หายตามคุณเรนโบว์ไปเหมือนกัน ที่ผ่านมาแทบไม่ได้เข้าเล้าเลย
ยิ่งอ่านน้ำตาก้ยิ่งจะไหลอะ คิดถึงพี่เล่ย์มากๆๆๆ รักผู้ชายคนนี้จัง
เอาตรงๆเลยนะคะ ตอนที่อ่านแรกๆอะ รู้สึกไม่ดีเลย
มันบอกไม่ถูก แต่เราไม่อยากให้พี่เล่ย์รับรู้หรือรู้สึกอะไร
ถึงความรู้สึกหรือความสัมพันธ์ของพี่เกียร์ที่มีต่อพุ
ไม่รู้สิ เหมือนเราอยากปกป้องความรู้สึกพี่เล่ย์มั้ง
การรับรู้แบบนี้มันเจ็บปวดนะ ถึงพี่เกียร์จะเป็นน้อง
ถึงตอนนั้นพุก้ไม่ได้คิดอะไร แต่ใจคนเป็นพี่มันจะนิ่งได้สักแค่ไหน
ไม่สิ ต่อให้เป็นใครก้ตาม เจอแบบนี้ก้คงไม่สบายใจเท่าไหร่
เราอยากให้พี่เล่ย์มีความสุข ไม่ว่าจะตอนไหนๆก้อยากให้มีความสุข
ถ้าพี่เล่ย์เล่นมารู้ความรู้สึกของพี่เกียร์แบบนี้
ช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นพี่เล่ย์ผ่านมันมาด้วยความรู้สึกแบบไหนกัน?
เป็นตอนพิเศษที่เราอยากอ่านเพราะคิดถึงพี่เล่ย์แต่ก้ไม่อยากอ่าน
เพราะไม่อยากรับรู้ว่าจริงๆแล้วผู้ชายคนนี้ก้รับรู้ทุกอย่างมาตลอดเช่นกัน
มันทำใจลำบากจริงๆ....
บวก1ให้คุณเรนโบว์ค่ะ