หัวข้อ: [นิยายหน่วงจิต]คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT - 11/15/63

[snowboxs]

"ผม" คงจะรู้แล้วล่ะว่าใครได้คะแนนเท่าไร
ว่า ๆ ไป "ผม" ลองให้คะแนนตัวเองก็ดีนะ
เพราะอาจจะลดความคิดมากลงไปได้บ้างก็ได้

[ka[ze]na]

เฮียคงได้ 40อยู่แล้วแหละ แต่พี่อิฐอ่ะ ได้เท่าไหร่หรอ?์???? อยากรู้ อิๆๆๆๆ

[whynotme]

เฮียคงได้ 40อยู่แล้วแหละ แต่พี่อิฐอ่ะ ได้เท่าไหร่หรอ?์???? อยากรู้ อิๆๆๆๆ

อยากรู้เหมือนกัน 


+1

[korinasai]

ตอนที่พี่อิฐโทรมา แล้วพูดว่า "ขอสาย ภรรยา" กรี๊ดเลยค่ะ น่ารักสุดๆ 
จากตอนแรกไม่รู้จะเชียร์ใครดี เพราะอยู่ด้วยแล้วหน่วงทั้งคู่ กระโดดมาเชียร์ฝั่งพี่อิฐอย่างเต็มตัวเลยค่ะ 
ตอนคุณผมท้องนี่ แอบคิดว่าถ้าท้องจริงๆก็ดีสิ ฮา 
รอตอนต่อไปนะคะ

[Zalzah_iP]

อยากรู้แล้วอ่าว่าผมเลือกใคร มาต่อเถอะค่ะ พลีสสสสส 

[black-egoistic]

ปัจจุบันโสดเลยมาไม่สามารถเล่นเกมด้วยได้อ้ะ 

อยากรู้ว่าพี่อิฐจะได้สักกี่คะแนน
ส่วนเฮียไม่ต้อง เดาออก เหอะๆ
 

[sukaz]

ไอ้เฮียนี้แมร่งโดนทุกดอก

 

[Kamidere]

เดี๋ยวนะ... คือเราก็สิงอยู่ในเล้ามาตั้งแต่ช่วงต้นปี อ่านนิยายของพี่ Zitraphat ออกบ่อย (ไม่ใช่บ่อยหรอกหนูเอ่ย อ่านแม่งทุกเรื่องแหละ ยกเว้นเรื่องนี้น่ะนะในตอนแรก) คิดว่าตัวเองเป็นคนเซนส์ดีในการเลือกอ่านนิยายคนนึงนะ แต่ตอนนี้ต้องขอบอกตัวเองดังๆว่า

"กูพลาดแล้ว ทำไมกูไม่อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่แรกวะ!?"

มันเยี่ยมมากค่ะ และรอติดตามสุดๆ ด้วยความรัก ลุ้น และแอบหื่นเล็กน้อย

"ผม" ขา.... เชียร์อยู่นะ จะเลือกยังไง ก็เลือกให้ดี เลือกแล้วไม่มานั่งเสียใจทีหลังนะเหวยยยยยย   

[SenzaAmore]

^
^
^
เห็นด้วยกับความเห็นบนมากๆค่ะ เพิ่งได้มาอ่านเหมือนกัน ทั้งๆที่เห็นลงในเล้าเป็ดมาตั้งนานละ

เวลาเปิดเฟสบุ๊คทีไรก็แอบงงว่าใคนคือเฮีย. ใครคือพี่อิฐ พออ่านถึงจะเข้าใจ55

สู้ๆนะคะทุกอย่างจะต้องผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ ถ้าคนดีๆไม่มีในโลก ก็รักตัวเองเข้าไว้นะคะ
ฝากเพลงไว้ปลอบใจค่ะ คืนอันเป็นนิรันดร์ - ลูกหว้า

[Zitraphat]

พี่อิฐ :: 20 // เฮีย :: 36 // ผม :: 38

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT


...จะเล่ายังไงดีล่ะ มันมีหลายเรื่องเกิดขึ้นจนเหมือนจะเรียบเรียงอะไรไม่ถูก...
.
.
.
เลยวันเกิดผมมาหลายวันแล้ว
ผมรู้แล้วล่ะว่าผมเลือกใคร....

ในวันเกิดไม่มีอะไรมากไปกว่า กินข้าวเย็นกับพี่อิฐ ของขวัญที่พี่อิฐให้ก็มี กางเกงใน 1 แพ็ค ไม่มีขนมเค้ก เพราะพี่อิฐซื้อขนมโก้ไหว้พระจันทร์กับขนมไหว้พระจันทร์ให้ ราคารวมๆกันน่าจะมากกว่าเค้กช็อกโกแล็ตมากอยู่ เกือบลืม...บวกกับสตอเบอร์รี่หนึ่งกล่องสามชิ้น...
.
.
.
นอกประเด็นไปเนอะ แต่ก็ไม่ไกล...
ผมผิดเองล่ะที่งานยุ่งจนไม่ได้เข้ามาเล่าก่อนหน้านี่ พอมันผ่านมาถึงวันนี้ อะไรๆ มันก็เลยเลือนลางในความรู้สึก...
.
.
.
แต่ถึงมันจะเลือนลาง ..แต่ผมก็ยังจำได้ ว่าผมมีความสุข ..มีความสุขมากกว่าทุกรอบวันเกิดที่ต้องทานข้าวคนเดียว..
 
ตอน #32  จับได้..
.
.
.

ตอนที่ผมพิมพ์อยู่นี้ เข้าวันที่ 5 ตุลาคม 2556 เวลา 23 : 51 น. 
ผมเพิ่งกลับมาจากคอนโดฯ เฮีย พร้อมตะกร้าเสื้อผ้า กระดาษร้อยปอนด์ แก้วชงชา[แบบกรองกาก] และสีไม้แบบละลายน้ำ ...
ทั้งหมดเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลังของผมที่ได้จากเฮีย..
.
.
.
สลับสนวะ ...
สารภาพว่าตอนนี้ผมเรียบเรียงอะไรไม่ถูก ..
เอาเป็นว่า ย้อนไปตอนที่ผมบอกว่าผมเลือกได้แล้ว อีกรอบก่อนแล้วกัน
.
.
.

'ไม่ต้องมาหรอก พี่เหนื่อย...'

'ไม่ได้แวะเข้าไป แค่มาหาลูกค้า ...เดี๋ยวจะกลับแล้ว'

'ไม่ไปรับนะ ไม่ต้องมาหรอกฝนจะตกแล้ว '

'ถ้าไม่คุยก็วาง ...'

'เออ...ถ้าไม่คุยก็ไม่คุย..'
.
.
.
พอผมตัดสินใจว่าจะเลือก...
ประโยคพวกนี้ มันก็วนเวียนมาเกือบสองอาทิตย์...สองอาทิตย์หลังวันเกิดที่ผมไม่ได้ไปหาพี่อิฐ และพี่อิฐก็ไม่ได้แวะมาหา...แกบอกว่าผมมาแล้วแกเหนื่อย...
.
.
.

พอผมจะเลือก...
ทุกอย่างมันก็เข้าอีรอบเดิม อีกครั้ง ...อีกครั้ง...อีกครั้ง...
.
.
.
ดีนะที่พี่อิฐไม่ขอเวลา 1 เดือนแบบไอ้เฮีย..
.
.
.
เหงา...ความเหงาตัวใหญ่ๆมันกระแทกเข้ามาทุกคืนที่ต้องนอนกับลูกชาย..
แล้วพอความเหงามันเข้ามา สิ่งที่ผมทำในตอนแรกๆคือปฏิวัติสิ่งเดิมๆ ผมเลิกสะพายโน้ตบุ๊ค เลิกเล่นเกมส์ ห่างเฟส แล้วเดินไปเข้ายิมสวัสดิการ หันไปแต่งตัวสำอางค์มากกว่าเดิม และเริ่มดื่ม...เริ่มเฮฮา...ใช้ชีวิตได้เปลื้องตัวแบบก่อนที่จะคบกับพี่อิฐ ชีวิตช่วงแค่อาทิตย์เดียว ผมดื่มจนแฮ้งค์ แต่ถึงอย่างนั้นงานที่สุมก็ยังต้องเคลียร์ ช่วงชีวิตช่วงนี้ผมแรดเงียบแรดแรงส์มาก ขอให้ไม่ได้อยู่ในหน่วยในสายงาน ใครหยอดอะไรมาผมไล่ตระคุบจนเหมือนว่าผมหว่านแหไปเรื่อย  แอนดิวยังคงโทรมา ไอทีสัญญาจ้างของตึกที่ดันคุยกันถูกคอเรื่องหมา เด็กฝึกงานชั้นบริหาร และไอ้น้อง จบห. ที่ตอนนี้ผมกับมันตัวแทบติดกัน...
.
.
.

สาบานได้ว่าผมเลือกพี่อิฐนะ ...
แต่พี่อิฐทำให้ผมเหงา ความเหงาที่มันอธิบายไม่ได้ ยิ่งวันมันยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มีเหมือนไม่มี ยิ่งอยู่ใกล้ก็เหมือนยิ่งห่าง...ผมมีแฟน ผมก็อยากซั่มกับแฟน อยากกอด อยากอ้อน อยากอยู่ด้วย อยากทานข้าวด้วย อยากคุยอะไรกันได้ทุกเรื่อง อยากคุยกันรู้เรื่อง อยากปรึกษา อยากพูดภาษาเดียวกัน อยากทุกข์และสุขไปด้วยกัน ...แต่เรื่องที่ผมพล่ามมา 88% พี่อิฐทำให้ผมไม่ได้ ...
.
.
.

ห้าทุ่มกว่าๆ ของคืนวันศุกร์ ...
ความจริงตอนนี้ผมต้องเมาอยู่บางแสน หรือไม่ก็พัทยา ตามที่ความเหงามันสั่งบุ๊คคิวน้องชายให้พาพี่มันไปดื่มแบบลืมโลก..แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมยังนั่งเอนหัวพิงกระจกอยู่บนรถแท็กซี่ ในเขตกรุงเทพฯ ...

กรุงเทพฯ แถวบางพลัดรถยังติด ติดตั้งแต่อุโมงแยกบางพลัดไปถึงยันฮี ...
ผมยัดหูฟังใส่หูระหว่างนั่งเซ็งอยู่บนแท็กซี่ ดูนาฬิกาแล้วโทรหาพี่อิฐ พี่อิฐไม่ได้รับสายไม่ได้รับสายทั้งสองเบอร์ที่แกมีผมไม่ได้โทรเข้าบ้านเพราะกลัวว่าอาจจะกวนแม่แก ...
มาถึงบ้านพี่อิฐปิดไฟเงียบ พอผมล้วงมือเข้าไปดึงสลักที่รั้วบ้าน ฝูงลูกม้าก็เห่าแล้ววิ่งเข้าชาร์ต ล้อมหน้าล้อมหลังให้ได้ติดกลิ่นหมา ฝนตกโปรยๆ ในตอนที่ผมล้างเท้าแล้วก้าวเข้าห้องพี่อิฐ...
.
.
.

คนแก่ที่หลับสนิท ...
ผมถอดเสื้อเหลือแต่เสื้อกล้าม กับบ็อกเซอร์ แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงแก

'ไหนบอกว่าไม่มา?'

เสียงแกงัวเงียถามผม พร้อมกับมือไม้ที่เริ่มเลื้อยลงไปเรื่อยๆ

"แล้วพี่..จะเอาแน่เอานอนอะไรกับผม? หือ....?"

'คิดถึง...'

แกพูดได้แค่นั้น แล้วจากนั้น เราก็ใช้ร่างกายพูดกันเกือบชั่วโมงกว่าๆ ...

       

.
.
.


เช้าแกไปทำงานและมาส่งผมที่ท่าเรือ..
พร้อมกับบอกผมว่า เย็นนี้ถ้าจะมาหาแก...ให้พาลูกชายมาด้วยแกจะพามันเที่ยววันอาทิตย์ แต่ถ้าผมเหนื่อยเกินไปไม่ต้องมาก็ได้ แกจะไปรับที่หอตอนเช้า...
.
.
.
ผมขึ้นเรือท่าสาทรในตอนเช้า...
แต่ไม่ได้กลับหอ...
.
.



ผมนั่งรถไฟฟ้าต่อมาเพื่อมาหาเฮียที่คอนโดฯ
แวะซื้อข้าวกับข้าวเจที่หน้าคอนโดฯ ปกติไม่ทานเจ แต่แม่ค้าเอาให้ชิมแล้วผมว่ารสชาติใช้ได้เลยซื้อเผื่อเฮียด้วย ..ผมไม่เคยมาหาเฮียช่วงเช้า ไม่เคยพอๆ กับการไม่คิดหยิบโทรศัพท์โทรมาบอกเฮียก่อนว่า ผมมาหานะ..เพราะทุกครั้งที่มาผมโทรบอกเฮียเสมอ...แต่ครั้งนี้เปล่า...
.
.
.

แต่แล้วสุดท้ายผมก็หยิบโทรศัพท์โทรหาเฮีย...
เพราะห้องล็อกกุญแจหน้าห้อง ..

"เฮียตื่นหรือยัง?"

ผมโทรเข้าเบอร์เฮีย พร้อมๆ กับไขกุญแจน้ำเสียงที่เฮียรับสายเหมือนคนไม่ได้ง่วง...
เมื่อคืนกลับดึกไหม? ผมถามเฮียตอนวางของกินไว้หลังตู้เย็น เฮียบอกกลับเกือบเที่ยงคืน งานเยอะ ...แล้วถามว่าผมอยู่ที่ไหน? พอผมตอบว่าอยุ่ในห้องเฮีย เฮียก็เงียบไปในตอนที่ผมเปิดทีวี...
.
.
.


'รอก่อนนะเฮีย เดินมาทิ้งขยะข้างล่าง เดี๋ยวเฮียขึ้นไป...'
 
.
.
.

ผมไม่ได้คิดมากไปใช่ไหม?
ผมเพิ่งเดินขึ้นมาจากชั้นล่าง อยู่ที่ชั้นนั้นตั้งนานเพราะเลือกซื้อกับข้าวและของเจที่ร้านป้า ..และผมก็แน่ใจนะว่าไม่เห็นเฮีย...
.
.
.

สักพักเฮียวิ่งกระหืดกระหอบลงมาพร้อมมาม่าในมือสองซอง บอกว่าไปเอามาจากห้องพี่สาวเฮียที่ชั้นบน แล้วก็ลนรานพูดพร่ามอะไรหลายเรื่อง...ผมได้แต่อืมส์ และยิ้มๆ ไม่ได้ว่าอะไร ที่ทำคือโง่ต่อไปก็แค่นั้น พอทุกอย่างเข้าสู่โหมดปกติ เฮียก็ให้ผมเปลี่ยนชุด แกบอกว่าไม่ชอบให้ผมใส่เสื้อเชิ๊ตสลิมกับเดฟ ...  ไม่ชอบให้ผมแต่งตัวดูดี??!!
.
.
.
ผมแปรงฟันอาบน้ำอีกรอบ ไม่ได้หวังอะไร เพราะเฮียบอกว่างานเยอะ ออกมาจากห้องน้ำเจอเฮียนอนกลิ้งๆอยู่ไม่ได้เปิดคอมฯ เข้าแปลนบ้านเฮียถามผมว่าวันนี้ทำไมแต่งตัวอย่างนี้ ผมบอกเฮียว่า เฮียนัดผมทานข้าวไง แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเฮียจะพาไปดูหนังด้วยหรือเปล่า?
 
เฮียบอกว่าแค่พาไปทานข้าว ไม่ได้พาไปดูหนัง บังเอิญเฮียมีธุระกับน้องสาว นัดกันไว้แล้วช่วงบ่าย ผมกำลัง่วงพอรู้ว่าเฮียนัดน้องสาวตอนบ่าย ผมก็ขอตัวนอนเอาไว้เฮียจะไปเฮียค่อยปลุกผมแล้วกัน
.
.
.
แต่ก็ไม่ได้นอน...
เฮียกอดผม กดหัวผมลงไปให้ทำให้แก...
ผมหน้าชา ...ไม่ได้ชาที่ต้องทำให้ แต่มันชาไปถึงหัวใจที่เฮียขอให้ผมสดเพราะว่าถุงยางหมด..
.
.
.


ถุงยางที่ผมเป็นฝ่ายซื้อมา...
.
.
.

ผมจำได้นะว่าเฮียใส่มันไว้ในลิ้นชักโต๊ะคอมฯ แล้วมันก็เหลือสองชิ้น...
.
.
.

เฮียเอาไปใช้กับใคร ?
ผมขี้ขลาดไปกว่าที่จะถามประโยคนั้น...
.
.
.

"..ไม่มีก็ไม่เล่นนะเฮีย..ผมแค่ทำให้อย่างเดียวนะ... "

ผมเงยหน้าบอกเฮียอย่างนั้น แล้วเฮียก็บอกผมว่า ไม่เห็นเป็นไร เป็นผู้ชายไม่ท้องหรอก...
.
.
.

"...แล้วถ้าผมติดโรค เฮียจะรับผิดชอบไหม?"

ผมถามยิ้มๆ แต่เสียงเย็นจนตัวเองยังรู้สึกได้ ...
เฮียไม่ได้ว่าอะไร นอกจากดึงผมไปกอดแล้วพลิกกดผมไว้ ก่อนจะเอาเสื้อกล้ามที่ผมใส่ พันมือผม...
.
.
.

ไม่ได้ข่มขืนอะไรกันหรอก ...
เฮียก็ยังเป็นเฮีย...ผมก็ยังเป็นผม ...เฮียขอให้ผมขึ้นให้ ขึ้นให้ทั้งๆที่มือผมยังถูกพันไว้ด้วยเสื้อกล้ามก็แค่นั้น...
.
.
.

ช่วงบ่ายผมกะใส่ชุดเดิม แต่เฮียเดินไปหยิบกางเกงบอลให้ บอกให้ใส่ตัวนี้ไม่ให้ใส่เดฟ ส่วนเชิ้ตก็ไม่ต้องใส่ เปลี่ยนมาใส่เสื้อยืดคอย้วย...

ผมงงๆ กับเฮียแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ยอมใส่แต่โดยดี   
นั่งแท็กซี่มาที่เดอะมอลล์งามฯ  แทบแต๋วแตกตอนเฮียพาไปเดินซื้อของขวัญวันเกิดย้อนหลังให้ นอกจากชุดชงชาแบบกรองที่ได้มาเหมือนกันสองชุดของผมและเฮียแล้ว ...ผมก็ได้กระดาษร้อยปอนด์สเก็ตรูปมาสามเล่ม ดินสอมีแล้วแต่ไม่ได้บอกเฮียว่าไส้ดินสอโม่หมด เจอน้องสาวเฮียตามขึ้นมา พอน้องเขารู้ว่าผมได้ของขวัญวันเกิดเป็นอะไร น้องเขาก็มองหน้าผมเหวอๆ แต่ผมบอกได้เลยว่าผมชอบของที่เฮียซื้อให้จริงๆ นะ เราเดินจับมือกัน เดินคุยกัน ผมคุยภาษาเดียวกับเฮีย คุยเรื่องเกมส์ เรื่องโมเดล เรื่องของที่ชอบทาน เรื่องการฺตูนเล่มโปรด เรื่องการลงสี เรื่องคุณภาพกระดาษ เรื่องการร่างแบบ ฯ  คุยได้ทุกเรื่อง ...ทุกเรื่องที่พี่อิฐไม่รู้เรื่องเลยสักเรื่อง...   
.
.
.

แล้วก็ไปนั่งทานข้าวที่โออิชิ กินของที่พี่อิฐไม่ชอบกิน...
และก็ไม่กินกุ้งเทมปุระที่พี่อิฐชอบกิน...
.
.
.
.
บนโต๊ะอาหารพวกเราคุยกันหลายเรื่อง จนมาหยุดที่เรื่องอะไรก็ไม่รู้ ผมจำได้แค่ว่า น้องสาวเฮียบอกเฮียกับผมว่า เฮียคบกับผมเหมือนหลอกเด็ก แค่พามาซื้อกระดาษซื้อการ์ตูนให้ ผมก็หายโกรธแล้ว...
.
.
.
เฮียหัวเราะแล้วบอกว่า เดี๋ยวจะพาไปซื้อสีให้ด้วย เป้นของขวัญวันเกิดย้อนหลังอีกชิ้น
น้องสาวเฮียหัวเราะ แล้วบอกว่าผมจะยอมหรือ วันเกิดทั้งทีเฮียแค่ซื้อสีให้ ?
แล้วน้องเขาก็เงียบไปตอนที่ผมจ้องหน้าเฮียแบบมีความหวัง ...
ผมอยากได้สีไม้กล่องนั้น...อยากได้จริงๆ อยากได้มากกว่า โน้ตฯ เครื่องใหม่ที่จะเข้ามาเร็วๆนี้เสียอีก ทานเสร็จเฮียก็พาผมกับน้องเดินย้อนไปที่ชั้นเครื่องเขียน เฮียเลือกสีให้ กล่อง 200 กว่าบาท ใส่รวมกันกับกระดาษปอนด์...

เฮียถามว่าเอาอะไรอีกไหม?
ผมบอกว่าเอาคอนแทคฯ เพราะวันนี้ผมใส่แว่นเฮียมา คอนแทคฯ รายเดือนที่ผมใช้หมดพอดี เฮียกับน้องยอมเดินไปซื้อให้ ระหว่างทางน้องบ่นลอยๆว่า เฮียคบกับผมดีเนอะ วันเกิดซื้อกระดาษซื้อสีให้ ไม่เหมือนคบสาวๆ ต้องซื้อของทีเป็นพันๆ ไอ้นั่นไอ้นี่ก็ไม่ถูกใจ ...

ในตอนแรกผมไม่ได้นึกเอะใจอะไรนะ หัวเราะไปกับน้องมันด้วยซ้ำ แถมบอกน้องไปอีกว่า ผมเลี้ยงง่าย ให้อะไรก็เอา ได้อะไรก็ดีใจ...ไม่ได้เอะใจ... ไม่ได้เอะใจจริงๆ   

ขากลับที่นั่งแท็กซี่มาเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย จนต้องเปลี่ยนแท็กซี่ แต่ก็ไม่มีอะไรมากกลับคอนโดฯมาได้ อย่างปลอดภัยผมอาบน้ำพร้อมเฮีย แต่ไม่ได้ซั่มกัน ถึงเฮียจะอ้อนให้สระผมให้แกก็เถอะ เช็ดตัวเสร็จแล้วผมก็ใส่แค่เสื้อกล้ามกับบ็อกเซอร์ ขอเฮียเล่นเน็ตฯ เปิดคอมฯ เข้ามาได้หัวใจกระตุกเลย เพราะหน้าเฟสฯ แฟนเพจผมเป็นบุ๊คมาร์คบนเครื่องเฮีย แถมเวบฯเล้าฯ ยังเป็นไอคอนอยู่ข้างๆ  ....
.
.
.
ผมเข้าโปรแกรมล้างรีฯ แล้วลบบุ๊คมาร์คออก ลบแล้วลบอีก ก่อนจะเข้ามาในเฟส แล้วพิมพ์ว่า

'โดนเฮียจับได้...'

จากนั้นก็หลอน ผมลบบุ๊คมาร์ค เปิดแล้วไล่ลบรายการ เช็คแท็กเพื่อน พร้อมๆกับถามเฮียที่นอนหันหลังให้ผมว่า เฮียมีเฟส หรือเปล่า? เฮียบอกว่าเฮียไม่ได้เล่น เคยมีสาวชื่อเจี๊ยบตามมาหึงเพื่อนชายของเฮียในเพจ เฮียเลยบล็อคเฟสไม่เล่นอีก...
ชั่วโมงนั้นใครจะเชื่อ ผมไล่อ่านเพื่อนในแฟนเพจ อันไหนไม่น่าไว้ใจผมลบทิ้งเลย อันไหนเคยพูดอะไรที่แปลกๆ ผมก็ลบ ...
.
.
.
หันไปอีกทีเฮียที่นอนหันหลังให้ท่าจะหลับไปแล้วเพราะเฮียเงียบไป...
ผมปิดคอมแล้วไปนอนใกล้เฮีย ...บอกเฮียว่าพรุ่งนี้ค่อยกลับนะ เฮียดึงผมไปกอดแล้วเราก็นอนกอดกันหอมแก้มกัน ...
.
.
.
โทรศัพท์ผมดัง ดังหลายรอบมากเพราะพี่อิฐโทรมา
คงจะโทรมาถามว่าผมจะไปหาแกหรือจะให้แกไปรับ ... แต่จะให้ผมทำยังไงเพราะตอนนี้ผมอยุ่กับเฮีย  ผมไม่ได้รับโทรศัพท์ ไม่รับเกือบสี่สาย เฮียถามว่าใครโทรมาผมไม่ตอบแต่เฮียก็ไม่ได้เซ้าซี้ ..
เรายังคงนอนกอดกัน กอดกันจนเฮียเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วผมลุกไปเปิดคอมฯ เล่นเน็ตฯ อีกรอบ...

'ปัง!'

เฮียโผล่พรวดออกมาจากห้องน้ำแล้วถามว่ามีอะไร ในทันทีที่มีเสียงทุบประตู...
ผมส่ายหน้า ไม่รู้จริงๆ เพราะกำลังเช็คเพจตัวเองอยู่ ...
เฮียถามผมว่าเขาเคาะห้องเราหรือเปล่า ? ผมหันไปดูแล้วบอกเฮียว่าน่าจะห้องเรานะ เดี๋ยวผมไปดูให้ ...เฮียวิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วดันไหล่ให้ผมกลับไปนั่งเก้าอี้ตามเดิม..
.
.
.

เฮียเดินไปเปิดประตู...
มีผู้หญิงอยู่หน้าห้อง ...
เธอต่อว่าเฮียว่าเธอโทรมาตั้งหลายรอบแล้ว ทำไมไม่รับโทรศัพท์ เธอตะโกนว่าเฮียอยู่อย่างนั้นที่หน้าห้อง เฮียหันมามองผม ...
เธอหันมองตามมา
.
.
.
.
แล้วเธอก็ตะโกนเข้ามาว่า

'ผมไม่สมควรจะอยู่ในห้องนี้ ยังจะมาอีกทำไม?'

เฮียดึงเธอออกไป เธอก็ตะโกนมาอีกว่าจะให้เธอไปไหนเมื่อเธอนอนที่ห้องนี้ทุกคืน...คนที่ไป ควรเป็นผม...เป็นผม...เป็นผม..ไม่ใช่เธอ...
.
.
.
.
.

ตอนนั้นผมยิ้ม...
ไม่ได้ประชดนะ แต่ผมยิ้มจริงๆ ...น้ำตาไม่ได้ไหลด้วยซ้ำ ..
ไม่โกรธ ไม่เจ็บ มันแค่ชาๆ ชาระยะเผาขน ...เฮียเดินเข้ามากอดผมไว้ ผมบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ได้เป็นอะ ไม่เป็นอะไรจริงๆ  แล้วเฮียก็ขอเวลาเคลียร์ เฮียดึงแขนเธอออกไป ...ผมได้ยินเสียงโวยวายว่า เฮียดุเธอบอกไม่ให้เธอลงมาที่นี้ ..
.
.
.
ในตอนที่เฮียลากแขนเธอออกไป..
แวบแรกผมกดโทรศัพท์โทรหาน้องสาวเฮีย ..แต่น้องสาวเฮียไม่รับ ..พอกดแล้วผมก็เพิ่งคิดได้ว่า น้องมันก็เตือนผมอ้อมๆ แล้วนี่น่า ..ใช่สินะ ..น้องมันเตือนผมแล้ว มีแต่ผมนี่ล่ะที่แกล้งที่จะโง่ แกล้งที่จะไม่มองไม่ฟังอะไรสักอย่าง ...จะไปบอกน้องมันให้น้องมันไม่สบายใจทำไม ตอนผมกับเฮียซั่มกัน น้องมันมานั่งดูด้วยรึไง ผมถึงจะได้ดึงให้น้องมันมาไม่สบายใจด้วย?

.
.
.
เฮียหายไปพักใหญ่ๆ
และกลับมาในตอนที่ผมกำลังเก็บเสื้อผ้า...
เฮียบอกว่า ไม่ต้องไปคิดมากว่าเธอพูดอะไร เธอไม่เคยมาเหยียบห้องนี้ ไม่เคยลงมานอนบนเตียงเดียวกับผม เฮียบอกเรื่องของเธอเฮียเคลียร์ไปตั้งนานแล้ว พี่สาวเฮียก็ไม่ชอบเธอ และเฮียก็ไม่ชอบเธอที่เธอทำแบบนี้...   
.
.
.
ผมกอดเฮียแล้วบอกเฮียว่าพอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว...
เรากอดกัน เฮียกอดผมแน่นในตอนที่ผมตบไหล่เฮียเบาๆ แต่ที่ผมไม่ได้บอกคือยิ่งเฮียพูด...ผมยิ่งสมเพชตัวเองที่ต้องทนแกล้งโง่ ...
.
.
.
เฮียบอกว่าเธอไม่เคยมาที่นี้ ...แล้ววันนั้นวันที่ผมมาใครอยู่ในห้องเฮียวันที่เฮียกลับบ้าน? ยกทรงใครอยู่ในลิ้นชักผม? พี่สาวเฮียทำไมถึงได้ไม่ชอบเธอขึ้นมา ?? ถ้าพี่สาวเฮียไม่รับรู้ว่าเฮียมีคนอื่น...พี่เขารู้มาตลอดใช่ไหม? รู้มาตลอดเลย...รู้ทุกเรื่องเลยใช่ไหม? 
.
.
.

ผมเก็บของ...
เก็บทุกอย่างพับใส่ตะกร้า เฮียกอดผมแล้วถามผมว่า ผมจะเอาชามาให้เฮียวันไหน?
ผมก้มหน้าพับเสื้อผ้าแล้วบอกเฮียว่าอาทิตย์หน้ามั้ง? เฮียหอมแก้มผมแล้วบอกว่าไม่ต้องคิดมากนะ ผมไม่ต้องกลับหรอก ไว้กลับพรุ่งนี้ก็ได้ ผมบอกเฮียว่า ให้ผมกลับล่ะดีแล้ว ผมไม่ได้ว่าอะไร ถ้าเธออยากนอนในห้องก็ให้เธอเข้ามา..ผมไม่ได้ว่าอะไร ไม่ว่าอะไรจริงๆ ...เฮียบอกผมว่าอย่าไปฟังเธอนะ เธอโกหก เฮียไม่เคยให้เธอเข้ามาในห้องจริงๆ ...
.
.
.
"เฮียจะไปส่งผมไหม?"

ผมถามในตอนที่ใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดิมและเดฟตัวเดิมที่เฮียไม่ให้ใส่ เฮียดูจะไม่พอใจที่ผมแต่งตัวอย่างนี้แต่ก็ไม่กล้าว่าอะไร เฮียห้วตะกร้ากับกระเป๋า พร้อมชุดชงชาที่แยกไว้ให้ผม เราเดินลงบันไดไปเงียบๆ ระหว่างรอแท็กซี่ เฮียบอกว่าเฮียรักผมนะ รักและรอกินชานะ...
.
.
.

แท็กซี่มาจอด..
ผมเดินตัวปลิวเข้าแท็กซี่ เฮียส่งตะกร้าเสื้อใบใหญ่พร้อมกระเป๋าและถุงชุดชาให้ พร้อมกับยัดเงินค่ารถมาให้ผมสามร้อยกว่าบาท ..
.
.
.
.
.



ก่อนเฮียจะบอกพี่แท็กซี่ว่า ขับรถดีๆนะครับ ฝากแฟนผมด้วย...


.
.
.

ในรถเฮียโทรมา ทุกระยะ ..
ผมคุยยิ้มๆ ผมถามเฮียว่า เคยให้เธอเล่นคอมฯ หรือเปล่า ?
เฮียบอกว่า เคยให้เธอเข้ามาส่งงาน...
อ่านะ..ผมถึงคิดได้ว่าผมพลาดเองที่ล็อกหน้าเพจตัวเองไว้ ...ในเล้าฯ ผมไม่รู้ แต่ในเฟสฯ ผมเดาได้นะว่าเธอคงแอดเข้ามาตั้งนานแล้ว....
.
.
.

แล้วยังไง?
ผมก็บอกแล้วนี่ไงว่าที่ผมแต่งมันเป็นแค่นิยาย...
.
.
.

จะเอาไปฟ้องเฮียเลยไหม?
.
.
.

แต่ก่อนฟ้อง ผมก็ย้ำให้เธอรู้ไว้ก่อนเลยนะว่า...เรื่องที่ผ่านมาเมื่อตอนหัวค่ำ เธอก็รู้อยู่แล้วนี่น่า ว่าเฮียเลือกผม ไม่ได้เลือกเธอ...

...สะใจไหมครับ? สะใจไหมที่เฮียเลือกผม ไม่ใช่คุณ?? หือ????

[Singleman]

ถึงจะสะใจ แต่เกลียดเฮียว่ะแม่ง

[Piaanie]

นี่มันนิยายนี่เนอะ ก็ไม่แปลกที่เราจะอินนี่เนอะ.... และก็ไม่ผิดเนอะถ้าเราจะด่าชะนีไร้มารยาทที่บุกรุกความเป็นส่วนตัวของผม ไม่ว่าจะเป็น"ผัวของผม เฟสของผม เล้าเป็ดของผม"  นี่หล่อน!!!! ถ้าหล่อนด้านพอที่จะได้เข้ามาอ่าน ขอให้หล่อนจำไว้ว่าหล่อนมันก็แค่คู่ขาไ้ร้ค่าราคาถูกที่แม้แต่ผู้ชายห่วยๆอย่างไอ้เฮียยังไมเลือกหล่อนเลย แหม๋มันอินจังแหะ 

[Zalzah_iP]

ไปๆมาๆ เราว่าผมนี่อยู่สองคนไปเลยก็คงจะพอดีนะ เฮียก็มีสิ่งที่พี่อิฐไม่มี ส่วนพี่อิฐก็มีในสิ่งที่เฮียไม่มี เอามารวมๆ บวกลบกันแล้วเอามารวมกับชีวิตของผมนี่ มันก็คงพอดี.....ละมั้ง

[rainiefonnie]

เฮ้ออออเกลียดเฮีย

ผม อดทนดีจัง

อินตาม

[Poes]

สมจริงจนอิน ทำให้คิดว่าการทำตัวของเกย์แบบนี้ มันทำให้โดนมองว่ามั่ว จะโทษใครได้ว่ามะ 

[na_near]

เป็นการสะใจที่ดูเหมืนประชดตัวเองเลยนะคุณผม


ปล.ไม่ผิดใช่ไหมที่จะเข้ามาเพื่อจะบอกว่าเห็นด้วยกับที่บอกว่าคนที่เกิด23 กันยา หน้าตาดีทุกคน อิๆ

[anuruk97]

การกระทำทุกอย่างเราเองเคยย้อนมองตัวเองหรือเปล่า  ในเมื่อคุณผมไม่จริงใจกับใครจะไปโทษคนอื่นก็ไม่ได้เพราะทุกอย่างล้วนแต่เกิดจากการกระทำของตัวเราเอง  ไหนบอกว่าจะเลือกแต่ก็ไม่เลือก ยังเป็นนางวัลทองสองใจ  มาโดยตลอด  แล้วแบบนี้ใครจะรักเราจริง ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ก็ขอให้คุณผมโดนทิ้งจากทั้งสองฝ่าย  แล้วไม่ต้องเหลือใครเลย  อย่าคิดว่าตัวเองเป็นต่อ เพราะตัวเองคือคนโง้ต่างหาก เคยคิดย้อนมองมุมของคนอื่นดูบ้างไหม้  อย่างพี่อิฐ ตอนนี้พี่อิฐจะเริ่มเหนื่อยกับคุณผม มากขึ้น เพราะเขารู้ดีว่าคุณผมไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว        เราอ่านเรื่องนี้มาก็นานแล้วแต่ไม่เคยเห็นการพัฒนาการของเรื่องเลย อาจจะเป็นการเล่าเรื่อง แต่ก็เป็นการเล่าเรื่องอย่างวนเวียนเหมือนเดิมไม่มีจุดที่น่าสนใจ ทั้งอารมณ์ ความรู้สึก  การตื่นเต้นตกใจ อยู่ในระดับเดียวกันไปหมด
 

[Gutjang]

ก็อ่านมาเรื่อยๆ พอตัดสินใจพี่อิฐก็เปลี่ยนไป แกเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่เฮียยังเริงร่าตอบสนองทุกความต้องการ

ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองเ ราไม่ได้เป็นคุณผม สิ่งที่คุณผมทำ ได้แต่บอกว่า สู้ต่อไปกับชีวิตนะ

[whynotme]

.... 

การที่เฮียเลือกอยู่กับผมแทนที่จะไปกับ ญ คนนั้น ..
ก็รู้สึกดีนะ ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบเฮียบ้าง .. ในบางอย่างที่เขาทำ

ในมุมมองของคนอ่าน ...
การที่จะตัดสินใจเลือกใคร มันไม่ง่ายเลย เพราะทั้งคู่เป็นตัวเองมาก และยากที่จะเปลี่ยน
ทั้งเฮียและพี่อิฐ ไม่ง่ายเลยที่จะเลือก ........ อยู่ด้วยยากทั้งสองคน

เหนื่อยใจและลำบากใจมากสินะ   ~คุณผม~
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

ชีวิตเป็นของเรา เอาให้ชัวร์  ไม่ใช่ส่งเสริมให้คบซ้อน  ....... แต่อยากให้ใช้เวลาอีกสักนิด
หวังว่าทั้งเฮียและพี่อิฐจะหันมามองและปรับเปลี่ยนตัวเอง ....... เพื่อผมมากกว่านี้ ......

ชอบที่ผม ไม่ได้ต้องการเรียกร้องของขวัญเลิศหรู
ต้องการแค่เวลาและความอบอุ่น การเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ....... แค่นั้นเอง

  
 

[SenzaAmore]

....ไม่รู้จะคอมเมนต์ยังไงดี แต่ก็แอบดีใจนะที่เฮียเลือก"ผม"มากกว่าผู้หญิงคนนนั้น

เอาเป็นว่า"ผม"ก็เลือกซักทาง แล้วก็ต้องคิดว่าถ้าเลือกไปแล้วจะไม่เสียใจอีก ยอมรับกับสิ่งที่มันจะเกิด ชีวิตก็จะมีความสุขขึ้นนะ:)
แต่อดีตผ่านมาแล้วก็เลิกแล้วกันไปเถอะค่ะ ยิ่งแค้นยิ่งทำให้เราเองที่ไม่มีความสุขเนอะ สู้ๆค่ะ

[snowboxs]

เฮ้อออออออ

[-west-]

คุณผมเฉยขนาดนี้เฮียคงกระวนกระวายแย่ (รึเปล่า)
แต่สงสารพี่อิฐนะ

[♠DekDoy♠]

จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ควรว่าเฮียด้วยซ้ำเพราะผมก็คบซ้อนเหมือนเฮีย และผมกับเฮียก็เหมาะกันดีทั้งคู่นะ

[black-egoistic]

เฮ้อ เหมือนว่าพอตัดสินใจได้ พอจะมีความสุขกับชาวบ้านเขาก็มีเรื่องเข้ามาอีกจนได้
ผม ดูจะเสน่ห์แรงใช่เล่นอยู่
จะมีโอกาสมั้ยที่จะได้เจอคนอื่น แล้วมีความสุขกับคนอื่นนอกจากพี่อิฐกับเฮีย

เฮียนี่ไม่ไหวนะ จับได้คาหนังคาเขายังจะโกหกอีก
 

[aiaea83]

โหยยยยย คนไหนก็ไม่ดี คนนี้ก็ไม่ดี
ทางที่ดี เลิกมันทั้งคู่เลยค่ะ คนดีๆ ยังมีอีกเยอะ ใช่ว่าชีวิตเราจะหยุดอยู่แค่นี้
เรายังต้องเดินไปข้างหน้า เจอผู้คนมากหน้าหลายตา หนึ่งในนั้นอาจจะเป็นคู่จริงๆ ของคุณผมก็ได้ 

[loveaaa_somsak]

ถ้าผมเป็นผมจะไม่เลือกใครเลย ใช้ชีวิตโสดแบบสบายๆ ดีกว่า อย่าไปยึดติดกับเรื่องพวกนี้มาก เพราะมีอีกหลายเรื่องที่เราต้องคิดและทำ อ่านกี่ตอนก็เห็นแต่ผมวนเวียนอยู่กับวงจรแบบเดิม ไม่จบ ไม่สิ้น อยากถามว่าสบายใจไหม


อินไปหน่อย ลืมไปว่าเป็นแค่นิยาย

[Boonthaptim]

พี่อิฐแค่งี่เง่าบ้าง แต่อิเฮียเรียกว่าเลว พอเถอะคุณผม. อย่าดันทุรังไปยุ่งกับคนที่ไม่จริงใจ

[Rafael]

ไม่ชอบเฮียนะ จริงๆ อันนี้บอกเลย เพลียยยย

[minere_mi]

คนเขียนๆเก่งนะเราว่าทั้งๆที่หลายครั้งที่คุณทำตัวไม่ดีเลย...
แต่เราคนอ่านก็ยังรักและอยากให้คุณได้คนดีที่สุดมาดูแล....
ไม่ได้รู้สึกเหมือนอ่านนิยาย(ตามที่คุณผมบอก)ที่ตัวเอกต้องแสนดีแต่คุณทำให้เรารู้สึกว่าไม่ว่าคุณจะทำตัวยังไงเราจะก็อยู่ข้างคุณผม...เหมือน'เพื่อน'ที่ต่อให้เพื่อนเราดีรึไม่แต่เราก็รักมัน