มาถึงตอน 7 แล้วนะครับ
ตอนนี้ NC18+ นะคร้าบบบบบผม
ถ้าอายุไม่ถึงก็กดข้ามไปก็ได้ แต่ไม่รู้ว่ายิ่งห้ามจะเหมือนยิ่งยุรึป่าวนะ 55555
ติชมได้เสมอนะครับ กับทุกตอนที่ผมอัพ
ยังไงก็ขอให้เสพนิยายผมให้สนุกนะครับ
Chapter 7 เจ็ดยับ จับ... “ ขอเอาหน่อยดิ “ พี่เปรมกระพริบตา จ้องมองผมประหนึ่งเหยื่ออันโอชะ สายตาถวิลหาของพี่เปรมรุกฆาตผมไม่ให้ปฏิเสธความต้องการของพี่เปรม ผมแน่นิ่งไปซักพักมองเข้าไปในตาของพี่เปรมว่า พี่พูดเล่น หรือ เอาจริง
“ เปรม “ นี่คงเป็นครั้งแรกที่ผมเรียก พี่เปรม โดยไม่มีคำว่า ‘ พี่ ‘ นำหน้า เหมือนในใจรู้อยู่เต็มอกว่า สถานภาพของพี่เปรมหลังจากนั้นจาก รุ่นพี่ที่เคารพ ได้กลายเป็น ผัวที่เค้ารัก
พี่เปรมพยักหน้าอย่างกับรู้คำถามที่ผมต้องการสื่อออกไป วันนี้พี่เปรมเอาจริง ไม่ได้หยอกล้อเหมือนที่เคยทำเป็นกิจวัตร
พี่เปรมคว้าผมเข้าหาตัว ถาโถมจูบใส่อย่างรวดเร็ว ผมรับจูบอย่างเต็มใจ ลิ้นสอดใส่ตวัดพันกันจนยุ่งเหยิง ความกระหายของแต่ฝ่ายทำให้บทจูบเร่าร้อน จนเกือบลืมหายใจ
“ อ๊า...... “ ผมพักหายใจ พร้อมจ้องมองอีกฝ่ายที่ยังคงกระหายในตัวผม พี่เปรมเลื่อนปาก พรมจูบผมไปทั่วร่าง
แต่แล้วเมื่อไซร้ซอกคอผม ผมเริ่มครางไม่เป็นภาษา
“ อ....อ...อ.ออ...อ๊า.....”
ผมปล่อยให้พี่เปรมเชยชมกับเรือนร่างของผมอย่างเต็มที่
“ พ...พ...พี่เปรม “
พี่เปรมเงยหน้าสบตามองผม
“ ไปเบาะหลังดีกว่า “ =0= ใครจะไปเยกันตรงเบาะหน้าล่ะ เดี๋ยวพี่เปรมสับสน ว่าอันไหน เกียร์รถ อันไหน เกียร์เรา หุหุ
พวกเราทั้งสองปีนป่ายไปเบาะหลัง พร้อมต่อยกสองกันอย่างสนุกสนาน เสื้อผ้าค่อยๆถูกปลดทีละชิ้นสองชิ้น สลับกับ จูบอย่างดูดดื่ม มือพี่เปรมลูบไล้ทั่วเรือนร่างผม โดนเฉพาะบริเวณหัวนมของผมที่พี่เปรมสนใจเป็นพิเศษ พี่เปรมดูดหัวผมทีละข้าง จนช้ำเป็นรอยแดง ผมไม่อาจกล้ำกลืนความรู้สึกด้วยการร้องกระเซ่ายั่วให้อารมณ์พี่เปรมร้อนเป็นไฟ จนเมื่อปราการด่านสุดท้ายถูกถอดออกไป รู้เลยว่าทั้งผมและพี่เปรมต่างกระหายซึ่งกันและกันอย่างเต็มที่
K พี่เปรม ชี้โด่ออกมา เหมือนต้องการทักทายผมหลังจากที่หลับอยู่ในกางเกงในมานาน มันมีขนาดใหญ่กว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ผมโน้มตัวจับ K กระแทกปากหลายๆรอบ K พี่เปรมแข็งตัวเกร็งอย่างเต็มที่ ผมเริ่มใช้ลิ้นนุ่มๆ จี้ไปยังบริเวณส่วนหัวของพี่เปรม
พี่เปรมสะดุ้งโหยง เหมือนถูกจี้ด้วยของร้อน พี่เปรมเหมือนสติหลุดลอยไปซักพัก จังหวะนั้นเองผมใช้ปากให้เป็นประโยชน์อมของพี่เปรมอย่างเย้ายวน พี่เปรมเริ่มครางออกมาบ้างแล้ว
“ ส..สุดยอดเลย... สน “
“ ช้า...ช้า “
ของพี่เปรมใหญ่เกินกว่า ที่ผมจะอมไปได้มิดลำ แต่ด้วยสปิริตผมพยายามอย่างสุดความสามารถ
ท้ายที่สุดผมก็อมของพี่เปรมเข้าไปหมดจนได้ ลิ้นผมเลาะไต่ไปตามลำ K แม้ยังอยู่ในปากผมก็ตาม
พี่เปรมเห็นผมทำเพียงฝ่ายเดียว เพื่อไม่ให้เอาเปรียบ พี่เปรมทำแบบเดียวกับที่ผมทำ
“ อ๊าาา....... “ ผมร้องด้วยความเสียว แต่ก็ไม่อาจร้องดังมากได้ แม้ว่ารถที่เป็นพาหนะแห่งความสุขของเรา จอดแน่นิ่งกลางลานจอดรถคณะ แต่ถ้ามีใครผ่านมาแล้วสังเกตเห็นเงาตะคุ่มคงจะไม่ดีเป็นแน่ ผมหวังว่า คงจะไม่มีใครมาเห็น ไม่เช่นนั้นคงเป็นข่าวฉาวไปทั่วสถานศึกษา แต่วินาทีนั้นเราไม่ได้คิดถึงเรื่อง การสอบย่อยในคาบฟิสิกส์ หรือ การส่งผลแลปวิชางานช่าง เพราะเราทั้งสองกำลังสนใจกับกิจกรรมที่อยู่เบื้องหน้ามากกว่า
พี่เปรมกำลังเพลิดเพลินกับการลิ้มรส K ผม แม้จะใหญ่สู้พี่เปรมไม่ได้ แต่มันก็เพียงพอที่ทำให้พี่เปรมสำลักได้
“ อือออออ.อ....ออ..ออ.” ผมกดหัวพี่เปรมไม่ให้คลาย K ออกจากปาก
พี่เปรมดิ้นพล่านซักพัก ในใจผมแอบสะใจเล็กน้อยกับโอกาสทองของผม ใครจะไปคิดว่า เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ผู้ที่หล่อเหลา มาดแมน เก่งไปทุกอย่าง สำเร็จไปทุกด้าน ต้องมาสยบให้กับลำแท่งของผม แม้ผมจะเป็นฝ่ายรับ สัญชาตญาณผู้ชายที่เคยฟันผู้หญิงไม่เคยจางหายไปไหน ผมแค่นำมาปรับใช้กับเพศเดียวกัน ในบางครั้งฝ่ายรับก็อยากคุมเกมส์บ้าง พี่เปรมเริ่มตีแขนผม บ่งบอกว่า หายใจไม่ออก ผมเริ่มใจอ่อนยอมให้พี่เปรมหลุดจากพันธนาการ
ทันใดนั้นพี่เปรมคว้าขาผมทั้งสองข้าง แหกขาผมพร้อมจ้องมองอะไรซักอย่าง ใช่แล้ว ปากประตูของผม คือ จุดมุ่งหมายสุดท้ายที่พี่เปรมใฝ่ฝัน พี่เปรมเอาคืนผมอย่างสาสม พี่เปรมเลียปากทางของผมอย่างหิวโหย หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ
เมื่อรู้ว่าอีกไม่ช้า ปากทางของผมคงต้องมีอะไรผ่านเข้ามาเป็นแน่ ทันใดนั้น พี่เปรมใช้นิ้วกลาง เบิกทางปากประตูให้กว้างขึ้น ปากประตูของผมเริ่มเป็นมิตรกับพี่เปรม พี่เปรมจึงส่งเพื่อนที่มีชื่อว่า นิ้วนาง และ นิ้วชี้ เข้าไปในตัวผมอีกระรอก
ผมเห็นสีหน้าของพี่เปรม พี่เปรมยิ้มอ่อนๆ รอยยิ้มเพียงแค่เล็กน้อย ก็สามารถกระชากหัวใจผม ให้ยอมทำทุกอย่างที่พี่เปรมต้องการ สุดท้ายผมก็ต้องเป็นฝ่ายถูกคุมเกมส์แล้วสินะ พี่เปรมถอนนิ้วออกมา แล้วใช้ลำแท่งขนาดใหญ่คับถุงยาง ล่วงล้ำเข้ามาในร่างกาย ปากประตูผมปรับสภาพไม่ทัน เพราะขนาดของพี่เปรมใหญ่มากเมื่อเทียบกับขนาดของนิ้วทั้งสาม
“ จะ.....เจ็บ “
ผมร้องออกมา มันแค่เป็นความเจ็บปวดทางกายภาพเท่านั้น เพราะในจิตใจลึกๆของผม กลับชอบความเจ็บแบบนี้แบบประหลาด
ทำไมนะ ทำไมผมเจ็บแล้วไม่รู้จักจำ ผมเคยถูกข่มขืนนะ ผมไม่ควรจะมีความสุขที่ถูกผู้ชายเอาหนิ ฝ่ายนึงนอนหงายรับการมาเยือนอย่างเจ็บๆฟินๆ อีกฝ่ายหนึ่งหยุดจังหวะกระแทกชั่วครู่ พี่เปรมโน้มตัวเข้ามาจูบผมเพื่อให้ความเจ็บปวดนั้นหายไป มันได้ผลความเจ็บถูกแทนที่ด้วยความเสียว เสียงหอบกระเซ่าของพี่เปรมดังออกมาแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ผมกำลังโดนเอา โดยรุ่นพี่ที่ทุกคนต่างหมายปอง สุดท้ายก็เป็นของผมแล้วสินะ
“ พี่ขออะไรหน่อยสิ “ พี่เปรมพูดพร้อมลูบหน้าคนที่อยู่เบื้องล่างอย่างอ่อนโยน ในขณะที่เอวกำลังโยกอย่างแข็งขัน
พี่เปรมก้มตัวพร้อมกระซิบหูผมอย่างแผ่วเบาว่า “ เป็นแฟนกับพี่นะ “
“ ค...คะ....ครับ “แรงกระแทกของพี่เปรม ทำให้คำพูดง่ายๆ ยังต้องเปล่งออกมาแบบไม่เป็นจังหวะ
“ ทำไม...ป้าบ....ถึง......ป้าบ.....น่า....ป้าบ......รัก.....ป้าบ.....แบบ.....ป้าบ.....นี้.....ป้าบ “
พี่เปรมเน้นคำพูด สลับกับการกระแทกที่เร่าร้อนแบบถึงพริกถึงขิง ถึงกระนั้นพี่เปรมก็ยังไม่ใส่จนสุดลำ เพราะกลัวผมเจ็บ
ผมนึกในใจว่ากระแทกแบบนี้ตูดกูพังพอดี ครับพี่เปรมก้นของผมเด้งสั่นทุกจังหวะที่ถูกกระแทก รวมไปถึง K ของผมด้วย มันเริ่มแข็งตัวและสั่นเทาหลังจากปรับสภาพกับความเจ็บได้
“ ลูกหมาให้พี่หน่อย “
อ่า พี่เปรมอยากเปลี่ยนอิริยาบถ เราค่อยๆเปลี่ยนท่ากันอย่างใจเย็น วันนี้ผมเป็นลูกหมาสี่ขาให้พี่เปรมวันนึงนะครับ
ผมแอ่นตัวให้ก้นผมงอนกับการสอดใส่ของพี่เปรม
“ ก้นงอนจัง “ พี่เปรมพูดอย่างชื่นชม พร้อมตีก้นด้วยความหมั่นเขี้ยว
จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิม พี่เปรมสอดใส่เข้ามาในตัวผมอีกรอบ รูทวารของผมเปิดกว้าง ทำให้การสอดใส่ง่ายมากขึ้น
“ ฟิตนะเรา “ แม้จะโดนเอามาซักพัก แต่ยังคงความฟิตไว้ให้ผัวแฮปปี้ได้สม่ำเสมอ
พี่เปรมเปลี่ยนการวางมือจากก้นแน่นๆของผม เลื่อนไปเขี่ยหัวนมผมจนเป็นไตขึ้นมาอีกรอบ ผมครางออกมาทันที
เหมือนเสียงครางในขณะที่ยังเป็นลูกหมา ทำให้พี่เปรมเผลอกระแทกเต็มลำ
“ พี่ขอโทษ “ พี่เปรมพูดอย่างเป็นห่วง เป็นห่วงว่าผมจะเจ็บ เป็นห่วงว่าผมจะจุก พร้อมชะลอจังหวะกระแทกให้เบาลง
แต่วินาทีนั้น ผมแทบครองสติไม่ได้ บิดตัวโก่งงอ ร้องลั่นออกมาด้วยความเสียว แบบไม่รู้ตัว
“ อ๊ะ.....อ๊า.......อ๊ะ.... คะ.....คะ....เค้าเงี่ยนนนน......อ่า~~~~~ “
สายตาของผมหันหลังพูดไม่อาจคาดเดาสีหน้าพี่เปรมในเวลานั้นได้ แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของพี่เปรมก็รู้ได้ในทันทีว่า
พี่เปรมอยากกลืนกินผมไปทั้งตัว คำเอ่ยเปรียบเสมือนเป็นเชื้อไฟชั้นดีที่พี่เปรมกระแทกเข้ามาเต็มลำอย่างไม่เกรงใจ
“ เมียเงี่ยนหรอครับ...... “ พี่เปรมขู่คำรามอย่างบ้าคลั่ง
“ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา ซี๊ดดดดดดดดดดด “ พี่เปรมร้องอย่างเปี่ยมอารมณ์
ผมเองก็เสียวซ่านไม่แพ้กัน
“ พ....พ.....พ....อ๊า......พี่เปรม~~~~~”
ผมเองก็เงี่ยนไม่น้อยหน้า ร้องเสียงหลง “ พี่ครับ ผมจะแตก.... แล้ว~~~~~“
เปรมโยกตัวเข้ามาไซร้ซอกคอ พร้อมพูดว่า “ ผัวครับไม่ใช่พี่ “ พี่เปรมพูดพร้อมหอมแก้มดังฟอดใหญ่
ผมกระตุกลำเรือ พ่นพิษน้อยของผม ผมเกร็งตัวทุกช่วงจังหวะที่กระตุกขับพิษออก พี่เปรมใจดีปาดพิษน้อยมาลองชิม
จะได้ไม่เสียของ จังหวะนี้ผมเห็นมัดกล้ามพี่เปรมอย่างชัดเจน เหงื่อของพี่เปรมไหลยาวเป็นทาง พี่เปรมถอนแท่งระเบิดออกจากตูดผม พร้อมกระตุกลำตัวเป็นจังหวะถี่ๆ พี่เปรมพ่นพิษรักตามผมมาติดๆ พี่เปรมถอดถุงยางพร้อมหยิบทิชชู่มาชำระร่างกายผมให้สะอาด หยดเหงื่อของพี่เปรมไหลท่วม ผมจึงเห็นอกเห็นใจในความพยายามของผัว
พี่เปรมดึงผมเข้ามากอดจากด้านหลัง แผ่นหลังของผมแนบติดกับซิคแพคของพี่เปรม เหงื่อพี่เปรมเปรอะเต็มหลังผมหมด แต่ผมไม่รู้สึกรังเกียจเลย กลิ่นเหงื่อของผู้ชาย เป็นกลิ่นที่เซ็กซี่ น่าดึงดูด ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงถึงไม่ค่อยชอบกัน
“ ผมรักพี่เปรมนะครับ “
“ เปรมก็รักสนนะ “ พี่เปรมจูบแผ่นหลังผมอย่างแผ่วเบา
พี่เปรมช้อนตัวผมพร้อมถามว่า “ อีกรอบมั๊ย “
พร่องมึงสิ ตูดกูพังหมดแล้วววววววววววว“ พอก่อนๆ “ ผมห้ามปรามความหื่นของพี่เปรมที่ทะลุเกินลิมิต
พี่เปรมอมยิ้มคว้าตัวผมนอนกอดแนบแน่น สติของผมค่อยๆจางหายภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่นของพี่เปรม เหมือนตัวเองล่องลอยอยู่ในนภากาศ แหวกว่ายอยู่ในม่านหมอกแห่งความฝัน เหมือนผมกำลังฝันไปใช่มั๊ย มันเรื่องจริงหรือฝันกันนะ สติผมหายจมลึกดั่งเรือที่จมลงบนก้นมหาสมุทร วินาทีสุดท้ายที่จำได้ก่อนที่จะหลับ คือ สีหน้าของพี่เปรมที่เอ็นดูผม สายตาของพี่เปรมเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ถวิลหา
..
.
.
.
.
“ ตื่นแล้วหรอ “
ผมยังอยู่บนรถเหมือนเดิม แต่อยู่เบาะข้างคนขับ ตัวผมไม่ได้ถูกเปลือยเปล่า เสื้อนักศึกษาห่อหุ้มผมอย่างสมบูรณ์
พี่เปรมปรับเบาะให้ผมหลับได้อย่างสบาย มีผ้าห่มและหมอนไว้ให้ผมนอนแย่างพร้อมสรรพ
“ พี่เปรม กี่โมงแล้ว “
พี่เปรมยิ้มอย่างหื่นกาม “ บ่ายโมงแล้วครับ พี่ซื้อข้าวมาฝาก “
“ เอ้ยยยย ทำไมไม่ปลุกผมไปเรียนอ่ะ “
“ คาบฟิสิกส์ไม่เช็คชื่อ ซักหน่อย “ เป็นเดือนคณะแบบไหน สนับสนุนแฟนให้โดดเรียน
“ แต่ผมเรียนไม่รู้เรื่องนะ “
“ เดี๋ยวพี่สอนให้ ตัวต่อตัวเลย “ สายตาพี่เปรมยังคงหื่นกามกระหายเช่นเคย
“ แล้วทำไมผมนอนนานขนาดนี้อ่ะ “
“ หึ....หึ... “ พี่เปรมยังคงยิ้มแบบวายร้าย
ผมเลิกคิ้ว มองพี่เปรมด้วยความงุนงง
“ สน แตกไปสองรอบ ก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา “
อะไรกัน กูแตกไปรอบเดียวไม่ใช่หรอ อย่าบอกนะว่า........ พี่เปรม!!!!!พี่เปรมพูดแบบแหยๆ “ แหม ก็สน ตอนหลับ น่ารักจะตาย พี่อดใจไม่ไหวหรอก “
อย่างที่คาด กูเสร็จมันไปอีกรอบเหรอเนี่ย คราวผมของขึ้นสวดพี่เปรมซะยับ
“ ทำไมไม่ปลุก ไม่ขอกันดีๆ รู้ป่ะว่าไม่ชอบ “
“ ทำอะไรไม่ดีตอนหลับ แล้วแบบนี้ผมจะเชื่อใจพี่ได้ยังไง “
ผมทิ้งข้าวของไว้เบาะหน้า สะพายเป้ เดินออกไปจากรถ ทิ้งพี่เปรมไว้ในรถตามลำพัง ผมได้ยินคำพูดลางๆว่า ‘ขอโทษ’
ไล่หลังมา ในเมื่อกูเป็นเมียอย่างเป็นทางการแล้ว และตอนเช้ากูง้อมึงจนหมดแรง ตอนนี้มึงต้องมาง้อกูบ้างแล้ว
พี่เปรมลงมาจากรถ ผมจึงรีบวิ่งหนีพี่เปรมไป แต่แล้วมีอะไรบางอย่างสะดุดผม
โอ๊ย................... ความเจ็บนี้ ช่ายแล้ว ตูดผมพังจริงๆด้วย ผมวิ่งไม่ได้อย่างที่ใจคิด เข่าผมอ่อนแรง
ร่างกายผมทรุดลงไปกับพื้น พี่เปรมเดินมาหาผม พร้อมยืนขำ ขำกับความเจ็บกูงั้นหรอ มึงจะไม่ง้อกูหรอ
“ เดินไม่ไหว ยังจะซ่าอีก “
ผมหน้าแดงไม่ใช่อาย แต่รู้สึกเสียหน้ามากกว่า ประโยคนี้ไอต้นชอบพูดกับผมบ่อยๆ แต่กับพี่เปรมไม่เคยนะ
ไม่คิดว่าจะได้เชื้อมาจากไอเชี่ยต้นด้วย
‘เออ ...... กูจะกลับบ้าน ….. เลิกยุ่งกับกูได้แระ’ วินาทีนั้นผมตอบตามสัญชาตญาณ เพราะถ้าเป็นไอต้นผมคงจะบอกไปแบบนี้
แต่พอผมชำเลืองตา เห็นสีหน้าของพี่เปรมยิ้มแบบอ่อนโยน เกลียดอ่ะ ใช้มุกนี้ตลอดเลยช่ายป่ะ มึงง้อแบบนี้ก็ได้หรอว่ะ ผมเคลิบเคลิ้มไปซักพัก ความโกรธของผมมลายหายสิ้น เหลือแต่รอยยิ้มบนมุมปากของผมเล็กๆ“ เจ็บแบบนี้ ให้พี่ดูแลเถอะ “ พี่เปรมยื่นมือมาให้ผม
“ ผมดูแลตัวเองได้ “ เล่นตัวซักหน่อยล่ะกัน อิอิ
“ หมายถึง เจ็บทางใจ พี่จะดูแลเองกลับบ้านเรากันเถอะนะ “
พี่เปรมจับมือผม พร้อมประคองผมเดินเข้าไปในรถอีกครา คราวนี้ผมยอมเดินขึ้นรถโดยดี
“ ไปพักบ้านพี่นะ พี่ขาดคนอาบน้ำให้ “ ยังไม่สำนึก ไอคนบ้ากาม
“ ไม่ไว้ใจพี่อ่ะ “ ผมตอบไปตรงๆ อยากให้อีกฝ่ายจุก ทำกูจุกมาเยอะแล้ว
“ ไปหอก็ได้ แต่ว่าอย่าไล่พี่ออกไปเลยนะ ให้พี่ดูแลบ้างเถอะ “
พี่เปรมพูดด้วยเสียงเศร้าๆ รู้ทั้งรู้ว่าตอแหล แต่ผมก็ชอบได้ยินประโยคนี้จากปากของพี่เปรม
“ อืม.... ดูแลดีๆล่ะ “ ผมยิ้มตอบ พี่เปรมดูสีหน้าสดชื่นขึ้นทันตา
พี่เปรมขับรถไปซักพัก เหมือนมีคำถามผุดขึ้นมาในหัว จนโพล่งออกมา“ สน ครับ “
ผมหันหน้าควับ เลิกคิ้วสูง
“ เราไม่เปิดเผยเรื่องนี้ดีมั๊ย..... หมายถึง..... เราเปิดตัวเฉพาะกลุ่มได้ป่าว คือถ้าเด็กในมหาวิทยาลัยรู้เรื่องระหว่างเรา เราจะไม่มีชีวิตที่เป็นส่วนตัวเลยนะ พี่เองก็เจอมาเยอะ........ พี่อยากมีช่วงเวลาส่วนตัวบ้าง “
“ ผมก็คิดอย่างงั้นเหมือนกัน เปิดตัวเป็นแฟนกันเมื่อไหร่พี่อ่ะจะเดือดร้อน “
“ ทำไมล่ะ “ พี่เปรมถามอย่างสงสัย
“ พี่จะรับงานถ่ายแบบไม่ได้นะสิ งานถ่ายแบบเค้าต้องให้ผู้ชายถ่าย เพราะฐานแฟนคลับจะมีมากกว่า “
พี่เปรมพยักหน้าตอบรับ เหมือนเรื่องสำคัญแบบนี้ เราจะเข้าใจกันได้ง่ายกว่าที่คิด
“ โอเคงั้นพี่เปิดตัวกับคนเฉพาะกลุ่ม“
“เฉพาะกลุ่ม? “
“คนในชมรมไง”
“ ชมรมดนตรีหรอ “
“ ใช่แล้ว.......... พรุ่งนี้พี่ต้องไปซ้อมกีตาร์....... เสร็จแล้วไปเลี้ยงเหล้ากันต่อ…………… ไว้ไปเปิดตัวกัน “
ฟักยู!!!!!!!!!! แม่งคนในชมรม แม่งมีแต่ตัวพีคๆ เพราะชมรมดนตรีประจำมหาวิทยาลัย ขึ้นชื่อเรื่องความเสือกจนเป็นที่โจดจันกันไปทั่ว เรื่องดนตรีอ่ะพอได้ แต่เรื่องเสือกไม่แพ้ใคร ชมรมนี้มีได้สมญานามที่ได้รับการยอมรับว่า
สมาคมพ่อบ้านนักเสือกแห่งมหาวิทยาลัย ซึ่งสมาชิกแต่ละคนก็คือคนรู้จักผมกับพี่เปรมทั้งนั้นแหละ
.
.
.
.
.
.
To Be Continue
ผมมาอัพเดทให้มนช่วงสงกรานต์ ใครจะเดินทางไปที่ไหน ก็ขอให้เดินทางดีๆ ปลอดภัยกันทุกคนนะครับ
ถึงเพื่อนๆชาว Thaiboyslove ครับ สุขสันต์วันสงกรานต์ครับผม