จบแล้ววววววววว เพิ่งมีเวลาได้กลับมาอ่านจนจบ
ต้องบอกเลยว่าเรื่องนี้มันดีกับใจมากกกกกกกก
ตอนเห็นพี่เวสท์เปิดเรื่องนี้ก็คิดไว้แล้วแหล่ะว่ามันต้องดีแน่ๆ เพราะเชื่อฝีมือการเขียนนิยายของพี่เวสท์มาก
แล้วมันก็ดีจริงๆ ยิ่งเราเป็นคนที่ชอบแนวใสๆแบบนี้อยู่แล้วด้วย
อินังน้องว่านหวานหวานเป็นนายเอกนิยายที่แบบหมดคำจะบรรยาย 555
เรารู้สึกว่าเรากับมันมีความสัมพันธ์แบบ love-hate อ่ะ แบบเกลียดก็เกลียด เกลียดความแรดความโง่ความตอแหลความอ่อยพี่แคนของมัน แต่ก็รักมันอ่ะ รักความปากตรงกับใจความซื่อๆของมัน มันน่ารักแต่ก็น่าตบไปในคราวเดียวกัน เป็นนายเอกที่เราหมั่นไส้มากกกกกกก 5555 หมั่นไส้ที่สุดตรงที่พี่แคนหลงมันหนักนี่แหล่ะ อยากเดินเข้าไปตบๆๆแล้วก็กอดมันแน่นๆ 555
ส่วนที่แคนหงวยนี่ไม่ต้องพูดถึง พี่สมควรเป็นแฟนเราาาาาาา ฮือออออ ชอบพี่เค้ามาก ถึงพี่จะดุจะปากหมาแต่พี่ก็น่าร๊ากกกก (ความลำเอียงนี้)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรามั่นใจว่าจะต้องกลับมาอ่านอีกหลายๆรอบแน่ๆ เพราะอ่านแล้วมีความสุขอ่ะ แอบเสียใจที่จบแล้ว ไว้มีเงินจะไปซื้อรวมเล่มนะคะ ฮี่ๆ เป็นกำลังใจให้พี่เวสท์ในเรื่องต่อไปนะคะ จะเป็นทาสนิยายพี่เวสท์ทุกเรื่องไปปปป กอดดดดดดด