หัวข้อ: = Awkward = [ จบ / 28.7.56 / P.35 ]

[sweetbasil]

  พ่อจอห์นเห็นแก่ตัว

[Nus@nT@R@]

 

[ไอ้หัวแห้ว]

คือออออออออออออออ



ช็อกกกกกกกกกก




คือจบแล้วเหรอ ม่าย

[loveatalltime]

ขอกลับไปอ่านอีกหลายๆๆรอบ เพื่อทำความเข้าใจก่อนนะ55555

[TanyaPuech]

   อ่านรวดเดียวจบ 

มึน ตึง  เครียด หม่น  เศร้า  จิต แต่สนุกโครต

ลุ้นตลอด  อารมณ์ไม่กระตุกเลยตลอดเรื่อง

เป็นนิยายอีกเรื่องที่จะไม่ลืม

[นอนกินแรง]

อะไร ยังไง ตกลงเข้าใจกันแล้วใช่ไหม

[Anyann]

อ่านจบแล้วถึงกับถอนหายใจ ฮู่วววว จบลงแล้วนิยายเรื่องนี้

อยากบอกว่าผิดคาดค่ะ ตามคุณคนเขียนไม่ทันเลย ฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าจะกลายเป็นจอห์นตั้งใจทำแทนซะงั้น แต่อย่างน้อยก็จบโดยที่ทั้งสองคนตัดสินใจร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกันแล้วนะคะ ถึงอ่านแล้วเราจะมึนๆอึนๆไปหน่อย แต่ก็ดีใจที่จบลงได้ด้วยดี ไม่ได้เกิดเป็นอีกโศกนาฏกรรมอะไรเทือกนั้น

แอบลุ้นว่าจะมีตอนพิเศษรึเปล่าค่ะ ถ้ามีคงดีใจแย่เลย อิอิ

[kyoya11]

จบแล้ว...จบแบบมึนๆ
มาผิดคาดมากเลย
 

[jungjiyoo]

แองกัส! พระเจ้า มันเป็นแองกัส! ปกติเมเจอร์ดีเพรสซีฟไม่มีอาการหลอนร่วมนะ ถ้าหลอนถือว่ามีอาการเดิมอยู่แล้ว พูดง่ายๆคืออาจจะพยามหนีจากโลกความจริงอยู่ กำฝังเจ็บปวดเรื่องครอบครัว แล้วเจอเหตุทำให้เพื่อนตายพอดี สมองเลยไม่ไหวแล่ว ว ว  พอมาเจอจอห์น ยิ่งลิบิโดถูกกระตุ้น ธานาทอสก็ยิ่งตีขึ้นแรง สองสิ่งนี้ตีคู่กันมาเต็มๆ เป็นฟิคที่อธิบายฟรอยเดียนได้ดีที่สุด เพราะฟรอยด์เน้นอธิบายผู้ป่วย ไม่ใช่คนธรรมดา ว่าแต่ว่า ยาปกติถ้าดีเพรส หมอจะไม่ให้พกแวเลี่ยมเยอะนะ กลัวคนป่วยกรอกปากตัวเองเพราะพวกนี้แนวโน้มโอเวอร์โดส สูงอยู่ละ น่าจะเป็น ซาแน็กส์มากกว่า หรือถ้าไบโพลาร์มีไฮเปอร์ร่วมก็ลิเธียมคาร์บ  ส่วนอีตาจอห์น สายเอส เน้นโดมิเนทนะ น่าจะเป็นเพราะออกกำลังหนัก เลยพอพยุง ถือว่าเพี้ยน ทรอม่า ไม่ถึงกับป่วย แต่ก็ดูไร้อำนาจ  ดูจากแนวโน้มแล้ว ถ้าไผ่ไม่ดีขึ้น . . สักวันจอห์นคงกลับมาเจอไผ่ตายอยู่ในบ้าน  . . . รักษาเยาวชนกลุ่มนี้ ยาตัวนึงที่ดีทค่สุดคือการมีความรัก ร่วมกับจิตบำบัดแบบกลุ่ม และการทำอาสาสมัครบำเพ็ญประโยชน์เพิ่มการมองเห็นค่าใจตัวเอนะ ให้เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คนเลว แต่เป็นแค่คนที่เคยทำเรื่องเลวมา เท่านั้น อย่าลืมกินยาห้ามขาด ปรับขาตามกำหนดกำ้วย!   เฮ้อ อ อ อ อ ไม่ค่อยอินเลยตู !

[Lovecartoon1996]

จบแล้ววว
สรุปคือ ไปกันด้วยดีสินะ
มึนๆ งงๆ แต่สนุกมากๆค่ะ
บรรยายหม่นหมองดี
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ

[Magis]

จิตตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ่า

[taroni]

 คลายปม

[pa_G_pach]

อ่า มี 5 คนเหรอ
ใครอีกคนเหรอ ก็มีไผ่ จอห์น คิม ซัน ใครอีกคนอ้ะ

[babimild1985]

เหอะ ๆ อ่านแล้วมึดมนดีจัง

[van16]

เพิ่งจะเข้ามาอ่านตอนจบแล้ว อ่านต้นจนจบแบบวางไม่ลง อ่านไปก็กดดันไป   
แต่ต้องยอมรับว่าคนเขียนเก่งมากสำหรับการวางโครงเรื่องสนุกดี   เพิ่งจะเคยอ่านจากมุมมองของตัวละครที่มีลักษณะแบบนี้บางทีก็แอบคิดว่า เอ คนเขียนเคยเป็นมาก่อนป่าววะ ทำไมดูเข้าใจตัวละครจัง 555   

จะตามอ่านเรื่องอื่นด้วยน้าาาาา   ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ จ้าาาาาาา

[kunt]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วให้ควารู้สึกเหมือนชื่อเรื่องจริงๆ - -

[zuu_zaa]

เรื่องราวหนักหน่วง ในที่สุดก็จบลง

เรื่องราว มันฝัง ลึกลงในจิตใต้สำนึกมากมายเกินไปจริงๆ

ชอบมากๆค่ะ ยิ่งอ่าน ยิ่งคิดตาม

ขอบคุณที่แบ่งปันกันนะคะ

[nunda]

อึมครึม เหมาะกับบรรยากาศฟ้าฝนช่วงนี้ซะเหลือเกิน

อ่านรวดเดียวจบ ยังมึนๆไม่หาย

ขอบคุณผู้เขียนค่ะ คุณเขียนเก่งมาก ^▽^

[kamikame]

ให้ 3คำ เลย Dark เยี่ยม โดน มากกกกกกกกกกกกกก
ชอบ ๆ เหมือนถูกดูดลงไปเรื่อย ๆ เลย
กว่าจะคลานขึ้นมาได้นะ อินมากกกกก
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟ

[SiLent_GRean]

dark จนหยดสุดท้ายจริงๆค่ะ



ขอบคุณมากค่ะที่แต่งนิยายที่เราสามารถมีอารมณ์ร่วมได้ขนาดนี้ 

[mulli]

  มืดมน หม่นหมอง เศร้าสร้อย งงมาก?

[raviiib❁]

อ่านแล้วงงค่ะ ไม่เข้าใจ
ไผ่เป็นจิตหลอน? โรคจิต? โรคประสาท? หรือโรคอะไร
ไม่แน่ใจว่าจะนิยามยังไง
เหมือนเป็นนิยายจิตวิทยาค่ะ เจอแนวนี้มาบางเรื่อง แต่เรื่องนี้งงสุด
ไม่เข้าใจว่าไผ่ จอห์นต้องการอะไรเหมือนสองคนกำลังหนีความจริง?
ไม่เข้าใจมากๆค่ะ..... แต่ยังรอเรื่องพี่หมอกมาอัพค่ะ
 

[boworange]

  อ่านจบบอกได้คำเดียว    งงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โครตงง เม่ง.งง       

  ขอตอนพิเศษไขความกระจร่างหน่อยเถอะคะ  ไม่งั้นมันเงิบมากมาย   

[monoo]

สุดๆ 
 

[Kinuii]

มันเป็นความอึมครึม กดดัน ตั้งแต่ต้นจนตอนนี้

บอกเลย แลความรู้สึกตัวเองตอนนี้กำลังตกในพวังของจิต สับสนก็ไม่เชิง

แลดูหลอนๆเนอะ

[funland]

  บอกอารมณ์ ตัวเองไม่ถูกเลยแหะ มันอึมครึม แบบ เหมื่อนฝนตกหนักๆเลยอ่ะ แต่ก็ชอบเรื่องนี้

[uzosou]

เรื่องเดินมาไกลมาก นั่งอ่านแรกๆ ไม่คิดว่าเรื่องจะออกมาเป็นแบบนี้
เป็นเรื่องที่สะท้อนความดาร์กไซด์ของคนมาก คือมันตรงกับที่จอห์นพูดนะ ว่าคนทุกคนเป็นบ้า แค่ว่ามบกหรือน้อย
แต่แบบป.4จอห์นรักไผ่ขนาดฆ่าใครได้เลยหรอ น่ากลัวนะ ความจริงถ้าตปนนั้นพ่อยอมให้จอห์นรับผิดเรื่องอาจไม่เป็นแบบนี้
ถ้าตอนนั้นคิมเข้ามาหาไผ่ก่อนก็คงไม่เป็นแบบนี้
อ่านแล้วขมุกขมัวมากกกก ภาษาเปรียบเทียบเยอะแอบอ่านยากอยู่ค่ะ ต้องมีสติหน่อย
สนุกดีนะ แต่อย่าแต่งบ่อยนะเค้ากลัวคนแต่งเครียด 5555

[sulsul]

ตอนอ่านแต่ละตอน เหมือนถูกดูดลงไปในโลกมืดๆเทาๆมัวๆ
เดินลึกลงไปเรื่อยๆ ด้วยความอยากรู้ กดหน้าต่อไปๆๆ
จนถึงตอนจบ โลกหายวับ! ตื่นจ้า!!!! 5555

สนุกมากค่ะ เหมือนอยู่อีกโลกนึงเลย 
<3 <3

[coloursal]

คืออ่านจบแล้วแบบ ต้นตอทั้งหมดมันเกิดจากผู้ใหญ่
ถ้าพ่อของไผ่ไม่มีชู้ ไผ่ก็คงไม่เป็นแบบนี้
ถ้าพ่อของจอห์นไม่ขี้ขลาดก็ไม่ทำให้ไผ่เป็นแบบนี้เช่นกัน
ไผ่เป็นคนทีมืดมนนะในสายตาเรา มีชีวิตแต่ไม่มีชีวิต
ใช้ชีวิตวันๆไปกับความขี้ขลาด กักขังตัวเองไว้ในความมืด
เรื่องนี้ชอบจอห์น ถึงแม้ว่าจอห์นจะทำแบบนั้น แต่ทำเพื่อไผ่ทั้งนั้น
 ถึงแม้ตอนแรกจะรุนแรงไปหน่อยแต่มันก็ได้ผลนะ
เราโครตอึ้งเลยตอนที่รู้ว่าจอห์นเป็นคนฆ่า ซัน โหย ทำไมมันหักมุม
 ตอนสุดท้ายถ้าไผ่ไม่ต้องไปกับจอห์นนะอิฉันคงเฟลมาก ฮ่าๆ
จอห์นรักไผ่ที่สุดแล้ว ซันและคิมก็เช่นกัน พวกเขาเป็นเพือนกันอ่ะนะ
[งงทำไมมีเด็กห้าคนมีสี่คนไม่ใช่อ่อรึเราเบลอรึรวมคนที่ว่าไผ่ลูกชู้]
เรื่องนี้ผูกปมได้ดี บรรยายก็แบบแอ็บสแตรกดี ต้องอ่านทุกตัวอักษร
ถ้าไม่อ่านนี้มีได้งงทุกบรรทัด ชอบทุกอยางเลย นะ
นักเขียนเขียนได้ดีมากค้าบบ ทึ่งเลยไม่ค่อยเจอคนเขียนแนวนี้:)

 

[drasil]

อ่านจบแล้ว
ถึงกับ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
แต่ก็ชอบนะ