ช่วงนี้พอมีเวลามาลงให้ครับ
อาทิตย์หน้างานเยอะชัวร์
ใกล้สอบด้วย
ที่มอมีงานรับปริญญาอีก
งานภาคอีก โอ้ยเยอะไปหมด
เบื่อว่ะ อยู่ปีสองเนี้ยะ มีอะไรให้รับผิดชอบเยอะ
ปีหนึ่งก็โดดดะอ่ะ ว๊ากเวิ๊ก ปีสองขอช่วยเพื่อนบ้าง
เดี๋ยวโดนแบน
ไงก็ไปอ่านตอนนี้กันก่อนนะครับ
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 37 หัวหิน เป็น ถิ่นมีหอย
“ตุลย์เสาร์นี้ไปไหนดี”
“โป้งถามผม เย็นวันศุกร์ ตอนที่มารับผม”
“อยากกลับบ้านอ่ะ แล้วก็อยากไปเที่ยวทะเลด้วย”
“อืมงั้นกลับบ้านกัน แล้ววันอาทิตย์ไปหัวหินกัน” สรุปผมนี้ผมกับมันจะกลับราชบุรีกันครับ ผมก็โทรบอกแม่ บอกว่าวันอาทิตย์จะพาไปเที่ยว ไม่ต้องขายของ คุณหญิงแม่ก็รับทราบเป็นอย่างดี
“ติ๊ด”
เสียงข้อความเข้าครับ
“วันเสาร์นี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ” เป็นข้อความของไอ้กร่างครับ มันส่งข้อความมาหาผมบ่อยครั้ง ชวนกินข้าวบ้าง กลับบ้านบ้าง ไปไหนบ้าง แต่ผมก็ได้แต่รับทราบแต่ไม่ได้ทำตาม ตอนเช้ามันก็ซื้อซาลาเปากับนมมาให้ประจำ ผมบอกว่าไม่ต้องมันก็ยังไม่ยองเลิกรา ผมจะทำยังไงกับมันดีครับ เฮอออ
“อืม เก็บกระเป๋ายังอ่ะตุลย์” โป้งถามผม เมื่ออาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ
“อืม เก็บแล้ว เก็บให้โป้งแล้วด้วย” ผมเก็บของตัวเองเสร็จ แล้วเก็บให้มันด้วย
“ขอบใจนะ อืมเราชวนที่บ้านเราไปทะเลด้วยนะ พ่อไม่ว่างอ่ะ แต่แม่ ไอ้ป่านไปด้วยอ่ะ เพื่อนมันอีกสองคนมั้ง” ป่านเป็นน้องชายไอ้โป้งครับ
“อืม แม่จะได้มีเพื่อน” ไม่อยากให้แม่ไปคนเดียวครับ ทุกอย่างลงตัวครับ โป้งบอกเอารถคันใหญ่ที่บ้านไป
“โป้งตื่นได้แล้ว เช้าแล้ว กลับบ้านกัน” ผมปลุกมันเช้าวันเสาร์ อยากกลับบ้านเร็วๆ
“อีกห้านาทีนะ” มีต่อเวลาครับ
“ไอ้โป้ง มึงจะตื่นมั้ย”
“อีกแป็บนึงนะ” มึงจะเล่นงี้กับกูใช่ไหม
“ไอ้โป้ง ตื่นๆๆๆๆ” ผมเอาหมอนฟาดมันครับ
“โอ้ยๆๆๆๆ ตื่นแล้วๆๆ อะไรเนี้ยะ แป็บนึงก็ไม่ได้” มันพูดอย่างโมโห
“ทำไมโกรธหรอ”
“ป่าว จะโกรธคนน่ารักได้ไง” มันมากอดผมแล้วลักหอมแก้มผม
“ไปอาบน้ำได้แล้ว กูเรียบร้อยแล้วเนี้ยะ” คือผมอาบน้ำเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วครับ ก็ปลุกรอบแรกมันไม่ยอมตื่น
“คร้าบบ เมียจ๋า”
“สัสส ไปเลย อย่าให้กูโมโห” ชักช้าอยู่นั้นแหละ
“ตุลย์ดูนี่ดี มันเคารพธงชาติว่ะ” มันชี้ไปที่เป้ากางเกงของมันที่ตอนนี้มัน... ไม่บอกก็คงจะรู้
“เรื่องของมึง ไปจัดการในห้องน้ำเอง”
“ตุลย์ช่วยหน่อยไม่ได้หรอ” เหอะๆๆๆ
“ไอ้เชี่ย ไปเลยๆๆๆ” ผมไล่มันเข้าห้องน้ำไปครับ มันก็แก้ผ้าต่อหน้าผม ไม่อายเลยนะสาส หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
“ไม่ช่วยจริงๆหรอ” มันโผล่หัวออกมา ยังไม่วายครับ
“ถ้ามึงยังช้ากูจะนั่งรถเมล์ไปแล้วนะ” เริ่มอารมณ์เสียครับ มันรีบปิดประตูอาบน้ำเลยครับ
“ติ๊ด”
เสียงข้อความเข้าครับ
“จะรออยู่ข้างล่างร้านป้าพิศนะ” มึงรอไปเหอะ กูจะกลับบ้านกูแล้ว สักพักไอ้โป้งก็ออกมา แต่งตัวนิดหน่อยก็ออกเดินทางโลดครับ ออกประมาณเก้าโมงครับ เพราะแวะกินข้าวนิดหน่อย ถึงราชบุรีก็สิบโมงกว่าๆ ครับ
“แม่หวัดดี” ผมทักแม่แล้วเข้าไปกอด
“สวัสดีครับแม่” โป้งสวัสดีแม่ผม พร้อมยื่นของฝากให้
“ไหว้พระเถอะลูก” แม่ก็เค้าไหว้แม่ไปให้เค้าไหว้พระ อิอิ
“กินไรกันมายัง กินข้าวก่อนมั้ย”
“เรียบร้อยแล้วครับ”
“แม่ตุลย์ช่วยขาย”
“ไปพักในบ้าน เหนื่อยๆมา”
“แม่เตรียมของยังเนี้ยะ”
“ไม่ต้องเตรียมไรมากหรอกไม่ได้ค้างหนิ”
“จ้า แม่คิดถึงอ่ะ” ผมกอดแม่ อ้อนแม่ครับ อย่าอิจฉาผมนะ
“มานี้ตุลย์ ช่วยขาย” ผม ไอ้โป้ง แม่ช่วยกันขายของ สนุกดีครับ ไม่ได้ช่วยแม่มานาน จนตอนเย็นก็ช่วยแม่เก็บของ นี้แหละครับชีวิตของแม่ผม ที่อยู่ตัวคนเดียว ขายข้าวแกงเลี้ยงลูก ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหนแม่คนนี้ก็ยังไม่หยุดทำงานเพียงเพราะลูกยังเรียนไม่จบ ขอบคุณมามากครับ ผมรักแม่ สักวันแม่จะสบาย
“ตุลย์ โป้งกลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้โป้งมารับหกโมง” คือพรุ่งนี้มันจะมารับผมหกโมงครับ
“อืม”
“กลับก่อนนะครับแม่” มันหันไปลาแม่ผม ผมก็เดินไปส่งมันที่รถ
“พรุ่งนี้มารับนะ”
“อืม แล้วเจอกัน” แล้วมันก็ขับรถออกไป
“ตุลย์นี่ยังสนิทกับโป้งไม่เปลี่ยนเลยนะ นี่ขนาดเรียนกันคนละที่แล้วนะ” เหอะๆๆ แม่ สนิทมากๆๆๆ เลยอ่ะ
“ก็เพื่อนรักันหนิแม่” ก็ตอบไปตามที่อยากให้แม่เข้าใจครับ ตอนเช้ามันก็มารับแต่เช้าเลยครับ
“มาแล้วๆๆ”
“ช้าอ่ะ ปล่อยให้คิดถึง” ตอนนี้อยู่กันสองคนครับ มันเดินมาในบ้าน
“แม่ไปได้แล้ว” ผมบอกแม่ แล้วเราก็ไปที่รถที่ตอนนี้มีแม่ไอ้โป้ง ไอ้ป่าน แล้วก็เพื่อนๆมัน แม่ผมกับแม่โป้งสนิทกันมากครับ
“ป้าหมู สวัสดีครับ”
“จ้า”
“ไงป่าน โตขึ้นนะไม่ได้เจอแป็บเดียว”
“หวัดดีพี่ตุลย์ นี่ไอ้เต้ย กับ ไอ้วิน เพื่อนป่าน นี่พี่ตุลย์เพื่อนพี่กู” มันแนะนำเพื่อนมันให้ผมรู้จัก แต่ไม่ลืมที่จะแนะนำผมให้เพื่อนมันรู้จัก
“ดีครับพี่ตุลย์” ก็ทักทายกันไปนิดหน่อย
“ตุลย์เดี๋ยวไปนั่งหน้ากับโป้งนะ เดี๋ยวป้าไปนั่งหลังเอง จะได้คุยกับแม่ตุลย์ด้วย”
“ครับ”
“พร้อมกันยังทุกคน” เสียงคนขับรถครับ จะเป็นใครถ้าไม่ใช่ยอดชายนายโป้ง
“พร้อมแล้ว” ทุกคนประสานเสียงรับ
“งั้นไปโลดเลย” รถเคลื่อนตัวออกจากบ้านผมประมาณ หกโมงกว่า ก็แวะไปตามทางครับ ซื้อขนมปั๊มบ้าง ถึงหัวหินก็ประมาณ เก้าโมงกว่าครับ
“เย้ถึงแล้ว” เสียงพวกไอ้ป่านครับ
“ทำเหมือนไม่เคยมาเที่ยวนะมึง” ไอ้โป้งว่าน้องตอนนี้เรามานั่งรับลมอยู่ริมทะเลแล้วครับ
“โห้ นานๆ ทีโป้ง มึงอ่ะไม่อยู่บ้าน พ่อก็ไม่ได้พาเที่ยวเลย” พี่น้องคู่นี้สนิทกันดีครับ
“ ไปกินข้าวกันก่อนลูก เดี๋ยวค่อยมาเล่นน้ำ” แม่ไอ้โป้งครับ เราก็ไปนั่งกินอาหาสรที่ร้านอาหารริมทะเลแถวนั้นแหละครับ กินเสร็จ มาผมก็จะช่วยจ่าย แต่แม่โป้งไม่รับครับ บอกเลี้ยง แม่ผมก็เลยจ่ายโป้งค่าน้ำมันแทน โป้งจะไม่รับแม่ก็ยัดใส่มือไปเลย
“ไปเล่นน้ำกันพี่ตุลย์” ไอ้วินเพื่อนไอ้ป่านมาชวนผมครับ ก็น่ารักดีครับ ไอ้วินสูงเท่าๆผม ตี๋ๆ ขาวๆ หน้ามีสิวนิดหน่อย ก็งี้แหละวัยรุ่น เด็กกำลังโต แต่กูสงสัย มึงทำไมไม่ไปชวนเพื่อนมึงวะ
“อืม ไปเล่นกันก่อนเหอะเดี๋ยวพี่ตามไป”
“เฮ้ยย ไอ้วินไปได้ยัง เร็ว ไปดูแหม่มกัน เต็มเลย” สัสสโป้งน้องมึงแมร่งเหมือนมึงเลย
“แล้วตามไปนะพี่ตุลย์”
“อือ”
“ไม่ไปเล่นน้ำกับน้องๆอ่า” โป้งเดินมาข้างหลัง ยื่นน้ำมะพร้าวมาให้ผม ตอนนี้คุณแม่สองท่านก็นั่งเมาส์กันอย่างเมามันไม่สนโลกแล้ว มาทะเลนะท่านแม่ทั้งหลาย
“ไม่เอาอ่ะขี้เกียจเปียก” ผมขี้เกียจเปลี่ยนเสื้อผ้าอะครับ เอาบรรยากาศพอ
“อ้าว แล้วมาทะเล ไม่เล่นน้ำนี่นะ”
“อืม”
“งั้นไปเดินเล่นกัน”
“ไปดิ” ผมก็ไปเดินเล่นรับลมกับมัน
“โป้งมึงดูแหม่มคนนั้นดิ น่ารักสาสส” ผมเห็นสาวผมบลอนด์คนนึงน่ารักมากครับ นอนอาบแดดอยู่
“โอ้ย” มันตบหัวผมเลยครับ
“ตบทำไมเนี้ยะ” ผมเอามือลูบหัวตัวเองปอยๆ
“แฟนเดินอยู่เนี้ยะ มึงไปมองใคร” หึงว่างั้น
“สัสส เห็นหน้ามึงทุกวันเบื่อ”
“งั้นมึงก็ต้องเบื่อไปตลอดชีวิตอ่ะ” เหอะๆๆๆ นะขอให้เป็นงั้นนะ
“จริงอ่ะ” ผมถามย้ำความแน่ใจ
“จริงดิ”
“อืม กูจะคอยดู” ผมก็เดินกับมันไปเรื่อยๆครับ ลมเย็นชะมัด เดินไปถ่ายรูปกันไป
“ติ๊ด”
เสียงข้อความเข้า
“ยังรออยู่นะ ไปกินข้าวด้วยกันสักครั้งนะ” เฮ้ยย มึงยังรออีกหรอว่ะ
“กูอยู่ต่างจังหวัด” ผมรีบพิมพ์กลับไป
“ใครโทรมาอ่ะ” โป้งถามผม
“ป่าวข้อความทวงตังส์อ่ะ” เหอะๆๆ เป็นไงเหตุผลใช้ได้ม่ะ อิอิ
“ไปซื้อของกันม่ะ จะได้ซื้อฝากเพื่อนด้วย” ผมเสนอความคิด ขี้เกียจเดินแล้วครับ ไปช็อปของฝากดีกว่า
“อืมไปดิ”
“โป้งรู้มั้ย ทำไมมันถึงเรียกว่าหัวหินอ่ะ” ผมถามระหว่างเดินกลับมา
“หินมันเยอะมั้ง” อืมฟังดูมีเหตุผลเพราะหินมันก็เยอะจริงๆๆ
“อยากรู้จริงหรอ” มันถามผม
“ไปถามคุณ google ดิ แมร่งรู้ทุกอย่าง” สัสสกูนึกว่ามึงรู้
“โถ นึกว่าจะเก่ง” ก็เดินมาถึงตรงที่แม่นั่งอ่ะครับ
“แม่ตุลย์จะไปซื้อของฝากนะ แม่เอาไรป่ะ” ผมบอกแม่ แม่ก็ยื่นตังส์ให้ผม
“ไม่เป็นไรแม่ ตุลย์พอมี” ผมยังมีเงินเดือนที่แม่ส่งให้เหลืออยู่ครับ
“ติ๊ด”
เสียงข้อความเข้า
“ไปเที่ยวกับโป้งหรอ ขอให้สนุกนะ อย่าลืมของฝากละ” เจ้าเดิมครับ
“ไปได้ยัง” โป้งเรียกผม
“ไปดิ” เราก็ไปเดินซื้อของกันครับ หัวหินนี่มันเจริญจริงๆครับ เดินไปทางไหนก็มีแต่ฝรั่ง สรุปผมเดินอยู่เมืองไทยป่าวเนี้ยะ ก็เดินช็อปกันไปเรื่อย โป้งจ่ายให้ผมครับ ผมบอกจะจ่ายเองมันก็บอกให้เก็บเงินไว้ซื้อของให้มัน ดูมันดิ มันไม่ยอมให้ผมออกตังส์ เงินผมเหลือนะเนี้ยะ อิอิ
“โห ของฝากเต็มเลย มีของเรามั้ยน้อ” มันแซวผม
“ไม่มีอ่ะ ก็บอกว่าซื้อของฝากไปฝากเพื่อน”
******************************************************************
To Be Continued
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1190786 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก