วันนี้วันเสาร์ เป็นวันที่ปกติแล้วผมจะได้หยุดพักผ่อน แต่เปล่าเลย..เทอมนี้มีเรียนว่ะ เฮ้อ
วิชา TU100 หน้าที่พลเมืองอะไรประมาณนี้แหละ จำไม่ได้ แต่รุ่นพี่รีวิวมาว่าโคตรน่าเบื่อเลย เอาจริงๆมันน่าเบื่อตั้งแต่ที่ผมต้องมาเรียนวันเสาร์แล้วอะ
“หน้างอ เป็นไร” ไอ้น็อต รูมเมทของผมถามขณะที่เรากำลังแต่งตัวจะไปเรียน
“กูอยากนอนอะ”
“ฮ่าๆๆ โอ๋เอ๋นะน้องป้อน รีบแต่งตัวไปเรียนแล้วค่อยกลับมานอนเนอะ”
“อือ” ผมพยักหน้าหงึกหงัก
มหาลัยของผมเป็นมหาลัยที่ให้อิสระกับการแต่งกาย สามารถใส่ชุดอะไรก็ได้ ชุดนักศึกษา หรือไปรเวทธรรมดาก็ได้ ผมจึงคว้าเสื้อฮู้ดสีดำมาใส่ ก่อนจะหันไปเห็นว่าอีกฝ่ายใส่แบบเดียวกันจึงเปลี่ยนเป็นเสื้อสีเลือดหมูกับกางเกงยีนแทน
“อ้าวไม่ใส่คู่กูอะ”
“คู่พ่อง” ผมหันไปมองค้อนใส่
ใช่ครับ ผมกับอีกฝ่ายมีความสัมพันธ์กันมากกว่าแค่รูมเมต แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร จะว่าคบกันก็ไม่ใช่เพราะไม่ได้ขอกันเป็นจริงเป็นจังขนาดนั้น แค่เหมือนกำลังศึกษากันไปเรื่อยๆมั้ง
หลังจากแต่งตัวกันเสร็จผมก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์ของอีกฝ่ายไปยังอาคารเรียนรวมของมหาลัย หอของพวกผมอยู่ไม่ไกลนัก แค่ห้านาทีก็ถึงแล้ว
วิชานี้แบ่งSectionด้วยการสุ่ม โคตรโชคดีที่ผมกับมันได้อยู่ห้องเดียวกัน
เมื่อเดินไปถึงห้องก็พบว่าคนยังมากันไม่ถึงสิบเลยทั้งๆที่อีกห้านาทีก็ถึงเวลาเรียนแล้ว มีคนสโลวไลฟ์กว่าผมอีกหรอวะเนี่ย
“อยากนั่งตรงไหน” น็อตถาม ผมกวาดสายตามองไปยังที่นั่งที่ว่างอยู่ก่อนจะตอบไป
“ตรงนู้น” ผมชี้ไปยังโต๊ะเลกเชอร์แถวที่สี่กลางห้อง เพราะลืมเอาแว่นมา จึงไม่อยากนั่งริมและหลังมากเกินไปนัก แถวที่หนึ่งกับสองยังไม่มีคนนั่ง มันอยู่หน้าเกินไป ส่วนแถวที่สามมีคนนั่งแล้ว แถวที่สี่จึงเป็นตำแหน่งที่เหมาะกำลังดี
นั่งไปสักพักเพื่อนๆก็ทยอยกันเข้ามาจนเกือบเต็มห้อง ผมไม่รู้จักและไม่คุ้นหน้าสักคน มองสไตล์การแต่งตัวผ่านๆก็รู้เลยว่าคนละคณะกันกับผมอย่างแน่นอน
ผมเรียนสหเวชสาขาวิทยาศาสตร์การกีฬาและการออกกำลังกาย เรียนจบไปเป็นพวกเทนเนอร์อะไรประมานนั้น พวกผู้หญิงในคณะก็จะถึกๆกันหน่อย ผิวสีแทน หน้าไม่แต่งเพราะเดี๋ยวพอเรียนเหงื่อก็จะออกเยอะมาก เครื่องสำอางต่างๆนาๆของพวกเธอก็จะหลุดหมด พวกผู้หญิงส่วนมากเลยไม่แต่งกันแต่แรก ส่วนผู้ชายส่วนมากก็แบบผม ถึกๆ กล้ามๆ ผิวเข้มหน่อย ยกเว้นไอ้คนข้างๆผมเนี่ย แม่งแทบจะเรียกได้ว่าเด่นสุดในปีหนึ่ง หน้ามันตี๋ แถมผิวมันขาว โดนแดดแค่ไหนอย่างมากก็แค่แดง ไม่ดำเอาๆแบบผมหรอก และเวลาอยู่ด้วยกัน มันมักจะเป็นเป้าสายตาของคนอื่นอยู่เสมอ
“เธอๆ ชื่อไรอะ เราแพรว เภสัช” ผู้หญิงที่นั่งข้างหน้าพวกผมหันมาถามไอ้น็อต
“อีแพรว! แรดแต่เช้า” เพื่อนของเธอเอ่ยแซวพร้อมกับตีไหล่เบาๆแล้วหันไปหัวเราะคิกคักกัน
“กูแค่เมคเฟรนด์ค่ะ ว่าไงชื่อไรหรอ” แพรวหันมาหาไอ้น็อตอีกครั้ง มันเหลือบตามามองผม ยิ้มเล็กๆมุมปากก่อนจะตอบเขา
“น็อตครับ สหเวช”
“แล้วข้างๆมาด้วยกันใช่เปล่า เธอชื่ออะไรอะ”
“อ่า ชื่อป้อนครับ” จริงๆผมไม่ชอบการแนะนำตัวเท่าไหร่ เพราะทุกครั้งที่บอกชื่อตัวเองไป ทุกคนมักจะได้ยินผิดเสมอ
“ป้อง?”
นั่นไง..
“ไม่ๆ ป้อนแบบ ป้อนข้าววว” ไอ้น็อตว่าพลางเอามือมาบีบแก้มผมเล่น
“ชื่อน่ารักนะเนี่ย แต่สองคนดูสนิทกันจัง แหนะ! หรือว่า…” แพรวพูดยิ้มๆ แต่พวกผมยังไม่ทันได้ตอบอะไรอาจารย์ก็เข้ามาเสียก่อน
รอดตัวไป..
“สวัสดีครับนักศึกษา วันนี้วันแรกเนอะ ก็จะยังไม่สอนอะไรมากมาย ว่าแต่พวกเรามาจากคนละคณะกันเลยใช่ไหม งั้นเรามาทำความรู้จักเพื่อนกันก่อนเนอะ ให้พวกเราจับคู่เพื่อนต่างคณะแล้วย้ายไปนั่งกับคู่ตัวเอง เริ่ม!”
ผมหันซ้ายหันขวา คู่ไอ้น็อตก็ไม่ได้เพราะอยู่คณะเดียวกัน แพรวเภสัชก็จัดการคว้าแขนมันไปเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงผมที่ยืนงงอยู่
คู่กับใครดีวะ
ผมยืนอยู่ที่เดิมจนกระทั่งหันไปสบตากับคนหนึ่งเข้าพอดี
“คู่กันปะ” เธอเอ่ยถาม ผมพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งข้างๆ
“เราป้อน ป้อนข้าวอะ เรียนสหเวช แล้วเธอ..”
“เราพิงค์ วิทยาศาสตร์” เธอยิ้มพร้อมตอบกลับ
“เอาล่ะทุกคนได้คู่แล้วเราจะมาเล่นเกมกันนะ สมมติครูกำหนดหมวดหมู่อะไรให้พวกเธอผลัดกันตอบชื่อยี่ห้อของมัน เช่นอาจารย์บอกว่าหมวดหมู่ยาสีฟัน ก็พูดชื่อยี่ห้อสลับกันจนอาจารย์บอกให้หยุด แล้วหยุดที่ใครคนนั้นแพ้ เอาล่ะ เริ่มด้วยหมวดยาสีฟันนั่นแหละ”
“ใครก่อนอะ” พิงค์ถาม
“เราก่อนก็ได้ ดาร์ลี่ๆ”
“เอ่อ..ซิสเทมม่า”
“ดอกบัวคู่”
“คอลเกต!”
“ชิบหายละ” เมื่อกี๊คิดคอลเกตไว้พอดี เอาอะไรดีวะ “เอ้อ เดนทิสเต้!”
“อ้าว เอ่อ..”
“เอ้าหยุดๆ หมดเวลา ใครแพ้ยืนขึ้นแล้วเดินไปหาคู่ใหม่เลยย”
เมื่ออาจารย์พูดดังนั้นพิงค์ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปจับคู่กับคนที่นั่งอยู่ด้านหลังพวกเรา ส่วนคนที่มาคู่กับผมใหม่ก็คือ..ไอ้น็อต
“สวัสดีครับ ชื่อไรหรอ”
“กวนตีน” ผมว่ามันพลางส่ายหน้า ไอ้น็อตหัวเราะเบาๆแล้วยีหัวผมเล่นอย่างที่มันชอบทำบ่อยๆ
“รอบนี้เอาเป็นหมวดหมู่รถยนต์ เริ่ม!”
“กูก่อนนะ” ผมบอก “โตโยต้า”
“ฮอนด้า”
“มิตซู”
“บีเอ็ม”
“เบนซ์”
“อ้าวมีไรอีกวะ” ไอ้น็อตขมวดคิ้วพลางนึก
“ฟอร์ด” เสียงคู่ข้างๆเอ่ยขึ้น
“เออใช่ ฟอร์ดๆ”
“ไอ้ห่าโกง ไปลอกเขา” ผมบ่น ไอ้น็อตเพียงยิ้มตอบเท่านั้น
“เอ็มจีๆ” เสียงคู่ข้างๆเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ผมจึงเอาบ้าง
“เอ็มจี”
“มึงก็โกงนะน้องป้อน แล้วมาว่ากู” ไอ้น็อตว่าพลางส่ายหัว
“หมดเวลา!!”
“หึๆ มึงแพ้”
“ไม่ลุกได้ไหม จะคู่มึงต่ออะ”
“โกงสัส ลุกไป” ไอ้น็อตทำท่าเสียดายก่อนจะยอมลุก แต่อาจารย์ก็เอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน
“คราวนี้ให้คนชนะลุกขึ้นเป็นคนเปลี่ยนคู่นะ”
“อ้าว” ผมร้องเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืน กวาดสายตามองไปรอบๆ หาคนที่ยังไม่มีคู่
“ไม่ต้องคู่ผู้ชายนะ” ไอ้น็อตพูดขัด ผมพยักหน้าตอบเบาๆ
“เออ” พูดจบก็เดินไปหาผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านหลัง
“หวัดดี” ผมเอ่ยทัก เธอยิ้มจนตาเป็นสระอิ น่ารักดี
“เธอชื่อไรอะ”
“ป้อนครับ” ผมกำลังจะพูดต่อ แต่เธอก็ร้องอ๋อ แล้วทวนชื่อผมอย่างถูกต้องซะงั้น
“ป้อนเนอะ? เราฟ้า ป้อนเรียนคณะไรอะ”
“สหเวช ฟ้าอะ”
“เราเภสัช” ฟ้าตอบพลางยิ้มอีกครั้ง ฟ้าเป็นผู้หญิงอวบๆหน่อย ผิวขาว ตาโต แต่งหน้าบางๆ กำลังน่ารักเลย
“ป้อน!” ผมหันไปตามเสียงเรียก ไอ้น็อตกำลังมองผมมองตาเขียวปัดเลย
“อะไรเล่า”
“เดี๋ยวเหอะ” มันว่าพลางขมวดคิ้ว
“คิดมาก วุ้” ผมส่ายหน้า เลิกให้ความสนใจมันแล้วหันมาทางฟ้าเหมือนเดิม
“ครั้งนี้ให้นักศึกษาเอาเก้าอีกหันหน้าเข้าหากันนะครับ แล้วกำหนดว่าใครเป็น A ใครเป็น B”
ผมกับฟ้าลุกขึ้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ให้หันหน้าเขาหากัน ก่อนจะนั่งลง
“เดี๋ยวเราเป็น A แล้วฟ้าเป็น B แล้วกัน” ผมบอก เธอพยักหน้าตอบก่อนจะหันไปมองอาจารย์ เพื่อรอฟังกติกาต่อไป
“ครั้งนี้ให้นักศึกษาผลัดกันเล่าเรื่องของตัวเองคนละ 2 นาที โดย B เป็นฝ่ายเริ่มก่อนครับ เอาล่ะ เริ่มได้”
ฟ้าหน้าเหวอ ทำตาโตพร้อมกับกะพริบตาปริบๆ
“เล่าอะไรดีอะ” เธอครวจเสียงอ่อย ผมหัวเราะเบาๆ
“ไม่ต้องเล่าก็ได้”
“อาจารย์จะทำโทษมั้ยอะ..เอ่อ…เรา..เราแบบ เราชื่อฟ้านะ” ผมยิ้มขำ ท่าทีฟ้าตอนนี้โคตรตลกเอาจริงๆ คือฟ้าขมวดคิ้วหนักมากแต่นึกเรื่องที่จะเล่าออกแค่เราชื่อฟ้า โถ..สงสารอะ
“ฟ้าเกิดปีไรอะ” ผมถาม
“43 แล้วป้อนอะ”
“อื้อ เท่ากัน”
“จริงดิ่? เราเมษานะ”
“อ้าว เราก็เมษา” ผมตอบ “ฟ้าวันที่เท่าไหร่อะ”
“28 แล้วป้อนอะ”
“เราสามสิบ”
“เฮ้ย ป้อนเป็นคนที่นี่ปะ คือป้อนเหมือนคนที่เราเคยรู้จักมากอะ คือตอนแรกก็ไม่มั่นใจ แต่ชื่อนี้ แถมยังเกิดวันใกล้ๆเราคือเป๊ะมากเลย”
“ฟ้าก็คนที่นี่หรอ?”
“อือ” ฟ้าพยักหน้า ผมมองหน้าอีกฝ่ายแล้วใช้ความคิด เออหน้าฟ้ามันคุ้นๆจริงๆด้วย
“ประถมเรียนที่ไหนอะ” ผมถาม
“โรงเรียนแถวๆคลองแปด..”
“ป.ว.ปะ?”
“ใช่!” ฟ้าตาโตก่อนจะยิ้มกว้าง “ป้อนก็เหมือนกันหรอ”
“อือ ก็ว่าหน้าคุ้นมากเลย” ผมพยักหน้า ยังคงมองหน้าฟ้าแล้วพินิจอีกครั้ง “ฟ้าขมวดคิ้วดิ้ ทำหน้าบึ้งๆหน่อยอะ” ผมบอก
“อ่ะ จำได้ยัง ป้อนชอบแกล้งเรามากเลยตอนนั้นอะ”
“เอ้อ จำได้ละ โลกโคตรกลม” ผมหัวเราะ “โกรธป้ะตอนเราแกล้ง"
“โกรธดิ่! ไอ้นิสัยไม่ดี”
“ฮ่าๆๆๆ” ผมหัวเราะ แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังให้ต้องหยุดขำ
“ป้อน! เกินไปละมึง คุยสนุกไปมั้ย” ไอ้น็อตตะโกนมาเสียงอย่างดุ ดีที่ทุกคนในห้องก็กำลังคุยกันอยู่จึงทำให้เสียงไอ้น็อตไม่เป็นจุดสนใจขนาดนั้น
“กูก็คุยธรรมดา” ผมหันไปบอก แต่อีกฝ่ายยังจ้องเขม็ง
“เดี๋ยวเหอะ”
“ไม่มีอะไรจริงๆโว้ย” ผมว่าพลางส่ายหัว
“หมดเวลาครับ คราวนี้ A เป็นฝ่ายเล่าบ้าง เริ่มได้”
“อะไหนเล่ามาซิ กับคนนั้นยังไง แฟนหรอ” ฟ้าถามยิ้มๆ ผมส่ายหน้ารัวเลย
“บ้า ไม่ใช่ๆ นั่นชื่อไอ้น็อต รูมเมตอะ”
“รูมเมตอะไรหวงขนาดนั้น ดูดิ่ มองเราแรงมาก” ฟ้าว่าพลางหัวเราะ แถมยังโบกมือบ้ายบายไอ้น็อตอีกด้วย
“เฮ้อ มันก็..บอกไม่ถูกอะ เรายังไม่แน่ใจอะไรหลายๆอย่าง ไอ้น็อตมันก็ไม่เร่งรัดอะไร”
“ไม่แน่ใจอะไรอะ” ฟ้าถาม
“เราไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันนึงเราจะมาคบผู้ชาย นึกออกปะ อย่างตอนเด็กๆเราก็ชอบผู้หญิงมาตลอด”
“อ่าหะ ชอบเราด้วยปะ”
“อือ ที่แกล้งก็เพราะชอบนั่นแหละ” ผมยอมรับตรงๆ
“แล้วไงต่ออะ แค่เคยชอบผู้หญิงก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ชอบผู้ชายปะ ความชอบคนเรามันเปลี่ยนไปทุกวันนะ แล้วนี่เวลามันผ่านมาตั้งเท่าไหร่แล้ว”
“แต่เรายังมองผู้หญิงอยู่นะเว่ย แบบ อย่างตอนเจอฟ้าทีแรกเรายังรู้สึกว่าฟ้าน่ารักเลย” ผมตอบ ฟ้ายิ้มขำ ยกมือจับผมที่ปรกแก้มขึ้นทัดหู
“ก็เราน่ารักอะ”
“เออ ไม่เถียง”
“ใช่ ก็ไม่ต้องเถียง เพราะเราน่ารักจริงๆ แล้วการที่เราน่ารักไม่ได้แปลว่าป้อนชอบผู้หญิงนี่ เรายังมองว่าน็อตหล่อเลย แต่ป้อนเห็นผู้หญิงคนนั้นปะ ที่ผมสั้นๆอะ” ฟ้าชี้ไปทางฝั่งประตู มีผู้หญิงที่ตัดผมซอยสั้นขึ้นไปเกือบจะเป็นรองทรง แต่งตัวแมนๆหน่อย หรือว่า..?
“แฟน?”
“อือ แฟนเรา เราชอบผู้หญิง แต่ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนหรอก เราชอบผู้หญิงคนนั้นคนเดียว ชอบแบบที่มากกว่าการมองกันที่หน้าตาเฉยๆ แล้วป้อนล่ะ ”
“อืม..เราก็รู้สึกแบบนี้กับมันแค่คนเดียว”
“กับเรามันก็แค่ความรู้สึกผิวเผินนะป้อน เอาไปคิดเยอะทำไม ยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองได้แล้ว น็อตจ้องเราเหมือนจะฆ่าแล้วอะ ฮ่าๆๆ”
“เอาล่ะหมดเวลา นักศึกษากลับไปนั่งที่ได้” อาจารย์เอ่ยขึ้นเมื่อครบ 2 นาที ตามกติกา
“ไปละน้าาา เคลียร์กันดีๆล่ะ” ฟ้าโบกมือบ้ายบายผมแล้วกลับไปนั่งกับเพื่อนของตัวเอง ส่วนผมก็เดินไปหาไอ้คนที่กำลังทำหน้าโหดจ้องมายังผมตาไม่กะพริบ
“แค่เจอเพื่อนเก่า ไม่มีอะไรจริงๆ” ผมบอก
“เพื่อนเก่า?”
“อื้อ ตอนประถม”
“อืม” น็อตตอบสั้นๆ
อืมพ่อง ไม่พอใจก็พูดมา ไม่ต้องมาเงียบเลย
“รู้จักเพื่อนมากขึ้นแล้วหายเกร็งกันแล้วเนอะ งั้นเรามาเข้าสู่เนื้อหากันเลยนะครับ”
พออาจารย์เริ่มสอน ผมกับมันก็ไม่ได้คุยกันเลย ต่างคนต่างเงียบใส่กัน บรรยากาศอึดอัดเป็นบ้า
หลังจากเลิกเรียน พวกเราก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหารแล้วกลับหอ ผมเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกับกางเกงบอลธรรมดาแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง อีกฝ่ายก็เช่นกัน ผมจึงขยับตัวเข้าไปใกล้
“ยังไม่หายโกรธหรอ”
“ไม่ได้โกรธ” มันตอบ แต่หน้ายังนิ่งอยู่
“ไม่โกรธแล้วเป็นอะไร”
“แค่ไม่ชอบ มึงรู้ตัวปะว่ามึงคุยกับเขาเหมือนสนิทกันมากอะ ชอบเขาก็ยอมรับเหอะ” มันว่าอย่างหัวเสีย
“เออกูชอบ” คำตอบของผมทำเอาอีกฝ่ายอึ้ง น็อตเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำพูดของผม “เมื่อสิบปีก่อน สมัยประถมกูเคยชอบฟ้า จนกระทั่งเจอกันเมื่อกี๊ กูก็ยังเห็นว่าฟ้าน่ารัก”
“มึงมาบอกกูทำไม ไปบอกเขาดิ” มันพลิกตัวหันหลังให้ ผมจึงดึงให้มันหันกลับมามองหน้ากัน
“มึงต้องรู้ เพราะกูจะบอกว่ากูแค่ชอบเพราะเห็นฟ้าน่ารัก ก็แค่นั้น แต่กับมึง กูรู้สึกมากกว่าการชอบที่หน้าตา กูชอบมองฟ้าเวลาทำหน้าบึ้ง กูก็เลยแค่แกล้งเขาตอนสมัยเด็กๆแค่นั้น แล้วเรื่องมันก็ผ่านมาเป็นสิบปี กูเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำ”
“แล้ว..กับกูมึงรู้สึกยังไง” น็อตถามเสียงสั่นๆ
“กูอยากอยู่กับมึงทั้งตอนมึงสุข หรือมึงเศร้า อยากเป็นคนที่ทำให้มึงยิ้ม อยากเป็นคนที่คอยปลอบ คอยอยู่เคียงข้างมึง กูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ขอแค่เป็นมึง กูมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ข้างๆกัน” ผมพรั่งพรูความรู้สึกที่มีออกมาจนหมด ไม่อยากให้มันคิดไปเองว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่อยากให้มันคิดไปเองว่าผมรู้สึกกับใครแบบไหน กับฟ้าน่ะพอมาเจอกันอีกครั้งความรู้สึกมันเหมือนผมแค่เอ็นดูเธอ ไม่ได้ชอบในแง่ชู้สาวเลยแม้แต่น้อย
“ถ้างั้นสถานะระหว่างมึงกับกู มันชัดเจนได้หรือยัง”
“ก็ขอมาสิโว้ย!” ผมว่าพลางยู่ปาก จะให้กูเป็นคนพูดหรือไง
“รอกูขออยู่หรอ”
“เออ! มึงก็ไม่ขอสักทีอะ”
“ก็กูรอมึงพร้อม”
“พร้อมแล้ว ขอได้ยัง” ผมมองตาอีกฝ่าย มันประคองศีรษะผมให้ขยับเข้าไปใกล้ ก่อนจะบรรจงจูบแผ่วเบาที่หน้าผาก
“เป็นแฟนกันนะ”
“อือ” ผมพยักหน้าตอบ น็อตโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิมจนริมฝีปากของเราแตะกัน มืออุ่นสอดเข้ามาในเสื้อของผมและ….และพวกคุณไม่ควรมาดูคนอื่นเขาสวีทกันนะ
[ END ]
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค้าา แวะมาแบ่งปันโมเม้นที่เราไปเจอมาจนเอามาเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้ คือแบบเรียนเสร็จถึงห้องรีบเอาคอมมาเปิดเขียนๆๆเลย กลัวลืม 5555555 ขอบคุณทุกยอดวิวที่คอยเป็นกำลังใจที่น่ารักเสมอมานะคะ จุ้บๆ
ใครเล่น Twitter เราฝาก #รักเพื่อนเลื่อนป้ะ หน่อยนะค้าา เรารออ่านน้าาา
ผลงานเรื่องอื่น เรื่องยาว [ยังไม่จบ]
ll G A Y P O R N ll X Castle กระต่ายหมายราชสีห์ เรื่องสั้นต่างๆ
เรื่อง
[ เรื่องสั้น ] G A Y P O R N [แฝด x แฝด] เป็นแนวสำหรับท่านที่อยากรับsin รับporn (จบแล้ว)
แนว feel good (จบแล้ว)
[เรื่องสั้น] ห ล ง เ ด็ ก (ตอนเดียวจบ) แนว feel good (จบแล้ว)
[เรื่องสั้น]DreamWorld เดทกันวันหยุด [ตอนเดียวจบ] แนวทาสแมว(จบแล้ว)
[ เรื่องสั้น ] Cat's diary รักแมวๆ E-Book ใน MEB