หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

 








   ผมรีบไล่ให้ดิวไปเตรียมตัว ไม่ใช่มานั่งมองหน้าทำตาเยิ้มใส่ผมอย่างนี้ เค้าบอกว่าเค้าจะไปเช่ารถมอเตอร์ไซค์กับที่รีสอร์ท เค้าบอกว่าเค้าเคยเช่ามาแล้ว สภาพเครื่องดี ถึก อึด ทน เหมือนเค้า ( ใครเค้าอยากจะรู้ ??? ) ส่วนผมก้อเตรียมข้าวเตรียมของไว้ด้วย เผื่อไปเล่นน้ำ แล้วยังเตรียมเผื่อดิวไปด้วย ไม่นานนัก ดิวก้อขับรถมาจอดหน้าห้องผมแล้วก้อเดินมารับผม จากนั้นเราก้อขับรถไปกัน จะว่าไปรถก้อไม่ได้ใหม่มากนะ แต่เครื่องดีและแน่นเชีย ขนาดว่าถนนหนทางจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เป็นขรุขระตลอดทาง แต่เครื่องก้อยังแล่นได้เรื่อยๆ
   เราขับมาจนถึงหาดๆนึง ที่อยู่ห่างจากรีสอร์ทเราประมาณ 15 นาที นี่เป็นหาดเล็กๆ ไม่ใหญ่เท่าหาดที่เราอยู่ แต่ร่มรื่นและน่าพักดีเหมือนกัน เราเดินลงไปที่รีสอร์ท ที่จัดตกแต่งได้น่ารักดีเหมือนกัน ห้องก้อมีไม่มาก ดิวบอกว่า ตอนแรกๆเค้ามาพักที่นี่ก่อน ถึงจะย้ายไปพักหาดที่เราอยู่กันตอนนี้ ตอนแรกเค้าบอกว่า จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพราะเค้าไม่ชอบความจำเจ แต่พอไปเจอที่พักในตอนนี้ เค้ากลับชอบมันขึ้นมา เหมือนไม่รู้มีอะไรสั่งให้เค้าต้องอยู่ที่นี่ เค้าบอกว่าฟ้าลิชิตให้มาเจอกับผมแน่ๆ ( ไม่ค่อยจะเข้าข้างตัวเองเล้ยยยยยย ) ผมเลยไม่พูดอะไรต่อ ปล่อยให้เค้าโม้ไป ดูท่าเค้าจะมีความสุขเหลือเกิน 55555555
   เรานั่งเล่นไป แล้วก้อสั่งอาหารมาทานเล็กน้อย นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย บางทีดิวก้อมาชวนผมไปเล่นน้ำด้วย ตอนแรกผมก้อยังไม่ค่อยอยากเล่นเท่าไหร่ เพราะแดดมันยังแรงอยู่ แต่ดิวก้อมาลากตัวผมไปจนได้.....เราเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ดิวนี่ชอบเล่นไรแผลงๆอยู่เรื่อย บ้างก้อมุดน้ำแล้วก้อเอาหัวมามุดที่หว่างขาผมแล้วดันตัวผมขึ้นบ้าง จนผมหงายหลังไป สำลักน้ำไป ทำท่าว่าจะงอนเค้า แต่เค้าก้อทำหน้าทะเล้นใส่ผม จนผมงอนไม่ลง ผมก้อเลยแกล้งคืนบ้าง เอาทรายไปป้ายหน้าเค้าบ้าง แอบดึงกางเกงเค้าบ้าง 55555 แต่เค้ากลับไม่อายเล้ยยยยย ดันจะเปิดอีกซะตรงนั้น จนผมต้องห้ามปรามไว้ ไม่ใช่อะไรหรอก อายคนๆ อิอิ
   เราเล่นกั้นจนเหนื่อยแล้ว ผมก้อขอตัวไปพัก และแวะไปอาบน้ำแต่งตัว ตอนนั้นก้อเวลาใกล้จะค่ำแล้ว กะว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจะกลับรีสอร์ทเลย ตอนกำลังอาบน้ำอยู่ ก้อมีคนมาเคาะประตู ก้อจะใครซะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่พ่อตัวดีคนนั้น ตอนแรกผมกะว่าจะไม่เปิด แต่เค้าบอกว่า ถ้าไม่เปิดจะปีนเข้ามา ผมเลยต้องเปิดให้เข้า แล้วก้อนะ....คงไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นหรอก นอกจากอย่างว่า ขนาดในห้องน้ำนะเนี่ยะ ยังไม่เว้น เฮ้ออออออออออออ
   กว่าจะออกจากห้องน้ำได้ เล่นเอาผมแทบยืนไม่ไหว เค้าอาสาจะอุ้มผม แต่ผมบอกว่าเดินเองได้ ( เดี๋ยวใครจะผิดสังเกตเอา 555 ) ผมชวนเค้ากลับรีสอร์ท แต่ดิวบอกว่าอยู่ทานอาหารเย็นที่นี่ก่อน ดิวบอกว่าอาหารที่นี่อร่อย และมีอาหารไทยเยอะมากด้วย ผมเลยต้องอยู่ทานกับเค้าด้วย จะว่าไปห้องอาหารที่นี่ก้อสวยดีนะครับ ตกแต่งไว้อย่างน่ารักด้วยอุปกรณ์จากธรรมชาติ กะลามะพร้าวบ้าง กิ่งไม้ต่างที่นำมาตกแต่งแบบเก๋ๆ นั่งดูไปแล้วก้อเพลินดี ที่นี่มีดนตรีโฟล์คซองเล่นด้วย เพลงส่วนมากจะเป็นเพลงสากลคลาสสิคๆหน่อย ฟังแล้วหวนนึกถึงตอนที่หัดร้องเพลงสากลใหม่ๆ ส่วนอาหารที่นี่ก้ออร่อยอย่างที่ดิวว่าจริงๆ รสชาติจัดจ้านใช้ได้ ต้มยำรวมมิตรก้อแซ่บอย่าบอกใคร คิดถึงสมัยที่ต่างจังหวัดชะมัด เห็นดิวบอกว่า พ่อครัวเป็นคนไทย อาหารเลยออกรสชาติๆไทยๆ น้ำตกหมูก้ออร่อย ปลากะพงแดงทอดก้อรสชาติดี อาหารสดมากๆ เราทานกันไป พูดคุยกันไป ดิวมักให้ผมเล่าเรื่องสมัยเก่าของเค้าให้เค้าฟัง ผมก้อค่อยๆเล่าไป ดิวเองแปลกใจว่า ทำไมเค้าถึงได้ร้ายกับผมนัก ทั้งๆที่ผมน่ารักออกขนาดนี้....ผมก้อเขินสิครับ เลยไม่พูดอะไรออกไป ดิวบอกว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เค้าจะไม่ทำตัวอย่างนั้นอีก
“ วันนี้เป็นโอกาสดีนะครับ ที่เราจะได้ร่วมแสดงความยินดีกับคู่รักคู่ใหม่ ที่วันนี้เค้าขอให้เราร่วมฉลองด้วย “ อยู่ๆ พิธีกรก้อพูดขึ้นมาเป็นภาษาอังกฤษ ผมและดิวหันไปฟัง
“ ยังไงผมขอเชิญคุณดิวให้ขึ้นมากล่าวอะไรให้กับคู่รักด้วยครับ “ อ้าว !!!! นี่มันอะไรกันอ่ะ ทำไมจู่ๆเค้าเชิญดิวขึ้นไป ??? แล้ว อะไร ยังไง ผมงง........
   ดิวหันมายิ้มให้ผมแบบหวานเยิ้ม แต่ก้อไม่พูดอะไร จากนั้นเค้าก้อเดินขึ้นไปบนเวที จากนั้นก้อเดินไปตรงที่พิธีกรพูด เค้าหันมายิ้มให้ผมอีกที เล่นเอาผมทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว
“ สวัสดีครับทุกๆท่าน วันนี้ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องรบกวนเวลาอันมีค่าของทุกท่าน และในวันนี้ ที่ผมได้ขอร้องให้ทางร้านให้ผมได้ขึ้นกล่าวความในใจของผม ที่มีต่อคนรักของผมวันนี้ เพราะผมไม่รู้ว่า ผมจะอยู่กับเค้าไปอีกนานแค่ไหน แต่ผมขอสัญญาว่า ตราบใดที่ผมยังมีลมหายใจอยู่ ผมจะไม่มีแม้แต่วินาทีเดียว ที่ผมจะไม่รักเค้า “ คำพูดของดิวนั้น เล่นเอาผมน้ำตาคลอเบ้าเลยครับ คนบ้าอะไรมาพูดให้คนฟังเยอะแยะขนาดนี้ แล้วดูคนอื่นๆก้อสนใจฟังมากๆด้วย
“ ผมไม่รู้ว่า ในอดีตผมได้เคยทำร้ายเธอแค่ไหน แต่จากความทรงจำลึกๆในใจของผมแล้ว ผมรู้ว่าผมไม่เคยเลยที่จะไม่รักเธอ ผมอาจจะเป็นคนบ้า คนเลว คนไม่มีหัวใจในสายตาเธอในตอนนั้น แต่ผมอยากจะบอกให้เธอรู้ว่า ผมขอโทษนะครับ ที่ได้ทำเรื่องแย่ๆลงไป ผมรู้ว่เธอให้อภัยผมแน่ๆ แต่ผมยังไม่อาจให้อภัยตัวเองได้ ถ้าผมไม่ได้ทำในสิ่งๆนี้ “ ดิวเงียบไป จากนั้นเค้าก้อหันไปส่งสัญญาบางอย่างให้กับนั่งดนตรี แล้วดนตรีก้อบรรเลงขึ้น....
   สิ่งที่ดิวจะทำคือ การร้องเพลงนั่นเอง ส่วนเพลงที่เค้าเลือกคือเพลง Truly Madly Deeply ของวง Savage Garden ซึ่งเนื้อหาของเพลงนั้นเป็นอะไรที่ไพเราะดีมากๆอยู่แล้ว แล้วยิ่งคนที่ผมรักมาร้องเพลงนี้ให้ผมนั้น มันยิ่งทำให้ซาบซึ้งไปกันใหญ่ น้ำตาผมไหลพรากด้วยความปลื้มปิติ ไม่คิดว่าดิวจะทำเพื่อผมขนาดนี้ หลายคนอาจจะคิดว่า ก้อแค่ร้องเพลง จะดีใจอะไรนักหนา แต่ถ้าใครได้รู้ว่าผมและดิวผ่านอะไรมาบ้าง เค้าคงจะรู้ถึงความรู้สึกของผมตอนนี้
   ตลอดระยะเวลาที่ดิวร้องเพลงนี้ สายตาของเค้าไม่หันไปทางไหนเลย นอกจากผม ผมรู้ว่าเค้าร้องทุกอย่างออกมาจากใจของเค้า ทุกน้ำเสียง ทุกคำร้อง มันช่างกินใจผมนัก ผมไม่อยากจะให้เวลาตรงนี้หมดไปเลย ผมอยากฟังเพลงนี้ไปตลอด ถ้าทำได้นะ...
   พอดิวร้องเพลงจบแล้ว ทุกคนก้อปรบมือกันเสียงดัง ดิวทำความเค้ารพเล็กน้อย จากนั้นเค้าก้อพูดอะไรบางอย่างต่อ
“ ผมไม่รู้ว่า การที่ผมร้องเพลงนี้ให้ที่รักผมฟังแล้ว เค้าจะเข้าใจความรู้สึกผมไหม แต่ไม่เป็นไรครับ ผมยังมีเวลาบอกความในใจเค้าอีกนาน และสุดท้ายที่ผมจะพูดในคืนนี้คือ อี้ครับ ผมรักคุณ รักมาก และจะรักตลอดไป ขอบคุณครับ “ พอดิวพูดจบทุกคนก้อปรบมือกันดังอีก บ้างก้อผิวปากบ้าง ส่วนผมนะเหรอ....นั่งปาดน้ำตาอยู่ครับ ยังมีแอบอมยิ้มอีกด้วย ก้อคนมันเขินนี่ครับ
“ อี้ชอบไหมครับ “ ดิวพูดตอนที่เค้านั่งลงข้างๆผมแล้ว
“ ชอบอะไร “ ผมพูดแบบไม่มองหน้าเค้า เพราะเขินสุดๆ
“ เพลงที่ดิวร้องให้อี้ไง ชอบไหม “
“ ก้อ ดีนะ เพลงเพราะดี “ ผมพูดแต่มือก้อยังปราดน้ำตาอยู่
“ ก้อดีเหรอ แล้วทำไมอี้ต้องร้องไห้ด้วยล่ะ หรือว่าเสียงดิวมันห่วยมาก “
“ ก้อ ไม่รู้ดิ อยู่ดีๆก้ออยากร้อง “
   ดิวเดินมานั่งข้างๆผมผมก้อเอามือโอบไหล่ผมไว้
“ อี้นี่ยังปากแข็งไม่เนียนเหมือนเดิมเลยนะ จะซึ้งอะไรก้อว่ามาเถอะ ไม่เห็นต้องเขินดิวเลยนี่ “
“ ก้อดิวนะ พูดไรก้อมี่รู้ คนออกเยอะแยะ แล้วนี่ไม่อายหรือไง ที่ต้องบอกว่ารักผู้ชายด้วยกัน รู้ไหมอี้อายจะแย่อยู่แล้ว “
“ ไม่อ่ะ ดิวไม่อาย ดิวไม่สนใจใครทั้งนั้น ถ้าดิวทำได้นะ ดิวจะบอกให้ทั้งโลกรู้เลยว่าดิวรักอี้มากแค่ไหน และดิวก้อรู้ว่าอี้ไม่อายหรอกนะ ฮ่าๆๆๆ “
   หลังจากนั้นเราก้อไม่พูดอะไรต่อ ได้แต่นั่งฟังเพลงไป โดยที่ผมอยู่ในอ้อมแขนของเค้า ผมรู้สึกดีมากๆเลยนะ อยากอยู่อย่างนี้นานๆจัง ผู้คนในรีสอร์ทก้อมาชวนเราชนแก้วบ้าง มาแสดงความยินดีกับเราบ้าง เห็นแล้วเขินๆยังไงไม่รู้อ่ะ
   พอเริ่มจะดึกแล้ว ผมก้อชวนดิวกลับรีสอร์ท เพราะว่าทางก้อไม่ใช่จะดีนัก กลัวอันตราย อีกอย่างดิวก้อเริ่มเมาแล้วด้วย แต่ดิวบอกว่า เราจะค้างกันที่นี่แหละ ดิวได้ติดต่อห้องไว้แล้ว ผมก้องงว่าเค้าติดต่อตอนไหน แต่จะยังไงก้อตาม ในห้วงอารมณ์แบบนี้แล้ว จะให้ผมอยู่ไหน ผมก้อยอมทั้งนั้น ถ้าคนที่ผมจะอยู่ด้วย คือดิวคนนี้
   เราดื่มไปสักพักใหญ่ๆแล้ว ผมเองก้อดื่มบ้างเล็กน้อย แต่ดิวสิ ดูท่าจะเมาไม่ใช่เล่น เพราะดิวสั่งไวน์มาดื่มตั้ง 6 ขวด จะไม่เมาได้ยังไง ผมเองก้อดื่มได้ไม่เก่งเหมือนเก่าแล้ว เพราะว่าถ้าดื่มหนักกว่านี้นะ เราทั้งสองคนต้องได้นอนที่ห้องอาหารแน่ๆ ผมเลยต้องสั่งเช็คบิลกับพนักงาน แล้วถามทางที่จะไปห้องที่ดิวจองไว้ พนักงานก้อบอกทางไป ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักจากห้องอาหาร จะออกไปทางทะเลหน่อย ผมเลยต้องพยุงตัวดิวไปตามระเบียบ ขอบอกว่าตัวหนักมากๆ
   กว่าจะพาดิวมาถึงห้อง ก้อเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน จะว่าไปแล้ว ห้องที่ดิวจองไว้ก้อน่าอยู่ดีนะครับ เป็นห้องขนาดที่ไม่ใหญ่มาก แต่ถูกตกแต่งไว้อย่างน่ารัก มีดอกไม้ประดับรอบๆตัวห้อง ต้นไม้ที่อยู่รอบๆห้องก้อดูสวยดี จะว่าดิว ดิวนี่ก้อตาถึงเหมือนกันนะ เข้าใจเลือกห้องด้วย
   ผมพาดิวเข้ามานอนที่เตียง ดูท่าเค้าจะหลับไปแล้ว เล่นไวน์ซะขนาดนั้น ยังไม่เมาก้อคงไม่ใช่คนแล้ว จากนั้ผนมก้อเดินไปเอาผ้าขนหนูไปชุบหน้า แล้วมาเช็ดที่หน้าเค้าเบาๆ ให้เค้ารู้สึกดีขึ้น ผมเช็ดไปเรื่อยๆ จนดิวค่อยๆลืมตาขึ้นมา อ้าว....ตกลงเค้ายังไม่เมา หรือยังไงเนี่ยะ ???
“ อี้มีความสุขไหมครับ “ ดิวถามผม
“ ก้อ มีสิครับ “ ผมตอบเขินๆ
“ ต่อจากนี้ไปนะ ดิวจะทำให้อี้มีความสุขมากกว่านี้เป็นล้านเท่าพันเท่าเลย “
“ บ้า พูดไรไม่รู้ อี้ว่าดิวพักผ่อนเถอะนะ นี่ก้อดื่มไปซะเยอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะปวดหัวนะ “
“ ไวน์แค่นั้นดิวไม่เมาหรอก ดิวแกล้งเมาไปงั้นแหละ “
“ อ้าว แล้วทำไมต้องแกล้งเมาด้วยล่ะ “ ผมถามแบบงงๆ
“ ถ้าไม่แกล้งเมาแล้วดิวจะได้กลับห้องเร็วๆได้ไง จริงไหมครับ “ พูดแล้วทำตากรุ้มกริ่มใส่ผมอีก
“ เจ้าเล่ห์นักนะ นอนๆๆได้แล้ว อี้ก้อง่วงๆเพลียๆ พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าแล้วกลับรีสอร์ทกัน “
“ แต่ก่อนจะนอน ดิวว่า “
   อยู่ๆดิวก้อพลิกตัวแล้วจับแขนผมไว้ทั้งสองข้าง แล้วกดลงบนเตียง
“ ขอดิวทำการบ้านหน่อยนะครับ “
   จนได้....ผมไม่รู้ว่าดิวเค้าไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน ยิ่งถ้าเราได้อยู่ด้วยกันสองคนอย่างนี้นะ เค้าจะชวนผมเล่นจ้ำจี้ตลอดเลย ผมเองก้อเพลียนะครับ เหนื่อยมากๆด้วย แต่ก้อเอานะ อะไรที่ผมยอมให้สุดที่รักคนนี้ได้ ผมยอมทั้งนั้น อิอิ





   กว่าที่เราจะตื่นได้ ก้อเล่นไปเกือบๆเที่ยง ก้อดิวสิครับ เล่นไม่ยอมให้ผมได้หลับเลย ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความสุขนะครับ แต่บางทีผมเองก้อหมดแรงเอาเหมือนกัน กว่าจะได้หลับก้อดึกๆจนเกือบจะเช้าแหนะ นี่ถ้าเค้าไม่หมดแรง ผมคงต้องน็อคแน่ๆเลย หุหุ พอตื่นแล้วผมก้อโทรสั่งอาหารเช้ามาทาน ดิวเองก้อสั่งไข่ลวกดิบๆมาอีกหลายฟอง เค้าบอกว่าเค้ายังต้องใช้แรงอีกเยอะ ผมก้อเลยต้องยอมให้เค้าสั่งไป พออาหารมาเราก้อนั่งทานอาหารกันด้านนอกห้อง บรรยากาศที่นี่ดีไม่แพ้ที่ผมไปพักเลย ทำยังไงน๊า อยากมีห้องพักอย่างนี้บ้างจัง
   พอทานอาหารเสร็จแล้ว พวกเราก้อไปเช็คเอาท์ห้อง จากนั้นก้อกลับห้องพัก วันนี้ดิวบอกว่าจะพาผมไปเที่ยวอีก จะไปเที่ยวทุกหาดทุกที่เลย ผมเองยังไงก้อได้อยู่แล้ว ตอนบ่ายๆเราก้อไปอีกหาดกัน อยู่ห่างจากรีสอร์ทเราไปไม่มากนัก เราไปเที่ยวเล่นน้ำทะเลกันอย่างมีความสุข ซึ่งผมเองก้ออยากจะรักษาเวลาตรงนี้ไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะไม่รู้ว่าผมจะได้อยู่กับเค้าอีกนานไหม และดิวเองก้อดูแลเทคแคร์ผมดีมากๆ จนผมลืมวันเวลาไปเลยทีเดียว มีคนเคยบอกไว้ว่า การที่เรามีคนรัก เราควรจะรักษาเวลาที่เรามีความสุขอย่างนี้ไว้ ตราบเท่าที่เราจะทำได้ เพราะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
   จากเวลาที่ผมกะคร่าวๆแล้ว เราใช้เวลาเที่ยวรอบเกาะไปประมาณ 5 วัน เราเปลี่ยนที่เที่ยว ที่พักผ่อนไปเรื่อยๆ และเหมือนเคยตอนกลางคืน...ดิวยังขยันทำการบ้านสม่ำเสมอ ผมเองก้อต้องเลยตามเลย อะไรที่เค้ามีความสุข ถ้าผมไม่ลำบากนัก ผมก้อยินดี นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงนะ ผมคงท้องไปแล้วแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ คนอะร๊ายยยยยย หื่นได้สม่ำเสมอจริงๆ
   ก๊อกๆๆๆ เสียงประตูห้องที่รีสอร์ทดังขึ้น เนื่องจากเมื่อคืนนี้เราไม่ได้ไปไหน ก้อเลยได้กิน ได้ดื่มที่รีสอร์ทนี้แหละ จากนั้นเราก้อกลับมานอนห้อง แต่เอ๊ะ ใครกันมาเคาะประตู ปกติถ้าเราไม่สั่งของนี่ จะไม่มีใครมาเคาะประตูนะ ???
   ผมเลยเดินไปเปิดประตู เผื่อจะเป็นเจ้าของรีสอร์ทมาหาเรา
“ อ้าว “ เสียงผมร้องด้วยความตกใจ
“ เฮ๊ยยยยย “ เสียงผู้หญิงคนนึง คนที่ผมเปิดประตูร้องออกมาเช่นกัน
   ตอนนั้นในสมองผมพยายามรวบรวมสติให้คงอยู่ อาจจะเพราะเมื่อคืนผมเมาไปหน่อย แต่คนที่ยืนตรงหน้าผมนี่สิ เค้ามาได้ยังไง ??????
“ หลิง หลิง ทะ ทะ เธอ “ ผมค่อยๆพูดอย่างตกใจ



 

[Rafael]

มารผจญมาแล้ววว
เบื่อมันจัง
เอาใจช่วยคุณอเล็กซ์ ค่ะ อิอิ

[chompoonut139]

มาม่ามาแล้ว

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

มารตลอดนะหลิงๆๆ

[kyoya11]

“ อี้นี่ยังปากแข็งไม่เนียนเหมือนเดิมเลยนะ จะซึ้งอะไรก้อว่ามาเถอะ ไม่เห็นต้องเขินดิวเลยนี่ “
^
^
ิดิวรู้ได้ไงว่าอี้เป็นแบบนี้เหมือนเดิม
มีความสุขกันไม่นาน แม่นางคนนั้นก็โผล่มาเสียแล้ว

[jimmyFG]

ชีโผล่มาแล้ว

[eunbee2523]

ตัวมารมาอีกแล้ว เฮ้อออออออ

[Alexie333]

มาม่ามาแล้ว

อะไรคือ มาม่าอ่ะครับ ???

แอบสงสัยมานานและ...

[chai235]

อะไรคือ มาม่าอ่ะครับ ???

แอบสงสัยมานานและ...

มีคนอธิบายว่า เพี้ยนมาจาก ดราม่า ครับ เค้ายังเสริมอีกว่า มาม่าได้ อารมณ์กว่า เหมือนเรื่องยุ่งๆ เส้นมาม่าพันกัน ก็งงๆ ประมาณนั้น

[andy_kwan]

นังมารโผล่จากนรก

[Alexie333]

“ อี้นี่ยังปากแข็งไม่เนียนเหมือนเดิมเลยนะ จะซึ้งอะไรก้อว่ามาเถอะ ไม่เห็นต้องเขินดิวเลยนี่ “
^
^
ิดิวรู้ได้ไงว่าอี้เป็นแบบนี้เหมือนเดิม
มีความสุขกันไม่นาน แม่นางคนนั้นก็โผล่มาเสียแล้ว

แอบสงสัยล่ะสิ อิอิอิ


ตอนนี้ได้รู้แล้วว่ามาม่าคืออะไร อืมๆๆๆ

จินตนาการสูงจริง จิ๊งงงงง 5555555555+

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

มารออ่านตอนต่อไป ร้องไห้มากี่ปีแล้ว อยากให้อี้สมหวังบ้าง

[honeymic]

อุตส่าห์ไม่ได้กินมาม่าซะนานแล้ว นิดหน่อยบ้างก็ได้พอเป็นกษัย ^^

[Alexie333]

 





   จากเวลาที่ผมกะคร่าวๆแล้ว เราใช้เวลาเที่ยวรอบเกาะไปประมาณ 5 วัน เราเปลี่ยนที่เที่ยว ที่พักผ่อนไปเรื่อยๆ และเหมือนเคยตอนกลางคืน...ดิวยังขยันทำการบ้านสม่ำเสมอ ผมเองก้อต้องเลยตามเลย อะไรที่เค้ามีความสุข ถ้าผมไม่ลำบากนัก ผมก้อยินดี นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงนะ ผมคงท้องไปแล้วแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ คนอะร๊ายยยยยย หื่นได้สม่ำเสมอจริงๆ
   ก๊อกๆๆๆ เสียงประตูห้องที่รีสอร์ทดังขึ้น เนื่องจากเมื่อคืนนี้เราไม่ได้ไปไหน ก้อเลยได้กิน ได้ดื่มที่รีสอร์ทนี้แหละ จากนั้นเราก้อกลับมานอนห้อง แต่เอ๊ะ ใครกันมาเคาะประตู ปกติถ้าเราไม่สั่งของนี่ จะไม่มีใครมาเคาะประตูนะ ???
   ผมเลยเดินไปเปิดประตู เผื่อจะเป็นเจ้าของรีสอร์ทมาหาเรา
“ อ้าว “ เสียงผมร้องด้วยความตกใจ
“ เฮ๊ยยยยย “ เสียงผู้หญิงคนนึง คนที่ผมเปิดประตูร้องออกมาเช่นกัน
   ตอนนั้นในสมองผมพยายามรวบรวมสติให้คงอยู่ อาจจะเพราะเมื่อคืนผมเมาไปหน่อย แต่คนที่ยืนตรงหน้าผมนี่สิ เค้ามาได้ยังไง ??????
“ หลิง หลิง ทะ ทะ เธอ “ ผมค่อยๆพูดอย่างตกใจ
“ ดะ ดะ ดิวอยู่กับเธอ ที่ห้องนี้เหรอ “ หลิง หลิงพูดถามอีกที
“ อ่ออออ ชะ ชะ ใช่ แล้วเธอมาได้ยังไงอ่ะ “
“ พอดีชั้นติดต่อดิวไม่ได้ เลยไปถามที่รีสอร์ทที่เคยไปด้วยกัน เค้าบอกว่าดิวมาพักที่นี่ จากนั้นชั้นก้อไปสอบถามพนักงาน เค้าบอกว่าดิวพักที่ห้องนี้ แต่เค้าไม่ได้บอกว่าอยู่กับเธอ “ หลิง หลิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าเลกน้อย จะว่าไปผมก้อสงสารเธอเหมือนกันนะ
“ เดี๋ยวชั้นปลุกดิวให้แล้วกัน เธอนั่งรอที่เก้าอี้นะ “
   จากนั้นผมก้อปิดประตู ยืนทำใจอยู่พักนึงว่าจะทำไงดี แต่คงต้องปลุกดิวล่ะ ไม่ว่าอะไรยังไงจะเกิดขึ้น ผมก้อรับได้ทั้งนั้น ผมเลยเดินไปปลุกดิวที่ตอนนี้นอนสลบอยู่บนเตียงแบบเสื้อผ้าก้อไม่ใส่ ดีนะที่หลิงไม่เห็นตอนนี้ ไม่งั้นแล้วเธอคงรู้สึกแย่ไปกว่านี้แน่ๆ
“ ดิว ดิวครับ ตื่นได้แล้วครับ มีคนมาหาอ่ะ “ ผมพยายามปลุกดิว
“ ใครอ่ะ บอกเค้าไปว่าเราไม่ตื่น ยังไม่อยากลุก มาๆอี้ มานอนต่อ “ เค้าไม่ยอมตื่น แถมยังจะดึงตัวผมลงไปนอนต่อกับเค้าอีก แต่มันไม่ได้ไง ยังไงดิวก้อต้องตื่น
“ แต่คนที่มาหาดิวอ่ะ คนนี้สำคัญมากนะ “
“ ใครอ่ะ “ ดิวทำหน้างงๆ
“ หลิง หลิงไง พอดีเมื่อกี้เค้ามาเคาะประตูอ่ะ อี้เปิดไปเลยเจอพอดี เค้านั่งรอที่เก้าอี้หน้าห้องอ่ะ อี้ว่าดิวไปหาเค้าดีกว่านะ อย่าปล่อยให้เค้าคอยนาน “ ผมพูดออกไป แต่ไม่มองหน้าเค้า ผมกลัวว่าความรู้สึกกลัวของผมมันจะแสดงออกมา
“ อี้ครับ ฟังดิวนะ เรื่องนี้ดิวจัดการเอง และไม่ว่าจะยังไง ดิวจะไม่มีวันทิ้งอี้ไปอีกเด็ดขาด ดิวสัญญาด้วยเกียรติของดิวเอง “ ดิวพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จนผมผ่อนคลายบ้างเล็กน้อย
“ ดิวรีบไปล้างหน้าเถอะนะ เดี๋ยวเค้ารอนาน “ ผมพูดแล้วเดินออกไปจากตรงนั้น แล้วเปิดประตูออกไปด้านนอก แล้วหันไปคุยกับหลิง หลิง
“ ดิวเค้าล้างหน้าอยู่นะ เดี๋ยวคงออกมา คุยกันตามสบายเลยนะ “
   แล้วผมก้อเดินออกมาจากห้องนั้น ผมไม่รู้ทำไมว่าผมไม่อยากอยู่ตรงนั้น ผมกลัว กลัวอะไรไม่รู้ กลัวว่าความจริงแล้วดิวอาจจะไม่ได้ทำตามที่สัญญาหรือเปล่า ผมกลัว ผมกลัวความจริง ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำตัวยังไง.........
   ผมเดินออกมานั่งเล่นตรงที่ผมนั่งเล่นตอนเจอดิวครั้งแรก เฝ้าคิดทบทวนอะไรต่างๆไปพรางๆ ว่าถ้าเกิดดิวเค้าเบี้ยวไม่ทำตามสัญญาล่ะ แล้วผมควรจะทำยังไง ??? หรือว่าถ้าเกิดทุกอย่างเคลียร์ได้ลงตัวแล้ว ผมควรจะทำยังไงต่อดี ??? แต่ความรู้สึกของผมมันดันตีกันมั่วไปหมด ไม่รู้ดีหรือชั่วยังไง หรือว่าผมจะทำตามที่ตัวเองต้องการ แต่ถ้าดิวไม่ต้องการผมขึ้นมาล่ะ ผมจะทำยังไง จะให้ผมไปยื้อแย่งมาผมคงทำไม่ได้หรอก
   ผมนั่งคิดไปสักพักใหญ่ๆ จู่ๆหลิง หลิงกิ้เดินมาหาผมตรงที่ผมนั่ง ผมแอบตกใจเล็กน้อย แต่ก้อยืนขึ้นเพื่อเป็นการให้เกียรติเค้า
“ อี้มาที่นี่นานหรือยังอ่ะ “ หลิง หลิงถามขึ้นอย่างสุภาพจนผมแอบตกใจ
“ ก้อสักพักแล้วล่ะ “
“ แล้วอยู่กับดิวตลอดเลยเหรอ “ เค้าถามยิ้มๆ จนผมเริ่มแปลกใจ
“ ก้อไม่ตลอดหรอก หลังจากที่เรามา 2-3 วันมั้ง “
“ อี้รู้ใช่ไหมว่าดิวความจำเสื่อม “
“ รู้สิ ก้อตอนแรกดิวเค้าจำเราไม่ได้หรอก “ ผมไม่รู้ว่าหลิง หลิงติ้องการอะไรถึงถามผมแบบนี้
“ ที่จริงนะ ถ้าไม่เจออี้อ่ะ ต้นเดือนหน้าเราก้อจะหมั้นกันแล้ว แต่ไม่รู้เพราะอะไรดลใจให้อี้มาเจอกับดิวถึงที่นี่ได้นะ ทั้งๆที่หลิงกะแล้วว่าที่นี่คือที่ที่จะไม่เจอคนรู้จักแล้ว แต่ก้อนะ อาจจะเพราะพรพมลิขิตก้อได้มั้ง อี้ว่าไหม “
“ .... “ ผมไม่ตอบครับ แต่ยืนนิ่งๆเฉยๆ
“ อี้รักดิวไหม “ คำถามนี้ทำผมอึ้งไปเล็กน้อย จนผมต้องมองหน้าเค้าอีกที
“ รักสิ “ ผมตอบอย่างหนักแน่น
“ ทั้งๆที่ดิวความจำเสื่อม อี้ก้อจะรักอย่างนั้นเหรอ “ ตอนนี้หน้าหลิง หลิงเริ่มนิ่งและดุดันแล้ว
“ ใช่ รัก และจะรักตลอดไป “ ผมเน้นคำว่ารักให้เค้าฟังอีก เค้าจะได้แน่ใจ
“ แล้วในอดีต เค้าเคยทำร้ายอี้สารพัด อี้ก้อจะไม่สนใจเหรอ หรือว่ายังไง หรือว่าตอนนี้เค้าพูดอะไรดีๆ เพื่อให้อี้สบายใจ อี้เลยไม่สนใช่ไหม “ หลิง หลิงเริ่มขึ้นเสียงแล้ว
“ ใช่ อี้ไม่สน อี้ไม่ได้อยู่กับอดีต อี้อยู่กับปัจจุบันเท่านั้น อดีต คนเราอาจจะเคยผิดพลาดกันได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก้อตาม แต่อี้ไม่สนใจ ขอแค่ว่า ทุกวันนี้เรามีความสุขมากก้อพอแล้ว “ ผมขึ้นเสียงตามเช่นกัน ให้รู้ว่าความคิดจริงๆของผมเป็นยังไง
“ ทำไมอี้ไม่ปล่อยให้เค้าไปมีอนาคตดีๆบ้าง อี้ไปยื้อเค้าไว้ทำไม ถึงแม้อี้จะไม่อายนะที่อี้เกิดมาเป็นอย่างนี้ แต่ไม่สงสารดิวบ้างเหรอ ว่าเค้าจะอายไหม เค้ามีครอบครัว มีสังคม มีหน้ามีตา เค้าต้องแคร์สังคม แคร์คนรอบข้างสิ อี้ทำอย่างนี้มันเห็นแก่ตัวมากนะ “ หลิง หลิงใส่อารมณ์ใส่ผมเต็มที่ ผมรู้สึกว่าน้ำตาจะคลอเบ้าเธอแล้ว ที่จริงผมก้อเข้าใจความรู้สึกเธอนะ แต่...
“ แล้วทำไมคนอื่นๆไม่สนใจเราบ้าง ว่าเราจะรู้สึกยังไง เราไม่ได้เป็นคนไปรั้งตัวเค้ามาตั้งแต่แรกนะ เธอก้อน่าจะรู้ดี อีกอย่าง ตอนเราเจอเค้าที่นี่ เราก้อพยายามหนีเค้าแล้ว แต่เค้าต่างหากที่ตามเรามาเอง จะให้เราทำยังไงล่ะ เราต้องเสียสละอะไรอีก ตอนนี้ เราแทบจะไม่เหลืออะไรแล้ว คู่หมั้น แฟน หรือคนที่เค้ารักเรา แต่พอคนที่เรารักกลับมาอีก เราผิดเหรอ ที่เราจะอยากมีความสุขกับเค้า สิ่งที่เธอถามมา เหมือนเธอไม่เคยมีคนรัก เราถามหน่อยเถอะ ว่าถ้าเกิดมันเกิดขึ้นกับเธออ่ะ เธอจะทำยังไง จะเดินหนีจากความสุขไปอย่างนั้นนะเหรอ “ นี่คือสิ่งที่ผมคิดทั้งหมดในความรู้สึกของผม ทุกคน ทำสิ่งที่ตัวเองต้องการโดยที่ไม่สนใจใคร แล้วทำไมผมจะทำบ้างไม่ได้ ผมเสียสละมาเยอะพอแล้ว ผมขอคืนบ้างไม่ได้เลยเหรอ ???
“ ใครบอกล่ะ ยังมีคนที่เค้ารักอี้มากมาย พี่กรณ์ไง ต้งไง แล้วจะใครอีกล่ะ แล้วทำไมต้องเป็นดิวด้วย เราขอได้ไหม เราขอคนนี้ได้ไหม เราไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครแล้ว เรารักเค้ามาก รักเค้ามานาน แม้เค้าจะไม่เคยรักเรา เท่าที่รักอี้ แต่ตอนนี้ ความทรงจำเค้าก้อไม่เหมือนเดิมแล้ว ปล่อยเค้าให้เราเถอะ แล้วเราจะไม่รบกวนอะไรอี้อีกเลยนะ “ หลิง หลิง ทั้งพูด ทั้งร้องไห้เป็นการอ้อนวอน แต่ผมควรจะใจอ่อนให้เธอเหรอ ????? ผมไม่ควรทำตามที่ตัวเองต้องการเลยเหรอ ?????
“ ขนาดเธอเอง เธอยังบอกว่ารักเค้ามาก ไม่อยากเสียเค้าไป แล้วเราล่ะหลิง เราก้อรักดิวมากเหมือนกัน แล้วดิวเค้าก้อบอกว่าเค้าก้อรักเรามากเช่นกัน เราไม่สนใจว่า ใครจะรักเราไหม เรามีคนที่เรารักคนเดียว คือดิวคนนี้ ไม่ว่าเค้าจะความทรงจำเป็นยังไง เราไม่แคร์ และอีกอย่างนะ เธอเองก้อยังสาว ยังสวย เธอหาคนใหม่ๆได้อยู่แล้ว แต่เธอแค่ยังจมอยู่กับอดีต หรือเธออาจจะกลัวที่จะต้องแพ้ให้กับเรา เธอควรจะรับรู้เรื่องของปัจจุบันได้แล้วนะ ว่ามันไปถึงไหนแล้ว ถ้าเธอยังจมอยู่อย่างนี้ เธอเองนั้นแหละที่จะไม่มีความสุข เราอยากเตือนด้วยความหวังดีนะ “




 

[jimmyFG]

อี้อย่าไปยอมนางชะนีนะ ผัวเขาเราย่ะ เขาไม่ได้ชอบแกะ จะจำได้หรือไม่ได้เขาก็ไม่ชอบแก ไปไกลๆเลยไป

[chompoonut139]

มาม่ากำลังอืดหึหึ รอลุ่น

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

ผัวข้าใครอย่าแตะ

[ranyoo]

อี้ สู้ๆ 

[kyoya11]

หลิง เธอจะด้านไปมั้ย

[Alexie333]

เอาใจช่วยกันหน่อยน๊า


ดูสิว่าน้อง หลิง หลิง จะมีแผนอะไรอีก

อิอิ  อะอะ

[Alexie333]

 






“ แล้วทำไมคนอื่นๆไม่สนใจเราบ้าง ว่าเราจะรู้สึกยังไง เราไม่ได้เป็นคนไปรั้งตัวเค้ามาตั้งแต่แรกนะ เธอก้อน่าจะรู้ดี อีกอย่าง ตอนเราเจอเค้าที่นี่ เราก้อพยายามหนีเค้าแล้ว แต่เค้าต่างหากที่ตามเรามาเอง จะให้เราทำยังไงล่ะ เราต้องเสียสละอะไรอีก ตอนนี้ เราแทบจะไม่เหลืออะไรแล้ว คู่หมั้น แฟน หรือคนที่เค้ารักเรา แต่พอคนที่เรารักกลับมาอีก เราผิดเหรอ ที่เราจะอยากมีความสุขกับเค้า สิ่งที่เธอถามมา เหมือนเธอไม่เคยมีคนรัก เราถามหน่อยเถอะ ว่าถ้าเกิดมันเกิดขึ้นกับเธออ่ะ เธอจะทำยังไง จะเดินหนีจากความสุขไปอย่างนั้นนะเหรอ “ นี่คือสิ่งที่ผมคิดทั้งหมดในความรู้สึกของผม ทุกคน ทำสิ่งที่ตัวเองต้องการโดยที่ไม่สนใจใคร แล้วทำไมผมจะทำบ้างไม่ได้ ผมเสียสละมาเยอะพอแล้ว ผมขอคืนบ้างไม่ได้เลยเหรอ ???
“ ใครบอกล่ะ ยังมีคนที่เค้ารักอี้มากมาย พี่กรณ์ไง ต้งไง แล้วจะใครอีกล่ะ แล้วทำไมต้องเป็นดิวด้วย เราขอได้ไหม เราขอคนนี้ได้ไหม เราไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครแล้ว เรารักเค้ามาก รักเค้ามานาน แม้เค้าจะไม่เคยรักเรา เท่าที่รักอี้ แต่ตอนนี้ ความทรงจำเค้าก้อไม่เหมือนเดิมแล้ว ปล่อยเค้าให้เราเถอะ แล้วเราจะไม่รบกวนอะไรอี้อีกเลยนะ “ หลิง หลิง ทั้งพูด ทั้งร้องไห้เป็นการอ้อนวอน แต่ผมควรจะใจอ่อนให้เธอเหรอ ????? ผมไม่ควรทำตามที่ตัวเองต้องการเลยเหรอ ?????
“ ขนาดเธอเอง เธอยังบอกว่ารักเค้ามาก ไม่อยากเสียเค้าไป แล้วเราล่ะหลิง เราก้อรักดิวมากเหมือนกัน แล้วดิวเค้าก้อบอกว่าเค้าก้อรักเรามากเช่นกัน เราไม่สนใจว่า ใครจะรักเราไหม เรามีคนที่เรารักคนเดียว คือดิวคนนี้ ไม่ว่าเค้าจะความทรงจำเป็นยังไง เราไม่แคร์ และอีกอย่างนะ เธอเองก้อยังสาว ยังสวย เธอหาคนใหม่ๆได้อยู่แล้ว แต่เธอแค่ยังจมอยู่กับอดีต หรือเธออาจจะกลัวที่จะต้องแพ้ให้กับเรา เธอควรจะรับรู้เรื่องของปัจจุบันได้แล้วนะ ว่ามันไปถึงไหนแล้ว ถ้าเธอยังจมอยู่อย่างนี้ เธอเองนั้นแหละที่จะไม่มีความสุข เราอยากเตือนด้วยความหวังดีนะ “
   หลิง หลิง นั่งร้องไห้ลงกับพื้น ดูเหมือนเธอจะเสียใจมากๆกับเรื่องนี้ แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะ จะให้ผมยอมงั้นเหรอ แล้วดิวล่ะ ถ้าเค้ายังต้องการผม ผมควรจะสู้ใช่ไหม ????????
   หลิง หลิง ยืนขึ้น แล้วค่อยๆเช็ดน้ำตา แล้วมองมาที่หน้าผม
“ เอาล่ะ ตอนนี้เราได้รู้แล้วว่า เธอทั้งสองคนรักกันจริงๆ เมื่อกี้ ตอนที่เราถามดิว ว่าจะเอายังไงเรื่องของเรา ดิวบอกว่า ดิวเลือกเธอ ไม่ว่าจะยังไง เค้าก้อจะไม่ยอมทิ้งเธอไปไหน แปลกดีนะ ก่อนที่เราจะกลับกรุงเทพ เค้ายังดูงงๆ งวยๆอยู่เลย เราก้อคิดแล้วว่า เราคงจะได้ลงเลยกันจริงๆ แต่คงเพราะพรหมลิขิตนั่นแหละ ที่ทำให้เป็นอย่างนี้ “ ผมนิ่งโดยไม่พูดอะไร
“ เธอรู้ไหม ว่าทำไมที่นี่ ความหมายของมันคือฝันที่เป็นจริง ก่อนที่ดิวจะมาพักที่นี่ เราพักกันอยู่อีกที่ แต่เราได้มาทานอาหารที่นี่ และมีคนเคยบอกว่า น้ำพุข้างๆทางเข้านั้น เป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ที่ใครจะวอนขอเรื่องความรักก้อได้ทั้งนั้น ถ้ามีใจบริสุทธิ์พอ เราเคยแอบขอไป ขอว่า ถ้าเราเป็นคู่กับดิวจริง ขอให้ทุกอย่างราบรื่น แต่ถ้าไม่ใช่ ขอให้คนที่ดิวรัก จงมาปรากฏต่อหน้าดิว ซึ่งมันเป็นเรื่องยากมากที่อี้จะมาที่นี่ แต่ แต่อี้ก้อมาจริงๆ ถึงว่าแหละนะ คู่กันแล้ว ก้อคงไม่แคล้วกัน เราควรจะยอมรับตรงนี้เสียที “ หลิงพูดจบ จากนั้นเค้าก้อหยิบหนังสือบางอย่างออกมา ใช่เลย...เป็นไดอารี่ที่ผมมอบให้น้องมอส ก่อนที่ดิวจะไปเมืองนอกนั่นเอง
“ ตอนแรก เรากะจะทิ้งหนังสือเล่มนี้ไปซะแล้ว แต่ด้วยอะไรไม่รู้ เราถึงยังเก็บไว้ เราฝากให้เธอเอาให้ดิวด้วยนะ เผื่อความทรงจำต่างๆของเค้ามันจะกลับขึ้นมาได้บ้าง มันคงจะทำให้อี้และดิวเข้าใจกันมากขึ้น ในนี้ ดิวเขียนเรื่องอี้ไว้ซะเยอะเลย แต่ก่อนเค้าคงรักอี้มากๆจริงๆ “ เค้ายื่นไดอารี่เล่มนั้นให้ผม ผมก้อรับมันไว้
“ เราฝากดูแลดิวด้วยนะ เค้ารักอี้มาก ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่ตอนนี้เค้าก้อยังจำอะไรไม่ได้มากนัก แต่ด้วยสายตาของเค้าแล้ว มีแต่อี้คนเดียว เราไปก่อนนะ “
   พูดจบหลิง หลิงก้อเดินจากไป ดูท่าเค้าจะเศร้ามากนัก แต่ผมคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว สิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้คือ ทำสิ่งที่ผมและคนที่ผมรักต้องการที่สุด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ต่อจากนี้ไป ผมจะสู้ทุกอย่าง แม้ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก้อตาม......
   ผมนั่งคิดอะไรสักพัก ดิวก้อเดินมาหาผมที่ที่ผมนั่งอยู่ เค้าเดินมานั่งข้างๆ แล้วโอบไหล่ผมไว้เบาๆ เหมือนเป็นการทำให้ผมรู้สึกว่า เค้าจะไม่หนีผมไปไหน
“ หลิงเค้าไปแล้วนะอี้ และเค้าสัญญาว่า เค้าจะไม่มาวุ่นวายกับอี้อีก ดิวไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องพูดว่าไม่มาวุ่นวายด้วย แสดงว่าสมัยก่อน เค้าก้อเคยร้ายใส่อี้เหรอ “
“ ช่างมันเถอะดิว ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้ว ต่อจากนี้ไป อี้จะไม่สนใจในอดีตที่ผ่านมา อี้จะทำทุกอย่าง ในสิ่งที่อี้ต้องการ และจะไม่พยายามทำให้ใครต้องเสียใจมากไปกว่านี้ อี้ยอมทุกอย่างมาเกินพอแล้ว ณ ตอนนี้ อี้ก้อยังไม่ค่อยแน่ใจว่า คนที่อี้รัก เค้าจะยืนอยู่เคียงข้างอี้ไหม “ ผมพูดจบแล้วหันไปมองดิว ดิวมองหน้าผม เค้ายิ้มจางๆ จากนั้นเค้าก้อโน้มหน้ามาแล้วจูบที่ปากผมเบาๆ ผมก้อจูบตอบเบาๆเช่นกัน
“ ดิวจะไม่พูดอะไรมาก ไม่สัญญาอะไรมากอีกแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดิวจะทำหลังจากนี้ ดิวจะพิสูจน์ให้อี้เห็นเองว่า คนๆนี้ รักและจริงใจกับอี้เพียงไหน ถึงแม้ว่าในอดีต ดิวอ่าจจะเคยเลวร้ายกับอี้มาก แต่มันจะไม่มีอีกแล้วครับ อี้คอยดูนะ “
   ผมไม่พูดอะไร แต่โน้มคอลงไปซบที่ไหล่ของดิวเบาๆ เหมือนเป็นการตอบความมั่นใจเล็กๆให้กับเค้า ซึ่งผมเองจะว่าไปก้อไม่ค่อยมั่นใจนัก กลัวมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นมาอีก แล้วผมจะทำยังไง ??? แต่จะอะไรก้อตาม ผมพร้อมสำหรับทุกอย่างแล้ว
   เรานั่งเล่นสักพัก ผมก้อหยิบไดอารี่ที่หลิง หลิงมอบให้กับผม ยื่นให้ดิว ดิวเองก้อทำหน้างงๆกับไดอารี่เล่มนี้
“ อะไรเหรออี้ “
“ ไดอารี่อ่ะ หลิงเค้ามอบให้ก่อนจะไป ดิวรับไว้สิ เอาไปอ่าน เผื่อจะจำอะไรได้บ้างไง “
“ ไม่เอาดีกว่า อย่างที่อี้บอกไง อะไรที่มันผ่านแล้ว ก้อให้มันผ่านไป เดี๋ยวดิวอ่านไปอ่านมาแล้วเจอเรื่องไม่ดีเข้าล่ะ ไม่เอาดีกว่า ดิวกลัวดิวจะรักอี้มากไปกว่านี้อ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ดิวว่าดิวสร้างความทรงจำใหม่กับอี้ดีกว่า ความทรงจำที่มีแต่เรานะครับ ดิวว่าอี้เก็บไว้ดีกว่า ไม่อี้ก้อทิ้งมันไปเลยก้อได้ แล้วอีกอย่าง อี้ก้อมีไดอารี่ในส่วนของอี้อยู่แล้ว เก็บไว้ดูคู่กันก้อได้ เผื่อว่าวัน....ไม่เอาดีกว่า ไม่พูดและ เดี๋ยวอี้เปลี่ยนใจ อิอิ “ แหนะ วันอะไร ??? มาทำลับลมคมใน
“ วันอะไรอ่ะดิว บอกมาเลย ไม่ต้องมาเงียบ “ ผมแกล้งขู่เค้า แถมยังเอามือบีบคอเค้าเล่นๆด้วย
“ ไม่บอก ไม่บอก ไว้รออี้เห็นเองแล้วกัน ฮ่าๆๆ “
   ดิวเจ้าเล่ห์นัก พอผมขู่หน่อยก้อทำเป็นแกล้งยอมให้ผมบีบคอซะงั้น ผมก้อแกล้งบีบแต่ไป จนเค้าทำท่าเหมือนจะตาย แต่ผมก้อยังไม่ยอมเลิกแกล้งง่ายๆ
“ นี่อี้จะให้ดิวตายจริงๆเหรอครับ “ ดิวแอ๊บทำหน้าแบบกลัวๆผม
“ ตายๆไปเลย ไม่ยอมบอกดีนัก “
“ ตายแล้วอี้จะไปรักใครล่ะ “ ดิวทำหน้าเศร้า เหมือนจะให้ผมสงสาร
“ ก้ออาจจะกลับไปหาพี่กรณ์มั้ง ไม่ก้อ... “ ผมทำท่าคิด
“ ไม่นะๆ อย่าเพียงแม้แต่จะคิดเลย ใครก้อไม่ได้ทั้งนั้น ดิวหวงของดิวนะ “ โถๆๆ นึกว่าจะแน่
“ กลับห้องกันดีกว่าดิว อี้อยากอาบน้ำแล้ว เหนียวตัวมากเลย “
“ ให้ดิวอาบให้นะครับ นะๆ “ พูดแล้วทำหน้าหื่นอีก ไอ้ ไอ้ ไอ้หื่น !!!!!!!!
“ ไม่ต้องเลย นี่ดิวยังไม่หมดแรงอีกเหรอ นี่ถ้าอี้นับได้นี่ เยอะมากเลยนะ “
“ อีกเป็นร้อย เป็นพัน ดิวก้อไม่เบื่อ ก้อคนมันรักนะ ไปๆ ดิวอยากอาบน้ำแล้ว “ ว่าแล้วดิวก้อลุกพร้อมกับเข้ามาอุ้มตัวผมไปอีกจากนั้นกิ้อเดินกลับห้องกัน โอ๊ยยยยยยยยย ไม่อยากจะเอ่ย
“ ปล่อยเลยนะดิว อายเค้า คนออกเยอะแยะ “ ผมพูดไป พรางมองไปรอบๆที่รีสอร์ท ก้อคนมันมีอยู่จริงๆนี่ครับ ทำอะไรไม่เคยจะอายเล้ยยยยยยยย
“ นี่ถ้าดิวทำได้นะ ดิวทำโชว์มากกว่านี้อีก ที่รัก “
   ผมล่ะไม่อยากจะพูดถึงความหื่นที่เค้ามี ตอนที่กลับห้องแล้ว ผมนี่แทบจะหนีไปไม่ได้เลย เพราะดิวจับผมถอดเสื้อหมดแล้ว และหลังจากนั้น...... แต่ก้อนะ อะไรที่มันทำให้เค้ามีความสุข และผมเองก้อใช่ว่าจะทุกข์ ก้อต้องยอมๆกันไป เฮ้อออออออออ เกิดมามีแฟนหื่นๆ ก้อต้องทำใจ อิอิ ดีกว่าให้เค้าไปทำกับคนอื่นละนะ ขอให้เค้าอย่าเบื่อผมละกันครับ
 



   คืนนั้นนะ กว่าที่ผมจะออกจากห้องได้ ก้อร่วมทุ่มกว่าๆ ผมต้องยอมให้ดิวทำการบ้านให้หนำใจ เค้าทำเหมือนกับว่ามีอะไรกับผมครั้งแรกก้อไม่ปาน ดูตื่นเต้น ดูแบบ...ไม่รู้สิครับ แต่ผมก้อรู้สึกดีนะครับ รู้สึกเหมือนกับว่า มันสดชื่น มันเหมือนกับว่าเรารักกัน และเราก้อมีความสุขร่วมกันทุกๆครั้งไป พอดิวทำการบ้านเสร็จ เค้าก้อจะกอด จะหอม จะจูบ และที่สำคัญ เค้าจะบอกรักผมเสมอ บอกจนเหมือนกับว่า เค้าจะไม่ได้บอกอีกซะงั้น อิอิ
   เราใช้เวลาอยู่ที่นั้น หลังจากที่หลิงกลับไปแล้ว ประมาณ อาทิตย์กว่าๆ เราเที่ยวไปเรื่อยๆ ไปเกาะนั้น เกาะนี้บ้าง โดยที่ดิวทำหน้าที่เป็นไกด์ชั้นดีให้ผม แม้ว่าบางที่เค้าจะไม่ค่อยมีความรู้นัก เค้าก้อจะสรรหาจากอินเตอร์เนทบ้าง ถามจากคนแถวนั้นบ้าง เค้าจะทำตัวเป็นไกด์ตลกๆให้ผมขำเสมอ บ้างก้อแต่งตัวประหลาดๆแบบชาวเลบ้าง เป็นไกด์ไฮโซบ้าง หรืออะไรก้อตามที่จะทำให้เรารู้สึกดี และผมก้อรู้สึกดีจริงๆ ที่วันนี้ ผมได้อยู่กับคนๆนี้ คนที่ผมรักจนหมดหัวใจ ผมเองจะว่าไม่มั่นใจในตัวเค้าไหม ก้อไม่ใช่ ผมแค่มั่นใจว่า ชีวิตของผมตอนนี้มีค่าและมีความสุขนัก แม้ว่าทุกครั้งที่ผมโทรกลับบ้านไป จะโดนทางบ้านบ่นตลอดว่าผมติดต่อยาก แม่ก้อจะบ่นๆๆ ต้งก้อจะบ่นๆๆ แล้วก้อคอยถามคอยตามเซ้าซี้ แต่ผมนะ ไม่ค่อยสนแล้ว คนที่ผมสนตอนนี้มีคนเดียวเท่านั้นคือ ไอ้ไกด์บ้าๆ หื่นๆ ที่ชิ่อ “ ดิว “ คนนี้
   วันนึง เรากำลังนั่งทานอาหารเย็น เคล้าเสียงเพลงที่ไพเราะ ที่รีสอร์ทที่เราพัก หลังจากเหนื่อยจากการเที่ยวมาหลายวัน
“ อี้ครับ เดี๋ยวอีก 2 วัน เรากลับกรุงเทพกันนะครับ ดิวอยากกลับบ้าน กลับไปเจอครอบครัวดิวแล้ว อี้ไปกับดิวนะครับ ที่รัก “
   ผมนั่งอึ้งไปนิดนึง แล้วตอบเค้าไป
“ กลับไปก้อได้ แต่ถ้าไปบ้านดิวนะ ดิวก้อไปเถอะ เดี๋ยวอี้กลับบ้านอี้ นี่ก้อโดนบ่นว่าติดตามตัวยากบ้างล่ะ กลับไปให้เค้าบ่นเต็มๆเลยดีกว่า เค้าจะได้สบายใจ “
“ ทำไมล่ะ ก้อกลับไปด้วยกันไง ไปคุยกันกับทางบ้าน อี้รู้ไหม ว่าดิวไม่อยากจะปล่อยอี้ไปไหนเลย ดิวกลัว ดิวกลัวว่าคนอื่นจะมาเอาตัวอี้ไปอีกอ่ะ “
“ ใครจะมาเอาตัวอี้ไปอีก ไม่มีแล้ว ทุกคนเค้าก้อต่างไปมีชีวิตของเค้าหมดแล้ว ไม่มีใครมาสนใจแล้วล่ะดิว อย่าคิดมากสิครับ “ ผมปลอบเค้าไป
“ ไม่เอาอ่ะ อี้รู้ตัวไหมว่าอี้น่ารักมากแค่ไหน ใครเห็นก้อต้องรักและสนใจอี้ แล้วยังมีใครอีกต่อหลายคนมากมาย โอ๊ยๆ ไม่รู้ล่ะ ต้องไปด้วยกันเลยนะ “ ดิวทำท่าโวยวายใหญ่เลย อย่าบอกนะว่า เค้าหึงผมเนี่ยะ ???? มันจะมีอะไรให้หึงครับ.....
“ ดิวก้อกลับไปสิครับ ไปพูดคุยกับพวกเค้า อะไรยังไง เดี๋ยวอี้รอที่บ้านอี้ แล้วดิวนะ ควรจะกลับไปพูดกับพวกท่านว่า ดิวจะทำงานอะไร ยังไง อี้ไม่เอานะ คนที่ไม่มีงานมีการทำอ่ะ อี้ชอบคนทำงาน เราจะได้มีเงินใช้ไง เข้าใจไหม “
“ ก้อดิวจะเอาอี้ไปคุยด้วยไง ว่าอี้เป็นคนรักของดิวแล้ว และดิวก้อจะไม่ยอมแยกจากอี้อีก ไม่รู้ล่ะ ยังไงอี้ก้อต้องไป ดิวจะไปพูดให้ทุกคนเข้าใจ ว่าเรารักกัน ตกลงนะอี้ “
   หน้าตาดิวดูจริงจังมากๆ เหมือนกับว่า ที่เค้ากลัวนั้น มันจะเกิดขึ้นจริงๆ แต่สำหรับผมนะ อยากให้เค้าไปคุย ไปเคลียร์ให้เรียบร้อย แล้วจะเอายังไงก้อค่อยว่ากัน เรื่องภายในครอบครัวนะ ผมไม่อยากไปยุ่งมากหรอก ผมเองก้อเป็นคนนอก
“ อี้ไปแล้วจะช่วยอะไรได้ครับ อี้ก้อนะ เป็นคนอื่นด้วย “
“ ใครบอกล่ะ อี้เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่างของชีวิตดิว อี้ไม่ใช่คนนอกอะไรทั้งนั้น เราจะกลับไป ไปบอกทุกคน ทั้งทางบ้านอี้ด้วย ว่าเรารักกัน ตกลงนะครับ “
   ดิวกำมือผมไว้แน่น จนผมรู้เลยว่าเค้าเอาจริง
“ ได้ครับ อี้จะไป ไปด้วยกัน เป็นไงเป็นกัน “ ผมทำหน้าจริงจังด้วย เพื่อให้เค้ารู้ว่าผมเอง ก้อต้องการอย่างนั้นเหมือนกัน
“ อี้รู้ไหม ยิ่งนานวัน ที่เราได้อยู่ด้วยกัน ความทรงจำต่างๆที่ผ่านมา ที่ดิวได้ลืมไปนั้น มันแทบไม่มีค่าเลย เพราะความทรงจำดีๆ ของเรา เราสร้างเองได้ใหม่ และอี้ก้อสร้างมันให้เห็นว่า ดิวเลือกคนไม่ผิด ขอบคุณนะครับ ที่ยังอยู่เคียงข้างกับดิวเสมอมา และจากนี้ไป เราจะทำมันให้ดีขึ้น ยิ่งๆขึ้นไปอีก ทุกคนต้องรู้ ว่าเรารักกัน ด้วยใจจริง และรักกันมากด้วย “
   ผมยิ้มไป น้ำตาก้อเริ่มคลอเบ้า ดิวเค้าค่อยๆก้มลงจูบมือผมเบาๆ เล่นเอาน้ำตาผมไหลอีกเลย คนบ้าอะไร บทจะซึ้งก้อเล่นเอาซะผมไปไม่เป็นเลย
“ เรากลับกันเถอะนะครับที่รัก เรามีเวลาอยู่ที่นี่ไม่นานนัก เราไปเก็บเกี่ยวบรรยากาศกันดีกว่านะครับ นี่ดิวก้อเริ่ม เอ่ออออ แข็งตัวมากแล้วนะครับ “
   นั่นไง บทจะซึ้ง จะหื่น ก้อมาซะแบบนี้ ผมก้อเลยได้แต่พยักหน้าไป จากนั้นเราก้อเช็คบิลแล้วกลับห้องกันไปนอน....นอนนะเหรอ เหอะๆ เกือบจะเช้าเลยครับท่าน คงไม่ต้องบอกนะครับว่าทำอะไรกัน พระเจ้า!!!!!! นี่เค้าจะไม่มีอารมณ์เบื่ออะไรบ้างเลยใช่ไหมครับ.........
   



 

[jimmyFG]

  หื่นดีจังนะดิว
มาม่าผ่านไปแล้ว เย้ๆ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :monkeysad:สงสารอี้ ห่วงใยอี้ รักอี้มาตลอด
ดิวคือคนที่ทำร้ายอี้มาตั้งแต่เริ่มต้น แต่อี้ก็ยังรักและให้อภัยเสมอ
ต้งคือคนที่รักอี้ไม่ว่ายังไงก้อรัก แต่เวลาได้เปลี่ยนไปต้งมีคนที่รักแล้ว
พี่กรณ์คือคนที่รักอี้เหมือนกัน แต่ทุกอย่างไปได้เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
เอาใจช่วยเสมอ ขอใหอี้ได้พบเจอแต่สิ่งดีๆและขอให้ดิวรักอี้ตลอดไปนะครับ

[kyoya11]

ดิวลืมทุกอย่าง ยกเว้นความหื่น

[Alexie333]

:monkeysad:สงสารอี้ ห่วงใยอี้ รักอี้มาตลอด
ดิวคือคนที่ทำร้ายอี้มาตั้งแต่เริ่มต้น แต่อี้ก็ยังรักและให้อภัยเสมอ
ต้งคือคนที่รักอี้ไม่ว่ายังไงก้อรัก แต่เวลาได้เปลี่ยนไปต้งมีคนที่รักแล้ว
พี่กรณ์คือคนที่รักอี้เหมือนกัน แต่ทุกอย่างไปได้เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
เอาใจช่วยเสมอ ขอใหอี้ได้พบเจอแต่สิ่งดีๆและขอให้ดิวรักอี้ตลอดไปนะครับ

พี่กล้วยมาเต็มตลอดเว 55555+


น่ารักฉะเหมอ หุหุ

[Alexie333]

ขอเบี้ยวสัก 3 วันนะครับ


พอดีมีงานด่วน คอมก้อไม่ได้เอาไป


ไว้จะมาลงใหม่อีกทีหลังกลับมานะ


จุ๊บๆๆๆๆๆ

[kyoya11]

รับทราบคร้าบผม^^

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

รออ่านและให้กำลังใจเสมอนร้าครับ

[honeymic]

T^T เบี้ยวเกิน 3 วันแล้วน๊าาาา
คิดฮอด ดิว&อี้ + คนแต่งง่ะ

[jimmyFG]

อยากอ่านอีกๆ