สวัสดีครับ สวัสดีวันเด็กแห่งชาติ
คำขวัญวันเด็กในปีนี้คือ
รอบคอบ รู้จิต มีจิตสาธารณะ อิอิ
ขออินนิดนึง ขอให้เด็กๆ ทุกคนมีความสุขนะครับ
แล้วก็ขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีความสุขด้วยเช่นกันนะครับ
ไปอ่านกันดีกว่า
หากมีคำถามอะไรถามได้นะครับ
ถ้าตอบได้จะตอบนะครับ
ขอให้อ่านให้สนุกนะครับ
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 64 เรื่องลับ (รัก) ในวงเหล้า
“มึงทำยังงี้กับกูใช่ไหมตุลย์”
“โชว์ขอร้องช่วยใจเย็นแล้วฟังกันก่อน”
“แล้วมึงจะเปิดไหม กูนับหนึ่งถึงสาม หนึ่ง” ผมเปิดประตูออกไปเผชิญหน้ากับมัน
“มึงจะเอาไง มึงไม่ไปกูไปเองก็ได้ เพราะถ้าคุยตอนนี้มึงก็ไม่ฟัง กูบอกให้มึงไปสงบอารมณ์ก่อนทำไมไม่ฟังกูบ้างทำไม” ผมชักจะโมโหเหมือนกัน ความอดทนผมก็มีขีดจำกัด แล้วเดินส่วนออกไปเลย ผมวิ่งลงมาข้างล่างมานั่งข้างล่างตึก ทำไมไอ้นิสัยขี้ใจร้อนไม่ฟังใครมันไม่หายไปสักทีว่ะ สักพักมันก็มีคนมานั่งข้างๆ จะเป็นใครได้นอกจากไอ้โชว์ละครับ ผมเงียบไม่ได้พูดอะไร
“มันมาทำไม” มันพูดออกมาเสียงเรียบ
“มาหาเฉยๆ” ผมตอบไปตามความจริง
“ทำไมต้องมาหาถึงห้องด้วย แล้วนี่คงมาหากันบ่อยสินะ” มันพูดเสียงเรียบ แต่น้ำเสียงแฝงด้วยความดูหมิ่น
“รู้ได้ไง” ผมแกล้งอำมันเล่น เห็นมันดูจริงจังไม่อยากให้เครียด
“ตุลย์” มันพูดเสียงดัง ผมเงียบ
“ทำไม” มันพูดเสียงนิ่งๆ ก้มหน้า แล้วไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ใช่แล้วครับมันร้องไห้ นิสัยนิ่งๆไม่พุดอะไรแบบนี้ มีอย่างเดียวคือมันกำลังร้องไห้ ผู้ชายเชี่ยไรว่ะ
“โชว์” หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ พูดง่ายๆ คือมันไม่พูดอะไรเลยครับ สรุปนี้ผมจะต้องง้อมันหรอ
“เอาอย่างงี้นะกูจะอธิบายให้ฟัง มันก็เพิ่งเคยมา มันบอกแค่แวะมาหากู เพราะไม่ค่อยได้เจอกัน มึงก็รู้ว่ากูกับมันเป็นเพื่อนที่สนิทกันมานานขนาดไหน อ่อ แล้วอีกอย่างมันจะมาหากูบ่อยได้ยังไงในเมื่อกูแทบจะอยู่กับมึงตลอด” ผมอธิบายให้มันฟังช้าๆ แต่มันก็ยังเงียบไม่ตอบ ไม่พูดหรือมีปฏิกิริยาใดๆ
“งั้นกูว่าวันนี้มึงกลับบ้านไป แล้วไปคิดทบทวนดีดีว่าความรักที่มึงมีให้กูแล้วกูมีให้มึงมันจะทำให้เราเชื่อใจกันได้รึป่าว” ผมลุกขึ้นแล้วจะเดินกลับห้อง
“ตุลย์” มันรั้งแขนผมแล้วเรียกผมไว้ ผมค่อยๆหันมา น้ำตาลูกผู้ชายที่ยังหลงเหลือให้เห็นบนดวกตาของผู้ชายที่ผมรัก มันค่อยๆ ยืนขึ้นมายืนตรงหน้าผม
“ชะ...อืมม” ปากผมถูกประกบจากอีกฝ่าย ผมตกใจเพราะตรงนี้ไม่ใช่ที่ที่ควรจะทำอะไรอย่างนี้ ผมรีบผลักฝ่ายตรงข้ามออกก่อนที่จะเลยเถิด ดีที่ตรงนั้นไม่มีใครอยู่
“ทำไรเนี้ยะ” ผมรีบร้องประท้วง
“กูเชื่อมึง กูขอโทษที่ไม่เชื่อมึงตั้งแต่แรก กูรักมึงให้อภัยกูนะ” โอ้ยยย กูละมึนทำไมผู้ชายคนนี้ถึงอารมณ์แปรปวนอย่างนี้ แต่ก็ดีเบื่อ ขี้เกียจทะเลาะ
“อืม แต่คราวหลังถ้ายังอารมณ์ร้อนแบบนี้ ไม่เอาแล้วด้วย” ผมแกล้งพูดเสียงงอนๆ
“อย่าโกรธนะ ป่ะเดี๋ยวพาไปกินข้าว”
“เอาของกินมาล่อหรอ” โธ่คิดว่าแค่ของกิน จะทำให้คนอย่างกูยอมหรอว่ะ คิดได้แค่นี้หรอว่ะ
“หรือจะไม่เอา”
“เอา” อิอิ ก็มันหิวนี่หน่า ไว้เดี๋ยวค่อยงอนทีหลัง
“กินไร”
“อาหารเวียดนาม” อยากกินแหนมเนืองอ่ะ
“ร้านเดิมใช่ป่ะ”
“อือ อร่อยดี” เป็นร้านที่มันเคยพาผมไปกิน ไม่ไกลจากมหา’ลัยมาก อร่อยดีครับ มาพาผมไปกินสองครั้งแล้วครับ
“งั้นไป เอาให้อิ่มเลยนะ” มันจูงมือผม แล้วเปิดประตูที่นั่งด้านคนขับให้ แล้วมันก็ไปขึ้นฝั่งคนขับ
“ถ้าไม่รักไม่ยอมหรอกนะ”
“อ่อหรอ” ก็เถียงกันเล่นๆในรถนิดหน่อย วันนั้นก็กินกันอิ่มก็กลับมาหวานกันที่ห้องแหละครับ อิอิ
“จะไปด้วยกันม่ะ” มันถามตอนตื่นเช้าขึ้นมา เพราะวันนี้มันต้องออกไปช่วยที่บ้านทำงานอีกครั้ง
“ไม่อ่ะ อยู่ห้องนี่แหละ”
“อยู่ได้นะ”
“ได้ดิ เอ่อว่าแต่ไอ้พวกนั้นนัดกี่โมง แล้วเอาไงจะมารับหรือให้ไปเอง” จำได้ว่าวันนี้มีนัดฉลองที่หอไอ้ข้าว
“อ่อ เดี๋ยวเข้ามารับ ประมาณทุ่มนึงมั้ง แต่เดี๋ยวยังไงจะรีบกลับมาก่อนนะ” มันบอกผม
“อืม ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว ส่วนกูจะนอนต่อ” ผมดันมันให้ไปอาบน้ำ แต่มันดันกลับกอดผมแน่นขึ้น เห็นแววตาก็รู้แล้วว่าทำไม
“ไม่เอาลุกไปอาบน้ำเลย กูเมื่อยอยากนอนพัก”
“แหมๆๆ เมื่อคืนแค่เบาๆนะ อีกหน่อยหน่า”
“ไอ้โชว์ ลุกไปเลยถ้าไม่ลุกจะถีบตกเตียงเดี๋ยวนี่แหละ”
“โหๆๆ อะไรว่ะ แค่นี้ก็ต้องดุ นิดนึงไม่ได้หรอ”
“ไม่” แล้วผมก็หันหลังให้เลย” มันก็คงจำใจลุกไปอาบน้ำแหละครับ สักพักมันก็มาลาแล้วก็ออกไป ผมก็นอนของผมตามประสาคนไม่มีอะไรทำ แต่ก็มาตื่นตอนได้ยินเสียงโทรศัพท์นี่แหละครับ
“สวัสดีครับ” ผมไม่ทันได้ดูว่าเบอร์ใคร ก็กดรับสายทั้งที่ยังนอนแบบนั้นแหละครับ
“แหมพี่ตุลย์พูดเพราะเชียว สิบเอ็ดโมงแล้วยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ยะ” ไอ้น้องวินครับ เสียงใสๆ แบบนี้ผมจำได้เลย
“อืม ว่าไงมีไรถึงได้โทรหาพี่เนี้ยะ”
“พี่ตุลย์กลับกรุงเทพไปแล้วหรอ”
“อืมกลับมาเมื่อวานนี้เอง”
“ทำไมไม่เห็นบอกวินเลย เนี้ยะวินมาหาพี่ที่บ้านแม่พี่บอกว่าพี่กลับไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” โหมาหาถึงบ้านเลย
“อ้าว พี่ขอโทษมันปุบปับอ่ะ พี่โชว์มารับ”
“อืม ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมกินข้าวร้านแม่พี่เดี๋ยวก็กลับแล้วครับ”
“อืมๆ ไม่ต้องจ่ายตังส์นะพี่เลี้ยง เดี๋ยวพี่บอกแม่ให้”
“อ่อ ไม่เป็นไรครับ เอาไว้เดี๋ยวพี่ค่อยเลี้ยงผมต่อหน้าดีกว่า”
“เอางั้นหรอ แล้วไงก็กลับบ้านดีดีล่ะ มาไงล่ะ”
“ขับรถมาครับ”
“ขับรถดีดี แล้วนี้เปิดเทอมแล้วอ่านหนังสือได้แล้วตั้งใจเรียนด้วย จะมอหกแล้ว”
“คร้าบบคุณพี่ ตื่นได้แล้วอย่าขี้เกียจ”
“อืม”
“แล้วเจอกันนะครับ” แล้วก็วางสายกันไป ดีใจที่มีน้องชายที่ให้เป็นห่วง และเป็นห่วงผม ผมอยากมีน้องชายมานานแระ ตอนเด็กผมเหงามากเพราะผมเป็นลูกคนเดียว แถมอยู่กับแม่แค่สองคน พอมีน้องวินทำให้ผมรู้สึกอยากดูแล อยากเอาใจใส่น้องคนนี้มากๆ ถึงแม้จะไม่ใช่น้องในไส้ก็เหอะ พอวางสายผมก็ลุกไปอาบน้ำแล้วก็จัดห้องเล็กน้อย แล้วลงไปหาข้าวกินข้างล่างตึก ขึ้นห้องมาก็ไม่มีอะไรทำ ก็นั่งรอ นั่งดูทีวีไปแหละครับ สี่โมงกว่าๆ ไอ้โชว์ก็กลับมา
“กินไรมายัง” ผมถามมัน
“อืมกินมาแระ” มันตอบหน้าเหนื่อยๆ แล้วนอนลงบนตักผม สงสัยมันคงเหนื่อยจริงๆ เพราะมันหลับไปแล้ว ผมก็ลูบหัวมันแล้วปล่อยให้มันหลับไปบนตักผมนี้แหละครับ แค่หลับก็ดูไร้พิษสง ทำไมเวลาตื่นขึ้นมาชอบกวนตีน ชอบทำอะไรตามใจตัวเอง ชอบโวยวาย ทำไมนะ ผมได้แต่นั่งคิด แล้วทำไมนะผมถึงได้ชอบมัน มันตื่นมาประมาณหกโมงแหละครับ แต่ไม่ได้ตื่นมาบนตักผมเพราะผมเมื่อยเลยเอาหมอนมารองแทน
“ตื่นแล้วหรอ”
“อืม ไปอาบน้ำไป” มันไล่ผม
“อาบแล้ว มึงไปอาบดิ เดี๋ยวจะได้ออกไป” มันใกล้เวลานัดด้วยแล้วครับ
“ไม่อาบแล้ว เดี๋ยวก็ไปงี้แหละ แต่เดี๋ยวขอไปกินข้าวก่อนละกัน”
“รอนี้แหละ เดี๋ยวไปซื้อมาให้” ผมลุกไปซื้อข้าวข้างล่างมาให้มัน สักพักก็เอาขึ้นมาให้มัน มันก็หน้าตาแจ่มใสแล้วครับ ล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้วมั้ง
“อืม กินซะ”
“แหม เอาใจต้องการไรป่าวเนี้ยะ” มันพูดแซวผมแล้วรับข้าวไปกิน
“ป่าว เห็นเหนื่อยๆ” ไม่ได้ต้องการอะไรจริงๆนะครับ
“อืมทำตัวดีจริงๆ ศรีภรรยาของเรา”
“หึหึ” ผมได้แต่หัวเราะในลำคอ กินเสร็จผมกับมันก็ออดจากห้องประมาณทุ่มนิดๆ ไปถึงไปพวกนั้นก็อยู่กันครบทีมครับ ไอ้คิว ไอ้พจน์ ไอ้ข้าว ไอ้เจ๋ง
“มาแล้วเว้ย คู่รักแห่งปี หวัดครับพี่โชว์” ไอ้คิวทักพวกผมแล้วทุกคนก็หันมาไหว้ไอ้โชว์กัน
“ไงหายไปเลย ปิดเทอมมัวแต่ไปกกกันอยู่ไม่เห็นหน้ากันเลยนะทั้งคู่” ไอ้เจ๋งหันมาแซวผม
“แหมๆ ไอ้เจ๋งได้ข่าวปิดเทอมไม่ยอมกลับบ้าน มัวแต่ไปเที่ยวอยู่เชียงใหม่ เป็นไงว่ะพ่อตาดุป่าววะ” ผมก็แซวมันกลับ ไอ้ข้าวสิครับได้แต่เงียบ อายๆ
“แล้วไงสรุปมีแค่นี้หรอ”
“อ่อ เดี๋ยวไอ้พอสกับไอ้มิกซ์มา เอ่อพี่เฮีย พี่กายมาป่ะ” ไอ้คิวถามไอ้โชว์
“ไม่รู้ดิ อยู่กะเมียมันมั้ง เห็นง้อๆกันอยู่”
“เอ้าๆ อย่ามัวแต่สอบถามกัน นั่งๆ ฉลองๆ ก่อนเปิดเทอมเว้ย” แล้วมันก็จัดแจงชงให้ตามสั่งครับ ไอ้เจ๋งนี้ทำหน้าที่เจ้าบ้านได้ดีเลยทีเดียว ได้ข่าวจะย้ายหอมาอยู่กับไอ้ข้าวแระ
“ไงไปเที่ยวเชียงใหม่สนุกป่ะว่ะ” ผมถามไอ้เจ๋ง ไอ้ข้าวก็เขิลๆ อยู่ข้างๆไอ้เจ๋งนั้นแหละ
“ก็ดีอะ อากาศเย็นดี เหมาะกับการผสมพันธุ์” สำลักสิครับไอ้ข้าว เกือบพุ่งกันเลยทีเดียว ไอ้เจ๋งเป็นคนที่สุดโต่งมาก พูดอะไรไม่คิดว่าคนข้างๆมันจะอายเลย ผมละสงสารไอ้ข้าวจริงๆ ทุกคนในวงก็พากันขำ
“แล้วไงเฮีย กาสที่ราชบุรีดีรึป่าว” ไอ้เจ๋งคงจะเล่นผมเหมือนกัน เพราะมันถามคนที่จะให้คำตอบพอฟัดพอเหวี่ยงกับมัน
“ก็ดีอยู่แล้วมึงก็รู้ สัส แหมไม่กลับบ้านแป็บเดียวลืมแล้วหรอว่ะ” ผมเลยชิงตอบก่อน สะใจดี ถ้าให้ไอ้โชว์ตอบมีหวังผมได้พุ่งเหมือนไอ้ข้าวแน่
“ว่าแต่มึงเหอะไอ้คิว ไอ้พจน์ ปิดเทอมไปไหนมาว่ะ”
“กูช่วยงานที่บ้านว่ะ เก็บเงิน” ไอ้พจน์ตอบ แหมๆ จะเก็บเงินไว้เลี้ยงใครว่ะ แค่นี้ยังไม่รวยอีกหรอว่ะ
“กูไปเที่ยวออสเตรเลียกับที่บ้านมาว่ะ ก็สนุกดี” ไอ้คิวตอบ
“แหมอีกคนก็ขยันหาเงิน อีกคนก็ขยันเที่ยวไกล เมื่อไหร่จะได้กันว่ะ” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ไอ้เจ๋งนั้นแหละครับ วันนี้มันจะกัดให้ได้ทุกคนเลยใช่ไหม ไอ้พจนื กับ ไอ้คิวเป็นอีกคู่หนึ่งที่พวกเราชอบแซวให้มันได้กัน แต่ผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ เพราะมันสองคนเป็นผู้ชายแท้ๆ กันทั้งคู่ เพราะต่างคนก็ต่างมีสาวๆ เป็นของตัวเอง
“ไอ้สัสเจ๋ง ไม่ต้องเอาพวกกูไปเป็นพวกเดียวกับมึงหรอก กูไม่อยากปวดหัว” ไอ้คิวตอกไอ้เจ๋งกลับไป
“เฮ้ย เดี๋ยวกูลงไปรับไอ้พอสกับไอ้มิกซ์ก่อน” ไอ้ข้าว วางสายโทรศัพท์แล้วพูดขึ้น เดี๋ยวพี่ไปด้วย จะไปเอาของที่รถ ผมก็มองมันเลยครับ มันก็ยิ้มๆ ให้ผม ผมก็ไม่อยากคิดมากอะไรหรอกครับ เลยไม่ได้ว่าอะไร
“ไอ้ตุลย์ ไม่กลัวถ่านไฟเก่าลุกหรอว่ะ” ไอ้สัสคิวปากหมา กูยิ่งไม่อยากคิดมากอยู่
“ไอ้เชี่ยคิว เดี๋ยวบ้านเค้าแตกหรอก มึงนี่นะ” ไอ้พจน์ว่า คงไม่มีอะไรหรอก เชื่อใจๆ ผมท่องไว้ในใจ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรไอ้คิว ก็นั่งกินต่อไป
“มาแล้วๆ สัสส แดกกันตลอดเลยนะพวกมึง” ไอ้พอสครับ พักหลังๆ กินกันบ่อยเลยสนิทกันมากขึ้น มันก็มานั่งข้างผมพร้อมไอ้มิกซ์ ที่น่ารักขึ้นเยอะ กับทรงผมทรงใหม่ ผิวขาวริมฝีปากชมพู ตาโต ที่ดูยังไงก็น่ารัก ผมยังสู้ไม่ได้เลย โอ้ยยเสียดายเว้ยย เฮ้ยย ไม่ใช่ ไม่ได้คิดอะไรรักโชว์คนเดียว อิอิ
“เป็นไงตุลย์ สบายดีป่าวปิดเทอมไปเที่ยวไหนมาเนี่ยะ” มิกซ์ที่นั่งข้างผมถาม
“ก็อยู่บ้านอ่ะ มิกซ์อ่ะ” ตอนนี้ข้างซ้ายผม เป็นมิกซ์ ข้างขวาเป็นไอ้โชว์ครับ
“ก็อยู่บ้านอ่ะ ไม่ได้ไปไหนเหมือนกัน” มิกซ์ตอบยิ้มๆ พวกเรากินไปสักพักก็เริ่มมึนๆ กันแระ ไอ้เจ๋งก็พูดขึ้น
“เฮ้ยๆ พวกมึงมาเล่นเกมชูสออแดร์กันดีกว่า”
“ยังไงว่ะ” ไอ้พอสถาม
“กติกามีอยู่ว่าถ้าหมุนปากขวดไปตกที่ใคร จะเลือกได้สองอย่างคือจะทำหรือจะตอบคำถาม คำตอบสำคัญต้องเป็นความจริง แล้วจบในวงนี้ทำนั้นโอเค๊” พอพูดจบ ไอ้เจ๋งก็เริ่มหมุนขวด ขวดไปตกที่ไอ้คิวครับ
“ไอ้คิวมึงจะเลือกทำหรือตอบคำถาม”
“กูเลือกทำ”
“ทำไรดีเฮีย” ไอ้เจ๋งหันมาถามความเห็นกับไอ้โชว์
“เอางี้ละกันคนแรกเบาๆ เพียวครึ่งแก้ว” วันนี้เรากินเหล้ากันครับ แล้วที่ไอ้โชว์ลงไปเอามาเมื่อกี้ก็คือเหล้าจากในรถ
“โหสบายๆ” ว่าแล้วไอ้คิวก็กระดกที่เดียวหมดครึ่งแก้ว เห็นแล้วร้อนแทน ถ้าเป็นผมพุ่งไปแล้ว ดีนะที่เป็นไอ้คิว
“ดี กูจะบอกนะว่าอย่าคิดว่าจะเบาๆ แบบนี้ทุกคน” ไอ้เจ๋งขู่ ไอ้เจ๋งลงมือหมุนขวดอีกครั้ง คราวนี้ไปตกที่ไอ้มิกซ์ครับ
“เอาไงมึง ทำหรือตอบ”
“ขอตอบละกัน”
“งั้นกูขอบถามเบาๆ มึงเคยมีไรกับใครรึยังว่ะ” ไอ้มิกซ์ทำหน้าลังเล แล้วเลิกลัก ผมแอบเห็นมันหันไปมองไอ้โชว์
“อืม”
“อืมของมึงคือไรว่ะ”
“เออ เคย”
“กับใครว่ะ” ไอ้คิวรีบถาม
“ไอ้สัส คำถามเดียวไง”
“เออ เก็บไว้ต่อไปก็ได้ว่ะ” ไอ้เจ๋งหมุนขวดรอบต่อไป คราวนี้ไป ตกที่ไอ้พจน์
“เลือก”
“กูขอ....เอ่อ ทำละกัน”
“กูบอกแล้วไม่เบา เพียวแก้วนึงเว้ย” ไอ้เจ๋งรีบพูด ไอ้พจน์ก็เป็นคนแข็งคนหนึ่ง แต่ตอนนี้ก็เริ่มมึนแล้วและมันอะ แต่ผมไม่คอยได้กินไง ประเภทยุงวางไข่ครับ อิอิ เดียวเมาเร็วหมดสนุก
“โห ไม่โหดไปหรอว่ะ” ไอ้พจน์ทำทีอิดอ่อด
“ไม่ต้องเลยมึง กินๆ ไปเลยมึง” มันก็จำใจกินไป ทีละครึ่ง จนหมดถึงกับมึนครับ พวกมึงนี้กล้ากินได้ไงว่ะ
“รอบต่อไปเลยนะ” ไอ้เจ๋งหมุนอีกรอบ คราวนี้ตกที่ตัวมันเ อง
“กูเลือกถาม”
“มึงกับไอ้ข้าวมีอะไรกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ กี่รอบว่ะ” ไอ้คิวรีบถาม ถามกันขนาดนี้เลยหรอว่ะ กลัวจะโดนจริงๆ ถ้าเลือกทำโดนกินขนาดนั้นคงไม่ไหว ถ้าตอบคำถาม แต่ละคำถามก็เสี่ยงเหลือเกิน
“อ่อ นึงว่าอะไร ก็ก่อนที่จะมาแดกกับพวกมึงนี่แหละ แค่รอบเดียวมันไม่ยอมกลัวไม่ทัน” มันตอบอย่างหน้าด้านๆ ไม่อาย ผิดกับไอ้ข้าวที่ไม่รู้ว่าหน้าแดงเพราะเหล้าหรืออะไร รู้แค่ว่าแดงมาก มันหมุนรอบต่อไปคราวนี้ ไปตกที่ไอ้คิวอีกครั้ง
“เอาแล้วไงโดนแล้วมึง เอาไง”
“กูเลือกทำ” มันคงคิดจะได้กินอย่างเต็มที่ เพราะเตรียมตัวล้างคอ
“จูบปากไอ้พจน์” ไอ้โชว์บอกสิ่งที่ต้องทำ
“เฮ้ยๆ ไม่เอาดิพี่ทำไมต้องเป็นผมด้วยอ่ะเฮีย” ไอ้พจน์ยรีบค้าน
“มึงจะทำไม่ทำ” ไอ้พจน์หลับตาปี๋ ปิดปากแน่น หันไปทางไอ้คิว
“เร็วดิไอ้คิว” ไอ้คิวค่อยๆ ทำใจ ค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าหาไอ้พจน์
“ถ้ากูไม่บอกให้พออย่าเอาออกนะ” ไอ้โชว์ออกคำสั่งอีกครั้ง พร้อมกับปากไอ้คิวไปประกบโดนกับไอ้พจน์ มันสองคนค้างกันสักพัก เพราะไอ้โชว์แกล้ง แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ทุกคนในวงพากันแซว พากันขำไปตามๆกัน ไอ้เจ๋งหมุนขวดอีกครั้ง สิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นก็เกิดกับผม มันมาตกที่ผมครับ
“จะเอาไงไอ้โชว์” ผมเลือกไม่ได้ หันไปหาไอ้โชว์
“เร็วดิ หรือจะให้เลือกให้ว่ะ”
“เอ่อ..คือ กูเลือก”
**********************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1190810 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก