เห็นการเอาแต่ใจของจิณในเวลาป่วยแล้วเข้าใจเลย เพราะกินอะไรก็ขมคอ แถมอยากกินไข่เจียวอีก... อมน้ำมันใช่ย่อยนะจิณ เสียดายที่จะเอาซอสศรีราชา แต่อดเพราะพี่ทิศห้ามเราละเสียดายแทนเพราะซอสยี่ห้อนี้อร่อยจริงเราชอบ
เห็นว่าสายตาพี่ทิศมองจิณแบบรักใคร่บนโต๊ะอาหารก็ขำพ่อแม่และจารีต คงไม่เคยเห็นเลยเขิลไม่กล้าเงยหน้ามอง พากันก้มหัวงุดๆ ตักข้าวกินเหมือนหิวมากจนหยุดไม่ได้ 55555
ดีใจที่พี่ทิศได้รู้จักจิณเพิ่มขึ้นอีกเรื่องแล้วนะ ต่อไปจิณคงได้บอกสิ่งที่ตัวเองต้องการกับพี่ทิศได้สบายใจละ ไม่ต้องเก็บอะไรไว้คนเดียวอีกแล้ว พี่ทิศจะอยู่ข้างๆ กันเสมอ.. ตลอดไป
ปล.คนโสดอิจฉา...