หัวข้อ: เมื่อผมรับบทเป็น"นางร้าย" ****

[Dark_Evil]

โอ้วววว
ต้อมแรงงงงง

[j4c9y]

สงสารต้อมนิดๆ

[aisen]

ผัวรักผัวหละง เด็กรักเด็กหลง

จริงๆ นะคุณนาย

[A-J.seiya*]

อ่อยยยยย
สงสารน้องต้อมอ่ะ
งื้ออออ
แต่ว่าชอบหลวงนะ ,, ยังไงก็ต้องหลวง!!!
หุหุ

[qq_oo]

นายต้อมนี่แรงใช่เล่น

 แต่เชอะ ฉันเชียร์คุณหลวงย่ะ

[tachibanramen]

อ้ายยยย น้องต้อมมาแล้ว
น่ารักอะ ไม่อยากคิดเลยว่าอีกหน่อยจะเป็นยังไง
สงสารน้องจัง

[aimaim]

น้องต้อมแร๊ง~~~!!!  เด็กสมัยนี้ TT^TT แก่ขึ้นจมเลยเรา 555+

นายต้องคู่กับหลวงล่ะนะ หึหึ เหมาะสมดีคู่นี้ คุคุ

[liptudzii_chi]

  ต้อมอย่าทำแบบนี้นะ เดวนายหื่นขึ้นมาไม่รอก อิอิอิ ไม่เอางะ :serius2:เราหลงรักหลวงมากกว่า
ปล.อ่านวานนี้ก้อเหมือนออกมหาสมุทรนิดหน่อยค๊าาาา แต่ก้ออ่านได้ อิอิอิ

[littleFiNgeR]

นายจะทนไปได้อีกนานแค่ไหนน้อ เด็กมันยั่วเหลือหลายๆ ผัวหลวงก็ขี้หึง (ว่าที)ผัวน้อยก็ชอบแกลัง หึหึหึ

[filmybutter]

น้องต้อมโผล่มาทีนี่ ใช่ย่อยนะ

[DraCo_SLa13]

หนักแน่นไว้  นายพล

ท่องไว้ หลวงหนอ ผัวหนอ ถูกเตะหนอ

[JipPy]

ไอ่ต้อม ชัก เยอะแล้วว


ตกลงไอ่ต้อมเป็นไงนิ

[zombi]

น้องต้อมมาแล้ว 

น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน  ขยันหยอดไว้นะสักวันคุณนายต้องใจอ่อนแน่   

[Little Devil]

อ่านไป ขำไป
+1

[darling]

+1 ให้น้องต้อม 

[parkii]

อ๊ายยยยย ต้อมทำไมทำเยี่ยงนั้น 55++
เดี๋ยวก้อไม่รอดหรอก ชอบมายั่วให้ คุณนาย เขาอยาก
แถมเดี๋ยวนี้ำไม่อายใครแล้วด้วย ต้อมน่ารัก
แต่้ก็นะนายหนักแน่นหน่อย ได้ข่าวสามีที่บ้านหึงโหด ^^
ถ้านายเกิดเผลอตัว เผลอใจไป แล้วหลวงรู้ขึ้นมา
ไม่อยากจะคิดเลย...ว่ามันจะออกมาเป็นเยี่ยงไร


   เป็นกำลังใจให้ฮับ

 

[a_tapha]

สามคนผัวเมียไปเลยพี่นาย  อิอิ เสน่ห์แรงซะอย่าง   

[Piimazingyo]

กรี๊ด ถ้าเด็กมันยั่ว เราต้องสนองสิค้าาาาาาาาาาา

[หัวเเม่มือ]

ต้อมน่ารัก กวนตีนดี

[JayCin]

ถึงนายจะแรง แต่นายคบทีละคน ชอบจัง^^

[qujae]

ตามทันแล้วคะ >/////<
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆออกมา ชอบนายเอกมากกกก
เลิศๆ เชิดใส่ 555555 อ่านแ้ล้วก็ฮาๆ รีบๆมาต่อนะคะ
วันละตอนๆๆๆ 555555

[Chinnosuke]

 
วันนี้พี่อิ๊กจะพาคุณนายคุณหลวงน้องต้อมมาไหมน้าาา

[liptudzii_chi]

  มานั่งรอออออ วานนี้หงุดหงิดนิดหน่อย อิอิอิ  รักเรื่องนี้นะ

[kyoya11]

หุหุ
รอๆๆๆ

[nightsza]

ในที่สุด น้องต้อมก็มา 

ยังไม่หายคิดถึงเลยอ่า

เอาอีกเยอะๆๆๆๆๆ

[Ak@tsuKII]

เจ้าต้อมนี่น่ารักดีนะ

แต่ราศีเคะจับน้องนะคะ 555555 เพราะงั้นไปเป็นเมียที่แพทย์นะ

รอเดือนสาม อาจจะมีลุ้นเปล่า หุหุห เพราะพี่แพทย์จะกลับไทย มาเยี่ยมน้องสาว เอ้ย น้องชาย 55555

หลวงก็น่ารักเสมอ แอร๊ยยยยยยยยย อิจฉาๆๆๆนายได้สามีประเสริฐ

คุณแม่ต้อมน่ารักจััง ขนาดจนยังอุตสาห์เอาทองที่มีแล้วไปทำของให้นาย เพราะงั้นมีอะไรช่วยเหลือให้โอกาสครอบครัวนี้ได้ก็ให้ไปเลย อิอิ

[Vesi]

กิ๊กเด็กก็น่ารัก ใสปิ๊งซะ
สามีก็เริ่ดได้อีก
ฮว้ากกกกกกก เราฮิจฉานายจริงๆ ว่ะ

[tekeela]

 

[eiky]

องก์ ๓๐

ไอ้ต้อมนี่มันเล่นเอาผมสั่นคันไปทั้งตัวเลยนะ ถ้าเป็นไปได้นะแทบจะเหาะกลับห้องมาให้สามีเกาให้ทีเดียวเชียว แต่นะผมก็ต้องแวะซอย ๑๐ ซื้อของกินเข้าไปให้มัน เพราะถ้าไม่มีอะไรติดมือเข้าไปมีหวังองค์นั้นอีกองค์ลงแน่ๆ เฮ้อ นี่มันอะไรกัน ทำไมคนหน้าตาดีอย่างชั้นต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ด้วยนะ

"ทำไมเพิ่งกลับ ไหนบอกจะกลับก่อนหกโมง นี่มันจะสองทุ่มแล้วนะ"

เอ่อ พอก้าวขาเข้าห้องไป ไอ้หลวงก็ยืนกอดอกมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ก็บอกแล้วนี่ว่าไปกินข้าว"

"ไม่เชื่อ กินข้าวอะไรนานสองนาน"

"เอ๊ะ แกนี่อะไร ไม่เชื่อก็ตามใจ"

ถ้าหากมันไม่เชื่อแล้วจะให้ผมยกภูเขาลูกไหนมาเล่าล่ะมันถึงจะยอมเชื่อ ตามใจเว้ย

"มานี่ซิ"

โอ๊ะ ดูมันทำท่านะครับพยักหน้าเหมือนผมทำอะไรผิด

"เอานี่ของกิน ชั้นไปอาบน้ำนะ"

"เดี๋ยว บอกให้มานี่ก่อนไง"

"อะไรอีกล่ะ"

ผมแว้ดเสียงใส่มัน แหมตอนแรกคันๆนะ พอมาเห็นมันทำท่าจับผิดแบบนี้หายอยากพอดี ผมเอาของวางบนโต๊ะ แล้วทำเป็นไม่สนใจมันจะเดินเข้าห้องมันรีบมาคว้าแขนไว้

"ไหน โดนแหย่มาหรือเปล่า"

คุณพระคุณเจ้า มันทำอะไรผมรู้ไหมครับ มันดึงตัวผมเข้าไปกอดแล้วเอามือหนาๆของมันปลดกระดุมกางเกงผมลงพอให้มันมีช่องเพียงพอที่จะแหย่มือมันเข้าไปในกางเกง มันเอามือไปล้วงตรงนั้นของผมเลย กรี๊ด เกิดมาไม่เคยมีใครทำแบบนี้

"เออ ก็เหมือนเดิมนี่ แห้งๆ ไม่หยุ่นๆ"

"ไอ้หลวง เกินไปแล้วนะ พลั่ก"

นี่แน่ คิดว่าชั้นเป็นใครกันวะ อยากจะล้วงก็ล้วงเหรอ ผมศอกกลับหลังเข้าท้องมันสิครับ

"โอ๊ย ทำร้ายผัว"

ดูมันยังมีหน้ามาร้องแบบนี้อีก

"แกทำอะไร นี่แกไม่ไว้ใจชั้นมากขนาดนี้เลยเหรอไอ้หลวง หา"

ผมเริ่มร้องเสียงดัง

"ไม่ใช่ ก็แค่อยากพิสูจน์ โอย จุก"

"พิสูจน์อะไร พิสูจน์ว่าชั้นโดนแหย่มาจริงๆน่ะเหรอ ไอ้บ้า"

"อืม ทำไมล่ะ ผัวจับแค่นี้ไม่ได้เหรอ"

ต๊าย มีเถียงนะเดี๋ยวนี้ แต่ มันก็จริงของมันนะ อิอิ อ๊าย โดนผัวล้วง อายจัง

"ฮึ ไม่รู้ล่ะ แกล้วงชั้นแล้ว มาทำต่อด้วย"

อ๊ะ รีบวิ่งเข้าห้องดีกว่า อายจังพูดออกไปแล้ว บอกความต้องการออกไปแล้ว กรี๊ด เขิน เอาแบบสรุปเลยละกันเนอะไม่อยากเล่า อิอิ เขินนะเนี่ย ก็ไม่ได้อะไรมากหรอกครับ ได้ไปสองดอก ฮึฮึ หายคันเลย ดอกแรกเหมือนมันหมั่นไส้ ตอกผมซะจนตาเหลือกเลยหนักๆเน้นๆทั้งนั้น เฮ้อจะร้องขอความเมตตาก็ไม่มีประโยชน์ ผมนะน่าสงสารมากต้องกัดฟันอดทนไม่ร้องสักแอะ ทนเพื่อมันนะเนี่ย เห็นไหมว่าผมก็มีข้อดี อดทนต่อแท่งมหึมาได้โดยไม่ย่อท้อ อิอิ

พอตื่นขึ้นมาก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับวันนี้ไม่มีอะไรพิเศษนอกเสียจากเอาของไปไว้ที่ทำงานก็ให้ไอ้หลวนั่นล่ะพาไป เพราะพรุ่งนี้ผมจะได้ไม่กระเตงหิ้วของไปเยอะแยะพะรุงพะรัง เอาไปฝากยามไว้ก่อนพอพรุ่งนี้ไปทำงานค่อยติ๊ต่างว่าเป็นคนหอบมาเอง เรียกคะแนนหน่อย อิอิ วันนี้ผมงดกิจกรรมกับไอ้หลวงนะครับเพราะผลพวงจากเมื่อคืนนั่นล่ะ เหมือนมันบวมๆ นี่ผมอ่อนแอลงนะเนี่ย ไม่ได้ๆต้องปรึกษาหมอหน่อยแล้วแก่ตัวมาจะลำบาก อิอิ

"ขี้เกียจไปทำงานจังเลย"

พอเช้าวันใหม่ตื่นขึ้นมาผมก็นะบ่นก่อนเลย หลังจากหยุดยาวๆแล้วความสบายมันทำให้เราขี้เกียจได้เหมือนกันเนอะ ไม่อยากลุกเลยนะ อยากจะนอนกอดผัวไปนานๆ อิอิ

"อะไรคุณ พักมาตั้งหลายวัน"

"ก็ขี้เกียจนี่ เออ อีป้ามันจะกลับวันนี้นี่ ต้นไม้มันดีขึ้นยังอ่ะแก"

พอนึกไปถึงต้นไม้ของคุณนายป้าก็เสียวสันหลังขึ้นมา ถ้ามันตายนี่ผมโดนสวดยับแน่ๆ

"มันก็ยังเหลืองๆอยู่นะ"

"ตายแน่ๆ ทำไมรดน้ำแล้วมันยังเหลืองอยู่นะ ต้นไม้พวกนี้นี่มันต้องการอะไร"

ผมก็โวยวายไปตามประสานั่นล่ะครับ สรุปก็ต้องให้ไอ้หลวงมันรดน้ำ ส่วนผมก็อาบน้ำเตรียมไปทำงานสิ เพราะไอ้หลวงมันข้ามฝั่งไปก็เป็นที่ทำงานมันแล้ว เข้างานเวลาเดียวกันแต่ผมโน่นอยู่ถนนวิทยุโน่น ผมก็นะต้องกระเตงออกจากห้องมาอย่างรีบร้อน นั่งมอร์เตอร์ไซค์ออกมา ไม่ชอบเลยนะให้ตายเถอะ ผมเผ้านี่มันฟูได้ใจจริงๆ กว่าจะจัดให้เข้ารูปก็นะ

"พี่ ข่าวใหญ่ โทรฯกลับหน่อย"

ข้อความจากไอ้ต้อมครับ ยังไม่ทันได้เข้าไปในสถานีรถไฟเลยนะ มันก็ส่งข้อความมา

"ว่าไงต้อม มีอะไรด่วนไหมชั้นรีบ"

"มีดิพี่ ก็เรื่องอีเบียร์กับไอ้น็อทอ่ะพี่ รูปมันติดเต็มบอร์ดเลย ไม่รู้ใครเอามาติด"

"หา รูปอะไร"

"ก็รูปที่ไปตี้กันอ่ะพี่ โหนะทุกท่วงท่า"

ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที อีเอสแน่ๆ ร้ายกาจมากนี่มันทำวิธีนี้เลยเหรอ

"คิดว่าใครทำ ถ่ายรูปส่งมาให้พี่ดูหน่อย"

ผมบอกมันไป คนที่รู้เรื่องคงคิดว่าผมเป็นคนทำแน่ๆ

"ตอนแรกผมคุยกับพวกไอ้อูคิดว่าพี่ทำอ่ะ แต่คงไม่เพราะพี่ไม่มีคลิปนี่ รูปพวกนี้มันคร็อปเอามาจากคลิป คนมุงกันใหญ่เลยอ่ะพี่"

"พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอกนะต้อม มันยังไม่เจ็บพอ รีบส่งมา"

"อ่านะ ผมว่าอีเบียร์กับไอ้น็อทจอดแหงๆงานนี้"

ผมวางสายจากไอ้ต้อมแล้วรีบโทรฯหาจอย

"แกว่าใครทำจอย"

"ต๊ายจะมีใครล่ะยะถามได้ ก็อีเอสน่ะสิ ไม่เห็นมันโพสต์ในเฟสบุ้คเหรอ เวิ้นเว้อเหมือนโดนทำร้าย อีนี่ร้ายนะ ชั้นว่าเด็กมันต้องไม่กล้าสู้หน้าใครแน่ๆ"

"เออแก เดี๋ยวค่อยคุยกัน ชั้นถึงทองหล่อแล้ว แกถึงแล้วใช่ไหม ลาเต้ร้อนแก้วนึงนะ"

"แหมอีนี่ ตลอดๆ"

"เออน่า เดี๋ยวจ่ายให้ ชั้นมีไวน์มาฝากแกด้วยนะ จะเอาไหมล่ะ แลกกับอีแค่ลาเต้ร้อนแก้วเดียวเนี่ย"

"อุ๊ย จริงเหรอ เอาสิแก รีบมาล่ะ คันปาก"

นี่ถ้าเป็นผมทำ ผมยังคิดอยู่ว่าจะทำวิธีนี้เลยเหรอ ฮึฮึ ไม่ได้สงสารอีเบียร์มันหรอกนะ สมเพชมากกว่า นี่มันคงไม่ต้องถึงมือผมแล้วสินะ อีเอสจัดการแล้วเรียบร้อย อีนี่มันร้ายกว่าผมอีกนะเนี่ยเห็นหงิมๆติ๋มๆแบบนี้ เอาเรื่องเหมือนกันนะ

"พี่ ทำไมพี่ทำแบบนี้ มีรูปผมด้วยนะ"

ผมได้รับโทรศัพท์จากไอ้ป๊อปครับ ถึงอโศกพอดี

"หมายความว่ายังไงป๊อป"

"ก็เรื่องรูปน่ะพี่ ทำไมเอามาแปะแบบนี้ ผมจะทำยังไง"

"ทำไมคิดว่าพี่ทำล่ะ"

"ก็พี่จะแก้แค้นอีเบียร์ไม่ใช่เหรอ เลวที่สุด"

อ้าวไอ้นี่ ยังไม่รู้หัวรู้ก้อยมาด่าชั้นซะแล้ว

"ป๊อป คลิปที่เราส่งให้พี่น่ะ เท่าที่พี่ดูมันคนละแบบกับที่พี่เห็นนะ"

ที่พูดได้เพราะเปิดดูรูปที่ไอ้ต้อมนั่นล่ะครับส่งมาให้ดู คนละมุมกันนะ เพราะที่ไอ้ป๊อปมันส่งมาให้จะไม่ค่อยเห็นหน้ามันเองกับหน้าไอ้น็อทส่วนมากเน้นไปที่อีเบียร์

"แล้วใครทำ"

มันโวยวายเหมือนร้องไห้เลยนะครับ น่าเห็นใจนะ แต่ให้ผมทำยังไง

"คิดว่าใครล่ะที่จะทำเรื่องแบบนี้ กับอีเบียร์พี่ไม่ได้สนใจมันแล้วนะ อย่ามาคิดว่าพี่ทำ พี่ไม่ไร้สมองจะไปทำเรื่องแบบนั้นหรอกนะป๊อป คลิปที่เราส่งให้พี่ พี่ลบทิ้งตั้งแต่วันที่ได้มาแล้ว อีกอย่างเราเองก็มีคลิปอยู่ไม่ใช่เหรอ ดูสิว่ามันคนละมุมกัน รูปพวกนี้คร็อปเอามาจากอีกคลิปไม่ใช่เหรอ แล้วใครกันที่มี คิดก่อนสิ ก่อนที่จะโวยวาย"

"แล้วผมจะทำยังไง ป๊าฆ่าผมแน่ๆ"

มันคร่ำครวญ เรื่องของแกสิ ตอนทำทำไมไม่คิด ช่วยไม่ได้นะ จริงอยู่ผมมีส่วนผิด แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะหมายให้เด็กพวกนี้ต้องมาเล่นเกมต่ำๆแบบนี้ มันดูไร้ฝีมือไป ผมผิดที่ผมให้เงินมัน ชักชวนมัน แต่สิทธิ์ของมันที่จะไปหรือไม่ไป เอาเถอะไม่ใช่เวลาจะมาบอกว่าใครผิดหรือถูก แต่ตอนนี้มันเป็นเวลาหัวเราะของนางร้าย โฮะๆ

"แล้วจะให้พี่ช่วยยังไงป๊อป"

"พี่จะทำอะไรได้ ผมต้องพักเรียน หาที่เรียนใหม่สิ คนใจดำ"

"นี่ ใครใจดำ อย่ามาว่าพี่แบบนี้นะ คนที่ทำเราก็รู้อยู่ว่าใคร พี่กำลังเสนอความช่วยเหลือนะ ถ้างั้นก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของเธอก็แล้วกัน โชคดีนะน้องป๊อป ได้ป๊อปสมชื่อแน่"

ผมวางสายก่อนที่มันจะปล่อยตัวหางแดงออกมาหาผมแต่เช้า นี่ผมร้ายไปไหม ไม่นะ ผมอยู่ของผมดีๆนะ ไม่ได้คิดจะทำเรื่องแบบนั้นกับอีเบียร์คิดว่าถ้าอีเอสมันไม่ทำอะไร ผมว่าผมเองก็จะปล่อยมันไปเหมือนกันนะ เพราะรู้แล้วว่าเด็กที่ติดเรื่องแบบนี้มันจะไปจากวงโคจรอุบาทว์คงยาก นั่นก็เรื่องของมัน ผมมุ่งประเด็นไปที่ไอ้เรย์เพียงคนเดียวในตอนนี้ แต่อีเอสมันทำแล้วนี่ ผมจะทำอะไรได้

"พี่ โทรฯกลับหน่อย"

โว้ย นี่ชั้นจะถึงที่ทำงานไหมเนี่ย ผมเริ่มหงุดหงิด ในใจก็คิดเหมือนกันนะเกี่ยวกับเรื่องที่ได้ยินมา คือบอกตามตรงไม่ได้คิดว่ามันจะออกมาในรูปแบบนี้ ผมเองมีส่วนเกี่ยวข้องผมรู้ดี เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว จะมาปัดความรับผิดชอบว่ามันไม่เกี่ยวก็คงไม่ได้

"พี่ๆ อีเบียร์กับไอ้น็อทมันอยู่ในห้องปกครอง เดี๋ยวบอกข่าว"

"อ้าว นึกว่ามีอะไรคืบหน้า แกเอาแบบที่มันเป็นข้อสรุปมาเลยได้ไหม พี่สายแล้วนะต้อม"

"โหยนะ ก็ตื่นเต้นอ่ะพี่ ไอ้น็อทมันร้องไห้ด้วยล่ะ มีไอ้ป๊อปอีกคน แต่อีเบียร์เฉยๆว่ะพี่"

สะท้อนใจเหมือนกันนะ นี่ความแค้นส่วนตัวของผมมันทำลายอนาคตของเด็กถึงสามคนเลยเหรอ ได้แต่ถอนหายใจ แต่แล้วยังไง ร้ายแล้วนี่ ถ้าเห็นใจมันก็อย่ามาเรียกเลยว่านางร้าย ใครจะมองยังไงก็ช่าง ในเมื่อเรื่องมันเกิดมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่ก็นะ กรี๊ด นี่ผมเป็นอะไรไป ทำไมจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย รู้สึกผิดมากถึงมากที่สุด

"แก ชั้นรู้สึกไม่ดีเลยว่ะ ไอ้ต้อมบอกว่าเด็กสามคนนั่นอาจจะถึงขั้นให้พักการเรียนนะ"

"แน่ใจเหรอว่าแค่พักการเรียน แล้วเด็กมันจะมีหน้ามาเรียนอีเหรอแก"

"โอ๊ย อย่าพูดตอกย้ำให้คิดได้ไหม ค่นี้ก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้ว"

"แกไม่ได้ทำอะไรนี่นาย แกจะรู้สึกผิดอะไร"

จอยมันไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากนักหรอกนะครับ แค่รู้ว่าผมจะเล่นอีเบียร์แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดให้มันฟังมากนัก ผมคงต้องระบายออกแล้วสิ

"ว่าไงจ๊ะเพื่อนสาวสองคน"

อีคริสครับ คนยิ่งเครียดๆอยู่อีนี่โผล่มาอีก

"อย่าเพิ่งมากวนนะอีคริส กำลังกลุ้มกันอยู่"

"เรื่องอะไรวะ ทำหน้าเหมือนผัวไม่เอา"

"อีนี่"

ผมกับจอยมองมันตาขวางมันหุบปากลงทันที

"ถ้าจะฟังกรุณาอย่าปากโป้ง หรือเป็นหมาสองนาย นกสองหัว"

"ต๊าย เข้าใจเปรียบ ชั้นไม่ใช่เหมือนเพื่อนเอสแกนี่ยะ"

ทำไงดีวะ ผมต้องเล่าระบายออกจากอกไปบ้างสินะ เก็บไว้แบบนี้ผมเองนั่นล่ะจะซวย เป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนๆฟัง

"อืม ชั้นว่านะแก แกก็ผิดล่ะที่เป็นคนเริ่มเรื่อง แต่เรื่องนี้จะไม่เกิดถ้าอีเอสมันไม่ทำ"

อีคริสมันเสนอความคิดทำหน้าเหมือนนักสืบ

"แต่ชั้นว่าไม่ แกแค่คิดอยากจะแก้แค้น แต่ที่เล่าๆมาแกยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยนะ แค่เสนอแนวทางให้อีเอสมันทำ พอมันทำแล้วเวลาน้อง เอ้ย ผัวมันนอกใจ มันก็มีเครื่องมือจะแทงลับหลังอยู่แล้วนี่"

"เออ นั่นสิอย่าคิดมากเลยแก เรื่องไปตี้น่ะ ถ้าเด็กมันไม่เล่นด้วย ต่อให้แกยกใครหน้าไหนมามันก็ไม่เล่นด้วย แต่เท่าที่ฟังเด็กพวกนี้มันเคยๆอยู่แล้วนี่ คงคิดว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ที่มันไม่ปกติก็พากันถ่ายคลิปไว้นี่ล่ะ เพื่ออะไรวะมันไม่คิดกันเหรอ แล้วยอมให้คนอื่นถ่ายได้ยังไง"

ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะ ทำไมผมรู้สึกเครียดแบบนี้นะ นี่ถ้ามันสามคนต้องพักการเรียนไปจริงๆหรือต้องย้ายโรงเรียน ผมคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ

"พี่ๆได้เรื่องแล้ว"

ไอ้ต้อมมันส่งข้อความมาอีก นี่มันไม่เรียนกันหรือยังไงนะ

"ว่าไงต้อม เป็นไง"

ผมยกโทรศัพท์กดโทรฯต่อหน้าเพื่อนนั่นล่ะครับ ไม่หลบแล้ว ใจมันเต้นแปลกๆ

"พี่ ไอ้โป้งมันไปสืบที่ห้องปกครองมา เห็นบอกตอนแรกจะพักการเรียนทั้งสามคน แต่ไอ้ป๊อปน่ะมันเห็นหน้านิดเดียว มันบอกไม่ใช่มัน ทางอาจารย์ก็ช่วยแก้ต่างว่าคงเป็นคนหน้าเหมือนอะไรประมาณนี้ มันเลยรอดไป แต่ไอ้น้อทกับอีเบียร์เต็มๆพี่ ไม่รอด มันกลับบ้านไปแล้ว ผมเห็นพ่อไอ้น็อทนะโคตรน่ากลัวเลยพี่ เหมือนพ่อค้าแถวตลาดเลยอ่ะ มันโดนลากขึ้นรถไปแล้ว"

"เอ่อ โอเคต้อม เรากลับไปเรียนเถอะ เดี๋ยวพักเที่ยงพี่โทรฯหา"

"เดี๋ยวพี่ ไม่สบายใจอยู่เหรอ เสียงเครียดเชียว"

"อืม นิดหน่อย"

"อย่าคิดมากเลยพี่ พี่ไม่ผิดหรอก เห็นมันทะเลาะกันเสียงดัง เรื่องพี่เอสอ่ะ อีเบียร์กับไอ้น็อท มันด่ากันว่าเพราะพี่เอสคนเดียว ไปตี้ที่อื่นไม่เห็นเป็น อะไรประมาณนี้อ่ะพี่ ไม่ได้เอ่ยถึงพี่เลยนะ"

"อืม ขอบใจนะต้อม พี่โอเค เราไปเรียนเถอะ"

"อย่าคิดมากนะพี่"

มันก็ดีนะ รู้จักปลอบ ผมน่ะเครียดอยู่ไม่นานหรอกนะ ตอนแรกแอบสะใจแต่พอผลของการกระทำมันใหญ่หลวงนัก ได้แต่ถอนหายใจ

"ว่าไงแก"

จอยมันถามขึ้น ผมไม่ได้เข้าประชุมหรอกนะ บอกไอ้เอ็ดว่าปวดหัว ให้คนอื่นเข้าประชุมแทน ช่างมันจะว่าอะไรก็ช่าง รับทีละหลายๆเรื่องผมนี่ล่ะองค์จะลงวีนแตกแน่ๆ

"ตายจริง น่าสงสารจัง"

พอผมเล่าให้ฟังทั้งอีคริสกับจอยก็พากันทำตาโต

"แกทำไมทำหน้าอย่างนั้นนาย อย่าคิดมากน่าแก เดี๋ยวมันก็ซาๆไปเองล่ะ แกไม่ได้ฆ่ามันซะหน่อย"

"หึหึ แบบนี้ฆ่ามันให้ตายไม่ดีกว่าเหรอ มันเหมือนตายทั้งเป็นนะแบบนี้"

"แล้วแกจะทำไงได้ล่ะ แม่นางเอก"

อ๊ะ ใครนางเอก ชั้นไม่ใช่นางเอก ชั้นเป็นนางร้าย เออนั่นสินะ แค่พักการเรียนเอง ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เรียน แค่ย้ายโรงเรียนไม่ใช่ว่าจะหมดอนาคต ผมผิดน่ะรู้ไม่ต้องมาย้ำ แต่แล้วยังไง ผมเป็นคนชวน ผมเป็นคนเริ่ม เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมให้โดนประนาม

"ต๊าย ใครบางคนนี่ยังลอยหน้าลอยตาอยู่ได้นะ ทำร้ายคนอื่นน่ะ"

พอเดินเข้ามาในออฟฟิศอีคริสมันก็พูดขึ้นนะครับเพราะมันเห็นอีเอสนั่งอยู่ หน้าตานี่ไม่ต้องบอกมันเองก็คงเครียดมากเหมือนกัน

"แหมแก ก็คนมันไม่มีหัวใจนี่เนอะ นี่คงกะจะปัดสวะมาให้คนอื่นเต็มที่เลยสิ"

นังจอยเสริมอีกคน

"แต่ทำแบนี้แบบโลว์มากเลยนะแก อย่าได้คิดไปทำเชียวเหมือนนางร้ายในละคร น้ำเน่า เน่าเหมือนใครแถวนี้"

"แกว่าใครอีคริส"

มันร้อนตัวครับลุกขึ้นทำตาขวางทันที

"หือ ไม่ได้ระบุชื่อนี่จ๊ะเธอ เอ๊ะหรือว่าเธอร้อนตัว รู้เหรอวาพวกชั้นพูดถึงเรื่องอะไร"

อีคริสมันทำหน้าตากวนโมโห อีเอสกัดปากแน่นมองมาที่ผม อ้าวอีนี่ไหงหวยมาลงที่ชั้นวะ

"ฮึ"

"ทำงานเถอะแก ช่างมันเถอะ เรื่องมันเกิดแล้วนี่จะให้ทำยังไง นี่คนที่ทำมันจะรู้ไหมเนี่ยว่ามันทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน"

ผมพูดออกไป พักนี้เป็นอะไรไม่รู้รู้สึกว่าตัวเองรับบทเหมือนนางเอกเข้าไปทุกที ไม่อยากจะต่อปากต่อกรอะไรกับใคร นี่เพิ่งจะเริ่มทำงานวันแรกนะเนี่ย ผมนี่เครียดเลย ผมเดินกลับเข้าห้องตัวเอง

"เดี๋ยวนาย หึหึ ระวังตัวไว้ให้ดีล่ะ อยู่ดีๆเผื่อจะเสียเก้าอี้ไป"

อีเอสมันเดินตามเข้ามานะครับ พอลับหลังคริสกับจอย เบื่อที่สุด น้ำเน่าได้อีก

"จ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะที่เตือน อ้อ เอส ที่ทำกับน้องๆมันน่ะ คิดได้ยังไงอ่ะ ต่ำ แบบว่าสลัมที่สุด หรือว่ารีบเหรอ ไม่ได้วางแผนใช่ไหมอ่ะ เหมือนคนไร้การศึกษาเขาทำเลยนะ"

"อีนาย"

มันถลึงตาใส่ผมมือไม้สั่น ผมก็พยักหน้าท้าทาย ไม่รู้หรอกนะว่าสิ่งที่มันทำต่ำหรือสูง แต่วิธีนั้นถ้าเป็นผมนะ ผมคิดว่ามันจะเป็นวิธีสุดท้ายที่จะทำ ไม่รู้สิ มีตั้งหลายอย่างที่จะทำ แรงๆกว่านี้อีก

"ว่าไงจ๊ะ อีเอส"

"แกระวังให้ดีเถอะ หึหึ"

"ก็ระวังอยู่นะ เพราะรู้ว่าแถวนี้มันมีงูพิษเยอะ"

เน้นคำว่างูพิษนะครับ สายตานี่จ้องมองมันไม่วางตาเช่นกัน

"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"

"จ้า เชิญ จะรอนะจ๊ะเอส อ้อ แต่ก่อนจะทำน่ะ ระวังตัวเองไว้บ้างก็ดีนะ เพราะอย่ามาทำให้เราร้าย เพราะถ้าเราร้าย สิ่งที่เอสทำน่ะ มันแบบว่าไม่ติดขี้ตีนเลยอ่ะจ๊ะ"

มันสะบัดหน้าออกจากห้องผมไป สายนี่เหมือนโกรธแค้นกันมาสามชาติก็ไม่ปาน

"นาย ทำไมคุณไม่เข้าประชุม"

นี่ก็อีกคน รู้สึกว่าบอกไปแล้วนะ เป็นปลาทองกันหรือไงนะ

"บอกไปแล้วนะเอ็ดชั้นไม่ค่อยสบาย"

"มัวแต่เที่ยวดึกใช่ไหม หยุดยาวขนาดนี้ ยังเที่ยวไม่พอใจอีกเหรอ"

"ชั้นไม่ได้ไปเที่ยวนะ แค่ปวดหัว"

"หึหึ ไปไหนผมไม่ได้ก้าวก่ายเรื่องของคุณหรอกนะนาย แต่ถ้ามันมีผลกระทบต่อการทำงาน ผมเองก็ต้องพิจารณาการทำงานของคุณเหมือนกัน"

ถอนหายใจครับ ยอมรับนะว่ามันกระทบจริงๆ คงเป็นอีบ่างนั่นล่ะสิมายุ อยากเลียมากใช่ไหมขามีขนของอีตาเอ็ดเนี่ย เริ่มเหนื่อยแล้ว

"ครับ ผมทราบดี คราวหลังจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"

"หึ กี่ครั้งแล้วที่คุณพูดแบบนี้นาย ผมจ้างคุณมาไม่ใช่เพื่อจะมาฟังคำแก้ตัวเหล่านี้นะ"

อ้อ นี่มันจะเชิญผมออกเลยเหรอเนี่ย

"แล้วมันคืออะไรล่ะเอ็ด คุณต้องการให้ผมทำอะไร ในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริง ผมไม่สบาย ผมบอกคุณไปแล้ว ผมไม่ได้เข้าประชุมผมก็ให้แก้วเข้าแทน ผมทราบดีว่าบริษัทจ้างผมมาเพื่อทำงาน ไม่ใช่มานั่งปวดหัว แต่คุณเองก็เคยเป็นไม่ใช่เหรอ ที่ไม่สบายแล้วให้ผมจองโรงแรมให้ คุณก็ไปนอนทั้งๆที่เป็นเวลางาน"

"นาย ผมตำแหน่งอะไร แล้วคุณตำแหน่งอะไร"

"อ้อ เหรอครับ ไม่ยักรู้ว่าตำแหน่งใหญ่ๆทำแบบนี้ได้ด้วย ถ้าบริษัทแม่ที่เยอรมันทราบนี่เขาคงยินดีปรีดามากเลยเนอะเอ็ดเนอะ"

"อย่ามาท้าทายผมนะ"

"ถามจริงๆเถอะเอ็ด นี่เรามาทะเลาะกันเพราะอะไร ผมรู้ว่าผมผิดที่ไม่สบายเข้าประชุมไม่ได้ แต่คุณต้องการอะไรมากกว่านี้ไหม"

"เอ่อ"

ผมไม่ได้แน่หรือเก่งกาจมาจากไหนนะครับ ตกงานแล้วยังไง สนใจเหรอ สนนะ แต่ผมไม่ได้จนหนทาง ผมทำงานแลกเงินด้วยความสามารถที่ผมมี ผมคิดว่าผมมี ผมจำเป็นต้องง้อไอ้ควายหัวทองนี่ด้วยเหรอ เพียงเพราะมันอ้างตำแหน่งว่าเป็นนายผม ผมรู้ว่าผมเป็นลูกน้องควรจะเคารพนาย ใช่นะ แต่นี่อะไร บอกเหตุผลไปแล้ว แล้วยังไงมันฟังผมไหม ผมไม่มีความจำเป็นต้องมาอธิบายอะไรยืดยาวสองสามรอบให้คนสมองกลวงๆแบบนี้ฟังหรอกนะ

"ผมขอโทษก็แล้วกันที่พูดจาไม่ดี ผมรับรองว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"

แต่มันก็ต้องเป็นผมสินะที่ต้องยอม เฮ้อ วีนๆไปอย่างนั้นล่ะครับ ไหนๆเราก็เป็นลูกน้องนี่นะ จะทำยังไงได้ ยอมก็ยอมวะ เครียดว่ะวันนี้ แต่ดีอย่างนะที่ทำงานกับฝรั่งเวลามีเรื่องกันปรับความเข้าใจกันแล้วก็จบนะ คิดว่าอย่างนั้น ไม่มีมาแค้นเคืองฝังแน่นในอกเหมือนใครบางคนแถวนี้ แหมนะแค้นเหมือนไปเผาบ้านเผาเรือนมันเลยนะ

"เป็นไงจ๊ะนาย เอ็ดเขาปลื้มไหมจ๊ะ"

พอเดินออกมาสูดอากาศก็นะ เจอของเน่าเหม็นอีก โว้ย เซ็งที่สุด

"ก็ปลื้มนะ ทำไมเหรอ รู้สึกอยากรู้จังนะเรื่องในห้องเราน่ะเอส อยากเป็นมากเลยเหรอเลขาฯน่ะ ต๊าย ดูสายตาเก็บๆอาการไว้หน่อยก็ดีนะจ๊ะ บอกแล้วนี่ถ้าอยากเป็นน่ะ มีประสิทธิภาพพอแล้วเหรอจ๊ะ"

"พอไม่พอแกก็ได้เจอดีแน่อีนาย อย่ามาคิดลองดีกับชั้น"

"ไม่ได้คิดจะลอง ท้าให้ทำ เอาสิ เก่งจริงเอาชั้นให้จอดวันนี้เลยสิ จะมาเล่นลูกไม้อะไรมากมาย รำคาญ"

ผมโพล่งออกมา พี่ๆหันมามองกันใหญ่

"นาย นายพูดเรื่องอะไรอ่ะ เอสไม่เห็นรู้เรื่อง เอสแค่ถามว่าไปเที่ยวมาสนุกไหมแค่นั้นเอง ทำไมพูดกับเอสแบบนี้"

เอ่อ อีนี่นี่มันน่าตบจริงๆนะครับ ร้องไห้สะอึกสะอื้นวิ่งเข้าห้องน้ำ ผมนี่ยืนหน้าชาเลยนะ พี่ๆที่นั่งอยู่บริเวณนั้นซุบซิบมองผมเหมือนเป็นนางร้ายในละคร ต๊ายมีเปลือกทุเรียนอยู่แถวนี้ไหมเนี่ย

"แก ชั้นไม่ไหวแล้วนะอีเอสนี่มันท่าจะเล่นสงครามประสาทว่ะ"

จอยคือทางออก สุมหัวกันกับอีคริสอีกคน

"แผนกชั้นไม่ต้องห่วงหรอกนะยะ ชั้นเผาทุ่งนาไว้เรียบร้อย"

อีคริสทำท่าเชิดๆ

"แต่หน้าห้องชั้นนี่สิแก ป้าๆมองชั้นเหมือนเป็นนางมารร้ายก็ไม่ปาน อีเอสนี่มันน่าตบจริงๆนะ ตอแหลที่สุด"

"แกคอยดูมันหน่อยก็แล้วกัน ชั้นล่ะกลัวจริงๆ ส่วนแผนกชั้นก็ไม่มีใครชอบอีเอสหรอกนะ เขาบอกว่ามันหน้าไหว้หลังหลอก"

จอยบอกอีกคน เฮ้อ นี่มันอะไรกันเนี่ย วันแรกของการทำงานผมต้องเจออะไรแบบนี้เลยเหรอ พลังงานที่ไปกักเก็บมาจากบ้านคุณนายแม่แทบจะหมดไปทันที

"อยากเจอเหรอต้อม เออๆ มาหาพี่ที่พารากอนนะ พี่เลิกงานแล้วเนี่ย"

ไอ้ต้อมนี่มันก็นะ ส่งข้อความมายิกๆ แล้วถ้ามันรู้ว่าผมกับไอ้หลวงเป็นผัวเมียกันแล้วนี่ ผมจะกลุ้มอีกไหมเนี่ย กรี๊ด กรี๊ด โว้ย นางร้ายจนมุม เชิ่ดใส่ แล้วยังไง ลองมันกล้าหนีไปไหนสิ โฮะๆ ผมมั่นใจว่ามันจะไม่ไปไหน

"วันนี้อย่ากวนนะต้อม ชั้นเครียด"

ผมออกตัวไว้ก่อน เพราะเห็นหน้ามันยิ้มแป้นมาแต่ไกล มันต้องหอบเอาความกวนบาทามาด้วยแน่ๆ

"อ้าว ทำไมอ่ะ พี่ยังเครียดอยู่เหรอเรื่องนั้นน่ะ"

"ก็นิดหน่อย อย่ากวนก็แล้วกัน"

"อ่า ไม่หนุกเลยดิ แต่พี่ไม่ต้องเครียดหรอกนะ อีเบียร์มันไม่เห็นเครียดเลย ขนาดโดนพักการเรียน เผลอๆอาจจะต้องย้ายโรงเรียน มันยังวิ่งกลับเข้ามาในห้อง มาทำท่าภาคภูมิใจกับสิ่งที่มันทำเลยพี่ เห็นรุ่นน้องบอก เขาโห่กันจะตาย มันบอกว่า มีปัญญาทำเหมือนมันไหมล่ะ ฮ่าๆๆ อีนี่นี่มันเหลือขอจริงๆนะ"

"หือ จริงดิ มันไม่ได้เสียใจอะไรเลยเหรอ"

"ไม่มีหรอกพี่ ไอ้น็อทน่ะใช่เสียใจ แต่อีเบียร์นี่มันก็ยังแรดๆเหมือนเดิม ยังมีหน้ามาชวนใครต่อใครไปตี้อีกนะ มันบอกโทรฯหามันได้ตลอดเวลา"

ฮึฮึ นี่ผมเห็นใจเสือในป่าทึบหรอกเหรอเนี่ย ผมสงสารงูเห่าที่นอนหนาวหรอกหรือ อีงูพิษ

"เหรอ นี่พี่เองสินะที่เป็นบ้าไปเห็นใจสงสารมัน"

"พี่เหรอ ทำไมล่ะ ไหนบอกอยากแก้แค้นมัน"

"ก็อยากนะ แต่ท่าทางมันคงไม่ตายง่ายๆหรอกนะอีเบียร์น่ะ จัญไรที่สุด ไม่เอาดีกว่าไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว เสนียดจะติด"

"ฮ่าๆ ผมบอกแล้ว เสียเวลานะกับอีเบียร์น่ะ"

"ช่างมันเถอะ"

"วันนี้เขาก็นัดผมกินข้าวนะ"

"อย่าไปเลยนะ วันนี้ขอสักวัน พี่เหนื่อยว่ะ ขี้เกียจจะตาม"

"ผมก็ไม่ได้อยากไปหรอกนะ มาหาพี่ดีกว่า อิอิ"

หน้าตาผมนี่คงเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงมากสินะ ทำไมถึงได้รู้สึกเหนื่อยอ่อนขนาดนี้นะ

"ไม่เห็นยิ้มเลยพี่ ยิ้มหน่อยสิ"

"เหนื่อยไง จะกินไร เร็วๆ ไม่ต้องเข้าร้านอาหารนะ เอาง่ายๆ รีบกินรีบกลับ"

"อ่า พี่เหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย"

"เหนื่อยใจสิ เอาไง จะกินไร"

"กินเบอร์เกอร์ก็ได้พี่"

ผมตามใจมันครับ ไม่มีแรงจะค้าน ในใจเองก็คิดไม่ออกหรอกนะว่าอยากกินอะไร

"อ๊ะ"

เอาอีกแล้วไอ้ต้อม เดินใกล้กันหน่อยไม่ได้มันนี่เอามาถูผมตลอดเลยนะ ไม่ถูกก้นก็โดนแขน แต่เอาเถอะผมไม่มีแรงแล้ววันนี้ นางร้ายป่วยไม่มีฤทธิ์ อยากทำอะไรก็ทำ

"อิอิ ขึ้นแล้วอ่ะ"

"แล้วไง จะเอาชั้นตรงนี้เลยไหมล่ะ"

ผมพูดหน้านิ่งๆ เสียงเรียบๆ มองหน้ามันแบบเนือยๆ

"อ่ะ ไม่โกรธเลยเหรอ"

"อยากทำอะไรก็ทำ ขี้เกียจจะพูด"

"งั้น อย่ามาว่าผมนะ อิอิ"

เอ่อ นี่มันไม่ได้สำเหนียกเลยหรือไงนะว่าประชดมันอยู่เนี่ย มันเดินจับมือผมเลยนะ จูงไปตามทางที่มันอยากไป เออ ยอมก็ยอม ผัวผมคงไม่ดอดมาเดินพารากอนวันนี้หรอกนะ ถ้ามาก็ซวยสามชั้นก็แล้วกันวันนี้

"จับดิพี่ มันแข็งอ่ะ"

ดูมันนะครับ ผมเหนื่อยใจไม่พอ นี่รู้ไหมเวลาผมจะด่ามันนะผมต้องเค้นเอาพลังงานออกมาจากร่างเยอะแยะเหมือนกันนะ แต่วันนี้ไม่มีพลังงานเหลือแล้ว ไม่ไหวจริงๆ

"อ่า จับจริงด้วย"

มันให้จับก็จับนะ จับมันที่ร้านเบอร์เกอร์นี่ล่ะ ให้ล้วงก็ล้วงสิ

"เป็นไงอ่ะ ชอบไหมพี่ อิอิ คลึงใหญ่เลยนะ"

"ก็ดี"

"งั้นเข้าห้องน้ำป่ะ ทำให้หน่อย นะนะ"

เอ่อ ดูมันนะครับ สูดหายใจเข้าปอดครั้งที่หนึ่ง

"ล้วงเข้าในกางเกงดิพี่"

เอ่อ ดูมันนะครับ สูดหายใจเข้าปอดครั้งที่สอง

"อิอิ เหมือนมันเยิ้มแล้วอ่ะพี่ แตะๆดูดิ"

"ไอ้ต้อม มากไปแล้วนะ ฉาด!! นี่แน่ เพื่อนเล่นเหรอ ชั้นเหนื่อยนะ จะมากวนประสาททำไมเนี่ย"

กรี๊ดแตกเลยสิครับ เอามือออกจากใต้ขากางเกงมัน ตบหัวไปหนึ่งฉาด คนนี่หันมามองกันใหญ่่ ผมวี้ดเสียงขึ้น ไอ้ต้อมนี่ทำหน้าเหรอหรา

"อ่า องค์ลงแล้วเหรอ"

"ไม่ต้องก้มหน้า อายทำไม เงยหน้าขึ้น ทีล้อชั้นทำไมแกกล้า ทีแบบนี้จะมาอาย เงยหน้าเดี๋ยวนี้ เงย บอกให้เงย"

นี่แน่ เจอองค์แม่ประทับแล้วไหมล่ะแก กวนดีนัก โว้ย พลังงานก้อนสุดท้ายของชั้น ว่าจะไม่อะไรกับมันแล้วนะเนี่ย ไม่ไหวครับ กวนต่อมโมโหตลอดเวลา คนหันมามองตอนแรกผงะกันนะเท่าที่ผมปราดตามอง แต่เอาไปเอามาทำไมอมยิ้มวะ นี่ผมร้ายไม่จริงเหรอเนี่ย

"อย่านะ อย่ามากวนอีก เดี๋ยวถอกมันตรงนี้ให้คนดูเลยนี่"

"อ่า เอาจริงดิ อิอิ"

กรี๊ด โอ๊ย ช่วยด้วย ผมเหนื่อย ผมเหนื่อยจริงๆนะ ต้านไม่ไหวจริงๆ ไอ้ต้อมนี่มันกวนที่สุด ใครก็ได้ช่วยที

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. ทำไมเหมือนรู้สึกไม่ได้นอนนะ อิอิ เรามาเข้าเรื่องกันเลยน้า อิอิ พาอ้อมออกทะเลไปหลายตอนแล้ว หึหึ คุณพร้อมแล้วหรือยัง?

[Little Devil]

น้องนายใจเย็นๆ
ถ้าเอสจะเล่นไม่เลิก
+1