ตอนช่วงแรกอ่านแล้วก็ชีช้ำ และหน่วงในอกมาก
ืท้อแทนหมอเลย (ถอนหายใจหนักและยาวเหยียด)
แต่พอตอนท้าย... อั้ยย่ะ!! แค่เปิดอกอารมณ์ก็เปลี่ยน!!!!
คุณจันทร์ช่างพะบู๊ดีแท้ เอาซี่!!! ถ้าหนี จันทร์ก็จะทำให้หมอเป็นของจันทร์เอง
ป๊าดติโธ่!! อีป้านี่มโนไปถึงกระบวนท่าที่คุณจันทร์จะใช้ทำให้หมอตกเป็นสมบัติส่วนตัวจนเลือดกำเดาแทบหลั่ง
นึกอยากจะวาร์ปเข้าไปในเนื้อเรื่องแล้วเตือนสติคุณจันทร์เสียจริงๆว่า...
ระหว่างเมะกับเคะนี่มันมีอินเนอร์บ่งชี้นะลูก และหนูก็เคะมากกกกกกกก ซึ่งการพูดจาแก่นเซี้ยวเช่นนั้น มันเข้าทางหมอภวัตเป็นอย่างยิ่ง (หึ หึ หึ // ป้านี่สมคบคิดกับหมอหัวเราะร้ายรอเลยทีเดียว)
รออ่านตอนต่อไปค่ะ...
ขอให้หายป่วยไวๆนะคะ ถ้าไม่ไหวก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ ช่วงนี้อากาศเริ่มจะเย็นลงด้วย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ