รีบมาลงให้แล้วนะ
จะไปอ่านหนังสือ
พรุ่งนี้มีสอบกฎหมาย
อิอิ
ขอตัวนะครับ
จะสอบได้ไม๊เนี้ยะ
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 30 ของๆใคร ของใครก็หวง
“กูจะทำอะไรที่ไหนก็เรื่องของกู แค่นี้นะ” ผมกดตัดสายไปเลย แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำทำธุระนิดหน่อย สองคนนั้นจะทำไรกันว่ะ รีบออกไปดีกว่า ออกไปข้างนอกก็เจอขวัญรออยู่หน้าห้องน้ำอยู่แล้ว คิดแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้จะมาไม้ไหนอีกล่ะ
“มาเข้าห้องน้ำหรอขวัญ” ผมถามขวัญไป
“ยังไงโป้งก็ต้องเป็นของชั้น” นี่เอากันตรงๆเลยใช่ไหม จะเอาแฟนกูว่างั้น
“ครับเอาไปสิ แต่ตอนนี้เค้าเป็นของผม ว่างๆจะปล่อยไปให้นะ” ผมก็พูดตอกกลับไป ใครจะไปยอม
“อีตุ๊ด มึงคิดว่ามึงแน่หรอ ผิดเพศเป็นผู้ชายดีดีไม่ชอบ” อีนี่แรงงง
“ผมชื่อตุลย์ครับกรุณาเรียกให้ถูก อ่อ แล้วผมก็ไม่แน่ด้วย ผมอยู่ของผมเฉยๆ”
“มึงจำคำมึงไว้นะ แล้วก็อย่ามาร้องไห้ทีหลัง แล้วมึงอย่าคิดว่าถือไพ่เหนือกว่ากู”
“ครับ” ผมก็เดินออกไป ส่วนนังขวัญก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมเดินกลับมาที่โต๊ะโป้งก็นั่งอยู่คนเดียว
“อิ่มยัง เอาอะไรอีกม่ะ” โป้งถามผมเมื่อผมนั่งลง
“อืม อิ่มแล้วแหละ แล้วขวัญละ” ขอนิดนึง
“บอกว่าไปเข้าห้องน้ำ”
“อืม โป้งไม่มีอะไรกับขวัญแน่นะ” ผมถามย้ำอีกครั้ง
“ไม่มีอะไรจริงๆ เป็นเพื่อนกัน”
“อืม แต่อย่าให้รู้นะ ไม่งั้นมึงตายไอ้โป้ง” ผมหยุดพูดเพราะขวัญเดินเข้ามาพอดี
“มีอะไรกันป่าว ขวัญขัดจังหวะอะไรรึป่าว” ตอแหลได้อีก เราก็เช็คบิลกันไป
“ขวัญมาไงอ่า”
“อ่อนั่งแท็กซี่มา”
“อืมงั้นเดี๋ยวโป้งไปส่ง” เป็นห่วงเป็นใยกันนะมึง
“อืมโป้งไปส่งขวัญเถอะเดี๋ยวเรากลับเอง” ขอมารยาบ้างอะไรบ้างให้มันรู้กันไปว่ากูเป็นใคร
“เฮ้ยได้ไง ไปด้วยกันแหละ จะให้โป้งทิ้งตุลย์ได้ไง” มึงจะบอกว่าทิ้งกูไม่ได้ แต่จะเอาอีขวัญนั้นด้วยใช่ไหม
“ไม่เป็นไรไปส่งขวัญเถอะ เดี๋ยวไอ้เจ๋งมันมากลับพร้อมมันก็ได้” เจ๋งมันมาที่ไหนเล่า มันคงกกอยู่กับไอ้ข้าวโน้น
“งั้นหรอ ตุลย์มึงไม่มีอะไรแน่นะเว้ย” หรือกูจะไปกับมันดีว่ะ จะปล่อยให้อีขวัญงาบไปได้ไง ตอนนี้อีขวัญทำหน้าระรื่นด้วย ไม่ได้ๆ
“งั้นกูไปด้วย ปะ” แล้วชายตายักคิ้วให้อีขวัญไปทีนึง ไงมึงอย่างมึงต้องเจอกู อิอิ แล้วเราก็เป็นขึ้นรถกัน ผมก็คงนั่งคู่กับโป้งแหละส่วนขวัญก็นั่งหลังไป
“ขวัญยังไม่มีแฟนหรอ” ผมถามขวัญ
“ยังก็ ก็คุยๆกันอยู่”
“จริงอะหน้าอย่างขวัญไม่มีแฟนเราไม่เชื่อหรอก” ก็มันสวยจริงๆ แต่เสือกจะมาแย่งแฟนกู
“ไม่มีจริงๆ แต่ถ้าจะมีก็ขอมีแฟนดีๆ เหมือนแฟนตุลย์อ่ะ” ไม่ค่อยตรงเลยนะอีห่า
“อืมก็ดี แต่คงจะไม่ใช่โป้งนะที่ขวัญชอบ” มึงตรงกูก็ตรง ไอ้โป้งเริ่มหันมามองผมเชิงตำหนิ
“ไม่หรอก โป้งกับตุลย์ก็ดูเหมาะสมกันดีแล้ว” คิดงั้นก็ดี แต่ขอให้คิดจริงๆเถอะมึง
“อืม เราว่านะอย่างโป้งใครจะมาแย่ง ถึงแย่งโป้งคงไม่เอาหรอกเพราะโป้งรักเรา จริงม่ะ” ผมหันไปถามโป้ง
“จริงคร้าบบ คุณชายตุลย์” ดีมาก ขวัญก็เงียบไป จนถึงบ้านแหละ
“อืม พรุ่งนี้เจอกันนะโป้ง” ขวัญบอกก่อนจะลงรถ
“เจอกัน”
“บายตุลย์” มันไม่ลืมลาผมก็ลงรถไป ผมกับโป้งก็ขับรถออกไป
“ไมตุลย์พูดกับขวัญอย่างนั้นล่ะ”
“ทำไมมึงเข้าข้างมันหรอ มึงไม่รู้หรอกว่ามันพูดอะไรกับกูบ้างมึงไม่เป็นกูมึงไม่รู้หรอก”
“ทำไมขวัญมันพูดอะไรกับมึง มึงบอกกูดิ กูจัดการให้”
“ช่างมันเหอะ กูไม่เก็บมาคิดหรอก วันนี้มึงนอนไหนละ”
“กูว่าจะกลับไปนอนห้องกูอ่า มีงานยังไม่ได้ทำเลย เดี๋ยวไปส่งตุลย์ก่อน”
“อืม ได้” แล้วโป้งก็ไปส่งผมที่ห้อง ผมเข้าห้องแล้วคิดทบทวนทุกอย่างโป้งยังเหมือนเดิมยังเป็นโป้งคนเดิม แต่อีขวัญมันไม่ได้คิดอย่างที่โป้งคิด เอาไงดีวะ เชื่อใจโป้งละกัน ผมก็อาบน้ำอะไรเรียบร้อยกะนั่งดูทีวีแป็บนึง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ผมก็ลุกไปเปิด ไ อ้เชี่ยกร่างครับ แดกเหล้ามาแน่เลย
“เฮ้ยมาไมดึกดื่นเนี้ยะ กลับบ้านมึงไปไป๊” ผมไล่มัน แต่มันกลับดันตัวให้หลบแล้วแทรกเข้ามาในห้อง กูละเอือมกับมึงจริงๆ
“มึงไปไหนมา กับใคร”
“แล้วมึงจะเสือกไรกับกูว่ะ”
“ทำไมกูจะเสือกกับกูไม่ได้ มึงเป็นเมื่อกูมึงจำไม่ได้หรอหรือมึงจะให้กูทำให้ดู” มันตะคอกผม ผมสะดุ้งเลยครับ มึงมาไม้ไหนเนี้ยะ
“ไปทำธุระกับเพื่อน” หน้ามันโหดมากเลยครับ
“ถึงขนาดนี้มึงยังโกหกกูอีกหรอ” อะไรของมึงว่ะ
“โกหกเชี่ยอะไร”
“กูเห็นมึงนั่งรถไปกับมันไหนมึงบอกว่ามึงเลิกกับมันแล้วไง ทำไมมึงต้องโกหกกูมึงเห็นกูเป็นตัวอะไร”
“เออกูโกหกมึง แล้วไง มึงทำให้กูต้องโกหกมึง ทำไมกูเลิกกับมันจำเป็นกูต้องเลิกเป็นเพื่อนกับมันมั้ย” กูก็เดือดเป็นเหมือนกันนะ
“แล้วมึงจะบอกกูไม่ได้หรอ กูดีกับมึงขนาดไหน ทำไมมึงจะดีกับกูบ้างไม่ได้หรอ” มันเริ่มอ่อนลง
“ดีงั้นหรอ ที่ผ่านมามึงดีกับกูนักหรอ โชว์กูจะบอกอะไรให้นะ สิ่งที่มึงทำกับกูมันเลวๆเกินกว่าที่กูจะอภัยได้” ผมพูดไปจากใจจริง ไอ้กร่างมันหน้าเสียเลยครับ
“แล้วมึงรู้มั้ยที่กูเป็น ที่กูทำอยู่ทุกวันเนี้ยะกูทำเพราะอะไร” กูจะรู้มึงหรอ
“กูทำเพราะกูชอบมึง กูอยากให้มึงเป็นของกู อยากให้เราอยู่ด้วยกัน กูอยากได้ความรัก ความอบอุ่นอย่างที่มึงให้กับคนที่มึงรัก มึงให้กูไม่ได้หรอ” ผมก็อึ้งๆ กับความคิดของมัน
“กูว่าวันนี้มึงกลับไปเหอะ มึงเมาแล้ว” ผมบอกมัน แล้วมันก็เดิน เข้าไปนอนบนเตียงผมเลย
“ไอ้เชี่ยโชว์ กวนส้นตีน กูบอกให้มึงกลับบ้านไป” ผมเข้าไปเขย่ามันมันดึงผมลงไปกอดเลยครับ แน่นจนผมดิ้นไปไหนไม่ได้
“กูรักมึงนะ” มันกระซิบที่ข้างหูผม โชว์กูทำกับมึงเกลียดมึงขนาดนี้ มึงยังจะรักกูลงหรอว่ะ ทำไมๆคนๆนั้นต้องเป็นกูว่ะ ผมก็เผลอหลับไปในอ้อมกอดมันตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาก็สายแล้ว แต่วันนี้เป็นวันเสาร์ครับ เลยไม่ได้เร่งรีบอะไร
“ตุลย์ๆ ไปราชบุรีกัน” เสียงไอ้โชว์ปลุกผมอีกรอบ
“ไปดิ อยากกลับบ้าน” ผมรีบลุกเลยดีใจมากครับ ลุกหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปเลย กว่าจะได้ออกจากแฟลตก็ สิบเอ็ดโมงแล้ว
“นอนที่บ้านมึงนะ” ไอ้โชว์บอกกับผม”
“เหอะ ไม่เอามึงก็ไปนอนบ้านมึงดิ” ใครจะให้มึงมานอนบ้านกู
“ไม่เอามันลำบากมันไกล นอนบ้านมึงอะดีแล้ว”
“อันนั้นมันก็เรื่องของมึง หาที่นอนเองละกัน” ผมบอกมัน
“หิวมั้ย แวะกินข้าวก่อนนะ”
“เออ หิว” แล้วเราก็แวะกินข้าวกัน กว่าจะถึงบ้านก็บ่ายโมงกว่า
“หวัดดีแม่ คิดถึงมากก” ผมโผเข้ากอดแม่
“จะมาทำไมไม่โทรบอกแม่ก่อนล่ะ”
“เซอร์ไพร์ไงแม่”
“จร้า” แม่มองไปที่ไอ้โชว์
“อ่อ แม่นี้เพื่อนตุลย์ ชื่อโชว์”
“หวัดดีครับแม่” โอ้โห้เรียกแม่เลยนะมึง ลามปาม
“ดีจ๊ะลูก กินไรมารึยัง แล้วนี้จะค้างกันรึป่าว”
“อืมก็คืนนึงแม่”
“ไงก็ดูที่นอนให้เพื่อนด้วยนะตุลย์” แม่อย่าไปให้มันนอน ถ้าแม่รู้มันทำไรกับลูกแม่ แม่คงไล่มันไปแล้ว
“ขอบคุณครับแม่” ไอ้โชว์รีบขอบคุณเลยครับ ผมจะขัดแม่ก็ไม่ได้
“แม่”
“อ่อ แล้วก็ไงก็เข้าไปในบ้านไป แม่ขายของก่อน” เฮออ สรุปมึงต้องนอนบ้านกูใช่ไหม ผมมองหน้ามัน มันทำท่ายกไหล่เป็นต่อ สาสส ผมเดินนำเข้าบ้านไปเลย มันก็เดินตามเข้ามา
“บ้านน่าอยู่ดีนะ” มันพูดไล่หลัง
“คงไม่ได้ใหญ่โต สะดวกสบายเหมือนบ้านมึงหรอก”
“มันไม่สำคัญ สำคัญแค่กูได้อยู่ข้างๆมึง”
“จะอ้วก ไปพูดงี้กับคนอื่นไป” ผมเดินขึ้นห้องไป มันก็เดินตามมา
“ห้องมึงน่ารักอ่า น่านอนดีว่ะ”
“แล้วไง มึงนอนพื้นละกัน” เตียงมันเล็กอะครับ
“แค่นอนกับมึงก็พอ” มึงจะเลิกได้ยัง
“จวย” ด่ามันไป
“จะเอามั้ยละมันพร้อมนานแล้วนะ”
“สัสส” ผมเดินลงมาข้างล่างเลย ไม่รอมัน รำคาญที่สุด ไปหาเพื่อนดีกว่า จะกลับกันมาบ้างป่าววะ
“มึงกลับมาบ้านป่าววะ” ผมกดโทรศัพท์หาเพื่อน
“เออ เดี๋ยวกูไปหา นัดไว้เยอะๆนะ” ผมคว้ามอเตอร์ไซต์ ออกไปเลย ไม่สนใจไอ้โชว์เลยครับ จะทำไรก็เรื่องของมึงอยู่บ้านไปละกัน ผมก็มาที่บ้านเพื่อนครับ รวมพลเลยครับ เพื่อนเก่าๆ อันเป็นที่รักทั้งนั้นเลย
“ตุลย์ผัวกูมาแล้ว เป็นไงตุลย์ หล่อขึ้นเยอะเลยนะ” ไอ้ริท ที่ตอนนี้กลายเป็นอีริทซี่ไปแล้ว เฮอ สรุปกูเป็นผัวมึงไปแล้วว่างั้น
“เฮ้ย ไอ้ตุลย์เป็นไงบ้างว่ะ” เพื่อนทักผมกันใหญ่เลย
“ไอ้โป้งไม่มาด้วยหรอว่ะ” ถ้ามาด้วยกันตอนนี้ก็ซวยสิ
“ไม่อ่ามันติดเรียน อ่อริทสวยขึ้นนะ”
“จริงหรอ ชมกูหรอ น่ารักจริงๆ สามีช้านน”
“อีริท ไอ้ตุลย์มันไปเป็นผัวมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ”
“เออ อ๊อดมึงเป็นไงบ้างว่ะ”
“ก็ดีเรื่อยๆ” คือตอนนี้ ในวงมีผม อีริทคนสวยประจำกลุ่ม ไอ้อ๊อด หัวโจก ไอ้เก้าไอ้นี่ตัวฮา จอยสาวดำรำพัน ทรายอีนี้สวยครับสาวบ้านนอกแต่สวยครับเป็นแฟนกับไอ้เก้า และไอ้ไนส์ ครับตอนนี้เราอยู่กัน 7 คนครับ ก็ขาดไอ้โป้ง มาไม่ได้ อิอิ เราก็เมาส์มอยกันไปจนดึกดื่น ก็กินดื่มตามประสาวัยรุ่น เริ่มมึนๆ อิอิ
“ไอ้ตุลย์ แม่ให้มาตามกลับบ้าน” ทุกคนในวงหันไปมองที่มัน
***************************************************
ตามต่อนะ
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1191086 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก