หัวข้อ: " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( เรื่องเล่า )"

[jammy]

ค้างอ่า โดนทำไรมาต่อเร็วๆนะครับ  :รักจัง11:

[Poes]

น้องมะนาวมาเล่าต่อให้จบ  ไม่งั้นตัวตงตัวโตก็ช่วยไม่ได้นะ

มันค้างงงงงงงงง

[Lucifer]

  ตัดจบเฉยเลยอ่ะ

อ๊า  อยากอ่านต่ออ่ะ ไม่อยากจิ้น เด๋วจิ้นเกินกว่าเหตุ 

[nanao]

กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วครับคุณมะนาว
โปรดเล่ารายละเอียดด้วย 

[tsuyu]

เราหายไปหลายวัน

กลับมาอ่านอีกที หัวใจจะ Y
 

[gobgab]

ต่อด่วย.... ...ไม่อยากจิ้นต่อ...

[มะนาว]

ตอบรีพลายค้าบบบ......
..........................................................................
shell - ( พี่เจสตั้งท่ารอที่จะจูบผมอยู่แล้ว พอจังหวะที่ผมหันหน้ามาก็ปะทะกับปากของพี่เจสเต็มๆเลยคับ มุขแบบนี้ยังมีคนใช้อยู่อีกเนอะ )...มุขแบบนี้ยังมีใครใช้อีกหรือป่าว  มะนาวไม่รู้อ่ะ  ่เห็นพี่เค้าใช้ทีไรได้ผลทู๊กทีเลยอ่ะ...โดนจังๆเลยอ่ะค้าบบบบ....
............................................

~๐แน๋วแน๋ว๐~ -  (น้องมะนาวอ่า มาปล่อยให้จิ้นต่อเองอย่างนี้ม่ายดีนา..   ได้โปรดๆๆๆๆ มาต่อเถอะ ซีนสะมะคัญซะด้วยจิ ).....ค้าบ คืนนี้จาต่อให้อ่ะค้าบ...
............................................

max - ( หูยๆๆ สัปดาเดียว ล่อไปถึง3คน อิจฉาตาร้อนนนนนนนนนนนนนน ).........อ่ะนะ  อย่าอิจฉามะนาวเลยค้าบ  เรื่องจิงมะนาวไม่หนุกเลยอ่ะ...คิดไม่ออก ตัดสินใจไม่ถูกคับ...
.............................................

krappom - ( พี่เจสดันผมให้นอนลงไป  แล้วพี่ก็ขึ้นมาทับตัวผมไว้ พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมากแล้วพี่เจสก็..ก็..ก็...ก็อะไรอ่ะ ไม่ยอมๆ อยากรู้ๆ  )..ก็....ม่ายรู้จิค้าบ  ต้องตามอ่านต่อค้าบ  เดี๋ยวก็รู้เองคับ....
..............................................

FlukeHub - (   โอ้ว!!~  ก็อด  อะไรกันนี่ มะนาวๆๆๆ  เกินไปแล้ว  ทำแบบนี้มันค้างนะคร้าบบบ  ต่อด่วนๆๆๆ   ผมจิ้นไปไกลแว้ววว )....คับ...อย่าเพิ่งจิ้นจิค้าบ....รออ่านก่อนน้าาาา.....อิอิ....
................................................

jammy - ( ค้างอ่า โดนทำไรมาต่อเร็วๆนะครับ  )..........คับ...เดี๋ยวต่อให้คับ....
...................................................

Bosatlas - ( น้องมะนาวมาเล่าต่อให้จบ   ไม่งั้นตัวตงตัวโตก็ช่วยไม่ได้นะ มันค้างงงงงงงงง )............อารายค้างอ่ะคับ...มะนาวม่ายรุอ่ะ....5555....
.................................................

Lucifer - (  ตัดจบเฉยเลยอ่ะ อ๊า  ไม่ยอมๆ อยากอ่านต่ออ่ะ ไม่อยากจิ้น เด๋วจิ้นเกินกว่าเหตุ  หึหึ หึหึ ).........ค้าบ...เดี๋ยวลงให้ค้าบ...
.................................................

nanao - ( กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วครับคุณมะนาว โปรดเล่ารายละเอียดด้วย )...........กองเซ็นเซอร์ปล่อยผ่านแล้วเหรอค้าบ...เฮ้อ...โล่งอก....
................................................

tsuyu - ( เราหายไปหลายวัน กลับมาอ่านอีกที หัวใจจะ Y )..........ค้าบ  มะนาวแย่จัง  ที่ทำให้ หัวใจจะ Y อ่ะคับ...รักษาสุขภาพนะค้าบ...หัวใจจะได้แข็งแรงอ่ะคับ....อิอิ..........
..................................................

][GobGab][ - ( ต่อด่วย.... ไม่อยากจิ้นต่อ... ).......ค้าบ รอคืนนี้น้า.....กะลังตรวจเรื่องอยู่อ่ะคับ.......

................................................................................................

ขอบคุณมากค้าบที่เข้ามารีพลายให้มะนาว   และที่เข้ามาอ่านด้วยคับ...ติดตามเรื่องของมะนาวต่อนะค้าบ...

รักมากมายค้าบ....มะนาวเองคร้าบบบบบผม.............

................................................................................................

[meemewkewkaw]

อาทิตย์เดียวหวิดเสียตัวให้คน 3 คน

น่าอิจฉาเนอะ ถ้าเป็นผมนะ พ่อจะไม่ปล่อยให้รอดเลยซักคน

 

[Poes]

ยังมะมาต่ออีกเหรอ 

[Kirihara]

ซะงั้นน่ะ  เล่นกันแบบนี้เลยหรอ  มันค้างอ่ะ

มาต่อเร็วๆนะ  ขอแบบละเอียดๆเลยนะคะ 

[มะนาว]

เอาตอนใหม่มาฝากค้าบ...
..............................................................................................

บทที่ 20

            พี่เจสจูบปากผมอยู่นานมาก แล้วจู่ๆ พี่เจสก็ถอนปากออกจากปากผม...  ผมก็มองปากของพี่เจส ผมรู้สึกเสียดายอย่างมาก  พี่เจสก็คงจะเหมือนกัน  ผมเห็นพี่เจสสูดลมหายใจอย่างแรง  แล้วก็ยิ้มให้ผม  แล้วก็เอามือมาลูบหัวผม

            " เอ้า..มองอยู่นั่นแหละ  กินข้าวต้มได้แล้ว เดี๋ยวเย็นหมดนะครับ "  พี่เจสพูดจบก็จับผมให้ลุกขึ้นนั่ง

            " อะไรอ่ะ...พี่เจสแกล้งมะนาวอ่ะ...แกล้งอย่างนี้ได้ยังงัยล่ะคับ...อุ้ย..."  ผมหลุดปากพูดอะไรออกไปอ่ะ

            " แน่ะ...ติดใจจูบของพี่เหรอ..."  พี่เจสแหย่ผม

            " อ่ะ...ป่าวซะหน่อย...ไม่ได้ติดใจหรอก  พี่เจสขี้ตู่เอาเอง..."  ผมพูดอย่างเขินๆ

            " งั้นมาต่ออีกทีดีไหม..."  พี่เจสพูดจบก็หันมาเอามือจับแขนผม

            " ไม่เอาแล้วอ่ะ...พี่เจสอ่ะ แกล้งมะนาวอยู่ได้..."  ผมบอกแล้วดันแขนพี่เจสออก  ก็มันอายอ่ะจิ

            " น่านะ...จูบอีกที...นะ..นะ..."  พี่เจสแหย่ผมอีก

            " ไม่เอาแล้ว...ตอนนี้มะนาวหิวแล้วค้าบ..."  ผมพูดเมื่อหันไปเห็นชามข้าวต้มวางอยู่

            " มะนาวจะกินเองหรือจะให้พี่ป้อนให้ครับ "  พี่เจสถามผมเมื่อเห็นผมบอกว่าหิว

            " .................... "  เงียบ ผมไม่ตอบคับ   แกล้งพี่เจสมั่งคับ

            " เงียบอย่างนี้ หรือจะให้พี่จูบอีก...แต่ถ้าจูบพี่ไม่รับประกันนะว่าจะหยุดแค่นั้น... "  พี่พูดจบก็ทำสีหน้าเจ้าเล่ห์มาขู่ผม 

            " แบร่... " ผมแลบลิ้นใส่พี่ไปทีนึง

            " ไม่ต้องมาขู่เลย...คิดเหรอว่ามะนาวจะกลัวอ่ะ...ไม่มีทาง ... "  อ้าวไอ้มะนาวพูดอะไรออกไปอ่ะมึง ผมแย้งในใจ

            " ทำเป็นเก่งนักนะเราน่ะ... "  พี่เจสมองผมแล้วก็ขำ กับท่าทีของผม

            " ก็เก่งจิงๆอ่ะ... " ไอ้มะนาวนี่มึงยังไม่หายซ่าอยู่อีกเหรอวะ  เดี๋ยวพอเค้าทำจิงๆ ล่ะก็จะมานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่ง

            " พอแล้ว...พอแล้ว...รู้ว่าเก่ง ฝากค้างไว้ก่อนนะ  แล้วจะมาต่อ...555...กินได้แล้ว... "  ไอพี่เจสมานหัวเราะใส่ผมอ่ะ...

            " พี่ป้อนมะนาวนะค้าบ... "  ผมอ้อนพี่เจส แล้วก็ยิ้มให้ตาหยีเลยคับ  พี่เจสก็เอามือมายีหัวผมเล่น

            " ก็ได้ครับ "  พี่เจสยอมป้อนข้าวต้มให้ผมกิน  พี่เจสเอาช้อนตักข้าวต้มตรงขอบชามซึ่งจะไม่ค่อยร้อนแล้ว เอามาจ่อตรงปากของผม  ผมเห็นก็อ้าปากออกเพื่อจะให้พี่เจสตักเข้าปาก แต่พี่เจสเอาช้อนข้าวหนีผมให้ผมอ้าปากเก้ออ่ะคับ  พี่เจสหัวเราะใหญ่ที่แกล้งผมได้

            " ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..... "  เสียงพี่เจสหัวเราะ

            " พี่เจสอ่ะคับ...แกล้งมะนาวอีกแล้ว  มะนาวไม่กินแล้ว ... "  ผมงอนที่ถูกพี่เจสแกล้ง งอน  งอน...

            " โอ๋...โอ๋...พี่ไม่แกล้งแล้วก็ได้..นะ..นะ...มานี่นะ เดี๋ยวพี่ป้อนให้จริงๆแล้ว...อย่างอนนะครับ..."  พี่เจสพูดจบก็ตักข้าวมาจ่อที่ปากผมแล้วก็บอกให้ผมอ้าปากหน่อย....ผมก็อ้าปากอีกครั้ง...แล้วครั้งนี้ก็เหมือนเดิมอีก   พี่เจสยกช้อนหนีผมอีกครั้ง  แล้วก็นั่งหัวเราะผมอีก  ทีนี้ผมงอนจริงๆนะ

            " พี่เจสแกล้งมะนาวอีกแล้ว ไม่กินแล้ว ทีนี้ไม่กินจริงๆด้วย "  ผมพูดแล้วล้มตัวลงนอนต่อ แล้วหันหน้าหนี

            " โอ๋...โอ๋...ขอโทษครับ  พี่ไม่แกล้งแล้วครับ จริงๆนะครับ...พี่สัญญา...มะนาวลุกขึ้นมากินข้าวนะครับ... "  พี่เจสง้อผมคับ เมื่อเห็นว่าผมโกรธจริงๆ

            " ไม่กินแล้ว  มะนาวไม่เชื่อพี่เจสแล้วคับ  พี่เจสชอบแกล้งมะนาว... "  ผมบอกพี่เจสทั้งๆที่ยังไม่หันหน้ามามองด้วยซํ้า  ดีสมนํ้าหน้าต้องแกล้งเสียให้เข็ด...ชิ...อยากมาแกล้งเราก่อนนี่

            " นะครับ ...นะครับ... "  พี่เจสหยุดพูดแป๊บนึง

            " ก็ได้ ไม่ยอมกินข้าวใช่มั้ย "  พี่เจสพูดจบก็ล้มตัวลงมากอดผมแน่นแล้วก็ก้มหน้าลงมาจูบผมรวดเร็ว  ผมตกใจก็เลยดิ้นหนี  แต่ก็ไม่เป็นผล ทำไมผมไม่ตัวสูงกว่านี้นะ  ตัวเล็กอย่างนี้สู้ใครก็ไม่ได้สักคน พี่เจสยิ่งกอดผมแน่นเข้าไปอีก  แต่ที่จริงก็ชอบอ่ะคับ....

            " เป็นงัยล่ะทีนี้  งอนเก่งดีนัก อยากให้พี่จูบใช่มั้ยล่ะครับ ... "  พี่เจสพูดจบก็ระดมจูบผมใหญ่เลยคับ

            " อืม...อืม... "  ผมเริ่มเคลิ้มกับรสจูบนั้น...และเริ่มตอบสนองต่อพี่เจส

            ผมเอามือเลื่อนขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เค้า  สำหรับผมพี่เจสเหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่าง  ทำให้ผมอยากอยู่ใกล้ๆ  ส่วนตัวพี่เจส ผมไม่รู้หรอกว่าพี่เขามีความรู้สึกกับผมมากหรือน้อยขนาดไหน  ผมเพิ่งจะได้พูดคุยกับพี่เจสเมื่อคืนนี้เอง  แต่ก็เหมือนกับรู้จักกันมานาน

            " อืม...อืม...มะนาวครับ... "  พี่เจสเงยหน้าขึ้นมองผม แล้วถามผม

            " มะนาวชอบมั้ยครับ...ชอบมั้ย... "  พี่เจสถามความรู้สึกของผม

            " คับ... "  ผมพยักหน้า  ผมเห็นพี่เจสยิ้มให้ผม  แล้วพี่เจสก็ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง  ครั้งนี้มันเร่าร้อนมากกว่าเดิมอีก  อยู่ๆ ขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบนั้น  ในหัวผมมันมีภาพของคนคนหนึ่งลอยเข้ามา  ตัวผมกระตุกจนพี่เจสรู้สึกได้  ภาพในหัวของผมนั้น พี่เขายิ้มให้ผม ด้วยสายตาเศร้าสร้อย 

             ผมตัดสินใจยกมือขึ้นดันตัวของพี่เจส แล้วผมก็สะบัดหน้าหนี จากการจูบอันเร่าร้อนของพี่เจส ก่อนที่จะหยุดไม่ได้  พี่เจสหายใจหอบแล้วเงยหน้ามองผมส่งสายตาเป็นเชิงถาม ว่าทำไม หยุดทำไม  ผมรู้ว่ามันทำให้พี่ทรมาน ผมเองก็คงไม่ต่างกับพี่เจส  ถามว่าชอบมั้ย ชอบคับ ชอบมากด้วย แต่มันเกิดความรู้สึกบางอย่างที่มันสะกิดใจผม อยู่ๆผมดันไปคิดถึงผู้ชายคนนึง คนที่ผมไม่ได้คิดว่าจะไปชอบเค้าเลย....

...

จบบทที่ 20

              ขอบคุณนะคับกับการติดตาม   วันนี้อยู่กับพี่เจสอีกวันนะคับ  มีความสุขมากมาก นะคับ   รักทุกทุกคนค้าบ.............

              มะนาวเองคร้าบบบบผม.........

...


                 

[meemewkewkaw]

 

ซะงั้นอ่ะ . . .

วุ๊ย อุตส่าห์จิ้นไปตั้งไกล 

ว่าแต่ขึ้นเตียงอีกแล้วเนอะ

[Poes]

มะนาวนึกถึงใครเหรอ
ก็กะว่าตัวโตน่าจะเป็นพี่เจส รีบมาต่อนะอยากรู้

[jammy]

โอ้ยจบเเบบนี้อีกละ   มะนาวนะมะนาวมาเมื่อไหร่ละโดนเเน่  :ฮึ่มม:

[abcd]

คนนั้นจาช่ายพี่ป่ะแป้งป่าวน๊าา...   

[nanao]

เหอๆ จบตอนอย่างนี้ไม่ดีนะคร้าบ 

[tsuyu]

ไรอ่ะ จบแบบนี้ ม่ะปลื้มนะ     

มาต่อให้ไวเลย   

[Kirihara]

แป่ว! ไอ้เราก็ลุ้นซะ  ว่าคนที่มะนาวคิดถึงเนี่ยเป็นใครอ่ะ ใช่พี่ปะแป้งป่ะ?

[gobgab]

อดจิ้นต่อเลย......

[Lucifer]

 

ทรมาน  คนโพสแกล้งคนอ่าน ตัดจบฉากสำคัญ 

แต่ว่านะ อ่านตอนนี้แล้วเขินๆ ยังไงไม่รู้ 

[THIP]

กรำ โดนตัดจบตอนสำคัญ 
ว่าแต่พี่คนนั้น พี่ก้องใช่ป่าว   

[มะนาว]

ตอนใหม่ค้าบ.....

...

บทที่ 21

            อยู่ๆ ผมดันไปคิดถึงผู้ชายคนนึง  คนที่ผมไม่ได้คิดว่าจะไปชอบเค้าเลย  ทั้งๆที่เค้าก็อยู่ใกล้ๆผม คอยดูแลผม คนที่คอยเป็นห่วงผมและก็รักผมมากมาย  ผมถามตัวเองตกลงแล้ว                                                   ่ผมรู้สึกยังงัยกับพี่เขากันแน่....พี่ก้อง...แล้วกับพี่เจสที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้อีกล่ะ...ผมคิดยังงัย...

            " มะนาวเป็นอะไรไปครับ... "  พี่เจสถามผม

            " เอ่อ...พี่เจสคับ มะนาวยัง ไม่พร้อมคับ... "  ผมตัดสินใจบอกพี่เจสไป ทั้งๆที่เรื่องที่มันเกิดขึ้น แทบจะหยุดไม่ได้แล้ว

            " มะนาวขอโทษพี่เจสด้วยนะคับ  มะนาวยังไม่พร้อมจิงๆ... " ผมบอกพี่เจสต่อทั้งๆที่ผมรู้ว่าพี่เจสต้องทรมานมากแน่ๆเลย

            " ..................... "  พี่เจสไม่พูดอะไรสักคำ  แต่หันหน้ามามองผม

            " มะนาว...ขอโทษคับ...คือ... "  ผมพูดแค่นั้น แล้วนํ้าตาเจ้ากรรมมันก็ไหลออกมาเอง 

            ไอ้ความรู้สึกที่ผิดของตัวเองนี่มันหมายความว่าอย่างไร  เวลานั้นผมเริ่มไม่มั่นใจในตัวเองแล้ว  ว่าที่จริงผมรู้สึกอะไรกับใครยังงัยกันแน่ 

กับพี่ก้อง ผมไม่ชอบพี่ก้องจริงหรือ  แล้วกับพี่เจส ผมชอบพี่เจสจริงหรือ ...นี่คือคำถามที่ผมจะต้องหาคำตอบให้กับตัวเอง ก่อนที่มันจะสายไป  ผมคง

ต้องรอให้ถึงวันเกิดของผมก่อนดีกว่า อีกแค่ 5 วันก็จะถึงแล้ว อายุ 18 ปีเต็มคับ....วันนั้นผมจะตัดสินใจ...

            " ไม่เป็นไรครับ  พี่ไม่โกรธมะนาวหรอกครับ ก็พี่ผิดเอง ที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน  มะนาวคงจะตกใจมากน่ะสิครับ ...อย่าร้องไห้เลยนะครับ คนดีของพี่เจส.. "  พี่เจสพูดพลางก็เอานิ้วมาเช็ดนํ้าตาของผมที่กำลังไหลลงมา

            " พี่อย่าพูดดีดีอย่างนั้นกับมะนาวเลยคับ มะนาวยิ่งรู้สึกผิดอยู่..."  ผมบอกตามความรู้สึก

            " ไม่เป็นไรหรอกครับ...ก็..ก็..."  พี่เจสพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบไป

            " ก็...อะไรเหรอคับ.."  ผมถามด้วยความอยากรู้

            " ก็..พี่รักมะนาวนี่ครับ..."  พี่เจสตัดสินใจบอกผม

            " พี่เจสค้าบ...ฮือฮือ..."  ผมได้ยินพี่เจสพูดแล้วก็ร้องไห้ออกมา

            " เงียบนะครับ...มาลุกมากินข้าวนะครับเย็นหมดแล้ว  เดี๋ยวพี่ป้อนให้นะ... " พี่ให้ผมนั่งแล้วเลื่อนหมอนตั้งกับหัวเตียงให้ผมพิงหมอนลูกนั้น  เมื่อเรียบร้อยดีแล้วพี่ก็ตักข้าวต้มที่เริ่มจะเย็นแล้วเข้าปากผม

            " อร่อยหรือเปล่าครับ... "  พี่เจสถามผมเมื่อเห็นผมกินข้าวคำแรกเข้าไป

            " คับ...อร่อยคับ.. " ผมพูดพร้อมกับพยักหน้า  ถึงมันจะเย็นไปหน่อยก็เถอะ แล้วนํ้าตามันก็เริ่มไหลออกมาอีก พี่เจสดีกับผมขนาดนี้ แล้วผมยังไปคิดอะไรอีกเนี่ย...

            " อย่าร้องสิครับ  พี่ไม่อยากให้มะนาวร้องไห้นะ  พี่ชอบให้มะนาวหัวเราะมากกว่า "  พี่เจสยกมือมาเช็ดนํ้าตาให้ผมอีก  แล้วหลังจากนั้น พี่เจสก็ป้อนข้าวให้ผมกินจนหมดชาม  ที่จิงผมกินไม่ค่อยลงหรอกคับ แต่พี่เจสคะยั้นคะยอให้ผมกิน ผมก็เลยจำใจกินจนกระทั่งหมดชามเลยคับ

            หลังจากที่ผมกินข้าวต้มเสร็จแล้ว พี่เจสก็หยิบยาแก้ไข้มาให้ผมกินอีกชุดหนึ่ง พี่บอกว่าจะได้ให้หายสนิท ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวมันจะกลับมาเป็นอีก  แล้วพี่ก็ยกชามข้าว ลงไปเก็บ  พี่เจสออกไปสักครู่ก็เดินเข้ามาหาผม

            " วันนี้น้องมะนาวจะไปเรียนหรือเปล่าครับ "  พี่เจสถามผม

            " ไปสิคับ  มะนาวอยากไปคับ "  ผมตอบพี่เจส  ที่จริงผมอยากไปเจอพี่ก้องด้วยคับ  ผมอยากเจอพี่ก้องมากๆ เมื่อคืนบอกว่าจะโทรหาผม  แต่พอดีผมปิดเครื่องไว้แล้วลืมเปิด ผมไม่สบายแล้วก็เลยนอนหลับไปเลย  แต่เมื่อคืนผมว่ารู้สึกได้ยินเสียงมือถือผมดัง เอ๊ะ...คงจะเป็นของพี่เจสดังมั้ง..คงไม่ใช่ของผมหรอก

            แล้วพี่เจสก็ให้ผมไปอาบนํ้า  โดยที่พี่เจสหาเสื้อผ้าตัวที่เล็กที่สุดที่มีมาให้ผมใส่ มันก็ยังหลวมมากอยู่ดี  แต่ผมก็ต้องใส่มาเพราะชุดของผมมันเลอะมาก  หลังจากที่เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อย  ผมก็ให้พี่เจสส่งผมกลับมาที่บ้านของผมก่อน  เพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้า
...

            พอมาถึงที่บ้านของผม ก็เห็นรถของไอพี่มะยมจอดอยู่  ผมดีใจมาก แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าผมลืมโทรหาปู่กะย่าเลยคับ  แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยโทรหาทีหลัง...ทุกทีแหละ ไอ้มะนาว แล้วก็ลืม...

            พอรถจอด ผมก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านเลย  ผมดีใจมากที่ไอพี่มะยมมานกลับมาบ้าน  ผมไม่ค่อยที่จะห่างกับพี่มะยมมากสักเท่าไหร่  ผมเข้าไปในบ้านก็เจอพี่มะยมนั่งอยู่ที่โต๊ะรับแขก  ผมเห็นก็ตรงเข้าไปกอดพี่มะยมเลยคับ

            " พี่มะยมค้าบ...มะนาวคิดถึงพี่จังเลยค้าบ...แล้วพี่มะยมคิดถึงมะนาวอ่ะป่าวค้าบ.... "  ผมพูดเสียงอ้อน เหมือนทุกครั้งที่ผมมักจะคุยกับพี่มะยมเสมอ

            " อืม... ครับ ...พี่มะยมก็คิดถึงน้องมากเหมือนกัน...ก็เราไม่ค่อยจะห่างกันไปไหนนานๆนี่... "  พี่มะยมพูดกับผม

            " สวัสดีครับ...พี่มะยม... "  เสียงพี่เจสพูดทักทายกับพี่มะยม  ผมหันไปมองลืมซะสนิทเลยคับว่ามากับพี่เจส

            " เอ้อ...ดี...มึงใช่มั้ยที่บอกว่าเป็นคนที่ดูแลไอ้มะนาวมัน... "  พี่มะยมพูดกับพี่เจสเสียงดุๆ

            " ครับ...ใช่ครับ ..."  พี่เจสตอบพี่มะยมออกไป ผมหันมามองคนนั้นคนนี้ แล้วคิดว่าสองคนนี่รู้จักกันตอนไหน

            " ชื่ออะไรซิมึงน่ะ... "  พี่มะยมถามต่อ

            " ผมชื่อ  เจส ครับ... "  พี่เจสตอบ

            " อืม...มึงกล้าดีนี่หว่าที่มึงพูดกับกูตรงๆว่ามึงชอบน้องกู...ดีดี...กูชอบคนพูดตรงๆ... "  พี่มะยมพูดกับพี่เจส... ความสงสัยที่อยากรู้เมื่อสักครู่มันยิ่งมีมากกว่าเดิมอีก ผมทำหน้าสงสัย 

            " แล้วน้องมะนาว...ชอบมันหรือปล่าว... "  อยู่ๆพี่มะยมก็หันมาถามผม 

            " ......................... "  ผมไม่ตอบหรอกคับ ก็งงอ่ะคับ และอีกอย่างก็ตัวผมยังไม่รู้ตัวเองเลย ถ้าพี่มะยมถามผมก่อนหน้านี้ ผมจะตอบโดยไม่ลังเลสักนิด  แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว  อีกอย่างทำไมอยู่ๆพี่ถึงถามผมแบบนี้

            " เอ้า ว่างัยเรานี่...ตกลงว่าน้องชอบมันหรือเปล่า... "  พี่มะยมมันหันมาถามผมอีก  เมื่อเห็นว่าผมเงียบไปนาน

            " แล้วพี่มาถามมะนาวอย่างนี้ทำไมอ่ะคับ..."  ผมถาม แล้วพี่มะยมรู้ได้งัยว่าผมเป็นอย่างนี้

            " เออน่า ตอบมา  ไม่ต้องกลัวหรอก...พี่รู้มานานแล้วว่าน้องเป็นยังงัย.."  พี่มะยมพูด ผมหันไปมองพี่เค้าอย่างชั่งใจ  ว่าพี่มะยมไม่ได้แกล้งผมอย่างที่เคยทำ  แล้วผมก้ตัดสินใจตอบ

            " มะนาว...ก็ยังไม่รู้เลยคับพี่...ขอเวลาที่จะให้ตัวเองคิดก่อน...ว่าแต่พี่มะยม ไปคุยกับพี่เจสตอนไหนอ่ะคับ ... "  ผมถามพี่มะยมบ้าง แต่ตาก็มองพี่เจส เห็นพี่เจสก็มองมา แบบว่าก็สงสัยผมเหมือนกัน

            " ก็ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พี่โทรไปหามะนาว แต่ไอ้เจสมันมารับโทรศัพท์แทนมะนาว มันบอกว่ามะนาวป่วย แล้วมันก็พูดกับพี่อย่างนี้... "  พี่มะยมเล่าให้ผมฟัง  ผมก็เลยเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เจสถึงรู้  แล้วผมก็ตกใจอีกครั้งที่ผมนึกขึ้นได้ถึงเรื่องบางอย่าง...แต่ผมยังไม่ถามพี่มะยมตอนนี้หรอก

            " พี่ค้าบ ให้มะนาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะค้าบ  "  ผมบอกพี่มะยม พี่ก็พยักหน้าให้ผม ผมก็ลุกขึ้นแล้วก็หันมามองพี่เจส

            " พี่คุยกับพี่มะยม ไปก่อนนะ... "  ผมพูดจบ พี่เจสก็พยักหน้าให้  แล้วผมก็เดินออกไปที่ห้องผม  ผมไม่ห่วงพี่เจสแล้ว ก็กล้าคุยกับพี่มะยมขนาดนี้  ผมก็ว่าไม่ต้องเป็นห่วงพี่เค้าแล้วแหละ   

            ขณะที่ผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้ยินเสียงรถของพี่เจสขับออกไป  ผมวิ่งไปมองที่หน้าต่างก็เห็นว่า
เป็นรถของพี่เจสจริงๆด้วย  ก็รู้สึกโมโหพี่มะยมทันที  พี่มันคงไปพูดอะไรที่แรงๆกับพี่เจสสักอย่าง พี่เจสก็เลยกลับออกไปโดยที่ไม่ได้บอกผมก่อน  ผมเลยรีบแต่งตัวให้เสร็จเร็วๆ แล้วก็รีบลงมาข้างล่าง เห็นพี่มะยมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ 

            " พี่มะยมไปว่าอะไรพี่เจสอ่ะคับพี่เค้าจึงรีบกลับไปก่อนอ่ะ... "  ผมถามด้วยเสียงที่ทั้งโมโห และก็อยากรู้

            " ก็เปล่า แค่บอกว่าเดี๋ยววันนี้พี่จะไปส่งมะนาวเอง ให้กลับไปก่อน..พี่มีเรื่องจะคุยกับน้องน่ะ... "  พี่มะยมบอกให้ผมรู้ ว่าไม่มีอะไร  ผมก็โล่งอกที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน 

            " พี่ค้าบ...พี่ไปหาปู่กะย่าเจอพี่ปะแป้งอ่ะป่าวคับ... "  ผมถามพี่มะยมเมื่อนึกขึ้นได้

            " ก็เจอนะ  มันเปลี่ยนไปเยอะเลย จนพี่ยังจำไม่ได้ ก็ตั้งหลายปีนี่นะที่ไม่ได้เจอกัน .. "  พี่มะยมก็บอกให้ผมฟัง

            " แล้วพี่ปะแป้งเป็นงัยบ้างคับพี่... "  ผมถามต่อด้วยความอยากรู้

            " ก็...มันตัวสูงขึ้นมาก ก็พอๆกับพี่นี่แหละ สูงกว่าพี่หน่อยนึงด้วยซํ้า ผิวสีแบบเรียกอะไรล่ะ ที่สาวๆกำลังชอบน่ะ...เออผิวสีแทน แล้วหน้ามันหล่อมากเลยว่ะ..พี่เองยังแอบอิจฉามันเลยมันหล่อจิงๆนะ  อย่างนี้สงสัยสาวๆคงติดกันตรึม... "  พูดไปก็หันมามองผมด้วยว่าผมรู้สึกยังงัย

            " แล้วเป็นยังงัยอีกอ่ะคับ... "  ผมรีบถามเพราะผมอยากรู้เต็มที่  แต่ใจก็เริ่มเสียแล้วเหมือนกัน

            " ก็ไม่มีอะไรมาก พี่คุยกับมันแป๊บเดียวก็เลยรู้ว่ามันก็มาเรียนที่กรุงเทพฯนี่เหมือนกัน มันเรียนเก่งมันสอบติดอะไรจำไม่ได้แล้ว...อันดับสูงๆของประเทศเลยนะ... "  พี่มะยมบอกผม แล้วก็มองผมอีก

            " อะไรอีกอ่ะ... "  ผมอยากรู้เรื่องพี่ปะแป้งอีก แต่พี่มะยมก็ทำวางฟอร์ม พูดไปเรื่อยๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ให้ผมรู้สึกขัดใจ

            " แล้วมันก็คุยนั่นคุยนี่สักพักมันก็ขอตัวกลับก่อน  แต่ก่อนไปมันก็ฝากบอก กราบสวัสดีพ่อกะแม่ด้วยแล้วมันก็...ฝากบอก... "  พี่มะยมพูดจบแค่นั้นก็หยุดพูด แล้วมองหน้าผมยิ้มๆ  แต่ก็ไม่พูดอะไร แล้วก็ทำทีว่าจะลุกไปแล้วไม่คุยต่อแล้ว  ผมเห็นอย่างนั้นก็หน้างอเลยคับ...

            " พี่มะยมยังพูดไม่จบเลยแล้วจะลุกไปไหนอ่ะคับ "  ผมคว้าข้อมือของพี่มะยมแล้วดึงไว้ให้นั่งลงมาก่อน

            " ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่ แค่ฝากบอกพ่อกะแม่ว่าคิดถึง พ่อกะแม่ ...ก็แค่เนี้ยเอง ไม่มีอะไรแล้วนี่ "  พี่พูดจบก็มองหน้าผม 

            ตอนนั้นหน้าผมเสียเหมือนคนจะร้องไห้  ผมนํ้าตาคลอเลยคับ  ก็ผมเสียใจที่พี่ปะแป้ง ไม่พูดถึงผมสักคำ  พูดถึงแต่คนอื่น  สงสัยพี่ปะแป้งคงลืมน้องมะนาวคนนี้ไปแล้วแหละ  ผมคิดได้ยังงั้นนํ้าตาก็ไหลลงมาเลยคับ  ก็เห็นพี่มะยมมองมาแล้วยิ้มๆ  ไอ้พี่บ้าเห็นน้องร้องไห้แล้วยังมายิ้มให้อีกเหรอ  พี่มะยมมันบ้าจิงๆ  ผมทั้งร้องไห้ทั้งสะอื้น  ทีนี้พอพี่มะยมมันเห็น ก็เอานิ้วมาเช็ดนํ้าตาให้ผม แล้วบอกให้ผมหยุดร้องไห้ได้แล้ว

            " เงียบนะ คนดี คนขี้แง  พี่แค่แกล้งน้องเอง ... "  พี่มะยมพูดกับผม  ผมก็หันไปมองหน้าพี่ เห็นพี่ยิ้มก็เลยหยุดร้อง

                            "มะนาวคิดว่าพี่ปะแป้งของมะนาวจะลืมมะนาวไปได้เหรอ...พี่ปะแป้งนะมันเอาแต่ถามถึงน้องอยู่นั่นแหละว่าเป็นยังงัยบ้าง มันอยากรู้ไปหมดเลยอะไรที่เกี่ยวกับน้องน่ะ  แต่พี่ก็บอกมันมั่งไม่บอกมั่ง ...แล้วตอนมันจะกลับมันก็ฝากพี่ให้บอกมะนาวด้วยว่า... "   ผมมองจ้องหน้าพี่มะยมทันทีด้วยความอยากรู้

            " พี่ปะแป้งคิดถึงน้องมะนาวอยู่ตลอดไม่เคยลืมน้องเลย ... "   ี่ี่พี่มะยมพูดคาไว้แค่นั้นแล้วก็มองหน้าของผมว่าผมรู้สึกอย่างไรกันแน่             ตอนนั้นที่ผมรู้ว่าพี่ปะแป้ง ถามพี่มะยมเกี่ยวกับผม ผมก็รู้สึกดีมีความสุขที่พี่ปะแป้งอยากรู้เรื่องของผม  แล้วพอพี่มะยมบอกว่าพี่ปะแป้งคิด

ถึงและไม่เคยลืมผมเลย  ผมรู้สึกว่าผมอยากเจอพี่ปะแป้งมากมาย  ผมคิดว่าถ้าผมได้พบพี่ปะแป้งอีกครั้ง ผมจะเข้าไปกอดให้หายคิดถึงเลย

            " และ มันยังบอกอีกว่า  มันยังจำคำสัญญาที่มีให้กับน้องเหมือนเดิมและก็ยังรักน้องมะนาวมากเหมือนเดิม ... "  พี่มะยมพูดจบ ก็เอามือมาลูบหัวผม เพราะตอนนั้นผมร้องไห้ออกมาเพราะคำพูดนั้นที่พี่ปะแป้งฝากพี่มะยมมาบอกผม...คำสัญญา...

            " ไม่เป็นไรนะ มะนาว ... "  พี่มะยมพูดไปก็เอามือลูบหัวเพื่อปลอบผม  ตอนนั้นผมไม่สนใจแล้วว่าพี่มะยมจะรู้มั้ยว่าผมชอบผู้ชายด้วยกัน แต่ถึงแม้ว่ารู้ พี่ก็ต้องเข้าใจ เพราะพี่มะยมมันไม่ว่าอะไรผมสักคำ  ผมมองหน้าพี่มะยมแล้วก็พูด

            " ผมคิดถึงพี่ปะแป้งค้าบ ... "

...

จบบทที่ 21

              ขอบคุณมากค้าบบบ  เขียนตอนนี้จบแล้วมีความสุขจังเรื่องของพี่ปะแป้งที่ฝากบอกพี่มะยมมันมาให้มะนาว  มีความสุขจริงๆนะ ที่พี่ปะแป้งเค้าจำ มะนาวได้ แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันหลายปีมาก.....

              ใกล้ได้เจอตัวพี่ปะแป้งแล้วนะคับ  พร้อมๆกับความยุ่งยากใจของมะนาวเอง กับความวุ่นวายของคนอื่นๆด้วย พอมองเห็นปัญหาแล้วนะคับยังงัยก็ติดตามต่อนะค้าบ

              มะนาวรักทุกคนมากมายค้าบ....มะนาวเองคร้าบบบบบ..............
...

       

[มูมู่น้อย]

เอาใจช่วยมะนาวคร๊าบบบ
นึกว่าพี่ปะแป้ง คือ พี่เจส แล้วพี่เจส ก็คือไอ้ตัวโตน้า แต่เริ่มงงแระ  อิอิ 

มะนาวคงสับสนกับความรู้สึกตัวเองอยู่เนอะ  เสน่ห์แรงเกินนิ 
รออ่านต่อนะคร๊าบ น้องมะนาว 

[jammy]

น้องมะนาวรู้สึกจะรักทุกคน รักทุกคนไปหมดเลยนะครับเนี่ย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเดี๋ยวจะมีปัญหารักหลายเส้าเเหงๆเลย หึๆๆ

[FlukeHub]

เฮ้ยๆๆๆ  ได้ไงมะนาว  เอาพี่ก้องของผมไปไว้ที่ไหน

เหอๆๆ  อิจฉาๆ  ทำไมมีแต่คนรุมรัก  ไม่ดีนะ  แบ่งมาซักคนสิครับ   555++

ต่อครับต่อ

[abcd]

เย้ๆๆ ยังไงๆก้อจาเชียร์พี่ป่ะแป้ง      ขอให้ได้เจอกันซะทีเต๊อะ รอมานานแระ 

[Poes]

มีพี่ปะแป้งมาอีกคนแระ หรือพี่ปะแป้งคือตัวโต

มาต่อไวไวนะ

[max]

ทำยังไงให้มีคนรักคนหลงแบบมะนาวนะ 

[krappom]

น้องมะนาวนี่สงสัยเป็นญาติป้าเบิร์ดป่ะเนี่ย

"มะนาวรักทู้กโคนนนนน" 

แรกๆ ก็ยังพอเดาได้ แต่ตอนนี้ตัวเลือกเยอะเหลือเกิน

ขอไม่เดาแล้วกัน ให้น้องมะนาวมาเฉลยเลยทีเดียว





แต่แอบลุ้นให้เป็นพี่เจสง่ะ :อกหัก:

[meemewkewkaw]

เชียร์พี่ปะแป้งด้วยคนครับ

ตามลุ้นมาหลายตอนแล้ว

ใกล้จะได้เจอแล้วอ่ะจิ