5
//////////////////////////////////
เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำในห้องทำงาน ของวันนี้ หญิงสาวในชุดทำงานรัดรูปกำลังนั่งดูเอกสารของบริษัทอย่างเคร่งเครียด
กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงง...สักพักเสียงโทรศัพท์ในห้องหญิงสาวดังขึ้น
“ ว่าไงคะ พี่เอลดา ”เบนยกหูโทรศัพท์ ขึ้น
“ มีพนักงานใหม่มา สัมภาษณ์ งานค่ะน้องเบน ”
“ แล้วจะโทรมาบอกเบนทำไม ไม่ให้ ทรัพยากรบุคคลสัมภาษณ์ละคะ ”
“เรียบร้อยแล้วคะ เหลือแค่ ผู้บริหาร เป็นขั้นตอนสุดท้าย ”หล่อนนึกในใจ ใช่สิ ป๊าไม่อยู่ไปต่างประเทศเพื่อ ดูงานสาขาใหม่ที่นั้น เบนซึ่งเป็นเพียง แค่ นศ.ฝึกงานจึงต้องแบกรับภาระบริษัท เหมือนกับคนทำงานจริงๆ
“ แต่ เบนเป็นแค่ นศ. ฝึกงานจะดีเหรอคะ ”เบนรู้สึกประหม่า ตั้งแต่เกิดมาหล่อนก็ไม่เคย สัมภาษณ์งานใครสักคน
“ แต่คุณเบนเป็น ลูกเจ้าของบริษัทนี่คะ พี่เอคิดว่า น่าจะตัดสินใจ รับหรือไม่รับพนักงานคนนี้ได้ ”
“ งั้นก็รอป๊ากลับมาก่อน ”
“ท่านประทานบอกให้คุณสัมภาษณ์และตัดสินใจแทนท่านคะ เนื่องจากพี่ได้โทรศัพท์ไปถามท่านประธานเมื่อครู่คะ ”
“ เฮ้อ......งั้นเบนก็ไม่มีทางเหลือแล้วสิ ”
“ มั้งคะ... ”เลขา หน้าห้องพูดด้วยสำเนียงพอใจ
“ งั้นก็เชิญเขาเข้ามา ”
................
เบนไม่รู้จะทำอย่างไร รู้สึกประหม่าอย่างเห็นได้ชัด หล่อนจะทำอย่างไรให้หน้าภูมิฐาน ไม่หลุกหลิกจน คนที่มาสัมภาษณ์หัวเราะเยาะ
“ สวัสดีครับ ” เพียงแค่แวบแรกที่มอง หญิงสาวรู้สึกว่า ชายหนุมตรงหน้า รูปร่างหน่าตาดีไม่ใช่เล่นแม้จะสวมแว่นตา แต่ความหล่อยังทะลุแว่นราวกับดูหนังสามมิติก็มิปาน
“ ค่ะ เชิญนั่ง ”
…………………….
“ นายอาติยะ สรระวงค์ ” หญิงสาวอ่านชื่อชายอนุ่มอย่างช้า ๆ ก่อนจะพลิกดูประวัติทางการศึกษาก่อนจะอ่านที่ละบรรทัดอย่างถี่ถ้วน
“ ครับ ”
“ นามสกุล คุ้น ๆ.. คุณเป็นอะไรกับ คุณสรวงหรือคะ ”
“ ผมเป็นลูกชายท่าน ”
“ ตายจริง ใช่คุณสรวง...ที่ถูกจับเข้าคุก ข้อหา บุกรุกพื้นที่ป่าสงวน จ้างวานฆ่า แล้วยักยอกทรัพย์อีกหลายกรณี ” หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ แม้โปรไฟล์จะดี แต่ประวัติครอบครัวไม่ได้ หล่อนก็ไม่อาจที่จะรับเข้ามาทำงานในบริษัทหรอก
“ แล้วทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ ”นี่เป็นการปฏิเสธที่สุภาพแล้วละ
“ คุณจะไม่สนใจถามเรื่องอื่นเลยหรือครับ ” เขาสมัครมาเกือนสิบบริษัททุกบริษัทล้วนตอบอย่างนี้ เขาจะไม่ ยอมรับฟังคำตอบที่เป็นการปฏิเสธอย่างสุภาพแบบนี้อีกแล้ว
“ ทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ เชิญค่ะ ”
“ ช่วยพิจารณา หน่อยนะครับ ” อาร์ตี้ ยื่นมือไปกุมเบนเพื่อขอร้องให้เขาพิจารณาอีกครั้ง
“ นี่คุณ อย่ามารุ่มร่ามกับฉันนะ ปล่อย ”
“ นะครับ ๆ ” เบนสะบัดมืออกแรงทำให้ มือเผลอไป โดนกรอบรูปตรงหน้าตกลงแตะกระจาย
ตุบ
เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงง
ว้ายยย หล่อนเผลอกรีดร้องออกมา
“ นั้นรูปมิวนี่... ”
“ ใช่คะมิว..คุณรู้จักกับเพื่อนฉันด้วยเหรอคะ ”หญิงสาวถามขึ้นอย่างแปลกใจ
“ ใช่ครับ...รวมไปถึง คนในตระกูลไพศาล ”
“ว่าไง นะ อย่างนี้คุณก็รู้จักว่าที่เจ้าบ่าวของเพื่อนฉันนะสิ ”เบนเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ
“ เจ้าบ่าว...มิวเป็นเพื่อนคุณ ? ”
เหมือนลิขิตฟ้าชะตาดิน ทำให้ อาร์ตี้กลับมาวนเวียนกับคนรอบตัวมิวอีกครั้ง หลังจากที่เบนเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากที่ เขาปล่อยตัวดินให้เป็นอิสระแล้ว จนถึงปัจจุบัน คือดิน จะแต่งงานกับมิว ซึ่งเบนยอมไม่ได้แน่ ๆ ที่เพื่อนจะลงนรกไปกับคนสารเลวนั้น
.....................................
.......................
..........
“ ว่าไงนะ... ”เบน อุทานหน้าเหวอไป เมื่อรับรู้ถึงเรื่องราวที่อาร์ตี้ เล่าให้ฟังก่อนจะนึกแผนการบางอย่างออก
“ ใช่ครับ.. ”
“ หึ..ฉันพอจะนึกอะไรบางอย่างออกแล้วละ ”
“ อะไรหรือครับ ”
“ ฉันจะรับคุณเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ แต่คุณต้องทำอะไรบางอย่างตอบแทนฉัน ”
“ จริงเหรอครับ...ได้เลยครับ ขอแต่คุณเอ่ยมา ผมยอมทำตามทุกอย่าง ” เบน ยิ้มที่มุมปาก อย่างพอใจกับแผนการอันแยบยลที่ตนเพิ่งนึกออก ไม่มีททางที่คนชั่วอย่างดินจะลอยนวล หล่อนเองนี่ละจะกระชากหน้ากากคนสารเลวนั้นออก ว่าแท้จริง ว่าที่เจ้าบ่าวของมิวนั้นร้ายกาจมากแค่ไหน
/////////////////////////////////
ไร่ไพศาล
ดินกลับมายังไร่ไพศาลเมื่อทราบข่าวจากป้าอ่อนว่ามิวและครอบครัวเดินทางมาถึงแล้ว
เขารู้จากคุณท่านว่ามิวเดินเล่นในไร่ จึงรีบตามมาด้วยความคิดถึง
“ อุ้ย...คุณดิน!!” ดินเดินมา เกือบชนกับร่างท้วมของป้าอ่อน
“ ป้าอ่อน..มาทำอะไรที่นี้หรือครับ ?”
“ คุณดินจะไปไหน หรือคะ ?”
“ไปหามิว เห็นว่า มิวมาเดินเล่นในไร่ ”
“ เอ่อ.. อย่าเลยคะ ”ป้าอ่อนรู้สึกประหม่า อยากจะพูดอะไรบางอย่างออกไป
“ทำไมละฮะ ?”
“ สองคนนั้น เข้ากำลังอยู่ด้วยกัน.. ”ป้าอ่อนพยาพยามทิ้งคำถามเพื่อให้อีกฝ่ายอยากรู้คำตอบ
“ สองคนนั้น คนไหน.. ??”
“ คุณหินกับคุณมิวค่ะ ป้าเห็นเขากำลังคุยกัน แต่เรื่อง... ” ป้าอ่อนยั้งปาก ก่อนจะมองหน้าอีกฝ่ายว่าสนใจในสิ่งที่หล่อนกำลังจะพูดออกไปหรือไม่
“ เรื่อง เรื่องอะไร?”
“ เอ่อ..อย่าให้ป้าพูดเลยค่ะ ”ป้าอ่อนแสร้งตีหน้าเศร้าลงอย่างรวดเร็ว
“ คุย.....เรื่องอะไร ?”
“ เรื่อง...เรื่องบน เตียง น่ะ ค่ะ ” ป้าอ่อนค่อยๆพูดออกมาด้วยความรู้สึกกระดากปาก
“ …………. ” ดินขบคราบแน่น บ่งบอกถึงอารมณ์พลุกพล่านแทยจะระเบิดออกมาจากอก
“ ป้าละขนลุก..คนนึงก็เป็นพี่ชาย ส่วนอีกคนก็กำลังจะแต่งงาน ทำไมสองคนนั้น ไม่รับผิดชอบชั่วดีเลยนะคะ คนสมัยนี้สงสัยป้าจะแก่ไปจริง สมัยป้าไม่มีใครเขากระทำตัวอย่างนี้หรอกนะคะ ” ป้าอ่อนได้ทีใส่ไฟเรื่องของมิวมากขึ้นอย่างน้อยหล่อนก็ไม่ต้องการให้คุณหนูหล่อนไปแต่งงานกับเด็กผู้ชายคนนั้น
“ ……………. ”ดินกำหมัดแน่นด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
“ เอ่อ...อืม..นี่ป้า พูดอะไรไปที่ทำให้คุณดินลำบากใจ ป้าขอโทษนะคะ แต่มันสุดจะทนจริง ๆ ป้าไม่พูดหรอกค่ะ.. ”
“ หืมมมมม.... ”ดินขบกรามแน่นด้วยความเจ็บปวดกับสิ่งที่ได้รับรู้จากปากป้าอ่อน
“ อย่าถือสาคนแก่ที่พูดจาเลอะเลือนเลยนะคะ ที่ป้าพูดไปแค่ความเห็นส่วนตัว อย่าบอกใครว่าป้าเป็นคนพูดนะคะ ป้าขอตัวไปทำงานก่อน” ป้าอ่อนเดินกลับเข้าไปในบ้าน โดยปล่อยให้ดินอยู่กับอารมณืขุ่นมัวที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
//////////////////////////////
เมื่อเวลาก่อนหน้านั้น
“ มิว สบายดีไหม สายตาเป็นไงบ้าง ปกติดีไหม ”
“ ก็ดีฮะ..แล้วคุณละ ”
“ พี่ดีใจนะที่มิวกลับมามองเห็น ถ้ามิวตาบอด พี่คงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ”
“ เหรอครับ.. ”หิน กุมมือน้อยมิวแล้วลูบหลังฝ่ามืออย่างทะนุทนอม
“ พี่ดีใจนะที่มิว จะได้มีความสุขอย่างแท้จริง ”
“ คุณทราบได้อย่างไรว่าผมจะมีความสุขจริงๆ ”
“ คนกำลังจะแต่งงาน ก็ต้องมีความสุขนะสิ ”
“ เหรอครับ.. ” มิวตอบด้วยน้ำเสียราบเรียบ แต่แววตากับสั่นไหวราวกับมีความทุกข์อะไรบางอย่างในจิตใจ
“ อืม.. ” รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นสะท้อให้เห็นว่าคนตรงหน้าคงเจ็บปวดอย่างมากที่เห็นคนรักกำลังจะเข้าพิธีวิว่าห์กับน้องชายซึ่งเป็นสายเลือดเดียวกัน
“ …….. ”มิวยิ้มทั้งน้ำตาให้อีกฝายก่อนจะดึงร่างหนาเข้ามากอดด้วยความรู้สึกต่างไปจากเดิม ทั้งสองสวกอดกันอยู่เนิ่นนาน โดยหารู้ไม่ว่า มีสายตาใครบางคนกำลังจ้องมองดูเหตุการณ์นั้นอยู่พอดี
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบ
มานิดนึงดีกว่าไม่มา นะคร๊าบบ
วันนี้ อัพสองเรื่องเลย
พรุ่งนี้จะอัพ สะใภ้เจ้าต่อ อิอิ