แต่ละรูปมันก็ตามอารมณ์ของรูปในตอนสุดท้ายสินะครับ
เรื่องนี้พี่คนนึงแนะนำให้อ่าน บอกว่าวิธีเล่าเรื่องเจ๋งมาก
แล้วก็เจ๋งจริงๆครับ มันสั้นๆ แต่กัดกินพื้นที่ในใจมากๆครับ
อ่านจนจบมันก็ยังทิ้งปมสงสัย ชวนติดตาม
คนเขียนเล่าเรื่องเก่งมากๆเลยนะครับ
สำหรับเรื่องใหม่ ขออนุญาติเรียนตามตรงว่า ผมไม่สามารถอ่านนิยายที่ดราม่าขนาดนั้นที่ยังลงไม่จบได้
เพราะผมคนที่เอาตัวเองไปผูกติดกับความรู้สึกของตัวละครที่อ่าน
แล้วถ้ามันไม่ต่อเนื่อง ผมจะไม่สามารถดำเนินชีวิตแบบปกติสุขได้
อาจจะฟังดูเว่อร์ๆ แต่ผมก็ไม่มีอะไรแก้ตัวอีกแล้วนอกจากจะขอโทษที่ไม่สามารถติดตามผลงานเรื่องใหม่ได้
แต่ผมสัญญานะครับว่าถ้าลงจบเมื่อไหร่ ผมจะตามไปอ่านผลงานดีๆอีกชิ้นแน่นอนครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆนี้ครับ
+1