แอบมาวางตอนพิเศษชั่ววูบที่ไม่มีอะไรไว้ให้อีกตอน(เน้นไม่มีอะไรจริงๆแต่อยากลง)
ฉลองเนื่องจากเปลี่ยนชื่อใหม่แล้วเย้ๆ
ไปอ่านกันๆ
++++++++++++++++
ตอนพิเศษ ยามเช้าก่อนออกบ้าน
“เอ่อโอเคเดี๋ยวเจอกันที่โน่น”
“แค่นี้นะมึง”กำลังคุยตกลงกับไอ่ชินอยู่ ก็ต้องรีบวางครับ ก็ไอ่ตัวยุ่งของผม มันตื่นแล้วตอนนี้
“อื้อ..คุยกับใครอ่ะ”หึหึ..ดูมันครับหน้ายุ่งอยู่เลย หัวนี้แทบไม่ยกจากหมอนเลยแต่ก็หันมามองถามผมได้อีก
“ไอ่ชินโทรมานะ บอกให้ออกไปเจอ”
“วันนี้เหรอ”
“ครับผม” ผมลงนั่งบนเตียงแล้วก้มหน้าไปหอมแก้มมันทีหนึ่ง น่ารักชะมัดแฟนใครเนี้ย ดูทำหน้าเข้าสิคิดอะไรอยู่เนี้ย
“กลับกี่โมง”
“ไม่รู้เลยแต่ไม่นานหรอก ทำไมเหงาล่ะสิเขาไม่อยู่”
“ไอ่บ้า...รีบไปเลยไป”
“อ๋อ...เดี๋ยวนี้ได้แล้วไล่เหรอ มีแรงไล่ใช่มั้ย มานี้เลยลงโทษ”
“เฮ้ย..อะไ...อืม..”บทลงโทษง่ายๆครับ จูบให้หมดแรง ชอบส่วนตัวเลยนะเนี้ย ชื่นใจดีชะมัดเลยไอ่ตัวยุ่ง ก็ง๊องแง๊งกันอยู่บนเตียงเป็นนานสองนานเหมือนกันครับ กอดๆ หอมๆตัวนิ่มๆ แบบไม่ใส่อะไรเล่น มันก็เพลินแบบนี้แหละ เอิ๊กๆ
“ไปอาบน้ำสิ จะออกไปไม่ใช่”
“ไม่มีแรงอาบเลย อาบให้หน่อยสินะ” ผมพูดอ้อนทำท่าหมดแรงให้มันดู แต่กับได้สายตาเยียดๆกลับมาแทน มันน่ามั้ยล่ะแบบนี้
“ไม่มีแรงจริงๆนะเนี้ย เหนื้อย เหนื่อย เมื่อคืนหนักไปหน่อย ของมันพาเพลิน” พูดพร้อมกับยกคิ้วให้มันไปด้วย
“ไอ่บ้า หน้าด้าน หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ ไปอาบน้ำเลยไปไป” มันพูดแล้วหยิบหมอนมาทุบไล่ผมใหญ่
“โอ๊ยย..เจ็บ...โอ๊ยยย ..ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกเมื่อคืนจะได้จัดให้หนัก ฮ่าๆ” เอามือคว้าจับมือมันที่จับหมอนดีผมหยุดได้ก็ก้มหน้าไปกระซิบข้างหู แถมด้วยหอมก้มมันทีหนึ่ง แล้วก็เผ่นสิครับ....หึหึ...เสียงตามไล่หลังนี้เกะไม่ถูกเลยแหละว่ามีคำว่าอะไรบ้าง
อาบเสร็จออกมาปรากฏว่ามันไม่อยู่ในห้องแล้วตอนนี้ ไม่ได้ไปไหนหรอกครับ เข้าครัวหาของบำรุงให้ผมอยู่แน่ๆ หน้าที่โปรดเขาแหละหาของกินบำรุงหน้าท้องผมเนี้ย อืม...ใส่อะไรดีล่ะวันนี้ ตัวนี้...อืมไม่ดีๆ หรือว่าตัวนี้ดี..เอาตัวนี้ดีกว่ามันชอบชมว่าใส่แล้วดูดี..หึหึ ต้องละเอียดนิดนึงแหละครับ โอเคหล่อลากล่ะ ออกไปดูก่อนว่าทำอะไรอยู่
“หอมจังเลย ไหนดูหน่อยทำอะไร” ผมเดินเข้าไปโอบเอวมันจากด้านหลังแล้วจัดการหอมแก้มแถม มันหันมามองผมแว๊บหนึ่งแล้วก็หันไปทอดแฮมต่อ
“ทำไมวันนี้จานเดียวเองล่ะ” ผมมองจานที่มีไข่ดาว ไส้กรอก แล้วกำลังจะมีแฮมร่วมด้วยอีกอย่าง แบบงงๆเพราะว่าปรกติจะทำสองจานเหมือนกัน กรเอากระดาษซับน้ำมันออกจากแฮมเสร็จก็เอาวางไว้บนจาน แล้วมาแกะมือผมออกจากเอว ก่อนจะหันมาตอบคำถามผม
“อยากกินก็ทำเองสิ ไม่ทำให้หรอก” แล้วก็เดินออกไปเลยครับ โหยยย...ใจร้ายอ่ะ แต่จานเดียวที่เห็นเนี้ยมันเยอะแบบให้สองคนกินอยู่ดี...หึหึ
“ทำเองได้ไง ใจร้ายจัง ไม่รู้แหละกินด้วยจานเดียวก็จะแย่งกิน” เดินมาลงนั่งข้างๆเลยเตรียมแย่งกินสุดๆ
“โอ๊ย....อะไรไปทำของตัวเองสิมาแย่งกินทำไมเนี้ย” มียกจานหนีด้วยดูมันๆแต่มีเหรอผมจะหยุด
“อยากกินไส้กรอกป้อนหน่อย” ท้าวแขนวางบนโต๊ะแล้วทำหน้าอ้อนไปใกล้มันมันก็หันมามองแล้วถอนหายใจ วางจานลงบนโต๊ะแล้วก็จิ้มไส้กรอกมาให้ผม
“โอ๊ย..กร เจ็บนะมันโดนเหงือกแต๊ปอ่ะ” ไม่เจ็บได้ไงล่ะมันเล่นยัดเขามาอย่างแรงเลย ส้อมโดนเหงือกผมเลย วันแดงเดือดเปล่าเนี้ยดุเดือดเชียววันนี้ ทำหน้าเจ็บสำออยเวอร์ให้มันเห็นใจไปด้วยตอนนี้
“เลือดออกเปล่าไม่รู้เนี้ย”
“อย่ามาเวอร์แต๊ปโดนนิดเดียว ทำเวอร์ซะจะกินอยู่มั้ยนั่งดีๆเลย” เท่านั้นแหละผมก็ยิ้มร่าเลยนั่งรอมันป้อนไป
“อยากกินไข่ดาว อ้ามๆๆ”
“ปัญญาอ่อน เอาไป” ว่าผมแต่ก็ป้อนอยู่ดีล่ะครับ กินกันไปหยอกกันไปข้อดีของการกินจานเดียวกันมันดีอย่างงี้นี้เอง ชอบครับแบบนี้ เดี๋ยววันหลังต้องอ้อนให้ใส่จานเดียวแล้วให้กรมันป้อนผมบ่อยๆล่ะ
กินเสร็จ ล้างจานเสร็จผมกับกรก็มานั่งดูทีวีด้วยกันบนโซฟาโดยที่ผมนั่งแต่อีกฝ่ายนอนเอาหัววางไว้บนตักผมแล้วตะแครงดูทีวีไปมันก็เป็นแบบนี้เกือบทุกวันเวลาเราตื่นมาพร้อมกันดูข่าวไปก็วิจารณ์กันเองบ้าง คุยกันเล็กๆน้อยๆจนได้เวลาออกไปหาไอ่ชิน กะรีบไปรีบกลับไม่อยากให้กรมันอยู่คนเดียวนานๆ เดี๋ยวจะเหงาเอาเพราะว่าผมยังเหงาเลยเวลาโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว กำลังนั่งใส่ถุงเท้าอยู่บนพื้น กรก็มานั่งย่องข้างๆผมหันไปมอง กรก็มองยิ้มมาให้ตอบ เรามักจะทำอย่างงี้กันบ่อยๆครับ นั่งอยู่ข้างกัน ยิ้มให้กัน เหมือนใช้ใจคุยกัน (แต่ทำไมต้องมาทำตอนใส่ถุงเท้าเนี้ยไม่เข้าใจ ฮ่าๆ)
“ไปแล้วนะ จะรีบกลับนะครับ”
“อืม “ อืมแต่ว่ายังมองผมนิ่งเชี่ยวนะ ตัวยุ่งเอ๊ยมาหน้าแบบนี้แล้วใครมันจะอยากไปไหนล่ะเนี้ย
“รีบกลับจริงๆครับ” ว่าแล้วก็เอามือเกี่ยวผมกรทัดหู แล้วลูบแก้มนิ่มๆนั้นเล่น
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ “ พูดไปก็ก้มหน้างุดๆมองพื้นใหญ่เลยครับ งั้นต้องเจอประโยคสั่งเงย
“งั้นไปนะ “
“เดี๋ยว..... “ ได้ผลทุกครั้งเลยเป็นไง เรื่องอะไรจะให้พูดต่อ จูบชื่นใจก่อนออกบ้านดีกว่าเยอะ ริมฝีปากของผมประกบเข้ากับริมฝีปากของอีกฝ่าย มือข้างนึงจับกดท้ายทอยไม่ได้แรงมาก ค่อยๆเอาแขนอีกข้างโอบรัดรอบเอวแล้วตัว กรเอามือทั้งสองข้างจับยึดที่ช่วงเสื้อเมื่อถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว สัมผัสบางเบาแต่ลึกซึ้งย้ำซ้ำ ๆ รสจูบอบอุ่นอ่อนโยนไม่เรียกร้องรุนแรง เนินนานจนอีกฝ่ายประท้วงออกมา ผมจึงค่อยละริมฝีปากออกมา ชื่นใจชะมัดแต่ยังไม่อิ่มเลยให้ตายเถอะ ก้มมองคนในอ้อมกอดของตัวเองที่เอาหน้าซบกับอกผมหายใจหอบเบา หน้าแดงนิดๆ ปากเล็กที่แดงช้ำหน่อยๆเพราะว่าโดนจูบเป็นว่าเล่นตั้งแต่เมื่อคืนแล้วมันน่าจับเข้าห้องจริงๆ ไม่ไปได้มั้ยว่ะไอ่ชิน.......
“ไปนะครับ เดี๋ยวจะรีบกลับมากิน แอร๊ย..กับมาหานะ..เหะๆ”
“ไอ่บ้า...ไปเลยไปขับรถดีๆด้วย”
“ฮ่าๆ..ครับ”ก้มหอมหน้าผากอีกฝ่ายอีกที่ก่อนออกห้อง อ๊ามีความสุขมากๆเลยครับ รุ้สึกดีในทุกๆวันจริงๆที่มีคนๆนี้อยู่ข้างกัน เรื่องยามเช้าเล็กๆของเราที่ทำกันเป็นประจำ อยากเล่าให้ฟัง(อวด)เท่านี้แหละครับ (ฟิ้วววววว) แต๊ป
จบ.(แต่งอะไรของมันออกมาเนี้ย 
)++++++++++++++++++++
จากนี้ไปก็รอยาวไปเลย เขาไม่ใจอ่อนมาต่อให้หรอก
:sad4:เพราะแค่นี้ก็ยุ่งมากมายจนไม่ได้เจอปะป๊าเลย...ฮือออคิดถึง
อย่าลืมใครว่างเจอกันที่นครกับตรังนะจ้า 19 กับ20นี้
น้องกะทิน้อยหายไปเลยนะจ้า คิดถึงมากมายนะรู้มั้ย
ปะป๊าหายไวๆนะทั้งไข้ทั้งแขนที่ร้าวเลยเป็นห่วงมากมาย คิดถึงนะป๊าบ้า
:z2:แดนซ์โชว์ทุกคน....
หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011] (อ่าน 429561 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก