รัก....ที่ขาดหาย พิเศษ ลูกชายคุณพ่อผมขอได้มั้ยครับ 100% จบแล้วย้ายเลยค่ะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รัก....ที่ขาดหาย พิเศษ ลูกชายคุณพ่อผมขอได้มั้ยครับ 100% จบแล้วย้ายเลยค่ะ  (อ่าน 197800 ครั้ง)

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
Special Question?
 
 
ขณะที่.......ไอ้ตัวเล็กที่นั่งบนตักผมกอดกันแน่นอยู่บนโซฟา แต่กลับมีผมเท่านั้นที่มองเห็นทีวี ส่วนอีกคนที่หันหน้าเข้าหาตัวผมก็ทำได้แค่

เอาคางวางบนไหล่แล้วมองไกลออกไปทางด้านระเบียงอยู่เนิ่นนาน ~  จนไอ้ตัวเล็กชักหมั่นไส้ที่ผมไม่ยอมปล่อยออกจากอ้อมกอดเสียที

จะหนีไปไหนจะทำอะไรก็ไม่ได้ทั้งนั้น  จึงทำได้แค่ประท้วงด้วยการอ้าปากเล็กๆ นั่นงับลงมาบนคอ ไหล่ เส้นผมอยู่เป็นระยะ  ทำเอาผมยกยิ้ม   

เมื่อเห็นว่าผมไม่สนใจ  ไอ้ตัวเล็กก็งับแรงขึ้นเรื่อยๆ จนต้องทำให้รู้ว่า.......ถ้าขืนยังเล่นอยู่อาจจะต้องเจออะไรต่อ   ว่าแล้วก็เลื่อนฝ่ามือหนาๆ

ของตัวเองจบที่สะโพกกระชับของอีกฝ่ายออกแรงกด  ขณะที่ด้านล่างกลับดันขึ้นมาขืนแรงโน้มถ่วง  ถูไถ ...จนอีกฝ่ายได้แต่ตกใจ

"อ๊ะ......พอแล้วฮะ"   ไอ้ตัวเล็กว่า  ก่อนจะทุบลงเบาๆ ที่ไหล่ผม  ได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุข

"ก็เรากวนพี่ก่อนนี่นา....หึหึ"  ผมตอบขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ทีวีตรงหน้าไม่วางตา   ไอ้ตัวเล็กนิ่งไป..........  นิ่งไปซะนาน

จนผมคิดว่าน้องหลับไปซะแล้ว  แต่ที่รู้ว่าอีกฝ่ายยังตื่นอยู่นั่นก็เป็นเพราะ หัวทุยๆ ยังเคลื่อนย้ายอยู่เป็นระยะ

.

.

"พี่พาร์ท....ปัตขอถามอะไรหน่อยได้ไหมฮะ"  ไอ้ตัวเล็กดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดผมเล็กน้อย  แล้วหันมาจ้องหน้าผมคิ้วเรียวขมวดมุ่น

ผมไล้มือบนหน้าสวยของอีกฝ่าย แล้วกดจูบที่ริมฝีปากบางได้รูป  ก่อนจะแทรกลิ้นชิมความหวาน อีกฝ่ายคราง อือ~ อา~ อยู่พักกว่าจะยอมปล่อย

"ค่าถาม....ว่าแต่มีอะไรหล่ะหืม?"   ผมละปาก ปล่อยให้น้องหายใจให้เต็มปอด  รอสักพักไอ้ตัวเล็กที่หน้าขึ้นสีก็ทุบเบาๆ ที่อกอีกครั้ง

"ขี้งก"  ปัตว่างอนๆ ผมได้แต่หัวเราะขำ

"ใครกันแน่....ขอแค่นี้เอง ขี้หวงไปได้ ว่าแต่จะถามอะไรพี่หล่ะครับ"  พูดเสร็จก็กดจมูกหอมแก้มนุ่มอีกที  ถึงแม้เจ้าตัวจะโวยวาย


แต่ยังไงซะ.....ก็ยอมทุกทีสิน่า หึหึ   ไอ้ตัวเล็กทำหน้าครุ่นคิด

"ถ้าถามแล้วต้องตอบความจริงนะครับ ห้ามโกหก"  ไอ้ตัวเล็กนิ่วหน้า ชี้มาจิ้มแก้มผม จึก ..จึก  ผมรีบพยักหน้าเป็นการด่วยไม่เคยเห็นน้องโหมดโหด

ขณะที่ตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำถามจนตัวเกร็งไอ้ตัวเล็กก็ยังไม่ยอมเอื้อนเอ่ยวลีใดๆ ออกมา มีเพียงนัยตาคู่โตที่จ้องสบตาผมไปมา

.

.
.

.

.

.

 

"พี่พาร์ทเคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อนรึเปล่าฮะ?"

“แคกๆๆๆๆ  ทำไมปัตถามแบบนั้นครับ?”  ผมสำลักน้ำลายทันทีที่ได้ยินคำถาม .......มาเหนือเมฆจริงๆ น้อง
“ก็...ถ้าไม่เคย ทำไมพี่พาร์ทรู้ว่าต้องเปิดทางก่อนอ่ะ”    ไอ้ตัวเล็กว่า พร้อมชูนิ้วชี้ขึ้นประกอบข้อสมมุติฐานของตัวเอง  คิ้วเรียวขมวดมุ่น

“ทำไมรู้ว่าต้องใช้เจล   ทำไมรู้ว่าต้องสอดทีละนิ้ว  ทำไมรู้ว่ามันไอ้จุดที่มันทำให้รู้สึกดีอยู่ตรงไหน  ทำไมลงลิ้นกับอกผมทั้งที่ผมไม่มีหน้าอก

ทำไม ๆ  อือออออ~”   ผมปิดปากไอ้ตัวเล็กด้วยปากตัวเอง  ก่อนที่เจ้าหนูจำไม จะตั้งคำถามได้มากขึ้นกว่าเดิม  โดยที่ไม่ทันฟังคำผมอธิบาย

แม้แต่เล็กน้อย  ไอ้ตัวเล็กทุบอกผมเบาให้ละปาก  แต่ผมยังคงดูดดื่มซึมซับความหวานในทั้งโพรงปากของอีกฝ่าย  ไล่ลิ้นไปตามกระพุ้งแก้ม

ซอกฟัน หรือแม้แต่เพดานปาก ก่อนจะไล่ต้อนลิ้นหวาน ๆ ของอีกฝ่ายให้จำยอมหยุดคำถามกับสถานการณ์เบื้องหน้านี้

.

สุดท้ายก็จำใจละปากออก...เพราะอีกฝ่ายท่าจะหมดลมหายใจไปซะก่อนถ้าผมยังยืนยันจะฟอนเฟ้นหาความหวานจากร่างของคนตรงหน้า

น้องทิ้งตัวพิงผมทั้งตัว หายใจหอบเหนื่อยพยายามสูดอากาศเข้าปอดให้มากที่สุด เท่าที่ปากและจมูกรั้นได้รูปจะสามารถทำได้
“หึหึ.....จะได้ตอบซะที  เล่นถามซะไม่เว้นระยะหายใจขนาดนี้แสดงว่าสงสัยมากสินะครับ?” ผมกระซิบเสียงแผ่ว กับซอกคอของอีกฝ่าย

ก่อนจะกดจูบบางเบา ไล่ตั้งแต่ตั้งต้นคอจนถึงติ่งหู 

“อืออ~” ไอ้ตัวเล็กส่งเสียงครางรำคาญด้วยความขัดใจ  เพราะนอกจากจะยังไม่ได้ตอบแล้วยังทำท่าว่าจะทำไปในเรื่องๆ ซะมากกว่า

แลเห็นว่าถ้ายังเฉยผมจะรุกไปมากกว่านี้ ไอ้ตัวดีเลยตัดตอนขั้นเด็ดขาด กดเขี้ยวคมบนไหล่ลาด แล้วออกแรงกัดหนักๆ

“โอ๊ยยยย.......เจ็บแล้วคร๊าบบบบบบบบบ”    ผมร้องเสียงหลง หดคอไปด้านที่ถูกกัด  ไม่นานไอ้ตัวดีก็ยอมปล่อย ผมจ้องหน้าน้องงอนๆ

“ไม่รักพี่แล้วรึไงครับ”  ผมต่อว่าแบบคนน้อยใจ ก่อนจะหันไปมองไหล่ที่โชว์รอยแดงหราเพราะคมเขี้ยวของคนตรงหน้า

“ก็พี่พาร์ทแหล่ะทะลึ่งทำไมอ่ะ”   ไอ้ตัวเล็กหันมาส่งสายตาไม่สบอารมณ์
“เอ๊า........ก็เค้ารักเมียเค้านิ  ตัวเองมาเกี่ยวไรด้วยอ่ะ เค้าอยากกอดอยากจูบเมียเค้ามาห้ามทำไม”  ไอ้ตัวเล็กที่อ้าปากจะเถียงได้แต่นั่ง

หน้าแดงก่ำ ยู่หน้ามาให้ก่อนจะทำเสียงฟึดฟัดไปมา

“ไม่ต้องเฉไฉเลยฮะ  ว่าแต่จะตอบหรือไม่ตอบปัตเนี่ย”

“ตอบครับ...ตอบ” ผมดึงไอ้ตัวเล็กมากอดให้ศรีษะวางตำแหน่งเดิมตรงที่น้องกัดนั่นแหล่ะ ลูบหัวไอ้ตัวเล็กไปมา แล้วยกยิ้มอย่างเอ็นดู

“ปัต..........เป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่พี่จะรัก ”  กดจูบเบาที่หัวไอ้ตัวเล็ก น้องดันตัวออกมา  แล้วสบตากันผมจ้องลึกเข้าไปในตา

ของอีกฝ่าย  น้องก็มองกลับมาราวกับกำลังค้นหาบางสิ่ง

“แล้วทำไมถึง.......ทำเป็นหล่ะครับวันแรกที่เรา...เอ่อ.....มีอะไรกัน”   ไอ้ตัวเล็กถามตะกุกตะกัก  จนผมต้องกระชับกอดแน่นๆ
“พี่ก็แค่แอบฟัง... ตอนที่ต้องไปบริษัทลูกค้า นั่งรถตู้กันไป พอพี่หลับตาเสียบหูฟังนั่งรถไปเรื่อยๆ จนแบตหมดแต่พี่ขี้เกียจถอด  เลยนอน

ต่อไปยังงั้นแหล่ะ   สามสามแอ๊บ (สาวประเภทสอง) เค้าก็คุยกันเรื่องพึ่งเคยมีแฟน ยังไม่เคยมีอะไรกัน  แล้วก็กลัวอะไรงี้ ครั้งแรกเจ็บมั้ย

อะไรยังไง ทำยังไงถึงไม่เจ็บ พี่ก็ฟัง ๆ ไป ไม่ได้สนใจอะไรมากอ่ะนะ  แต่ก็.......ไม่คิดว่าจะได้มาใช้จริงๆ  รู้งี้ไปศึกษาให้ถี่ถ้วนก่อนปฏิบัติจริง

น่าจะดีกว่า หึหึหึ”   ผมว่าขำๆ  ไอ้ตัวเล็กซุกหน้าลงกับผมแรงขึ้นอีก

“อ่อ...”  ไอ้ตัวเล็กว่า ไม่ยอมเงยหน้ามามองผมหรอก   

“พี่ตอบคำถามเสร็จแล้ว  งั้น......ขอรางวัลสำหรับการตอบคำถามด้วยนะครับคนดี”  ผมกระซิบเสียงพร่า  ลูบไล้สะโพกกลมน ก่อนจะบีบแน่นๆ

“ระ...รางวัลอะไรอ่าครับ  ปะ...ปัต ...เห้ยยยยยย”   ผมหมุนเอียงตัว แล้วกดไอ้ตัวเล็กก็ลงไปนอนกองกับโซฟา  จนไอ้ตัวเล็กทำหน้าเหวอ

“อย่าเฉไฉ......พี่ตอบแล้วขอรางวัลด้วย” กดจูบดูดดื่มหาความหวานของอีกฝ่าย  ไล่ต้อนลิ้นเล็กจนจนมุมหันมาเกี่ยวกระหวัดรัดกันแทนการหนี
“อืออออออออออออ~ พะ...พี่พาร์ท  อ๊ะ อ่าาาาาา~”    ไอ้ตัวเล็กครางหวาน  ขาสองข้างถูกพาดผมไหล่ผม กางเกงขาสั้นเลื่อนหลุดโชว์

สะโพกหวาน  ขณะที่ผมดันแค่ลูดบ็อกเซอร์จนล่นลงต่ำดึงความแข็งขืนที่ตั้งตระหง่านพร้อมจะชิมความหวานอยู่ก่อนหน้า ให้ออกมาชมโลก

ถูไถส่วนปลายกับร่องสวย  ไอ้ตัวเล็กบิดตัวเร่าๆ ปากเม้มแน่นขบกัดบนมือเรียวด้วยความเสียวซ่าน  ผมละเลงลิ้นกับยอดอกสีสด ไล้ลิ้นวน

แล้วดูดดุนซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ขณะที่ด้านล่างส่วนปลายยังถูไถกับร่องหวาน   กดส่วนหัวเข้าไปเล็กน้อยก่อนจะถอนออกมาใหม่ ซ้ำๆ ๆ ๆ ๆ

.
.

.
“อ่าาาาา~  พ....พี่พาร์ท  ฮึก...อ๊ะ...  เข้ามา......เข้ามาข้างในที  อืออออออออ~” 

“อือออออ~”   เผลอครางเสียงต่ำ เมื่อกดส่วนที่แข็งขืนเข้าไปจนมิดด้าม  ภายในรัดแน่นจนผมขยับไม่ไหว  ไอ้ตัวเล็กหน้าเหยเก

“อย่าเกร็งนะครับคนดี  หายใจยาวๆ นั่นดี ครับคนเก่ง  จุ๊บ”  ผมกดจูบทั่วใบหน้าและริมฝีปาก  จูบซับเหงื่อตามไรผมได้ตัวเล็ก

มือก็ลูบไล้ไม่ขาดสาย หยอกเอินเนินอกสวย  ก่อนจะส่งลิ้นร้อนๆ ดูดดุนให้ขึ้นรอย  ไอ้ตัวเล็กครางหวือแอ่นอกให้ผมได้ชิม   มือไล่ลงต่ำ

สัมผัสไรขนอ่อนนุ่มน่าขยุมขยำ ก่อนจะเลื่อนไปสัมผัสในสิ่งที่ร้อนกว่า   รูดรั้งจนมันตั้งตระหง่านสู้มือ พร้อมเสียงเจ้าของแท่งร้อน  ที่ส่งเสียง

หวีดหวิวราวจะขาดใจ  ช่องหวานคลายการบีบรัดลง  ด้านล่างปวดหนึบจนแทบทนไม่ไหว ค่อยๆ ขยับ .................

“อือออออออออออ~”

“อ่ะ... อ่ะ......อ๊าาาาา”

“เยี่ยม ...เยี่ยม...โอวววว รักปัตนะครับ”

. “อือออออออ   พ...พี่พาร์ท”


“ที่รัก...ที่รัก...ฟิตโคตรๆ  อ่าาาาาาาา”

“อ๊ะ....อ๊ะ...ร...แรงอีกฮะ......อืออออออออออออ”  ไอ้ตัวเล็กฉีดพ่นน้ำรักทั่วหน้าท้องผม

“อ่าาาาา”    ผมกระแทกแรงอีกไม่กี่ครั้ง น้ำรักสีข่าวขุ่นก็ปลดปล่อยในช่องหวาน  ผมทิ้งตัวลงกอดสุดที่รัก  เป็นรางวัลที่ช่างหอมหวาน

ผมจูบซับเหงื่อตามไรผมของน้อง  ก่อนจะแตะปากลงเบาๆ กับปากสวย ต่างคนต่างหอบอย่างหมดแรง แต่ร่างกายยังเกี่ยวกันแน่น

ราวกับหลอมรวมเป็นคนๆ เดียวๆ กัน  ผมเขี่ยนิ้วเบาๆ กับใบหน้าหวานที่แดงซ่านร้อนฉ่า  ไม่ว่าจะเพราะเป็นคนน่ารักแล้วมักอาย

หรือว่าเป็นคนน่ารักแล้วถูกทำรักจนหน้าขึ้นสีอยู่แบบนี้  ไม่ว่าแบบไหนผมก็รักทั้งนั้น


“เมียพี่เก่งที่สุดเลยครับ ... จุ๊บ”

“เพี๊ยะ.. บ้าพี่พาร์ทอ่ะ”

“หึหึ....น่ารักอ่ะ”

“น่ารัก....แล้วรักมั้ยฮะ?”  ไอ้ตัวเล็กว่า  ถามผมกลับกวน ๆ จนต้องขำ 

“รักครับ......แต่ถ้าจะให้รักมากกว่านี้.....ขออีกทีได้ป่ะ.  ” 


“มะ....อ๊ะ...ไม่....อือออ.....เอา...อ๊า.......พ....พี่...อ่าาา.....พาร์ท”

.

.

.********************************



ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
พี่พาร์ทนี่หวานและหื่นตลอด

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
สงสัยคืนนี้ตอบคำถามกันเพลิน ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ pooinfinity

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-3
พี่พาร์ท หื่นว่ะ น้องช้ำหมดแล้วววววววววววววว

ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
หวานจัง

แต่เรื่องนี้จะจบยังไงเนี่ย

 :-[ :-[ :-[

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
พี่พาร์ทหื่นโคตรๆ อ่ะ  :m25:

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
นั่นดิ  จะจบยังไงเนี่ย  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
พี่พาร์ทหื่นนนน

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
หื่นมากๆๆๆๆๆ  :m25:

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
UNIT 26  แต่งงานกันนะ

ตอนนี้......ผมนั่งอยู่หน้าตึกสถาปัต จนคนแถวๆ นี้คุ้นเคยเป็นอย่างดี ก็มันตั้ง  4 ปีแล้ว  4 ปีที่ความสัมพันธุ์ของผมกับปัตยังมั่นคง และแน่นแฟ้น

มีอย่างหนึ่งที่ผมแอบรู้มาแม้ปัตจะไม่เคยสังเกตุเลยคือไอ้เบียร์  ยังจำเบียร์กันได้รึเปล่า   ใช่ครับเพื่อนสนิทปัตมันแอบรักแฟนผม รักมานาน

นานเกินกว่าที่ผมจะไปล่วงรู้ความจริงได้ ปัตกับเบียร์อยู่หอเดียวกันตั้งแต่ปี 1 จนถึงปี4  แม้ผมจะแอบหวั่นใจที่ต้องฝากปลาย่างไว้กับแมว

แต่ที่แน่ๆ ผมรู้ว่ามันไม่กล้าทำให้ปัตเสียใจ อย่างมากก็แค่ดมกลิ่นไม่กล้าล่วงล้ำมากกว่าคำว่าเพื่อนเท่านั้น  สายตาที่มันมองมาทุกครั้งผมรู้ดี

ในเมื่อปัตเป็นคนที่ผมรักก็คงไม่มีวันปล่อยน้องไป  เว้นเสียแต่น้อง...จะไม่รักผมแล้ว  ส่วนเรื่องที่ผมกับปัตเป็นคบหากันมันก็รู้ พวกเราไม่ได้ป่าว

ประกาศ แต่ว่าก็ไม่ได้ปิดบังอะไร ทุกๆ อย่างมันก็เป็นปกติของมันแล้วแต่ว่าใครจะสังเกตุมากกว่า  ผมนั่งทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา

คิดๆ แล้วมันก็น่าขำนะ ผมพาปัตเข้าบ้านเข้าไปรู้จักกับพ่อ กับพี่ภีม แรกๆ ก็ไม่มีใครทันสังเกตุ แต่เห็นตัวติดกันบ่อย  ....   มีอยู่วันหนึ่งที่น้องไป

พักที่บ้าน แต่ผมมันหื่นอยู่บ้านมาตั้งอาทิตย์ใครมันจะไปอดใจไหว  จับน้องกด ...  กำลังจูบปากกันดูดดื่ม  โดยมีไอ้ตัวเล็กดิ้นขัดขืน พ่อ....ก็ดัน

เปิดประตูห้องนอนเข้ามา ผม...เลยจำนนท์ด้วยหลักฐาน  ยอมรับไปโดยดี ซึ่งผมก็ไม่ได้เครียดอะไร  คนที่เครียดเห็นจะเป็นไอ้ตัวเล็กที่หน้าหด

เหลือแค่สองนิ้ว  แต่พ่อกลับยิ้ม ...ถอยหลังไปสองสามก้าว เคาะประตูห้อง ก่อนจะเข้ามาใหม่ แซวผมกับปัตอย่างอารมณ์ดี

“โทษทีๆ พ่อลืมเคาะ”  จากนั้นผมก็เปิดเผยมากขึ้นกับครอบครัว ผมกับปัตไปทานข้างกับพ่อบ่อยๆ โดยเฉพาะลูกสะใภ้ทำกับข้าวเก่งจนพ่อชมเปาะ

ส่วนเรื่องทางบ้านปัต แม่ปัตรับรู้แล้วส่วนคนอื่นๆ ผมไม่ได้เปิดเผย เพราะปัตขอปัตรักน้องมากเราไปเยี่ยมทุกครั้ง ที่มีโอกาส พ่อเลี้ยงปัตใจดี

กว่าที่ผมคิดไว้มาก  เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาตั้ง 4 ปี แล้วนะ  และผมก็คิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่เราควรจะอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย  ผมก้มหยิบแหวนเงิน

ที่สั่งทำพิเศษสองวง ด้านในมีรูปหัวใจดวงใหญ่แต่ตรงกลางมีดวงเล็กอีกดวง.... ด้านข้างมีชื่อผมกับปัตอยู่คนละด้าน  แหวนแทนใจ

อยากจะใช้ชีวิตด้วยกันสักที  ......   วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายสำหรับปี 4 ของปัต ฉะนั้นก็จะเป็นวันเริ่มต้นชีวิตคู่ของเราด้วยเช่นกัน

รอยยิ้มที่ฉีกกว้างจนเกินปิดกลั้นผมไม่รู้จะทำหน้ายังไง  ....มันถึงจะโรแมนติกแบบที่ผมวาดฝัน  รู้แต่คำว่า “รัก”  มันแน่นจนจุกอก

.

.


มองไปยังตึกคณะไอ้ตัวเล็กกำลังเดินลงมากับเพื่อนตรงมาที่ผม สีหน้าเหนื่อยอ่อน แต่ก็ยังฝืนยิ้มจางๆ มาให้ อาจจะเพราะสอบมาอย่างหนัก

หน่วงตลอดอาทิตย์นี้  ผมยิ้มรับพยายามไม่แสดงสีหน้าที่ตื่นเต้นใจหัวใจจะกระดอนออกมานอกอก

“เหนื่อยเหรอเราโทรมหมด แล้ว”  ผมขยี้หัวไอ้ตัวเล็กเบาๆ  น้องทำได้เพียงฝืนยิ้ม กลับมาให้ ใบหน้าอิดโรยอย่างเห็นได้ชัดยิ่งใกล้ก็ยิ่งชัดเจน

ผมขับรถตรงไปยังคอนโด  ขณะที่ไอ้ตัวเล็กหลับสนิทไปแล้ว ลมหายใจสม่ำเสมอทำให้ผมรู้ว่าไอ้ตัวเล็กเหนื่อยอ่อนมาสักเท่าไหร่ 

ขับรถจนมาถึงคอนโดไอ้ตัวเล็กก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นจนต้องแบกขึ้นหลังแล้วเดินขึ้นลิฟท์แทน มีความสุขเหลือเกิน  นี่คือเจ้าสาวของผม  ......

.

.

.

ค่อยๆ วางน้องบนเตียง ให้หลับต่อไป ส่วนตัวเองก็ลงไปข้างล่างหากับข้าวกับปลาตามประสาสามีที่ดี  หึหึ ...รอยยิ้มกว้างแผ่หลา 

ผมแวะซื้อดอกไม้ช่อหนึ่งไม่ใหญ่มาก หากแต่เพียงเป็นดอกไม้ที่สุดที่รักผมชอบ ไม่ใช่กุหลาบ.....แต่เป็นลิลลี่ สีขาวกระจ่าง แซมด้วย

ดอกไม้อื่นๆ เล็กน้อย  ตัวช่อห่อด้วยสีทองเก๋ไก๋ ทับด้วยลิบบิ้นสีแดง เน้นช่อให้เด่นเข้าไปอีก    แชมเปญขวดหรูราคาเกือบหมื่นถูกจัดเตรียมไว้

อยากให้คำขอแต่งงาน...มันดูโรแมนติก และมีค่าสำหรับเราสองคน 

.

.

.

“ก็อก ๆ ก็อกๆ”  เสียงเคาะประตูดังขึ้นผมเดินไปเปิดประตูพบว่า อาหารที่สั่งจากร้านชื่อดังใกล้คอนโดมาส่งแล้ว พร้อมกับโต๊ะอาหารได้จัดไว้


เป็นที่เรียบร้อย ผมเปิดประตูอ้ากว้างขึ้นเพื่อให้พนักงานเดินเข้าด้านใน  พนักงานโค้งน้อยๆ ก่อนจะเดินตามเข้ามา...  อย่างคุ้นเคย  ไม่น่าแปลกใจ

หรอกครับนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมสั่งร้านเจ้าประจำเจ้านี้ หลายต่อหลายครั้งที่ไอ้ตัวเล็กหมดแรง ทั้งเรื่องเรียน ทั้งเรื่องทำงาน จนผมอยากจะขุนสุดที่รัก

ให้มีเนื้อมีหนังขึ้นมาบ้าง  รอยยิ้มกว้างปรากฎทุกครั้งที่อาหารจานโตวางตรงหน้า  น่าแปลกมั้ยแม้จะชอบขนาดนั้น  แต่...ไม่เคยมีสักครั้ง

ที่ไอ้ตัวเล็กจะเรียกร้องอะไรจากผม  หลายต่อหลายครั้งผมเองต่างหากที่ผมเป็นคนยัดเยียดไปให้น้องก็หน้างอทุกครั้ง แต่ผมรู้พอผมหันหลัง

รอยยิ้มดีใจจะปรากฎขึ้นทุกครั้ง  ผมเองก็อยากให้น้องเรียกร้องบ้าง....  อยากให้น้องเอาแต่ใจบ้าง....  เพราะผมเองก็อยากจะเอาใจไอ้ตัวเล็กจะแย่


อาหารถูกจัดอยู่จานอย่างสวยงามพนักหันมาแจ้งผม ว่าเรียบร้อยแล้ว ผมยิ้มกว้างยื่นเงินค่าอาหาร+ ทิปเล็กๆเป็นค่าเหนื่อย  น้องเค้ายกมือไหว้

แล้วขอตัวออกไป  ผมหลี่ไฟลงให้บรรยากาศมันดูโรแมนติคมากขึ้น ทุกอย่างเรียบร้อย .....  มีเพียงไอ้ตัวเล็กที่ยังหลับอยู่   ผมเดินกลับเข้าไปในห้อง

แตะจูบแผ่วเบาที่หน้าฝากอีกฝ่าย  พร้อมกระซิบเสียงเบาข้างหูไอ้ตัวเล็ก

“ตื่นได้แล้วครับไอ้ขี้เซา  อาหารเรียบร้อยแล้วนะ  ถ้าไม่รีบไปทานเดี๋ยวจะหมดอร่อยนะคนดี”   ไอ้ตัวเล็กกระพริบตาถี่ๆ  ผมลูบผมน้องอย่างเอ็นดู

ไอ้ตัวเล็กส่งยิ้มตาหยีมาให้  ยื่นแขนโอบรอบคอผม  ได้แต่หัวเราะขำๆ  อ้อนก็เป็นด้วยนะคนเรา  ผมใช้มือข้างหนึ่งดันที่เตียง ส่วนอีกมือโอบกอด

ไอ้ตัวเล็กไว้แน่น ค่อยๆ พยุงตัวเราทั้งคู่ให้ลุกขึ้น   น้องซุกจมูกบนซอกคอผม เหมือนจะเพียงแค่สูดดมกลิ่นหอม  โอบกอดผมแน่นเป็นลูกลิง

“รักพี่พาร์ทจัง” เสียงอันแผ่วเบา หากแต่....ก้องกังวานสะท้อนอยู่ในหัวใจผม รอยยิ้มแห่งความยินดีเผยให้เห็นฟันสวยครบทั้ง 32 ซี่

หัวใจพองโต ล่องลอยราวกับปุยเมฆ บางเบาหากแต่อบอุ่น ความรู้สึกที่ราวกับถูกโอบกอด

“พี่ก็....”   มือเรียวรั้งขึ้นมาปิดปากผมไว้   คำพูดถึงได้หยุดอยู่แค่นั้น

“อย่าพูดฮะ....วันนี้ปัตจะบอกเองฮะ  จะบอกรักพี่พาร์ทเอง”   ผมยื่นจมูกเข้าใกล้หน้าหัวทุย อยากจะจูบขอบคุณ....ที่ทำทุกอย่างให้

ไอ้เล็กดันมือมากั้น ก่อนจะแตะจูบเบาๆ ที่ริมฝีบากผมแทน  มาแปลก.................  น่ารักจนแทบทนไม่ไหว  เหมือนกับได้ยินเสียงในใจผม

ไอ้ตัวเล็กดันผมแนบลงกับเตียง ก้าวขาค่อมผมไว้ทั้งตัว มือเรียวไล่ปลดกระดุมทีละเม็ดๆ  หวานซะจนต้องจับสะโพกอีกฝ่ายมาบดเบียด

บนเนินนูน  ได้ยินเสียงครางกระเส่า น้องดึงมือผมออก....บดเบียดสะโพกหวานเคล้นคลึงอยู่กลางลำตัวผม  ริมฝีปากบางเม้มแน่น

ด้วยความเสียวซ่าน ใบหน้าสีระเรื่อที่ผมรักหนักรักหนาดูเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูก  นี่น้องกำลังยั่วผมรึเปล่า ?  ยื่นมือแกะเข็มขัดตัวเองรวดเร็ว

แกะกระดุมหัวกางเกงออก รูดซิบเปิดได้แค่นิดเดียวเพราะอีกฝ่ายยังนั่งทับส่วนนั้นอยู่ ผมไล้ลูบส่วนที่แข็งขืนของน้องที่นูนจนขึ้นรูปน่าหลงไหล

“ย...อย่าฮะ....ปัตทำ...ทำเอง”  น้องจับมือผมออก ถอดเน็คไทที่คอผม แล้วมัดแขนทั้งสองข้างของผมรวบเข้าด้วยกัน  ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาๆ

“ซนนัก....บอกว่าปัตจะทำเอง”  น้องหันมายิ้มน้อย ๆ ลงมือถอดกางเกงแล้งรูดออกจากขาผม  ก่อนจะหันไปถอดเสื้อผ้าตัวเองทิ้งมันอย่างไม่ไยดี

คลานท่าเซ็กซี่มาบนเตียงทำของของผมตั้งโด่ แบบฉุดไม่อยู่ ปากหวานๆ ครอบมันลงทั้งอัน ลิ้นหวานๆ ดูดดุนซุกไซร้จนผมครางกระเส่า

“อ่าาาาาาาาา  ปัตครับ ...อืมมมมมมม..  ปัต”  ปากนุ่มๆ ของอีกฝ่ายรูดขึ้นลงอยู่ไม่นาน ไอ้ตัวเล็กก็ละปากจนผมหันไปมองอย่างขัดใจ 

แต่ภาพที่เห็น.........ทำผมกระสันอยากมากขึ้นไปอีก  สะโพกหวานของอีกฝ่ายถูกยื่นมาจ่อตรงหน้าทำผมอยากจะให้ไอ้ลูกชายชิมจะขาดใจ

 ใบหน้าหวานหันมามอง ....  ดวงตาที่ฉ่ำเยื้อมอ่อนหวาน  เสียงแหบพร่า...บ่งบอกอารมณ์ของผู้พูดเป็นอย่างดี แววตาออดอ้อนเย้ายวน

“ช่วยปัตด้วยนะครับ”   น้องหันไปทำหน้าทีของตัวเองก่อนนั้น ดูดดุนจนผมเสียศูนย์  ผมอ้าปากครอบท่อนลำของอีกฝ่าย ละเลงลิ้นไปดูดดุน

ทั้งดุดัน และอ่อนหวาน หยอกเย้าส่วนหัวที่ฉ่ำน้ำเยื้อมหวาน ไล่ไปถึงพวงชมพูด้านข้างไม่ให้หงอยเหงา แต่ยินแต่เสียงครางเบาๆ ในลำคอ

อย่างพึงใจทั้งผมทั้งน้อง  ต่างทำรักจนเสร็จคาปากของอีกฝ่าย เสียวสะท้านจนไอ้ตัวเล็กต้องแอ่นสะโพกหวานกดลึกลงในปากให้ผมได้ดูด

กลืนน้ำที่ยังคงเหลือ  อีกฝ่ายก็ทำตามในแบบเดียวกัน  น้องละปากออกในที่สุด และผมก็ต้องละปากตามไป ไอ้ตัวเล็กคลานต้วมเตี้ยมหมุน

กลับมาหาผม กดจูบดูดดื่มที่ทั้งหวานทั้งฝาดในคราเดียว  ทั้งซาบซ่านสุขสมจนเกินบรรยาย แลกเปลี่ยนน้ำรักที่ยังค้างในปากของกันและกัน
ลิ้นร้อนๆ ไล่ต้อนดูดกลืน ฟอนเฟ้นหาความหวานภายใน ความต้องการที่แทบระเบิดผมต้องการ   ต้องมากขึ้นไปอีก   ไอ้ตัวเล็กยื่นมือไปจับ

เจลในลิ้นชักตรงหัวเตียง  บีบใส่มือป้ายลงบนช่องหวาน แล้วแปะลงอีกครั้งบนน้องชาย  จับส่วนหัวจ่อกับช่องหวาน ค่อยๆ กดตัวอย่างลงมา

อย่างเชื่องช้า ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป จนในที่สุดก็มิดด้าม  เหงื่อเริ่มซึมตามไรผมของอีกฝ่าย  ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อย ๆ ค่อย ๆ ขยับเบาๆ

จนในที่สุด.

.
.
.

 “อ๊ะ อ่าาาาาาาา โอววว  แรงอีกคนเก่ง อืมมมม”

“อ๊ะ...อ๊ะ  อ๊าาาาาา  อืออออออ”

“เยี่ยมๆ  เร็วอีก  ๆ  โอ๊ะ...... อืมมมมมมมมมมมม”

“อ๊ะ....อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  พี่พาร์ท  พี่พาร์ท  พี่พาร์ททททททท”

.

.

หลังจากพันธนาการออก ผมก็อุ้มน้องมาที่อ่าง อาบน้ำกันทั้งสองคน  ก่อนจะกลับมาที่โต๊ะทานข้าวที่อาหารเย็นไปหมดแล้ว  ผมยกยิ้มให้น้อง

ช่วยกันเอาอาหารไปเวฟอีกรอบ ก่อนจะมานั่งทาน กันอย่างเอร็ดอร่อย  ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแสนหวาน  เรากุมมือกันแน่น  ไอ้ตัวเล็กตักข้าว

ป้อนมาที่ปากผม  ผมอ้าปากรับ ความสุขนี้....จะมีสิ่งไหนเกินกว่า   หลังจากมื้ออาหารเก็บล้างเรียบร้อย โดยมีเราที่คลอเคลียกันอยู่ไม่ห่าง 

น่าแปลกจริงๆ  ปกติปัตไม่ได้ขี้อ้อนขนาดนี้  น้องขี้อายมาก...แต่วันนี้น่ารักเป็นพิเศษ เมื่อเรียบร้อยก็ต่อด้วยแชมเปญขวดหรู ริมระเบียง 
ปิดไฟในห้องให้มืดสนิท  บรรยากาศด้านนอกเต็มไปด้วยความมืดด้วยนี่เป็นเวลา เกือบๆ ตีสามแล้ว  น่าแปลกที่ไม่ง่วงเลยสักนิด  รถราด้านล่าง

ยังวิ่งเป็นระยะ ฟ้าปกคลุมไปด้วยความมืด มีเพียงดวงจันทร์กลมโตที่ยังปรากฎกายฉายรัศมีในค่ำคืนนี้ ผมนั่งขันเข่า หลังพิงผนัง โดยมีได้ตัวเล็ก

นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างขา  พูดคุยในเรื่องเก่า....ช่วงเวลาที่เราคบกัน  4 ปีที่ผ่านมา  ผมเห็นไอ้ตัวเล็กแอบอัดเทปทำผมยิ้มขำ  ต่อไปต้องเจอหน้ากัน

แท้ๆ อยากอัดก็อัดไป  สักหน่อยก็เบื่อเอง  เราดื่มแชมเปญ มองดูพระจันทร์  และกอดกัน  ต่างคนต่างเล่าเรื่องราวที่ไม่พอใจกัน  และเรื่องที่ต้อง

ขอบคุณซึ่งกันและกัน เรื่องที่ทำให้เขิน  เรื่องที่ทำให้มีความสุข  เรื่อง...ทุกเรื่องที่เราผ่านมันไปด้วยกัน
.

.

“ปัต... พี่อยากอยู่กับปัตตลอดไป  อยากอยุ่อย่างนี้ทุกๆ วัน ” ผมก้มมองหัวทุย ๆ ของอีกฝ่าย เพราะไม่รุ้น้องทำหน้ายังไง  ไอ้ตัวเล็กไม่ได้พูด
หากแต่ ดึงแขนผมที่โอบรอบเอวตัวเอง ให้กระชับกอดมากขึ้นไปอีก  ขอเดาได้มั้ยว่าน้องกำลังยิ้งอยู่




“ปัตครับ”
.

“ครับ”
.
.

.

“แต่งงานกันนะ?”  ไอ้ตัวเล็กพลิกตัวหันมา กอดผมไว้แน่น น้ำตาไหลราวกับก็อกแตกนั่น สะอื้นแรงๆ บนอกผมจนตัวโยน

“พี่พาร์ท...พี่พาร์ท...ฮึก..ๆๆ   พี่พาร์ท”  เสียงขาดกระท่อนกระแท่นจากไอ้ตัวเล็ก  สะอื้นแรงจนผมต้องจูบปลอบ

.

.


“ขอบคุณที่รักปัต  ....ขอบคุณพี่พาร์ท ขอบคุณ ฮึกๆๆ  ขอบคุณฮะ”

.

.

.

“ปัตข...อโ...ทษ”  เสียง แผ่วเบาจากไอ้ตัวเล็ก เบาซะจนผมต้องถามซ้ำ

.

.

.

“ปัตว่าอะไรนะ”  ผมถามเสียงเบาหวิว  ดันอีกฝ่ายที่ยังสะอึกสะอื้นอยู่กับอก  ให้หันมาจ้องหน้ากัน  ผมหูฝาดไปใช่มั้ย?

.

.

.

“เลิกกันนะครับ”




********************************************************   

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
 :a5:

เข้ามาช็อค !!


ถึงว่าทำไมปัตดูแปลกๆ

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :a5:

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4
 :a5: เฮ้ยยย อะไรเนี่ย

ออฟไลน์ Gemm

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
ประโยคสุดท้าย ช๊อค  :a5:  :a5:

ปัตเอาให้เคลียร์มันเกิดอะไรขึ้น  :o12:

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
มันเกิดอะไรขึ้นนน :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
เรื่องนี้มันต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ้เบียร์ใช่ไหม  :m31:

pjny_tem

  • บุคคลทั่วไป
ค้างมากเลยมาต่อด่วนๆๆๆ :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
ช่วง  ถามมา-ตอบไป

สวัสดีครับ..... ผมเบียร์เองครับ
อาจจะไม่มีใครรู้จักผมในเรื่องสักเท่าไหร่ เพราะคนเขียนไม่เคยให้บท  ----แต่จะตัดออกก็ไม่ได้ เพราะติดอยู่ที่ผมหล่อ
ครับ .... พอดีผมได้ยินข่าวลือ  ว่าผมเป็นสาเหตุให้ปัตกับพี่พาร์ทเลิกกัน  นี่มันผ่านมาสองอาทิตย์แล้วนะเว้ย
ไอ้เพื่อนตัวดียังนั่งซึมกระทือจมอยู่กับน้ำตาเป็นว่าเล่น  ....จริงๆ ก็ไม่ได้้ร้องไห้บ่อยโชว์ผมหรอก  แค่ผมแอบสังเกตุเอาเองก็เท่านั้น
ใช่ครับ ....ปัตมาอยู่กับผม ตั้งแต่เลิกกันแล้ว  ถามเท่าไหร่ก็ไ่ม่ยอมบอก แต่ผมไม่ใช่สาเหตุนะ คอนเฟิร์ม 
เพราะไม่เคยมีทีท่าจะเลิกกันมาก่อน แถมรักกันหวานหยุด จนผมแอบปวดใจด้วยหล่ะ  ก็คนมันรักนี่เน๊าะ ทำไงได้
ทำที่จำได้ ปัตซึมเศร้าตั้งแต่วันนั้น  วันที่พ่อ(ไอ้)พี่พาร์ท มารอปัตที่คณะ วันนั้นผมจำได้แหล่ะ ว่าขาไปทั้งคู่ก็ดูสุขีเป็นปกติดี
แต่ตอนกลับมา.....ดูเหมือนเพื่อนผมจะเศร้านิดๆ  ทุกอย่างค่อยๆ ดูเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น  2 เดือนที่แล้ว  ผมไม่แน่ใจว่านี่
เป็นสาเหตุรึเปล่า 
แต่ที่แน่ๆ  ไม่ใช่ผมนะครับ .......    คุณหมอตัวเปียก
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-09-2012 09:41:45 โดย Tassanee »

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ทำไมปัตบอกว่า เลิกกัน ไม่เข้าใจเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
กราบขอโทษเบียร์ด้วยครับ :m5: ผมเข้าใจผิด  :m17:

แหะๆ คนมันอินไปหน่อย  :m23:

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
 :a5:ช๊อค...คดีพลิก?
ทำไมเป็นแบบนี้ละ
เคลีย์ด่วนเลยคนเขียน...คนอ่านใจไม่ดีเลย
ถึงว่าทำไมปัตต้องอัดเสียง..ทำไมปัตถึงกล้าเริ่มก่อน...


ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
สาเหตุคือพ่อของพาร์ทแน่ๆ เลย

pjny_tem

  • บุคคลทั่วไป
พ่อพี่พาร์ท ทำไมถึงไม่เข้าใจความรักของลูกเลย :m16: :m16:

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
Unit 27  ฝันร้าย

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมเหงื่อที่ผุดพรายตามไรผม และใบหน้า ดึงเสื้อขึ้นเช็ดแล้วไล้มือปาดลวกๆ อีกที  เอื้อมมือควานไปในความมืด

บนพื้นที่บนเตียงด้านข้างตัว.................................. เย็นเฉียบ  ไร้รอยคนที่เคยนอนพักข้างๆ  กัน  ฝันถึงอีกแล้วเรื่องคืนนั้น  ....

สองอาทิตย์แล้ว.............. หลังจากประโยคบอกว่าที่ทำผมอึ้งไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอเรื่องราวเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  .....จากคนรัก

ตอนนั้นทำได้เพียงนั่งมองน้องอยู่อย่างนั้น  ภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ถาโถมเข้ามา น้ำตาไหลอีกแล้วกัดปากตัวเองแน่นๆ แต่กลับไม่เจ็บ

ร่างกายไร้เรี่ยวแรง ในหัวมีแต่คำถาม......เต็มไปหมดทุกอย่างที่ผ่านมามันดี .....ดีซะจนไม่เคยมีสักวันที่ผมคิดว่าจะต้องเดินมาเจอเรื่องเหล่านี้

“ทำไม?”  คำถามที่แทบไม่มีเสียงเปล่งออกมา  มือที่จับแขนน้องมันสั่นอย่างช่วยไม่ได้  ไอ้ตัวเล็กส่ายหน้าไปมาช้าๆ น้ำตารินไหลอาบแก้มนวล

อย่างน่าสงสาร   ดวงตาแดงก่ำ  กัดริมฝีปากตัวเองแน่น ๆ ซะจะผมคิดว่าน้องคงจะเจ็บ

“อย่าถามเลยฮะ....ปัตไม่มีคำตอบให้พี่  พี่รู้แค่ว่านี่คือการตัดสินใจของปัตไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น  ขอโทษนะฮะ”    ไอ้ตัวเล็กว่าเสียงแผ่วเบา

 แทบจะไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาพอกัน   มือเล็กค่อยๆ ดึงมือผมออกจากแขน ผมได้แต่มองตามแม้จะพยายามยึดมันไว้ให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่ก็เปล่าประโยชนย์ เมื่อตอนนี้มันหลุดไปแล้ว  น้องก้มหยิบมือถือค่อยๆ ลุกขึ้นเดินจากไป  ผมนั่งแช่อยู่อย่างนั้น  ในสมองมันวกวนสับสน

ก้มหน้าซุกลงกับเข่าตัวเอง ...........................  ความรู้สึกตอนนี้เหมือนใจจะขาด    ทั้งที่เมื่อกี้ผมยังมีความสุขที่สุดอยู่เลยแท้ๆ แต่ตอนนี้ ทำไม

หัวใจมันแตกสลายได้รวดเร็วปานนั้น  ไม่!!  ....เสียงหัวใจตะโกนก้อง ผมจะไม่ยอมปล่อยน้องไป .....   

ตะเกียกตะกายลุกขึ้น.....ทนฝืนทั้งที่แรงที่จะยืนยังแทบไม่ไหวหัวใจมันบาดเจ็บเกินกว่าที่ผมจะทานทนได้   เดินกลับเข้าไปในห้อง สอดส่อง

สายตาไปทั่ว......ก็พบแต่ความว่างเปล่า   มันยิ่งทำให้ผมแทบทรุดลงไปอีก เดินเข้าไปดูในห้องนอน......ก็ไร้ซึ่งวี่แวว แม้แต่การมีตัวตนของน้อง

ผมตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า  เปิดประตูออก เพื่อจะพบว่า.......................................................................มันว่างเปล่า

ทรุดตัวลงกับพื้น  ..............................  มองบนเตียง ภาพเมื่อครู่ยังฉายชัด  ...เสียงครางอย่างสุขสม.....มันไม่ใช่เรื่องจริงหรอกเหรอ

“ป...ปัต...”  พร่ำรำพันเสียงแผ่ว  รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้าย วิ่งตรงไปที่ลิฟท์ ไม่สนใจจะล็อคประตูห้อง ไม่สนใจด้วยซ้ำว่ามันจะเปิดอ้าซ่า ท้าโจร

อยู่หรือเปล่า  .......   เพราะหัวใจของผมมันกำลังจะแหลกสลายอยู่แล้ว ณ นาทีนี้   วิ่งสุดแรงกดลิฟท์เลือกชั้น จี 

“ติ๊ง....”  เสียงลิฟท์ ดัง  เมื่อพามาถึงชั้นล่างสุด  สองขาวิ่งออกไปยังทางออก  มองเห็นใครที่คุ้นเคย  ทำได้แค่วิ่ง

.

.

วิ่งอย่างสุดกำลัง  .......   ใกล้จะถึงเต็มที  อีกนิดเดียวเท่านั้น  ผม.....ก็จะคว้าตัวน้องไว้ทัน    อีกแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น



.

.

รถเก๋งยี่ห้อ Audi R8 GT สีเงินคันที่ผมเคยเห็นประจำจอดอยู่ตรงหน้า  ปัตก้าวขึ้นรถช้าๆ   ไม่น่านรถคันที่ว่าก็เคลื่อนตัวออกไป

.

.

.

.

 นี่ใช่ไหม....คำตอบ ที่ผมสงสัย  ........น้องอาจจะเลือกแล้ว ว่าควรจะเป็น...

.

.
.
.

ไอ้เบียร์
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-09-2012 00:11:51 โดย Tassanee »

ออฟไลน์ Ju

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
หรือว่าปัตไม่สบาย

pjny_tem

  • บุคคลทั่วไป
 :m15: :m15: เศร้าจัง

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
รถของ ไอ้เบียร์

[attachment deleted by admin]

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด