พี่ป้องก็ทำเป็นเข้มไปได้ ทีตัวเองแกล้งเติ้ลแรงกว่านี้เติ้ลยังไม่อะไรเลย #ทีมอวยเคะ
อวยน้องเติ้ล? อืม... คนแต่งแอบเครียด นอกจากแต่งให้น้องเติ้ลโผล่มามุ้งมิ้ง ง๊องแง๊ง งอน น้องเติ้ลทำอะไรอีกบ้างหว่า?
กลัวเขียนตัวละครออกมาไม่ดีแล้วคนอ่านจะเบื่อจุงเบย ต้องหาทางให้น้องเติ้ลทำอะไรซักอย่างแล้ว ทีมอวยเคะจะได้ฟิน #อวยคนอ่าน
เติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป
#เติ้ลเป็นเด็กแสบ พี่ป้องด่าไว้ แต่ว่า... ไอ
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป มันแปลว่าอะไรค้า เค้าไม่เข้าใจมุกนี้อ่ะ
555 โดนแกล้งซะแล้ว
ถ้าไม่สังเกตดีๆละก็ คงจะเอาไปโกนหนวดหมด
เติ้ลโคตรง้องแง้งเลยนะครับ
ช่าย เติ้ลโคตะระจะง๊องแง๊งเลย เหอๆ
มันยากมากๆ
และกดดันสุดๆ ที่จะพยายามแต่งไม่ให้เคะกลายเป็น "เคะอารมณ์สาวน้อย" "เคะสาวแตกประหนึ่งนางเอกโชโจ" "เคะที่ดูยังไงก็ผู้หญิง" "เคะแอ๊บแมนที่คนเขียนพยายามเขียนจนเฟค"
ถ้าตัวเอกเป็นตุ๊ดเป็นกระเทยไปเลยก็เขียนยากขึ้นไปอีกเพราะต้องมีความร่าเริงสนุกสนานแอบจิกตามประสาชาวสีม่วง
คุณน้องเติ้ลเลยออกมาเป็นคาแรคเตอร์แบบที่อยากให้อ่านแว๊บแรกแล้วรู้สึกว่า "เด็กว่ะ" แล้วก็ค่อยๆ ศึกษากันไป เพราะเอาจริงๆ คนแต่งยังไม่ได้วางคาแรคเตอร์น้องแกเลยค้าบ คือตอนนี้คิดเท่าที่พี่ป้องคิด "เด็ก แสบ เอาแต่ใจ" เพราะตอนนี้น้ำหนักของเรื่องอยู่ที่พี่ป้องล้วนๆ เลยค้าบ
แต่ก็แอบกลัวเติ้ลงี่เง่าจนคนอ่านเบื่อเหมือนกันนะ ฮ่าๆ แต่ว่า... ถ้าเติ้ลไม่งี่เง่า อีพี่ป้องมันจะห่วงได้ยังไง
ทำไปว่าน้องมันขี้แกล้ง หล่อนใสสะอาดมากกก คลีนที่สุดอ่ะค่ะนังพี่ป้อง...กำตดให้น้องดม
คนบางคนเนอะทีแรกพอรู้ว่าร้องแกล้งก็ไม่อะไรเท่าไหร่หรอก
แต่พอน้องพูดถึงชื่อซัมวันบ่อยๆ นี่ขึ้นเลยจ้าาา ว๊าย พี่ป้องคิดไรกะน้องป่ะเนี่ย
ว่าแต่...คู่นี้เค้าง้อกันเป็นธรรมชาติดีนะ น่าร๊ากก ง้ออีก ง้ออีก
ยังคงเป็นผู้ครองตำแหน่งคอเมนท์สุดฮาเหมือนเดิม ฮ่าๆ เมนท์ได้สะใจถึงอารมณ์จริงๆ ค่ะ
ดีใจที่มีคนอ่านแล้วเข้าใจถึงอารมณ์อีพี่ป้องที่ซ่อนอยู่ในเรื่อง ความจริงเรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองพี่ป้อง มันก็จะเล่าแบบที่มันอยากพูดนั่นแหละ ซึ่งฮีก็ปากแข็งตัวพ่อ เป็นหนุ่มซึ่นนั่นเอง ฮ่าๆ ดังนั้นฮีจะไม่มีอารมณ์มุ้งมิ้งว่า
"บะ บ้าจริง! ทำไมผมต้องเป็นห่วงมันด้วยนะ!" ทำนองนั้นหรอก คนอ่านต้องอ่านๆ ไปแล้วสังเกตเอาเอง ฮ่าๆ
แต่นะ เรื่องบางเรื่อง คนนอกก็เห็นๆ กันอยู่ว่าคนบางคนมันหงุดหงิดเพราะอาราย ฮ่าๆ
ดร่าม่าขนตูด ดราม่าขนรักแร้ เยี่ยมค่ะ
อีพี่ป้องทำเป็นบ่น ก้อแค่ซื้อที่โกนหนวดอันใหม่ก็จบแล้ว อันเก่าก็ยกให้น้องมันไปโกนอะไรๆตามใจชอบ
ยังยืนยันว่าดราม่าจริงๆ นะ
คาดว่าอันเก่าก็คงยกให้เติ้ลนั่นแหละค่ะ แต่เติ้ลจะเอาไปใช้ยังไง อืม.... น่าสน
โอ้ยยยยยยย อยากจะบอกน้ำตาไหล ดราม่ามากๆๆๆๆ สงสางพี่ป้องที่ต้องเจอขนรักแร้น้องเติ้ล ไอ้เราก็คิดว่า ถ้ามันเอาไปโกนขนตูดนี่จะแหวกเข้าไปยังไงน้า แต่จะว่าไปนี่อาจเป็นหลุมพรางของคนเขียน ทำให้ฮาก่อนแล้วน้ำตาไหลทีหลังก็ได้ เชื่อว่ามันต้องมีมาม่าแน่ ดูจากรูปการณ์ที่พฤติกรรมของน้องเติ้ลเปลี่ยนไป อาจเป็นเพราะไอ้พี่เบสท์ ดูท่าจะเรื่องมาก สำอาง เอาแต่ใจแน่ น่าจะเป็นอย่างที่พี่ป้องคิด มาทำให้น้องเติ้ลติดบ่วงทั้งรักทั้งหลง หวังว่าพี่ป้องจะฉุดน้องเติ้ลออกจากพี่เบสท์แล้วมาพี่แทนได้นะ
ไม่ใช่หลุมพรางน้า เค้าบอกอยู่ทุกตอนว่าดราม่าแน่ๆ ดราม่าบ่อน้ำตาแตกจริงๆ เพียงแต่มันยังไม่ถึงตอนนั้นเท่านั้นเอง แต่เราตั้งใจว่าจะเป็นนิยายนี่พยายามเขียนดราม่าเสื่อมๆ ด้วยน่ะค่ะ อยากนำเสนอมิติใหม่ เราเชื่อว่าในจำนวนนิยายหลายร้อยหลายพันเรื่องแถวนี้ คงหาเรื่องที่พูดถึงขนตูดได้น้อยนิด เราเลยอยากลองเขียนอะไรแปลกๆ ดูบ้าง เผื่อคนอ่านที่ชอบขนตูด ขนรักแร้ และความซกมกอื่นๆ จะได้มีนิยายอ่าน
... ว่าแต่มันจะมีแน่เรอะ!
น่ารักมุ้งมิ้งมากค่ะนุงเติ้ล
รออ่านต่ออยู่นะคร้าฟ
มาแล้วค้าบ
แวะมาเมาท์เพิ่มเติม แหะๆเติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป
#เติ้ลเป็นเด็กแสบ พี่ป้องด่าไว้ แต่ว่า... ไอ /ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป มันแปลว่าอะไรค้า เค้าไม่เข้าใจมุกนี้อ่ะ
พวกยิ้มแรง ยิ้มอ่อน มองแรง รำอ่อน ฯลฯ มาจากยูสหนึ่งในทวีตเตอร์ครับ คุณ สมศักดิ์ แอดดัมส์(ไม่น่าจะใช่ชื่อจริงๆ)
เป็นยูสที่มีคำพูดเป็นเอกลักษณ์มาก ขำมากด้วย ลองไปตามอ่านดูเล่นๆ ได้ครับ
ส่วนคำว่า ต่อนยอน เป็นภาษาเหนือครับ แม่บอกว่าน่าจะแปลว่า ทำอะไรค่อยๆ ช้าๆ เนิบๆ เป็นภาพที่คนอื่นมองคนเหนือ
ว่าทำอะไรก็จะนิ่มนวล ช้าไปซะหมด มั้ง(มีมั้งเพราะแม่ไม่ค่อยแน่ใจ)
อันที่จริง ... ถ้าสังเกตนิยายเราจะมีตัวละครเหนือเยอะมาก อีพี่ชัชพระเอกเรื่องดราม่าฯก็หนุ่มลำปาง พี่สตาร์ก็อยากให้มันขัดแย้งกับเทพทุกอย่างเลยได้เป็นหนุ่มเจียงใหม่ ...
เพราะความจริงแล้วเราก็มีแม่เป็นคนเหนือค่ะ (ฮ่าๆ) แต่ดันเกิดกรุงเทพฯ โตกรุงเทพฯ และพูดไม่ได้เลย ฟังได้นิดเดียว
แล้วภาษาเหนือของคนลำปางเนี่ย ปวดตับค่ะ! มันจะมีคำแปลกๆ แบบที่จังหวัดอื่นไม่ใช้เพียบ บางทีเวลานึกบทสนทนาของตัวละครที่อู้กำเมืองเราก็ปวดตับเหมือนกัน พี่เขยเราเวลาพูดกับแม่เรายังใช้แทนตัวเองว่า "น้อง" เลยอ๊ะ!
แล้วเคยมีเพื่อนมาจากเชียงใหม่ ตอนรับน้อง รุ่นพี่เขาให้ซาวด์แทรค คือพูดแนะนำตัวเองเป็นภาษาถิ่นแล้วตามด้วยภาษากลาง มีเพื่อนคนนึงเขาก็แนะนำตัว "สวัสดีครับ ผมนายเจนวิทย์ xxx มาจากจังหวัดเชียงใหม่ครับ!" โดนรุ่นพี่แกล้งค่ะ นายเจนฮีก็พยายามบอกว่าคนเชียงใหม่ผู้ชายก็"ครับ"กันพี่ๆ เขาก็ไม่เชื่อ
บางที เราก็งงกับภาษาถิ่นค่ะ
ภาษาใต้นี่ยังพอนึกออกเพราะมีพี่สะใภ้เป็นคนสุราษฎ์ (ฮั่นแน่! รู้แล้วแน่ๆ ว่าเราเอา "น้องพี" มาจากไหน ฮ่าๆ) แต่ที่เราไม่ได้เลยคือภาษาอีสานค่ะ มีเพื่อนรักเป็นหนุ่มโคราช แต่ฮีพูดกลางค่ะ ไปบ้านมันก็พูดกลางกันทั้งครอบครัว อา... คิดๆ ดูแล้วการเกิดมาแล้วโตแต่ในกรุงเทพฯ นี่แย่จัง ไม่มีภาษาถิ่นอะไรซักอย่าง
อ๊ะ เผลอเมาท์เพลินอีกแล้ว ฮ่าๆ