอดกัปตัน  ท่อนแข็งร้อนก็ลุกขึ้นมาผงาดจนวิ่งต่อไม่ได้  เดินบิด ๆ เอามือปิดเป้าแล้วเลี่ยงเข้าห้องน้ำชมรม

“โน้ตมึงประกบอีกฝั่งให้ติดกว่านี้  มึงประกบหลวมไป  พี่ยังหลุดออกมาทำแต้มได้หลายครั้ง  ไปวิ่งกับไอ้รงค์..ไอ้รงค์  10  แต่มึง  15  รอบ”  นิพนธ์พยักหน้ารับคำกัปตันแล้วมองหาณรงค์  เห็นแผ่นหลังกว้างของณรงค์เผ่นไปทางห้องน้ำก็ยกยิ้มมุมปากสมเพชก่อนจะออกวิ่งรอบสนามบาส  หึ..เย็นนี้ก็รู้ว่าจะประกบติดแน่นแค่ไหน  จะประกบจนต้องครางหวิวเลยคอยดู  แค่คิดว่าจะประกบท่าไหนน้องชายนิพนธ์ก็แข็งปั๋ง  เดินหนีบตามณรงค์ไปห้องน้ำในเวลาไล่เลี่ยกัน

เสียงกัปตันตะโกนสั่งลูกทีมให้เริ่มซ้อมกันระหว่างตัวจริงกับทีมตัวสำรอง  ลูกทีมทั้งหมดตั้งใจซ้อมเอาใจกัปตันเต็มที่  เสียงกัปตันที่เรียกชื่อแต่ละคน  บอกจุดด้อยจุดแข็งของลูกทีมดังก้องโรงยิม  ตัวจริงอย่างรุ่นพี่ยิ้มหวานเมื่อกัปตันเอ่ยปากชม

“พี่ป้องดีว่ะ  ส่งให้พี่เบสเลยพี่  ดีมาก  หาช่องว่างได้ดี  ตัวสำรองดูพี่ตัวจริงไว้นะ”  ดวงตาคู่สวยของกัปตันมองลูกทีมอย่างชื่นชม  ไม่เสียแรงที่สู้อุตส่าห์ซ้อมกันทุกเย็น  ละสายตาจากสนามบาสออกมาหาน้ำกินข้างสนาม  ลูกทีมในสนามทำทีเล่นด้วยการโยนลูกบาสส่งคืนกันไปมา  แต่ดวงตากลับจ้องไปที่ผมหนาที่เปียกลู่  แผ่นหลังกว้าง  แขนเรียว  สะโพกแน่น   น่องสวยของกัปตัน  ในสนามแทบหยุดหายใจเมื่อกัปตันเทน้ำจากขวดที่กินเหลือราดหัวแล้วสะบัดแรง ๆ น้ำจากขวดไหลลงตามเสื้อผ้า  แผ่นหลังแนบเสื้อจนเห็นมัดกล้ามเนื้อ  เสียดายที่น้ำเพียงน้อยนิดไม่สามารถไหลซึมผ่านเข้าไปสู่กางเกงได้..

“ซ้อมกันไปนะ  ผมกลับก่อน”  กัปตันหันมาบอกก่อนจะเดินไปทางห้องน้ำ  ลูกทีมปล่อยลูกบาสร่วงลงพื้น  หันรีหันขวางแล้วมองหน้ากันเลิ่กลั่ก  พี่ป้องตัวจริงที่จะลงแมทช์นี้ช่วยทีมเป็นครั้งสุดท้ายกระซิบบอกลูกทีมที่เหลือให้ไปเตรียมผ้าเช็ดหน้าป้ายยาให้เรียบร้อยแล้วไปดักรอหลังตึก..

หลังจากนั้น..ภายในห้องชมบาสเก็ตบอลที่ถูกปิดล็อคแน่นหนาก็มีเสียงกิจกรรมเข้าจังหวะ  รับกับเสียงครางดังเป็นระยะจนถึง  ตี  3  ของวันถัดมา


**********


“พวกมึงทำอะไรกู!”  ตะคอกใส่หน้าไอ้รงค์ที่กอดผมไว้ไม่ปล่อย  ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งมันก็ยังคงนอนกอดผมไว้อย่างเดิม  ไอ้โน้ตที่นอนอยู่ข้าง ๆ สะดุ้งตื่น..มันลุกขึ้นนั่งแล้วเข้ามากอดผมอีกด้าน  ขนหัวผมลุกเกรียว  หันหน้าจะด่าก็เจอริมฝีปากสีแดงของมันจูบมุมปากพอดี  สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง  ไอ้รงค์ก็ยื่นหน้าเข้ามาจูบใบหูอีกฝั่ง  สะดุ้งสุดตัวเมื่อแขนขาปะป่ายตามตัวเมื่อเช้าเริ่มคลานเข้ามาหา  

“ไอ้เหี้ยป้องถอยออกไปนะ  อย่าเข้ามานะไอ้ยีน  ปล่อยกูไอ้กรณ์  อย่า..”  ร้องเสียงหลงเมื่อลูกทีมทั้งตัวจริงและตัวสำรองทีมผมคลานเข้ามาหาทั้งทีม  ไอ้ป้องแทรกตัวเข้ามาตรงกลางประคองหน้าหน้าผมให้หันมารับสัมผัสจากมัน  แตะริมฝีปากจูบที่ปลายคาง  ไล้ริมฝีปากมาจูบริมฝีปากล่างผม  ผมหอบหายใจแรงเพราะเริ่มกลัว  ‘พวกมัน’  ขึ้นมาอีกครั้ง

หางตาเหลือบเห็นริมฝีปากของไอ้โน้ตไล่จูบจากสันกรามมาถึงมุมปาก  มันเบียดริมฝีปากสีส้มอมชมพูของไอ้ป้องออกแล้วไล้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากผมเหมือนเลียไอศครีม  สัมผัสของ  4  คนที่กำลังลากปลายลิ้นชิมหน้าผมทำให้นึกถึง..ตอนที่  ‘พวกมัน’ ชิมท่อนเอ็นแข็งของผมเมื่อคืน

“ชู่ว..ไม่ต้องกลัว”  ตาเหลือกลานหันไปมองไอ้รงค์ที่กระซิบข้างหู  มันจูบที่แก้มแล้วไล่สายตาที่จับจ้องแก้มมาสบตาผม  หัวใจเต้นจนเกือบจะหลุดออกมานอกอกเมื่อเห็นแววตาปรารถนาตัวผมอย่างไม่ปิดบัง  ในหัวผมประมวลคำพูดของมันก่อนจะเสียวแปลบที่สะโพก  คนทะลวงประตูหลังผมก็คือมัน!

“แป๊บเดียว..ไม่เจ็บหรอก”  หันไปทางซ้ายจ้องหน้าไอ้โน้ตเหมือนเห็น UFO  อ้าปากที่ไอ้ป้องกำลังจูบค้าง  เมื่อคืนคนที่ฉกลิ้นเข้ามาในหู  แล้วก็เลีย..ผมทั้งตัวก็คือมัน!

หอบหายใจถี่เมื่อปลายลิ้นของไอ้โน้ตลากมาเลียวนที่ซอกคอ  ผมดันหน้าท้องของไอ้รงค์ไว้  มันหยุดเบียดแท่งร้อนแถวก้นผมแล้วเงยหน้าจากซอกคอขึ้นมามอง  หอบหายใจรวยรินกับปลายลิ้นของไอ้กรณ์ที่ลากไปที่ตุ่มไตบนหน้าอก  เบี่ยงริมฝีปากหลบปลายลิ้นของไอ้ยีนแล้วถามไอ้รงค์..

“มึงทำแบบนี้กับกูได้ยังไงไอ้รงค์?..พวกมึงทั้งหมดทำกับกูแบบนี้ได้ยังไง?!”  ไอ้ป้องถอนริมฝีปากและเก็บลิ้นของมันที่เกาะเกี่ยวลิ้นผมกลับที่เดิม  ไอ้โน้ตหยุดลากลิ้นเลียชายโครง  ไอ้รงค์หยุดเบียดขวดมินิเมดพัลพีของมันที่ก้นกบผม  ทุกคนหยุดการกระทำที่เข้าข่ายขืนใจผม

“รัก..อยากได้  อยากครอบครองทุกอย่างของกลาง..มันผิดเหรอ?”  ไอ้ป้องรุ่นพี่ที่ผมเคยนับถือเมื่อวานเอ่ยปากบอกผมเสียงเบา  มองตาดำตาน้ำตาลของพวกมันทีละคนแล้วใจอ่อน  ผมก็พอจะรู้ว่าพวกมันหลาย ๆ คนชอบมองผมด้วยสายตาที่ผมคิดเข้าข้างตัวเองได้  แต่ผมก็หลีกเลี่ยงความคิดแบบนั้นมาตลอด  ผมโกรธนะที่พวกมันทำกับผมแบบนี้  

แต่..

ผมก็เกลียดสายตาที่คอยมองแต่ผมแบบนี้ไม่ลง..

“........”  ผมไม่รู้จะพูดอะไร  มองพวกมันแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ  ก้มหน้ารับสภาพที่ผมยินยอมโดยดี  ไอ้ป้องคลานเข้ามากอดแล้วซบหน้าลงกับไหล่ผม กระซิบที่ไรผมหลังหู  ‘ขอบคุณนะ..ขอบคุณที่ยอมให้เรารักกลาง’  พอผมรับคำว่า  ‘อืม’  เท่านั้นล่ะ  แรงกอดมหาศาลจากทุกทิศทุกทางเหมือนเมื่อคืนก็เล่นงานผมทันที  ไอ้ป้องกดปลายจมูกที่แก้มผมแล้วผละออกมาสบตา  ผมนั่งคอตกมองตามันตอบ  ข้างหลังไอ้รงค์ก็กอดแน่น  หอมท้ายทอยสลับกับหัวไหล่  ไอ้ป้องก้มมาหอมแก้มแล้วลากปลายจมูกมาคลอเคลียแถวมุมปาก  ไอ้โน้ตเข้ามานั่งที่เดิมของมันแล้วแย่งอากาศผมหายใจแข่งกับไอ้ป้อง  เผยอปากรับอากาศก็โดนฉกเอาลิ้นไปพันพัว  ดันหน้าไอ้ป้องออกเมื่อไอ้กรณ์ดันลิ้นเข้ามาแย่งเกี่ยวลิ้นผมบ้าง  ไหน ๆ แล้วมันก็ต้องเท่าเทียม..ถูกมั้ยครับ

“อืม..กลาง”  เกี่ยวลิ้นมันมาดูดตอบมันก็ครางใส่ปากผม  บิดตัวเมื่อไอ้ป้องลากปลายลิ้นวนที่หน้าอก  ขมวดคิ้วเมื่อมีมือลูบจากเข่าลามมาในกางเกงบาส  ดันหน้าไอ้กรณ์ออกแล้วชะโงกข้ามไหล่ไอ้ป้องดูว่าใครเป็นเจ้าของมือ  เด็กที่นั่งม้านั่งสำรองที่เพิ่งเข้ามาใหม่นี่หว่า  เอากะเค้าด้วยเหรอเนี่ย?!

“อะ..อืออออ”  อ้าปากจะด่าความกร้านโลกของเด็กใหม่ก็โดนฉกจูบอีกครั้ง  คราวนี้ไม่ใช่ไอ้กรณ์  แต่เป็นไอ้โต..คนที่ผมด่าว่าไม่เอาไหนและขี้เกียจซ้อมมากที่สุดในทีม  ปลายลิ้นที่มีกลิ่นบุหรี่ทำให้ผมเมานิโคตินในปากมันมากกว่าคนอื่น  ลืมตามองตาสีน้ำตาลเชื่อมของมันในขณะที่ลิ้นถูกมันเกี่ยวกระหวัดรัดแน่น  ผมจะละลายแล้ว..

มือของเด็กใหม่ลูบเข้ามาในกางเกงผมจนถึงต้นขาด้านใน  สัมผัสจากมือหยาบลูบเบา ๆ แล้วพลิกมือขึ้นสัมผัสบอลแฝดของผม  ไอ้โป้งที่เลียกล้ามหน้าท้องผมลากปลายลิ้นไปเลียแท่งร้อนที่แข็งโป๊กของผมผ่านกางเกง  แอ่นตัวรับปลายลิ้นของมันพร้อมกับเกี่ยวลิ้นไอ้โตแรงขึ้นตามอารมณ์  เหลือบมองไอ้ยีนที่ดึงมือผมออกจากการขยำเสื้อไอ้โตแน่นออกมาหอม  ไล้ปลายลิ้นเลียที่ปลายนิ้ว  เหลืบมองตาผมแล้วดูดปลายนิ้วทีละนิ้ว  ผมเสียวจนกลั้นเสียงครางไม่อยู่  ในหัวตอนนี้นึกไปว่า  ถ้าเปลี่ยนจากนิ้วเป็นของที่ใหญ่กว่านั้น..จะเป็นแบบเมื่อคืนรึเปล่านะ?

ยกก้นขึ้นให้เด็กใหม่ดึงกางเกงลงได้อย่างสะดวกมากขึ้น ไอ้รงค์ช้อนรักแร้ผมให้นั่งคุกเข่า  บดเบียดขวดมินิเมดมาถูตามร่องหลืบเร้นลับ  กระซิบเสียงแหบพร่าให้ผมแยกขากว้างอีกนิด  ยังไม่ทันขยับก็สะดุ้งรับปลายลิ้นที่เลียกวาดน้ำเหนียวไปชิม  ดันหน้าไอ้โตออกมามองลูกทีมที่เหลือยื่นหน้ามารอชิมแท่งร้อนของตัวเอง..เสียวแปลบปลาบในช่องท้องจนต้องดึงไอ้ยีนที่กำลังดูดดุนปลายนิ้วมาแลกลิ้น  ยีนยิ้มบางกับริมฝีปากผมแล้วดึงมือที่กอดคอมันไปจับความต้องการของมันเอง

“ช่วยหน่อย..อาห์..”  ผมจับไว้เต็มกำมือแล้วชักให้เบา ๆ ไอ้ยีนครางใส่ริมฝีปากผมแล้วขยับเอวสวนกับข้อมือผม  ปลายลิ้นของลูกทีมผมลงลิ้นเลียแท่งร้อนของผมหนักจนผมกระตุกไปหลายครั้ง  

“ขอผมก่อนนะพี่”  เสียงเด็กใหม่บอกกระเส่าก่อนจะลุกมาเบียดแผ่นหลังตัวเองกับหน้าอกผม  มันจับแท่งผมมาจ่อกับถ้ำมันแล้วดันก้นเข้าหาผมทีละนิด  ไอ้โตจับแท่งร้อนของผมให้นิ่งช่วยเด็กใหม่   เงยหน้ามาเบียดไอ้ยีนจูบผม  เสียงเด็กใหม่มันกัดฟันกรอดเมื่อพยายามให้ส่วนหัวของผมผลุบเข้าไปให้ได้  ข้างหลังผมไอ้รงค์ก็กำลังพยายามเข้าไปทักทายข้างในให้ได้เหมือนกัน ดันหน้าไอ้โตออกก้มมองไอ้เบสเลียท่อนแข็งของผมที่ยังเข้าถ้ำไอ้เด็กใหม่ไม่หมด  หายใจถี่ปรับการเต้นของหัวใจแล้วดึงไอ้เบสขึ้นมาแลกลิ้นด้วยอีกคน  ดันเอวเข้าถ้ำไปทีละนิดจนมิดด้าม  ข้างหลังไอ้รงค์ก็ดันเข้ามาจนหลังผมชนกับหน้าอกมัน  

“ซี๊ดดดด  พี่ขยับช่วยผมหน่อย..ไม่ไหวแล้ว”  เด็กใหม่หันหน้ามาบอกผมเสียงสั่น  ไอ้เบสหยุดแลกลิ้นแล้วประคองหน้าผมมาสบตา  หายใจหอบแล้วยื่นหน้าเข้าไปหาริมฝีปากสีส้มที่เปียกน้ำลายผม  ไอ้เบสเบี่ยงหน้าหลบแล้วยิ้มบาง  มันละมือข้างหนึ่งมาจับหน้าเด็กใหม่ให้หันมาหาผม  ผมมองหน้าเด็กใหม่ที่ครอบครองแท่งร้อนของตัวเอง  ก้มลงไปจูบมุมปากสีแดงธรรมชาติแล้วเริ่มขยับเอว  เด็กใหม่เอื้อมมือมาคว้าคอผมแน่น  แลกปลายลิ้นแล้วมองตาผมไปด้วย  ความคับแน่นและอุ่นจนร้อนของเด็กใหม่ทำผมเกือบจะไปหลายครั้ง  ข้างหลังที่มีไอ้รงค์เสียบขวดน้ำส้มของมันคาไว้ก็ขยับตาม  เสียงหอบหายใจแรงดังอยู่ที่ซอกคอ  เด็กใหม่สะบัดหน้าออกแล้วขยับก้นเข้าออกเร็วขึ้น  ครางเสียงต่ำก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาเป็นทางยาว  แรงตอดจากภายในถ้ำของเด็กใหม่ตอดผมไม่ยั้ง  ข้างหลังไอ้รงค์ก็จับสะโพกผมไว้แล้วขยับเข้าออกเร็วไล่ ๆ กับความเร็วของเด็กใหม่  ความยาวของมันครูดกับผนังลำไส้และกระแทกจุดเสียวหลายครั้ง  จนผมทนไม่ไหว  จับสะโพกเด็กใหม่แล้วดึงเข้าออกรับจังหวะกับความแรงของด้านหลังตัวเอง  หันหน้ารับปลายลิ้นของไอ้ยีนก่อนจะกอดเด็กใหม่ไว้แน่นแล้วปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นของตัวเองใส่ถ้ำร้อน  ไอ้รงค์เห็นผมครางยาวก็เร่งความเร็วขึ้นอีกแล้วปล่อยของเหลวตามผมมาติด ๆ  ผมกอดเอวเล็กบางไว้จนตัวเองเริ่มปรับลมหายใจได้เป็นปกติ  กดปลายจมูกลงกับไหล่เล็กแล้วขยับเอาแท่งร้อนออกมาช้า ๆ จนหลุดออกจากถ้ำร้อน  เด็กใหม่หันมามองผมแล้วค่อยหันหน้ามาหาเต็มตัว  ผมมองตาคู่นั้นนิ่ง  คงเพราะเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วเลยผมรู้สึกดีที่ได้เป็นเจ้าของ  ดึงไหล่เล็กเข้าหาตัวแล้วกอดไว้หลวม ๆ  เด็กใหม่กอดผมตอบแล้วซุกหน้าที่อกผม  เงยหน้าขึ้นมาจูบปลายคางแล้วกระซิบว่า..รักผม..มาตั้งนานแล้ว

ยิ้มบางตอบแล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากเบา ๆ  ไอ้รงค์กอดผมจากข้างหลังแล้วบอกประโยคเดียวกันกับเด็กใหม่  ผมลูบหัวที่ซบลงบนไหล่  มันเงยหน้ามาหอมแก้มแล้วเริ่มขยับเอวอีกครั้ง  ผมดิ้นหนีการรุกรานของมันแล้วดึงเอาเด็กใหม่มาบังตัวเองเอาไว้  ไอ้ป้องมันหัวเราะแล้วดึงผมเข้ามากอด  ปลายจมูกหอมหัวไหล่ผมแล้วไล่ขึ้นมาจนถึงริมฝีปาก  ไอ้ยีนเข้ามากอดอีกทางแล้วดันหลังให้นอนลง  ไอ้ม่อนตัวสำรองอีกคนคลานเข้ามาจูบแล้วดึงมือผมมาแตะที่ความแข็งขืนของมัน  จับไว้แล้วชักให้เบา ๆ  อีกข้างผมมีแท่งร้อนของไอ้หนึ่งตัวจริงรุ่นเดียวกันอีกคนไว้เต็มมือ  หน้าอกกับหน้าท้องก็มีตัวจริงกับตัวสำรองจับจองพื้นที่ไว้จนเต็ม  ความแข็งขืนที่ยังแข็งแรงดีอยู่ก็มีไอ้เบสกับไอ้ป้องเลียทำความสะอาดให้  แยกขากว้างขึ้นเมื่อไอ้ป้องขยับตัวแทรกเข้ามา  หอบหายใจถี่เมื่อไอ้ยีนขยับขึ้นคร่อมนั่งทับตอผม  หลับตารับความเสียวจากข้างหน้าและข้างหลัง  ไอ้ป้องขยับเข้าแล้วถอนออก  แทงเข้ามาอยู่อย่างนั้นจนปล่อยน้ำรักเข้ามาในท้องผม  มือทั้ง  2  ข้างก็ถูกเจ้าของแท่งร้อนในมือจับไว้อีกชั้นแล้วขยับข้อมือเร่งความเร็วจนปลดปล่อยกันไปแล้วทั้งคู่  ไอ้ยีนขย่มจนตัวเองจนขึ้นสวรรค์คาแท่งที่ยังแข็งโด่ที่ไม่ยอมล้มของผม  น้ำรักของมันพุ่งข้ามหัวผมไปโดนหัวไอ้โตที่จูบแลกลิ้นผมจากข้างบน  

“โอ๊ะ..ซี๊ดดดดด  โทษทีพี่โต”  ไอ้ยีนขอโทษหน้าเจื่อน  ผมมองหัวไอ้โตแล้วหัวเราะเสียงดัง  ไอ้ยีนครางหวิวแล้วซบหน้าลงกับหน้าอกผม  ‘อย่าหัวเราะสิ..มันแทงโดนข้างใน’  มองหน้ามันแล้วยิ้มบาง  สอดมือเข้าท้ายทอยมองตอนมันยกก้นออก  น้ำสีขาวข้นไหลออกมานิดหน่อยเคลือบความยาวของตัวเอง  เงยหน้ามองไอ้โต  เจ้าตัวกลืนน้ำลายเหนียวลงคอก่อนจะคลานข้ามหัวเอาความแข็งขืนมาจ่อที่ปากผม  จูบให้เบา ๆ แล้วตีก้นแน่นให้ไปทำงานได้แล้ว  ยกก้นเด้งสวนเข้าถ้ำหนุ่มหน้าคมเข้มอย่างไอ้โต  เสียงครางของผมกับมันดังเป็นระยะ  ถูกตัวจริงในทีมดึงมาจูบปิดเสียงคราง  ตัวสำรองก็ลงลิ้นเลียไปทั่วจนต้องคว้าถ้ำไอ้รงค์มาเอาคืนบ้าง

ผมนอนหมดแรงข้าวต้มในอ้อมแขนของลูกทีมทั้งหมดของผม  กินข้าวเช้าตอนเที่ยงตรงที่แคนทีน  ห้อมล้อมไปด้วยลูกทีมที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว..  

อย่างที่บอกในตอนแรกว่า..อย่านับ

ตอนนี้ผมต้องบอกคุณใหม่อีกครั้งว่า..





อย่าถาม..อะไรทั้งสิ้น!


END.

………………………………                          

กอดรวบ!
อร้ายยยย แอบสานความหื่นของตัวเองอีกครั้ง  ไม่มีเหตุอื่นใดนอกจากเรื่องสั้นค่ะ555+
ย้อนตอบเม้นท์ไม่ไหวนะคะ  หมดปัญญาค่ะ >////<
จิ้มบวกขอบคุณนักอ่านที่จิกอดแน่นอยู่ประจำแล้วก็กอดรับนักอ่านที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ
 :กอด1: :pig4: :m13:
อาห์..ใส๊ใสค่ะเรื่องนี้ :o8:

**เข้ามาแก้แล้วค่ะ  ทีมนี้ลูกทีมเยอะมวากกกก

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 28-04-2011 17:28:30

ใส....ใสปิ๊งมากค่ะพี่จิ

คือความหื่นมันทับถมกันจนขึ้นมันกลายเป็นใสปิ๊งจริงๆ!

----------------------

ดันหน้าไอ้โตออกก้มมองไอ้เบสเลียท่อนแข็งของผมที่ยังเข้าถ้ำไอ้เด็กใหม่หมด 
=> ไม่หมด?


ตกลง...มันมีกี่คนเนี่ย หนูนับไม่ทันแล้ว 555+

ต่อไปจะมีอย่าบอกหรือห้ามพูดอีกมั้ยคะ 555+

ปล. สงสัยสิ่งที่จะจูงใจให้ซ้อมและชนะมากที่สุดของชมรมคือรางวัลเป็นตัวกัปตันเองสินะคะ...

ว่าแต่โตเป็นเคะรึนี่ ตอนแรกนึกว่าเมะเสียอีก

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 28-04-2011 17:30:32

โห...เอาจริงอ่ะ
อุ๊บ!! ไม่ถามก็ได้ :m25:

อย่าพูด...อย่าฟัง...อย่าแคร์...อย่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 28-04-2011 17:34:14

อ้างจาก: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 28-04-2011 17:28:30  

ใส....ใสปิ๊งมากค่ะพี่จิ

คือความหื่นมันทับถมกันจนขึ้นมันกลายเป็นใสปิ๊งจริงๆ!

----------------------

ดันหน้าไอ้โตออกก้มมองไอ้เบสเลียท่อนแข็งของผมที่ยังเข้าถ้ำไอ้เด็กใหม่หมด 
=> ไม่หมด?


ตกลง...มันมีกี่คนเนี่ย หนูนับไม่ทันแล้ว 555+

ต่อไปจะมีอย่าบอกหรือห้ามพูดอีกมั้ยคะ 555+

ปล. สงสัยสิ่งที่จะจูงใจให้ซ้อมและชนะมากที่สุดของชมรมคือรางวัลเป็นตัวกัปตันเองสินะคะ...

ว่าแต่โตเป็นเคะรึนี่ ตอนแรกนึกว่าเมะเสียอีก

กอดดดดด เตงมาเม้นท์รวดเร็วมวากกก  ชอบแบบใส ๆ สินะคะ กร๊ากกกกกก
เดี๋ยวพี่กลับไปแก้นะคะกระต่าย  ผู้ชาคนนั้นมารับแล้วค่ะ

ปล.ขอบคุณที่เข้าใจกิ๊กอย่างพี่นะคะกระต่าย  :กอด1:

อ้างจาก: SuSaya ที่ 28-04-2011 17:30:32  

โห...เอาจริงอ่ะ
อุ๊บ!! ไม่ถามก็ได้ :m25:

อย่าพูด...อย่าฟัง...อย่าแคร์...อย่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:

ตามนั้นค่ะ -////-
 :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-04-2011 17:41:41

คุณจิ สุโค่ยยยมาก
สงสัยที่โหวตไว้อีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ได้ตอนของใคร
แต่พอมาเจอเรื่องนี้
บอกได้คำเดียว "อย่าบอกใคร"
เรื่องใสๆ ใครก็อยากอ่าน

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: FallenTear ที่ 28-04-2011 17:43:56

จะเหลือแรงไว้แข่งไหมหนอ?  >\\\<

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 28-04-2011 17:54:06

ใสมากกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
ตอนนี้เลือดเค้าใสมากกกกกกกกก
อย่าถามกลับมานะว่ากี่คน ไม่สามารถนับได้จริงๆ  :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: mo-no ที่ 28-04-2011 18:01:12

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 28-04-2011 18:01:22

โอยยย เสียเลือดค่ะน้องจิ ไม่นับ..ไม่ถาม.. แร๊งงง :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 28-04-2011 18:15:30

อ่านจบ ถึงกับมือสั่น เม้นกันไม่ถูกเลยจ๊ะจิจ๋า

อย่าถามนี่หมายถึงว่าอย่าถามอะไรจ๊ะ

แต่ถ้าอย่านับ จริงๆก็นับไม่หมดหรอกนะว่ากี่คน แต่ถ้าเอาเท่าที่เด่นๆก็10คน

งืมมมมมม 10คน...10คน....10คน.... **โหมดพึมพำกับตัวเอง**

อ๊ากกกกกกกกกกกกก เลือดเคาหมดตัวแล้วเนี่ย ตัวเองมารับผิดชอบเค้าเดี๋ยวนี้เลยน๊าาาาาาาาา :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 28-04-2011 18:16:35

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 28-04-2011 18:18:56

บอกได้คำเดียว
เลือดกระจาย =w=v

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 28-04-2011 18:41:16

เอ่อ...ตอนแรกอย่านับ ตอนสองอย่าถาม แล้วตอนที่สามล่ะ ?

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 28-04-2011 18:45:54

อยากได้ แบบขวดมินิเมดบ้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 28-04-2011 19:01:25

อ้ากกกกก จะนอนตายคาเลือดตัวเองแล้ว ทั้งเรื่องอย่านับแล้วก็อย่าถาม  :jul1: :jul1:

อยากรู้ตอนต่อไปจะเป็นอย่าอะไรอีก  :impress2:

ปล.อยากอ่านเรื่องใสๆแบบนี้อีกเรื่อยๆเลยยยยย ชอบบบบบ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 28-04-2011 19:08:17

พี่จิขา...ใสมากค่ะ
1จะไม่ถาม ไม่นับ ไม่อะไรใดๆทั้งสิ้น มีอีกมั้ยคะ :m25:
 :กอด1:พี่จิ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 28-04-2011 19:11:59

พอแล้ว
สงสารนายเอก พระเอกมากเกิ๊น

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 28-04-2011 19:36:46

คึกคักดีจัง รีเควสตอนใหม่ ขอเป็นธีม อย่าหยุด นะ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 28-04-2011 19:43:11

จิ อ่านแล้วเค้าเสียเลือดหมดตัว
แอบอ่านวนไปวนมาเล็กน้อย เพื่อนับจำนวนรอบวง

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 28-04-2011 19:43:22

เม้นไม่ถูกฟร้อยย
ก้อไปกรีดร้องกับนิยายใสๆ ก่อน
อร๊างงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 28-04-2011 19:55:24

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 28-04-2011 19:59:21

คุณกัปตันเธอรับประทานอะไรเป็นอาหารค่ะ ถึงได้อึด และทนได้เช่นนี้
เอิ๊กกกกกก เดาว่าเครื่องดื่มเธอคือกระทิงแดง + คาราบาวแดงขวด
แถมสปอนเซอร์ เพราะดูท่าจะเสียเหงื่อไปมิใช่น้อย คุณลูกทีมนี่ช่าง
น่ากลัว หื่นแอนด์เรี่ยวแรงดีไม่มีตก พอๆ กับคุณกัปตันทีม แบบนี้ต้อง
ชื่นชมโค๊ซ และก็ผู้จัดการทีม ที่ดูแลบรรดาสมาชิกได้ดีเหลือหลาย

ขอบคุณสำหรับฟิค เหนือความคาดหมายค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 28-04-2011 20:06:51

 :pighaun:

กรี๊ดดด  ถ้าออกเป็นข้อสอบ ให้นับจน.ผู้เข้าร่วมกิจกรรม...
เค้าสอบตกแ่น่ๆอ่ะ

ตาลายยยยยยยยยยยยยยยย   :z3:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 28-04-2011 20:12:51

 :jul1: แทบไม่มีแรงเม้น
เสียเลือดไปกับมินิเมด กรั่กๆๆ
จะมีอีกซัก"อย่า"นึงมั้ย? รออ่านอยู่  ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 28-04-2011 20:15:15

ไม่ถามหรอกเยอะเกินไม่รู้จะถามอะไรอึ้งไปหมดเลยอิอิ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 28-04-2011 20:16:40

ตอนหน้าคงต้องเป็น

อย่า...ช้า!

อิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 28-04-2011 20:23:13

ใส!!! ใสมาก
นั่งอ่านแบบตาใส แก้มซีด เลือดกำเดาไหลหมดตัวแล้ว >///<

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 28-04-2011 20:39:35

พี่จิใสมากเลย

ใสจนเบลล์เลือดจะหมดตัวแล้ว นัวเนียกันได้แบบสุดโค่ย

ปอลิง แอบผิดคาดโตไปนิดแฮะ คิดว่าจะเป็นฝ่ายเสียบซ่ะอีก 55+

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 28-04-2011 20:54:33

อย่านับ  ก็ไม่นับ  

อย่าถาม ก็ไม่ถาม

แต่ถ้าอย่าอ่าน  คงห้ามกันไม่ได้  อิอิ      :m25:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 28-04-2011 21:04:20

 ไม่มีคำอธิบายใด ๆ นอกจาก   :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 28-04-2011 21:17:06

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
ขอจมกองเลือดอย่างสงบ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 28-04-2011 21:21:55

ดิฉันเลือดกรุ๊ปบีนะคะ ขอบริจาคเลือดด่วน โอย! :call:

 :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-04-2011 21:47:32

 :pighaun: :haun4:

ไม่ถาม แม้จะพยายามนับ ฮาๆ

ชอบมากค่ะ ....

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 28-04-2011 21:58:39

ใส มาก ใสจนกลัวเลือดกำเดาไหล

อย่าถาม ค่ะไม่ถาม นับไม่หมดว่ามีใครมั้ง

เอาอย่าต่อค่ะ อย่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 28-04-2011 22:54:10

อย่านับ
อย่าถาม
อย่า....
ไม่ว่าจะอย่าอะไรก็ :m25:ทั้งนั้น
กอดจิแน่นๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Papoonn ที่ 28-04-2011 23:29:28

อย่าถามมมมม  ! 
ไม่ถามหรอก   5555555
แต่นับให้เลย  มี รงค์ โน้ต ป้อง ยีน กรณ์ โต ป้อง เด็กใหม่ ม่อน หนึ่ง เบส
เท่าที่จะหาเจอน้ะค้ะ     อิอิ
น่าจะต่ออีกสักสองสามตอนน้า  >< 
ปอลอ.ขอเลือดกรุ๊ปโอด่วน  TT' 

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 29-04-2011 05:58:51

เค้าอยากเข้าทีมบาสนี้ :serius2:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: YongaMO ที่ 29-04-2011 07:15:53

 :a5: >>>>>>>  :haun4:

5555+ ชอบมากกก แซ่บเวอร์  -.,-

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 29-04-2011 07:26:19

กลางสมชื่อจริงๆค่ะ กลางสามีและภรรยา คิคิ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-04-2011 08:50:20

เยอะมาก

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 29-04-2011 09:38:08

 :m25:    :m25:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 29-04-2011 10:07:17

ทีมบาสจะเจ๋งจริงต้องดูที่กัปตัน ที่พร้อมจะ "รุก" และ "รับ" ได้อย่างมีประสิทธิภาพ  :laugh: :laugh:

กอดคุณจิ :กอด1: อ่านในโทรสับ อดเม้ม แถมตัวหนังสือเล็กเกิน ต้องทวนอ่านในคอมอีก 2 รอบ

ตอกย้ำความเป็นแฟนนิยายคุณจิ 5555 (ไม่ยอมรับว่าหื่นค่ะ)

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 29-04-2011 10:26:03

อ้างจาก: หมวยลำเค็ญ ที่ 29-04-2011 10:07:17  

ทีมบาสจะเจ๋งจริงต้องดูที่กัปตัน ที่พร้อมจะ "รุก" และ "รับ" ได้อย่างมีประสิทธิภาพ  :laugh: :laugh:

กอดคุณจิ :กอด1: อ่านในโทรสับ อดเม้ม แถมตัวหนังสือเล็กเกิน ต้องทวนอ่านในคอมอีก 2 รอบ

ตอกย้ำความเป็นแฟนนิยายคุณจิ 5555 (ไม่ยอมรับว่าหื่นค่ะ)

ว้ายยยย กอดแน่นๆเลย  คิดถึงคุณหมวยจัง
ไม่ยอมรับว่าหื่นแต่อ่านทวนอีกตั้ง  2  รอบ
อร้างงง มันมากกว่าหื่นแล้วแบบนี้555+



 :กอด1:รวบตั้งแต่ยุ้ย  จนถึงคุณหมวยเลยนะคะ
จิเพิ่งรู้ว่าชาวเล้าเป็ดรักการอ่านและปลื้มนิยายใส ๆ กันมากขนาดนี้ แอร้ยยยยยย
ขอ  5  เมนท์ก่อนเที่ยงค่ะ  จิจะนั่งบิ้วท์ปั่นที่สุดของความใสให้อ่านอีก  1 ตอน  ถ้าเลยเวลาจิก็จะหายเข้ากลีบเมฆแล้วเก็บเรื่องนี้เข้ากรุไปได้เลย ฮุฮุ
กร๊ากกกกกกก

"ใสแบบนี้..ที่คุณคู่ควร"

 :กอด1: :pig4: :jul3:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 29-04-2011 10:36:17

จิ้มมมม :z13:
(ทำไม)
คึคึ เด่วนี้ มี5ม้ง5เม้นนะ กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 29-04-2011 10:40:00

ที่สุดของความใส :z1:

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 29-04-2011 10:51:12

เข้ามาเพื่อเสียเลือดโดยเฉพาะ

 :pighaun: :m25:


+1 

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 29-04-2011 12:12:52

จิอ่ะ มีขู่ๆ เค้าคนเดียว 3 เม้นท์เลยได้มั้ย? ฮาาาาาาาา
ปล.เลยเที่ยงหน่อยนึง แต่เค้าเพิ่งว่างเข้ามาอ่ะ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 29-04-2011 12:59:33

อะไรกันเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆ

จิบอกว่า5เม้นก่อนเที่ยง นี่ยังไม่เลยเที่ยง เค้ายังทันใช่ป่าวอ่ะ
เม้นที่5พอดี ไม่รู้ละ ถ้าจิไม่ให้เค้าจิงอนไปฟ้องพี่เรย์ คึคึคึ

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 29-04-2011 13:17:35

ไม่ถามก็ไม่ถาม  ไม่นับก็ไม่นับ
ว่าแต่กลางนี่ สงสัยจะเหมือนนางพญาผึ้งนะ  ฟีโรโมนกระจาย 5555+

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 29-04-2011 13:39:13

 :กอด1:รวบอีกรอบ!
กรี๊ดๆๆๆๆๆ เลยเวลาแล้วอ่ะ  แต่เค้าก็ยังอยากปล่อยความใสให้อ่านอีกซักตอนอยู่ดี(แล้วจะขู่ให้เม้นท์ทำไม?!)
แอร้ยยย จิตเนอะคะ :jul3:
ที่รักไม่ต้องบอกพี่เรย์ค่ะ  เพราะจิยังไม่มีจินตนาการไปปั่นพี่เรย์ให้มาโลดแล่นนิ -////-
รอเค้าแป๊บ  ขอปั่นด้วยความเร็วแสงเดี๋ยวจัดแบบที่สุดของความใสให้--+

หัวข้อ: Re: อย่าถาม! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] ต่อจาก 'อย่านับ!' ค่ะ [28/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 29-04-2011 16:00:32

มากด!ดัน!
ก๊ากกกกก
ใสๆ เนอะ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 29-04-2011 17:04:55

อย่า..ให้ยืดเยื้อ!


เหยียบพื้นสนามบาสเกตบอลเต็มเท้า  เสียงรองเท้ากระทบกับพื้นสนามดังเอี๊ยด  ผมจับลูกกลมสีส้มเลี้ยงลูก หลอกล่อให้เด็กหนุ่มผิวขาว  ตากลม  ปากสีแดงธรรมชาติเข้ามาแย่ง  เด็กใหม่ในทีมที่ตอนนี้ผมช่วยซ้อมจนเล่นดีขึ้นมองหน้าผมแล้วทำปากยื่น  ถอนหายใจยาวก่อนจะกางแขนกันแล้วเข้ามาแย่งลูกในมือ  ยกยิ้มแล้วหันหลังเบียดอกแข็ง  เลี้ยงลูกแล้วแบบเดินถอยหลังเบียดไปจนถึงใต้แป้น

“พี่กลางแกล้งผม!  แบบนี้จะแย่งได้ไงเล่า!”  อมยิ้มแล้วหันหน้ากลับมาหาเด็กใหม่  ในมือก็เลี้ยงลูกไว้แล้วกระโดดดังค์ลูกจนเด็กใหม่เซไปข้างหลัง  เท้าแตะพื้นก็คว้าบอลสีส้มเลี้ยงไปอีกฝั่ง  ดังค์ยัดห่วงแล้วคว้าลูกบอลเลี้ยงมาดังค์อีกฝั่ง  ทำแบบนี้จนเริ่มเหนื่อย  เดินเลี้ยงลูกมาหาเด็กใหม่ที่เลิกเล่นแล้วนั่งกับพื้นหญ้าข้างสนามรอ  นั่งเท้าคางมองผมเล่นอย่างเดียว..

“บีลองดังค์ดูมั้ย?..พี่ไม่แกล้งแล้ว  เชื่อดิ!”  เด็กใหม่ที่ผมไม่ค่อยอยากเรียกชื่อทำหน้าไม่เชื่อถือกัปตันอย่างผมเท่าไหร่  ปากสีแดงยื่น  หน้างอง้ำแล้วส่ายหัวไม่เอาด้วยกับผม  วางลูกบอลลงพื้นแล้วย่างสามขุมเข้าไปหา  ไอ้บีมันลุกพรวดพราดแล้ววิ่งหนีมือผมไปได้หวุดหวิด  วิ่งไล่มันจนเกือบรอบสนามบาสถึงจะคว้าแขนมันไว้ได้

“หนีอะไรไอ้บี  พี่ขี้แกล้งขนาดนั้น?”  ดึงมันเข้ามากอดแล้วก้มถามข้างหู  ไอ้บีหัวเราะเอิ้กอ้ากแล้วกอดคอผมแน่นขึ้น  หลบมาข้างหลังแล้วโดดขึ้นขี่หลังผมด้วยความเร็วแสง  ส่ายหน้าแล้วพามันเดินกลับมาเก็บลูกบาสที่กลิ้งลงข้างสนาม

“เก็บบอลก่อน”  ย่อขาลงให้ไอ้บีเอื้อมหยิบลูกบอล  มือเรียวเก็บบอลได้ก็เลี้ยงบอลไปด้วยตอนผมพามันขี่หลังเข้าบ้าน  ช่วงนี้มันมาขลุกอยู่กับผมที่บ้านทุกวันครับ  ปิดเทอมผมก็เลยงดซ้อมบาส  ให้ลูกทีมไปฉลองปิดเทอมตามสบาย  พวกมันไม่อยู่ผมก็สบายใจครับ  ไม่เหนื่อยด้วย

“พี่กลาง..วันนี้บีไม่กลับบ้านนะ  บ้านบีไม่มีใครอยู่อ่ะ”  มันเลิกเลี้ยงบอลแล้วกอดคอผมแน่นขึ้น  กระซิบขอค้างกับผมด้วย  ปรายตามองตากลมดำสนิทแล้วยิ้มบางส่งไปให้มันอุ่นใจ..

“ไม่ได้..กูรู้ว่ามึงคิดอะไรไอ้บี”  เด็กใหม่ในทีมผมหุบยิ้มฉับ  ปากสีแดงยื่นเหมือนงอนก่อนจะกดคางลงกับไหล่ผมแล้วถอนหายใจพรู  มือเรียวที่กอดคอผมกระชับแน่นขึ้นแล้วซบหน้าลงที่ซอกคอ  ผมพามันขี่หลังเดินไปเงียบ ๆ จนถึงบ้าน 

“จะลงมั้ย?..”  เอ่ยถามกลุ่มผมหนาที่ไหล่ผม  เด็กใหม่เงยหน้าขึ้นแล้วยื่นหน้าเข้ามากดปลายจมูกที่แก้มตอบผม  ไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไงเหมือนกัน..ผมตีความว่ามันคงจะไม่อยากลงจากหลังผมล่ะมั้ง?  อมยิ้มแล้วพามันขี่หลังขึ้นมาที่ห้อง  หันข้างให้มันเปิดประตูห้องนอน  เปิดประตูปุ๊บเสียงมือถือผมก็ดังรับการมาเยือนทันที  เดินพาไอ้บีมาที่หัวเตียง 

“รับให้หน่อย..บอกว่ามือพี่ไม่ว่าง  อุ้มบีอยู่”  ไอ้บีตัวแข็งไปแป๊บนึง  มันเหมือนตกใจไม่คิดว่าผมจะพูดอะไรแบบนี้  ผมชอบเห็นมันทำหน้าตกใจ  ไม่อยากเชื่อ  หรืออายอะไรแบบนั้นน่ะ  มันน่ารักดี

“ครับพี่โต  พี่กลางอยู่ครับ..ครับ”  ไอ้บีรับโทรศัพท์แล้วยื่นมาแนบหูผม  เสียงไอ้โตถามว่าทำไมบีต้องอยู่กับผมทุกวัน  ผมควรจะให้บีกลับบ้านแล้วก็ควรจะมีเวลาส่วนตัวบ้าง  ถอนหายใจยาวแล้วบอกมันด้วยเสียงธรรมดาที่สุด

“มึงอย่าหึงไม่เข้าท่า  กูไม่ได้เป็นอะไรกับมึงไอ้โต  กูเป็นสมบัติสาธารณะของทีมบาส  มึงก็น่าจะรู้..แล้ววันหยุดกู  กูจะเลือกให้ใครมาอยู่กับกูก็ได้  ถึงจะเป็นคนที่มึงไม่ชอบใจแค่ไหนก็ตาม  เข้าใจกูมั้ยโต..”  ไอ้โตไม่ตอบอะไรผมกลับมา  ผมเองก็ไม่ได้หวังว่ามันจะตอบอะไรดี ๆ กลับมา  ลูกทีมทั้งหมดของผมเริ่มไม่ชอบใจที่ผมเป็นแบบนี้  เกลียดที่ผมเริ่มสนใจและใส่ใจแต่เด็กใหม่คนเดียว  พักหลัง ๆ กิจกรรมในที่ร่มผมก็ปฏิเสธทุกครั้งที่พวกมันขอ  ผมให้ได้แค่กอด..อย่างเดียว  เบี่ยงหน้าออกจากโทรศัพท์  ไอ้บีกดปุ่มปิดแล้วกอดคอผมแน่นขึ้น

“บีขอโทษ..พี่โตจะโกรธพี่กลางมั้ย?”  ถอนหายใจยาวแล้วปล่อยไอ้บีลงยืนกับพื้น  หันหน้ากลับมามองตากลมสีดำที่มองผมอยู่  ก้มหอมหน้าผากแล้วลากปลายจมูกไปหอมใบหู

“อย่าคิดมาก..เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน”  ผละออกมามองหน้าเด็กใหม่ที่ก้มหน้ามองพื้น  ผมรู้ว่าทำแบบนี้มันไม่ดี  มันเหมือนจับปลาทีเดียวทั้งบ่อ  ผมปล่อยมือแล้ว..หลายครั้งมากที่ผมปล่อยมือ  แต่ปลาพวกนั้นก็พยายามดิ้นเข้ามากระเสือกกระสนจะอยู่ในอ้อมกอดผมต่อ  ไม่ได้มีคนเดียวหรอกที่เจ็บ  มันก็เจ็บเหมือนกันทั้งนั้น..

“พี่กลางไม่ต้องส่งบีแล้ว..บีกลับเองได้”  เด็กใหม่บอกผมแล้วหันหลังวิ่งออกจากห้อง  ผมวิ่งตามแล้วคว้าแขนก่อนมันจะลงบันไดได้ทันพอดี  ดึงมันให้หันมามองหน้ามันก็เอาแต่ก้มหลบตา  แล้วไอ้หูกับตัวแดง ๆ นี่มัน..

“บี..บีมองพี่  ได้ยินไม่ใช่เหรอ?  พี่จะเลือกให้ใครมาอยู่กับพี่ก็ได้  พี่เลือกจะวางบีไว้ใกล้ ๆ ตัว  ไม่ใช่คนอื่น..”  เด็กใหม่เงยหน้ามองผมทั้งน้ำตา  ผมรู้ว่ามันเสียใจที่มันเป็นคนเดียวยึดผมไว้ได้โดยที่ผมไม่เคยปฏิเสธมัน  เรื่องแบบนี้ไม่ได้อยู่ที่ใครมาก่อนหรือหลัง  มันอยู่ที่ผมต่างหาก  อยู่ที่หัวใจผมเองต่างหาก

“ไม่ต้องขอโทษใคร..บีไม่ผิด”  ดึงไหล่เล็กเข้าหาตัวแล้วกอดปลอบเบา ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังอยู่ในห้อง  ผมปล่อยให้มันดังอยู่แบบนั้น  คนในอ้อมกอดผมสะดุ้งทุกครั้งที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์  ผละออกมามองตาสีดำของไอ้บี  ประคองหน้ามันให้สบตาผมนิ่ง ๆ

“ยังรักพี่อยู่มั้ยบี?”  เด็กใหม่กัดริมฝีปากล่างแน่นแล้วพยักหน้า  น้ำตาไหลพรากเมื่อเสียงโทรศัพท์บ้านและมือถือของผมแข่งกันดังไม่ขาดสาย  กลืนน้ำลายเหนียวลงคอแล้วจับมือเรียวเดินเข้าห้องมาหยิบมือถือไว้แน่น  พาเดินลงไปข้างล่างตรงไปที่โทรศัพท์บ้าน  หันมามองหน้าเด็กใหม่ที่มีน้ำตาอาบแก้ม  วางมือถือไว้ใกล้กับโทรศัพท์บ้าน  จับไหล่เล็กแล้วประคองหน้าขึ้นมาจูบซับน้ำตาให้  บอกได้คำเดียว..เค็ม!

เกลี่ยน้ำตาด้วยปลายนิ้วแล้วจูบแก้มใสเบา ๆ บีลืมตาขึ้นมาสบตาผมนิ่ง  เขย่งปลายเท้าขึ้นมาจูบริมฝีปากล่างผมเบา ๆ ตอบ  ยิ้มบางแล้วก้มลงไล้ปลายจมูกกับริมฝีปากนิ่ม  บีจูบปลายจมูกผมแล้วยิ้มกว้างเมื่อผมงับปลายคางเล่น  ยิ้มกว้างตอบเสียงหัวเราะที่มีความสุขของบี  จรดริมฝีปากที่ปากสีแดงแล้วกัดเบา ๆ

“พี่กลางแกล้งผม555”  ยิ้มแล้วก้มจูบริมฝีปากสีแดงที่เป็นจ้ำเพราะผมกัดเล่นเมื่อครู่  ไล้ลิ้นเลียตรงที่กัดแล้วจูบปากนิ่มเบา ๆ ไล่สายตาจากปลายจมูกขึ้นมาสบตาสีดำ  บีกะพริบตาจนขนตายาวโดนแก้มผม  ยื่นริมฝีปากจูบแล้วสบตาสีดำเป็นประกายไปด้วย  สอดลิ้นเข้าไปพันกับลิ้นสีแดง  ดูดกลืนความหวานลงคอจนบีครางใส่ปาก  เบียดเข้าหาจนบีหลังติดโต๊ะโทรศัพท์  สอดมือเข้าไปในเสื้อแล้วลูบหน้าท้องที่กล้ามเนื้อแน่น  บีหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อผมบิดตุ่มเล็ก ๆ ที่แข็งสู้มือ  แทรกตัวเข้าไปเบียดท่อนแข็งที่เริ่มปวดตุบ ๆ

“อือ..พี่กลาง”  บีครางชื่อผมแล้วแยกขาให้ผมเข้าไปเบียดนอกกางเกง  เกี่ยวลิ้นบีเข้ามาดูดแรงขึ้นจนบีกอดผมแน่นขึ้น  บีบก้นเล็กแน่นแล้วเลื่อนมือไปรูดซิบกางเกงของบีกับของตัวเองลง  จับของตัวเองกับบีมารวบเข้าด้วยกันแล้วรูดรั้งเบา ๆ บีลืมตามามองตาผมแล้วแหงนหน้าเชิดคางขึ้นเมื่อผมจับรูดลงจนสุด  กัดปลายคางมนแล้วปลดกางเกงบีลงจนกองกับพื้น  จับขายกขึ้นแล้วดันท่อนแข็งของตัวเองไปถูกับทางเข้า  จุบริมฝีปากนิ่มที่ครางเบา ๆ ปิดกลั้นเสียงที่ชวนหวิวในช่องท้อง  ปลายลิ้นเกี่ยวกันเหมือนเชือก  ผมขยับดันท่อนแข้งเข้าไปเรื่อย ๆ จนสุด  ลมหายใจหอบหนักหน่วงของผมดังแข่งกับเสียงครางอืออาในคอของบี  ขยับสะโพกเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จะเกือบจะถึงฝั่งฝัน

หันมามองมือถือของตัวเองแล้วจับบีพลิกหันหลัง  ขยับสะโพกให้ท่อนร้อนรับความเสียวตลอดลำ  พอใกล้ถึงสวรรค์ผมก็กดโทรออก  ทันทีที่ปลายสายรับผมก็ส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ แค่พอให้เดาได้ว่าผมกำลังทำอะไร..กับใคร

“ซืดดด...บี  ใกล้รึยัง?..อาห์”  บีครางตอบผมแล้วเริ่มตอดรุนแรงขึ้น  รีบกดวางสายแล้วกดหาอีกเบอร์  ทำแบบนี้จนได้ครึ่งทีม  ความอดทนผมก็หมด  ปล่อยน้ำรักให้สายสุดท้ายได้ฟัง..พี่ป้อง

“อึ๊ห์..ซี๊ดดดดด  เสร็จแล้วบี  พี่เสร็จแล้ว”  บีซบหน้าลงกับโต๊ะโทรศัพท์  ผมหอบหนักแล้วหันไปกดวางสายพี่ป้อง  มองตัวแดง ก้นชมพูที่มีท่อนแข็งของตัวเองคาอยู่แล้วมันรู้สึกเสียวในอก  คงต้องให้บีค้างกับผมแล้วล่ะวันนี้

ผมเชื่อว่าความสัมพันธ์ลูกโซ่ที่มีผมอยู่ตรงกลางน่าจะถึงเวลาแตกได้แล้ว..มันนานเกินไปแล้ว

ผมเลือกโซ่เส้นเดียวที่มีสิทธิ์จะมัดผมไว้แล้วครับ..




“ค้างที่นี่นะบี..อยู่กับพี่นะ”


END.

……………………….

ที่สุดของความใสค่ะตอนนี้  ไม่มีเซ็กส์หมู่ให้ปวดแปลบในจิตใจ  เรื่องจริงมันก็ต้องเลือกได้แค่คนเดียวล่ะค่ะ  ใครมันจะมารักกันเป็นทีมได้จนแก่ตายล่ะเนอะ
ขอบคุณที่อ่านนะคะ
 :pig4: :กอด1: :jul3:
                                                     
ปล.อยากอ่านอะไรที่มันเยอะกว่านี้ล่ะซี้555+  กอดแน่น ๆ  เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 29-04-2011 17:13:15

ง่ะ จริงๆแอบเชียร์รแบบทั้งทีมนะเนี่ยโดยเฉพาะรงค์  :o12:
แต่ไม่เป็นไร จบแบบแฮปปี้ก็ดีแล้ว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-04-2011 17:14:16

เอาความเป็นจริงดีกว่า


รักเดียวใจเดียว   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 29-04-2011 17:39:36

ไม่เป็นไรค่ะ ลูกทีมที่เหลือ สงมาตรงนี้ ซัมพร้อมที่จะดูแลทุกๆคนเอง

เหมือนตัวเองได้เป็นสโนว์ไวท์เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 29-04-2011 17:42:47

แปะไว้ก่อน
ไปดูเจ้าชายวิลเลี่ยม เด่วมาอ่านนะจิ อิอิ

 o18

มาและ อิอิ
เป็นไปตามที่คาดหมาย ฮ่าๆๆ
แลดูไม่ตื่นเต้นเลยเนอะ กร๊ากกก นิสัยเสียหว่ะเค้า
จบแบบนี้แหละดีแล้ว
ให้หนุ่มๆ เค้าเก็บไว้เป็นประสบการณ์เสียว ว่าครั้งหนึ่งมีอะไรแบบนี้ :jul1:
จะให้มีกันบ่อยๆ ได้ไงเนอะ ฮา ตับไตไส้พุงกัปตันพังกันพอดี
+1 นะจ๊ะ สวยงาม ฟินาเล่ที่สุด

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 29-04-2011 17:56:39

รักเดียวใจเดียวดีที่สุด

 o13 o13

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-04-2011 17:57:38

กลางเลือกแล้ว
ว่าแต่คุณจิเลือกหรือยัง
เค้าหมายถึงคู่โน้นนนนนนนนนนนนนน่ะ
 :z2:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 29-04-2011 18:03:59

อ๋อยยยยยย
ไอ้เด็กใหม่คนนี้ไม่อยู่ในความคิดเค้าเลยนะ ถ้าจะให้ท่านกัปตันเลือกคบแค่คนเดียวอ่ะ
เค้าคิดว่าไม่พี่ป้องก็ไอ้รงค์ซะอีก
แต่ไอ้น้องบีคนนี้ก็โอนะ ได้อารมณ์น่าปกป้องดีเหมือนกัน
เอาเป็นว่าใครก็ได้ เค้ารับได้หมด
แต่เค้าทำใจไม่ได้ที่จะไม่มี......อีกแล้ว
กร๊ากกกกกกกกกกก อินี่มันหื่นเหมือนใครเนี่ย ((เหมือนพี่อ้อมไง 555))

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: YongaMO ที่ 29-04-2011 18:04:59

ก็ดีแล้วค่ะจบแบบนี้ ดีใจด้วยนะพี่กลางกับน้องบี   :L2:
ส่วนคนอื่นๆไม่ต้องเสียใจน้าาา มาซั่มกับเราแทนก็ได้  555+ :laugh:


มามะ ๆๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 29-04-2011 18:08:13

สรุปเลือกเป็นรุกแฮะ
หุหุ ><~~~~~

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: GAYLOVELOVE ที่ 29-04-2011 18:12:21

ใจจริงชอบแบบทั้งทีมนะเนี่ย  :haun4:
แต่จบแบบนี้ก็ดีค่ะ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 29-04-2011 18:29:04

ชอบนะที่จบแบบนี้ เลือกเอาซักคนก็พอ ขืนโดนยกทีมบ่อยๆคงเครื่องพังเข้าซักวัน
ว่าแต่ว่าไม่กลัวน้องบีจะโดนคนที่เหลืออีกครึ่งทีม สหบาทาเอาเหรอ ที่ฉกพี่กลางมาเป็นของตัวเองเนี่ย แก้ปัญหาแบบนี้ไม่เวิร์คเลยเน้อ
แต่ก็ชอบอ่านะ โอยยย เสียเลือด  :haun4:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 29-04-2011 18:34:24

อืม เอาตามความเป็นจริงดีกว่า  ว่า "กลางชอบโชตะครับ" (>///<)V
 5555

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 29-04-2011 18:42:41

กว่าจะเลือกได้ก็หลายคนเชียวขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 29-04-2011 18:45:21

ว่าแล้ว ว่าสุดท้ายคุณกัปตันพี่กลาง จะต้องเป็นเมะ แน่นอน
คนที่เคยแต่นำคนอื่น จะมาถูกนำ ถูกบงการได้ไง เสียเหลี่ยมแย่
แต่ก็ไม่ผิดคาดเท่าไหร่นะ ที่กลางเลือกน้องบี เพราะเท่าที่อ่าน
จากตอน 2 ก็พอเคลิ้มๆ ไปกับน้องใหม่ของทีมคนนี้อยู่ ก็น้อง
เขาน่ารัก อย่างกับอะไรเอิ๊กๆ
ต่อไป กัปตันทีม ก็คงไม่เหนื่อยกาย อีกแล้วสินะ ไม่ต้องสามัคคี
ชุมนุมกันแล้วนี่

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 29-04-2011 20:09:19

จบแบบนี้ก็ดีแล้ว สบายใจ สบายตัว ๕๕๕
ผิดหวังอย่างเดียว เตรียมใจมาให้กลางเป็นรับ เพราะชอบรับแบบแมนๆหน่อยอย่างนี้
พอมาเจอแนวแบ๊วๆแบบบีเลยไม่ค่อยชอบเท่าไร เซ็งเลย

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 29-04-2011 21:06:38

ดีแล้วละค่ะ ที่กลางเลือกแบบนี้  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 29-04-2011 21:19:53

เลือกแล้ว
ไม่คิดว่าจะเป็นบีอ่ะพี่จิ แอบเชียร์รงค์อยู่
จบแบบนี้ดีแล้วค่ะ รักเดียว แฮปปี้
 :กอด1:+1ค่ะพี่จิ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 29-04-2011 21:24:01

จบแบบนี้ก็โอเคนะ เลือกคนที่รักเราและเรารัก

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 29-04-2011 21:32:15

ผัดไท แอบเชียร์ พี่ป้อง >,,,,,,,,,,,,,,,,<  ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก รับไม่ได้ กลับไปเป็นของ สาธารณะ เดี๋ยวนี้ เอิ๊กๆ

ล้อเล่นค่ะ สุดท้าย ก็เส้นเดียวดีกว่าหลายๆเส้นเน๊อะ  แต่ทำไมไม่ใช่พี่ป้อง โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 29-04-2011 22:47:01

ผิดหวังนิดหน่อยที่ไม่ได้เลือกรงณ์
แต่ก็นะ เลือกไปแล้ว ดีที่เลือกเอาสักคน เพราะไม่ชอบแบบหมู่อะ :sad4:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 29-04-2011 22:53:54

อย่างน้อยมันก็ไม่ดูมั่วๆ เนอะ

อืมๆ จบแบบนี้รับได้กว่าอยู่ด้วยกันแบบใครจะลากไปไหนทำอะไรก็ต้องไป  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 29-04-2011 23:01:36

 :L2:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: Margarin_Butter ที่ 30-04-2011 00:14:56

ดีแล้ว ที่เลือกแค่คนๆเดียว
ค่อยเข้าท่ากับการเป็นกัปตันหน่อยย
ตัดสินใจเด็ดขาด  o13
แถมเลือกที่จะเป็นผู้นำด้วย

+1 ค่าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 30-04-2011 00:16:36

เค้าก็อยากให้กลางเป็นเมะนะ ฮี่ๆๆ ดีที่จบแบบนี้ ปลื้มมมมมมมม  :man1:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 30-04-2011 03:46:42

ชอบค่ะ แบบไหนก็ประทับใจ แค่ตอนแรกนึกว่าคนที่จะได้คู่เป็นรงค์ แต่เป็นบีก็น่ารักดีค่ะ กลางตัดสินใจได้เด็ดขาดดีแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 30-04-2011 05:52:24

 :เฮ้อ: ว้าแอบเชียร์รงค์อ่า


แต่แบบนี่ก็โอเค o13

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 30-04-2011 08:23:50

ชอบๆที่จบแบบนี้
สุดท้ายแล้วก็ควรจะเป็นใครสักคน
คนๆเดียวที่ใช่ ..

 :L2:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 30-04-2011 16:41:27

แต่เรารู้สึกว่าพวกที่เหลือไม่น่าจะยอมง่ายๆ นะ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 30-04-2011 18:44:27

ดีแล้วๆ
คนเราควรรักเดียวใจเดียว o13

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: @Kanda@ ที่ 30-04-2011 22:38:13

เพิ่งเห็นเรื่องนี้ รู้สึกได้เลยว่า
คุณจิเก็บกด!!!!
ไม่ทราบว่าเก็บกดจากไทโยซังกับพิที่เริ่มแผ่วปลาย หรือว่าเจย์จิซังกับน้องสองที่ใสนิ้งงน่ารักสุดๆกันแน่ o18
แต่สุดท้าย ความรักก็มาเหนือเซ็กส์อยู่ดี 555 (จริงแอบเชียร์รงค์นะคะเนี่ย)

 o13 แจ่มมากค่ะ เรื่องนี้ กดไลท์ไม่ได้ +1 แทนละกัน

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 30-04-2011 23:39:44

อ้าว รงค์ของเดี๊ยนนนน
นึกว่าคู่กับรงค์ ต๊ายยผิดคาด 555+
ดีแล้วที่รักเดียวใจเดียว^^ แต่มันผิดคาด ฮ่าๆ
ไม่เป็นไรจ่ะรงค์ มาซบอกเดี๊ยนได้นะเค๊อะ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 01-05-2011 10:15:04

พี่จิเป็นสายเมะ กลางเลือกเป็นรุก :haun4:
แต่แควนๆเห็นพ้องต้องกันว่าพี่จิเก็บกด ก๊ากๆๆๆ ไม่ๆๆ เค้าเรียกว่าจิ้นเก่ง :laugh:
แต่หื่นๆแบบนี้หนูก็ชอบน้า :m25:

หัวข้อ: Re: อย่า..ให้ยืดเยื้อ! [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] 'อย่า'สุดท้ายแล้วค่ะ [29/04/54]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-05-2011 10:45:42

วันนี้วันเกิดเค้า ขอแบบพิเศษสุดๆอีกสักตอนได้มั้ยจ๊ะ  อิอิอิ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:คุณจิ

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 02-05-2011 16:05:15

รักของเรา


สนามหญ้าเขียวขจีมีเด็กหนุ่มหลายคนวิ่งแย่งลูกกลมกันขวักไขว่  เสียงหัวเราะ  เสียงตะโกนเชียร์ดังไม่ขาด  ชมรมฟุตบอลที่เตรียมซ้อมเพราะทันทีที่เปิดเทอมก็จะมีกีฬาสี  นักกีฬาแต่ละคนเตรียมความพร้อมให้กับร่างกายเพื่อชัยชนะของสีตัวเอง  ภายในรั้วโรงเรียนมัธยมชื่อดังไม่ได้มีแค่ชมชรฟุตบอลเพียงชมรมเดียว  แต่ยังมีชมรมอื่นที่มาซ้อมเพื่องานเดียวกัน  ไม่เว้นแม้แต่ทีม..บาสเกตบอล  

ในโรงยิมที่เป็นของทีมบาสเกตบอลไม่มีเสียงซ้อมบาสกันเหมือนทุกวัน  ทั้งที่ทีมอยู่กันพร้อมหน้า  หลังจากที่ลูกทีมค่อนทีมได้รับโทรศัพท์จากกัปตันตอนมีอะไรกับลูกทีมอีกคนก็รวมตัวกันที่ชมรมทันที  ณรงค์บินกลับจากภูเก็ต   นิพนธ์เองก็รีบมาจากเขาใหญ่  ลูกทีมที่มีกัปตันเป็นหัวใจทุกคนรีบกลับมาที่ชมรมที่มีกัปตันรออยู่  ก้าวเท้าเข้ามาในชมรมก็เจอกัปตันกำลังซ้อมหนักอยู่คนเดียว  ลูกทีมที่ทยอยมาที่หลังต่างก็นั่งมองกัปตันอยู่ข้างสนาม..เหมือนทุกครั้ง  

กัปตันชูท  3  แต้มลงห่วงและยืนนิ่งมองลูกสีส้มที่ตกลงพื้น  มองจนลูกบอลนิ่งสนิทอยู่ข้างสนาม  ถอนหายใจทิ้งแล้วหันหน้ามามองลูกทีมที่นั่งมองตนอยู่  เดินเข้าไปหา  ลูกทีมทั้งหมดลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้ามาหา  อ้าแขนเพื่อกอดกัปตันที่รัก  กลางเบี่ยงหลบมือของพี่ป้องที่อยู่นครสวรรค์ยังอุตส่าห์ขับรถมาหา  เพราะกลางเป็นคนเรียกออกมา  ลูกทีมค่อนทีมที่รับโทรศัพท์สยิวที่มีเสียงกัปตันกำลังรักกับลูกทีมหน้าใหม่พยายามลืมเรื่องนั้นเพราะรักกัปตัน  กลางปฏิเสธอ้อมกอดของทุกคน  แล้วยืนนิ่งอยู่ตรงกลาง  บรรยากาศกดดันล้อมรอบตัวชายหนุ่มผิวขาว  รูปร่างสูงสมส่วน  ดวงตาสีน้ำตาลมองลูกทีมที่ยืนรอบตัวแล้วบอกลูกทีมด้วยความรู้สึกที่มีทั้งหมด

“..กูไม่อยากเป็นสมบัติสาธารณะที่ใครอยากกอดเมื่อไหร่ก็ได้อีกแล้ว  อย่าเป็นแบบนี้อีกเลยนะ  ปล่อยกูไปเถอะ”  กัปตันทีมเอ่ยขอร้องลูกทีมด้วยดวงตาอ้อนวอน  โตที่ยืนอยู่หน้าสุดแค่นยิ้มแล้วถามเสียงเจ็บปวด

“เพราะไอ้เด็กนั่นเหรอกลาง?  มันมีดีอะไร?!  มึงอยากได้แบบไหนพวกกูก็จัดให้ได้ทุกครั้ง!  กลาง..กลับมารักกันเหมือนเดิมเถอะ..นะ”  โตเดินเข้าไปในขณะที่กัปตันทีมเดินถอยหลังหนี  ป้องขยับเข้ามารวบกอด  รงค์กับม่อนรีบกอดไว้อีกชั้นเพราะกัปตันดิ้นหนี  แรงกอดจากลูกทีมทำให้กัปตันหมดความอดทน

“ปล่อยกูไปเถอะ..พวกมึงไม่ได้รักกูหรอก  มันแค่อารมณ์หลงชั่ววูบเท่านั้น  พวกมึงมีความสุขเหรอ?..เกือบปีที่พวกมึงต้องแบ่งกูออกให้เท่า ๆ กันโดยที่กูไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ  เพราะอะไรพวกมึงรู้มั้ย?  เพราะพวกมึงรักกู  กูถึงได้ยอมให้พวกมึงกอด  แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว..”  ป้องที่ยืนกอดอยู่ในสุดเงยหน้าขึ้นมองกัปตันที่มีน้ำตาคลอ  กลางหันมาสบตาป้องก่อนจะบอกสิ่งที่อยู่ในใจ..

“กูใช้ความสงสารผิดมาตลอด  กูสงสารพวกมึง..แต่กลับไม่สงสารตัวเองกับคนอีกคนที่กูรัก  กูไม่อยากให้เราเป็นแบบนั้นอีกแล้ว!  กูรักบี  กูรักมัน..คนเดียว  ปล่อยกูไปเถอะ..ขอร้อง..”  น้ำตาของกัปตันไหลอาบแก้ม  ป้องเจ็บปวดกับประโยคที่ได้ยินจนต้องคลายแรงกอด  หันหน้าไปมองคนที่เหลือที่มีน้ำตาซึมกันทุกคนแล้วบอกเสียงแผ่ว..

“ทำไมไม่ใช่ใครคนใดคนหนึ่งในนี้กลาง..ทำไมไม่ใช่พี่  ทำไมกลางไม่เลือกไอ้โต  ทำไมกลางไม่รักไอ้รงค์..”  กัปตันนิ่งมองหน้าคนที่ป้องพูดถึงทีละคน  ก้มหน้า  ทอดสายตามองแขนที่กอดตนนิ่ง  ยิ้มอ่อนโยนให้ป้องกับลูกทีมทั้งหมด..

“เพราะพี่ป้อง  รงค์  โต..ไม่ใช่บีไง  เพราะผมรักบี  ผมถึงไม่รักคนอื่นที่ไม่ใช่บี..”  ป้องน้ำตาไหลอาบแก้ม  เจ็บที่หน้าอกข้างซ้ายจนต้องปล่อยมือออกจากกัปตันช้า ๆ ลูกทีมที่เหลือเบือนหน้าหนีเมื่อฟังคำจากปากกัปตัน  กัปตันเรียกชื่อลูกทีมทีละคนแล้วบอกเสียงจริงจัง

“ถ้าใครทำอะไรไอ้บี  ข้ามศพผมไปก่อน  ไอ้บีเจ็บ..คนนั้นต้องเจ็บกว่า  10  เท่า!”  ลูกทีมกัดกรามแน่นก่อนจะโรยความโกรธเพราะหน้าหล่อของกัปตัน  ไม่ใครอยากทำร้ายคนที่ตัวเองรักกันทั้งนั้น  ม่อนเดินออกจากชมรมและไม่กลับเข้ามาอีก  โตที่ร้องไห้กอดกัปตันแน่น  อ้อนวอนให้เก็บไปคิดดูอีกครั้ง..

“ไม่ว่าจะให้กูเก็บไปคิดอีกกี่ครั้ง  กูก็จะตอบเหมือนเดิม..กูรักบี  ปล่อยกูไปเถอะโต..มึงเจ็บกูก็เจ็บเหมือนกัน  เลือกอนาคตที่ไม่มีกูเถอะโต  ลืมกูเถอะ”  โตกลั้นเสียงสะอื้นแล้วเงยหน้ามองตาสีน้ำตาลของกัปตันทีม  กลางเช็ดน้ำตาให้เบามือแล้วดันไหล่โตออก  หันหลังให้กับความรักผิด ๆ ที่ลูกทีมมีให้  เดินออกจากโรงยิม..ไปหาหัวใจตัวเอง

ในโรงยิมปกคลุมไปด้วยความเงียบ  ลูกทีมที่เหลือทยอยเดินออกไปทีละคน  โตปาดน้ำตาทิ้งแล้วลุกขึ้นยืน  หันไปคว้ามือโน้ตที่นั่งซึมอยู่ข้าง ๆ ให้ไปกินข้าวเที่ยงพร้อมกัน  เสียงโตกับโน้ตเถียงกันเรื่องกับข้าวที่จะกินมื้อกลางวันดังล้งเล้ง  อย่างน้อย..ก็ยังมีคนที่เจ็บปวดในเรื่องเดียวกัน  พร้อมจะเข้าใจและช่วยเยียวยาหัวใจให้กัน

“พี่ป้องจะกลับบ้านเลยรึเปล่า?”  รงค์ลุกขึ้นยืนและปัดกางเกงเบา ๆ หันไปมองคนที่นั่งน้ำตาไหลไม่หยุดตั้งแต่กัปตันเดินหายไปจากโรงยิม  ป้องนั่งนิ่งแล้วส่ายหน้าตอบ  ดวงตาสีดำรื้นน้ำตาเก็บภาพความทรงจำที่เคยได้อยู่กับกัปตันในยิมแห่งนี้  รงค์ถอนหายใจแล้วนั่งลงที่เดิม  ใช่ว่าตัวเขาไม่เจ็บ  แต่เพราะความเย็นชาก่อนหน้านี้มันทำให้ตัวเขาเริ่มจะทำใจยอมรับได้บ้าง  ไม่เหมือนคนไกลอย่างคนที่นั่งร้องไห้ตอนนี้..

“อย่าเสียใจกับสิ่งที่กลางตัดสินใจเลยพี่ป้อง  ที่จริงกลางเลือกแบบนี้มันก็ดีกับพวกเรานะ  ความสัมพันธ์แบบนี้มันไม่ยั่งยืนหรอก  กลางไม่ได้รักเรา..เหมือนที่เรารักกลาง  ซักวันกลางก็ต้องไปอยู่ดี..เลิกร้องไห้ได้แล้วพี่  ตาบวมแล้ว”  ป้องหันมามองดวงตาจริงใจแล้วยิ้มตอบ  เช็ดน้ำตาแล้วสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด  ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามแผ่นหลังกว้างออกไปหาอะไรกินรวมกับพวกลูกทีมที่เหลือ  

ความเสียใจที่มีถูกล้างออกไปจนหมดก่อนจะต้องมารวมทีมในวันเปิดเทอม  กัปตันทีมเรียกลูกทีมซ้อมตามปกติ  ลุกทีมและกับตันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  เพราะเคลียร์กันหมดเปลือกไปแล้ว  แต่คนที่เงียบและไม่มีสมาธิที่สุดในทีมกลับเป็นเด็กใหม่

“ไอ้บี! มึงไม่มีสมาธิก็ออกจากสนามไป  เสียเวลาคนอื่นซ้อม!”  กัปตันตะโกนใส่หน้าแล้วหันหลังกลับไปซ้อมให้ลูกทีมที่เหลือต่อ  บียืนก้มหน้าแล้วตบหน้าตัวเองแรง ๆ เงยหน้ามาก้มหัวขอโทษคนในทีมแล้ววิ่งเหยาะ ๆ มารวมทีม  โตกอดคอเด็กใหม่แล้วกระซิบบอก..

“พี่ไม่เป็นไร..ไม่มีใครโกรธบีหรอก”  บีเงยหน้ามองลูกทีมทุกคนก่อนจะยิ้มกว้างตอบรอยยิ้มจริงใจของลูกทีมของกัปตันที่ส่งมา  ซ้อมจนถึงเวลา  6  โมงเย็นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน  กัปตันเดินถือกระเป๋าให้เด็กใหม่แล้วเดินออกไปพร้อมกัน  ลูกทีมที่เหลือก็แยกย้ายกันกลับบ้าน  รงค์เดินออกมาจากโรงยิม  ล้วงกระเป๋ากางเกงกดโทรหาใครบางคนที่ใช้เวลาด้วยกันทุกวันจนเปิดเทอม  ปลายสายรับและคุยกันแค่  2-3  คำ วางสายแล้วรีบเดินไปเลาะไปข้างหลังโรงยิม  เดินผ่านตึกเรียน  2  ตึกแล้วรับโทรศัพท์ที่สั่นเป็นเจ้าเข้าองค์ลง

“ผมกำลังเดินออกไปครับ..”  รีบบอกปลายสายแล้วสาวเท้าออกไปที่รั้วหลังโรงเรียน  ปีนขึ้นไปแล้วกระโดดลงไปยืนรอ  พักเดียวก็มีรถยนต์สีดำขับมาเทียบ  ก้าวเท้าขึ้นรถแล้วเอ่ยปากทักทายคนขับที่อุตส่าห์ขับวนมารับทั้งที่เลิกจากติวอยู่ในโรงเรียนกวดวิชาชื่อดังแล้วขับรถกลับบ้าน  ยอมขับกลับมารับเพียงเพราะคนที่เพิ่งเลิกจากซ้อมบาสบ่นว่าอยากเจอแล้วก็อยากกินไข่เจียวฝีมือตน  คนอย่างพี่ป้องที่รักน้องทีมบาสเท่าเทียมกันทุกคนก็ต้องมารับทันที  พี่ป้องยิ้มรับคำทักทายแล้วหันไปถาม..

“เป็นไงบ้าง..เจอกลางวันแรกหลังจากที่ทำเราเฮิร์ททั้งทีม”  รงค์ยิ้มน้อย ๆ แล้วบอกก็ปกติ  ไม่มีใครโวยวาย  งี่เง่า  ทำใจกันได้ดีเกินคาด  รงค์ตอบยิ้ม ๆแล้วเหลือบมองพี่ป้อง  เบือนมามองถนข้างหน้าแล้วถามย้อน

“พี่ป้องล่ะ..ถ้าตอนนี้เจอกลาง..จะเป็นยังไง?”  พี่ป้องปรายตามามองหน้าด้านข้างของรงค์แล้วยิ้มบาง  

“ก็คงเสียใจ..แต่ไม่มากพอจะทำให้นั่งร้องไห้ได้เหมือนวันนั้น  อยากรู้ไปทำไม?”  ดวงตาดำจับจ้องหน้าด้านข้างของคนถามนิ่ง  รงค์กลืนน้ำลายอึกใหญ่แล้วเบือนหน้าไปมองข้างทาง  ไม่ตอบคำถามที่พี่ป้องถาม  พี่ป้องยิ้มบางแล้วหันมาสนใจเส้นทางกลับบ้าน  ขับเข้ามาจอดในบ้านก็เดินนำเข้าไปในบ้าน  หันมาบอกรงค์ให้เอากระเป๋าขึ้นไปเก็บที่ห้องก่อน  เดินไปจนถึงประตูครัวก็นึกขึ้นได้  หันกลับมาบอกรุ่นน้องที่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องโถง

“พี่หมายถึง..ถ้าเราจะค้างกับพี่น่ะ  ค่อยเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บ  ถ้าไม่ค้าง..ก็จะไปส่ง”  รงค์ยืนนิ่งมองหน้าหล่อของรุ่นพี่ก่อนจะยิ้มกว้าง

“ค้างดิพี่!  พรุ่งนี้ไปจะได้มีคนขับรถให้นั่งไปโรงเรียนไง555”  รงค์หัวเราะร่าแล้ววิ่งขึ้นชั้นบน  ทิ้งให้พี่ป้องยืนยิ้มกว้างกับห้องนั่งเล่นอยู่คนเดียว  หลังจากวันที่กลางขอยุติความสัมพันธ์แบบหมู่  รงค์กับตนก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทุกวัน  แต่งรถมอเตอร์ไซค์ของรงค์   ไปเดินไนท์บาร์ซ่า   ซื้อหนังสือด้วยกัน  ดูหนัง  ฟังเพลง  หาอะไรทำด้วยกันเพื่อลืมเรื่องของกัปตันทีม

“ผมไม่เอาไข่เจียวแล้วนะพี่ป้อง  อยากกินไข่ตุ๋น”  รงค์วิ่งลงบอกพี่โป้งที่เพิ่งเทไข่ลงไปในน้ำมันร้อน  พี่ป้องหันมายิ้มตอบก่อนจะยกตะหลิวโชว์  รงค์ทำหน้าเสียดายใส่กระทะ  รุ่นพี่ที่รักน้องในทีมบาสอย่างเท่าเทียมก็เลยต้องทำไข่ตุ๋นให้  แล้วไข่เจียวในกระทะก็รับเอาไว้กินเอง

“พี่ป้อง ม.6  เทอมนี้ไม่ต้องมาโรงเรียนทุกวันเหมือนเทอมที่แล้วใช่มั้ย?”  พี่ป้องพยักหน้ารับโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามองหน้าหงอยของรงค์  กินข้าวไข่เจียวในจานจนหมดก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาสีน้ำตาลที่มองอยู่ก่อน  รงค์สะดุ้งที่พี่ป้องเงยหน้ามาสบตาพอดี  เสไปตักไข่ตุ๋นมากินแก้เขิน..

“โอ้ยยยร้อนนนน  พี่ป้องทำไมไม่รอให้เย็นก่อนแล้วค่อยให้ผมกินล่ะ  อูย..”  รงค์โบกมือในอากาศพัดลมเข้าหาลิ้นที่แลบเพราะความร้อนของไข่ตุ๋น  ป้องหัวเราะเสียงดังแล้วยื่นแก้วน้ำให้  รับแก้วน้ำจากมือรุ่นพี่แล้วรีบล้างปากทันที  ป้องดันขวดน้ำไปให้ตรงหน้า  หยิบจานข้าวของตัวเองมาล้าง  

รงค์กินน้ำจนหมดแก้วแล้วยกแขนเช็ดน้ำที่มุมปาก  เหลือบไปมองแผ่นหลังกว้างที่ยืนล้างจานด้วยความรู้สึกแปลก..ในอกอยู่ชมรมเดียวกันมาตั้ง  2  ปี  พี่ป้องหล่อ  นิสัยดี   มีคนปลื้มเยอะ เมื่อก่อนเห็นแล้วมันก็ธรรมดาเพราะตอนนั้นมองกลางคนเดียว  แต่ตอนนี้..ใจสั่นทุกครั้งที่ได้สบตาสีดำคู่นั้น  เห็นความน่ารักของรุ่นพี่ที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อน  นับวันยิ่งเห็นว่าเท่ขึ้นทุกวัน  นอนก็ฝันถึง  ตื่นก็ต้องมาเจอ  นั่งมองแผ่นหลังกว้างจนพี่โป้งล้างมือเสร็จ  หันมามองตาสีน้ำตาลที่มองค้างแล้วเลิกคิ้วมองตอบดวงตาคู่นั้น  เดินยิ้มเข้าไปหาแล้วมองจานข้าวที่กินไปมากกว่าครึ่งของรงค์

“ไม่หิวเหรอ?  นึกว่าอยากกินเพราะหิวซะอีก”  รงค์มองรอยยิ้มของพี่ป้องแล้วส่ายหน้า..


“ของบางอย่างไม่จำเป็นต้องหิวถึงจะกินได้..”  มองดวงตาสีดำของพี่ป้องนิ่งแล้วพูดให้จบประโยค

“ชอบถึงอยากกิน..ไม่ใช่เพราะหิวถึงได้กิน”  พี่ป้องมองดวงตาสีน้ำตาลของรุ่นน้องแล้วเบือนหลบไปมองชามไข่ตุ๋น  ถอนหายใจยาวแล้วถามว่าจะกินต่อรึเปล่า  รุ่นน้องส่ายหน้าตอบแล้วอาสาล้างเอง  ป้องมองมือใหญ่ที่เคยสัมผัสกัปตันทีมมาด้วยกัน  ไล่สายตาขึ้นไปมองไหล่หนา  หน้าหล่อที่ก้มหน้าก้มตาล้างจานอยู่ข้าง ๆ ก้มมองมือตัวเองที่เคยกอดกลางแล้วกำหมัดแน่น

“พี่ป้อง..ผมลืมกลางได้แล้วนะ  แล้วผมก็เริ่มมองคนอื่นที่ไม่ใช่กลางได้แล้ว..พี่ป้องล่ะ  ลืมได้รึงยัง?”  รงค์ถามป้องแล้วหันมามองหน้าหล่อเต็มตัว  ป้องกลืนน้ำลายเหนียวแล้วหันไปสบตาสีน้ำตาลที่มองอยู่ก่อน  สบตาที่สื่อความหมายมาให้ว่าเริ่มมีใจอย่างชัดเจนแล้วเบือนหลบ  หันหลังไปเช็ดมือแล้วเดินหนีออกจากครัว  รงค์วิ่งตามแล้วดักหน้าไว้ก่อนจะขึ้นบันได

“พี่ยังไม่ได้ตอบผม!”  ป้องเลี่ยงหลบแล้วเดินขึ้นบันได  รุ่นน้องยืนนิ่งอยู่ที่เดิม  กัดกรามแน่นแล้วตบราวบันไดเต็มแรง  หันหลังวิ่งขึ้นข้างบน  กระชากแขนป้องให้หันมามองตา

“ผมชอบพี่  ผมรู้ว่าพี่มองออก..ทำไมไม่ให้โอกาสผม  ไม่ให้โอกาสตัวเองมองคนอื่นบ้าง?..หรือ..ให้คนอื่นได้รักตัวเองบ้างล่ะพี่ป้อง?”  บีบแขนแกร่งแรงขึ้นเมื่อป้องไม่เงยหน้าสบตา  ก้มหอมแก้มสากของรุ่นพี่แล้วไล่ควานหาริมฝีปากสีส้มอมชมพูของรุ่นพี่ที่เบี่ยงหนี

“รงค์!..”  ป้องเรียกชื่อรุ่นน้องเพื่อเรียกสติ  แต่ก็ไม่เป็นผล  จูบดึงดันของรงค์ประกบแน่นกับริมฝีปากนิ่ม  แทรกปลายลิ้น  เบี่ยงหลบก็โดนประคองให้รับสัมผัส  ลืมตามองขนตาสีดำเป็นแพของรงค์แล้วหลับตารับสัมผัสที่ริมฝีปาก  เผยอริมฝีปากจูบตอบแล้วกอดเอวหนา

รงค์ลืมตาขึ้นมองตาสีดำของป้อง  เลื่อนมือประคองท้ายทอยให้รับจูบของตนให้มากขึ้น  แทรกปลายลิ้นเข้าดูดดุนกลืนความหวานจนป้องขออากาศเข้าปอด  ผละให้ป้องได้หายใจได้สะดวกขึ้น  มือลูบหลังกว้างแล้วกดปลายจมูกหอมเน้นที่แก้มสาก  กระซิบข้างหูบอกความรู้สึกอีกครั้ง..

“ผมรักป้อง  คบกันเถอะนะ..ผมรักใครแล้วรักเลย  ไม่มีทิ้งขว้างแน่นอน..รักผมเถอะนะป้อง”  ปลายจมูกหอมทั่วหน้า  สบตาอ้อนขอความรักจากรุ่นพี่  ป้องมองดวงตาสีน้ำตาลแล้วหลับตาลงเพราะความใจอ่อน  หลังจากผิดหวังเรื่องกลางตนก็ใช้เวลาเยียวยาหัวใจตัวเองกับรงค์มาตลอด  รงค์เป็นคนน่ารัก  ไม่แปลกที่หัวใจจะหวั่นไหว  แต่จะให้มีรักครั้งใหม่อีกครั้ง..ก็ยังอดกลัวความผิดหวังไม่ได้

“ผมไม่สัญญานะป้อง..แต่ผมจะทำให้ป้องเห็น  คบกับผมนะ”  ลืมตามองดวงตาจริงจังของรุ่นน้องแล้วยิ้มกับริมฝีปากนุ่ม  ‘ก็ได้..’  หัวใจของรุ่นน้องเหมือนอยู่ท่ามกลางทุ่งดอกไม้ที่มีหยาดฝนโปรยปรายให้ความชุ่มชื่น  พร่ำกระซิบคำรักให้รุ่นพี่ได้รับรู้  ป้องจับมือที่ประคองหน้าออกแล้วจูงมือเดินเข้าห้อง  ปิดล็อคแล้วหันมาถามว่าจะคืนนี้ค้างรึเปล่า..

รงค์ยิ้มบางแล้วเดินเข้ามากอด  จูบริมฝีปากสีส้มอมชมพูแล้วสอดปลายลิ้นเข้าไปทักทาย  ป้องยิ้มกับริมฝีปากแล้วจูบตอบ  มือใหญ่ของรงค์ปลดกระดุมเสื้อป้องทีละเม็ด  ดันไปจนติดเตียง  ลูบหลังเนียนแล้วดันให้นอนลง  ป้องลืมตามองสันจมูกโด่งแล้วหลับตารับสัมผัสจากปลายลิ้นที่ผละจากริมฝีปากไปจูบที่ซอกคอ  หน้าอกกว้าง  และยอดอกที่แข็งสู้ปลายลิ้น

“ป้อง..ผมจะรักป้อง..ได้รึเปล่า?”  เงยหน้ามาถามรุ่นพี่เพราะกลัวว่ารุ่นพี่จะไม่ยอม  คนเป็นรุกเหมือนกัน  ใครมันจะยอมให้อีกฝ่ายทะลวงแบ็คง่าย ๆ  แล้วยิ่งรุกแบบณรงค์ที่พกขวดมินิเมดไปไหนมาไหนด้วยตลอดแบบนี้..ยิ่งยาก

“พี่ขอเวลาอีกหน่อยนะ  รอได้ใช่มั้ย?” ตอบรงค์แล้วยิ้มบางกับการพยักหน้ารับ  รงค์คลานขึ้นมานอนฟังเสียงหัวใจของรุ่นพี่  หลับตานิ่งฟังจังหวะการเต้นของหัวใจ  ป้องยิ้มกว้างแล้วลูบหลังรุ่นน้องที่กำลังจะเข้ามาเป็นครึ่งหนึ่งของหัวใจ  ความสงบและความสุขที่มีลอยอบอวลอยู่รอบตัวทำให้  2  หนุ่มมีรอยยิ้มประดับหน้าตลอดเวลา  ป้องจับไหล่รงค์ขึ้นมาหอมหน้าผาก  รุ่นน้องยิ้มแล้วยันตัวขึ้นมาจูบตอบที่ริมฝีปาก  จูบหวานแลกลมหายใจจนร่างกายด้านล่างเริ่มมีปฏิกิริยาเคมี

“..ข้างนอกได้มั้ยป้อง?”  ป้องหอบหายใจแรงแล้วบดจูบแทนคำตอบ  เสื้อผ้าถูกถอดออกจากตัวอย่างรวดเร็ว  รงค์พลิกตัวหันหัวมาครอบริมฝีปากลงที่แท่งร้อนของป้องแล้วจ่อความใหญ่แบบขวดมินิเมดที่ริมฝีปากนุ่มของป้อง  รุ่นพี่กลืนน้ำลายเหนียวกับความใหญ่ตรงหน้า  อ้าปากรับความใหญ่เข้าไปช้า ๆ  รงค์เสียวจนครางอู้ในลำคอ  รูดรั้งริมฝีปากขึ้นลงจนรุ่นพี่ทนไม่ไหว  คายขวดมินิเมดออกมาครางเสียงต่ำ  ยกก้นสวนริมฝีปากที่เร่งความเร็วแล้วจับขวดมินิเมดมาครอบริมฝีปากกลั้นเสียงครางอีกครั้ง  ก่อนจะปล่อยน้ำรักขาวขุ่นออกมาใส่ปากรงค์  กดสะโพกของรุ่นน้องลงมาจนความยาวของขวดมินิเมดลงมาถึงโคนลิ้น  ดูดดุนรอกลืนน้ำรักจนรงค์ต้องปลดปล่อยใส่คอป้องตามไปติด  ๆ  ต่างคนต่างงอตัวเพราะความเสียงจากปลายลิ้นที่ยังดูดกลืนน้ำรักของกันและกัน  ผละออกมานอนแผ่หลาข้าง ๆ กัน  รงค์ผุดลุกแล้วคลานขึ้นมานอนกอดรุ่นพี่  ป้องดึงหน้าหล่อมาแลกจูบก่อนผละออกจากกันเหมือนแม่เหล็กขั้วเดียวกันมาเจอกัน

“แหวะ!..ไปอาบน้ำกัน”  ป้องหัวเราะเสียงดังเพราะตนก็แหวะน้ำรักตัวเองเหมือนที่รงค์แทบจะอาเจียนตอนริมฝีปากประกบกันเมื่อครู่  อาบน้ำพร้อมกันก็ช่วยกันจนขึ้นสวรรค์กันไปอีกคนละครั้งด้วยฝ่ามือสากของรงค์  

กอดกันออกมาจากห้องน้ำ  ผลัดกันเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กัน  นอนหันหน้าเข้าหากัน  แลกจูบส่งกันและกันเข้านอนด้วยความรัก..

หากไม่เจอความผิดหวังคงไม่มีโอกาสได้มองใครอีกคนที่อยู่ข้างกาย..
  
ความรัก..ไม่ว่าจะเกิดจากอะไร  และกับใคร  





มัน...งดงามเสมอ..


END.

……………………

 :กอด1: กอดรวบ!
จัดให้เลยค่ะคุณซัม  แต่ไม่สามารถจัดแบบสอดใส่เข้าไปได้ค่ะ  จิสงสารพี่ป้อง กร๊ากกกกก
แล้วก็จัดให้สำหรับคนที่เชียร์พี่ป้องกับรงค์ให้คู่กับกลาง  เอามารักกันเองให้แล้วนะคะ55+
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
 :pig4: :กอด1: :-[
ปล.เค้าทำงานทั้งวันอ่ะ  เพิ่งจะว่างมานั่งจิ้นอ่ะ  เค้าขอโทษนะคะถ้าคุณซัมรออ่านแต่เค้าพามาส่งช้าอ่ะ  สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังอีกทีนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้&
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 02-05-2011 16:15:00

^
l
l
 :z13:!


พี่จิ~ ต่อไปนี้หนูจะซื้อมินิเมดกินโดยไม่คิดถึงเรื่องนี้ได้มั้ยเนี่ย 555+


“พี่ป้อง..ผมลืมกลางได้แล้วนะ  แล้วผมก็เริ่มมองคนอื่นที่ไม่ใช่กลางได้แล้ว..พี่ป้องล่ะ  ลืมได้รึงยัง?” 

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-05-2011 16:17:03

 :กอด1: :กอด1:

 o13 o13

หัวใจ 1 ดวง มีไว้ให้คนเพียงคนเดียว

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 02-05-2011 16:19:27

กอดคุณ golove2  ทะลุไปถึงกระต่ายน้อย  :กอด1:

อ้างจาก: @Kanda@ ที่ 30-04-2011 22:38:13  

เพิ่งเห็นเรื่องนี้ รู้สึกได้เลยว่า
คุณจิเก็บกด!!!!
ไม่ทราบว่าเก็บกดจากไทโยซังกับพิที่เริ่มแผ่วปลาย หรือว่าเจย์จิซังกับน้องสองที่ใสนิ้งงน่ารักสุดๆกันแน่ o18
แต่สุดท้าย ความรักก็มาเหนือเซ็กส์อยู่ดี 555 (จริงแอบเชียร์รงค์นะคะเนี่ย)

 o13 แจ่มมากค่ะ เรื่องนี้ กดไลท์ไม่ได้ +1 แทนละกัน

โว๊ะ!  ใส่ร้ายอ่ะ
เค้าไม่ได้เก็บกดนะคะหมอ   แค่จิ้นเก่งแบบที่น้องเบียร์บอกเหอะ55+
แล้วว่าเค้าหื่นกันอ่ะ  เตงก็อย่าอ่านนิยายใส ๆ ของเค้าดิ มันก็หื่นระดับเดียวกันแหละถึงคบกันได้อ่ะ กร๊ากกกกกกก
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดรวบตั้งแต่  คุณ insunhwen  จนถึงคุณซัมค่าาาาา

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 02-05-2011 16:23:00

ความรักมีอยู่ทุกที่จริงๆเลยเนอะจิจ๋า
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสงสารกลางจริงๆเลยอ่ะ รู้เลยว่าน้องมันต้องทนมามากจริงๆ
แต่ก็นั่นละนะ ทุกคนมันรักน้องนี่นาจะให้ทำไงละ
ส่งรงค์กับพี่ป้อง ตัวเองบอกว่าขอไม่มีแบบสอดใส่เพราะสงสารพี่ป้อง
แล้วตอนน้องกลางของเค้าโดนละตัวเองไม่สงสารเลยหรอ ฮึก ฮึก ฮึก
แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แค่นี้เลือดเค้าก็จะท่วมจออยู่ละ 555

ปล.เค้าอยากอ่านโตกับโน้ตด้วยอ่ะ 2คนนี้จะคู่กันมั้ยน๊อ แล้วจะฟีลเดียวกับพี่ต่อน้องกานต์แห่งตลาดสดรึป่าวเอ่ย คึคึคึ แค่คิดก็....ละ
กอดที่รักแน่นๆเลยจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 02-05-2011 16:26:15

มาเป็นคู่ๆ
แม้จะแรงช่วงแรก แต่ช่วงหลังก็หวานนะเนี่ย ><

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 02-05-2011 16:43:32

อ๊าาา คู่นี้ก็น่ารัก
ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกของกลางขึ้นมาแล้ว ว่ายังไงเราก็ต้องเลือกคนที่เรารักไม่อย่างงั้นก็คงต้องเจ็บกันทั้งสองฝ่ายเนอะ
+1ให้สำหรับอย่านี้ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 02-05-2011 18:46:01

ขอบคุณที่มาต่อนะคะคุณจิ   

ประเด็นคือ...ตอนนี้เค้าไม่กล้ากินน้ำส้มมินิทเมทแล้วอ่ะค่ะ 
แสลงใจยังไงบอกไม่ถูก....  กรึ๋ยยยยยย   :z3:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 02-05-2011 18:54:30

แล้วคู่อื่นล่ะ...แต่ก็ดีนะที่ลงเอยอย่างนี้
เพราะก็อย่างที่กลางพูด ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้นต่อไปก็จะมีแต่คนเจ็บ o13

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 02-05-2011 19:31:24

 :jul1:อ่านรวดเดียวเลยจมกองเลือดเลยเรา

+1ค่ะ

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 02-05-2011 19:31:49

ดีแล้วหันมองคนอื่นบ้างอิอิ

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 02-05-2011 19:46:09

ดีแล้วค่ะ มองคนอื่นบ้าง อะไรบ้าง ขอให้มีความสุขนะคะ

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 02-05-2011 19:49:44

ก๊ากกกกก มินิทเมท  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 02-05-2011 19:56:03

พอถึงทางแยก คนเราก็ต้องเลือกทางที่จะเดินต่อเนอะ

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-05-2011 20:05:53

เค้าใสๆ อ่ะ
ไม่รู้ว่ามินิเมดคืออะไร
คุณจิช่วยบอกที :z2:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-05-2011 20:10:56

+1สำหรับของขวัญที่สุดยอดที่สุดในปีนี้ อิอิ

อ่านแล้วยิ้มเลยพอเจอประโยค "ขวดมินิเมด" มันเป็นอะไรที่อวบกลมสั้นๆตันๆ แอร๊งงงง ต่อไปจะหาแฟนต้องถามก่อนว่า เธอ มินิเมด หรือป่าว



ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆ รงค์ดูเป็นเด็กหนุ่มน่ารักๆห่ามๆดีจังชอบแบบนี้ กรี๊ด อ่านแล้วอยากกินเด็กขึ้นมาเลยอ่ะ



 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 02-05-2011 20:29:00

อ๊ายยยย มินิเมท พัลพิ ยิ่งชอบกินอยู่ด้วย  พี่จิก็เปรียบเทียบซ้า  :o8: :o8: :o8:
แอบหวั่นอยู่เหมือนกัน ว่าพวกนั้นจะแก้แค้นบี ดีแล้ว ที่กลางดักคอไว้ก่อน
ป้อง-รงค์ ตอนอ่านนี่คิดอยู่เหมือนกันว่าใครจะได้กดใคร   รุกเหมือนกัน ก็ทำให้มันยุติธรรมเหมือนคู่กล้ามก็หมดเรื่อง  :laugh:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-05-2011 20:32:31

 :กอด1:สมหวังซะที

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 02-05-2011 21:06:35

ตายห่าละ กำลังกิน มินิเมด!!
ไม่กล้าหันไปมองเลย

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ ที่ 02-05-2011 22:18:09

เอิ๊กก สมหวังไปอีกคู่  :z1:
ว่าแต่ ขวดมินิเมด  :a5: :m25:

หัวข้อ: Re: อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] แถมนิดแถมหน่อยให้หายค้างคา [02/05/54]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 02-05-2011 22:28:45

 :กอด1: รวบ!
จิชอบกินมินิเมดอ่ะ กร๊ากกกกก
ขอบคุณที่ติดตามอ่านเรื่องนี้นะคะ  จิยังไม่มีพล็อตของหนุ่มลูกทีมคนอื่นตอนนี้ค่ะ  เอาไว้จิ้นออกจะมาตามให้ไปอ่านกันนะคะ  ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
 :pig4:



พี่โม ฯ รบกวนย้ายเก็บห้องนิยายที่จบแล้วได้เลยนะคะ  ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก]
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 02-05-2011 22:53:01

^
^
^
จิ้มๆพี่จิ
กล้ามชนกล้ามอีกแล้ว ผลัดกันๆ :z1:
ลูกทีมที่เหลือยังจิ้นไม่ออกหรือคะพี่จิ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก]
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 02-05-2011 22:56:28

อ๋อยยย  เอ๋งงง  จะว่าใครใจร้ายดีวะเนี่ยะ  ตอนแรกว่าลูกทีมรักแบบใจร้าย
แต่ตอนหลังเราว่ากลางใจร้ายว่ะ  ตัดความสัมพันธ์ด้วยวิธีการแบบนั้น ไม่ดีเลย

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 03-05-2011 03:31:25

จบแบบนี้ดีแหะ เห็นใจกลางนะ พอใจมันรักคนซักคนนึงเข้าแล้ว ก็ไม่อยากจะยุ่งกับคนอื่นอีก  แต่แหม๋น้องจิสุดท้ายก็จัดมาอีกคู่ โดนใจจัง  :haun4:

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก]
เริ่มหัวข้อโดย: butterfly_bee ที่ 03-05-2011 05:37:54

ชอบที่จบแบบนี้นะคะ เพราะใครจะไปทนอยู่เป็นกองกลางแบบนั้นได้ล่ะเนาะ
เมื่อก่อนลูกทีมก็บังคับกลางด้วยความรักอยู่กลายๆเหมือนกัน
พอกลางมีคนที่รักจริงๆแล้วก็ต้องปล่อยไป

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก]
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 03-05-2011 14:53:14

อ๊ายยย นิยายใสๆ
รักกันใสๆ
น่ารักดีเน้ออออ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 07-06-2011 19:01:49

 :z1:


ญ่าตามมาแล้วพี่จิๆๆๆๆๆๆๆๆ


อิอิ


หื่นดี  ชอบๆๆๆๆๆๆ

แต่เค้าไม่ได้หืนเหมือนที่กล่าวหาน๊า   เค้าแค่ชอบๆๆ :-[  อ่ะ

อิอิ

มีตอนพิเศษบ้างก็ดีนะครับ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 07-06-2011 22:11:07

ต้ายยยย  รงค์ป้องน่ารักอ่าาาาาาาา   อิจฉาาาาาาาา :oo1: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 08-06-2011 11:43:54

 :a5: สุโค่ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nineน้อย ที่ 08-06-2011 21:10:12

สั้นๆ แต่เสียวได้นะ หหุหุ ขอบคุณครับผม

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pingwowo ที่ 10-06-2011 23:59:03

เสียวมากอ่ะ คงหลายคนน่าดู ...P (ไม่อยากเดา)

เรียกเลือดดีจิงเรื่องสั้นเนี่ย

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: jujill8 ที่ 11-06-2011 02:07:37

ขอบคุณก๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 11-06-2011 19:42:16

รวดเดียวจบ
 :haun4:

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 12-06-2011 16:14:10

 :กอด1: รวบ!  กอดต้อนรับนักอ่านหน้าใหม่ทุกท่านและนักอ่านที่อ่านงานของจิมาตลอดค่ะ
ขอบคุณพี่โมที่ย้ายห้องให้นะคะ
เข้ามาเจาะไข่รีบนค่ะ555+
 :o8:

แล้วก็รีนี้..

อ้างจาก: TanyaPuech ที่ 07-06-2011 19:01:49  

:z1:


ญ่าตามมาแล้วพี่จิๆๆๆๆๆๆๆๆ


อิอิ


หื่นดี  ชอบๆๆๆๆๆๆ

แต่เค้าไม่ได้หืนเหมือนที่กล่าวหาน๊า   เค้าแค่ชอบๆๆ :-[  อ่ะ

อิอิ

มีตอนพิเศษบ้างก็ดีนะครับ

:jul3:  ดูก่อนนะเตง  ถ้าว่างเดี๋ยวพี่จัดหนักให้จ๊ะ -///-

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yumelove ที่ 12-06-2011 16:20:44

 :pighaun: ง่ะ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 14-06-2011 00:31:37

 :L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ  ใสมากกกกก เลยนะฮ๊าฟฟฟฟ :haun4: :haun4:
 :L1: เป็นกำลังใจให้นะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: //รบกวนย้ายไปห้องนิยายที่จบแล้วด้วยค่ะ// อย่า!..[เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] จบค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: puchi ที่ 14-06-2011 21:09:29

 :haun4:อย่า..อย่าช้าที่จะอ่าน

เสียเลือดมากมาย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 06-07-2011 16:33:35

อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน


ยืนโยกหัวตามจังหวะเพลง  ตาจ้องนักร้องนำที่โซโลกีตาร์ไม่วางตา  ผมยาวเคลียสไลด์เป็นทรงสะบัดปลิวตามจังหวะดนตรี  ดวงตาสีดำกวาดตามองนักเที่ยวที่โยกอยู่หน้าเวทีเพียงเสี้ยวนาทีแล้วกลับมามองกีตาร์ในมือ  เสื้อหนังแขนกุดสีดำโชว์ท่อนแขนกลมกลึง  ขับผิวขาวผ่องกระทบแสงไฟนวลตา  ถึงจะเจาะหู  จมูก  ริมฝีปากจนเลอะเทอะ   แต่หน้าสวยของนักร้องนำก็ยังคงดู..งดงาม 

บอกตามตรงว่าผมไม่ค่อยปลื้มเพลงแนวนี้เท่าไหร่  แต่ที่มานั่งฟังอยู่ทุกวันก็ไม่พ้น.. ‘พี’  นักร้องนำหน้าตาแบบ  j-rock  ที่นักเที่ยวให้ฉายาว่า  น้องชายมิยาบิ  หึ..ผมไม่รู้จักหรอกว่ามิยาบิเป็นใคร  แต่ถ้าหน้าตาคล้ายพี..ผมก็ชอบได้ไม่ยาก  หันไปมองมือที่วางบนไหล่เรียกความสนใจ  ยกยิ้มตอบเพื่อนแล้วหันไปมองเวทีเหมือนเดิม
 
“มาดูอีกแล้วนะมึง..ไม่เข้าหาวะ?”  ยิ้มมุมปากตอบก่อนจะส่ายหน้า   สำหรับคนที่เป็นแม่พิมพ์ของชาติอย่างผม  การชื่นชมอยู่ห่าง ๆ อาจจะดีกว่า  เพื่อนยกแก้วเหล้ามาชนแล้วหันไปจ้องพีที่กำลังฉีกเสื้อบิวท์นักเที่ยวให้ยิ่งมันส์ไปกับเพลง  มองหน้าท้องไร้ไขมันกับตุ่มสีอ่อนบนหน้าอกนิ่ง  ยกแก้วเหล้าเทเข้าปากรวดเดียวหมดแก้วดับอารมณ์ดิบ  เหลือบมองยิ้มหยันของเพื่อนแล้วเหยียดยิ้มตอบ  ล้วงกระเป๋าเงินควักแบงค์สีม่วงออกมาวาง  ยิ้ม ๆ ให้มันแล้วหันมองบนเวทีอีกครั้ง  วันนี้ผมเหนื่อยกับการซ้อมบาสให้เด็กในชมรมที่เตรียมแข่งระดับภาคในอาทิตย์หน้ามาก..คงจะรอมองส่งจนเลิกเหมือนทุกวันไม่ไหว

เดินเบียดผู้คนออกมานอกร้าน  ถอนหายใจยาวกับตัวเองแล้วหมุนตัวเดินไปที่รถ  ยกยิ้มให้เด็กหนุ่มหน้าตาดีทียืนสูบบุหรี่ข้างรถ  ยิ้มยั่วกับกลิ่นมาลโบโรมันน่าหลงใหลจนทำให้ผมกับเด็กคนนั้นเริ่มทำความรู้จักกัน..ที่รถผมเอง  ลืมตามองความเคลื่อนไหวด้านบนที่กำลังบีบรัดตัวผมอย่างบ้าคลั่ง  เก็บกลั้นเสียงครางก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักจนเต็มกะเปาะถุงยางอนามัย  นิ่งมองความต้องการของตัวเองค่อย ๆ หลุดออกจากช่องทางแคบของเด็กหนุ่มช้า ๆ  กระเถิบถอยให้มีพื้นที่ว่างพอให้คนข้างบนได้นั่งและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย  ถอนหายใจกับความง่ายดายที่เกิดขึ้นกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ดึงถุงยางออกแล้วมัดปากแน่น  หยิบกระดาษทิชชูมาพันแล้วทิ้งลงถังขยะเล็กในรถ  เช็ดทำความสะอาดลวก ๆ แล้วเงยหน้ามองรอยยิ้มน้อย ๆ ประดับหน้า  หยิบแบงค์สีเทาส่งให้เด็กหนุ่ม  3  ใบ  มือเรียวหยิบเงินของผมเข้ากระเป๋าตัวเอง  ยิ้มมุมปากตอบเด็กหนุ่ม   เสียงทุ้มถามเรื่องส่วนตัวหลายเรื่อง  แต่ไม่ได้รับคำตอบอะไรจากปากผม..ไม่ตอบคำถามอะไรทั้งนั้น  ถอนหายใจยาวแล้วหันไปยิ้มให้เด็กหนุ่ม..                 

“กลับบ้านดี ๆ ล่ะ..สวัสดี”  สิ้นคำจากผม  เด็กคนนั้นก็หัวเราะหึลงคอ  เปิดประตูก้าวพรวด ๆ ลงจากรถ  หายไปจากชีวิตผม..เหมือนทุกครั้ง  เหมือนทุกคนที่ได้เจอ  ผมเป็นครูสอนพละศึกษาในโรงเรียนเอกชนชื่อดัง  ถึงแม้ว่าเงินที่ผมกินใช้ทุกวันนี้มันจะไม่ได้มาจากการสอน  แต่เป็นเงินจากการให้คนอื่นเช่าทำนาที่บ้านนอก  แต่อาชีพนี้มันก็เป็นอาชีพที่สุจริต   และที่สำคัญ..ผมอยากเป็นครู   นอกจากเป็นครุพละแล้ว  ยังเป็นอาจารย์ควบคุมทีมบาสเก็ตบอลที่เป็นแชมป์ระดับภาคหลายสมัยของโรงเรียน  การจะเปิดตัวว่าเป็นเกย์ให้สังคมครูรับรู้  มันคงไม่ฉลาดนัก   แต่ถ้าผมเจอคนที่เลือกแล้วได้วันไหน  ผมก็จะถอยออกมา  ไม่ให้อาชีพศักดิ์สิทธิ์ต้องแปดเปื้อน

ขับรถออกจากผับ  หยิบ  LM  เขียวซองแข็งออกมาจุดสูบ  ลดกระจกลงนิดหน่อยให้ดูดกลิ่นควันออกไปจากรถ  ถอนหายใจยาวกับความมืดมิดยามค่ำคืน  เหงาก็หาคนนอนกอด  แต่ไม่มีเคยอยากได้ใครมาเป็นครึ่งหนึ่งของลมหายใจเลยซักครั้ง  ปิดแอร์แล้วลดกระจกลงจนสุด  วางแขนพาดกับขอบหน้าต่างรถ  อัดควันเข้าปอดหนัก ๆ  เขี่ยก้นบุหรี่ทิ้งเบา ๆ แล้วเลี้ยวข้าถนนเส้นหลัก  เหยียบเบรกตัวโก่งเมื่อมีคนวิ่งตัดหน้ารถ  บุหรี่ที่คีบมีอันต้องหลุดออกจากนิ้ว  โชคดีที่มันร่วงออกไปนอกรถพอดี  เพ่งมองไอ้ขี้เมาที่วิ่งตัดหน้ารถแล้วกะพริบตาเรียกสติถี่ ๆ  นั่นมัน...

“ขับรถภาษาเหี้ยอะไรของมึง!  แหกตาดูบ้างว่ามีคนข้ามถนนอยู่  กูข้ามทางม้าลายถูกกฎหมายทุกอย่าง  สัตว์นรกอย่างมึงยังจะมาชนกูอีก  ไอ้หน้าหมาใจปลาซิว..ค_ย!”  จับพวงมาลัยนิ่ง  นั่งอึ้งมองนักร้องนำน้องชายมิยาบิยืนตะโกนด่าปาว ๆ ดังลั่นถนน  จริงอยู่ว่าบนถนนยามค่ำคืนไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านไปมาให้ผมอับอาย  แต่เสียงดัง  พลังปอดคุณภาพคับแก้วแบบนี้..จะให้ผมไม่รู้สึกอาย  คงไม่ได้แล้วล่ะ..

“..โอเคผมผิด!    เดินข้ามทางม้าลายไปถึงถนนอีกฝั่งอย่างปลอดภัยนะครับ  ขอโทษจริง ๆ ครับ”  ลดกระจกลงแล้วมองตาคมที่มองหน้าผมนิ่ง  ถอนหายใจยาวกับดวงตาคู่สวยแล้วเอ่ยปากขอโทษ  อวยพรให้เดินข้ามทางม้าลายอย่างปลอดภัยแล้วนิ่งมองหน้าขึ้นสีของนักร้องนำ  พียืนจังก้ากลางถนนขวางทางนานจนผมเริ่มรู้สึกแปลกในอก  ยกยิ้มมุมปากแล้วยกศอกวางหมิ่นที่ขอบหน้าต่างรถ  นิ้วเกลี่ยริมฝีปากตัวเองเบา ๆ มองตาคู่สวยที่ยังคงมองหน้าผมอยู่  ยกยิ้มมุมปากแล้วพยักหน้าชวนให้ขึ้นรถ 

น้องชายมิยาบิเม้มริมฝีปากล่างแล้วเบือนมองรองเท้าตัวเอง  เอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วมองการตัดสินใจของพี  ดวงตาจับจ้องใบหน้าหวานด้านข้าง  ยิ้มบางเมื่อเห็นเท้าของนักร้องนำก้าวมาทางรถผม  ปลดล็อคประตูให้น้องชายมิยาบิก้าวขึ้นมานั่งข้างคนขับ  ขับออกมาได้พักใหญ่ก็หันไปถามคนข้าง ๆ ว่าจะไปไหน?

“ไปไหนครับ?”  ความเงียบที่ผมได้รับทำให้ต้องหันไปมองคนข้าง ๆ สะดุ้งสุดตัวจนแทบจะคุมพวงมาลัยไม่อยู่  หน้าหวานที่แอบมอบมองบนเวทีอยู่ทุกวันเลื่อนเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นแอลกอฮอลล์จากริมฝีปากบาง  มือเรียวที่ทาเล็บสีดำประคองหน้าผมให้หันกลับมาหา  รีบตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทาง  มือข้างหนึ่งจับมือสากเอาไว้  บังคับหน้าไม่ให้หันกลับไปตามแรงดึง

“เร็วสิ..”  หายใจถี่กับเสียงทุ้มที่กระซิบข้างหู  รีบเหยียบเบรกจอดรถนิ่งสนิทเข้าข้างทางก่อนจะหันไปรับจูบร้อนจากริมฝีปากบางของพี  รู้สึกแปลกเมื่อริมฝีปากตัวเองสัมผัสโดนจิวเล็ก ๆ ที่ริมฝีปาก  พีลืมตามามองแล้วยิ้มกว้างเมื่อผมเอาลิ้นดุนดันจิวสีดำอันเล็กเล่น  ปลายลิ้นสีแดงสดแทรกเข้ามาในปากผมแล้วตวัดปลายลิ้นผมเข้ามาเกาะเกี่ยว  ลมหายใจร้อนแลกอากาศที่มีกลิ่น  LM  จนเป็นลมหายใจเดียวกัน  ปลายลิ้นรับรสของวิสกี้ยี่ห้อดังที่ปลายลิ้นพี  ก่อนจะไปไกลกว่านั้น..น้องชายมิยาบิก็หยุดมันก่อนจะเลยเถิด

“..เมาสินะ”  หอบหนักจากกิจกรรมแลกลิ้น  มองริมฝีปากสีชมพูอมส้มบางเฉียบที่ถามผม..ขณะเดียวกันก็คงจะถามตัวเองไปด้วย  มองตาคู่สวยแล้วเบือนหลบ  เห็นความสับสนแล้วมันผิดหวังบอกไม่ถูก  แค่นหัวเราะแล้วจับมือที่ประคองหน้าออกช้า ๆ  ถอนหายใจใส่พวงมาลัยแล้วยิ้มบางกับตัวเอง  หันไปมองหน้าหวานแล้วถาม..

“บ้านอยู่ไหนล่ะ?  จะไปส่ง”  นักร้องนำกะพริบตาปริบแล้วก้มหน้าเม้มปากล่างแน่น  ยื่นมือยีผมค่อนข้างยาวแล้วถามย้ำ  เสียงทุ้มบอกผมแน่วแน่

“ไปไหนก็ได้..ที่คุณอยากไป”  กลืนน้ำลายเหนียวลงคออึกใหญ่  ออกรถขับเลี้ยวไปตามถนนเส้นหลัก  เลี้ยวเข้าไปในซอยบ้านตัวเอง  ฟังเสียงลมหายใจของน้องชายมิยาบิสลับกับเสียงเต้นโครมครามของหัวใจตัวเอง  จอดรถจนล้อนิ่งสนิท  หันไปมองหน้าหวานที่มองผมไม่วางตา  เปิดประตูรถแล้วเดินเข้าบ้าน  รับรู้เสียงฝีเท้าที่เดินตามมาไม่ห่าง  หันกลับไปเผชิญหน้ากับพี  มองจิวประดับที่หู  หางคิ้ว  ไล่มาที่ริมฝีปากช้า ๆ  ยกมือขึ้นมาถอดเสื้อออกจากตัว  ดึงเข็มขัดแล้วปลดกระดุมกางเกง  รูดลงซิบช้า ๆ ไม่ละสายตาจากดวงตาสีดำ  พีหายใจติดขัดเมื่อเห็นผมที่เหลือแค่กางเกงในติดตัวเพียงตัวเดียว  เดินเข้าไปจนสัมผัสถึงความร้อนจากตัวนักร้องนำ  ก้มกระซิบข้างหูเบา ๆ ..

“เปลี่ยนใจยังทันนะ..”  ถอยห่างออกมาให้คนข้างหน้าตัดสินใจอีกครั้ง  ดวงตาสีดำมองกลับก่อนจะถอดเสื้อตัวเองพ้นจากตัวแล้วโยนเสื้อใส่หน้าผม  ยกยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้าไปหา   พีเดินถอยหลังพร้อมกับถอดกางเกงออก  มองน้องชายมิยาบิดีดกางเกงทิ้งข้างตัว  เท้าเรียวหยุดยืน  แผ่นหลังพิงประตูบ้าน  มือสากล้วงเข้าไปในขอบเอวกางเกงใน  ข้อมือที่โผล่พ้นขยับขึ้นลง  ไม่ต้องสงสัยว่ามือที่ล้วงลงไปภายใต้เนื้อผ้าบางนั้น..กำลังทำอะไรอยู่

หายใจถี่กับภาพตรงหน้า  เดินเข้าหาก็ถูกเท้าเรียวยกขึ้นมายันหน้าท้องให้หยุดตรงหน้า  ริมฝีปากบางเฉียบคลี่ยิ้มยั่ว  ลิ้นสีแดงสดเลียริมฝีปากล่างช้า ๆ  ปลายนิ้วลูบหน้าอกตัวเองไล้ลามมาที่ริมฝีปาก  แตะวนเนื้อริมฝีปากก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปดูดดุน..ดึงออกมาแล้วเลียช้า ๆ ตั้งแต่ปลายเล็บสีดำจนถึงโคนนิ้ว  ดวงตาสีดำพราวระยับยั่วยวนอารมณ์ดิบ  ฝ่าเท้าลดต่ำลงมากดที่เป้ากางเกง..กดนิ้วเท้าลงที่ส่วนหัวเบา ๆ  ถึงผมจะถึงสวรรค์ไปแล้วเมื่อไม่กี่ชั่วโมง  เจอแบบนี้..ความต้องการผมมันก็สู้สุดตัวครับ

จับเท้าไว้แล้วแทรกตัวเข้าไปจนชิด  มือช้อนต้นขากดความต้องการบดเบียดเข้ากับท่อนร้อนผ่านเนื้อผ้าบางของเรา  ริมฝีปากเผยอยั่ว  ดวงตาปรือเยิ้มฉ่ำ  หายใจรับลมอุ่นของนักร้องนำแลกกับลมหายใจกลิ่น  LM   ของตัวเอง  มือลูบผิวลื่นมือจากหน้าอกแกร่งจนถึงหน้าท้องไร้ไขมัน  จับข้อมือที่โผล่พ้นกางเกงมาคล้องคอผมไว้  โน้มหน้าไปตามแรงดึงจนริมฝีปากแตะลงที่ริมฝีปากบาง  คลึงเคล้าชิมเนื้อริมฝีปากเชื่องช้า  ดึงกางเกงที่ติดตัวเราออกแล้วกดความต้องการของตัวเองที่ช่องทางร้อน  ส่วนหัวที่มีน้ำใสเหนียวถูไถทางเข้าอย่างใจเย็น  กล้ามเนื้อหน้าท้องเบียดให้ท่อนร้อนของน้องชายมิยาบิสัมผัสเต็มที่  หอบหนักสะกดกลั้นความอยากไว้  จ้องมองความต้องการที่ส่งผ่านแววตาของพี  เลื่อนมือพีออกจากคอให้มาจับความต้องการที่ร้อนฉ่าที่ดันหน้าท้องผม  กดปลายนิ้วชี้ที่เส้นสัมผัสตรงส่วนปลายของพี  ก้มลงปิดริมฝีปากบางที่ส่งเสียงครางหวิว  แตะไล้ปลายลิ้นกับเนื้อริมฝีปากช้า ๆ ตวัดลิ้นรับปลายลิ้นที่ตามออกมาพันเกี่ยว  ดูดกลืนความหวาน  มือบีบก้นแน่นเป็นจังหวะตามแรงดูดของลิ้นเล็ก  ผละออกมาหยิบถุงยางมาฉีกแล้วหันหน้ากลับไปมองตาปรือปรอย  สวมถุงครอบความต้องการที่แข้งเต็มที่ช้า ๆ นิ่วหน้ากับความแน่นของถุงก่อนจะเงยหน้ารับริมฝีปากบางที่เข้ามาหาเมื่อทนรอไม่ไหวแล้ว  บั้นเอวขยับออกกดความต้องการเข้าหาช่องทางร้อน  พีนิ่วหน้าก่อนจะเกร็งตัวรับท่อนแข็งของผม  ริมฝีปากเล็กควานหาริมฝีปากผมเพื่อดึงความสนใจจากความเจ็บ  ดันเข้าไปทีละนิดจนสุดความยาว  จับต้นขาไว้แล้วดันสะโพกเบียดเน้นรับความเสียวตลอดความยาวอย่างสะใจ  บดปลายนิ้วกับตุ่มเล็กสู้มือ  ขยับสะโพกเข้าออกเมื่อพีเป็นฝ่ายขยับเข้าหาก่อน

“ซี้ดดดด อ่ะฮ์”  เลือดสูบฉีดเลี้ยงหัวใจที่เต้นโครมคราม  เมามัวกับรสสัมผัสจากหนุ่มนักร้องนำที่เฝ้ามองมาเป็นเดือน  เก็บสัมผัสร้อนที่ได้รับใส่ในใจจนเต็ม  จนถึงจังหวะที่ต้องถึงสวรรค์..

“ใกล้รึยัง?  ฮะห์”  สิ้นเสียงแหบพร่าของพีที่เอ่ยถามกับริมฝีปาก  ท่อนร้อนที่อยู่ในอุ้งมือพีก็กระตุกฉีดน้ำสีขาวขุ่นใส่หน้าท้องผมจนเปรอะไปหมด  ขยับสะโพกอัดเข้าไปเน้น ๆ แค่  2-3  ครั้งผมก็ถึงสวรรค์  ก้มจูบริมฝีปากบางจนน้ำรักหมดลำกล้อง  ถอนริมฝีปากออกมามองหน้าหวานที่หายใจหอบหนัก  ดึงท่อนร้อนออกมาช้า ๆ แล้วอ้าแขนพยุงตัวพีที่หมดแรงมากอดไว้หลวม ๆ  นิ่งอยู่นานจนพีเริ่มกลับมามีแรงยืน  ก้มสบตาสีดำที่เงยหน้ามาจ้องตาผม  เกลี่ยนิ้วปัดปอยผมชื้นเหงื่อเบา ๆ  เอ่ยปากถามในสิ่งที่อยากให้เกิดขึ้นในอนาคตเสียงนิ่ง

“อยู่ด้วยกันมั้ย?”  มองตาสีดำที่กะพริบถี่  ริมฝีปากอ้าค้างก่อนจะเม้มแน่นขึ้น  คลายแรงกอดปล่อยให้พีผละออกมาแต่งตัว  ขาสั่นที่แทบจะพยุงตัวเองไม่ไหวเดินไปเก็บกางเกงมาใส่  หยิบเสื้อขึ้นมาสวม  ยืนมองจนนักร้องนำคนเก่งแต่งตัวจนเสร็จ  ผมดึงถุงยางออกจากน้องชายที่คอพับคออ่อน  มัดปากแล้วทิ้งลงถังขยะข้างตัว  กอดอกจ้องคนที่ยืนจับลูกบิดประตูนิ่ง  พีหันมาสบตาผมแล้วยกยิ้มสื่อความหมายที่ผมแปลไม่ออก  ก่อนจะบิดลูกบิดประตูแล้วเดินหายไปจากรั้วบ้าน  หายไปกับความมืดที่กำลังเกาะกินหัวใจผมทีละนิด  ยิ้มขื่นให้ตัวเองแล้วเดินไปอาบน้ำ  และข่มตานอน  หลับไปพร้อมกับหัวใจที่..ปวดปร่า

ลืมตาตื่นรับวันใหม่ด้วยเวลา  07.30 น.  รีบลุกไปวิ่งผ่านน้ำ  เช็ดตัวลวก ๆ  แต่งตัวแบบรีบร้อน  วันนี้ผมเป็นเวรยืนรับเด็กนักเรียนตอนเช้า  ขืนไปสายผมโดน ผอ. เล่นหนักแน่  วิ่งลงมาเปิดตู้เย็นหยิบนมมา  2  กล่องกับขนมปังแผ่น  3  แผ่น  ปรี่มาที่ประตูแล้วคาบขนมปังไว้แน่น  หยิบรองเท้ามาสวมแล้วหันหลังไปที่รถ..

ยืนนิ่งกับภาพรถกระบะสีดำ  4  ประตูเพ้นท์ลายกราฟฟิกที่มีของอยู่จนเต็มท้ายรถอยู่หน้าบ้าน  อ้าปากค้างจนขนมปังร่วงจากปากเมื่อเห็นเจ้าของรถยืนพิงรถกอดอกจ้องหน้าผมอยู่  หน้าใสไม่มีจิวที่คิ้วกับริมฝีปากยิ้มบางให้ผม  กลั้นหายใจเมื่อพีเดินเข้ามาหาจนหยุดอยู่ตรงหน้า  มองนักร้องนำที่พยักพเยิดให้มองของที่อยู่ท้ายรถทั้งหมดที่พีขนมา..

“เปลี่ยนใจยังทันนะ..”  ยิ้มกว้างแล้วส่ายหน้าตอบแบบไม่ต้องคิด  ยื่นนมกล่องให้พีถือแล้วเดินออกไปขนของที่อยู่ท้ายรถเข้ามาในบ้าน  ยกกระเป๋าเสื้อผ้าเข้ามาในบ้านยังไม่ทันจะถึงไหน  มือถือก็ส่งเสียงให้รับ  มองหน้าจอแล้วถอนหายใจยาว

“ครับ..ผมขอลาออกครับ  มีปัญหาที่บ้านนิดหน่อยครับ  ผอ.  แล้วผมจะไปยื่นใบลาออกนะครับ  ขอบคุณที่ช่วยเหลือผมนะครับ  สวัสดีครับ”  รับโทรศัพท์แล้วบอกไปตามที่คิด  ผมเป็นแค่ครูจ้างสอน  ไม่ได้บรรจุ  การลาออกมันก็ทำได้ง่ายกว่าข้าราชการ  ไม่นึกเสียใจ  เพราะทุ่มเทความรู้และความสามารถให้อาชีพนี้จนเต็มที่  พอใจกับความเป็นครูของตัวเองแล้ว  หันหน้าไปมองแววตารู้สึกผิดของพีที่มองผมอยู่แล้วยิ้มบางส่งให้  เดินเข้ากอดไว้หลวม ๆ แล้วบอกให้สบายใจ

“ผมเป็นครูจ้างสอนน่ะ  ที่ลาออกเพราะงานมันไม่ได้มั่นคงอะไร  ไม่ใช่เพราะพีหรอก..อย่าคิดมากนะ”  นักร้องนำถอนหายใจยาวแล้วกอดผมตอบ  บอกผมหนักแน่นว่าจะหาเลี้ยงผมเอง  ยิ้มบางแล้วส่ายหน้า  ผมไม่อยากให้พีไปร้องเพลงอวดกล้ามเนื้อสวยกับผิวขาวให้ใครเห็นอีกแล้วครับ  เป็นของผมแล้วจะปล่อยให้คนอื่นแทะโลมทางสายตาได้ยังไง  พียิ้มบางแล้วตอบผมสบาย ๆ ว่าไม่ไปร้องเพลงที่ผับแล้ว  ที่ไปก็เพราะช่วยเพื่อนผมที่เป็นเจ้าของผับไปจนกว่าจะหานักร้องมาแทนได้  พีเห็นผมนานแล้ว  ตั้งแต่วันแรกที่ผมเริ่มมาเป็นแขกประจำที่ร้าน  แต่ไม่ไกล้าแสดงออกอะไรมากเพราะไม่แน่ใจว่าผมเล็งพีรึเปล่า?  จนเมื่อวานที่ผมไม่ได้อยู่รอมองส่งเหมือนทุกวัน  แอบเดินไปดูที่รถก็เห็นว่า..ผมมีอะไรกับผู้ชายแปลกหน้าในรถ  พีก็เลยหงุดหงิด  กินเหล้าย้อมใจจนเมา  ขับรถออกมาจอดที่สวนหย่อมแล้วกะจะเดินข้ามถนนมาซื้อเบียร์ที่ 7-11  ฝั่งตรงข้ามก็ดันมาตัดหน้ารถผมเข้าพอดี  ตกใจและดีใจที่เห็นผม  แต่ก็เจ็บใจที่ผมทำเหมือนเล่น ๆ เลยตั้งใจจะยั่วให้อยากแล้วถีบหัวส่ง  แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ไหว..มันก็เลยจบลงแบบนั้น  ยืนกอดเอวบางแล้วลูบแก้มใสเบามือ  เอ่ยปากขอโทษและขอบคุณที่ยอมย้อนกลับมาหาผมอีกครั้ง 

หลังจากขนของมาอยู่ด้วยกัน  ผมก็ไปทำงานเป็นลูกจ้างพ่อพีที่โรงงานทำชิ้นส่วนรองเท้าหนังส่งแบรนด์ดัง  เงินค่าเช่านาก็เก็บไว้เป็นขวัญถุง  ถึง  10  ล้านเมื่อไหร่ก็ค่อยเอาไปขอพีกับพ่อ  ผมโชคดีกว่าใครหลายคนที่ได้รับความรักตอบจากคนที่แอบมีความรู้สึกดี ๆ  ให้  ได้รับกอดอุ่น  ความห่วงใย  การดูแลเอาใจใส่อย่างดีจากคนที่เราแอบรัก 

ทุกวันนี้..ก่อนจะหลับตานอนทุกคืน  ผมก็ยังขอพรพระอยู่ทุกครั้ง..

‘ขอให้ความรักของเราคงเดิมไปตลอดกาล..






อย่าให้เป็นแค่ฝันนะครับ..สาธุ’


END.


…………………………………………

กอดรวบ!
เป็นอีก  1  ตอนที่จิเขียนขึ้นเพราะจินตนาการมันเล่นงานจนปั่นนิยายตามคิวไม่ได้  เลยต้องจัดหนักเชื่อมเข้ากับรั้วสนามบาสค่ะ  อ่านเล่นรอเรื่องสั้นไปก่อนนะคะ
คุณจิกิ..อ่านโลดค่ะ  จิจิ้นได้เท่านี้ค่ะ  เพราะว่าจิเองก็ไม่รู้จัก  miyavi  มาก่อนอ่ะค่ะ  ถ้ามันไม่เจิดตรงไหนก็จิ้นต่อเติมเพิ่มไปได้เลยนะคะ555+ >////<
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ           
 :pig4: :กอด1: :o8:
ปล.จินั่งเสิร์ชรูปมิยาบิเมื่อกี้แล้วไปเจอรูปนี้มาค่ะ  เห็นแล้วแบบ..เออคล้ายตอนที่จิแต่งเลยแฮะ555+ มิยาบิ!  เธอรู้ใช่มั้ยว่าชั้นให้เธอทำท่าทางแบบนี้เธอก็เลยแอบจัดฉากให้ทีหลังอ่ะ กร๊ากกกกกก
(http://image.ohozaa.com/i/636/478879850_4b5a251e81.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=d44bbc823a2c3e3f8d223d6aff1366ad)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 06-07-2011 16:52:54

 :impress2:ดีจังที่ใจตรงกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 06-07-2011 17:03:17

ชื่อเรื่องถูกใจมากกกกกกกกกกกก อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 06-07-2011 17:04:40

กอดรวบ!
จิคิดนานมากค่ะกับชื่อเรื่องอ่ะ  นานว่าตอนจิ้นซะอีกค่ะ555+
จิ้มบวกขอบคุณที่ติดตามนะคะ
 :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 06-07-2011 17:50:27

มิยาบิคนนี้เหมาะแก่การจิ้นจริงๆนะ สวยก็สวยได้ หล่อก็หล่อได้

อ่านตอนนี้แล้วเขิน ร้อนแรงกันขนาดนั้น ไม่อายคนอ่านบ้างหรอตัวเองงงงง

กอดที่รักแน่นๆจ้าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 06-07-2011 18:47:03

ร้อนแรงทั้งคู่เลย :impress2:
บวกค่ะพี่จิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 06-07-2011 19:10:44

ดีใจที่สุดในโลกหล้า

แบบว่าอยู่ก็คิดถึงมิยาบิ ทั้งที่เราก็ไม่ได้ตามงานเพลงเค้า คือชอบที่หน้าตาและนิสัยค่ะ แต่เพลงนี่ เปิดไป3วิ ก็ล้วกดปิดเลย funkyประหลาดฟังไม่ไหว

แค่อยู่ๆก็ฝันว่าได้กอดมิยาบิ แล้วก็มาอ่านเม้นต์กอดพิ ควบ ไท อีก อารมณ์มันเลยปี๊ด ไม่ไหวเลยต้องของรีเควสค่ะ

คุณจิเป็นเหมือนเราเลยนะที่เห็นรู้แล้วอารมณ์พุ่งปรี๊ด. ตัวจริงคุณเป็นไงไม่รู้ แต่ชั้นขอรักคุณในจินตนาการละกัน อร๊าง


ขอบคุณที่ให้เรามีจินตนาการดีๆร่วมกันนะคะ :L2: ทั้งมิยาบิ แล้วก็คุณจิด้วย

หวังว่าสักวันที่มีหุ่นยนต์ ชั้นจะสั่งเอารูปร่างหน้าตาแบบนี้แหละ


ปล.  สิ่งเดียวที่ทำใหมิยาบิไม่เหมาะจะเป็นเคะ เพราะพี่แกสูง180อ่ะ สูงมาก




เราลืมเม้นต์นิยาย. ฮ่า


น้องพีน่ารักตรงใจเรามากๆค่ะ โดยเฉพาะ รถขนของ กิ๊วก๊าวมากมาย เท่อิ๊บอ๋าย

แล้วน้องพีแอบทรงตัวดีชนะเลิศนะ ตอนยั่วน่ะ เก่งมาก เป็นเราคงล้มละ


คุณพระเอกก็เท่ เซ็กซี่ ลึกลับอ่ะ. ไม่รู้เป็นไง พระเอกคุณจิ เ็กซี่แบบแมนๆได้ใจอยู่เรื่อย(ยกเว้นน้องออมนะ อันนี้ชนะเลิศที่การดูแล)

ไส้วันหลังจะหาแรงบันดาลใจใหม่ๆมาอีกคะ ถ้าได้จะเลือกส่งวันศุกร์นะ จะได้ว้าวุ่นใจในวันหยุด ไม่เสียงาน คริ

สุดท้าย. รักคุณจิค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 06-07-2011 19:12:51

น้อง"พี"ยาบิ  ยั่วแร๊งงงได้ใจมากอ่ะค่ะ
ดีใจที่ใจตรงกัน แล้วก็ไม่มีทิฐินะคะ  ไม่งั้นไม่แคล้วเป็นเรื่องยาวแน่นอน  ฮ่าาาา
ยิ๊นดีจ๊าดนักเน่อตั๋ว   :m13:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 06-07-2011 19:16:47

ด้วยความเชย ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นมิยาบิ ที่เล่นหนัง AV
แต่มาเฉลียวใจทีหลังว่าอันนี้มันนิยายวายนี่นา กลับตัวใหม่ไปหาข้อมูล
ถึงรู้ว่าเป็นนักร้อง เหอเหอเหอ เกือบหน้าแตกไปแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 06-07-2011 19:33:33

กรี้ดดดดดดด อย่าตอนนี้เอาใจไปเลยเหอะ
น่ารักมากอ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: yaoigirl ที่ 06-07-2011 20:12:51

 :haun4: :haun4:　　น่ารักมากกก   ไม่ไหวแล้ว เอิ๊กกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 06-07-2011 20:14:43

 :z1:

เป็นความรักที่สมหวังชอบๆ น่ารัก ร้อนแรงมากมาย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 06-07-2011 20:51:26

มิรู้ชื่อพระเอกเลย
แล้ว
ลูกจ้างพ่อพีอ่ะ
ตำแหน่งอาราย

อิอิ

แอบชอบกันและกันเลยน้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 06-07-2011 21:53:17

ร้อนแรง ร้อนฉ่า
จบดีเก๋กู้ดดด
ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 06-07-2011 22:04:56

ร้อนแรงสุด ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: @StaR@ ที่ 06-07-2011 22:13:26

ถึงกับต้องซับเลือดหน้าจอกันเลยทีเดียว
 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 07-07-2011 00:55:35

อ่านแล้วกระอักเลือดออกมาครึ่งตัวได้
ร้อนแรงมากกกกกกกกกกกกกกก  ตามภาพประกอบน้องเค้าสวยมากจริงๆ
ทำเอาเราสับสนว่าผช.เหรออออ  ชั้นเสียชาติเกิดอะไรขนาดนั้น

ได้ใจเราไปทั้งคู่เลย ทั้งน้องพีที่โมโหแบบได้ใจอะไรขนาดนั้น
แล้วก็พี่พ่อพิมพ์ของชาติ การตัดสินใจแบบแมนๆ สำหรับเราค่อดแมนเลย
ที่เลือกจะลาออกเพราะว่าไม่อยากให้อาชีพครูแปดเปื้อน สำหรับเรามันใช่เลย
ไม่ใช่ว่าความรักของพี่เค้าผิด  แต่บางครั้งมันก็ดีกว่าที่เราอยากให้อาชีพสอนเด็กมีคนสอนที่เป็นแบบแผน
แล้วก็คิดว่าอย่างพี่เค้าต้องเป็นครูที่ดีมากแน่ๆ  อยากให้มีครูแบบนี้ ครูที่เป็นคนสอนเด็กให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้
ไม่ใช่ครูที่เป็นแค่อาชีพหนึ่ง


รักจิมากๆ มาให้กอดทีนึงสิ >__<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: bleach_pa ที่ 07-07-2011 09:23:31

มีตอนพิเศษของคู่นี้ด้วย
ตอนแรกคิดว่าพี่ป้องจะกดจะเนี้ย
ดันกลายเป็นโดนกดไปซะได้ 55

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 07-07-2011 10:11:32

กอดรวบ!
จิ้มบวกขอบคุณที่ติดตามนะคะ
จิไปปั่นบะหมีต่อนะคะ  เพราะวันนี้ว่างแค่ตอนเช้าค่ะ  บ่ายมีงานยิงยาวถึง  2  ทุ่มอ่ะ
 :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 07-07-2011 12:47:25

 เข้ามาเป็นลมสลบเหมือดกับรูปแนบท้าย :pighaun: 
คนๆนี้มีตัวตนจริง และพี่แกรู้ตัวว่าอะไรเป็นจุดขายของตัวเอง แถมยังสนุกกับการเป็นตัวของตัวเองสุดๆด้วยสิ
อิจฉาแฟนเค้าที่สุด :z3:  อยากได้คนอย่างงี้มาครองบ้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 07-07-2011 13:37:41

 :haun4: :pighaun:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: ease supsnerv ที่ 07-07-2011 22:39:46

อ่านจบทุกตอนละ พร้อมกับนอนตายจมกองเลือดตัวเอง โห ร้ายมากเลยซีรี่ส์นี้  555

จิชอบกินมินิเมดหรา อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 08-07-2011 14:16:09

น่ารักจริงๆ ตอนนี้ ดีใจจังที่เค้าเลิฟๆ กัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: kamui-kei ที่ 09-07-2011 08:35:51

สนุกค่ะ บอกตรง ๆ ว่าชอบ  :pighaun:

เราตามงานมิยาบิมานานและ สวยใช่มั้ยล่า~

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุก ๆ นะคะ  :กอด1:

ปล. อยากเจอคนอย่างพีจังเลยย ชอบคนสวย~  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: yotsaput ที่ 09-07-2011 09:00:02

หลากหลายแนว สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 11-07-2011 11:18:05

so hot    :m25:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 11-07-2011 17:17:47

กอดรวบ!
วิ่งเข้ามาฮายุ้ย เตงเหมือนจิเลยค่ะ  ตอนแรกจิก็คิดเหมือนกันว่าเป็นมิยาบิดารา AV  แล้วมันจะวายได้ไง  เลยไปสืบค้นข้อมูล(แอบตามกระแสใช้แทนคำว่า เสิร์ช 555+)
แอร้ยยย เจาะไข่รีบนโน้นด้วยเลย กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 11-07-2011 18:24:36

 :o8:

น่ารักกมากกก

ร้อนแรงสุดๆๆ

ชอบๆๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 13-07-2011 09:51:46

 :haun4: แหล่มเลย แอร๊ยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน 06/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 13-07-2011 18:32:42

อย่า... จบแค่นี้นะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 29-07-2011 15:55:14

พิเศษ(สั้น ๆ)  อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2]


นิ่งมองเปลือกตาที่ปิดสนิทตรงหน้า  แพนตาที่ซ่อนนัยน์ตาสวยร้อนแรงเมื่อคืนไว้จนมิด  แก้มใสเลือดฝาดน่าหอมซักฟอด  จมูกโด่งส่งลมร้อนออกมาเป็นจังหวะสม่ำเสมอ  ริมฝีปากบางน่า..จูบ  ยิ้มบางแล้วเก็บภาพหน้าหวานที่นอนอยู่ข้างๆ  จนพอใจ  ลุกมาช้า ๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ  เดินออกมาก็ยิ้มน้อย ๆ เมื่อเห็นว่าคนที่นอน..ตื่นแล้ว

พีนอนคว่ำเกยคางที่มือ  เล็บที่ถูกทาสีดำดูซอฟท์ลงเมื่อมีหน้าหวานอยู่ข้าง ๆ ดวงตาสวยมองลูกแมวสีดำที่ผมเพิ่งเก็บมาจากข้างทางมาให้เจ้าตัวดูแลแก้เหงาตอนผมไปทำงานคลอเคลียอยู่ตรงปลายนิ้ว  มองปลายนิ้วเกลี่ยที่แผงคอแมวตัวน้อย  เจ้าเหมียวหลับตาพริ้มนั่งนิ่งให้พีเกาคอเกาคาง  เจ้าเหมียวเอียงคอแล้วเอนตัวลงนอนกับผ้านวมช้า ๆ เรียกรอยยิ้มน้อย ๆ ประดับใบหน้าสวย  จนอดเข้าไปกดปลายจมูกที่แก้มใสไม่ได้

“นท..ตื่นแล้วไม่ปลุกผมล่ะ?”  ยิ้มบางให้คนหน้าหวานที่เอ่ยปากทักผม  จับผมมาทัดหูให้  พียิ้มน้อย ๆ แล้วอุ้มลูกแมวมากอดไว้กับอก  เอนหลังมาพิงอกผม  มือเรียวจับลูกแมวข้ามไหล่มาจ่ออยู่ตรงหน้าผม  เบี่ยงหน้ามองเสี้ยวหน้าสวยแล้วอมยิ้มเมื่อพีจับลูกแมวมาหอมแก้มผมเบา ๆ

“เราเป็นพวกเดียวกันแล้วนะนท..อย่าคิดจะพาผมไปปล่อยที่อื่นถ้าผมไม่ช่วยหาหนูนะ  เมี้ยวๆๆๆๆๆ”  ยิ้มน้อย ๆ แล้วรวบแขนกอดพีเอาไว้ทั้งตัว  มือเรียวจับลูกแมวมาโยกไปมาเบา ๆ ก่อนจะดึงเข้ามาฟัดขนนิ่มอย่างมันเขี้ยว  ฟัดจนพอใจก้ปล่อยลูกแมวลงช้า ๆ ก่อนจะหันหน้ามาหาผม  ริมฝีปากบางยื่นเข้ามาหาแล้วจูบเบา ๆ  มือเรียวโอบรอบคอโน้มหน้าผมให้เคลื่อนเข้ามารับปลายลิ้นร้อน  มือประคองหลังเอนนอน  เอียงหน้าส่งปลายลิ้นเข้าตวัดรัดตอบโต้ปลายลิ้นเล็ก  ริมฝีปากบางยิ้มน้อย ๆ แล้วดึงเสื้อผมขึ้น  ยิ้มกว้างแล้วจับชายเสื้อตัวเองขืนแรงดึงไว้เต็มที่ 

นักร้องนำ  น้องชายมิยาบิ  ผละจากริมฝีปากผมแล้วยกยิ้มมุมปาก  ยิ้มตอบแล้วคว้าเจ้าเหมียวที่กำลังปีนขึ้นตักผม  จับขนปุยสีดำแล้วยกตัวขึ้นมาอยู่ในระดับสายตา  พีขมวดคิ้วมองหน้าเจ้าเหมียวแล้วทำปากบู่  เบือนมามองผมแล้วยิ้มแยกเขี้ยวก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มยั่ว

มองมือเรียวปลดกระดุมเสื้อนอนทีละเม็ด  ตาสวยมองตาผมแล้วยกยิ้มบาง  กระดุมเม็ดสุดท้ายปลดออกพร้อมกับผมที่วางเจ้าเหมียวไว้ข้างตัว  กลั้นหายใจเมื่อพีคลานเข้ามาหาช้า ๆ ลิ้นสีแดงแลบเลียริมฝีปาก  ดวงตาคู่สวยจับจ้องเป้ากางเกงผมไม่วางตา   นิ้วสวยแตะตรงหัวเข่าลากช้า ๆ ผ่านต้นขา  จับชายเสื้อผมแล้วดึงออกจากตัว  ประคองหน้าสวยที่กำลังลงลิ้นเลียหน้าท้องผมขึ้นมาบดจูบ..

จับเสื้อตัวเองที่ถูกพีถอดออกมาคลุมเจ้าเหมียวไว้ไม่ให้มันเห็นว่าผมกำลังจะกินเจ้านายมัน..

แน่นนอนว่าการกินครั้งนี้  คนอื่นก็จะไม่ได้เห็นด้วยเหมือนกับที่เจ้าเหมียวไม่ได้รับอนุญาต  ถ้าอยากจะรับรู้กันมากกว่านี้  ผมคงให้ฟังได้แค่เสียงเท่านั้นครับ..







“อือออ  ซืดดดด จะเสร็จแล้วนท  อ๊ะห์..” 



END.


…………………………….


กอดรวบ!
รูปน่ารัก ๆ ใส ๆ เราก็แต่งออกมาให้ดูใส ๆ ค่ะ  จะมามีเสียเลือดเสียเนื้อมันก็ไม่เหมาะเนอะคะคุณจิกิ >/////<  วันหยุดเค้าไม่มีคอมไว้แต่งเรื่องอ่ะค่ะ  มันพังแล้วยังไม่ได้ซ่อมเลย  เค้าเห็นรูปแล้วเค้าก็นั่งแต่งออกมาอ่ะค่ะ  มันใส ๆ มากกว่าจะใส่อะไรที่มันหื่นแตกตามธีมของเรื่องสั้นสนองนีดของจิได้อ่ะ  เลยมาสั้น ๆ แต่น่ารักใส ๆ ได้อีกแบบนี้ล่ะค่ะ  ถ้าไม่จุใจก็จิ้นต่อได้เลยนะคะ  จิเชื่อว่าทุกคนมีจินตนาการที่กว้างไกลค่ะ -/////-
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
 :pig4: :กอด1: :man1:
ปล.นั่งดูรูปแล้วแต่งได้แค่  2  หน้า  A4  เองค่ะ  นั่งจิ้นตั้งแต่บ่ายจนถึง  บ่าย  3  ครึ่งอ่ะเตง  มันน่ารักเกินกว่าจะใส่ความแรงลงไปได้อ่ะ  เค้าขอโทษที่มันสั้นกุ๊ดนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 29-07-2011 16:05:50

กรี๊ดดด ขนาดมาสั้นแค่นี้ ยังร้อนแรงได้อีกคู่นี้~
ไม่ต้องห่วงสำหรับส่วนที่เหลือค่ะคุณจิ
เราสามารถจินตนาการถึงความใสๆที่หายไปได้ค่ะ โฮ๊ะๆๆ :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 29-07-2011 16:28:01

 :z13:  เตงเร็วมากค่ะ  จิยังไม่ได้ประชาสัมพันธ์ที่ทู้ไหนเลยค่ะว่าจิปั่นตอนสั้นกุ๊ดมาลงอ่ะ
ปลื้มอ่ะ! :man1:
กอดๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:หมับเลย >////<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 29-07-2011 17:28:49

><

ใสมาแล้วมาสะดุดหัวทิ้มกระดิกหูฟังแต่เสียงนี่แหละ

อร๊างงงง  กอดๆๆๆ พี่จิ ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 29-07-2011 22:11:41

><
 คุณจิคะ คือ จิ้นเองได้นะคะ แต่ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า
เลยอยากขอเฉลยคำตอบนะคะ จะได้รู้ว่าตรงกันหรือเปล่า    :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-07-2011 00:14:52

ช่วงนี้เบลอค่ะ คิดเองไม่ออก
คุณจิต้องเขียนนำทางค่ะ :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-07-2011 18:33:50

 :pighaun:

แหม๋  ทำเป็นหวง  เชอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: Akamei ที่ 30-07-2011 19:05:44

กำเดาจะไหล อ่ะพี่จิ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
มิยาบิเซะซี่ๆๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: beamJ ที่ 30-07-2011 21:07:20

ทักทายค่า
เดี๋ยวไปอ่านนะ  ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: jiki ที่ 31-07-2011 23:15:10

คริ ใสดีจ้า น่ารักมาก อ่านไปอมยิ้มไป มีความสุขม๊ากมากล่ะ ไว้คราวหน้าจะหาแรงบันดาลใจในหัวข้อแมวน้อยยั่วสวาทมาให้นะ ตอนนี้ยังไม่เห็นมีรูปเข้าแก๊ปเลย

ปล.1 ยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะคุณนท คราวก่อนยังเป็นบุรุษนิรนามอยู่เลย
ปล.2 ถ้ามีคนน่ารักๆอย่างพี่อยู่ใกล้ๆ เราคงฟัดทั้งวันทั้งคืนแหละ น่ารักขนาดนี้น่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 02-08-2011 02:42:55

โอ๊ยยยยย พลาดเรื่องนี้อย่างแรง ถ้าจิไม่ส่งมาให้เค้านะคงจะเสียใจน่าดู
เกือบจะอดอ่านความใสปิ๊งๆ ของเรื่องนี้เสียแล้วสิ  :laugh:
อ่านเรื่องนี้จบก็อิ่มอกอิ่มใจกันไป แต่ว่านะจิ
ชุดใหญ่ของคิตาฮาระ เค้าก็ยังรออยู่นะเตง แต่เค้าใจดีเลื่อนเวลาให้เตงก่อนก็ได้  :m20:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: pidoma2009 ที่ 02-08-2011 12:04:22

 :pig4:







 :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 02-08-2011 15:41:25

กรี๊ด อย่างสั้นอ่ะ :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: i1_to*pp ที่ 02-08-2011 18:29:40

:กอด1:พี่จิ
จิ้นเองได้แต่คงจิ้นได้ไม่เท่าพี่จิค่ะ :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 02-08-2011 23:13:17

เหมียวน้อยยั่วสวาทอ่ะ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 07-08-2011 01:34:04

 :z1:หวานซ่อนหื่นจริงๆเลยแมวตัวเนี้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 15-12-2011 16:19:31

ใสมาก เหอะัๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 21-12-2011 09:32:58

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: TinyB ที่ 21-12-2011 21:07:28

 :m25: :jul1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 31-03-2012 16:55:02

น่ารักมากก ชอบกลางกับบี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: yashi ที่ 14-04-2012 04:37:31

ร้อนแรงจริงๆๆๆๆ ....อ่านซะเลือดท่วมตัวเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 16-01-2017 15:45:49

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: Violasheep ที่ 16-01-2017 19:12:30

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: PaiPo ที่ 16-01-2017 19:53:00

แปะก่อน เดี๋ยวมาอ่านต่อออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น..สั้นได้อีก] พิเศษ(สั้น ๆ ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2] 29/07/54
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 21-01-2017 17:16:42

สนุกมาก ๆ ครับ หื่นทุกตอนจริง ๆ


ขอบคุณครับ