ตอนที่21
“พี่ภูมิ เสร็จยังเร็วๆสิ”ผมถามไอพี่ภูมิขณะที่เรากำลังจะออกไปข้างนอกครับ ก็มัวแต่งหล่อชักช้าอยู่ได้
“ครับๆเสร็จแล้วใจเย็นสิครับ ยังไงเราก็ไปทัน”ไอพี่ภูมิตอบกลับมา งงกันหละสิว่าผมกำลังจะไปไหนกัน ผมกำลังจะไปเที่ยวกันครับฉลองที่พี่ภูมิหายป่วย เหอะๆก็ไอพี่ภูมิพอหายไข้ก็บ่นอยากไปเที่ยวผมรำคราญก็เลยตกลงไปครับ แต่ไม่ได้กันสองคนนะครับไปกันทั้งสโมฯไปพักที่รีสอร์ทผมนั่นแหละครับคราวที่แล้วไม่ค่อยได้เที่ยวแล้วเดี๋ยวจะแวะไปที่หมู่บ้านนั้นด้วย ยังจำกันได้ไหม หมู่บ้านที่ทำให้ผมสองคนแต่งงานกันหนะ ไอเอกมันอยากจัดงานกับนิคบ้างก็เลยสนองหน่อยครับพามันไป นัดพี่ปัดไว้แล้วครับ ไปคราวนี้พ่อแม่เอกกับนิคก็จะไปเจอกันที่นั่นด้วยนะครบคุยกันเรียบร้อยแล้ว
“อ่า เสร็จแล้วครับ ที่รักไปกันเลย”พี่ภูมิเดินเข้ามาคว้าเอวผมไปโอบแล้วพาเดินครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรชินแล้วครับ
“มารอกันนานยังครับ”ผมเอ่ยถามพวกที่รออยู่นะจุดนัดพบ
“ไม่นานหรอกนี่ก็พึ่งมาถึงกันเองครับ”พี่ตาร์ตอบ
“งั้นมากันครบแล้วใช่ไหมครับ จะได้เดินทางกันเลย”ผมถาม
“ครับครบแล้ว”พี่คินเป็นคนตอบครับ
“งั้นก็เชิญที่รถตู้ด้านนี้เลยครับ ส่วนเรื่องรถไม่ต้องกลัวหายครับ ที่นี่เค้าจะดูและให้อย่างดี”ผมตอบแล้วทุกคนก็ขึ้นรถตู้กันครับ ส่วนผมกับไอพี่ภูมิเอารถไปกันเอง ส่วนคนอื่นถ้าอยากจะไปเที่ยวหรืออะไรที่นั่นก็มีรถบริการอยู่แล้วครับ ไปถึงก็จะมี ไอเอก ไอนิค ผมกับไอพี่ภูมิครับนอนที่บ้านพักของไอพี่ภูมิเพื่อเตรียมงานที่เหลือพักที่รีสอร์ทครับ
“สวัสดีครับพี่ปัด”ผมกับพี่ภุมิพูดขึ้นและยกมือไหว้พร้อมกันเมื่อเราเข้ามาที่หมู่บ้านครับมาหาพี่ปัดเรื่องงานแต่งวันพรุ่งนี้
“สวัสดีจ้าองหนุ่มแล้วอีกสองคนใครจ๊ะใช่เจ้าของงานรึปล่าว”พี่ปัดรับไหว้แล้วถามถึงไปเอกกับไอนิคครับ
“ใช่ครับ นี่เอก แล้วนี่ก็นิคครับ”ผมตอบครับ แล้วก็ยกมือไหว้ทำความรู้จกกัน
“มาเริ่มงานพรุ่งนี้ใช่ไหม ไม่มีอะไรมากหรอกจ้า เดี๋ยวพี่บอกรายระเอียดให้ฟังแล้วเรื่องแหวนเตรียมมาแล้วใช่ไหมจ๊ะ พ่อกับแม่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะมากันตอนไหนหละพี่จะได้เตรียมตัวแล้วจัดการให้ทีเดียวเลย”พี่ปัดบอก
“ครับเรียบร้อ...”
~เป็นไปได้ไหมโชคชะตาหรือว่าอำนาจบางอย่างคนสองคนจึงพบกัน~
“เอ่อขอโทษครับพี่ปัด เดี๋ยวพี่ปัดคุยกับพี่ภูมิไปก่อนนะครับผมขอไปรับโทรศัพท์แป๊ปนึงครับ”ผมบอกพี่ปัดเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขัดตนที่คุยกันพอดี พี่ปัดก็พนักหน้าให้ผมเลยเดินออกมารับครับดุเบอรืแล้วเห็นว่ายิ้มเป็นคนโทรมา
“ว่าไงยิ้ม”ผมกรอกเสียงลงไป
[เพลงยิ้มมีเรื่องอยากให้ช่วย คืออย่างนี้นะ......] แล้วยิ้มก็บอดสิ่งที่อยากให้ช่วยกับผมครับ
“อืม ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ เตรียมมาดีซะขนาดนั้น งั้นเดี๋ยวเพลงคุยกับพี่ปัดให้ แล้วก็ชุดมีแล้วรึป่าวจัดการให้ใส่มาเลยนะ”ผมบอก
[ จ้าๆ เดี๋ยวยิ้มจัดการเองบอกมาเลยว่าทำอะไรยงไงบ้าง แล้วนี่เพลงไม่ตกใจเลยหรอ] ยิ้มถามครับ
“อืม ไม่หรอกพวกเดียวกันดูกันออกมั้ง หึหึ เพลงกะไว้อยู่แล้วแหละว่าต้องเป็นแบบนี้แต่ไม่กล้าพันธงลงไปหนะ”ผมตอบ
[จ้าๆ งั้นแค่นี้นะเพลง เดี๋ยวยิ้มเตรียมตัวก่อนต้องวางแผนให้ดีจะได้ไม่ผิดผลาด อิอิล]
“ครับ เดี๋ยวเพลงจัดการทางนี้ให้ บายครับ”ผมตอบแล้วกดวาง ก่อนจะเดินไปหาพี่ปัดเพื่อคุยเรื่องที่พึ่งคุยกับยิ้มไปเมื่อกี้จะได้เตรียมตัวทันแล้วไม่มีความผิดผลาด แต่ไอพี่ภูมินี่สิ มันจะไม่ตกใจหรอ
**********************50%***************************
“พี่ปัดครับ คืออย่างนี้นะครับ....ทำได้ไหมครับ”ผมบอกรายระเอียดให้พี่ปักฟังครับ พวกที่เหลอทำหน้างงปนอึ้งไปแล้ว
“ได้ค่ะเตรียมมาเรียบร้อยขนาดนี้ ได้แรงเชียร์แรงยุอีกหน่อยก็สำเร็จคะ”พี่ปัดรับคำ
“เอ่อเดี๋ยวครับน้องเพลง ที่พูดมาเนี่ยหุพี่ไม่ได้ฟาดใช่ไหมครับ”ไอพี่ภูมิมันถาม
“ฝาดไม่ฝาดเดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนพิธีก็รู้เอง ตอนนี้กวนพี่ปัดมาเยอะแล้วกับกันเถอะแล้วก็ ไอนิคมึงนอนบ้านพี่ปัดนะคืนนี้”ผมบอก
“เฮ้ยต้องแยกกันนอนหรอวะ”ไอเอกถาม
“อ่าวไม่แยกมันก็ไม่ตื่นเต้นดิวะอีกอย่างถ้านอนด้วยกันอยู่แล้วแต่แรกจะจัดทำไมพิธี ไปๆกลับไม่ต้องโวย พี่ปัดครับลานะครับพรุ่งนี้เจอกันเดี๋ยวผมกับพี่ภูมิมาช่วยแต่เช้า”ผมบอกแล้วเราก็ลากลับกันครับ
“ไงครับ พี่ปัดเตรียมงานเหนื่อยไหม”ผมถามพี่ปัด ช่วงนี้ผมออกโรงคนเดียวเลยครับก็งานเพื่อนรักผมทั้งที่นี่นะ พวกผมหนะโชคดีที่แม่ครอบครัวที่รักและเข้าใจเรามากๆ เพราะเราไม่ได้ทำอะไรให้เสียหายเพียแค่เราเป็นคนดีท่านก็ภูมิใจมากแล้ว
“ไม่เหนื่อยจ้า ช่วยๆกัน พวกเด็กๆก็ช่วยด้วยนะ แล้วเรื่องช่อดอกไม้ก็เรียบร้อยแล้วนะ แต่ว่าถ้าโยนพลาดหละน้องเพลง”พี่ปัดถาม
“555ไม่พลาดหรอกครับ มันเป็นนักบาส แต่ไม่รู้ว่าโยนกลับหลังจะแม่นหรือป่าว อันนี้อยู่ที่ตัวคนรับครับว่าจะสำเร็จไหม”ผมตอบขำๆ
“น้องเพลงก็ ทำตลกไป”พี่ปัดพูดเสียงดุๆครับ
“เอาเป็นว่าแล้วแต่ดวงและโชคชะตาแล้วกันครับพี่ปัด ผมขอไปดูเจ้าสาวก่อนดีกว่า”ผมบอก
“จ้าๆ อยู่บนห้อง เดินไปซ้ายมือห้องทีสองจ้า”พี่ปัดบอก
“ครับๆ .พี่ภูมิไม่ต้องตามมาช่วยพี่ปัดไปนั่นแหละ”ผมรับคำแล้วจะเดินไปตามที่พี่ปัดบอกครับแต่พี่ภูมิจะตามมาผมเลยห้ามไว้
“อ่าว ทำไมหละครับ”
“ไม่ทำไมแต่ไม่ต้องขึ้นไป ไว้รอเห็นพร้อมเจ้าบ่าวนู่น”ผมบอกแล้วเดินขึ้นมาเลยไม่สนใจครับ
“เอ่อขอทาครับ ไอนิคหละ”ผมถามพี่ที่อยู่ในห้องครับ คิดว่าน่าจะเป็นคนจัดการเรื่องชุดกับจัดการแงหน้าให้อ่ะครับ
“อ่อ ไปเปลี่ยนชุดคะ”พี่เค้าตอบ
“แล้วมันเป็นไงบ้างครับพี่”ผมถาม
“น่ารักมากๆเลยคะ แต่งออกมาแล้วเนี่ยผู้หญิงบางคนยังอาย”พี่เค้าตอบ
“ครับ...ชักอยากเห็นแล้วสิ”คือจริงๆไอนิคเนี่ยเป็นคนน่ารักอยู่แล้วนะครับแต่แบบผู้ชายอ่ะแต่ถ้าพี่เค้าบอกว่าผู้หญิงบางคนยังอายนี่
“โห...น่ารักหวะมึงไอเอกเห็นนี่คลั่งแน่คงอยากรีบอุ้มมึงเข้าห้องไวๆ”ผมทักแซวมันเมื่อมันเดินออกมาครับแต่งตัวเสร็จแล้ว มันใส่ชุดสูทสีขาวครับแต่เป็นสูทที่แบบว่ามองแล้วระบุเพศไม่ได้หนะครับตอนนี้มันเหมือนทอมมาก น่ารักจนผู้หญิงบางคนต้องอายจริงๆ พี่เค้าแต่งหน้ามันอ่อนๆด้วยนะครับปากทาสีชมพูบางๆไอเอกให้คงอยากจับมาจูบไวๆ
“ไอเพลง เงียบไปเลยนะชมแบบนี้กุไม่ดีใจหรอกนะ แล้วเรื่องดอกไม้ว่าไง คนไหนวะไม่เคยเห็นแล้วกุจะโยนให้ถูกไหม”มันโวยแล้วถามเรื่องที่เตี๊ยมกันไว้ครับ
“เออ คนนี้ยิ้มเอารูปมาให้ละ ให้มันแม่นๆนะมึงอย่าให้เสียชื่อนักบาส”ผมบอกมัน
“เกี่ยวกันไหมวะโยนกลับหลังเนี่ย”มันโวย
“เออแค่กะตำแหน่งให้ดีก็พอแล้วเดี๋ยวพี่เค้ารับให้สำเร็จเอง”ผมบอก
“เออๆ”มันรับคำ แล้วก็รอเวลาให้ขบวนไอเอกมาครับ มันดูไทยปนสากลบนชาวบ้านๆนะครับครั้งนี้แต่ทุกอย่างมันก็ออกมาลงตัวแหละครับ
“เจ้าสาวมาแล้ว...”เสียงหนึ่งพูดขึ้นทุกคนหันมามองเป้นตาเดียวกันครับสีหน้าทุกคนดูมีความสุขเต็มไปด้วยรอบยิ้ม และก็มีเสียง”วิ้ววว…”ตามมาครับแซวเจ้าสาว ใบหน้าของไอนิคที่ถูกปัดด้วยสีชมพูดอ่อนๆไว้กลับแดงขึ้นมากว่าเดิม ส่วนหน้าไอเอกตอนนี้ก็ อยากเข้าหอแล้ว ผมอ่านได้แบบนี้ มีใครอ่านได้แบบผมบ้างไหมครับ55 พิธีดำเนินต่อไป จนมาถึงการมอบโยนดอกไม้ครับ ทุกคนที่ยังโสดก็กรูกันเข้าไปรอเลยครับ แต่คนที่จะได้มีคนเดียวเท่านั้นและมันต้องไม่ผิดพลาด
“โยนเลยๆๆๆๆ”เสียงเชียร์ให้โยนดอกไม้ดังขึ้น คนที่ถูกกำหนดให้ได้ดอกไม้ในครั้งนี้ก็ยืนประจำที่แบบไม่มีใครสังเกตเพราะตอนนี้ทุกคนสนใจอยู่กลับช่อดอกไม้ที่กำลังจะถูกโยนมา และแล้วดอกไม้ในมือของเจ้าสาวก็ถูกโยนมาลอยละล่องลงสู่มือของใครคนหนึ่ง ทุกคนหันมาสนใจผู้ที่ได้รับดอกไม้ไป
“พี่ยัง...”เสียงพี่คินอุทานขึ้นเป็นคนแรกด้วยความตกใจ ส่วนผมและคนที่รู้เห็นกับเรื่องนี้แอบอมยิ้มและรอบถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ไม่ผิดตัว
“เค้าบอกว่า คนที่ได้รับดอกไม้ของเจ้าสาวจะได้แต่งงานเป็นรายต่อไป ไม่รู้หนุ่มผู้โชคดีที่ได้ดอกไม้ไปจะมีข่าวดีเร็วๆนี้ไหม”เสียงพี่ปัดพุดขึ้นเหมือนจะแซวพี่ยัง แต่นี่เป็นสิ่งที่เราเตรียมไว้ครับ
“ถ้าข่าวดีที่ว่าเป็นเรื่องที่ผมจะแต่งงานเป็นรายต่อไปแล้วหละก็ คงต้องถามเจ้าสาวของผมแล้วหละครับว่าจะยอมแต่งงานกับผมไหม”พี่ยังพูดแล้วคุกเข่าลงยื่นช่อดอกไม้ไปยังพี่คิดที่ยังคงตะลึงไม่หาย
“ว้าว ขอแต่งงานกันแบบนี้เลย น่ารักจังแล้วอีกฝ่ายตกลงไหมจ๊ะพี่ว่า ตกลงแต่งเลยเถอะเป็นพี่ก็ยอมหล่อออกขนาดนี้”พี่ปัดว่า
“แต่งเลยๆๆๆ”เสียงเชียร์มาแล้วครับ ยิ้มก็เดินเข้ามาหาผมแล้วยิ้มหน้าบานเลย ทีนี้เหลือแต่พี่คินจะตกลงหรือไม่ตกลงเท่านั้นแหละ
“แต่ว่า...”
“แต่งเลยๆแม่รอลุ้นนานจะเป็นลม”พี่คินเหมืนจะปฎิเสธแต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนพร้อมกับชายหญิงอีก2คูซึ่งก็น่าจะเป็นทั้งพ่อแม่พี่คินแล้วก็พียังหนะครับ
“นี่พ่อกลับแม่ แล้วก็..”พี่คินทำถ้านึกไปด้วยอย่างค้างๆกับแผนการครี้ที่พี่คินไม่รู้อยู่คนเดียว ส่วนพวกผู้ใหญ่ทันก้อมยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วมองพี่คินด้วยความเอ็นดู
“เจ้าเล่ห์กันจังนี่มีคินไม่รู้อยู่คนเดียว”พี่คินพึ่งประมวลผลเสร็จบ่นครับ
“นี่เจ้าคิน บ่นอะไรรีบๆตกลงกับพี่เค้าลูกแม่รอนานแล้ว”แม่พี่คินพูดครับ
“แม่อ่ะ ..เออตกลงครับ”พูดกับแม่งอนๆแล้วกันมาตกลงกับพี่ยังแบบเขินๆครับ เ
“ตกลงกันได้แล้วก็เริ่มพิธีได้เลยคะ”พี่ปัดพูดบอกแล้วพิธีแต่งงานก็เริ่มขึ้นอีกครั้งด้วยความสุขและรอยยิ้ม แต่มีหนึ่งอย่างที่ผมอยากจะบอกพี่คินว่า ไม่ได้มีพี่คินคนเดียวหรอกที่ไม่รู้เรื่องนี้เพราะฉะนั้นหลังจากเข้าหอแล้ววันรุ่งข้นถ้ายังพอมีแรงเตรียมตอบคำถามชุดใหญ่ได้เลยครับ
*******************ครบแล้วๆ*****************
หัวข้อ: พิสูจน์รักวัดใจ ........ อัพ28/3/2556 อัพล่าสุด ตอน บทส่่งท้าย(จบแล้วจ้า^^) (อ่าน 200208 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก