ตอนที่ 33 ความสุขที่เริ่มจะบรรยายได้แล้ว
อูย....เขินหวะ ทำไมกูเป็นแบบนี้วะเนี่ย ทำตามสัญชาติญาณดิบเลย ในหัวมันอื้อๆ เบลอๆ ไปหมด ใจเต้นโครมครามไม่หยุดซักที เนื้อตัวสั่นรัว เหมือนเส้นเลือดในร่างกายทำงานเต็มประสิทธิภาพสุดๆ ยิ่งมาเห็นมันยืนอาบน้ำใกล้ๆ แบบนี้ด้วย ผมชักจะเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
แต่..รู้สึกแสบที่หลังจัง มันข่วนผมซะแรงเลย เล่นเอาแสบไปหมด ต้องเอาคืนบ้างแล้วตอนนี้ ผิวขาวๆ เนียนๆ ของมันตอนนี้ ยิ่งเป็นสีชมพูมากขึ้น เพราะน้ำอุ่นๆ และความเหนื่อยจากเหตุการณ์เมื่อครู่ หันไปมองกระจก โห.. อย่างกับไปฟัดกับหมามาแหนะ รอยเล็บทั้งนั้น แต่..
"เหมือนโดนตีตราไว้แล้ว เวย์หนีเฟยไปไหนไม่ได้แล้วนะคร้าบ" ผมพูดตามสิ่งที่คิดทันที สติตอนนี้แทบจะไม่ได้ใช้วิเคราะห์ก่อนที่จะพูดเลย ทำไมเป็นแบบนี้วะเนี่ย เขินหวะ กลบเกลื่อนก่อน
พูดจบผมก็ยื่นหน้าไปหามันทำปากจู๋..
"จุ๊ป" มันจูบผมที่ปากเบาๆ ไม่กล้ามองหน้ามันแล้วตอนนี้อายหวะ แต่มีความสุขมากๆ มีความสุขแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน มันจะรับรู้ไหมว่าผมมีความสุขขนาดนี้
โอ้ย..............ไม่ไหวแล้วโว้ย...............
ผมพลักมันไปชิดกับผนังห้องน้ำ จูบมันแบบเร่าร้อนและรุณแรง มันก็สนองกลับมาทันทีเหมือนไม่มีทีท่าว่าเหนื่อยเลย ผมเบียดร่างกายเข้าไปหามันมากขึ้น สายน้ำอุ่นๆ ยิ่งทำให้ผมอารมณ์ฟุ้งซ่านมากขึ้นกว่าเดิม มันเอื้อมมือไปปิดน้ำ แล้วสวมกอดผม มือมันสะเปะสะปะไปทั่วร่างผม เราแลกจูบกันเนิ่นนานมาก
มันพลักผมออกมาแล้วเคลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอกที่แข็งแกร่งของผม จัดการทุกส่วนที่มันต้องการ กัดเบาๆ ในจุดที่ผมรู้สึกดี และเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ เหมือนกับตามหาอะไรบางอย่าง มันเลื่อนต่ำลงมาอีกที่จุดตรงกลางระหว่างท้อง ผมเกร็งกล้ามเนื้อรับลิ้นอุ่นๆ ที่เคลื่อนที่ไปมาเหมือนลื่นอยู่บนร่างกาย แต่มันไม่หยุดแค่นั้น ตอนนี้มันเคลื่อนต่ำลงไปอีก มันใช้ลิ้นสัมผัสกับเวย์น้อยของผมอย่างแผ่วเบา และค่อยๆ รุณแรงขึ้น ผมรู้สึกทนไม่ไหวที่มันยังทำแบบนั้น
ผมทำอะไรโดยไม่คิดอีกแล้ว ผมเอามือกดไว้ที่หัวด้านหลังแล้วกดจนสุด
"กรึด..ๆๆ" เสียงผมกัดฟันดังอยู่ในหูผมเอง สุดๆ อะ มันสุดยอดโครตๆ ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน มันทุบเข้าที่หน้าท้องผมเบาๆ เหมือนเป็นการบอกว่าอย่าทำแบบนี้อีก แล้วไงตอนนี้อารมณ์ผมมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว มันนั่นแหละที่เป็นคนผิด มันเองแหละที่ยั่วผม มันเองหละที่เอาช๊อคโกแลต sex มาให้ผมกิน มันต้องรับผิดชอบ
มันยังคงใช้ปากและลิ้นกับเวย์น้อยของผมอยู่ ผมแทบหมดแรงในตอนที่ลิ้นอุ่นๆ ของมันพลิกกลับไปมาพร้อมกับเวย์น้อยที่อยู่ภายใน ผมงี้แทบคลั่งเลย
ไม่ไหวแล้ว ผมดึงออกมาแล้วจับมันลุกขึ้นพร้อมกับอุ้มมันกลับมาที่เตียง บรรจงใส่ถุงยางอย่างรวดเร็ว แบบเก้งๆ กังๆ แต่ในตอนนี้มันยังไม่หยุดมันยังวุ่นวายกับส่วนบนของผมอยู่
ตอนนี้ในสมองผมคิดได้คำเดียวว่า ไอ้เฟย..มึงยังไม่เคยตายใช่ไหม..ที่ทำแบบนี้
ผมจัดการทาเจลที่เวย์น้อย แล้วจะทาในจุดของมันแต่มันกลับดันตัวออกห่าง
มันเป็นอะไรอีกวะเนี่ย...
"เฟยไม่ชอบนิ้วนะ" มันพูดพร้อมกับสีหน้าอายๆ เออกูรู้แล้ว แค่จะทาครีม แมร่มเอ้ย
สมองในส่วนที่ยับยั้งช่างใจของผมตอนนี้รู้สึกเหมือนมันเสียหายไปทันที ผมทำอะไรตามสิ่งที่ตัวเองต้องการ และเคยจินตนาการ ผมหยุดไม่อยู่แล้วในเวลานี้ คนข้างหน้าเนี่ยหละที่ต้องรับภาระ มันนั่นแหละเป็นคนผิด
"เวย์ขออีกทีนะ" ผมก้มลงไปกระซิบข้างหูมันที่ตอนนี้นอนอยู่ขอบเตียงและผมยืนอยู่ ต่อให้ผมจะทำรุณแรงแค่ไหน แต่ผมก็ยังแคร์ความรู้สึกของมันอยู่นะ ผมเลยต้องขอก่อน
มันไม่ตอบ แปลว่าไม่ขัดขืน ผมลากมันมาให้ชิดขอบเตียงมากที่สุด แล้วค่อยๆ นำความแข็งแกร่งของผมเบียดเข้าไปในตัวมัน
มันเอามือมายันไว้ที่หน้าท้องของผม เพราะเมื่อกี้ผมกดทันที มันคงไม่อยากให้ทำแบบนั้นอีกหละมั้ง แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ ผมกดทีเดียวจดหมด
"ตุบ ๆ ๆ " มันทุบผมรัวเลยครับ สะใจสุดๆ
ผมสังเกตุตัวมันเริ่มสั่นเล็กๆ แปลกๆ ผมทำอะไรผิดไปไหมเนี่ย
มันเอื้อมมือมาโน้มที่คอผมไปจูบแบบรุณแรงเร่าร้อนแบบที่ผมไม่เคยเจอ มือมันเริ่มกดและจิกรุณแรงขึ้นที่ด้านหลังของผม ผมเองก็ไม่น้อยหน้าเริ่มเคลื่อนไหวอย่างข้าๆ จนเร็วขึ้นๆ จนเป็นจังหวะที่เหมือนกันทั้งผมและมัน มือมันยังคงไม่หยุด เคลื่อนเลยมาถึงหัวของผม แล้วกำเส้นผมแล้วดึงเล็กๆ มันยิ่งเพิ่มอารมณ์ของผมให้กระเจิงและฟุ้งซ่านมากยิ่งขึ้น เสียงของมันยิ่งทวีความดังมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อผมเคลื่อนเข้าออกอย่างเต็มที่และรุณแรง
ผมเงยหน้าออกมาจากมัน กดขามันทั้งสองข้างให้อ้าเพิ่มขึ้นอีก แล้วเร่งจังหวะให้มากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้
"อืม..อื้อ.. อุ๊..%$#%^ " ดังออกมาจากปากของมันไม่ขาดสาย มันยิ่งทำให้ผมได้ใจและรุณแรงมากกว่าเดิม
ผมใช้จังหวะสูงสุดเท่าที่ผมทำได้ แต่มันก็ตอบสนองกลับมาเหมือนกัน ผมมองมันในตอนนี้ มัน x สุดๆ ร่างกายที่ทะเทือนตามจังหวะที่ผมมอบให้ ดวงตาที่ปรือๆ เพราะอารมณ์ที่กระเจิดกระเจิง ปากสีแดงทีเม้มอยู่เผยให้เห็นฟันเหล็กเล็กๆ เสียงหอบที่ขาดเป็นช่วงๆ เพราะต้องปรับจังหวะ ผิวขาวเนียนทั้งตัวที่ตอนนี้เป็นสีแดง เพราะเลือดในร่างกายสูบฉีดอย่างเต็มที่ โอ้ย...ไม่ไหวแล้ว
ผมเร่งจังหวะจนผิดเพี้ยนไปหมด ยัดเยียดความแข็งแกร่งแบบไม่สนใจมันสักนิด ก่อนที่จะปล่อยให้เวย์น้อยคายความรักของผมจนหมด เฮ้ย.. ผมลืมอะไรไปบางอย่างหรือเปล่า
"แล้วเฟยหละ" ผมถามในสิ่งที่ผมลืมทันที
"ไม่เป็นไร เฟยไม่จำเป็น เฟยไม่เคยเสร็จอยู่แล้ว" มันตอบกลับมาด้วยสีหน้าเขินๆ
"แล้ว....." ผมไม่รู้จะพูดอะไร
"เหอะน่า อย่าสนใจเลย เฟยก็เป็นแบบเนี้ยหละ แค่นี้ก็เติมเต็มเฟยพอแล้ว" มันพูดพร้อมกับค่อยๆ เบียดร่างกายออกจากเวย์น้อยของผมที่ตอนนี้มันก็ยังแข็งแกร่งอยู่ มันเป็นอะไรวะเนี่ย ผมเริ่มไม่เข้าใจกับร่างกายของผมแล้ว มันไม่เคยเป็นแบบนี้นะเนี่ย อาจเป็นเพราะช๊อกโกแลตแน่ๆ ผมโทษช๊อกโกแลตดีกว่า
มันจูงมือผมไปล้างตัวกับมันในห้องน้ำ
ผมไม่เห็นมันยืนนะ แต่เห็นมันนั่งลงไปกับพื้นห้องน้ำแทน เปิดน้ำเย็นไม่เปิดน้ำอุ่น ผมจับตัวมันรู้สึกตัวมันสั่นเล็กๆ รัวๆ มันเป็นอะไรเนี่ย!!!!! ผมเอื้อมมือลงไปจับที่ไหล่มัน
"อย่าพึ่ง อาบน้ำไปก่อน" มันบอกผมทั้งๆ ที่ก้มหน้าชันเข่าทั้งสองข้างอยู่
ผมทำตามที่มันบอก ล้างตัวจนเสร็จแต่มันก็ยังคงนั่งอยู่แบบนั้น ผมเริ่มเห็นว่าท่าจะไม่ดีแล้ว แต่ก็ยังไม่กล้าจะถาม เดี๋ยวมันอยากบอกก็คงบอกผมเองหละ ผมเดินออกไปเช็ดตัวปล่อยให้มันนั่งอยู่คนเดียว
ผมเลวหรือเปล่าเนี่ย ผมทำมันเสียใจหรือเปล่า หรือผมทำมันเจ็บ ตอนนี้ในสมองผมมีคำถามต่างๆ นาๆ มากมาย แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนที่มีไรกันมันก็ตอบสนองดี ไม่เห็นมีทีท่าแบบนี้ แล้วไหงเป็นแบบนี้ไปได้หละ
หรือมันโกรธผม แล้วมันจะโกรธผมเรื่องอะไรเล่า มันเองด้วยซ้ำที่ตอบสนองผมแบบไม่ขัด แล้วมันเป็นอะไรเนี่ย คำถามที่ไม่มีคำตอบยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผม
ผมต้องถามมันให้ได้ ถ้าเกิดมันเข้าใจผิดเรื่องนี้มันจะเป็นเรื่องที่แย่ที่สุด ผมไม่อยากให้มันคิดว่าผมแค่หวังแบบนี้กับมัน แต่ก็จริงแหละมันสมควรจะคิด นี่มันครั้งแรกแต่สองรอบ สองรอบที่ผมทำเรื่องน่าอายลงไป ทำแบบไม่สนใจมันเลย ผมไม่อยากให้มันเข้าใจผิดในเรื่องนี้ ต้องพูดให้เข้าใจให้ได้ ผมเดินไปที่ประตูห้องน้ำ
"ครืด..." ผมเปิดประตูห้องน้ำ ภาพที่ผมเห็นคือมันยืนอาบน้ำสบายใจเฉิบ ท่าทีเมื่อสักครู่คืออะไร มันเป็นอะไร มันหันหน้ามองผมแล้วด่าด้วยซ้ำ
"ไอ้โรคจิต ยังจะมาแอบดูเขาอีก" มันพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักๆ แล้วเมื่อกี้อีกอะไร ผมให้คำตอบตัวเองไม่ได้เลย
"โกรธไรเวย์หรือเปล่า" ผมต้องถามให้รู้ให้ได้ ไม่งั้นมันคาใจ
"ไม่นิ มีความสุขมากด้วยซ้ำ เวย์หละโกรธเฟยหรือเปล่า" ฮั่นแน่ มีการถามย้อนด้วยวุ้ย สรุปว่า ใครเสียหายวะเนี่ย กูหรอ? ที่เสียหาย
"เปล่าคร้าบ ไม่โกรธ แถมรักมากขึ้นด้วย" ผมตอบไปแบบกวนๆ มันทำหน้าเขินเล็กๆ
"แล้วจะยืนดูอีกนานไหม อายนะเนี่ย" มันเตือนสติผมที่ตอนนี้ยืนมองมันอาบน้ำอยู่ แต่ผมนุ่งผ้าเช็ดตัว
ผมปลดผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปหามันเลย
"ต้องเท่าเทียมกันถึงจะไม่โรคจิตช่ายเปล่า" ผมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดมันที่อาบน้ำอยู่
"โรคจิต" มันพูดเบาๆ ก่อนที่จะอาบน้ำต่อไป
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
