ผมขับรถต่ออีกประมาณยี่สิบนาทีก็ขับเข้ามาจอดที่ร้าน ไอ้ต้นวิ่งออกมารอรับนายน้อยของมันแต่หารู้ไม่ว่ามันไม่ได้สนใจมึงเล๊ยยย... นู้นนนน มันวิ่งเข้าไปในร้านนู้นแล้ว
"สวัสดีครับนาย"
"เออ! มึงเอารถไปจอดที่เดิมแล้วเตรียมน้ำเตรียมอะไรไปให้นายมึงด้วย"
"ครับนาย" ไอ้ต้นรับกุญแจรถจากมือผมไป ส่วนผมก็รีบเดินเข้าร้านตามมินไปติดๆ
"โหหห... พี่ฟิวเล่าเลยๆ ไม่ต้องรอแล้ว"
"ฮ่าๆ เฮียอย่าเพิ่งเล่า ผมขอดูไอ้มินดิ้นตายก่อน"
"ไอ้เหี้ยนัน!!"
"เฮ้ยๆ อย่ากัดกัน นู้นๆ ไอ้ทิวเดินมานู้นแล้ว" ไอ้เนย์พูดขึ้น
"อยู่กับครบเลยนะพวกมึง ไม่ทำมาหาแดกกันรึไงวะ"
"ไม่ต้องทำ บ้านกูรวย" ไอ้เหี้ยปูตอบได้กวนตีนมาก
"แล้วมึงล่ะ เกาะผัวแดกเหรอวะ" ผมหันไปเล่นเมียมันแทน
"คงงั้นมั้ง" ไอ้โจตอบ
"แชรดดดด.... วันนี้พี่โจมาแปลกโว๊ย ใครเอาเหล้าให้พี่เขาแดกรึป่าววะ"
"ปากดีไอ้สัสทีน!! โจมันพูดผิดตรงไหน กูรวยกูก็บอกอยู่ว่ารวย"
"โหหห... ไอ้สัส!! รวยมากก็เอามาให้กูยืมสักห้าแสนดิ กูอยากได้นาฬิกาเรือนใหม่" ไอ้ฟิวมันคงหมั่นใส้ในความรวยของไอ้ปู เลยขอยืมเงินแม่งเลย เฉียบ!!
"ไปยืมแฟนมึงไอ้สัส! เงินกูรู้นะว่าใครใช้ได้คนเดียว" แล้วมันก็หันไปทำตาหวานเยิ้มใส่เมียมัน
"อร๊วกกกก...." พวกผมทำท่าสะอิดสะเอียนในความรักเน่าๆ ของไอ้ปู ไอ้ห่ากูอยากอ้วกจริงๆ เลยให้ตายเหอะ!
"พอๆ เลิกไร้สาระกันได้ยัง พวกมึงมีอะไรก็ว่ามา"
ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างไอ้ฟิว มินมันก็ยืนอยู่ข้างๆ ผมนี่แหละครับ รายนี้ท่าจะนั่งไม่ติด ตอนนี้พวกผมนั่งอยู่ตรงบาร์เหล้าในร้านของผม โดยมีเด็กในร้านคอยชงเหล้าให้พวกมันไม่ขาด
"เริ่มที่มึงก่อนเลยไอ้เนย์" ไอ้ฟิวสั่ง
"ของกูเรื่องชิวๆ แค่จะบอกว่าผลตรวจสุขภาพลูกมึงปกติดีทุกอย่าง ส่วนผลตรวจไม่เกินพรุ่งนี้รู้ผลกูเร่งให้เป็นพิเศษ หึหึ"
"ลูกพ่อง!! อย่าเพิ่งยัดเยียดให้กูขนาดนั้น มึงช่วยดูหน้าที่รักกูด้วยว่าตลกไหม!!" ผมด่าไอ้หมอ
"หยอกๆ พี่หยอกเล่นนะมิน" ไอ้หมอทำหน้าปัญญาอ่อนทันที มันเห็นมินทำหน้าเครียดมันเลยต้องตลกกลบเกลื่อน
"ไม่เป็นไรพี่ ผมไม่ได้คิดไรมากนิ" มินตอบ
"หึหึ ให้มันจริงเถอะ กูว่ากลับบ้านไปเนี้ยะกูจะไม่ได้นอนสบาย" ผมดึงมินให้มายืนข้างหน้าผมโดยที่ผมโอบกอดมินไว้จากด้านหลัง
"อย่าเพิ่งตีกันเรื่องไอ้เนย์แค่น้ำจิ้ม ต่อไปนี้คือกับแกล้ม ไอ้ทีนมึงออกมารายงานข่าวต่อดิ" ไอ้ฟิวสั่ง
ไอ้ทีนเดินออกมายืนกลางวง มือขวาขนาบแนบชิดเหนือหัวเข็มขัด มือขวาไขว้ไปด้านหลังแล้วก้มโค้งทักทายทุกคนอย่างมีมารยาท ถุย!!
"ได้ครับเฮีย" มันตอบรับคำสั่งไอ้ฟิวแล้วยิ้มกริ่ม ส่วนไอ้ฟิวก็ยักคิ้วกวนตีนตอบกลับ
"เล่าเลย.. ลีลาไอ้สัส!!" ไอ้ปูจัดไอ้ทีนไปหนึ่งดอก ตีนตวัดนิดเดียวจริงๆ ไอ้ห่าทีมก็ไวเกิ๊น
"เรื่องก็มีอยู่ว่า...." ไอ้ทีนมันลากเสียงยาวแล้วทำท่าอ้าปากค้าง สายตาไล่กวาดมองทุกคนที่รอฟังมันพูด แล้วก็....
"ฮ่าๆๆ อยากรู้อ่ะดิ" แล้วมันก็หัวเราะพร้อมกับพูดจากวนตีนเยาะเย้ยความอยากรู้อยากเห็นของพวกผม
ป๊าบบบ!!!
"โอ๊ยยย!! ไอ้เหี้ยมิน"
"ลีลาไอ้สัส!! เล่ามาให้ไว้เลย! ไม่งั้นมึงได้แดกตีนกูแน่!!"
"สมน้ำหน้ามึง" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"เออๆ กูแค่แกล้งเล่นนิดเดียวเอง ตบซะกูมึนเลย"
"ยัง!! ยังไม่เล่าอีก หื้ออ... อีกสักทีดีไหม!!" มินทำท่าง้างมือจะโบกไอ้ทีนซ้ำรอบสอง
"มินใจเย็น มานั่งนี่ม่ะ"
ผมเห็นท่าจะไม่ดีผมเลยต้องเป็นพระเอกช่วยชีวิตไอ้ทีนไว้ก่อน ตอนนี้มันตายไม่ได้เพราะผมยังไม่รู้ว่ามันมีข้อมูลสำคัญอะไร รอให้ได้ข้อมูลนั้นก่อนค่อยฆ่ามันทิ้ง หึหึ
"คืองี้นะ เฮียฟิวถ่ายน้ำลายให้ผมไปตามหาเจ้าของรถที่เอาลูกเฮียมาทิ้งหน้าห้องอ่ะ อุ้ย!! ผมหมายถึงเด็กคนนั้นนั่นแหละ พอผมรู้ว่าเจ้าของรถเป็นใครผมกับไอ้นันก็เลยขับรถไปตามข้อมูลที่ได้มาจนรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนครับเฮีย"
"จริงเหรอวะไอ้นัน มึงกับไอ้ทีนตามไปเจอผู้หญิงคนนั้นแล้วเหรอวะ?" มินถามทันที
"เออ... แต่พอกูไปถึงผู้หญิงคนนั้นก็มีคนขับรถมารับไปข้างนอกแล้วว่ะ"
"แล้วมึงแน่ใจได้ไงว่าเป็นผู้หหญิงคนเดียวกันกับคนในคลิป?" ผมถามบ้าง
"โหห... เฮียผมไม่ใช่ไอ้มินนะที่สติหลุดจนคิดอะไรไม่ออกอ่ะ ทะเบียนรถที่จอดอยู่ใต้ตึกก็ชัดซะขนาดนั้น ผมเปย์เงินนิดหน่อยให้ลุง รปภ. ขี้เหล้าแค่นี้ก็รู้เรื่องคนทั้งอพาร์ทเม้นท์แล้วครับ"
"ไม่ได้อยู่คอนโดเหรอวะ?" ไอ้ปูถาม
"ป่าวเฮีย อพาร์ทเม้นท์เก่าๆ อ่ะ"
"แล้วไงต่อ?" ผมถามต่อ
"ผมกับไอ้ทีนนั่งรอในรถทั้งคืนก็ยังไม่เห็นกลับมาห้องเลย ผมเลยเปย์เงินอีกนิดแล้วให้ลุงโทรบอกผมถ้าเห็นผู้หญิงคนนั้นกลับมา" ไอ้นันเล่า
"แต่ผมตะหงิดนิดๆ อ่ะเฮีย ลุงยามเขาถามผมว่านัดไว้รึยัง คิวเขาว่างเหรอ ผมกับไอ้นันเลยบอกว่านัดน้องเขาไว้แล้วแต่น้องเขาไม่ยอมรับโทรศัพท์ไม่รู้มีงานซ้อนรึป่าว ไงเฮียผมเนียนป่ะล่ะ" ไอ้ทีนทำท่าภูมิใจสุดๆ
"เออๆ มึงเก่ง แล้วไงต่อวะไอ้นัน" มินรีบถามต่อ
"ก็ไม่มีอะไร กูกับไอ้ทีนก็ขับรถกลับบ้านกันตอนเกือบเจ็ดโมง แต่พอกูขับรถกลับมาบ้านแล้วลุงยามก็โทรมาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นกลับมาแล้วแต่กูขี้เกียจเลยแยกย้ายกันไปนอน"
"อ้าว!! แล้วทำไมมึงไม่ตามไปดูก่อนวะ รีบนอนทำห่าอะไร!" มินโวยวาย
"กูง่วงนอนเป็นเหมือนกันนะเว้ย!! แต่มึงไม่ต้องห่วงกูถามลุงยามมาล่ะว่าจะเจอผู้หญิงคนนั้นได้ที่ไหน"
"ที่ไหนวะ?" คราวนี้ไม่ใช่มินแล้วครับแต่เป็นเสียงไอ้บี้ที่นั่งแดกเหล้าเงียบๆ ฟังอยู่ตั้งนาน ความเผือกมันคงกระตุ้นต่อมเปลี่ยนเป็นความเสือกเรียบร้อยมันเลยแสดงความอยากรู้อยากเห็นออกมาเต็มที่
"ที่ผับแถวรัชดา ทำงานเป็นเด็กเชียร์เบียร์หน้าผับ"
"หูยยยย... เด็ดสาดดด เมียน้อยเฮียเด็ดมากอ่ะ"
ป๊าบบบ!!!
"โอ๊ยเฮีย.. ผมเจ็บนะคร๊าบ" ไอ้ทีนร้องโอดครวญ
"ปากหมาจริงๆ แดกเหล้ากูนี่ไม่ได้ระลึกถึงบุญคุณกูเลยนะไอ้เด็กเหี้ย!!"
มึงช่วยหันไปดูหน้าเพื่อนรักมึงตอนมึงรีเฟอร์ถึงกูด้วยไอ้ควาย!! มันจะแดกหัวกูอยู่แล้ว!!
"พอๆ อย่าเพิ่งทำร้ายมือตีนของกู เดี๋ยวมันตายไปกูจะไม่มีมือมีตีนไว้เรียกใช้ยามฉุกเฉิน หึหึ เรื่องนี้กูสรุปเองว่า.... ภาระกิจคืนนี้เราจะไปตามผู้หญิงคนนั้นด้วยกันที่รัชดา พิกัดซอยสี่" ไอ้ฟิวพูดสรุป
"เด็กว่ะไอ้สัส!! แค่นี้ทำไมต้องไปเองด้วยวะ" ไอ้ปูพูดอย่างผู้ที่เหนือกว่า
"มึงนั่นแหล่ะเด็ก กูคิดแผนอย่างผู้ชาญฉลาดเว้ย!!" ไอ้ฟิวยืดอกพูดอย่างภาคภูมิใจ
"ช่ายยย... เฮียฟิวพูดถูก" ไอ้บี้ยกหางไอ้ฟิวไว้เหนือหัว
"ยังไงวะ ไหนมึงลองอธิบายดิ" ไอ้ปูยังไม่วายสงสัย
"มึงนี่เข้าใจยากจริงๆ เลยนะไอ้ปู เรื่องง่ายๆ แค่นี้ก็คิดไม่ออกเหรอวะ!"
"แล้วมันยังไงอ่ะพี่ฟิว ผมก็อยากรู้เหมือนกัน" คราวนี้คนที่สงสัยก็คือที่รักกูนี่แหละ
"อ้าวน้องมิน... เรื่องที่เราจะไปตามตัวผู้หญิงคนนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก! แต่ที่สำคัญกว่าก็คือ..."
"คือ?" พวกผมพูดขึ้นพร้อมกัน
"คือไปรำลึกภาพในอดีตที่พวกพี่หนีที่บ้านไปเที่ยวตอน ม.3 ด้วยกันไง"
"โหหห... ไอ้สัสฟิว!!" พวกผมด่าไอ้ฟิวพร้อมกัน
--!!
"เออๆ กูล้อเล่นน่า... พวกมึงจะให้ลูกน้องไปลากผู้หญิงคนนั้นมาง่ายๆ มันก็ไม่สนุกดิวะ เพื่อให้ชีวิตพวกเรามีสีสันไม่ซ้ำซากจำเจจนเกินไป กูเลยหาอะไรสนุกๆ ทำว่ะ หึหึ" "ว่างมากไอ้สัส!! กูมีตรวจคนไข้ตอนเช้าเหอะ" ไอ้หมอเนย์คงทนไม่ไหวกับความว่างของไอ้ฟิว
"ถ้ามึงว่างมากก็ไปสอนการบ้านเมียมึงไปไอ้ควาย!!" ไอ้ปูว๊ากซ้ำ
"สรุปคือพวกมึงจะไม่ไป?"
"ไป!!!"
กูอยากจะบ้าตาย! เพื่อนกูแต่ละคนไม่ธรรมดาจริงๆ มึงจะทำอะไรให้มันวุ่ยวายกูในอนาคตวะ แค่ไปยืมตัวผู้หญิงคนนั้นมาถามสักชั่วโมงสองชั่วโมงให้รู้เรื่องก็พอแล้ว!! มึงจะทำเรื่องให้กูปวดหัวเพิ่มทำม้ายยย!!!
TBC...
ลุ้นๆ 555 เรารู้ว่าพวกเธอว์ก็ลุ้นใช่ป่ะล่ะ อ่านแล้วไม่เม้นจะงอนแล้วหายไปนานๆ เลย กร๊ากกก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
