มาแล้วหละตัวเอง!!!
มาบ่อยติดต่อกันเลยค่ะ งี้ให้รางวัลกันหน่อยน้า เม้นท์กันหน่อยนะคะ
เวลาอ่านเม้นท์แล้ว ยิ้มแก้มปริเลยอะ เป็นกำลังใจอย่างดีเลยค่ะ
ตอนนี้มาต่อแล้วค่ะ ใครคิดถึงน้องเลิฟเลิฟ น้องมาแล้วค่ะ แว๊บมานิดนึง โหะๆ
ตอนนี้พี่เซฟจะเริ่มสู้เพื่อความรักแล้วหละค่ะ
ใครเริ่มเห็นใจบ้างรึยังเอ่ย
จ๊วบบบบบบ ทุกคน +++++++++++++++++++++++++++++++
i love u {knt} : พี่เซฟมันกำลังจะตามค่ะใจเย็นนะ
anajulia : มาลุ้นน้องเอาค่ะ แต่น้องน่ะมันรักพี่เซฟเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไง ไม่รู้จะใจแข็งได้นานแค่ไหน
Stitch : มือที่สามรึเปล่าไม่รู้ แต่บอกได้คำเดียวว่า ไอ้บูมเนี่ยตัววุ่นวายแน่ๆ
maxtorpis : 
yunchun : จริงค่ะ ไรท์เตอร์ยังไม่พร้อมสำหรับ NC กร๊ากกกกกกก อีกนานนนน!!!!
jantaro : 
:z13:คืน
OhJa : ช่วงนี้น้องโรสเป็นฮีโร่นะคะ
Vesi : พี่เซฟแกไม่จิ้นแล้วแหละ ผิดหวังเปล่าฮ่าๆๆ แกเคยไปอยู่เมืองนอกเมืองนามาน้า ก็คงเคยๆ บ้างแหละ ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่า เราจะไม่ให้พี่เซฟจิ้นแล้วกัน เดี๋ยวแกทำไม่เป็น โดนน้องเลิฟจับกดแทนไม่ดีนะ พี่เซฟแกเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาบ้างค่ะ แค่ไม่เคยลองกับผู้ชาย โหะๆ p.s. อย่าลืมไปกิน after you นะคะ แล้วมาบอกด้วยนะว่าชอบเหมือนกันเปล่า อิอิ ไม่พ้นเรื่องกินๆ กร๊ากกก
lizzii : เคยมีค่ะ แต่เป็นผู้หญิงไง น้องมันก็คงคิดว่าการคบผู้หญิงคงเอามาใช้กับการคบผู้ชายไม่ได้ มันคิดซับซ้อนเนอะ น่าตีคนที่เขียนให้มันเป็นแบบนี้เนอะ ฮ่าๆๆๆ
bbyuqin : น้องมันกำลังพยายามพิสูจน์ตัวเองอยู่ค่ะ เอาใจช่วยพี่เซฟแกหน่อยน้าา
sky-cafe : น้องโรสมันเข้าใจสภาวะแบบนี้ค่ะ เพราะมันก็เป็นเพศที่สามเหมือนกันไง เป็นทอม แถมมีแฟนเป็นเพศเดียวกันด้วย เลยเข้าใจดี
กระต่ายชมจันทร์ : ตอนนี้พี่เซฟมันคงอยากเคลียกับเลิฟคนเดียวแล้วหละค่ะ พี่แกยอมแล้วค่ะ ถ้าพ่อแม่จะว่าอะไรแกก็คงสู้แล้วแหละค่ะ
mahotsukai : อ้าว เป็นแม่ยกพี่เซฟนั่นเองฮ่าๆๆๆๆ
IRIS : ทั้งเรื่อง ไอ้น้องโรสแมนสุด!!! ฮ่าๆๆ น้องมาแล้วค่ะตอนต่อไปนี้แหละค่ะ แต่ว่าเข้มแข็งหรือ (ใจ) อ่อนแอก็ไม่รู้สิเนี่ย
Pikky : อีกไม่นานจะได้เห็นตอนเค้าง้อกันหละค่ะ
Otaku : แฟนคลับน้องโรสชิมิ โหะๆ
everytime : นี่ก็แฟนคลับน้องโรสอีกคน โหะๆ น้องนายเอกท่าจะฮ๊อต
InDY_Sky : โอเค แฟนๆ น้องโรสเพียบจริงๆ ใจเย็นนะคะ พี่เซฟแกสำนึกแล้วน้าาาาา
Little Devil : พี่เซฟยังคงโดนกระหน่ำเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆ
vvivy : เมื่อเช้า (เมื่อวาน) รถติดมากค่ะ เขาเคลื่อนพลกัน เหอะๆๆ แอบเซ็ง เค้ก secret เค้าก็ชอบ เค้ากินคนเดียวหมด ฮ่าๆๆๆ
Praew_64 : ขอบคุณที่ชมว่าเรื่องยังสนุกเหมือนเดิมนะคะ มาต่อให้อีกตอนแล้วค่ะ รีบมาอ่านนะ
n2 : โอ้ มีคนมาแนวแปลกแล้ว อยากให้ดีกันเร็วๆ ใช่ม้าาาา
*SparklinG* : ตามที่น้องโรสเธอด่านั่นแหละค่ะ
สมุนไพร : เนอะ มันคิดเยอะเกิน (นังคนเขียนนั่นแหละให้มันคิดเยอะเกิน ฮ่าๆๆๆ)
● MaYa~Boy ● : คะแนนการซ้ำเติมพี่เซฟยังคงท่วมท้น
JJHJJH : เค้าก็ชอบเค้ก Secret เหมือนกัน ชอบอาหารด้วยอะค่ะ
micaeal : ขอบคุณที่ให้โอกาสพี่เซฟนะคะ แทนพี่เซฟ
jjuboy : ถึงเวลาแล้วค่ะ โหะๆ
sayhi11 : น่าจะหนักค่ะ น้องโรสเธอเป็นคนกำกับด้วยตัวเองค่ะ
Zhenelle[♥] : โอ๋ๆๆๆ คราวนี้มาสงสารพี่เซฟเถอะค่ะ โดนงอนหนักแน่ค่ะ
tutu : ฮ่าๆๆๆ จะเปลี่ยนพระเอกจริงเหรอตัวเอง
Jellio : พี่เซฟแกคงเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองแล้วหละค่ะ
*-*คาเมะ*-* : กร๊ากกกก น้องโรสมันชอบผู้หญิงน่ะสิ
patee : คิดช้าน่าตบเนอะ
j3llnlyza : โดนไปเยอะค่ะพี่เซฟเนี่ย โดนทุกรีฯ ตบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
yunjaejoong : พี่แกเตรียมวางแผนตามหาแล้วค่ะ หวังว่าคงจะเจอในเร็ววัน
kei_kakura : ต้องรอดูค่ะว่าพี่เซฟจะหายบื้อไหม
jiBtar : มาต่อแล้วจ้าคุณจิ๊บ เป็นแม่ยกน้องเลิฟเลิฟ ตัวจริงนะเนี่ย
PeeYaR : ตอนนี้วิ่งตามจนเหนื่อยเลยแหละค่ะ
samsoon@doll : samsoon@doll นั่นสิ หาหนุ่มให้น้องสักคนสองคนดีกว่าเนอะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายขา อย่าเพิ่งเหนื่อยค่ะ พี่เซฟแกกำลังปรับปรุงแล้วค่า++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 14 เอาคืน (ภาคพี่เซฟ และ น้องเลิฟค่ะ มาทั้งคู่) 16/3/53เช้าตรู่ ผมรีบออกจากบ้านไปดักรอน้องโรสที่หน้าบ้านครับ ตอนนี้ทุกคนคงสมน้ำหน้าและสมเพชผมกันทั้งนั้นนะครับ ไม่เป็นไรครับผมยอมรับผิด ตอนนี้การกระทำมันดูสลับหน้าที่กันนะครับ จากที่น้องต้องตื่นเช้ามาไล่ตามผม กลายเป็นผมต้องรีบกระตือรือร้นเพื่อมาตามหาข่าวคราวของน้อง
“น้องโรส พี่มาให้คำตอบครับ” โรสคงเห็นผมจากทางหน้าต่างนะครับเลยรีบเดินออกมาหาหน้าบ้าน
“มาจริงๆ ด้วยเว้ย คิดตกแล้วเหรอว่าจะเอายังไง”
“ครับ พี่...รักเลิฟจริงๆ ครับ พี่พร้อมจะทำเพื่อความรักของตัวเองแล้ว พี่จะแคร์คนที่พี่รักมากกว่าตัวเอง และคนอื่น พี่สัญญา บอกพี่ได้รึยังครับว่าเลิฟอยู่ไหน พี่จะตามไปคุยกับน้องเอง” ผมตัดสินใจอย่างแน่วแน่แล้วครับ ผมจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ผมจะเลิกสนใจกฏเกณฑ์ชีวิตที่ผมเคยตั้งเอาไว้ ผมจะเลิกแคร์สังคมรอบข้างเพราะพวกเขาไม่ใช่คนที่ผมรัก ผมจะเลือกแคร์แต่คนที่ผมควรจะแคร์ และรักคนที่ผมรักให้มากที่สุด
“โหหห!!! ง่ายไปหน่อยไหมครับคุณ มาบอกว่ารัก มาบอกว่าขอโทษ แค่เนี้ยะ!! คิดว่าจบแล้วเหรอแล้วไอ้ที่ผ่านๆ มาที่ไอ้เลิฟมันพยายามน่ะ มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่คุณมาทำนี่หรอกนะ มันต้องอดทน ดิ้นรน หน้าด้านหน้าทนไปคอยตามตื๊อคุณเป็นเดือนๆ แล้วคุณมาบอกแค่ขอโทษแค่เนี้ย ฝันไปเถอะว่าผมจะบอก”
“โรส เดี๋ยวก่อนครับ น้องโรส” โรสรีบเดินเข้าบ้านไปไม่สนใจเสียงเรียกของผม แถมยังสั่งยามให้ออกมาไล่ผมอีกด้วยครับ เฮ้ออ...กรรมเนี่ยมันติดจรวดจริงๆ ครับ แต่ทำยังไงได้ ก็รักพี่ชายเขาไปแล้วนี่ ก็ต้องอดทนสู้ต่อไปแหละครับ
ทุกเช้าผมก็จะแวะมาดักรอน้องโรสที่หน้าบ้าน น้องก็ไม่พูดด้วยนะครับ ถึงพูดด้วยก็จะมีแต่ประโยคเดิมๆ เช่น
‘กลับไปเหอะ มาทางไหนไปทางนั้น’
‘เอาเป็นว่าผมรับรู้ว่าคุณกลับใจอยากจะมารักผู้ชายแล้ว แต่ว่าผมไม่บอกว่าพี่ผมอยู่ที่ไหนกลับไปซะ’
‘โว้ย จะอะไรนักหนาวะเนี่ย บอกว่าไม่บอก ไม่ต้องตื๊อ เข้าใจไหม รำคาญ’
‘ยาม ถ้าผู้ชายคนนี้มาจอดรถหน้าบ้านเราอีก ก็ไล่ไปเลยนะ มันเป็นพวกโรคจิต จิตใจโลเล เห็นแก่ตัว ไล่ไปไกลๆ ถ้าไม่ยอมไป ก็ไปแจ้งยามหน้าหมู่บ้านนะ ว่าไม่ให้รถคันนี้เข้า’
พอผมไปหาโรสที่บ้านไม่ได้ผมก็มาดักรอที่มหาฯลัยครับ แต่ก็ยังเจอโรสไล่อยู่ดี แถมพูดจาเสียดสีว่าผมตลอดเวลา
‘เฮ้ยพวกแก ผู้ชายคนนี้เขาเพิ่งจะรู้ว่าเขาชอบพี่ชายฉันหวะ เมื่อก่อนแม่งบอกว่าตัวเองไม่เป็นเกย์ รังเกียจไอ้เลิฟ ตอนนี้แม่งมาวิ่งตามหวะ กูจะเชื่อมันดีไหมวะ’
และยังอื่นๆ อีกมากมายนะครับ หลังๆ มาน้องโรสเริ่มใช้วิธีประจานผม ถามว่าผมรู้สึกอะไรไหม ก็ต้องรู้สึกเป็นธรรมดาแหละครับ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกของเลิฟแล้วครับ ว่าการถูกไล่ถูกว่าด้วยคำพูดเจ็บๆ มันทำให้เรารู้สึกอดสู หดหู่ ที่ต้องถูกดูถูก เหยีดหยาม ถูกคนพูดจาเสียดสีใส่ บางทีคำพูดคนนี่คมกว่ามีดนะครับ กรีดเบาๆ ก็ทำให้เกิดแผลเหวอะหวะได้แล้ว
+
+
+
ผมตามตื๊อโรสมาห้าวันแล้วครับ โรสไม่มีทีท่าว่าจะใจอ่อนยอมบอกผมเลยครับว่าเลิฟอยู่ไหน นี่ผ่านมาจะเป็นอาทิตย์แล้ว ผมกลัวว่ากว่าผมจะหาน้องเจอ เลิฟจะตัดใจจากผมไปแล้วสิครับ ทำยังไงดีเนี่ย คิดสิไอ้เซฟ ทีเรื่องอื่นเสือกฉลาด ที่เรื่องรักๆ นี่โง่จริงๆ กู
เฮ้ย นั่นมันน้องที่เป็นเพื่อนกับไอ้แทนนี่หว่า ผมจำได้ว่าเล่นดนตรีวงเดียวกับเลิฟ น่าจะเป็นเพื่อนกลุ่มๆ เดียวกันนะครับ เข้าไปถามดีกว่าเผื่อน้องมันจะรู้
“น้องครับ น้องเป็นเพื่อนกับเลิฟใช่ไหมครับ พี่รบกวนเวลาหน่อยนะครับ คือ..พี่จะตามหาเลิฟน่ะครับ น้องรู้ไหมครับว่าตอนนี้เลิฟอยู่ที่ไหนครับ” น้องคนที่ผมเข้าไปถามทำตาโตแบบตกใจที่ผมเข้าไปถาม แต่อีกคนที่มาด้วยนี่สิครับ มองผมเหมือนผมเป็นศัตรูนะครับ ประมาณว่าพร้อมจะต่อยผมเต็มแก่แล้ว
“แล้วมึงเสือกไรด้วยวะ มึงไม่สนใจเลิฟแล้วมึงจะกลับมาทำไม มึงทำให้เลิฟร้องไห้ เทอมนี้แทนที่เลิฟจะได้ลงซัมเมอร์ แทนที่ปิดเทอมจะได้ไปเล่นดนตรีด้วยกัน มึงทำให้เลิฟต้องหนีไป โว้ย!!! ทำไมเลิฟต้องไปรักคนอย่างมึงวะ” ไอ้คนที่มาโวยวายใส่ผมไม่ใช่คนที่ผมเข้ามาถามนะครับ แต่เป็นอีกคนที่มาด้วยกัน และผมรู้สึกได้ว่าไอ้เด็กผู้ชายคนนี้มันก็คงชอบน้องเลิฟของผม (กล้าพูดว่าเป็นน้องเลิฟของผมเนอะ ระวังโดนแม่ยกน้องมันตื้บเอานะ)
“ก็พี่กำลังตามหาเลิฟอยู่ พี่ก็กำลังไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ให้มันดีขึ้น พี่กำลังจะไปขอโทษเลิฟ พี่กำลังจะไปตามเลิฟกลับมา บอกพี่มาเถอะว่าเลิฟอยู่ไหน”
“เดี๋ยวก่อนไอ้เหี้ยแชมป์หยุดก่อนกูคุยเองไอ้ห่าอย่าเพิ่งใจร้อนดิวะ!!!....พวกผมไม่รู้หรอกว่าเลิฟมันอยู่ที่ไหน คนที่รู้คงจะมีแต่ไอ้โรสคนเดียว แต่เหมือนเลิฟมันบอกว่าจะไปญี่ปุ่นกับป๊า หรือไม่ก็คงไปอยู่ที่รีสอร์ทหรือโรงแรมในเครือของที่บ้านมันที่ไหนซักแห่งของประเทศ อ่อ แต่ว่าก็มีอยู่ที่ต่างประเทศด้วยนะ พี่ลองไล่ตามหาเอาเองแล้วกัน ไม่งั้นก็ไปถามไอ้โรส ถ้ามันยอมบอกนะ” น้องคนที่พูดกับผมน่าจะชื่อโม ส่วนไอ้คนที่ทำท่าเหมือนจะกระทืบผมชื่อแชมป์ ผมได้ยินไอ้น้องแชมป์มันตะโกนห้ามเพื่อนมันไม่ให้บอกใบ้ผม ผมอยากจะตะโกนกลับไปเหลือเกินว่า นี่มึงใบ้ให้แล้วเหรอวะเนี่ย แถมผมยังได้ยินเสียงขำๆ ของไอ้น้องโมแว่วลอยมาตอนที่มันลากไอ้แชมป์ให้เดินจากผมไปว่า
“มึงว่าชาตินี้เขาจะตามหามันเจอไหมหละ รีสอร์ตบ้านมันมีทั่วโลกอยู่ 5 ที่ ในประเทศ 12 ที่” อืมกูซึ้งน้ำใจพวกมึงมาก!!!
พวกเพื่อนของเลิฟเหมือนทำงานกันเป็นทีมนะครับ ทุกคนเหมือนได้รับมอบหมายมาให้กีดกันผมไม่ให้เจอกับน้อง แต่ละคนนี่ฝีปากแรงกล้ากันทั้งนั้นครับ มีประสิทธิภาพในการสร้างความเจ็บปวดใจได้ดีเยี่ยม ล่าสุดนี่นอกจากใช้ปากแล้วเกือบจะใช้ตีนด้วยนะครับ!!!
ตอนนี้ผมว่าถ้าให้ผมกลับไปถามน้องโรส ผมเสี่ยงงมเข็มไปตามหาน้องเองตามรีสอร์ตดีกว่า ผมไม่รู้ว่าไอ้น้องโมมันโกหกรึเปล่า แต่ผมจะลองเสี่ยง ถ้าผมไม่ลองดู แล้วมัวแต่คอยจะถามน้องโรสอยู่แบบนี้ มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่างน้อยถ้าผมออกไปตามที่ต่างๆ ก็ยังได้ชื่อว่าลองพยายามแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่า ผมจะแจ็คพ็อต เจอน้องเข้าสักที่ในเมืองไทยนะครับ
ผมรีบไปขออนุญาติทำเรื่องดร็อปเรียนโดยอ้างเหตุผลว่าผมต้องไปช่วยงานญาติที่ต่างจังหวัด เพราะเขาต้องการคนด่วนมากๆ อาจารย์ก็ยอมครับ เพราะผมไม่เคยมีประวัติโดดเรียน เกเร ผมขอโทษนะครับอาจารย์ที่ผมโกหก ผมต้องรีบไปตามหาแฟนผมก่อนนะครับ เดี๋ยวผมค่อยกลับมาเรียนใหม่ (กล้าพูดว่าแฟนเนอะ)
ผมกลับถึงบ้านก็รีบเสิร์ทหารีสอร์ท โรงแรมในเครือของตระกูลของน้องเลยครับ หาไม่ยาก เพราะเป็นรีสอร์ทหรูหราห้าดาว มีชื่อเสียงทั้งนั้น ผมปริ้นท์ที่อยู่ และเบอร์ติดต่อทุกที่ไว้ แล้วก็เริ่มมาวางแผนว่าจะไปที่ไหนก่อนดี
น้องเคยบอกผมว่า น้องชอบตัวเมืองเชียงใหม่ แต่น้องก็ชอบทะเลเหมือนกัน อืม!!! ระหว่างเชียงใหม่ กับทะเลเอาไงดี ขึ้นเหนือก่อนดีกว่า...ผมจัดการจองตั๋วเครื่องบินทันทีครับ ประหยัดเวลา คราวนี้ถึงคราวที่ผมต้องงัดเงินเก็บออกมาใช้แล้วครับ เงินก้อนนี้ผมเก็บไว้เผื่อเรียนปริญญาโทครับ แต่ผมตัดสินใจแล้วว่าตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดของผมคือน้อง ผมยอมจะละบางสิ่ง เพื่อให้ได้อีกสิ่งที่ผมต้องการมากกว่า และมีค่ามากกว่า++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งงง
“สวัสดีครับ”
“คุณพี่ชาย ถ้าคิดจะปิดโทรศัพท์หนีชาวโลก ทีหลังซื้อเบอร์สำรองอีกเบอร์ไว้เผื่อตามตัวด้วยนะ ตามตัวยากอะ” ไอ้โรสมันโทรมาเข้าที่ห้องพักผมครับ ห้องนี้เป็นห้องพิเศษที่ไม่ได้เปิดให้ลูกค้าใช้ เป็นห้องวีไอพีสำหรับครอบครัว ญาติสนิทที่จะมาใช้เวลามาเที่ยวที่นี่ หรือมาดูงาน
“มีอะไรคุณน้องสาว เอ๊ยน้องชาย คิดถึงเหรอไง ตามมาดิ” มันไม่มาหรอกครับ มันเป็นทอมที่กลัวดำ มันไม่ชอบทะเล มันบอกว่าสาวๆ เขาก็ชอบคนขาวๆ เหมือนกับที่ผู้ชายชอบผู้หญิงขาวนั่นแหละ เพี้ยน!!!
“โอ๊ย!!! ฉันไม่ตามไปหร๊อกกก แต่คนอื่นน่ะไม่แน่” ใครวะ อย่าบอกว่าเป็นไอ้แชมป์นะ ใครบอกมันกรูจะฆ่าให้ตายยกโครตตตตเลย
“อย่าบอกว่าไอ้แชมป์นะ”
“เปล่า ฉันให้แกทายอีกรอบ” ใครวะ!!! นึกไม่ออกเว้ย
“หลินปิง” ตอบเอาฮาแล้วกัน
“ไอ้บ้า พ่อหลินปิงอะดิกำลังตามหาแกอยู่...ไอ้พี่เซฟสุดที่รักเก่าของแกไง เอ๊ะ หรือยังรักอยู่” เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โม้แล้วเหอะ!!!!!!
“แกกำลังด่าฉันในใจอยู่น่ะสิ หาว่าฉันโม้อะดิ ไม่ได้โม้นะเว้ย ฉันจะเล่าให้แกฟังเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างที่แกไม่อยู่นะ...........”
ฟังเรื่องของพี่เซฟจบ ผมถึงกับมึนตึบเลยครับ ถามว่าดีใจไหมที่พี่เขารักผมแล้ว!!! มันก็ดีใจอยู่หรอก แต่ว่ามันยังนอยด์ๆ โกรธๆ งอนๆ น้อยใจๆ อยู่ดีครับ ตอนนี้คำที่คิดได้เลยคือ...’มึงจะเอายังไงกับกูอีก!!!’ ไล่กูอย่างกับหมูกับหมา แล้วตอนนี้กลับมารัก สับสนหวะ กำลังคิดว่าพยายามตัดใจได้วันละนิด ละหน่อยแล้วนะ (เอาจริงๆ แล้วทำไม่ได้หรอก)
“ฟังฉันอยู่เปล่าแก เนี่ยฉันไม่ได้บอกนะว่าแกอยู่ไหน แต่ไอ้ห่าโมแม่งเสือกไปบอกใบ้ว่า อาจจะอยู่ที่รีสอร์ทที่ไหนที่หนึ่ง มันบอกว่าถ้าพี่เขาพยายามจนหาเจอ ก็ถือว่าเป็นอีกข้อที่พิสูจน์ตัวพี่เขา มันบอกว่ามันอยากให้คนรักกันมากกว่าเกลียดกัน ไอ้ห่าโม ไอ้พ่อพระ มันคงเป็นกามเทพกลับชาติมาเกิด ฉันเลยรีบโทรมาบอกแกก่อน เผื่อพี่แกจะฟลุ๊คมาเจอแกเข้า” อืม ไอ้โมเอ๊ยย!!! ไม่รู้จะโกรธหรือจะขอบใจมันดีหวะ เขาทำเพื่อนมึงเจ็บปางตายนะเว้ยเฮ้ย ไปบอกใบ้เค้าทำม๊ายยย ไม่ได้เล่นชิงร้อยชิงล้านกันอยู่นะเว้ย
“คงยากกว่าจะเจอหวะ พี่เซฟมันไม่ได้ฉลาดอย่างที่แกคิดหรอก” จริงครับ ผมหลงคิดว่าแกเป็นคนฉลาดมาตั้งนาน ที่ไหนได้โครตโง่!!!!!!!!!! โดยเฉพาะเรื่องความรัก จริงๆ ผมว่าพี่เซฟน่ะ iQ สูงนะครับ แต่ LoveQ ต่ำ!!! เรื่องรักๆ น่ะพี่เซฟแกโง่นัก เชอะ!!!
“นี่สรุปแกยังรักพี่เขาอยู่ไหม” ถามตรงจังวะ
“เอ่อ..ไม่รู้ดิ”
“อย่ามากระมิดกระเมี้ยนไอ้พี่ชาย ฉันเป็นน้องแก เป็นแฝดแก อยู่ติดกับแกมาตั้งแต่ในท้องแม่ แก่อย่ามาโกหกฉันซะให้ยาก บอกมาเถอะ อย่าลืมว่าฉันอยู่ข้างแกเสมอ” รักมันจังครับ ดีใจที่มีมันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิ ฮ่าๆๆๆ
“อืม ยังรักอยู่น่ะสิ ใครมันจะไปตัดใจได้เร็วขนาดนั้นวะ ถึงฉันจะท้อ ไม่อยากสู้แล้ว แต่ก็ใช่ว่าฉันจะเลิกรักพี่เซฟแล้วนี่ คิดถึงเขาทุกวันเลยหวะ เบื่อตัวเองจริงๆ” จริงครับ เขาทำให้เจ็บขนาดนี้ แต่ก็ไม่เคยหยุดรักเขาเลย แถมยังคิดถึงทุกวันอีกต่างหาก อยู่คนเดียวแล้วจะเป็นบ้าครับ คิดถึงแต่พี่เซฟตลอดเวลา มาอยู่นี่เลยต้องหานู่นนี่ทำครับ
“เอาอย่างงี้ เดี๋ยวฉันจะส่งผู้ช่วยไปให้แกหนึ่งคน พร้อมกับแผนการณ์เอาคืนพี่เซฟแบบกระอักกันไปข้างนึงเลย นี่ฉันยอมแลกเพื่อแกเลยนะ” แลกไรวะ แล้วจะส่งใครมา งง!!
“ส่งใครมาอะ บอกหน่อย ไม่เอาไอ้แชมป์นะเว้ย” คือ หลายคนอาจจะคิดว่าเห็นแชมป์แล้วน่าจะคิดถึงตัวเองบ้าง แชมป์มันก็รักผม คอยตามตื๊อผม แต่ผมก็อยากจะบอกว่า ผมพยายามที่จะไม่ให้ความหวังไงครับ ขนาดผมปฏิเสธตลอด แชมป์ยังคงรุกผมตลอดเวลามีโอกาสเลยครับ ฉะนั้นเพื่อตัวแชมป์และตัวผม เราควรตัดไฟแต่ต้นลมครับ
“เออ..ไม่ใช่ไอ้แชมป์หรอก รับลองว่าคนนี้เด็ดจริง...หยุด!!!...ห้ามถามห้ามเถียง แกเป็นพี่ฉันนะห้ามเถียงน้องนะเว้ย” ไอ้บ้า มีบ้านไหนที่พี่ห้ามเถียงน้องวะ
“อยากทำไรก็ทำ แต่ฉันว่าเขาหาไม่เจอหรอก ไม่ก็คงท้อก่อนแหละหวะ”
“เอาเถอะน่า เผื่อเอาไว้ ว่าแต่แกเองก็อย่าเพิ่งใจอ่อนหละถ้าเขาตามมาเจอน่ะ เล่นตัวหน่อย คิดถึงตอนที่เขาทำเราเจ็บ ฉันรู้ว่าแกรักเขา แต่ถ้าไม่ทำให้พี่เซฟได้จำบ้างเขาก็จะไม่เห็นค่าเรา แล้วฉันว่าเราควรจะดัดนิสัยขี้โลเล ขี้ขลาด และก็กฏเกณฑ์เนิร์ดๆ ของพี่เขาบ้าง มันเพื่ออนาคตของแกนะเลิฟ แกจะได้วางรากฐานของความรักของแกให้มั่นคง ต่อไปแกจะได้ไม่เจ็บอีกนะ” ผมว่าแม่ต้องโกหกแน่เลยว่าผมเป็นพี่มัน ผมว่ามันดูจะโตกว่าผมอีกนะครับ ทั้งความคิด และการเข้าใจโลก โรสมันทำได้ดีกว่าผมเสมอ ผมรักมันจังครับ
“ขอบใจนะ ฉันรักแกที่สุดในโลกเลยหวะโรส”
“ฉันก็รักแกไอ้พี่ชาย ก็เรามีกันสองคนพี่น้องนี่หว่า ใครกล้ามาทำพี่กูเจ็บ เจอกูแน่ ฮ่าๆๆๆๆ” แมนตลอดแหละไอ้นี่ ฮ่าๆๆๆๆ
เฮ้อออ!!!! ในใจลึกๆ ผมอยากให้พี่หาผมให้เจอนะครับ ผมจะรอ!!!!
++++++++++++++++++++++++++
เริ่มเห็นใจพี่เซฟกันบ้างรึยังคะ
ตอนนี้ใครคิดถึงน้องเลิฟ หายคิดถึงกันแล้วเนอะ
ขอบคุณที่ตามอ่านกันนะคะ
ทุกคนเลยค่า
ป.ล. เดินทางปลอดภัยนะคะทุกคน
หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13) (อ่าน 817702 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก