หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05

[manoyandbom]

lสาดไป

[Thun]

นานแล้วน่ะครับ

[oklovemak]

โห จะหมดสงกรานต์แล้วนะครับ ยังไม่มาอีกใจร้ายเกินไปละนะครับ
ปล่อยให้เพ้อฝัน แล้วมาตัดตอนกัน แต่ถึงยังไง ผมก็นะรอนะครับ ไปละ T_T

[Fun_Ehiin]

นานเพียงใด ผมก็จะรอ

 

[adangawa]

หมดสงกรานต์แล้ว มาต่อเถอะ

Pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee+

 

[andriw]

ไรเตอร์ จะเอายังไงก้อบอกมาดิคับ จะมาต่อรึไม่ก้อทำซักอย่างดิคับ อย่าปล่อยให้ค้างดิ อ่านตอนเก่าซ้ำไปซ้ำมาเปนสิบรอบแล้ว
 

[nueng_w]

ใช่ครับ รอนานมากแล้วนะครับ ผมสะหมักไม่รู้กี่รอบเพื่อจะได้ เห็นใจคนที่ติดตามด้วยนะครับ พยายามสะหมักมาเป็นเดือนแล้วกว่าจะได้ อยากบอกไรเตอนะครับเรายังไม่ลื่มไรเตอนะครับ (เรื่องของไรเตอนี้แหระทำให้ผมรู้จักเวปนี้ ขอบคุฌไรเตอมาก) สุ้ๆๆๆนะครับ สะหมักได้แล้ว

[totlloooll]

ปล่อยให้คนรักต้องรอนาน

อย่างนี้ต้องทำโทษ

 

จัดไป 3 ดอก

อิอิ

[Phichchii]

กราบแทบเท้าขอโทษผู้รอ ผู้ติดตามทุกท่าน ผมจะรีบมาต่อให้นะครับ
งานเยอะจริงๆๆๆๆ

[onjazz26]

จิ้ม จิ้ม
ทำให้รอนาน

[manoyandbom]

0_o  ยังบ่มาอีกเน๊าะ

[adangawa]

ทำงานต่อให้เสร็จไวๆ

แล้วจัดหนักมาเลยนะครับ (ให้สมกับที่รอคอยมานานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน แสนนาน)

 

[totlloooll]

เมื่อไร จะมาจัดหนักคับ

เตรียมตัวอ่านนานแล้วนะ

[oklovemak]

มาตอบแล้ว!!!! แต่ก็ ยังไม่ได้อ่านอยู่ดี
อีกไม่กี่อาทิตย์ จะเข้าสู่รั้วมหาลัยแล้วนะครับ ไม่รู้จะว่างวันไหนมาอ่าน T_T ตื่นเต้น กลัว หลายๆอย่าง ^^ ในรั้วมหาลัย 55+ แต่ก็จะหาเวลามาอ่านให้ได้ ถ้าพี่เอามาลง ^^
ตั้งใจทำงานนะครับ แล้วมาต่อ ตอนต่อไปด้วย ไปละ

[Nath HKT]

ดีก๊าบบบบบ

ผมชอบ Story ของคุณมากๆๆ เลยก๊าบบบบบบบบบบ อิอิ

มาต่อไวๆๆ นะก๊าบบบบบ

อยากอ่านแล้ว อ่า อิอิ

ีรอออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยู่นะะะะะะะ

เทคแคร์ ครับ

[chiN]

มา เร็วๆๆ

นะคร๊าบบบบบบบบบบ
 

[Phichchii]

ขอโทษทุกคนอีกครั้งที่ให้รอนาน

ไม่มีอะไรจะแก้ตัว

ขอพูดแค่คำเดียวว่า “ ขอโทษครับ”







โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว




ตอนที่ 69 คู่กัด




“คุยเชี้ยะอะไรกัน” แป็บเดียวจริงๆ มันออกแระ

“จู๋จี๋กันนิดหน่อยพี่” ไอ้น้องวินกวนตีน

“หรอ เดี๋ยวกูก็จับตัดจู๋ซะหรอก” ไอ้โชว์พูดพร้อมทำหน้าโหด

“หวา ไม่เอาหรอกพี่ ขอให้ผมไว้ใช้ก่อนดีกว่าครับ” ไอ้น้องวินทำท่าตกใจ

“ไปอาบน้ำก่อนนะ”  ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำบ้างปล่อยไว้สองคนจะเป็นไงเนี้ยะ  คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ผมเลยหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ รีบอาบให้เร็วที่สุดกลัวสองคนข้างนอกทำอะไรกัน


“โอ้ยย” ผมได้ยินเสียงไอ้น้องวินร้องเลย รีบเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัวแล้วรีบออกไปดู

“เฮ้ย ไอ้โชว์ทำไรน้องอ่ะ” ผมร้องอย่างตกใจ เพราะต้อนนี้นัวเลยครับ ไอ้โชว์แกล้งน้อง คงกำลังถอดกางเกงน้องวิน

“พี่ตุลย์ช่วยด้วย พี่โชว์จะปล้ำผมแล้ว” ผมก็ได้แต่ขำสักพักก็ไปจับแยก

“ปล่อยไว้ไม่ได้เลยนะมึง จะแกล้งน้องทำไมว่ะ”

“ก็แมร่งชอบกวนตีน”

“เฮอออ” ผมได้แต่ถอนหายใจ ยังอาบน้ำไม่เสร็จเลย

“ถ้ามึงยังแกล้งน้องอีกนะ กูจะไม่คุยกับมึง” ผมบอกมันก่อนกลับเข้าไปอาบน้ำอีกครั้ง ออกมามันก็นั่งกันอยู่คนละมุมไม่ได้พูดกัน คืนนั้นกว่าจะได้นอนเหนื่อยเลย กัดกันไม่เลิก  นอนอัดกันในห้องนั้นแหละครับ ผมตื่นมาก็ตอนที่นาฬิกาน้องวินปลุกแหละครับ แต่น้องวินไม่ได้ปลุกผม คงเห็นเพราะไอ้โชว์นอนกอดผมอยู่มั้ง ผมก็นอนต่อกะว่าพอน้องมันทำอะไรเสร็จค่อยออกไปส่ง

“วินพี่ออกไปส่ง” ผมบอกน้องวิน น้องวินเตรียมตัวเสร็จแล้ว

“ไม่เป็นไรพี่ตุลย์เดี๋ยววินออกไปเอง นอนต่อเถอะ”

“ป่ะพี่ไปส่งไม่ต้องเกรงใจ” ผมเดินไปส่งน้องวินที่ป้ายรถเมล์ ปล่อยให้ไอ้หมีควายนอนอยู่นี่แหละ กลับเข้าห้องมามันยังนอนไม่รู้เรื่องเลย ผมเลยอาบน้ำ ขี้เกียจนอนต่อแล้ว

“ไอ้หมาโชว์ เมื่อไหร่จะตื่น” ผมเอาหมอนข้างฟาดมัน มันก็นอนเฉยไม่ยอมลุก สิบโมงกว่าแล้ว ท้องก็เริ่มหิวแล้วด้วย

“อืออ” มันร้องออกมาแค่นี้ ไม่ยอมตื่น

“โอ้ย ไม่ตื่นก็เรื่องของมึง กูไปหาข้าวกินแล้ว” ผมกำลังเดินออกไปแล่มันดึงมือผม ผมจึงผมไปทับมันทั้งตัวเลย

“เล่นอะไรของมึงเนี้ยะ” ผมพูดตอนนี้ทับอยู่บนตัวมัน

“จะไปไหนเล่า เมื่อคืนน้องอยู่ไม่สะดวกเลย” ผมรับรู้ถึงภายใต้ร่างกายที่ดันผมอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้มันหมายความว่ายังไง

“ไม่เอา ลุกไปอาบน้ำเลย”  ผมบอกพร้อมดันหน้าที่กำลังจะเข้ามาจูบผม แต่มันยังดันทุรังครับ

“โชว์ไม่เอา ไม่เล่น ลุกได้แล้ว” ผมดันมัน

“ไม่ได้เล่นเอาจริง ไม่ไหวแล้ว” มันบอกผมหน้าจริงจัง

“โชว์ ไม่เอา แล้วลุกได้แล้ว” ผมพูดเสียงเข้ม

“โหรัยว่ะ เพราะไว้วินแท้ๆเลย ขัดเวลาส่วนตัวชะมัด” มันพูดเสียงไม่สบอารมณ์

“ไม่ต้องไปโทษน้องเลย เลิกทำตัวเป็นพวกบ้ากามแล้วลุกไปอาบน้ำเลย หิวข้าวโว้ย” ผมบอกมันแล้วลุกออกจากตัวมัน มันไม่ได้รังไว้ แต่ลุกตามแล้วเข้าห้องน้ำไปเลย ไม่บอกก็รู้ว่างอน เฮอออ

“เออมึง ว่าไง” ไอ้เจ๋งครับมันโทรมา

“เฮ้ยมึงไปกินข้าวกัน ไอ้ข้าวให้ชวน” มันโทรมาชวนกินข้าวครับ

“ที่ไหนว่ะ”

“กูว่าแถวมอแหละ แล้วเดี๋ยวไปเที่ยวต่อกัน” มันบอก ออกความเห็น

“เออ เดี๋ยวกูไปหาที่หอ” ผมบอกมัน  สักพักไอโชว์มันก็ออกมา แต่มันทำไม่สนใจผม

“โชว์” มันเงียบ

“โชว์มึงมีเหตุผลหน่อยดิว่ะ น้องมันก็แค่มาขอพักด้วย มึงอย่าใจแคบดิว่ะ”

“กูป่าวซะหน่อย” มันพูดน่าตาเฉย

“กูรู้ กูไม่คิดอะไรเลยนะเว้ย กูคิดกับมันแค่น้อง มึงก็รู้”

“แต่มันไม่ได้คิดกับมึงแค่พี่นิ” มันพูดงอนๆ

“โชว์ครับ กูรักมึงจบป่ะ” ผมพูดที่ข้างหูมัน

“จบครับ” มันพูดยิ้มๆ

“ไอ้ข้าวโทรมาชวนกินข้าว”  ผมบอกมัน เมื่อกี้ตอนมันเข้าห้องน้ำไอ้ข้าวโทรมาครับ

“อืม ไปดิ” เราขับรถมาหามันที่หอ

“เฮ้ยยย ไงมึง” ตอนนี้เราก็หาข้าวกินกันแถวหน้ามอแหละครับ มีผม โชว์ ข้าว เจ๋ง สี่คนครับ

“อะไรละมึง แหมกินข้าวสองคนไม่เป็นหรอว่ะ” ผมแซวมันสองคน

“อ้าวไอ้เชี่ยนี่ กูชวนมึงไม่ได้รึไง หรืออยากจู๋จี๋กันสองคน” มันตอบผม

“เออๆ ไปเหอะ” พวกเราสี่คนก็หาอะไรกินแถวหน้ามอนั้นแหละครับ ตอนบ่ายก็ไปเดินชอปปิ้งที่จตุจักร

“ความคิดเชี่ยไรของมึงเนี้ยะ ร้อนชิบเป๋ง” หลังจากที่ขอความเห็นระหว่างกินข้าว ไอ้ข้าวก็เสนอให้มาที่นี่

“อ้าว ทำไมมึงไม่ออกความเห็นละ” ไอ้ข้าวเถียง

“เออ พอเหอะๆ มาถึงที่แล้ว เจ๋งมึงก็เลิกบ่นเหอะ กูก็ร้อน” ไอ้โชว์ปรามไว้ เราสี่คนก็เดินชอปปิ้งกันไปเรื่อยแหละครับ

“ตุลย์” มีคนเรียกผมจากด้านหลัง หันไปก็เป็นไอ้โป้งกับน้องซันครับ

“หวัดดีครับพี่ตุลย์” ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ แต่ไอ้โชว์นี่สิทำหน้าไม่รับแขก

“เออ นี่พี่โชว์”

“เป็นแฟนตุลย์” ผมได้แค่แนะนำชื่อมันก็สวนขึ้นมา

“ครับๆๆ สวัสดีครับ”

“ตุลย์นี่น้องซันที่เล่าให้ฟัง เอ่อ นี้พี่เจ๋ง กับ พี่ข้าว” ผมแนะนำต่อ

“ครับ สวัสดีครับ”

“อ่อ พวกมึงนี่น้องซัน นี้โป้ง” ก็ทักทายกันไปครับ แต่ไอ้โชว์นี่สิเจอคู่ปรับเก่า ทำหน้าอยากกับพร้อมมีเรื่องตลอดเวลา ผมก็ได้แต่ดึงมือมันให้ใจร่มๆ

“แล้วนี่ได้ไรบ้างเนี้ยะ” ผมถามสองคน

“อ่อ เพิ่งมาถึงอะ ยังไม่ได้อะไรเลย”  ไอ้โป้งตอบเสียงเรียบ

“ไปได้แล้วตุลย์” ไอ้โชว์เร่งผม แล้วดึงมือผมเดินต่อ

“โป้งแล้วไงค่อยเจอกันนะ” ผมหันไปบอกมัน

“ไปก่อนนะซัน” ผมหันไปบอก ไอ้โชว์ก็ได้แต่พยักหน้า โดยที่น้องซันเอามือมาจับมือโป้งไว้

“ทำไมต้องเดี๋ยวค่อยเจอกันด้วย จะแอบไปเจอกันหรอ” มันถามผมหลังจากเดินมาสักระยะ ตอนนี้ผมแยกเดินกับพวกไอ้เจ๋ง ข้าวด้วย

“ป่าว พูดไปงั้นแหละ” ผมตอบไปที ขี้เกียจเถียง

“อย่าให้รู้นะว่าแอบไปเจอกัน มึงตายแน่” มันทำเสียงขู่ เราก็เดินไปซื้อของมาเยอะอยู่โดยเฉพาะเสื้อผ้า

“พอยังเนี้ยะ” ไอ้โชว์ถาม เพราะของที่มันหิ้วเต็มมือแล้ว

“พอแล้วๆ เดี๋ยวไปเจอไอ้ข้าวทางเข้า”

“อืม” เราสี่คนก็มาเจอกันที่หมาย แดดร่มลมตกพอดี

“ไปขี่จักรยานสวนรถไฟกัน” ไอ้ข้าวชวน ยิ้มกว้าง

“โอ้ย ขี้เกียจปั่นโว้ย” ไอ้เจ๋งรีบค้าน

“ไอ้เชี่ย ตุลย์ ไปกับกูนะ” มันด่าไอ้เจ๋ง พร้อมหันมาถามผม ผมก็หันไปหาความเห็นจากไอ้โชว์ มันก็พยักหน้าตกลง

“ไปก็ไป” ไอ้เจ๋งพูด

“อากาศดีจัง” ผมพูดขณะ ซ้อนท้ายไอ้โชว์ที่กำลังปั่นจักรยานให้ผมซ้อนอยู่

“อืม หนักว่ะ” ผมรู้ว่ามันแกล้งพูด

“สัสส อย่าบ่นปั่นไปเลยมึง”  ผมเลยประเคนมือทุบหลังมันไปหลายที



...

“วินกินข้าวมายัง” ผมถามหลังจากเลยไปรับวินที่เรียนพิเศษมา หลังจากแยกย้ายกับไอ้ข้าวและไอ้เจ๋ง ตอนแรกไอ้โชว์ไม่ยอมมารับผมก็บังคับมันมาจนได้

“กินตั้งแต่เที่ยงแล้วครับ” น้องวินบอก

“แต่นี้มันเย็นแล้วนะ” ผมบอก

“โอ้ยย มึงก็บอกดิว่ะว่ายังไม่ได้แดก จะอะไรนักหนา” ไอ้โชว์โวยวาย

“พี่ตุลย์ดูดิ พี่โชว์ชอบว่าผมอ่า” ไอ้น้องวินฟ้องผม

“โชว์มึงก็พูดดีๆ กับน้องมันหน่อยดิว่ะ”

“เออ ถือหางกันเข้าไป มึงคลานกันมาจริงๆรึป่าวก็ไม่ใช่ รักกันจริ๊งงง” มันพูดบ่น

“พี่โชว์ครับอย่าว่าพี่ตุลย์เลยครับ ถ้าจะว่าอะไรก็ว่าผม ผมไม่อยากให้พี่สองทะเลาะกัน แต่ถ้าหากว่าพี่โชว์ไม่ชอบผม ผมจะไม่มานอนที่ห้องพี่ตุลย์แล้วก็ได้ครับ” ไอ้น้องวินพูดเสียงเหมือนน้อยใจ

“เออๆๆ ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นแหละ อยู่ด้วยกันนี่แหละ ทำหน้ายังงั้นเดี๋ยวกูแมร่งเอาเป็นเมียอีกคนหรอก” ไอ้โชว์พูดออกมา ทำให้น้องวินหน้าแดงนั่งเงียบไปเลย ส่วนผมนะหรออย่าต้องให้พูด

“คิดเชี่ยไรของมึง ถ้ามึงทำยังงั้นมึงตายแน่” ผมพูดขู่ มันก็เงียบไป สักพักมันก็พามากินข้าว

“จะกินไร” มันหันไปถามน้องวิน แหมทำไมถามคนเดียวว่ะ ได้แต่คิดในใจ

“เอ่อๆ อะไรก็ได้ครับ”

“แล้วไอ้อะไรก็ได้มันมีในเมนูมั้ย” มันถามกวนๆ ไอ้น้องวินก้มๆ มองเมนูในมือ

“โอเค เดี๋ยวสั่งเอง” ผมจัดการสั่งอาหาร ให้รู้แล้วรู้รอดไป เพราะถ้ารอคงไม่ได้กินกันพอดี

“กินเยอะๆ นะจะได้โตไวไว” มันตักกับข้าวให้น้องวิน ผมก็มองมันแบบว่า เอ่อมึงเล่นงี้ใช่ไหม

“โอ้ยย พอแล้วพี่ ไปดูแลแฟนพี่โน้น ไม่ต้องดูแลผมหรอก” ไอ้น้องวินบอก เพราะคงเห็นสีหน้าไม่พอใจของผม

“ได้ไง น้องเมียทั้งคนพี่ต้องดูแลสิ” แหมทำไมพึ่งจะมาดูแลเอาตอนนี้ว่ะ เมื่อก่อนตีกันจะตาย

“ไม่เป็นไรค้าบ คุณพี่เขย ผมดูแลตัวเองได้” เฮออ คู่นี้ดีได้แป็บเดียวจริงๆ กัดกันอีกแล้ว

“เออ ทำดีด้วยไม่ชอบนะมึง เด็ดเวรเอ้ยเดี๋ยวเถอะมึงอย่าเผลอนะ”

“เผลอแล้วจะทำอะไรผมหรอคร้าบบคุณพี่เขย”

“เออ หน่า”

“โอ้ยกินๆๆๆ เลิกเถียงกันสักที” ผมตัดบทของทั้งคู่


“พี่ตุลย์ เดี๋ยวพรุ่งนี้ วินเรียนเสร็จแล้วกลับเลยนะ”

“อ้าวทำไมล่ะ”

“ก็วันจันทร์วินมีเรียน”

“อ่ออืมๆๆ”

“ให้พี่ไปส่งไหมน้อง” ไอ้โชว์ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมาถาม

“ผมกลับเองน่าจะปลอดภัยกว่านะ”

“โธ อุตส่าห์ใจดีจะไปส่ง”

“อืมให้พี่โชว์ไปส่งนั้นแหละ พี่จะได้ไปหาแม่ด้วย” ผมบอก

“เอางั้นหรอพี่ตุลย์ ก็ได้นะวินจะได้ไม่เสียค่ารถ” น้องวินพูดขำๆ

“โอ้ย ไอ้ขี้งกเอ้ย ไปส่งก็ได้แต่จ่ายค่ารถด้วยนะ”

“โหหน้าเลือด” ไอ้น้องวินลุกแล้วดึงผ้าเช็ดตัวที่พันเอวไอ้โชว์อยู่ผืนเดียวจนหลุด โป๊เลยครับ แล้วน้องวินมันก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย

“โอ้ยไอ้เด็กเวร อยากเจอดีรึไงว่ะ หรืออยากโดน” ไอ้โชว์ด่าตามหลัง

“เอ่อๆ มึงแต่งตัวเหอะ อุจาดตา” ผมบอกมัน

“หรอๆ ทำเป็นพูดแต่เวลาเอามันเข้าไปในตัวมึงก็ร้องเอาอีกตลอดแหละ” มันพูดพร้อมเอาไอ้นั้นมาล่อตรงหน้าผม

“โอ้ยยยยยยยยยยย” มันร้อง เพราะผมเอามือบีบขย้ำพวงของมันเลยครับ

“ปล่อยโว้ยยย” ผมเลยปล่อยมือ

“อย่าทะลึ่งอีกนะมึง”

“ครับๆๆ คุณก็อย่าร้องต้องการมันละกันนะครับ” มันพูดพร้อมหยิบเสื้อผ้ามาใส่ สักพักไอ้น้องวินก็ออกมา

“เสร็จแล้วคร้าบบ พี่ตุลย์ไปอาบได้แล้ว” ผมไม่รู้ตอนนี้ไอ้โชว์หายไปไหน

“เฮ้ยยย” ไอ้น้องวินร้องลัน เพราะตอนนี้ผ้าขนหนูที่มันใส่ได้หลุดออกไปแล้ว เต็มตาผมเลยครับไอ้น้องวินน้อย ก็ไอ้โชว์ดิครับมันมาจากทางด้านหลัง

“เอาผ้าคืนมา” ไอ้น้องวินหน้าแดง เอามือกุมเป้าไว้

“ไม่น้อยนะเราอ่ะ เห็นตัวแค่นี้” ไอ้โชว์ยังแกล้งไม่เลิก แต่ก็จริงอย่างไอ้โชว์ว่า ไม่น้อยจริงๆ ผมคิดทะลึ่งในใจ

“เออ เล่นงี้ใช่ไหม” น้องวินเลยรีบหยิบเอากางเกงมาสวมไว้ก่อน คงอายหน้าแดงไม่เลิก

“ใครเล่นก่อนละ” ไอ้โชว์ว่ากลับ น้องวินเลยเงียบไป ผมก็เลยไปอาบน้ำ คงไม่มีอะไรแล้วละ ออกมาก็เห็นสองคนนั่งเล่นวินนิ่งกันคงจะแข่งกัน

“แพ้แน่” ไอ้น้องวินบอก

“มึงดิแพ้ ได้อายแน่มึง” ไอ้โชว์พูด

“พนันอะไรกันเนี้ยะสองคนนี้” ผมถาม

“เดี๋ยวก็รู้ คอยดูละกัน” ไอ้โชว์บอก มันก็แข่งกันไป ผมก็เลยเอาหนังสือมาอ่านจึงผล็อยหลับไป มาสะดุ้งก็เพราะได้ยินเสียงเพลง

“เฮ้ยทำไรกันเนี้ยะ” ไอ้น้องวินที่กำลังเต้นไปตามจังหวะเพลง

“ก็มันแพ้ไง ก็เลยต้องทำโทษ”

“แล้วทำอะไรเนี้ยะ” ผมถามเพราะสงสัย ตอนนี้ไอ้น้องวินหันหลัง

“ระบำปลื้องผ้า”

“ฮะ!!! เอาจริงหรอว่ะ” มันตบมือเชียร์

“ถอดได้แล้ว” ไอ้โชว์เร่ง

“เอาจริงหรอพี่  อ่ะพี่ตุลย์” น้องวินหันมาถามคงตกใจเพราะเห็นผมตื่นขึ้นมานั่งดู

“พอเหอะ เลิกแกล้งน้องได้แล้ว”  ผมบอกไอ้โชว์

“ไม่ได้ มันเป็นคนพูดเองว่าใครแพ้ต้องระบำเปลื้องผ้า” ไอ้น้องวินหน้าสลด เพราะตกหลุมตัวเอง เลยต้องทำตามยถากรรม

“เอ้าถอดได้แล้ว” น้องวินค่อยๆ ถอดเสื้อออก แล้วโยกไปตามเพลงอย่างเขิลๆ

“ว้าววววว น่ารักจังเลย ตัวแดงหมดแล้ว” ไอ้โชว์แซวน้อง

“ถอดข้างล่างได้แล้ว” ไอ้โชว์เร่ง

“อ่ะ”







**********************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป

[doublemint]

^
^
^
จิ้มมมๆๆ

คิดถึงพี่มากกกกก
กอดดด

โชว์แอบคิดไรกับน้องวินป่ะเนี่ย 55

 

[KimGeeHu]

คิดถึงพี่โชว์กะน้องตุลย์มากๆ
ปล.พี่โชว์โรคจิตป่ะเนี่ย หรือคิดไรกะน้องวินมันอ่ะ

 

[Phichchii]

กอดดดคร้าบบบบบบบบบบ

[Kafury]

ฮั่นนแน่โชว์ คิดอะไรกับวินหรือป่าว 

[onjazz26]

อ่ะ อ่ะ
มาแย้วว
 

[♠♥♦♣]

ขำตุลย์อ่ะ ประคบประหงมมันดีนัก เจอโชว์บ้างไม่หึงไม่ได้แล้วอ่ะ
ว่าแต่...โชว์เป็นใครหรอ???

กร๊ากกกกกก ล้อเล่น น้องไม่มานานอ่ะ พี่งอน!!

[kengjung23]

อ่านตอนเเรกก็ชอบเลย :pig4:แล้วจะติดตามนะ

[teae]

มาต่อเร็วๆๆนะจ้า

[eastwind]

หายไปนานจนเกือบลืมแล้ว ว่าแต่โชว์มันคิดอะไรกะน้องเปล่า น่าสงสัย

[esundarn]

นั่นซิคิดอะไรกับน้องเขาหรือเปล่า น่าสงสัย 

[ky_khong]

dกอด ....

โชว์ คิดอะไรกับน้องวินป่าว....

[Nath HKT]

ก๊ากกกก ตลกอ่า         

ชอบๆๆๆ มาต่อไวๆๆๆ

โชว์ กะ น้องวิน เริ่มคุยกันแล้ว น่ารักดีเนอะ

กวนๆๆ ดี

มาต่อไวๆๆ นะคับ

รอติดตาม ชอบๆๆๆๆๆๆๆ อยากกด like สัก ล้าน ครั้ง คริ คริ

[ordkrub]

โชว์มันหมาหยอกไก่หรือเปล่าหว่า?
จะเล่นน้องจริงๆเหรอ