【 ♕ Elven Almanac ♕ 】♰ ราชันพันธนาการ ♰ ตำนานเทพีจันทร์ แจ้งข่าวหน้า 35
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: 【 ♕ Elven Almanac ♕ 】♰ ราชันพันธนาการ ♰ ตำนานเทพีจันทร์ แจ้งข่าวหน้า 35  (อ่าน 234596 ครั้ง)

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
กำลังเข้มข้นเลย เดาไม่ถูกเลยว่าจะใชิวิธีไหน
อยากเห็นฉากสองนาง(โคลด์-เอริ)ประทะกัน
แต่พูดก็พูดเถอะ ขอฝากข้ความถึงทั้งสอง
ถ้าพวกเธอไม่เอาซิกฟรีด ชั้นขอ :m16:
เราก็อยากได้ซิกฟรีดค่ะ  :z3: ฟกหสาดกหสฟ้เสหกฟเ้สหกเ้ืกสฟหเ้สกห  :katai3:

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กำลังเข้มข้นเลย เดาไม่ถูกเลยว่าจะใชิวิธีไหน
อยากเห็นฉากสองนาง(โคลด์-เอริ)ประทะกัน
แต่พูดก็พูดเถอะ ขอฝากข้ความถึงทั้งสอง
ถ้าพวกเธอไม่เอาซิกฟรีด ชั้นขอ :m16:
เราก็อยากได้ซิกฟรีดค่ะ  :z3: ฟกหสาดกหสฟ้เสหกฟเ้สหกเ้ืกสฟหเ้สกห  :katai3:


เค้าสองคนผลักไส งั้นเราสองคนขอรับไว้เองค่ะ
//เปิดสงครามตบตีแย่งชิง อิๆ

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ลุ้นมาก โคลด์นางมาเหนือมีตัวช่วยดี
รอลุ้นว่าเอรินางจะแก้ยังไง
กลัวใจถ้าโคลด์กะอดีตกิ๊กนาง(สามีเรา)จะปะทะกัน
กลัวสามีเจ็บปวด :impress3:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
หึหึ เอาสิ้ ถึงเวลาเอาจิง จะได้รู้ว่าไผเป็นไผ

ออฟไลน์ alternative

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +285/-3
ชิงไหวชิงพริบ

ช่วงชิงทุกโอกาส

เอาใจช่วยทุกฝ่ายเลย #หลายใจมาก

เขียนได้น่าติดตามมาก ชื่นชมค่ะ

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
บทที่ 20 : แตกหัก (5)

เดเนธอร์ไม่อยากเรียกใช้ ‘คน’ ที่อยู่ในจี้เท่าไหร่

เรียกว่าคนก็ไม่ใช่ เรียกว่า ‘อดีตเอลฟ์’ จะตรงกว่า

หากจำได้ ครั้งที่เดเนธอร์เดินทางไปยังสุสานวิหารร้าง เพื่อโรยทรายเวทตามบัญชาของราชาซิกฟรีด อาเลธ รูเมเรียร์ เขาเกือบไม่รอดกลับมาจากฝูงอันเดด

และไม่ทราบว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้าย เดเนธอร์ได้รับการช่วยเหลือจาก ‘แคสปาร์’ อดีตนักรบจากยุคสมัยอันไกลโพ้น แคสปาร์ถูกใจเดเนธอร์เพราะจิตวิญญาณของชายหนุ่มบริสุทธิ์ น่าหลงใหลสำหรับผู้อาศัยอยู่ในความมืดมายาวนาน

รอดจากอันเดดมาได้ ทว่าเกือบไม่รอดจากแคสปาร์ หากไม่ได้โคลด์ช่วยไว้ เดเนธอร์อาจกลายเป็นเจ้าสาวของผีพรายไปแล้วก็เป็นได้

กระนั้น เดเนธอร์ก็ผูกมิตรกับวิญญาณนักรบ เขาซื้อจี้บรรจุวิญญาณราคาแพงระยับมาชิ้นหนึ่ง ก่อนจะเดินทางไปถึงสุสานวิหารร้างเพื่อถามแคสปาร์ว่า

 

“อยากมากับข้าหรือไม่”


 

ไม่ต้องเป็นนักพยากรณ์ผู้ล่วงรู้สรรพสิ่ง ก็สามารถเดาคำตอบของแคสปาร์ได้

แรกทีเดียวแคสปาร์คาดว่าตนจะมาเป็นข้ารับใช้ แต่เดเนธอร์ไม่เคยเรียกใช้แม้แต่ครั้งเดียว เขาเคยถามให้หายสงสัย และคำตอบของเดเนธอร์ก็ทำให้แคสปาร์ปฏิญาณตนว่าจะปกป้องชายผู้นี้แม้วิญญาณต้องสลาย

แคสปาร์จำสีหน้าของเดเนธอร์ได้แม่น ยามอีกฝ่ายเอ่ยว่า

 

“ข้าคิดว่า หากข้าถูกขังอยู่ในความมืดอันเป็นอนันต์บ้าง คงทรมานมาก และข้าคิดว่า...ท่านชดใช้เพียงพอแล้ว”

 

ปัจจุบัน แคสปาร์พร้อมช่วยเหลือเดเนธอร์ เพียงเอ่ยนาม...เขาจะสำแดงฤทธิ์ที่คนเป็นไม่อาจมี ให้เดเนธอร์มีชัยเหนือเล่ห์กลของศัตรู

“เรียก...ข้า” แคสปาร์กระซิบ จี้แก้วส่องแสงวาวเรือง เป็นสีมรกตที่เข้มขึ้น

เดเนธอร์ไม่มีเวลาสองใจอีกต่อไป ก่อนหน้า เขาตั้งใจว่าจะเก็บแคสปาร์ไว้เป็นทางเลือกท้ายๆ เนื่องเพราะนักรบผีพรายเคยบอกว่า ‘คนตายไม่ทำงานโดยไร้ข้อแลกเปลี่ยน’ ไม่ทราบว่าจริงเท็จแค่ไหน ตัวเขาเองก็ไม่มีสหายที่เชี่ยวชาญด้านวิญญาณพอจะถาม ทว่าได้ยินจากเนอร์ดาเนลเรื่องที่ดาร์กเอลฟ์นามโคลด์ สตาร์เคยพลีโลหิต ก็มีเค้าว่าจริง

อันที่จริง ข้อแลกเปลี่ยนของแคสปาร์ไม่เลวร้าย...ทางร่างกาย ไม่ต้องแล่เนื้อถือหนัง แต่มันเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่จะทำให้ใจหน่วงหนัก เหมือนยกศักดิ์ศรีให้อีกฝ่ายกำไว้ในมือ

ข้อแลกเปลี่ยนนั้นคือ

 

“ขอให้ข้าสิงสู่กายเจ้าหนึ่งคืนเต็ม”

 

ไม่มีเวลาลังเลแล้ว เดเนธอร์...อดีตรองหัวหน้าหน่วยกาลาฮานคิด ก่อนเอ่ยปากเรียกใช้นักรบจากอดีตกาลด้วยถ้อยคำง่ายๆ “ช่วยข้า แคสปาร์” เพียงเท่านั้น...วิญญาณที่ถูกสะกดอยู่ในจี้ก็คืนรูปร่าง

เอลฟ์หนุ่มผู้มีผิวกายโปร่งแสง ถือดาบเก่าผุเช่นเดียวกับเกราะและผ้าคลุมขาดวิ่น ปรากฏกายขึ้นอย่างสง่าต่อหน้าเดเนธอร์

“ตรงนี้ไม่มีอะไร” แคสปาร์เอ่ยสั้น ก่อนพุ่งทะลุกำแพงไปสำรวจห้องรับรองฝั่งที่เนอร์ดาเนลอยู่ ประจวบกับเสียงดังเคร้ง! อย่างดาบปะทะดาบดังมาจากฟากนั้นพอดี

เดเนธอร์และลูกน้องวิ่งไปทางเสียงปะทะ เห็นเนอร์ดาเนลกับลูกน้องอีกคนกำลังรับการโจมตีจากนักดาบที่เดี๋ยวปรากฏกายเดี๋ยวหายวับไป เดาทิศทางไม่ได้ และดูเหมือนเนอร์ดาเนลจะพลาดท่าบาดเจ็บที่แขนขวา ถึงจับดาบแบบอ่อนแรง

รูปการณ์กำลังจะเลวร้ายลง ทว่าแคสปาร์ทำให้พวกเขาได้แต้มต่อ คนตายมีดวงตาผิดไปจากคนเป็น นักรบผีพรายมองเห็น ‘ความร้อน’ จากวัตถุต่างๆ เช่นเดียวกับงู ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นสัตว์เลี้ยงชนิดโปรดของบิดาแห่งความตาย เพราะฉะนั้น...แคสปาร์จึงมองเห็นนักดาบผู้ใช้เวทซ่อนรูปกายได้อย่างชัดเจน

“นักดาบหนึ่ง นักเวทหนึ่ง” นักรบจากอดีตกาลร้องบอกเดเนธอร์ “รับซ้ายบน!” ก่อนตะโกนบอกทิศการโจมตีและรับมือให้แก่เนอร์ดาเนล

“นักเวทอยู่ตรงไหน!” เดเนธอร์กระชับดาบ ขณะแคสปาร์ชี้ไปยังบริเวณที่นักเวทซ่อนตัวอยู่ ซึ่งไม่ห่างจากนักดาบเท่าไรนัก

อดีตหัวหน้าหน่วยกาลาฮานสั่งเนอร์ดาเนลว่า “ทำให้นักดาบซ่อนตัวไม่ได้ซะ!”

“ยังไง!” เนอร์ดาเนลตะโกน ระหว่างรับการปะทะตามทิศที่แคสปาร์บอก

“กลิ่น!”

เร็วยิ่งกว่าความคิด อดีตหน่วยกาลาฮานซึ่งอยู่กับเนอร์ดาเนลรีบคว้าถุงหนังตรงเอวแล้วใช้ฟันดึงจุกออก ก่อนจะสาดสิ่งที่บรรจุด้านในใส่อัศวินแห่งอิซิลดาร์ ในชั่วพริบตาที่นางปรากฏกาย

เหล้า

กลิ่นตลบอบอวลและร่องรอยของหยดน้ำช่วยบอกตำแหน่งคร่าวๆ ทว่าเพียงพอแล้วสำหรับทหารหน่วยกาลาฮาน

อีกด้านหนึ่ง เดเนธอร์ย่างสามขุมเข้าหานักเวท เขาดึงเอาโซ่เวทออกมาถือในมือซ้ายพร้อมเหวี่ยงจับนาง ลูกตุ้มขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยแกว่งตามการเคลื่อนไหว เวลาเดียวกัน เมื่อเห็นว่าด้านเนอร์ดาเนลรับมือนักดาบได้แล้ว แคสปาร์ก็พุ่งเข้าหานักเวท ไม่ให้นางทันตอบโต้เดเนธอร์ หรือทันช่วยนักดาบจากเนอร์ดาเนล

นักรบผีพรายตั้งใจสิงสู่นักเวท ดึงให้นางเป็นหุ่นเชิดของตน!

 

ซิลเวียตกตะลึงตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นวิญญาณรูปร่างอย่างนักรบเอลฟ์พุ่งเข้ามา ความอ่อนประสบการณ์ทำให้ปฏิกิริยาตอบโต้ของนางช้า เพราะไม่คาดว่าต้องเจอคู่ต่อสู้เป็นวิญญาณมาก่อน

ทว่าก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น

“ซอนย่า!” นักเวทสาวผมสีเทาหลบวิญญาณและโซ่เวทได้อย่างฉิวเฉียดพร้อมวาดมือเสกหมอกโรยตัว หมอกสีเทานี้ประหลาด มันไม่ถูกลมพัด แต่ม้วนวนราวกับมีชีวิต ทหารนายหนึ่งที่สูดหมอกเข้าไปถึงกับตัวชา เท้าไม่มั่นคง มือไม้อ่อน แทบจับดาบไม่อยู่

ซิลเวียไม่มีเวทมนตร์รับมือวิญญาณ หรือเวทมนตร์ที่ใช้โจมตีโดยตรง เวทสายถนัดของนางคือเวทที่มีผลต่อสภาพร่างกาย เช่นเวทอำพรางกาย หรือเวทหมอกนิทราที่ทำให้เป้าหมายสลบหรือชะลอการเคลื่อนไหว ดังนั้นก่อนที่จะถูกวิญญาณของอีกฝ่ายโจมตี นางจึงชิงลงมือ

เวทพรางกายของซิลเวียหายไปจากพวกนางทั้งสองคนแล้ว ซอนย่าคำรามพร้อมวาดดาบหมายเอาชีวิตทหารนายนั้น ทว่าสหายของมันที่ชื่อเนอร์ดาเนลกลับรับได้ทัน ซอนย่ากันท้องเมื่ออีกฝ่ายถีบเข้ามาเต็มรัก นางคะเนว่าเจ้าเนอร์ดาเนลอะไรนี่ฝีมือทางดาบอ่อน ซึ่งก็จริง แต่นางพลาดไปตรงที่ประสาทตอบโต้ของมันดีเลิศ และพอมองเห็นเต็มตา มันก็อ่านการเคลื่อนไหวของนางได้ทัน

ซิลเวียสั่งการให้หมอกพุ่งเข้าใส่เนอร์ดาเนลและคนที่เหลือ แม้นักเวทของดีรานจะขึ้นชื่อว่าฉลาดเป็นกรดและใจเย็นอย่างเหลือเชื่อ ทว่าซิลเวียคนนี้กลับมีจริตร้อนแรงอย่างสตรีอิซิลดาร์ เป็นพวกบุกหนักไม่ห่วงชีวิต ไม่คิดหน้าคิดหลัง

การไม่ทราบว่าวิญญาณทำอะไรได้บ้างทำให้ซิลเวียเลือกไม่หาวิธีป้องกันหรือถอยหนี แต่เร่งทำสิ่งที่ตนทำได้แทน

 

เข้ามาห้า ตายหนึ่ง เหลือสี่…เดเนธอร์คิด

ส่วนตอนนี้ เกือบล้มเพราะหมอกไปหนึ่ง เนอร์ดาเนลบาดเจ็บอีกหนึ่ง เหลือเขา ลูกน้องอีกคน และวิญญาณอีกหนึ่งตน

เดเนธอร์สั่งให้ลูกน้องไปช่วยเนอร์ดาเนล ส่วนเขาอยู่กับแคสปาร์ เตรียมเข้าจับนักเวท

วิญญาณเข้าสิงคนจิตอ่อนได้ง่าย แต่นักเวทดีรานผู้นี้จิตแข็งซ้ำยังมีไอเวทมนตร์กล้าแกร่ง แคสปาร์ถูกผลักออกมา ไม่สามารถเข้าใกล้ร่างนักเวทสตรีแห่งอิซิลดาร์ เขาถอยมาหาเดเนธอร์ แจ้งว่าไม่อาจครอบครองร่างของนางได้

“แต่ถ้าท่านทำให้นางอ่อนแรงจนพลังเวทมนตร์อ่อนลง ข้ารบกวนการเคลื่อนไหวของนางได้” แคสปาร์กระซิบ

เดเนธอร์พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต “ทำให้นางชะงัก แค่วินาทีเดียวก็เพียงพอแล้ว”

เดเนธอร์เริ่มไล่ต้อนซิลเวียพลางหลบกลุ่มหมอกมีชีวิต สิ่งที่เขาต้องการเกิดขึ้นไม่ยากนัก นักเวทย่อมมีพลังกายด้อยกว่านักรบ ยิ่งอีกฝ่ายเป็นสตรีและไม่คุ้นชินกับการต่อสู้จริง

ในการต่อสู้ นอกจากหูตาต้องไวแล้ว สมองยังต้องใช้ความคิดเพื่อเป็นฝ่ายได้เปรียบในการรุกและรับ ทั้งวางแผนการต่อสู้และคาดเดาความคิดของศัตรู ซิลเวียอยู่ในสถานการณ์กดดันที่ฝ่ายนางมีจำนวนน้อยกว่าและเวทพรางตาใช้ไม่ได้ผล ยิ่งเวลายืดออกไป นางก็ยิ่งเหนื่อยล้าทั้งกายและจิต

นักเวทสาวผมสีเทาถูกกดดันจนอ่อนแรงสุดขีด เหงื่อท่วมใบหน้างาม มือบอบบางสั่น ร่างกายเกร็ง ขณะอัศวินสาวผมสีดำไม่สามารถเข้ามาช่วยเหลือเพราะติดพันคู่ต่อสู้หลายคน

ในเสี้ยววินาทีแห่งโอกาสนั้น แคสปาร์พุ่งเข้าหานักเวทดีรานอีกครั้งจากมุมอับ แม้ไม่สามารถตรึงนางได้อย่างสมบูรณ์ ทว่าชั่วขณะที่นางถูกวิญญาณเข้ากระแทก ร่างกายของนางจะหยุดชะงัก...ซึ่งให้เวลากับเดเนธอร์แค่พริบตา

เดเนธอร์ฉวยจังหวะนั้นเหวี่ยงโซ่เวทออกไป

คราวนี้มันเข้ารัดนักเวทสตรีอย่างแม่นยำ

 

จามิลลาไปไม่ถึงเวเรด้า นางถูกสกัดไว้ด้วยทหารอดีตหน่วยกาลาฮานสองนาย ทั้งคู่ถนัดทางดาบ หนึ่งในนั้นถนัดเวทศัสตราวุธ สามารถร่ายเวทสลายพลังเวทในดาบของนางได้

จามิลลาหรี่ตาเมื่อดาบปะทะดาบและพลังเวทในดาบของนางถูกทำให้อ่อนลง ทว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางเผชิญหน้าผู้ใช้เวทศัสตราวุธด้วยกัน จากนี้จึงเป็นการประลองฝีมือเชิงดาบ

‘แข็งแกร่ง’ และ ‘แข็งแกร่ง’ คือคำที่ใช้นิยามจามิลลา เทคนิคฝีมือดาบของนางไม่มีลูกเล่นแพรวพราวแต่เรียบง่ายดุดัน การฟาดฟันของนางเคร่งครัดแม่นยำ อันเป็นผลจากการฝึกซ้อมอย่างอุตสาหะทุกวัน

นักดาบฝีมือฉกาจของอิซิลดาร์อยู่ที่นี่แล้ว ข่าวลือว่านางเคยสังหารราชองครักษ์ของคิงริวอร์นอร์ก็ถูกพิสูจน์แล้วว่าไม่ได้ลือกันเกินจริง

ทว่าอดีตหน่วยกาลาฮานก็มีฝีมือไม่เบา การรุกรับแบบสองรุมหนึ่งในระยะประชิดทำให้ดาบของพวกเขาคนหนึ่งเสยกะบังอกของนางหลุด เสื้อของนางถูกปาดไปถึงสายหนังตรงไหล่ที่ใช้คาดเกราะ รอยผ่ากว้างของเสื้อเผยรอยแผลเป็นรูปกากบาทตรงช่วงอกอันเป็นรอยถูกอาวุธขนาดใหญ่ฟัน

แผลเก่าย่อมเป็นจุดอ่อน นี่คือจุดอ่อนของจามิลลา

อดีตหน่วยกาลาฮานซึ่งเชี่ยวชาญเวทศัตราวุธเห็นโอกาสนั้น เขาร่ายมนตราบทหนึ่งอย่างรวดเร็ว มันเข้าห่อหุ้มใบดาบ ทำให้ปลายคมแปรสภาพเป็นทื่อเหมือนกระบอง ทหารหนุ่มเสือกปลายดาบเข้าจุดอ่อนของจามิลลา กระแทกผิวเนื้ออ่อนของรอยแผลเป็น

นั่นทำให้นางเสียหลัก

ทว่าด้วยประสบการณ์อันโชกโชนในสนามรบ จามิลลาตั้งรับได้ทันท่วงที อดีตทหารหน่วยกาลาฮานชื่นชมในใจ ด้วยว่าเขาไม่ได้ออมแรงกับนางเลย ยามเขาฟันนางดาบหนึ่ง อีกดาบหนึ่งจากสหายร่วมหน่วยก็พุ่งเข้าปะทะนางทันควัน แต่นางโต้ตอบได้ทุกครั้ง

ถึงอย่างไรพลังกายของนางย่อมถดถอย...อีกไม่นาน

ทหารหนุ่มร่ายเวทศัตราวุธอีกบท ครั้งนี้เสริมพลังทำลายล้างให้ดาบ ซึ่งผู้ใช้ต้องมีกำลังแขนแข็งแกร่ง เพราะดาบจะหนัก แรงปะทะและแรงสะท้อนกลับก็จะหนักตามไปด้วย บางคนกำลังแขนไม่พออาจถึงขึ้นไหล่หลุดหรือกระดูกหัก

ดาบนี้ฟาดแรงเหมือนถูกเหวี่ยงค้อนยักษ์ใส่ จามิลลาใช้ดาบใหญ่กันไว้ได้ทัน แต่สองเท้าของนางถอยกรูด ส้นรองเท้าหุ้มเกราะทิ้งรอยครูดลึกบนพื้นหิน

จามิลลารู้สึกเจ็บแปลบเหมือนไหล่จะหลุด เสื้อที่ถูกปาดก็เกะกะรุ่ยร่ายจนต้องดึงออก เหลือเพียงบราที่ทำจากโซ่ถักป้องกันตำแหน่งหัวใจ

นางถูกสองรุมหนึ่ง ไม่สามารถจบการต่อสู้โดยง่ายเพราะอีกฝ่ายมีฝีมือมากกว่าที่คิด อีกใจพะวงถึงเวเรด้า พลันเสียงฝีเท้าของบุคคลที่สามก็ดังใกล้เข้ามา

เวเรด้าหรือ จามิลลาคิด แต่แล้วก็กำดาบแน่นขึ้น เพราะผู้มาใหม่คือเอลฟ์บุรุษแห่งหน่วยกาลาฮาน

ทหารคนนี้คือหนึ่งในสองคนที่ถูกโคลด์สั่งให้แยกตัวไปโจมตีนักธนูอิซิลดาร์ เมื่อมันย้อนกลับมา ก็กลายเป็นสามรุมหนึ่ง!

แล้วเวเรด้าอยู่ที่ไหน จามิลลาหรี่ตา สหายของนางไม่มีวันละทิ้งตำแหน่งและปล่อยศัตรูให้รอดจากลูกธนู

เว้นเพียงแต่ว่า…


—————————————————————————

A/N ฝั่งองครักษ์กับกาลาฮานกำลังดุเดือดเลยค่ะ เดเนธอร์และคุณผีก็กลับมาให้จิ้นอีกแล้วนะคะ \(*0*)/

ส่วนตัวเราชอบจามิลลาตรงคอนเซ็ปอัศวินผู้เข้มแข็ง แต่เห็นเธอแข็งกร้าวแบบนี้ จริงๆ ก็มีด้านอ่อนโยนเหมือนกันนะคะ


ตอนต่อไปลงวันที่ 18 เมษายน 60 จ้า!



ติดตามผลงานของเราได้ที่ I L L R E I ♰ Boy Love Fantasy

♰ Facebook : https://www.facebook.com/ILLREI/

♰ Twitter : @VinzeSchwarz

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ลุ้นตัวโก่งเลยค่ะ

แทบรอตอนต่อไปไม่ไหวแล้ใ
 :pig4:

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
ชิงไหวชิงพริบ

ช่วงชิงทุกโอกาส

เอาใจช่วยทุกฝ่ายเลย #หลายใจมาก

เขียนได้น่าติดตามมาก ชื่นชมค่ะ

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ

โอ ขอบคุณค่ะ เขินเลย แหะๆ  :กอด1:

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
ลุ้นตัวโก่งเลยค่ะ

แทบรอตอนต่อไปไม่ไหวแล้ใ
 :pig4:
ขอบคุณที่แวะมาอ่านจ้า

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ alternative

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +285/-3
ยังคงยืนยันว่า ฉันเอาใจช่วยทุกฝ่ายเลย

 #หลายใจยิ่งกว่าป๋ามาล  ฮ่า ๆ ๆ ๆ


คุณผีกับน้องเดทำให้ฉันรู้สึกฟิน
"สิงสู่" นี่คืออะไรรรรรรร

ออฟไลน์ แฟนตาเซีย

  • หืมม...?
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 557
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
บทที่ 20 : แตกหัก (6)

เบื้องหน้าอดีตหน่วยกาลาฮานทั้งสามคน เอลฟ์สตรีผมสีฟ้าที่ถูกพวกเขาล้อมกลับไม่คิดหนีหรือมีท่าทางร้อนรน กลับกัน นางสืบเท้ามาข้างหน้า ย่อตัวอย่างมั่นคง สองมือตั้งอาวุธดาบอัศวินขนาดใหญ่ในท่าพร้อมต่อสู้

นางกล่าวอย่างเยือกเย็นเป็นประโยคแรกตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ว่า

“ข้าคือจามิลลา ไวลันดรากูล อัศวินแห่งอิซิลดาร์ ไม่ข้ามศพข้า พวกเจ้าทั้งสามก็ไปจากตรงนี้ไม่ได้”

ไอเวททรงพลังห่อหุ้มร่างกายและอาวุธดาบของนาง แสงเรืองรองสีฟ้าอ่อนของพลังเวทมนตร์นั้นดุจแสงตะเกียงที่เผาน้ำมันส่วนสุดท้ายให้ลุกโชติช่วง

...ก่อนที่ตะเกียงดวงนั้นจะดับลง

จิตสังหารแผ่พุ่ง จามิลลาทุ่มเทกำลังทั้งหมด รั้งทหารสามคนนี้ไว้กับนาง!

---------------------------------------

ประตูหลังเดเนธอร์คุมไว้ได้ ส่วนประตูข้าง ทหารหาญสี่นายก็สามารถกักนักดาบและนักธนูแห่งอิซิลดาร์เอาไว้เช่นกัน แผนรับมือและไล่ต้อนของโคลด์ สตาร์สำเร็จ เปิดทางให้เขาและมาลแกธ ล็องธูเข้าประชิดลานด้านในซึ่งคาวคลุ้งไปด้วยไอโลหิต

จากตรงนี้ มาลแกธเห็นหมอกสีดำเต้นระบำวูบไปวาบมาท่ามกลางฝนเม็ดละเอียดสีแดงฉาน มันห่างไกลจากภาพการต่อสู้ที่เขาเคยประสบมา หากถามความเห็นของนักรบตะวันออก เขาจะตอบโดยไม่ลังเลว่าภาพตรงหน้า ‘ช่างอัศจรรย์…’

เหมือนการต่อสู้ของเทพและเทพี...มาลแกธคิด เขานับถือเทพและเทพีเฉกนักรบตะวันออกทุกคน เป็นความเชื่ออันต่างจากผู้อาศัยอยู่บนแผ่นดินใหญ่เช่นรูเมเรียร์หรืออิซิลดาร์

ระหว่างอดีตหัวหน้าหน่วยกาลาฮานกำลังฝันเคลิ้มไปกับสมรภูมิที่ใช้เวทปะทะเวท โคลด์ก็เรียกเขากลับมาจากภวังค์ด้วยการแจ้งสถานการณ์

“นักธนูหายไป เกวนหานางไม่เจอ นางอาจรู้ตัวแล้วว่าถูกจับตาดูอยู่” หมดช่วงเวลาจำกัดที่ความสามารถของเกวนโดลินจะใช้ได้แล้ว ตอนนกสีขาวบินจากไปเพราะหลุดการควบคุม โคลด์เม้มปาก เขาคิดเกวนน่าจะสลบไป

“ประตูข้าง ทหารข้าสามคนยันนักดาบอยู่ อีกคนตามร่องรอยนักธนู…” มาลแกธกดตุ้มหูเวทให้แนบขึ้น “ประตูหลัง นักดาบอิซิลดาร์เริ่มอ่อนแรง นักเวทถูกจับแต่ยังร้ายกาจ...สมเป็นดีราน”

‘สมเป็นดีราน’ ประโยคนี้ มาลแกธคล้ายพูดกับความทรงจำในอดีตมากกว่าเอ่ยชมซิลเวีย

“แผนของเจ้าล่ะ”

“รอสักครู่” โคลด์แอบมองการต่อสู้ตรงลาน สายตาเขาหาอิลมาเรเจออย่างรวดเร็ว ตรงตามตำแหน่งที่เกวนโดลินบอกไว้ ข้างอิลมาเรที่ถูกของเหลวหนืดข้นสีแดงเกาะคือท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์

เมื่อวานนี้ หลังจากฟังสาเหตุที่นางจงชังดาร์กเอลฟ์มาจากซิกฟรีด โคลด์ไม่แปลกใจหากซิกฟรีดจะเลือกเข้าข้างนาง

ท้ายที่สุด ต่างคนต่างก็ต้องพึ่งตัวเอง

หากถามว่าเขาเสียใจที่ซิกฟรีดตัดสินใจเช่นนี้หรือไม่ แวบหนึ่ง ใจเขาวูบโหวง แม้เตรียมใจไว้ดิบดีเท่าไร เรื่องบางเรื่อง กว่าจะทราบว่ามันส่งผลต่อจิตใจมากแค่ไหน ก็เมื่อเผชิญหน้ากับมันจริงๆ

อย่างไรก็ตาม โคลด์ถมทับความว่างเปล่าในรอยแยกของหัวใจด้วย ‘เหตุและผล’ อย่างรวดเร็ว

ในเมื่อเขาตัดสินใจตัดซิกฟรีด ก็ต้องยอมรับว่าซิกฟรีดควรตัดเขาเฉกกัน โคลด์ถึงกับแปลกใจที่เขาเย็นชาต่อเรื่องนี้ได้น้อยกว่าที่ตัวเองคิด

คงเพราะข้ามีหัวใจกับเขาบ้างแล้วกระมัง

“การต่อสู้ในป้อมปราการนี้ ความสามารถปลุกชีพคนตายของข้าไม่ค่อยมีประโยชน์ หน่วยกาลาฮานทำได้ดีแล้ว ต่อไปคือการบุกแบบฉวยโอกาส เจ้าคิดว่าจัดการเอริแอดเน่กับซิกฟรีดพร้อมกันได้ไหม” โคลด์ถามมาลแกธพร้อมประเมินสถานการณ์ แสงสีของไอเวทรุนแรงที่เปล่งออกมาจากใบดาบเวทอันวิจิตรบอบบางของท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์มีอันตรายถึงตายที่สัมผัสได้ด้วยตาเปล่า “เวทที่นางใช้ เหมือนกำลังกักซิกฟรีด แต่ถ้าเราโจมตีนาง เขาอาจหลุดออกมา ตอนนั้นให้คิดว่าเขาจะเข้าข้างเอริแอดเน่ไว้ก่อน”

“ข้าต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าข้าไม่ถนัดทางเวทเท่าไรนัก และความสามารถของควาร์ใช้ได้ยากในสถานที่ที่เสียงทมิฬรบกวนเยอะขนาดนี้ อาจมียกเว้นการควบคุมไฟซึ่งข้าถนัด” มาลแกธเอ่ยตรงๆ

ควาร์สามารถใช้เวทได้เต็มประสิทธิภาพที่สุดในแผ่นดินรูเมเรียร์ หูของพวกเขาจะได้รับพรอันประเสริฐจากบิดามารดา ไม่ถูกรบกวนด้วยเสียงมุ่งร้ายใดๆ ทว่าจะด้อยลงเมื่ออยู่ในแดนต่างถิ่นอย่างแคว้นอิซิลดาร์หรือแดนตะวันออก (ซึ่งไม่ส่งผลกับมาลแกธผู้มีสายเลือดตะวันออก) โดยเฉพาะกับแดนทมิฬแล้ว หูของควาร์จะด้อยลงอย่างมากด้วยเสียงก่นด่าสาปแช่งจากเผ่าพันธุ์ที่เป็นปรปักษ์กัน

ป้อมปราการแห่งนี้อยู่ในแผ่นดินรูเมเรียร์ก็จริง ทว่ากลับเต็มไปด้วย ‘เสียงทมิฬ’ ซึ่งสาดมาจากหมอกสีดำหรือ ‘เงาปีก’ ของซิกฟรีดนั่นเอง

“อาจตึงมือนิดหน่อยแต่ข้ายันไว้ได้ คาดว่านานพอให้เจ้าช่วยอิลมาเรแล้วหนีไป” มาลแกธหันไปหาโคลด์

แม้ในเวลานี้ เขายังมองเห็นรอยร้าวอ่อนจางในดวงตาสีม่วงของโคลด์...รอยร้าวอันเกิดจากความผูกพันที่มีให้แก่ซิกฟรีด อาเลธ รูเมเรียร์

สุดทางแล้ว…

พวกเขายื้อกันและกันจนสุดทางแล้ว


ระหว่างโคลด์กับซิกฟรีด เทพเทพี...หรือบิดามารดาทั้งหลายได้ขีดเส้นผ่าทางแยกแห่งโชคชะตาไว้แต่แรก หนึ่งดาร์กเอลฟ์ หนึ่งเอลฟ์...แต่อาจมีใครเล่นตลก จับเส้นโชคชะตาของพวกเขาให้มาบรรจบกัน เพื่อจะได้ฉีกถ่างออกจากกันอย่างทารุณ

“ข้าพร้อมเมื่อเจ้าพร้อม”

มาลแกธชักกริชออกมา ใบคมบางเฉียบสลักภาษาตะวันออกโบราณ ส่วนด้ามพันผมสีเทาอ่อนเกือบเงินเอาไว้อย่างประณีต

ไม่สิ…

มีสีทองเจือแดงผสมปนเปอยู่ด้วย

“โจมตีนางให้ถึงตาย” โคลด์ใช้งานนักรบตะวันออกอย่างคุ้มค่า “เอาไว้ถ้าเขาเสียใจมากจริงๆ ข้าค่อยปลุกนางขึ้นมา แต่ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าตาย มาลแกธ ล็องธู”

นี่เป็นทางเลือกสุดท้าย ‘ฆ่าเอริแอดเน่’ แต่โคลด์ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าลังเล ที่จะตายก็คือฝ่ายเขา...และเขาไม่อยากให้มาลแกธหรืออิลมาเรตาย

โคลด์คืนชีวิตให้คนตายได้ก็จริง แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีอะไรรับรองว่าพวกเขาจะฟื้นกลับคืนมาโดยสมบูรณ์ได้ตลอดอายุขัย แต่ละคนที่เขาเคยคืนชีวิตให้ ไม่ให้โอกาสเขาอยู่รอดูผลลัพธ์นานขนาดนั้น...รวมถึงจอมทัพทมิฬ

“ดังเจ้าประสงค์ ที่รัก”

มาลแกธก้าวออกไปสู่ลานสมรภูมิ

ริมฝีปากงามดั่งโอษฐ์ของเทพสงครามร่ายเวทแห่งดีราน

ตัดผ่านไอโลหิตและหมอกทมิฬ

 

คราแรกที่ประมือกับพี่หญิง ซิกฟรีด อาเลธ รูเมเรียร์สัมผัสได้ถึงความปวดหนึบในหัวใจ

เขากำลังทำร้ายพี่หญิงผู้เมตตาเขา เอ็นดูเขา เพื่อคนรักเพียงคนเดียวอย่างนั้นหรือ

ทว่าพอประมือกันนานเข้า หัวใจของราชาหนุ่มค่อยๆ ชาด้าน อาจเป็นเพราะเวททมิฬ...แค่อาจจะ หรืออาจเป็นเพราะหัวใจเขาชาด้านมานานแล้วแต่ไม่เคยยอมรับ

เขาเป็นใคร

หลายคนว่าราชาหนุ่มคล้ายคลึงกับพระเชษฐาเฟรธูริน มีความเมตตาต่อประชาชนในทุกเผ่าพันธุ์เป็นที่ตั้ง ทั้งฉลาดหลักแหลม มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่...ดีงาม

บ้างว่าการที่เขาได้ยินเสียงบิดามารดาเป็นเพราะมีหัวใจอันบริสุทธิ์เฉกพระขนิษฐาคาลิเธียล

หรือบ้างก็ว่า...ยามเขาสั่งการอย่างเด็ดขาดจากบัลลังก์เหล็กดำ ช่างองอาจเหมือนพระเชษฐาริวอร์นอร์ อาห์นดีร์ รูเมเรียร์ เป็นบุรุษผู้มีหัวใจที่ห้าวหาญและแกร่งกล้า สมเกียรติกษัตริย์แห่งรูเมเรียร์

แล้วหัวใจชาด้านยามนี้ล่ะ...

นัยน์ตาสีส้มเงินหรี่แคบลง ในอนาคตอาจมีคนเปรียบว่า ‘หัวใจของเจ้าเหมือนราชาซิกฟรีด ชาและด้านยิ่งกว่าหัวใจคนตาย’

ซิกฟรีดมองตรงไปยังใบหน้างามของพี่หญิง สายตาเขาอ่านยาก ใช่ว่าเพราะหลากอารมณ์ แต่เพราะไม่มีร่องรอยใดๆ ให้อ่านเลย ก่อนหน้า เห็นได้ชัดว่าราชาหนุ่มควบคุมเวททมิฬซึ่งฝังอยู่ในร่างกายข้างซ้ายไม่ดีนัก ปีกตวัดฉวัดเฉวียนไร้ทิศทาง แต่เวลานี้มันนิ่ง...และแม่นยำขึ้นอย่างน่ากลัว

ร่างกายครึ่งซ้ายของซิกฟรีดระเหิดเป็นหมอกไปหมดแล้ว เหลือเพียงครึ่งขวาที่ยังดูมีเลือดเนื้อ เขาแทบไม่ขยับจากจุดเดิม มีเพียงปีกซ้ายข้างใหญ่ที่เริงระบำไปทั่ว ดูไปดูมาเหมือนพรายทมิฬจากอดีตกาลฟื้นคืนชีพ

เอริแอดเน่ผ่อนลมหายใจ แต่ไม่ผ่อนการระวังภัย นางทราบว่าฝ่ายตนกำลังเสียเปรียบ ซิลเวียกับซอนย่ารับศึกตึงมือ ขณะที่การติดต่อจากเวเรด้าขาดไป ไม่ทราบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร แต่จามิลลากำลังรับศึกสามต่อหนึ่ง คาดว่าศัตรูอีกหนึ่งคนที่เหลืออยู่กำลังตามหาเวเรด้า

‘อัศวินพลีชีพเพื่อนาย’

แม้จะทราบคตินี้และยึดถือใช้งานเป็นอย่างดี ทว่าเอริแอดเน่ก็ทราบเฉกกันว่า อัศวินยินดีพลีชีพเพื่อนายที่ทรงเกียรติ ในสถานการณ์อันทรงคุณค่า และเพื่อแผ่นดิน หาใช่ตายโดยไร้ค่าและไร้เกียรติ

การที่พวกจามิลลายอมรับการตัดสินใจของนางโดยไม่เกี่ยงว่ามีเกียรติหรือไม่ ทำให้เอริแอดเน่ไม่อาจทอดทิ้งพวกนาง

ท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์เป็นผู้เหี้ยมโหด แต่กับคนที่เชื่อใจนางและมอบชีวิตให้แก่นาง นางไม่มีวันทรยศต่อความไว้ใจนั้น เพราะต่อให้นางต่ำช้าแค่ไหน แค่เรื่องนี้เท่านั้น ที่นางไม่มีวันเป็นเหมือนริวอร์นอร์

เอริแอดเน่กัดฟันกรอด ใบหน้างามกระตุก

ท่านเฟรธูรินเองก็เชื่อใจริวอร์นอร์...และตัวข้า แต่สุดท้ายท่านก็ตายเพราะน้องชายและสตรีแพศยาที่ท่านไว้ใจ

ด้วยชังในการกระทำของริวอร์นอร์ เอริแอดเน่จึงไม่ทอดทิ้งผู้ที่จงรักภักดีต่อนางอย่างลึกซึ้ง แม้ว่านั่นจะกลายเป็นจุดอ่อนข้อใหญ่

“ข้ารักเจ้าจริงๆ ซิกฟรีด” ริมฝีปากเคลือบสีแดงกระซิบ ดวงตาสีหินแก้วประกายรุ้งมองซิกฟรีด พร้อมนึกถึงบรรดาพี่ชายของเขา

ข้ารักเจ้าจริงๆ...ไม่ว่าจะในฐานะเจ้าชายน้อยผู้น่าเอ็นดู หรือราชาหนุ่มผู้หลงรักดาร์กเอลฟ์

“เจ้าหลงรักดาร์กเอลฟ์ ทางที่เลือกจะทำให้เจ้ากลายเป็นทรราช การที่เจ้าไม่รักข้าเป็นแค่ฝุ่นผงเท่านั้นเมื่อเทียบกับการที่เจ้าจะทำลายแผ่นดินของท่านเฟรธูริน”

เมื่อความโกรธเบาบางลง เอริแอดเน่ใช้สติทบทวนสิ่งที่ควรทำซ้ำแล้วซ้ำอีก นางอาจหมดหวังกับซิกฟรีด แต่ไม่อาจหมดหวังต่อแผ่นดินของท่านเฟรธูริน

เพราะนางเป็นหนี้ท่านเฟรธูรินมากมายเหลือเกิน

“ข้าไม่อาจผิดต่อเขาได้มากกว่านี้อีกแล้ว วันนี้ข้าจะแยกเจ้าออกจากความรักของเจ้า ถ้าข้าทำให้โลกนี้กลายเป็นนรกสำหรับเจ้า ข้าก็จะอยู่เคียงข้างและคอยดูแลเจ้าในนรกนั้นจนกว่าชีวิตของข้าจะหาไม่”

ข้าตัดสินใจแบบนี้ได้ใช่ไหมเจ้าคะ ท่านพี่เฟรธูริน

...เพราะข้าไม่เหลือใครให้รักและดูแลอีกแล้ว…


เอริแอดเน่คิดว่าท่านเฟรธูรินจะตอบนางว่า ‘ได้’ แล้วอุ้มนางขึ้น กอดนางไว้อย่างอ่อนโยน ช่วยเช็ดน้ำตาให้ แม้จริงๆ แล้วสิ่งที่นางขอจะเห็นแก่ตัวอย่างไม่อาจให้อภัย


—————————————————————————

A/N สวัสดีค่ะ ตอนนี้โคลด์ตัดสินใจเด็ดขาดทีเดียว ซึ่งเราบอกได้ไม่เต็มปากว่าถูกหรือผิด สำหรับเรา การเลือกของตัวละครในแต่ละครั้ง ไม่สามารถบอกได้จริงๆ ค่ะว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดหรือแย่ที่สุด เพราะมันเป็นทางเลือกที่ตัวละครเห็นว่าเหมาะสมที่สุด ภายใต้สถานการณ์นั้นๆ


มาถึงตอนนี้ เราคิดว่าคนที่ไม่ชอบเอริแอดเน่คงมีมากขึ้น ทางที่เธอเลือกเองก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าดีหรือเลว เห็นแก่ตัวหรือน่าสงสาร หรือทั้งสองอย่าง เราคิดว่า แม้กระทั่งคนที่ฉลาดที่สุด ก็ไม่สามารถเลือกทางแก้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ให้ถูกต้องที่สุดได้ค่ะ


ตอนต่อไปลงวันที่ 20 เมษายน 60 จ้า!



ติดตามผลงานของเราได้ที่ I L L R E I ♰ Boy Love Fantasy

♰ Facebook : https://www.facebook.com/ILLREI/

♰ Twitter : @VinzeSchwarz

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รู้สึกหน่วงๆ 

สรุปท่านพี่ตายยังไง เอริเกี่ยวข้อวหรือไม่ ยังไงอ่ะ?

ยังรักทุกโค๊นนนนนน ฮือ

:z3:


ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
รู้สึกหน่วงๆ 

สรุปท่านพี่ตายยังไง เอริเกี่ยวข้อวหรือไม่ ยังไงอ่ะ?

ยังรักทุกโค๊นนนนนน ฮือ

:z3:

เฟรธูรินตายอย่างไร เพราะอะไร จะมีเฉลยอย่างละเอียดในภาค Ugly Queen ค่า

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8

ออฟไลน์ alternative

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +285/-3
สงสัยแอรี่มากขึ้นเรื่อย ๆ
ดูเหมือนนางจะทรยศเฟรธูรินอย่างนั้นหรือ

มีภาคต่อ Ugly Queen แสดงว่านางได้ไปต่อ
แล้วซิกฟรีดเล่า? หรือเขามาแค่เป็นหมากเบี้ยอัศวินที่รอถูกเขี่ยทิ้งบนกระดานนี้?

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
สงสัยแอรี่มากขึ้นเรื่อย ๆ
ดูเหมือนนางจะทรยศเฟรธูรินอย่างนั้นหรือ

มีภาคต่อ Ugly Queen แสดงว่านางได้ไปต่อ
แล้วซิกฟรีดเล่า? หรือเขามาแค่เป็นหมากเบี้ยอัศวินที่รอถูกเขี่ยทิ้งบนกระดานนี้?

คิดเหมือน
เอรีแอดเน่ อาจถูกหลอกใช้
แล้วเหมือนเป็นการทรยศต่อเฟรธูริน
นาง ถึงจมในบ่วงทุกข์  รวดร้าว และคลั่งแค้นต่อ ริวอร์นอร์
ในมุมมองเอริแอดเน่ ซิกหลงรักดาร์กจนกู่ไม่กลับ
มุมมองโคลด์ ซิกอาจตัดตนเอง เหมือนที่ตัวเองก็ตัดซิก
แต่ดีที่โคลด์ ไม่เจ็บปวดใจจากการที่ซิก จะตัดตัวเอง
มีแต่มาลแกธ สดชื่นอยู่คนเดียวจริงๆ
เฮอะๆ.... เดี๋ยวๆ ก็ที่รักๆ หมั่นไส้ซะจริงๆ
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
สงสัยแอรี่มากขึ้นเรื่อย ๆ
ดูเหมือนนางจะทรยศเฟรธูรินอย่างนั้นหรือ

มีภาคต่อ Ugly Queen แสดงว่านางได้ไปต่อ
แล้วซิกฟรีดเล่า? หรือเขามาแค่เป็นหมากเบี้ยอัศวินที่รอถูกเขี่ยทิ้งบนกระดานนี้?

พอดีตอบด้วยมือถือ เลยมะได้ตอบทุกคอมเมนต์นะคะ
ภาค 2 Ugly Queen เป็นภาคย้อนอดีตค่ะ เป็นเรื่องก่อนที่โคลด์ / ซิกฟรีดจะเกิดเป็นหลัก
ส่วนภาคต่อของภาค 1 คือ ภาค 3 (ยังไม่มีชื่อ และเป็นภาคจบค่ะ)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
สงสัยแอรี่มากขึ้นเรื่อย ๆ
ดูเหมือนนางจะทรยศเฟรธูรินอย่างนั้นหรือ

มีภาคต่อ Ugly Queen แสดงว่านางได้ไปต่อ
แล้วซิกฟรีดเล่า? หรือเขามาแค่เป็นหมากเบี้ยอัศวินที่รอถูกเขี่ยทิ้งบนกระดานนี้?

คิดเหมือน
เอรีแอดเน่ อาจถูกหลอกใช้
แล้วเหมือนเป็นการทรยศต่อเฟรธูริน
นาง ถึงจมในบ่วงทุกข์  รวดร้าว และคลั่งแค้นต่อ ริวอร์นอร์
ในมุมมองเอริแอดเน่ ซิกหลงรักดาร์กจนกู่ไม่กลับ
มุมมองโคลด์ ซิกอาจตัดตนเอง เหมือนที่ตัวเองก็ตัดซิก
แต่ดีที่โคลด์ ไม่เจ็บปวดใจจากการที่ซิก จะตัดตัวเอง
มีแต่มาลแกธ สดชื่นอยู่คนเดียวจริงๆ
เฮอะๆ.... เดี๋ยวๆ ก็ที่รักๆ หมั่นไส้ซะจริงๆ
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

แง อย่าเคืองมาลแกธเลยนะค้า เห็นแบบนี้ก็รักจริงจังน้า

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
บทที่ 20 : แตกหัก (7)

ซิกฟรีดไม่ได้ตอบรับนาง เขานิ่งอย่างน่าหวาดผวาอยู่กลางเงาปีกทมิฬ ไอหมอกแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งปลายขนปีกสามารถแตะผิวของเอริแอดเน่ได้

ท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์สัมผัสถึงกระแสไฟฟ้าบนผิว ไม่เข้มข้นรุนแรงแต่เจ็บแปลบเพียงวูบหนึ่ง มันอาจเป็นการเตือนแสนอ่อนโยนครั้งสุดท้ายก็เป็นได้

สายฟ้า...เชื่อกันว่าเป็นความพิโรธของมารดาสมุทรที่มีให้บิดานภา ทำให้ท้องฟ้าแจ่มใสมืดครึ้ม จากนั้นแสงวาบจะวิ่งไปทั่วเมฆทะมึน ก่อนฟาดลงสู่ผืนดินอย่างไม่ปรานี บางครั้งหากฟาดถูกต้นไม้ เพลิงก็จะโหมไหม้กลืนกินป่า หรือหากฟาดถูกผู้คนไปจนถึงสรรพสัตว์ สายฟ้าก็จะพรากชีวิตไปสู่อุ้งพระหัตถ์ของบิดาแห่งความตาย

เวลานี้เงาปีกทมิฬสามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้ แปลว่าซิกฟรีดได้รับความเมตตาอันน่าสะพรึงจากมารดาสมุทรใช่หรือไม่

เอลฟ์กับมารดาแห่งดาร์กเอลฟ์ทั้งมวล

อย่างไรก็ไม่น่าอภิรมย์เลย

ปลายขนปีกแตะถูกผิวแก้มของเอริแอดเน่ได้อีกครั้ง และครานี้มาพร้อมเสียงกระซิบแผ่ว

‘ปล่อยดวอร์ฟเถิด พี่หญิงของข้า ปล่อยมัน...แล้วข้าจะเป็นซิกฟรีดเด็กดี’

“ข้าบอกแล้วว่าจะสอนเจ้า การตามใจเจ้าเพื่อให้เจ้าเป็นเด็กดีคือการสั่งสอนตรงไหนหรือ” เอริแอดเน่สะบัดดาบงามวิจิตรซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยแสงทมิฬแดงฉานเป็นการปฏิเสธ น้ำพุเลือดเดือดปุดๆ เป็นไอโลหิตร้อนระอุ ไอสีแดงร้อนยิ่งยวดอัดแน่นแทนที่มวลอากาศ ทำให้อากาศเบาบางลง และทำให้ผู้ถูกกักขังอยู่ในอาณาเขตหายใจแทบไม่ออก

ซึ่งรวมถึงอิลมาเร

นี่คือเวทควบคุมพื้นที่ชนิดหนึ่ง ไอโลหิตจะไม่กระจายหายไป แต่ถูกกักขังไว้ในพื้นที่ซึ่งผู้ร่ายเวทกำหนดอาณาเขต เวทนี้มีผลทำให้ศัตรูเคลื่อนไหวช้าลงเพราะหายใจลำบาก การมองเห็นก็ถูกจำกัดด้วยไอร้อนหนาทึบ

ลักษณะการใช้เวทมนตร์ของเอริแอดเน่และซิกฟรีดคล้ายกันอย่างไม่น่าเชื่อ แม้เวทของเอริแอดเน่จะมีพื้นฐานมาจากการบูชามารดานภาและมารดานที แต่เมื่อคิดว่ามารดาสมุทรเองก็เป็นน้องสาวของมารดานภา จึงไม่น่าแปลกใจในความเหมือนนี้

การสร้างอาณาเขตของเอริแอดเน่ทำให้ปีกของซิกฟรีดคลั่ง มันกระพือรุนแรง สร้างตาพายุล้อมราชาหนุ่ม ปัดไอโลหิตทิ้งไป

และชั่วขณะนั้นเองที่บุคคลที่สามปรากฏกายพร้อมไฟบรรลัยกัลป์

 

ความคิดแรกของมาลแกธคือ ‘ยอดเยี่ยม!’

เขาไม่เคยลงสมรภูมิเวท อันที่จริงเคย แต่ไม่งดงามบ้าคลั่งเช่นที่เห็นอยู่ตรงหน้า ทว่าก่อนเลือดนักรบในกายจะฉีดพล่านไปมากกว่านี้ เขาต้องเตือนตัวเองว่า “ข้ามาเพื่อช่วยตัวประกัน ไม่ควรสนุก เอาละ…”

มาลแกธเห็นอิลมาเรแล้ว เธอกำลังแย่เพราะที่แห่งนี้ระอุจนหายใจแทบไม่ได้ ส่วนเขาก็เพิ่งร่ายเวทควาร์สาดไฟสร้างอาณาเขตของตนซ้อนอาณาเขตของเอริแอดเน่ไปเมื่อครู่…

ทนหน่อยนะ ดวอร์ฟที่รัก

มาลแกธนึกเบื่อตัวเองที่ไม่เคยตั้งใจฝึกฟังเสียงของลม ไม่อย่างนั้นคงมีประโยชน์มากกว่านี้ ไอโลหิตของเอริแอดเน่หนาทึบ ทั้งระอุ ทั้งฉ่ำชื้นเพราะเป็นไอน้ำ ไฟจะกำจัดไอน้ำได้ก็ต้องทำให้ควบแน่นเสียก่อน ซึ่งเวทที่แปรสภาพอากาศได้เขาก็ไม่รู้ แถมไฟลุกไหม้ได้เพราะมีอากาศ แปลว่าการที่เขาคงอาณาเขตไว้ก็จะเผาอากาศไปเรื่อยๆ ซึ่งนั่นมีแต่จะทำให้อิลมาเรแย่ลง

เช่นนั้นก็ควรจบศึกให้เร็วที่สุด

มาลแกธร่ายเวทรวดเร็ว พรายอัคคีอันเกิดจากพรสวรรค์ของควาร์พุ่งเข้าใส่เอริแอดเน่ ระหว่างทางมันเผาไอโลหิตในชั่วพริบตา

เอริแอดเน่เห็นพรายอัคคีแล้ว นางยกดาบขึ้น ฝ่ามือแบบบางรองหลังใบดาบในลักษณะป้องกัน!

ทว่า

เงาปีกทมิฬของราชาแห่งรูเมเรียร์เข้าปัดไฟนั้นด้วยลมโหมแรงเสียก่อน พร้อมส่งเสียงคำรามขู่อันมีแต่ควาร์ที่จะได้ยิน

เจ้าเป็นพวกเอริแอดเน่จริงๆ หรือแค่อยากปกป้องนาง...มาลแกธคิด

หากเจ้าเป็นพวกท่านหญิง มันจะไม่จบเพียงศึกนี้ เตรียมรอความพิโรธของเทพสงครามแห่งแดนตะวันออกได้เลย ซิกฟรีด อาเลธ รูเมเรียร์

พวกเขามีสัญญาต่อกัน

เอลฟ์ตะวันออกจะมอบกำลังพลโค่นบัลลังก์ราชาริวอร์นอร์ แลกกับตำแหน่งสำคัญในราชสำนัก

พวกเขาจะเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน

ใช่หรือไม่ ซิกฟรีด

เอริแอดเน่เห็นตัวเอลฟ์ตะวันออกแล้ว แต่ไม่เห็นดาร์กเอลฟ์ นางมองปีกทมิฬที่เข้าขัดขวางพรายอัคคีอย่างชั่งใจ

ซิกฟรีดขัดขวางมาลแกธหรือ

ท่านหญิงร่ายเวทพร้อมวาดดาบเป็นอักษรรูนที่แปลว่า ‘น้ำแข็ง’ ไอโลหิตรวมตัวกันเป็นแท่งน้ำแข็งขนาดมหึมาสีเลือด แสงที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำแข็งส่องประกายคมปลาบชวนขวัญผวาเมื่อนางซัดแท่งน้ำแข็งเหมือนหอกยักษ์เข้าใส่เอลฟ์ตะวันออก

ด้วยขนาดและความเย็นจัดต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง ไฟของมาลแกธย่อมไม่สามารถเผาได้ในพริบตา

เวทโจมตีของเอริแอดเน่มีพื้นฐานจาก ‘น้ำ’ เมื่อนำมาใช้สู้ตัวต่อตัวในลักษณะ ‘ของแข็ง’ จะลดอานุภาพในการควบคุมพื้นที่ลง แต่เพิ่มพลังทำลายมหาศาล

แต่ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง ปีกสีดำคมกริบเข้าตัดแท่งน้ำแข็งก่อนจะถึงตัวเอลฟ์ตะวันออก

“อ้อ” เอริแอดเน่รำพึง “ลำบากเจ้าแล้วซิกฟรีด”

นางทราบทันทีว่าราชาเอลฟ์ผู้เยาว์ต้องการควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือ นางร่ายเวทต่อเนื่อง แท่งน้ำแข็งขนาดมหึมาแบบเดิมเพิ่มขึ้นอีกนับสิบแท่ง

นี่มันการต่อสู้อะไรกันนี่! อิลมาเรคิด แค่ศึกช่วยตัวประกันอย่างเธอคนเดียว แค่แม่ค้าดวอร์ฟที่ไม่มีความสำคัญมากไปกว่าเป็นที่หนึ่งด้านการค้าขาย...พวกเขาต้องต่อสู้กัน...

อย่างอลังการมาก!

อิลมาเรทั้งหัวเราะและร้องไห้อยู่ในใจ เธอคิดว่าตัวเองเป็นเพียงข้ออ้างให้เอลฟ์เหล่านี้หาเรื่องทะเลาะกัน เธอมองเห็นความไม่ลงตัวของผลประโยชน์ที่มีโคลด์เป็นจุดศูนย์กลาง ความไม่ลงตัวนี้ไม่สามารถเจรจากันได้บนโต๊ะ และเธอกลายเป็นผู้รับหน้าแทนโคลด์อย่างช่วยไม่ได้

โคลด์ ถ้ารอดไปเมื่อไหร่ เราต้องคุยกันจริงจังเรื่องรสนิยมในการเลือกผู้ชายของเจ้าแล้ว

เห็นอิลมาเรยังทำหน้าตาคิดเล็กคิดน้อยได้ โคลด์ถอนใจเบาๆ เขาแอบซุ่มดูและมองหาโอกาสเข้าประชิดตัวอิลมาเร ทั้งเครียดและกังวลสารพัด แต่ตัวประกันยังไม่ถอดใจ เขาก็ไม่ควรตื่นตูม

ตอนนี้เมื่อเอริแอดเน่ดึงไอโลหิตไปเสกแท่งน้ำแข็งเพิ่มขึ้น หมอกไอที่ทำให้หายใจลำบากและบดบังทัศนวิสัยก็เบาบางลง ช่วยเพิ่มโอกาสให้แก่เขา

ขอแค่มาลแกธดึงความสนใจจากเอริแอดเน่ได้มากกว่านี้

ซิกฟรีดนิ่วหน้า ร่างกายซีกซ้ายที่ระเหิดออกเป็นเงาทมิฬค่อยๆ ลามมายังซีกขวา มันเจ็บเหมือนถูกเข็มนับล้านทิ่มตำ ราชาเอลฟ์คำรามผ่านไรฟันซึ่งขบแน่น ส่งผลให้ปีกกระพือไร้ทิศทางอีกครั้ง

เงาปีกทมิฬพุ่งเข้าใส่กำแพงบ้าง พื้นบ้าง แต่ละครั้งส่งเสียงดังตึง! ปานฟ้าถล่ม ฝากรอยทำลายน่าสะพรึงไว้ทุกที่ที่มันสัมผัส กระแสไฟฟ้าแผ่ออกมาจากบริเวณนั้นชั่วครู่ ก่อนที่ผืนดินจะดูดซับมันอย่างรวดเร็ว

ขณะซิกฟรีดเสียการควบคุม เอริแอดเน่วาดดาบลงฉับ! นางสั่งให้แท่งน้ำแข็งที่พร้อมโจมตีแล้วทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ซิกฟรีดและมาลแกธพร้อมกัน!

นักรบตะวันออกจูบกริชในมือขวา กระซิบว่า “ช่วยข้า ดีราน” ก่อนร่ายเวทแห่งดีรานที่เคยเรียนรู้สมัยยังอยู่แดนตะวันออก เขาตวัดกริชกลางอากาศ เกิดเส้นแสงประกอบเป็นสัญลักษณ์แปลกตา

แท่งน้ำแข็งสัมผัสตราเวทที่เฉิดฉายอยู่กลางอากาศ พลัน...มันย้อนกลับเป็นไอโลหิต

แม้แต่มาลแกธยังประหลาดใจ เขาไม่เคยพึ่งกริชเล่มนี้ เพราะศักดิ์ศรีและความผยองส่วนตัวด้วยส่วนหนึ่ง เขาเป็นล็องธู ไม่อยากพึ่งตระกูลอื่น โดยเฉพาะดีรานซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน

ถึงอย่างนั้น เวทของดีรานอยู่ในมือล็องธูก็ใช้ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ ทั้งมาลแกธไม่เคยฝึกกับกริชเล่มนี้มาก่อน ทำให้แท่งน้ำแข็งโลหิตส่วนหนึ่งยังคงสภาพเดิม เอลฟ์ตะวันออกต้องหลบห่าน้ำแข็งที่เหลือ ใช้พรายอัคคีลดพลังทำลาย (แม้จะได้เพียงเล็กน้อย) พร้อมคำนวณว่าหากต้องถูกแท่งน้ำแข็งโลหิตอัดเข้าจริงๆ จะยอมเสียร่างกายส่วนไหนเพื่อรักษาส่วนไหน

อย่างน้อยขอให้ขายังพาตัวหลบได้ก็พอ

เวลาเดียวกัน ซิกฟรีดตัดแท่งน้ำแข็งที่พุ่งใส่ตน เขากลับมาควบคุมเงาปีกทมิฬได้แล้ว ราชาหนุ่มสั่งให้มันเข้าทำลายแท่งน้ำแข็งที่หมายมาลแกธด้วย

เอริแอดเน่ร่ายเวทบทถัดไป แท่งน้ำแข็งที่พลาดเป้าระเบิดออกเป็นลิ่มแหลมคมกระเด็นใส่เป้าหมาย ลักษณะการโจมตีเหมือนปืนใหญ่ที่เปลี่ยนเป็นปืนลูกปราย

อย่างไรก็หวังผล!

อย่างที่โคลด์บอก จะหยุดเอริแอดเน่ ออมมือไม่ได้

“ถ้าข้ารอดไปได้นะดีราน...ข้าจะจูบเจ้าสักที” มาลแกธพึมพำกับตัวเอง เขาร่ายเวทควาร์ให้พรายอัคคีร้อนแรงล้อมตัวไว้ ให้มันช่วยลบคมห่าน้ำแข็งและบรรเทาแรงปะทะ

เอลฟ์ตะวันออกให้ไฟปกป้องขาทั้งสองของตนมากกว่าส่วนอื่น เขาเตรียมใจถูกลิ่มน้ำแข็งปัก ซึ่งก็มีทะลุผ่านม่านไฟเข้ามาจริงๆ มาลแกธ ล็องธูกัดฟัน เขายิ้มคลั่งขณะเกร็งกำลังขา พุ่งเข้าหาเอริแอดเน่!

ถ้าประชิดตัวได้...ขอแค่ประชิดตัวได้

เอริแอดเน่ไม่ขยับหลบ เสียงของนางก้องไปถึงซิกฟรีด “เจ้าบอกว่าจะกางปีกปกป้องให้ทั่วแผ่นดินใช่หรือไม่”

“ขอรับ” ปีกของซิกฟรีดกระพือพัดลิ่มน้ำแข็งปักพื้นลานจนกลายเป็นทุ่งน้ำแข็ง นัยน์ตาอันมีสีสันดุจความพิโรธของบิดาธรณีสบกับท่านหญิงอิซิลดาร์

เอริแอดเน่สบตาคู่นั้นโดยไม่หลบ นางยิ้ม ลดมือลง ปล่อยให้มาลแกธเข้าโจมตี

แค่พริบตา...ร่างกายของราชาซิกฟรีด อาเลธ รูเมเรียร์ก็ระเหิดออกเป็นหมอกสีดำ

‘วิหคทมิฬ’ มีดวงตาเปลี่ยวเหงาเฉกราชาผู้เยาว์ไม่ผิดกัน

มันโผบินมาตรงหน้าเอริแอดเน่ กางปีกอันสมบูรณ์ปกป้องนาง ปีกใหญ่โตประกอบจากละอองน้ำเม็ดเล็กๆ บางส่วนเนียนละเอียดเป็นไอ และในไอนั้นก็มีสายฟ้าแล่นวูบวาบไปทั่ว

มาลแกธคำราม เขาไม่อาจเข้าถึงตัวเอริแอดเน่ อีกอย่าง...สิ่งนี้คือบ้าอะไรกัน

เจ้ากลายเป็นปีศาจไปแล้วหรือ ซิกฟรีด!


—————————————————————————

A/N ซุลมุนทีเดียวค่ะ ลุ้นกันอีกนิด คนเก่งๆ สู้กันเขียนยากมากค่ะ T_T


ตอนต่อไปลงวันที่ 22 เมษายน 60 จ้า!



ติดตามผลงานของเราได้ที่ I L L R E I ♰ Boy Love Fantasy

♰ Facebook : https://www.facebook.com/ILLREI/

♰ Twitter : @VinzeSchwarz

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ alternative

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +285/-3
อลังการประหนึ่งดูหนัง 4D ในจอ IMAX

เหมือนไปนั่งดูอยู่บนกำแพงป้อม

ฉันขอยืนขึ้นปรบมือรัว ๆ

---------

กลัวใจเอรี่ นางรู้แล้วว่าซิกฟรีดคิดทำอะไร
หวังว่ามันคงจะไม่กลายเป็นโล่ป้องกันที่กลับมากระแทกอกซิกให้แหลกสลายยิ่งกว่าเดิมนะ


ปล. อ่านที่คุณ ILLREI ตอบแล้วรู้สึกเหมือนใบเรือราชากะนุ้งโคลด์กางรับลมจนโป่งเลย
ยังมีความหวังสินะ
 ฮ่า ๆ ๆ ๆ

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 สงสารสามี:เฮ้อ:

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
อลังการประหนึ่งดูหนัง 4D ในจอ IMAX

เหมือนไปนั่งดูอยู่บนกำแพงป้อม

ฉันขอยืนขึ้นปรบมือรัว ๆ

---------

กลัวใจเอรี่ นางรู้แล้วว่าซิกฟรีดคิดทำอะไร
หวังว่ามันคงจะไม่กลายเป็นโล่ป้องกันที่กลับมากระแทกอกซิกให้แหลกสลายยิ่งกว่าเดิมนะ


ปล. อ่านที่คุณ ILLREI ตอบแล้วรู้สึกเหมือนใบเรือราชากะนุ้งโคลด์กางรับลมจนโป่งเลย
ยังมีความหวังสินะ
 ฮ่า ๆ ๆ ๆ
4D เลยหรือคะ  :mew2:
น้ำ ลม ละอองน้ำแข็งคงปลิวใส่หน้าแน่เลย 555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2017 16:09:44 โดย ILLREI »

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
สงสารสามี:เฮ้อ:
ต้องปลอบโยนกันอย่างอ่อนโยนและอบอุ่นค่ะ แค็กๆๆ

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8

ออฟไลน์ ILLREI

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
    • ILLREI
บทที่ 20 : แตกหัก ( 8 )



ทัศนวิสัยของเอริแอดเน่ถูกบดบังด้วยปีกทมิฬกึ่งทึบกึ่งโปร่งแสงคล้ายหมอกหนา โคลด์เห็นแล้วว่านี่คือโอกาสที่รออยู่!

เขาวิ่งเต็มฝีเท้าออกจากที่ซ่อนตัว ตำแหน่งของอิลมาเรอยู่ห่างจากเอริแอดเน่ราวสามเมตร และอยู่ห่างจากเขาราวสิบเมตร เขาใช้โอกาสอันน้อยนิดนี้สะบัดเลือดจากฝ่ามือของตนที่กรีดเตรียมไว้แล้ว ควบคุมให้มันพุ่งเข้าใส่อิลมาเร

ถ้าเลือดของเขาถึงตัวอิลมาเร มันจะช่วยแทรกแซงเวทวารีโลหิตของเอริแอดเน่

อิลมาเรเบิกตาโตแล้วหุบปากฉับพร้อมกันเมื่อเห็นโคลด์ ทั้งๆ ที่เธออยากตะโกนด้วยความดีใจว่า ‘เจ้ามาช่วยข้าแล้ว!’

ดวอร์ฟสาวยั้งปากเพราะเกรงท่านหญิงเอลฟ์จะสังเกตเห็นโคลด์ ความดีใจและความโล่งใจที่ถาโถมเข้ามาพร้อมกันถูกสกัดให้อัดแน่นอยู่ในลำคอพร้อมกับเสียง

เลือดของโคลด์สาดใส่หน้าเธอ มันเปรอะแก้มอยู่เพียงครู่เดียวก็เคลื่อนตัวลงล่างอย่างมีชีวิต ระหว่างเคลื่อนที่ยังดึงเอาไอหมอกโลหิตที่อยู่รอบๆ เข้ามาควบรวมเป็นของเหลวสีดำ ของเหลวสีดำที่เพิ่มปริมาณขึ้นหลอมเข้ากับของเหลวหนืดเหมือนเลือดข้นที่ยึดลำตัวท่อนล่างของเธอไว้ และทำให้พันธนาการนั้นละลาย...คลายออก

เพียงอึดใจเดียว อิลมาเรก็เป็นอิสระ! เธอสะบัดตัว โผไปทางโคลด์

อีกนิดเดียว
โคลด์คิด เขายื่นมือไปรับร่างเล็กของดวอร์ฟสาวที่พุ่งมาหาตนอย่างทุลักทุเล และเมื่อเขาได้ตัวอิลมาเร สิ่งที่จะทำอันดับแรกก็คือพาเธอหนีไปก่อน!

ทว่า

ลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งแหวกอากาศอย่างอำมหิตเข้ามาปักกลางหลังของอิลมาเร เยื้องไปทางตำแหน่งหัวใจ!

ปลายลูกธนูแหลมแทงทะลุตัวดวอร์ฟสาว เธอทรุดตัว หน้าอกย้อมด้วยเลือดที่ซึมออกมาตามลูกธนู เลือดของอิลมาเรหยดลงพื้น เธอมองหน้าสหายชาวดาร์กเอลฟ์ สำลักเลือดตัวเองขณะพยายามพูดอะไรสักอย่าง และล้มลง

อิลมาเรไปไม่ถึงโคลด์

“อิลมาเร!” โคลด์คำราม เขาเงยหน้าไปทางทิศที่ลูกธนูถูกยิงมาก็เห็นนักธนูสตรี--เวเรด้า ง้างคันธนูค้างไว้

นักธนูแห่งอิซิลดาร์ที่หายไปและควรถูกฝ่ายเขาไล่ต้อนกลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้!

จากนั้นโคลด์ก็รู้สึกเสียวแปลบที่อก เขาชะงักมือที่กำลังจะชักบีฟอร์ซ ก้มลงมองตัวเอง

ดาบเวทวิจิตรห่อหุ้มด้วยไอเวทสีแดงฉานแทงทะลุอกเขาจากด้านหลังอยู่

และคนที่แทงดาบใส่เขาก็คือเอริแอดเน่ ผู้ที่ควรอยู่กับซิกฟรีด!

วิหคทมิฬคำรามลั่นด้วยความเจ็บปวดใจ

ร่างของเอริแอดเน่ที่อยู่กับซิกฟรีดละลายเป็นของเหลว นั่นคือร่างแยกที่สร้างจากเวทวารี มีไว้เป็นตัวล่อ ดังนั้นนางจึงไม่หลบการโจมตีของมาลแกธ แต่ปล่อยให้ทั้งซิกฟรีดและมาลแกธพุ่งเข้าหาร่างแยกนั้น ส่วนร่างจริงใช้เวทอำพรางกาย เฝ้ารอให้นักฆ่าดาร์กเอลฟ์เผยตัวออกมา

การโจมตีดวอร์ฟของเวเรด้าทำให้อีกฝ่ายชะงักอย่างที่วางแผนไว้

ให้นางสังหารมันในดาบเดียว!

เอริแอดเน่ดึงดาบจากร่างดาร์กเอลฟ์ ทำให้เลือดของมันทะลักออกมา และเมื่อมันล้มคุกเข่าตรงหน้านาง นางยกแขนตวัดดาบขึ้นสูง เตรียมจะบั่นคอ!

มาลแกธเลือดขึ้นตา เขาพลาดเล่ห์กลของจอมเวทสงครามถึงสองครั้งด้วยกัน สมควรเรียกตัวเองว่านักรบเจนสนามหรือ!

ฉับพลันที่มาลแกธผวาเปลี่ยนทิศไปหาโคลด์ วิหคทมิฬก็เข้ากระแทกร่างท่านหญิงทรงศักดิ์ในเสี้ยววินาทีแห่งความเป็นความตาย มันไม่ปรานี ไม่มีการออมมือ กระแสไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างแบบบาง ทั้งสรรพางค์กายของเอริแอดเน่เจ็บปวดแทบขาดใจ

ประกายในดวงตาของเอริแอดเน่ไหวสะท้าน นางทราบอยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ นางประณามซิกฟรีดว่า ‘โป้ปด’ ก็เพราะรู้ว่าหากต้อง ‘เลือก’ ราชาหนุ่มย่อมเลือกดาร์กเอลฟ์ แต่จิตใจของนางกลับยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการเลือกในครั้งนี้

ข้าน่ะหรือ เจ็บปวดที่เขาไม่เลือกข้า

เสียงหัวเราะเย้ยหยันและน้ำตาของเอริแอดเน่ตีกันอยู่ในอก นั่นทำให้นางชะงักและกลายเป็นเป้านิ่ง

“ท่านหญิง!” เวเรด้ายิงธนูอีกสามดอกเข้าใส่ราชาแห่งรูเมเรียร์!

ซิกฟรีดผู้อยู่ในร่างวิหคทมิฬปัดธนูได้อย่างง่ายดาย ปีกข้างหนึ่งยึดเอริแอดเน่ไว้ อีกข้างกอดประคองโคลด์ สตาร์ นักธนูทำท่าจะขึ้นสายอีกครั้งแต่กลับถูกริบอิสระด้วยโซ่เวทเสียก่อน

อดีตทหารหน่วยกาลาฮานซึ่งตามล่าเวเรด้าก็อยู่ที่นี่แล้ว

เวลานี้มาลแกธไม่สนใจอะไรอีก เมื่อเห็นโคลด์ล้มลง เหตุผลทั้งมวลก็พลันล้มครืน การกระทำถูกขับเคลื่อนด้วยสัญชาตญาณดิบ พรายไฟสีส้มแดงเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอันร้อนจัดและสว่างจ้าด้วยโทสะ มันคลี่เป็นแส้ ยามเอลฟ์ตะวันออกสะบัดมือซ้าย พรายอัคคีก็เข้าฉกเอริแอดเน่

ทว่าซิกฟรีดไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น

การต่อสู้และความเจ็บปวดถูกยืดออกไป...คล้ายทัณฑ์ทรมาน

“อิล…” โคลด์สะบัดตัวจากปีกทมิฬ มือเขากดห้ามเลือดที่หน้าอกตัวเองด้วยการใช้บลัดเมจิกทำให้เลือดแข็งตัวปิดบาดแผล แต่ก็สำลักเลือดตัวเองจนแสบคอ จมูกมีเลือดกำเดาไหลออกมา

เอริแอดเน่เองก็สะบัดตัวจากซิกฟรีด ซึ่งจำต้องปล่อยเพราะรับการโจมตีจากเอลฟ์ตะวันออก นางถอยไปยืนงอตัวพิจารณาการต่อสู้ของซิกฟรีดและมาลแกธ ซึ่งคั่นกลางระหว่างนางกับดาร์กเอลฟ์

เมื่อเห็นดาร์กเอลฟ์พาร่างเข้าไปใกล้ดวอร์ฟและหันมาร้องคำรามใส่นาง เอริแอดเน่ก็แสยะยิ้มพร้อมยื่นมืออันสั่นระริกชี้ดาบเวทไปทางมันเพื่อร่ายเวทบทสุดท้าย

ไอหมอกโลหิตที่บดบังลานกลางป้อมถูกสูบกลับคืนธรณีจนฟ้าโล่ง ธารน้ำใต้แผ่นดินโรสมินาสแผดเสียง แผ่นดินไหวเพราะสายน้ำโถม กำแพงป้อมถล่ม พื้นหินรอบตัวดาร์กเอลฟ์และดวอร์ฟแตกออก กระแสนทีสีครามผุดขึ้นมาจากใต้ธรณีไหลวนเป็นวง หลุมน้ำวนเชี่ยวกรากขยายขนาดมหึมาในฉับพลัน คลื่นน้ำที่คล้ายมือแห่งพรายมรณะแย่งกันฉุดร่างเหยื่อทั้งสองลงไป!

ซิกฟรีดและมาลแกธหยุดมือแทบจะพร้อมกัน ทั้งกระโจนลงไปยึดโคลด์อย่างไม่คิดหน้าคิดหลังพร้อมกัน

ผู้เคยผ่านสนามรบกับจอมเวทสงครามสายวารีจะทราบว่านี่คือมหาเวทวารี ‘ดาร์กบลูอาบิส’ ในสนามรบ ตาน้ำวนแห่งความพินาศจะขยายกลืนกินสมรภูมิทั้งหมด และดูจากไอเวทมหาศาลที่เริงโรจน์คล้ายพรายตายโหงซึ่งล้อมรอบร่างท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์ น้ำวนจะไม่หยุดอยู่แค่นี้ เลวร้ายที่สุดคือมันจะกลืนป้อมลงไปทั้งป้อม กลืนเมืองลงไปทั้งเมือง ทางรอดเดียวคือต้องหนีออกจากบริเวณนี้!

ซิกฟรีดพาตัวเองดิ่งลงไปจนเอื้อมถึงโคลด์ เขายึดไว้สุดกำลัง ทว่าพลาดอิลมาเรเพียงปลายปีก ร่างของเธอถูกกระแสน้ำกราดเกรี้ยวพัด จมลงสู่ห้วงน้ำวนไร้ก้นบึ้งอย่างรวดเร็ว

ราชาหนุ่มหันไปทางมาลแกธ นักรบตะวันออกยังพอใช้เวทควาร์ควบคุมน้ำได้ ทว่ามันถือกำเนิดจากเวทของศัตรู จึงเป็นความพยายามซึ่งแทบไร้ผล

สุดปลายสายตาของซิกฟรีด เอริแอดเน่ถูกกลืนลงมาในกระแสน้ำวนเช่นกัน ซึ่งนั่นทำให้เวเรด้าซึ่งอยู่บนที่สูงพยายามสะบัดตัวให้หลุดจากโซ่เวท จะกระโจนตามลงมา

“ท่านหญิง ได้โปรด อย่า!” นางตะโกนแข่งกับเสียงน้ำ ดวงตาสีเขียวอ่อนฉาบไปด้วยความหวาดกลัว

ทว่าเอริแอดเน่ปล่อยมือจากดาบเวทซึ่งใช้ควบคุมมหาวารี เพื่อปล่อยให้วังน้ำวนม้วนกลืนนาง

ชั่วขณะนั้นคล้ายน้ำวนหยุดหมุน เสียงน้ำไหลรุนแรงกลับสงบนิ่ง เรือนผมสีทองและชุดสีฟ้าอ่อนแผ่สยาย ดวงตาสีหินแก้วประกายรุ้งมองมาทางราชาหนุ่ม ใบหน้าเจ้าของดวงตาดูซีดเซียวเหมือนคนตาย นางขยับปาก เสียงใสกระจ่างพัดมาพร้อมกับสายน้ำ

“ซิกฟรีด ในเมื่อเจ้าเลือกแล้ว จงไปให้สุดทาง ความตายของข้าจักสอนเจ้าว่า สุดท้าย…เจ้าก็ไม่สามารถกางปีกปกป้องได้ทั่วแผ่นดิน”

เอริแอดเน่ยิ้มเยาะตัวเอง ความเศร้าเสียใจที่เคยฝังไว้ผุดขึ้นมาเหมือนศพเน่าเฟะที่ไม่ยอมตาย นางยื้อชีวิตอันไร้ความหมายมาได้นานขนาดนี้ สุดท้ายก็เป็นคนที่ไม่ถูกเลือก นางอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นราชินีก็ได้ ทุกอย่างเป็นเพียงภาพลวงตาและความพยายามอันไร้ค่า

ใช้พลังเวทไปจนหมด นางรู้สึกเหนื่อยล้า จึงตัดสินใจหลับตา

ท่านเฟรธูรินเจ้าคะ ที่ตายของข้า เป็นห้วงนทีดีแล้วใช่หรือไม่

ท่านหญิงแห่งอิซิลดาร์ปล่อยให้น้ำวนกลืนร่างนาง

หายลับไป

 

ทางที่เจ้าเลือก...ไม่ง่ายเลย อาเลธ

ซิกฟรีดคล้ายได้ยินพี่ชายคนโตกระซิบอย่างนุ่มนวล

หากต้องการทุกอย่าง เจ้าก็อาจได้ทุกอย่างหรือเสียทุกอย่าง ร้ายกว่านั้น...เจ้าอาจทั้งได้และทั้งเสีย ได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้ เสียในสิ่งที่ไม่อยากเสีย

ราชาผู้เยาว์ช่วยโคลด์ไว้ได้

รวมถึงมาลแกธ เดเนธอร์ อดีตหน่วยกาลาฮานอีกสองนาย เวเรด้า และนักเวทดีราน--ซิลเวีย

ส่วนที่เหลือ ไม่ว่าจะเป็นอิลมาเร เนอร์ดาเนล อดีตหน่วยกาลาฮานคนอื่นๆ ไปจนอัศวินอิซิลดาร์สองนางอย่างจามิลลาและซอนย่า ล้วนถูกห้วงมหานทีกลืนกิน

ที่สำคัญ…

พี่หญิง


ซิกฟรีดพาผู้รอดชีวิตมายังที่สูง จากบริเวณนี้สามารถมองเห็นสระน้ำวนขนาดมโหฬารอยู่เบื้องล่าง

ป้อมทั้งป้อมจมหาย วังน้ำวนยังไม่หยุดแผ่ขยาย ด้วยพลังเวทเข้มข้นล้นปรี่อันบ้าคลั่งไร้นายซึ่งถูกปลดปล่อยออกมาในวาระสุดท้ายของจอมเวทสงครามผู้อยู่จุดสูงสุดแห่งสายวารี มันจะทำให้เมืองโรสมินาสกลายเป็นอดีต

เหลือเพียงอนุสรณ์สถานที่จะเป็นรอยแผลไม่มีวันจาง

มาลแกธกัดฟันกรอดขณะเร่งปฐมพยาบาลให้โคลด์ เขาพยายามใช้เวทสลับเวลาอีกครั้ง ให้แผลใหญ่ฉกรรจ์ในปัจจุบันย้ายไปอยู่อนาคต แต่ไม่สำเร็จ อาจเพราะมันเป็นบาดแผลที่เกิดจากอาวุธเวทมนตร์ มิใช่อาวุธธรรมดา พิษของเวทจึงต่อต้านการใช้เวทอื่นๆ เพื่อรักษาหรือเปลี่ยนแปลงสภาพบาดแผล ทั้งเนื้อตัวและหน้าตาของเอลฟ์ตะวันออกเปียกชุ่ม มันผสมปนเปไปด้วยน้ำตาและน้ำฝนที่เริ่มโปรยปราย คล้ายบิดาแห่งนภากลั่นความโศกาลงสู่แผ่นดิน

มารดานทีกำลังร้องไห้ ขณะมารดาสมุทรกำลังแสดงความพิโรธของนางด้วยการฟาดสายฟ้า

“อยู่กับข้า โคลด์...อยู่กับข้า” มาลแกธตบหน้าซีดเผือดของดาร์กเอลฟ์ที่ตนรักเบาๆ ส่วนซิกฟรีดนิ่งอย่างน่าใจหาย นิ่ง...จนไม่อาจมีใครเข้าใจถึงความเสียใจสุดซึ้งภายใน

ข้าไม่ควรพบเขาแต่แรกหรือขอรับ ท่านพี่เฟรธูริน

มีเพียงเสียงกรีดร้องของเมฆครึ้มเบื้องบนที่ตอบรับราชา…

ผู้ไม่สมควรเป็นราชา

.

.

.

หายนะทั้งหมดนี้...เพื่อสิ่งใด


—————————————————————————

A/N 105 ตอนกับบทสรุป ทว่าเรื่องราวยังไม่จบภาคแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
เมื่อความสูญเสียเกิดขึ้น เราจะมีชีวิตหลังจากนั้นอย่างไร

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ :)


ตอนต่อไปลงวันที่ 24 เมษายน 60 จ้า!



ติดตามผลงานของเราได้ที่ I L L R E I ♰ Boy Love Fantasy

♰ Facebook : https://www.facebook.com/ILLREI/

♰ Twitter : @VinzeSchwarz
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-04-2017 16:02:12 โดย ILLREI »

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด