รู้สึกเหมือนมาตอนตลาดวายเลยค่ะ ไม่รู้พี่นัทจะได้อ่านคอมเม้นท์นี้มั้ย^_^
อ่านแล้วทั้งประทับใจทั้งเศร้า(ตอนจบ)เลยค่ะ
ประทับใจกับเรื่องราวของพี่มากๆ ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะคะ
คิดถึงพี่เดี่ยวจังหนอ...พี่เค้าก็คงมีความสุขและหวังให้พี่นัทมีความสุขมากๆแน่ค่ะ
อ่านแล้วพลอยคิดว่าความรักแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเองบ้างมั้ยหนอ(ฮา)
ปล.อ่านแล้วก็นึกถึงเพลงนี้
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=zv57V9_Qw54ฟังไปพร้อมกับอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วยิ่งน้ำตาแตกไปอีก มันเป็นความเศร้าที่อบอุ่น ^__^
ปล.สอง หลงรักคำเมืองมากค่ะ ไม่ได้ฟังมานานคิดถึงจับใจเลย(แม่เป็นคนเหนือค่ะ แต่มาใช้ชีวิตที่กรุงเทพตลอด ได้กลับบ้านแค่ตอนปิดเทอมใหญ่) คนเหนือน่ารัก >___<