หัวข้อ: [นิยายหน่วงจิต]คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT - 11/15/63

[som]

พี่ผมชอบบ่อโคลนก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก  ทีนี้ก็อ่านแบบสบายๆแล้ว  ไม่หน่วง

[jubujubu]

อ่านแล้วต้องบอกว่าผมถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีมาก

น่าติดตามสุดๆ

[libra82]

vอ่านแล้วรู้สึกว่าเหมือนการถ่ายทอดชีวิตของผู้แต่งจริงๆ เอ๊ะ หรือว่ามันคือชีวิตจริง แต่สนุกมากๆ ถึงจะเป็นการเล่าเรื่องแต่สำนวนดีค่ะ หงุดหงิดใจกับ "ผม" อยู่เหมือนกัน ควบครึ่งลูกอุ่ะทั้งที่ไอ้เฮียกับไอ้พี่อิฐมันก็เห็นแก่ตัวพอกัน (แต่รู้สึกว่าหลังๆ ไอ้พี่อิฐจะดีกว่า) ยังไงก็อวยพรให้ "ผม" เลิกลังเลและตัดสินใจเลือกใครคนหนึ่งเสียทีไม่อยากให้ "ผม" เสียใจอีก ป.ล. จิมมี่ก็ดีนะถ้าโชคชะตานำพาให้มาเจอกันอย่าลืมคว้าไว้ล่ะ ชอบเรื่องนี้และผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

[drasil]

แฝดพี่อิฐ!! เล่นเอาเงิบเลยทีเดียว

[Zitraphat]

...สำหรับผม...เรื่องเซ็กส์ ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุดครับ แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่จำเป็น กับเฮียการที่เราอยู่ด้วยกันมันมากกว่าเซ็กส์ มากกว่าสิ่งที่คุณกำลังว่าหรือกล่าวหาผมครับ ...ผมไม่ใช่หญิงวัยสี่สิบลูกสอง ที่ต้องทนอยู่กับสามีเพราะไม่มีทางไป ผู้ชายอย่างผม ถ้าผมคิดเรื่องเซ็กส์เรื่องเดียว ผมไม่ต้องทนนอนกับพี่อิฐก็ได้...แต่เพราะผมรักไง ผมถึงได้ทน ส่วนเฮียก็เหมือนกันการอยู่กับเฮีย มันเหมือนการดื่มของมึนเมา มันสนุก มันรู้สึกเร้า และอุ่นใจ..ถึงจะมีใครต่อใครบอกว่ามันไม่ดีก็เถอะ แต่เหล้าแบบเฮียที่ทำให้ผมลืม...ถึงรู้ทั้งรู้ว่าไม่ดีแต่ผมก็อดมันไม่ได้อยู่ดีเหมือนกัน...

[everlastingly]

  ไม่รู้ว่าจะแสดงความคิดเห็นอะไรดี เพราะไม่มีประสบการณ์เลย ทำได้เพียงติดตามอ่านเรื่องของ "พี่ผม" ต่อไป และให้กำลังใจ "พี่ผม" ต่อไปว่าจะตัดสินใจหรือเลือกทางเดินแบบไหน ในฐานะคนอ่าน ขอบคุณ "พี่ผม" มากๆ ที่มาแบ่งเรื่องราวให้ได้อ่านและได้แง่คิดอะไรมากมายเลย ภาษาก็ดี อ่านเข้าใจง่าย

[hembetaro]

...สำหรับผม...เรื่องเซ็กส์ ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุดครับ แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่จำเป็น กับเฮียการที่เราอยู่ด้วยกันมันมากกว่าเซ็กส์ มากกว่าสิ่งที่คุณกำลังว่าหรือกล่าวหาผมครับ ...ผมไม่ใช่หญิงวัยสี่สิบลูกสอง ที่ต้องทนอยู่กับสามีเพราะไม่มีทางไป ผู้ชายอย่างผม ถ้าผมคิดเรื่องเซ็กส์เรื่องเดียว ผมไม่ต้องทนนอนกับพี่อิฐก็ได้...แต่เพราะผมรักไง ผมถึงได้ทน ส่วนเฮียก็เหมือนกันการอยู่กับเฮีย มันเหมือนการดื่มของมึนเมา มันสนุก มันรู้สึกเร้า และอุ่นใจ..ถึงจะมีใครต่อใครบอกว่ามันไม่ดีก็เถอะ แต่เหล้าแบบเฮียที่ทำให้ผมลืม...ถึงรู้ทั้งรู้ว่าไม่ดีแต่ผมก็อดมันไม่ได้อยู่ดีเหมือนกัน...

อ่านะ...บางครั้งเหล้าก็ดีต่อหัวใจ

ให้เลือดลมมันสูบฉีดบ้าง ไรบ้าง

แต่รับเข้าไปเยอะๆ มันจะส่งผลต่อตับนะจ๊ะ

เพราะ "เหล้า" มันเป็นสิ่งเสพติดให้โทษ

เสพมากไปก็ทำให้ร่างกายเราเกิดโรคได้นะ

จิบเล็กน้อยพอเป็นยาให้กระชุ่มกระชวยก็พอ

ต้องมีสติตอนเสพนะ เพราะไอ้เฮียมันมั่วด้วย

ติดโรคขึ้นมาจะลำบาก  เราเข้าใจตัวเองนะ

เซ็กส์ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตก็จริง แต่ก็ปฏิเสธ

ไม่ได้ว่ามันไม่สำคัญ  ดูอย่างโฆษณาสินค้าสิ

ทุกอย่างสุดท้ายไม่ว่าจะสวยหรูขนาดไหน

ส่วนใหญ่ก็จะใช้เซกส์หรือแรงดึงดูดทางเพศ

มาใช้เป็นกลยุทธ์ทั้งนั้นแหละ  อาจพูดได้ว่า

ตอนนี้เราใช้เซ็กส์เป็นตัวขับดันต่อการตัดสินใจ

ต่างๆในชีวิตประจำวันกันอยู่แล้ว  ไม่ได้เป็น

นักวิชาการที่จะเอานู่นนี่มาอ้างอิง (เพราะเด๋ว

อ้างผิดจะออกทะเลไปไกล)  แต่อยากให้คน

ที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ เปิดใจให้กว้าง โลกใบนี้

ไม่ได้สวยงามเหมือนจินตนาการ ทุกอย่าง

ไม่ได้มีแค่สีขาวกับสีดำ แต่ยังมีสิ่งที่เป็นสีเทา

อยู่ด้วย  ในเมื่อเราเข้าเว็บบอร์ดนี้แสดงว่า

เราเองได้เปิดใจยอมรับเรื่องเซ็กส์ได้ในระดับ

หนึ่งแล้ว อยากให้เปิดใจแล้วลองเอาใจเขามา

ใส่ใจเราหน่อยว่า  ถ้าเราต้องเจอเหตุการณ์อย่างนี้

เราจะทำอย่างไร เพราะก่อนนี้บ่องตงเลยว่าตอนที่

เรื่องนี้แรกๆ น่าจะประมาณตอนที่ 3-4 เราเม้น

เจ้าของกระทู้แรงมากเลยนะ .แต่พออ่านไปเรื่อยๆ

แล้วมานั่งคิดว่าถ้าเป็นตัวเรา เราจะทำยังไงซึ่งเรา

ก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้อ่ะ เพราะเรื่องมันไม่เกิด

ขึ้นกับตัวเราเองเราสามารถหาคำตอบที่มันดูดี โลกนี้

สวยงามได้ แต่มันก็มีคำถามตามมานะว่าเราจะทำ

อย่างที่คิดไว้ได้จริงเหรอ  โดยพื้นฐานเราคิดว่า

ทุกคนต้องมีสามัญสำนึกกันอยู่บ้างแหละ  รู้ว่า

อะไรถูกอะไรผิด คงไม่มีใครอยากทำสิ่งที่คนอื่น

จะรุมประณามหรอกว่าผิด ว่าไม่ถูกต้อง  แต่เราก็

เชื่ออีกว่าคนที่รักเรามากที่สุดก็คือตัวของเราเอง

(อันนี้เอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานนะ) เราต้องเรียนรู้

ที่จะรักตัวเองก่อนถึงจะสามารถรักคนอื่นได้

เพราะงั้นถ้าเราต้องทำสิ่งถูกต้องของสังคม

แล้วตัวเราไม่มีความสุข งั้นเราขอเลือกทำสิ่งที่

ไม่ถูกต้องของสังคมแต่สิ่งนั้นไม่ได้ก่อความเดือด

ร้อนให้คนอื่น แล้วตัวเราเองก็มีความสุขมากกว่าอ่ะ

แต่อย่างที่บอกเราเอาตัวเราเป็นบรรทัดฐาน อาจจะ

มีคนที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง หรือยึดถือความ

ถูกต้องที่ไม่ได้มีผลกระทบต่อใครเลยนอกจาก

ตัวเองมาใช้เป็นบรรทัดฐานของชีวิตในโลกสวยๆ

ใบนี้อยู่ก็เป็นไปได้นะ  เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้

ต่อไปคับ  เข้าใจและเห็นใจเสมอนะคับ

    //เม้นท์ยาวโคดอ่ะ...เมื่อยจุง//

[Zitraphat]

...แทบจะหายไปเลยครับ ช่วงนี้ผมเจอแต่อะไรก็ไม่รู้...โน้ตฯพัง มีดบาด เฮียทำงานดึก เลาน์เตอร์ที่คอนโดเสีย ลูกชายป่วย จะย้ายงาน...ซ้ำวันนี้เพิ่งรู้ว่าพี่อิฐพาสาวที่ออฟฟิศไปทานข้าว...แถมยังถามผมว่า อยากได้โทรศัพท์เครื่องใหม่ ไหม? หลายเรื่องมากที่มันค้างอยู่ในใจ...แต่ละบายไม่ได้โทรศัพท์ไม่อำนวย... T_T

[hembetaro]

 

ไอ้เฮียมันมีช่วงที่เลิกงานแบบคนปกติกับเขาด้วยเหรอ เห็นเลิกดึกตัลหลอดอ่ะ ส่วนอิพี่อิฐพาผู้หญิงไปกินข้าวอีกแล้ว อันนี้ถามเฉยๆนะ //แบบอยากรู้อ่ะ// อิพี่อิฐมันจะมีโมเม้นท์แบบประชดผมหรือป่าวอ่ะ???? เพราะผมก็เริ่มกลับมาหาไอ้เฮียอีกแล้ว มันก็เข้าสู่วงกลมเดิมๆก่อนหน้่านี้ ยิ่งตอนหลังผมเองก็ออกตัวว่าอิพี่อิฐเป็นซะมี แต่สุดท้ายก็กลับไปกินกะไอ้เฮียอีก  ถ้าอย่างนั้นให้พี่อิฐกลับไปเป็นแค่แฟนเหมือนเดิมดีกว่าป่ะ เป็นมากเกินกว่าพี่น้อง แต่ก็ไม่ได้เป็นเจ้าของกันและกันอ่ะ เพราะถ้าผมยังมีไอ้เฮียแต่แอบหวงไอ้พี่อิฐไม่อยากให้ไปกับคนอื่นอีก มันดูเห็นแก่ตัวไปปะ พี่อิฐมันอาจคิดว่าถ้าผมควบสองได้ มันก็ไม่จำเป็นต้องมีผมคนเดียว ชีวิตคนเรามันก็แบบเนี้ยได้อย่างเสียอย่าง ในเมื่อเราเลือกที่จะคบสองคนจงเผื่อใจไว้ด้วยว่าทั้งสองคนก็อาจจะไม่ได้คบเราแค่คนเดียวเหมือนกัน แต่เราเองต้องระวังตัวจากทั้งสองคนให้ดีล่ะ วันดีคืนร้ายจะเอาเชื้ออะไรมาฝากเราหรือป่าวก็ไม่รู้ เลือกทางนี้ก็ต้องทำใจนะจะมาหวังให้ทั้งสองคนมีเราคนเดียวคงยากอ่ะ ส่วนเรื่องงานอันนี้เป็นกำลังใจให้ ย้ายแล้วเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น
เรื่องโทรศัพท์ไอ้พี่อิฐมันอาจซื้อให้แก้ตัวเรื่องพาสาวไปกินข้าวก็ได้ จงรับไว้ แต่ขอเลือกยี่ห้อกับรุ่นเอง ถ้าจะซื้อให้ก็ควรซื้อให้ถูกใจคนใช้ไม่ใช่ถูกใจคนซื้อ เพราะคนซื้อไม่ได้ใช้ ฉวยโอกาสนี้แหละสอยรุ่นที่อยากได้มาครอบครอง!!!!

 

[kowoat]

สวัสดีดีค่ะ คุณ"ผม"
จากที่พูดถึงเรื่องราวชีวิตของ คุณ"ผม"แล้ว
มันทำให้นึกถึง การที่เราหัวแตก ถึงแม้มันจะหายแต่สุดท้ายมันต้องรอยแผลเป็นของเข็มที่เย็บแผล.
ส่วนตัวแล้วที่คุณผมได้เล่าถึงพี่อิฐ ทำให้นึกถึง นักบัญชีเนียบเรียบร้อง ขรึมเป็นผู้ใหญ่ ที่ชอบปัดอะไร ว่า งี่เง่าไร้สาระ น่าจะเป็นผู้ชายที่พูดหวานไม่ได้เหมือนใครๆ และก็จะอายเกินกว่าจะจะทำหรือพูดอะไรๆ ที่มันหวานหรือกระทำ น่าจะเป็นผู้ชายที่ไม่ทำหวานๆ แต่บ้างครั้งก็ใส่ใจในหลายเรื่อง อาจจะเป็นเพราะบุคคลิกแบบนี้ทำให้ คุณผมรู้สึกว่าไม่ใส่ใจ อาจเป็นเพราะหน้าที่การงาน การที่เขาไม่สามารถนอนค้างได้เพราะช่วงนั้นเขาได้เปิดตัวคุณผมกับพ่อแม่หรือเปล่า ถ้าบอกว่าไม่ ก็คงต้องบอกว่าพี่อิฐก็เป็นคนรักครอบครัวพอๆกับที่ไม่อยากให้ทางบ้านได้รับรู้เรื่องราวไม่ดี ถ้าไม่กลับบ้านนอนคงจะไม่ดีแน่ แต่พอพี่อิฐได้เสียคุณผมไปทำให้เขารู้ว่าต้องทำยังไง ต้องทำอะไรบ้าง รู้สึกถึงว่าเวลาที่มีกันเรากับไม่ทำในแบบนั้น แบบที่คุณผมอยากให้เป็น มันเป็นเรื่องที่ไม่ยากแต่แค่ไม่กล้าทำ เพราะมันไม่ใช้ตัวเองหรือเปล่า ? พอคุณผมได้เจอกับเฮีย ผู้ชายใจดี เฟนลี่ เอาใจใส่ในแบบที่อยากได้ และยังทำให้สิ่งที่พี่อิฐไม่ทำให้คุณผมได้ ไม่อายที่จะเปิดเผยหรือจับมือในที่สาธารณะ แต่พอเวลาผ่านไปเฮียก็กลับเปลี่ยนไปตามกาลเวลา และยิ่งได้เจอกับพี่อิฐที่บอกว่า ยอมทำทุกอย่าง ยอมไม่ว่าจะเป็นที่สอง ในขณะนั้นคุณผมคงจะยิ่งโกรธว่าจะเอาอะไร ในเมื่อตอนอยู่ทำไมไม่คิด ทำไมไม่ทำให้มันดีพอมันสายจะเรียกร้องเอาอะไรอีก ? แต่พอเวลาเปลี่ยนไป อะไรก็เปลี่ยนตาม จากคนที่ไม่กล้าที่จะเอาใจใส่  กลับตามติด จากคนที่ไม่กล้าหึง หรือทำอะไรหวานๆ กลับทำทุกทางเพื่อคุณผม และมันก็มาอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันกับเฮียที่มีคนอื่น ไม่ใส่ใจไม่ติดตาม ความเป็นไปเหมือนเมื่อก่อน  แต่ใช่ว่าพี่อิฐไม่ทำ แต่พี่อิฐกับแมนกว่าเฮียมาก ในขนะที่เฮีย ปิดปากเงียบทั้งที่มีหลักฐานคาหนังคาเขา ในขณะที่พี่อิฐยอมรับความผิดและเล่าให้ฟังเอง เหมือนกับว่าเขายอมรับผิดและรู้สึกผิดต่อ คุณผมจริงๆ เพราะเราไม่ซักไซร้ขนาดเฮียพี่อิฐยังบอกเพราะกลัวว่าคุณผมจะรู้ที่หลังและเกลียดกันมากกว่าเดิมหรือเปล่า ? ม้นเป็นสิ่งที่เลือกยากเพราะทุกคนก็มีความเห็นแก่ตัว เราอยากเป็นคนที่มีความสุขและเจ็บปวดน้อยที่สุดเหมือนกัน พี่อิฐเห็นแก่ตัวกับที่บ้านและกับเฮีย คุณผมเห็นแก่ตัวกับพี่อิฐและเฮีย เฮียเห็นแก่ตัว คุณผมคงอยากกลับไปหาพี่อิฐในขณะเดียวกันก็กลัวว่าเขาจะกลับไปเป็นเหมือนก่อน  เพราะแต่ละคนเหมือนมาแทนในสิ่งที่ขาดหายไปของแต่ละคน แต่สุดท้ายแล้ว การที่ต้องวิ่งตามหาอะไรที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะมาถึงมันทรมาณมาก ถ้าสักวันหนึ่งพี่อิฐเขาหยุดตามคุณผมก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อย สักวันจะต้องมีวันที่จุดจบการปรับตัวเขาหากัน บอกพี่เขาบอกเฮีย ในส่วนที่ไม่ดี โดยเฉพาะที่อิฐเลิก อย่าทำตัวแบบนี้นะไม่งั้นไม่ให้อึบ ! บอกไปเลย  ในใจเชียร์พี่อิฐสุดหัวใจ หน้าาที่การงานเขาก็คงไม่เอื่ออำนวยพอที่จะบอกว่าแฟนผมเป็นผู้ชายหรอก  : )) เอาใจช่วยนะค่ะ
และอยากรู้ถึงจุดจบว่าสุดท้ายแล้ว คุณผมจะเลือกใคร

[jubujubu]

รอมาต่อจ้า

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT


…ผมอยากย้ายงาน...
.
.
.
.
เมื่อวันหนี่งที่งานมันไม่ใช่ของสนุกในความคิดคุณ เมื่อวันหนึ่งคุณตื่นขึ้นมาแล้ว แทบไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ทำงาน..
เมื่อเรื่องต่างๆ มันรุมและซัดคุณจนต้องหมอบ..
.
.
.
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผม อยากลาออก..
.
.
.

ในวันที่ผมมีปัญหา ในวันที่ผมเหนื่อยจนเกินไป ..
สิ่งเดียวที่ผมอยากมีคือ ใครสักคนที่ปรึกษาได้ ที่รับฟัง ที่เข้าใจ ...แต่...มันไม่มี
ผมโทรหาพี่อิฐ เล่าเรื่องที่ทำงานให้ฟัง พี่อิฐแค่บอกว่ายุ่งอยู่ แค่นี้นะ และไม่พูดถึงมันอีก ..ผมโทรหาเฮีย เฮียบอกแค่ว่าอย่าเพิ่งย้าย ให้ได้งานใหม่ก่อน ไม่งั้นถ้าผมลาออกมาแล้วตกงาน คนที่ลำบากคือเฮีย..
.
.
.
แฟนผมทั้งสองคน ...บางทีมันก็ทำให้ผมรู้ว่า ความจริงแล้วผมไม่มีใครเลย ..

***


....
จนมาถึงตอนนี้..
.
.
.
.
ผมไม่รู้จะพิมพ์อะไร ..

บอกเลยว่าลำดับเหตุการณ์ไม่ถูก ..
เฮียไปบ้านที่อุบลฯ  ผมมาที่คอนโดฯ เฮีย ปั่นผ้าไว้และตาก
และในตอนที่ผมกลับมาอีกครั้ง ห้องเปิดไฟไว้ กุญแจล็อกห้องหายไป เสื้อผ้าผมโดนโยนกองไว้บนเตียง ที่ตะกร้ามีเสื้อชั้นในผู้หญิง ..
.
.
.
ผมโทรหาเฮีย ถามว่าเฮียให้ใครเข้ามาในห้อง
เฮียปฎิเสธ ..
.
.
.
.
ทุกอย่าง..... ทุกๆอย่าง 

.
.
.
.
แล้วหลังจากนั้นก็มีผู้หญิงโทรเข้ามาในห้อง ..
.
.
.

ถามว่าผมเป็นแฟนเก่าเฮียหรือเปล่า ..


เขาจะเอากุญแจมาคืน ..

ผมโทรไปบอกเฮีย เฮียปฎิเสธและบอกว่าจะนอน แล้วและขอวางสาย...
.
.
.
.
.
...ผมถามเฮียไปว่า

‘เกิดเรื่องแบบนี้เฮียยังจะนอนลงใช่ไหม?’

เฮียตัดสายไป และปิดเครื่อง...



ผมไม่รู้จะพิมพ์อะไรยังไง ที่จะบอกหรือถ่ายทอดความรุ้สึกผมได้ในตอนนี้ ..ไม่รู้สิ ขอผมรวบรวมสติอีกครั้งแล้วกัน ผมคงจะพิมพ์มันออกมาได้ เป็นเรื่องเป็นราว

0:45 น. ในตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่เอากุญแจห้องมาคืน ..
ผมลองโทรไปที่เบอร์ที่อยู่ในแมสเสจเฮียแล้ว เบอร์นั้นปฎิเสธการรับสาย ..

[loveaaa_somsak]

ไปบวชดีไหม อาจทำให้จิตสงบ ทำให้เห็นเหตุ และสามารถแก้ปัญหานี้ได้

[aloney]

เม้นไม่ออก อึ้ง เจ็บปวดแทน "ผม"  ;____;

ให้กำลังใจนะคะ  #ถึงจะบอกว่าเป็นนิยาย อ่านมาถึงตอนนี้เราคิดว่ามันคือเรื่องจริงไปแล้ว#

[-west-]

เฮียแมร่ง!!!!!!

[hembetaro]

 

เรื่องงานเป็นกำลังใจให้นะ เราทำงานบริษัทเข้าใจหัวอกคนทำงานอ่ะว่าถ้าตื่นมาตอนเช้าแล้วไม่อยากไปทำงาน นี่มันถึงที่สุดแล้วจริงๆ แต่อย่างที่ไอ้เฮียว่าน่าจะให้ได้งานใหม่แล้วค่อยออก ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดีจริงนะ ตัวเองทำงานราชการลองทำเรื่องขอย้ายออกต่างจังหวัดได้ปะ บางทีที่ทำให้เราเบื่ออาจจะไม่ใช่เนื้องานแต่เป็นสิ่งแวดล้อมของเราเองก็ได้ หรือไม่งั้นก็ลองให้ไอ้พี่อิฐมันฝากงานให้ได้ปะ แต่ถ้าหมดใจจริงๆอยากรีบออกก็ออกมาแล้วให้พี่อิฐมันเลี้ยงระหว่างหางานใหม่เลย
ส่วนเรื่องไอ้เฮียปลงซะเถอะ มันก็คงเป็นอย่างนี้ตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง เรารู้อยู่แล้วนิว่าคาดหวังไหนได้จากใคร เรื่องแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่เคยเจอมาแล้วเข้าใจว่ามันทำใจให้ยอมรับมันยาก แต่ก็ต้องปลงนะเพราะเรารั้นที่จะคบกับมันเองด้วย ถ้าทนไม่ไหวก็ถอยออกมา แต่ถ้ายังอยากมีมันก็ต้องทนกันต่อไปนะ ส่วนอิพี่อิฐมันอาจจะยุ่งจริงก็ได้สิ้นเดือนกับต้นเดือนพวกบัญชีการเงินยุ่งจริงๆนะ (เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเข้าใจหัวอกอ่ะ) แต่ตัดสายโดยไม่ถามไถ่สักคำมันก็เกินไป ตอนนี้ถ้าอยู่คอนโดไอ้เฮียแล้วนอยด์แนะนำให้ไปค้างบ้านอิพี่อิฐเผื่อจะได้ปรึกษามันเรื่องงานบ้างอะไรบ้าง ดีกว่านั่งนอยด์อยู่ห้องคนเดียวนะ เรื่องกุญแจนังนั่นคงไม่เอามาคืนหรอกเล่นบล็อคเบอร์ไว้อย่างนี้ คงจะแค่ประกาศตัวเองให้เรารับรู้มากกว่า เฮ้อออออ.....ยืดยาวแต่หวังว่าคงพอช่วยผมได้บ้างนะ

 

[snowboxs]

เป็นกำลังใจให้นะคะ ทั้งๆที่มีแฟนตั้ง 2 คน
แต่รู้สึกว่าไม่มีใครเลย ก็ลองทำเป็นไม่มีใครดู
ลองทำดูสักพักก็ได้นะ เพราะแฟน 2 คนที่ว่า
ดูๆไปก็เหมือนของตาย ของ "ผม" อยู่เหมือนกันนะ
ถ้าอยากจะมีแฟน "ผม" ก็แค่กลับมาจากที่พักแค่นั้นเอง

ส่วนเรื่องย้ายงาน ถ้ามันเต็มที่ "ผม" จะตัดสินใจได้เอง

[Jaiko★]

 
สู้ๆนะคุณผม

[papikochan]

จะทำไงได้ล่ะคะ ในเมื่อเลือกไปแล้ว
หรือจะทำตัวเป็นคนดีเวอร์ก็ได้ มองแต่ด้านดีๆของเฮีย เรื่องอื่นไม่ต้องสนใจ จะได้มีความสุขได้
กับพี่อิฐ เหมือนเค้าสำรองจากเฮีย คงไม่มีอิทธิพลมากเท่าเฮีย
แล้วเค้าก้อไม่ค่อยมีเรื่องผู้หญิงให้วุ่นวายใจ ยกเว้นเรื่องเย็นชากับเรื่องเซ็กส์

ปล. ที่ผู้หญิงคนนั้นถามว่า เป็นแฟนเก่าเฮียใช่มั้ย พี่รู้สึกยังไงบ้างคะ
ถ้าเฮียเป็นคนบอกว่าพี่เป็นแฟนเก่า แค่นี้มันก็ชัดเจนแล้ว รู้สึกเศร้าแทนค่ะ
แต่พี่คงไม่เป็นไรมั้งคะ เจอมาหลายเรื่อง ยังไงก็จะติดตามอ่านต่อนะคะ สู้ๆค่ะ

[ka[ze]na]

หนทางที่มืดมน ซักพัก..มันก็คงจะสว่าง...

ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ย้ายออกต่างจังหวัดเลย กลับไปอยู่แถวบ้านก็ได้ หรือไม่ก็กลับไปสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง

จุดเริ่มที่เรา...ไม่มีใคร......

[Fujoshi]

ไม่รู้จะเม้นท์อะไรเลยค่ะ
แต่คิดว่าบางครั้งการอยู่คนเดียวซักพักอาจเป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้แล้วก็ได้

สู้ๆนะคะ

[aekporamai2]

http://www.youtube.com/watch?v=FxiJdCo3c5U

[Rafael]

เอ่อออออ
ปัญหาชีวิตรุมเร้าเสียจริง
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
ค่อยๆคิด ค่อยๆทำไปทีละอย่าง

[iammoonoi]

เป็นกำลังใจให้ "ผม" จ้า

ใจเย็นๆ ตั้งสติดีๆ ค่อยๆ คิด น้า..ให้เวลากับตัวเองเยอะๆ..เข้มแข็งนะ ขอให้โชคดี..สู้ๆ สู้ๆ 

[Zitraphat]

คุณครับกรุณาหวานบ้างก็ได้ TT^TT

..คนเรา..เวลามันเจ็บอย่างถึงที่สุด ..
.
.
.
 
ความรู้สึกสุดท้าย ..ที่น่ากลัวที่สุด..
.
.
.
.

คือคุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย ...

ผมเพิ่งพิสูจน์ทฤษฎีนี้ ตอนที่ช่วยงานฝ่ายศิลป์แล้วเผลอลากคัตเตอร์ตัดนิ้วตัวเอง ..
แวบแรกคือชา...จากนั้นมันก็ปวดหนึบ เลือดไหลนองแบบทอประปาแตก ในช่วงที่ตกใจจนแต๋วแตก พี่ฝ่ายศิลป์ให้ผมตัดเนื้อที่ขาดออก ผมก็บ้าจี้ใช้กรรไกรตัดเนื้อนั้นจนหลุด ผมกดแผลตามแบบที่ได้เรียนมา แต่เลือดไม่ยอมหยุดไหล มันเลอะโต๊ะฝ่ายศิลป์ เลอะคัตเตอร์ เลอะไหลนองไปหมดจนพี่พยาบาลวิ่งมาดูและทำแผลให้  ผมเจ็บจนปวด แล้วมันก็ไม่เจ็บอีกเพราะชา ...จนผมกลับบ้านพยาบาลตึกทำแผลให้ ผมอีกรอบ และบอกว่าคราวนี้ถ้าเลือดไม่หยุดผมคงต้องเย็บแผลสด ..
.
.
.
ผมกลับไปดูที่โต๊ะ กรรไกรเลอะคราบเลือดเขอะ และนอกจากนั้นมันยังมีชิ้นเนื้อที่ผมตัดออกมา ติดอยู่ที่กรรไกร ..
มันเป็นแค่ชิ้นเนื้อเลอะเลือดแห้งๆ ไม่มีความรุ้สึกเลยว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็นชิ้นเนื้อส่วนหนึ่งในร่างกายผม..
.
.
.
เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกพี่อิฐ เพราะคงไม่ได้ความรู้สึกดีอะไรขึ้นมานอกจากโดนด่าฟรีๆ ว่าซุ่มซ่าม และก็ไม่ได้บอกเฮียด้วย เพราะตลอดสามสี่เดือนที่ผ่านมาเฮียบอกว่างานยุ่งและกลับบ้านดึกตลอด...
.
.
.

ตอน #27 …ไม่...เจ็บ

...มันก็เหมือนกับอาชีพอื่น แค่อาชีพผมระบบมันน่าเบื่อและงี่เง่า ..
พอมาคิดๆ ดูแล้ว ตอนนี้ผมไม่มีความสุขกับสายงาน อยากลาออก อยากได้ที่ใหม่ ถึงงานใหม่ที่มองไว้มันจะไม่ได้ดีกว่างานเดิมก็เถอะ แต่ระบบที่ผมดูแล้ว งานใหม่ไม่ได้จับฉ่ายเหมือนงานของผมในตอนนี้ ..
ผมเครียดเรื่องงาน ..เครียดมาจนแทบไม่อยากไปทำงาน
.
.
.
และการที่คุณตื่นมาพร้อมกับคำถามที่ว่าคุณเหมาะกับงานนี้แน่หรือเปล่า? มีคนอื่นที่เขาทำหน้าที่นี้ได้ดีกว่าคุณหรือเปล่า ?  มันเป็นความรู้สึกที่แย่สุดๆ และมันก็มาถึงจุดที่เลวร้าย ..สมองผมไม่รับอะไรเลย ไม่รับและไม่อยากรับ การนั่งทำงานไปวันๆ มันโคตรทรมาน …จนในที่สุดผมโทรปรึกษาพี่อิฐ ในตอนเกือบเที่ยง ผมกำลังจะเล่าเรื่องที่ทำงานให้พี่อิฐฟัง แต่พี่อิฐบอกว่ายุ่งอยู่ และเสียงที่ผมได้ยินคือ เสียงที่พี่อิฐสั่งอาหาร พร้อมน้ำสองที่ ...
.
.
.
ผมถามว่าพี่อิฐอยู่ไหน พี่แกบอกว่าพี่แกอยู่โลตัส ..มากินข้าว...
ผมถามว่าพี่อิฐมากับใคร ...เพราะปกติพี่อิฐจะไม่ชอบกินพวกฟาสฟู้ดส์ และในบางครั้งถึงผมจะลากแกไปทานด้วยกันแกก็ไม่เคยไปสั่งอาหารเองแบบนี้  แกเงียบไป..แล้วบอกว่ามากับพี่อ้อ...พี่ผู้หญิงคนที่เคยไปเที่ยวน้ำตกด้วยกันครั้งนั้น ...พี่อ้อเบื่ออยากมากินเคเอฟซี พี่อิฐเลยพาขับรถออกมาจากออฟฟิศ แล้วพี่อิฐก็ถามผมว่า ผมอยากได้โทรศัพท์ใหม่ไหม พี่อ้อเบื่อโทรศัพท์ที่ใช้อยู่เพิ่งใช้ได้แค่สามเดือน ถ้าผมอยากได้พี่อิฐจะซื้อให้ ..
.
.
.
...ผมบอกว่าไม่เอาไม่เป็นไร ... ‘ผมไม่อยากใช้ของร่วมกับใคร’     
 
.
.
.
ผมโทรไปหาเฮีย ...โดนเฮียตอกหน้ากลับมาว่า ถ้าจะลาออกก็ต้องได้งานใหม่ก่อนเพราะถ้าผมตกงานคนที่ลำบากคือเฮีย...แล้วเฮียก็ตัดสายบอกว่างานยุ่งแค่นี้นะ
.
.
.
จากที่รู้สึกแย่ ..มันกลับยิ่งโคตรแย่..
มันก็เหมือนกันทั้งผู้หญิงผู้ชาย ..ผู้ชายมันก็ไม่ได้เข้มแข็งอะไรนักหรอก..บางทีผู้ชายคนหนึ่งมันก็อยากจะมีใครมายืนข้างๆ ในวันที่ทุกอย่างมันล้มไม่มีชิ้นดี ..ผมก็อยากได้ใครคนนั้น ..แค่ยืนข้างๆ กัน ค่จับมือกัน แค่รับฟัง ...
..
แต่มันไม่มี ไม่มีเลย...
.
.
.

สมองผมจมอยู่กับเรื่องงาน เรื่องวันแม่เลยพอเป็นน้ำเลี้ยงยาใจบ้าง ในตอนที่พี่อิฐโทรมาบอกว่า วันจันทร์ที่ 12 จะพาผมกับลูกชายไปไหวมี้พามี้ไปหาย่าใหญ่ ไปทานข้าวไหว้พระ ..
.
.
.
ผมเคลียร์คิวแล้ว เฮีย จะกลับอุบลฯ ครั้งนี้เฮียไม่ได้ชวนผม ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะนัดมี้ไว้แล้ว ..
วันอาทิตย์ ผมนอนที่คอนโดฯ เฮีย ปั่นผ้าให้เฮีย เฮียโทรมาทุกหนึ่งชั่วโมง ถามว่าผมอยู่ไหน ทำอะไร และโทรเข้าเบอร์ห้องเช็คว่าผมอยู่ไหน แล้วกลับหรือยัง ..ผมคิดว่าเฮียห่วงห้อง เลยไม่ได้คิดระแวงอะไร ตอนจะออกจากห้องเพื่อกลับไปรับลูกชายที่หอ ผมตากเสื้อใส่ไม้แขวนให้เฮีย ปิดไฟทุกดวงและชักปลั๊กออกทั้งหมดยกเว้นตู้เย็น ดูแอร์ว่าปิดหรือยัง จากนั้นก็เอาขยะไปทิ้ง ขัดห้องน้ำ ดูความเรียบร้อยพร้อมล็อกห้อง...
.
.
.
เฮียโทรเช็คผมตลอด...ว่าผมออกจากห้องหรือยัง ...
.
.
.
ตอนออกมาจากห้อง ผมเห็นบิลค่าไฟอยู่หน้าห้อง แต่ไม่ได้เอาเข้าห้องเพราะผมล็อกประตูเรียบร้อยแล้ว ..ผมเลยทิ้งมันไว้อย่างนั้น ..
.
.
.



***


วันจันทร์ พี่อิฐขับรถไปส่งผมกับลูกชายที่หอ..
เกือบสี่ทุ่มที่ผมเทข้าว ตักน้ำใส่อ่างให้ลูกชาย และเตรียมไปหาเฮีย โดยที่ไม่ได้โทรบอกเพราะเฮียบอกผมแล้วว่าจะกลับมาวันที่ 13 ช่วงบ่าย..ถึงกรุงเทพฯ ก็น่าจะประมาณเที่ยงคืน ..
.
.
.
.

เที่ยงคืนของวันที่ 12 เข้าวันที่ 13 ...
ผมโทรบอกเฮียว่าอยู่หน้าคอนโดฯ แล้ว กำลังจะขึ้นคอนโดฯ ...เฮียเงียบไปและตัดสาย ผมนึกว่าสายหลุด จนผมมายืนอยู่หน้าห้องเฮีย ...ห้องไม่ได้ล็อก ไฟในห้องเปิด..
ผมยืนมองเลขที่ห้อง และมองรอบๆ ...ไม่ได้ขึ้นผิดชั้นผมยืนอยู่หน้าห้องเฮียจริงๆ ..แต่มันไม่มีบิลค่าไฟที่ผมลืมทิ้งไว้
.
.
.
ผมโทรถามเฮียว่า พี่สาวและน้องสาวเฮียอยู่ไหน เพราะสองคนนั้นมีกุญแจห้องเฮีย ..เฮียบอกว่า อยู่ที่บ้านอุบลฯ กับเฮียทั้งสองคน ..
.
.
.
.
ผมเคาะห้อง ..แต่ไม่มีคนเปิด..
ผมถามเฮียว่าเฮียให้กุญแจใคร เฮียบอกว่าไม่เคยให้  และไม่รู้เรื่อง ..
.
.
.
จนผมไขกุญแจเปิดประตูห้อง..
สิ่งที่เห็นคือเสื้อผ้าผมถูกรื้อกระจายอยู่บนที่นอน โดยที่เสื้อผ้าเฮียที่ผมซักไม่ได้ถูกแตะต้องเลย ..ส่วนในตะกร้าผ้า มีเสื้อชั้นในผู้หญิงใส่อยู่ ...และบิลค่าไฟถูกแกะและวา่งไว้บนตู้เย็น..
.
.
.
ผมโทรถามเฮีย เฮียปฎิเสธปากแข็งว่าไม่รู้เรื่อง จนผมยืนยันว่าจะเอาเสื้อชั้นในพวกนั้นทิ้งขยะ เฮียถึงได้บอกให้เก็บไว้ ..และเฮียว่าผมว่าผมคิดมากไปเอง..เสื้อผ้าบนที่นอนผมรื้อไว้เองและลืมหรือเปล่า แต่เฮียก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องเสื้อใน ..
.
.
.
ผมถามว่าใครเข้ามาในห้อง เฮียพยายามเปลี่ยนเรื่อง แต่ผมยังย้ำคำถามเดิม ..ถามประโยคเดิมๆ ..
เฮียพูดไปถึงเรื่องกุญแจ เฮียให้ผมดูกุญแจที่หัวนอนว่ามันมีลูกสำรอง สามลูกใช่ไหม ผมบอกเฮียว่าผมไม่อยากรู้เรื่องนั้น ผมแค่อยากรู้ว่า เฮียให้กุญแจใคร ก่อนหน้าที่ผมมาใครมันอยู่ในห้อง ..
.
.
.
เฮียยังยืนยันว่าผมคิดมากไป ...
.
.
.
ผมเองหรือเปล่าที่ลืมปิดไฟล็อกห้อง ...
และเฮียก็พยายามยัดเยียดว่าผมขี้ลืม ผมลืมไปเอง ..
.
.
.
.
ผมตอบเฮียกลับไปว่า ผมไม่ได้โรคจิตที่จะเอาเสื้อชั้นในมาใส่เล่นๆ และผมเองที่ตากเสื้อและปั่นเสื้อก่อนจะดูว่าทุกอย่างเรียบร้อยถึงได้ออกมาจากห้องเฮีย และก็เพราะเฮียเองที่โทรเช็คผมตลอด..ผมถึงได้ไม่ลืมว่าผมทำอะไรบ้าง...
.
.
.
แต่เฮียก็ยังยืนยันว่าผมคิดมากไปเอง...เฮียจะวางสายแล้ว เฮียง่วงนอน
.
.
.
.
ผมถามเฮียว่า สันดานเฮียถ้าผมโทรบอกว่าห้องเปิดอยู่ ปกติเฮียต้องโวยวาย ถ้าไม่ด่าผมเฮียก็ต้องโทรหาให้พี่ยามประจำคอนโดฯ แจ้งความ แต่ทำไมเฮียไม่ได้ตกใจและไม่พูดเรื่องแจ้งความเลย ...เฮียเงียบไป ..และบอกว่าจะนอน
ผมถามเฮียว่า เรื่องมันมาขนาดนี้ เฮียยังจะนอนลงอีกหรือ? เฮียตัดสาย..ผมโทรไปถามเฮียใหม่ว่าเฮียจะเอายังไง ? เฮียไม่ตอบและไม่พูด ..และยังยืนยันว่าผมคิดมากไปเองไม่มีใคร ไม่มีอะไร ..
.
.
.
ผมแทบจะบ้า จนตะคอกเฮียไปว่า ‘มึงก็บอกมาสิว่ะว่าให้ใครเข้ามาในห้อง ’ เฮียดุผมที่พูดไม่เพราะ แต่ตอนนั้นผมบ้าไปแล้ว ผมตะคอกกลับไปพร้อมน้ำตาว่า ‘แล้วมึงลองมาเป็นกูไหม ลองมาอยู่ในสภาพนี้เหมือนกู ถ้ามึงเป็นกูมึงจะพูดเหี้ยอะไรได้อีก!! ’ เฮียฟังแล้วเงียบ แล้วก็บอกผมว่าถ้าผมพูดจาอย่างนี้เฮียจะไม่คุยกับผมอีก ...ผมสูดลมหายใจยาวๆ แล้วนิ่ง ก่อนจะถามเฮียไปอีกครั้งว่า ใครเข้ามาในห้อง ...
.
.
.
.
.
เฮียบอกว่าไม่มี เฮียยังยืนยันประโยคเดิม แล้วถามผมว่าห้องมันเป้นยังไง อยู่ในสภาพไหน ?
.
.
.
.
ผมขี้ลืมไปเอง ผมรื้อของออกมาเองแล้วลืม...
.
.
.
.


จนผมเงียบแล้วบอกเฮียว่า.....แม่กุญแจหายไป...
.
.
.
.
ผมไม่ได้ลืม แต่ไอ้คนที่เข้ามาในห้อง มันเอาแม่กุญแจไปด้วย...
เฮียตัดสาย...
.
.
.
.
.
หลังจากนั้นไม่เกินห้านาที ก็มีผู้หญิงโทรเข้ามา ในห้อง ...ผมเงียบรับแต่ไม่ได้พูดอะไร
จนเธอถามออกมาเองว่า ‘ใครรับสายคะ ใช่พี่กบ หรือเปล่า หนูจะเอากุญแจมาคืน ...’ ผมบอกเธอว่าไม่ใช่ และให้เธอเอากุญแจมาวางไว้หน้าห้อง เดี๋ยวผมออกไปเอาเอง ...แล้วเธอก็ตัดสายไป..
พี่กบเป็นชื่อของแฟนเก่าเฮีย...สมองผมเหมือนจะระเบิดเลย มีเหี้ยอะไรอีกบ้างที่ผมไม่รู้  มีเหี้ยอะไรอีก !!
ผมโทรหาเฮีย เฮียยังปากแข็งเหมือนเดิม จนผมบอกว่ามีผู้หญิงโทรมาบอกว่าจะเอากุญแจมาคืนแล้ววางสาย..เฮียเงียบไปและไม่พูดถึงเรื่องผู้หญิงคนนั้นเลย ผมถามว่าเธอเป้นใคร เฮียไม่ยอมตอบ จนผมบอกว่าถ้าเฮียไม่พูดผมจะโทรไปหาเธอ ..ผมมั่นใจว่าเธอเป็นคนเดิมที่เคยส่งแมสเสจมาให้เฮียครั้งที่แล้ว ..เฮียตัดสายอีกครั้ง

ผมโทรไปตามเบอร์ที่เมมฯ ไว้ เบอร์ที่ไม่เคยคิดจะโทร ผมโทรโดยเอาโทรศัพท์คอนโดฯ โทรไป ...เบอร์นั้นปฎิเสธการรับสาย... ผมรอจนเกือบตีหนึ่ง เฮียปิดเครื่องไม่รับสายผม ..
.
.
.
เธอคนนั้นไม่ได้เอากุญแจมาคืน จนตีสองเฮียเปิดเครื่อง ผมที่นอนไม่หลับโทรหาเฮีย ...ผมถามเฮียว่าจะเอายังไง พรุ่งนี้ผมล็อกห้องไม่ได้ เฮียบอกแค่ว่าให้ปิดห้องไว้เฉยๆ แต่ก็คงยังไม่พูดถึงผู้หญิงคนนั้น...
.
.
.
.
.
.
.

ผมบ้าไปเอง นอนไม่หลับเพราะเดี๋ยวฝันเดี๋ยวตื่นมั่วไปหมด..
.
.
.
ตีสามผมโทรไปหาพี่อิฐ โทรไปถามพี่อิฐว่าพี่อิฐรักผมไหม?
 พี่อิฐบอกว่ารัก..
.
.
.
.
รักมาก...
.
.
.
.

ในตอนเช้าที่ผมกำลังจะไปทำงาน มีแม่กุญแจมาวางอยู่หน้าห้อง...
.
.
.
.
ตอนเก้าโมงเฮียโทรหาผม...
บอกว่าวันนี้กลับถึงคอนโดฯ ตอนเที่ยงคืนน่าจะได้ เฮียบอกว่าซื้อขนมมาฝาก ...เราคุยกันเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เฮียไม่พูดถึงผู้หญิงคนนั้น และผมเองเช่นกันที่ไม่ถาม..ไม่ถามเพราะมันไม่มีทางได้คำตอบ ..
.
.
.
หลายคนบอกให้ผมเลิกกับเฮีย..
หลายคนบอกให้ผมเดินจากเฮียมา..
ปล่อยเฮียไป...

.
.
.
.
ผมเคยบอกแล้วไง ว่าเฮียบอกผมเองว่าเฮียไม่เคยทิ้งใครก่อน ...
และสำหรับผม...ถ้าไม่เจ็บจนกระอักเลือดหรือเฮียเองที่เอ่ยปากไล่ ผมก็ไม่มีวันเดินออกมาจากเฮีย ...เอาให้มันรู้กันไปข้าง ว่าใครจะทนได้มากกว่ากัน อยากเป้นเมียน้อยก็ตามใจ อยากใช้ผู้ชายคนเดียวกันกับผู้ชายอย่างผมก็ตามใจ ..
.
.
.
.
ผมไม่มีทางเดินออกมาง่ายๆ ให้เธอมาคบกับเฮียหรอก...ไม่มีทาง..
.
.
.
.
.
.
.
มันก็เหมือนที่ผมเคยบอก...ผมเจ็บ..เจ็บจนไม่เจ็บเพราะมันชาหมดแล้ว..เฮียไม่พูดอีกผมก็ไม่ถาม แต่อย่าให้มีครั้งที่สอง..คราวนี้ผมจะบอกเธอคนนั้นเลยว่า เฮียเป็นผัวผม..เอาให้มันหน้าชากันไปข้าง ถ้าอยากใช้ผัวร่วมกัน ก็ตามใจ ผมไม่ท้องไม่มีรังไข่ คนองค์กรการกุลศลอย่างผม ใจบุญแค่ไหน...เฮียก็รู้  ...
   

[aimaim]

*0* โหดฝุดๆ ว่าแต่ คุณ "ผม" เนี่ยกะไม่บอกชื่อเสียงเรียงนามให้ได้เรียกขานดีดีกันเลยชิมิ? เหอๆๆ

[loveaaa_somsak]

ผมเหนื่อยไหม

เป็นกำลังใจให้

อยากให้ผมเจอคนดีๆ เคียงข้างกันสักที

[คนอ่าน]

สู้ๆมีความสุขและรักตัวเองให้มากๆน่ะค่ะ:)

[pilar]

วนไปวนมา

[papikochan]

กำ เดาผิดหมดเลย
ยังไงก้อเฮียสินะคะ