หัวข้อ: เพลิงรัก "บทส่งท้าย บทที่ 2 ในที่สุด พระเอกกับนายเอกก็นั่นกันครบสามครั้ง เฮ้อ" (26/3/2010)

[Jinkle]

คุณตำรวจเปลี่ยนสไตล์การจีบรึเปล่านี่

[Junrai_Hyper™]

นาวินเป็นเกย์ชัวร์ ฟันธง

[RomeO_C_Leng]

มารอออ่านครับผม 

[~l3aml3ery~]

 
มีแบบนี้ด้วย

แต่ก็ขอให้หายไวๆนะค่ะ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[railay]

 

[mecon]

กร๊ากกกกกกคนแต่งแนวมวกกกกกกเด๋ซค่อยกลับมาโพสชิมิเคอะ
คุณตำรวจขาจะตามจิกเค้าเพื่อ???แหมจะจีบก็จีบเลยเซ่ มาเสียเวจิกเค้าเรื่องเด็กหนุ่มอีก
ฟอร์มเยอะเกิ๊น...แม่ชาลีก็นะทำไมถึงไม่ปล่อยให้นุ้งนาวินอ้อนต่อล่ะจ๊ะกัวอะไรกับคำคนปากร้าย

+1คะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดนุ้งนาวินของคนอ่านอะไรกันลูกไมไว้ใจ
คนอื่นง่ายเยี่ยงเน้ น่ากัวจะรักษาค.จิ้นไว้ไมไ่ด้นานอย่างที่ชาลีกัวละ่สิเนี่ย 

[BeeRY]

นาวินน่ารักอ่ะ ชอบเด็ก
อ้าว ไม่ใช่แระ อิอิ
คุณตำรวจกะคุณหมอนี่สมน้ำสมเนื้อกันจริงๆ
น่าลุ้นมากมาย

[lizzii]

ไรท์เตอร์รักษาสุขภาพนะค๊า

นายพี่เอ็กซ์นี่คิดอะไรกับนาวินป่ะเนี่ย ๆๆ
วินก็ซื่อซ๊ะ ๆๆ
ส่วนคุณตำรวจเริ่มแผนการจีบแล้วอ่ะดิ่

[M@nfaNG]

คุณนาย..จัดตอน9มาเล้ย..6-7 เก็บไว้ก่อนก็ ได้ 

[yoyo]

6 7 ไม่แปะก็อ่านรู้เรื่องนะเออ 
ชอบ ชอบ

[cavalli]

 

[katawoot]

อรุณสวัสดิ์ครับ
บทที่ 9 ครับ
ตอนนี้ก็เข้าเรื่องล่ะครับ

เพลิงรัก บทที่ 9

คู่เล่นสควอชวันนี้ของนายแพทย์ชาลีไม่ใช่นายแพทย์เอกภพแต่เป็นสาโรช นักสควอชฝีมือเยี่ยมคนหนึ่งของสมาคมกีฬาสควอชแห่งประเทศไทย ชาลีไม่เคยเอาชนะสาโรชได้แม้แต่ครั้งเดียว แต่การตีของนายแพทย์หนุ่มเย็นนี้ดุดันมากจนอีกฝ่ายต้องยกมือขึ้นขอเวลานอก
“โกรธใครมาจากไหนชาลี ตีเอาๆ ถ้าสควอชมันเป็นหัวคนป่านนี้คงหัวและไปแล้ว”
“เป็นได้ก็ดีสิ” ชาลีกระแทกเสียง
“หวังว่าคงไม่ใช่หัวพี่นะ” สาโรชหัวเราะเสียงดัง
“ผมจะทำพี่ทำไมเล่า พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ผมไม่พอใจนี่ครับ”
“โอโห น่ากลัวแฮะ ถ้าพี่ทำให้ชาลีโกรธ สงสัยหัวแบะ” สาโรชพูดไปหัวเราะไปอย่างอารมณ์ดี แต่อีกฝ่ายยืนทำหน้านิ่ง รอเล่นกีฬาต่อ สาโรชจึงถามย้ำว่า “ว่าไง โกรธใครมา กีฬานี่เขาเล่นเพื่อนฝึกฝนทักษะและพัฒนากล้ามเนื้อของร่างกายนะ ไม่ใช่เพื่อนระบายอารมณ์”
“พี่ไม่สังเกตหรือว่าผมเล่นกีฬาที่ใช้แรงฟาด”
“เออจริงสิ สควอช กอล์ฟ แบดมินตั้น เทนนิส ฮอกกี้” สาโรชเอียงหน้านึก “อ้าว แล้วยิงปืนกับยิงธนูล่ะ”
“อันนั้นปิดบัญชี” ชาลียิ้มมุมปาก “ฟาดให้น่วมกี่อนแล้วจบลงด้วยการยิงตัดขั้วหัวใจ”
“ใครได้ไปเป็นแฟนคงต้องคิดหนัก” สาโรชล้อ “ว่าแต่ว่า จะไม่บอกพี่จริงๆ หรือว่าโกรธใครมา”
“ไม่ได้โกรธครับ แค่ไม่พอใจ” ชาลีปรายตามองไปยังด้านหน้าของสนามสควอชทั้งๆ ที่ไม่มีใครยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าสนาม ในใจจินตนาการภาพใบหน้ายิ้มเยาะของนายตำรวจร่างสูงใหญ่คนนั้นที่เขาอดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะกวนประสาทเขา
“เขาคงคิดว่าสนุกที่มาหาว่าผมเลี้ยงต้อย นาวินเป็นน้องผมนะพี่ ถึงไม่ใช่น้องจริงๆ ก็เถอะ ทีตัวเองก็ควงเด็กเหมือนกัน”
“ใคร” สาโรชเลิกคิ้ว
“พี่อย่าเพิ่งรู้เลย” ชาลีส่ายหน้า “เล่นต่อเถอะ กำลังมันส์”
“แรงเยอะจริงๆ วู๊ย” สาโรชส่ายหน้าลแล้วเตรียมเล่นต่อ
ชาลีเป็นฝ่ายเปิดเกมเสริฟ แรงฟาดแร็คเก็ตของหมอหมุ่มส่งลูกไปกระทบผนักดังสนั่น สาโรชขยับเท้าไปข้างหน้าชาลีเพื่อตีลูกไปมุมซ้ายของสนาม ชาลีถลันตัวเข้าไปเพื่อโต้กลับด้วยแรงฟาดดังเปรี้ยง ลูกกระดอนไปตกด้านท้ายคอร์ทแต่สาโรชก็ตีลูกกลับอย่างว่องไวพร้อมกับถามคู่เล่นว่า
“พี่รู้จักเขาหรือเปล่า มายิมเดียวกันนี่ใช่ไหม” เสียงของสาโรชเหนื่อยหอบ
“พี่ไม่รู้จักเป็นดีที่สุด” ชาลีตอบแล้วฟาดลูกบอลเล็กๆ เข้าผนังสุดแรง
“เฮ้ย” สาโรชร้องลั่นเมื่อเดาทิศทางลูกผิดแต่ก็ก้าวขายาวๆ ยืดตัวไปตีลูกกลับได้ “ถ้างั้นก็อยากรู้จัก ให้พี่ช่วยดูก็ได้นะชาลี”
“กวนอารมณ์ที่สุด” ชาลีพูดต่อ “เขาคิดว่าตัวเองเท่มาก คิดว่าตัวเองเหนือกว่าทุกคน คิดว่าควบคุมทุกอย่างได้ คิดว่าใครๆ ก็จะต้องยอมเขา”
สาโรชไม่ตอบ ตั้งท่าอย่างระมัดระวังเพื่อนตีโต้ตอบชาลี ทั้งที่รู้ว่าฝีมือของตัวเองเหนือกว่าแต่ชาลีก็พัฒนาฝีมือการเล่นสควอชไปเร็วมาก เขาประมาทไม่ได้เพราะอยากรักษาสถิติไม่เคยแพ้เอาไว้
“ฝัน ไป เถอะ” ชาลีเน้นเสียงแต่ละคำพร้อมกับหวดลูกสควอชสุดแรงเกิด
“เอาท์ ลูกออกเห็นๆ” สาโรชตะโกนแล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ “เมื่อไหร่จะชนะพี่ซะที คุณหมอชาลีครับ เล่นแบบนี้ไม่มีวันติดทีมชาติหรอก”
“ทั้งๆ ที่เห็นว่าผมมากับนาวิน เขายังมีหน้ามาถามว่าผมมาคนเดียวใช่หรือเปล่า พี่รู้ไหม เขาไม่พูด ผมก็เดาได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ เขาคิดว่านาวินเป็นแฟนผม”
“แล้วจริงหรือเปล่าล่ะ” สาโรชแกล้งทำเสียงขรึม ใบหน้าราบเรียบ
“จะบ้าหรือพี่” ชาลีโวยวาย
“พี่ล้อเล๊น”  สาโรชลากเสียงยาวแล้วตามมาด้วยเสียงหัวเราะลั่น ก่อนจะลดเสียงลงและถามเพื่อนรุ่นน้องว่า “นี่ถึงกับอ่านใจเขาออกเลยหรือ”
“อ้าปากรู้แล้วว่าเขาต้องการจะพูดอะไร”
“คนรู้ใจกันแบบนี้มัน...อืม...” สาโรชทำท่าคิด
“พี่ไม่ต้องเลย ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี” ชาลีเบ้ปาก ทำตารู้ทันเพื่อนรุ่นพี่ “ผมกับเขาไม่มีวันไปกันได้หรอก ไม่มีวันที่ผมจะมีแฟนเป็นคนแบบนั้น”
“แสดงว่ากลัวเขางั้นสิ” สาโรชแสดงความคิดเห็น
“ไม่” ชาลีตอบเสียงเข้มทันที “ไม่มีทา ไม่มีวัน ไม่อีกแล้ว”
“ชาลี” สาโรชถอนหายใจเบาๆ
“เล่นต่อเถอะ” ชาลีถอนหายใจเบาๆ เช่นกัน แล้วหันหน้าไปมองผนังของสนามสควอช ตั้งท่ารอให้คู่เล่นเป็นฝ่ายเสริฟลูก
“พี่อยากเห็นน้องพี่มีความรัก” สาโรชพูดแล้วเสริฟลูกเบาๆ
“พี่ก็เห็นว่าผมมีแฟน”
“แล้วก็ทิ้งเค้า” สาโรชเติมพลางโต้ลูกสควอชสีขาวกลับช้าๆ “กี่คนมาแล้วล่ะ ชาลี แล้วจะทิ้งอีกกี่คน”
“จนกว่าจะพอใจ” ชาลีตอบพร้อมกับหัวเราะหยัน
“เมื่อไหร่จะพอใจ”
“เมื่อไหร่พี่จะหยุดซักซะที” ชาลีถามกลับ
“อ้าว ก็เราเป็นคนเปิดประเด็นขึ้นมาก่อนนะคร้าบ” สาโรชโวยวายเสียงดัง
“เมื่อผมได้สิ่งที่ต้องการผมก็จะหยุด” ชาลีตอบเสียงเย็นแล้วฟาดแร็คเก็ตใส่ลูกสควอชอย่างแรง
“เอาอีกแล้ว ของขึ้นอีกแล้วหรือเนี่ย” สาโรชบ่นแล้วตีลูกกลับ
“อีกสามคนเท่านั้นล่ะพี่” ชาลีตีลูกด้วยแรงที่มากกว่าเดิม
“ลูกออกแล๊ว” สาโรชตะโกนเสียงยาว
“ออกก็ตีมาเถอะ” ชาลีรีบพูดแทรก สาโรชตีลูกกลับเข้ามาในคอร์ท นายแพทย์หนุ่มจึงตวัดข้อมือตีลูกต่ำออกไปยังมุมขวาเพราะรู้ดีว่าสาโรชไม่ค่อยถนัดรับลูกต่ำจากมุมนั้น
“ยังได้อยู่ชาลี” สาโรชหัวเราะ รู้ดีเช่นกันว่าชาลีพยายามทะลวงจุดอ่อนของเขาและพยายามจะเอาชนะเขาให้ได้แต่เขาก็เตรียมตัวอุดช่องโหว่ในการเล่นของตัวเองอยู่แล้ว
“อีกสามคนเท่านั้นพี่โรช” ชาลีเสียงห้วน “ฟาดอีกสามเกม แล้วผมจะยิงธนูเสียบให้ตายกันทั้งหมดเป็นการปิดบัญชีให้จบกันไป”
“เอาเข้าไป๊”
“ผมเอาจริง” ชาลีพูดต่อ
“พี่ก็รู้ว่าเราเอาจริง” สาโรชตอบ
“โธ่โว๊ย” ชาลีตะโกนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อตีลูกพลาด ส่งผลให้สาโรชเป็นฝ่ายชนะเกมการแข่งขัน
“ที่เล่นมานี่ก็เอาจริงใช่ไหม ดีนะที่เป็นสควอช ถ้าเป็นฟันดาบพี่คงได้แผลแน่ๆ สงสัยจังเลยว่าใครเป็นคู่ฟันดาบของหมอชาลีผู้เอาจริงและตั้งใจจะเอาชนะคู่ต่อสู้ให้ได้ทุกครั้งไป”
“โชคดีที่เป็นคู่ฟันดาบของผมที่สมาคมฯ เป็นผู้หญิง” ชาลีโยนแร็คเก็ตไปที่มุมห้อง “ถ้าได้คู่ฟันดาบเป็นตำรวจคนนั้นละก็...”
“ตำรวจงั้นหรือ” สาโรชเบิกตากว้าง “เล่นของอันตรายเลยนะน้อง คนที่เป็นเข็มแทงใจชาลีอยู่ตอนนี้เป็นตำรวจงั้นหรือ”
“ถ้าฟันดาบเซเบอร์เป็นก็คงดี” ชาลีหรี่ตา ความคิดบางอย่างฉายวาบขึ้นมาในหัว
“ชาลี” สาโรชเปลี่ยนเป็นเสียงอ่อนโยน ตามองเพื่อนรุ่นน้องแล้วอดพูดต่อไม่ได้ “เราก็รู้จักกันมาหลายปีนะ ถึงจะเป็นเพื่อนที่ยิมเพราะเล่นกีฬาด้วยกัน แต่พี่ก็เห็นว่า...”
“ผมรู้”ชาลีรีบพูด “พี่เป็นห่วงผม รู้ไหมพี่โรช มีไม่กี่คนหรอกที่รู้จักผม พี่กับเอกแล้วก็พี่ทศ”
“พี่แค่เป็นห่วง พี่อยากให้ชาลีมีความสุข”
“สุขมันจะมาถึงก็ต่อเมื่อทุกข์มันหายไป” ชาลีพูดเสียงเยือกเย็น “ตราบที่ทุกข์ของผมยังไม่จาง สุขมันก็เข้ามาไม่ได้หรอก”
“คิดดีแล้วหรือน้อง” สาโรชพูดแล้วก็หัวเราะเบาๆ “พี่ก็พูดอย่างนี้อยู่บ่อยๆ แต่ชาลีก็ยังไม่เคยเลิกล้มความตั้งใจเสียที”
“บอกแล้วไง ทุกข์ไม่หาย สุขก็ไม่มา สามคนนั้นจะต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม” ชาลีเสียงกร้าว
“มันนานมากแล้วนะชาลี” สาโรชถอนหายใจเบา
“นานเท่าไหร่ก็ไม่สาย” ชาลีตอบเสียงราบเรียบ นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วหันมามองตาเพื่อนรุ่นพี่ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “เรื่องของผมพี่ได้ยินเฉพาะที่ผมเล่า จากคำพูดของผม ทั้งที่จริงผมอยากให้พี่ดูรูปด้วย ถ้าพี่เห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม พี่อาจจะไม่ตำหนิผมเลยก็ได้ สิ่งที่ได้ยินกับสิ่งที่ได้เห็นมันมีความเข้มข้นต่างกัน ภาพหนึ่งภาพมันทดแทนคำพูดได้หลายคำ แต่ส่งที่ได้สัมผัสยิ่งประทับรอยลึกมากกว่าเสียอีก”
“งั้นก็รีบให้มันจบๆ” สาโรชยักไหล่ “นานมากมันก็เป็นสนิมกัดกร่อนใจได้เหมือนกันนะน้อง จำไม่ได้หรือ เราเคยพูดว่า ความทรงจำเป็นทั้งยาพิษและยารักษาแผล ใช้ยาพิษ์ให้มันหมดๆ ไป แล้วคงต้องใช้ยารักษาแผลขนานใหญ่ล่ะ แต่พี่กลัวฤทธิ์ของยาพิษมันจะแรงมากจน...”
“พูดเก่งขึ้นนะ” ชาลีหัวเราะเบาๆ แล้วชวนสาโรชเล่นสควอชต่ออีกหนึ่งเกมแต่อีกฝ่ายรีบส่ายหน้าและบอกว่าหมดแรงแล้ว
“ถ้าเล่นต่อพี่อาจแพ้ เพราะฉะนั้นพอแค่นี้ดีกว่า”
“ซักวันผมจะเอาชนะพี่ให้ได้” ชาลียิ้มตาวาววับอย่างเอาจริง
“ชนะตัวเองให้ได้ก่อนเถอะ” สาโรชพูดยิ้มๆ แล้วเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้ชาลียืนนิ่งอยู่คนเดียวเช่นเคยหลังจบเกมการแข่งขัน
ชาลีถอนหายใจเบาๆ พลางเดินไปหยิบไม้สควอชซึ่งโยนมาที่มุมห้อง เกือบทุกครั้งที่เล่นสควอชกับสาโรชเสร็จและคุยกันเรื่องเครียดๆ เขากับสาโรชมักจะจบการสนทนาด้วยประโยคเดิมๆ ซึ่งฝ่ายนั้นจะบอกให้เชาเอาชนะตัวเองให้ได้แล้วเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้เขาเป็นคนเก็บลูกบอลเงียบๆ คนเดียว
สาโรชอายุมากกว่าเขาเกือบสิบปี เป็นพ่อม่ายซึ่งมีลูกชายสี่คน แต่สาโรชเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เด็กชายทั้งสี่คนได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เขาเคยยุให้สาโรชแต่งงานใหม่ แต่เพื่อนรุ่นพี่บอกว่าคงจะยากเพราะลูก  ‘ไม่อนุมัติ’
ลูก...สำคัญที่สุดในชีวิตของสาโรช
ต่างจากเขาโดยสิ้นเชิง ตลอดชีวิตของชาลี เขาไม่เคยเป็นคนที่สำคัญที่สุดของพ่อแม่
เขาเป็นคนสำคัญที่สุดของเพื่อน และตอนนี้ก็เป็นคนสำคัญที่สุดของนาวิน
แต่ที่เจ็บปวดมากกว่านั้นก็คือ การที่เขาเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีค่าซึ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผู้ชายสามคน
คนสามคนที่เขารักมากมาก คนสามคนที่เคยทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองได้รับความรักจนล้นใจ คนสามคนที่ทำให้โลกของเขาเต็มไปด้วยความสุข แต่สุดท้าย คนสามคนนั้นก็คือคนที่เกือบจะทำลายชีวิตของเขา
และที่เขาเกลียดตัวเองมากก็คือ...สองครั้งแรกนั้นเขาก็ยังไม่เข็ด ปล่อยให้มีครั้งที่สามจนได้ ตอนนั้นเขายังคงเชื่อในรักแท้
แต่หลังจาก ‘พี่ทิน’ ศรัทธาของเขาในความรักก็ถูกทำลายจนหมดสิ้น
สามครั้งกับความรักอันโหดร้าย...
...พอกันที...

ชาลีเล่นกีฬาเสร็จจึงเดินออกจากสนามสควอชด้านในมายังส่วนที่เป็นสนามบาสเก็ตบอลแล้วยืนมองนาวินซ้อมกีฬากับทีม นายแพทย์หนุ่มสังเกตเห็นว่ากัณต์ก็เล่นอยู่ด้วย ชาลีอดทึ่งไม่ได้ว่าคนรูปร่างสูงใหญ่อย่างกัณต์นั้นคล่องแคล่วมากเวลาอยู่ในสนาม นายตำรวจหนุ่มเหลือบมองมายังชาลีเป็นครั้งคราวแต่ฝ่ายที่ยืนมองอยู่กลับเบือนหน้าหนีทุกครั้ง
ไม่นานเกมก็จบลงและทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไป เหลืออยู่ในสนามเพียงสามคนซึ่งในจำนวนนั้นมีพี่เอ็กซ์อยู่ด้วย นาวินซ้อมบาสเก็ตบอลต่อกับชายหนุ่มอีกสองคน ชาลีจึงหันหลังและเดินตรงไปที่ห้องล๊อคเกอร์แต่กัณต์เดินเข้ามาดักไว้แล้วพูดสั้นๆ ว่า
“ระวังเด็กคุณโดนคาบไปรับประทานนะครับ”
ชาลีขมวดคิ้ว เบ้ปาก มองตามหลังนายตำรวจร่างสูงไปด้วยด้วยความขุ่นเคือง ใจหนึ่งก็อยากจะขว้างไม้ตีสควอชใส่กัณต์ให้รู้แล้วรู้รอด แต่เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าวจึงหันไปมองนาวินซึ่งกำลังซ้อมบาสเก็ตบอลอยู่กับพี่เอ็กซ์และชายร่างใหญ่อีกหนึ่งคน ในใจอดคิดถึงสิ่งที่กัณต์พูดไม่ได้ เขาพยายามจับผิดพี่เอ็กซ์กับนาวินแต่ก็ไม่เห็นความผิดปกติอะไร นาวินหันมาโบกมือให้เมื่อเห็นว่าชาลียืนมองพร้อมทั้งส่งสัญญาณว่าให้คอยต่ออีกสักครู่ นายแพทย์หนุ่มพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งอยู่บนม้านั่งชิดผนังยิมแทนที่จะเข้าไปในห้องล๊อคเกอร์เพราะคิดว่าสารวัตรกัณต์คงจะอยู่ข้างใน แต่ไม่นานก็เห็นกัณต์เดินตรงมาที่เขา ชาลีจึงยกมือขึ้นกอดอกและหลับตาลง จงใจให้กัณต์เห็นว่าไม่อยากคุยด้วย
“คุณนี่เย็นชาและปากร้ายไม่พอ ยังทำท่ารังเกียจกันอย่างชัดเจนเลยนะครับ ผมแค่หวังดีกับคุณหรอก ผมมองอะไรไม่เคยพลาด ยิ่งได้เล่นกีฬาด้วยกันแล้วก็รู้ได้เลยว่าอะไรเป็นอะไร”
“คุณหมายความว่ายังไง” ชาลีถามทั้งที่ยังหลับตา
“ก็หมายความอย่างที่พูด” กัณต์ตอบยิ้มๆ ถือโอกาสสำรวจใบหน้าและรูปร่างของนายแพทย์หนุ่มที่นั่งกอดอกหลับตานิ่ง “เนื้ออ่อนๆ น่ากินนักเชียว”
“คุณอย่ามาคิดไม่ดีเด็ดขาด” ชาลีลืมตาขึ้น เงยหน้าขึ้นมองกันต์ตาขวาง พูดเสียงห้วน
“หวงกันจังเลยนะ หวงขนาดนี้ยังมองไม่ออก” กัณต์ทำหน้าเย็นชา “ผมเตือนคุณแล้วว่าระวังให้ดี”
“ผมคงต้องระวังคุณมากกว่า” ชาลีเสียงเย็น”อย่างคุร ใครๆ ก็ต้องคอยระวัง”
กัณต์ไม่โต้ตอบด้วยคำพูดแต่กลับอมยิ้มมุมปากนิดๆ แล้วเดินผิวปากผ่านหน้าชาลีไปช้าๆ สลับกับหันหน้าไปมองชายหนุ่มทั้งสี่คนที่กำลังเล่นบาสเก็ตบอลอยู่กลางสนามก่อนจะหันหน้ามายิ้มยียวนให้ชาลีอีกครั้ง

ระหว่างทางกลับบ้าน ชาลีซักนาวินเกี่ยวกับเรื่องของพี่เอ็กซ์แต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ ชาลีบอกตัวเองว่านาวินนั้นคงไม่ได้คิดอะไร คงเป็นเพราะไม่ประสีประสาหรือเพราะไม่ได้คิดอะไรจริงๆ
...แต่พี่เอ็กซ์เล่า จะคิดอะไรหรือเปล่า เรื่องนี้เขาต้องรู้ให้ได้...
...เอ หรือว่าจะเป็นกัณต์ นายตำรวจขี้เก๊กคนนั้นอาจกำลังเตือนอะไรเขาว่าที่ระวังให้ระวังตัวเอง ไม่ใช่ใครที่ไหน นี่คงหมั่นใส้เขานัก อาจคิดว่านาวินเป็นเด็กของเขาและจะแย่งเอาไป ต้องการทำให้เขาโกรธ คงสนุกที่จะได้กวนอารมณ์เขาสิท่า..
...คิดจะเอาชนะชาลีหรือ ไม่มีทางหรอกสารวัตรกัณต์ แบบนี้ต้องเจอกันหน่อยแล้ว ตอนแรกที่คิดไว้ว่าจะไม่เล่นเกมหลอกให้รักแล้วทิ้งกับใครจนกว่าจะดูแลนาวินให้เข้มแข็งพอที่จะผ่านพ้นช่วงทุกเศร้าไปได้เพราะเควินเสียชีวิต ตอนนี้คงต้องคิดใหม่...
...สารวัตรกัณต์เจ้าชู้คนนี้ล่ะ จะเป็นผลงานชิ้นมาสเตอร์พีซของชาลี...
***9***

[mecon]

กร๊ากกกกกกกแต่ละคนแหมคุณตำรวจคะจะกินตัวแม่ก็ต้องเข้าไปสืบราชการลับ
ก่อนเลยชิมิคะ ฉลาดนักเชียวแต่ก็นะจะมองไม่ออกเลยเหรอว่านุ้งนาวินอ่ะไม่ใช่เดะในสังกัดนุ้งชาลีสักหน่อย
แรงๆแบบหมอชาลีต้องได้ผู้ใหญ่มากกว่านี้ เอิ๊กซ์
คุณหมอจะเริ่มแผนการณ์งาบคุณตำรวจเพื่อแก้เผ็ดรึคะ แหม...ๆๆงานนี้ใครจะกำไรนะ
เหยื่อเดินเข้าหากัีนทั้งคู่เลย
+1 คะ 

[Little Devil]

ท่าจะสนุก ร้ายพอกัน
คุณนาย บุคลิกหมอชาลีคล้ายอาทิตย์จัง

++ แล้วนะ 

[cavalli]

 


สู้ๆๆๆ พี่ หมอ

[zolof26]

ยุ่งเหยิงอ่ะ....
แต่เชียร์ตำรวจกันต์ขาดใจ....
ต่างคนต่างเชี่ยว...
คงต้องมาหยุดที่กันและกันนี่แหละ
แต่แอบสงสารหมอชาลีอ่ะ
ท่าทางจะมีความหลังมากมาย

[lizzii]

ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้อดีตของหมอชาลีจัง

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[prawy]

 

[Junrai_Hyper™]

ฮูวววว

ฟาดฟันกันสุดฤทธิ์

รอดูหายนะต่อไป

[astral]

กลัวใจใครจะมาทำร้านน้องนาวินของพี่ 

[BeeRY]

แอบหมั่นไส้คุณตำรวจอ่ะ ทำไมต้องแกล้งคุณหมอด้วยล่ะ

นิสัยไม่ดีเลย ชิส์ๆ

[SweetSacrifice]

คุณตำรวจเรียกร้องความสนใจคุณหมอรึปล่าว

[fOnfOn :D]

เข้ามาเชียร์คุณหมอค่ะ เชียร์พี่นายด้วย

[CocO naTtH mIlK]

อ่านมาหลายเรื่อง รู้สึกว่าตัวเอกจะต้องมีปมอะไรบ้างอย่างทุกครั้งไปซิ

เรื่องก่อนนู่น "คุณนุ" ก๊มีปม แต่ดูท่าจะไม่ได้แค้นฝังหุ่นขนาดนี้ "ชาลี" คงเข้าข่าย รักมาก (วางใจมาก) ก็แค้นมากอ่ะนะ...

รอต่อไปล่ะกานว่านายตำรวจหนุ่มจะทำไงต่อไป

แต่ที่แน่ๆ นาวิน "เสร็จ" พี่เอ๊กซ์ชัวร์

[Y2Y]

ตั้งแต่อ่านนิยายของ คุณนายมา

มีเรื่องนี้แหละ

ที่

นายเอก





ชื่อเชยที่สุด



   แต่



ถึงเชยก็ชอบ

[tutu]

      เต็มที่....แก้แค้นกันเต็มที่

[M@nfaNG]

คุณหมอจะแก้จนตกหลุมรักนะสิ

[oaw_eang]

เข้าใจชาลีจริงๆ เลยอะ

เรื่องห่วงลูกห่วงหลาน

แต่สุดท้าย  ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า.."สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม  ทุกคนมีกรรมเป็นทางเดินของตัวเอง  สุดแท้แต่กรรมจะพาไปไหน  หน้าที่ของเราทำได้ดีที่สุดแค่  อยุ่ข้างๆ เวลาที่ลูกหลานทุกข์ใจ"