เจ๊โดนวางยาน๊า...
ตอนใหม่ลงแล้วจริงๆแต่มันอยู่อีกหมวดนึง
ร้ายมากอิลุง
ว้าย มันซ่อนไว้ที่ซอกไข่เน่าๆ ถ้าอิหนูๆไม่บอก หาไม่เจอนะนี่ :beat:นังเก่ง
...................................................................................
เรื่องสั้นคั่นรายการ"คันปาก"......รายการพิเศษ "คันดาก"ทำไม๊ทำไม
คนแม่งชอบด่ากู
ปากหมา
หน้าด้าน
สันดานเหี้ยกันนักวะ
มันตรงข้ามกับความเป็นจริงโดนแท้
ก็กูเป็นคนแบบนี้อ่ะ
จะให้มานั่งดัดจริตทำเป็น
ไข่มุก ชุติมา
กูก็ทำไม่ไหวนะเว้ย
เพราะว่านอกจากว่ากูจะฉลาดกว่ามันแล้ว
กูยังจะสวยกว่ามันแยะ
555555+
.
.
"เก่ง.....สงสัยปีนี้กุหลาบแพงน่าดูเลยเนอะ" ไอ้แสบพูด
ของมันแน่นอนอยู่แล้ว
แม่งจะฟันกำไรกันหัวแบะก็ตอนนี้เท่านั้นแหละ
แต่ถึงพวกแม่งจะขายกันแค่ดอกละสองสลึง
กูก็ไม่ซื้อให้มึงหรอก
แพง
เปลือง
เสียเวลาไปแย่งซื้อ
และ
"ไร้สาระ"
.
.
.
"โห........กุหลาบนอกตั้งร้อยห้าสิบอ่ะ" แม่งยังไม่จบเรื่องกุหลาบแพง
เป็นผู้ชายมึงจะเอากุหลาบมาทำเหี้ยไร
ทำไรไม่แหกตาดูหนังหน้า
ซื้อมาก็เปลืองเงินเปล่า
แม่งไม่รู้จักทำหัวการค้า
เออถ้าแม่งอยากได้ลูกจรเข้
ลูกเหี้ยมาเลี้ยงก็ว่าไปอย่าง
น่ารักดี
พอตัวใหญ่แล้วปาดคอเอาแล่หนังเอาไปขายยังจะได้ตัง
แรดอยากะได้ทำเหี้ยไรกุหลาบช่อเป็นพัน
.
.
.
.
.
.
.
มันพูดตายังจ้องมาทางกู
กูก็นิ่ง..
"เออดอกลิลลี่ยังดีว่ะเนอะ .......ถูกลงมาหน่อย" มันยังยิงต่อ
กูก็ยังนิ่ง
นี่ถ้ากูยังนิ่งต่อไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวแม่งก็หาดอกไม้ถูกลงเรื่อยๆจนถึงบานไม่รู้โรยห้าดอกบาทแน่ๆเลยว่ะกูว่า
"มึงเป็นไรมากป่ะเนี่ย บ้าเทศกาลเหรอมึงอ่ะ" กูบ่น
"ทำไมสาร์ทลาวมึงไม่ไปกวนกระยาสาร์ทวะ เลือกปฏิบัติเหรอมึงอ่ะ" กูถาม
"ป่าวเลย....ก็แค่ดูข่าวเฉยๆอ่ะ" มันตอบ
ดูข่าวส้นตีนไร
กูรู้ทันแม่งหรอก
"เออ........เย็นนี้ไปกินข้าวกันดีก่า มีร้านอาหารญี่ปุ่นเปิดใหม่ ข้าวปั้นหน้าปูนิ่มน่ากินหว่ะ" มันทำท่าเชินชวน
"แดกส้มตำเหอะ อาหารญี่ปุ่นแม่งเลี่ยนว่ะ อีกอย่างกูสงสารปู" กูตอบพลางเอาตีนกดรีโมท
กูแอบชำเลืองมันที่ทำหน้างอแต่เก็บๆอาการกลัวกูรู้
"ไม่กินส้มตำได้ป่าววะ กลัวท้องเสีย" แม่งโพล่งออกมา
อ่ะ
อีนี่กล้าแข็งข้อกะกู
.
.
.
"ท้องเสียก็ต้องแดก ขี้แตกค่อยไปหาหมอ" กูสั่งเสียงแข็ง
มันลุกหนีไป
เดินกระแทกขาตึกๆ
ปิดประตูเสียงดัง
ฮั่นแน่
อีเหี้ยนี่นับวันยิ่งแข็งกระด้าง
แถมเสือกมีพฤติกรรมก้าวร้าวอีกด้วย
สงสัยเอาไว้ไม่ได้ละ
ต้องสั่งสอนซะหน่อย
"มึงมานี่ดิ๊" กูเอานิ้วกระดิกเรียกมันมา
มันทำเป็นมองไม่เห็น
เงียบ...
..
.
"มึงได้ยินป่ะเนี่ย" กูย้ำ
"มีอะไรพูดตรงนี้เลยก็ได้จะต้องให้เดินไปหาทำไม ห้องก็กว้างแค่เนี้ยะ" มึงดูมันต่อปากต่อคำ
"ถ้ามึงกวนส้นตีนกูแบบนี้นะ มึงออกไปเดินร้องไห้คนเดียววันวาเลนไทน์เลยไปสัด" รำคาญแม่งงี่เง่า
โตจนมีผัวได้ละยังทำเป็นเด็ก
"มึงจะมาได้ยัง" กูยังไม่ลืมคำสั่งเดิม
แล้วมันก็เดินมานั่งหน้าพับเป็นแซนวิชอยู่ข้างๆ
เห็นแล้วก็นะ
ไม่รู้จะสงสารหรือหมั่นไส้แม่งดี
"แดกส้มตำแหละดีละ เดี๋ยวกูป้อน" กูพูดยิ้มๆเอามือโอบไหล่มัน
"ยังงี้ทุกทีอ่ะ กูไม่เชื่อมึงหรอก" มันทำท่าเซ็ง
"อ้าวกูพูดจิง" กูย้ำ
"พอไปถึงร้านกูตักเองทุกที" มันเถียง
อ้าว.....กูไปด้วยก็ดีแค่ไหนละ
"งั้นไม่ต้องแดกแม่งละ อยู่บ้านนี่แหละ ไปต้มมาม่ามาแดกดิ๊ไส่ไข่ด้วย" พูดจบจ้องโทรทัศน์ต่อ
เอาตีนกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ
มือกูไม่ว่าง
แคะขี้มูกอยู่
.
.
.
"ตั้บ" เสียงแม่งปิดฝาไมโครเวฟ
ปิดแรงขนาดนี้กระโดดถีบเลยดีมั้ย
.
.
.
แล้วมันก็เอามากระแทกตรงหน้ากู
น้ำในชามกระฉอกออกมา
กูหันไปมองหน้ามัน
มันเสือกหันไปมองหน้าต่าง
อีนี่มันฤทธิ์เยอะจริงๆ
.
.
"งั้นกูไม่แดกละ ดูก็รู้ว่ามึงไม่เต็มใจทำ แดกหนมปังดีกว่าเว้ยยยยย" พูดจบกูก็รีบลุกไปหาแดก
ปล่อยอีมาม่าให้นอนอืด
สัด
แม่งถุยน้ำลายให้กูแดกป่าวก็ไม่รู้อ่ะ
นับวันสันดานแม่งยิ่งแย่
.
.
.
.
22.30น.
มันยิ่งกระสับกระส่าย
สงสัยอยากโดนหนามกุหลาบรูดง่ามตูด
แรดนักเดี๋ยวคืนนี้กูจะจับปี้ให้แสบตูดเชียวมึง
.
.
.
.
"แดกยานอนหลับมั้ย" กูถาม
"ไม่กิน" เสียงสะบัด ยิ่งกว่าธงธนาคารกสิกรสำนักงานใหญ่
"เรื่องของมึงละงั้น" กูตอบ
ดูทีวีต่อ
.
.
.
.
ห้าทุ่มครึ่งละ
มันเข้าไปอาบน้ำ
แต่...
.
.
.
.
มีเสียงกระซิกสะอึกสะอื้นแทรกเสียงน้ำออกมา
อีเหี้ยนี่เป็นเอามาก
บทจะทนก็อึดอย่างแรด
บทจะงี่เง่าก็เหนื่อยจะกระทืบแม่ง
.
.
.
.
"ไปแดกเหล้าประชดชีวิตดีก่าเว้ยยยยยยยยยยย" กูพูดจบก็รีบลุกขึ้นแต่งตัว
แกล้งให้มันตามกูไม่ทัน
"ไปด้วย.....Kดูนะจะเมาให้อ้วกแตกเลย" มันวิ่งแก้ผ้าออกจากห้องน้ำ
น้ำไหลนองเจิ่งไปทั่ว
สาธุ
ขอให้แม่งลื่นหัวแตก
ตายเปลือยอนาถ
เฮ้ย...
.
.
.
.
ตำรวจจะจับกูหาว่ากูฆ่าข่มขืนมันป่ะเนี่ย
ตลอดทางในรถเงียบกริบไม่คุยเหี้ยไรกันซักคำ
กูได้แต่คุยโทสับกะเพื่อน
.
..
...
ถึงร้านตอนเกือบเที่ยงคืนพอดี
กูก็ไม่เข้าใจว่า
วาเลนไทน์แม่งจะเค้าท์ดาวน์เที่ยงคืนเหมือนปีใหม่ทำส้นตีนอะไรของมัน
.
.
แล้วไอ้แสบก็รี่เข้าไปยืนข้างโต๊ะที่กูโทรจองไว้
แล้วเทเหล้าแดกยังกะสามล้อถูกหวย
"แดกแบบไม่มีสกุล"
.
.
.
.
.
"วันนี้ใครเปิดเหล้า มีจับรางวัลให้ทุกขวดเลยนะครับ" เสียงดีเจแหกปากแทรกเพลงที่กะลังมันๆ
เงียบไปพักเดียว
"ช่วยกันนับถอยหลังนะคับ 10 9 8 7 ...." ดีเจพล่าม
นับหาแม่มึงเหรอ
ไอ้ควายมึงนับเองไม่เป็นว่างั้น
ต้องให้พวกกูช่วย
.
.
.
"สุขสันต์วาเลนไทน์ค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ"
เสียงสารพัดเสียงเหี้ยห่าแหกปากกันรูหูกูสั่น
วันเกิดแม่มึงจะฉลองกันขนาดนี้ป่ะเนี่ย
แล้วสารพัดของขวัญของเหล่าผัวเมียก็จกเอาออกมาให้อวดสายตาคนอื่น
ของใครใหญ่และดูแพงคนก็จะมองและฮือฮา
แต่กูไม่ได้ซื้อเหี้ยไรเลยว่ะ
.
.
.
.
อีเหี้ยข้างๆกูนี่ยิ่งแดกเหล้าหนักเข้าไปอีก
พับหน้าเป็นดับเบิ้ลชีสเบอเกอร์เลยทีนี้
เซ็ง
แทนที่มันจะซื้อของขวัญให้ผัว
เสือกรอให้กูซื้อให้
ทุกปีแม่งยังซื้อได้
ปีนี้เสือกลีลาวะ
.
.
.
.
.
.
.
.
"ผู้โชคดีที่ได้รับของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นแรกคือ........."
"คุณแสบโต๊ะ24" ดีเจแหกปาก
ทุกคนพากันชะโงกหน้า
หาผู้โชคดี
ไฟเสือกส่องมาที่กูสองคน
"มึงแหละ มึงชื่อแสบป่าว" กูทำท่าไม่รู้จักมัน
อายสายตาคนอื่น
เหี้ยแม่งจ้องกูยังกะอะไร
"คุณแสบป่าวคับขึ้นมาเลยคับ" เสียงดีเจกดดันให้ตื่นเต้นเข้าไปอีก
แล้วไอ้แสบก็ขึ้นไปยืนหน้ามึนอยู่ข้างดีเจ
"ดูท่าผู้โชคดีสุดหล่อของเรายังไม่หายดีใจกะรางวัลนะคับ"
พูดจบมันก็ยื่นกล่องของขวัญให้ไอ้แสบมาถือไว้ตาลอยๆ
แปลกนะ....
ผับแบบนี้มันน่าจะแจกเป็นบัตรเหล้าฟรีหรือไม่ก็เหล้าทั้งขวดเลยไม่ใช่เหรอวะเนี่ย
"แกะเลยครับ...แกะเลย" ดีเจย้ำ
อ้าวสัด
มึงจะให้เค้าแกะแล้วจะห่อกระดาษมาหาพ่อมึงเหรอ
"แคว่ก" ไอ้แสบฉีกกระดาษกระจุย ยังกะโมโหใครมา
เสือกตาขวางมองมาทางกูอีก
กลัวตายห่าแหละ
แต่เอ..........เกิดแม่งด่ากูออกไมค์ทำไมวะเนี่ย
ไม่มีหน้ามาเที่ยวนี่อีกเลย
โดนเมียด่าออกอากาศอ่ะ
"โทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุด"
ร้านแม่งใจถึงขนาดนั้นเชียะ
"เดี๋ยวก่อนนะคับ มีข้อความฝากมาด้วย" เสียงดีเจพูดพลางกุลีกุจอแกะซองกระดาษ
"รักนะ........จากเก่ง เย้" ดีเจแหกปากโห่ร้องชวนให้ตื่นเต้น
จากหน้าที่พับงอเมื่อกี๊
กลายเป็นบานทะโล่
จนกูเกรงว่าจะเดินออกนอกร้านไม่ได้ละคราวนี้
ปล.ใครว่ากูไม่รักเมีย
ปากหมาแท้
............................
ปล.ไอนังเก่งตกลงจริงหรือตอแหลวะ น้ำหน้าอย่างมึง ทำได้เหรอวะ
เดี๋ยวไว้ถามน้องแสบสุดที่ร้าก ของพวกเรา