มาต่อให้แล้วนะ
งานๆๆๆ
ผมต้องปวดหัวกับคำนี้อีกนานมั้ย
สอบก็จะสอบ
เฮออ
ขอบ่นนิดนึง
อิอิ
ไปอ่านดีกว่า
โลดด
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 47 อ้อมกอดที่อบอุ่น
“ไปทำไรกันต่อดีอ่ะ”
“กลับเหอะ ง่วง” ผมบอกมัน
“ก็ดี จะได้ไปนอนกอดที่รักให้สบายไปเลย” เออจริงด้วย ลืมไปว่ามันมานอนด้วย
“เพ้อเจ้ออีกแล้วนะมึงอ่ะ” มันดูแลและตามใจผมตลอดเวลา
“ปะ กลับบ้านเรากัน” มันจับมือผมแล้วเดินไป
“บ้านไหน” ผมรั้งมันไว้
“ก็ห้องของมึงไง” อ่อแล้วไป ผมค่อยๆ ดึงมือของผมกลับแต่มันจับแน่นไม่ยอมปล่อย ผมก็เลยตามเลย สักพักผมสังเกตคนเริ่มมอง ผมก็เริ่มอายแล้วครับ
“โชว์ ปล่อยมือกูเหอะคนมองอ่ะ” ผมบอกมัน
“ทำไมอายหรอ เราเป็นแฟนกันหนิ” มันตอบหน้าด้านๆ หน้ามึงทำด้วยอะไรว่ะ ผู้ชายสองคนเดินจูงมือกันเป็นกูกูก็มองว่ะ
“เออกูอาย ปล่อยได้ยัง” มันก็ปล่อยมือผม แต่สักพักมันกลับเอาแขนมากอดคอผม
“โชว์มึงเล่นเชี่ยไรเนี้ยะ สนุกมากมั้ย” ผมเริ่มโมโห
“โกรธหรอ” มันหันมาถามผม แล้วเอาแขนออกจากคอผม
“ป่าว ไม่ได้โกรธ แค่ไม่ชอบ” ผมไม่ได้โกรธอะไรมันจริงๆครับ
“อืม กูขอโทษนะ” มันขอโทษผม
“อืม” แล้วมันกับผมก็มาถึงห้องสักที
“ไปอาบน้ำก่อนเลยมึงอ่ะ” ผมบอกไอโชว์ มันมีเสื้อผ้าของใช้ของมันในห้องผมอยู่บางส่วน เพราะมันเคยมานอนเฝ้าผมตอนผมไม่สบาย
“อาบพร้อมกันมั้ย” มันหันมาทำหน้าทะลึ่งกับผม
“ไม่เอา อาบเร็วๆเลย กูจะได้อาบมั้ง”
“ก็ได้ เดี๋ยวค่อยมานอนกอดก็ได้” แล้วมันก็เข้าห้องน้ำไป เฮอ จะให้มันนอนตรงไหนดี เตียงผมเตียงเดี่ยวเล็กจะตาย นอนสองคนก็เบียดกันตาย เอาไงดีว่ะ ให้มันนอนบนเตียงแล้วเรานอนข้างล่างเองละกัน สักพักมันก็ออกมาจากห้องน้ำ ด้วยสภาพผ้าขนหนูจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่ มึงทำไมหุ่นงี้ว่ะกูมองตัวเองแล้วอายเลยว่ะ ผอมก็ผอม แต่มึงนี้ซิกแพคสวยชะมัด โอ้ยอิจฉาโว้ย
“แอบมองหรอ” เสียงมันปลุกผมจากสายตาที่จ้องมันอยู่
“ป่าว ใครอยากมอง รีบแต่งตัวเลยไป” สัสเอ้ย เสือกเห็นอีก
“นั้นแหน่ เค้าเห็นนะเธอ”
“เออ เรื่องของมึง” ผมรีบหยิบผ้าขนหนูจะเข้าห้องน้ำ แต่ตอนสวนกับมันมันเสือกดึงมือผมไว้
“อืมอยากดูก็ให้ดู ดูสิ ดูใกล้ๆเลย หรือไม่พอจะดูทั้งตัวเลยก็ได้นะ” มันทำท่าจะกระตุกผ้าขนหนู
“ไม่เอาพอเลยมึงกูจะอาบน้ำแล้ว ไม่เล่นแล้ว”
“ถูหลังให้เอามั้ย” มันยังเล่นไม่เลิก
“วันนี้กูจะได้อาบมั้ยน้ำ” ผมทำหน้าจริงจัง มันเลยปล่อยมือผมก็เลยได้เข้าห้องน้ำ เลยอะไรนักหนาก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าสมองมึงพัฒนาเต็มที่รึยัง ผมอาบน้ำสักพักก็แต่งตัวออกมาเลย พอดีหยิบเข้าไปไม่อยากโชว์หุ่นก้างๆ อิอิ อายมัน
“มานอนเร็วที่รัก” มันนอนอยู่บนเตียงแล้วตบเบาๆ
“ไม่เป็นไรมึงนอนไปเหอะ เดี๋ยวกูนอนข้างล่าง” ผมหยิบผ้ามาปูข้างล่าง
“เฮ้ย ไม่เอาไม่ได้ มึงเจ้าของห้องจะนอนข้างล่างได้ไง มานอนบนเตียงด้วยกันเลย” มันตบที่เตียงเบาๆ
“ไม่เป็นไรมึงนอนไปเถอะ”ผมปูผ้าข้างๆเตียง
“ถ้ามึงไม่อยากนอนกับกูกูนอนข้างล่างเองก็ได้”
“โชว์มึงเลิกเอาแต่ใจตัวเองได้ป่าวว่ะ” ผมชักโมโห
“เออกูมันเอาแต่ใจ”มันลุกขึ้นมาแล้วอุ้มผมลอยเลยครับ
“เฮ้ยย ปล่อย” มันวางผมลงบนเตียงแล้วนอนกอดผมไว้ไม่ให้ลุกไปไหน
“นอนด้วยกันนี้แหละ เรื่องมากจริงๆ กูไม่ปล้ำมึงหรอกน่า” มันกอดผมแน่น
“เออ อยากทำไรทำไปเลยมึงอ่ะ” ผมเลยนอนเฉยๆ ขี้เกียจเถียง นอนดีกว่า
“ให้ทำจริงหรอ” มันเริ่มซุกมาที่ซอกคอผม
“โชว์ กวนตีนแล้วนะมึง” มันก็หยุด
“ตุลย์ขอได้ป่ะ” ผมรู้ความหมายของมันครับ เพราะตอนนี้ผมรู้สึกมีอะไรมาตำที่ก้นผม
“ไม่เอา สัสส แล้วเอาออกไปจากก้นกูสักที” มันเริ่มถูไปมา แล้วไซร้มาที่ซอกคอผม
“ไอ้โชะ” ผมโดนปิดปากก่อนที่จะด่ามัน มันสอดลิ้นเข้ามาในปากผม ผมดันมันออก โอ้ยคนอะไรจูบเก่งชะมัด ทำเอาผมเคลิ้มเลยครับ ผมเผลอแลกลิ้นไปกับมัน มันเอามือลูบไปทั่วตัวผม สักพักมันก็ปล่อยปากผมเป็นอิสระ แล้วไซร้ไปที่ซอกคอ ใบหูผม มันถลกเสื้อผมขึ้น แล้วใช้ปลายลิ้นเล่นกับยอดอกของผม
“ซีดดด” ผมรู้สึกเสียวมากครับ แล้วก็รู้สึกดีด้วย
“ชอบมั้ย” มันถามผม
“อืม” ผมตอบได้แค่นั้นมันก็ค่อยเลื่อนต่ำลงไป แล้วดึงขอบกางเกงผม
“เดี๋ยว” ผมจับมือมันไว้
“มีอะไร” มันถามอย่าง งงๆ
“กูยังไม่พร้อม พอเถอะ” มันทำหน้างงอย่างเห็นได้ชัด
“ทำไมละ”
“ให้กูแน่ใจตัวกูเองมากกว่านี้ดีกว่า” ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อมันคืออะไร
“ต้องรออีกถึงเมื่อไหร่” มันถามผม แล้วกลับมานอนกอดผมเหมือนเดิม
“ไม่รู้สิ”
“นานมั้ย”
“ไม่รู้สิ”
“งั้นกูขอนอนกอดมึงนะ” โอ้โหพึงคิดได้เนอะ ว่าจะขอ
“โชว์มึงแน่ใจว่าชอบกูจริงหรอ”
“กูรู้แค่เพียงว่าคนที่กูจะนอนกอดด้วยทุกคืนก็คือมึง” ขนาดนั้นเชียว
“แล้วใครเค้าให้กอดล่ะ”
“ไม่รู้สิจะกอดอ่ะ” มันกระชับกอดผมแน่นขึ้น
“โอ้ยกูหายใจไม่ออก” มันกอดแน่นมากครับ แล้วมันก็ค่อยๆคลายออก
“ให้กูช่วยหายใจมั้ยละ” ไม่พูดพร่ำทำเพลงมันก็ประกบปากผมอีกครั้ง แค่แป็บเดียวแต่ผมรู้สึกดี
“พอเหอะ นอนได้แล้ว” ผมบอกให้มันเลิกเล่น แต่รสจูบเมื่อกี้ยังติดปากผมอยู่
“ฝันดีนะครับ” มันบอกผม
“อืม” แล้วมันก็นอนกอดผมไปจนเช้า
“โชว์ๆๆ ตื่น กูเจ็บน้องมึงทิ่มกูแต่เช้าเลย” คือมันไม่ได้ใส่กางเกงในครับ
“เวลาของมันนี้หว่า ทำเหมือนมึงไม่แข็ง” มือมันมาจากไหนไม่รู้ล่วงเข้ามาจับของผมในกางเกงเลย ผมตกใจตาโตเลยครับ
“เฮ้ย!! ไอ้เชี่ย” มันไม่ยอมปล่อย แต่กลับเล่นของผม มันรูดขึ้นรูดลง เล่นที่หัว จนผมเสียวไปหมด
“ชะ โช ปะ ปล่อย เหอะ” ผมพูดตะกุก ตะกัก มันไม่ปล่อยแต่กลับเร่งจังหวะเร็วขึ้น
“ซีดด” ผมสียวมากครับ เสียวจนต้องกระเด้งก้นขึ้น
“ชะ โช” ผมจะบอกให้มันหยุด แต่มันกลับเร่งๆ เร็ว จนผมไม่ไหมแล้วครับ
“อ่า” น้ำของผมถูกปลดปล่อยออกมา เลอะกางเกงไปหมด ออกเยอะมากครับ เพราะผมไม่ได้เอาออกนานมาก
“เล่นไรของมึงเนี้ยะ เลอะหมดเลย” ผมพูดกับมัน
“แล้วชอบมั้ยละ” ผมไม่ตอบ แต่ลุกจะไปล้างในห้องน้ำ
“ตุลย์ จะไปไหน จะสบายตัวคนเดียวได้ไง” มันพูดพร้อมชี้ไปที่เป้าของมัน ที่ตอนนี้มันโด่แทบจะทะลุบ็อกเซอร์
“ใครใช้ให้มึงทำให้กูละ”
“มึงไม่สงสารกูบ้างหรอ”
“แล้วจะให้กูทำยังไง”
“ทำให้กูดิ” เอาก็เอาว่ะ ไม่อยากเอาเปรียบใคร
“เออ ก็ได้ว่ะ” มันรีบถอดบ็อกเซอร์ออก ทันใดนั้น ของมันก็ดีดผงาญออกมา ก็ใหญ่นะ แต่เล็กกว่ากูนิดนึง อิอิ แอบเข้าข้างตัวเอง ตัวใหญ่ซะเปล่า
“เอาดิ ไม่ไหวแล้ว” ผมค่อยๆ เอามือไปจับของมัน ผมก็เขินเป็นนะ ถึงจะเคยมีอะไรกับผู้ชายมาแล้ว แม้แต่กับมันก็เหอะ แต่ตอนนั้นมันไม่ได้มีสถานการณ์แบบนี้ ผมรูดขึ้นรูดลงเบาๆก่อน แล้วค่อยเร่งขึ้น
“ซีดด อู้วว” มันร้องออกมา
“ตุลย์ ใช้ปากให้หน่อยดิ” มันบอกผม มากไปมั้นมึง
“ได้คืบจะเอาศอกหรอมึง เดี๋ยวไม่ทำให้เลย” ผมหยุดชักไปแป็บนึง
“ก็ได้ ต่อเหอะ” ผมเร่งให้เร็วกว่าเดิม แล้วสักพักมันก็ถึงที่สุด เลอะเต็มมือผมไปหมด
“เชี่ย เยอะแยะอะไรนักหนาว่ะ” ผมบ่นเบาๆ
“มันอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนอ่ะ” สาสส เสือกได้ยินอีก
“เฮ้ยยย สายแล้ว ไปเรียน” ผมหันไปเห็นนาฬิกา
“เฮ้ยย!!” ผมต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อมันอุ้มผมตัวลอยเข้าห้องน้ำแล้วล็อก
“เล่นไรเนี้ยะ” ผมด่ามันเมื่อมันวางผมลง
“รีบอาบน้ำเหอะ สายแล้ว” เออจริงด้วย ผมถอดเสื้อผ้า ไม่ได้ดูแล้วว่าไอ้โชว์ทำไร ลืมอายเลยครับ อาบน้ำอย่างว่องไวอะครับ มันก็เอาสบู่มาถูให้ผม
“ไม่เป็นไรเอามานี้ เดี๋ยวถูเอง”
“ไม่ต้องหันหลัง เร็วดิเดี๋ยวสาย” ผมเลยปล่อยเลยตามเลย สักพักเราก็อาบน้ำกันเสร็จ ไม่รู้ว่าความอายของผมหายไปตอนไหน ผมรีบแต่งตัวอย่างเร็วครับ
“ตุลย์ เพิ่งแปดโมงเอง” คือผมมีเรียนเก้าโมงครึ่งครับ
“อะไรนะ” ผมถามเพื่อความแน่ใจ
“นาฬิกาตายอ่า” มันชี้ไปที่นาฬิกาที่หัวเตียง ผมถอนหายใจอย่างโมโห เชี่ยไรว่ะ อุตส่าห์รีบ แล้วกูก็ทำเชี่ยไรไปว่ะเมื่อกี้
“เชี่ยไรว่ะเนี้ยะ กูก็รีบ”
“เวลามึงรีบน่ารักดีนะ” ก็ใช้สิ มึงถูกูทั้งตัว เห็นกูทั้งตัว ผมพูดไม่ออกครับ เพราะผมอาย
“ไม่เป็นไรแต่งตัวเหอะ ไปกินข้าวกัน” มันบอกผม ผมก็เลยแต่งตัว ไม่ได้รีบเหมือนเมื่อกี้
“กินไรดี”
“เจ้อ้วน” อยากกินข้าวมันไก่ครับ
“อืมไปดิ” แล้วมันกับผมไปกัน
“โชว์ทำไมมึงถึงชอบผู้ชายอ่ะ มึงเป็นเกย์หรอ” ผมถามมัน ตอนนี้รถติดไปแดง
“คงงั้นมั้ง กูไม่อยากมีลูก เพราะถ้ามีลูกแล้วกูกลัวให้ความรักเค้าไม่ได้เต็มที่” ผมว่ามันคงถูกเลี้ยงมาด้วยเงิน ไม่ได้รับความอบอุ่นแน่เลย
“แล้วมึงเคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อนป่ะ”
“อืมก็เคยนะ ตอนม.ปลายอ่ะ”
“เป็นไงน่ารักป่าว”
“น่ารัก แต่น้อยกว่ามึง”
“แล้วทำไมถึงเลิกกันอ่ะ”
“ก็พอขึ้นมหาลัย เราติดกันคนละที่ ก็เลยห่างกัน”
“อืม” สักพัก ก็มาถึงร้าน ก็นั่งกินไปจนสมอยาก อิ่มมากเลยครับ
“เหลือเวลาตั้งเกือบชั่วโมง ไปทำไรดีอ่ะ” มันถามผม
“ไม่รู้ดิ อยากไปไหนก็เรื่องของมึง” ตามใจมันบ้างครับ
“ป่ะ งั้นไป” มันจับมือผมอีกแล้วครับ
****************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1191102 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก