หัวข้อ: @@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}

[lovevva]

ตะเกียงนี่เสน่ห์แรงได้ใจจริงๆนะเนี่ย

[eve2011]

 

[donutnoi]

น้องตะเกียงสุดยอดดดดดดดดดด   

พี่โต๋ ได้แต่ยืนมองแค่นั้นเรอะ 

[Nus@nT@R@]

เหอๆงานเข้าตะเกียง 3 งานเต็มๆ

[seaz]

พี่โต๋ไม่ชัดเจนสักที แบบนี้น้องตะเกียงก็แย่สิ

[golove2]

ขอเป็นอีก 1 เสียง
ที่สมน้ำหน้า สิงห์โต๋

ชักช้า ไม่ชัดเจน

 

[Killua]

โต๋เน่าคับงานนี้ ชักช้าได้ใจ เหอๆๆ คนอื่นคาบไป... กร๊ากกก
แต่น้องตะเกียงน่ารักเสมอ

[ChiOln]

งานงอกแน่ ๆ ครับท่าน 555

[narrybo]

แย่แน่เลย น้องตะเกียง พี่ โต๋ คงไม่ ปล่ำน้อง เค้าหรอกนะ พอกลับบ้านอะ

[heefever]

ตะเกียงเสน่ห์แรงสุดๆ


อิมเมจตัวละคร น้องตะเกียงคือแจใช่มั้ย แต่คนเสื้อชมพูน่ะ ฮีชอลนะคะ

แล้ว รัน กะ พรต ทำไมอิมเมจเป็น ซีวอนเหมือนกัน 

[luxilove]

Part  28
ศึกชิงนาย...ตายแน่ตะเกียง
.
.
.
.
.
.
จักรยานถูกดึงไว้..ด้วยมือไอ้พี่โทนี่ ก่อนมันจะไล่ให้กูไปซ้อนท้ายเหมือนเดิม และมันทำหน้าที่

ปั่นไปซุ้มน้ำ พวกที่เหลือก็ปั่นตามกันเป็นพรวน


“พี่คร๊าบบบๆๆๆ...ชาเขียวสองขวด รสอะไรก็ได้”  กูสั่งทันที พวกกูถึงก่อน พี่เค้าหยิบให้

กูกะลังจะจ่ายตังค์ ไอ้พี่โทนี่ มันจับมือกูม้วนพับเก็บตังค์ไว้ มันแย่งจ่ายซะเอง แถมบอกกูเบาๆ

อีกว่า  


“สัญญาทาส พี่ต้องจ่ายให้ตะเกียงไง ลืมแล้วสิ”  แหว่ะ!..ดันเสือกกระซิบข้างหู  ไอ้บร้า...เดี๋ยวปัด

บ้องหูเลยนิ ลามปามใหญ่แหล่ะเมิง...กูเลยยื่นขวดชาเขียวกับหลอดให้มันไป  มันรับไปเปิดฝาขวด

หยิบหลอดใส่ ก่อนจะส่งคืนมา กูมองมันแบบอึ้ง ๆ แม่งโครตสุภาพบุรุษเลยเมิง แต่แดกเองเถอะ  

กูไม่ใช่ผู้หญิง..ไม่ต้องบริการกูหรอก  กะจะไม่รับแล้วเชียว มันดันยัดใส่มือพร้อมแย่งเอาขวด

ที่ยังไม่ได้เปิดในมือกูไป จัดการเปิดฝากระดกขวดเข้าปากไม่ใช้หลอดตะหาก อู๊ยยยๆๆ..แมนโครตๆๆ..


“กระทิงแดงป่าวพี่”  กูกะกวนมัน  ดูมันจะหลงกลป่าว


“เอามาทำไม ดื่มชาแล้ว ใครให้กินเครื่องดื่มชูกำลัง”  มันสอนกูกลับซะงั้น  ยังไม่รู้ตัวหลงกลกูแหล่ะ!..

จัดให้หน่อย


“อ้าวววว..!!...ก็ลูกผู้ชายตัวจริง หัวใจกระทิงแดงไม่ใช่นิ..555555.”  อดขำมันไม่ได้

แม่งหน้าแดงเถือกโดนกูล้อ  


“แหม..แหม..สวีทหวานจนมดอิจฉาแล้วนะค่ะน้องตะเกียง” คุณพี่อัง ลงจากจักรยานไอ้พี่โต๋ได้  

แซวกูซะงั้น..ไม่รอพลาดโอกาสสักแอ่ะ


“นั่นสิ..ไม่สั่งน้ำเผื่อพวกเราเลย..ดูสิ..กินกันสองคน เลือกเหมือนกันซะด้วย”  คุณพี่รสา ผสมโรง

เข้ากันเป็นฉิ่งเป็นฉาบ  ขาดกรับยังไม่เคาะตามมา  


“สมกันจริงเน่อะคู่นี้ ยังกะพระเอกนางเอก..ร่วมมือกันจับโจร หน้าตาดีเก่งอีกตะหาก เพื่อนพวกเรา

อกหักกันระนาว  ถ้ารู้ว่า..โทนี่เลือกตะเกียงเป็นแฟน.” พูดถึงกรับ กรับก็เข้ารับจังหวะ คุณพี่คนาง  

พอเพื่อนส่งบท ก็เก็บตกต่อไม่มีหลุดคิว ที่แกบอกเพื่อนอกหักกันระนาว คงหมายถึงพวกพี่ผีสามบาท  

แต่ทำไมหน้าไอ้พี่โต๋ ไอ้พี่บอมย์ เสือกเจื่อนลงไปถนัดด้วยว่ะ!.....

  
“พอแล้วครับ..สาว ๆ   จะแซวกันไปถึงไหน ใครอยากดื่มน้ำอะไร สั่งได้เลย วันนี้ผมเป็นเจ้ามือเอง

ที่ตั้งใจไม่สั่งให้  เพราะไม่รู้ใครจะดื่มอะไรตะหาก ไม่ใช่แกล้งลืม”  ไอ้พี่โทนี่ ออกโรงป้องกูทันที  

แม่งเมิงนี่ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจคบจริงจังซะหรอก พระเอกทุกองศา พี่รสา กับพี่คนางเลยจัดการสั่งน้ำ...

แจกทุกคนทันที  ไม่ต้องรอย้ำ


“โถ..โถ..โทนี่  ไม่ทันไรออกลูกปกป้องน้องเค้าซะขนาดนี้ รักจริงหวังแต่งป่าวเนี๊ยะ”  พี่อังยังไม่เลิก  

เดินหน้าราวีกัดกูต่อ  ทั้งทีปากเพิ่งก้มดูดน้ำจากขวดกลืนยังไม่หมด


“อ่านะ...ถ้าตะเกียงโอเค...ผมก็ไม่เกียงอยู่แล้ว  สวย เก่ง น่ารักซะขนาดนี้หาได้ง่ายซะที่ไหน

จริงไหมพวกมึง” พูดจบดันหันไปขอแรงสนับสนุนกะเพื่อนมันอีก ไอ้พี่บร้า..เมิงดูหน้าพวกแม่งป่าว

ว่าอยู่ในอารมย์ตอบคำถามมึงไม่นั้น


“อือนะ...ถ้ามึงผ่านกูได้ซะก่อน กูอาจยกให้มึง”  กูว่าแล้ว คงถึงจุดเดือดที่มันจะทนซะแล้วเมิง  

ไอ้พี่โต๋ โพล่งขึ้นมาท่ามกลางประชาชี พี่อังสำลักน้ำพรวด ไอ้พี่บอมย์มองตาค้าง ซึ่งไม่ต่างกะอีก

หลาย ๆ คน ยกเว้นไอ้พี่รัน มันอมยิ้มนิด ๆ เหมือนรู้อะไรอยู่แล้วซะงั้น  ไม่เว้นแม้แต่ไอ้พี่โทนี่

มันขมวดคิ้วผูกโบว์  เหมือนต้องการความชัดเจนคำพูดไอ้พี่โต๋ตะกี้


“หมายความว่าไงกันค่ะโต๋”  พี่อัง..ทนรอไม่ไหว  โพล่งถามเสียงห้วนทันที


“ก็หมายความตามที่พูด โทนี่..ถ้ามึงชอบน้องกูจริง ต้องพิสูจน์จนกว่ากูจะแน่ใจ  เรื่องมึงคบกัน

กูยังไม่อนุญาต กูเชื่อว่าครอบครัวของเรา..คงไม่เห็นด้วยเช่นกัน”  อึ้งแดกกันเข้าไปใหญ่  ก็ไอ้พี่โต๋มัน

เล่นยี่สิบคำถาม พูดไม่เคลียร์ ทำให้หลายคนสงสัย


“มันเกี่ยวอะไรกับครอบครัว ตกลงมันยังไงกันว่ะ!..โต๋..อธิบายให้ชัดเจนหน่อย”  ไอ้พี่บอมย์ ออกโรง

ถามเองซะเลย รวบรัดแต่ตรงประเด็น  กูยืนดูดน้ำ..กระดิกหูฟังพวกแม่งมันไป ว่ามันจะอธิบายกันยังไง


“อืมได้..พวกเมิงอยากรู้กูจะบอก..บลาาาาาๆๆๆ”  มันก็เล่าว่าพ่อแม่พวกเรา เป็นเพื่อนร่วมสาบานกัน  

และพ่อกูให้มันดูแลเป็นพี่เลี้ยงกู เมื่อเช้าที่กูมากะมัน เพราะมันพากูไปนอนบ้านมัน อะไรประมาณนี้  

ดังนั้น...เรื่องที่กูกับไอ้พี่โทนี่ ตกลงจะคบกันเป็นแฟน มันไม่อนุญาต เพราะกูยังเด็กให้เป็นพี่เป็นน้อง

ในก๊วนไปก่อน จนกว่าต่างคนต่างแน่ใจว่าชอบกันจริง ๆ แล้วค่อยคุยกันใหม่ เพราะกูเพิ่งย้ายมาเรียน

ยังไม่ทันไร พี่อังฟังแบบนั้น ก็มองกูค้อนควับโดยที่ไม่มีใครทันสังเกตุ  เวง...ตกลงกูคงหนีไม่พ้นแก๊งค์

หอยแมลงภู่สินะ


“ได้..เมื่อมึงพูดแบบนี้  กูจะพิสูจน์ให้มึงเห็น และเอาน้องตะเกียงมาเป็นแฟนให้ได้”  ไอ้พี่โทนี่ มันตอบ

แถมยืนยันหนักแน่น..จะเอากูเป็นแฟนมันให้ได้ซะงั้น เอ๊ะ!..เข้าใจอะไรผิดไปป่าวพี่..ไมมันดูจริงจัง

ไปว่ะ..ไหนบอกคบเล่น ๆ เดือนเดียวไง


“จำกัดว่า..ต้องใครหรือไม่...ทุกคนมีสิทธิ์จีบน้องมึงหรือเปล่า”  ไอ้พี่บอมย์พูดขึ้นมาเสร็จ พวกมันต่าง

จ้องหน้ากันนิ่ง ๆ เหมือนจะอ่านกัน ในขณะที่พวกผู้หญิง โดยเฉพาะพี่รสา ชักสีหน้าไม่พอใจทันที  

เมื่อได้ยินไอ้พี่บอมย์ถามขึ้นมา


“มึงคิดไงหล่ะ?...”  ไอ้พี่โต๋มันไม่ตอบ แต่เสือกถามกลับซะนี่


“กูหมายความตามที่พูด...เมื่อมึงว่าน้องตะเกียงยังเด็ก ให้เป็นพี่เป็นน้องกันไปก่อน ค่อยดูอีกที  

กูว่าใครก็น่าจะมีสิทธิ์..ตราบใดที่ยังไม่ถึงเวลา..ที่ตะเกียงต้องคบกับใครจริงจัง มึงว่าไหม?”  

ไอ้พี่บอมย์ มันย้อนคืนซะอีก


“ก็ไม่เป็นไร  ถ้าไม่ประเจิดประเจ้อจนน่าเกลียด ใครจะจีบก็มีสิทธิ์ แต่แค่จีบเท่านั้น นอกนั้นกูไม่

อนุญาต”   มันพูดพร้อมกับลงน้ำเสียงหนักแน่น ฟังแล้วสยอง ตกลงพวกมึงถามกูสักคำไหมนั้น  

ว่ากูยินดีให้ใครจีบหรือเปล่า พูดยังกะกูไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้งั้นแหล่ะ!..


“นี่ตกลงใครจะจีบตะเกียงกันค่ะ..คงไม่ได้หมายถึงพวกเรากันเองใช่ไหม...รสาว่า มันตลกไปเปล่า  

ยืนคุยกันเรื่องจีบเด็กผู้ชายเนี๊ยะน่ะ”  พูดเสร็จ หันมาจิกตาค้อนกูอีกคนแหล่ะ!...กูไม่เกี่ยวเว้ย!..มึงก็เห็น

มันพูดกันเอง กูไม่รู้ด้วยเลยว่าใครยังไง คนไหนจีบกู  ตกลงพวกพี่นี่ประสาทดีกันป่าวว่ะนี่?


“ไม่มีอะไรหรอกรสา เค้าพูดเผื่อ ๆ กันไว้ก่อนนะ ตอนนี้ตะเกียงเป็นสมาชิกใหม่กลุ่มพวกเรา ที่สำคัญ..

เพิ่งรู้ด้วยว่าตะเกียง..มีความสัมพันธ์กับครอบครัวไอ้โต๋”  ไอ้พี่รัน มาได้ถูกที่ ถูกเวลาอีกแล้วครับท่าน  

สมกับเป็นกุนซือของกลุ่ม  แม่งมันพูดจบ  ทุกคนก็ดูจะผ่อนคลายอารมย์เบาบางลงบ้าง


“กิ่งว่า พวกเราคืนจักรยาน แล้วไปหาอะไรกินกันต่อดีกว่าไหมค่ะ นี่ก็จะห้าโมงแล้วค่ะ”  น้องกิ่งคน

น่ารัก  แฟนไอ้พี่กานเบี่ยงเบนหัวข้อ..ดึงความสนใจออกจากกู กูหันไปส่งสายตาขอบใจ

คุณน้องเธอ เหมือนเธอจะรู้..ส่งยิ้มบาง ๆ คืนตอบมาให้


“นั่นสิ  กูว่าดีเหมือนกัน กินฟูจิดีไหม”  ไอ้กานออกเสียงสนับสนุนแฟนมันทันที


“ตามนี้แล้วกัน เจอกันที่เซ็นทรัลลาดพร้าว กินเสร็จจะได้แยกย้ายกันกลับโอเคป่าว”  ไอ้พี่รัน มันสรุป

ทุกคนต่างพยักหน้ารับ ไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์กูเสือกดังขึ้นมา  ดูเบอร์ไม่คุ้น  แต่กูเดาว่าเป็นไอ้พี่จิม

โทรมาแน่   เพราะมันบอก..ประมาณห้าโมงมันจะโทรมานัดเลี้ยงขอบคุณ


“หวัดดีครับ..ตะเกียงพูดครับ” กดรับสาย พวกแม่งหันมามองกันทันที


“เดี๋ยวตะเกียงถามพวกเพื่อน ๆ ดูก่อนนะครับ ว่าสะดวกกันหรือเปล่า  ยังไงตะเกียงโทรกลับ

แล้วกันนะครับ”  กูตอบพี่แกกลับไป เมื่อพี่แกบอกว่า จะเลี้ยงขอบคุณที่โรงแรมห้าดาวxxxx

ตอนสามทุ่ม  ริมน้ำเจ้าพระยา ให้พาเพื่อนมาด้วยได้ทุกคนเลย  


“พวกพี่ ๆครับ พี่จิมคนที่เราช่วยเค้าไว้ตอนบ่าย เค้าจะเลี้ยงขอบคุณที่โรงแรมxxxxตอนสามทุ่ม

บอกให้ชวนพวกเราไปกันทุกคน  ว่าไงกันครับ”  กูบอกพวกมันทันที หลังวางหูโทรศัพท์


“กิ่งไปไม่ได้หรอกค่ะ บอกที่บ้านกลับไม่เกินทุ่ม เดี๋ยวโดนดุ”  น้องกิ่งขอตัวก่อนเพื่อน


“ใช่ ๆ..เดี๋ยวไง  กินฟูจิเสร็จกูต้องไปส่งกิ่งเลย” ไอ้พี่กานยืนยันต่อ


“ตกลงใครไปได้มั้ง?...ที่เหลือไปได้ไหม”  ไอ้พี่บอมย์ มันถามรวบยอด ทุกคนพยักหน้า  

ไม่มีใครปฏิเสธไม่ไป  


“เอางี้  ไปกินฟูจิก่อน กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนผ้า แล้วเจอกันที่โรงแรมตอนสามทุ่มเลยโอเคไหม”  

ไอ้พี่รันจัดการวางแผน  ทุกคนไม่มีใครคัดค้าน  คงกะไปแล้วมีเรื่องสนุกกันแน่ๆ


“งั้นตามนี้ ตะเกียงโทรบอกพี่จิมก่อนแล้วกัน ว่าเราไปกันเก้าคน”  พูดจบกูเลี่ยงเดินออกมาโทร  

บอกพี่จิม นัดเจอกันสามทุ่มที่ร้านอาหารในโรงแรม  เสร็จเดินกลับหาพวกมัน ก่อนจะพากัน

เอาจักรยานไปคืน  หลังจากนั้นไปกินฟูจิ


“อังไปรถโต๋นะค่ะ” พี่อังอ้อนไอ้พี่โต๋ เมื่อเดินกันมาถึงที่จอดรถ ทำให้กูนึกถึงข้อความในเมลล์

ขึ้นมาทันที คงจะเป็นแผนพากันปลีกวิเวก...ไปสานสัมพันธ์แน่นแฟ้น...ชิ..แต่ไอ้พี่โต๋ ยังไม่ทัน

รับปาก..ไอ้พี่โทนี่พูดแทรกขึ้นมาก่อน


“ตะเกียงมายังไง  ไปรถพี่ไหม”  มันถามกู


“ไม่ต้อง...ไม่ได้.” มาพร้อมกันสองเสียงเลยเมิง ไอ้พี่โต๋ กะไอ้พี่บอมย์ชิงพูดขึ้น ทำให้ทุกคนหันมอง

พวกมันกันทันที ในขณะที่ไอ้พี่รัน หน้าอมยิ้มทะเล้น..ส่งให้กูเหมือนล้อเลียนซะนี่ ไอ้พี่เวงงงงง.....


“ตะเกียงมากับกู..ไม่สะดวกให้ไปกับใคร..ส่วนอัง วันนี้โต๋คงรบกวนอังไปกับเพื่อนก่อน รถโต๋สองที่นั่ง

ไม่สะดวกจริง ๆ เดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยแล้วกัน ใครมากะใครไปเจอกันที่ร้านตามนั้น”  พูดจบมันไม่รอ

ให้ใครพูดต่อ กดสวิทย์เปิดประตูรถ ดึงแขนกูขึ้นรถเฉย เล่นเอาพวกมองตาค้าง แสดงสีหน้าแตกต่าง

โดยเฉพาะพี่อังจ้องกูยังกะเหยียบกูจมธรณี  ไอ้พี่บอมย์มองกูด้วยสายตาอาวรณ์..สะท้อนทรวงซะจนกู

หน้าร้อน ๆ เริ่มรู้แหล่ะ!..คิดไรกะกูอีกนิ   ไอ้พี่โทนี่หน้าเสียซีดได้อีกเมิง..ที่ถูกตัดซีนกระทันหัน  

กูเลยได้แต่ยิ้มเจื่อน ๆ ส่งไปให้ทุกผู้ทุกคน เพราะกูพูดไม่ออก ปฏิเสธไม่ได้ มันพูดถูกกูมากับมัน  

พ่อสิงห์สั่งมันดูแลกู  พ่อย้ำมันให้ดูแลกูอย่างดี  ฉะนั้นแล้วแต่มันเถอะ กูทำตามบัญชา  

พวกเมิงจาโกรธกูม่ายด้ายนะโว้ย!







รักทุกคนค่ะ...ติดตามกันต่อ

Luk.

[andy_kwan]

+1 ให้น้องตะเกียง ^^ แอบจิ้มคนแต่ง 

[Killua]

เหอๆ เสนห์แรงไปใหนตะเกียงเอ้ย

[Poseidon]

ชิ คุณพีาโต๋ ทำมาเปนหึง ยังไม่ชัดเจนกะน้องตะเกียงเลย เร่งทำคะแนนซะ เดี๋ยวอดน้าา ขอบคุณพี่ลักมากๆนะคับ สนุกมากๆเลย ขยันโพสสุดๆ ><

[pattybluet]

พี่โต๋เริ่มออกตัวแรงนะคะ กันท่าเพื่อนๆซะอย่างงั้น
 :m26:แอบยุให้น้องตะเกียงคบกับคุณพี่รันดีกว่า แย่งกันดีนัก 

[lovevva]

 o18โตโต๋กันซีนสุดฤทธิ์

[Annetemis]

“นี่ตกลงใครจะจีบตะเกียงกันค่ะ..คงไม่ได้หมายถึงพวกเรากันเองใช่ไหม...รสาว่า มันตลกไปเปล่า ยืนคุยกันเรื่องจีบเด็กผู้ชายเนี๊ยะน่ะ”

เด๋วมีก็ตบยกแก็งค์หรอกค่ะ อีแก็งค์หอยจี่กระหรี่อี๋เหม็น พวกหล่อนซิที่น่าตลกมากกว่า โง่ดักดานจนแยกไม่ออกหรอค่ะว่าผู้ชายเค้าจริงจังด้วยหรือว่าแค่เล่น ๆ แค่ชั่วครั้ง...ชั่วคราว หรือว่าหน้าหนาหน้าด้านขนาดยอมลงทุนเสนอของฟรี และหลอกตัวเอง ให้ความหวังตัวเองไปวัน ๆ ว่าตัวเองมีค่ากันแน่ค่ะ

[Nus@nT@R@]

คราวนี้เกิดศึกชิงตะเีกียง แล้วอย่างนี้พี่โต๋จะรับมือไหวไม๊นี่ รู้สึกว่าจะมีศัตรูรอบด้านเชียว 555555555

[seaz]

“นี่ตกลงใครจะจีบตะเกียงกันค่ะ..คงไม่ได้หมายถึงพวกเรากันเองใช่ไหม...รสาว่า มันตลกไปเปล่า ยืนคุยกันเรื่องจีบเด็กผู้ชายเนี๊ยะน่ะ”

เด๋วมีก็ตบยกแก็งค์หรอกค่ะ อีแก็งค์หอยจี่กระหรี่อี๋เหม็น พวกหล่อนซิที่น่าตลกมากกว่า โง่ดักดานจนแยกไม่ออกหรอค่ะว่าผู้ชายเค้าจริงจังด้วยหรือว่าแค่เล่น ๆ แค่ชั่วครั้ง...ชั่วคราว หรือว่าหน้าหนาหน้าด้านขนาดยอมลงทุนเสนอของฟรี และหลอกตัวเอง ให้ความหวังตัวเองไปวัน ๆ ว่าตัวเองมีค่ากันแน่ค่ะ

ถูกใจ กด LIKE ไปหนักๆ ^^

ท่าทางพี่โตโต๋จะหวงของนะเนี่ย ว่าไหมครับ?

[golove2]

เกลียดนังชะนีพวกนี่จริงๆ 

 

[luxilove]

Part  29
น้ำมันเติมตะเกียง..ใครหนอ
.
.
.
.
.
.
มาถึงร้านฟูจิ กูโดนไอ้พี่โต๋ดึงให้นั่งข้างมัน กูเลยจำยอมนั่งอย่างเต็มใจโครต ๆ อ่านะ  

ยิ่งคุณพี่อังนั่งขนาบมันอีกข้าง...โดยไม่ต้องรอเชิญด้วยแล้ว กูว่างานเข้ากูอีก  แล้วทุกคนก็พากันสั่ง

อาหารตามใจฉันเต็มโต๊ะ แต่ละคนกินกันโฮกกก...  ยุติเรื่องขุ่นมัวชั่วขณะ  ระหว่างกินบทสนทนา

ก็เริ่มต้นขึ้น


“กูส่งกิ่งเสร็จ ขอไปอาบน้ำแล้วตามไปสมทบที่โรงแรมเลยล่ะกัน” ไอ้พี่กานพูดขึ้น


“งั้นรสา กับคนาง ไปรับอังที่บ้าน  แล้วค่อยมาพร้อมกันดีกว่า” พี่อังพูดต่อ คงกะให้เพื่อนซี้ไปรับ

ขากลับกะมีคนส่ง พี่เธอออกลูกไม่เอารถไป และคนที่ว่าคงเป็นไอ้คนข้าง ๆ กู  เธอคงไม่ยอมเสียหน้า

โดนปล่อยเกาะ..เป็นครั้งที่สองหรอกกูว่านะ  


“ให้คนางไปรับคนเดียวได้ไหมอัง รสาว่าจะให้บอมย์ไปรับเหมือนกัน..”  พูดจบเธอหันไปยิ้มตาเยิ้ม

ใส่ไอ้พี่บอมย์ ประมาณขอร้องล่ะว่างั้น


“บอมย์ว่าจะไม่เอารถไปเหมือนกัน กะว่าจะให้ไอ้รันไปรับด้วย” มันชิ่งออกตัวทันทีโว้ย!  ตกลงมึงเริ่มดีดตัว

ก่อนเครื่องตกกันแล้วหรือนี่ ไอ้พี่รันได้แต่อมยิ้ม ตลอดแหล่ะ!..เห็นเป็นเรื่องสนุกของมันคนเดียว  

พี่รสาหน้าเจื่อนไปทันที


“ช่วยชาติประหยัดพลังงาน กูก็ว่าจะอาศัยไปกับโทนี่ ไงมึงแวะไปรับกูด้วยนะโว้ย”  ไอ้พี่กาน

แก้สถานการณ์ไม่ให้แก๊งค์หอยแมลงภู่..เสียหน้าไปมากกว่านี้ ที่จริงจะว่าไปแล้ว ทุกคนมีรถเป็นของตัว

เองกันทั้งนั้น  เกี่ยงกันรับส่งอยู่นั่นแหล่ะ


“ตะเกียงกินเสร็จ กลับเองใช่ไหม คงไม่ได้กะให้โต๋ไปส่งหรอกเน่อะ” มาแล้วครับ ขุดหลุมปูทาง

ตามเคยพี่อัง


“กลับกับโต๋สิอัง ปล่อยกลับเองไม่ได้หรอก พ่อเล่นโต๋ตายเลยทีนี้ คืนนี้ตะเกียงต้องนอนที่บ้านอีก  

อังถามทำไมหรือ” เฮ่อๆๆๆ...กูไม่ต้องทำไร ไอ้พี่โต๋มันเล่นของมันเอง ช่วยไม่ได้นะโว้ย!...แต่เล่นเอา

เกือบทั้งโต๊ะ มองกันพรึ่บ


“โต๋ค่ะ..อังถามหน่อยเถอะ คงไม่บอกหรอกนะว่าตะเกียง..นอนห้องเดียวกับโต๋ด้วยนะ”  บ๊ะ.!..แม่เจ้า  

พี่เธอไม่อ้อมเลยเว้ย!...กะเอาให้ชัด อาการหึงกำเริบหนัก..หน้าแดงกล่ำเชียว ขืนได้รู้..กูโดนไอ้พี่บร้านี่

ลวนลามปล้นจูบกูแล้ว แกจะทำหน้าอย่างไงว่ะ?


“อืม..นอนด้วยกันแหล่ะ ตั้งกะเมื่อคืนแล้ว”


“แค่กๆ.แค่ก ๆ.” สำลักเรียงกันเป็นตับ  ฉึก.ๆๆๆ โดนกันเต็ม ๆ หลายดอก ไม่รู้ใครมั่ง ที่แน่ ๆ

พี่อังขบเขี้ยวเคี้ยวฟันถลึงตาใส่กูได้อีก  กูอยู่ของกูเฉย ๆ นะเห้ย!..ไม่เกี่ยวน้าาาา....ดันถามเองนิ

ไอ้พี่รันอมยิ้มยักคิ้วล้อเลียนกูซะงั้น  กูโดนไอ้พี่บร้านี่มันทำใส่หลายทีแหล่ะ..คราวนี้ยอมไม่ได้  


“แพล่บ...แบร่..ๆๆๆๆ” กูเลยแลบลิ้นปลิ้นตาใส่มันกลับซะเลย  ก่อนเมินเฉคว้าแก้วน้ำมาดื่มเฉย


“5555 กร๊ากกกกๆๆๆๆ”  มันดันหัวเราะลั่นโต๊ะ เล่นเอาใครต่อใครต่างหันมอง ไม่เว้นแม้กระทั่งโต๊ะข้างๆ

หัวเราะหน้าดำหน้าแดง ทำเอาบรรยากาศเครียด ๆ ก่อนหน้านี้ ผ่อนคลายลง เปลี่ยนมาจ้องไอ้พี่รัน

มันแทน..ก่อนไอ้พี่บอมย์จะถามขึ้น


“เป็นบ้าอะไรว่ะไอ้รัน  ดันหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง”


“โอย.ๆ..โอย!.เดี๋ยว ๆ ขอกูพักหายใจก่อน..อืม..ป่าวหรอก กูรู้แล้วของเค้าดีจริง.ๆ เฮ้ย!..โต๋  

กูขอจีบตะเกียงด้วยได้ไหมว่ะ?”


“พรวด...แค่ก..ๆๆๆ”  คราวนี้เป็นกูสำลักน้ำเสียเอง ไอ้พี่รันเชี้ยรรรรๆๆๆ ฟังมันพูดดิ


“มึงพูดเล่น พูดจริงไอ้รัน” ไอ้พี่บอมย์ มันชิงถามเองซะงั้น


“อ้าว!..ไหนบอกตะเกียงยังไม่ได้สิทธิคบใครจริงจัง ใครก็สามารถจีบได้ไงว่ะ!..กูเริ่มชักรู้สึกว่า  

ตะเกียงน่าสนใจ..กูอยากลองจีบด้วยว่ะ...” เวร...ผีลองของ  เข้าสิงอีกคนแล้วครับท่าน


“รัน..อย่าซี้ซั้วพูด ไอ้เกียรติคนางบ้าง ใครรู้เข้า..คนางจะเอาหน้าไปไว้ไหน” พี่แกออกตัวแรงครับ  

ไอ้พี่รัน มึงจะตอบพี่คนางยังไง กูอยากดูกุนซือขั้นเทพของมึงบ้างทีนี้


“อ้าว!..ตกลงเราทำอะไรผิดเนี๊ยะ ไมคนางต้องเสียหน้า..อะไรยังไง รันไม่เข้าใจ  เราเป็นเพื่อนกัน

ไม่ใช่หรือ บอกเหตุผลรันหน่อย”  ม้าน..โชว์เสต็ปเทพแล้วครับท่าน เล่นทื่อ ๆ ว่ากันตรง ๆ

อย่างงี้เลยมึง พี่คนางมองหน้ามัน น้ำตาซึมก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้ไป โดยมีพี่รสาลุกตามเพื่อนไปด้วย


“อังครับ รันว่าอังไปทำความเข้าใจกับเพื่อนอังด้วยนะ รันไม่เข้าใจว่าที่เขาทำเขาต้องการอะไร  

ถ้าจะคบกับรันให้พูดตรง ๆ ไม่ใช่บอกว่าเป็นเพื่อนกัน  และมาแสดงอาการแบบนี้ รันจะคบกับใคร  

รันเลือกคนที่จริงใจและชัดเจนแต่ต้น ไม่ชอบคลุมเคลือ  หวังว่าอังคงเข้าใจรันนะ”  แมนสาดดดดๆๆๆ...

คำพูดมัน สะกิดคนในโต๊ะ..โดนไปหลายคน เพราะแต่ละคนหลบตามันวูบเชียว ไอ้พี่รัน..นายแน่มาก

ไอ้ตะเกียงขอคาระวะ  บทจะโชว์..เล่นสอนคนให้คิดตามกันเป็นพรวน กูยกนิ้วให้พี่มึงแล้ว  

เยี่ยมจริง....ฉายากุนซือที่ได้ ไม่ใช่ขี้ ๆ แล้วว่ะ!  
.
.
.
.
ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน  ไอ้พี่โต๋มันขับของมันไปเงียบ ๆ  กูไม่รู้จะพูดเหี้ยไร วันนี้ทั้งวัน

ไม่นับเหตุการณ์อื่น ๆ กูว่ากูเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่อง ที่ทำให้ใครต่อใครต้องคิดหนัก พ่อกับแม่

บอกกูว่า 'ไฟตะเกียงเป็นแสงไฟที่นุ่มนวล และอบอุ่น แม้จะไม่ให้ความร้อนและแสงสว่าง

เท่าดวงอาทิตย์ แต่แสงตะเกียงก็ดูดี..ให้ความรู้สึกโรแมนติกและมีเสน่ห์ คนหลงทางเดินอยู่ท่ามกลาง

ความมืดมิด พอเห็นแสงไฟตะเกียงส่องริบ ๆ จะรู้สึกอบอุ่นมีความหวัง..ชุ่มชื่นหัวใจทันที เหมือนเห็น

หนทางรอดเมื่อเจอแสงสว่าง แต่ไฟตะเกียงจะลุกติดอยู่ได้..ต้องอาศัยน้ำมันเป็นเชื้อเพลิง ดังนั้นเชื้อเพลิง

ที่มาเติมตะเกียง ต้องเป็นเชื้อเพลิงที่ทำให้..ไฟตะเกียงสามารถต้านมรสุมและแรงลมได้โดยไม่ดับ  

จึงจะคู่ควรกับตะเกียงดวงนี้......................



‘ใครหนอ..จะเป็นน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับตะเกียงอย่างกู’





รักคนอ่าน   คิดถึงคนโพส   เลิฟแฟนคลับทุกคน

Luk.

[หอยทาก]

โห ต่อสองตอนเลย แจ่ม !!
จะครบทั้งกลุ่มละ ดีนะพี่กานมีกิ่งแล้ว
ไม่งั้นสงสัย ครบ 5 เอิ้กๆ

[Nus@nT@R@]

คนเขียนขยันโพสต์
คนอ่านก็ขยันเม้นท์่ค่ะ
ตอนนี้รู้สึกจะมีน้ำมันมาให้เืลือกเติมหลายเจ้านะคะ น้องตะเกียง

[Poseidon]

ตะเกียงเสน่ห์แรงสุดๆ


อิมเมจตัวละคร น้องตะเกียงคือแจใช่มั้ย แต่คนเสื้อชมพูน่ะ ฮีชอลนะคะ

แล้ว รัน กะ พรต ทำไมอิมเมจเป็น ซีวอนเหมือนกัน  

ใช่ครับๆ รูปเจ๊ฮีชอลกะซีวอนมันผิดอ่า
นี่ถ้าเอาะเกียงเปนซองมินคงดีเนอะ แล้วให้คยูเปนพี่โต๋ เหอๆ
แต่ว่าขอบคุณพี่ลักนะคับ
ไฟในการขยันแต่งช่างร้อนแรง
ขอตัวไปอ่านนะครับบ จิ้มๆพี่ลัก

[Poseidon]

พี่โต๋สิ เหมาะเป็นเชื้อเพลิงที่สุด 

[lovevva]

 o18อยากรู้จริงๆค่ะว่าใครเหมาะที่จะเป็นน้ำมันตะเกียง

[roseen]

 

[hahn]

+1 ให้คนเขียนมาทีเดียว 2 ตอนรวด

เชียร์พี่โต๋สุดใจเลยงานนี้ แต่ว่าน้องตะเกียงล่ะ มีใจให้พี่โต๋หรือเปล่า

[Killua]

นี่ถ้ากานไม่มีแฟนอยู่แล้ว จะร่วมด้วยช่วยกันทั้งกลุ่มเลยป่ะเนี่ย เหอๆ

[ChiOln]

ตะเกียงได้พูดอะไรมั้งป่ะเนี้ย