หัวข้อ: Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร By Bboyseries

[kit]

วุ้ย ขอกำใจ ตรงนี้เลยรึคะ....ใครจะให้ก็เขินนะคะ คุณ zandwizz อิอิ

แต่ถ้ากำลังใจ เอาไปเต็ม100เลยค่ะ 5555555

ขอบคุณนะคะ คุณ zandwizz ขอบคุณนะคะ คุณ Boy

[~ScAreD:SAcreD~]

นับถอยหลัง รอตอนบ่าย 

[zandwizz]

ถ้าอ่านตอนจบเสร็จแล้ว อย่าโวยวายน๊า 5555555++ 


“อยากโดนตบ ประจานกลางแสงไฟก็เอา ทำขัดขืนดีนักอีด..ก”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างคนมีอารมณ์ฉุน พลางยกมือเงื้อสูงขึ้นเตรียมจะฟาดกระหน่ำลงบนใบหน้าของฝ่ายที่ยังช่วยตัวเอง ได้ไม่เต็มที่นัก

“เอาเลยอีเอส เดี๋ยวพวกกูดูต้นทางให้ เจ็บมือเมื่อไหร่บอก เดี๋ยวกูรับไม้ต่อเอง”เสียงเพื่อนส่งเสียงเชียร์ยิ่งเพิ่มอารมณ์ร้ายให้เด็ก หนุ่มยิ่งขึ้น มือที่ยกสูงจึงเหวี่ยงแหวกอากาศลงโดยกะว่ายังไงก็ไม่พลาดเป้าแต่..

“โอ้ย!”เด็กหนุ่มร้องลั่นออกมาสุดเสียง เมื่อมือทั้งมือแทนที่จะกระทบลงบนใบหน้าของคนที่นอนหงายอยู่เบื้องหน้า แต่มันดันถูกจับฟาดลงบนกระโปรงรถเต็มแรง แน่ล่ะ คนที่จับฟาดก็คือคนที่นอนหงายอยู่เบื้องล่างนั่นเอง

หลังจากใช้ความไวคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของคนที่กำลังจะตบตนเป็นฉาดที่ สอง และจัดการเหวี่ยงมือเจ้าตัวให้ฟาดลงบนกระโปรงรถได้สำเร็จ กัณตินันท์จึงรีบผุดลุกยืนในนาทีที่ฝ่ายนั้นจับมือตัวเองมาพินิจดูรอยช้ำแดง ที่เกิดขึ้น

“เธอทำฉันก่อนนะ จะโทษฉันไม่ได้”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเจ้าของมือช้ำมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา

“มึงทำกูเจ็บ คืนนี้มึงไม่รอดหรอก พวกแก!! มาจับมันไว้ซิ เก่งดีนัก”กฤตภาษเอ่ยตวาดขึ้นสวนกลับ ก่อนจะเอ่ยสั่งกลุ่มเพื่อนให้ตรงเข้ามาจับคนที่ทำตนเองเจ็บเอาไว้

“นี่ อย่ามาทำอันธพาลกับฉันนะ มีเรื่องอะไรก็ค่อยๆคุยกันสิ”กัณตินันท์รีบเอ่ยต่อรองขึ้น พลางมองรอบตัวอย่างหวาดระแวง เมื่อเห็นคนหลายคนตรงเข้ามาหาจริงๆ

“พูดเหรอ นี่แน๊ะ!!”กฤตภาษเอ่ยขึ้น ก่อนจะถือจังหวะที่คนเอ่ยต่อรองกำลังระวังตัวจากคนอื่นฟาดฝ่ามือเข้าเต็มใบหน้า

“โอ้ย!!”กัณตินันท์ร้องโอ้ยอีกในตอนที่ใบหน้าหันสะบัด ชายหนุ่มรู้สึกโกรธที่ถูกทำร้ายทีเผลอจนนึกอยากจะฮึดสู้ แต่ก็ทำได้แค่นึกเท่านั้น เมื่อความเป็นจริง สถานการณ์ไม่เอื้อที่จะให้ทำอย่างนั้น เมื่อสองแขน สองมือตอนนี้โดนจับล็อคเอาไว้แล้ว

“ดีมากพวกแก คราวนี้แหละ กูจะได้ตบอีนี่ได้อย่างสาใจหน่อย”กฤตภาษเอ่ยขึ้นอย่างพอใจ พลางก้าวเดินเข้าหาคนที่ตนเองคิดว่าคงจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว หึ ไอ้ภูมิโดนแบบไหน อีนี่ มันก็คงจะไม่ต่างกันหรอก เผลอๆจะเอาให้หนักกว่าไอ้นั่นซะด้วยซ้ำ เด็กหนุ่มนึกคิดแผนการณ์ในใจขณะที่ได้ก้าวเดินเข้าไปจนเกือบประชิดตัวคนถูก พันธนาการ

กัณตินันท์ยืนนิ่งสูดลมหายใจให้เต็มปอด ชายหนุ่มนึกจินตนาการไปถึงภาพที่คนรักเก่าบรรยายให้ฟังว่าโดนคนกลุ่มนี้รุม ทำร้ายยังไง สถานการณ์ตอนนั้นมันคงจะไม่ต่างจากตอนนี้เป็นแน่ แต่เขาจะไม่ยอมให้ร่างกายและใบหน้าเขาเป็นอย่างคนรักเก่าเป็นอันขาด เข้ามาเลยสินายกฤตภาษ ถ้าคิดว่าฉันจะโง่ และยอมให้นายกับพวกจัดการฉันง่ายๆ

“ดูมันมองแกสิเอส ต๊าย ท้าทายสุดฤทธิ์ เร็วๆเลยแก ตบมันเลย ตบเลย เอาให้หมอบเลย พวกกูจะได้รุมกระทืบซ้ำ”เสียงเพื่อนที่ทำหน้าที่จับคนมองท้าทายเอาไว้เอ่ย ขึ้น ก่อนจะคะยั้นคะยอให้คนที่มีหน้าที่ตบ รีบลงมือเร็วๆ กฤตภาษทำท่าสะบัดมือยิ้มเยาะ นึกในใจว่าวันนี้ยังไงๆก็คงได้ทำการล้างแค้นคนที่เป็นมารหัวใจแน่ๆ

“ลงมือสิ ช้าอยู่ทำไมล่ะ ยังไงตอนนี้ฉันคงไม่ต่างจากภูมิตอนที่พวกเธอรุมทำร้ายเขาแล้วนี่”กัณตินันท์ เอ่ยยั่วยุให้คนตรงหน้ารีบลงมือเร็วๆ ไม่ใช่ว่าอยากที่จะเจ็บตัวเร็ว แต่ชายหนุ่มประเมินสถานการณ์ไว้แล้วต่างหากล่ะ ว่าจะเอาตัวรอดจากการโดนรุมแบบหมาหมู่นี่ยังไง

“อ้อ นี่แกรู้เรื่องไอ้ภูมินั่นด้วยเหรอเนี่ย”กฤตภาษเอ่ยขึ้นอย่างเยาะๆ ก่อนจะเริ่มลงมือขึ้นต้นด้วยการผลักเข้าที่อกคนที่ยืนมองท้าทายตนจนฝ่ายนั้น เซหน่อยๆ

กัณตินันท์เม้มปากแน่น พยายามควบคุมอารมณ์และสติตัวเองให้นิ่งเข้าไว้ ถ้านายกฤตภาษนี่เงื้อมือจะตบเขาเมื่อไหร่ โอกาสที่จะหนีรอดจาดที่ตรงนี้ก็น่าจะพอมีบ้าง ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้

“ใช่ฉันรู้ ภูมิเล่าให้ฉันฟังจนหมดแหละว่าพวกเธอมันพวกหมาหมู่ยังไง”ชายหนุ่มเอ่ยยั่วยุ ขึ้นให้ฝ่ายนั้นบันดาลโทสะ เพื่อที่เจ้าตัวจะได้ลงมือคิดที่จะทำร้ายตนเร็วๆ

“ปากดีนักนะมึง กูขอเอาเลือดปากมึงออกทีเถอะ”กฤตภาษเอ่ยว่าอย่างฉุนจัดที่โดนว่า เด็กหนุ่มเงื้อมือขึ้นสูงเตรียมฟาดลงบนใบหน้าคนปากดี

กัณตินันท์ที่ตั้งท่ารออยู่แล้ว พอเห็นคนตรงหน้ารวบรวมสติตัวเองไปที่การจะทำร้ายเขาอย่างเดียว จึงทำในสิ่งที่คิดเอาไว้ นั่นคือการยกเท้าข้างที่ถนัดถีบเปรี้ยงเข้าที่หน้าท้องของฝ่ายนั้นสุดแรง เกิด จนร่างเจ้าตัวกระเด็นถอยไปล้มกองกับพื้นพร้อมเสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ ปวด

“อีเอส!!”เสียงกลุ่มเพื่อนที่ล็อคตัวชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่อ เห็นร่างของเพื่อนตัวเองนอนตัวงอกุมท้องอยู่ด้วยอาการจุกเสียด กัณตินันท์ถือโอกาสนั้นสะบัดตัวสุดแรงให้หลุดพ้นจากการพันธนาการ ชายหนุ่มคิดเอาไว้แล้วว่ายังไงตัวเองก็ต้องหลุด เพราะรู้ว่าไอ้พวกที่เป็นลิ่วล้อหรือลูกสมุน เวลาพวกมันเห็นหัวหน้ากลุ่มโดนทำร้าย หรือบาดเจ็บ พวกมันมักไม่มีกะจิตกะใจอยู่กับตัวเองนักหรอก ทฤษฎีนี้เขาเพิ่งตั้งขึ้นมาตอนนึกแผนการโต้ตอบนั่นแหละ โชคดีที่มันเป็นจริง

“จำเอาไว้นะ มีแต่พวกตุ๊ดเกย์หน้าโง่เท่านั้นแหละ ที่คิดว่าชีวิตนี้จะทำร้ายคนอื่นด้วยวิธีการใช้มือเป็นอย่างเดียว”ชายหนุ่ม เอ่ยขึ้นในตอนที่ตัวเองเป็นอิสระแล้ว และแน่ใจว่าพาตัวเองผละหนีออกมาใกลจากรัศมีการถูกรุมจู่โจมอีก แน่ล่ะ ตอนนี้เขาพาตัวเองมายืนอยู่ประตูรถฝั่งคนขับแล้วนี่ สายตาชายหนุ่มมองเห็นและรับรู้ตั้งแต่ตอนที่ร่างกายโดนเหวี่ยงจนล้มคว่ำแนบ กระโปรงรถแล้วว่า รถคันนี้ติดเครื่องเอาไว้ และกุญแจรถยังคาอยู่ที่ตัวเครื่อง

“รถสวยดีนี่ กระจกก็ทำมาใหม่ซะด้วย ขอยืมขับหน่อยนะ เฉี่ยวชนอะไรจนเป็นรอยขูดขีดอย่าว่ากันล่ะ ต้องเข้าใจ ฉันมันมือใหม่”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอีกเยาะๆ ตอนที่เห็นคนหลายคนกรูกันเข้าไปพยุงคนที่ยังลุกไม่ขึ้นจากลูกถีบของตน

“อีเชี่ยย!! มะมึงจะเอารถกูไปไม่ได้นะ”กฤตภาษพยายมเค้นเสียงเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก เด็กหนุ่มโกรธจนแทบกระอัก เมื่อเห็นคนที่ตนร้องบอก ยิ้มเยาะหยันกลับมาให้แทนคำตอบ ก่อนที่เจ้าตัวจะตีหน้าเชิดเปิดประตูรถตนเข้าไปนั่งแล้วขับซิ่งออกไป

“กรี๊ดดด!! รถกู”กฤตภาษเค้นเสียงร้องออกมาอีก เมื่อเห็นท้ายรถตนที่คนออกตัวว่าเป็นมือใหม่ วิ่งส่ายไปมาจนกลัวว่ามันจะเฉี่ยวชนเข้ากับอะไรจริงๆ

“พวกมึงทำไมไม่จับมันเอาไว้ ปล่อยให้มันรถกูไปได้ เลว เลวๆๆๆๆ”เด็กหนุ่มหันมาเล่นงานกลุ่มเพื่อน ที่ต่างก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก คล้ายๆว่า เกมนี้ต้องพ่ายแพ้ต่ออาจารย์ไหวพริบดีอย่างกัณตินันท์อีกแล้ว

“ต๊ายย ก็ดูมันสิ แอบร้ายซะ จนกูนึกไม่ถึง”หนึ่งในกลุ่มเอ่ยแก้ตัวออกมาหน้าขุ่นๆ ในขณะที่เจ้าของรถกำลังเจ็บแค้นในใจที่พ่ายแพ้อีกครั้วจนน้ำตาไหลออกมา
.
.
.
.
.
กัณตินันท์ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่พาตัวเองรอดออกมาจากการโดนรุม ชายหนุ่มบังคับรถให้วิ่งให้เป็นปกติแล้ว หลังจากที่แกล้งซิกแซกให้คนที่มองตามท้ายได้ใจหายตามเล่นๆ

ระหว่างทางที่แล่นอยู่ ชายหนุ่มยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอายังไง และจะไปทางไหนดี จะให้ขับรถคันนี้กลับเข้าบ้านตัวเอง น่ากลัวว่าคนที่บ้านจะแตกตื่นกันเป็นแน่ ว่าเขาไปขโมยรถใครเขามา หรือจะให้จอดแล้วทิ้งมันไว้ซะ ก็ยังไม่กล้าทำ ถึงยังไง เขาก็ยังนึกถึงเจ้าของทรัพย์สินอยู่ ป่านนี้คงกำลังชักดิ้นชักงอไปแล้วมั้ง ด้วยคงนึกไม่ถึงล่ะสิ ว่าคนเขาจะขับรถเป็น

“ภูมิ ใช่สิ ไปหาภูมิก็ได้”ชายหนุ่มเปิดยิ้มออกมาเมื่อหาทางออกให้ตัวเองได้
.
.
.
.
.
ภูมิตกใจและแปลกใจที่เห็นคนรักเก่ามาหาที่ห้องกลางดึก ชายหนุ่มมองสำรวจเจ้าฝ่ายนั้นตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้าแล้วรู้สึกตะหงิดใจ ว่าคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเจ้าตัวเป็นแน่
“เกิดอะไรขึ้นเหรอตฤณ”ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไป ก่อนจะตั้งใจรับฟังในสิ่งที่คนตนหน้าเอ่ยเล่าให้ฟัง
.
.
.
.
“พวกนี้นี่มันอันธพาลจริงๆ”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาในตอนท้าย หลังจากรับฟังเรื่องราวทุกอย่างจนหมดสิ้น
“อืม ตฤณก็ไม่รู้ว่าเรื่องวุ่นวายแบบนี้มันจะจบลงเมื่อไหร่ ท่าทางเอสเขาคงจะตามราวีตฤณไม่เลิกแน่ เผลอๆ อาจจะลามไปถึงลูกศิษย์ตฤณอีก”คนเล่าเรื่องราวเอ่ยออกมาพลางแสดงท่าทีหนักใจ
“ไม่ต้องห่วงนะตฤณ ตฤณเคยช่วยภูมิเอาไว้ ยังไงเรื่องนี้ภูมิก็คงไม่ปล่อยให้ตฤณโดนพวกนั้นรุมรังแกได้อีกต่อไปหรอก ”ภูมิเอ่ยขึ้นใหม่ หลังนิ่งคิดทบทวนว่าจะช่วยให้คนดีหนึ่งคนที่โดนแต่เรื่องวุ่นวายไม่จบไม่ สิ้นให้ได้ดำเนินชีวิตไปด้วยความปกติสุขยังไง
“ภูมิจะช่วยตฤณยังไง ใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อฟัน ตฤณไม่สนับสนุนนะ เพราะภูมิเองก็เคยพลาดท่าให้พวกนั้นมาแล้ว”กัณตินันท์เอ่ยถาม พลางเอ่ยแย้ง เมื่อคิดไปว่าวิธีการที่คนรักเก่าเลือกที่จะช่วยตนเป็นแบบใด
“ภูมิม่ทำแบบนั้นหรอกตฤณ เบื้องลึกเบื้องหลังนายเอสนั่น ภูมิก็พอจะรู้อยู่บ้าง ว่าสิ่งที่มันหวาดกลัวที่สุดคืออะไร เอาเป็นว่าภูมิมีวิธีจัดการกับคนอันธพาลแบบมันให้ตฤณก็แล้วกัน และภูมิก็เชื่อว่าถ้ามันโดนภูมิเล่นงานมันกลับด้วยวิธีนี้ รับรองว่ามันไม่มีโอกาสได้ออกมาแสดงธาตุแท้และตัวจริงของมันแบบนี้แน่”คนถูก ถามและถูกแย้งเอ่ยตอบ พลางส่งยิ้มให้คนที่เข้ามาปรับทุกข์กับตนได้คลายกังวลใจ
.
.
.
.
กฤตภาษออกอาการหงุดหงิด จนพาลด่าทอเพื่อนเสียๆหายๆ ขณะที่นั่งรวมกันไปในรถแท็กซี่ หลังจากที่อาการจุกเสียดของตัวเองดีขึ้น

“มึงจะมาด่าพวกกูทำหอยอะไรอีเอส มึงเองก้โง่ให้อีครูนั่นมันถีบได้เองนี่”เพื่อนหนึ่งคนตอบโต้ หลังจากที่ทนฟังคำก่อนด่า ว่าโง่ ว่าเซ่อ มาจนแทบจะตลอดทาง

“อีช้างเย็....ถ้าพวกมึงจับล็อคขามันไว้ อีนั่นมันจะมีฤทธิ์มั๊ยหะ”กฤตภาษโต้กลับทันควันอย่างนึกโมโห

“อ้าว พวกกูจะไปรู้เหรอว่าผีนักมวยไทยจะเข้าสิงมันตอนนั้น อีดอ...ท่าถีบมึงเนี่ย กูนึกว่า จา พนม มาเอง”

“โว้ย กูไม่ได้ให้พวกมึงชื่นชมมันแล้วมาซ้ำเติมกูนะ อีเชี่...แม่...เสือกเอารถกูไปอีก โอ้ยพูดมาแล้วกูแค้น”

“มึงก็โทรแจ้งความสิอีโง่ มัวมาเอ็ดตะโรโวยวายใส่พวกกูอยู่เนี่ย แล้วมึงจะได้รถมึงคืนมั๊ย”

“นี่ ที่กูยอมโง่ไม่แจ้งความ ก็เพราะกูกลัวว่าที่บ้านกูจะรับรู้ว่ากูมาคบกับสัมพเวสีอย่างพวกมึงนี่แหละ อีพวกตุ๊ดง่อย หนอยมาแดกดันกู ดูหน้าพวกมึงแต่ล่ะตัวสินั่น จะเก๊กแมนกันไหวมั๊ยยะ ถ้าเกิดได้ประจันหน้ากับที่บ้านกูน่ะหึ”

“โอ๊ะ ขอโทษนะ พวกกูลืมไปว่ากำลังเม้าท์ อุ้ย สนทนาอยู่กับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของที่บ้าน ด....กกกก อย่างมึงน่ะ แมนตายโหงเลย อีเชี่ยยย!!”

การโต้คารมยังคงดำเนินไปอย่างไม่จบไม่สิ้น จนกระทั่งต่างคนต่างแยกย้ายกันลงตามจุดต่างๆ เหลือเพียงหัวหน้ากลุ่มคนเดียวอย่างกฤตภาษคนเดียว ที่ต้องทนนั่งรถต่อไปอีก เมื่อยังไม่ถึงบ้านของตน

“เวลาคุณนั่งอยู่คนเดียวแบบนี้ คุณดูไม่เหมือน เอ่อ เกย์เลยนะครับ”เสียงคนขับแท็กซี่เอ่ยทักในระหว่างที่รถแล่นใกล้จะถึงตัวบ้าน กฤตภาษไม่ตอบโต้ใดๆออกมาเพราะ ณ ตอนนี้เขาตั้งรวบรวมสมาธิเต็มที่ สำหรับการที่จะสวมบทคนอีกบุคลิกหนึ่งในตอนย่ำเท้าเข้าไปในบ้าน
.
.
.

[zandwizz]

กัณตินันท์โทร เล่าเรื่องราวต่างๆให้กับลูกศิษย์ฟังในเช้าวันต่อมา พอเห็นฝ่ายนั้นแสดงออกถึงการที่จะไปเอาเรื่องพี่ชายคนเคยสนิท ชายหนุ่มจึงรีบบอกว่าเรื่องนี้ภูมิเป็นคนอาสาจัดการให้แล้ว ลักษณะอาการเจ้าตัวที่สื่อผ่านออกไปจากทางน้ำเสียงจึงอ่อนลง

“นายภูมินั่น จะทำอะไรพวกนั่นได้ล่ะพี่ ตัวเองยังเอาตัวเองไม่รอดเลย”เตชสิทธิ์เอ่ยบอกออกไปตามสาย หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว

“ภูมิเขาก็อายุเท่าพี่นะไต๋ นายเรียกพี่ว่าพี่ได้ ก็น่าจะเรียกภูมิแบบนั้นได้นะ ยังไงเขาก็กลับตัวแล้ว เลิกมีอคติกับเขาเถอะนะ”กัณตินันท์เอ่ยตอบโต้ออกไป หลังจากที่จับน้ำเสียงลูกศิษย์ได้ว่าคงยังมีอคติกับคนรักเก่าของตนอยู่

“ผมก็เคยเรียกเขาแบบนั้น แต่เขาทำให้ผมหมดศรัทธาในตัวเขาเอง”

“ก็พี่บอกแล้วไง ว่าเขากลับตัวแล้ว”

“แน่ใจได้แค่ไหนล่ะ”

“นั่นมันเรื่องของอนาคต”

“เออๆๆๆ เอาเถอะ ผมไม่อยากทะเลาะกับพี่อีก เอาเป็นว่าถ้าเขาทำให้ไอ้พี่เอสมันเลิกวุ่นวายกับเราได้ ผมก็จะกลับไปญาติดีกับเขาละกัน”การสนทนาจบไปแค่นั้น ก่อนที่ต่างคนจะแยกกันไปทำภาระหน้าที่ของตัวเอง
.
.
.
.
ภูมิติดต่อไปยังกฤตภาษเพื่อแจ้งข่าวว่าตอนนี้รถคันหรูของเจ้าตัวได้อยู่ กับตน ชายหนุ่มรู้สึกสาแก่ใจในเบื้องตนที่เห็นฝ่ายนั้นส่งเสียงร้อนรนถามถึงสภาพ พาหนะคู่ใจว่าเป็นยังไง

“ก็เป็นรอยขีดข่วนอยู่นิดหน่อยอ่ะนะ อืม ตฤณเขาเป็นมือใหม่หัดขับจริงๆ อย่าไปถือโทษอะไรเขาเลย เขาพาไอ้เจ้ากระป๋องนี่มาถึงผมได้ก็บุญแล้วคุ๊ณ”ชายหนุ่มเอ่ยยั่วอารมณ์ออก ไปต่อ เพราะรู้แน่ว่าฝ่ายนั้นคงกำลังเต้นผางๆอยู่แน่กับคำที่เขาใช้เรียกรถคันหรู

“นี่ ถือดียังไงมาเรียกรถฉันว่าเป็นกระป๋องหะ อีเกย์แอบจิต”เสียงตอบโต้ดังกลับมาตามสาย ทำให้ชายหนุ่มมีอารมณ์ที่จะยั่วยุต่อ

“อ้าว ก็ผมเห็นมันบุบๆบี้ๆมาด้วยอ่ะ โอ้ เยอะซะด้วยสิ โทษทีตะกี้ไม่ได้บอก”

“ จะ จริงเหรอ โอ้ย แกอยู่นั่นนะ อย่าหนีไปไหนเป็นอันขาด ฉันจะตามไปเอารถของฉันคืน คอยดูนะ ถ้าสภาพมันเป็นอย่างที่แกบอกเป็นเรื่องแน่” ฝ่ายนั้นวางสายไปแล้วเมื่อเอ่ยจบ ภูมิวางโทรศัพท์ลงบ้าง แล้วจ้องมองดูรถที่สภาพยังใหม่เอี่ยมอยู่ ก่อนเอ่ยขึ้น

“มาเลยอีตุ๊ด!! คราวนี้แหละที่มึงจะแรดไม่ออกได้อีกต่อไป”
.
.
.
.
.
กฤตภาษใช้เวลาไม่นานนักที่พาตัวเองมาถึงที่พักของอดีตคู่ขาที่กลายเป็น คู่อริ เด็กหนุ่มตาลีตาเหลือกเข้าลูบๆคลำๆรถของตัวเองทันทีที่มองเห็นว่ามันได้จอด อยู่เบื้องหน้า

“ไหนบอกว่ารถกูพังไงอีดอ..”เด็กหนุ่มเอ่ยพูดขึ้น เมื่อสำรวจดูแล้วเห็นว่าสภาพรถภายนอกปกติดี

“อ๊ะ!!ประตูล็อค”เสียงอุทานดังขึ้นอีก ตอนที่มือเอื้อมจะไปเปิดประตูรถดู เพื่อสำรวจภายใน

“หายหัวไปไหนนะมึง เชี่ยย กุญแจต้องอยู่กับมันแน่ๆ”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างนึกหัวเสีย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองซ้ายมองขวา

“มองหาพี่ภูมิเหรอครับ”เสียงทุ้มนุ่มดังทักขึ้นมาให้ได้ยินจากทางด้านหลัง ทำเอาคนที่กำลังมองซ้ายขวาสะดุ้งก่อนจะรีบหันไปมอง

โอ้ แม่เจ้า หล่อ เริ่ดด!! เสียงอุทานดังขึ้นภายในใจเมื่อสายตาได้มองเห็นร่างสูงทะมัดทะแมงของใครบางคน ยืนส่งยิ้มให้อยู่ เด็กหนุ่มรายนั้นเป็นใครมาจากไหนกันล่ะนี่ โอ้ย ถูกใจอย่างแรง!!
“ขะ คุณรู้จักนายภูมิเหรอครับ”เด็กหนุ่มปรับบุคลิกตัวเองเสียใหม่ แล้วเอ่ยถามออกไปจากสิ่งที่ฝ่ายนั้นเอ่ยทักตนก่อนหน้า

“รู้จักสิครับ ผมเป็นเพื่อนรุ่นน้องเขาน่ะครับ พอดีผมเพิ่งกลับมาจากอังกฤษ ก็เลยแวะมาหาพี่เขาพอดี”เด็กหนุ่มรายนั้นเอ่ยรายงานสถานะ ก่อนจะบอกต่อไปว่า ตนเองถูกไหว้วานว่าให้ฝากของสิ่งหนึ่งให้กับคนที่มาด้อมๆมองๆดูรถคันหรูที่ จอดอยู่นั่น

กฤตภาษเปิดดูซองเอกสารสีน้ำตาลที่มุมขวาด้านบนมีชื่อบริษัทหนึ่งบริษัท กำกับเอาไว้อยู่ เด็กหนุ่มรู้ว่าเป็นบริษัทของคู่ขาเก่าของตน แต่ก็ไม่อยากจะใส่ใจ เมื่อเห็นสิ่งของที่อยู่ด้านในเป็นกุญแจรถตัวเอง

“นายนั่นสั่งคุณไว้แค่นี้เหรอครับ แล้วเขาไปไหนซะล่ะ”เด็กหนุ่มเอ่ยถามต่อ เมื่อได้ของที่ตัวเองต้องการเสร็จ ในใจก็นึกค่อนขอดอยู่ว่า ถ้าเกิดมีคนอื่นคนไกลมาด้อมๆมองๆรถเขา นายหน้าหล่อใสกิ๊กนี่ จะไม่ยื่นซองนี่ให้พวกนั้นไปหรือไง อีภูมินะอีภูมิ สั่งอะไรได้สะเพร่ามาก

“อ๋อ พี่ภูมิเขาติดธุระด่วนน่ะครับ เลยฝากผมจัดการเรื่องนี้แทน”หนุ่มหน้าหล่อเอ่ยตอบคำถาม

“เอ่อ แล้วคุณรู้ได้ไง ว่าผมจะเป็นเจ้าของรถคันนี้จริงๆ”กฤตภาษเอ่ยว่าขึ้นใหม่

“อืม พี่ภูมิเขาก็มีบรรยายลักษณะของคุณคร่าวๆให้ผมฟังอยู่บ้างแหละครับ ไม่น่าเชื่อเลย ว่าตัวเป็นๆจะน่ารักกว่าที่ผมจินตนาการตามที่พี่ภูมิบอก”ถึงคราวนี้ จิตใจสาวที่ซ่อนอยู่ภายในร่างแอบแมนของคนได้ยินคำเยินยอถึงกลับเต้นตุ๊บๆ ต่อมๆ จนอยากจะกรี๊ดให้ตึกทั้งตึกนี้สะเทือน คนหล่อๆ แมนๆ มาป้อนคำหวานให้ได้ยินต่อหน้าต่อตาแบบนี้ โอ้ย ชุ่มชื่นหัวใจจริงๆ

“งั้นผมก็ขอบคุณแล้วกันครับ สำหรับคำชม และก็กุญแจนี่ ผมกลับล่ะครับ”แม้หัวใจจะไหวสะท้านเพียงใด แต่ต่อมมารยาการไว้ท่าขั้นเทพก็ยังทำงานได้อยู่อย่างไม่บกพร่อง

“เดี๋ยวสิครับคุณเอส”เสียงหนุ่มน้อยหน้าหล่อนั้นร้องทักในตอนที่จิกสาย ตาสานสัมพันธ์ก่อนหันหน้าหนีนั้น ทำเอาเด็กหนุ่มลอบยิ้มอย่างผู้มีชัย ต๊าย นึกว่าจะโง่ไม่รั้งฉันไว้เสียแล้วนะพ่อรูปหล่อ

“มีอะไรเหรอครับ เอ่อ แล้วเมื่อกี้รู้จักชื่อผมด้วยเหรอ”เด็กหนุ่มรีบหันมาตีสีหน้างงวยถาม ก่อนจะสะท้านในใจหน่อยๆ เมื่อเจอสายตาหยาดเยิ้มมองกลับ พร้อมคำพูดเชิญชวนกลายๆจากคนเรียกชื่อเอาไว้

“ผมรู้ชื่อเอสจากพี่ภูมิครับ ว่าแต่เอสอย่าเพิ่งกลับเลยนะครับ คือตอนนี้ผมเพิ่งกลับจากอังกฤษ มันเหงาๆ หวิวๆ ไงไม่รู้ อยู่เป็นเพื่อนคุยผมก่อนนะครับ บนห้องพี่ภูมิก็ได้ อีกนานกว่าพี่เค้าจะกลับมา”

“จะดีเหรอครับ ผมว่าไม่สะดวกมั้ง”

“ดีสิครับ นะนะ อยู่เป็นเพื่อนผมเถอะ เราจะได้ทำอะไรสนุกๆกัน นี่เพราะเอสน่ารักนะครับผมถึงได้ชวนแบบนี้ นะครับที่รัก”กฤตภาษถึงกับอ่อนระทวยไปนิดๆ เมื่อโดนเข้าประชิดตัวจากคนเอ่ยคำหวาน ยิ่งตอนฝ่ายนั้นเอื้อมมือเลื้อยมากุมบั้นท้ายแล้วขยำบีบเบาๆ ทำเอาเด็กหนุ่มนึกอยากที่จะลากเจ้าตัวเข้าไปจัดการในรถตัวเองซะให้ได้

“กะ ก็ได้ครับ แต่ผมอยู่นานไม่ได้นะ พอดีมีเรียนช่วงบ่าย”เด็กหนุ่มเอ่ยรับคำออกไป นาทีนี้อารมณ์ร้อนมันเข้ามาบดบังความนึกคิดต่างๆไปเสียหมด บวกกับหน้าตาและรูปร่างของคนเอ่ยชวนที่มีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศเหลือล้นอย่าง ประหลาด จึงทำให้ทุกอย่างไปจบลงที่ห้องนอนของคู่อริ
.
.
.
.
.
.
“อีนี่ แก่นมากขอบอก อารมณ์อยากนี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ขนาดนั่นมันห้องคู่อริมึงนะ มึงยังกล้าเข้าไปเล่นเกมพิศวาสกับผู้ชายที่มึงเพิ่งถูกชะตาในไม่กี่นาทีเหรอ อีเอส”เพื่อนในกลุ่มเอ่ยว่าอยากทึ่งในความสามารถของเพื่อนสาวในตอนที่เจ้า ตัวนำเอาเรื่องสุดแสนประทับใจมาเล่าให้ฟังตอนเจอกันในวันถัดมา
“จะกลัวอะไรล่ะ ไอ้ภูมินั่นมันไม่อยู่นี่ อีกอย่างตอนนั้นกูก็ไม่อยากที่จะเสียโอกาสทอง เพราะคนที่กูสาธยายรสรักให้พวกมึงรับทราบเมื่อกี้มีดีกรีเป็นนักเรียนนอกเลย นะมึง รูปร่าง หุ่นเหิ่น โอ้ย พวกมึงต้องเห็นเอง แล้วพวกมึงจะซึ้งว่าทำไมกูถึงยอมเสี่ยงให้เขาจูงมือกูไปเล่นบทรักกันที่ห้อง ไอ้ภูมินั่น”กฤตภาษรายงานสถานการณ์วันก่อนให้เหล่าเพื่อนๆฟังต่อ เด็กหนุ่มรู้สึกอิ่มเอมในใจในรสรักของหนุ่มหล่อครานั้นจนไม่อาจที่จะเก็บไว้ เป็นความทรงจำคนเดียวได้
“แล้วมึงป้องกันมั๊ยล่ะนั่น ระวังเอดส์แด...ตายนะมึง”เพื่อนในกลุ่มอดเป็นห่วงและแดกดันไม่ได้ตามประสา
“นี่ กูไม่ใช่พวกเพิ่งหัดแรด มือขั้นนี้แล้ว ข้อนั้นมึงไม่ต้องห่วงหรอก”
“อ้าว ห่วงสิ ก็นั่นมันห้องไอ้ภูมิ เกิดมันแค้นมึงขึ้นมาแล้วเอาไอ้เด็กที่ไหนที่หน้าหล่อๆ เป้าเริ่ดๆ แต่แม่งเสือกมีเชื้อ มาล่อให้มึงตกหลุมพรางมึงจะรู้มั๊ย”ถึงคราวนี้ตัวแม่ของเพื่อนถึงกับหยุดคิด ไปชั่วขณะ เออ จริงสิ นี่เขาตกหลุมพรางอะไรของไอ้ภูมิไปหรือเปล่า ก็ดูสิ มีเหรอที่มันจะปล่อยให้หนุ่มหน้าหล่อ พกเป้าเริ่ดๆมาเจอกับเขาได้อย่างง่ายดายอย่างนี้ อีนี่มันก็แอบแรดไปไม่มากไม่น้อยไปกว่าเขา คิดไป มันไม่น่าจะปล่อยให้อ้อยลอยเข้ามาเข้าปากช้างได้ง่ายดายอย่างนี้นี่นา
“โอ้ยตายล่ะ ฉันลืมคิดถึงข้อนี้ไปเลยล่ะพวกแก”เด็กหนุ่มเริ่มแสดงสีหน้ากังวลออกมาในที่ สุด แต่เขาก็ป้องกันนี่ในตอนนั้น เขาจะกลัวอะไรล่ะ
“นั่นไงกูว่าแล้ว มึงนี่ เห็น......ล่ะตาบอดขึ้นมาซะทุกที คราวไอ้ภูมิก็งี้แหละ แหม ไม่สังเกต สังกาเล้ย ว่ามันแอ็บหรือไม่แอ็บ ปล่อยให้มันเสียบซะเสียศูนย์ สุดท้ายก็ต้องมาฟ้อนเล็บใส่กัน”เสียงเพื่อนเอ่ยทับถม ก่อนที่ต่างคนจะแยกย้ายกันเดินหนีไป เมื่อเห็นคนที่ถูกทับถมบอกอยากอยู่คนเดียว เพราะเริ่มวิตกกับเรื่องอารมณ์ชั่ววูบของตนที่เกิดขึ้น

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นปลุกให้เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นจากความคิดวิตก
“มีใครเป็นอะไรนะ”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นออกมาลอยๆหลังจากที่สนทนากับทางต้น สายที่โทรเข้ามาซึ่งเป็นเด็กที่บ้าน ฝ่ายนั้นบอกว่าแม่ของตนให้สั่งตนรีบกลับเข้าบ้านด่วนหลังเลิกเรียนโดยห้าม แวะไปไหนกับใครเป็นอันขาด!!
.
.
.
.
.
.

[~ScAreD:SAcreD~]

เข้ามาปาดดดดดด ก่อนอ่านต่อ

^
^
^
^
^

ต่อด่วนเลย อาร์ท กำลังหนุก เหอะ เหอะ

[bellbomb]

สะจายยยยย  เอาล่ะสิ ชะตาชีวิตเอสจะเป็นไงต่อไป และน้องหนุ่มน้อยหน้าตาดีเป็นใครมาจากไหน อิๆๆ


ตฤณบู๊ได้สะใจมากค่า  นึกว่าจะเข้าอีหรอบโดนจับเรียกค่าไถ่ให้ไต๋มาช่วยแบบละครหลังข่าวซะอีก อย่างงี้ก็ดี เลยมองตาภูมิเป็นคนดีขึ้นเยอะเลย รีบเอาตอนจบมาต่อเร็วๆน้า แล้วนี่จะมีตอนพิเศษด้วยป่าวอะ อยากอ่านๆ

[Junrai_Hyper™]

วุ้ย

เลิศคร้าาาาา

สาวแตกซะงั้น

[MiTo™]

เอาแล้วไง

กรรมตาทันแระ

[zandwizz]

จะได้กินข้าวเที่ยวกันไม่ลงนะ  หรือ 


“เพี๊ยะ เพี๊ยะ!!”เสียงฝ่ามือหนาๆหนักๆ ฟาดเข้าที่ใบหน้าของเด็กหนุ่มถึงสองฉาดในตอนที่เจ้าตัวโผล่หน้าเข้าไปในบ้าน

กฤตภาษถึงกับน้ำตาคลอเบ้าด้วยทั้งเจ็บและตกใจที่วันนี้ตัวเองโดนต้อนรับการกลับบ้านแต่หัววันด้วยฝ่ามือของผู้เป็นพ่อแบบนี้

“ใจเย็นๆก่อนคุณ ค่อยๆพูดกับลูก”เสียงผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเห็นนางวิ่งเข้าไปรั้งมือพ่อตัวเองในตอนที่กำลังเงื้อ ขึ้นจะตบตนอีกฉาด

“พ่อ พ่อมาทำแบบนี้กับผมทำไม ผมไปทำอะไรผิดตั้งแต่ตอนไหน”เด็กหนุ่มตัดสินใจเอ่ยถามขึ้น เมื่อเริ่มงงกับสถานการณ์

“แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอว่าแกทำอะไรผิดไอ้ลูกชั่ว ไอ้ลูกเลว”เสียงผู้เป็นพ่อตวาดกลับ ก่อนที่จะผลักร่างคนที่เข้ารั้งตัวเองเอาไว้จนกระเด็นล้มไปกองที่พื้น แล้วตรงปรี่เข้าไปหาคนตั้งคำถาม

ฝ่ามือหนักๆ หนาๆ ถูกยกฟาดซ้ำไปลงใบหน้าลูกชายอีกสองฉาด และมันคงจะมีฉาดที่สามตามมา หากว่าคนที่ล้มกองที่พื้นไม่รีบลุกเข้ามาห้ามเอาไว้อีกรอบพลางร้องให้โฮอ้อน วอน

“พอแล้วคุณ สงสารลูก สงสารลูก ฮือๆๆ”

กฤตภาษเจ็บแสบไปทั้งใบหน้าและจิตใจ เด็กหนุ่มยังไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรถึงโดนพิพากษาขั้นร้ายแรงขนาดนี้ ตั้งแต่โตมา ไม่มีซักหนที่เขาจะโดนกระทำแบบนี้จากผู้ให้กำเนิด

“สงสารเหรอ สงสารมันแล้วแก้ไขอะไรได้มั๊ย คุณไม่เห็นเหรอว่ามันทำงามหน้าอะไรเอาไว้”คนถูกรั้งตัวตวาดกลับใส่หน้าภรรยา กอ่นที่จะผลักใสเจ้าตัวให้ล้มกลิ้งลงไปที่พื้นอีกรอบ

“แม่!!”กฤตภาษส่งเสียงเรียกฝ่ายนั้น ก่อนจะรีบวิ่งไปประคองให้เจ้าตัวลุกขึ้น เด็กหนุ่มร้องให้โฮออกมาเมื่อเห็นรอยฟกช้ำเกิดขึ้นตามข้อเข่าของคนที่ตน ประคอง รวมทั้งนัยน์ตาช้ำบวมแดง ที่บ่งบอกว่าผ่านการร้องห่มร้องไห้มาเนิ่นนาน

“แม่ พ่อเป็นอะไรไปอ่ะแม่ พ่อทำร้ายเราทำไมแม่ พ่อทำร้ายเราทำไม”เด็กหนุ่มเอ่ยถามคนที่คิดว่ากำลังตกอยู่ในสภาพเดียวกับตน ฝ่ายนั้นเอาแต่ร้องห่มร้องให้และพูดอะไรไม่ออก นอกเสียจากชี้มือชี้ไม้ไปไปทางห้องโถงของตัวบ้าน

กฤตภาษมองตามสายตาของแม่ไปที่นั่น เด็กหนุ่มมองเห็นเด็กในบ้านสองสามคนกำลังยืนจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรทัศน์ เครื่องใหญ่ ก่อนที่ทั้งหมดจะหันขึ้นมาสบตาตนด้วยแววตาและสีหน้าแปลกๆ

จิตใจหนุ่มเต้นระทึกรัว เมื่อเริ่มคิดและผูกเรื่องราวเอาเองได้ว่าได้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตตน แม้จะพอรู้เรื่องแล้วบ้าง แต่เพื่อความแน่ชัด จึงค่อยๆลุกเดินไปที่ๆเด็กในบ้านยืนกันอยู่

ภาพการร่วมเพศโจ๋งครึ้มในจอโทรทัศน์เครื่องใหญ่ทำเอาเด็กหนุ่มเข่าทรุด ทันทีที่มองเห็น ดาราที่รับบทอัศจรรย์ในนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่นั่นมันเป็นตัวเขาเองที่กำลังเป็นฝ่ายถูกโดนกระทำจากหนุ่มหน้าตาดีหนึ่ง คนในท่าที่อุจาดตาที่สุดในอารมณ์ตอนนี้

“ไม่จริง ไม่จริง ไม่จริง ๆๆๆๆ”เด็กหนุ่มเอ่ยละล่ำละลั่กออกมาพลางส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า เรื่องที่กำลังประสบอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องจริง

ขายาวรีบวิ่งเข้าไปแล้วใช้มือจับรีโมทกดดูภาพซ้ำไปซ้ำมา เผื่อว่าคนในภาพที่มองเห็นนั้นอาจจะเป็นแค่คนที่มีใบหน้าคล้ายตนเท่านั้น แต่อนิจจา นั่นมันเป็นเพียงคำปลอบใจเบื้องต้นของคนที่ไม่อาจรับความจริงได้

“กรี๊ดดดๆๆๆ ไม่จริง มันเป็นเรื่องไม่จริง กรี๊ดด!!”เด็กหนุ่มทรุดตัวลงร้องห่มร้องไห้พลางส่งเสียงร้องกรี๊ดดังลั่น อย่างไม่เก็บอาการปัดข้าวของกระจักระจาย จนเด็กสองสามคนที่ยืนอยู่ต่างกระเจิดกระเจิงหนีไปกันคนละทาง

ภาพในจอเขาจำได้ดีว่ามันเป็นภาพวันนั้น วันที่เขาไปประกอบกามกิจกับหนุ่มนักเรียนนอกหน้าตาดีที่เพิ่งจะรู้จักกันได้ ไม่กี่นาที ด้วยอารมณ์อยาก บวกกับหน้าตาท่าทางที่เข้าทีของคู่ขา ทำให้วันนั้นเขาแสดงออกถึงบทรักในทุกท่วงท่าลีลาอย่างไม่หมกเม็ด ภาพที่แสดงออกมาตอนนี้มันจึงถึงอกถึงใจ จนไม่แปลกใจที่มันจะถึงจนไปทิ่มแทงจิตใจของผู้ให้กำเนิดที่ไม่เคยรับรู้ถึง พฤติกรรมของเขา

“ไอ้ลูกเลว แกออกลายมาแล้วใช่มั๊ย ทำไมแกถึงกลายเป็นแบบนี้ ทำไมแกไม่นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ของแกบ้าง วันนี้ล่ะ ฉันจะเอาแกให้ถึงตายเลย ไอ้ลูกชั่ว ไอ้ลูกนอกคอก”เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ยดังขึ้น เด็กหนุ่มมองไปที่ต้นเสียง แล้วเห็นท่าทีเกรี้ยวกราดของฝ่ายนั้นที่เดินตรงเข้ามาหาตนจึงลนลานคลานหนี อย่างคนหมดแรงที่จะลุกวิ่ง

“ฉันไม่ปล่อยให้แกไปไหนรอดหรอกไม่ต้องคลานหนี ไอ้ลูกไม่รักดี เสียแรงที่ฉันลี้ยงเสียข้าวสุก และส่งเสียจนมาถึงทุกวันนี้ มานี่”ผู้เป็นพ่อตามมาถึงร่าง แล้วกระชากคอเสื้อคนคลานหนีให้ลุกขึ้น ก่อนที่จะเริ่มลงไม้ลงมืออย่างไม่มีการเห็นอกเห็นใจ ทั้งฝ่ามือ ฝ่าเท้าถูกประเคนใส่ลูกในไส้ของตนอย่างคนที่ต้องการระบายอารมณ์ผิดหวังและ เสียใจ

“ผมขอโทษ ผมขอโทษ ฮือๆๆ ผมเจ็บพ่อ ผมเจ็บ ฮือๆๆๆ ผมขอโทษ ผมขอโทษ”กฤตภาษร้องไห้โฮพลางเอ่ยขอโทษ ยกมือกราบไหว้คนที่ลงโทษตนจนร่างกายสะบักสะบอม

“คุณ พอแล้ว พอแล้ว ลุกจะตายแล้ว ฮือๆๆ พอแล้วๆๆ”เสียงผู้เป็นแม่ที่ยันกายมารั้งฝ่าเท้าของคนที่กำลังลงโทษลูก ทำให้คนที่ยกมือกราบไหว้รอดพ้นจากการเจ็บตัวไปได้ในตอนสุดท้าย

“เออ รีบๆเป็นห่วงมันเข้าไป ก่อนที่มันจะไม่มีเวลามาลอยหน้าอยู่ในบ้านหลังนี้”คนถูกห้ามเอ่ยตะคอกขึ้น ก่อนจะสะบัดตัวเดินหนีไปอย่างคนที่ยังไม่หายโกรธและโมโห

“คุณหมายความว่ายังไง คุณจะไล่ลูกไปอยู่ไหน คุณ กลับมาคุยกันก่อน”ผู้เป็นแม่ออกอาการตกใจ ก่อนจะลุกวิ่งตามไปคุยกับคนที่ทิ้งปริศนาในคำพูดเอาไว้

กฤตภาษสำรวจเนื้อกายที่บอบช้ำของตัวเอง พลางยกมือเช็ดหยดเลือดที่ไหลซึมตามปากและจมูก เด็กหนุ่มเริ่มขบคิดว่าใครเป็นคนบันทึกเทปอุบาทว์นี้เอาไว้ ไอ้หนุ่มหน้าหล่อนั่นเหรอ มันจะบันทึกเอาไว้ทำหอกอะไรให้ตัวเองได้อับอาย หรือว่า!!

สายตาพร่าเลือนจากหยาดน้ำตา เริ่มมองซ้ายมองขวา เมื่อเริ่มสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!ไอ้ภูมิ กูนึกแล้ว ไอ้เลว ไอ้เชี่ย ไอ้*@#</@%#+,”{}#<##>:W”เด็กหนุ่มร้องกรี๊ดออกมาอีกดังลั่น พลางสบถด่าคนที่ตนเอ่ยถึงอย่างเสียๆหายๆด้วยคำที่สุดจะหยาบคายเมื่อสายตามอง เห็นซองกระดาษสีน้ำตาลซองหนึ่งตกอยู่ มันเป็นซองที่เขาไม่นึกสนใจตั้งแต่แรกตอนที่ไอ้หนุ่มที่กำลังจัดการทะลุ ทะลวงข้างหลังเขาในจอโทรทัศน์ตอนนี้ยื่นให้ตอนคืนกุญแจรถให้

มือยาวเอื้อมไปขยำเอาซองนั่นตรงมุมบนด้านขวาที่มีชื่อบริษัทหนึ่งกำกับเอาไว้อยู่
“มึงทำให้สภาพกูเป็นแบบนี้ คิดเหรอว่ามึงจะรอด”เด็กหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยแววตาวาวโรจน์ ก่อนที่จะยันกายพาร่างอันบอบช้ำของตัวเองลุกขึ้น เพื่อออกไปจัดการกับคนที่เชื่อว่าเป็นคนส่งเทปอุบาทว์ๆนี่มาให้ที่บ้านรับ รู้ถึงพฤติกรรมของตน
.
.
.
.
.
เสียงเคาะประตูห้องดังรัวราวกับพายุกระหน่ำ ชายหนุ่มเจ้าของห้องแทนที่จะรำคาญเสียงนั่นกลับกระหยิ่มยิ้มอย่างสาแก่ใจ เพราะเดานึกเดาออกแล้วว่าน่าจะเป็นใครที่บ้าคลั่งอยู่นอกห้องตอนนี้

“ไอ้ภูมิ เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ ไอ้สารเลว”เสียงร้องเรียกปนก่นด่าดังลอดเข้ามาให้ได้ยิน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจลุกไปเปิดประตูนั่น

“เพี๊ยะ!!”กฤตภาษฟาดฝ่ามือลงใบหน้าของเจ้าของห้องทันทีที่ประตูห้องนั้น เปิดออก เด็กหนุ่มเริ่มชี้หน้าด่ากราดทันทีในสิ่งที่คิดว่าคนๆนี้กระทำเพื่อต้องการ ทำลายอนาคตตน
“แกไอ้ชั่ว ไอ้เลวระยำ แกใช่มั๊ยที่จัดการบันทึกเทปอุบาทว์ของฉันแล้วส่งไปให้พ่อแม่ฉันดู ไอ้ชั่ว ไอ้สวะ ไอ้ทุเรศ”

“อ้อ นี่แสดงว่าที่บ้านแกรู้เรื่องนี้แล้วสินะ มิน่าล่ะ ดูสภาพสินั่น ยังกะโดนหมาที่ไหนฟัดมา”ภูมิหันหน้ามาเอ่ยกับคนที่ด่าตน ในตอนแรกชายหนุ่มว่าจะจัดการตบสวนฝ่ายนั้นให้รู้สึกถึงความเจ็บแสบบ้าง แต่แล้วพอเห็นสภาพเจ้าตัว จึงเปลี่ยนใจมาใช้ความพูดเสียดแทงแทน ตามด้วยรอยยิ้มเยาะหยัน

“นี่ นี่แกเป็นคนทำจริงๆด้วย ไอ้สั... ไอ้ชั่ว มึงทำแบบนี้เพื่ออะไร มึงทำลายอนาคตกูเพื่ออะไร ไอ้นรก”กฤตถาษพอรู้ความแน่ชัด ก็ออกลายชีหน้าด่ากราดคนตรงหน้าอีกหนึ่งยก เด็กหนุ่มขยำซองกระดาษในมือแล้วเขวี้ยงใส่หน้าฝ่ายนั้น พลางยกมือขึ้นทุบตีเจ้าตัวเป็นพัลวันเพื่อระบายความเคียดแค้น ภูมิเห็นท่าไม่ดีจึงปัดป้องตัวเองในเบื้องตน แล้วออกแรงดึงคนทุบตีตนให้หายเข้ามาในห้องก่อนจะจัดการล็อคประตู ชายหนุ่มออกแรงเหวี่ยงคนที่ยังไม่หายบ้าจนร่างนั้นล้มคว่ำไปกับพื้นห้อง

“โอ้ยย!!”กฤตภาษร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ด้วยเพราะความช้ำระกำจากรอยแผลเดิมจากฝ่ามือฝ่าเท้าผู้เป็นพ่อที่ฝากไว้หลาย ฉาดยังไม่จางไปดี พอร่างไถลไปตามพื้นห้องจึงเกิดอาการเจ็บปวดขึ้นมาอีก
“บุกมาให้กูเชือดถึงห้อง ยังจะมาซ่าส์อีกนะมึง มานี่”ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด หลังจากที่ได้เป็นฝ่ายลงไม้ลงมือกับคนที่ทำร้ายตนก่อนบ้าง ชายหนุ่มตามไปจัดการกระชากคอเสื้อของคนซ่าส์แล้วออกดึงลากเข้ามาหาตนก่อนจะ จัดการใช้มือที่ว่างตบเปรี้ยงลงไปที่ใบหน้านั่นให้สาสมกับที่ตนเองเคยโดน จนเหยื่อฝ่ามือนั่นหน้าหันสะบัดล้มฟุบไปกับพื้นใหม่
“โอ้ยย!!”กฤตภาษส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออก เด็กหนุ่มพยายามยันกายจะลุกยืน แต่แล้วก็ไม่สำเร็จเมื่อโดนคนที่เพิ่งเหวี่ยงร่างตนเมื่อครู่ตามมาลงมือตบ ซ้ำเข้าที่ใบหน้าตนอีกหนึ่งฉาด
“โอ้ยย!!”เด็กหนุ่มร้องโอ้ยอีก คราวนี้หยดน้ำที่คลอล้นขอบตาตั้งแต่ต้นจากอาการเจ็บแสบได้ไหลออกมาอย่างคน ที่เกินเก็บกลั้น แต่ทว่าอีกฝ่ายที่มองเห็นกลับไม่รู้สึกเห็นใจหรือสงสารเลยซักนิด ตรงกันข้ามฝ่ายนั้นกลับเอ่ยถ้อยคำหยามเหยียดออกมาด้วยรอยยิ้มเยาะหยัน

“ไปไงล่ะมึง เจ็บใช่มั๊ย รู้หรือยังว่าการเป็นฝ่ายถูกทำร้ายมันเป็นยังไง”

“ไอ้สารเลว กูจะฆ่ามึง กูจะฆ่ามึง”คนเจ็บตัวออกแรงฮึดด่าลั่นขึ้น ก่อนจะตาเหลือกลานอึกอัก เมื่อโดนมือใหญ่ข้างหนึ่งของคนที่ตนด่าตรงเข้าบีบเข้าที่ลำคอ

“คราวทีแล้วกูแค่พลาดท่าหมาหมู่อย่างพวกมึงไป คราวนี้มึงคิดว่ากูจะยอมมึงเหรอ เฮอะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน”ภูมิส่งเสียงตวาดกลับบ้างหลังจากที่ใช้มือแข็งแรงบีบ เข้าที่ลำคอคนด่าตน จนฝ่ายนั้นดูเหมือนจะสิ้นฤทธิ์

“ปะ ปล่อย ฉันนะ ฉันหายใจไม่ออก”กฤตภาษส่งเสียงอ้อนวอนออกไป เมื่อเริ่มหายใจติดๆขัดๆขึ้นมา เด็กหนุ่มเสียใจ และตำหนิตัวเองที่บุกมารังของคู่อริเพียงคนเดียว ด้วยอารมณ์โกรธแค้น ณ ตอนนั้น ทำให้เขาไม่มีเวลาคิดแผนการณ์ที่จะชวนใครมาเป็นเพื่อนเลยซักคน

“กลัวตายเหมือนกันเหรอห๊ะ”ภูมิออกเสียงตวาดออกไปอีกด้วยความรู้สึกสาใน ใจลึกๆที่ได้เห็นสภาพคนเก่งคนหนึ่งบอบช้ำไปตามทุกส่วนของร่างกาย ไม่ว่าจะบนใบหน้าที่เริ่มบวมเป่งฟกช้ำ หรือตามเนื้อตัวที่อยู่นอกอาภรณ์ที่สวมอยู่ที่มีรอยเขียว และรอยขีดข่วนเป็นจ้ำๆ นอกจากนี้ยังคราบเลือดและหยดน้ำตาที่เปรอะตามส่วนต่างๆเสื้อผ้าอีก หึ สมใจกูดีแท้ เป็นไงล่ะมึงซ่าส์ดีนัก ถ้าเดาไม่ผิด ไอ้เด็กนี่มันคงจะโดนที่บ้านมันเล่นงานมาก่อนที่จะมาถึงตัวเขาเป็นแน่ โทษฐานอะไรน่ะเหรอ ข้อนี้เขาคงไม่ต้องเดาหรอก เพราะเขาเองเป็นคนจัดการยัดเยียดโทษฐานนั่นให้เจ้าตัวเอง โธ่เอ้ย อีเกย์ขี้โง่ ขี้เงี่....น ถ้ามึงมีมีสมองคิดตรึกตรองสักนิดในตอนที่มึงพาร่างแรดๆของมึงมาเอารถคืนมึง คงไม่โดนแบบนี้หรอก เฮอะน่าสมเพชมึงนัก เจอฤทธิ์เด็กเก่าที่กูเคยสอยตามผับตามบาร์มายั่วยุเข้าหน่อย ต่อมความอยากมึงก็เริ่มทำงานโดยที่สั่งสมองส่วนอื่นให้ปิดสวิทซ์ไปเสียหมด ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าแผนการจัดการกับคนเก่งอย่างแกมันจะง่ายดายขนาดนี้

“ปะ ปล่อยฉันก่อน ฉันหายใจไม่ออก”กฤตภาษเอ่ยขอร้องออกไปใหม่ เมื่อเริ่มรู้สึกว่าลำคอตัวเองถูกบีบแน่นขึ้น

ปล. ถ้ามีคำผิด ก็โทษด้วยนะค๊าบ ไม่ได้ตรวจดูอีกทีอ่ะ 

[kit]

ขอบคุณนะคะ คุณ zandwizz ขอบคุณนะคะ คุณ Boy

[THIP]

 

[krappom]

 

งานนี้เอสเลี้ยงไม่โตซะล่ะมั้งเนี่ย

[andy_kwan]

สะใจดีค่ะ ป้าว่าอีนังเอสคงจะโดนท่านพ่อเนรเทศไปต่างประเทศแน่ๆ

[three]

ซะใจจริงๆครับ  (แต่ก็แอบสงสารนิดๆนะครับแบบว่าพึ่งโดนที่บ้านเหยีบมาซะขนาดนั้นอ่ะ )

[uknowvry]

โหดดดดดดดดดดด

[tawanna]

  :oni3:จงมาต่อซะโดยดี  นะครับขอร้องอย่างด่วน

[SweetSerenade]

กรรมตามสนอง

สมน้ำหน้า สะจายยย

 

แต่เห็นขึ้นหัวข้อว่าจบภาคแรก

ไม่ใช่ว่าเอสมันจะตามไปออกฤทธิ์ภาค 2 อีกหรอกนะ

[A-ram 70]

รออ่านต่อ part 2 คับ

ใกล้จะถึงบทสรุปความรักของไต๋ กับ พี่ ตฤณ แล้ว

ขอบคุณผู้แต่งนะคับสำหรับเรื่องดีๆๆ

[zandwizz]

อีกนิดและกานเนอะ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นมาต่อจบจบคับ  

ภูมิพอเห็นสภาพตาเหลือกลานของเหยื่ออุ้งมือ จึงเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองกำลังถูกอารมณ์ร้ายชั่ววูบครอบงำอยู่ ชายหนุ่มยอมปล่อยมือออกจากคอคนที่กำลังใกล้จขาดลมหายใจ แต่พอเห็นฝ่ายนั้นเริ่มจะแผลงฤทธิ์ทำร้ายตนใหม่ตอนที่เป็นอิสระแล้ว จึงตัดสินใจตบสวนไปที่ใบหน้าเจ้าตัวอีกหนึ่งฉาดจนฝ่ายนั้นหน้าหันไปอีกรอบ จึงลุกยืนขึ้นชี้หน้าว่าให้เจ้าตัวได้คิด

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณตอนนี้ คุณทำเองทั้งนั้นเอส ถ้าคุณอยู่เฉยๆ ไม่ระราน หรือไม่ร้ายกับใครก่อน คุณก็คงจะไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ อย่างคุณมันก็แค่เด็กเมื่อวานซืน คุณอย่าคิดว่าคุณแน่ คุณเก่งไปกว่าใคร คนทุกคนมีจุดบอดกันทั้งนั้น คุณคงนึกไม่ถึงสินะ ว่าผมจะแก้เกมคุณกลับโดยวิธีนี้ ไม่งั้นคุณคงไม่โกรธแค้น จนขาดสติ ฟาดหัวฟาดหางมาหาคู่อริถึงห้องเพียงลำพังหรอก ใช่มั๊ย”

กฤตภาษเงยหน้ารับฟังคำพูดจาของคู่อริตนเงียบๆ เด็กหนุ่มโกรธตัวเองที่ยอมให้อารมณ์อยากมันบังตาจนกลายเป็นคนน่าสมเพชในวันนี้ ชายหนุ่มที่ยืนค้ำหัวเอ่ยสาธยายทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับแผนการหลอกเขาครั้งนี้มาจนหมดสิ้น เด็กหนุ่มรับฟังแล้วอยากจะลงไปนอนดิ้นตายที่พื้นซะให้ได้ เมื่อได้รับรู้ว่า ไอ้หนุ่มหน้าหล่อ ที่อุปโลกว่าตัวเองเป็นนักเรียกนอก ที่แท้มันก็เป็นแค่เด็กขายแถวหน้าของบาร์เกย์ที่ใดที่หนึ่งเท่านั้น มิน่า ลีลาท่าทางมันถึงเย้ายวนใจยิ่งนัก

“ไม่ต้องมีความสงสัยเลยนะคนสวย ว่าทำไมไอ้หนุ่มนั่นมันถึงยอมรับงานนี้ ทั้งๆที่มันก็ถูกประจานใบหน้าไปด้วย เอานี่ไปดู แล้วที่รักจะรู้”ภูมิเอ่ยขึ้นอีก เมื่อเห็นคนที่ตนเปิดตาให้สว่างทำสีหน้าอึ้งไป ชายหนุ่มเดินไปหยิบแผ่นซีดี สองสามแผ่นแล้วโยนลงพื้นให้ฝ่ายนั้นดูเต็มๆตา

กฤตภาษแทบกรี๊ดลั่น เมื่อประจักษ์ต่อสายตาถึงสิ่งที่ตกลงตรงหน้า แผ่นซีดีสองสามแผ่นนั่นที่มาพร้อมปก เป็นเด็กอมมือที่ไหนก็น่าจะดูรู้ว่ามันเป็นซีดีโป๊ และสิ่งที่ทำเอาเขาแทบกรี๊ดก็คือ ภาพนายแบบที่ยืนโชว์หุ่นกอดรัดอยู่กับคู่ขา ก็คือคนๆเดียวกับที่ได้ปฏิบัติกามกิจกับเขาในห้องของคนโดยของสิ่งนี้ให้นั่นเอง

“แกทำกับฉันแบบนี้ทำไม แกทำกับฉันถึงขนาดนี้ทำไม แกจะรู้มั๊ยว่าฉันจะโดนอะไรบ้าง ฮือๆๆ”เด็กหนุ่มเอ่ยค่ำครวญออกมาพลางร้องไห้โฮอย่างคนสิ้นท่า เพราะยิ่งได้เห็นใบหน้านายแบบบนปกซีดีนี่ มันยิ่งทำให้เขานึกถึงภาพการร่วมรักของตนกับเจ้าตัวที่ไปโชว์หราต่อหน้าพ่อ แม่ของตน อนาคตเขาพังหมดก็คราวนี้ เขารับรู้มาตลอดว่าที่บ้านเขารับเรื่องพวกนี้ไม่ได้ เขาจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะปิดบังซ่อนเร้นตัวตนที่แท้จริงของตัวเองโดยตลอดในตอนอยู่ต่อหน้าและสายตาพวกท่าน แล้วนี่ หลักฐานที่มัดแน่นถึงการเป็นชายรักชายของเขามันชัดเจนขึ้นมาขนาดนี้ ต่อไปชีวิตเขาจะดำเนินไปทางไหน เขาไม่อยากจะคิด

“ผมทำเพื่อตัวผม และคนที่ดีที่สุดคนหนึ่งของผม และเด็กของเขา”ภูมิเอ่ยบอก ทำให้คนที่ร้องไห้โฮเกิดอาการชะงักเงยหน้าขึ้นมองแล้วเอ่ยถาม

“คนดีที่สุดของแก แกหมายถึงใคร”

“กัณตินันท์ไง หรือตฤณ และเด็กของเขาก็คือนายไต๋ คุณคงไม่รู้สินะว่าผมกับตฤณ เราเคยคบกัน ผมเคยเบื่อเขา แต่ตอนนี้เขาก็พิสูจน์ตัวเองให้ผมเห็นได้แล้วว่า เขาเป็นคนที่ใครได้ใจเขาไปแล้วจะเป็นคนที่โชคดีที่สุด ซึ่งนั่นก็คือนายไต๋ คนที่เราสองคนเคยฟาดฟัน เพื่อแย่งชิงตัวมาน่ะแหละ หลังจากนี้ไป คุณเลิกยุ่งกับสองคนนั่นซะ ปล่อยให้เขาดำเนินชีวิตไปในแบบของเขา จะในแบบครูกับศิษย์หรือคู่รัก ก็เรื่องของพวกเขา ซึ่งถ้าขืนคุณยังดื้อดึงไม่ฟัง รับรองได้ว่าคลิปฉาวโฉ่ของคุณคงไม่หยุดอยู่แค่ตรงนี้แน่ และก็อย่าคิดที่จะตลบหลังมาเล่นงานผม เพื่อยื้อแย่งคลิปนี้ไปเป็นอันขาด บอกเอาไว้ก่อนว่าคราวก่อนผมแค่พลาด เพราะมีเรื่องบางอย่างให้ต้องคิด แต่ตอนนี้ปัญหาทุกอย่างผมหมดไปแล้ว รับรองได้ว่า ผมเล่นงานคุณจนเลี้ยงไม่โตแน่ หากยังคิดหือ คิดซ่าส์กับคนอย่างผม”

กฤตภาษรับฟังทุกอย่างจบก็เกิดอาการคลุ้มคลั่งอีก เพราะคิดว่าตัวเองโดนรุมเล่นงานจากคนกลุ่มที่ถูกกล่าวถึง เด็กหนุ่มระงับสติไม่อยู่ชั่วขณะจึงพยุงร่างตัวเองลุกขึ้นแล้วตรงปรี่เข้าไปคิดจะเล่นงานคนที่กล่าวขู่ตน แต่ทว่าฝ่ายที่โดนเล่นงานกลับกลายเป็นตัวเองซะอย่างนั้น

ภูมิตัดสินใจยกมือตบสวนเปรี้ยงเข้าใส่ร่างคนที่วิ่งเข้าหาตนสองฉาดซ้ายขวา ก่อนจะจัดการจับร่างนั้นเหวี่ยงลงไปชนผนังห้องดังผลั๊ก

“โอ้ยย!!”กฤตภาษส่งเสียงร้องออกมาอีกด้วยความเจ็บปวดทั้งกายและใจ ร่างเด็กหนุ่มค่อยๆทรุดฮวบลงกับพื้นก่อนจะสะอึกสะอื้นร้องห่มร้องไห้อย่างคนสิ้นท่า

“บอกแล้วไง ว่าอย่าคิดหือ”ภูมิชี้หน้าเอ่ยสำทับ แม้จิตใจส่วนหนึ่งจะรู้สึกชิงชังคนบอบช้ำ แต่ทว่าในอีกส่วนก็แอบรู้สึกสงสารเจ้าตัวขึ้นมาอย่างประหลาด

กฤตภาษไม่เอ่ยตอบโต้ใดๆออกมาอีก เด็กหนุ่มบอบช้ำจนร่างกายไม่อาจทนทานต่อไปได้ จึงสิ้นฤทธิ์สลบไปในที่สุด

[SataRu]

  สุดยอด

[benxine]

  มากๆๆๆ

[kit]

ต๊าย น่าสงสาร.......

ก็ให้ยัยปุ๋ม(ภูมิ)นั่นแหละค่ะ ก็กลับตัวกลับใจเป็นคนดีแล้วนี่

เลี้ยงดู อบรมบ่มนิสัยยัยเอส(ที่อาจโดนขจัดจุดอ่อนออกจากบ้าน)

ไหนๆก็เคยเป็นชิ้นกันมาก่อน อิอิ


ขอบคุณนะคะ คุณ zandwizz ขอบคุณนะคะ คุณ Boy

[~ScAreD:SAcreD~]

โอ้ บอย โหดได้ใจ
เอาซะ เลี้ยงไม่โตเลย แบบนี้

[marchmenlo]

เอ่อ.............??????

อยากบอกว่าเอาคืนได้แสบมากอ่ะ  เอาไงล่ะนายเอสเ่ก่งนักไม่ใช่เหรอ

จบกัน

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[bellbomb]

หรือภูมิจะคู่กับเอส?????


จริงๆก็เห็นใจเอสนะ แต่คนเคยมีเรื่องกันมาขนาดนั้น จะปรับเปลี่ยนทัศนคติที่เคยมีต่อกันไหวรึ 


อะลุ้นๆๆ ตอนจบต่อไป

[zandwizz]

โอ้ บอย โหดได้ใจ
เอาซะ เลี้ยงไม่โตเลย แบบนี้

แนวถนัดเขาล่ะพี่ ไม่ชินอีกหรอค๊าบ........

หรือภูมิจะคู่กับเอส?????


จริงๆก็เห็นใจเอสนะ แต่คนเคยมีเรื่องกันมาขนาดนั้น จะปรับเปลี่ยนทัศนคติที่เคยมีต่อกันไหวรึ 


อะลุ้นๆๆ ตอนจบต่อไป

คิก คิก คิก ..........

[A-ram 70]

จาออกแนวแบบว่าตบจูบมั้ยเนี่ยตอนหลัง

ติดตามๆคับ

[crazykung]

ตบซ้ายย ตบขวา


จาสมน้ำหน้าลึสงสาร มันดีเนี้ย


กรรมตามสนองโฮะๆ


จาจบแล้วเยย แง่มๆ ไม่เหนพระเอก ก่านายเอกสวีทกานเล้ยย


มีแต่ - - สอนน ก่า สอนนหนังสือ แงๆๆ

[three]

ได้ใจแบบสุดๆๆ
สรุปนี้คู่นี้เขาจะลงเอยกันไหมครับ