หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05

[vk_iupk]

ไม่รู้อ่ะ เกลียดโป้งอ่ะ เลิกเหอะตุลย์ ไม่ไหวแล้ว  ลองอีหรอบนี้โป้งกะอีขวัญกิ๊กกันชัวร์
ไม่รู้อ่ะ แอบเชียร์พี่โชว์  ถึงจะเลวแต่มีปมน่าสงสารออก  รักจริงกว่าโตย ไม่ยอม

[pattybluet]

ยิ่งนานวัน ยิ่งสงสัยในความรักของโป้ง จริงๆนะ
คือแบบ..ใจเย็นมากกกกก ทั้งๆที่รู้ว่าแฟนตัวเองน่ะอยู่ในสถานการณ์ไหน
ยิ่งอ่านตอนล่าสุดนี่ยิ่ง.. 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[♠DekDoy♠]

เลิกยุ่งทั้งคู่นั่นแหละ หาใหม่ง่ายกว่า -*-

[Killua]

เฮ้อ รู้หน้าไม่รู้ใจ ต้องลองคบๆกันไปเรื่อยแล้วก็จะรู้เองว่าตัวจริงอ่ะ โป้ง หรือ โชว์

[lomekung]

 

[OHmeza019]

เเรงครับ นายเอกเรืองนี้เเรงมาก NC เย้ายวนสุด ๆๆ อิอิ ชอบบบ
เเต่ มีไรในกอไผ่ไหม๊อ่ะคับ หรือ น้องคนนั้นจะเปนเมียของโป้งอยู่เเล้วอะ

รอ ติดตามครับ

[hpsky]

บอกตรงๆในฐานะที่เชียร์พี่โชว์มาตั้งแต่ต้น
สงสารพี่โชว์อ่ะ คิดว่าพี่โชว์รักจริงๆอ่ะแหละ
เพี่ยงแต่แสดงออกไม่เป็น และโมโหร้ายไปหน่อย
แล้วตอนนี้พี่โชว์ก็กำลังโดนตุลย์หลอก
ตุลย์ล้อเล่นกับความรักของพี่โชว์อยู่
หากว่าวันนึงพี่โชว์รู้ความจริงคงจะเจ็บน่าดู

ถ้าถามว่าตอนนี้เราคิดว่าใครผิด เราคิดว่าผิดกันทุกคน
แต่ความผิดมันแตกต่างกันออกไป
แตคนที่น่าสงสารที่สุดก็คงจะเป็นพี่โชว์

((เค้าไม่ได้อวยพี่โชว์ออกนอกหน้าน๊า แค่นิดหน่อยเอง^^ ))

[nine-poo]

เห้อ.....อ่านมาตั้งนานไม่รู้ใครจะเป็นพระเอกกันแน่ฟร่ะคิดไม่ตกเลย (แต่นายเอกนี่รู้อยู่แว้วว... )
จนมาเหตุการณ์น้องขวัญนี่เองถึงรู้เค้ารางว่าพระเอกคือใคร  แต่นายเอกนี่ดิยังพลีร่างให้เค้าอีกเฟ้ย...คิดแล้วหงุดหงิด


มาต่อให้กระจ่างเลยนะคร้าบ 

[Cupcake]

เลิกยุ่งทั้งคู่นั่นแหละ หาใหม่ง่ายกว่า -*-

เห็นด้วย

เฮ้อ รู้หน้าไม่รู้ใจ ต้องลองคบๆกันไปเรื่อยแล้วก็จะรู้เองว่าตัวจริงอ่ะ โป้ง หรือ โชว์

เอ๊ะ อันนี้ก็เห็นด้วย
เอาไงดี 555

[kaporzung]

sex ครั้งสุดท้ายระหว่างตุลย์กับโป้งรึป่าวเนี่ย

[Phichchii]

อิอิ

เดาเรื่องกันไปเรื่อยเลยนะครับ

เรื่องจะเป็นอย่างไรอย่าลืมติดตามกันนะครับ

ขอบคุณครับ

 

[seaweed]

อ่านเรื่องนี้แล้วได้บรรยากาศ สมัยป้าเรียนที่ทุ่งบางเขนเลย 
คิดถึง ศร.3 และ บาร์ใหม่ มากมายหลายหลากที่ยังอยู่ในความทรงจำ 
หนุกหนานดีนะ writer เรื่องนี้ อ่านแล้วม่วนแต๊
ป้าเชียร์ ไอ้กร่างนะ ป้าชอบๆๆๆ มันเลวได้ใจดี 

[Phichchii]

อ่านเรื่องนี้แล้วได้บรรยากาศ สมัยป้าเรียนที่ทุ่งบางเขนเลย 
คิดถึง ศร.3 และ บาร์ใหม่ มากมายหลายหลากที่ยังอยู่ในความทรงจำ 
หนุกหนานดีนะ writer เรื่องนี้ อ่านแล้วม่วนแต๊
ป้าเชียร์ ไอ้กร่างนะ ป้าชอบๆๆๆ มันเลวได้ใจดี 

หวัดดีป้า

อ้าวนี้เป็นรุ่นพี่หรอเนี้ยะ

น้องนี้ขอคารวะ

อิอิ

ไงก้อฝากผลงานน้องคนนี้ด้วยเน้อคุณพี่

อิอิ

ขอบคุณมากๆๆ

[Safina_safe]

มันดูไม่ค่อยชอบมาพากลเท่าไหร่

แต่ไง...พี่โชว์ ก้อพระเอกอยู่แล้ว ช่ายมะ

[Phichchii]

มันดูไม่ค่อยชอบมาพากลเท่าไหร่

แต่ไง...พี่โชว์ ก้อพระเอกอยู่แล้ว ช่ายมะ

มันดูไม่ค่อยชอบมาพากลเท่าไหร่

แต่ไง...พี่โชว์ ก้อพระเอกอยู่แล้ว ช่ายมะ

ไม่มีอะไรที่แน่นอนเสมอไป

อิอิ

ลุ้นกันต่อไปนะครับ

555

[anterosz]

ยังไง ยังไง ก็เชียร์โป้งสุดหล่อเท่านั้น
เราไม่เอาไอ้โชว์กร่าง ฮ่าๆๆ 

[lllEartHlll]

โป้งไม่ทำอย่างนั้นหรอก

อีชะนีขวัญแกตั้งใจจะ

มาจับโป้งใช้ไหม

ไปตายซะ

 

[Ishuka]

ง่า อยากให้เป็เรื่องเข้าใจผิด

แต่เอ๊ะถ้าเข้าใจถูก โชว์ก็จะได้คะแนนนำ

งั้นเข้าข้างโชว์ดีกว่า อิอิ

[Khainoi]

การโกหก ปกปิดเรื่องแบบนี้ มันเหมือนถูกหักหลังนะถ้าเป็นงั้นจริงๆอะ  เสียความรู้สึกกะโป้ง 

[roseen]

สมน้ำหน้าไอ้ตุลย์โง่โดนหลอก  ไอ้คนหลายใจ

[jaylayjay]

 

[sala]

ไม่จริง

ไม่เชื่อว่าโป้งเป็นคนอย่างนั้น

โป้งถึงยังไงก็รักตุลย์จริงๆ

อิอิ

[Phichchii]

สมน้ำหน้าไอ้ตุลย์โง่โดนหลอก  ไอ้คนหลายใจ

แล้วทีนี้ใครจะเป็นคนฉลาดบ้างนะ

5555

[yunjaejoong]

โป้งมันต้องมีไรปิดบังตุลย์แน่ๆเลยนิ

[seaweed]

ป้าเชียร์ไอ้กร่างเท่านั้น ป้าชอบของป้านะ

ส่วนน้องโป้งก็ไปเก็บเห็ดกับนังชะนีขวัญนะดีแล้ว 

[lasom]

แมร่งกะหลอกฟันชัวร์
รักคนที่เค้ารักเรา (แต่เราไม่รู้ตัวว่ารักเค้า) ดีกว่า
ไปกินข้าวก่อนนะ รอตอนต่อไปอยู่จ้า

[ละเมอ]

มานอนคอย

รอนายโชว์

มารับน้องตุลย์

อิอิ

[anterosz]

ยังอยากจะเชียร์โป้งสุดหล่ออยู่นะ แต่ขวัญล่ะ เป็นใคร
รีบเคลียร์ตัวเองด่วนโป้ง ไม่งั้นจะเลิกเชียร์ให้เป็นพระเอก
แต่ถึงยังไงก็ไม่เชียร์ไอ้โชว์กร่างหรอก ฮ่าๆๆๆ  

[Phichchii]

มาต่อให้แล้วครับ


อาจมาดึกไปนิด


แต่มาแล้วครับ


ไปอ่านกันเลย












โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว









ตอนที่ 29  ชาติหน้าเถอะ




 “โป้งกูรักมึงนะ รักมากด้วย มึงอย่าทำให้กูเสียใจนะ”

“อืมโป้งก็รักตุลย์ รักคนเดียวด้วย”

“เอ่อ โป้ง ขวัญกับโป้งไม่มีไรกันแน่นะ” ผมโพล้งถามออกไป

“เฮ้ยย!! ทำไมถามงั้นอ่า” ผมพูดกับผมอย่างตกใจ

“ก็วันนี้คนที่ชื่อขวัญอ่า โทรมาบอกว่าเค้าเป็นแฟนกับโป้ง ให้กูเลิกยุ่งกับมึง”  ผมตัดสินใจเล่าความจริงไป ไม่อยากให้มันค้างคา

“เฮ้ย!! ขวัญนี่นะ  กูกับมันเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ”

“แล้วทำไมเค้าต้องโทรมาบอกอย่างนั้นด้วย แล้วอีกอย่างก็เป็นเบอร์โป้งด้วย” ผมถามเพราะตอนนี้ผมสับสนและสงสัยไปหมด

“ก็วันนี้มันมายืมมือถือกู บอกว่าจะเอาไปโทรหาใครก็ไม่รู้ กูก็ไม่รู้ว่ามันจะเอาไปโทรหามึง”

“แล้วมันรู้ได้ยังไงว่ากูกับมึงเป็นไรกัน”

“ก็เพราะว่ากูบอกไงว่าคนนี้แฟนกู” มันหยิบมือถือพร้อมรูปที่เราถ่ายคู่กันให้ผมดู ผมก็ยิ้มๆ

“ตุลย์มึงไม่เชื่อใจกูแล้วหรอ กูรักมึงคนเดียวนะเว้ย” มันบอกผมอย่างจริงจัง

“กูว่ามึงไปเคลียร์กับขวัญให้รู้เรื่องก่อนดีกว่า ว่าทำอย่างนี้ทำไม”

“เอางี้ พรุ่งนี้มึงไปมหาลัยกับกูเลย”

“แต่พรุ่งนี้กูก็มีเรียนนะ กูจะไปกับมึงได้ไง”  ผมขาดเรียนมาแล้ววันนึงไม่อยากขาดอีกติดต่อกัน

“เอาไงดี เอางี้ งั้นพรุ่งนี้กูไปรับมึงที่มอนะ เลิกเรียนกี่โมง” มันสรุปแล้วถามเวลาเลิกเรียนกับผม

“บ่ายสามมั้ง ไว้เดี๋ยวโทรบอกนะ” ผมบอกมันเผื่อมีธุระด้วย

“อืม แต่ตอนนี้ขอนอนกอดแฟนก่อนนะ ง่วงมากอ่ะ” เราก็นอนกอดกันไปจนถึงเช้า เสียงโทรศัพท์โป้งดังขึ้นปลุกเราสองคน โป้งก็รับโทรศัพท์อย่างสะลึมสะลือ

“อืมๆ” มันก็อืมๆ อะไรของมันก็ไม่รู้

“ตุลย์โป้งไปก่อนนะ” โป้งหันมาบอกผม อะไรว่ะนี้เพิ่ง หกโมงเช้าเองนะ

“รีบไปไหนอ่า”

“มีธุระอ่า ไงเย็นนี้เจอกันนะที่รัก” มันบอกผม แล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผากผมที่นึงแล้วลุกออกไป ผมก็ตามไปออกส่ง 

“ขับรถดีดีละ”

“คร้าบบบ” ผมก็เดินเข้าห้องมากะว่าจะมานอนต่ออีกรอบ พอหัวกระทบหมอนได้แป็บเดียว แป็บเดียวจริงๆ

ก็อกๆๆๆๆๆๆๆๆ

โป้งลืมอะไรว่ะ ผมก็ลุกเดินออกไปเปิดประตู

“ลืมอะไรว่ะโป้....”  คำพูดผมหยุดชะงักเพราะคนตรงหน้าคือไอ้กร่างไม่ใช่ไอ้โป้ง

“ใคร อะไร ลืมอะไร” มันถามผม

“ไม่มีอะไร กูละเมอ” ผมเดินเข้าห้องไปเลย มันก็เดินตามเข้ามา

“ใครลืมอะไรมึงบอกกูมาไอ้ตุลย์” มันยังถามไม่เลิก

“ก็กูบอกว่ากูละเมอไง สาสส เซ้าซี้อยู่ได้”  ผมไม่สนใจมัน ล้มตัวลงนอนอีกรอบง่วงมาก เมื่อคืนกว่าจะได้นอน เหนื่อยมาก อิอิ หมายถึงปรับความเข้าใจครับ

“ตุลย์ ไปอาบน้ำไปเรียนเดี๋ยวสาย”  มันยังพูดไม่เลิก รำคาญๆๆๆ

“เออ เรื่องของกู กูง่วง กลับบ้านมึงไป๊” ผมไล่มันครับรำคาญมากคนจะนอน ง่วงโว้ย สักพักผมรู้สึกมีคนมานอนกอดผม ไอ้เชี่ยโชว์มึงจะมานอนกอดกูทำไมเนี้ยะ

“เฮ้ยมากอดกูไมเนี้ยะ”

“แล้วไม่ให้กูกอดเมียแล้วกูจะไปกอดใครว่ะ”

“ปล่อยๆๆๆ ออกไปเลยมึง”

“แล้วมึงจะลุกไปอาบน้ำดีๆ หรือมึงจะให้กูปลุกด้วยวิธีของกู” มันเริ่มกอดแน่นแล้วลูบไปที่ต้นขาผม ผมสะดุ้งลุกขึ้นเลยครับ

“เออๆ กูไปอาบน้ำก็ได้” ผมลุกหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปเลย

“อ้าว ไม่นอนต่อหรอ”  ผมได้ยินมันพูดหัวเราะตามหลังมา ไอ้เชี่ยเอ้ยย เมื่อไหร่จะเลิกรังควานกูว่ะ  ผมอาบน้ำสักพักก็ออกมาจากห้องน้ำ มันก็ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ

“เฮ้ย!! ไอ้เชี่ยมายืนไรตรงนี้ว่ะ”  ผมร้องอย่างตกใจ

“ขอเข้าห้องน้ำหน่อย” มันยืนบิดอยู่หน้าห้องน้ำ

“ตามสบาย” มันก็รีบเข้าห้องน้ำไปเลย สงสัยปวดอย่างหนัก ผมก็แต่งตัวไป สายตาเหลือบไปเห็น โอ้วมายบุดดา โทรศัพท์ไอ้โชว์ ผมรีบหยิบมาเปิดหาคลิปดู อยากดู เอ้ยย ไม่ใช่ จะลบคลิปของผม แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เปิดแฟ้มรูปดูทำไมมันมีแต่รูปผม แอบถ่ายทั้งนั้นเลย เวลานั่ง เดิน นอน มันถ่ายผมขนาดนี้เลยหรอว่ะ

“ทำไรอ่า หาคลิปหรอ” สาส มาตอนไหนว่ะ ผมรีบปิดแล้ววางไว้ที่เดิม

“ป่าว” ผมเดินไปแต่งตัวต่อไม่ได้สนใจมัน

“หาไปก็ไม่เจอเพราะเก็บไว้แล้ว ใครจะเอามาไว้ในมือถือ เดี๋ยวคนอื่นมาเปิดดูก็รูว่าแฟนกูเด็ดแค่ไหนดิวะ”

“ไอ้เชี่ย” ไม่รู้จะด่ามันยังไงแล้วครับ แต่งตัวไปไม่สนใจมันอีก

“เสร็จยัง หิวข้าว”

“มึงหิวแล้วมันเกี่ยวไรกับกูวะ เออ เสร็จแล้ว” ผมแต่งตัวเสร็จพอดี ไม่อยากทะเลาะกับมันแระ รำคาญมากกกกก

“เออ ก็ไปดิ ไปหาไรกินสามแยกก่อนนะ ยังไม่ถึงเวลาเรียน” แหงแหละมึงปลุกกูซะเช้า เรียนตั้งเก้าโมงครึ่ง นี่เพิ่งเจ็ดโมงกว่า มันก็คงรู้เวาลเรียนของผมหมดแล้วอ่า

“เออ” ผมกับมันก็ลงไปขึ้นรถ รถมันยังจอดที่ใต้แฟลตผมอยู่เลย  ก็นั่งรถไปกินอะไรที่สามแยก กินข้าวมันไก่อ่า อร่อย  นั่งกันไปสักพักก็ตัดสินใจถาม

“มึงแอบถ่ายรูปกูทำไม”  ผมถามมันอย่างสงสัย

“ก็กูบอกแล้วไงว่ากูชอบมึง” ผมก็นิ่งๆๆ มึงบ้าไปแล้ว

“เออ เรื่องของมึง แต่ไงกูก็ไม่ชอบมึงหรอก ที่กูยอมมึงเนี้ยะ เพราะมึงมันชั่ว มันเลว” ผมไม่ได้พูดต่อ ไม่อยากขุด

“อืม กูรู้ว่าที่กูทำมันเลว แต่กูชอบมึง สักวันกูจะต้องได้ถ่ายรูปคู่กับมึงอย่างที่มึงเต็มใจ” ฝันไปเหอะ

“เอางี้มั้ย  กูยอมถ่ายกับมึง แต่มึงเอาคลิปมา แล้วจบๆๆกันไป โอเคป่ะ”

“เรื่องดิ กูอยากเอาไว้ถ่ายตอนที่มึงรักกูว่ะ” มันพูดแค่นนั้นก็ก้มลงกินข้าวต่อ ตอนนี้หน้ามันดีแล้วครับ มีช้ำนิดหน่อย

“งั้นก็เอาไว้ชาติหน้านะ” ผมบอกมันแล้วก้มกินต่อ เสร็จแล้วก็จ่ายเงินแล้วก็เข้ามอกัน วนที่หาจอดรถเป็นชาติ มหาลัยกูนี้ใหญ่นะแต่หาที่จอดรถยากจริงๆ อธิการปรับปรุงด่วน

“เย็นนี้ก็รอที่ซุ้มนะเดี๋ยวมารับ”  ผมคิดถึงโป้งขึ้นมา

“ไม่ต้องกูกลับเอง  กูมีธุระกับเพื่อนกู” ผมบอกมัน เพราะเดี๋ยวโป้งจะมารับ

“ไม่ได้ งั้นกูไปด้วย” สาสส เอาอีกแระ

“ไม่ต้อง กูขอเวลาส่วนตัวบ้างได้มั้ยว่ะไอ้โชว์ มึงจะตามกูไปถึงไหน” รำคาญมากจริงๆครับ

“ไม่รู้ กูจะไป”

“ตามใจ แต่กูไม่รอมึงหรอกนะ” ผมเปิดประตูรถลงไป เพราะมันจอดรถพอดี ไม่ได้รอ หรือหันไปมองมันอีก วันนี้ทั้งวันผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย ใจก็จดจ่ออยู่ตอนเย็น คิดถึงแต่เรื่องโป้ง

“เฮ้ยไอ้ตุลย์ มึงเป็นไรว่ะ เห็นเหมอมาตั้งแต่เช้าแระ” ไอ้พจน์ถามผม ตอนนี้เรานั่งกินข้าวอยู่ที่บาร์ใหม่ครับ

“ไม่เป็นไรว่ะ ง่วง” ผมโกหกไป

“เออ ไม่เป็นไรก็ดี”

“เมื่อคืนดึกอ่าดิ แหมหยุดไปตั้งวันนึงไม่ได้นอนหรอว่ะ” ไอ้คิวตัวกวนตีนเจ้าเก่า

“จวยดิ มึงกับไอ้พจน์ดิ เห็นชอบหายไปด้วยกัน” มันสองคนมองหน้ากันครับ

“ก็บ้านกูอยู่ใกล้กัน กูก็ไปกลับพร้อมกันมันผิดตรงไหนว่ะ” ไอ้พจน์รีบพูดแก้ตัว

“เออ ไม่ผิดหรอก แต่อย่าให้กูรู้ว่ามีซัมติงกัน” ผมบอกมัน การที่อยู่ที่ได้คุยกับเพื่อนทำให้ผมลืมเรื่องอื่นไปชั่วขณะ เราก็กินอะไรเฮฮากันไป แล้วก็ขึ้นเรียนในช่วงบ่าย เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงเลิกเรียน ไอ้เชี่ยโชว์ก็โทรเข้ามา

“กูออกมาแล้ว  มึงกลับไปเหอะ” ผมตอบสายมัน แต่ที่จริงผมยังอยู่ในมออยู่

“มึงแน่ใจหรอ”  ออกมาแล้วก็ออกมาดิว่ะ

“เออ แค่นี้แหละกูจะทำธุระ”  ผมวางสายมันไปแล้วโทรหาโป้ง โป้งก็บอกจะมาถึงแล้ว นัดที่รอกันเรียบร้อยเอาให้ไกลๆจากซุ้มหน่อย

“อืม ไปไหนกันอ่า” ผมถามโป้งหลังจากขึ้นรถมา

“ไปเจอขวัญไง” อืมก็ดีอยากเจอขวัญเหมือนกันจะได้ถามให้รู้เรื่อง

“ที่ไหนอ่า”

“ก็นัดไว้ที่เดอะมอล์อ่ะ ไปกินข้าวด้วยหิว”

“หิวเหมือนกันอ่า”

“ทำไมเมื่อเช้าต้องรีบออกไปอ่า”

“ต้องไปเอาของให้เพื่อนอ่า เพื่อนมันสั่ง”

“อืม” แล้วก็นั่งรถมาจนถึงเดอะมอล์ เข้าไปร้านอาหาร มีผู้หญิงสวยนั่งรออยู่แล้ว แต่สวยจริงๆครับ ผมเห็นแล้วยังชอบเลย

“อืมตุลย์ นี่ขวัญ” เราก็นั่งลง

“สั่งไรยังอ่ะขวัญ”

“ยังก็รอโป้งแหละ” อืมรอกันด้วย เราก็สั่งอาหารกันมาก่อนยังไม่ได้คุยกัน หิว นั่งกินไปสักพัก

“อืมตุลย์ เรากับโป้งเป็นเพื่อนกันนะ” อยู่ๆขวัญก็พูดขึ้นมา

“แล้วขวัญโทรไปพูดงั้นกับเราทำไมล่ะ”  ผมถามอย่างสงสัย

“เราแค่อยากจะลองใจตุลย์อ่า ว่ารักโป้งจริงป่าว” เหตุผลโคตรฟังขึ้นมากเลย กูดูก็รู้ว่ามึงชอบโป้งกูไม่ได้โง่นะ

“อืม เราเข้าใจ” ผมก็ต้องพูดกับเค้าดีๆ

“โป้ง เราขอโทษด้วยนะ ที่เราเล่นอะไรไม่บอกเธออะ” มันบอกโป้ง ได้อีกนะขวัญ  ผมพอจะอ่านเกมออกแล้วครับ โป้งของผมไม่ได้อะไรหรอกแต่ขวัญนี่สิ  เอาเป็นว่าผมเชื่อใจโป้ง

“อืม เกือบทำให้ตุลย์โกรธเราเลยนะ เรารักตุลย์คนเดียวแหละ ไม่ต้องลองใจหรอก” โป้งกูก็รักมึงเว้ย ดีมากย้ำๆไว้

“กูก็รักมึงคนเดียว” ผมพูดกลับ ขวัญเริ่มทำหน้าเซ็งๆ สงสัยจะอิจฉา  สักพักมีสายเรียกเข้ามาครับ เบอร์แปลก ผมเลยขอตัวไปรับสายข้างนอก

“ไงทำธุระถึงไหนแล้ว” ไอ้สัสโชว์

“เรื่องของกู”

“ทำที่ไหน กับใคร กูโทรถามเพื่อนๆ มึงเค้าบอกไม่ได้อยู่กับมึง”

“กูจะทำอะไรที่ไหนก็เรื่องของกู แค่นี้นะ” ผมกดตัดสายไปเลย แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำทำธุระนิดหน่อย สองคนนั้นจะทำไรกันว่ะ รีบออกไปดีกว่า ออกไปข้างนอกก็เจอขวัญรออยู่หน้าห้องน้ำอยู่แล้ว คิดแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้จะมาไม้ไหนอีกล่ะ
















**********************************************************
ทูบีคอน........

[อนันตกาล]

จิ้ม

ตามอ่านอยู่นะจ๊ะ